သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။
Monday, June 30, 2008
Friday, June 27, 2008
ထြဋ္ေခါင္ဆရာေတာ္၏ ကမၼ႒ာန္းသံေပါက္လကၤာမ်ား-
ထြဋ္ေခါင္ဆရာေတာ္၏ ကမၼ႒ာန္းသံေပါက္လကၤာမ်ား
၁။ သေဗၺသတၱာ၊ ေဝေနယ်ာ၊ သံသာရွည္လွၿပီ။
၂။ အတည္က်က်၊ ဘယ္ဘဝ၊ ရၾကမရွိၿပီ။
၃။ ရအံ့ႏိုးႏိုး၊ ေလာဘမ်ဳိး၊ အက်ဳိးယုတ္လွၿပီ။
၄။ သံုးပါးညီးညီး၊ ေလာင္မီးႀကီး၊ ဖိစီးလွေလၿပီ။
၅။ ေလာင္မွန္းမသိ၊ ေမာဟဖိ၊ မိုက္မိလွေလၿပီ။
၆။ ပိုးဖလံမ်ဳိး၊ မီးကိုတိုး၊ ကိုယ္က်ဳိးနည္းလွၿပီ။
၇။ ကာမဂုဏ္မြဲ၊ သည္မိုက္ခဲ၊ မခြဲႏိုင္ၾကၿပီ။
၈။ မခြဲႏိုင္ၾက၊ လူ႔ဗာလ၊ မိုက္စသိမ္းသင့္ၿပီ။
၉။ ဂဂၤါသဲတူ၊ ပြင့္ေတာ္မူ၊ ဆူဆူမ်ားလွၿပီ။
၁ဝ။ မ်ားအသေခၤ်၊ ရွင္ေစာေတြ၊ ေရွာင္ေသြလြဲခဲ့ၿပီ။
၁၁။ တစ္ဆူမသင့္၊ တစ္ဆူသင့္၊ ဖူးခြင့္ေတြ႔ထိုက္ၿပီ။
၁၂။ မေတာ္မတရား၊ က်င့္ေဖာက္ျပား၊ မိုက္အားႀကီးလွၿပီ။
၁၃။ အလိုမလိုက္၊ သည္အမိုက္၊ ပယ္ထိုက္သင့္လွၿပီ။
၁၄။ မပယ္မခ်ဳိး၊ ဆင္ကန္းတိုး၊ ဟုတ္ႏိုးထင္လွၿပီ။
၁၅။ ဟုတ္ႏိုးသမႈ၊ ထင္တိုင္းျပဳ၊ ယခုတိုင္ခဲ့ၿပီ။
၁၆။ တရားလက္လြတ္၊ ငွက္ေတာင္ကြၽတ္၊ ဝဋ္ႏွင့္မကင္းၿပီ။
၁၇။ မႏုႆတၱ၊ ဒုလႅဘ၊ မရမ်ားေလၿပီ။
၁၈။ အရေတာ္စြ၊ သည္ဘဝ၊ လွလွက်င့္ထိုက္ၿပီ။
၁၉။ ၾကံဳႀကိဳက္ေတာ္စြာ၊ သာသနာ၊ ေရာင္ဝါထြန္းလွၿပီ။
၂ဝ။ သတိရရ၊ ျမတ္ပုည၊ ျပဳရေကာင္းသင့္ၿပီ။
၂၁။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔၊ နက္ျဖန္ေရြ႕၊ မေမ့ေကာင္းသင့္ၿပီ။
၂၂။ ငါ့ကိုယ္ငါ့သား၊ ငါ့မယား၊ ထင္မွားလွေလၿပီ။
၂၃။ ထင္မွားတတ္စြာ၊ သကၠာယာ၊ မိစၧာကင္းသင့္ၿပီ။
၂၄။ ငါးခုခႏၶာ၊ ႐ုပ္နာမ္မွာ၊ မွန္စြာမွတ္သင့္ၿပီ။
၂၅။ သမၼသန၊ ဉာဏ္အစ၊ ထင္လွသင့္ၾကၿပီ။
၂၆။ နင္ျဖင့္နင့္ကိုယ္၊ ဆံုးမ, ဆို၊ နင့္ကိုယ္အမႈသည္။
၂၇။ နင္မဆံုးမ၊ နင့္တာပ၊ ဘယ္ကခံလိမ့္မည္။
၂၈။ ႏွလံုးဖံုဖံု၊ ထံုတံုတံု၊ နင့္ပံုေၾကာ့ၾကမ္းသည္။
၂၉။ နင္ႏွင့္နင့္ကံ၊ စီရင္ဖန္၊ အမွန္ျဖစ္ေတာ့သည္။
၃ဝ။ ယခုနင့္ကိုယ္၊ နင့္အလို၊ ဘယ္ကိုျပည့္စံုသည္။
၃၁။ နင့္ကိုယ္နင္ႏွစ္၊ နင့္အျပစ္၊ နင္ျဖစ္ခံရမည္။
၃၂။ နင့္ကိုယ္နင့္အား၊ နင္မသနား၊ နင္မွားရွာေတာ့မည္။
၃၃။ ဒါနသီလာ၊ ဘာဝနာ၊ နင္သာျပဳသင့္သည္။
၃၄။ ဇာတိဇရာ၊ မရဏာ၊ မၾကာနင္ေတြ႕မည္။
၃၅။ မ်က္ေတာင္တစ္ယွက္၊ လွ်ပ္တစ္ျပက္၊ နင့္သက္ေသလိမ့္မည္။
၃၆။ ဘယ္ႏွစ္ဘယ္လ၊ ေရာက္ခါမွ၊ ကာလမေရြးၿပီ။
၃၇။ ႀကီးငယ္မဟူ၊ ကိုယ္ရြယ္တူ၊ ခုမူေသလွၿပီ။
၃၈။ အမွန္ေသ႐ိုး၊ ထိုလူမ်ဳိး၊ ေၾကာက္စိုးရြံ႕သင့္ၿပီ။
၃၉။ မသြင္းႏွလံုး၊ အထင္႐ႈံး၊ ပ်က္ျပံဳးလွေလၿပီ။
၄ဝ။ ခႏၶာေႂကြေလ်ာ္၊ ရွိျပန္ေသာ္၊ ပူေဇာ္ေကာင္းလွၿပီ။
၄၁။ သြားက်ဳိးဆံျဖဴ၊ ရွိပါမူ၊ ဘယ္သူမေၾကာက္ၿပီ။
၄၂။ ဤသည့္မယား၊ ဤသည့္သား၊ မီးပြားမွန္ေတာ့သည္။
၄၃။ ခယဝယ၊ ဘိဇၨန၊ ပ်က္ၾကလွေလၿပီ။
၄၄။ အပၸိေယဟိ၊ ပိေယဟိ၊ ဒုကၡိၾကံဳေလၿပီ။
၄၅။ ဒုကၡအေထြေထြ၊ တေပေပ၊ ခံေနရေလၿပီ။
၄၆။ နိဗၺာန္သာေခါင္၊ ေဘးမဲ့ေသာင္၊ ေရာက္ေအာင္ျပဳသင့္ၿပီ။
၄၇။ မျပဳပါဘဲ၊ နင္ေရွာင္လြဲ၊ နင္ပဲမိုက္လွသည္။
၄၈။ ယုတၱိယုတၱာ၊ နင္ဆင္ကာ၊ ဟန္သာနင္မ်ားသည္။
၄၉။ ဘုးရားသြားသြား၊ ေက်ာင္းသြားသြား၊ စိတ္ထားနင္မၾကည္။
၅ဝ။ ဒါနသီလာ၊ နင္ျပဳခါ၊ ေစတနာေဇာမၾကည္။
၅၁။ သို႔ပင္ျပဳလို၊ နင့္ကုသိုလ္၊ ဘယ္ကိုသြားလိမ့္မည္။
၅၂။ ေလာကုတၱရာ၊ ၿမိဳက္ၾသဇာ၊ နင္သာေဝးလွသည္။
၅၃။ ေဇာစိတ္သန္သန္၊ ကုသိုလ္မွန္၊ နင္ၾကံျပဳရမည္။
၅၄။ သို႔ျပဳမွသာ၊ သည့္ေခမာ၊ နင္သာနီးရမည္။
၅၅။ ဤသို႔စံုေစ့၊ ျပန္လွန္၍၊ ေစ့ေစ့ႏွလံုးတည္။
၅၆။ အနမတဂၢ၊ သံသာရ၊ ၾကာလွေလကုန္ၿပီ။
၅၇။ ဂဂၤါဝါဠဳ၊ ပမာျပဳ၊ သဲစုမကၿပီ။
၅၈။ တဏွာ၏ေနာက္၊ တေကာက္ေကာက္၊ လိုက္ေထာက္မသင့္ၿပီ။
၅၉။ တဏွာျမစ္မ၊ ပင္လယ္ဝ၊ နစ္ၾကေလကုန္ၿပီ။
၆ဝ။ တဏွာလည္းပြား၊ ဒုကၡမ်ား၊ သြား၍မဆံုးၿပီ။
၆၁။ တဏွာပို႔တင္၊ ပါယ္ေလးခြင္၊ လ်င္စြာေရာက္ေလၿပီ။
၆၂။ ေသမင္းႏိုင္ငံ၊ အဖန္ဖန္၊ လိုက္ျပန္ရေလၿပီ။
၆၃။ ေဝဘူေတာင္မွ်၊ ပမာျပ၊ အ႐ိုးမကၿပီ။
၆၄။ နစ္တံုေပၚတံု၊ သံုးပါးဘံု၊ ၾကံဳျပန္ရေလၿပီ။
၆၅။ ခ်မ္းသာမေငြ႕၊ ဆင္းရဲေတြ႕၊ ၿငီးေငြ႕သင့္လွၿပီ။
၆၆။ အဝိဇၨႏၶ၊ သည္ေမာဟ၊ ညႇဥ္းဆဲလွေပၿပီ။
၆၇။ နီဝရဏ၊ ဆီးတားၾက၊ လမ္းစမဆံုးၿပီ။
၆၈။ ဂတိငါးပါး၊ ဆံုလည္ႏြား၊ သြား၍မဆံုးၿပီ။
၆၉။ ဘဝတိုင္းေသ၊ သခၤ်ဳိင္းေျမ၊ ပြားေစလွေလၿပီ။
၇ဝ။ လမ္းေကာက္လည္းသြား၊ လူအမ်ား၊ အမွားႀကိဳက္ခဲ့ၿပီ။
၇၁။ လမ္းေၾကာင္းမမွန္၊ ျမတ္နိဗၺာန္၊ ဧကန္လြဲခဲ့ၿပီ။
၇၂။ ဘဝမဆံုး၊ ဒုကၡတံုး၊ လံုးလံုးခံရၿပီ။
၇၃။ ေလာကမ်က္႐ႈ၊ သဗၺညဳ၊ ယခုရွိရဲ႕မင္း။
၇၄။ ဘုရားျဖစ္ခါ၊ သာသနာ၊ ေရာင္ဝါတဝင္းဝင္း။
၇၅။ မႏုႆတၱ၊ ဒုလႅဘ၊ ရေအာင္ခဲၾကမင္း။
၇၆။ ျဗဟၼာ့ျပည္က၊ အပ္ကိုခ်၊ ေျမကအပ္တစ္စင္း။
၇၇။ အပ္သြားျခင္းသာ၊ ထိဖြယ္ရာ၊ ပမာမွတ္ၾကမင္း။
၇၈။ နိယ်ာနိက၊ ျမတ္ဓမၼ၊ ၾကားရခဲ၏မင္း။
၇၉။ သဒၶါဗလဝ၊ ဒုလႅဘ၊ ရေအာင္ခဲၾကမင္း။
၈ဝ။ အရေတာ္ခိုက္၊ လူတစ္သိုက္၊ ခဲလိုက္ၾကကုန္မင္း။
၈၁။ ကိုယ့္ဖို႔မရ၊ သည္ေနာင္တ၊ ျဖစ္တတ္ၾက၏မင္း။
၈၂။ ဤသို႔ဘဝ၊ ျဖစ္သမွ်၊ ရမည္ခဲ၏မင္း။
၈၃။ ထူးျမတ္စြာလွ၊ လူ႕ဘဝ၊ ႏွေျမာၾကကုန္မင္း။
၈၄။ ျမတ္သည္ကိုမွ၊ မသိၾက၊ ဗာလႏွလံုးသြင္း။
၈၅။ ဗာလျဖစ္က၊ လူ႔ပါပ၊ ၾကာၾကကုန္ၿပီမင္း။
၈၆။ လူျဖစ္က်ဳိးမွ၊ မခံရ၊ ႐ႈံးလွေခ်၏မင္း။
၈၇။ ဘဝတိုင္း႐ႈံး၊ လူ႔ေက်ာက္တံုး၊ စုန္းစုန္းျမဳပ္၏မင္း။
၈၈။ စုန္းစုန္းျမဳပ္ခါ၊ မေပၚလွာ၊ ၾကမၼာေမွာက္၏မင္း။
၈၉။ နိဗၺာန္လမ္းစ၊ ဤသို႔ျပ၊ မွတ္ၾကႏွလံုးသြင္း။
၉ဝ။ ကလ်ာဏမိတၱ၊ ပ႑ိတ၊ ေပါင္းေဖၚရ၏မင္း။
၉၁။ ထိုကလ်ာဏ၊ ဆိုဆံုးမ၊ လိုက္နာရ၏မင္း။
၉၂။ ေယာနိေသာမန၊ သိကာရ၊ ေန႔ညႏွလံုးသြင္း။
၉၃။ သီလဓုတင္၊ ေဆာက္တည္လွ်င္၊ သည္တြင္အစမင္း။
၉၄။ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ နိကၡမ ဝိေဝက နိႆရဏ၊
ဤေျခာက္ဝ၊ အလိုရွိၾကမင္း။
၉၅။ ေရႊျပည္သနစ္၊ သာသည့္ေခတ္၊ စိစစ္ၾကကုန္မင္း။
၉၆။ ေရႊျပည္ခ်မ္းသာ၊ စံခ်င္ရွာ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ခ်ဥ္း။
၉၇။ အနိစၥေကာင္၊ ဒုကၡေကာင္၊ အနတၱေကာင္၊
အသုဘေကာင္၊ ထင္ေအာင္ႏွလံုးသြင္း။
၉၈။ အနိစၥတံုး၊ ဒုကၡတံုး၊ အနတၱတံုး၊ အသုဘတံုး၊ လံုးလံုးႏွလံုးသြင္း။
၉၉။ ဤသို႔ထင္မွ၊ မဂ္လမ္းစ၊ ရမည္မွတ္စင္းစင္း။
၁ဝဝ။ မဂၢင္ေဖါင္ႀကီး၊ တက္၍စီးမွ၊ ျပည္ႀကီးအမတ၊ နိေရာဓ၊ ရမည္မွတ္ၾကမင္း။
၁ဝ၁။ ယခုဘဝ၊ မသိၾကမူ၊ အမတမည္ေခၚ၊ ေရႊျပည္ေတာ္၊ အေစာ္မနံလွ်င္း။
ထြဋ္ေခါင္ဆရာေတာ္။
၁။ သေဗၺသတၱာ၊ ေဝေနယ်ာ၊ သံသာရွည္လွၿပီ။
၂။ အတည္က်က်၊ ဘယ္ဘဝ၊ ရၾကမရွိၿပီ။
၃။ ရအံ့ႏိုးႏိုး၊ ေလာဘမ်ဳိး၊ အက်ဳိးယုတ္လွၿပီ။
၄။ သံုးပါးညီးညီး၊ ေလာင္မီးႀကီး၊ ဖိစီးလွေလၿပီ။
၅။ ေလာင္မွန္းမသိ၊ ေမာဟဖိ၊ မိုက္မိလွေလၿပီ။
၆။ ပိုးဖလံမ်ဳိး၊ မီးကိုတိုး၊ ကိုယ္က်ဳိးနည္းလွၿပီ။
၇။ ကာမဂုဏ္မြဲ၊ သည္မိုက္ခဲ၊ မခြဲႏိုင္ၾကၿပီ။
၈။ မခြဲႏိုင္ၾက၊ လူ႔ဗာလ၊ မိုက္စသိမ္းသင့္ၿပီ။
၉။ ဂဂၤါသဲတူ၊ ပြင့္ေတာ္မူ၊ ဆူဆူမ်ားလွၿပီ။
၁ဝ။ မ်ားအသေခၤ်၊ ရွင္ေစာေတြ၊ ေရွာင္ေသြလြဲခဲ့ၿပီ။
၁၁။ တစ္ဆူမသင့္၊ တစ္ဆူသင့္၊ ဖူးခြင့္ေတြ႔ထိုက္ၿပီ။
၁၂။ မေတာ္မတရား၊ က်င့္ေဖာက္ျပား၊ မိုက္အားႀကီးလွၿပီ။
၁၃။ အလိုမလိုက္၊ သည္အမိုက္၊ ပယ္ထိုက္သင့္လွၿပီ။
၁၄။ မပယ္မခ်ဳိး၊ ဆင္ကန္းတိုး၊ ဟုတ္ႏိုးထင္လွၿပီ။
၁၅။ ဟုတ္ႏိုးသမႈ၊ ထင္တိုင္းျပဳ၊ ယခုတိုင္ခဲ့ၿပီ။
၁၆။ တရားလက္လြတ္၊ ငွက္ေတာင္ကြၽတ္၊ ဝဋ္ႏွင့္မကင္းၿပီ။
၁၇။ မႏုႆတၱ၊ ဒုလႅဘ၊ မရမ်ားေလၿပီ။
၁၈။ အရေတာ္စြ၊ သည္ဘဝ၊ လွလွက်င့္ထိုက္ၿပီ။
၁၉။ ၾကံဳႀကိဳက္ေတာ္စြာ၊ သာသနာ၊ ေရာင္ဝါထြန္းလွၿပီ။
၂ဝ။ သတိရရ၊ ျမတ္ပုည၊ ျပဳရေကာင္းသင့္ၿပီ။
၂၁။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔၊ နက္ျဖန္ေရြ႕၊ မေမ့ေကာင္းသင့္ၿပီ။
၂၂။ ငါ့ကိုယ္ငါ့သား၊ ငါ့မယား၊ ထင္မွားလွေလၿပီ။
၂၃။ ထင္မွားတတ္စြာ၊ သကၠာယာ၊ မိစၧာကင္းသင့္ၿပီ။
၂၄။ ငါးခုခႏၶာ၊ ႐ုပ္နာမ္မွာ၊ မွန္စြာမွတ္သင့္ၿပီ။
၂၅။ သမၼသန၊ ဉာဏ္အစ၊ ထင္လွသင့္ၾကၿပီ။
၂၆။ နင္ျဖင့္နင့္ကိုယ္၊ ဆံုးမ, ဆို၊ နင့္ကိုယ္အမႈသည္။
၂၇။ နင္မဆံုးမ၊ နင့္တာပ၊ ဘယ္ကခံလိမ့္မည္။
၂၈။ ႏွလံုးဖံုဖံု၊ ထံုတံုတံု၊ နင့္ပံုေၾကာ့ၾကမ္းသည္။
၂၉။ နင္ႏွင့္နင့္ကံ၊ စီရင္ဖန္၊ အမွန္ျဖစ္ေတာ့သည္။
၃ဝ။ ယခုနင့္ကိုယ္၊ နင့္အလို၊ ဘယ္ကိုျပည့္စံုသည္။
၃၁။ နင့္ကိုယ္နင္ႏွစ္၊ နင့္အျပစ္၊ နင္ျဖစ္ခံရမည္။
၃၂။ နင့္ကိုယ္နင့္အား၊ နင္မသနား၊ နင္မွားရွာေတာ့မည္။
၃၃။ ဒါနသီလာ၊ ဘာဝနာ၊ နင္သာျပဳသင့္သည္။
၃၄။ ဇာတိဇရာ၊ မရဏာ၊ မၾကာနင္ေတြ႕မည္။
၃၅။ မ်က္ေတာင္တစ္ယွက္၊ လွ်ပ္တစ္ျပက္၊ နင့္သက္ေသလိမ့္မည္။
၃၆။ ဘယ္ႏွစ္ဘယ္လ၊ ေရာက္ခါမွ၊ ကာလမေရြးၿပီ။
၃၇။ ႀကီးငယ္မဟူ၊ ကိုယ္ရြယ္တူ၊ ခုမူေသလွၿပီ။
၃၈။ အမွန္ေသ႐ိုး၊ ထိုလူမ်ဳိး၊ ေၾကာက္စိုးရြံ႕သင့္ၿပီ။
၃၉။ မသြင္းႏွလံုး၊ အထင္႐ႈံး၊ ပ်က္ျပံဳးလွေလၿပီ။
၄ဝ။ ခႏၶာေႂကြေလ်ာ္၊ ရွိျပန္ေသာ္၊ ပူေဇာ္ေကာင္းလွၿပီ။
၄၁။ သြားက်ဳိးဆံျဖဴ၊ ရွိပါမူ၊ ဘယ္သူမေၾကာက္ၿပီ။
၄၂။ ဤသည့္မယား၊ ဤသည့္သား၊ မီးပြားမွန္ေတာ့သည္။
၄၃။ ခယဝယ၊ ဘိဇၨန၊ ပ်က္ၾကလွေလၿပီ။
၄၄။ အပၸိေယဟိ၊ ပိေယဟိ၊ ဒုကၡိၾကံဳေလၿပီ။
၄၅။ ဒုကၡအေထြေထြ၊ တေပေပ၊ ခံေနရေလၿပီ။
၄၆။ နိဗၺာန္သာေခါင္၊ ေဘးမဲ့ေသာင္၊ ေရာက္ေအာင္ျပဳသင့္ၿပီ။
၄၇။ မျပဳပါဘဲ၊ နင္ေရွာင္လြဲ၊ နင္ပဲမိုက္လွသည္။
၄၈။ ယုတၱိယုတၱာ၊ နင္ဆင္ကာ၊ ဟန္သာနင္မ်ားသည္။
၄၉။ ဘုးရားသြားသြား၊ ေက်ာင္းသြားသြား၊ စိတ္ထားနင္မၾကည္။
၅ဝ။ ဒါနသီလာ၊ နင္ျပဳခါ၊ ေစတနာေဇာမၾကည္။
၅၁။ သို႔ပင္ျပဳလို၊ နင့္ကုသိုလ္၊ ဘယ္ကိုသြားလိမ့္မည္။
၅၂။ ေလာကုတၱရာ၊ ၿမိဳက္ၾသဇာ၊ နင္သာေဝးလွသည္။
၅၃။ ေဇာစိတ္သန္သန္၊ ကုသိုလ္မွန္၊ နင္ၾကံျပဳရမည္။
၅၄။ သို႔ျပဳမွသာ၊ သည့္ေခမာ၊ နင္သာနီးရမည္။
၅၅။ ဤသို႔စံုေစ့၊ ျပန္လွန္၍၊ ေစ့ေစ့ႏွလံုးတည္။
၅၆။ အနမတဂၢ၊ သံသာရ၊ ၾကာလွေလကုန္ၿပီ။
၅၇။ ဂဂၤါဝါဠဳ၊ ပမာျပဳ၊ သဲစုမကၿပီ။
၅၈။ တဏွာ၏ေနာက္၊ တေကာက္ေကာက္၊ လိုက္ေထာက္မသင့္ၿပီ။
၅၉။ တဏွာျမစ္မ၊ ပင္လယ္ဝ၊ နစ္ၾကေလကုန္ၿပီ။
၆ဝ။ တဏွာလည္းပြား၊ ဒုကၡမ်ား၊ သြား၍မဆံုးၿပီ။
၆၁။ တဏွာပို႔တင္၊ ပါယ္ေလးခြင္၊ လ်င္စြာေရာက္ေလၿပီ။
၆၂။ ေသမင္းႏိုင္ငံ၊ အဖန္ဖန္၊ လိုက္ျပန္ရေလၿပီ။
၆၃။ ေဝဘူေတာင္မွ်၊ ပမာျပ၊ အ႐ိုးမကၿပီ။
၆၄။ နစ္တံုေပၚတံု၊ သံုးပါးဘံု၊ ၾကံဳျပန္ရေလၿပီ။
၆၅။ ခ်မ္းသာမေငြ႕၊ ဆင္းရဲေတြ႕၊ ၿငီးေငြ႕သင့္လွၿပီ။
၆၆။ အဝိဇၨႏၶ၊ သည္ေမာဟ၊ ညႇဥ္းဆဲလွေပၿပီ။
၆၇။ နီဝရဏ၊ ဆီးတားၾက၊ လမ္းစမဆံုးၿပီ။
၆၈။ ဂတိငါးပါး၊ ဆံုလည္ႏြား၊ သြား၍မဆံုးၿပီ။
၆၉။ ဘဝတိုင္းေသ၊ သခၤ်ဳိင္းေျမ၊ ပြားေစလွေလၿပီ။
၇ဝ။ လမ္းေကာက္လည္းသြား၊ လူအမ်ား၊ အမွားႀကိဳက္ခဲ့ၿပီ။
၇၁။ လမ္းေၾကာင္းမမွန္၊ ျမတ္နိဗၺာန္၊ ဧကန္လြဲခဲ့ၿပီ။
၇၂။ ဘဝမဆံုး၊ ဒုကၡတံုး၊ လံုးလံုးခံရၿပီ။
၇၃။ ေလာကမ်က္႐ႈ၊ သဗၺညဳ၊ ယခုရွိရဲ႕မင္း။
၇၄။ ဘုရားျဖစ္ခါ၊ သာသနာ၊ ေရာင္ဝါတဝင္းဝင္း။
၇၅။ မႏုႆတၱ၊ ဒုလႅဘ၊ ရေအာင္ခဲၾကမင္း။
၇၆။ ျဗဟၼာ့ျပည္က၊ အပ္ကိုခ်၊ ေျမကအပ္တစ္စင္း။
၇၇။ အပ္သြားျခင္းသာ၊ ထိဖြယ္ရာ၊ ပမာမွတ္ၾကမင္း။
၇၈။ နိယ်ာနိက၊ ျမတ္ဓမၼ၊ ၾကားရခဲ၏မင္း။
၇၉။ သဒၶါဗလဝ၊ ဒုလႅဘ၊ ရေအာင္ခဲၾကမင္း။
၈ဝ။ အရေတာ္ခိုက္၊ လူတစ္သိုက္၊ ခဲလိုက္ၾကကုန္မင္း။
၈၁။ ကိုယ့္ဖို႔မရ၊ သည္ေနာင္တ၊ ျဖစ္တတ္ၾက၏မင္း။
၈၂။ ဤသို႔ဘဝ၊ ျဖစ္သမွ်၊ ရမည္ခဲ၏မင္း။
၈၃။ ထူးျမတ္စြာလွ၊ လူ႕ဘဝ၊ ႏွေျမာၾကကုန္မင္း။
၈၄။ ျမတ္သည္ကိုမွ၊ မသိၾက၊ ဗာလႏွလံုးသြင္း။
၈၅။ ဗာလျဖစ္က၊ လူ႔ပါပ၊ ၾကာၾကကုန္ၿပီမင္း။
၈၆။ လူျဖစ္က်ဳိးမွ၊ မခံရ၊ ႐ႈံးလွေခ်၏မင္း။
၈၇။ ဘဝတိုင္း႐ႈံး၊ လူ႔ေက်ာက္တံုး၊ စုန္းစုန္းျမဳပ္၏မင္း။
၈၈။ စုန္းစုန္းျမဳပ္ခါ၊ မေပၚလွာ၊ ၾကမၼာေမွာက္၏မင္း။
၈၉။ နိဗၺာန္လမ္းစ၊ ဤသို႔ျပ၊ မွတ္ၾကႏွလံုးသြင္း။
၉ဝ။ ကလ်ာဏမိတၱ၊ ပ႑ိတ၊ ေပါင္းေဖၚရ၏မင္း။
၉၁။ ထိုကလ်ာဏ၊ ဆိုဆံုးမ၊ လိုက္နာရ၏မင္း။
၉၂။ ေယာနိေသာမန၊ သိကာရ၊ ေန႔ညႏွလံုးသြင္း။
၉၃။ သီလဓုတင္၊ ေဆာက္တည္လွ်င္၊ သည္တြင္အစမင္း။
၉၄။ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ နိကၡမ ဝိေဝက နိႆရဏ၊
ဤေျခာက္ဝ၊ အလိုရွိၾကမင္း။
၉၅။ ေရႊျပည္သနစ္၊ သာသည့္ေခတ္၊ စိစစ္ၾကကုန္မင္း။
၉၆။ ေရႊျပည္ခ်မ္းသာ၊ စံခ်င္ရွာ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ခ်ဥ္း။
၉၇။ အနိစၥေကာင္၊ ဒုကၡေကာင္၊ အနတၱေကာင္၊
အသုဘေကာင္၊ ထင္ေအာင္ႏွလံုးသြင္း။
၉၈။ အနိစၥတံုး၊ ဒုကၡတံုး၊ အနတၱတံုး၊ အသုဘတံုး၊ လံုးလံုးႏွလံုးသြင္း။
၉၉။ ဤသို႔ထင္မွ၊ မဂ္လမ္းစ၊ ရမည္မွတ္စင္းစင္း။
၁ဝဝ။ မဂၢင္ေဖါင္ႀကီး၊ တက္၍စီးမွ၊ ျပည္ႀကီးအမတ၊ နိေရာဓ၊ ရမည္မွတ္ၾကမင္း။
၁ဝ၁။ ယခုဘဝ၊ မသိၾကမူ၊ အမတမည္ေခၚ၊ ေရႊျပည္ေတာ္၊ အေစာ္မနံလွ်င္း။
ထြဋ္ေခါင္ဆရာေတာ္။
Wednesday, June 25, 2008
ေနာင္တဆယ္ပါး တရားကဗ်ာ-
ေနာင္တဆယ္ပါး တရားကဗ်ာ
ျပည္ဗာရာဏ ၿမိဳ႔မစည္ပင္
ဇနသႏၲ မည္ရဘုရင္
အေလာင္းေတာ္ျမတ္ မိန္႔မွတ္ျပည္တြင္
ေဟာေဖာ္ၾကား ဆယ္ပါးေနာင္တပင္။
ငယ္စဥ္ပညာ မသင္ျခင္း
ငယ္စဥ္ကာလ သိပၸမ်ားစြာ
မသင္မၾကား မွတ္သားမရွာ
စီးပြားေရး၌ ဝန္ေလးေနာင္ခါ
ပူေၾကာင့္ၾက ေနာင္တျဖစ္တတ္စြာ။
“စီးပြားမစုျခင္း”
ကံအားဉာဏ္အား စီးပြားႏုပ်ဳိ
ရွိပါလ်က္သား စီးပြားမသို
မရွာမွီးပဲ သက္ႀကီးရြယ္အို
ေနာင္တႀကီး ပူမီးဆိုက္လို႔ဖို။
“သူတစ္ပါးသားမယား ျပစ္မွားျခင္း”
အရြယ္ရွိတုန္း ရယ္ျပံဳးေပ်ာ္ေပ်ာ္
မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း မေပါင္းမေဖၚ
သူ႔မယား၌ ေမွာက္မွားခြၽတ္ေခ်ာ္
စိုးရိမ္ရ ေနာင္တအပူေပၚ။
“သူတစ္ပါးခ်စ္ျခင္း ဖ်က္စီးျခင္း”
သူႏွစ္ဦးတို႔ အထူးခံုမင္
ခ်စ္ခင္ေအးခ်မ္း အကြၽမ္းတဝင္
ကြဲျပားေစေသာ ကုန္းေခ်ာမိလွ်င္
မွားေလစြ ေနာင္တပူဖို႔ျပင္။
“သူတစ္ပါးအသက္ သတ္ျခင္း”
မညႇာရက္စက္ သူ႔သက္ဇီေဝ
မ်က္မာန္ၾကမ္းၾကဳတ္ သတ္ပုတ္မိေခ်
ေနာင္ခါက်ေတာ့ ေတြးဆပူေစ
မွားေလျခင္း ပူျပင္းေနာင္တေတြ။
“မေပးလွဴျခင္း”
ဥစၥာဓန ေလာက္ငကုံလံု
သံုးေဆာင္ဖြယ္မ်ား ထင္ရွားအစံု
ေပါႂကြယ္ေ႒းလည္း မေပးလွဴတံု
ေနာင္ခါၾက ေနာင္တယူဖို႔ၾကံဳ။
“မိဘအား မလုပ္ေကြၽးျခင္း”
ေက်းဇူးႀကီးလွ မိဘႏွစ္ဆူ
ေကြၽးေရးေမြးေရး အေလးမမူ
လုပ္ေကြၽးႏိုင္သား ပစ္ထားေသာသူ
စိတ္သာခ် ဒိ႒ေနာင္တပူ။
“မိဘစကား နားမေထာင္ျခင္း”
ငယ္ရြယ္ခိုက္မို႔ အမိုက္တြင္တြင္
မိဘစကား ေထာင္နားမဝင္
ထင္ရာစိုင္းလို႔ ထင္တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္
ေနာင္ခါေရာက္ စိတ္ေနာက္ေနာင္တပင္။
“ပညာရွိႏွင့္ မေပါင္းျခင္း”
ပညာရွိေပါင္း သူေကာင္းသူေတာ္
ဆည္းကပ္ခ်ိန္လည္း မွီဝဲမေပ်ာ္
လိမၼာကင္းလို႔ မႈခင္းၾကံဳေသာ္
ေနာင္တႀကီး ဖိစီးပူဖို႔ေနာ္။
“ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ မရွိျခင္း”
ကုသိုလ္သိုက္မ်ဳိး စိုက္ပ်ဳိးထူေထာင္
မ်ားေအာင္ေပါင္းစု ေကာင္းမႈမေဆာင္
မ်က္ႏွာလႊဲလို႔ အျမဲေသြေရွာင္
ေနာင္ခါက် ေနာင္တပူမီးေလာင္။
ေနာင္တ ဆယ္ပါး တရားၾကည္ညိဳ
စြဲယူၾကပ္ၾကပ္ သိအပ္သကို
စိတ္ဝယ္စြဲလို႔ အျမဲပိုက္သို
ၾကဥ္ေရွာင္ၾက ေနာင္တပူမီးကို။
ျပည္ဗာရာဏ ၿမိဳ႔မစည္ပင္
ဇနသႏၲ မည္ရဘုရင္
အေလာင္းေတာ္ျမတ္ မိန္႔မွတ္ျပည္တြင္
ေဟာေဖာ္ၾကား ဆယ္ပါးေနာင္တပင္။
ငယ္စဥ္ပညာ မသင္ျခင္း
ငယ္စဥ္ကာလ သိပၸမ်ားစြာ
မသင္မၾကား မွတ္သားမရွာ
စီးပြားေရး၌ ဝန္ေလးေနာင္ခါ
ပူေၾကာင့္ၾက ေနာင္တျဖစ္တတ္စြာ။
“စီးပြားမစုျခင္း”
ကံအားဉာဏ္အား စီးပြားႏုပ်ဳိ
ရွိပါလ်က္သား စီးပြားမသို
မရွာမွီးပဲ သက္ႀကီးရြယ္အို
ေနာင္တႀကီး ပူမီးဆိုက္လို႔ဖို။
“သူတစ္ပါးသားမယား ျပစ္မွားျခင္း”
အရြယ္ရွိတုန္း ရယ္ျပံဳးေပ်ာ္ေပ်ာ္
မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း မေပါင္းမေဖၚ
သူ႔မယား၌ ေမွာက္မွားခြၽတ္ေခ်ာ္
စိုးရိမ္ရ ေနာင္တအပူေပၚ။
“သူတစ္ပါးခ်စ္ျခင္း ဖ်က္စီးျခင္း”
သူႏွစ္ဦးတို႔ အထူးခံုမင္
ခ်စ္ခင္ေအးခ်မ္း အကြၽမ္းတဝင္
ကြဲျပားေစေသာ ကုန္းေခ်ာမိလွ်င္
မွားေလစြ ေနာင္တပူဖို႔ျပင္။
“သူတစ္ပါးအသက္ သတ္ျခင္း”
မညႇာရက္စက္ သူ႔သက္ဇီေဝ
မ်က္မာန္ၾကမ္းၾကဳတ္ သတ္ပုတ္မိေခ်
ေနာင္ခါက်ေတာ့ ေတြးဆပူေစ
မွားေလျခင္း ပူျပင္းေနာင္တေတြ။
“မေပးလွဴျခင္း”
ဥစၥာဓန ေလာက္ငကုံလံု
သံုးေဆာင္ဖြယ္မ်ား ထင္ရွားအစံု
ေပါႂကြယ္ေ႒းလည္း မေပးလွဴတံု
ေနာင္ခါၾက ေနာင္တယူဖို႔ၾကံဳ။
“မိဘအား မလုပ္ေကြၽးျခင္း”
ေက်းဇူးႀကီးလွ မိဘႏွစ္ဆူ
ေကြၽးေရးေမြးေရး အေလးမမူ
လုပ္ေကြၽးႏိုင္သား ပစ္ထားေသာသူ
စိတ္သာခ် ဒိ႒ေနာင္တပူ။
“မိဘစကား နားမေထာင္ျခင္း”
ငယ္ရြယ္ခိုက္မို႔ အမိုက္တြင္တြင္
မိဘစကား ေထာင္နားမဝင္
ထင္ရာစိုင္းလို႔ ထင္တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္
ေနာင္ခါေရာက္ စိတ္ေနာက္ေနာင္တပင္။
“ပညာရွိႏွင့္ မေပါင္းျခင္း”
ပညာရွိေပါင္း သူေကာင္းသူေတာ္
ဆည္းကပ္ခ်ိန္လည္း မွီဝဲမေပ်ာ္
လိမၼာကင္းလို႔ မႈခင္းၾကံဳေသာ္
ေနာင္တႀကီး ဖိစီးပူဖို႔ေနာ္။
“ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ မရွိျခင္း”
ကုသိုလ္သိုက္မ်ဳိး စိုက္ပ်ဳိးထူေထာင္
မ်ားေအာင္ေပါင္းစု ေကာင္းမႈမေဆာင္
မ်က္ႏွာလႊဲလို႔ အျမဲေသြေရွာင္
ေနာင္ခါက် ေနာင္တပူမီးေလာင္။
ေနာင္တ ဆယ္ပါး တရားၾကည္ညိဳ
စြဲယူၾကပ္ၾကပ္ သိအပ္သကို
စိတ္ဝယ္စြဲလို႔ အျမဲပိုက္သို
ၾကဥ္ေရွာင္ၾက ေနာင္တပူမီးကို။
အမ်ဳိးသမီးမ်ားအား တရားေဟာမႈ-
ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ၀ိနည္း
ဓမၼေဒသနာ သိကၡာပုဒ္ မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)အားတရားေဟာမႈ
အေၾကာင္းရင္း...
ဓမၼေဒသနာ သိကၡာပုဒ္ မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)အားတရားေဟာမႈ
အေၾကာင္းရင္း...
ျမတ္
စြာဘုရားရွင္ သာဝတၳိျပည္ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္း သံုးေတာ္မူစဥ္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ နံနက္အခ်ိန္ ေယာကၡမႀကီးႏွင့္ ေခြၽးမတို႔သာရွိေသာအိမ္သို႔ သြား၏။ ေယာကၡမသည္ အိမ္၏တံခါးမွ ထိုင္ေန၏။ ေခြၽးမျဖစ္သူသည္ တိုက္ခန္း တံခါးဝမွာ ထိုင္ေန၏။
အသွ်င္ဥဒါယီသည္ေရွးဦးစြာ ေယာကၡမႀကီးထံ သြား၍ နားအနီးသို႔ကပ္ၿပီးလွ်င္ တီးတိုးတရားေဟာရာ ေခြၽးမ၏စိတ္ထဲ''ဤရဟန္းသည္ ငါ့ေယာကၡမ၏ လင္ငယ္ ေလေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ျပက္ရယ္စကားကိုပင္ ေျပာေလသေလာ''ဟု ယံုမွား သံသယျဖစ္၏။
တစ္ဖန္ ေခြၽးမအနီးသို႔သြားၿပီးလွ်င္ နားအနီးသို႔ကပ္၍ တီးတိုးတရားေဟာျပန္၏။ ထိုအခါ ေယာကၡမ၏ စိတ္ထည္း၌ ''ဤရဟန္းသည္္ ငါ့ေခြၽးမ၏လင္ငယ္ေလ ေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ျပက္ရယ္စကားကိုပင္ ေျပာေလသေလာ''ဟု ယံုမွား သံသယျဖစ္၏။
အသွ်င္ဥဒါယီျပန္သြားေသာအခါ ေခြၽးမႏွင့္ေယာကၡမတို႔ အခ်င္းခ်င္း ေမးျမန္းၾက ရာ တရားစကားေျပာေဟာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသျဖင့္ ''တရားဆိုလွ်င္ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေဟာထိုက္ပါလ်က္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ နားရင္းကပ္ ၍ တီးတိုး ေဟာရသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ၾကေလ၏။ ယင္းအေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္ ၾကားသိေတာ္မူ၍ ''မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)အား တရားမေဟာရ''ဟု ပညတ္ေတာ္ မူသည္။
ထိုပညတ္ခ်က္ေၾကာင့္
လံုးဝ တရားမေဟာဘဲ ေနၾကရာ ဥပါသိကာမ(အမ်ဳိးသမီး)တို႔က ''ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းေလာက္ေတာ့ ေဟာေတာ္မူၾကပါ၊ ဤမွ်ေလာက္ေဟာလွ်င္ တပည့္ ေတာ္မတို႔ သိႏိုင္ၾကပါသည္''ဟု ေတာင္းပန္ၾကေသာ္လည္း ရဟန္းတို႔က လံုးဝ တရား မေဟာေသာေၾကာင့္ ဥပါသိကာမ(အမ်ဳိးသမီး)တို႔က ကဲ့ရဲ႕ၾကေလသည္။
ယင္းအေၾကာင္းကို ရဟန္းတို႔ၾကား၍ ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားၾကေသာ ေၾကာင့္ ''ငါးခြန္း၊ ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္မေဟာရ''ဟု အႏုပညတ္ ထပ္ေတာ္ မူသည္။
တစ္ဖန္ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ဘာမွ်နားမလည္ေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို အနားထားၿပီး ထိုေယာက်္ားကို ေဟာေလဟန္ျဖင့္ မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)မ်ား အား တရားေဟာၾကျပန္၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ရဟန္းမ်ားက ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားေသာအခါ ''မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)အား ငါးခြန္း၊ ေျခာက္ခြန္းအထိ တရားေဟာလွ်င္ သိနားလည္ေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ အနီးရွိရမည္''ဟု ပညတ္ေတာ္မူသည္။
သိကၡာပုဒ္ ပါဠိ...
ေယာ ပန ဘိကၡဳ မာတုဂါမႆ ဥတၱရိဆပၸၪၥဝါစာဟိ ဓမၼံ ေဒေသယ် အညၾတ ဝိၫုနာ ပုရိသဝိဂၢေဟန၊ ပါစိတၱိယံ။
နိႆယ(အနက္)...
ေယာ ပန ဘိကၡဳ၊ အၾကင္ရဟန္းသည္။
ဝိညဳနာ၊ သိၾကားလိမၼာေသာ။
ပုရိသဝိဂၢေဟန၊ လူေယာက်ာ္းကို။
အညၾတ၊ ၾကဥ္ထား၍။
မာတုဂါမႆ၊ မာတုဂါမအား။
ဥတၱရိဆပၸၪၥဝါစာဟိ၊ ငါးပုဒ္ေျခာက္ပုဒ္ထက္လြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္။
ဓမၼံ၊ ပါဠိ အ႒ကထာ ဓမၼကို။
ေဒေသယ်၊ မဂဓ(ပါဠိ)ဘာသာျဖင့္ေဟာအံ့။
တႆ ဘိကၡဳေနာ၊ ထိုရဟန္းအား။
ပါစိတၱိယံ၊ ပါစိတ္အာပတ္သည္။
ေဟာတိ၊ ျဖစ္၏။
အဓိပၸါယ္...
ဤသိကၡာပုဒ္၌ တရားေဟာသည္ဆိုရာဝယ္ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာသည္ ကို မဆိုလို၊ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာ ဂါထာစုဏၰိယမ်ားကို ပါဠိဘာသာျဖင့္ ႐ြတ္ ဖတ္ေဟာေျပာျခင္းကို ဆိုလို၏၊ ျမန္မာလိုသက္သက္ ရွင္းလင္း ေဟာျပျခင္း ေၾကာင့္ အျပစ္မရွိ၊ သရဏဂံုႏွင့္ သီလကိုေပးရာ၌ ပါဠိဘာသာျဖင့္ ေပးေသာ္ လည္း တရားေဟာသည့္ သေဘာမသက္ဝင္ေသာေၾကာင့္ အာပတ္မသင့္ဟု ((ဆရာျမတ္))တို႔ မိန္႔ဆိုၾက၏။
စြာဘုရားရွင္ သာဝတၳိျပည္ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္း သံုးေတာ္မူစဥ္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ နံနက္အခ်ိန္ ေယာကၡမႀကီးႏွင့္ ေခြၽးမတို႔သာရွိေသာအိမ္သို႔ သြား၏။ ေယာကၡမသည္ အိမ္၏တံခါးမွ ထိုင္ေန၏။ ေခြၽးမျဖစ္သူသည္ တိုက္ခန္း တံခါးဝမွာ ထိုင္ေန၏။
အသွ်င္ဥဒါယီသည္ေရွးဦးစြာ ေယာကၡမႀကီးထံ သြား၍ နားအနီးသို႔ကပ္ၿပီးလွ်င္ တီးတိုးတရားေဟာရာ ေခြၽးမ၏စိတ္ထဲ''ဤရဟန္းသည္ ငါ့ေယာကၡမ၏ လင္ငယ္ ေလေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ျပက္ရယ္စကားကိုပင္ ေျပာေလသေလာ''ဟု ယံုမွား သံသယျဖစ္၏။
တစ္ဖန္ ေခြၽးမအနီးသို႔သြားၿပီးလွ်င္ နားအနီးသို႔ကပ္၍ တီးတိုးတရားေဟာျပန္၏။ ထိုအခါ ေယာကၡမ၏ စိတ္ထည္း၌ ''ဤရဟန္းသည္္ ငါ့ေခြၽးမ၏လင္ငယ္ေလ ေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ျပက္ရယ္စကားကိုပင္ ေျပာေလသေလာ''ဟု ယံုမွား သံသယျဖစ္၏။
အသွ်င္ဥဒါယီျပန္သြားေသာအခါ ေခြၽးမႏွင့္ေယာကၡမတို႔ အခ်င္းခ်င္း ေမးျမန္းၾက ရာ တရားစကားေျပာေဟာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသျဖင့္ ''တရားဆိုလွ်င္ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေဟာထိုက္ပါလ်က္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ နားရင္းကပ္ ၍ တီးတိုး ေဟာရသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ၾကေလ၏။ ယင္းအေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္ ၾကားသိေတာ္မူ၍ ''မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)အား တရားမေဟာရ''ဟု ပညတ္ေတာ္ မူသည္။
ထိုပညတ္ခ်က္ေၾကာင့္
လံုးဝ တရားမေဟာဘဲ ေနၾကရာ ဥပါသိကာမ(အမ်ဳိးသမီး)တို႔က ''ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းေလာက္ေတာ့ ေဟာေတာ္မူၾကပါ၊ ဤမွ်ေလာက္ေဟာလွ်င္ တပည့္ ေတာ္မတို႔ သိႏိုင္ၾကပါသည္''ဟု ေတာင္းပန္ၾကေသာ္လည္း ရဟန္းတို႔က လံုးဝ တရား မေဟာေသာေၾကာင့္ ဥပါသိကာမ(အမ်ဳိးသမီး)တို႔က ကဲ့ရဲ႕ၾကေလသည္။
ယင္းအေၾကာင္းကို ရဟန္းတို႔ၾကား၍ ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားၾကေသာ ေၾကာင့္ ''ငါးခြန္း၊ ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္မေဟာရ''ဟု အႏုပညတ္ ထပ္ေတာ္ မူသည္။
တစ္ဖန္ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ဘာမွ်နားမလည္ေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို အနားထားၿပီး ထိုေယာက်္ားကို ေဟာေလဟန္ျဖင့္ မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)မ်ား အား တရားေဟာၾကျပန္၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ရဟန္းမ်ားက ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားေသာအခါ ''မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)အား ငါးခြန္း၊ ေျခာက္ခြန္းအထိ တရားေဟာလွ်င္ သိနားလည္ေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ အနီးရွိရမည္''ဟု ပညတ္ေတာ္မူသည္။
သိကၡာပုဒ္ ပါဠိ...
ေယာ ပန ဘိကၡဳ မာတုဂါမႆ ဥတၱရိဆပၸၪၥဝါစာဟိ ဓမၼံ ေဒေသယ် အညၾတ ဝိၫုနာ ပုရိသဝိဂၢေဟန၊ ပါစိတၱိယံ။
နိႆယ(အနက္)...
ေယာ ပန ဘိကၡဳ၊ အၾကင္ရဟန္းသည္။
ဝိညဳနာ၊ သိၾကားလိမၼာေသာ။
ပုရိသဝိဂၢေဟန၊ လူေယာက်ာ္းကို။
အညၾတ၊ ၾကဥ္ထား၍။
မာတုဂါမႆ၊ မာတုဂါမအား။
ဥတၱရိဆပၸၪၥဝါစာဟိ၊ ငါးပုဒ္ေျခာက္ပုဒ္ထက္လြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္။
ဓမၼံ၊ ပါဠိ အ႒ကထာ ဓမၼကို။
ေဒေသယ်၊ မဂဓ(ပါဠိ)ဘာသာျဖင့္ေဟာအံ့။
တႆ ဘိကၡဳေနာ၊ ထိုရဟန္းအား။
ပါစိတၱိယံ၊ ပါစိတ္အာပတ္သည္။
ေဟာတိ၊ ျဖစ္၏။
အဓိပၸါယ္...
ဤသိကၡာပုဒ္၌ တရားေဟာသည္ဆိုရာဝယ္ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာသည္ ကို မဆိုလို၊ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာ ဂါထာစုဏၰိယမ်ားကို ပါဠိဘာသာျဖင့္ ႐ြတ္ ဖတ္ေဟာေျပာျခင္းကို ဆိုလို၏၊ ျမန္မာလိုသက္သက္ ရွင္းလင္း ေဟာျပျခင္း ေၾကာင့္ အျပစ္မရွိ၊ သရဏဂံုႏွင့္ သီလကိုေပးရာ၌ ပါဠိဘာသာျဖင့္ ေပးေသာ္ လည္း တရားေဟာသည့္ သေဘာမသက္ဝင္ေသာေၾကာင့္ အာပတ္မသင့္ဟု ((ဆရာျမတ္))တို႔ မိန္႔ဆိုၾက၏။
သခၤါရ ဓမၼလကၤာမ်ား-
၁။ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ သိၾကားျဗဟၼာ၊ ပေစၥကႏွင့္ အဂၢသာဝကာ၊
ေကြကြင္း ေသျခင္း မျငင္းႏိုင္ရွာ၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱာ။
၂။ ေကာင္းကင္ ေျမမိုး ပ်ံလွ်ဳိးႏိုင္စြာ၊ အသိဉာဏ္စြမ္း လွ်မ္းလွ်မ္းျဖာျဖာ၊
ေကြကြင္း ေသျခင္း မျငင္းႏိုင္ရွာ၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱာ။
၃။ စၾကာမာရ္နတ္ မင္းျမတ္ရာဇာ၊ ေရေျမပိုင္သ စိုးရျဖာျဖာ၊
ေကြကြင္း ေသျခင္း မျငင္းႏိုင္ရွာ၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱာ။
၄။ ေရႊ ေငြ ေဘာဂ ေပါျပည့္လွစြာ၊ သူႂကြယ္,သူေဌး ပေဂးမ်ားစြာ၊
ေကြကြင္း ေသျခင္း မျငင္းႏိုင္ရွာ၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱာ။
၅။ ဂုဏ္ရွိမရွိ မ်ားဘိလွစြာ၊ ႐ုပ္ရည္လွပ မလွေလရာ၊
ေကြကြင္း ေသျခင္း မျငင္းႏိုင္ရွာ၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱာ။
၆။ ေဆြမ်ဳိးမိဘ မ်ားလွသူငါ၊ သမီး သားႏွင့္ ေျမးမ်ားျဖာျဖာ၊
ေကြကြင္း ေသျခင္း မျငင္းႏိုင္ရွာ၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱာ။
၇။ မီးရထားႏွင့္ စီးသြားပံုပမာ၊ ေသမင္းလက္တြင္း သက္ဆင္းရရွာ၊
ဘဝေျပာင္းလို႔ အေဟာင္းစြန္႔ကာ၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱာ။
၈။ အေဟာတဝ ေလာကဘံုမွာ၊ ေတြ႔ဆံုၾကံဳကြဲ မလြဲႏိုင္ရွာ၊
မုခ်ဒုကၡ ႐ႈပ္စြသူငါ၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱာ။
၉။ ဆံုလိုက္ၾကံဳလိုက္ ဘံု၌ျဖစ္ခါ၊ မိဘ,သားသမီး အမ်ားႀကီးျဖစ္လာ၊
တစ္ေန႔ၾကေတာ့ ကြဲရေလရွာ၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱာ။
အနတၱလကၡဏာ။
Tuesday, June 24, 2008
ဂုဏ္ရည္ထြန္းေတာက္ လူတစ္ေယာက္
ဂုဏ္ရည္ထြန္းေတာက္ လူတစ္ေယာက္
၁ * ဘုရားပြြင့့္္ရာ၊ သာသနာ၊ ၾကံဳတာ ဘဝျမတ္
၂ * လမ္းၫႊန္ေပးျငား၊ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ႀကံဳျငား ဘဝျမတ္။
၃ * တရားရိွရာ၊ အရပ္မွာ၊ ျဖစ္တာ ဘဝျမတ္။
၄ * အဂၤါႀကီးငယ္၊ ျပည့္စံုႂကြယ၊္ ခန္႔ထယ္ ဘဝျမတ္။
၅ * လိမၼာသြက္လက္၊ လြန္ထက္ျမက္ ျမင့္တက္ ဘဝျမတ္။
၆ * ကုသိုလ္ဆႏၵ၊ လြန္ျပင္းျပ၊ ျမင့္လွ ဘဝျမတ္။
* အေကာင္း (၆)ျဖာ၊ ျပည့္စံုပါ၊ ျမင့္တာ ဘဝျမတ္။
* ဂုဏ္ရည္ထြန္းေတာက္၊ လူတစ္ေယာက္ အံ့ေလာက္ ခ်ီးမြမ္းအပ္။
* စိတ္ဓာတ္ကိုျမွင့္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ လမ္းဖြင့္ ႀကိဳးစားအပ္။
၁ * ဘုရားပြြင့့္္ရာ၊ သာသနာ၊ ၾကံဳတာ ဘဝျမတ္
၂ * လမ္းၫႊန္ေပးျငား၊ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ႀကံဳျငား ဘဝျမတ္။
၃ * တရားရိွရာ၊ အရပ္မွာ၊ ျဖစ္တာ ဘဝျမတ္။
၄ * အဂၤါႀကီးငယ္၊ ျပည့္စံုႂကြယ၊္ ခန္႔ထယ္ ဘဝျမတ္။
၅ * လိမၼာသြက္လက္၊ လြန္ထက္ျမက္ ျမင့္တက္ ဘဝျမတ္။
၆ * ကုသိုလ္ဆႏၵ၊ လြန္ျပင္းျပ၊ ျမင့္လွ ဘဝျမတ္။
* အေကာင္း (၆)ျဖာ၊ ျပည့္စံုပါ၊ ျမင့္တာ ဘဝျမတ္။
* ဂုဏ္ရည္ထြန္းေတာက္၊ လူတစ္ေယာက္ အံ့ေလာက္ ခ်ီးမြမ္းအပ္။
* စိတ္ဓာတ္ကိုျမွင့္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ လမ္းဖြင့္ ႀကိဳးစားအပ္။
အရွင္သိရိႏၵာဘိဝံသ (ေယာဆရာေတာ္)
ေစတသိက္တရား ၅၂-ပါး လကၤာမ်ား-
''ေစတသိက္တရား ၅၂-ပါး လကၤာမ်ား''
၁၊ ဖႆ
႐ုပ္ဓါတ္သဖြယ္၊ ကပ္ၿငိတြယ္လ်က္၊ ဘယ္ဝယ္ထိပံု၊ မ႐ွိတံုလည္း၊
အာ႐ံုထိမိ၊ ဓါတ္ခိုက္ဘိ၊ ေတြ႔ထိ ဖႆ သေဘာတည္း။
၂၊ ေဝဒနာ
ဘုရင္မင္းႏွယ္၊ ပြဲေတာ္တယ္သို႔၊ သြယ္သြယ္အာ႐ံု၊ ရသာစံုကို၊
ကုန္ေအာင္မွန္ျငား၊ ခ်န္မထား၊ ခံစား ေဝဒနာ သေဘာတည္း။
၃၊ သညာ
သူငယ္လက္သမား၊ မွတ္သည့္လားသို႔၊ အမွားလည္း႐ွိ၊ အမွန္႐ွိ၍၊
မွတ္မိ႐ံုသာ၊ သိသည္မွာ၊ သညာ သေဘာတည္း။
၄၊ေစတနာ
လယ္ပိုင္႐ွင္ႀကီး၊ တပည့္ႀကီးတို႔၊ ထံုးနည္းပံုကပ္၊ အာ႐ံုရပ္၌၊
ေစ့စပ္ေစမႈ၊ ေဆာ္ၾသျပဳ၊ မွတ္႐ႈ ေစတနာ သေဘာတည္း။
၅၊ ဧကဂၢတာ
ေလၿငိမ္သည့္ဌာန္၊ မီးအလွ်ံသို႔၊ မပ်ံ႕မလြင့္၊ ဆင့္ကာဆင့္ကာ၊ ယူမိရာတြင္၊
စိတ္စဥ္တည္မႈ၊ အေၾကာင္းျပဳ၊ မွတ္႐ႈ ဧကဂၢတာတည္း။
၆၊ ဇီဝိတိေႁႏၵ
ၾကာေစာင့္ေရႏွယ္၊ အထိန္းသယ္ႏွင့္၊ ေလွငယ္ေလွာ္သူ၊ ပံုယူယွဥ္စပ္၊
သဟဇာတ္တို႔၊ မျပတ္ေအာင္တည္၊ အသက္႐ွည္ေၾကာင္း၊ တရားေကာင္း၊
မွတ္ေျငာင္း ဇိဝိတိေႁႏၵတည္း။
၇၊ မနသိကာရ
ဇာနည္ျမင္းမ်ား၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားဖို႔၊ ရထားထိန္းပံု၊ မ်ားအာ႐ံုကို၊
ထိုထိုစိတ္၌၊ မဆိတ္ေစလွ်င္း၊ ျပဳေပးျခင္း၊ မယြင္း မနသိကာရတည္း။
၈၊ ဝိတက္
မင္းကြၽမ္းဝင္သူ၊ ပမာယူေလာ့၊ အတူယွဥ္ဖက္၊ အာ႐ံုထက္သို႔၊
တက္ေရာက္ေစလွ်င္း၊ ၾကံစည္ျခင္း၊ မယြင္း ဝိတက္ သေဘာတည္း။
၉၊ ဝိစာရ
ေၾကးညီးသံနဲ၊ ငွက္ပ်ံဝဲသို႔၊ ဖန္လဲအာ႐ံု၊ သံုးသပ္ပံု၊
မွတ္တံု ဝိစာရသေဘာတည္း။
၁ဝ၊ အဓိေမာကၡ
တံခါးတိုင္ၾကီး၊ ယိုင္မလဲသို႔၊ ခိုင္ျဖည္းတည့္မတ္၊ ဆံုးျဖတ္တတ္၊
မွတ္ေလ အဓိေမာကၡတည္း။
၁၁၊ ဝီရိယ
မယိမ္းမယိုင္၊ ခိုင္ေစေသာအား၊ ေထာက္တိုင္က်ားသို႔၊
တရားယွဥ္ဖက္၊ ႂကြႂကြ တက္ရန္၊ အားအံခဲသျဖင့္၊ ရဲရင့္သသူ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းဟူ၊
မွတ္ယူ ဝီရိယ သေဘာတည္း။
၁၂၊ ပီတိ
ခရီးေမာပန္း၊ ေတာစခန္း၌၊ ေအးခ်မ္းၾကည္လင္၊ ေရကိုျမင္၍၊
ၾကည္႐ႊင္ေသာလား၊ ကိုယ္စိတ္မ်ားကို၊ တိုးပြားေစလ်က္၊ လြန္ႏွစ္သက္၊
မွတ္ခ်က္ ပီတိ သေဘာတည္း။
၁၃၊ ဆႏၵ
ျမင္လိုၾကားလို၊ နမ္း႐ႉလို၊ ရသာခံစား၊ ထိသိလိုျငား၊ မွတ္သား ဆႏၵ လကၡဏာ၊
တဏွာမပါ၊ လိုခ်င္တာ၊ ဆႏၵ သေဘာသာ။
၁၄၊ ေမာဟ
သေဘာမွန္ရာ၊ ဖံုးကြယ္ကာ၍၊ ပညာစကၡဳ၊ ကန္းေအာင္ျပဳလွ်င္း၊ မိုက္မဲျခင္း၊
မယြင္း ေမာဟ သေဘာတည္း။
၁၅၊ အဟိရိက
႐ြာသူတို႔ဝက္၊ မစင္ဗြက္ကို၊ မစက္ဆုပ္အား၊ မ႐ွက္အားသို႔၊ မ်ားဒုစရက္၊
ျပဳဖို႔ခ်က္မွ၊ မ႐ွက္သသူ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းဟူ၊ မွတ္ယူ အဟိရိကတည္း။
၁၆၊ အေနာတၱပၸ
ပိုးပရန္မ်ဳိး၊ မီးလွ်ံတိုးသို႔၊ အက်ဳိးကိုေထာက္၊ ႐ြံ႔ေၾကာက္စဖြယ္၊
သြယ္သြယ္ ဒုစရက္၊ ျပဳဖို႔ခ်က္မွ၊ သက္သက္မ႐ြံ႔၊ အရဲစြန္႔၊ ျပဳဝံ့ ေနာတၱပ္တည္း။
၁၇၊ ဥဒၶစၥ
ေလဟုန္အ႐ွိန္၊ ေရမၿငိမ္သို႔၊ မၿငိမ္မသက္၊ အထက္ထက္၌၊
လြင့္တက္တတ္ေ႐ွာင္း၊ စိတ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မေကာင္း ဥဒၶစၥ သေဘာတည္း။
၁၈၊ ေလာဘ
ေမ်ာက္ႏွဲေစးပံု၊ မခြာတံုသို႔၊ အာ႐ံုၿငိကပ္၊ မခြာလတ္ဘဲ၊ တပ္မက္ခင္မင္၊
လိုခ်င္တတ္ေသာ၊ ဤသေဘာ၊ မွတ္ေလာ ေလာဘတည္း။
၁၉၊ ဒိ႒ိ
အမွန္တရား၊ ဉာဏ္အလားသို႔၊ အမွားကိုပင္၊ အမွန္ထင္၍၊
သိျမင္ယူမွား၊ သေဘာထား၊ မွတ္သား ဒိ႒ိတည္း။
၂ဝ၊ မာန
အမ်ားထက္ခြၽန္၊ စိတ္ေနလြန္၍၊ တံခြန္အလား၊ ငါတကားဟု၊ ေထာင္လႊား
ျပဳလ်က္၊ ႂကြႂကြတက္လွ်င္း၊ မွတ္ထင္ျခင္း၊ မယြင္းမာန သေဘာတည္း။
၂၁၊ ေဒါသ
ေႁမြေဟာက္တမွ်၊ ေထာင္းေထာင္းထလ်က္၊ ယွဥ္ဖက္ စိတ္ဓာတ္၊ ကိန္းဝပ္မိရာ၊
သတၱဝါကို၊ ပူဆာေစလွ်င္း၊ ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ မယြင္း ေဒါသ သေဘာတည္း။
၂၂၊ ဣႆာ
ပရမၸရ၊ ကံေကာင္း မသျဖင့္၊ ျပည့္ဝဂုဏ္သိရ္၊ သူ႔စည္းစိမ္ကို၊ မၿမိန္ႏိုင္ေတာင္း၊
ေစာင္းေျမာင္း မဲ့႐ြဲ႕၊ ကဲ့ရဲ႕ ျငဴစူ၊ ႐ႈတ္ခ်မူ၊ မွတ္ယူ ဣႆာ သေဘာတည္း။
၂၃၊ မစၧရိယ
ရလတၱံ႔ ရၿပီး၊ ငါ့ပစၥည္းႏွယ္၊ အံ့ခ်ီးဖြယ္ကား၊ မ်ားႂကြယ္ သူတစ္ပါး၊ မျဖစ္ေစ
သားဟု၊ ျဖစ္ပြားတတ္လွ်င္း၊ ဝန္တိုျခင္း၊ မယြင္း မစၧရိယ သေဘာတည္း။
၂၄၊ ကုကၠဳစၥ
ျပဳၿပီးဒုစ႐ိုက္၊ မျပဳလိုက္မိ၊ သုစရိအတြက္၊ စက္ဆုပ္အပ္စြာ၊ ကိရိယာဟု၊
ေနာင္ခါတစ္ဖန္၊ ပူပန္တည္ေသာ၊ ထိုသေဘာ၊ မွတ္ေလာ ကုကၠဳစၥ။
၂၅၊ ထိန
စိတ္စက္မခန္႔၊ အေနညံ့ေအာင္၊ ဖိဟန္႔တတ္ေသာ၊ ထိုသေဘာ၊
မွတ္ေလာ ထိနသေဘာတည္း။
၂၆၊ မိဒၶ
ေစတသိက္တရား၊ မခံ့ညားေအာင္၊ ဟန္႔တားတတ္ေသာ၊ ထိုသေဘာ၊
မွတ္ေလာ မိဒၶသေဘာတည္း။
၂၇၊ ဝိစိကိစၧာ
သေဘာအမွန္၊ စူးစမ္းျပန္လွ်င္၊ ဉာဏ္မႏိုင္ဘဲ၊ ဆင္းရဲေၾကာင္းဟု၊ ယံုမွားမႈ၊
မွတ္႐ႈ ဝိစိကိစၧာသေဘာတည္း။
၂၈၊ သဒၶါ၊
ရတနာသံုးတန္၊ ပစၥဳပၸန္ႏွင့္၊ သံသရာမ်ဳိး၊ ကံအက်ဳိးတို႔၊ ႐ွိ႐ိုးဟုျမင္၊
သက္ဝင္ေက်နပ္၊ ယံုၾကည္တတ္၊ မွတ္ေလ သဒၶါ သေဘာတည္း။
၂၉၊ သတိ၊
ဘုရားစသား၊ အာ႐ံုမ်ား၌၊ မွတ္သားေလ့မ်ား၊ ေအာက္ေမ့ျငား၊
တရား သတိ သေဘာတည္း။
၃ဝ၊ ဟိရီ၊
၃၁၊ ၾသတၱပၸ၊
ဒုစ႐ိုက္ဆိုး၊ အမိုက္မ်ဳိးမွ၊ ႐ွက္စႏိုးမူ၊ ဟိရီဟူ၊ ေၾကာက္မူ ၾသတၱပ္သေဘာတည္း။
၃၂၊ အေလာဘ၊
ေလာကီအာ႐ံု၊ ကာမဂုဏ္ကို၊ စံုစံုမက္မက္၊ ႏွစ္သက္မ႐ွိ၊ မကပ္ၿငိေပ၊ မလိုေပ၊
ဆိုေလ အေလာဘ သေဘာတည္း။
၃၃၊ အေဒါသ၊ (ေမတၱာ)
ယွဥ္ဘက္စိတ္ဓာတ္၊ ကိန္းဝပ္မိရာ၊ သတၱဝါကို၊ ၾကည္သာ႐ႊင္ျပ၊
ေအးျမေစေသာ၊ ထိုသေဘာ အေဒါသ သေဘာတည္း။
၃၄၊ တၾတမဇၥၽတၱတာ
ကိုယ္စီကိစၥ၊ ရြက္ေဆာင္ၾကသျဖင့္၊ သမၸယုတ္ဆို၊ မ်ားထိုထိုဝယ္၊
အလယ္အလတ္၊ တည့္မတ္ေအာင္ûပ၊ လစ္လ်ဴ႐ႈ၊ ေခၚမႈ မဇၥၽတၱတာတည္း။
၃၅၊ ကာယပႆဒၶိ
၃၆၊ စိတၱပႆဒၶိ
ဥဒၶစၥေစ၊ ျပဌာန္းေပသည့္၊ ကိေလသာဟူ၊ အပူဆိတ္သျဖင့္၊ ေစတသိက္အေပါင္း၊
ၿငိမ္းေအးေၾကာင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊ စိတ္၏ေအးျမ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ စိတၱပႆဒၶိ။
၃၇၊ ကာယလဟုတာ
၃၈၊ စိတၱလဟုတာ
ထိနမိဒၶ၊ ပ႒ာနေပ၊ မ်ားကိေလရိပ္၊ မယွဥ္ဆိတ္သျဖင့္၊ ေစတသိက္ေပါင္း၊
လ်င္ျမန္ေၾကာင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊ စိတ္၏လ်င္စြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊
စိတၱလဟုတာတည္း။
၃၉၊ ကာယမုဒုတာ
၄ဝ၊ စိတၱမုဒုတာ
ဒိ႒ိမာန၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာစု၊ မယွဥ္မႈေၾကာင့္၊ ႏူးညံ့ေပ်ာင့္ေပ်ာင္း၊
ေစတသိက္ေပါင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊ စိတ္၏ႏုစြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱမုဒုတည္း။
၄၁၊ ကာယကမၼညတာ
၄၂၊ စိတၱကမၼညတာ
ကာမစၧႏၵ၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာဓာတ္၊ ကင္းစင္လတ္သျဖင့္၊ မ်ားျမတ္စုစု၊
ကုသိုလ္မႈဝယ္၊ ခံ့ထယ္ဘိေတာင္း၊ ေစတသိက္ေပါင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊
စိတ္၏ ခံ့စြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱကမၼဥ္တည္း။
၄၃၊ ကာယပါဂုညတာ
၄၄၊ စိတၱပါဂုညတာ
အသဒၶိယ၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာဓာတ္၊ ကင္းစင္ျပတ္သျဖင့္၊ မ်ားလတ္သီးသီး၊
ကုသိုလ္ၿပီးဖို႔၊ ပြန္းတီးေလ့လာ၊ မက်င္နာေတာင္း၊ ေစတသိက္ေပါင္းကို၊
ကာယ ဆိုဘိ၊ စိတ္၏ေလ့လာ၊ မက်င္နာစြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱပါဂုဥ္တည္း။
၄၅၊ ကာယုဇုကတာ
၄၆၊ စိတၱဳဇုကတာ
မာယာ-သာေဌယ၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာဓာတ္၊ ကင္းစင္လတ္သျဖင့္၊
ေျဖာင့္မတ္ဘိေတာင္း၊ ေစတသိက္ေပါင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊
စိတ္၏ေျဖာင့္စြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱဥဇုတည္း။
၄၇၊သမၼာဝါစာ၊
အသက္ေမြးဖြယ္၊ မဆက္သြယ္ဘဲ၊ ႏႈတ္ဝယ္ျဖစ္ထိုက္၊
ဒုစ႐ိုက္လွ်င္၊ စြန္႔ပယ္ၾကဥ္၊ ေခၚတြင္ သမၼာဝါစာတည္း။
၄၈၊ သမၼာကမၼႏၲ၊
အသက္ေမြးဖြယ္၊ မဆက္သြယ္ဘဲ၊ ကိုယ္္ဝယ္ျဖစ္ထိုက္၊
ဒုစ႐ိုက္လွ်င္၊ စြန္႔ပယ္ၾကဥ္၊ ေခၚတြင္ သမၼာကမၼႏၲတည္း။
၄၉၊ သမၼာအာဇီဝ၊
အသက္ေမြးမႈ၊ ကိုယ္ႏႈတ္ျပဳဖို႔၊ ေ႐ွး႐ႈတိုက္႐ိုက္၊
ဒုစ႐ိုက္လွ်င္၊ ပယ္ေ႐ွာင္ၾကဥ္၊ ေခၚတြင္ သမၼာအာဇီတည္း။
၅ဝ၊ က႐ုဏာ၊
ဒုကၡိတလွ်င္၊ သတၱဝါျမင္ေသာ္၊ သူေတာ္စင္မ်ား၊ စိတ္ေျခာက္ျခား၍၊
သနားသမႈ၊ လႈပ္ေအာင္ျပဳ၊ မွတ္႐ႈ က႐ုဏာတည္း။
၅၁၊ မုဒိတာ၊
သုခိတလွ်င္၊ သတၱဝါျမင္ေသာ္၊ သူေတာ္စင္မ်ား၊ ဝမ္းေျမာက္ျငား၊
မွတ္သား မုဒိ သေဘာတည္း။
၅၂၊ ပညာ၊ (အေမာဟ)
သူငယ္ အသျပာ၊ ျမင္ေသာအခါ၌၊ ညိဳဝါအေရႊ၊ သိေလမွန္စြာ၊ အသျပာဟု၊ ေသခ်ာမသိ၊ ဂါမိကဟူ၊ ရြာသူမူကား၊ ျဖဴဝါတစ္ေထြ၊ ညိဳေရႊ၄င္း၊ တစ္ေၾကာင္း အသျပာ၊ သိ႐ံုသာတည္း၊ တန္ရာအဂၣ၊ မည္မွ်အဖိုး၊ သိ႐ိုးမ႐ွိ၊ ေဟရညိက၊ နာမအမည္၊ ပန္းတိမ္သည္ကား၊ တပါးမႂကြင္း၊ ခပင္းဥႆံု၊ အလံုးစံုကို၊ အကုန္မွန္စြာ၊ သိေလရာ၏၊ သညာ ဝိညာဏ္၊ ပညာယွဥ္လ်က္၊ ဤသံုးခ်က္ႏွင့္၊ ယထာကၠမ၊ တူေလစြဟု၊ မိန္႔ဟ ဋီကာဆိုသတည္း။
ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၊ မဟာဂႏၶာ႐ံု။
၁၊ ဖႆ
႐ုပ္ဓါတ္သဖြယ္၊ ကပ္ၿငိတြယ္လ်က္၊ ဘယ္ဝယ္ထိပံု၊ မ႐ွိတံုလည္း၊
အာ႐ံုထိမိ၊ ဓါတ္ခိုက္ဘိ၊ ေတြ႔ထိ ဖႆ သေဘာတည္း။
၂၊ ေဝဒနာ
ဘုရင္မင္းႏွယ္၊ ပြဲေတာ္တယ္သို႔၊ သြယ္သြယ္အာ႐ံု၊ ရသာစံုကို၊
ကုန္ေအာင္မွန္ျငား၊ ခ်န္မထား၊ ခံစား ေဝဒနာ သေဘာတည္း။
၃၊ သညာ
သူငယ္လက္သမား၊ မွတ္သည့္လားသို႔၊ အမွားလည္း႐ွိ၊ အမွန္႐ွိ၍၊
မွတ္မိ႐ံုသာ၊ သိသည္မွာ၊ သညာ သေဘာတည္း။
၄၊ေစတနာ
လယ္ပိုင္႐ွင္ႀကီး၊ တပည့္ႀကီးတို႔၊ ထံုးနည္းပံုကပ္၊ အာ႐ံုရပ္၌၊
ေစ့စပ္ေစမႈ၊ ေဆာ္ၾသျပဳ၊ မွတ္႐ႈ ေစတနာ သေဘာတည္း။
၅၊ ဧကဂၢတာ
ေလၿငိမ္သည့္ဌာန္၊ မီးအလွ်ံသို႔၊ မပ်ံ႕မလြင့္၊ ဆင့္ကာဆင့္ကာ၊ ယူမိရာတြင္၊
စိတ္စဥ္တည္မႈ၊ အေၾကာင္းျပဳ၊ မွတ္႐ႈ ဧကဂၢတာတည္း။
၆၊ ဇီဝိတိေႁႏၵ
ၾကာေစာင့္ေရႏွယ္၊ အထိန္းသယ္ႏွင့္၊ ေလွငယ္ေလွာ္သူ၊ ပံုယူယွဥ္စပ္၊
သဟဇာတ္တို႔၊ မျပတ္ေအာင္တည္၊ အသက္႐ွည္ေၾကာင္း၊ တရားေကာင္း၊
မွတ္ေျငာင္း ဇိဝိတိေႁႏၵတည္း။
၇၊ မနသိကာရ
ဇာနည္ျမင္းမ်ား၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားဖို႔၊ ရထားထိန္းပံု၊ မ်ားအာ႐ံုကို၊
ထိုထိုစိတ္၌၊ မဆိတ္ေစလွ်င္း၊ ျပဳေပးျခင္း၊ မယြင္း မနသိကာရတည္း။
၈၊ ဝိတက္
မင္းကြၽမ္းဝင္သူ၊ ပမာယူေလာ့၊ အတူယွဥ္ဖက္၊ အာ႐ံုထက္သို႔၊
တက္ေရာက္ေစလွ်င္း၊ ၾကံစည္ျခင္း၊ မယြင္း ဝိတက္ သေဘာတည္း။
၉၊ ဝိစာရ
ေၾကးညီးသံနဲ၊ ငွက္ပ်ံဝဲသို႔၊ ဖန္လဲအာ႐ံု၊ သံုးသပ္ပံု၊
မွတ္တံု ဝိစာရသေဘာတည္း။
၁ဝ၊ အဓိေမာကၡ
တံခါးတိုင္ၾကီး၊ ယိုင္မလဲသို႔၊ ခိုင္ျဖည္းတည့္မတ္၊ ဆံုးျဖတ္တတ္၊
မွတ္ေလ အဓိေမာကၡတည္း။
၁၁၊ ဝီရိယ
မယိမ္းမယိုင္၊ ခိုင္ေစေသာအား၊ ေထာက္တိုင္က်ားသို႔၊
တရားယွဥ္ဖက္၊ ႂကြႂကြ တက္ရန္၊ အားအံခဲသျဖင့္၊ ရဲရင့္သသူ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းဟူ၊
မွတ္ယူ ဝီရိယ သေဘာတည္း။
၁၂၊ ပီတိ
ခရီးေမာပန္း၊ ေတာစခန္း၌၊ ေအးခ်မ္းၾကည္လင္၊ ေရကိုျမင္၍၊
ၾကည္႐ႊင္ေသာလား၊ ကိုယ္စိတ္မ်ားကို၊ တိုးပြားေစလ်က္၊ လြန္ႏွစ္သက္၊
မွတ္ခ်က္ ပီတိ သေဘာတည္း။
၁၃၊ ဆႏၵ
ျမင္လိုၾကားလို၊ နမ္း႐ႉလို၊ ရသာခံစား၊ ထိသိလိုျငား၊ မွတ္သား ဆႏၵ လကၡဏာ၊
တဏွာမပါ၊ လိုခ်င္တာ၊ ဆႏၵ သေဘာသာ။
၁၄၊ ေမာဟ
သေဘာမွန္ရာ၊ ဖံုးကြယ္ကာ၍၊ ပညာစကၡဳ၊ ကန္းေအာင္ျပဳလွ်င္း၊ မိုက္မဲျခင္း၊
မယြင္း ေမာဟ သေဘာတည္း။
၁၅၊ အဟိရိက
႐ြာသူတို႔ဝက္၊ မစင္ဗြက္ကို၊ မစက္ဆုပ္အား၊ မ႐ွက္အားသို႔၊ မ်ားဒုစရက္၊
ျပဳဖို႔ခ်က္မွ၊ မ႐ွက္သသူ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းဟူ၊ မွတ္ယူ အဟိရိကတည္း။
၁၆၊ အေနာတၱပၸ
ပိုးပရန္မ်ဳိး၊ မီးလွ်ံတိုးသို႔၊ အက်ဳိးကိုေထာက္၊ ႐ြံ႔ေၾကာက္စဖြယ္၊
သြယ္သြယ္ ဒုစရက္၊ ျပဳဖို႔ခ်က္မွ၊ သက္သက္မ႐ြံ႔၊ အရဲစြန္႔၊ ျပဳဝံ့ ေနာတၱပ္တည္း။
၁၇၊ ဥဒၶစၥ
ေလဟုန္အ႐ွိန္၊ ေရမၿငိမ္သို႔၊ မၿငိမ္မသက္၊ အထက္ထက္၌၊
လြင့္တက္တတ္ေ႐ွာင္း၊ စိတ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မေကာင္း ဥဒၶစၥ သေဘာတည္း။
၁၈၊ ေလာဘ
ေမ်ာက္ႏွဲေစးပံု၊ မခြာတံုသို႔၊ အာ႐ံုၿငိကပ္၊ မခြာလတ္ဘဲ၊ တပ္မက္ခင္မင္၊
လိုခ်င္တတ္ေသာ၊ ဤသေဘာ၊ မွတ္ေလာ ေလာဘတည္း။
၁၉၊ ဒိ႒ိ
အမွန္တရား၊ ဉာဏ္အလားသို႔၊ အမွားကိုပင္၊ အမွန္ထင္၍၊
သိျမင္ယူမွား၊ သေဘာထား၊ မွတ္သား ဒိ႒ိတည္း။
၂ဝ၊ မာန
အမ်ားထက္ခြၽန္၊ စိတ္ေနလြန္၍၊ တံခြန္အလား၊ ငါတကားဟု၊ ေထာင္လႊား
ျပဳလ်က္၊ ႂကြႂကြတက္လွ်င္း၊ မွတ္ထင္ျခင္း၊ မယြင္းမာန သေဘာတည္း။
၂၁၊ ေဒါသ
ေႁမြေဟာက္တမွ်၊ ေထာင္းေထာင္းထလ်က္၊ ယွဥ္ဖက္ စိတ္ဓာတ္၊ ကိန္းဝပ္မိရာ၊
သတၱဝါကို၊ ပူဆာေစလွ်င္း၊ ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ မယြင္း ေဒါသ သေဘာတည္း။
၂၂၊ ဣႆာ
ပရမၸရ၊ ကံေကာင္း မသျဖင့္၊ ျပည့္ဝဂုဏ္သိရ္၊ သူ႔စည္းစိမ္ကို၊ မၿမိန္ႏိုင္ေတာင္း၊
ေစာင္းေျမာင္း မဲ့႐ြဲ႕၊ ကဲ့ရဲ႕ ျငဴစူ၊ ႐ႈတ္ခ်မူ၊ မွတ္ယူ ဣႆာ သေဘာတည္း။
၂၃၊ မစၧရိယ
ရလတၱံ႔ ရၿပီး၊ ငါ့ပစၥည္းႏွယ္၊ အံ့ခ်ီးဖြယ္ကား၊ မ်ားႂကြယ္ သူတစ္ပါး၊ မျဖစ္ေစ
သားဟု၊ ျဖစ္ပြားတတ္လွ်င္း၊ ဝန္တိုျခင္း၊ မယြင္း မစၧရိယ သေဘာတည္း။
၂၄၊ ကုကၠဳစၥ
ျပဳၿပီးဒုစ႐ိုက္၊ မျပဳလိုက္မိ၊ သုစရိအတြက္၊ စက္ဆုပ္အပ္စြာ၊ ကိရိယာဟု၊
ေနာင္ခါတစ္ဖန္၊ ပူပန္တည္ေသာ၊ ထိုသေဘာ၊ မွတ္ေလာ ကုကၠဳစၥ။
၂၅၊ ထိန
စိတ္စက္မခန္႔၊ အေနညံ့ေအာင္၊ ဖိဟန္႔တတ္ေသာ၊ ထိုသေဘာ၊
မွတ္ေလာ ထိနသေဘာတည္း။
၂၆၊ မိဒၶ
ေစတသိက္တရား၊ မခံ့ညားေအာင္၊ ဟန္႔တားတတ္ေသာ၊ ထိုသေဘာ၊
မွတ္ေလာ မိဒၶသေဘာတည္း။
၂၇၊ ဝိစိကိစၧာ
သေဘာအမွန္၊ စူးစမ္းျပန္လွ်င္၊ ဉာဏ္မႏိုင္ဘဲ၊ ဆင္းရဲေၾကာင္းဟု၊ ယံုမွားမႈ၊
မွတ္႐ႈ ဝိစိကိစၧာသေဘာတည္း။
၂၈၊ သဒၶါ၊
ရတနာသံုးတန္၊ ပစၥဳပၸန္ႏွင့္၊ သံသရာမ်ဳိး၊ ကံအက်ဳိးတို႔၊ ႐ွိ႐ိုးဟုျမင္၊
သက္ဝင္ေက်နပ္၊ ယံုၾကည္တတ္၊ မွတ္ေလ သဒၶါ သေဘာတည္း။
၂၉၊ သတိ၊
ဘုရားစသား၊ အာ႐ံုမ်ား၌၊ မွတ္သားေလ့မ်ား၊ ေအာက္ေမ့ျငား၊
တရား သတိ သေဘာတည္း။
၃ဝ၊ ဟိရီ၊
၃၁၊ ၾသတၱပၸ၊
ဒုစ႐ိုက္ဆိုး၊ အမိုက္မ်ဳိးမွ၊ ႐ွက္စႏိုးမူ၊ ဟိရီဟူ၊ ေၾကာက္မူ ၾသတၱပ္သေဘာတည္း။
၃၂၊ အေလာဘ၊
ေလာကီအာ႐ံု၊ ကာမဂုဏ္ကို၊ စံုစံုမက္မက္၊ ႏွစ္သက္မ႐ွိ၊ မကပ္ၿငိေပ၊ မလိုေပ၊
ဆိုေလ အေလာဘ သေဘာတည္း။
၃၃၊ အေဒါသ၊ (ေမတၱာ)
ယွဥ္ဘက္စိတ္ဓာတ္၊ ကိန္းဝပ္မိရာ၊ သတၱဝါကို၊ ၾကည္သာ႐ႊင္ျပ၊
ေအးျမေစေသာ၊ ထိုသေဘာ အေဒါသ သေဘာတည္း။
၃၄၊ တၾတမဇၥၽတၱတာ
ကိုယ္စီကိစၥ၊ ရြက္ေဆာင္ၾကသျဖင့္၊ သမၸယုတ္ဆို၊ မ်ားထိုထိုဝယ္၊
အလယ္အလတ္၊ တည့္မတ္ေအာင္ûပ၊ လစ္လ်ဴ႐ႈ၊ ေခၚမႈ မဇၥၽတၱတာတည္း။
၃၅၊ ကာယပႆဒၶိ
၃၆၊ စိတၱပႆဒၶိ
ဥဒၶစၥေစ၊ ျပဌာန္းေပသည့္၊ ကိေလသာဟူ၊ အပူဆိတ္သျဖင့္၊ ေစတသိက္အေပါင္း၊
ၿငိမ္းေအးေၾကာင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊ စိတ္၏ေအးျမ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ စိတၱပႆဒၶိ။
၃၇၊ ကာယလဟုတာ
၃၈၊ စိတၱလဟုတာ
ထိနမိဒၶ၊ ပ႒ာနေပ၊ မ်ားကိေလရိပ္၊ မယွဥ္ဆိတ္သျဖင့္၊ ေစတသိက္ေပါင္း၊
လ်င္ျမန္ေၾကာင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊ စိတ္၏လ်င္စြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊
စိတၱလဟုတာတည္း။
၃၉၊ ကာယမုဒုတာ
၄ဝ၊ စိတၱမုဒုတာ
ဒိ႒ိမာန၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာစု၊ မယွဥ္မႈေၾကာင့္၊ ႏူးညံ့ေပ်ာင့္ေပ်ာင္း၊
ေစတသိက္ေပါင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊ စိတ္၏ႏုစြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱမုဒုတည္း။
၄၁၊ ကာယကမၼညတာ
၄၂၊ စိတၱကမၼညတာ
ကာမစၧႏၵ၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာဓာတ္၊ ကင္းစင္လတ္သျဖင့္၊ မ်ားျမတ္စုစု၊
ကုသိုလ္မႈဝယ္၊ ခံ့ထယ္ဘိေတာင္း၊ ေစတသိက္ေပါင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊
စိတ္၏ ခံ့စြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱကမၼဥ္တည္း။
၄၃၊ ကာယပါဂုညတာ
၄၄၊ စိတၱပါဂုညတာ
အသဒၶိယ၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာဓာတ္၊ ကင္းစင္ျပတ္သျဖင့္၊ မ်ားလတ္သီးသီး၊
ကုသိုလ္ၿပီးဖို႔၊ ပြန္းတီးေလ့လာ၊ မက်င္နာေတာင္း၊ ေစတသိက္ေပါင္းကို၊
ကာယ ဆိုဘိ၊ စိတ္၏ေလ့လာ၊ မက်င္နာစြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱပါဂုဥ္တည္း။
၄၅၊ ကာယုဇုကတာ
၄၆၊ စိတၱဳဇုကတာ
မာယာ-သာေဌယ၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာဓာတ္၊ ကင္းစင္လတ္သျဖင့္၊
ေျဖာင့္မတ္ဘိေတာင္း၊ ေစတသိက္ေပါင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊
စိတ္၏ေျဖာင့္စြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱဥဇုတည္း။
၄၇၊သမၼာဝါစာ၊
အသက္ေမြးဖြယ္၊ မဆက္သြယ္ဘဲ၊ ႏႈတ္ဝယ္ျဖစ္ထိုက္၊
ဒုစ႐ိုက္လွ်င္၊ စြန္႔ပယ္ၾကဥ္၊ ေခၚတြင္ သမၼာဝါစာတည္း။
၄၈၊ သမၼာကမၼႏၲ၊
အသက္ေမြးဖြယ္၊ မဆက္သြယ္ဘဲ၊ ကိုယ္္ဝယ္ျဖစ္ထိုက္၊
ဒုစ႐ိုက္လွ်င္၊ စြန္႔ပယ္ၾကဥ္၊ ေခၚတြင္ သမၼာကမၼႏၲတည္း။
၄၉၊ သမၼာအာဇီဝ၊
အသက္ေမြးမႈ၊ ကိုယ္ႏႈတ္ျပဳဖို႔၊ ေ႐ွး႐ႈတိုက္႐ိုက္၊
ဒုစ႐ိုက္လွ်င္၊ ပယ္ေ႐ွာင္ၾကဥ္၊ ေခၚတြင္ သမၼာအာဇီတည္း။
၅ဝ၊ က႐ုဏာ၊
ဒုကၡိတလွ်င္၊ သတၱဝါျမင္ေသာ္၊ သူေတာ္စင္မ်ား၊ စိတ္ေျခာက္ျခား၍၊
သနားသမႈ၊ လႈပ္ေအာင္ျပဳ၊ မွတ္႐ႈ က႐ုဏာတည္း။
၅၁၊ မုဒိတာ၊
သုခိတလွ်င္၊ သတၱဝါျမင္ေသာ္၊ သူေတာ္စင္မ်ား၊ ဝမ္းေျမာက္ျငား၊
မွတ္သား မုဒိ သေဘာတည္း။
၅၂၊ ပညာ၊ (အေမာဟ)
သူငယ္ အသျပာ၊ ျမင္ေသာအခါ၌၊ ညိဳဝါအေရႊ၊ သိေလမွန္စြာ၊ အသျပာဟု၊ ေသခ်ာမသိ၊ ဂါမိကဟူ၊ ရြာသူမူကား၊ ျဖဴဝါတစ္ေထြ၊ ညိဳေရႊ၄င္း၊ တစ္ေၾကာင္း အသျပာ၊ သိ႐ံုသာတည္း၊ တန္ရာအဂၣ၊ မည္မွ်အဖိုး၊ သိ႐ိုးမ႐ွိ၊ ေဟရညိက၊ နာမအမည္၊ ပန္းတိမ္သည္ကား၊ တပါးမႂကြင္း၊ ခပင္းဥႆံု၊ အလံုးစံုကို၊ အကုန္မွန္စြာ၊ သိေလရာ၏၊ သညာ ဝိညာဏ္၊ ပညာယွဥ္လ်က္၊ ဤသံုးခ်က္ႏွင့္၊ ယထာကၠမ၊ တူေလစြဟု၊ မိန္႔ဟ ဋီကာဆိုသတည္း။
ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၊ မဟာဂႏၶာ႐ံု။
Monday, June 23, 2008
ဓာရဏပရိတ္-
ဓာရဏပရိတ္
''ဓာရဏပရိတ္ အညႊန္း''
ဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားကို အႏၲရာယ္မျပဳႏိုင္ေသာ ဂုဏ္ေတာ္ ၄-ပါး၊ အာေဝနိက ဂုဏ္ေတာ္ ၁၈-ပါးကို ေဖၚျပထားပါသည္။
ဤဂုဏ္ေတာ္မ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ သီးျခား ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ အျခား မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၌မွ် ဤဂုဏ္ေတာ္မ်ဳိးမရွိေခ်။ ရဟႏၲာႏွင့္ ပေစၥကဗုဒၶမ်ား၌ေသာ္မွ ဤဂုဏ္သတၱိမ်ဳိးမရွိၾက။ စင္စစ္အားျဖင့္ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ အာေဝဏိကဂုဏ္ေတာ္တို႔ကို ခ်ီးက်ဴးပူေဇာ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ေကာင္းျမတ္ေသာ ေစတနာျဖင့္ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ပါမူ အ,ကာလ မရဏမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကပါသည္။
အ,ကာလမရဏဆိုသည္မွာ သူတစ္ပါးလက္နက္ျဖင့္ ေသရျခင္း၊ သူတစ္ပါး ပေယာဂျဖင့္ ေသရျခင္း၊ တိရိစၧာန္ မ်ားကိုက္ခဲ၍ ေသရျခင္း၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါးမွက် ၍ ေသရျခင္း၊ ကားေမွာက္၍ ေသရျခင္းစသည္ ဥပေစၧဒက ကံေၾကာင့္မေသရ မေသႏိုင္ျခင္းကိုဆိုလိုပါသည္။
သတၱဝါတိုင္း လူတိုင္းပင္ တစ္ေန႔ေန႔၌ ေသရမည္မွာ ဓမၼတာျဖစ္သည္။
အ,ကာလမရဏမွ လြတ္ေျမာက္သည္ဟု ဆိုသည္မွာ ဥပေစၧဒကကံေၾကာင့္ မေသရ မေသႏိုင္ျခင္းကို ဆိုလိုသည္။
ဓာရဏပရိတ္ ပါဠိေတာ္
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသဗၺဳဒၶႆ။
ဗုဒၶါနံ ဇီဝိတႆ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတံု။
ဗုဒၶါနံ သဗၺညဳတညာဏႆ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတံု။
ဗုဒၶါနံ အဘိဟဋာနံ စတုႏၷံ ပစၥယာနံ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတံု။
ဗုဒၶါနံ အသီတိယာႏုဗ်ဥၨနာနံ ဗ်ာမပၸဘာယ ဝါ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတံု။
ဣေမသံ စတုႏၷံ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတံု၊ တထာ ေမ ေဟာတု။
အတီတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ၊
အနာဂတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ၊
ပစၥဳပၸႏၷံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ။
ဣေမဟိ တီဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ သဗၺံ ကာယကမၼံ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ ဉာဏာႏုပရိဝတၱံ၊ သဗၺံ ဝစီကမၼံ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ ဉာဏာႏုပရိဝတၱံ၊ သဗၺံ မေနာကမၼံ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ ဉာဏာႏုပရိဝတၱံ။
ဣေမဟိ ဆဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ နတၴိ ဆႏၵႆ ဟာနိ၊ နတၳိ ဓမၼေဒသနာယ ဟာနိ၊ နတၳိ ဝီရိယႆ ဟာနိ၊ နတၳိ ဝိပႆနာယ ဟာနိ၊ နတၳိ သမာဓိႆ ဟာနိ၊ နတၳိ ဝိမုတၱိယာ ဟာနိ။
ဣေမဟိ ဒြါဒသဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ နတၳိ ဒဝါ၊ နတၳိ ရဝါ၊ နတၳိ အဖုဋံ၊ နတၳိ ေဝဂါယိတတၱံ၊ နတၳိ အဗ်ာဝဋမေနာ၊ နတၳိ အပၸဋိ-သခၤါႏုေပကၡာ၊ ဣေမဟိ အ႒ာရသဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ၊ နေမာ သတၱႏၷံ သမၼာသမၺဳဒၶါနံ။
နတၳိ တထာဂတႆ ကာယဒုစၥရိတံ၊ နတၳိ တထာဂတႆ ဝစီဒုစၥရိတံ၊ နတၳိ တထာဂတႆ မေနာဒုစၥရိတံ၊ နတၳိ အတီတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၴိ အနာဂတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၳိ ပစၥဳပၸႏၷံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၳိ သဗၺံ ကာယကမၼံ ဉာဏာပုဗၺဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိဝတၱံ၊ နတၳိ သဗၺံ ဝစီကမၼံ ဉာဏာပုဗၺဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိဝတၱံ၊ နတၳိ သဗၺံ မေနာကမၼံ ဉာဏာပုဗၺဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိဝတၱံ၊
ဣမံ ဓာရဏံ အမိတံ အသမံ သဗၺသတၱာနံ တာဏံ ေလဏံ သံသာရဘယ-ဘီတာနံ အဂၢံ မဟာေတဇံ။
ဣမံ အာနႏၵ ဓာရဏပရိတၱံ ဓာေရဟိ ပါေရဟိ ပရိပုစၧာဟိ။ တႆ ကာေယ ဝိသံ န ကေမယ်၊ ဥဒေက န လေဂၢယ်၊ အဂၢိ န ဍေဟယ်၊ နာနာဘယ ဝိေကာ၊ န ဧကာဟာရေကာ၊ န ဒြိဟာရေကာ၊ န တိဟာရေကာ၊ န စတုဟာရေကာ၊ န ဥမၼတၱကံ၊ န မူဠွကံ၊ မႏုေႆဟိ အမႏုေႆဟိ န ဟႎသကာ။
တံ ဓာရဏပရိတၱံ ယထာ ကတေမ၊ ဇာေလာ မဟာဇာေလာ၊ ဇာလိေတၱ မဟာဇာလိေတၱ၊ ပုေဂၢ မဟာပုေဂၢ၊ သမၸေတၱ မဟာသမၸေတၱ၊ ဘူတဂၤမွိ တမဂၤလံ။ ဣမံ ေခါ ပနာနႏၵ ဓာရဏပရိတၱံ သတၱသတၱတိ သမၼာသမၺဳဒၶေကာဋီဟိ ဘာသိတံ၊ ဝေတၱ အဝေတၱ၊ ဂႏၶေဝ အဂႏၶေဝ၊ ေနာေမ အေနာေမ၊ ေသေဝ အေသေဝ၊ ကာေယ အကာေယ၊ ဓာရေဏ အဓာရေဏ၊ ဣလႅိ မိလႅိ၊ တိလႅိ မိလႅိ၊ ေယာ႐ုေကၡ မဟာေယာ႐ုေကၡ၊ ဘူတဂၤမွိ တမဂၤလံ။
ဣမံ ေခါ ပနာနႏၵ ဓာရဏပရိတၱံ နဝနဝုတိယာ သမၼာသမၺဳဒၶေကာဋီဟိ ဘာသိတံ၊ ဒိ႒ိလာ ဒ႑ိလာ မႏၲိလာ ေရာဂိလာ ခရလာ ဒုဗၻိလာ။ ဧေတန သစၥဝေဇၨန ေသာတၳိ ေမ ေဟာတု သဗၺဒါ။
ဓာရဏပရိတၱံ နိ႒ိတံ။
''ဓာရဏပရိတ္ ျမန္မာျပန္''
ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏အသက္ကို တစ္စံုတစ္ ေယာက္္ေသာသူသည္ ေဘးအႏၲ-ရာယ္ မျပဳႏိုင္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို တစ္စံုတစ္ေယာက္္ေသာသူ သည္ ေဘးအႏၲရာယ္မျပဳႏိုင္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔အတြက္ ရည္မွန္းထားေသာ ပစၥည္းေလးပါးကို တစ္စံုတစ္ ေယာက္္ေသာသူသည္ ေဘးအႏၲရာယ္မျပဳႏိုင္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ ရွစ္ဆယ္ေသာလကၡဏာေတာ္ တစ္လံမွ်ေလာက္ေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ကို တစ္စံု တစ္ေယာက္္ေသာသူသည္ ေဘးအႏၲရာယ္မျပဳႏိုင္။
ဤေလးပါးကို တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ အႏၲရာယ္ျပဳျခင္းငွာမတတ္ႏိုင္၊ ထို႔အတူ အကြၽႏု္ပ္အား ျဖစ္ပါေစ။
ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား လြန္ေလၿပီး ေသာအဖို႔၌၊ အဆီးအတားမရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္သည္ျဖစ္၏။ ဘုန္းေတာ္ ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား ေနာင္လာလတၱံ႕ေသာ အနာဂတ္အဖို႔၌၊ အဆီးအတား အပိတ္အပင္မရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္သည္ျဖစ္၏။ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား ပစၥဳပၸန္ မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ အဖို႔၌၊ အဆီးအတား အပိတ္အပင္မရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္ သည္ျဖစ္၏။
ေက်းဇူးတရားသံုးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္၊ အလံုးစံုေသာ ကိုယ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ျပ႒ာန္းျခင္းရွိသည္ ဉာဏ္ေတာ္၏ ေနာက္သို႔အစဥ္လိုက္ သည္။ အလံုးစံုေသာ ႏႈတ္္ျဖင့္ျပဳ အပ္ေသာအမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ျပ႒ာန္းျခင္း ရွိသည္ ဉာဏ္ေတာ္၏ေနာက္သို႔အစဥ္လိုက္သည္။ အလံုးစံုေသာ (မေနာ) စိတ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာအမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ျပ႒ာန္းျခင္းရွိသည္ ဉာဏ္ေတာ္၏ ေနာက္သို႔ အစဥ္လိုက္သည္။
ေက်းဇူးတရားေျခာက္ပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္၊ သတၱဝါတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားကိုျပဳ လိုေသာ ဆႏၵသည္ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။ တရားေတာ္ကို ေဟာေျပာရာ၌ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။ သူတစ္ပါးတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ရာ၌ လံု႔လဝီရိယသည္ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။ သခၤါရတရားတို႔ကို အနိစၥ အစရွိေသာ လကၡဏာသံုးပါးျဖင့္ ႐ႈမႈ ဝိပႆနာဉာဏ္သည္ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။ စိတ္တည္ ၾကည္ျခင္း သမာဓိသည္ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။ အရဟတၱဖိုလ္ကို ဝင္စားေတာ္မူ ျခင္း၌ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။
ေက်းဇူးတရား တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါး ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္၊ ရယ္ျမဴးလို၍ ျပဳမူေျပာဆိုျခင္းမရွိ။ သတိလြတ္၍ ခြၽတ္ယြင္းျပဳမူေျပာဆိုျခင္းမရွိ။ ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ မေတြ႔မထိမသိအပ္ ေသာ တရားသည္မရွိ။ ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ မဆင္မျခင္ အေဆာတလ်င္ျပဳမူျခင္း မရွိ။ သူတစ္ပါးအတြက္ ေၾကာင့္ၾကမဲ့ေသာစိတ္သည္မရွိ။ ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ မဆင္မျခင္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈေသာ အမႈသည္မရွိ။
ဤေက်းဇူးတရား တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား၊ ရွိခိုးပါ၏။ ဝိပႆီ, သိခီ, ေဝႆဘူ, ကကုသႏၶ, ေကာဏာဂမဏ, ကႆပ, ေဂါတမ, ခုႏွစ္ဆူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔အား ရွိခိုးပါ၏။
ဝိပႆီအစရွိေသာ ေရွးဘုရားတို႔ကဲ့သို႔ လာျခင္းေကာင္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ ကိုယ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ ''ကာယဒုစ႐ိုက္မႈ''သည္ မရွိ။ ႏႈတ္ျဖင့္ျပဳ အပ္ေသာ ''ဝစီဒုစ႐ိုက္မႈ''သည္ မရွိ။ စိတ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ ''မေနာဒုစ႐ိုက္မႈ'' သည္ မရွိ။ လြန္ေလၿပီးေသာ ကာလ၌ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ဆီးတားပိတ္ပင္ ေသာဉာဏ္သည္မရွိ။ ေနာင္လာလတၱံ႔ေသာကာလ၌ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္အား ဆီးတားပိတ္ပင္ေသာ ဉာဏ္သည္မရွိ။ မ်က္ေမွာက္ေသာကာလ၌ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္အား ဆီးတားပိတ္ပင္ေသာ ဉာဏ္သည္မရွိ။ ျမတ္စြာဘုရားအား အလံုးစံုကိုယ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ေရ့ွ သြားမရွိျခင္းသည္ မရွိ၊ ဉာဏ္ေတာ္သို႔ အစဥ္မလိုက္ျခင္းသည္ မရွိ။ ျမတ္စြာဘုရားအား အလံုးစံုႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ေရ့ွသြားမရွိျခင္းသည္ မရွိ၊ ဉာဏ္ေတာ္သို႔ အစဥ္မလိုက္ျခင္းသည္ မရွိ။ ျမတ္စြာဘုရားအား အလံုးစံုစိတ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ေရ့ွသြားမရွိျခင္းသည္မရွိ၊ ဉာဏ္ေတာ္သို႔ အစဥ္မလိုက္ ျခင္းသည္ မရွိ။
ဤေဆာင္ထားအပ္ေသာ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ ႏိႈင္းယွဥ္ရာ တူမွ်ရာမရွိ၊ ခပ္သိမ္းေသာသတၱဝါတို႔၏ မွီခိုကိုးကြယ္ရာလည္းျဖစ္၏။ ပုန္းေအာင္းလဲေလ်ာင္း ရာလည္းျဖစ္၏။ သံသရာေဘးကို ေၾကာက္တတ္ေသာသူတို႔အတြက္ အလြန္ ျမတ္ေသာ အရံအတားျဖစ္၏၊ ႀကီးေသာတန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ရွိေသာ အရံအတား ျဖစ္၏။
ခ်စ္သားအာနႏၵာ ဤသို႔တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ႀကီးျမတ္ေသာ ဓာရဏ ပရိတ္ေတာ္ကို ရြတ္ေဆာင္ေလာ့၊ မွတ္သားေလာ့၊ ေမးျမန္းစူးစမ္းဆင္ျခင္ေလာ့။
ထိုသို႔ မွတ္သား ေမးျမန္း စူးစမ္းဆင္ျခင္သူ၏ကိုယ္၌ ေျမြစသည္တို႔၏အဆိပ္ သည္ မက်ေရာက္ရာ၊ ေရ၌ မနစ္မြန္းရာ၊ မီးသည္မေလာင္ကြၽမ္းရာ၊ အထူးထူးေသာ ေဘးရန္တို႔သည္ မက်ေရာက္ရာ၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူ သည္ တစ္ရက္, ႏွစ္ရက္, သံုးရက္, ေလးရက္ မေကာင္းမၾကံႏိုင္ရာ၊ ႐ူးသြပ္ပ်ံ႕ လြင့္ေသာ စိတ္ေဝဒနာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ရာ၊ ေတြေဝမိုက္မဲေသာ အနာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ရာ၊ ဘီလူးတို႔သည္လည္း မညႇဥ္းဆဲမဖ်က္ဆီး မႏွိပ္စက္ႏိုင္ရာ။
ထိုဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ အဘယ္နည္းဟူမူ၊ စၾကဝဠာ ကမၻာတစ္ေသာင္းကို ေလာင္ကြၽမ္းေစေသာ ေနခုႏွစ္စင္း၏ အရွိန္အေစာ္ကဲ့သို႔ ေဘးရန္အေပါင္း တို႔ကို ေလာင္ကြၽမ္းပယ္ေျဖာက္ႏိုင္သည့္ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ရွိ၏။ နတ္, သိၾကား, နဂါး, ဂဠဳန္, ကုမၻဏ္, ဘီလူး, ရကၡိဳသ္ အစရွိသည္တို႔ကို တားျမစ္ႏိုင္ေသာ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ရွိ၏။ ေရ, မီး, မင္း, ခိုးသူ, မခ်စ္မႏွစ္လိုေသာသူဟု ဆိုအပ္ေသာ ရန္သူအႏၲရာယ္အေပါင္းကိုလည္း ဖယ္ရွားတားျမစ္ႏိုင္ ၏။ ေရာဂါေဘး, လက္နက္ေဘး, အစာငတ္မြတ္သည့္ ေဘးဟုဆိုအပ္ေသာ ကပ္သံုးပါးမွလည္း ကင္းလြတ္ ေစႏိုင္၏။ အမိဝမ္းတြင္း၌ ပဋိသေႏၶေနေသာ္လည္း ဆြံ႔, အ, နားပင္း, ႐ူးသြပ္ျခင္း အနာေရာဂါ ေဘးမွလြတ္ ေစႏိုင္၏။ သစ္ပင္, ေတာင္, ေျခာက္ကမ္းပါးမွ က်ေရာက္ေသာ္လည္း ေဘး မျဖစ္ႏိုင္။ မရေသးေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ရတနာဥစၥာကိုလည္း ရေစႏိုင္သည္။ ရရွိၿပီးေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကိုလည္း ႀကီးက်ယ္ ျပန္႔ပြားေစႏိုင္သည္။ ဟုတ္မွန္ ေသာအားျဖင့္ အမိုက္ေျပာက္၍ အလင္းေရာက္ႏိုင္သည္။
ခ်စ္သားအာနႏၵာ စင္စစ္မူကား ဤဓာရဏပရိတ္ေတာ္ကို ခုႏွစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ကုေဋ ကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္ ေကာင္းစြာေဟာေတာ္မူအပ္ၿပီ။ ေကာင္းေသာအ က်ဳိးႏွင့္ယွဥ္၏၊ မေကာင္းေသာအက်ဳိးႏွင့္မယွဥ္။ ေကာင္းေသာတရားအရသာ အနံ႔မ်ဳိးကို ေဆာင္၏၊ မေကာင္းေသာတရားအရသာ အနံ႔မ်ဳိးကို မေဆာင္။ ေကာင္းေသာစိတ္ႏွလံုးကိုေဆာင္၏၊ မေကာင္းေသာ စိတ္ႏွလံုးကိုမေဆာင္။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ေပါင္းေဖၚ ယွဥ္တြဲ မွီဝဲရသည္မည္၏၊ သူေတာ္မဟုတ္ သူယုတ္တို႔ႏွင့္ မေပါင္းေဖၚမယွဥ္တြဲ မမွီဝဲရသည္ မည္၏။ ေကာင္းေသာကုိယ္ ကိုျဖစ္ေစ၏၊ မေကာင္းေသာကိုယ္ကို မျဖစ္ေစရာ။ ေကာင္းေသာကုသိုလ္အမႈကို ျပဳေဆာင္ရ၏၊ မေကာင္းေသာအကုသိုလ္အမႈကို မျပဳမေဆာင္ရ။ ေကာင္းေသာ အိပ္မက္ကို ျမင္မက္ရ၏၊ မေကာင္းေသာ အိပ္မက္ကိုမျမင္မက္ရ။ ေကာင္းေသာ အတိတ္နမိတ္ကို ျမင္ရ၏၊ မေကာင္းေသာ အတိတ္နမိတ္ကို မျမင္ရ။
သစ္ပင္တို႔ကိုလည္း အကိုင္း, အခက္, အရြက္, အလက္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေစႏိုင္၏။ ဟုတ္မွန္ေသာအားျဖင့္ အမိုက္ေျပာက္၍ အလင္းေရာက္ႏိုင္သည္။
ခ်စ္သားအာနႏၵာ စင္စစ္မူကား ဤဓာရဏပရိတ္ေတာ္ကို ကိုးဆယ့္ကိုးကုေဋကုန္ ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္ ေကာင္းစြာေဟာေတာ္မူအပ္ၿပီ။ မေကာင္းသျဖင့္ ၾကံစည္သူတို႔၏ အၾကံအစည္ကိုလည္း သိျမင္ႏိုင္၏။ ဓား, လွံ, လက္နက္, ေလး, ျမား, မီးေပါက္, အေျမာက္အစရွိေသာ ေဘးတို႔သည္လည္း မထိေရာက္ေစႏိုင္။ မႏၲန္, မႏၲရား, ဂါထာ, အင္းအိုင္တို႔သည္လည္း ထက္ျမက္ႏိုင္၏ ေရာဂါအႏၲရာယ္ တို႔ကိုလည္း ပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္၏။ ၾကမ္းတမ္းခက္မာေသာ အနာေရာဂါမ်ဳိးတို႔ မျဖစ္ေစႏိုင္။ ႀကိဳး, ထိတ္, သံေျခက်င္း, ကပ္ဘိ, တြင္းေလွာင္, ပင္းသကား, လည္ေထာက္ကိုလည္း လြတ္ေစႏိုင္၏။
ဤမွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ အခါခပ္သိမ္း ငါ့အားခ်မ္းသာျခင္းသည္ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
ဓာရဏပရိတ္ ျမန္မာျပန္ၿပီး၏။
''ဓာရဏပရိတ္ အညႊန္း''
ဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားကို အႏၲရာယ္မျပဳႏိုင္ေသာ ဂုဏ္ေတာ္ ၄-ပါး၊ အာေဝနိက ဂုဏ္ေတာ္ ၁၈-ပါးကို ေဖၚျပထားပါသည္။
ဤဂုဏ္ေတာ္မ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ သီးျခား ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ အျခား မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၌မွ် ဤဂုဏ္ေတာ္မ်ဳိးမရွိေခ်။ ရဟႏၲာႏွင့္ ပေစၥကဗုဒၶမ်ား၌ေသာ္မွ ဤဂုဏ္သတၱိမ်ဳိးမရွိၾက။ စင္စစ္အားျဖင့္ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ အာေဝဏိကဂုဏ္ေတာ္တို႔ကို ခ်ီးက်ဴးပူေဇာ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ေကာင္းျမတ္ေသာ ေစတနာျဖင့္ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ပါမူ အ,ကာလ မရဏမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကပါသည္။
အ,ကာလမရဏဆိုသည္မွာ သူတစ္ပါးလက္နက္ျဖင့္ ေသရျခင္း၊ သူတစ္ပါး ပေယာဂျဖင့္ ေသရျခင္း၊ တိရိစၧာန္ မ်ားကိုက္ခဲ၍ ေသရျခင္း၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါးမွက် ၍ ေသရျခင္း၊ ကားေမွာက္၍ ေသရျခင္းစသည္ ဥပေစၧဒက ကံေၾကာင့္မေသရ မေသႏိုင္ျခင္းကိုဆိုလိုပါသည္။
သတၱဝါတိုင္း လူတိုင္းပင္ တစ္ေန႔ေန႔၌ ေသရမည္မွာ ဓမၼတာျဖစ္သည္။
အ,ကာလမရဏမွ လြတ္ေျမာက္သည္ဟု ဆိုသည္မွာ ဥပေစၧဒကကံေၾကာင့္ မေသရ မေသႏိုင္ျခင္းကို ဆိုလိုသည္။
ဓာရဏပရိတ္ ပါဠိေတာ္
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသဗၺဳဒၶႆ။
ဗုဒၶါနံ ဇီဝိတႆ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတံု။
ဗုဒၶါနံ သဗၺညဳတညာဏႆ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတံု။
ဗုဒၶါနံ အဘိဟဋာနံ စတုႏၷံ ပစၥယာနံ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတံု။
ဗုဒၶါနံ အသီတိယာႏုဗ်ဥၨနာနံ ဗ်ာမပၸဘာယ ဝါ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတံု။
ဣေမသံ စတုႏၷံ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတံု၊ တထာ ေမ ေဟာတု။
အတီတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ၊
အနာဂတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ၊
ပစၥဳပၸႏၷံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ။
ဣေမဟိ တီဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ သဗၺံ ကာယကမၼံ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ ဉာဏာႏုပရိဝတၱံ၊ သဗၺံ ဝစီကမၼံ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ ဉာဏာႏုပရိဝတၱံ၊ သဗၺံ မေနာကမၼံ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ ဉာဏာႏုပရိဝတၱံ။
ဣေမဟိ ဆဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ နတၴိ ဆႏၵႆ ဟာနိ၊ နတၳိ ဓမၼေဒသနာယ ဟာနိ၊ နတၳိ ဝီရိယႆ ဟာနိ၊ နတၳိ ဝိပႆနာယ ဟာနိ၊ နတၳိ သမာဓိႆ ဟာနိ၊ နတၳိ ဝိမုတၱိယာ ဟာနိ။
ဣေမဟိ ဒြါဒသဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ နတၳိ ဒဝါ၊ နတၳိ ရဝါ၊ နတၳိ အဖုဋံ၊ နတၳိ ေဝဂါယိတတၱံ၊ နတၳိ အဗ်ာဝဋမေနာ၊ နတၳိ အပၸဋိ-သခၤါႏုေပကၡာ၊ ဣေမဟိ အ႒ာရသဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ၊ နေမာ သတၱႏၷံ သမၼာသမၺဳဒၶါနံ။
နတၳိ တထာဂတႆ ကာယဒုစၥရိတံ၊ နတၳိ တထာဂတႆ ဝစီဒုစၥရိတံ၊ နတၳိ တထာဂတႆ မေနာဒုစၥရိတံ၊ နတၳိ အတီတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၴိ အနာဂတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၳိ ပစၥဳပၸႏၷံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂဝေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၳိ သဗၺံ ကာယကမၼံ ဉာဏာပုဗၺဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိဝတၱံ၊ နတၳိ သဗၺံ ဝစီကမၼံ ဉာဏာပုဗၺဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိဝတၱံ၊ နတၳိ သဗၺံ မေနာကမၼံ ဉာဏာပုဗၺဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိဝတၱံ၊
ဣမံ ဓာရဏံ အမိတံ အသမံ သဗၺသတၱာနံ တာဏံ ေလဏံ သံသာရဘယ-ဘီတာနံ အဂၢံ မဟာေတဇံ။
ဣမံ အာနႏၵ ဓာရဏပရိတၱံ ဓာေရဟိ ပါေရဟိ ပရိပုစၧာဟိ။ တႆ ကာေယ ဝိသံ န ကေမယ်၊ ဥဒေက န လေဂၢယ်၊ အဂၢိ န ဍေဟယ်၊ နာနာဘယ ဝိေကာ၊ န ဧကာဟာရေကာ၊ န ဒြိဟာရေကာ၊ န တိဟာရေကာ၊ န စတုဟာရေကာ၊ န ဥမၼတၱကံ၊ န မူဠွကံ၊ မႏုေႆဟိ အမႏုေႆဟိ န ဟႎသကာ။
တံ ဓာရဏပရိတၱံ ယထာ ကတေမ၊ ဇာေလာ မဟာဇာေလာ၊ ဇာလိေတၱ မဟာဇာလိေတၱ၊ ပုေဂၢ မဟာပုေဂၢ၊ သမၸေတၱ မဟာသမၸေတၱ၊ ဘူတဂၤမွိ တမဂၤလံ။ ဣမံ ေခါ ပနာနႏၵ ဓာရဏပရိတၱံ သတၱသတၱတိ သမၼာသမၺဳဒၶေကာဋီဟိ ဘာသိတံ၊ ဝေတၱ အဝေတၱ၊ ဂႏၶေဝ အဂႏၶေဝ၊ ေနာေမ အေနာေမ၊ ေသေဝ အေသေဝ၊ ကာေယ အကာေယ၊ ဓာရေဏ အဓာရေဏ၊ ဣလႅိ မိလႅိ၊ တိလႅိ မိလႅိ၊ ေယာ႐ုေကၡ မဟာေယာ႐ုေကၡ၊ ဘူတဂၤမွိ တမဂၤလံ။
ဣမံ ေခါ ပနာနႏၵ ဓာရဏပရိတၱံ နဝနဝုတိယာ သမၼာသမၺဳဒၶေကာဋီဟိ ဘာသိတံ၊ ဒိ႒ိလာ ဒ႑ိလာ မႏၲိလာ ေရာဂိလာ ခရလာ ဒုဗၻိလာ။ ဧေတန သစၥဝေဇၨန ေသာတၳိ ေမ ေဟာတု သဗၺဒါ။
ဓာရဏပရိတၱံ နိ႒ိတံ။
''ဓာရဏပရိတ္ ျမန္မာျပန္''
ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏အသက္ကို တစ္စံုတစ္ ေယာက္္ေသာသူသည္ ေဘးအႏၲ-ရာယ္ မျပဳႏိုင္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို တစ္စံုတစ္ေယာက္္ေသာသူ သည္ ေဘးအႏၲရာယ္မျပဳႏိုင္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔အတြက္ ရည္မွန္းထားေသာ ပစၥည္းေလးပါးကို တစ္စံုတစ္ ေယာက္္ေသာသူသည္ ေဘးအႏၲရာယ္မျပဳႏိုင္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ ရွစ္ဆယ္ေသာလကၡဏာေတာ္ တစ္လံမွ်ေလာက္ေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ကို တစ္စံု တစ္ေယာက္္ေသာသူသည္ ေဘးအႏၲရာယ္မျပဳႏိုင္။
ဤေလးပါးကို တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ အႏၲရာယ္ျပဳျခင္းငွာမတတ္ႏိုင္၊ ထို႔အတူ အကြၽႏု္ပ္အား ျဖစ္ပါေစ။
ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား လြန္ေလၿပီး ေသာအဖို႔၌၊ အဆီးအတားမရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္သည္ျဖစ္၏။ ဘုန္းေတာ္ ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား ေနာင္လာလတၱံ႕ေသာ အနာဂတ္အဖို႔၌၊ အဆီးအတား အပိတ္အပင္မရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္သည္ျဖစ္၏။ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား ပစၥဳပၸန္ မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ အဖို႔၌၊ အဆီးအတား အပိတ္အပင္မရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္ သည္ျဖစ္၏။
ေက်းဇူးတရားသံုးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္၊ အလံုးစံုေသာ ကိုယ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ျပ႒ာန္းျခင္းရွိသည္ ဉာဏ္ေတာ္၏ ေနာက္သို႔အစဥ္လိုက္ သည္။ အလံုးစံုေသာ ႏႈတ္္ျဖင့္ျပဳ အပ္ေသာအမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ျပ႒ာန္းျခင္း ရွိသည္ ဉာဏ္ေတာ္၏ေနာက္သို႔အစဥ္လိုက္သည္။ အလံုးစံုေသာ (မေနာ) စိတ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာအမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ျပ႒ာန္းျခင္းရွိသည္ ဉာဏ္ေတာ္၏ ေနာက္သို႔ အစဥ္လိုက္သည္။
ေက်းဇူးတရားေျခာက္ပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္၊ သတၱဝါတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားကိုျပဳ လိုေသာ ဆႏၵသည္ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။ တရားေတာ္ကို ေဟာေျပာရာ၌ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။ သူတစ္ပါးတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ရာ၌ လံု႔လဝီရိယသည္ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။ သခၤါရတရားတို႔ကို အနိစၥ အစရွိေသာ လကၡဏာသံုးပါးျဖင့္ ႐ႈမႈ ဝိပႆနာဉာဏ္သည္ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။ စိတ္တည္ ၾကည္ျခင္း သမာဓိသည္ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။ အရဟတၱဖိုလ္ကို ဝင္စားေတာ္မူ ျခင္း၌ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းမရွိ။
ေက်းဇူးတရား တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါး ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္၊ ရယ္ျမဴးလို၍ ျပဳမူေျပာဆိုျခင္းမရွိ။ သတိလြတ္၍ ခြၽတ္ယြင္းျပဳမူေျပာဆိုျခင္းမရွိ။ ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ မေတြ႔မထိမသိအပ္ ေသာ တရားသည္မရွိ။ ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ မဆင္မျခင္ အေဆာတလ်င္ျပဳမူျခင္း မရွိ။ သူတစ္ပါးအတြက္ ေၾကာင့္ၾကမဲ့ေသာစိတ္သည္မရွိ။ ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ မဆင္မျခင္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈေသာ အမႈသည္မရွိ။
ဤေက်းဇူးတရား တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား၊ ရွိခိုးပါ၏။ ဝိပႆီ, သိခီ, ေဝႆဘူ, ကကုသႏၶ, ေကာဏာဂမဏ, ကႆပ, ေဂါတမ, ခုႏွစ္ဆူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔အား ရွိခိုးပါ၏။
ဝိပႆီအစရွိေသာ ေရွးဘုရားတို႔ကဲ့သို႔ လာျခင္းေကာင္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ ကိုယ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ ''ကာယဒုစ႐ိုက္မႈ''သည္ မရွိ။ ႏႈတ္ျဖင့္ျပဳ အပ္ေသာ ''ဝစီဒုစ႐ိုက္မႈ''သည္ မရွိ။ စိတ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ ''မေနာဒုစ႐ိုက္မႈ'' သည္ မရွိ။ လြန္ေလၿပီးေသာ ကာလ၌ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ဆီးတားပိတ္ပင္ ေသာဉာဏ္သည္မရွိ။ ေနာင္လာလတၱံ႔ေသာကာလ၌ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္အား ဆီးတားပိတ္ပင္ေသာ ဉာဏ္သည္မရွိ။ မ်က္ေမွာက္ေသာကာလ၌ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္အား ဆီးတားပိတ္ပင္ေသာ ဉာဏ္သည္မရွိ။ ျမတ္စြာဘုရားအား အလံုးစံုကိုယ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ေရ့ွ သြားမရွိျခင္းသည္ မရွိ၊ ဉာဏ္ေတာ္သို႔ အစဥ္မလိုက္ျခင္းသည္ မရွိ။ ျမတ္စြာဘုရားအား အလံုးစံုႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ေရ့ွသြားမရွိျခင္းသည္ မရွိ၊ ဉာဏ္ေတာ္သို႔ အစဥ္မလိုက္ျခင္းသည္ မရွိ။ ျမတ္စြာဘုရားအား အလံုးစံုစိတ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္ ဉာဏ္ေတာ္ေရ့ွသြားမရွိျခင္းသည္မရွိ၊ ဉာဏ္ေတာ္သို႔ အစဥ္မလိုက္ ျခင္းသည္ မရွိ။
ဤေဆာင္ထားအပ္ေသာ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ ႏိႈင္းယွဥ္ရာ တူမွ်ရာမရွိ၊ ခပ္သိမ္းေသာသတၱဝါတို႔၏ မွီခိုကိုးကြယ္ရာလည္းျဖစ္၏။ ပုန္းေအာင္းလဲေလ်ာင္း ရာလည္းျဖစ္၏။ သံသရာေဘးကို ေၾကာက္တတ္ေသာသူတို႔အတြက္ အလြန္ ျမတ္ေသာ အရံအတားျဖစ္၏၊ ႀကီးေသာတန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ရွိေသာ အရံအတား ျဖစ္၏။
ခ်စ္သားအာနႏၵာ ဤသို႔တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ႀကီးျမတ္ေသာ ဓာရဏ ပရိတ္ေတာ္ကို ရြတ္ေဆာင္ေလာ့၊ မွတ္သားေလာ့၊ ေမးျမန္းစူးစမ္းဆင္ျခင္ေလာ့။
ထိုသို႔ မွတ္သား ေမးျမန္း စူးစမ္းဆင္ျခင္သူ၏ကိုယ္၌ ေျမြစသည္တို႔၏အဆိပ္ သည္ မက်ေရာက္ရာ၊ ေရ၌ မနစ္မြန္းရာ၊ မီးသည္မေလာင္ကြၽမ္းရာ၊ အထူးထူးေသာ ေဘးရန္တို႔သည္ မက်ေရာက္ရာ၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူ သည္ တစ္ရက္, ႏွစ္ရက္, သံုးရက္, ေလးရက္ မေကာင္းမၾကံႏိုင္ရာ၊ ႐ူးသြပ္ပ်ံ႕ လြင့္ေသာ စိတ္ေဝဒနာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ရာ၊ ေတြေဝမိုက္မဲေသာ အနာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ရာ၊ ဘီလူးတို႔သည္လည္း မညႇဥ္းဆဲမဖ်က္ဆီး မႏွိပ္စက္ႏိုင္ရာ။
ထိုဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ အဘယ္နည္းဟူမူ၊ စၾကဝဠာ ကမၻာတစ္ေသာင္းကို ေလာင္ကြၽမ္းေစေသာ ေနခုႏွစ္စင္း၏ အရွိန္အေစာ္ကဲ့သို႔ ေဘးရန္အေပါင္း တို႔ကို ေလာင္ကြၽမ္းပယ္ေျဖာက္ႏိုင္သည့္ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ရွိ၏။ နတ္, သိၾကား, နဂါး, ဂဠဳန္, ကုမၻဏ္, ဘီလူး, ရကၡိဳသ္ အစရွိသည္တို႔ကို တားျမစ္ႏိုင္ေသာ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ရွိ၏။ ေရ, မီး, မင္း, ခိုးသူ, မခ်စ္မႏွစ္လိုေသာသူဟု ဆိုအပ္ေသာ ရန္သူအႏၲရာယ္အေပါင္းကိုလည္း ဖယ္ရွားတားျမစ္ႏိုင္ ၏။ ေရာဂါေဘး, လက္နက္ေဘး, အစာငတ္မြတ္သည့္ ေဘးဟုဆိုအပ္ေသာ ကပ္သံုးပါးမွလည္း ကင္းလြတ္ ေစႏိုင္၏။ အမိဝမ္းတြင္း၌ ပဋိသေႏၶေနေသာ္လည္း ဆြံ႔, အ, နားပင္း, ႐ူးသြပ္ျခင္း အနာေရာဂါ ေဘးမွလြတ္ ေစႏိုင္၏။ သစ္ပင္, ေတာင္, ေျခာက္ကမ္းပါးမွ က်ေရာက္ေသာ္လည္း ေဘး မျဖစ္ႏိုင္။ မရေသးေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ရတနာဥစၥာကိုလည္း ရေစႏိုင္သည္။ ရရွိၿပီးေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကိုလည္း ႀကီးက်ယ္ ျပန္႔ပြားေစႏိုင္သည္။ ဟုတ္မွန္ ေသာအားျဖင့္ အမိုက္ေျပာက္၍ အလင္းေရာက္ႏိုင္သည္။
ခ်စ္သားအာနႏၵာ စင္စစ္မူကား ဤဓာရဏပရိတ္ေတာ္ကို ခုႏွစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ကုေဋ ကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္ ေကာင္းစြာေဟာေတာ္မူအပ္ၿပီ။ ေကာင္းေသာအ က်ဳိးႏွင့္ယွဥ္၏၊ မေကာင္းေသာအက်ဳိးႏွင့္မယွဥ္။ ေကာင္းေသာတရားအရသာ အနံ႔မ်ဳိးကို ေဆာင္၏၊ မေကာင္းေသာတရားအရသာ အနံ႔မ်ဳိးကို မေဆာင္။ ေကာင္းေသာစိတ္ႏွလံုးကိုေဆာင္၏၊ မေကာင္းေသာ စိတ္ႏွလံုးကိုမေဆာင္။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ေပါင္းေဖၚ ယွဥ္တြဲ မွီဝဲရသည္မည္၏၊ သူေတာ္မဟုတ္ သူယုတ္တို႔ႏွင့္ မေပါင္းေဖၚမယွဥ္တြဲ မမွီဝဲရသည္ မည္၏။ ေကာင္းေသာကုိယ္ ကိုျဖစ္ေစ၏၊ မေကာင္းေသာကိုယ္ကို မျဖစ္ေစရာ။ ေကာင္းေသာကုသိုလ္အမႈကို ျပဳေဆာင္ရ၏၊ မေကာင္းေသာအကုသိုလ္အမႈကို မျပဳမေဆာင္ရ။ ေကာင္းေသာ အိပ္မက္ကို ျမင္မက္ရ၏၊ မေကာင္းေသာ အိပ္မက္ကိုမျမင္မက္ရ။ ေကာင္းေသာ အတိတ္နမိတ္ကို ျမင္ရ၏၊ မေကာင္းေသာ အတိတ္နမိတ္ကို မျမင္ရ။
သစ္ပင္တို႔ကိုလည္း အကိုင္း, အခက္, အရြက္, အလက္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေစႏိုင္၏။ ဟုတ္မွန္ေသာအားျဖင့္ အမိုက္ေျပာက္၍ အလင္းေရာက္ႏိုင္သည္။
ခ်စ္သားအာနႏၵာ စင္စစ္မူကား ဤဓာရဏပရိတ္ေတာ္ကို ကိုးဆယ့္ကိုးကုေဋကုန္ ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္ ေကာင္းစြာေဟာေတာ္မူအပ္ၿပီ။ မေကာင္းသျဖင့္ ၾကံစည္သူတို႔၏ အၾကံအစည္ကိုလည္း သိျမင္ႏိုင္၏။ ဓား, လွံ, လက္နက္, ေလး, ျမား, မီးေပါက္, အေျမာက္အစရွိေသာ ေဘးတို႔သည္လည္း မထိေရာက္ေစႏိုင္။ မႏၲန္, မႏၲရား, ဂါထာ, အင္းအိုင္တို႔သည္လည္း ထက္ျမက္ႏိုင္၏ ေရာဂါအႏၲရာယ္ တို႔ကိုလည္း ပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္၏။ ၾကမ္းတမ္းခက္မာေသာ အနာေရာဂါမ်ဳိးတို႔ မျဖစ္ေစႏိုင္။ ႀကိဳး, ထိတ္, သံေျခက်င္း, ကပ္ဘိ, တြင္းေလွာင္, ပင္းသကား, လည္ေထာက္ကိုလည္း လြတ္ေစႏိုင္၏။
ဤမွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ အခါခပ္သိမ္း ငါ့အားခ်မ္းသာျခင္းသည္ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
ဓာရဏပရိတ္ ျမန္မာျပန္ၿပီး၏။
အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦး၏ ယမမင္းထံ အစစ္ခံ သံေပါက္-
ယမမင္း ထံ အစစ္ခံရျခင္း
၁။ အိုကြဲ႔ ေယာက်္ား၊ ေမာင္လူသား၊ ဘယ္တရားမ်ား က်င့္ခဲ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးမွာ၊ ေလွ်ာက္စရာ၊ ဘယ္ဟာကိုမွ် မရွိတယ္။
၂။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၊ တစ္ခုခု၊ မျပဳခဲ့လားကြယ္။
ယမရာဇာ၊ ေမးေသာခါ၊ ခမ်ာ မိႈင္၍ေနရွာတယ္။
၃။ အေမာင္ေယာက်္ား၊ သတိထား၊ စဥ္းစားပါဦးကြယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာ၊ သာသနာ၊ မထြန္းပါလားကြယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရြာ၊ သာသနာ၊ ထြန္းလွပါေတာ့တယ္။
၄။ ပဗၺဇၨိ၊ ဒုလႅဘ၊ မရခဲ့လားကြယ္။
သာသနာစက္၊ ရဟန္းဘက္၊ စိတ္မွ် မကြက္တယ္။
၅။ ရဟန္းျဖစ္မွာ၊ မင္းဆရာ၊ မေဟာပါလားကြယ္။
ကြၽန္ေတာ့္ဆရာ၊ ေဟာျပရွာ၊ နားမွာမဝင္တယ္။
ကြၽန္ေတာ့္စိတ္မွာ၊ သည္အခါ၊ ရြာသာ ေရာက္ေတာ့တယ္။
၆။ ေယာက်္ားစစ္ပ၊ လွလွရ၊ မင္းဘဝကို ႏွေျမာတယ္။
လူတို႔ျပည္ရြာ၊ အေမာင့္မွာ၊ ဘာမ်ားလုပ္ခဲ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္မယား၊ စားဖို႔မ်ား၊ ၾကိဳးစား လုပ္ခဲ့တယ္။
၇။ အေမာင္,အေမာင္၊ ေယာင္ေတာင္ေတာင္၊ အေမာင္ မွားခဲ့တယ္။
သဒၶါေျဖာင့္တန္း၊ ဒါနခန္း၊ ေျပာစမ္းပါဦးကြယ္။
သားႀကီးရွင္ျဖစ္၊ ကြၽန္ေတာ္စစ္၊ ညႇစ္၍ လွဴခဲ့တယ္။
၈။ လွဴေသာအခါ၊ ေစတနာ၊ သံုးျဖာညီလားကြယ္။
သံုးခ်က္ေစတနာ၊ နည္းလွပါ၊ မွန္စြာ ေလွ်ာက္ေတာ့မယ္။
ကြၽန္ေတာ့္အလွဴ၊ ေႂကြးေတြပူ၊ ေငြကူ ေမွ်ာ္မိတယ္။
ကူေငြႏွင့္သာ၊ ငါလွဴတာ၊ ေထမိပါရင္ ေတာ္ေရာ့မယ္။
ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးမွာ၊ သည္လိုသာ၊ ေအာက္ေမ့မိပါတယ္။
၉။ ယုတ္ျမတ္မဟူ၊ စားေသာက္သူ၊ ၾကည္ျဖဴပါလားကြယ္။
ေငြကူမ်ားရာ၊ လူခ်မ္းသာ၊ မ်က္ႏွာလိုက္၍ ေကြၽးခဲ့တယ္။
မ်က္ႏွာနည္းပါး၊ လူမြဲမ်ား၊ မလြဲသာေကြၽး ေကြၽးခဲ့တယ္။
လူခ်မ္းသာပင္၊ မ႑ပ္ဝင္၊ ဖ်ာလွ်င္သင္ျဖဴး ခင္းေပးတယ္။
သည္ကို ဟိုကို၊ ႂကြပါဆို၊ ဗ်ဳိ႕ဗ်ာမစဲ ေခၚခဲ့တယ္။
ကြမ္းေဆးလက္ဖက္၊ ဆီစက္စက္၊ ဝက္ႏွင့္ၾကက္သား ေကြၽးခဲ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးမွာ၊ ေငြမ်က္ႏွာ၊ သည္လိုဟာမွ သဒၶါတယ္။
၁ဝ။ မင့္အလွဴမွာ၊ ေငြေတြဟာ၊ ႏွေျမာပါဘိကြယ္။
ပရိကၡရာ၊ ေဆာင္ရန္မွာ၊ ေကာင္းစြာ လွဴလားကြယ္။
ပရိကၡရာ၊ ညံ့လွစြာ၊ ဖိုးခ်ဳိတာမွ ဝယ္ေပးတယ္။
၁၁။ လွွဴေသာအခါ၊ ပစၥည္းမွာ၊ စင္ၾကယ္ပါလားကြယ္။
ကြၽန္ေတာ္လွွဴတာ၊ ပစၥည္းမွာ၊ ခိုးတာမ်ားခဲ့တယ္။
၁၂။ ပစၥည္းကုန္မွာ၊ မင္းလွဴတာ၊ ဝမ္းနည္းပါေလတယ္။
ဘုန္းႀကီးပင့္ခန္း၊ အလမ္းလမ္း၊ ေျပာစမ္းပါဦးကြယ္။
အက်င့္သိကၡာ၊ ေရြးခ်ယ္ကာ၊ ျမတ္ရာ ကိုယ္ေတာ္ ပင့္လားကြယ္။
သည္လိုဟာမွာ၊ မေလ့လာ၊ မ်က္ႏွာ,နာမွ ပင့္ခဲ့တယ္။
ႏႈတ္ဆက္ေခၚငင္၊ မ်က္ႏွာရႊင္၊ ပုဂၢိဳလ္ေကာင္းလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။
သည္လိုဆရာ၊ ကြၽန္ေတာ့္မွာ၊ မ်ားစြာပင့္ခဲ့တယ္။
တို႔အမ်ဳိးပါ၊ တို႔ဆရာ၊ တို႔ရြာကိုယ္ေတာ္ ပင့္ဦးမယ္။
ေျပာင္းႏွင့္စပါး၊ မင္းတို႔မ်ား၊ ဘယ္ေလာက္ရလားကြယ္။
ေက်ာင္းကိုမ်ားသြား၊ ရယ္ဟားဟား၊ လက္ဖက္ ကြမ္းစားတယ္။
ငွက္ေပ်ာ အုန္းသီး၊ ဒကာႀကီး၊ ျမည္းစမ္းပါဦးကြယ္။
သည္လိုေခၚဆို၊ မ်က္ႏွာခ်ဳိ၊ ထိုပုဂၢိဳလ္ကိုမွ ပင့္ခဲ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရြာ၊ လွဴၾကတာ၊ သည္လိုခ်ည္းသာ ပင့္ၾကတယ္။
၁၃။ အေမာင္လွွဴတာ၊ ဗလခ်ာ၊ တန္ပါဦးေတာ့ကြယ္။
အဂၤါငါးလီ၊ ပဥၥသီ၊ ေဆာက္တည္ျမဲလားကြယ္။
သီလငါးပါး၊ က်င့္တရား၊ ပ်က္ျပားမ်ားခဲ့တယ္။
သက္သတ္ခိုးမႈ၊ ကာေမသု၊ တစ္ခုမက်န္ ေပါက္ခဲ့တယ္။
မုသားေသရည္၊ ဤႏွစ္လီ၊ ဝသီရွိတိုင္း က်င့္ခဲ့တယ္။
၁၄။ ျဖစ္ခဲေလစြ၊ လူ႔ဘဝ၊ သနားလွေတာ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ခ်ည္းသာ၊ မဟုတ္ပါ၊ လူတကာလည္း ပ်က္ၾကတယ္။
မိန္းမေတြဟာ၊ ပ်က္လိုက္တာ၊ ေစ်းဝယ္တာေတာင္ ရန္ျဖစ္တယ္။
၁၅။ သည္မွတစ္ခန္း၊ ေရွ႔သို႔လွမ္း၊ ေမးစမ္းပါဦးမယ္။
ဘုရား တရား၊ သံဃာမ်ား၊ ဝပ္တြားပါလားကြယ္။
ဘုရားဖူးမ်ား၊ တဟားဟား၊ ေပ်ာ္ပါးရေအာင္လိုက္ဖူးတယ္။
၁၆။ လိုက္ေသာအခါ၊ ျမတ္ဗုဒၶါ၊ ၾကည္ညိဳလွစြာ ဖူးလားကြယ္။
ဗုဒၶဂုေဏာ၊ စိတ္မေစာ၊ ရယ္ေမာ စားေသာက္ ျပန္ခဲ့တယ္။
၁၇။ မာတာပိတ၊ မိႏွင့္ ဖ၊ ညြတ္တြား ခယ ပါလားကြယ္။
မညြတ္ခ,ဘဲ၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း၊ ဆဲေတာင္ ဆဲေသးတယ္။
၁၈။ မွားစြမွားစြ၊ ေမာင္ဗာလ၊ သနားပါဘိကြယ္။
တရားေတာ္မွာ၊ ေဒသနာ၊ ၾကားနာရဲ႔လားကြယ္။
စိတ္ကမပါ၊ ရွက္လိုက္တာ၊ လူဆိုမွာေၾကာင့္ နာဖူးတယ္။
၁၉။ နာေသာအခါ၊ မင္းစိတ္မွာ၊ သဒၶါၾကည္ႏူး ရွိလားကြယ္။
ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား၊ စိတ္ကသြား၊ ေတာထဲမ်ားေတာင္ ေရာက္ေသးတယ္။
၂ဝ။ ပုဂၢိဳလ္္မ်ားစြာ၊ ေဟာၾကားပါ၊ သည္တစ္ခါလားကြယ္။
ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးမွာ၊ သည္တစ္ခါ၊ လူမ်က္ႏွာေၾကာင့္ လိုက္ေသးတယ္။
၂၁။ သည္တစ္ခါ,နာ၊ အေမာင္မွာ၊ ၾကည္ညိဳပါလားကြယ္။
တရားလည္းခ်၊ အိပ္ေရးဝ၊ ထ၍ ျပန္ခဲ့တယ္။
မိန္းမေတြဟာ၊ ငိုက္လိုက္တာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ထက္ေတာင္ သာေသးတယ္။
၂၂။ စံေက်ာင္းဝိဟာ၊ ျမတ္သံဃာ၊ ဆည္းကပ္ပါလားကြယ္။
ဆြမ္း မုန္႔ ငွက္ေပ်ာ၊ ေက်ာင္းမွာေပါ၊ ေရာ၍လိုက္ဖူးတယ္။
၂၃။ လိုက္ေသာအခါ၊ ေထရ္သံဃာ၊ ရဟႏၲာသို႔ ထင္လားကြယ္။
ဘုန္းႀကီးနားမွာ၊ မေရာက္ပါ၊ ေတာ္ရာေခ်ာင္က ခိုခဲ့တယ္။
၂၄။ ခိုေသာအခါ၊ မင့္စိတ္မွာ၊ ၾကည္ညိဳပါလားကြယ္။
ၾကည္ညိဳေဝးကြာ၊ ကြၽန္ေတာ့္မွာ၊ စားစရာသာ ၾကည့္ခဲ့တယ္။
သူရကာယ္ပင္၊ က်ဳိးမျမင္၊ ဘုန္းႀကီးကပင္ ႏွေျမာတယ္။
သည္လိုမ်ားေပ၊ ကြၽန္ေတာ္ေလ၊ ဆိုေတာင္ဆိုမိတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ခ်ည္းသာ၊ မဟုတ္ပါ၊ သူတကာလည္း ဆိုၾကတယ္။
၂၅။ ေက်ာင္းပစၥည္းမ်ား၊ အေမာင္အား၊ မစားမေသာက္ ကင္းလားကြယ္။
စားသည့္ထမင္း၊ ဝမ္းေတာင့္တင္း၊ ေက်ာင္းကအႏိုင္ ဆင္းခဲ့တယ္။
၂၆။ စားသည္မယြင္း၊ ေက်ာင္းတလင္း၊ ခတ္ျခင္း တံျမက္ လွည္းလားကြယ္။
မလွည္းမိပါ၊ ကြၽန္ေတာ့္မွာ၊ စားၿပီး ေသာက္ခါ ျပန္ခဲ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရြာ၊ လူေတြဟာ၊ သည္လိုခ်ည္းသာ စားၾကတယ္။
၂၇။ အေမာင္ ေယာက်္ား၊ မင္းျဖစ္ျငား၊ သနားပါဘိတယ္။
ဥပုသ္ေစာင့္ခန္း၊ ေရွ႔သို႔လွမ္း၊ ေမးစမ္းပါဦးမယ္။
ဥပုသ္အဂၤါ၊ အရိယာ၊ ျဖဴစြာသီလ ေစာင့္လားကြယ္။
ဘုန္းႀကီးမ်ားထံ၊ သီလခံ၊ ႂကြက္ဆူညံေအာင္ ေျပာခဲ့တယ္။
၂၈။ ေျပာေသာစကား၊ မင္းျဖစ္ျငား၊ တရားေၾကာင္းလားကြယ္။
လယ္,ယာ,ကြၽဲ,ႏြား၊ ေျပာင္းစပါး၊ သားမယားေၾကာင္း ေျပာခဲ့တယ္။
စပ္မိစပ္ရာ၊ ေျပာလိုက္တာ၊ ႏြားခ်င္းလဲရာ ေရာက္ေသးတယ္။
စကားမဆံုး၊ တစ္ေန႔လံုး၊ အံုးအံုးႂကြက္ေအာင္ ေျပာခဲ့တယ္။
သည္လိုႏွင့္ပင္၊ ေနသာဝင္၊ အိမ္လွ်င္ျပန္ခဲ့တယ္။
ဥပုသ္ေစာင့္ရာ၊ ေျပာၾကတာ၊ မိုးမရြာေၾကာင္းသာ မ်ားၾကတယ္။
၂၉။ သီလေျပာက္ၾကား၊ ေစာင့္ေလျငား၊ မိုးကား ကြက္ၾကားရြာတတ္တယ္။
မင္းတို႔လူ႔ေဘာင္၊ သီလေၾကာင္၊ မိုးေရွာင္ကြင္းတတ္တယ္။
မင္းတို႔ျဖစ္ပံု၊ အလံုးစံု၊ အကုန္ေတြးပကြယ္။
မင္းတို႔ေစာင့္တာ၊ ဥပုသ္မွာ၊ ထမင္းဆာတာ သနားတယ္။
ဘာဝနာလမ္း၊ ကမၼ႒ာန္း၊ စီးျဖန္းပါလားကြယ္။
ဘာဝနာလမ္း၊ ကမၼ႒ာန္း၊ စီးျဖန္းနည္းခဲ့တယ္။
၃ဝ။ တရားစကား၊ အေမာင့္အား၊ ေဆြးေႏြးပါလားကြယ္။
တတ္သည္ဆိုလွ်င္၊ ကြၽန္ေတာ္ပင္၊ အလြန္ေမးခ်င္တယ္။
၃၁။ ေမးေသာအခါ၊ မင္းစိတ္မွာ၊ ဘာဝနာလားကြယ္။
မေျဖႏိုင္က၊ အရွက္ရ၊ နာမည္ပ်က္ေအာင္ ေမးခဲ့တယ္။
တစ္ခါတစ္ခါ၊ က်ဳပ္တို႔ရြာ၊ စာ စကားသာ ေျပာၾကတယ္။
သၿဂႋဳဟ္ေဘးေပါက္၊ ေကာက္သင္းေကာက္ ေရာက္မိေရာက္ရာ ျငင္းၾကတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာင္၊ တတ္ဟန္ေဆာင္၊ ေဖာင္ေဖာင္လန္ေအာင္ ျငင္းခဲ့တယ္။
၃၂။ ျငင္းေသာအခါ၊ မင္းစိတ္မွာ၊ ဘယ္လိုပါလဲကြယ္။
ကြၽန္ေတာ္ကပင္၊ ဂုဏ္လိုခ်င္၊ တတ္သည္ထင္ေအာင္ ျငင္းခဲ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရြာ၊ လူေတြဟာ၊ စာျငင္းတာႏွင့္ ရန္ျဖစ္တယ္။
၃၃။ အေမာင္ေယာက်္ား၊ ေလွ်ာက္စကား၊ အမွားေတြသာ မ်ားခဲ့တယ္။
အားကိုးစရာ၊ ကုသိုလ္မွာ၊ ဘယ္ဟာကိုမွ် မရွိတယ္။
တစ္ခုကိုမွ်၊ ေမးမရ၊ ဝမ္းနည္းလွေခ်တယ္။
အေမာင့္ျဖစ္ေထြ၊ သနားေလ၊ လူ႔ျပည္မယား မကယ္တယ္။
မကယ္ျဖစ္တာ၊ မင္းတစ္ခါ၊ ၾကမၼာေမွာက္ေတာ့မယ္။
အေမာင့္ျဖစ္ပံု၊ အလံုးစံု၊ အကုန္သနားတယ္။
ယမရာဇာ၊ ေမးေသာခါ၊ ခမ်ာမိႈင္၍ ေနေတာ့တယ္။
သည္ေသာအခါ၊ ငရဲရြာ၊ ဆြဲကာခ်ေတာ့တယ္။
ယမမင္းထံ အစစ္ခံ သံေပါက္ နိ႒ိတံ။
လကၤာေရးသူ အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦး။
၆ - ေဒဝဒူတသုတ္ မွ၊ ေဒ၀ဒူတ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
မူရင္းသုတၲန္ သို႔...၆ - ေဒဝဒူတသုတ္ မွ၊ ေဒ၀ဒူတ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
သင္တို႔တြင္ရွိေနေသာ မေကာင္းေသာစိတ္ ၁၂-မ်ဳိး
အကုသိုလ္စိတ္
သင္တို႔တြင္ရွိေနေသာ မေကာင္းေသာစိတ္ ၁၂-မ်ဳိး
ေလာဘမူစိတ္................၈-ပါး၊
ေဒါသမူစိတ္..................၂-ပါး၊
ေမာဟမူစိတ္................ ၂-ပါး၊
အကုသိုလ္စိတ္ေပါင္း.....၁၂-ပါး။
ေလာဘစိတ္ ၈-ပါးမွာ...
၁။ ဝမ္းသာစိတ္ႏွင့္တကြ အယူမွား၍ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္၍ လုပ္သည္။
၂။ ဝမ္းသာစိတ္ႏွင့္တကြ အယူမွား၍ သူတပါးတိုက္တြန္း၍ လုပ္သည္။
၃။ ဝမ္းသာစိတ္ႏွင့္တကြ အယူမမွားဘဲ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္၍ လုပ္သည္။
၄။ ဝမ္းသာစိတ္ႏွင့္တကြ အယူမမွားဘဲ သူတပါးတိုက္တြန္း၍ လုပ္သည္။
၅။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ အယူမွား၍ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္၍ လုပ္သည္။
၆။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ အယူမွား၍ သူတပါးတိုက္တြန္း၍ လုပ္သည္။
၇။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ အယူမမွားဘဲ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္၍ လုပ္သည္။
၈။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ အယူမမွားဘဲ သူတပါးတိုက္တြန္း၍ လုပ္သည္။
ေဒါသစိတ္ ၂-ပါးမွာ...
၁။ စိတ္ဆင္းရဲမႈႏွင့္တကြ ေဒါသႏွင့္ယွဥ္၍ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္၍ လုပ္သည္။
၂။ စိတ္ဆင္းရဲမႈႏွင့္တကြ ေဒါသႏွင့္ယွဥ္၍ သူတပါးတိုက္တြန္း၍ လုပ္သည္။
ေမာဟစိတ္ ၂-ပါးမွာ...
၁။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ ယံုမွားသံသယစိတ္ႏွင့္ လုပ္သည္။
၂။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ ပ်ံ႔လြင့္စိတ္ႏွင့္ လုပ္သည္။
ပါဠိလို သိလိုေသးလွ်င္.....
ေလာဘမူစိတ္ ၈-ပါး ဆို႐ိုး
၁။ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၂။ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္ သသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၃။ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၄။ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတ္ သသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၅။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၆။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္ သသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၇။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၈။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတ္ သသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
ေဒါသမူစိတ္ ၂-ပါး ဆို႐ိုး
၉။ ေဒါမနႆသဟဂုတ္ ပဋိဃသမၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၁ဝ။ ေဒါမနႆသဟဂုတ္ ပဋိဃသမၸယုတ္ သသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
ေမာဟမူစိတ္ ၂-ပါး ဆို႐ိုး
၁၁။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဝိစိကိစၧာသမၸယုတ္စိတ္တစ္ပါး။
၁၂။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဥဒၶစၥသမၸယုတ္စိတ္တစ္ပါး
သင္တို႔တြင္ရွိေနေသာ မေကာင္းေသာစိတ္ ၁၂-မ်ဳိး
ေလာဘမူစိတ္................၈-ပါး၊
ေဒါသမူစိတ္..................၂-ပါး၊
ေမာဟမူစိတ္................ ၂-ပါး၊
အကုသိုလ္စိတ္ေပါင္း.....၁၂-ပါး။
ေလာဘစိတ္ ၈-ပါးမွာ...
၁။ ဝမ္းသာစိတ္ႏွင့္တကြ အယူမွား၍ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္၍ လုပ္သည္။
၂။ ဝမ္းသာစိတ္ႏွင့္တကြ အယူမွား၍ သူတပါးတိုက္တြန္း၍ လုပ္သည္။
၃။ ဝမ္းသာစိတ္ႏွင့္တကြ အယူမမွားဘဲ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္၍ လုပ္သည္။
၄။ ဝမ္းသာစိတ္ႏွင့္တကြ အယူမမွားဘဲ သူတပါးတိုက္တြန္း၍ လုပ္သည္။
၅။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ အယူမွား၍ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္၍ လုပ္သည္။
၆။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ အယူမွား၍ သူတပါးတိုက္တြန္း၍ လုပ္သည္။
၇။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ အယူမမွားဘဲ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္၍ လုပ္သည္။
၈။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ အယူမမွားဘဲ သူတပါးတိုက္တြန္း၍ လုပ္သည္။
ေဒါသစိတ္ ၂-ပါးမွာ...
၁။ စိတ္ဆင္းရဲမႈႏွင့္တကြ ေဒါသႏွင့္ယွဥ္၍ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္၍ လုပ္သည္။
၂။ စိတ္ဆင္းရဲမႈႏွင့္တကြ ေဒါသႏွင့္ယွဥ္၍ သူတပါးတိုက္တြန္း၍ လုပ္သည္။
ေမာဟစိတ္ ၂-ပါးမွာ...
၁။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ ယံုမွားသံသယစိတ္ႏွင့္ လုပ္သည္။
၂။ ဝမ္းသာဝမ္းနဲမဟုတ္ ပ်ံ႔လြင့္စိတ္ႏွင့္ လုပ္သည္။
ပါဠိလို သိလိုေသးလွ်င္.....
ေလာဘမူစိတ္ ၈-ပါး ဆို႐ိုး
၁။ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၂။ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္ သသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၃။ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၄။ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတ္ သသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၅။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၆။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္ သသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၇။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၈။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတဝိပၸယုတ္ သသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
ေဒါသမူစိတ္ ၂-ပါး ဆို႐ိုး
၉။ ေဒါမနႆသဟဂုတ္ ပဋိဃသမၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
၁ဝ။ ေဒါမနႆသဟဂုတ္ ပဋိဃသမၸယုတ္ သသခၤါရိကစိတ္တစ္ပါး။
ေမာဟမူစိတ္ ၂-ပါး ဆို႐ိုး
၁၁။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဝိစိကိစၧာသမၸယုတ္စိတ္တစ္ပါး။
၁၂။ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဥဒၶစၥသမၸယုတ္စိတ္တစ္ပါး
Wednesday, June 18, 2008
ေဘးျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ေဘးကင္းျခင္း-
ဘယ- (ေဘး)
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ ...
'ေဘး' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း၊
'ဒုကၡ' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း၊
'ေရာဂါ' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း၊
'အုိင္းအမာ' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း၊
'ကပ္ၿငိျခင္း' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း၊
'ၫြန္ေပ်ာင္း' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း။
အဘယ္ေၾကာင့္ ေဘး, ဒုကၡ, ေရာဂါ, အုိင္းအမာ, ကပ္ၿငိျခင္း, ၫြန္ေပ်ာင္း
ဟူေသာ ဤအမည္တို႔သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္ျဖစ္ၾကသနည္းဆိုေသာ္...
ရဟန္းတုိ႔ ကာမဂုဏ္ ၅-ပါးတုိ႔၌
ကာမ ရာဂျဖင့္ တပ္မက္၍ ဆႏၵရာဂျဖင့္ ေႏွာင္ဖြဲ႔အပ္ေသာ ဤသတၱဝါသည္ မ်က္ေမွာက္ ဆင္းရဲမွလည္း မလြတ္၊
တမလြန္ ဆင္းရဲမွလည္း မလြတ္၊
ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤအမည္တို႔သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္ျဖစ္၏။
ယင္းကာမတုိ႔၌ ပုထုဇဥ္ သတၱဝါသည္ ကပ္ၿငိ၏။
(ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္) ပဋိသေႏၶေနျခင္း ေသျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဥပါဒါန္တရား၌ ေဘးကုိ ျမင္သျဖင့္ (တဏွာ ဒိ႒ိအားျဖင့္)မစဲြလမ္းမူ၍ ပဋိသေႏၶ ေနျခင္း ေသျခင္း၏ ကုန္ရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္၌ ကိေလသာတုိ႔မွ လြတ္ကုန္၏။
ထုိရဟႏၲာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္ ေဘးကင္းရာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာျခင္း ရွိကုန္သည္၊ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ၿငိမ္းေအးကုန္သည္၊ ရန္ေဘးအားလံုးကုိ လြန္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ဆင္းရဲဒုကၡ ဟူသမွ်ကုိ လြန္ေျမာက္ကုန္၏။
ဘယသုတ္၊ အႏုတၱရိယ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
'ေဘး' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း၊
'ဒုကၡ' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း၊
'ေရာဂါ' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း၊
'အုိင္းအမာ' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း၊
'ကပ္ၿငိျခင္း' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း၊
'ၫြန္ေပ်ာင္း' ဟူေသာ အမည္သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္တည္း။
အဘယ္ေၾကာင့္ ေဘး, ဒုကၡ, ေရာဂါ, အုိင္းအမာ, ကပ္ၿငိျခင္း, ၫြန္ေပ်ာင္း
ဟူေသာ ဤအမည္တို႔သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္ျဖစ္ၾကသနည္းဆိုေသာ္...
ရဟန္းတုိ႔ ကာမဂုဏ္ ၅-ပါးတုိ႔၌
ကာမ ရာဂျဖင့္ တပ္မက္၍ ဆႏၵရာဂျဖင့္ ေႏွာင္ဖြဲ႔အပ္ေသာ ဤသတၱဝါသည္ မ်က္ေမွာက္ ဆင္းရဲမွလည္း မလြတ္၊
တမလြန္ ဆင္းရဲမွလည္း မလြတ္၊
ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤအမည္တို႔သည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အမည္ျဖစ္၏။
ယင္းကာမတုိ႔၌ ပုထုဇဥ္ သတၱဝါသည္ ကပ္ၿငိ၏။
(ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္) ပဋိသေႏၶေနျခင္း ေသျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဥပါဒါန္တရား၌ ေဘးကုိ ျမင္သျဖင့္ (တဏွာ ဒိ႒ိအားျဖင့္)မစဲြလမ္းမူ၍ ပဋိသေႏၶ ေနျခင္း ေသျခင္း၏ ကုန္ရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္၌ ကိေလသာတုိ႔မွ လြတ္ကုန္၏။
ထုိရဟႏၲာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္ ေဘးကင္းရာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာျခင္း ရွိကုန္သည္၊ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ၿငိမ္းေအးကုန္သည္၊ ရန္ေဘးအားလံုးကုိ လြန္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ဆင္းရဲဒုကၡ ဟူသမွ်ကုိ လြန္ေျမာက္ကုန္၏။
ဘယသုတ္၊ အႏုတၱရိယ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ႀကီးပြါးခ်မ္းသာေစေသာ အေၾကာင္း ၆-ပါး-
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔
စီးပြါးခ်မ္းသာ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ
အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း 'အႏုႆတိ'တုိ႔သည္ ဤေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔တည္း။
အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ...
၁။ ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၂။ တရား ဂုဏ္ေတာ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၃။ သံဃာ ဂုဏ္ေတာ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၄။ သီလ ဂုဏ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၅။ စြန္႔ၾကဲ ေပးကမ္းျခင္း ဂုဏ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၆။ နတ္တုိ႔၏ သဒၶါတရားႏွင့္ မိမိ၏ သဒၶါတရားကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ (စီးပြါးခ်မ္းသာ၏) အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္းတုိ႔သည္
ဤေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔ပင္တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အႏုႆတိ႒ာနသုတ္၊ အာဟုေနယ်၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
စီးပြါးခ်မ္းသာ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ
အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း 'အႏုႆတိ'တုိ႔သည္ ဤေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔တည္း။
အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ...
၁။ ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၂။ တရား ဂုဏ္ေတာ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၃။ သံဃာ ဂုဏ္ေတာ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၄။ သီလ ဂုဏ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၅။ စြန္႔ၾကဲ ေပးကမ္းျခင္း ဂုဏ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၆။ နတ္တုိ႔၏ သဒၶါတရားႏွင့္ မိမိ၏ သဒၶါတရားကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ (စီးပြါးခ်မ္းသာ၏) အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္းတုိ႔သည္
ဤေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔ပင္တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အႏုႆတိ႒ာနသုတ္၊ အာဟုေနယ်၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
Tuesday, June 17, 2008
ပါဠိ အသံထြက္ပံု ဖတ္ထံုးလကၤာ-
ပါဠိ အသံထြက္ပံု ဖတ္ထံုးလကၤာ
၁။ က ဂ ဆင့္ ဖတ္ထံုးလကၤာ။
အ ႏွင့္ ၾသ ေနာက္၊ က ဂ ေရာက္၊ မေဖါက္ က သတ္ပါ။
ဣ ဥ ေနာက္ပါး၊ က ဂ မ်ား၊ မမွား တ သတ္ပါ။
၂။ စ ဇ ဆင့္ ဖတ္ထံုးလကၤာ။
အ ရဲ႕ေနာက္တြင္၊ စ ဇ ျမင္၊ စ ပင္သတ္ေလပါ။
ဣ ႏွင့္ ဥ ေနာက္၊ စ ဇ ေရာက္၊ မေဖာက္ တ သတ္ရာ။
ၾသ ရဲ႔ေနာက္ပါး၊ စ ဇ မ်ား၊ မွတ္သား အြတ္ သံသာ။
၃။ ဋ ဍ တ ဒ ပ ဗ ဆင့္ ဖတ္ထံုးလကၤာ။
ဋ ဍ တ ဒ၊ ပ ႏွင့္ ဗ၊ ဣ အ ဥ ေနာက္ တ သတ္ရာ။
ဧ ေနာက္ စသတ္၊ ၾသ ေနာက္မွတ္၊ ဖတ္ေလ အြတ္ သံသာ။
၄။ င ဉ ဆင့္ ဖတ္ထံုးလကၤာ။
အ ရဲ႔ေနာက္တြင္၊ င ဉ ျမင္၊ ဖတ္လွ်င္ င သတ္ပါ။
ဣ ဥ ဆံုးေနာက္၊ င ဉ ေရာက္၊ မေဖာက္ န သတ္ရာ။
၅။ ဏ န မ လ ဟ ဆင့္ ဖတ္ထံုးလကၤာ။
ဏ န မ လ ဟ မွတ္ၾက၊ ဣ ဥ အ ေနာက္ နသတ္ရာ။
ဧ ေနာက္ င သတ္၊ ၾသ ေနာက္မွတ္၊ ဖတ္ေလ အြန္ သံသာ။
၆။ ယ ဆင့္ ဖတ္ထံုးလကၤာ။
ဣ ဥ ေနာက္ ယ၊ န သတ္ျပ၊ သတ္မရ ဧ ေနာက္မွာ။
အ ေနာက္ ယ ကပ္၊ အယ္ သံဖတ္၊ မွတ္အပ္လြန္ေသခ်ာ။
၇။ သ ဆင့္ ဖတ္ထံုးလကၤာ။
ဣ ဥ အ ေနာက္၊ သ ဆင့္ေရာက္၊ မေဖာက္ တ သတ္ပါ။
ဧ ေနာက္ သ ကို၊ စ သတ္ဆို၊ ဖတ္လိုျမဲမကြာ။
ပါဠိဖတ္နည္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္-
''ပါဠိဖတ္နည္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္''
၁။ ႏွစ္လံုးဆင့္တြင္၊ အထက္လွ်င္၊ သတ္ပင္ ျမဲဧကန္။ (ကတၳ= ကတ္ထ)
၂။ သေဝလည္းထိုး၊ တ-သတ္မ်ဳိး၊ ဖတ္႐ိုး စ-သတ္သံ။ (ေမတၱ= မစ္တ)
၃။ သေဝလည္းထိုး၊ န-သတ္မ်ဳိး၊ ဖတ္႐ိုး င-သတ္သံ။ (ပူေရႏၲံ= ပူရင္တံ)
၄။ သေဝ ေရးခ်၊ သတ္ျမင္က၊ ဖတ္ၾက ဝဆြဲသံ။ (ေဟာႏၲဳ= ဟြန္တု)
၅။ ႆ-ကိုျမင္လတ္၊ သ-ႏွစ္လံုးမွတ္၊ ဖတ္ၾက တ-သတ္သံ။ (တႆ= တတ္သ)
၁။ ႏွစ္လံုးဆင့္ေခၚေသာ ပါဌ္ဆင့္စာလံုးတို႔ကိုေတြ႔လွ်င္ အထက္ကစာလံုး၌ အသတ္ထည့္ဖတ္ပါ။
ဥပမာ...
ကတၳ-၌ တဝမ္းပူကို အသတ္ထည့္၍ ကတ္ထ-ဟုဖတ္ပါ။
ကႏၲ-၌ နငယ္ကို အသတ္ထည့္၍ ကန္တ-ဟုဖတ္ပါ။
ပါဌ္ဆင့္တိုင္း၌ အေပၚစာလံုးကို အသတ္ထည့္၍ဖတ္ပါ။ မူေသစည္းျဖစ္ပါသည္။
၂။ သေဝထိုးလည္းပါ တ-သတ္လည္းပါေသာ စာလံုးမ်ဳိးတြင္
အသံထြက္ေသာ အခါ စ-သတ္အသံျဖင့္ဖတ္ပါ။
ဥပမာ...
ေခတၱ-၌ သေဝထိုးႏွင့္ တ-သတ္ပါေနသျဖင့္ ခစ္တ-ဟု အသံထြက္ဖတ္ပါ။
ေမတၱ-၌လည္း မစ္တ-ဟုဖတ္ပါ။
၃။ သေဝထိုးလည္းပါ န-သတ္လည္းပါလွ်င္ င-သတ္သံျဖင့္ အသံထြက္ပါ။
ဥပမာ...
ပူေရႏၲံ-၌ သေဝထိုးလည္းပါ န-သတ္လည္းပါသျဖင့္ ပူရင္တံ-ဟု င-သတ္သံ ျဖင့္ဖတ္ပါ။
၄။ သေဝထိုးလည္းပါ ေရးခ်လည္းပါ အသတ္တစ္ခုခုလည္းပါေနပါက ဝဆြဲသံျဖင့္ ဖတ္ပါ။
ဥပမာ...
ေသာတၳိ-၌ သေဝထိုး ေရးခ် တ-သတ္ပါေနသျဖင့္ သြတ္ထိ-ဟု ဝဆြဲသံျဖင့္ဖတ္ပါ။
ေဟာႏၲဳ-၌လည္း ဟြန္တု-ဟု ဝဆြဲသံျဖင့္ဖတ္ပါ။
၅။ ႆ(သ-ႀကီး) သည္ သႏွစ္လံုး တြဲထားျခင္းျဖစ္သည္။
တ-သတ္သံျဖင့္ ဖတ္ရမည္။
ဥပမာ...
နေမာ တႆ-ကိုဖတ္လွ်င္ နေမာ တတ္သ-ဟု ဖတ္ရမည္။
ရႆ၊ အသံတိုတိုရြတ္ရန္
(အ ဣ ဥ) (က ကိ ကု) (ခ ခိ ခု) (ဂ ဂိ ဂု) အသံတိုႏွင့္ဖတ္ပါေလ။
ဒီဃ၊ အသံရွည္ရွည္ရြတ္ရန္
(အာ ဤ ဦ ဧ ၾသ) (ကာ ကီ ကူ ေက ေကာ) (ခါ ခီ ခူ ေခ ေခါ) အသံရွည္ႏွင့္ဖတ္ပါေလ။
၁။ ႏွစ္လံုးဆင့္တြင္၊ အထက္လွ်င္၊ သတ္ပင္ ျမဲဧကန္။ (ကတၳ= ကတ္ထ)
၂။ သေဝလည္းထိုး၊ တ-သတ္မ်ဳိး၊ ဖတ္႐ိုး စ-သတ္သံ။ (ေမတၱ= မစ္တ)
၃။ သေဝလည္းထိုး၊ န-သတ္မ်ဳိး၊ ဖတ္႐ိုး င-သတ္သံ။ (ပူေရႏၲံ= ပူရင္တံ)
၄။ သေဝ ေရးခ်၊ သတ္ျမင္က၊ ဖတ္ၾက ဝဆြဲသံ။ (ေဟာႏၲဳ= ဟြန္တု)
၅။ ႆ-ကိုျမင္လတ္၊ သ-ႏွစ္လံုးမွတ္၊ ဖတ္ၾက တ-သတ္သံ။ (တႆ= တတ္သ)
၁။ ႏွစ္လံုးဆင့္ေခၚေသာ ပါဌ္ဆင့္စာလံုးတို႔ကိုေတြ႔လွ်င္ အထက္ကစာလံုး၌ အသတ္ထည့္ဖတ္ပါ။
ဥပမာ...
ကတၳ-၌ တဝမ္းပူကို အသတ္ထည့္၍ ကတ္ထ-ဟုဖတ္ပါ။
ကႏၲ-၌ နငယ္ကို အသတ္ထည့္၍ ကန္တ-ဟုဖတ္ပါ။
ပါဌ္ဆင့္တိုင္း၌ အေပၚစာလံုးကို အသတ္ထည့္၍ဖတ္ပါ။ မူေသစည္းျဖစ္ပါသည္။
၂။ သေဝထိုးလည္းပါ တ-သတ္လည္းပါေသာ စာလံုးမ်ဳိးတြင္
အသံထြက္ေသာ အခါ စ-သတ္အသံျဖင့္ဖတ္ပါ။
ဥပမာ...
ေခတၱ-၌ သေဝထိုးႏွင့္ တ-သတ္ပါေနသျဖင့္ ခစ္တ-ဟု အသံထြက္ဖတ္ပါ။
ေမတၱ-၌လည္း မစ္တ-ဟုဖတ္ပါ။
၃။ သေဝထိုးလည္းပါ န-သတ္လည္းပါလွ်င္ င-သတ္သံျဖင့္ အသံထြက္ပါ။
ဥပမာ...
ပူေရႏၲံ-၌ သေဝထိုးလည္းပါ န-သတ္လည္းပါသျဖင့္ ပူရင္တံ-ဟု င-သတ္သံ ျဖင့္ဖတ္ပါ။
၄။ သေဝထိုးလည္းပါ ေရးခ်လည္းပါ အသတ္တစ္ခုခုလည္းပါေနပါက ဝဆြဲသံျဖင့္ ဖတ္ပါ။
ဥပမာ...
ေသာတၳိ-၌ သေဝထိုး ေရးခ် တ-သတ္ပါေနသျဖင့္ သြတ္ထိ-ဟု ဝဆြဲသံျဖင့္ဖတ္ပါ။
ေဟာႏၲဳ-၌လည္း ဟြန္တု-ဟု ဝဆြဲသံျဖင့္ဖတ္ပါ။
၅။ ႆ(သ-ႀကီး) သည္ သႏွစ္လံုး တြဲထားျခင္းျဖစ္သည္။
တ-သတ္သံျဖင့္ ဖတ္ရမည္။
ဥပမာ...
နေမာ တႆ-ကိုဖတ္လွ်င္ နေမာ တတ္သ-ဟု ဖတ္ရမည္။
ရႆ၊ အသံတိုတိုရြတ္ရန္
(အ ဣ ဥ) (က ကိ ကု) (ခ ခိ ခု) (ဂ ဂိ ဂု) အသံတိုႏွင့္ဖတ္ပါေလ။
ဒီဃ၊ အသံရွည္ရွည္ရြတ္ရန္
(အာ ဤ ဦ ဧ ၾသ) (ကာ ကီ ကူ ေက ေကာ) (ခါ ခီ ခူ ေခ ေခါ) အသံရွည္ႏွင့္ဖတ္ပါေလ။
ပါဠိပါဌ္ဆင့္ ေရးနည္းဖတ္နည္း-
ပါဠိပါဌ္ဆင့္ ေရးနည္းဖတ္နည္း အနည္းငယ္
ပါဠိပါဌ္ဆင့္ ေရးနည္းဖတ္နည္း ကြၽမ္းက်င္ေစရန္ ေရွးဦးစြာ
ပါဠိဘာသာ အကၡရာ ၄၁-လံုးႏွင့္ သရ, ဗ်ည္း ခြဲျခားျခင္း၊
သရကို သံတို သံရွည္ခြဲျခားျခင္း၊
ဗ်ည္းကိုလည္း ဌာန္တူရာ စုေပါင္း၍ အုပ္စုဖြဲ႔ျခင္းမ်ားကို နားလည္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။
အကၡရာ ၄၁-လံုး
သရ ၈-လံုးႏွင့္ ဗ်ည္း ၃၃-လံုးေပါင္းလွ်င္ အကၡရာ ၄၁-လံုးျဖစ္သည္။
သရ ၈-လံုး= အ၊ အာ၊ ဣ၊ ဤ၊ ဥ၊ ဦ၊ ဧ၊ ၾသ။
ဗ်ည္း ၃၃-လံုး
ေလ့လာသင့္တယ္ စိတ္၀င္စားရင္
စာအုပ္က
ပါဠိပါဌ္ဆင့္ ေရးနည္းဖတ္နည္း ကြၽမ္းက်င္ေစရန္ ေရွးဦးစြာ
ပါဠိဘာသာ အကၡရာ ၄၁-လံုးႏွင့္ သရ, ဗ်ည္း ခြဲျခားျခင္း၊
သရကို သံတို သံရွည္ခြဲျခားျခင္း၊
ဗ်ည္းကိုလည္း ဌာန္တူရာ စုေပါင္း၍ အုပ္စုဖြဲ႔ျခင္းမ်ားကို နားလည္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။
အကၡရာ ၄၁-လံုး
သရ ၈-လံုးႏွင့္ ဗ်ည္း ၃၃-လံုးေပါင္းလွ်င္ အကၡရာ ၄၁-လံုးျဖစ္သည္။
သရ ၈-လံုး= အ၊ အာ၊ ဣ၊ ဤ၊ ဥ၊ ဦ၊ ဧ၊ ၾသ။
ဗ်ည္း ၃၃-လံုး
ေလ့လာသင့္တယ္ စိတ္၀င္စားရင္
စာအုပ္က
Monday, June 16, 2008
ပရိတ္ႀကီးနိဒါန္း
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
ပရိတ္ႀကီးနိဒါန္း
၁။ သမႏၲာ စကၠဝါေဠသု၊ အၾတာဂစၧႏၲဳ ေဒဝတာ။
သဒၶမၼံ မုနိရာဇႆ၊ သုဏႏၲဳ သဂၢေမာကၡဒံ။
၁။ လူတို႔ေနထိုင္လ်က္ရွိေသာ ဤစၾကဝဠာႏွင့္အတူ တြဲဖက္တည္ရွိေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ စၾကဝဠာတစ္ေသာင္းမွ ေသာင္းေလာကဓာတ္ နတ္ျမတ္အေပါင္း တို႔ ရဟန္းတို႔၏မင္း ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ နတ္ရြာနိဗၺာန္ ခ်မ္းသာ မွန္ကို ေပးစြမ္းႏိုင္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို နားၾကားအံ့ေသာငွာ ဤ ေနရာဤေဒသသို႔ လာေရာက္ၾကပါကုန္ေလာ့၊ လာေရာက္၍ ႐ိုေသစြာ နာယူ ၾကပါကုန္ေလာ့။
၂။ ဓမၼႆဝနကာေလာ အယံ ဘဒၵႏၲာ။
၂။ အို ေသာင္းေလာကဓာတ္ နတ္ျမတ္အေပါင္းတို႔ ယခုအခါသည္ကား ျမတ္စြာ ဘုရား၏ တရားေတာ္ကို နာၾကားရမည့္ မဂၤလာအခါေတာ္ ျဖစ္ေလသည္။
၃။ နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ။
၃။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ပစၥည္းေလးပါးအလွဴကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာ, လူသူ ေလးပါး မသိမျမင္ႏိုင္သည့္ ဆိတ္ကြယ္ရာေနရာ၌ ျဖစ္ေစကာမူ မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳလုပ္ျခင္း အလ်င္းမရွိေသာ, ဘဝသံသရာဘီး၏ အကန္႔ အေထာက္သဖြယ္ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အလုပ္ဟူသမွ်ကို ျပဳလုပ္ျခင္းမရွိေသာ, ကိေလသာတို႔ကို အၿပီး သတ္ဖယ္ရွင္းၿပီး မိမိအလိုလို ကိုယ္ေတာ္တိုင္ သစၥာေလးရပ္တရားျမတ္ကို ထိုးထြင္း သိျမင္ေတာ္မူၿပီးေသာ ဘုန္းေတာ္ အနႏၲ ၏အရွင္ ဘုရားသခင္အား ဦးညြတ္ရွိခိုး ၾကပါကုန္၏။
၄။ ေယ သႏၲာ သႏၲစိတၱာ, တိသရဏသရဏာ, ဧတၳေလာကႏၲေရ ဝါ၊ ဘုမၼာ ဘုမၼာ စ ေဒဝါ, ဂုဏ ဂဏ ဂဟဏ, ဗ်ာဝဋာ သဗၺကာလံ။ ဧေတ အာယႏၲဳ ေဒဝါ, ဝရ ကနကမေယ, ေမ႐ုရာေဇ ဝသေႏၲာ၊ သေႏၲာ သေႏၲာသေဟတံု, မုနိဝရဝစနံ, ေသာတု မဂၢံ သမဂၢါ။
၄။ ဤစၾကဝဠာ၌ လည္းေကာင္း၊ ျပင္ပစၾကဝဠာမ်ား၌ လည္းေကာင္း၊ ေနထိုင္လ်က္ရွိၾကကုန္ေသာ ကိုယ္ဣေႁႏၵလည္းၿငိမ္သက္၊ စိတ္ဓာတ္လည္း ျငိမ္သက္လ်က္ ရွိၾကကုန္ေသာ ရတနာသံုးပါးကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ၿပီး ေလာကီေက်းဇူး ေလာကုတၱရာ ေက်းဇူးတို႔ကို ရရွိႏိုင္ရန္ အျမဲတမ္းလံု႔လ စိုက္လ်က္ရွိေသာ ဘုမၼစိုးနတ္ (ေျမမွီနတ္)၊ အာကာသစိုးနတ္ (ေကာင္းကင္ ေနေသာနတ္) အေပါင္းႏွင့္တကြ ျမတ္ေသာ ေရႊစိုင္အတိၿပီးေသာ ျမင္းမိုရ္ ေတာင္မင္း၌ မွီတင္းေနထိုင္ၾကေသာ နတ္သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔သည္ ေသာကကင္းေဝးေနထိုင္ေရးအတြက္ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဘုရားစကားေတာ္ျမတ္ကို နာယူပန္ဆင္ရန္အလို႔ငွာ တညီ တညြတ္တည္း စုေဝး ေရာက္လာၾကပါကုန္ေလာ့။
၅။ သေဗၺသု စကၠဝါေဠသု၊
ယကၡာ ေဒဝါ စ ျဗဟၼေနာ။
ယံ အေမွဟိ ကတံ ပုညံ၊ သဗၺသမၸတၱိသာဓကံ။
၆။ သေဗၺ တံ အႏုေမာဒိတြာ၊
သမဂၢါ သာသေန ရတာ။
ပမာဒရဟိတာ ေဟာႏၲဳ၊
အာရကၡာသု ဝိေသသေတာ။
၅-၆။ စၾကဝဠာဟူသမွ်၌ ဘီလူးမ်ား၊ နတ္မ်ားႏွင့္ ျဗဟၼာမ်ား ရွိၾကကုန္သည္ပင္ ျဖစ္၏။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာဟူသမွ်ကို ျဖစ္ေပၚလာေစႏိုင္သည့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ အသင္ ဘီလူး နတ္ ျဗဟၼာတို႔သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ျပဳလုပ္ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို ဝမ္းေျမာက္ၾကည္ႏူး ၾကပါ။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းတည္းထားကာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမ သာသနာေတာ္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ ႏွစ္ၿခဳိက္ၾကပါ။ ေစာင့္ေရွာက္ထိုက္သူ မ်ားအား ေစာင့္ေရွာက္ၾကည့္႐ႈရသည့္ သင္တို႔၏ လုပ္ငန္းတို႔ကို မေမ့မေလ်ာ့ အထူး ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူၾကပါ။
၇။ သာသနႆ စ ေလာကႆ၊ ဝု ၯီ ဘဝတု သဗၺဒါ။
သာသနမၸိ စ ေလာကဥၥ၊ ေဒဝါ ရကၡႏၲဳ သဗၺဒါ။
၇။ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမ သာသနာေတာ္ ျမတ္ႀကီးသည္ လည္းေကာင္း၊ လူတို႔၏ ကမၻာေလာကႀကီးသည္ လည္းေကာင္း ထာဝရ တိုးတက္ႀကီးျမင့္ပါေစ၊ သာသနာေတာ္ႏွင့္ လူ႔ေလာကကို နတ္အေပါင္းတို႔က အျမဲမျပတ္ ၾကည့္႐ႈ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစ။
၈။ သဒၶႎ ေဟာႏၲဳ သုခီ သေဗၺ၊ ပရိဝါေရဟိ အတၱေနာ။
အနီဃာ သုမနာ ေဟာႏၲဳ၊ သဟသေဗၺဟိ ဉာတိဘိ။
၈။ မည္သူမဆို သူ၏အသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္ အတူတကြ ခ်မ္းသာပါေစ၊ ဝမ္းေျမာက္ ရႊင္ျပံဳး ႏွလံုးခ်မ္းေျမ့ ၾကပါေစ။
၉။ ရာဇေတာ ဝါ ေစာရေတာ ဝါ
မႏုႆေတာ ဝါ အမႏုႆေတာ ဝါ
အဂၢိေတာ ဝါ ဥဒကေတာ ဝါ
ပိသာစေတာ ဝါ ခါဏုကေတာ ဝါ
ကဏၬကေတာ ဝါ နကၡတၱေတာ ဝါ
ဇနပဒေရာဂေတာ ဝါ အသဒၶမၼေတာ ဝါ
အသႏၵိ႒ိေတာ ဝါ အသပၸဳရိသေတာ ဝါ
စ႑ ဟတၴိ အႆ မိဂ ေဂါဏ ကုကၠဳရ
အဟိဝိစၧိက မဏိသပၸ ဒီပိ
အစၧ တရစၧ သူကရ မဟႎသ ယကၡ ရကၡသာဒီဟိ
နာနာဘယေတာ ဝါ နာနာေရာဂေတာ ဝါ
နာနာဥပဒၵဝေတာ ဝါ အာရကၡံ ဂဏွႏၲဳ
၉။ မင္းေဘး၊ ခိုးသူေဘး၊ လူေဘး၊ ဘီလူးေဘး၊ မီးေဘး၊ ေရေဘး၊ ေျမဘုတ္ ဘီလူးေဘး၊ သစ္ငုတ္ေဘး၊ ဆူးေျငာင့္ေဘး၊ မေကာင္းေသာနကၡတ္ေဘး၊ ဇနပုဒ္ ေရာဂါေဘး၊ မမွန္ကန္ေသာတရားေဘး၊ မွားေသာအယူဝါဒေဘး၊ လူယုတ္မာ တို႔၏ေဘး၊ ဤသို႔ေသာ ေဘးဆိုး အႏၲရာယ္ဆိုးတို႔မွ လည္းေကာင္း၊ ဆင္ဆိုး၊ ျမင္းဆိုး၊ သားေကာင္ဆိုး၊ ႏြားဆိုး၊ ေခြးဆိုး၊ ေႁမြဆိုး၊ ကင္းဆိုး၊ ေႁမြစိမ္းဆိုး၊ သစ္ဆိုး၊ ဝံဆိုး၊ ေအာင္းဆိုး၊ ဝက္ဆိုး၊ ကြၽဲဆိုး၊ ဘီလူးဆိုး၊ ေရေစာင့္ဘီလူးဆိုး စသည္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္သည့္ ေဘးအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ေရာဂါအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ဥပဒ္အမ်ဳိးမ်ဳိး တို႔မွ လည္းေကာင္း (လူတို႔ကင္းေဝးေအာင္ မျမင္ရေအာင္ နတ္အေပါင္းတို႔က) အေစာင့္အေရွာက္ တာဝန္ယူၾကပါကုန္။
ပရိတ္ႀကီးနိဒါန္း ျမန္မာျပန္ ၿပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
ပရိတ္ႀကီးနိဒါန္း
၁။ သမႏၲာ စကၠဝါေဠသု၊ အၾတာဂစၧႏၲဳ ေဒဝတာ။
သဒၶမၼံ မုနိရာဇႆ၊ သုဏႏၲဳ သဂၢေမာကၡဒံ။
၁။ လူတို႔ေနထိုင္လ်က္ရွိေသာ ဤစၾကဝဠာႏွင့္အတူ တြဲဖက္တည္ရွိေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ စၾကဝဠာတစ္ေသာင္းမွ ေသာင္းေလာကဓာတ္ နတ္ျမတ္အေပါင္း တို႔ ရဟန္းတို႔၏မင္း ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ နတ္ရြာနိဗၺာန္ ခ်မ္းသာ မွန္ကို ေပးစြမ္းႏိုင္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို နားၾကားအံ့ေသာငွာ ဤ ေနရာဤေဒသသို႔ လာေရာက္ၾကပါကုန္ေလာ့၊ လာေရာက္၍ ႐ိုေသစြာ နာယူ ၾကပါကုန္ေလာ့။
၂။ ဓမၼႆဝနကာေလာ အယံ ဘဒၵႏၲာ။
၂။ အို ေသာင္းေလာကဓာတ္ နတ္ျမတ္အေပါင္းတို႔ ယခုအခါသည္ကား ျမတ္စြာ ဘုရား၏ တရားေတာ္ကို နာၾကားရမည့္ မဂၤလာအခါေတာ္ ျဖစ္ေလသည္။
၃။ နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ။
၃။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ပစၥည္းေလးပါးအလွဴကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာ, လူသူ ေလးပါး မသိမျမင္ႏိုင္သည့္ ဆိတ္ကြယ္ရာေနရာ၌ ျဖစ္ေစကာမူ မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳလုပ္ျခင္း အလ်င္းမရွိေသာ, ဘဝသံသရာဘီး၏ အကန္႔ အေထာက္သဖြယ္ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အလုပ္ဟူသမွ်ကို ျပဳလုပ္ျခင္းမရွိေသာ, ကိေလသာတို႔ကို အၿပီး သတ္ဖယ္ရွင္းၿပီး မိမိအလိုလို ကိုယ္ေတာ္တိုင္ သစၥာေလးရပ္တရားျမတ္ကို ထိုးထြင္း သိျမင္ေတာ္မူၿပီးေသာ ဘုန္းေတာ္ အနႏၲ ၏အရွင္ ဘုရားသခင္အား ဦးညြတ္ရွိခိုး ၾကပါကုန္၏။
၄။ ေယ သႏၲာ သႏၲစိတၱာ, တိသရဏသရဏာ, ဧတၳေလာကႏၲေရ ဝါ၊ ဘုမၼာ ဘုမၼာ စ ေဒဝါ, ဂုဏ ဂဏ ဂဟဏ, ဗ်ာဝဋာ သဗၺကာလံ။ ဧေတ အာယႏၲဳ ေဒဝါ, ဝရ ကနကမေယ, ေမ႐ုရာေဇ ဝသေႏၲာ၊ သေႏၲာ သေႏၲာသေဟတံု, မုနိဝရဝစနံ, ေသာတု မဂၢံ သမဂၢါ။
၄။ ဤစၾကဝဠာ၌ လည္းေကာင္း၊ ျပင္ပစၾကဝဠာမ်ား၌ လည္းေကာင္း၊ ေနထိုင္လ်က္ရွိၾကကုန္ေသာ ကိုယ္ဣေႁႏၵလည္းၿငိမ္သက္၊ စိတ္ဓာတ္လည္း ျငိမ္သက္လ်က္ ရွိၾကကုန္ေသာ ရတနာသံုးပါးကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ၿပီး ေလာကီေက်းဇူး ေလာကုတၱရာ ေက်းဇူးတို႔ကို ရရွိႏိုင္ရန္ အျမဲတမ္းလံု႔လ စိုက္လ်က္ရွိေသာ ဘုမၼစိုးနတ္ (ေျမမွီနတ္)၊ အာကာသစိုးနတ္ (ေကာင္းကင္ ေနေသာနတ္) အေပါင္းႏွင့္တကြ ျမတ္ေသာ ေရႊစိုင္အတိၿပီးေသာ ျမင္းမိုရ္ ေတာင္မင္း၌ မွီတင္းေနထိုင္ၾကေသာ နတ္သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔သည္ ေသာကကင္းေဝးေနထိုင္ေရးအတြက္ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဘုရားစကားေတာ္ျမတ္ကို နာယူပန္ဆင္ရန္အလို႔ငွာ တညီ တညြတ္တည္း စုေဝး ေရာက္လာၾကပါကုန္ေလာ့။
၅။ သေဗၺသု စကၠဝါေဠသု၊
ယကၡာ ေဒဝါ စ ျဗဟၼေနာ။
ယံ အေမွဟိ ကတံ ပုညံ၊ သဗၺသမၸတၱိသာဓကံ။
၆။ သေဗၺ တံ အႏုေမာဒိတြာ၊
သမဂၢါ သာသေန ရတာ။
ပမာဒရဟိတာ ေဟာႏၲဳ၊
အာရကၡာသု ဝိေသသေတာ။
၅-၆။ စၾကဝဠာဟူသမွ်၌ ဘီလူးမ်ား၊ နတ္မ်ားႏွင့္ ျဗဟၼာမ်ား ရွိၾကကုန္သည္ပင္ ျဖစ္၏။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာဟူသမွ်ကို ျဖစ္ေပၚလာေစႏိုင္သည့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ အသင္ ဘီလူး နတ္ ျဗဟၼာတို႔သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ျပဳလုပ္ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို ဝမ္းေျမာက္ၾကည္ႏူး ၾကပါ။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းတည္းထားကာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမ သာသနာေတာ္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ ႏွစ္ၿခဳိက္ၾကပါ။ ေစာင့္ေရွာက္ထိုက္သူ မ်ားအား ေစာင့္ေရွာက္ၾကည့္႐ႈရသည့္ သင္တို႔၏ လုပ္ငန္းတို႔ကို မေမ့မေလ်ာ့ အထူး ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူၾကပါ။
၇။ သာသနႆ စ ေလာကႆ၊ ဝု ၯီ ဘဝတု သဗၺဒါ။
သာသနမၸိ စ ေလာကဥၥ၊ ေဒဝါ ရကၡႏၲဳ သဗၺဒါ။
၇။ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမ သာသနာေတာ္ ျမတ္ႀကီးသည္ လည္းေကာင္း၊ လူတို႔၏ ကမၻာေလာကႀကီးသည္ လည္းေကာင္း ထာဝရ တိုးတက္ႀကီးျမင့္ပါေစ၊ သာသနာေတာ္ႏွင့္ လူ႔ေလာကကို နတ္အေပါင္းတို႔က အျမဲမျပတ္ ၾကည့္႐ႈ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစ။
၈။ သဒၶႎ ေဟာႏၲဳ သုခီ သေဗၺ၊ ပရိဝါေရဟိ အတၱေနာ။
အနီဃာ သုမနာ ေဟာႏၲဳ၊ သဟသေဗၺဟိ ဉာတိဘိ။
၈။ မည္သူမဆို သူ၏အသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္ အတူတကြ ခ်မ္းသာပါေစ၊ ဝမ္းေျမာက္ ရႊင္ျပံဳး ႏွလံုးခ်မ္းေျမ့ ၾကပါေစ။
၉။ ရာဇေတာ ဝါ ေစာရေတာ ဝါ
မႏုႆေတာ ဝါ အမႏုႆေတာ ဝါ
အဂၢိေတာ ဝါ ဥဒကေတာ ဝါ
ပိသာစေတာ ဝါ ခါဏုကေတာ ဝါ
ကဏၬကေတာ ဝါ နကၡတၱေတာ ဝါ
ဇနပဒေရာဂေတာ ဝါ အသဒၶမၼေတာ ဝါ
အသႏၵိ႒ိေတာ ဝါ အသပၸဳရိသေတာ ဝါ
စ႑ ဟတၴိ အႆ မိဂ ေဂါဏ ကုကၠဳရ
အဟိဝိစၧိက မဏိသပၸ ဒီပိ
အစၧ တရစၧ သူကရ မဟႎသ ယကၡ ရကၡသာဒီဟိ
နာနာဘယေတာ ဝါ နာနာေရာဂေတာ ဝါ
နာနာဥပဒၵဝေတာ ဝါ အာရကၡံ ဂဏွႏၲဳ
၉။ မင္းေဘး၊ ခိုးသူေဘး၊ လူေဘး၊ ဘီလူးေဘး၊ မီးေဘး၊ ေရေဘး၊ ေျမဘုတ္ ဘီလူးေဘး၊ သစ္ငုတ္ေဘး၊ ဆူးေျငာင့္ေဘး၊ မေကာင္းေသာနကၡတ္ေဘး၊ ဇနပုဒ္ ေရာဂါေဘး၊ မမွန္ကန္ေသာတရားေဘး၊ မွားေသာအယူဝါဒေဘး၊ လူယုတ္မာ တို႔၏ေဘး၊ ဤသို႔ေသာ ေဘးဆိုး အႏၲရာယ္ဆိုးတို႔မွ လည္းေကာင္း၊ ဆင္ဆိုး၊ ျမင္းဆိုး၊ သားေကာင္ဆိုး၊ ႏြားဆိုး၊ ေခြးဆိုး၊ ေႁမြဆိုး၊ ကင္းဆိုး၊ ေႁမြစိမ္းဆိုး၊ သစ္ဆိုး၊ ဝံဆိုး၊ ေအာင္းဆိုး၊ ဝက္ဆိုး၊ ကြၽဲဆိုး၊ ဘီလူးဆိုး၊ ေရေစာင့္ဘီလူးဆိုး စသည္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္သည့္ ေဘးအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ေရာဂါအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ဥပဒ္အမ်ဳိးမ်ဳိး တို႔မွ လည္းေကာင္း (လူတို႔ကင္းေဝးေအာင္ မျမင္ရေအာင္ နတ္အေပါင္းတို႔က) အေစာင့္အေရွာက္ တာဝန္ယူၾကပါကုန္။
ပရိတ္ႀကီးနိဒါန္း ျမန္မာျပန္ ၿပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
၁- မဂၤလသုတ္-
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
မဂၤလသုတ္
မဂၤလသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ဳိး
မဂၤလသုတ္ကို မျပတ္ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္၍ လိုက္နာက်င့္ၾကံလွ်င္ မည္သည့္ ေနရာမွာ ေနသည္ျဖစ္ေစ ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းသည္။ ရန္သူတို႔က မိမိအား မေအာင္ျမင္ႏိုင္။ မိမိ၏ ဘဝအဆင့္အတန္းသည္လည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ တိုးတက္ခ်မ္းသာလာမည္ျဖစ္ေပသည္။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ရန္ကင္းသည္၊ သူတစ္ ပါး မေကာင္းမၾကံႏိုင္၊ ဘဝအေျခအေန ႀကီးပြားတိုးတက္ေစသည္။ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္သည္ပင္ မဂၤလာရွိေသာ မိမိ၏ စိတ္သႏၲန္မွာ ေပၚလာႏိုင္ေပသည္။
၁။ ယံ မဂၤလံ ဒြါဒသဟိ၊ စိႏၲယႎသု သေဒဝကာ။
ေသာတၳာနံ နာဓိဂစၧႏၲိ၊ အ႒တႎၱသဥၥ မဂၤလံ။
၁။ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို လိုခ်င္ေတာင့္တ ႏွစ္သက္ၾကကုန္ေသာ နတ္လူအေပါင္း တို႔သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တို႔ ကာလပတ္လံုး သတၱဝါအမ်ား ႀကီးပြားခ်မ္းသာ ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ကို ၾကံစည္ၾကေလကုန္၏၊ ထိုသို႔ၾကံစည္ ၾကေလကုန္ေသာ္လည္း သံုးဆယ္ရွစ္ပါး အျပားရွိေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ကို မသိႏိုင္ၾကကုန္။
၂။ ေဒသိတံ ေဒဝေဒေဝန၊ သဗၺပါပဝိနာသနံ။
သဗၺေလာကဟိတတၳာယ၊ မဂၤလံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ နတ္တကာတို႔၏ ဥကၠဌ္ ဝိသုဒၶိနတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရားသည္ အလံုးစံုေသာ သတၱေလာက၏ အက်ဳိးစီးပြားအလို႔ငွာ ထိုမဂၤလာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊ သတၱဝါအမ်ား ႀကီးပြားခ်မ္းသာေၾကာင္းလည္းျဖစ္၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ မေကာင္းမႈတို႔ကိုလည္း ဖ်က္စီးပယ္ေဖ်ာက္တတ္၏။
အို- သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔-
ထိုမဂၤလာတရားေတာ္ကို ငါတို႔ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ဧဝံ ေမ သုတံ-
ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတၴိယံ ဝိဟရတိ ေဇတဝေန အနာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။ အထ ေခါ အညတရာ ေဒဝတာ အဘိကၠႏၲာယ ရတိၱယာ အဘိကၠႏၲဝဏၰာ ေကဝလကပၸံ ေဇတဝနံ ၾသဘာေသတြာ ေယန ဘဂဝါ ေတႏုပသကၤမိ၊ ဥပသကၤမိတြာ၊ ဘဂဝႏၲံ အဘိဝါေဒတြာ၊ ဧကမႏၲံ အ႒ာသိ။ ဧကမႏၲံ ဌိတာ ေခါ သာ ေဒဝတာ ဘဂဝႏၲံ ဂါထာယ အဇၩဘာသိ။
၃။ အရွင္ဘုရား မဟာကႆပ တပည့္ေတာ္ ရွင္ေတာ္ဗုဒၶထံမွ ဤသို႔ ၾကားနာ လိုက္္ရပါ၏-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျမိဳ႕အနီး အနာထပိဏ္သူေ႒း ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းအပ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး၌ သီတင္းသံုးေန ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ အမ်ဳိးအမည္အားျဖင့္ မထင္မရွား အလြန္ႏွစ္လိုဖြယ္ အဆင္း ရွိေသာ နတ္သားတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္ဦးယံ လြန္ၿပီးေသာ သန္းေခါင္ယံအခါ၌ အလံုးစံုေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းတိုက္ကို ကိုယ္ေရာင္ ကိုယ္ဝါျဖင့္ ထြန္းလင္းေစ ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား ရွိေတာ္မူရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေလ၏၊ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရား ကို အလြန္႐ိုေသစြာရွိခိုး၍ သင့္တင့္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ေနရာ၌ ရပ္ေလ၏၊ ရပ္ၿပီးလတ္ေသာ္ ထိုနတ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္၏။
၄။ ဗဟူ ေဒဝါ မႏုႆာ စ၊ မဂၤလာနိ အစိႏၲယံု။
အာကခၤမာနာ ေသာတၴာနံ၊ ျဗဴဟိ မဂၤလ မုတၱမံ။
၄။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား-
နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို လိုခ်င္ေတာင့္တ ႏွစ္သက္ၾကကုန္ေသာ နတ္လူအမ်ားတို႔ သည္ သတၱဝါအမ်ား ႀကီးပြား ခ်မ္းသာေၾကာင္းျဖစ္ေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ကို ၾကံစည္ၾကေလကုန္ၿပီ၊ ထိုသို႔ၾကံစည္ၾကကုန္ေသာ္လည္း မသိၾကပါကုန္၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ရွင္ေတာ္ ျမတ္္ဘုရားသည္ ထိုထူးျမတ္လွေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါအရွင္ဘုရား။
၅။ အေသဝနာ စ ဗာလာနံ၊ ပ႑ိတာနဥၥ ေသဝနာ။
ပူဇာ စ ပူဇေနယ်ာနံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၅။ အို နတ္သား သူမိုက္တို႔ကို မမွီဝဲမဆည္းကပ္ျခင္း၊ ပညာရွိတို႔ကို မွီဝဲဆည္း ကပ္ျခင္း၊ ပူေဇာ္ထိုက္သူတို႔ကို ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဤတရားသံုးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၆။ ပတိရူပေဒသဝါေသာ စ၊ ပုေဗၺ စ ကတပုညတာ။
အတၱသမၼာပဏိဓိ စ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၆။ အို နတ္သား ေလ်ာ္ကန္ သင့္ျမတ္ေသာ အရပ္၌ေနထိုင္ျခင္း၊ ေရွးေရွးဘဝက ျပဳခဲ့ဘူးေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ရွိသူျဖစ္ျခင္း၊ အက်င့္တရား မပ်က္ျပားေအာင္ မိမိကိုယ္စိတ္ကို ေကာင္းစြာထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ ဤတရားသံုးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၇။ ဗာဟုသစၥဥၥ သိပၸဥၥ၊ ဝိနေယာ စ သုသိကၡိေတာ။
သုဘာသိတာ စ ယာ ဝါစာ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၇။ အို နတ္သား အၾကားအျမင္မ်ားေသာသူျဖစ္ျခင္း၊ လက္မႈပညာအစရွိေသာ အတတ္တို႔ကို တတ္ေျမာက္ျခင္း၊ ေကာင္းစြာသင္ၾကားၿပီးေသာ ကိုယ္က်င့္ ဝိနည္းတရားရွိျခင္း၊ ေကာင္းစြာေျပာဆိုအပ္ေသာ စကားရွိျခင္း ဤတရားေလးပါး သည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၈။ မာတာပိတု ဥပ႒ာနံ၊ ပုတၱဒါရႆ သဂၤေဟာ။
အနာကုလာ စ ကမၼႏၲာ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၈။ အို နတ္သား အမိအဘတို႔ကို လုပ္ေကြၽးေမြးျမဴျခင္း၊ သားမယားတို႔ကို ခ်ီးေျမႇာက္ ေထာက္ပံ့ျခင္း၊ လယ္လုပ္ ကုန္သြယ္ ေရာင္းဝယ္ျခင္းစေသာ အေႏွာက္ အယွက္မရွိေသာ အမႈတို႔ကို ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဤတရားသံုးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၉။ ဒါနဥၥ ဓမၼစရိယာ စ၊ ဉာတကာနဥၥ သဂၤေဟာ။
အနဝဇၨာနိ ကမၼာနိ၊ ဧတံ မဂၤလမုတၱမံ။
၉။ အို နတ္သား ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲ လွဴဒါန္းျခင္း၊ သုစ႐ိုက္တရားဆယ္ပါးတို႔ကို က်င့္သံုးျခင္း၊ အေဆြ အမ်ဳိးတို႔ကို ခ်ီးျမႇင့္ေထာက္ပံ့ျခင္း၊ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း ေရတြင္း, ေရကန္ တူးျခင္းစေသာ အျပစ္မရွိေသာ အလုပ္တို႔ကို ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁ဝ။ အာရတီ ဝိရတီ ပါပါ၊ မဇၨပါနာ စ သံယေမာ။
အပၸမာေဒါ စ ဓေမၼသု၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁ဝ။ အို နတ္သား မေကာင္းမႈမွ စိတ္ျဖင့္ ေဝးစြာ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ မေကာင္းမႈမွ ကိုယ္ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ အထူးေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ ေသရည္ေသရက္ ေသာက္ျခင္းမွ ေကာင္းစြာေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔၌ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္း၊ ဤတရား ေလးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁၁။ ဂါရေဝါ စ နိဝါေတာ စ၊ သႏၲဳ႒ိ စ ကတၫုတာ။
ကာေလန ဓမၼႆဝနံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၁။ အို နတ္သား ႐ိုေသထိုက္ေသာ သူတို႔ကို ႐ိုေသျခင္း၊ မာန္မာနကို ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊ ရသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၊ သူျပဳဖူးေသာ ေက်းဇူးကိုသိျခင္း၊ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခါ၌ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို နာၾကားျခင္း၊ ဤတရားငါးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁၂။ ခႏၲီ စ ေသာဝစႆတာ၊ သမဏာနဥၥ ဒႆနံ။
ကာေလန ဓမၼသာကစၧာ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၂။ အို နတ္သား သည္းခံျခင္း၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ဆံုးမအပ္ေသာစကားကို နာယူလြယ္ျခင္း၊ ရဟန္းသူျမတ္တို႔ကို ဖူးျမင္ျခင္း၊ သင့္ေလ်ာ္ေသာအခါ၌ တရားစကားကို ေဆြးေႏြးေမးျမန္းျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁၃။ တေပါ စ ျဗဟၼစရိယဥၥ၊ အရိယသစၥာန ဒႆနံ။
နိဗၺာနသစိၧကိရိယာ စ၊ ဧတံ မဂၤလမုတၱမံ။
၁၃။ အို နတ္သား ျခိဳးျခံစြာက်င့္ျခင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကိုက်င့္ျခင္း၊ အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ သစၥာေလးပါးတရားကို သိျမင္ျခင္း၊ တဏွာမွထြက္ ေျမာက္ရာ အရဟတၱဖိုလ္တည္းဟူေသာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္း၊ ဤ တရားေလးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁၄။ ဖု႒ႆ ေလာကဓေမၼဟိ၊ စိတၱံ ယႆ န ကမၸတိ။
အေသာကံ ဝိရဇံ ေခမံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၄။ အို နတ္သား ေလာကဓံတရားရွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ၾကံဳေသာ ရဟႏၲာ၏ စိတ္သည္ မတုန္မလႈပ္၊ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကျခင္းလည္းမရွိ၊ ကိေလသာရမၼက္ ဟူ ေသာ ျမဴလည္းမရွိ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ ေဘးလည္းမရွိ၊ ဤတရားေလးပါး သည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁၅။ ဧတာဒိသာနိ ကတြာန၊ သဗၺတၴ မပရာဇိတာ။
သဗၺတၳ ေသာတႎၴ ဂစၧႏၲိ၊ တံ ေတသံ မဂၤလ မုတၱမံ။
မဂၤလသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၁၅။ အို နတ္သား နတ္ႏွင့္တကြေသာ လူတို႔သည္ ဤ သံုးဆယ့္ရွစ္ပါးအျပား ရွိေသာ မဂၤလာတရားေတာ္တို႔ကို သင္ယူ လိုက္နာ က်င့္သံုး အားထုတ္ကုန္ သည္ရွိေသာ္ အလံုးစံုေသာ အရပ္တို႔၌ ရန္သူတို႔သည္ မေအာင္ႏိုင္ ၾကသျဖင့္ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကရကုန္၏။
အို နတ္သား ထို သံုးဆယ့္ရွစ္ပါး မဂၤလာတရားေတာ္သည္သာလွ်င္ နတ္လူတို႔ ၏ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
မဂၤလသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ ၿပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
မဂၤလသုတ္
မဂၤလသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ဳိး
မဂၤလသုတ္ကို မျပတ္ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္၍ လိုက္နာက်င့္ၾကံလွ်င္ မည္သည့္ ေနရာမွာ ေနသည္ျဖစ္ေစ ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းသည္။ ရန္သူတို႔က မိမိအား မေအာင္ျမင္ႏိုင္။ မိမိ၏ ဘဝအဆင့္အတန္းသည္လည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ တိုးတက္ခ်မ္းသာလာမည္ျဖစ္ေပသည္။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ရန္ကင္းသည္၊ သူတစ္ ပါး မေကာင္းမၾကံႏိုင္၊ ဘဝအေျခအေန ႀကီးပြားတိုးတက္ေစသည္။ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္သည္ပင္ မဂၤလာရွိေသာ မိမိ၏ စိတ္သႏၲန္မွာ ေပၚလာႏိုင္ေပသည္။
၁။ ယံ မဂၤလံ ဒြါဒသဟိ၊ စိႏၲယႎသု သေဒဝကာ။
ေသာတၳာနံ နာဓိဂစၧႏၲိ၊ အ႒တႎၱသဥၥ မဂၤလံ။
၁။ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို လိုခ်င္ေတာင့္တ ႏွစ္သက္ၾကကုန္ေသာ နတ္လူအေပါင္း တို႔သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တို႔ ကာလပတ္လံုး သတၱဝါအမ်ား ႀကီးပြားခ်မ္းသာ ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ကို ၾကံစည္ၾကေလကုန္၏၊ ထိုသို႔ၾကံစည္ ၾကေလကုန္ေသာ္လည္း သံုးဆယ္ရွစ္ပါး အျပားရွိေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ကို မသိႏိုင္ၾကကုန္။
၂။ ေဒသိတံ ေဒဝေဒေဝန၊ သဗၺပါပဝိနာသနံ။
သဗၺေလာကဟိတတၳာယ၊ မဂၤလံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ နတ္တကာတို႔၏ ဥကၠဌ္ ဝိသုဒၶိနတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရားသည္ အလံုးစံုေသာ သတၱေလာက၏ အက်ဳိးစီးပြားအလို႔ငွာ ထိုမဂၤလာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊ သတၱဝါအမ်ား ႀကီးပြားခ်မ္းသာေၾကာင္းလည္းျဖစ္၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ မေကာင္းမႈတို႔ကိုလည္း ဖ်က္စီးပယ္ေဖ်ာက္တတ္၏။
အို- သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔-
ထိုမဂၤလာတရားေတာ္ကို ငါတို႔ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ဧဝံ ေမ သုတံ-
ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတၴိယံ ဝိဟရတိ ေဇတဝေန အနာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။ အထ ေခါ အညတရာ ေဒဝတာ အဘိကၠႏၲာယ ရတိၱယာ အဘိကၠႏၲဝဏၰာ ေကဝလကပၸံ ေဇတဝနံ ၾသဘာေသတြာ ေယန ဘဂဝါ ေတႏုပသကၤမိ၊ ဥပသကၤမိတြာ၊ ဘဂဝႏၲံ အဘိဝါေဒတြာ၊ ဧကမႏၲံ အ႒ာသိ။ ဧကမႏၲံ ဌိတာ ေခါ သာ ေဒဝတာ ဘဂဝႏၲံ ဂါထာယ အဇၩဘာသိ။
၃။ အရွင္ဘုရား မဟာကႆပ တပည့္ေတာ္ ရွင္ေတာ္ဗုဒၶထံမွ ဤသို႔ ၾကားနာ လိုက္္ရပါ၏-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျမိဳ႕အနီး အနာထပိဏ္သူေ႒း ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းအပ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး၌ သီတင္းသံုးေန ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ အမ်ဳိးအမည္အားျဖင့္ မထင္မရွား အလြန္ႏွစ္လိုဖြယ္ အဆင္း ရွိေသာ နတ္သားတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္ဦးယံ လြန္ၿပီးေသာ သန္းေခါင္ယံအခါ၌ အလံုးစံုေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းတိုက္ကို ကိုယ္ေရာင္ ကိုယ္ဝါျဖင့္ ထြန္းလင္းေစ ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား ရွိေတာ္မူရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေလ၏၊ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရား ကို အလြန္႐ိုေသစြာရွိခိုး၍ သင့္တင့္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ေနရာ၌ ရပ္ေလ၏၊ ရပ္ၿပီးလတ္ေသာ္ ထိုနတ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္၏။
၄။ ဗဟူ ေဒဝါ မႏုႆာ စ၊ မဂၤလာနိ အစိႏၲယံု။
အာကခၤမာနာ ေသာတၴာနံ၊ ျဗဴဟိ မဂၤလ မုတၱမံ။
၄။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား-
နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို လိုခ်င္ေတာင့္တ ႏွစ္သက္ၾကကုန္ေသာ နတ္လူအမ်ားတို႔ သည္ သတၱဝါအမ်ား ႀကီးပြား ခ်မ္းသာေၾကာင္းျဖစ္ေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ကို ၾကံစည္ၾကေလကုန္ၿပီ၊ ထိုသို႔ၾကံစည္ၾကကုန္ေသာ္လည္း မသိၾကပါကုန္၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ရွင္ေတာ္ ျမတ္္ဘုရားသည္ ထိုထူးျမတ္လွေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါအရွင္ဘုရား။
၅။ အေသဝနာ စ ဗာလာနံ၊ ပ႑ိတာနဥၥ ေသဝနာ။
ပူဇာ စ ပူဇေနယ်ာနံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၅။ အို နတ္သား သူမိုက္တို႔ကို မမွီဝဲမဆည္းကပ္ျခင္း၊ ပညာရွိတို႔ကို မွီဝဲဆည္း ကပ္ျခင္း၊ ပူေဇာ္ထိုက္သူတို႔ကို ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဤတရားသံုးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၆။ ပတိရူပေဒသဝါေသာ စ၊ ပုေဗၺ စ ကတပုညတာ။
အတၱသမၼာပဏိဓိ စ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၆။ အို နတ္သား ေလ်ာ္ကန္ သင့္ျမတ္ေသာ အရပ္၌ေနထိုင္ျခင္း၊ ေရွးေရွးဘဝက ျပဳခဲ့ဘူးေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ရွိသူျဖစ္ျခင္း၊ အက်င့္တရား မပ်က္ျပားေအာင္ မိမိကိုယ္စိတ္ကို ေကာင္းစြာထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ ဤတရားသံုးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၇။ ဗာဟုသစၥဥၥ သိပၸဥၥ၊ ဝိနေယာ စ သုသိကၡိေတာ။
သုဘာသိတာ စ ယာ ဝါစာ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၇။ အို နတ္သား အၾကားအျမင္မ်ားေသာသူျဖစ္ျခင္း၊ လက္မႈပညာအစရွိေသာ အတတ္တို႔ကို တတ္ေျမာက္ျခင္း၊ ေကာင္းစြာသင္ၾကားၿပီးေသာ ကိုယ္က်င့္ ဝိနည္းတရားရွိျခင္း၊ ေကာင္းစြာေျပာဆိုအပ္ေသာ စကားရွိျခင္း ဤတရားေလးပါး သည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၈။ မာတာပိတု ဥပ႒ာနံ၊ ပုတၱဒါရႆ သဂၤေဟာ။
အနာကုလာ စ ကမၼႏၲာ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၈။ အို နတ္သား အမိအဘတို႔ကို လုပ္ေကြၽးေမြးျမဴျခင္း၊ သားမယားတို႔ကို ခ်ီးေျမႇာက္ ေထာက္ပံ့ျခင္း၊ လယ္လုပ္ ကုန္သြယ္ ေရာင္းဝယ္ျခင္းစေသာ အေႏွာက္ အယွက္မရွိေသာ အမႈတို႔ကို ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဤတရားသံုးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၉။ ဒါနဥၥ ဓမၼစရိယာ စ၊ ဉာတကာနဥၥ သဂၤေဟာ။
အနဝဇၨာနိ ကမၼာနိ၊ ဧတံ မဂၤလမုတၱမံ။
၉။ အို နတ္သား ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲ လွဴဒါန္းျခင္း၊ သုစ႐ိုက္တရားဆယ္ပါးတို႔ကို က်င့္သံုးျခင္း၊ အေဆြ အမ်ဳိးတို႔ကို ခ်ီးျမႇင့္ေထာက္ပံ့ျခင္း၊ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း ေရတြင္း, ေရကန္ တူးျခင္းစေသာ အျပစ္မရွိေသာ အလုပ္တို႔ကို ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁ဝ။ အာရတီ ဝိရတီ ပါပါ၊ မဇၨပါနာ စ သံယေမာ။
အပၸမာေဒါ စ ဓေမၼသု၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁ဝ။ အို နတ္သား မေကာင္းမႈမွ စိတ္ျဖင့္ ေဝးစြာ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ မေကာင္းမႈမွ ကိုယ္ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ အထူးေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ ေသရည္ေသရက္ ေသာက္ျခင္းမွ ေကာင္းစြာေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔၌ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္း၊ ဤတရား ေလးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁၁။ ဂါရေဝါ စ နိဝါေတာ စ၊ သႏၲဳ႒ိ စ ကတၫုတာ။
ကာေလန ဓမၼႆဝနံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၁။ အို နတ္သား ႐ိုေသထိုက္ေသာ သူတို႔ကို ႐ိုေသျခင္း၊ မာန္မာနကို ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊ ရသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၊ သူျပဳဖူးေသာ ေက်းဇူးကိုသိျခင္း၊ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခါ၌ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို နာၾကားျခင္း၊ ဤတရားငါးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁၂။ ခႏၲီ စ ေသာဝစႆတာ၊ သမဏာနဥၥ ဒႆနံ။
ကာေလန ဓမၼသာကစၧာ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၂။ အို နတ္သား သည္းခံျခင္း၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ဆံုးမအပ္ေသာစကားကို နာယူလြယ္ျခင္း၊ ရဟန္းသူျမတ္တို႔ကို ဖူးျမင္ျခင္း၊ သင့္ေလ်ာ္ေသာအခါ၌ တရားစကားကို ေဆြးေႏြးေမးျမန္းျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁၃။ တေပါ စ ျဗဟၼစရိယဥၥ၊ အရိယသစၥာန ဒႆနံ။
နိဗၺာနသစိၧကိရိယာ စ၊ ဧတံ မဂၤလမုတၱမံ။
၁၃။ အို နတ္သား ျခိဳးျခံစြာက်င့္ျခင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကိုက်င့္ျခင္း၊ အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ သစၥာေလးပါးတရားကို သိျမင္ျခင္း၊ တဏွာမွထြက္ ေျမာက္ရာ အရဟတၱဖိုလ္တည္းဟူေသာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္း၊ ဤ တရားေလးပါးသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁၄။ ဖု႒ႆ ေလာကဓေမၼဟိ၊ စိတၱံ ယႆ န ကမၸတိ။
အေသာကံ ဝိရဇံ ေခမံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
၁၄။ အို နတ္သား ေလာကဓံတရားရွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ၾကံဳေသာ ရဟႏၲာ၏ စိတ္သည္ မတုန္မလႈပ္၊ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကျခင္းလည္းမရွိ၊ ကိေလသာရမၼက္ ဟူ ေသာ ျမဴလည္းမရွိ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ ေဘးလည္းမရွိ၊ ဤတရားေလးပါး သည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
၁၅။ ဧတာဒိသာနိ ကတြာန၊ သဗၺတၴ မပရာဇိတာ။
သဗၺတၳ ေသာတႎၴ ဂစၧႏၲိ၊ တံ ေတသံ မဂၤလ မုတၱမံ။
မဂၤလသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၁၅။ အို နတ္သား နတ္ႏွင့္တကြေသာ လူတို႔သည္ ဤ သံုးဆယ့္ရွစ္ပါးအျပား ရွိေသာ မဂၤလာတရားေတာ္တို႔ကို သင္ယူ လိုက္နာ က်င့္သံုး အားထုတ္ကုန္ သည္ရွိေသာ္ အလံုးစံုေသာ အရပ္တို႔၌ ရန္သူတို႔သည္ မေအာင္ႏိုင္ ၾကသျဖင့္ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကရကုန္၏။
အို နတ္သား ထို သံုးဆယ့္ရွစ္ပါး မဂၤလာတရားေတာ္သည္သာလွ်င္ နတ္လူတို႔ ၏ ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏ဟူ၍ မွတ္ေလေလာ့။
မဂၤလသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ ၿပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
၂- ရတနသုတ္-
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
ရတနသုတ္
ရတနသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ဳိး
ကပ္ႀကီးသံုးပါးကို ေက်ာ္နင္းေစႏိုင္သည္၊ စုန္း, တေစၧ, ကေဝ ပေယာဂဟူသမွ် ကို ႏိုင္သည္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ရေသာအခါ အခ်ဳပ္ေထာင္ ေႏွာင္အိမ္စသည္တို႔၌ က်ေရာက္ေနေသာအခါ အျမန္လြတ္ ေျမာက္ေစႏိုင္သည္။ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္တို႔၏ ေစာင္မၾကည့္႐ႈျခင္းကို ခံရ မည္ျဖစ္ေပသည္။
၁။ ပဏိဓာနေတာ ပ႒ာယ တထာဂတႆ ဒသ ပါရမိေယာ, ဒသ ဥပပါရမိ- ေယာ, ဒသ ပရမတၳပါရမိ ေယာတိ သမတၱႎသပါရမိေယာ ,ပဥၥ မဟာပရိစၥာေဂ, ေလာကတၳစရိယံ ဉာတတၳစရိယံ ဗုဒၶတၳစရိယႏၲိ တိေႆာ စရိယာေယာ, ပစၧိမဘေဝ ဂဗၻေဝါကၠႏၲႎ, ဇာတႎ, အဘိနိကၡမနံ, ပဓာနစရိယံ, ေဗာဓိပလႅေကၤ မာရဝိဇယံ, သဗၺၫုတညာဏပၸဋိေဝဓံ, ဓမၼစကၠပၸဝတၱနံ, နဝ ေလာကုတၱရဓေမၼ- တိ သေဗၺပိ, ေမ ဗုဒၶဂုေဏ အာဝေဇၨတြာ ေဝသာလိယာ တီသု ပါကာရႏၲေရသု တိယာမရတၱႎ ပရိတၱံ ကေရာေႏၲာ အာယသၼာ အာနႏၵေတၳေရာ ဝိယ ကာ႐ုညစိတၱံ ဥပ႒ေပတြာ-
ရတနသုတ္ ျမန္မာျပန္
၁။ ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရား ေျခေတာ္ရင္း၌ နိယတဗ်ာဒိတ္ကို ခံယူေတာ္ မူသည္မွစ၍ ဥစၥာ, သား, မယား တိုင္းကားျပည္ရြာစသည္တို႔ကို ပယ္ခြာစြန္႔လွဴ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူလ်က္ ေရွးဘုရားတို႔ႏွင့္ အလားတူစြာ ၾကြလာေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဆယ္ပါးေသာပါရမီေတာ္။
မ်က္စိ, နား, ႏွာ, ေျခ, လက္ စေသာ ကိုယ္အဂၤါတို႔ကို ပယ္ခြာစြန္႔လွဴ ျဖည့္က်င့္ ေတာ္မူေသာ ဆယ္ပါးေသာ ဥပပါရမီေတာ္။
ကိုယ္အသက္ကို မငဲ့ကြက္ မညႇာတာ ပယ္ခြာစြန္႔လွဴ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူေသာ ဆယ္ပါးေသာ ပရမတၳပါရမီေတာ္၊ ဤအမွ် သံုးဆယ္ေသာ ပါရမီေတာ္တို႔ကို လည္းေကာင္း။
ဥစၥာ, သား, မယား, ကိုယ္အဂၤါ, အသက္အားျဖင့္ ငါးပါးေသာ စြန္႔ျခင္းႀကီးတို႔ကို လည္းေကာင္း။
အလံုးစံုေသာ သတၱေလာကႀကီး၏ အက်ဳိးစီးပြား အလို႔ငွာ က်င့္ေတာ္မူျခင္း၊ အမ်ဳိးသားတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြား အလို႔ငွာ က်င့္ေတာ္မူျခင္း၊ ဘုရားျဖစ္ျခင္း အလို႔ငွာ က်င့္ေတာ္မူျခင္း၊ ဤသံုးပါးေသာ အက်င့္ျမတ္တို႔က္ို လည္းေကာင္း။
အဆံုးစြန္ေသာ ကိုယ္ေတာ္၏ အျဖစ္၌ အမိဝမ္းတြင္းဝယ္ ပဋိသေႏၶေနေတာ္ မူျခင္း၊ ဖြားျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ေတာထြက္ေတာ္မူျခင္း၊ ဒုကၠရစရိယာ က်င့္ေတာ္မူ ျခင္း၊ ေဗာဓိပလႅင္၌ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေတာ္မူျခင္း၊ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ရေတာ္မူျခင္း၊ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူျခင္းတို႔ကို လည္းေကာင္း။
မဂ္ေလးပါး ဖိုလ္ေလးပါး နိဗၺာန္အားျဖင့္ ေလာကုတၱရာ တရားကိုးပါးတို႔ကို လည္းေကာင္း။
ဤအလံုးစံုေသာ ဘုရားဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ၿပီးလွ်င္ ေဝသာလီျပည္ ျမိဳ႕႐ိုးသံုးထပ္တို႔၏ အၾကား၌ ညဥ့္သံုးယံပတ္လံုး ပရိတ္အရံ အတားကို ျပဳေတာ္မူေသာ အရွင္အာနႏၵာမေထရ္ကဲ့သို႔ သနားျခင္း က႐ုဏာ ရွိေသာစိတ္ကို ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ထားၾကကုန္လ်က္-
၂။ ေကာဋီသတသဟေႆသု၊ စကၠဝါေဠသု ေဒဝတာ။
ယႆာ'ဏံ ပဋိဂၢဏွႏၲိ၊ ယဥၥ ေဝသာလိယာ ပုေရ။
၃။ ေရာဂါမႏုႆဒုဗိၻကၡ၊ သမၻဴတံ တိဝိဓံ ဘယံ။
ခိပၸ'မႏၲရဓာေပသိ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂-၃။ စၾကဝဠာ ကုေဋတစ္သိန္း၌ ေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ နတ္အမ်ားတို႔သည္ ရတနသုတ္ ပရိတ္တရားေတာ္၏ တန္ခိုးအာဏာစက္ကို ႏွစ္သက္ၾကည္ျဖဴ ခံယူၾကေလကုန္၏။ ဤရတနသုတ္ ပရိတ္ေတာ္သည္သာလ်င္ ေဝသာလီျပည္၌ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘး အနာေရာဂါေဘး ဘီလူးေဘး ဤေဘးႀကီးသံုးပါး တို႔ကို လ်င္ျမန္စြာ ကြယ္ေပ်ာက္ ျငိမ္းေအးေစေတာ္မူ၏။
အို- သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔ ထိုရတနသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို ငါတို႔ရြတ္ဖတ္ ၾကကုန္စို႔။
၄။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝ အႏၲလိေကၡ။
သေဗၺဝ ဘူတာ သုမနာ ဘဝႏၲဳ၊ အေထာပိ သကၠစၥ သုဏႏၲဳ ဘာသိတံ။
၄။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္ လာၾကကုန္၏၊ အလံုးစံုသာလွ်င္ျဖစ္ေသာ နတ္တို႔သည္ ႏွစ္သက္ရႊင္ျပ ဝမ္းေျမာက္ၾကေစကုန္ သတည္း၊ ထိုမွတစ္ပါးလည္း (ငါဘုရား)ေဟာအပ္ေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ကို ႐ိုေသစြာနာၾကေစကုန္ သတည္း။
၅။ တသၼာ ဟိ ဘူတာ နိသာေမထ သေဗၺ၊
ေမတၱံ ကေရာထ မာႏုသိယာ ပဇာယ။
ဒိဝါ စ ရေတၱာ စ ဟရႏၲိ ေယ ဗလႎ၊
တသၼာ ဟိ ေန ရကၡထ အပၸမတၱာ။
၅။ နတ္မ်ားတို႔ ထို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ အသင္နတ္အားလံုးတို႔သည္ (ေဟာေတာ္မူ အပ္ေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ကို စိတ္၌)သိုမွီးသိမ္းဆည္းၾကကုန္ေလာ့၊ လူ သတၱဝါအေပါင္း၌ ေမတၱာကိုျပဳၾကကုန္ေလာ့၊ အၾကင္သူတို႔သည္ ေန႔၌ လည္း ေကာင္း၊ ညဥ့္၌လည္းေကာင္း သင္တို႔အား ပူေဇာ္ပသျခင္းကို ျပဳၾကကုန္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ ထိုလူတို႔ကို မေမ့မေလွ်ာ့ ေစာင့္ေရွာက္ၾကကုန္ေလာ့။
၆။ ယံကိဥၥိ ဝိတၱံ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါ၊ သေဂၢသု ဝါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
နေနာ သမံ အတၴိ တထာဂေတန၊ ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၆။ ဤလူ႔ျပည္၌လည္းေကာင္း၊ နဂါး, ဂဠဳန္ျပည္တို႔၌ လည္းေကာင္း၊ နတ္ျပည္ တို႔၌လည္းေကာင္း ႏွစ္သက္ျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ မြန္ျမတ္ေသာ အလံုးစံု ေသာ အၾကင္ ရတနာမ်ဳိးသည္ရွိ၏၊ ထိုရတနာမ်ဳိးတြင္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္တူေသာ ရတနာမ်ဳိးသည္မရွိ၊ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၇။ ခယံ ဝိရာဂံ အမတံ ပဏီတံ၊ ယဒဇၥၽဂါ သက်မုနီ သမာဟိေတာ။
န ေတန ဓေမၼန သမတၴိ ကိဥၥိ၊ ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၇။ ကိေလသာကုန္ရာျဖစ္ေသာ ရာဂ၏ကင္းရာျဖစ္ေသာ ေသျခင္းကင္းေသာ ျမတ္ေသာအၾကင္နိဗၺာန္ကို တည္ၾကည္ေသာစိတ္ရွိေသာ သာကီႏြယ္ဖြား ျမတ္ဘုရားသည္ ရေတာ္မူ၏၊ ထို(နိဗၺာန္) တရားႏွင့္တူေသာ တစ္စံု တစ္ခုေသာ ရတနာမ်ဳိးသည္မရွိ၊ နိဗၺာန္တရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၈။ ယံ ဗုဒၶေသေ႒ာ ပရိဝဏၰယီ သုစႎ၊ သမာဓိ' မာနႏၲရိက'ည' မာဟု။
သမာဓိနာ ေတန သေမာ န ဝိဇၨတိ၊ ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၈။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အၾကင္(အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ)သမာဓိကို စင္ၾကယ္ ၏ဟု ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူ၏၊ အၾကင္ (အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ) သမာဓိကို မိမိ အျခားမဲ့၌ အက်ဳိးေပး၏ဟု (ဘုရားရွင္တို႔) ေဟာဆိုကုန္၏၊ (အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ) သမာဓိႏွင့္တူေသာ တရားမ်ဳိးသည္မရွိ တရားေတာ္ဟူေသာ ဤ ရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၉။ ေယ ပုဂၢလာ အ႒သတံ ပသတၳာ၊ စတၱာရိ ဧတာနိ ယုဂါနိ ေဟာႏၲိ။
ေတ ဒကၡိေဏယ်ာ သုဂတႆ သာဝကာ၊ ဧေတသု ဒိႏၷာနိ မဟပၹလာနိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၉။ ေလးေယာက္အစံုျဖစ္ကုန္ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္တို႔ကို သူေတာ္ေကာင္း တို႔သည္ ခ်ီးမြမ္းအပ္ကုန္ျပီ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ျဖစ္ကုန္ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ တို႔သည္ ျမတ္ေသာအလွဴကို ခံထိုက္ကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔၌ လွဴအပ္ေသာ အလွဴတို႔သည္ အက်ဳိးႀကီးကုန္၏၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔)ခ်မ္းသာပါေစသတည္း။
၁ဝ။ ေယ သုပၸယုတၱာ မနသာ ဒေဠွန၊ နိကၠာမိေနာ ေဂါတမသာသနမွိ။
ေတ ပတၱိပတၱာ အမတံ ဝိဂယွ၊ လဒၶါ မုဓာ နိဗၺဳတႎ ဘုဥၨမာနာ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁ဝ။ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသာသနာ၌ အၾကင္(ရဟႏၲာ)ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ခိုင္ျမဲ စြာေသာစိတ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာအားထုတ္ၾကကုန္၏၊ (ကိေလသာမွ)ထြက္ေျမာက္ ၾကကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ရထိုက္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရၾကကုန္သည္ျဖစ္ ၍ ေသျခင္းကင္းေသာနိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳေသာအားျဖင့္ ရကုန္လ်က္ မပ်က္မစီး အရဟတၱ ဖလသမာပတ္ကို ခံစားကုန္၏၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္ လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၁၁။ ယထိႏၵခီေလာ ပထဝိႆိေတာ သိယာ၊ စတုဗၻိ ဝါေတဟိ အသမၸကမၸိေယာ။
တထူပမံ သပၸဳရိသံ ဝဒါမိ၊ ေယာ အရိယသစၥာနိ အေဝစၥ ပႆတိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၁။ ေျမ၌စိုက္ထူအပ္ေသာ တံခါးတိုင္သည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတို႔မွ လာေသာ ေလတို႔ေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္သကဲ့သို႔ အရိယာသစၥာတို႔ကို ပညာျဖင့္သက္ဝင္၍ျမင္ ေသာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ကို ထိုတံခါးတိုင္ႏွင့္တူ၏ဟု ငါဆို၏၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၁၂။ ေယ အရိယသစၥာနိ ဝိဘာဝယႏၲိ၊ ဂမၻီရပေညန သုေဒသိတာနိ။
ကိဥၥာပိ ေတ ေဟာႏၲိ ဘုသံ ပမတၱာ၊ န ေတ ဘဝံ အ႒မ'မာဒိယႏၲိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၂။ အၾကင္ (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ နက္နဲေသာ ဉာဏ္ပညာရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားအပ္ေသာ အရိယသစၥာတို႔ကို ထင္ရွား ေအာင္ျပဳကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ျပင္းထန္စြာ ေမ့ေလ်ာ့ၾကေစကာမူ ရွစ္ၾကိမ္ ေျမာက္ဘဝကို မယူူကုန္၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္ ၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၁၃။ သဟာဝ'ႆ ဒႆနသမၸဒါယ၊ တယ'ႆု ဓမၼာ ဇဟိတာ ဘဝႏၲိ။
သကၠာယဒိ႒ိ ဝိစိကိစၧိတဥၥ၊ သီလဗၺတံ ဝါပိ ယဒတၳိ ကိဥၥိ။
၁၃။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ကို ရသည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္သာ လွ်င္ သကၠာယဒိ႒ိ ဝိစိကိစၧာ သီလဗၺတပရာမာသ ဤတရားသံုးပါးတို႔ကို ပယ္စြန္႔ အပ္ကုန္၏၊ ကိေလသာစိုးစဥ္းမွ် ရွိေစကာမူ-
၁၄။ စတူဟပါေယဟိ စ ဝိပၸမုေတၱာ၊ ဆစၥာဘိဌာနာနိ အဘဗၺ ကာတံု။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၄။ အပါယ္ေလးပါးတို႔မွလြတ္၏၊ (အနႏၲရိယကံငါးပါးႏွင့္ နိယတမိစၧာဒိ႒ိ ဟူ ေသာ) ေျခာက္ပါးေသာတရားတို႔ကို မျပဳေတာ့ျပီ၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာ သည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾက ပါေစသတည္း။
၁၅။ ကိဥၥာပိ ေသာ ကမၼ ကေရာတိ ပါပကံ၊ ကာေယန ဝါစာ ဥဒ ေစတသာ ဝါ။
အဘဗၺ ေသာ တႆ ပဋိစၧဒါယ၊ အဘဗၺတာ ဒိ႒ပဒႆ ဝုတၱာ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၅။ ထို (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္သည္ ကိုယ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ႏႈတ္ျဖင့္လည္း ေကာင္း၊ စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း မေကာင္းမႈကံကို ျပဳေစကာမူ ထိုမိမိျပဳေသာကံ ကို မဖံုးလႊမ္းေတာ့ျပီ၊ နိဗၺာန္ကို ျမင္ၿပီးေသာ (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္၏ ဖံုးလႊမ္းျခင္းမျပဳေတာ့သည့္အျဖစ္ကို (ျမတ္စြာဘုရား)ေဟာအပ္၏၊ သံဃာဟူ ေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱဝါ တို႔ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၁၆။ ဝနပၸဂုေမၺ ယထာ ဖုႆိတေဂၢ၊ ဂိမွာန မာေသ ပဌမသၼႎိဂိေမွ။
တထူပမံ ဓမၼဝရံ အေဒသယိ၊ နိဗၺာနဂါမႎ ပရမံ ဟိတာယ။
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၆။ ေႏြဥတု၏အစျဖစ္ေသာ တန္ခူးလ၏ ပင္လံုးကြၽတ္ပြင့္ေသာ ေတာအုပ္သည္ က်က္သေရရွိ၍ တင့္တယ္သကဲ့သို႔ ထိုေတာအုပ္လွ်င္ ဥပမာရွိေသာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ (ပရိယတၱိ) တရားေတာ္ျမတ္ကို (နိဗၺာန္) အက်ဳိးငွာ ေဟာေတာ္မူ၏၊ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၁၇။ ဝေရာ ဝရၫူ ဝရေဒါ ဝရာဟေရာ၊ အႏုတၱေရာ ဓမၼဝရံ အေဒသယိ။
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၇။ ျမင့္ျမတ္သည္ျဖစ္၍ ျမင့္ျမတ္ေသာ နိဗၺာန္ကိုသိေတာ္မူေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ တရားကို ေပးတတ္ေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာမဂ္ကို ေဆာင္တတ္ေသာ မိမိထက္ သာသူ မရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမင့္ျမတ္ေသာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကား ေတာ္မူၿပီ၊ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာ စကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၁၈။ ခီဏံ ပုရာဏံ နဝ နတၴိ သမၻဝံ၊ ဝိရတၱစိတၱာ' ယတိေက ဘဝသၼႎ။
ေတ ခီဏဗီဇာ အဝိ႐ူဠွိဆႏၵာ၊ နိဗၺႏၲိ ဓီရာ ယထာယံ ပဒီေပါ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၈။ (အၾကင္ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔အား) ကံေဟာင္းကုန္ၿပီ ကံသစ္မရွိေတာ့ၿပီ၊ လာ လတၱံ႔ေသာဘဝ၌ တပ္မက္ျခင္း ကင္းေသာ စိတ္ရွိကုန္သည္ ပဋိသေႏၶမ်ဳိးေစ့ ကုန္ၿပီးသည္ျဖစ္၍ စည္ပင္ျပန္႔ပြားေသာ ဆႏၵမရွိကုန္၊ ဆီမီးသည္ၿငိမ္းသကဲ့သို႔ ပညာရွိေသာ ထိုရဟႏၲာတို႔သည္ ခႏၶာဇာတ္သိမ္းၿငိမ္းကုန္ၿပီ၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာ သည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၁၉။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝ အႏၲလိေကၡ။
တထာဂတံ ေဒဝမႏုႆပူဇိတံ၊ ဗုဒၶံ နမႆာမ သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၉။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္လာကုန္၏ ထိုငါတို႔သည္ လာျခင္းေကာင္းေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔ပူေဇာ္အပ္ေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားကို ရွိခိုးပါကုန္၏၊ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၂ဝ။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝ အႏၲလိေကၡ။
တထာဂတံ ေဒဝမႏုႆပူဇိတံ၊ ဓမၼံ နမႆာမ သုဝတၳိ ေဟာတု။
၂ဝ။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္လာကုန္၏ ထိုငါတို႔သည္ ကိေလသာတို႔ကို ဖ်က္ဆီးေသာအားျဖင့္ျဖစ္ေသာ နတ္လူတို႔ ပူေဇာ္အပ္ေသာ တရားေတာ္ကို ရွိခိုးပါကုန္၏၊ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၂၁။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝ အႏၲလိေကၡ။
တထာဂတံ ေဒဝမႏုႆပူဇိတံ၊ သံဃံ နမႆာမ သုဝတၳိ ေဟာတု။
ရတနသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၂၁။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္လာကုန္၏ ထိုငါတို႔သည္ မခြၽတ္မယြင္း က်င့္ျခင္းရွိေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔ ပူေဇာ္အပ္ေသာ သံဃာေတာ္ကို ရွိခိုးပါကုန္၏၊ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
ရတနသုတ္ ျမန္မာျပန္ ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
ရတနသုတ္
ရတနသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ဳိး
ကပ္ႀကီးသံုးပါးကို ေက်ာ္နင္းေစႏိုင္သည္၊ စုန္း, တေစၧ, ကေဝ ပေယာဂဟူသမွ် ကို ႏိုင္သည္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ရေသာအခါ အခ်ဳပ္ေထာင္ ေႏွာင္အိမ္စသည္တို႔၌ က်ေရာက္ေနေသာအခါ အျမန္လြတ္ ေျမာက္ေစႏိုင္သည္။ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္တို႔၏ ေစာင္မၾကည့္႐ႈျခင္းကို ခံရ မည္ျဖစ္ေပသည္။
၁။ ပဏိဓာနေတာ ပ႒ာယ တထာဂတႆ ဒသ ပါရမိေယာ, ဒသ ဥပပါရမိ- ေယာ, ဒသ ပရမတၳပါရမိ ေယာတိ သမတၱႎသပါရမိေယာ ,ပဥၥ မဟာပရိစၥာေဂ, ေလာကတၳစရိယံ ဉာတတၳစရိယံ ဗုဒၶတၳစရိယႏၲိ တိေႆာ စရိယာေယာ, ပစၧိမဘေဝ ဂဗၻေဝါကၠႏၲႎ, ဇာတႎ, အဘိနိကၡမနံ, ပဓာနစရိယံ, ေဗာဓိပလႅေကၤ မာရဝိဇယံ, သဗၺၫုတညာဏပၸဋိေဝဓံ, ဓမၼစကၠပၸဝတၱနံ, နဝ ေလာကုတၱရဓေမၼ- တိ သေဗၺပိ, ေမ ဗုဒၶဂုေဏ အာဝေဇၨတြာ ေဝသာလိယာ တီသု ပါကာရႏၲေရသု တိယာမရတၱႎ ပရိတၱံ ကေရာေႏၲာ အာယသၼာ အာနႏၵေတၳေရာ ဝိယ ကာ႐ုညစိတၱံ ဥပ႒ေပတြာ-
ရတနသုတ္ ျမန္မာျပန္
၁။ ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရား ေျခေတာ္ရင္း၌ နိယတဗ်ာဒိတ္ကို ခံယူေတာ္ မူသည္မွစ၍ ဥစၥာ, သား, မယား တိုင္းကားျပည္ရြာစသည္တို႔ကို ပယ္ခြာစြန္႔လွဴ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူလ်က္ ေရွးဘုရားတို႔ႏွင့္ အလားတူစြာ ၾကြလာေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဆယ္ပါးေသာပါရမီေတာ္။
မ်က္စိ, နား, ႏွာ, ေျခ, လက္ စေသာ ကိုယ္အဂၤါတို႔ကို ပယ္ခြာစြန္႔လွဴ ျဖည့္က်င့္ ေတာ္မူေသာ ဆယ္ပါးေသာ ဥပပါရမီေတာ္။
ကိုယ္အသက္ကို မငဲ့ကြက္ မညႇာတာ ပယ္ခြာစြန္႔လွဴ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူေသာ ဆယ္ပါးေသာ ပရမတၳပါရမီေတာ္၊ ဤအမွ် သံုးဆယ္ေသာ ပါရမီေတာ္တို႔ကို လည္းေကာင္း။
ဥစၥာ, သား, မယား, ကိုယ္အဂၤါ, အသက္အားျဖင့္ ငါးပါးေသာ စြန္႔ျခင္းႀကီးတို႔ကို လည္းေကာင္း။
အလံုးစံုေသာ သတၱေလာကႀကီး၏ အက်ဳိးစီးပြား အလို႔ငွာ က်င့္ေတာ္မူျခင္း၊ အမ်ဳိးသားတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြား အလို႔ငွာ က်င့္ေတာ္မူျခင္း၊ ဘုရားျဖစ္ျခင္း အလို႔ငွာ က်င့္ေတာ္မူျခင္း၊ ဤသံုးပါးေသာ အက်င့္ျမတ္တို႔က္ို လည္းေကာင္း။
အဆံုးစြန္ေသာ ကိုယ္ေတာ္၏ အျဖစ္၌ အမိဝမ္းတြင္းဝယ္ ပဋိသေႏၶေနေတာ္ မူျခင္း၊ ဖြားျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ေတာထြက္ေတာ္မူျခင္း၊ ဒုကၠရစရိယာ က်င့္ေတာ္မူ ျခင္း၊ ေဗာဓိပလႅင္၌ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေတာ္မူျခင္း၊ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ရေတာ္မူျခင္း၊ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူျခင္းတို႔ကို လည္းေကာင္း။
မဂ္ေလးပါး ဖိုလ္ေလးပါး နိဗၺာန္အားျဖင့္ ေလာကုတၱရာ တရားကိုးပါးတို႔ကို လည္းေကာင္း။
ဤအလံုးစံုေသာ ဘုရားဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ၿပီးလွ်င္ ေဝသာလီျပည္ ျမိဳ႕႐ိုးသံုးထပ္တို႔၏ အၾကား၌ ညဥ့္သံုးယံပတ္လံုး ပရိတ္အရံ အတားကို ျပဳေတာ္မူေသာ အရွင္အာနႏၵာမေထရ္ကဲ့သို႔ သနားျခင္း က႐ုဏာ ရွိေသာစိတ္ကို ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ထားၾကကုန္လ်က္-
၂။ ေကာဋီသတသဟေႆသု၊ စကၠဝါေဠသု ေဒဝတာ။
ယႆာ'ဏံ ပဋိဂၢဏွႏၲိ၊ ယဥၥ ေဝသာလိယာ ပုေရ။
၃။ ေရာဂါမႏုႆဒုဗိၻကၡ၊ သမၻဴတံ တိဝိဓံ ဘယံ။
ခိပၸ'မႏၲရဓာေပသိ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂-၃။ စၾကဝဠာ ကုေဋတစ္သိန္း၌ ေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ နတ္အမ်ားတို႔သည္ ရတနသုတ္ ပရိတ္တရားေတာ္၏ တန္ခိုးအာဏာစက္ကို ႏွစ္သက္ၾကည္ျဖဴ ခံယူၾကေလကုန္၏။ ဤရတနသုတ္ ပရိတ္ေတာ္သည္သာလ်င္ ေဝသာလီျပည္၌ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘး အနာေရာဂါေဘး ဘီလူးေဘး ဤေဘးႀကီးသံုးပါး တို႔ကို လ်င္ျမန္စြာ ကြယ္ေပ်ာက္ ျငိမ္းေအးေစေတာ္မူ၏။
အို- သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔ ထိုရတနသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို ငါတို႔ရြတ္ဖတ္ ၾကကုန္စို႔။
၄။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝ အႏၲလိေကၡ။
သေဗၺဝ ဘူတာ သုမနာ ဘဝႏၲဳ၊ အေထာပိ သကၠစၥ သုဏႏၲဳ ဘာသိတံ။
၄။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္ လာၾကကုန္၏၊ အလံုးစံုသာလွ်င္ျဖစ္ေသာ နတ္တို႔သည္ ႏွစ္သက္ရႊင္ျပ ဝမ္းေျမာက္ၾကေစကုန္ သတည္း၊ ထိုမွတစ္ပါးလည္း (ငါဘုရား)ေဟာအပ္ေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ကို ႐ိုေသစြာနာၾကေစကုန္ သတည္း။
၅။ တသၼာ ဟိ ဘူတာ နိသာေမထ သေဗၺ၊
ေမတၱံ ကေရာထ မာႏုသိယာ ပဇာယ။
ဒိဝါ စ ရေတၱာ စ ဟရႏၲိ ေယ ဗလႎ၊
တသၼာ ဟိ ေန ရကၡထ အပၸမတၱာ။
၅။ နတ္မ်ားတို႔ ထို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ အသင္နတ္အားလံုးတို႔သည္ (ေဟာေတာ္မူ အပ္ေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ကို စိတ္၌)သိုမွီးသိမ္းဆည္းၾကကုန္ေလာ့၊ လူ သတၱဝါအေပါင္း၌ ေမတၱာကိုျပဳၾကကုန္ေလာ့၊ အၾကင္သူတို႔သည္ ေန႔၌ လည္း ေကာင္း၊ ညဥ့္၌လည္းေကာင္း သင္တို႔အား ပူေဇာ္ပသျခင္းကို ျပဳၾကကုန္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ ထိုလူတို႔ကို မေမ့မေလွ်ာ့ ေစာင့္ေရွာက္ၾကကုန္ေလာ့။
၆။ ယံကိဥၥိ ဝိတၱံ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါ၊ သေဂၢသု ဝါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
နေနာ သမံ အတၴိ တထာဂေတန၊ ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၆။ ဤလူ႔ျပည္၌လည္းေကာင္း၊ နဂါး, ဂဠဳန္ျပည္တို႔၌ လည္းေကာင္း၊ နတ္ျပည္ တို႔၌လည္းေကာင္း ႏွစ္သက္ျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ မြန္ျမတ္ေသာ အလံုးစံု ေသာ အၾကင္ ရတနာမ်ဳိးသည္ရွိ၏၊ ထိုရတနာမ်ဳိးတြင္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္တူေသာ ရတနာမ်ဳိးသည္မရွိ၊ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၇။ ခယံ ဝိရာဂံ အမတံ ပဏီတံ၊ ယဒဇၥၽဂါ သက်မုနီ သမာဟိေတာ။
န ေတန ဓေမၼန သမတၴိ ကိဥၥိ၊ ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၇။ ကိေလသာကုန္ရာျဖစ္ေသာ ရာဂ၏ကင္းရာျဖစ္ေသာ ေသျခင္းကင္းေသာ ျမတ္ေသာအၾကင္နိဗၺာန္ကို တည္ၾကည္ေသာစိတ္ရွိေသာ သာကီႏြယ္ဖြား ျမတ္ဘုရားသည္ ရေတာ္မူ၏၊ ထို(နိဗၺာန္) တရားႏွင့္တူေသာ တစ္စံု တစ္ခုေသာ ရတနာမ်ဳိးသည္မရွိ၊ နိဗၺာန္တရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၈။ ယံ ဗုဒၶေသေ႒ာ ပရိဝဏၰယီ သုစႎ၊ သမာဓိ' မာနႏၲရိက'ည' မာဟု။
သမာဓိနာ ေတန သေမာ န ဝိဇၨတိ၊ ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၈။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အၾကင္(အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ)သမာဓိကို စင္ၾကယ္ ၏ဟု ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူ၏၊ အၾကင္ (အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ) သမာဓိကို မိမိ အျခားမဲ့၌ အက်ဳိးေပး၏ဟု (ဘုရားရွင္တို႔) ေဟာဆိုကုန္၏၊ (အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ) သမာဓိႏွင့္တူေသာ တရားမ်ဳိးသည္မရွိ တရားေတာ္ဟူေသာ ဤ ရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၉။ ေယ ပုဂၢလာ အ႒သတံ ပသတၳာ၊ စတၱာရိ ဧတာနိ ယုဂါနိ ေဟာႏၲိ။
ေတ ဒကၡိေဏယ်ာ သုဂတႆ သာဝကာ၊ ဧေတသု ဒိႏၷာနိ မဟပၹလာနိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၉။ ေလးေယာက္အစံုျဖစ္ကုန္ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္တို႔ကို သူေတာ္ေကာင္း တို႔သည္ ခ်ီးမြမ္းအပ္ကုန္ျပီ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ျဖစ္ကုန္ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ တို႔သည္ ျမတ္ေသာအလွဴကို ခံထိုက္ကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔၌ လွဴအပ္ေသာ အလွဴတို႔သည္ အက်ဳိးႀကီးကုန္၏၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔)ခ်မ္းသာပါေစသတည္း။
၁ဝ။ ေယ သုပၸယုတၱာ မနသာ ဒေဠွန၊ နိကၠာမိေနာ ေဂါတမသာသနမွိ။
ေတ ပတၱိပတၱာ အမတံ ဝိဂယွ၊ လဒၶါ မုဓာ နိဗၺဳတႎ ဘုဥၨမာနာ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁ဝ။ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသာသနာ၌ အၾကင္(ရဟႏၲာ)ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ခိုင္ျမဲ စြာေသာစိတ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာအားထုတ္ၾကကုန္၏၊ (ကိေလသာမွ)ထြက္ေျမာက္ ၾကကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ရထိုက္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရၾကကုန္သည္ျဖစ္ ၍ ေသျခင္းကင္းေသာနိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳေသာအားျဖင့္ ရကုန္လ်က္ မပ်က္မစီး အရဟတၱ ဖလသမာပတ္ကို ခံစားကုန္၏၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္ လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၁၁။ ယထိႏၵခီေလာ ပထဝိႆိေတာ သိယာ၊ စတုဗၻိ ဝါေတဟိ အသမၸကမၸိေယာ။
တထူပမံ သပၸဳရိသံ ဝဒါမိ၊ ေယာ အရိယသစၥာနိ အေဝစၥ ပႆတိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၁။ ေျမ၌စိုက္ထူအပ္ေသာ တံခါးတိုင္သည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတို႔မွ လာေသာ ေလတို႔ေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္သကဲ့သို႔ အရိယာသစၥာတို႔ကို ပညာျဖင့္သက္ဝင္၍ျမင္ ေသာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ကို ထိုတံခါးတိုင္ႏွင့္တူ၏ဟု ငါဆို၏၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၁၂။ ေယ အရိယသစၥာနိ ဝိဘာဝယႏၲိ၊ ဂမၻီရပေညန သုေဒသိတာနိ။
ကိဥၥာပိ ေတ ေဟာႏၲိ ဘုသံ ပမတၱာ၊ န ေတ ဘဝံ အ႒မ'မာဒိယႏၲိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၂။ အၾကင္ (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ နက္နဲေသာ ဉာဏ္ပညာရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားအပ္ေသာ အရိယသစၥာတို႔ကို ထင္ရွား ေအာင္ျပဳကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ျပင္းထန္စြာ ေမ့ေလ်ာ့ၾကေစကာမူ ရွစ္ၾကိမ္ ေျမာက္ဘဝကို မယူူကုန္၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္ ၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၁၃။ သဟာဝ'ႆ ဒႆနသမၸဒါယ၊ တယ'ႆု ဓမၼာ ဇဟိတာ ဘဝႏၲိ။
သကၠာယဒိ႒ိ ဝိစိကိစၧိတဥၥ၊ သီလဗၺတံ ဝါပိ ယဒတၳိ ကိဥၥိ။
၁၃။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ကို ရသည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္သာ လွ်င္ သကၠာယဒိ႒ိ ဝိစိကိစၧာ သီလဗၺတပရာမာသ ဤတရားသံုးပါးတို႔ကို ပယ္စြန္႔ အပ္ကုန္၏၊ ကိေလသာစိုးစဥ္းမွ် ရွိေစကာမူ-
၁၄။ စတူဟပါေယဟိ စ ဝိပၸမုေတၱာ၊ ဆစၥာဘိဌာနာနိ အဘဗၺ ကာတံု။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၄။ အပါယ္ေလးပါးတို႔မွလြတ္၏၊ (အနႏၲရိယကံငါးပါးႏွင့္ နိယတမိစၧာဒိ႒ိ ဟူ ေသာ) ေျခာက္ပါးေသာတရားတို႔ကို မျပဳေတာ့ျပီ၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာ သည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾက ပါေစသတည္း။
၁၅။ ကိဥၥာပိ ေသာ ကမၼ ကေရာတိ ပါပကံ၊ ကာေယန ဝါစာ ဥဒ ေစတသာ ဝါ။
အဘဗၺ ေသာ တႆ ပဋိစၧဒါယ၊ အဘဗၺတာ ဒိ႒ပဒႆ ဝုတၱာ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၅။ ထို (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္သည္ ကိုယ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ႏႈတ္ျဖင့္လည္း ေကာင္း၊ စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း မေကာင္းမႈကံကို ျပဳေစကာမူ ထိုမိမိျပဳေသာကံ ကို မဖံုးလႊမ္းေတာ့ျပီ၊ နိဗၺာန္ကို ျမင္ၿပီးေသာ (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္၏ ဖံုးလႊမ္းျခင္းမျပဳေတာ့သည့္အျဖစ္ကို (ျမတ္စြာဘုရား)ေဟာအပ္၏၊ သံဃာဟူ ေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱဝါ တို႔ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၁၆။ ဝနပၸဂုေမၺ ယထာ ဖုႆိတေဂၢ၊ ဂိမွာန မာေသ ပဌမသၼႎိဂိေမွ။
တထူပမံ ဓမၼဝရံ အေဒသယိ၊ နိဗၺာနဂါမႎ ပရမံ ဟိတာယ။
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၆။ ေႏြဥတု၏အစျဖစ္ေသာ တန္ခူးလ၏ ပင္လံုးကြၽတ္ပြင့္ေသာ ေတာအုပ္သည္ က်က္သေရရွိ၍ တင့္တယ္သကဲ့သို႔ ထိုေတာအုပ္လွ်င္ ဥပမာရွိေသာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ (ပရိယတၱိ) တရားေတာ္ျမတ္ကို (နိဗၺာန္) အက်ဳိးငွာ ေဟာေတာ္မူ၏၊ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။
၁၇။ ဝေရာ ဝရၫူ ဝရေဒါ ဝရာဟေရာ၊ အႏုတၱေရာ ဓမၼဝရံ အေဒသယိ။
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၇။ ျမင့္ျမတ္သည္ျဖစ္၍ ျမင့္ျမတ္ေသာ နိဗၺာန္ကိုသိေတာ္မူေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ တရားကို ေပးတတ္ေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာမဂ္ကို ေဆာင္တတ္ေသာ မိမိထက္ သာသူ မရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမင့္ျမတ္ေသာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကား ေတာ္မူၿပီ၊ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာ စကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၁၈။ ခီဏံ ပုရာဏံ နဝ နတၴိ သမၻဝံ၊ ဝိရတၱစိတၱာ' ယတိေက ဘဝသၼႎ။
ေတ ခီဏဗီဇာ အဝိ႐ူဠွိဆႏၵာ၊ နိဗၺႏၲိ ဓီရာ ယထာယံ ပဒီေပါ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၈။ (အၾကင္ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔အား) ကံေဟာင္းကုန္ၿပီ ကံသစ္မရွိေတာ့ၿပီ၊ လာ လတၱံ႔ေသာဘဝ၌ တပ္မက္ျခင္း ကင္းေသာ စိတ္ရွိကုန္သည္ ပဋိသေႏၶမ်ဳိးေစ့ ကုန္ၿပီးသည္ျဖစ္၍ စည္ပင္ျပန္႔ပြားေသာ ဆႏၵမရွိကုန္၊ ဆီမီးသည္ၿငိမ္းသကဲ့သို႔ ပညာရွိေသာ ထိုရဟႏၲာတို႔သည္ ခႏၶာဇာတ္သိမ္းၿငိမ္းကုန္ၿပီ၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာ သည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၁၉။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝ အႏၲလိေကၡ။
တထာဂတံ ေဒဝမႏုႆပူဇိတံ၊ ဗုဒၶံ နမႆာမ သုဝတၳိ ေဟာတု။
၁၉။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္လာကုန္၏ ထိုငါတို႔သည္ လာျခင္းေကာင္းေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔ပူေဇာ္အပ္ေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားကို ရွိခိုးပါကုန္၏၊ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၂ဝ။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝ အႏၲလိေကၡ။
တထာဂတံ ေဒဝမႏုႆပူဇိတံ၊ ဓမၼံ နမႆာမ သုဝတၳိ ေဟာတု။
၂ဝ။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္လာကုန္၏ ထိုငါတို႔သည္ ကိေလသာတို႔ကို ဖ်က္ဆီးေသာအားျဖင့္ျဖစ္ေသာ နတ္လူတို႔ ပူေဇာ္အပ္ေသာ တရားေတာ္ကို ရွိခိုးပါကုန္၏၊ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
၂၁။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝ အႏၲလိေကၡ။
တထာဂတံ ေဒဝမႏုႆပူဇိတံ၊ သံဃံ နမႆာမ သုဝတၳိ ေဟာတု။
ရတနသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၂၁။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္လာကုန္၏ ထိုငါတို႔သည္ မခြၽတ္မယြင္း က်င့္ျခင္းရွိေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔ ပူေဇာ္အပ္ေသာ သံဃာေတာ္ကို ရွိခိုးပါကုန္၏၊ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။
ရတနသုတ္ ျမန္မာျပန္ ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
၃- ေမတၱသုတ္-
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
ေမတၱသုတ္
ေမတၱသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိး
ေမတၱသုတ္ကို အျမဲမျပတ္ ရြတ္ဖတ္ေလ့ရွိသူတို႔မွာ အေျခာက္အလွန္႔မခံရျခင္း၊ အနာေရာဂါကင္းျခင္း၊ အိပ္မက္ဆိုး နိမိတ္ဆိုး အတိတ္ဆိုးမ်ား မေတြ႔ၾကံဳရျခင္း၊ လူနတ္အမ်ားခ်စ္ခင္ျခင္း၊ အဆိပ္ လက္နက္ မစူးရွျခင္း၊ ႐ူးသြပ္ေသာ ေဝဒနာ ကင္းျခင္းမွစ၍ ျဗဟၼာ့ဘံုေရာက္သည္အထိ အက်ဳိးေပးႏိုင္စြမ္း ရွိေလသည္။
၁။ ယႆာႏုဘာဝေတာ ယကၡာ၊ ေနဝ ဒေႆႏၲိ ဘီသနံ။
ယဥိႇ ေစဝါႏုယုဥၨေႏၲာ၊ ရတိၱၱႏၵိဝ' မတႏၵိေတာ။
ေမတၱသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္
၁။ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးၾကမ္းတို႔ သည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ အဆင္း အသံ အစရွိေသာ အာ႐ံုတို႔ကို မျပဝံ့ မေျခာက္ဝံ့ၾကေလကုန္၊ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ညဥ့္အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ ေန႔အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ မပ်င္းမရိ လံု႔လျပဳ၍ ရြတ္ဖတ္ေသာသူသည္။
၂။ သုခံ သုပတိ သုေတၱာ စ၊ ပါပံ ကိဥၥိ န ပႆတိ။
ဧဝမာဒိ ဂုဏူေပတံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမေဟ။
၂။ ခ်မ္းသာစြာအိပ္ရ၏၊ အိပ္ေသာ္လည္း မေကာင္းေသာ အိပ္မက္ကို တစိုးတစိ မွ် မျမင္မက္၊ ဤသို႔ အစရွိေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေမတၱာသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို အို- သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ငါတို႔ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ကရဏီယ' မတၴကုသေလန၊ ယႏၲ သႏၲံ ပဒံ အဘိသေမစၥ။
သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ၊ သူဝေစာ စႆ မုဒု အနတိမာနီ။
၃။ ေလာကီေလာကုတၱရာ အက်ဳိးစီးပြား၌ လိမၼာေသာသူသည္ ျငိမ္သက္ေအး ခ်မ္းေသာ နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳ၍ ဤဆိုလတၱံ႔ေသာ သူေတာ္ေကာင္းနည္းလမ္းကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ ျပဳလုပ္အပ္၏၊ ကိုယ္ႏွင့္အသက္တို႔ကို မငဲ့ကြက္ မညႇာတာ ျပဳလုပ္ျခင္းငွာ စြမ္းႏိုင္ရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွစ္ပါး ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ စိတ္ သေဘာထား ေကာင္းစြာ ေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ ဆိုဆံုးမလြယ္ရာ၏၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ရာ ၏၊ သူတစ္ပါးအေပၚ ေထာင္လႊားေသာ မာန္မာနမရွိရာ။
၄။ သႏၲဳႆေကာ စ သုဘေရာ စ၊ အပၸကိေစၥာ စ သလႅဟုကဝုတၱိ။
သႏၲိႁႏၵိေယာ စ နိပေကာ စ၊ အပၸဂေဗၻာ ကုေလသြ' နႏုဂိေဒၶါ။
၄။ ေရာင့္ရဲလြယ္ရာ၏၊ ေမြးျမဴလြယ္ရာ၏၊ နည္းပါးေသာ အမႈကိစၥရွိရာ၏၊ ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးျခင္း ရွိရာ၏၊ ျငိမ္သက္ေသာ ဣေႁႏၵရွိရာ၏၊ အရာရာ၌ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ရဲရင့္ေသာ ဉာဏ္ပညာရွိရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး သံုးပါးလံုး ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းမႈ မရွိရာ၊ ဒါယကာတို႔၌ တြယ္တာမက္ေမာမႈမရွိရ။
၅။ န စ ခုဒၵ' မာစေရ ကိဥၥိ၊ ေယန ဝိၫူ ပေရ ဥပဝေဒယ်ဳံ။
သုခိေနာ ဝ ေခမိေနာ ေဟာႏၲဳ၊ သဗၺသတၱာ ဘဝႏၲဳ သုခိတတၱာ။
၅။ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႔႐ႈတ္ခ်အပ္ေသာ တစံုတစ္ခုေသာ မေကာင္းမႈကို အနည္း ငယ္မွ်ေသာ္လည္း မျပဳမလုပ္ရာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ကိုယ္၏ခ်မ္း သာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစကုန္သတည္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ ကုန္ သတည္း၊ ေဘးရန္ ဥပဒၵေဝါ မရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၆။ ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတၳိ၊ တသာ ဝါ ထာဝရာ ဝ' နဝေသသာ။
ဒီဃာ ဝါ ေယ ဝ မဟႏၲာ၊ မဇၩိမာ ရႆကာ အဏုကထူလာ။
၆။ အၾကြင္းမရွိ အလံုးစံု ထြက္သက္ ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါ၊ ထင္ရွားရွိေသာ သတၱဝါ၊ ထိတ္လန္႔ တတ္ေသာ သတၱဝါ၊ တည္ၾကည္ျငိမ္သက္ေသာ၊ သတၱဝါ၊ ရွည္ေသာ သတၱဝါ၊ တိုေသာ သတၱဝါ၊ ပုကြေသာ သတၱဝါ၊ မတိုမရွည္ေသာ သတၱဝါ၊ ႀကီးေသာ သတၱဝါ၊ ငယ္ေသာ သတၱဝါ၊ မႀကီးမငယ္ေသာ သတၱဝါ၊ ဆူေသာ သတၱဝါ၊ ၾကံဳေသာ သတၱဝါ၊ မဆူမၾကံဳေသာ သတၱဝါ။
၇။ ဒိ႒ာ ဝါ ေယ ဝ အဒိ႒ာ၊ ေယ ဝ ဒူေရ ဝသႏၲိ အဝိဒူေရ။
ဘူတာ ဝ သမၻေဝသီ ဝ၊ သဗၺသတၱာ ဘဝႏၲဳ သုခိတတၱာ။
၇။ မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ေကာင္းေသာ သတၱဝါ၊ မ်က္စိျဖင့္ မျမင္ေကာင္းေသာ သတၱဝါ၊ အေဝး၌ေနေသာ သတၱဝါ၊ အနီး၌ေနေသာ သတၱဝါ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚျပီးေသာ သတၱဝါ၊ ျဖစ္ဆဲတည္ေနေသာ သတၱဝါ၊ ဤအလံုးစံုေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာျခင္း ရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၈။ န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။
ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည၊ နာညမညႆ ဒုကၡမိေစၧယ်။
၈။ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို အမ်က္မထြက္ပါေစလင့္၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အမႈကိစၥ၌ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို ညႇဥ္းဆဲခ်ဳပ္ခ်ယ္ေသာ ကာယကံ ဝစီကံျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခိုက္ရန္မ်က္ပြား အျငိဳးထားေသာစိတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ္မွ မထီမဲ့ျမင္ မေအာက္ေမ့ပါေစလင့္၊ အခ်င္းခ်င္း၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို အလိုမရွိပါေစလင့္။
၉။ မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ၊ မာယုသာ ဧကပုတၱ မႏုရေကၡ။
ဧဝမၸိ သဗၺဘူေတသု၊ မာနသံ ဘာဝေယ အပရိမာဏံ။
၉။ အမိသည္ မိမိရင္ေသြးျဖစ္ေသာ တစ္ေယာက္တည္းေသာ သားငယ္ကို အသက္အတြက္ေၾကာင့္ အဖန္တလဲလဲ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ ဤနည္းအတူ သာလွ်င္ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၌ အတိုင္းအရွည္မရွိေသာ ေမတၱာစိတ္ကို ပြားေစရာ၏။
၁ဝ။ ေမတၱဥၥ သဗၺေလာကသၼိ၊ မာနသံ ဘာဝေယ အပရိမာဏံ။
ဥဒၶံ အေဓာ စ တိရိယဥၥ၊ အသမၺာဓံ အေဝရ မသပတၱံ။
၁ဝ။ ကာမဘဝတည္းဟူေသာ ေအာက္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ႐ူပဘဝတည္း ဟူေသာ အလယ္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ အ႐ူပဘဝတည္းဟူေသာ အထက္ ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ဤေလာကသံုးပါးတို႔၌ ပိုင္းျခားလြတ္ကင္း က်ဥ္း ေျမာင္းျခင္းလည္းမရွိ ကိုယ္တြင္းေဘးရန္ လည္းမရွိ အပေဘးရန္လည္းမရွိ အတိုင္းမသိ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေသာ ေမတၱာစိတ္ကိုလည္း ပြားေစရာ၏။
၁၁။ တိ႒ံ စရံ နိသိေႏၷာ ဝ၊ သယာေနာ ယာဝတာ'ႆ ဝိတမိေဒၶါ။
ဧတံ သတႎ အဓိေ႒ယ်၊ ျဗဟၼ'ေမတံ ဝိဟာရ' မိဓ' မာဟု။
၁၁။ ရပ္ေနစဥ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သြားေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ထိုင္ ေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လဲေလ်ာင္းေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မအိပ္ မငိုက္သမွ် ကာလပတ္လံုး သာသနာေတာ္ႀကီး၌ ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္၍ ေနထိုင္ျခင္းကို ''ျမတ္ေသာေနထိုင္ျခင္း'' ဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားတို႔ ေဟာေတာ္မူ ကုန္၏။
၁၂။ ဒိိ႒ိဥၥ အႏုပဂၢမၼ၊ သီလဝါ ဒႆေနန သမၸေႏၷာ။
ကာေမသု ဝိေနယ် ေဂဓံ၊ န ဟိ ဇာတုဂၢဗၻေသယ် ပုန ေရတိ။
ေမတၱသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၁၂။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းအားထုတ္ ျပဳလုပ္ေသာသူသည္ အျမင္ေဖာက္ ျပန္ မိစၧာဉာဏ္သို႔ မကပ္မေရာက္ေသာေၾကာင့္ ေလာကုတၱရာသီလ ရွိသည္ ျဖစ္၍ မဂ္ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုျပီးလွ်င္ ဝတၳဳကာမ ကိေလသာကာမတို႔၌ တပ္မက္ေမာျခင္း ကင္းေသာေၾကာင့္ ေနာက္တဖန္ အမိဝမ္းတြင္း ပဋိသေႏၶ ေနျခင္း သို႔ ဧကန္မေရာက္ေတာ့ၿပီ။
ေမတၱသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ၿပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
ေမတၱသုတ္
ေမတၱသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိး
ေမတၱသုတ္ကို အျမဲမျပတ္ ရြတ္ဖတ္ေလ့ရွိသူတို႔မွာ အေျခာက္အလွန္႔မခံရျခင္း၊ အနာေရာဂါကင္းျခင္း၊ အိပ္မက္ဆိုး နိမိတ္ဆိုး အတိတ္ဆိုးမ်ား မေတြ႔ၾကံဳရျခင္း၊ လူနတ္အမ်ားခ်စ္ခင္ျခင္း၊ အဆိပ္ လက္နက္ မစူးရွျခင္း၊ ႐ူးသြပ္ေသာ ေဝဒနာ ကင္းျခင္းမွစ၍ ျဗဟၼာ့ဘံုေရာက္သည္အထိ အက်ဳိးေပးႏိုင္စြမ္း ရွိေလသည္။
၁။ ယႆာႏုဘာဝေတာ ယကၡာ၊ ေနဝ ဒေႆႏၲိ ဘီသနံ။
ယဥိႇ ေစဝါႏုယုဥၨေႏၲာ၊ ရတိၱၱႏၵိဝ' မတႏၵိေတာ။
ေမတၱသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္
၁။ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးၾကမ္းတို႔ သည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ အဆင္း အသံ အစရွိေသာ အာ႐ံုတို႔ကို မျပဝံ့ မေျခာက္ဝံ့ၾကေလကုန္၊ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ညဥ့္အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ ေန႔အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ မပ်င္းမရိ လံု႔လျပဳ၍ ရြတ္ဖတ္ေသာသူသည္။
၂။ သုခံ သုပတိ သုေတၱာ စ၊ ပါပံ ကိဥၥိ န ပႆတိ။
ဧဝမာဒိ ဂုဏူေပတံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမေဟ။
၂။ ခ်မ္းသာစြာအိပ္ရ၏၊ အိပ္ေသာ္လည္း မေကာင္းေသာ အိပ္မက္ကို တစိုးတစိ မွ် မျမင္မက္၊ ဤသို႔ အစရွိေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေမတၱာသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို အို- သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ငါတို႔ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ကရဏီယ' မတၴကုသေလန၊ ယႏၲ သႏၲံ ပဒံ အဘိသေမစၥ။
သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ၊ သူဝေစာ စႆ မုဒု အနတိမာနီ။
၃။ ေလာကီေလာကုတၱရာ အက်ဳိးစီးပြား၌ လိမၼာေသာသူသည္ ျငိမ္သက္ေအး ခ်မ္းေသာ နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳ၍ ဤဆိုလတၱံ႔ေသာ သူေတာ္ေကာင္းနည္းလမ္းကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ ျပဳလုပ္အပ္၏၊ ကိုယ္ႏွင့္အသက္တို႔ကို မငဲ့ကြက္ မညႇာတာ ျပဳလုပ္ျခင္းငွာ စြမ္းႏိုင္ရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွစ္ပါး ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ စိတ္ သေဘာထား ေကာင္းစြာ ေျဖာင့္မတ္ရာ၏၊ ဆိုဆံုးမလြယ္ရာ၏၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ရာ ၏၊ သူတစ္ပါးအေပၚ ေထာင္လႊားေသာ မာန္မာနမရွိရာ။
၄။ သႏၲဳႆေကာ စ သုဘေရာ စ၊ အပၸကိေစၥာ စ သလႅဟုကဝုတၱိ။
သႏၲိႁႏၵိေယာ စ နိပေကာ စ၊ အပၸဂေဗၻာ ကုေလသြ' နႏုဂိေဒၶါ။
၄။ ေရာင့္ရဲလြယ္ရာ၏၊ ေမြးျမဴလြယ္ရာ၏၊ နည္းပါးေသာ အမႈကိစၥရွိရာ၏၊ ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးျခင္း ရွိရာ၏၊ ျငိမ္သက္ေသာ ဣေႁႏၵရွိရာ၏၊ အရာရာ၌ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ရဲရင့္ေသာ ဉာဏ္ပညာရွိရာ၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး သံုးပါးလံုး ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းမႈ မရွိရာ၊ ဒါယကာတို႔၌ တြယ္တာမက္ေမာမႈမရွိရ။
၅။ န စ ခုဒၵ' မာစေရ ကိဥၥိ၊ ေယန ဝိၫူ ပေရ ဥပဝေဒယ်ဳံ။
သုခိေနာ ဝ ေခမိေနာ ေဟာႏၲဳ၊ သဗၺသတၱာ ဘဝႏၲဳ သုခိတတၱာ။
၅။ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႔႐ႈတ္ခ်အပ္ေသာ တစံုတစ္ခုေသာ မေကာင္းမႈကို အနည္း ငယ္မွ်ေသာ္လည္း မျပဳမလုပ္ရာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ကိုယ္၏ခ်မ္း သာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစကုန္သတည္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ ကုန္ သတည္း၊ ေဘးရန္ ဥပဒၵေဝါ မရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၆။ ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတၳိ၊ တသာ ဝါ ထာဝရာ ဝ' နဝေသသာ။
ဒီဃာ ဝါ ေယ ဝ မဟႏၲာ၊ မဇၩိမာ ရႆကာ အဏုကထူလာ။
၆။ အၾကြင္းမရွိ အလံုးစံု ထြက္သက္ ဝင္သက္ရွိေသာ သတၱဝါ၊ ထင္ရွားရွိေသာ သတၱဝါ၊ ထိတ္လန္႔ တတ္ေသာ သတၱဝါ၊ တည္ၾကည္ျငိမ္သက္ေသာ၊ သတၱဝါ၊ ရွည္ေသာ သတၱဝါ၊ တိုေသာ သတၱဝါ၊ ပုကြေသာ သတၱဝါ၊ မတိုမရွည္ေသာ သတၱဝါ၊ ႀကီးေသာ သတၱဝါ၊ ငယ္ေသာ သတၱဝါ၊ မႀကီးမငယ္ေသာ သတၱဝါ၊ ဆူေသာ သတၱဝါ၊ ၾကံဳေသာ သတၱဝါ၊ မဆူမၾကံဳေသာ သတၱဝါ။
၇။ ဒိ႒ာ ဝါ ေယ ဝ အဒိ႒ာ၊ ေယ ဝ ဒူေရ ဝသႏၲိ အဝိဒူေရ။
ဘူတာ ဝ သမၻေဝသီ ဝ၊ သဗၺသတၱာ ဘဝႏၲဳ သုခိတတၱာ။
၇။ မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ေကာင္းေသာ သတၱဝါ၊ မ်က္စိျဖင့္ မျမင္ေကာင္းေသာ သတၱဝါ၊ အေဝး၌ေနေသာ သတၱဝါ၊ အနီး၌ေနေသာ သတၱဝါ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚျပီးေသာ သတၱဝါ၊ ျဖစ္ဆဲတည္ေနေသာ သတၱဝါ၊ ဤအလံုးစံုေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာျခင္း ရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၈။ န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။
ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည၊ နာညမညႆ ဒုကၡမိေစၧယ်။
၈။ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို အမ်က္မထြက္ပါေစလင့္၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အမႈကိစၥ၌ တစ္ေယာက္ေသာသူက တစ္ေယာက္ေသာသူကို ညႇဥ္းဆဲခ်ဳပ္ခ်ယ္ေသာ ကာယကံ ဝစီကံျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခိုက္ရန္မ်က္ပြား အျငိဳးထားေသာစိတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ္မွ မထီမဲ့ျမင္ မေအာက္ေမ့ပါေစလင့္၊ အခ်င္းခ်င္း၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို အလိုမရွိပါေစလင့္။
၉။ မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ၊ မာယုသာ ဧကပုတၱ မႏုရေကၡ။
ဧဝမၸိ သဗၺဘူေတသု၊ မာနသံ ဘာဝေယ အပရိမာဏံ။
၉။ အမိသည္ မိမိရင္ေသြးျဖစ္ေသာ တစ္ေယာက္တည္းေသာ သားငယ္ကို အသက္အတြက္ေၾကာင့္ အဖန္တလဲလဲ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ ဤနည္းအတူ သာလွ်င္ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၌ အတိုင္းအရွည္မရွိေသာ ေမတၱာစိတ္ကို ပြားေစရာ၏။
၁ဝ။ ေမတၱဥၥ သဗၺေလာကသၼိ၊ မာနသံ ဘာဝေယ အပရိမာဏံ။
ဥဒၶံ အေဓာ စ တိရိယဥၥ၊ အသမၺာဓံ အေဝရ မသပတၱံ။
၁ဝ။ ကာမဘဝတည္းဟူေသာ ေအာက္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ႐ူပဘဝတည္း ဟူေသာ အလယ္ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ အ႐ူပဘဝတည္းဟူေသာ အထက္ ေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ ဤေလာကသံုးပါးတို႔၌ ပိုင္းျခားလြတ္ကင္း က်ဥ္း ေျမာင္းျခင္းလည္းမရွိ ကိုယ္တြင္းေဘးရန္ လည္းမရွိ အပေဘးရန္လည္းမရွိ အတိုင္းမသိ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေသာ ေမတၱာစိတ္ကိုလည္း ပြားေစရာ၏။
၁၁။ တိ႒ံ စရံ နိသိေႏၷာ ဝ၊ သယာေနာ ယာဝတာ'ႆ ဝိတမိေဒၶါ။
ဧတံ သတႎ အဓိေ႒ယ်၊ ျဗဟၼ'ေမတံ ဝိဟာရ' မိဓ' မာဟု။
၁၁။ ရပ္ေနစဥ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သြားေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ထိုင္ ေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လဲေလ်ာင္းေနစဥ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မအိပ္ မငိုက္သမွ် ကာလပတ္လံုး သာသနာေတာ္ႀကီး၌ ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္၍ ေနထိုင္ျခင္းကို ''ျမတ္ေသာေနထိုင္ျခင္း'' ဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားတို႔ ေဟာေတာ္မူ ကုန္၏။
၁၂။ ဒိိ႒ိဥၥ အႏုပဂၢမၼ၊ သီလဝါ ဒႆေနန သမၸေႏၷာ။
ကာေမသု ဝိေနယ် ေဂဓံ၊ န ဟိ ဇာတုဂၢဗၻေသယ် ပုန ေရတိ။
ေမတၱသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၁၂။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းအားထုတ္ ျပဳလုပ္ေသာသူသည္ အျမင္ေဖာက္ ျပန္ မိစၧာဉာဏ္သို႔ မကပ္မေရာက္ေသာေၾကာင့္ ေလာကုတၱရာသီလ ရွိသည္ ျဖစ္၍ မဂ္ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုျပီးလွ်င္ ဝတၳဳကာမ ကိေလသာကာမတို႔၌ တပ္မက္ေမာျခင္း ကင္းေသာေၾကာင့္ ေနာက္တဖန္ အမိဝမ္းတြင္း ပဋိသေႏၶ ေနျခင္း သို႔ ဧကန္မေရာက္ေတာ့ၿပီ။
ေမတၱသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ၿပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
၄- ခႏၶသုတ္-
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
ခႏၶသုတ္
ခႏၶသုတ္ရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ဳိး
ေႁမြေဘးကင္းႏိုင္သည္၊ အျခားအဆိပ္ရွိေသာ သတၱဝါတို႔ေဘးမွလည္း လြတ္ႏိုင္ သည္၊ ေႁမြကိုက္ကင္းကိုက္ခံရေသာ အခါမ်ဳိး၌လည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ရြတ္ႏိုင္သည္၊ ေဘးရန္ကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္သည္။
၁။ သဗၺာသီဝိသဇာတီနံ၊ ဒိဗၺမႏၲာဂဒံ ဝိယ။
ယံ နာေသတိ ဝိသံ ေဃာရံ၊ ေသသဥၥာပိ ပရိႆယံ။
၂။ အာဏာေခတၱမိွ သဗၺတၳ၊ သဗၺဒါ သဗၺပါဏိနံ။
သဗၺေသာပိ နိဝါေရတိ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၁၊ ၂။ နတ္ေဆးဝါး နတ္မႏၲရားသည္ အလံုးစံုေသာ ေႁမြမ်ဳိးေလးပါးတို႔၏ လ်င္ေသာအဆိပ္ ၾကမ္းေသာအဆိပ္ကို ပယ္ေဖ်ာက္ ၿငိမ္းေအးေစသကဲ့သို႔ ဤခႏၶပရိတ္ေတာ္သည္ အာဏာေခတ္ စၾကဝဠာကုေဋ တစ္သိန္းလံုး၌ ေနထိုင္ ၾကကုန္ေသာ သတၱဝါအနႏၲတို႔အား လ်င္ေသာအဆိပ္ ၾကမ္းေသာအဆိပ္ကို လည္းေကာင္း၊ ထိုမွတပါး သစ္, က်ား အစရွိေသာ ေဘးရန္အေပါင္းကို လည္းေကာင္း၊ အလံုးစံုေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ အခါခပ္သိမ္း ပယ္ေဖ်ာက္တား ျမစ္ႏိုင္၏။
အို-သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ ထို ခႏၶသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ငါတို႔ ရြတ္ဖတ္ၾက ကုန္စို႔။
၃။ ဝိ႐ူပေကၡဟိ ေမ ေမတၱံ၊ ေမတၱံ ဧရာပေထဟိ ေမ။
ဆဗ်ာပုေတၱဟိ ေမ ေမတံၱ၊ ေမတံၱ ကဏွာေဂါတမေကဟိ စ။
၃။ ဝိ႐ူပကၡ နဂါးမင္းတို႔ႏွင့္တကြ အမ်ဳိးအေဆြ ေႁမြတို႔၌ ငါ၏ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း၊ ဧရာပထ နဂါးမင္းတို႔ႏွင့္တကြ အမ်ဳိးအေဆြ ေႁမြတို႔၌ ငါ၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း၊ ဆဗ်ာပုတၱ နဂါးမင္းတို႔ႏွင့္တကြ အမ်ဳိး အေဆြ ေႁမြတို႔၌ ငါ၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း၊ ကဏွာေဂါတမ နဂါးမင္းတို႔ႏွင့္တကြ အမ်ဳိးအေဆြ ေႁမြတို႔၌ ငါ၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသ တည္း။
၄။ အပါဒေကဟိ ေမ ေမတံၱ၊ ေမတံၱ ဒိြပါဒေကဟိေမ။
စတုပၸေဒဟိ ေမ ေမတံၱ၊ ေမတံၱ ဗဟုပၸေဒဟိ ေမ။
၄။ ေျခမရွိေသာ သတၱဝါတို႔၌ ငါ၏ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း။ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱဝါတို႔၌ ငါ၏ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း။ ေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱဝါတို႔၌ ငါ၏ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း။ မ်ားေသာေျခရွိေသာ သတၱဝါတို႔၌ ငါ၏ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း။
၅။ မာ မံ အပါဒေကာ ဟႎသိ၊ မာ မံ ဟႎသိ ဒိြပါဒေကာ။
မာ မံ စတုပၸေဒါ ဟႎသိ၊ မာ မံ ဟႎသိ ဗဟုပၸေဒါ။
၅။ ေျခမရွိေသာ သတၱဝါသည္ ငါ့ကို မညႇဥ္းဆဲပါေစသတည္း၊ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ရွိေသာ သတၱဝါသည္ ငါ့ကို မညႇဥ္းဆဲပါေစသတည္း၊ ေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱဝါသည္ ငါ့ကိုမညႇဥ္းဆဲပါေစသတည္း၊ မ်ားေသာေျခရွိေသာ သတၱဝါသည္ ငါ့ကို မညႇဥ္းဆဲပါေစသတည္း၊
၆။ သေဗၺ သတၱာ သေဗၺပါဏာ၊ သေဗၺ ဘူတာ စ ေကဝလာ။
သေဗၺ ဘျဒာနိ ပႆႏၲဳ၊ မာ ကဥိၥ ပါပ'မာဂမာ။
၆။ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါအလံုးစံု ထြက္သက္,ဝင္သက္ ရွိေသာ သတၱဝါအလံုးစံု အတၱေဘာထင္ရွားရွိေသာ သတၱဝါ ဤသတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ေကာင္းျမတ္ ေသာ အာ႐ံုတို႔ကို ေတြ႔ျမင္ၾကပါေစကုန္သတည္း၊ မေကာင္းေသာ အာ႐ံုသည္ ထိုသတၱဝါတို႔၏ အထံသို႔ မကပ္ ေရာက္ပါေစသတည္း။
၇။ အပၸမာေဏာ ဗုေဒၶါ၊ အပၸမာေဏာ ဓေမၼာ။
အပၸမာေဏာ သံေဃာ၊ ပမာဏဝႏၲာနိ သရီသပါနိ။
အဟိ ဝိစၧိကာ သတပဒီ၊ ဥဏၰနာဘီ သရဗူ မူသိကာ။
၇။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ကိေလသာမရွိ၊ တရား ေတာ္သည္ ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ကိေလသာမရွိ၊ သံဃာေတာ္သည္ ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ကိေလသာမရွိ၊ ရင္ျဖင့္ တြား၍ သြားတတ္ကုန္ ေသာ ေႁမြ၊ ကင္းၿမီးေကာက္, ကင္းေျခမ်ား, ပင့္ကူ, တက္တူ, ၾကြက္တို႔သည္ ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ကိေလသာ ရွိကုန္၏။
၈။ ကတာ ေမ ရကၡာ, ကတံ ေမ ပရိတၱံ၊ ပဋိကၠမႏၲဳ ဘူတာနိ။
ေသာဟံ နေမာ ဘဂဝေတာ၊ နေမာ သတၱႏၷံ သမၼာသမၺဳဒၶါနံ။
ခႏၶသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၈။ ငါသည္ အေစာင့္အေရွာက္ကို ျပဳလုပ္အပ္ၿပီ၊ ငါသည္ အရံအတားကို ျပဳလုပ္အပ္ၿပီ၊ အက်ဳိးမဲ့ကို အလိုရွိေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ဖဲခြါ ထြက္သြားၾကေလ ကုန္ေလာ့၊ ငါသည္ ေရႊဘုန္းေတာ္သခင္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားအား ႐ိုေသျမတ္ႏိုး လက္စံုမိုး၍ ရွိခိုးပါ၏။ ဝိပႆီအစရွိေသာ ခုႏွစ္ဆူကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔ အားလည္း ႐ိုေသျမတ္ႏိုး လက္စံုမိုး၍ ရွိခိုးပူေဇာ္ပါ၏။
ခႏၶသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
ခႏၶသုတ္
ခႏၶသုတ္ရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ဳိး
ေႁမြေဘးကင္းႏိုင္သည္၊ အျခားအဆိပ္ရွိေသာ သတၱဝါတို႔ေဘးမွလည္း လြတ္ႏိုင္ သည္၊ ေႁမြကိုက္ကင္းကိုက္ခံရေသာ အခါမ်ဳိး၌လည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ရြတ္ႏိုင္သည္၊ ေဘးရန္ကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္သည္။
၁။ သဗၺာသီဝိသဇာတီနံ၊ ဒိဗၺမႏၲာဂဒံ ဝိယ။
ယံ နာေသတိ ဝိသံ ေဃာရံ၊ ေသသဥၥာပိ ပရိႆယံ။
၂။ အာဏာေခတၱမိွ သဗၺတၳ၊ သဗၺဒါ သဗၺပါဏိနံ။
သဗၺေသာပိ နိဝါေရတိ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၁၊ ၂။ နတ္ေဆးဝါး နတ္မႏၲရားသည္ အလံုးစံုေသာ ေႁမြမ်ဳိးေလးပါးတို႔၏ လ်င္ေသာအဆိပ္ ၾကမ္းေသာအဆိပ္ကို ပယ္ေဖ်ာက္ ၿငိမ္းေအးေစသကဲ့သို႔ ဤခႏၶပရိတ္ေတာ္သည္ အာဏာေခတ္ စၾကဝဠာကုေဋ တစ္သိန္းလံုး၌ ေနထိုင္ ၾကကုန္ေသာ သတၱဝါအနႏၲတို႔အား လ်င္ေသာအဆိပ္ ၾကမ္းေသာအဆိပ္ကို လည္းေကာင္း၊ ထိုမွတပါး သစ္, က်ား အစရွိေသာ ေဘးရန္အေပါင္းကို လည္းေကာင္း၊ အလံုးစံုေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ အခါခပ္သိမ္း ပယ္ေဖ်ာက္တား ျမစ္ႏိုင္၏။
အို-သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ ထို ခႏၶသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ငါတို႔ ရြတ္ဖတ္ၾက ကုန္စို႔။
၃။ ဝိ႐ူပေကၡဟိ ေမ ေမတၱံ၊ ေမတၱံ ဧရာပေထဟိ ေမ။
ဆဗ်ာပုေတၱဟိ ေမ ေမတံၱ၊ ေမတံၱ ကဏွာေဂါတမေကဟိ စ။
၃။ ဝိ႐ူပကၡ နဂါးမင္းတို႔ႏွင့္တကြ အမ်ဳိးအေဆြ ေႁမြတို႔၌ ငါ၏ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း၊ ဧရာပထ နဂါးမင္းတို႔ႏွင့္တကြ အမ်ဳိးအေဆြ ေႁမြတို႔၌ ငါ၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း၊ ဆဗ်ာပုတၱ နဂါးမင္းတို႔ႏွင့္တကြ အမ်ဳိး အေဆြ ေႁမြတို႔၌ ငါ၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း၊ ကဏွာေဂါတမ နဂါးမင္းတို႔ႏွင့္တကြ အမ်ဳိးအေဆြ ေႁမြတို႔၌ ငါ၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသ တည္း။
၄။ အပါဒေကဟိ ေမ ေမတံၱ၊ ေမတံၱ ဒိြပါဒေကဟိေမ။
စတုပၸေဒဟိ ေမ ေမတံၱ၊ ေမတံၱ ဗဟုပၸေဒဟိ ေမ။
၄။ ေျခမရွိေသာ သတၱဝါတို႔၌ ငါ၏ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း။ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱဝါတို႔၌ ငါ၏ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း။ ေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱဝါတို႔၌ ငါ၏ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း။ မ်ားေသာေျခရွိေသာ သတၱဝါတို႔၌ ငါ၏ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသတည္း။
၅။ မာ မံ အပါဒေကာ ဟႎသိ၊ မာ မံ ဟႎသိ ဒိြပါဒေကာ။
မာ မံ စတုပၸေဒါ ဟႎသိ၊ မာ မံ ဟႎသိ ဗဟုပၸေဒါ။
၅။ ေျခမရွိေသာ သတၱဝါသည္ ငါ့ကို မညႇဥ္းဆဲပါေစသတည္း၊ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ရွိေသာ သတၱဝါသည္ ငါ့ကို မညႇဥ္းဆဲပါေစသတည္း၊ ေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱဝါသည္ ငါ့ကိုမညႇဥ္းဆဲပါေစသတည္း၊ မ်ားေသာေျခရွိေသာ သတၱဝါသည္ ငါ့ကို မညႇဥ္းဆဲပါေစသတည္း၊
၆။ သေဗၺ သတၱာ သေဗၺပါဏာ၊ သေဗၺ ဘူတာ စ ေကဝလာ။
သေဗၺ ဘျဒာနိ ပႆႏၲဳ၊ မာ ကဥိၥ ပါပ'မာဂမာ။
၆။ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါအလံုးစံု ထြက္သက္,ဝင္သက္ ရွိေသာ သတၱဝါအလံုးစံု အတၱေဘာထင္ရွားရွိေသာ သတၱဝါ ဤသတၱဝါအားလံုးတို႔သည္ ေကာင္းျမတ္ ေသာ အာ႐ံုတို႔ကို ေတြ႔ျမင္ၾကပါေစကုန္သတည္း၊ မေကာင္းေသာ အာ႐ံုသည္ ထိုသတၱဝါတို႔၏ အထံသို႔ မကပ္ ေရာက္ပါေစသတည္း။
၇။ အပၸမာေဏာ ဗုေဒၶါ၊ အပၸမာေဏာ ဓေမၼာ။
အပၸမာေဏာ သံေဃာ၊ ပမာဏဝႏၲာနိ သရီသပါနိ။
အဟိ ဝိစၧိကာ သတပဒီ၊ ဥဏၰနာဘီ သရဗူ မူသိကာ။
၇။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ကိေလသာမရွိ၊ တရား ေတာ္သည္ ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ကိေလသာမရွိ၊ သံဃာေတာ္သည္ ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ကိေလသာမရွိ၊ ရင္ျဖင့္ တြား၍ သြားတတ္ကုန္ ေသာ ေႁမြ၊ ကင္းၿမီးေကာက္, ကင္းေျခမ်ား, ပင့္ကူ, တက္တူ, ၾကြက္တို႔သည္ ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ကိေလသာ ရွိကုန္၏။
၈။ ကတာ ေမ ရကၡာ, ကတံ ေမ ပရိတၱံ၊ ပဋိကၠမႏၲဳ ဘူတာနိ။
ေသာဟံ နေမာ ဘဂဝေတာ၊ နေမာ သတၱႏၷံ သမၼာသမၺဳဒၶါနံ။
ခႏၶသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၈။ ငါသည္ အေစာင့္အေရွာက္ကို ျပဳလုပ္အပ္ၿပီ၊ ငါသည္ အရံအတားကို ျပဳလုပ္အပ္ၿပီ၊ အက်ဳိးမဲ့ကို အလိုရွိေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ဖဲခြါ ထြက္သြားၾကေလ ကုန္ေလာ့၊ ငါသည္ ေရႊဘုန္းေတာ္သခင္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားအား ႐ိုေသျမတ္ႏိုး လက္စံုမိုး၍ ရွိခိုးပါ၏။ ဝိပႆီအစရွိေသာ ခုႏွစ္ဆူကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔ အားလည္း ႐ိုေသျမတ္ႏိုး လက္စံုမိုး၍ ရွိခိုးပူေဇာ္ပါ၏။
ခႏၶသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
၅- ေမာရသုတ္-
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
ေမာရသုတ္
ေမာရသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိး
ပီယေဆးခတ္ျခင္း၊ ပုဏၰကတိုက္ျခင္း စသည္ျဖင့္ သူတစ္ပါးတို႔က မေကာင္း မၾကံႏိုင္ေအာင္ ကာကြယ္ႏိုင္သည္၊ အထူးသျဖင့္ အပ်ဳိရည္ အပ်ဳိ႕သိကၡာကို ျမတ္ႏိုးေသာ မိန္းကေလးမ်ားအတြက္ အကာအကြယ္ေကာင္း ျဖစ္သည္။ အႏၲရာယ္ျပဳရန္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က မိမိေနာက္သို႔ လိုက္ေနေသာအခါမ်ား တြင္ ရြတ္ႏိုင္သည္၊ သူတစ္ပါးက မိမိ၏ရာထူးအေျခအေန ေလွ်ာၾကေအာင္ ၾကံစည္ေနလွ်င္လည္း အကာအကြယ္ေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္မႈ မခံရေအာင္လည္း စြမ္းေပေသးသည္။
၁။ ပူေရႏၲံ ေဗာဓိသမၻာေရ၊ နိဗၺတၱံ ေမာရေယာနိယံ။
ေယန သံဝိဟိတာရကၡံ၊ မဟာသတၱံ ဝေနစရာ။
၂။ စိရႆံ ဝါယမႏၲာပိ၊ ေနဝ သကၡႎသု ဂဏွိတံု။
''ျဗဟၼမႏၲ''ႏၲိ အကၡာတံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၁-၂။ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္၏ အေျခခံအေဆာက္အဦ ျဖစ္ေသာ ပါရမီတို႔ကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူစဥ္အခါ ဥေဒါင္းမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေတာ္မူခိုက္ ဘုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤေမာရပရိတ္ျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းေအာင္ စီရင္ထားေလသည္။ မုဆိုးတို႔သည္ ဘုရား အေလာင္းဥေဒါင္းမင္းကို ဖမ္းယူရန္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဖမ္း၍ မရႏိုင္ၾကကုန္၊ ဤ ေမာရ ပရိတ္ကို ျမတ္ေသာ မႏၲရားဟူ၍ပင္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခဲ့၏။
ယခုအခါ ဤေမာရပရိတ္ေတာ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္း ရြတ္ဆိုၾကကုန္စို႔။
၃။ ဥေဒတ'ယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊ ဟရိႆဝေဏၰာ ပထဝိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆာမိ ဟရိႆဝဏၰံ ပထဝိပၸဘာသံ၊
တယာ'ဇၨ ဂုတၱာ ဝိဟေရမု ဒိဝသံ။
၃။ ေနမင္းသည္ လူတို႔၏ မ်က္စိသဖြယ္လည္းျဖစ္၏၊ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ မင္းလည္းျဖစ္၏၊ ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ အဆင္းလည္းရွိ၏၊ ေျမျပင္တစ္ခုလံုးကို ထြန္းပေသာ အလင္းေရာင္လည္းရွိ၏၊ ယခု ဤေနမင္းသည္ တက္လတ္ေပ၏။ ကြၽႏ္ုပ္သည္ ေရႊအဆင္းရွိေသာ ေျမျပင္၌ ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ ဤေနမင္း ကို ရွိခိုးပါ၏၊ ႐ိုေသပါ၏။ ယေန႔တစ္ေန႔လံုး အသင္ေနမင္း၏ အေစာင့္ အေရွာက္ကို ခံယူျပီး ကြၽႏ္ုပ္ေနပါအံ့။
၄။ ေယ ျဗာဟၼဏာ ေဝဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ' ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၳဳ ဗုဒၶါနံ' နမတၳဳ ေဗာဓိယာ။
နေမာ ဝိမုတၱာနံ, နေမာ ဝိမုတၱိယာ။
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊ ေမာေရာ စရတိ ဧသနာ။
၄။ ျမတ္စြာဘုရားတို႔မည္သည္မွာ မေကာင္းမႈဟူသမွ်ကို အပျပဳကုန္ျပီးျဖစ္၏၊ တရားအားလံုးကို သိျမင္ေတာ္မူၾက ၿပီးျဖစ္၏၊ ထိုဘုရားရွင္တို႔အား ကြၽႏ္ုပ္ ရွိခိုးပါ၏။ ထို ဘုရားရွင္တို႔ကလည္း ကြၽႏ္ုပ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္ သတည္း။ သစၥာေလးပါးကို သိျမင္ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အားလည္း ရွိခိုးပါ၏။ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္, သဗၺညဳတ ဉာဏ္ေတာ္အားလည္း ရွိခိုးပါ၏။ ကိေလသာမွ ကင္းလြတ္ ကုန္ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အားလည္း ရွိခိုးပါ၏။ အရဟတၱဖိုလ္တရား အားလည္း ရွိခိုးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။
ဤသို႔လွ်င္ ဘုရားေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ပရိတ္ အရံအတားကို ျပဳၿပီးမွ အစာရွာထြက္ေလ၏။
၅။ အေပတ'ယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊
ဟရိႆဝေဏၰာ ပထဝိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆာမိ ဟရိႆဝဏၰံ ပထဝိပၸဘာသံ၊
တယာ'ဇၨ ဂုတၱာ ဝိဟေရမု ရတၱႎ။
၅။ ေနမင္းသည္ လူတို႔၏ မ်က္စိႏွင့္တူ၏၊ ျမတ္ေသာမင္းလည္းျဖစ္၏၊ ေရႊ အဆင္းအေရာင္လည္းရွိ၏၊ ေျမျပင္၌လည္း ထြန္းလင္းေတာက္ပ၏၊ ဤေနမင္း သည္ ယခုဝင္ေလ၏။ ကြၽႏ္ုပ္သည္ ေရႊအဆင္းရွိေသာေျမျပင္၌ ေတာက္ပေသာ အေရာင္ရွိေသာ ရွင္ေနမင္းကို ဦးညြတ္ရွိခိုးပါ၏၊ ယခုတစ္ညဥ့္လံုး အရွင္ေနမင္း ၏ အေစာင့္အေရွာက္ကို ခံယူ၍ ကြၽႏ္ုပ္ေနပါအံ့။
၆။ ေယ ျဗာဟၼဏာ ေဝဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ, ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၳဳ ဗုဒၶါနံ, နမတၳဳ ေဗာဓိယာ၊
နေမာ ဝိမုတၱာနံ, နေမာ ဝိမုတၱိယာ။
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊
ေမာေရာ ဝါသ' မကပၸယိ။
၆။ မေကာင္းမႈဟူသမွ်ကို ဖယ္ရွားျပီး တရားအလံုးစံုကို သိေတာ္မူကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔အား ဦးညြတ္ရွိခိုးပါ၏။ ထို ဘုရားရွင္တို႔သည္ ကြၽႏ္ုပ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသတည္း။ သစၥာေလးပါးကို သိျမင္ၿပီးေသာ အရိယာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား လည္းေကာင္း၊ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္, သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္အား လည္းေကာင္း၊ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖြဲ႔မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား လည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဖိုလ္ တရားေတာ္အား လည္းေကာင္း ကြၽႏ္ုပ္ရွိခိုးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။
ဤသို႔လွ်င္ ဥေဒါင္းမင္းသည္ ပရိတ္အရံအတားကိုျပဳ၍ ညဥ့္အခါ၌ ေနေလ၏။
ေမာရသုတ္ ျမန္မာျပန္ ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
ေမာရသုတ္
ေမာရသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိး
ပီယေဆးခတ္ျခင္း၊ ပုဏၰကတိုက္ျခင္း စသည္ျဖင့္ သူတစ္ပါးတို႔က မေကာင္း မၾကံႏိုင္ေအာင္ ကာကြယ္ႏိုင္သည္၊ အထူးသျဖင့္ အပ်ဳိရည္ အပ်ဳိ႕သိကၡာကို ျမတ္ႏိုးေသာ မိန္းကေလးမ်ားအတြက္ အကာအကြယ္ေကာင္း ျဖစ္သည္။ အႏၲရာယ္ျပဳရန္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က မိမိေနာက္သို႔ လိုက္ေနေသာအခါမ်ား တြင္ ရြတ္ႏိုင္သည္၊ သူတစ္ပါးက မိမိ၏ရာထူးအေျခအေန ေလွ်ာၾကေအာင္ ၾကံစည္ေနလွ်င္လည္း အကာအကြယ္ေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္မႈ မခံရေအာင္လည္း စြမ္းေပေသးသည္။
၁။ ပူေရႏၲံ ေဗာဓိသမၻာေရ၊ နိဗၺတၱံ ေမာရေယာနိယံ။
ေယန သံဝိဟိတာရကၡံ၊ မဟာသတၱံ ဝေနစရာ။
၂။ စိရႆံ ဝါယမႏၲာပိ၊ ေနဝ သကၡႎသု ဂဏွိတံု။
''ျဗဟၼမႏၲ''ႏၲိ အကၡာတံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၁-၂။ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္၏ အေျခခံအေဆာက္အဦ ျဖစ္ေသာ ပါရမီတို႔ကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူစဥ္အခါ ဥေဒါင္းမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေတာ္မူခိုက္ ဘုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤေမာရပရိတ္ျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းေအာင္ စီရင္ထားေလသည္။ မုဆိုးတို႔သည္ ဘုရား အေလာင္းဥေဒါင္းမင္းကို ဖမ္းယူရန္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဖမ္း၍ မရႏိုင္ၾကကုန္၊ ဤ ေမာရ ပရိတ္ကို ျမတ္ေသာ မႏၲရားဟူ၍ပင္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခဲ့၏။
ယခုအခါ ဤေမာရပရိတ္ေတာ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္း ရြတ္ဆိုၾကကုန္စို႔။
၃။ ဥေဒတ'ယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊ ဟရိႆဝေဏၰာ ပထဝိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆာမိ ဟရိႆဝဏၰံ ပထဝိပၸဘာသံ၊
တယာ'ဇၨ ဂုတၱာ ဝိဟေရမု ဒိဝသံ။
၃။ ေနမင္းသည္ လူတို႔၏ မ်က္စိသဖြယ္လည္းျဖစ္၏၊ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ မင္းလည္းျဖစ္၏၊ ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ အဆင္းလည္းရွိ၏၊ ေျမျပင္တစ္ခုလံုးကို ထြန္းပေသာ အလင္းေရာင္လည္းရွိ၏၊ ယခု ဤေနမင္းသည္ တက္လတ္ေပ၏။ ကြၽႏ္ုပ္သည္ ေရႊအဆင္းရွိေသာ ေျမျပင္၌ ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ ဤေနမင္း ကို ရွိခိုးပါ၏၊ ႐ိုေသပါ၏။ ယေန႔တစ္ေန႔လံုး အသင္ေနမင္း၏ အေစာင့္ အေရွာက္ကို ခံယူျပီး ကြၽႏ္ုပ္ေနပါအံ့။
၄။ ေယ ျဗာဟၼဏာ ေဝဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ' ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၳဳ ဗုဒၶါနံ' နမတၳဳ ေဗာဓိယာ။
နေမာ ဝိမုတၱာနံ, နေမာ ဝိမုတၱိယာ။
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊ ေမာေရာ စရတိ ဧသနာ။
၄။ ျမတ္စြာဘုရားတို႔မည္သည္မွာ မေကာင္းမႈဟူသမွ်ကို အပျပဳကုန္ျပီးျဖစ္၏၊ တရားအားလံုးကို သိျမင္ေတာ္မူၾက ၿပီးျဖစ္၏၊ ထိုဘုရားရွင္တို႔အား ကြၽႏ္ုပ္ ရွိခိုးပါ၏။ ထို ဘုရားရွင္တို႔ကလည္း ကြၽႏ္ုပ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္ သတည္း။ သစၥာေလးပါးကို သိျမင္ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အားလည္း ရွိခိုးပါ၏။ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္, သဗၺညဳတ ဉာဏ္ေတာ္အားလည္း ရွိခိုးပါ၏။ ကိေလသာမွ ကင္းလြတ္ ကုန္ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အားလည္း ရွိခိုးပါ၏။ အရဟတၱဖိုလ္တရား အားလည္း ရွိခိုးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။
ဤသို႔လွ်င္ ဘုရားေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ပရိတ္ အရံအတားကို ျပဳၿပီးမွ အစာရွာထြက္ေလ၏။
၅။ အေပတ'ယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊
ဟရိႆဝေဏၰာ ပထဝိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆာမိ ဟရိႆဝဏၰံ ပထဝိပၸဘာသံ၊
တယာ'ဇၨ ဂုတၱာ ဝိဟေရမု ရတၱႎ။
၅။ ေနမင္းသည္ လူတို႔၏ မ်က္စိႏွင့္တူ၏၊ ျမတ္ေသာမင္းလည္းျဖစ္၏၊ ေရႊ အဆင္းအေရာင္လည္းရွိ၏၊ ေျမျပင္၌လည္း ထြန္းလင္းေတာက္ပ၏၊ ဤေနမင္း သည္ ယခုဝင္ေလ၏။ ကြၽႏ္ုပ္သည္ ေရႊအဆင္းရွိေသာေျမျပင္၌ ေတာက္ပေသာ အေရာင္ရွိေသာ ရွင္ေနမင္းကို ဦးညြတ္ရွိခိုးပါ၏၊ ယခုတစ္ညဥ့္လံုး အရွင္ေနမင္း ၏ အေစာင့္အေရွာက္ကို ခံယူ၍ ကြၽႏ္ုပ္ေနပါအံ့။
၆။ ေယ ျဗာဟၼဏာ ေဝဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ, ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၳဳ ဗုဒၶါနံ, နမတၳဳ ေဗာဓိယာ၊
နေမာ ဝိမုတၱာနံ, နေမာ ဝိမုတၱိယာ။
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊
ေမာေရာ ဝါသ' မကပၸယိ။
၆။ မေကာင္းမႈဟူသမွ်ကို ဖယ္ရွားျပီး တရားအလံုးစံုကို သိေတာ္မူကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔အား ဦးညြတ္ရွိခိုးပါ၏။ ထို ဘုရားရွင္တို႔သည္ ကြၽႏ္ုပ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသတည္း။ သစၥာေလးပါးကို သိျမင္ၿပီးေသာ အရိယာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား လည္းေကာင္း၊ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္, သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္အား လည္းေကာင္း၊ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖြဲ႔မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား လည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဖိုလ္ တရားေတာ္အား လည္းေကာင္း ကြၽႏ္ုပ္ရွိခိုးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။
ဤသို႔လွ်င္ ဥေဒါင္းမင္းသည္ ပရိတ္အရံအတားကိုျပဳ၍ ညဥ့္အခါ၌ ေနေလ၏။
ေမာရသုတ္ ျမန္မာျပန္ ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
၆- ဝ႗သုတ္-
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
ဝ႗သုတ္
ဝ႗သုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ဳိး
မီးေဘးလြတ္ကင္းေစႏိုင္ပါသည္၊ မိမိကိုယ္တိုင္ မီးေဘး မသင့္ရေအာင္ မိမိအိမ္ မိမိရပ္ကြက္ မီးေဘးကင္းေအာင္ သစၥာျပဳႏိုင္သည္။
၁။ ပူေရႏၲံ ေဗာဓိသမၻာေရ၊ နိဗၺတၱံ ဝ႗ဇာတိယံ။
ယႆ ေတေဇန ဒါဝဂၢိ၊ မဟာသတၱံ ဝိဝဇၨယိ။
၁။ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို ရရွိျခင္း၏ အေျခခံျဖစ္ေသာ ပါရမီတို႔ကို ျဖည့္က်င့္ ေသာ ဘုရားအေလာင္းသည္ ႏုစဥ္ဘဝက ငံုးငွက္မ်ဳိး၌ ျဖစ္ရေလသည္။ ဘုရား အေလာင္း ငံုးငယ္ကို ဤပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးေၾကာင့္ ေတာမီးကြင္းရေလ၏။
၂။ ေထရႆ သာရိပုတၱႆ၊ ေလာကနာေထန ဘာသိတံ။
ကပၸ႒ာယႎ မဟာေတဇံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ ဤပရိတ္ေတာ္ကို အရွင္သာရိပုတၱရာ မဟာေထရ္ျမတ္အား ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ ဤပရိတ္ေတာ္သည္ ကမၻာတည္လိမ့္မည္။ တန္ခိုး လြန္စြာႀကီး၏။ ယခုအခါ ထိုငံုးမင္းပရိတ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္းရြတ္ဆိုၾကပါစို႔။
၃။ အတၳိ ေလာေက သီလဂုေဏာ၊ သစၥံ ေသာေစယ်' ႏုဒၵယာ။
ေတန သေစၥန ကာဟာမိ၊ သစၥကိရိယ' မုတၱမံ။
၃။ ေလာက၌ သီလ၏ဂုဏ္ေက်းဇူးသည္ ရွိေပ၏။ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကား သည္ ရွိေပ၏။ ကိုယ္ေရး, ႏႈတ္ေရး, စိတ္ေရး လံုးဝစင္ၾကယ္ျခင္းသည္ ရွိေပ၏။ သတၱဝါတို႔အား ၾကင္နာသနားျခင္းသည္ ရွိေပ၏။ ဤသို႔ေသာ သစၥာစကားျဖင့္ အတုမရွိေသာ သစၥာျပဳျခင္းကို ငါဘုရားႏုစဥ္က ျပဳခဲ့ဖူးေလျပီ။
၄။ အာဝေဇၨတြာ ဓမၼဗလံ၊ သရိတြာ ပုဗၺေက ဇိေန။
သစၥဗလ' မဝႆာယ၊ သစၥကိရိယ' မကာသ'ဟံ။
၄။ သစၥာတရား၏ စြမ္းပကားကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၿပီး ေရွးေရွး ေသာဘုရားရွင္ တို႔ကို ေအာက္ေမ့သတိရၿပီး သစၥာ၏ အစြမ္းကို အမွီျပဳ၍ သစၥာျပဳခဲ့ဖူးေလၿပီ။
၅။ သႏၲိ ပကၡာ အပတနာ၊ သႏၲိ ပါဒါ အဝဥၥနာ။
မာတာ ပိတာ စ နိကၡႏၲာ၊ ဇာတေဝဒ ပဋိကၠမ။
၅။ အို ေတာမီး ငါ့မွာ အေတာင္တို႔ ရွိပါေသာ္လည္း မပ်ံႏိုင္ေသးပါ၊ ငါ့မွာ ေျခတို႔ ရွိပါေသာ္လည္း မသြားတတ္ေသးပါ၊ ငါ၏ မိဘတို႔သည္လည္း (ငါ့ကိုထား၍) ထြက္သြားၾကေလၿပီ၊ အို ေတာမီး ငါ့ကို ဖဲၾကဥ္ပါေလာ့။
၆။ သဟ သေစၥ ကေတ မယွံ၊ မဟာပဇၨလိေတာ သိခီ။
ဝေဇၨသိ ေသာဠသကရီသာနိ၊ ဥဒကံ ပတြာ ယထာ သိခီ။
သေစၥန ေမ သေမာ နတၳိ၊ ဧသာ ေမ သစၥပါရမီ။
ဝ႗သုတၱံ နိ႒ိတံ။
၆။ ခ်စ္သားသာရိပုတၱရာ ဤကဲ့သို႔ ငါဘုရားေလာင္း ငံုးငယ္က သစၥာျပဳလိုက္ ေသာအခါ သစၥာျပဳၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ေတာမီးသည္ ေရသို႔ေရာက္၍ ဖဲၾကဥ္ရသကဲ့သို႔ ငါ့ကို ဖဲၾကဥ္ေလ၏၊ အရွိန္အလွ်ံႀကီးမားလွေသာ ေတာမီးသည္ မင္းပယ္ ၁၆-ပယ္စာခန္႔မွ် ကြင္းေလ၏။ ခ်စ္သားသာရိပုတၱရာ ငါ၏သစၥာစကား ႏွင့္တူေသာ တရားမည္သည္ မရွိေခ်၊ ဤပါရမီကား ငါဘုရား၏ သစၥာပါရမီပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ဝ႗သုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
ဝ႗သုတ္
ဝ႗သုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ဳိး
မီးေဘးလြတ္ကင္းေစႏိုင္ပါသည္၊ မိမိကိုယ္တိုင္ မီးေဘး မသင့္ရေအာင္ မိမိအိမ္ မိမိရပ္ကြက္ မီးေဘးကင္းေအာင္ သစၥာျပဳႏိုင္သည္။
၁။ ပူေရႏၲံ ေဗာဓိသမၻာေရ၊ နိဗၺတၱံ ဝ႗ဇာတိယံ။
ယႆ ေတေဇန ဒါဝဂၢိ၊ မဟာသတၱံ ဝိဝဇၨယိ။
၁။ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို ရရွိျခင္း၏ အေျခခံျဖစ္ေသာ ပါရမီတို႔ကို ျဖည့္က်င့္ ေသာ ဘုရားအေလာင္းသည္ ႏုစဥ္ဘဝက ငံုးငွက္မ်ဳိး၌ ျဖစ္ရေလသည္။ ဘုရား အေလာင္း ငံုးငယ္ကို ဤပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးေၾကာင့္ ေတာမီးကြင္းရေလ၏။
၂။ ေထရႆ သာရိပုတၱႆ၊ ေလာကနာေထန ဘာသိတံ။
ကပၸ႒ာယႎ မဟာေတဇံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ ဤပရိတ္ေတာ္ကို အရွင္သာရိပုတၱရာ မဟာေထရ္ျမတ္အား ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ ဤပရိတ္ေတာ္သည္ ကမၻာတည္လိမ့္မည္။ တန္ခိုး လြန္စြာႀကီး၏။ ယခုအခါ ထိုငံုးမင္းပရိတ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္းရြတ္ဆိုၾကပါစို႔။
၃။ အတၳိ ေလာေက သီလဂုေဏာ၊ သစၥံ ေသာေစယ်' ႏုဒၵယာ။
ေတန သေစၥန ကာဟာမိ၊ သစၥကိရိယ' မုတၱမံ။
၃။ ေလာက၌ သီလ၏ဂုဏ္ေက်းဇူးသည္ ရွိေပ၏။ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကား သည္ ရွိေပ၏။ ကိုယ္ေရး, ႏႈတ္ေရး, စိတ္ေရး လံုးဝစင္ၾကယ္ျခင္းသည္ ရွိေပ၏။ သတၱဝါတို႔အား ၾကင္နာသနားျခင္းသည္ ရွိေပ၏။ ဤသို႔ေသာ သစၥာစကားျဖင့္ အတုမရွိေသာ သစၥာျပဳျခင္းကို ငါဘုရားႏုစဥ္က ျပဳခဲ့ဖူးေလျပီ။
၄။ အာဝေဇၨတြာ ဓမၼဗလံ၊ သရိတြာ ပုဗၺေက ဇိေန။
သစၥဗလ' မဝႆာယ၊ သစၥကိရိယ' မကာသ'ဟံ။
၄။ သစၥာတရား၏ စြမ္းပကားကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၿပီး ေရွးေရွး ေသာဘုရားရွင္ တို႔ကို ေအာက္ေမ့သတိရၿပီး သစၥာ၏ အစြမ္းကို အမွီျပဳ၍ သစၥာျပဳခဲ့ဖူးေလၿပီ။
၅။ သႏၲိ ပကၡာ အပတနာ၊ သႏၲိ ပါဒါ အဝဥၥနာ။
မာတာ ပိတာ စ နိကၡႏၲာ၊ ဇာတေဝဒ ပဋိကၠမ။
၅။ အို ေတာမီး ငါ့မွာ အေတာင္တို႔ ရွိပါေသာ္လည္း မပ်ံႏိုင္ေသးပါ၊ ငါ့မွာ ေျခတို႔ ရွိပါေသာ္လည္း မသြားတတ္ေသးပါ၊ ငါ၏ မိဘတို႔သည္လည္း (ငါ့ကိုထား၍) ထြက္သြားၾကေလၿပီ၊ အို ေတာမီး ငါ့ကို ဖဲၾကဥ္ပါေလာ့။
၆။ သဟ သေစၥ ကေတ မယွံ၊ မဟာပဇၨလိေတာ သိခီ။
ဝေဇၨသိ ေသာဠသကရီသာနိ၊ ဥဒကံ ပတြာ ယထာ သိခီ။
သေစၥန ေမ သေမာ နတၳိ၊ ဧသာ ေမ သစၥပါရမီ။
ဝ႗သုတၱံ နိ႒ိတံ။
၆။ ခ်စ္သားသာရိပုတၱရာ ဤကဲ့သို႔ ငါဘုရားေလာင္း ငံုးငယ္က သစၥာျပဳလိုက္ ေသာအခါ သစၥာျပဳၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ေတာမီးသည္ ေရသို႔ေရာက္၍ ဖဲၾကဥ္ရသကဲ့သို႔ ငါ့ကို ဖဲၾကဥ္ေလ၏၊ အရွိန္အလွ်ံႀကီးမားလွေသာ ေတာမီးသည္ မင္းပယ္ ၁၆-ပယ္စာခန္႔မွ် ကြင္းေလ၏။ ခ်စ္သားသာရိပုတၱရာ ငါ၏သစၥာစကား ႏွင့္တူေသာ တရားမည္သည္ မရွိေခ်၊ ဤပါရမီကား ငါဘုရား၏ သစၥာပါရမီပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ဝ႗သုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
Sunday, June 15, 2008
၇- ဓဇဂၢသုတ္-
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
ဓဇဂၢသုတ္
ဓဇဂၢသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိးတရား
ဤသုတ္ကို ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားလွ်င္ ပိုမို၍ ဉာဏ္ေကာင္းလာေစႏိုင္သည္။ မည္သည့္ေနရာသို႔ျဖစ္ေစ ေန႔ေန႔ညည တစ္ေယာက္တည္းသြားရဲ၊ လာရဲ၊ ေနရဲေစသည္။ စိတ္တန္ခိုးလည္းႀကီးလာလိမ့္မည္၊ ပရိတ္သတ္အလယ္မွာ ေျပာရဲ ဆိုရဲ ရွိလာႏိုင္သည္။ မိမိ၏ ဘဝအေျခအေန ခိုင္ျမဲေစသည္၊ ရာထူးတည္ျမဲေရး, စည္းစိမ္တည္ျမဲေရးအတြက္ အက်ဳိးျပဳလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
၁။ ယႆာ' ႏုႆရေဏနာပိ၊ အႏၲလိေကၡပိ ပါဏိေနာ။
ပတိ႒' မဓိဂစၧႏၲိ၊ ဘူမိယံ ဝိယ သဗၺထာ။
ဓဇဂၢသုတ္ျမန္မာျပန္
၁။ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ကာမွ်ျဖင့္ ေကာင္းကင္၌ပင္ တည္ခိုက္ၾကံဳေသာ္လည္း ေျမျပင္မွာလို ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ တည္ခြင့္ရေလသည္။
၂။ သဗၺဳပဒၵဝဇာလမွာ၊ ယကၡေစာရာဒိသမၻဝါ။
ဂဏနာ န စ မုတၱာနံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးေဘး၊ ခိုးသူေဘးစေသာ ေဘး အႏၲရာယ္အသြယ္သြယ္မွ လြတ္ေျမာက္ၾကရေသာလူတို႔ကို ေရတြက္၍ပင္ မကုန္ႏိုင္ပါေခ်။
ယခုအခါ ဤပရိတ္ေတာ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္းရြတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ဧဝံ ေမ သုတံ-
ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတၴိယံ ဝိဟရတိ
ေဇတဝေန အနာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။
၃။ သံဃဥကၠ႒ သံဃနာယကျဖစ္ေတာ္မူေသာ မဟာကႆဖအရွင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ အာနႏၵာေထရ္သည္ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားထံမွ တိုက္႐ိုက္ ဤကဲ့သို႔ ၾကားနာမွတ္သားထားလိုက္ပါ၏။
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္ေသေ႒းႀကီး၏ ႏွလံုးေမြ႔ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ဖြယ္ရာရွိေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းႀကီး၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္ မူပါသည္။
၄။ တၾတ ေခါ ဘဂဝါ ဘိကၡဴ အာမေႏၲသိ ''ဘိကၡေဝါ''တိ။''ဘဒေႏၲ''တိ ေတ ဘိကၡဴ ဘဂဝေတာ ပစၥေႆာသံု။
ဘဂဝါ ဧတဒေဝါစ-
ဘူတပုဗၺံ ဘိကၡေဝ ေဒဝါသုရသဂၤါေမာ သမုပဗ်ဴေဠွာ အေဟာသိ။ အထ ေခါ ဘိကၡေဝ သေကၠာ ေဒဝါနမိေႏၵာ ေဒေဝ တာဝတႎေသ အာမေႏၲသိ-
''သေစ မာရိသာ ေဒဝါနံ သဂၤါမဂတာနံ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊ မေမဝ တသၼႎ သမေယ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ မမံ ဟိ ေဝါ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။''
၄။ ထိုသို႔ေနေတာ္မူစဥ္အခါ ျမတ္စြာဘုရားက ''ရဟန္းတို႔''ဟူ၍ ရဟန္းအမ်ားကို ေခၚေတာ္မူပါသည္။ ရဟန္းတို႔လည္း ျမတ္စြာဘုရား စကားေတာ္ကို ခံယူရန္ အသင့္ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ၾကားေဟာႁမြက္ ေတာ္ မူပါသည္။
ခ်စ္သားတို႔ ေရွးအခါက တာဝတႎသာနတ္ႏွင့္ အသုရာနတ္စစ္သည္တို႔ စစ္ခင္းခဲ့ၾကဖူး၏။ ထိုအခါ သိၾကားမင္းသည္ တာဝတႎသာနတ္စစ္သည္တို႔ကို ေခၚယူၿပီး ဤသို႔ ေျပာၾကားခဲ့၏။ ''အေမာင္နတ္သားတို႔ သင္တို႔သည္ စစ္ေျမျပင္မွာ ေၾကာက္ရြ႔ံျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ သည္ရွိေသာ္ ငါသိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္လိုက္ၾကကုန္ေလာ့၊ ဤသို႔ ၾကည့္လိုက္ပါလွ်င္ သင္တို႔ အေၾကာက္ေျပၾကလိမ့္မည္။ မတုန္မလႈပ္ ရဲရင့္လာၾကလိမ့္မည္၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ားလည္း ေျပေပ်ာက္သြားၾက လိမ့္မည္''။
၅။ ေနာ ေစ ေမ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေက ယ်ာထ။ ပဇာပတိႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိ တတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၅။ ''အကယ္၍ ငါ၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ကင္းသြားလိမ့္ မည္''။
၆။ ေနာ ေစ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဝ႐ုဏႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၆။ ''အကယ္၍ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီး ေမြးညင္း ထျခင္းမ်ား ကင္းေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္''။
၇။ ေနာ ေစ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဤသာန-ႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဤသာနႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇ-ႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံ-ေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတီတိ။
၇။ ''အကယ္၍ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ဤသာနနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ဤသာနနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြး ညင္း ထျခင္းမ်ား ေျပေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္''။
ဤသို႔လွ်င္ သိၾကားမင္းက တာဝတႎသာနတ္တို႔ကို အသိေပးေလ၏။
၈။ တံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ သကၠႆ ဝါ ေဒဝါန မိႏၵႆ ဓဇဂံၢ ဥေလႅာကယတံ ပဇာပတိႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဝ႐ုဏႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဤသာနႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆ တိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီေယထာပိ ေနာပိ ပဟီေယထ။
၈။ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ နတ္တို႔အရွင္ သိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ေသာနတ္မ်ား၊ သို႔တည္း မဟုတ္ ပဇာပတိနတ္မင္း၊ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၊ ဤသာနနတ္မင္းတို႔၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ေသာ နတ္မ်ားအား ေၾကာက္ လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ၾကက္သီး ေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ေသာ္လည္း ေပ်ာက္မည္၊ မေပ်ာက္ဘဲလည္း ေနခ်င္ေနလိမ့္မည္။
၉။ တံ ကိႆ ေဟတု?
သေကၠာ ဟိ ဘိကၡေဝ ေဒဝါနမိေႏၵာ
အဝီတရာေဂါ အဝီတေဒါေသာ အဝီတေမာေဟာ
ဘီ႐ု ဆမၻီ ဥၾတာသီ ပလာယီတိ။
၉။ အေၾကာင္းမူကား နတ္တို႔အရွင္သိၾကားမင္းလည္း ရာဂကင္းသူမဟုတ္၊ ေဒါသကင္းသူမဟုတ္၊ ေမာဟကင္းသူမဟုတ္။ သူကိုယ္ႏိႈက္က ေၾကာက္တတ္ ၏၊ တဆတ္ဆတ္တုန္တတ္၏၊ လန္႔ဖ်ပ္တတ္၏၊ ထြက္ေျပးတတ္၏။
၁ဝ။ အဟဥၥ ေခါ ဘိကၡေဝ ဧဝံ ဝဒါမိ-
သေစ တုမွာကံ ဘိကၡေဝ
အရညဂတာနံ ဝါ ႐ုကၡမူလဂတာနံ ဝါ
သုညာဂါရဂတာနံ ဝါ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ
ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊
မေမဝ တသၼႎ သမေယ အႏုႆေရယ်ာထ၊
၁ဝ။ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ကား မလြဲ ဧကန္ ဤသို႔ ေဟာေပအံ့၊ ေတာထဲ၌ တစ္ပါးတည္း ေနေသာအခါ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ေနေသာအခါ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ ရာတြင္ေနေသာအခါမ်ား၌ ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္း တစ္ခုခု ျဖစ္လာခဲ့လွ်င္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို ဤသို႔ေအာက္ေမ့ၾကေလာ့။
၁၁။ ''ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ အရဟံ,
သမၼာသမၺဳေဒၶါ, ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ, သုဂေတာ,
ေလာကဝိဒူ, အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ,
သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ, ဗုေဒၶါ, ဘဂဝါ''တိ။
၁၁။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိေလသာတို႔မွ ကင္းေဝးေတာ္မူ၏၊ ကိေလသာ ရန္သူတို႔ကို ပယ္သတ္ၿပီး ျဖစ္၏၊ သံသရာစက္ဝန္း၏ အကန္႔အေထာက္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးၿပီးျဖစ္၏၊ ပစၥည္းေလးပါး ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္၏၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္လွ်င္ မေကာင္းမႈဒုစ႐ိုက္ကို ေရွာင္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အရဟံ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာင္းမြန္လွစြာ သယမၻဴဉာဏ္ျမတ္မဟာျဖင့္ မိမိအလိုလို သစၥာေလးပါး တရားျမတ္ကို ထိုးထြင္း၍သိေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သမၼာ သမၺဳေဒၶါ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝိဇၨာသံုးပါး၊ ဝိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏ တစ္ဆယ့္ငါးပါးတို႔ႏွင့္ လံုးဝဥႆံုျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏ သို႔ျဖစ္၍ ''ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ နိဗၺာန္သို႔သာလွ်င္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မတ္မတ္ ေကာင္းစြာ သြားေတာ္မူ၏၊ စကားဆိုရန္ ခြင့္ေျခာက္တန္တို႔တြင္ ဟုတ္မွန္က်ဳိးေၾကာင္း စကားေကာင္းကိုသာ ဆိုေတာ္မူတတ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သုဂေတာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမေလာက၊ ႐ူပေလာက၊ အ႐ူပေလာကဟူေသာ ေလာကသံုးပါး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သတၱေလာက၊ သခၤါရေလာက၊ ၾသကာသ ေလာကဟူေသာ ေလာကႀကီးသံုးပါးတို႔ကို မေဖာက္မျပန္ သယမၻဴဉာဏ္ျဖင့္ အမွန္ထိုးထြင္း အလင္းထင္ေပၚ သိျမင္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ေလာကဝိဒူ'' ဟူ ေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း အတုမရွိ၊ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း အတုမရွိေသာ မိမိ၏တရားျဖင့္ ဆံုးမတတ္၏၊ ဆံုးမထိုက္ေသာ လူ၊ နတ္၊ ဘီလူး၊ တိရစၧာန္ၾကမ္းမ်ားကိုပင္ ေသဝပ္ၿငိမ္သက္ေအာင္ ႏိုင္နင္းစြာ ဆံုးမေတာ္ မူႏိုင္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူအေပါင္း၊ နတ္အေပါင္းတို႔အား ေကာင္းစြာ သြန္သင္ ဆံုးမတတ္ေသာ လူနတ္တို႔၏ ဆရာေကာင္းျဖစ္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ''ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားအားလံုးကို ကိုယ္တိုင္လည္း ထိုးထြင္းသိျမင္ေတာ္မူ ၏၊ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း သစၥာေလးပါးတရားကို သိျမင္ေအာင္ ေဟာေျပာ ျပသႏိုင္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဗုေဒၶါ''ဟူေသာဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အစိုးရျခင္း၊ တရားရွိျခင္း၊ အျခံအရံမ်ားျခင္း၊ က်က္သေရ ရွိျခင္း၊ အလိုအတိုင္းျဖစ္ျခင္း၊ လံု႔လစြမ္းအားအျပည့္ရွိျခင္းဟူေသာ ဘုန္းေတာ္ ေျခာက္ပါးႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဘဂဝါ''ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
၁၂။ မမံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၂။ ဤကဲ့သို႔ ငါဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္ တို႔ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ ၾကေလာ့။ ဘုရားဂုဏ္ကို ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့မိသည္ရွိေသာ္ သင္တို႔အား ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထ ျခင္းဟူသမွ် ေပ်ာက္ကင္း သြားေပလိမ့္မည္။
၁၃။ ေနာ ေစ မံ အႏုႆေရယ်ာထ၊
အထ ဓမၼံ အႏုႆေရယ်ာထ-
၁၃။ အကယ္၍ ဘုရားဂုဏ္ကို မဆင္ျခင္၊ မေအာက္ ေမ့မိသည္ရွိေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဤသို႔ ေအာက္ေမ့ သတိရၾက။
၁၄။ ''သြာကၡာေတာ ဘဂဝတာ ဓေမၼာ,
သႏၵိ႒ိေကာ, အကာလိေကာ,
ဧဟိပႆိေကာ, ၾသပေနယ်ိေကာ,
ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟီ''တိ။
၁၄။ တရားေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားက ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ''သြာကၡာတ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပ သည္။
တရားေတာ္သည္ မ်က္ေမွာက္၌ပင္ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို ေပးတတ္ေသာ ေၾကာင့္ ''သႏၵိ႒ိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ အခါမလင့္ အက်ဳိးေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ''အကာလိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါ ေပသည္။
တရားေတာ္သည္ လာပါ, ႐ႈပါ, က်င့္ၾကံပါဟူ၍ မပါပါေအာင္ ေခၚေဆာင္တိုက္ တြန္း ျပညႊန္းျခင္းငွာ ထိုက္ေသာေၾကာင့္ ''ဧဟိပႆိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ လူတို႔အား နတ္ရြာနိဗၺာန္သို႔ ပို႔ေဆာင္ ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ''ၾသပေနယ်ိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ ပညာရွိသူ ရွင္လူအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔ အေနျဖင့္ အသီးသီး တစ္ဦးစီ တစ္ဦးစီ မိမိတို႔၏စိတ္၌ ကပ္၍ ေဆာင္ထားထိုက္ေသာ ေၾကာင့္ ''ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟိ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
၁၅။ ဓမၼံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၅။ ဤသို႔လွ်င္ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့မိေသာသူအား ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမႊးညင္း ထျခင္းဟူသမွ် လံုးဝ ေပ်ာက္ကင္း သြားေပလိမ့္မည္။
၁၆။ ေနာ ေစ ဓမၼံ အႏုႆေရယာထ၊
အထ သံဃံ အႏုႆေရယ်ာထ-
၁၆။ အကယ္၍မ်ား ဘုရားဂုဏ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တရားဂုဏ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ျဖစ္ပါက ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေအာက္ေမ့ရာ၏။
၁၇။ ''သုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဉာယပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ယဒိဒံ စတၱာရိ ပုရိသယုဂါနိ အ႒,ပုရိသပုဂၢလာ၊
ဧသ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ
အာဟုေနေယ်ာ, ပါဟုေနေယ်ာ,
ဒကၡိေဏေယ်ာ, အဥၨလီကရဏီေယာ,
အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆာ''တိ။
၁၇။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္အက်ဳိးငွာ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သုပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ နိိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္ရရွိေရးအတြက္ ေျဖာင့္မတ္စြာ လမ္းမွန္ေသာ အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္ရရွိေရးႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာအက်င့္ကို သာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဉာယပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ အ႐ိုအေသျပဳျခင္းကို ခံယူထိုက္ေအာင္ အက်င့္သီလကို ေကာင္းစြာ ျဖည့္က်င့္ေတာ္ မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
ထိုဘုရားတပည့္ အရိယာသံဃာသည္ (အခ်ဳပ္အားျဖင့္) အေရအတြက္ေလးစံု ပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္ရွိေပ၏။ ထိုသံဃာေတာ္သည္ အေဝးမွ တကူးတကေဆာင္ယူ ၍ ပူေဇာ္သမႈျပဳျခင္းကိုလည္း ခံယူထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အာဟုေနေယ်ာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
ဧည့္သည္တို႔အားရည္စူး၍ အထူးျပဳလုပ္ထားေသာ ပစၥည္းဝတၳဳတို႔ကိုလည္း မိမိအားလွဴလွ်င္ ေကာင္းစြာ ခံယူထိုက္ေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ပါဟုေနေယ်ာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
ေလာက၌ အျမတ္ဆံုး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေသာ အလွဴကိုလည္း ထိုက္ထိုက္ တန္တန္ ခံယူႏိုင္ေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဒကၡိေဏေယ်ာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
လူနတ္တို႔၏ ရွိခိုးျခင္းကိုလည္း ခံထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အဥၨလီကရဏီေယာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
လူတို႔က ေကာင္းမႈတည္းဟူေသာ မ်ဳိးေစ့ကိုစိုက္ပ်ဳိးရာ ႀကဲခ်ရာ အတုမရွိ လယ္ယာေျမေကာင္းသဖြယ္လည္း ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေပ၏။
၁၈။ သံဃံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၈။ ဤသို႔လွ်င္ သံဃာေတာ္၏ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ ေမ့ ရာ၏။ သံဃာ့ဂုဏ္သို႔ စိတ္ညြတ္၍ အာ႐ံုျပဳမိေသာသင္တို႔အား ေၾကာက္လန္႔ ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္း ဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္သြား လိမ့္မည္။
၁၉။ တံ ကိႆ ေဟတု?
တထာဂေတာ ဟိ ဘိကၡေဝ
အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ
ဝီတရာေဂါ ဝီတေဒါေသာ ဝီတေမာေဟာ
အဘီ႐ု အဆမၻီ အႏုၾတာသီ အပလာယီတိ။
၁၉။ ထိုစကားမွန္ေပ၏။ အေၾကာင္းမူကား ဝိပႆီ စေသာ ေရွးေရွးေသာ ဘုရားရွင္မ်ားနည္းတူ ေကာင္းစြာပြင့္ထြန္းလာေသာ ငါဘုရားသည္ လူသူ ေလးပါးကင္းသည့္ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို မျပဳမလုပ္၊ ေကာင္းစြာ ကိုယ္တိုင္ သစၥာတရားျမတ္ကို ထိုးထြင္းသိျမင္ၿပီးျဖစ္၏။ တဏွာရာဂ လံုးဝကင္း၏။ အမ်က္ေဒါသ လံုးဝကင္း၏။ မသိေမာဟ လံုးဝ ကင္း၏။ အေၾကာက္အလန္႔မရွိ၊ ေၾကာက္၍တုန္လႈပ္ သည္ဟူ၍ လံုးဝမရွိ၊ ေၾကာက္လန္႔၍ ထြက္ေျပး သည္ဟူ၍လည္း ဘယ္ခါမွ်မရွိ၊ သို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ ေသာ ဘုရားဂုဏ္ တရားဂုဏ္ သံဃာဂုဏ္ကို အာ႐ံုညႊတ္၍ ၾကည္ညိဳစိတ္ထား ပြားမ်ားသူမွာ ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္ရၿမဲ ျဖစ္ေလသည္။
၂ဝ။ ဣဒ မေဝါစ ဘဂဝါ၊ ဣဒံ ဝတြာန သုဂေတာ
အထာပရံ ဧတဒေဝါစ သတၳာ။
၂ဝ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ဆက္လက္၍ ဤသို႔တဖန္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူျပန္၏-
၂၁။ အရေည ႐ုကၡမူေလ ဝါ၊
သုညာဂါေရ ဝ ဘိကၡေဝါ။
အႏုႆေရထ သမၺဳဒၶံ၊
ဘယံ တုမွာက ေနာ သိယာ။
၂၁။ ''ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ ေတာ၌ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားဂုဏ္ကို သတိရၾက၊ သတိရလွ်င္ သင္တို႔ မေၾကာက္မရြံ႔ ေနႏိုင္ၾကလတၱံ႕။
၂၂။ ေနာ ေစ ဗုဒၶံ သေရယ်ာထ၊
ေလာကေဇ႒ံ နရာသဘံ။
အထ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
၂၂။ လူနတ္တို႔၏ အႀကီးအျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ ကို မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ျဖစ္ၾကလွ်င္ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ကို သတိရၾက။
၂၃။ ေနာ ေစ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
အထ သံဃံ သေရယ်ာထ၊
ပုညေကၡတၱံ အႏုတၱရံ။
၂၃။ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ကို အမွတ္မရၾကလွ်င္ ေကာင္းမႈမ်ဳိးေစ့စိုက္ပ်ဳိးရာ အတုမရွိ လယ္ေျမေကာင္း ႏွင့္တူေသာ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ ပြားမ်ားၾက။
၂၄။ ဧဝံ ဗုဒၶံ သရႏၲာနံ၊
ဓမၼံ သံဃဥၥ ဘိကၡေဝါ။
ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ၊
ေလာမဟံေသာ န ေဟႆတိ။
ဓဇဂၢသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၂၄။ ဤကဲ့သို႔ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊ တရားေတာ္ ျမတ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့သည္ရွိေသာ္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္းဟူသမွ် လံုးဝ မျဖစ္ေပၚလတၱံ႕။
ဓဇဂၢသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
ဓဇဂၢသုတ္
ဓဇဂၢသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိးတရား
ဤသုတ္ကို ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားလွ်င္ ပိုမို၍ ဉာဏ္ေကာင္းလာေစႏိုင္သည္။ မည္သည့္ေနရာသို႔ျဖစ္ေစ ေန႔ေန႔ညည တစ္ေယာက္တည္းသြားရဲ၊ လာရဲ၊ ေနရဲေစသည္။ စိတ္တန္ခိုးလည္းႀကီးလာလိမ့္မည္၊ ပရိတ္သတ္အလယ္မွာ ေျပာရဲ ဆိုရဲ ရွိလာႏိုင္သည္။ မိမိ၏ ဘဝအေျခအေန ခိုင္ျမဲေစသည္၊ ရာထူးတည္ျမဲေရး, စည္းစိမ္တည္ျမဲေရးအတြက္ အက်ဳိးျပဳလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
၁။ ယႆာ' ႏုႆရေဏနာပိ၊ အႏၲလိေကၡပိ ပါဏိေနာ။
ပတိ႒' မဓိဂစၧႏၲိ၊ ဘူမိယံ ဝိယ သဗၺထာ။
ဓဇဂၢသုတ္ျမန္မာျပန္
၁။ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ကာမွ်ျဖင့္ ေကာင္းကင္၌ပင္ တည္ခိုက္ၾကံဳေသာ္လည္း ေျမျပင္မွာလို ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ တည္ခြင့္ရေလသည္။
၂။ သဗၺဳပဒၵဝဇာလမွာ၊ ယကၡေစာရာဒိသမၻဝါ။
ဂဏနာ န စ မုတၱာနံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးေဘး၊ ခိုးသူေဘးစေသာ ေဘး အႏၲရာယ္အသြယ္သြယ္မွ လြတ္ေျမာက္ၾကရေသာလူတို႔ကို ေရတြက္၍ပင္ မကုန္ႏိုင္ပါေခ်။
ယခုအခါ ဤပရိတ္ေတာ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္းရြတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ဧဝံ ေမ သုတံ-
ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတၴိယံ ဝိဟရတိ
ေဇတဝေန အနာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။
၃။ သံဃဥကၠ႒ သံဃနာယကျဖစ္ေတာ္မူေသာ မဟာကႆဖအရွင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ အာနႏၵာေထရ္သည္ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားထံမွ တိုက္႐ိုက္ ဤကဲ့သို႔ ၾကားနာမွတ္သားထားလိုက္ပါ၏။
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္ေသေ႒းႀကီး၏ ႏွလံုးေမြ႔ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ဖြယ္ရာရွိေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းႀကီး၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္ မူပါသည္။
၄။ တၾတ ေခါ ဘဂဝါ ဘိကၡဴ အာမေႏၲသိ ''ဘိကၡေဝါ''တိ။''ဘဒေႏၲ''တိ ေတ ဘိကၡဴ ဘဂဝေတာ ပစၥေႆာသံု။
ဘဂဝါ ဧတဒေဝါစ-
ဘူတပုဗၺံ ဘိကၡေဝ ေဒဝါသုရသဂၤါေမာ သမုပဗ်ဴေဠွာ အေဟာသိ။ အထ ေခါ ဘိကၡေဝ သေကၠာ ေဒဝါနမိေႏၵာ ေဒေဝ တာဝတႎေသ အာမေႏၲသိ-
''သေစ မာရိသာ ေဒဝါနံ သဂၤါမဂတာနံ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊ မေမဝ တသၼႎ သမေယ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ မမံ ဟိ ေဝါ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။''
၄။ ထိုသို႔ေနေတာ္မူစဥ္အခါ ျမတ္စြာဘုရားက ''ရဟန္းတို႔''ဟူ၍ ရဟန္းအမ်ားကို ေခၚေတာ္မူပါသည္။ ရဟန္းတို႔လည္း ျမတ္စြာဘုရား စကားေတာ္ကို ခံယူရန္ အသင့္ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ၾကားေဟာႁမြက္ ေတာ္ မူပါသည္။
ခ်စ္သားတို႔ ေရွးအခါက တာဝတႎသာနတ္ႏွင့္ အသုရာနတ္စစ္သည္တို႔ စစ္ခင္းခဲ့ၾကဖူး၏။ ထိုအခါ သိၾကားမင္းသည္ တာဝတႎသာနတ္စစ္သည္တို႔ကို ေခၚယူၿပီး ဤသို႔ ေျပာၾကားခဲ့၏။ ''အေမာင္နတ္သားတို႔ သင္တို႔သည္ စစ္ေျမျပင္မွာ ေၾကာက္ရြ႔ံျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ သည္ရွိေသာ္ ငါသိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္လိုက္ၾကကုန္ေလာ့၊ ဤသို႔ ၾကည့္လိုက္ပါလွ်င္ သင္တို႔ အေၾကာက္ေျပၾကလိမ့္မည္။ မတုန္မလႈပ္ ရဲရင့္လာၾကလိမ့္မည္၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ားလည္း ေျပေပ်ာက္သြားၾက လိမ့္မည္''။
၅။ ေနာ ေစ ေမ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေက ယ်ာထ။ ပဇာပတိႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိ တတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၅။ ''အကယ္၍ ငါ၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ကင္းသြားလိမ့္ မည္''။
၆။ ေနာ ေစ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဝ႐ုဏႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၆။ ''အကယ္၍ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီး ေမြးညင္း ထျခင္းမ်ား ကင္းေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္''။
၇။ ေနာ ေစ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဤသာန-ႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဤသာနႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇ-ႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံ-ေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတီတိ။
၇။ ''အကယ္၍ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ဤသာနနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ဤသာနနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြး ညင္း ထျခင္းမ်ား ေျပေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္''။
ဤသို႔လွ်င္ သိၾကားမင္းက တာဝတႎသာနတ္တို႔ကို အသိေပးေလ၏။
၈။ တံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ သကၠႆ ဝါ ေဒဝါန မိႏၵႆ ဓဇဂံၢ ဥေလႅာကယတံ ပဇာပတိႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဝ႐ုဏႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဤသာနႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆ တိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီေယထာပိ ေနာပိ ပဟီေယထ။
၈။ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ နတ္တို႔အရွင္ သိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ေသာနတ္မ်ား၊ သို႔တည္း မဟုတ္ ပဇာပတိနတ္မင္း၊ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၊ ဤသာနနတ္မင္းတို႔၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ေသာ နတ္မ်ားအား ေၾကာက္ လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ၾကက္သီး ေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ေသာ္လည္း ေပ်ာက္မည္၊ မေပ်ာက္ဘဲလည္း ေနခ်င္ေနလိမ့္မည္။
၉။ တံ ကိႆ ေဟတု?
သေကၠာ ဟိ ဘိကၡေဝ ေဒဝါနမိေႏၵာ
အဝီတရာေဂါ အဝီတေဒါေသာ အဝီတေမာေဟာ
ဘီ႐ု ဆမၻီ ဥၾတာသီ ပလာယီတိ။
၉။ အေၾကာင္းမူကား နတ္တို႔အရွင္သိၾကားမင္းလည္း ရာဂကင္းသူမဟုတ္၊ ေဒါသကင္းသူမဟုတ္၊ ေမာဟကင္းသူမဟုတ္။ သူကိုယ္ႏိႈက္က ေၾကာက္တတ္ ၏၊ တဆတ္ဆတ္တုန္တတ္၏၊ လန္႔ဖ်ပ္တတ္၏၊ ထြက္ေျပးတတ္၏။
၁ဝ။ အဟဥၥ ေခါ ဘိကၡေဝ ဧဝံ ဝဒါမိ-
သေစ တုမွာကံ ဘိကၡေဝ
အရညဂတာနံ ဝါ ႐ုကၡမူလဂတာနံ ဝါ
သုညာဂါရဂတာနံ ဝါ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ
ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊
မေမဝ တသၼႎ သမေယ အႏုႆေရယ်ာထ၊
၁ဝ။ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ကား မလြဲ ဧကန္ ဤသို႔ ေဟာေပအံ့၊ ေတာထဲ၌ တစ္ပါးတည္း ေနေသာအခါ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ေနေသာအခါ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ ရာတြင္ေနေသာအခါမ်ား၌ ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္း တစ္ခုခု ျဖစ္လာခဲ့လွ်င္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို ဤသို႔ေအာက္ေမ့ၾကေလာ့။
၁၁။ ''ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ အရဟံ,
သမၼာသမၺဳေဒၶါ, ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ, သုဂေတာ,
ေလာကဝိဒူ, အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ,
သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ, ဗုေဒၶါ, ဘဂဝါ''တိ။
၁၁။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိေလသာတို႔မွ ကင္းေဝးေတာ္မူ၏၊ ကိေလသာ ရန္သူတို႔ကို ပယ္သတ္ၿပီး ျဖစ္၏၊ သံသရာစက္ဝန္း၏ အကန္႔အေထာက္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးၿပီးျဖစ္၏၊ ပစၥည္းေလးပါး ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္၏၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္လွ်င္ မေကာင္းမႈဒုစ႐ိုက္ကို ေရွာင္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အရဟံ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာင္းမြန္လွစြာ သယမၻဴဉာဏ္ျမတ္မဟာျဖင့္ မိမိအလိုလို သစၥာေလးပါး တရားျမတ္ကို ထိုးထြင္း၍သိေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သမၼာ သမၺဳေဒၶါ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝိဇၨာသံုးပါး၊ ဝိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏ တစ္ဆယ့္ငါးပါးတို႔ႏွင့္ လံုးဝဥႆံုျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏ သို႔ျဖစ္၍ ''ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ နိဗၺာန္သို႔သာလွ်င္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မတ္မတ္ ေကာင္းစြာ သြားေတာ္မူ၏၊ စကားဆိုရန္ ခြင့္ေျခာက္တန္တို႔တြင္ ဟုတ္မွန္က်ဳိးေၾကာင္း စကားေကာင္းကိုသာ ဆိုေတာ္မူတတ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သုဂေတာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမေလာက၊ ႐ူပေလာက၊ အ႐ူပေလာကဟူေသာ ေလာကသံုးပါး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သတၱေလာက၊ သခၤါရေလာက၊ ၾသကာသ ေလာကဟူေသာ ေလာကႀကီးသံုးပါးတို႔ကို မေဖာက္မျပန္ သယမၻဴဉာဏ္ျဖင့္ အမွန္ထိုးထြင္း အလင္းထင္ေပၚ သိျမင္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ေလာကဝိဒူ'' ဟူ ေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း အတုမရွိ၊ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း အတုမရွိေသာ မိမိ၏တရားျဖင့္ ဆံုးမတတ္၏၊ ဆံုးမထိုက္ေသာ လူ၊ နတ္၊ ဘီလူး၊ တိရစၧာန္ၾကမ္းမ်ားကိုပင္ ေသဝပ္ၿငိမ္သက္ေအာင္ ႏိုင္နင္းစြာ ဆံုးမေတာ္ မူႏိုင္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူအေပါင္း၊ နတ္အေပါင္းတို႔အား ေကာင္းစြာ သြန္သင္ ဆံုးမတတ္ေသာ လူနတ္တို႔၏ ဆရာေကာင္းျဖစ္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ''ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားအားလံုးကို ကိုယ္တိုင္လည္း ထိုးထြင္းသိျမင္ေတာ္မူ ၏၊ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း သစၥာေလးပါးတရားကို သိျမင္ေအာင္ ေဟာေျပာ ျပသႏိုင္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဗုေဒၶါ''ဟူေသာဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အစိုးရျခင္း၊ တရားရွိျခင္း၊ အျခံအရံမ်ားျခင္း၊ က်က္သေရ ရွိျခင္း၊ အလိုအတိုင္းျဖစ္ျခင္း၊ လံု႔လစြမ္းအားအျပည့္ရွိျခင္းဟူေသာ ဘုန္းေတာ္ ေျခာက္ပါးႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဘဂဝါ''ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
၁၂။ မမံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၂။ ဤကဲ့သို႔ ငါဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္ တို႔ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ ၾကေလာ့။ ဘုရားဂုဏ္ကို ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့မိသည္ရွိေသာ္ သင္တို႔အား ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထ ျခင္းဟူသမွ် ေပ်ာက္ကင္း သြားေပလိမ့္မည္။
၁၃။ ေနာ ေစ မံ အႏုႆေရယ်ာထ၊
အထ ဓမၼံ အႏုႆေရယ်ာထ-
၁၃။ အကယ္၍ ဘုရားဂုဏ္ကို မဆင္ျခင္၊ မေအာက္ ေမ့မိသည္ရွိေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဤသို႔ ေအာက္ေမ့ သတိရၾက။
၁၄။ ''သြာကၡာေတာ ဘဂဝတာ ဓေမၼာ,
သႏၵိ႒ိေကာ, အကာလိေကာ,
ဧဟိပႆိေကာ, ၾသပေနယ်ိေကာ,
ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟီ''တိ။
၁၄။ တရားေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားက ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ''သြာကၡာတ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပ သည္။
တရားေတာ္သည္ မ်က္ေမွာက္၌ပင္ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို ေပးတတ္ေသာ ေၾကာင့္ ''သႏၵိ႒ိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ အခါမလင့္ အက်ဳိးေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ''အကာလိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါ ေပသည္။
တရားေတာ္သည္ လာပါ, ႐ႈပါ, က်င့္ၾကံပါဟူ၍ မပါပါေအာင္ ေခၚေဆာင္တိုက္ တြန္း ျပညႊန္းျခင္းငွာ ထိုက္ေသာေၾကာင့္ ''ဧဟိပႆိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ လူတို႔အား နတ္ရြာနိဗၺာန္သို႔ ပို႔ေဆာင္ ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ''ၾသပေနယ်ိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ ပညာရွိသူ ရွင္လူအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔ အေနျဖင့္ အသီးသီး တစ္ဦးစီ တစ္ဦးစီ မိမိတို႔၏စိတ္၌ ကပ္၍ ေဆာင္ထားထိုက္ေသာ ေၾကာင့္ ''ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟိ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
၁၅။ ဓမၼံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၅။ ဤသို႔လွ်င္ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့မိေသာသူအား ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမႊးညင္း ထျခင္းဟူသမွ် လံုးဝ ေပ်ာက္ကင္း သြားေပလိမ့္မည္။
၁၆။ ေနာ ေစ ဓမၼံ အႏုႆေရယာထ၊
အထ သံဃံ အႏုႆေရယ်ာထ-
၁၆။ အကယ္၍မ်ား ဘုရားဂုဏ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တရားဂုဏ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ျဖစ္ပါက ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေအာက္ေမ့ရာ၏။
၁၇။ ''သုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဉာယပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ယဒိဒံ စတၱာရိ ပုရိသယုဂါနိ အ႒,ပုရိသပုဂၢလာ၊
ဧသ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ
အာဟုေနေယ်ာ, ပါဟုေနေယ်ာ,
ဒကၡိေဏေယ်ာ, အဥၨလီကရဏီေယာ,
အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆာ''တိ။
၁၇။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္အက်ဳိးငွာ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သုပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ နိိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္ရရွိေရးအတြက္ ေျဖာင့္မတ္စြာ လမ္းမွန္ေသာ အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္ရရွိေရးႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာအက်င့္ကို သာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဉာယပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ အ႐ိုအေသျပဳျခင္းကို ခံယူထိုက္ေအာင္ အက်င့္သီလကို ေကာင္းစြာ ျဖည့္က်င့္ေတာ္ မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
ထိုဘုရားတပည့္ အရိယာသံဃာသည္ (အခ်ဳပ္အားျဖင့္) အေရအတြက္ေလးစံု ပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္ရွိေပ၏။ ထိုသံဃာေတာ္သည္ အေဝးမွ တကူးတကေဆာင္ယူ ၍ ပူေဇာ္သမႈျပဳျခင္းကိုလည္း ခံယူထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အာဟုေနေယ်ာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
ဧည့္သည္တို႔အားရည္စူး၍ အထူးျပဳလုပ္ထားေသာ ပစၥည္းဝတၳဳတို႔ကိုလည္း မိမိအားလွဴလွ်င္ ေကာင္းစြာ ခံယူထိုက္ေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ပါဟုေနေယ်ာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
ေလာက၌ အျမတ္ဆံုး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေသာ အလွဴကိုလည္း ထိုက္ထိုက္ တန္တန္ ခံယူႏိုင္ေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဒကၡိေဏေယ်ာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
လူနတ္တို႔၏ ရွိခိုးျခင္းကိုလည္း ခံထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အဥၨလီကရဏီေယာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
လူတို႔က ေကာင္းမႈတည္းဟူေသာ မ်ဳိးေစ့ကိုစိုက္ပ်ဳိးရာ ႀကဲခ်ရာ အတုမရွိ လယ္ယာေျမေကာင္းသဖြယ္လည္း ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေပ၏။
၁၈။ သံဃံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၈။ ဤသို႔လွ်င္ သံဃာေတာ္၏ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ ေမ့ ရာ၏။ သံဃာ့ဂုဏ္သို႔ စိတ္ညြတ္၍ အာ႐ံုျပဳမိေသာသင္တို႔အား ေၾကာက္လန္႔ ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္း ဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္သြား လိမ့္မည္။
၁၉။ တံ ကိႆ ေဟတု?
တထာဂေတာ ဟိ ဘိကၡေဝ
အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ
ဝီတရာေဂါ ဝီတေဒါေသာ ဝီတေမာေဟာ
အဘီ႐ု အဆမၻီ အႏုၾတာသီ အပလာယီတိ။
၁၉။ ထိုစကားမွန္ေပ၏။ အေၾကာင္းမူကား ဝိပႆီ စေသာ ေရွးေရွးေသာ ဘုရားရွင္မ်ားနည္းတူ ေကာင္းစြာပြင့္ထြန္းလာေသာ ငါဘုရားသည္ လူသူ ေလးပါးကင္းသည့္ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို မျပဳမလုပ္၊ ေကာင္းစြာ ကိုယ္တိုင္ သစၥာတရားျမတ္ကို ထိုးထြင္းသိျမင္ၿပီးျဖစ္၏။ တဏွာရာဂ လံုးဝကင္း၏။ အမ်က္ေဒါသ လံုးဝကင္း၏။ မသိေမာဟ လံုးဝ ကင္း၏။ အေၾကာက္အလန္႔မရွိ၊ ေၾကာက္၍တုန္လႈပ္ သည္ဟူ၍ လံုးဝမရွိ၊ ေၾကာက္လန္႔၍ ထြက္ေျပး သည္ဟူ၍လည္း ဘယ္ခါမွ်မရွိ၊ သို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ ေသာ ဘုရားဂုဏ္ တရားဂုဏ္ သံဃာဂုဏ္ကို အာ႐ံုညႊတ္၍ ၾကည္ညိဳစိတ္ထား ပြားမ်ားသူမွာ ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္ရၿမဲ ျဖစ္ေလသည္။
၂ဝ။ ဣဒ မေဝါစ ဘဂဝါ၊ ဣဒံ ဝတြာန သုဂေတာ
အထာပရံ ဧတဒေဝါစ သတၳာ။
၂ဝ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ဆက္လက္၍ ဤသို႔တဖန္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူျပန္၏-
၂၁။ အရေည ႐ုကၡမူေလ ဝါ၊
သုညာဂါေရ ဝ ဘိကၡေဝါ။
အႏုႆေရထ သမၺဳဒၶံ၊
ဘယံ တုမွာက ေနာ သိယာ။
၂၁။ ''ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ ေတာ၌ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားဂုဏ္ကို သတိရၾက၊ သတိရလွ်င္ သင္တို႔ မေၾကာက္မရြံ႔ ေနႏိုင္ၾကလတၱံ႕။
၂၂။ ေနာ ေစ ဗုဒၶံ သေရယ်ာထ၊
ေလာကေဇ႒ံ နရာသဘံ။
အထ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
၂၂။ လူနတ္တို႔၏ အႀကီးအျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ ကို မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ျဖစ္ၾကလွ်င္ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ကို သတိရၾက။
၂၃။ ေနာ ေစ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
အထ သံဃံ သေရယ်ာထ၊
ပုညေကၡတၱံ အႏုတၱရံ။
၂၃။ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ကို အမွတ္မရၾကလွ်င္ ေကာင္းမႈမ်ဳိးေစ့စိုက္ပ်ဳိးရာ အတုမရွိ လယ္ေျမေကာင္း ႏွင့္တူေသာ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ ပြားမ်ားၾက။
၂၄။ ဧဝံ ဗုဒၶံ သရႏၲာနံ၊
ဓမၼံ သံဃဥၥ ဘိကၡေဝါ။
ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ၊
ေလာမဟံေသာ န ေဟႆတိ။
ဓဇဂၢသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၂၄။ ဤကဲ့သို႔ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊ တရားေတာ္ ျမတ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့သည္ရွိေသာ္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္းဟူသမွ် လံုးဝ မျဖစ္ေပၚလတၱံ႕။
ဓဇဂၢသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
၈- အာဋာနာဋိယသုတ္-
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
အာဋာနာဋိယသုတ္
အာဋာနာဋိယသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိးတရား
ဤသုတ္ကို မျပတ္ရြတ္ေပးလွ်င္ နတ္တို႔က လိုလားသည္၊ နတ္လိုက လူလို၊ လူလိုက ၿဂိဳဟ္မ၊ ကံဇာတာ ထလာေစႏိုင္သည္၊ စုန္းပေယာဂ၊ တေစၧ၊ ေျမဖုတ္ဘီလူး ပူးကပ္လွ်င္ ဤသုတ္ျဖင့္ ထုတ္ျပစ္ႏိုင္သည္၊ ပေယာဂ ခြာေဆးတစ္မ်ဳိးျဖစ္ေပသည္။ ဤသုတ္ကို ရြတ္ေပးလွ်င္ လူနာကို အပမမွီႏိုင္ေပ။
၁။ အပၸႆေႏၷဟိ နာထႆ၊ သာသေန သာဓုသမၼေတ။
အမႏုေႆဟိ စေ႑ဟိ၊ သဒါ ကိဗၺိသကာရိဘိ။
အာဋာနာဋိယသုတ္ျမန္မာျပန္
၁။ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းက ေကာင္းပါေပသည္ဟု လကၡံ ခ်ီးက်ဴးထားေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္ကိုပင္ မၾကည္ညိဳ မသက္ဝင္ႏိုင္ၾကေသာ လူၾကမ္း၊ ဘီလူးတို႔သည္ ရက္စက္တတ္ၾကကုန္၏။ မည္သည့္အခါမဆို ႏိုင္ထက္စီးနင္း ႏွိပ္စက္ကလူ ျပဳတတ္ၾကကုန္၏။
၂။ ပရိသာနံ စတႆႏၷံ၊ အဟႎသာယ စ ဂုတၱိယာ။
ယံ ေဒေသသိ မဟာဝီေရာ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ ထိုဘီလူးၾကမ္းတို႔က ပရိတ္သတ္ကို မညႇဥ္းဆဲ မႏွိပ္စက္ႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ သူတို႔ကပင္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္လာေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ႀကီးျမတ္ေသာ လံု႔လရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားက ဤအာဋာနာဋိယပရိတ္ အရံအတားကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ယခုအခါ၌ ဤပရိတ္ေတာ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္း၍ ရြတ္ဆိုၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ဝိပႆိႆ စ နမတၳဳ၊ စကၡဳမႏၲႆ သိရီမေတာ။
သိခိႆပိ စ နမတၳဳ၊ သဗၺဘူတာႏုကမၸိေနာ။
၃။ စကၡဳငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ဘုန္းက်က္သေရႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ဝိပႆီျမတ္စြာဘုရားအား အကြၽႏ္ုပ္၏ ဦးညြတ္ရွိခိုးျခင္း ျဖစ္ပါေစ၊ သတၱဝါ အားလံုးအေပၚ ၾကင္နာသနားမႈျဖင့္ အစဥ္သနား ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူေသာ သိခီ ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကြၽႏ္ုပ္၏ ဦးညြတ္ရွိခိုးမႈျဖစ္ပါေစ။
၄။ ေဝႆဘုႆ စ နမတၳဳ၊ ႏွာတကႆ တပႆိေနာ။
နမတၳဳ ကကုသႏၶႆ၊ မာရေသနာပမဒၵိေနာ။
၄။ မေကာင္းမႈ အညစ္အေၾကးကို ေဆးေၾကာသန္႔စင္ၿပီး ျဖစ္ေသာ၊ ၿခဳိးျခံေသာအက်င့္ကိုလည္း က်င့္ေတာ္မူေသာ ေဝႆဘူျမတ္စြာဘုရားအား လည္း အကြၽႏ္ုပ္ရွိခိုးပါ၏၊ မာရ္စစ္သည္အေပါင္းကို ႏွိမ္နင္းေအာင္ျမင္ေတာ္မူ ေသာ ကကုသန္ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကြၽႏ္ုပ္ ရွိခိုးပါ၏။
၅။ ေကာဏာဂမနႆ နမတၳဳ၊ ျဗဟၼဏႆ ဝုသီမေတာ။
ကႆပႆ စ နမတၳဳ၊ ဝိပၸမုတၱႆ သဗၺဓိ။
၅။ မေကာင္းမႈဟူသမွ် အပျပဳၿပီးေသာ ငါးပါးေသာဝသီေဘာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူ ေသာ ေကာဏာဂံု ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကြၽႏ္ုပ္ ရွိခိုးပါ၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ ကိေလသာတို႔မွ လြတ္ကင္းေတာ္မူၿပီးေသာ ကႆပျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကြၽႏ္ုပ္ ရွိခိုးပါ၏။
၆။ အဂႌရသႆ နမတၳဳ၊ သက်ပုတၱႆ သိရီမေတာ။
ေယာ ဣမံ ဓမၼံ ေဒေသသိ၊ သဗၺဒုကၡာပႏူဒနံ။
၆။ ေဂါတမဘုရားရွင္သည္ လူတို႔၏ ဆင္းရဲဒုကၡဟူသမွ်ကို ပယ္ေျဖာက္ႏိုင္စြမ္း ရွိေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူေပ၏၊ ကိုယ္ေတာ္မွလည္း အေရာင္အဝါ ကြန္႔ျမဴးျဖာယွက္ ထြက္ေတာ္မူ၏၊ ဘုန္းက်က္သေရႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏၊ သက်သာကီဝင္မင္းသားလည္း ျဖစ္ေတာ္မူ၏၊ ထိုေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားအား အကြၽႏ္ုပ္၏ ဦးညြတ္ရွိခိုးျခင္းသည္ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၇။ ေယ စာပိ နိဗၺဳတာ ေလာေက၊ ယထာဘူတံ ဝိပႆိသံု။
ေတ ဇနာ အပိသုဏာထ၊ မဟႏၲာ ဝီတသာရဒါ။
၇။ ေလာက၌ ၿငိမ္းေအးကုန္ၿပီးေသာ ဘုရားရွင္ အဆူဆူတို႔သည္ ယထာ ဘူတက်က် သိကုန္၏၊ ေခ်ာပစ္ကုန္းတိုက္ေသာ စကားမ်ဳိးကို မည္သည့္အခါမွ် ဆိုမိန္႔ေတာ္မမူ၊ ႀကီးလည္း ႀကီးျမတ္ကုန္၏၊ ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္းလည္း ကင္းကုန္၏။
၈။ ဟိတံ ေဒဝမႏုႆာနံ၊ ယံ နမႆႏၲိ ေဂါတမံ။
ဝိဇၨာစရဏသမၸႏၷံ၊ မဟႏၲံ ဝီတသာရဒံ။
၈။ ဝိဇၨာသံုးပါး၊ ဝိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏတစ္ဆယ့္ငါးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူ၍ ျမတ္လွစြာေသာ ရဲရင့္ျခင္းအတိရွိေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔၏ အစီးအပြားကို ေဆာင္ေတာ္မူတတ္ေသာ ေဂါတမႏြယ္ဖြား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားကို ရွိခိုးဦးညြတ္ ၾကပါ ကုန္၏။
၉။ ဧေတ စေည စ သမၺဳဒၶါ၊ အေနကသတေကာဋိေယာ။
သေဗၺ ဗုဒၶါ သမသမာ၊ သေဗၺ ဗုဒၶါ မဟိဒၶိကာ။
၉။ ဝိပႆီ၊ သိခီ၊ ေဝႆဘူ၊ ကကုသန္၊ ေကာဏာဂံု၊ ကႆပ၊ ေဂါတမဟူေသာ ဘုရားခုႏွစ္ဆူတို႔ႏွင့္တကြ အကုေဋမက မ်ားလွစြာေသာ ဘုရားရွင္အားလံုးတို႔ သည္ ပေစၥကဗုဒၶါ ရဟႏၲာမ်ားႏွင့္ တူေတာ္မမူကုန္၊ ဆိုခဲ့ပါ သဗၺညဳဘုရားရွင္ခ်င္း သာ တူေတာ္မူၾကကုန္၏၊ ဘုရားရွင္ အားလံုးပင္ တန္ခိုးဣဒၶိ လြန္စြာႀကီးမား ၾကကုန္၏။
၁ဝ။ သေဗၺ ဒသဗလူေပတာ၊ ေဝသာရေဇၨဟု' ပါဂတာ။
သေဗၺ ေတ ပဋိဇာနႏၲိ၊ အာသဘံ ဌာန မုတၱမံ။
၁ဝ။ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္ အားေတာ္ဆယ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူၾက၏၊ ရဲရင့္ေသာ ေဝသာရဇၨဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူၾက၏၊ ျမတ္ေသာ ေယာက်္ား ျဖစ္ေတာ္မူ၍ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ရရွိေၾကာင္းဝန္ခံၾကကုန္၏။
၁၁။ သီဟနာဒံ နဒေႏၲ' ေတ၊ ပရိသာသု ဝိသာရဒါ။
ျဗဟၼစကၠံ ပဝေတၱႏၲိ၊ ေလာေက အပၸဋိဝတၱိယံ။
၁၁။ ဘုရားရွင္တို႔မည္သည္ ပရိသတ္ဗိုလ္ပံုအလယ္၌ လြန္စြာရဲရင့္ေတာ္မူၾက၏။ ေကသရာဇာျခေသၤ့မင္းကဲ့သို႔ ရဲရဲ ရင့္ရင့္စကားဆိုၾက၏၊ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ် မလည္မပတ္ေစႏိုင္ေသာ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကိုလည္း လည္ပတ္ ေစကုန္၏။
၁၂။ ဥေပတာ ဗုဒၶဓေမၼဟိ၊ အ႒ာရသဟိ နာယကာ။
ဗာတၱႎသလကၡဏူေပတာ၊ သီတာႏုဗ်ဥၨနာဓရာ။
၁၂။ ဘုရားရွင္တို႔သည္ လူသံုးပါးတို႔၏ ခရီးလမ္းညႊန္ ျဖစ္ၾက၏။ ဘုရား၏ ေက်းဇူးတရား ဆယ့္ရွစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုၾကကုန္၏။ သံုးဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ ေယာက်္ားျမတ္တို႔၏ လကၡဏာေတာ္ႀကီးတို႔ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူၾက၏။ လကၡဏာေတာ္ငယ္ရွစ္ဆယ္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူၾက၏။
၁၃။ ဗ်ာမပၸဘာယ သုပၸဘာ၊ သေဗၺ ေတ မုနိကုဥၨရာ။
ဗုဒၶါ သဗၺညဳေနာ ဧေတ၊ သေဗၺ ခီဏာသဝါ ဇိနာ။
၁၃။ ဘုရားရွင္ဟူသမွ် ကိုယ္ေတာ္အလံုးမွ တလံမွ်ေလာက္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ အျမဲထြက္လ်က္ရွိ၏၊ ရဟန္းဟူသမွ်တို႔ထက္ ႀကီးျမတ္၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ တရားကိုလည္းသိ၏၊ ကိေလသာ အာသေဝါလည္း ကင္း၏၊ မာရ္ငါးပါးကိုလည္း ေအာင္ၿပီးျဖစ္၏။
၁၄။ မဟာပဘာ မဟာေတဇာ၊ မဟာပညာ မဟဗၺလာ။
မဟာကာ႐ုဏိကာ ဓီရာ၊ သေဗၺသာနံ သုခါဝဟာ။
၁၄။ ဘုရားရွင္တို႔သည္ မ်ားျမတ္ေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္၊ ႀကီးေသာတန္ခိုး၊ ထြတ္ျမတ္ေသာပညာ၊ စြမ္းသန္ေသာခြန္ အား၊ အတိုင္းမသိေသာက႐ုဏာ၊ စြဲျမဲေသာလံု႔လတို႔ကို ပိုင္ေတာ္မူၾက၏၊ သတၱဝါအမ်ား၏ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို လည္း ေဆာင္ေတာ္မူတတ္ၾကကုန္၏။
၁၅။ ဒီပါ နာထာ ပတိ႒ာ စ၊ တာဏာ ေလဏာ စ ပါဏိနံ။
ဂတီ ဗႏၲဴ မေဟႆာသာ၊ သရဏာ စ ဟိေတသိေနာ။
၁၅။ ဘုရားရွင္တို႔သည္ သတၱဝါအေပါင္းတို႔၏ မွီခိုရာကြၽန္းလည္းျဖစ္ ၏၊ ကိုးကြယ္ရာလည္းျဖစ္၏၊ တည္ရာလည္းျဖစ္၏၊ ေစာင့္ေရွာက္ရာလည္း ျဖစ္၏၊ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ပုန္းကြယ္ရာလည္း ျဖစ္၏၊ လားေရာက္ရာလည္း ျဖစ္၏၊ ေဆြမ်ဳိးသဖြယ္လည္း ျဖစ္၏၊ ေအာက္ေမ့ရာလည္း ျဖစ္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔ သည္ ျမတ္ေသာမွီရာလည္း မည္ေပ၏၊ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြါးကိုလည္း ရွာၾကံေလ့ရွိၾကကုန္၏။
၁၆။ သေဒဝကႆ ေလာကႆ၊ သေဗၺ ဧေတ ပရာယဏာ။
ေတသာ'ဟံ သိရသာ ပါေဒ၊ ဝႏၵာမိ ပုရိသုတၱေမ။
၁၆။ ထိုဘုရားရွင္တိုင္းသည္ နတ္တို႔၏လဲေလ်ာင္းရာ၊ လူတို႔၏မွီခိုရာ ျဖစ္ၾက ကုန္၏၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေယာက်္ားဟူ သမွ်တို႔ထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူ ေသာ ထိုဘုရားရွင္တို႔၏ ေျခေတာ္တို႔ကို ဦးႏွိမ္႐ိုက်ဳိး ရွိခိုးပါ၏။
၁၇။ ဝစသာ မနသာ ေစဝ၊ ဝႏၵာေမ'ေတ တထာဂေတ။
သယေန အာသေန ဌာေန၊ ဂမေန စာပိ သဗၺဒါ။
၁၇။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အိပ္ေနေသာအခါ၌ ျဖစ္ေစ၊ ထိုင္ေန ေသာအခါ၌ ျဖစ္ေစ၊ ရပ္ေနေသာအခါ၌ ျဖစ္ေစ၊ လမ္းသြားေနေသာအခါ၌ ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္အခါ၌ မဆို ထိုဘုရားရွင္တို႔အား ႏႈတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း အျမဲမျပတ္ ရွိခိုးပါ၏။
၁၈။ သဒါ သုေခန ရကၡႏၲဳ၊ ဗုဒၶါ သႏၲိကရာ တုဝံ။
ေတဟိ တြံ ရကၡိေတာ သေႏၲာ၊ မုေတၱာ သဗၺဘေယဟိ စ။
၁၈။ ကိေလသာအပူအေပါင္းကို ျငိမ္းေအးေအာင္ ျပဳေတာ္ မူတတ္ၾကကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္ သင့္ကို ခ်မ္းသာေအာင္ မျပတ္ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသတည္း။ ဘုရားရွင္တို႔၏ အေစာင့္အေရွာက္ကို ခံယူရေသာ သင္သည္ ၿငိမ္သက္ ခ်မ္းေျမ့ပါေစ၊ ေဘးအႏၲရာယ္ခပ္သိမ္းမွ ကင္းလြတ္ပါေစ။
၁၉။ သဗၺ ေရာဂါ ဝိနီမုေတၱာ၊ သဗၺသႏၲာပဝဇၨိေတာ။
သဗၺေဝရ' မတိကၠေႏၲာ၊ နိဗၺဳေတာ စ တုဝံ ဘဝ။
၁၉။ သင္သည္ အနာမရွိ ပကတိက်န္းမာသူ၊ ပူပန္ျခင္း ကင္းသူ၊ ရန္သူဟူသမွ် ကို လြန္ေျမာက္ႏိုင္သူ၊ ၿငိမ္းေအး ခ်မ္းေျမ့သူ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၂ဝ။ ေတသံ သေစၥန သီေလန၊ ခႏၲီေမတၱာဗေလန စ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂ဝ။ ထိုဘုရားရွင္တို႔သည္ သီလ, သစၥာ, ခႏၲီ, ေမတၱာတို႔၏ စြမ္းပကားျဖင့္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္သနား ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါ ေစကုန္သတည္း။
၂၁။ ပုရတၳိမသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊ သႏၲိ ဘူတာ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၂။ ဒကၡိဏသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊ သႏၲိ ေဒဝါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၃။ ပစၧိမသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊ သႏၲိ နာဂါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၄။ ဥတၱရသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊ သႏၲိ ယကၡာ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၁၊ ၂၂၊ ၂၃၊ ၂၄။ အေရ့ွမ်က္ႏွာ အရပ္၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔ ရွိၾကကုန္၏၊ ေတာင္ဘက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ ကုမၻဏ္နတ္တို႔ ရွိၾကကုန္၏၊ အေနာက္ အရပ္မ်က္ႏွာ၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ နဂါးတို႔ ရွိၾကကုန္၏၊ ေျမာက္ဘက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ ဘီလူးတို႔ ရွိၾကကုန္၏၊ ထိုနတ္, နဂါး, ဘီလူးတို႔သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္တစိုက္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။
၂၅။ ပုရတၳိေမန ဓတရေ႒ာ၊ ဒကၡိေဏန ဝိ႐ူဠွေကာ။
ပစၧိေမန ဝိ႐ူပေကၡာ၊ ကုေဝေရာ ဥတၱရံ ဒိသံ။
၂၅။ အေရ့ွအရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔ကို အစိုးရေသာ ဓတရ႒နတ္မင္း၊ ေတာင္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ကုမၻဏ္တို႔ကို အစိုးရေသာ ဝိ႐ူဠွကနတ္မင္း၊ အေနာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ နဂါးတို႔ကို အစိုးရေသာ ဝိ႐ူပကၡနတ္မင္း၊ ေျမာက္အရပ္ မ်က္ႏွာ၌ ဘီလူးတို႔ကို အစိုးရေသာ ကုေဝရနတ္မင္း။
၂၆။ စတၱာေရာ ေတ မဟာရာဇာ၊ ေလာကပါလာ ယသႆိေနာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၆။ ထိုနတ္မင္းႀကီးေလးေယာက္တို႔သည္ လူတို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္ၾက ကုန္၏၊ အေႁခြအရံလည္း မ်ားကုန္၏၊ ထိုနတ္မင္းႀကီးတို႔သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိ ခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္မျပတ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္ သတည္း။
၂၇။ အာကာသ႒ာ စ ဘူမ႒ာ၊ ေဒဝါ နာဂါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၇။ ေကာင္းကင္၌တည္ေသာ နတ္မ်ား၊ ေျမ၌တည္ေသာ နတ္မ်ား၊ နဂါးမ်ား သည္ တန္ခိုးအလြန္ႀကီးၾကသည္၊ ထိုတန္ခိုးႀကီးနတ္နဂါးတို႔သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အနာမရွိပကတိခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္မျပတ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကေစကုန္သတည္း။
၂၈။ ဣဒၶိမေႏၲာ စ ေယ ေဒဝါ၊ ဝသႏၲာ ဣဓ သာသေန။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၈။ တန္ခိုးႀကီးေသာ နတ္တို႔သည္ ဤဘုရားသာသနာ၌ ေနၾကကုန္၏၊ ထိုသာသနာနတ္တို႔သည္လည္း ကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္မျပတ္ ေစာင့္ေရွာက္ ၾကပါေစကုန္သတည္း။
၂၉။ သဗၺီတိေယာ ဝိဝဇၨႏၲဳ၊ ေသာေကာ ေရာေဂါ ဝိနႆတု။
မာ ေတ ဘဝႏ႖'ႏၲရာယာ၊ သုခီ ဒီဃာယုေကာ ဘဝ။
၂၉။ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းေစကုန္သတည္း၊ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက ကင္းေစကုန္ သတည္း၊ အနာေရာဂါဟူသမွ် ေပ်ာက္ေစကုန္သတည္း၊ သင့္အား အႏၲရာယ္ တစ္စံုတစ္ရာ မျဖစ္ေစသတည္း၊ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာႏွင့္ အသက္ရွည္စြာ ေနရပါေစ သတည္း။
၃ဝ။ အဘိဝါဒနသီလိႆ၊ နိစၥံ ဝုၯာပစာယိေနာ။
စတၱာေရာ ဓမၼာ ဝၯႏၲိ၊ အာယု ဝေဏၰာ သုခံ ဗလံ။
အာဋာနာဋိယသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၃ဝ။ ရတနာျမတ္သံုးပါးအား ႐ိုေသစြာ ရွိခိုးဆည္းကပ္ေလ့ ရွိေသာသူ၊ သီလ ရွိသူ, သမာဓိရွိသူ, ပညာရွိသူတို႔ကို အျမဲမျပတ္ ႐ိုေသေလးစားတတ္သူသည္ အသက္ရွည္၏၊ အဆင္းလွ၏၊ ခ်မ္းသာႀကီးပြား၏၊ ခြန္အားဗလ တိုးတက္ ေလ၏၊ အသက္ရွည္ျခင္း၊ အဆင္းလွျခင္း၊ ခ်မ္းသာႀကီးျခင္း၊ ခြန္အားႀကီးျခင္း ဟူေသာတရားတို႔သည္ ထိုပုဂၢိဳလ္အဖို႔ ထာဝစဥ္ တိုးတက္လ်က္သာ ေနၾကကုန္ သတည္း။
အာဋာနာဋိယသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ၿပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
အာဋာနာဋိယသုတ္
အာဋာနာဋိယသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိးတရား
ဤသုတ္ကို မျပတ္ရြတ္ေပးလွ်င္ နတ္တို႔က လိုလားသည္၊ နတ္လိုက လူလို၊ လူလိုက ၿဂိဳဟ္မ၊ ကံဇာတာ ထလာေစႏိုင္သည္၊ စုန္းပေယာဂ၊ တေစၧ၊ ေျမဖုတ္ဘီလူး ပူးကပ္လွ်င္ ဤသုတ္ျဖင့္ ထုတ္ျပစ္ႏိုင္သည္၊ ပေယာဂ ခြာေဆးတစ္မ်ဳိးျဖစ္ေပသည္။ ဤသုတ္ကို ရြတ္ေပးလွ်င္ လူနာကို အပမမွီႏိုင္ေပ။
၁။ အပၸႆေႏၷဟိ နာထႆ၊ သာသေန သာဓုသမၼေတ။
အမႏုေႆဟိ စေ႑ဟိ၊ သဒါ ကိဗၺိသကာရိဘိ။
အာဋာနာဋိယသုတ္ျမန္မာျပန္
၁။ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းက ေကာင္းပါေပသည္ဟု လကၡံ ခ်ီးက်ဴးထားေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္ကိုပင္ မၾကည္ညိဳ မသက္ဝင္ႏိုင္ၾကေသာ လူၾကမ္း၊ ဘီလူးတို႔သည္ ရက္စက္တတ္ၾကကုန္၏။ မည္သည့္အခါမဆို ႏိုင္ထက္စီးနင္း ႏွိပ္စက္ကလူ ျပဳတတ္ၾကကုန္၏။
၂။ ပရိသာနံ စတႆႏၷံ၊ အဟႎသာယ စ ဂုတၱိယာ။
ယံ ေဒေသသိ မဟာဝီေရာ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ ထိုဘီလူးၾကမ္းတို႔က ပရိတ္သတ္ကို မညႇဥ္းဆဲ မႏွိပ္စက္ႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ သူတို႔ကပင္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္လာေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ႀကီးျမတ္ေသာ လံု႔လရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားက ဤအာဋာနာဋိယပရိတ္ အရံအတားကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ယခုအခါ၌ ဤပရိတ္ေတာ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္း၍ ရြတ္ဆိုၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ဝိပႆိႆ စ နမတၳဳ၊ စကၡဳမႏၲႆ သိရီမေတာ။
သိခိႆပိ စ နမတၳဳ၊ သဗၺဘူတာႏုကမၸိေနာ။
၃။ စကၡဳငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ဘုန္းက်က္သေရႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ဝိပႆီျမတ္စြာဘုရားအား အကြၽႏ္ုပ္၏ ဦးညြတ္ရွိခိုးျခင္း ျဖစ္ပါေစ၊ သတၱဝါ အားလံုးအေပၚ ၾကင္နာသနားမႈျဖင့္ အစဥ္သနား ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူေသာ သိခီ ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကြၽႏ္ုပ္၏ ဦးညြတ္ရွိခိုးမႈျဖစ္ပါေစ။
၄။ ေဝႆဘုႆ စ နမတၳဳ၊ ႏွာတကႆ တပႆိေနာ။
နမတၳဳ ကကုသႏၶႆ၊ မာရေသနာပမဒၵိေနာ။
၄။ မေကာင္းမႈ အညစ္အေၾကးကို ေဆးေၾကာသန္႔စင္ၿပီး ျဖစ္ေသာ၊ ၿခဳိးျခံေသာအက်င့္ကိုလည္း က်င့္ေတာ္မူေသာ ေဝႆဘူျမတ္စြာဘုရားအား လည္း အကြၽႏ္ုပ္ရွိခိုးပါ၏၊ မာရ္စစ္သည္အေပါင္းကို ႏွိမ္နင္းေအာင္ျမင္ေတာ္မူ ေသာ ကကုသန္ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကြၽႏ္ုပ္ ရွိခိုးပါ၏။
၅။ ေကာဏာဂမနႆ နမတၳဳ၊ ျဗဟၼဏႆ ဝုသီမေတာ။
ကႆပႆ စ နမတၳဳ၊ ဝိပၸမုတၱႆ သဗၺဓိ။
၅။ မေကာင္းမႈဟူသမွ် အပျပဳၿပီးေသာ ငါးပါးေသာဝသီေဘာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူ ေသာ ေကာဏာဂံု ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကြၽႏ္ုပ္ ရွိခိုးပါ၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ ကိေလသာတို႔မွ လြတ္ကင္းေတာ္မူၿပီးေသာ ကႆပျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကြၽႏ္ုပ္ ရွိခိုးပါ၏။
၆။ အဂႌရသႆ နမတၳဳ၊ သက်ပုတၱႆ သိရီမေတာ။
ေယာ ဣမံ ဓမၼံ ေဒေသသိ၊ သဗၺဒုကၡာပႏူဒနံ။
၆။ ေဂါတမဘုရားရွင္သည္ လူတို႔၏ ဆင္းရဲဒုကၡဟူသမွ်ကို ပယ္ေျဖာက္ႏိုင္စြမ္း ရွိေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူေပ၏၊ ကိုယ္ေတာ္မွလည္း အေရာင္အဝါ ကြန္႔ျမဴးျဖာယွက္ ထြက္ေတာ္မူ၏၊ ဘုန္းက်က္သေရႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏၊ သက်သာကီဝင္မင္းသားလည္း ျဖစ္ေတာ္မူ၏၊ ထိုေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားအား အကြၽႏ္ုပ္၏ ဦးညြတ္ရွိခိုးျခင္းသည္ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၇။ ေယ စာပိ နိဗၺဳတာ ေလာေက၊ ယထာဘူတံ ဝိပႆိသံု။
ေတ ဇနာ အပိသုဏာထ၊ မဟႏၲာ ဝီတသာရဒါ။
၇။ ေလာက၌ ၿငိမ္းေအးကုန္ၿပီးေသာ ဘုရားရွင္ အဆူဆူတို႔သည္ ယထာ ဘူတက်က် သိကုန္၏၊ ေခ်ာပစ္ကုန္းတိုက္ေသာ စကားမ်ဳိးကို မည္သည့္အခါမွ် ဆိုမိန္႔ေတာ္မမူ၊ ႀကီးလည္း ႀကီးျမတ္ကုန္၏၊ ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္းလည္း ကင္းကုန္၏။
၈။ ဟိတံ ေဒဝမႏုႆာနံ၊ ယံ နမႆႏၲိ ေဂါတမံ။
ဝိဇၨာစရဏသမၸႏၷံ၊ မဟႏၲံ ဝီတသာရဒံ။
၈။ ဝိဇၨာသံုးပါး၊ ဝိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏတစ္ဆယ့္ငါးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူ၍ ျမတ္လွစြာေသာ ရဲရင့္ျခင္းအတိရွိေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔၏ အစီးအပြားကို ေဆာင္ေတာ္မူတတ္ေသာ ေဂါတမႏြယ္ဖြား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားကို ရွိခိုးဦးညြတ္ ၾကပါ ကုန္၏။
၉။ ဧေတ စေည စ သမၺဳဒၶါ၊ အေနကသတေကာဋိေယာ။
သေဗၺ ဗုဒၶါ သမသမာ၊ သေဗၺ ဗုဒၶါ မဟိဒၶိကာ။
၉။ ဝိပႆီ၊ သိခီ၊ ေဝႆဘူ၊ ကကုသန္၊ ေကာဏာဂံု၊ ကႆပ၊ ေဂါတမဟူေသာ ဘုရားခုႏွစ္ဆူတို႔ႏွင့္တကြ အကုေဋမက မ်ားလွစြာေသာ ဘုရားရွင္အားလံုးတို႔ သည္ ပေစၥကဗုဒၶါ ရဟႏၲာမ်ားႏွင့္ တူေတာ္မမူကုန္၊ ဆိုခဲ့ပါ သဗၺညဳဘုရားရွင္ခ်င္း သာ တူေတာ္မူၾကကုန္၏၊ ဘုရားရွင္ အားလံုးပင္ တန္ခိုးဣဒၶိ လြန္စြာႀကီးမား ၾကကုန္၏။
၁ဝ။ သေဗၺ ဒသဗလူေပတာ၊ ေဝသာရေဇၨဟု' ပါဂတာ။
သေဗၺ ေတ ပဋိဇာနႏၲိ၊ အာသဘံ ဌာန မုတၱမံ။
၁ဝ။ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္ အားေတာ္ဆယ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူၾက၏၊ ရဲရင့္ေသာ ေဝသာရဇၨဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူၾက၏၊ ျမတ္ေသာ ေယာက်္ား ျဖစ္ေတာ္မူ၍ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ရရွိေၾကာင္းဝန္ခံၾကကုန္၏။
၁၁။ သီဟနာဒံ နဒေႏၲ' ေတ၊ ပရိသာသု ဝိသာရဒါ။
ျဗဟၼစကၠံ ပဝေတၱႏၲိ၊ ေလာေက အပၸဋိဝတၱိယံ။
၁၁။ ဘုရားရွင္တို႔မည္သည္ ပရိသတ္ဗိုလ္ပံုအလယ္၌ လြန္စြာရဲရင့္ေတာ္မူၾက၏။ ေကသရာဇာျခေသၤ့မင္းကဲ့သို႔ ရဲရဲ ရင့္ရင့္စကားဆိုၾက၏၊ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ် မလည္မပတ္ေစႏိုင္ေသာ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကိုလည္း လည္ပတ္ ေစကုန္၏။
၁၂။ ဥေပတာ ဗုဒၶဓေမၼဟိ၊ အ႒ာရသဟိ နာယကာ။
ဗာတၱႎသလကၡဏူေပတာ၊ သီတာႏုဗ်ဥၨနာဓရာ။
၁၂။ ဘုရားရွင္တို႔သည္ လူသံုးပါးတို႔၏ ခရီးလမ္းညႊန္ ျဖစ္ၾက၏။ ဘုရား၏ ေက်းဇူးတရား ဆယ့္ရွစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုၾကကုန္၏။ သံုးဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ ေယာက်္ားျမတ္တို႔၏ လကၡဏာေတာ္ႀကီးတို႔ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူၾက၏။ လကၡဏာေတာ္ငယ္ရွစ္ဆယ္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူၾက၏။
၁၃။ ဗ်ာမပၸဘာယ သုပၸဘာ၊ သေဗၺ ေတ မုနိကုဥၨရာ။
ဗုဒၶါ သဗၺညဳေနာ ဧေတ၊ သေဗၺ ခီဏာသဝါ ဇိနာ။
၁၃။ ဘုရားရွင္ဟူသမွ် ကိုယ္ေတာ္အလံုးမွ တလံမွ်ေလာက္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ အျမဲထြက္လ်က္ရွိ၏၊ ရဟန္းဟူသမွ်တို႔ထက္ ႀကီးျမတ္၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ တရားကိုလည္းသိ၏၊ ကိေလသာ အာသေဝါလည္း ကင္း၏၊ မာရ္ငါးပါးကိုလည္း ေအာင္ၿပီးျဖစ္၏။
၁၄။ မဟာပဘာ မဟာေတဇာ၊ မဟာပညာ မဟဗၺလာ။
မဟာကာ႐ုဏိကာ ဓီရာ၊ သေဗၺသာနံ သုခါဝဟာ။
၁၄။ ဘုရားရွင္တို႔သည္ မ်ားျမတ္ေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္၊ ႀကီးေသာတန္ခိုး၊ ထြတ္ျမတ္ေသာပညာ၊ စြမ္းသန္ေသာခြန္ အား၊ အတိုင္းမသိေသာက႐ုဏာ၊ စြဲျမဲေသာလံု႔လတို႔ကို ပိုင္ေတာ္မူၾက၏၊ သတၱဝါအမ်ား၏ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို လည္း ေဆာင္ေတာ္မူတတ္ၾကကုန္၏။
၁၅။ ဒီပါ နာထာ ပတိ႒ာ စ၊ တာဏာ ေလဏာ စ ပါဏိနံ။
ဂတီ ဗႏၲဴ မေဟႆာသာ၊ သရဏာ စ ဟိေတသိေနာ။
၁၅။ ဘုရားရွင္တို႔သည္ သတၱဝါအေပါင္းတို႔၏ မွီခိုရာကြၽန္းလည္းျဖစ္ ၏၊ ကိုးကြယ္ရာလည္းျဖစ္၏၊ တည္ရာလည္းျဖစ္၏၊ ေစာင့္ေရွာက္ရာလည္း ျဖစ္၏၊ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ပုန္းကြယ္ရာလည္း ျဖစ္၏၊ လားေရာက္ရာလည္း ျဖစ္၏၊ ေဆြမ်ဳိးသဖြယ္လည္း ျဖစ္၏၊ ေအာက္ေမ့ရာလည္း ျဖစ္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔ သည္ ျမတ္ေသာမွီရာလည္း မည္ေပ၏၊ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြါးကိုလည္း ရွာၾကံေလ့ရွိၾကကုန္၏။
၁၆။ သေဒဝကႆ ေလာကႆ၊ သေဗၺ ဧေတ ပရာယဏာ။
ေတသာ'ဟံ သိရသာ ပါေဒ၊ ဝႏၵာမိ ပုရိသုတၱေမ။
၁၆။ ထိုဘုရားရွင္တိုင္းသည္ နတ္တို႔၏လဲေလ်ာင္းရာ၊ လူတို႔၏မွီခိုရာ ျဖစ္ၾက ကုန္၏၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေယာက်္ားဟူ သမွ်တို႔ထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူ ေသာ ထိုဘုရားရွင္တို႔၏ ေျခေတာ္တို႔ကို ဦးႏွိမ္႐ိုက်ဳိး ရွိခိုးပါ၏။
၁၇။ ဝစသာ မနသာ ေစဝ၊ ဝႏၵာေမ'ေတ တထာဂေတ။
သယေန အာသေန ဌာေန၊ ဂမေန စာပိ သဗၺဒါ။
၁၇။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အိပ္ေနေသာအခါ၌ ျဖစ္ေစ၊ ထိုင္ေန ေသာအခါ၌ ျဖစ္ေစ၊ ရပ္ေနေသာအခါ၌ ျဖစ္ေစ၊ လမ္းသြားေနေသာအခါ၌ ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္အခါ၌ မဆို ထိုဘုရားရွင္တို႔အား ႏႈတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း အျမဲမျပတ္ ရွိခိုးပါ၏။
၁၈။ သဒါ သုေခန ရကၡႏၲဳ၊ ဗုဒၶါ သႏၲိကရာ တုဝံ။
ေတဟိ တြံ ရကၡိေတာ သေႏၲာ၊ မုေတၱာ သဗၺဘေယဟိ စ။
၁၈။ ကိေလသာအပူအေပါင္းကို ျငိမ္းေအးေအာင္ ျပဳေတာ္ မူတတ္ၾကကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္ သင့္ကို ခ်မ္းသာေအာင္ မျပတ္ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသတည္း။ ဘုရားရွင္တို႔၏ အေစာင့္အေရွာက္ကို ခံယူရေသာ သင္သည္ ၿငိမ္သက္ ခ်မ္းေျမ့ပါေစ၊ ေဘးအႏၲရာယ္ခပ္သိမ္းမွ ကင္းလြတ္ပါေစ။
၁၉။ သဗၺ ေရာဂါ ဝိနီမုေတၱာ၊ သဗၺသႏၲာပဝဇၨိေတာ။
သဗၺေဝရ' မတိကၠေႏၲာ၊ နိဗၺဳေတာ စ တုဝံ ဘဝ။
၁၉။ သင္သည္ အနာမရွိ ပကတိက်န္းမာသူ၊ ပူပန္ျခင္း ကင္းသူ၊ ရန္သူဟူသမွ် ကို လြန္ေျမာက္ႏိုင္သူ၊ ၿငိမ္းေအး ခ်မ္းေျမ့သူ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၂ဝ။ ေတသံ သေစၥန သီေလန၊ ခႏၲီေမတၱာဗေလန စ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂ဝ။ ထိုဘုရားရွင္တို႔သည္ သီလ, သစၥာ, ခႏၲီ, ေမတၱာတို႔၏ စြမ္းပကားျဖင့္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္သနား ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါ ေစကုန္သတည္း။
၂၁။ ပုရတၳိမသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊ သႏၲိ ဘူတာ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၂။ ဒကၡိဏသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊ သႏၲိ ေဒဝါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၃။ ပစၧိမသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊ သႏၲိ နာဂါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၄။ ဥတၱရသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊ သႏၲိ ယကၡာ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၁၊ ၂၂၊ ၂၃၊ ၂၄။ အေရ့ွမ်က္ႏွာ အရပ္၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔ ရွိၾကကုန္၏၊ ေတာင္ဘက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ ကုမၻဏ္နတ္တို႔ ရွိၾကကုန္၏၊ အေနာက္ အရပ္မ်က္ႏွာ၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ နဂါးတို႔ ရွိၾကကုန္၏၊ ေျမာက္ဘက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ ဘီလူးတို႔ ရွိၾကကုန္၏၊ ထိုနတ္, နဂါး, ဘီလူးတို႔သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္တစိုက္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။
၂၅။ ပုရတၳိေမန ဓတရေ႒ာ၊ ဒကၡိေဏန ဝိ႐ူဠွေကာ။
ပစၧိေမန ဝိ႐ူပေကၡာ၊ ကုေဝေရာ ဥတၱရံ ဒိသံ။
၂၅။ အေရ့ွအရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔ကို အစိုးရေသာ ဓတရ႒နတ္မင္း၊ ေတာင္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ကုမၻဏ္တို႔ကို အစိုးရေသာ ဝိ႐ူဠွကနတ္မင္း၊ အေနာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ နဂါးတို႔ကို အစိုးရေသာ ဝိ႐ူပကၡနတ္မင္း၊ ေျမာက္အရပ္ မ်က္ႏွာ၌ ဘီလူးတို႔ကို အစိုးရေသာ ကုေဝရနတ္မင္း။
၂၆။ စတၱာေရာ ေတ မဟာရာဇာ၊ ေလာကပါလာ ယသႆိေနာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၆။ ထိုနတ္မင္းႀကီးေလးေယာက္တို႔သည္ လူတို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္ၾက ကုန္၏၊ အေႁခြအရံလည္း မ်ားကုန္၏၊ ထိုနတ္မင္းႀကီးတို႔သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိ ခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္မျပတ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္ သတည္း။
၂၇။ အာကာသ႒ာ စ ဘူမ႒ာ၊ ေဒဝါ နာဂါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၇။ ေကာင္းကင္၌တည္ေသာ နတ္မ်ား၊ ေျမ၌တည္ေသာ နတ္မ်ား၊ နဂါးမ်ား သည္ တန္ခိုးအလြန္ႀကီးၾကသည္၊ ထိုတန္ခိုးႀကီးနတ္နဂါးတို႔သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အနာမရွိပကတိခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္မျပတ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကေစကုန္သတည္း။
၂၈။ ဣဒၶိမေႏၲာ စ ေယ ေဒဝါ၊ ဝသႏၲာ ဣဓ သာသေန။
ေတပိ အေမွ' ႏုရကၡႏၲဳ၊ အေရာေဂန သုေခန စ။
၂၈။ တန္ခိုးႀကီးေသာ နတ္တို႔သည္ ဤဘုရားသာသနာ၌ ေနၾကကုန္၏၊ ထိုသာသနာနတ္တို႔သည္လည္း ကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္မျပတ္ ေစာင့္ေရွာက္ ၾကပါေစကုန္သတည္း။
၂၉။ သဗၺီတိေယာ ဝိဝဇၨႏၲဳ၊ ေသာေကာ ေရာေဂါ ဝိနႆတု။
မာ ေတ ဘဝႏ႖'ႏၲရာယာ၊ သုခီ ဒီဃာယုေကာ ဘဝ။
၂၉။ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းေစကုန္သတည္း၊ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက ကင္းေစကုန္ သတည္း၊ အနာေရာဂါဟူသမွ် ေပ်ာက္ေစကုန္သတည္း၊ သင့္အား အႏၲရာယ္ တစ္စံုတစ္ရာ မျဖစ္ေစသတည္း၊ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာႏွင့္ အသက္ရွည္စြာ ေနရပါေစ သတည္း။
၃ဝ။ အဘိဝါဒနသီလိႆ၊ နိစၥံ ဝုၯာပစာယိေနာ။
စတၱာေရာ ဓမၼာ ဝၯႏၲိ၊ အာယု ဝေဏၰာ သုခံ ဗလံ။
အာဋာနာဋိယသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၃ဝ။ ရတနာျမတ္သံုးပါးအား ႐ိုေသစြာ ရွိခိုးဆည္းကပ္ေလ့ ရွိေသာသူ၊ သီလ ရွိသူ, သမာဓိရွိသူ, ပညာရွိသူတို႔ကို အျမဲမျပတ္ ႐ိုေသေလးစားတတ္သူသည္ အသက္ရွည္၏၊ အဆင္းလွ၏၊ ခ်မ္းသာႀကီးပြား၏၊ ခြန္အားဗလ တိုးတက္ ေလ၏၊ အသက္ရွည္ျခင္း၊ အဆင္းလွျခင္း၊ ခ်မ္းသာႀကီးျခင္း၊ ခြန္အားႀကီးျခင္း ဟူေသာတရားတို႔သည္ ထိုပုဂၢိဳလ္အဖို႔ ထာဝစဥ္ တိုးတက္လ်က္သာ ေနၾကကုန္ သတည္း။
အာဋာနာဋိယသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ၿပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
Subscribe to:
Posts (Atom)