ၾသ၀ါဒ ပါတိေမာက္
၁။ လြန္လြန္ကဲကဲ အျမဲသီးခံျခင္းဟူေသာ၊ သည္းခံျခင္းတရားသည္၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္မည္၏၊ နိဗၺာန္ကို အျမတ္ဆံုးဟူ၍၊ ဘုရားရွင္တို႔သည္ ေဟာေတာ္မူကုန္၏၊ ရဟန္းသည္ သူတစ္ပါးကိုညႇဥ္းဆဲေလ့ရွိသည္ မဟုတ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္၊ သူတစ္ပါးကို ညႇဥ္းဆဲသူသည္ ရဟန္း မဟုတ္ႏိုင္ေခ်။
၂။ အလံုးစံုေသာ မေကာင္းမူကို မျပဳျခင္းလည္းေကာင္း၊ ကုသိုလ္ကို ျပည့္စံုေစ ျခင္းလည္းေကာင္း၊ မိမိစိတ္ကို ျဖဴစင္ေစျခင္းလည္းေကာင္း၊ ဤတရားသံုးပါး သည္ ဘုရားရွင္တို႔၏ အဆံုးအမေတာ္ေပတည္း။
၃။ သူတစ္ပါးအေပၚ မစြပ္စြဲျခင္းလည္းေကာင္း၊ ရန္ၿငိဳးမဖြဲ႔ျခင္းလည္းေကာင္း၊ ၂၂၇-သြယ္ သိကၡာပုဒ္ေတာ္တည္းဟူေသာ ပါတိေမာက္ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္း လည္းေကာင္း၊ ဆြမ္း အစာအာဟာရ၌ အတိုင္းအရွည္ကို သိျခင္းလည္းေကာင္း၊ ဆိတ္ၿငိမ္၍ အစြန္အဖ်ားက်ေသာ ေက်ာင္းအိပ္ယာေနရာ၌ ေနထိုင္ျခင္းလည္း ေကာင္း၊ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ သမာဓိရရွိျခင္း၌ လံု႔လ အားထုတ္ျခင္း လည္းေကာင္း၊ ဤအလံုးစံုသည္ ဘုရားရွင္တို႔၏ အဆံုးအမေတာ္ေပတည္း။
၁။ ခႏၲီ ပရမံ တေပါ တိတိကၡာ၊ နိဗၺာနံ ပရမံ ဝဒႏၲိ ဗုဒၶါ။
န ဟိ ပဗၺဇိေတာ ပ႐ူပဃာတီ၊ န သမေဏာ ေဟာတိ ပရံ ဝိေဟဌယေႏၲာ။
၂။ သဗၺပါပႆ အကရဏံ၊ ကုသလႆုပသမၸဒါ။
သစိတၱပရိေယာဒပနံ၊ ဧတံ ဗုဒၶါန သာသနံ။
၃။ အႏုပဝါေဒါ အႏုပဃာေတာ၊ ပါတိေမာေကၡ စ သံဝေရာ။
မတၱၫုတာ စ ဘတၱသၼႎ၊ ပႏၲဥၥ သယနာသနံ။
အဓိစိေတၱ စ အာေယာေဂါ၊ ဧတံ ဗုဒၶါန သာသနံ။
၁။ တိတိကၡာ- လြန္လြန္ကဲကဲ အျမဲသီးခံျခင္းဟူေသာ၊
ခႏၲီ- သည္းခံျခင္းတရားသည္၊
ပရမံ- ျမတ္ေသာ၊
တေပါ- အက်င့္မည္၏၊
နိဗၺာနံ- နိဗၺာန္ကို၊
ပရမံ- အျမတ္ဆံုးဟူ၍၊
ဗုဒၶါ- ဘုရားရွင္တို႔သည္၊
ဝဒႏၲိ- ေဟာေတာ္မူကုန္၏၊
ပဗၺဇိေတာ- ရဟန္းသည္၊
ပ႐ူပဃာတီ- သူတစ္ပါးကိုညႇဥ္းဆဲေလ့ရွိသည္၊
နဟိ- မဟုတ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္၊
ပရံ- သူတစ္ပါးကို၊
ဝိေဟဌယေႏၲာ- ညႇဥ္းဆဲသူသည္၊
န သမေဏာ ေဟာတိ- ရဟန္း မဟုတ္ႏိုင္ေခ်။
၂။ သဗၺပါပႆ- အလံုးစံုေသာ မေကာင္းမူကို၊
အကရဏံ- မျပဳျခင္းလည္းေကာင္း၊
ကုသလႆ- ကုသိုလ္ကို၊
ဥပသမၸဒါ- ျပည့္စံုေစျခင္းလည္းေကာင္း၊
သစိတၱ ပရိေယာဒပနံ- မိမိစိတ္ကိုျဖဴစင္ေစျခင္းလည္းေကာင္း၊
ဧတံ- ဤတရားသံုးပါးသည္၊
ဗုဒၶါနံ- ဘုရားရွင္တို႔၏၊
သာသနံ- အဆံုးအမေတာ္ေပတည္း။
၃။ အႏုပဝါေဒါ- သူတစ္ပါးအေပၚ မစြပ္စြဲျခင္းလည္းေကာင္း၊
အႏုပဃာေတာ- ရန္ၿငိဳးမဖြဲ႔ျခင္းလည္းေကာင္း၊
ပါတိေမာေကၡစသံဝေရာ- ၂၂၇-သြယ္ သိကၡာပုဒ္ေတာ္ တည္းဟူေသာ ပါတိ ေမာက္ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္းလည္းေကာင္း၊
ဘတၱသၼႎ- ဆြမ္း အစာအာဟာရ၌၊
မတၱၫုတာစ- အတိုင္းအရွည္ကို သိျခင္းလည္းေကာင္း၊
ပႏၲံ- ဆိတ္ၿငိမ္၍ အစြန္အဖ်ားက်ေသာ၊
သယနာသနံ- ေက်ာင္းအိပ္ယာေနရာ၌ ေနထိုင္ျခင္း လည္းေကာင္း၊
အဓိစိေတၱ- စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ သမာဓိရရွိျခင္း၌၊
အာေယာေဂါ- လံု႔လ အားထုတ္ျခင္းလည္းေကာင္း၊
ဧတံ- ဤအလံုးစံုသည္၊
ဗုဒၶါနံ- ဘုရားရွင္တို႔၏၊
သာသနံ- အဆံုးအမေတာ္ေပတည္း။
၁။ လြန္လြန္ကဲကဲ အျမဲသီးခံျခင္းဟူေသာ၊ သည္းခံျခင္းတရားသည္၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္မည္၏၊ နိဗၺာန္ကို အျမတ္ဆံုးဟူ၍၊ ဘုရားရွင္တို႔သည္ ေဟာေတာ္မူကုန္၏၊ ရဟန္းသည္ သူတစ္ပါးကိုညႇဥ္းဆဲေလ့ရွိသည္ မဟုတ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္၊ သူတစ္ပါးကို ညႇဥ္းဆဲသူသည္ ရဟန္း မဟုတ္ႏိုင္ေခ်။
၂။ အလံုးစံုေသာ မေကာင္းမူကို မျပဳျခင္းလည္းေကာင္း၊ ကုသိုလ္ကို ျပည့္စံုေစ ျခင္းလည္းေကာင္း၊ မိမိစိတ္ကို ျဖဴစင္ေစျခင္းလည္းေကာင္း၊ ဤတရားသံုးပါး သည္ ဘုရားရွင္တို႔၏ အဆံုးအမေတာ္ေပတည္း။
၃။ သူတစ္ပါးအေပၚ မစြပ္စြဲျခင္းလည္းေကာင္း၊ ရန္ၿငိဳးမဖြဲ႔ျခင္းလည္းေကာင္း၊ ၂၂၇-သြယ္ သိကၡာပုဒ္ေတာ္တည္းဟူေသာ ပါတိေမာက္ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္း လည္းေကာင္း၊ ဆြမ္း အစာအာဟာရ၌ အတိုင္းအရွည္ကို သိျခင္းလည္းေကာင္း၊ ဆိတ္ၿငိမ္၍ အစြန္အဖ်ားက်ေသာ ေက်ာင္းအိပ္ယာေနရာ၌ ေနထိုင္ျခင္းလည္း ေကာင္း၊ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ သမာဓိရရွိျခင္း၌ လံု႔လ အားထုတ္ျခင္း လည္းေကာင္း၊ ဤအလံုးစံုသည္ ဘုရားရွင္တို႔၏ အဆံုးအမေတာ္ေပတည္း။
၁။ ခႏၲီ ပရမံ တေပါ တိတိကၡာ၊ နိဗၺာနံ ပရမံ ဝဒႏၲိ ဗုဒၶါ။
န ဟိ ပဗၺဇိေတာ ပ႐ူပဃာတီ၊ န သမေဏာ ေဟာတိ ပရံ ဝိေဟဌယေႏၲာ။
၂။ သဗၺပါပႆ အကရဏံ၊ ကုသလႆုပသမၸဒါ။
သစိတၱပရိေယာဒပနံ၊ ဧတံ ဗုဒၶါန သာသနံ။
၃။ အႏုပဝါေဒါ အႏုပဃာေတာ၊ ပါတိေမာေကၡ စ သံဝေရာ။
မတၱၫုတာ စ ဘတၱသၼႎ၊ ပႏၲဥၥ သယနာသနံ။
အဓိစိေတၱ စ အာေယာေဂါ၊ ဧတံ ဗုဒၶါန သာသနံ။
၁။ တိတိကၡာ- လြန္လြန္ကဲကဲ အျမဲသီးခံျခင္းဟူေသာ၊
ခႏၲီ- သည္းခံျခင္းတရားသည္၊
ပရမံ- ျမတ္ေသာ၊
တေပါ- အက်င့္မည္၏၊
နိဗၺာနံ- နိဗၺာန္ကို၊
ပရမံ- အျမတ္ဆံုးဟူ၍၊
ဗုဒၶါ- ဘုရားရွင္တို႔သည္၊
ဝဒႏၲိ- ေဟာေတာ္မူကုန္၏၊
ပဗၺဇိေတာ- ရဟန္းသည္၊
ပ႐ူပဃာတီ- သူတစ္ပါးကိုညႇဥ္းဆဲေလ့ရွိသည္၊
နဟိ- မဟုတ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္၊
ပရံ- သူတစ္ပါးကို၊
ဝိေဟဌယေႏၲာ- ညႇဥ္းဆဲသူသည္၊
န သမေဏာ ေဟာတိ- ရဟန္း မဟုတ္ႏိုင္ေခ်။
၂။ သဗၺပါပႆ- အလံုးစံုေသာ မေကာင္းမူကို၊
အကရဏံ- မျပဳျခင္းလည္းေကာင္း၊
ကုသလႆ- ကုသိုလ္ကို၊
ဥပသမၸဒါ- ျပည့္စံုေစျခင္းလည္းေကာင္း၊
သစိတၱ ပရိေယာဒပနံ- မိမိစိတ္ကိုျဖဴစင္ေစျခင္းလည္းေကာင္း၊
ဧတံ- ဤတရားသံုးပါးသည္၊
ဗုဒၶါနံ- ဘုရားရွင္တို႔၏၊
သာသနံ- အဆံုးအမေတာ္ေပတည္း။
၃။ အႏုပဝါေဒါ- သူတစ္ပါးအေပၚ မစြပ္စြဲျခင္းလည္းေကာင္း၊
အႏုပဃာေတာ- ရန္ၿငိဳးမဖြဲ႔ျခင္းလည္းေကာင္း၊
ပါတိေမာေကၡစသံဝေရာ- ၂၂၇-သြယ္ သိကၡာပုဒ္ေတာ္ တည္းဟူေသာ ပါတိ ေမာက္ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္းလည္းေကာင္း၊
ဘတၱသၼႎ- ဆြမ္း အစာအာဟာရ၌၊
မတၱၫုတာစ- အတိုင္းအရွည္ကို သိျခင္းလည္းေကာင္း၊
ပႏၲံ- ဆိတ္ၿငိမ္၍ အစြန္အဖ်ားက်ေသာ၊
သယနာသနံ- ေက်ာင္းအိပ္ယာေနရာ၌ ေနထိုင္ျခင္း လည္းေကာင္း၊
အဓိစိေတၱ- စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ သမာဓိရရွိျခင္း၌၊
အာေယာေဂါ- လံု႔လ အားထုတ္ျခင္းလည္းေကာင္း၊
ဧတံ- ဤအလံုးစံုသည္၊
ဗုဒၶါနံ- ဘုရားရွင္တို႔၏၊
သာသနံ- အဆံုးအမေတာ္ေပတည္း။
