ရဟန္းေတာ္မ်ား ျမတ္ဘုရား စကား လိုက္နာရေပမည္။
ဘုရားစကား လိုက္နာျငား ဘုရားသားေကာင္းမည္။
သားေကာင္းမ်ားသာ သာသနာ ေကာင္းစြာျပဳႏိုင္သည္။
မိမိကိုယ္မွာ သာသနာ ဦးစြာတည္ရမည္။
ကိုယ့္တည္ သာသနာ သူ႔ကိုပါ ျဖန္႔ကာျပဳရမည္။
ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတ။
သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။
Sunday, August 31, 2008
ဒုတိယ ဗႏၶနသုတ္- (ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္း)
ဒုတိယ ဗႏၶနသုတ္- (ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္း)
ရဟန္းတို႔....
အျခင္းအရာ ရွစ္မ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ေယာက္်ားသည္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
ေယာက္်ားသည္ ငုိေႂကြးျခင္းျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ ျပံဳးရယ္ျခင္းျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ စကားေျပာျခင္းျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ အသြင္အျပင္ အမူအရာျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ ပန္း သစ္သီးစသည္ျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ အနံ႔ျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ အရသာျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ အေတြ႔ျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ရဟန္းတို႔ ဤအျခင္းအရာ ရွစ္မ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ေယာက္်ားသည္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ရဟန္းတို႔ ဖႆတည္း ဟူေသာ အေတြ႕ျဖင့္ ေႏွာင္ဖြဲ႕အပ္ကုန္ေသာ ထုိသတၱ၀ါ တို႔သည္ ျမဲျမံ ခုိင္ခ့ံစြာ ေႏွာင္ဖြဲ႕အပ္သည္သာလွ်င္ ျဖစ္ကုန္၏ ဟု
(မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၈ - ဒုတိယ ဗႏၶနသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္၊ အ႒ကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ရဟန္းတို႔....
အျခင္းအရာ ရွစ္မ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ေယာက္်ားသည္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
ေယာက္်ားသည္ ငုိေႂကြးျခင္းျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ ျပံဳးရယ္ျခင္းျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ စကားေျပာျခင္းျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ အသြင္အျပင္ အမူအရာျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ ပန္း သစ္သီးစသည္ျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ အနံ႔ျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ အရသာျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ေယာက္်ားသည္ အေတြ႔ျဖင့္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ရဟန္းတို႔ ဤအျခင္းအရာ ရွစ္မ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ေယာက္်ားသည္ မိန္းမကုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔၏။
ရဟန္းတို႔ ဖႆတည္း ဟူေသာ အေတြ႕ျဖင့္ ေႏွာင္ဖြဲ႕အပ္ကုန္ေသာ ထုိသတၱ၀ါ တို႔သည္ ျမဲျမံ ခုိင္ခ့ံစြာ ေႏွာင္ဖြဲ႕အပ္သည္သာလွ်င္ ျဖစ္ကုန္၏ ဟု
(မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၈ - ဒုတိယ ဗႏၶနသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္၊ အ႒ကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
Wednesday, August 27, 2008
အာဠ၀ကဘီလူး၏ ေမးခြန္းမ်ား ...
အာဠာ၀ကသုတ္ အသံတရားေတာ္...
အာဠ၀ကဘီလူး၏ ေမးခြန္းမ်ား ...
၁။ ဤေလာက၌ ေယာက်္ား၏ ျမတ္ေသာဥစၥာကား အဘယ္နည္း။
၂။ ေကာင္းစြာ ေလ့က်က္အပ္ေသာ အဘယ္တရားသည္ ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္ တတ္သနည္း။
၃။ အရသာတို႔တြင္ အဘယ္အရသာသည္ အေကာင္းဆံုးေသာ အရသာျဖစ္ သနည္း။
၄။ အဘယ္မည္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းကို ျမတ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းဟူ၍ ဆိုကုန္သနည္း။
၅။ အဘယ္မည္ေသာတရားျဖင့္ သံသရာအလ်ဥ္ {ၾသဃ}ကို ကူးေျမာက္သနည္း။
၆။ အဘယ္မည္ေသာတရားျဖင့္ သံသရာသမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္သနည္း။
၇။ အဘယ္မည္ေသာ တရားျဖင့္ ကာမဂုဏ္ဆင္းရဲကို လြန္ေျမာက္သနည္း။
၈။ အဘယ္မည္ေသာ တရားျဖင့္ စင္ၾကယ္သနည္း။
၉။ အဘယ္သို႔ေသာ သူသည္ ပညာကို ရသနည္း။
၁၀။ အဘယ္သို႔ေသာ သူသည္ ဥစၥာကို ရသနည္း။
၁၁။ အဘယ္တရားျဖင့္ ေက်ာ္ေစာျခင္းသို႔ ေရာက္သနည္း။
၁၂။ အဘယ္ သူသည္ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ကို ရသနည္း။
၁၃။ အဘယ္သူသည္ ဤေလာကမွ တမလြန္ ေလာကသို႔ ေရာက္၍ မစိုးရိမ္ ရသနည္း ဟု (ေမး၏)။
အာဠ၀ကသုတ္-
အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အာဠ၀ီျပည္ အာဠ၀ကဘီလူး၏ ဗိမာန္၌ ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ အာဠ၀ကဘီလူးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား {{ရဟန္း ထြက္ေလာ့}} ဟု ဤစကားကို ဆို၏၊ {{ဘီလူး ေကာင္းၿပီ}} ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထြက္ေတာ္မူ၏၊ {{ရဟန္း ၀င္ေလာ့}} ဟု ဆို၏၊ {{ဘီလူး ေကာင္းၿပီ}}ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ၀င္ေတာ္မူ၏၊ ဤနည္း အတိုင္း သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ {{ထြက္ေလာ့ ၀င္ေလာ့}} ဟု အာဠ၀ကဘီလူးက ဆို၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ {ထြက္ခ်ည္ ၀င္ခ်ည္}} ျပဳေတာ္မူ၏၊
ေလးႀကိမ္ေျမာက္ကား အာဠ၀က ဘီလူးသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား {{ရဟန္း ထြက္ေလာ့}} ဟု ဤစကားကိုဆို၏၊ {{ဘီလူး ငါသည္ မထြက္ေတာ့အ့ံ၊ သင့္အား ျပဳဖြယ္ကိစၥ ရွိအံ့၊ ျပဳဖြယ္ကိစၥကိုသာ ျပဳေလာ့}} ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏၊
ရဟန္း သင့္အား ျပႆနာကို ေမးအံ့၊ ငါ့အား အကယ္၍ မေျဖႏိုင္ခဲ့အံ့၊ သင္၏ စိတ္ကိုေသာ္လည္း ပ်ံ႕လြင့္ေစအံ့၊ သင္၏ ႏွလံုးကိုေသာ္လည္း ခြဲအံ့၊ ေျခတို႔၌ ကိုင္၍ ဂဂၤါျမစ္ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ေသာ္လည္း ပစ္လိုက္အံ့ ဟု (ဆို၏)၊
{{ဘီလူး နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္ တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏ ျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္ တကြေသာ လူ႕ေလာက၌ ငါဘုရား၏ စိတ္ကိုမူလည္း ပ်ံ႕လြင့္ေစႏိုင္ေသာ ႏွလံုးကိုမူလည္း ခြဲေစႏိုင္ေသာ ေျခတို႔၌မူလည္း ကိုင္၍ ဂဂၤါ ျမစ္ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ပစ္ႏိုင္ေသာသူကို စင္စစ္ ငါမျမင္၊ ဘီလူး သို႔ေသာ္လည္း သင္ အကယ္၍ အလိုရွိသည္ ျဖစ္အံ့၊ ေမးေလာ့}} ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၁။ ဤေလာက၌ ေယာက်္ား၏ ျမတ္ေသာဥစၥာကား အဘယ္နည္း၊
ဘီလူး ဤေလာက၌ ေယာက်္ား၏ ျမတ္ေသာဥစၥာကား ယံုၾကည္မႈ {သဒၶါ} တရား တည္း။
၂။ ေကာင္းစြာ ေလ့က်က္အပ္ေသာ အဘယ္တရားသည္ ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္ တတ္သနည္း။
ေကာင္းစြာ ေလ့က်က္အပ္ေသာ (ဆယ္ပါးေသာ ကုသိုလ္ကမၼပထ) တရားသည္ ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္တတ္၏၊
၃။ အရသာတို႔တြင္ အဘယ္အရသာသည္ အေကာင္းဆံုးေသာ အရသာျဖစ္ သနည္း၊
အရသာတို႔တြင္ (နိဗၺာန္ဟူေသာ) ပရမတၳသစၥာ ႏွင့္ ၀စီသစၥာသည္ စင္စစ္ အေကာင္းျမတ္ဆံုးေသာ အရသာတည္း၊
၄။ အဘယ္မည္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းကို ျမတ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းဟူ၍ ဆိုကုန္ သနည္း ဟု (ေမး၏)။
ပညာျဖင့္ အသက္ေမြးျခင္းကို ျမတ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းဟူ၍ ဆိုကုန္၏ ဟု
(ေျဖေတာ္မူ၏)။
၅။ အဘယ္မည္ေသာတရားျဖင့္ သံသရာအလ်ဥ္ {ၾသဃ}ကို ကူးေျမာက္သနည္း၊
ဘီလူး ယံုၾကည္မႈ {သဒၶါ}တရားျဖင့္ သံသရာအလ်ဥ္ကို ကူးေျမာက္၏၊
၆။ အဘယ္မည္ေသာတရားျဖင့္ သံသရာသမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္သနည္း၊
မေမ့မေလ်ာ့မႈ {အပၸမာဒ} တရားျဖင့္ သံသရာသမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္၏၊
၇။ အဘယ္မည္ေသာ တရားျဖင့္ ကာမဂုဏ္ဆင္းရဲကို လြန္ေျမာက္သနည္း၊
အားထုတ္မႈ {၀ီရိယ}ျဖင့္ ဆင္းရဲကို လြန္ေျမာက္၏၊
၈။ အဘယ္မည္ေသာ တရားျဖင့္ စင္ၾကယ္သနည္း ဟု (ေမး၏)။
ပညာျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ ဟု (ေျဖေတာ္မူ၏)။
၉။ အဘယ္သို႔ေသာ သူသည္ ပညာကို ရသနည္း၊
ဘီလူး မေမ့ေလ်ာ့ေသာ ပညာရွိေသာသူသည္ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ျခင္းငွါ ရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ တရားကို ယံုၾကည္စြာ နာသည္ျဖစ္၍ ပညာကို ရ၏၊
၁၀။ အဘယ္သို႔ေသာ သူသည္ ဥစၥာကို ရသနည္း၊
သင့္ေလ်ာ္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာအမႈကို ျပဳေလ့ရွိေသာ (၀ီရိယဟူေသာ)၀န္ရွိေသာ ထႂကြလုံ႔လ ရွိေသာသူသည္ ဥစၥာကို ရ၏၊
၁၁။ အဘယ္တရားျဖင့္ ေက်ာ္ေစာျခင္းသို႔ ေရာက္သနည္း၊
မွန္ေသာစကားျဖင့္ ေက်ာ္ေစာျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊
၁၂။ အဘယ္ သူသည္ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ကို ရသနည္း၊
ေပးကမ္းေသာသူသည္ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ကို ရ၏၊
၁၃။ အဘယ္သူသည္ ဤေလာကမွ တမလြန္ ေလာကသို႔ ေရာက္၍ မစိုးရိမ္ ရသနည္း ဟု (ေမး၏)။
ဤဆိုလတၱံ႕ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဤေလာကမွ တမလြန္ေလာကသို႔ ေရာက္ ၍ မစိုးရိမ္ရ။
ယံုၾကည္မႈ{သဒၶါ}တရားရွိေသာ အိမ္ေထာင္မႈကို ရွာမွီးေလ့ရွိေသာ အၾကင္သူအား မွန္ကန္မႈ {သစၥာ}၊ ပညာရေၾကာင္း{ဒမၼ}၊ အားထုတ္မႈ{ဓိတိ}၊ စြန္႔ၾကဲမႈ{စာဂ} ဤ တရားေလးပါးတို႔သည္ အကယ္၍ ရွိကုန္အံ့၊ ထိုသူသည္ စင္စစ္ တမလြန္ဘ၀သို႔ ေရာက္၍ မစိုးရိမ္ရ။
ဘီလူး ဤေလာက၌ မွန္ကန္မႈ{သစၥာ}ထက္ လည္းေကာင္း၊ ပညာရေၾကာင္း {ဒမၼ}ထက္လည္းေကာင္း၊ စြန္႔ၾကဲမႈ{စာဂ}ထက္ လည္းေကာင္း၊ အားထုတ္မႈ {ဓိတိ}ထက္ လည္းေကာင္း လြန္ကဲေသာတရားသည္ အကယ္၍ ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ ငါ တိုက္တြန္း၏၊ အျခားေသာ မ်ားစြာေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔ကို ေမးေလဦး ေလာ့ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
{{ျမတ္စြာဘုရား တမလြန္ဘ၀၌ ျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းတရားကို အကြၽႏု္ပ္သည္ ယေန႔ သိရပါ၏၊ ယခုအခါ၌ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာ သမဏ ျဗာဟၼဏတို႔ကို ေမးရပါေတာ့အံ့နည္း။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္၏အက်ဳိးငွါသာ အာဠ၀ီၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ သီတင္းသံုးရန္ ႂကြလာေတာ္မူေပစြတကား၊ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္၌ ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ ႀကီးေသာအက်ဳိး ရွိ၏၊ (ထိုအလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို) ယေန႔ အကြၽႏု္ပ္ သိရပါ၏။
ထိုအကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္လည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္၏ ေကာင္းေသာတရား၏ အျဖစ္ကို (ခ်ီးမြမ္းလ်က္လည္းေကာင္း) တစ္ရြာမွတစ္ရြာ တစ္ျပည္မွတစ္ျပည္သို႔ လွည့္လည္ပါအံ့}} ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
၁၂ - အာဠ၀ကသုတ္၊ ယကၡသံယုတ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
၁။ ဤေလာက၌ ေယာက်္ား၏ ျမတ္ေသာဥစၥာကား အဘယ္နည္း။
၂။ ေကာင္းစြာ ေလ့က်က္အပ္ေသာ အဘယ္တရားသည္ ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္ တတ္သနည္း။
၃။ အရသာတို႔တြင္ အဘယ္အရသာသည္ အေကာင္းဆံုးေသာ အရသာျဖစ္ သနည္း။
၄။ အဘယ္မည္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းကို ျမတ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းဟူ၍ ဆိုကုန္သနည္း။
၅။ အဘယ္မည္ေသာတရားျဖင့္ သံသရာအလ်ဥ္ {ၾသဃ}ကို ကူးေျမာက္သနည္း။
၆။ အဘယ္မည္ေသာတရားျဖင့္ သံသရာသမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္သနည္း။
၇။ အဘယ္မည္ေသာ တရားျဖင့္ ကာမဂုဏ္ဆင္းရဲကို လြန္ေျမာက္သနည္း။
၈။ အဘယ္မည္ေသာ တရားျဖင့္ စင္ၾကယ္သနည္း။
၉။ အဘယ္သို႔ေသာ သူသည္ ပညာကို ရသနည္း။
၁၀။ အဘယ္သို႔ေသာ သူသည္ ဥစၥာကို ရသနည္း။
၁၁။ အဘယ္တရားျဖင့္ ေက်ာ္ေစာျခင္းသို႔ ေရာက္သနည္း။
၁၂။ အဘယ္ သူသည္ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ကို ရသနည္း။
၁၃။ အဘယ္သူသည္ ဤေလာကမွ တမလြန္ ေလာကသို႔ ေရာက္၍ မစိုးရိမ္ ရသနည္း ဟု (ေမး၏)။
အာဠ၀ကသုတ္-
အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အာဠ၀ီျပည္ အာဠ၀ကဘီလူး၏ ဗိမာန္၌ ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ အာဠ၀ကဘီလူးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား {{ရဟန္း ထြက္ေလာ့}} ဟု ဤစကားကို ဆို၏၊ {{ဘီလူး ေကာင္းၿပီ}} ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထြက္ေတာ္မူ၏၊ {{ရဟန္း ၀င္ေလာ့}} ဟု ဆို၏၊ {{ဘီလူး ေကာင္းၿပီ}}ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ၀င္ေတာ္မူ၏၊ ဤနည္း အတိုင္း သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ {{ထြက္ေလာ့ ၀င္ေလာ့}} ဟု အာဠ၀ကဘီလူးက ဆို၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ {ထြက္ခ်ည္ ၀င္ခ်ည္}} ျပဳေတာ္မူ၏၊
ေလးႀကိမ္ေျမာက္ကား အာဠ၀က ဘီလူးသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား {{ရဟန္း ထြက္ေလာ့}} ဟု ဤစကားကိုဆို၏၊ {{ဘီလူး ငါသည္ မထြက္ေတာ့အ့ံ၊ သင့္အား ျပဳဖြယ္ကိစၥ ရွိအံ့၊ ျပဳဖြယ္ကိစၥကိုသာ ျပဳေလာ့}} ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏၊
ရဟန္း သင့္အား ျပႆနာကို ေမးအံ့၊ ငါ့အား အကယ္၍ မေျဖႏိုင္ခဲ့အံ့၊ သင္၏ စိတ္ကိုေသာ္လည္း ပ်ံ႕လြင့္ေစအံ့၊ သင္၏ ႏွလံုးကိုေသာ္လည္း ခြဲအံ့၊ ေျခတို႔၌ ကိုင္၍ ဂဂၤါျမစ္ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ေသာ္လည္း ပစ္လိုက္အံ့ ဟု (ဆို၏)၊
{{ဘီလူး နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္ တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏ ျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္ တကြေသာ လူ႕ေလာက၌ ငါဘုရား၏ စိတ္ကိုမူလည္း ပ်ံ႕လြင့္ေစႏိုင္ေသာ ႏွလံုးကိုမူလည္း ခြဲေစႏိုင္ေသာ ေျခတို႔၌မူလည္း ကိုင္၍ ဂဂၤါ ျမစ္ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ပစ္ႏိုင္ေသာသူကို စင္စစ္ ငါမျမင္၊ ဘီလူး သို႔ေသာ္လည္း သင္ အကယ္၍ အလိုရွိသည္ ျဖစ္အံ့၊ ေမးေလာ့}} ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၁။ ဤေလာက၌ ေယာက်္ား၏ ျမတ္ေသာဥစၥာကား အဘယ္နည္း၊
ဘီလူး ဤေလာက၌ ေယာက်္ား၏ ျမတ္ေသာဥစၥာကား ယံုၾကည္မႈ {သဒၶါ} တရား တည္း။
၂။ ေကာင္းစြာ ေလ့က်က္အပ္ေသာ အဘယ္တရားသည္ ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္ တတ္သနည္း။
ေကာင္းစြာ ေလ့က်က္အပ္ေသာ (ဆယ္ပါးေသာ ကုသိုလ္ကမၼပထ) တရားသည္ ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္တတ္၏၊
၃။ အရသာတို႔တြင္ အဘယ္အရသာသည္ အေကာင္းဆံုးေသာ အရသာျဖစ္ သနည္း၊
အရသာတို႔တြင္ (နိဗၺာန္ဟူေသာ) ပရမတၳသစၥာ ႏွင့္ ၀စီသစၥာသည္ စင္စစ္ အေကာင္းျမတ္ဆံုးေသာ အရသာတည္း၊
၄။ အဘယ္မည္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းကို ျမတ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းဟူ၍ ဆိုကုန္ သနည္း ဟု (ေမး၏)။
ပညာျဖင့္ အသက္ေမြးျခင္းကို ျမတ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းဟူ၍ ဆိုကုန္၏ ဟု
(ေျဖေတာ္မူ၏)။
၅။ အဘယ္မည္ေသာတရားျဖင့္ သံသရာအလ်ဥ္ {ၾသဃ}ကို ကူးေျမာက္သနည္း၊
ဘီလူး ယံုၾကည္မႈ {သဒၶါ}တရားျဖင့္ သံသရာအလ်ဥ္ကို ကူးေျမာက္၏၊
၆။ အဘယ္မည္ေသာတရားျဖင့္ သံသရာသမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္သနည္း၊
မေမ့မေလ်ာ့မႈ {အပၸမာဒ} တရားျဖင့္ သံသရာသမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္၏၊
၇။ အဘယ္မည္ေသာ တရားျဖင့္ ကာမဂုဏ္ဆင္းရဲကို လြန္ေျမာက္သနည္း၊
အားထုတ္မႈ {၀ီရိယ}ျဖင့္ ဆင္းရဲကို လြန္ေျမာက္၏၊
၈။ အဘယ္မည္ေသာ တရားျဖင့္ စင္ၾကယ္သနည္း ဟု (ေမး၏)။
ပညာျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ ဟု (ေျဖေတာ္မူ၏)။
၉။ အဘယ္သို႔ေသာ သူသည္ ပညာကို ရသနည္း၊
ဘီလူး မေမ့ေလ်ာ့ေသာ ပညာရွိေသာသူသည္ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ျခင္းငွါ ရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ တရားကို ယံုၾကည္စြာ နာသည္ျဖစ္၍ ပညာကို ရ၏၊
၁၀။ အဘယ္သို႔ေသာ သူသည္ ဥစၥာကို ရသနည္း၊
သင့္ေလ်ာ္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာအမႈကို ျပဳေလ့ရွိေသာ (၀ီရိယဟူေသာ)၀န္ရွိေသာ ထႂကြလုံ႔လ ရွိေသာသူသည္ ဥစၥာကို ရ၏၊
၁၁။ အဘယ္တရားျဖင့္ ေက်ာ္ေစာျခင္းသို႔ ေရာက္သနည္း၊
မွန္ေသာစကားျဖင့္ ေက်ာ္ေစာျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊
၁၂။ အဘယ္ သူသည္ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ကို ရသနည္း၊
ေပးကမ္းေသာသူသည္ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ကို ရ၏၊
၁၃။ အဘယ္သူသည္ ဤေလာကမွ တမလြန္ ေလာကသို႔ ေရာက္၍ မစိုးရိမ္ ရသနည္း ဟု (ေမး၏)။
ဤဆိုလတၱံ႕ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဤေလာကမွ တမလြန္ေလာကသို႔ ေရာက္ ၍ မစိုးရိမ္ရ။
ယံုၾကည္မႈ{သဒၶါ}တရားရွိေသာ အိမ္ေထာင္မႈကို ရွာမွီးေလ့ရွိေသာ အၾကင္သူအား မွန္ကန္မႈ {သစၥာ}၊ ပညာရေၾကာင္း{ဒမၼ}၊ အားထုတ္မႈ{ဓိတိ}၊ စြန္႔ၾကဲမႈ{စာဂ} ဤ တရားေလးပါးတို႔သည္ အကယ္၍ ရွိကုန္အံ့၊ ထိုသူသည္ စင္စစ္ တမလြန္ဘ၀သို႔ ေရာက္၍ မစိုးရိမ္ရ။
ဘီလူး ဤေလာက၌ မွန္ကန္မႈ{သစၥာ}ထက္ လည္းေကာင္း၊ ပညာရေၾကာင္း {ဒမၼ}ထက္လည္းေကာင္း၊ စြန္႔ၾကဲမႈ{စာဂ}ထက္ လည္းေကာင္း၊ အားထုတ္မႈ {ဓိတိ}ထက္ လည္းေကာင္း လြန္ကဲေသာတရားသည္ အကယ္၍ ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ ငါ တိုက္တြန္း၏၊ အျခားေသာ မ်ားစြာေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔ကို ေမးေလဦး ေလာ့ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
{{ျမတ္စြာဘုရား တမလြန္ဘ၀၌ ျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းတရားကို အကြၽႏု္ပ္သည္ ယေန႔ သိရပါ၏၊ ယခုအခါ၌ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာ သမဏ ျဗာဟၼဏတို႔ကို ေမးရပါေတာ့အံ့နည္း။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္၏အက်ဳိးငွါသာ အာဠ၀ီၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ သီတင္းသံုးရန္ ႂကြလာေတာ္မူေပစြတကား၊ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္၌ ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ ႀကီးေသာအက်ဳိး ရွိ၏၊ (ထိုအလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို) ယေန႔ အကြၽႏု္ပ္ သိရပါ၏။
ထိုအကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္လည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္၏ ေကာင္းေသာတရား၏ အျဖစ္ကို (ခ်ီးမြမ္းလ်က္လည္းေကာင္း) တစ္ရြာမွတစ္ရြာ တစ္ျပည္မွတစ္ျပည္သို႔ လွည့္လည္ပါအံ့}} ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
၁၂ - အာဠ၀ကသုတ္၊ ယကၡသံယုတ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
႐ူပိယသိကၡာပုဒ္- (ေရႊ ေငြ အလွဴခံမႈ)
႐ူပိယသိကၡာပုဒ္- (ေရႊ ေငြ အလွဴခံမႈ)
၅၈၂။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမဳိ႕ ရွဥ့္နက္တို႔အား အစာေကြၽးရာျဖစ္ေသာ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူေသာအခါ သာကီ ၀င္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵသည္ အမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၏ အိမ္သို႔ကပ္ေသာ အျမဲ ဆြမ္း၀တ္ရွိေသာ ရဟန္း ျဖစ္၏၊ ထုိအမ်ဳိး၌ အၾကင္ ခဲဖြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ေဘာဇဥ္သည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္အံ့၊ ထုိခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္မွ သာကီ၀င္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵ အတြက္ အဖို႔ အစု ထားရ၏။
ထုိအခါ ညခ်မ္းအခ်ိန္တြင္ ထုိအမ်ဳိး၌ စမဲဟင္းလ်ာ ျဖစ္ေပၚ၏၊ ထုိစမဲဟင္းလ်ာမွ သာကီ၀င္မင္းသားအသွ်င္ဥပနႏၵ၏ အဖို႔ကို ဖယ္ထား၏၊ ထုိအမ်ဳိး၏ ကေလး သူငယ္သည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ {{အကြၽႏု္ပ္အား စမဲဟင္းလ်ာကို ေပးၾက ေလာ့}} ဟု ငုိ၏၊
ထုိအခါ ထုိေယာက်္ားသည္ ဇနီးကို အသွ်င့္အတြက္အဖို႔အစုကို ကေလးသူငယ္ အား ေပးေလာ့၊ အျခား (ဟင္းလ်ာ)ကို ၀ယ္၍ အသွ်င့္အား လွဴကုန္အံ့ ဟု ေျပာဆို၏။
ထုိအခါ သာကီ၀င္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္ ၀တ္၍ သပိတ္သကၤန္းကိုယူေဆာင္ကာ ထုိအမ်ဳိးထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ခင္းထားေသာ ေနရာ၌ ထုိင္၏၊ ထုိအခါ ထုိေယာက်္ားသည္ သာကီ၀င္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵ ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ထုိင္လ်က္ သာကီ၀င္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵကို အသွ်င္ဘုရား ယမန္ေန႔ ညခ်မ္းအခ်ိန္က စမဲဟင္းလ်ာ ျဖစ္ေပၚ ပါသည္၊ ထုိစမဲဟင္းလ်ာကို အသွ်င့္အတြက္ ထားပါသည္၊ အသွ်င္ဘုရား ဤကေလး သူငယ္သည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ အကြၽႏု္ပ္အား စမဲဟင္းလ်ာကို ေပးၾကေလာ့ဟု ငိုပါသည္၊ အသွ်င့္အတြက္ အဖုိ႔အစုကို ကေလးသူငယ္အား ေပးရ ပါသည္၊
အသွ်င္ဘုရား အသျပာျဖင့္ အဘယ္ကို ေဆာင္လာရပါမည္နည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ဒါယကာ အသျပာကို ငါ့အား စြန္႔လွဴၿပီး ျဖစ္သေလာဟု (ေမး၏)။
မွန္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား စြန္႔လွဴၿပီးပါၿပီဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ဒါယကာ ငါ့အား ထုိအသျပာကိုပင္ ေပးေလာ့ဟု (ဆို၏)။
ထိုိအခါ ထုိေယာက်္ားသည္ သာကီ၀င္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵအား အသျပာကို ေပးလွဴၿပီးေနာက္ ငါတို႔သည္ ေရႊေငြကို ခံယူသကဲ့သို႔ ဤအတူပင္ ဤသာကီ၀င္ မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ေရႊေငြကို ခံယူၾကကုန္၏ ဟု ကဲ့ရဲ႕၏၊ ႐ႈတ္ခ်၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆို၏၊
ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆိုေသာ ထုိေယာက်္ား၏ (စကားကို) ၾကားၾကသည္သာတည္း။
အလိုနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ သာကီ၀င္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵသည္ အဘယ့္ ေၾကာင့္ ေရႊေငြကို ခံယူဘိသနည္းဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆို ၾကကုန္၏၊ ထုိအခါ ထုိရဟန္းတို႔သည္ သာကီ၀င္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤ အေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ပ။
{{ဥပနႏၵ သင္သည္ေရႊေငြကို ခံယူ၏ဟူသည္ မွန္သေလာ}}ဟု
စိစစ္ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။
(မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာေယာက်္ား သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေရႊေငြကို ခံယူဘိသနည္း၊
(မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာေယာက်္ား ဤ (သင္ျပဳမိေသာအမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။
ပညတ္သိကၡာပုဒ္
၃၇။ ၁၈-၅၈၃။ {{အၾကင္ ရဟန္းသည္ ေရႊ ေငြကို (ကိုယ္တုိင္ေသာ္လည္း) ခံယူ ျငားအံ့၊ (သူတစ္ပါးကိုေသာ္လည္း) ခံယူေစျငားအံ့၊ အနီး၌ ခ်ထားအပ္သည္ ကိုေသာ္လည္း သာယာျငားအံ့၊ (ထုိရဟန္းအား) နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္သင့္၏}} ဤသို႔ (ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
++++
၈ - ႐ူပိယသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္
၅၈၄။ အၾကင္ဟူသည္ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ။ပ။
ရဟန္းဟူသည္။ပ။
ဉတၱိစတုတၳကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္သူကို {{ရဟန္း}}ဟု ဆိုအပ္၏။
ေရႊ မည္သည္ ဘုရားအဆင္းေတာ္ႏွင့္တူေသာ ၀တၳဳကို ဆိုအပ္၏။
ေငြ မည္သည္ အသျပာ ေၾကးပိုက္ဆံ သစ္သားပိုက္ဆံ ခ်ိပ္ပိုက္ဆံ
အေရာင္းအ၀ယ္ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ၀တၳဳတည္း။
ခံယူျငားအံ့ဟူသည္ ကိုယ္တုိင္ခံယူအံ့၊ နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
ခံယူေစျငားအံ့ဟူသည္ အျခားသူကို ခံယူေစအံ့၊ နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
အနီး၌ ခ်ထားအပ္သည္ကိုေသာ္လည္း သာယာျငားအံ့ဟူသည္ ဤ (ေရႊေငြ) သည္ အသွ်င့္အတြက္ ျဖစ္ေစဟု အနီး၌ ခ်ထားအပ္သည္ကို သာယာျငားအံ့၊ စြန္႔ျခင္း (၀ိနည္းကံ) ရွိ၏။ သံဃာအလယ္၌ စြန္႔ရမည္။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ စြန္႔ရမည္။
ထုိ (ေရႊေငြ) ခံေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ လက္၀ဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ႀကီးကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ ေျခတို႔ကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္ကာ လက္အုပ္ခ်ီလ်က္-
{{အသွ်င္ဘုရားတို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ ေရႊေငြကို ခံယူမိပါ၏၊ ဤအကြၽႏု္ပ္၏ ေရႊေငြသည္ စြန္႔ျခင္း(၀ိနည္းကံ) ရွိပါသည္၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤေရႊေငြကို သံဃာေတာ္အား စြန္႔ပါသည္}}ဟု ဆိုရာ၏။
စြန္႔ၿပီးေနာက္ အာပတ္ကို ေဒသနာၾကားရမည္၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ အာပတ္ကို ခံယူရမည္၊ အကယ္၍ ထုိအရပ္သို႔ အရံေစာင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ဥပါသကာေသာ္ လည္းေကာင္းလာအံ့၊ ထုိသူကို{{ငါ့သွ်င္ ဤ (ေရႊေငြ) ကို သိေလာ့}}ဟု ေျပာရမည္၊
အကယ္၍ ထုိသူသည္ {{ဤ (ေရႊေငြ) ျဖင့္ အဘယ္အရာကို ေဆာင္လာရပါ မည္နည္း}}ဟု ဆိုအံ့၊ {{ဤမည္ ဤမည္ေသာ အရာကိုေဆာင္ခဲ့}}ဟု မဆိုရ၊ ေထာပတ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ဆီကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပ်ားရည္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တင္လဲကိုေသာ္လည္းေကာင္း အပ္စပ္သည္ကို ေျပာရမည္၊ အကယ္၍ ထုိသူသည္ ထုိ (ေရႊေငြ) ျဖင့္ လဲလွယ္၍ အပ္စပ္သည္ကို ေဆာင္ခဲ့အံ့၊ ေရႊေငြခံယူေသာ ရဟန္းကိုထား၍ ရဟန္းအားလံုးတို႔ပင္သံုးေဆာင္အပ္၏။
အကယ္၍ ဤသို႔ ထုိ (ေရႊေငြလဲလွယ္မည့္) သူကို ရအံ့၊ ဤသို႔ ရျခင္းသည္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍မရအံ့၊ ထုိသူကို {{ဒါယကာ ဤေရႊေငြကို စြန္႔ပစ္ေလာ့}}ဟု ေျပာရမည္၊ ထုိသူသည္ အကယ္၍ စြန္႔ပစ္အံ့၊ ဤသို႔ စြန္႔ပစ္ျခင္းသည္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍ မစြန္႔ပစ္အံ့၊ အဂၤါငါးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းကိုေရႊေငြစြန္႔ ရဟန္းဟု သမုတ္ရမည္၊
၄င္းရဟန္းသည္ …
၁။ ဆႏၵာဂတိသို႔ မလိုက္ရာ၊
၂။ ေဒါသာဂတိသို႔ မလိုက္ရာ၊
၃။ ေမာဟာဂတိသို႔ မလိုက္ရာ၊
၄။ ဘယာဂတိသို႔ မလိုက္ရာ၊
၅။ စြန္႔အပ္ မစြန္႔အပ္သည္ကိုလည္းသိရာ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ သမုတ္ရမည္…
ေရွးဦးစြာ ရဟန္းကို ေတာင္းပန္ရမည္၊ ေတာင္းပန္ၿပီးေနာက္ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကို သိေစရမည္။
၅၈၅။ {{အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ သံဃာအားေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ဤမည္ေသာ ရဟန္းကို ေရႊေငြစြန္႔ရဟန္းဟု သမုတ္ရာ၏၊ ဤကား သိေစျခင္း တည္း။ အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ သံဃာသည္ ဤမည္ေသာ ရဟန္းကို ေရႊေငြစြန္႔ရဟန္းဟု သမုတ္၏၊ အၾကင္ အသွ်င္အား ဤမည္ေသာ ရဟန္းကို ေရႊေငြစြန္႔ရဟန္းဟုသမုတ္ျခင္းကို ႏွစ္သက္ ၏၊ ထုိအသွ်င္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနရာ၏၊ အၾကင္အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိ၊ ထုိအသွ်င္သည္ ေျပာဆိုရာ၏။
သံဃာသည္ ဤမည္ေသာ ရဟန္းကို ေရႊေငြစြန္႔ရဟန္းဟု သမုတ္အပ္ၿပီ၊ သံဃာ အား ႏွစ္သက္ျခင္းရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၏၊ ဤသို႔ ဆိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္ ႏွစ္သက္သည့္ အျဖစ္ကို သိမွတ္ရပါသည္ဟု (သိေစရမည္)။
သမၼဳတိရၿပီးေသာ ထုိရဟန္းသည္ အမွတ္နိမိတ္ကို မျပဳဘဲ က်ေစရမည္ {စြန္႔ပစ္ရမည္}၊ အကယ္၍ အမွတ္နိမိတ္ကို ျပဳ၍ က်ေစအံ့ {စြန္႔ပစ္အံ့}၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
၅၈၆။
ေရႊေငြ၌ ေရႊေငြဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိ၍ ေရႊေငြကို ခံယူအံ့၊
နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
ေရႊေငြ၌ ယံုမွားရွိ၍ ေရႊေငြကို ခံယူအံ့၊
နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
ေရႊေငြ၌ ေရႊေငြမဟုတ္ဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိ၍ ေရႊေငြကို ခံယူအံ့၊
နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
ေရႊေငြမဟုတ္သည္၌ ေရႊေငြဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိအံ့၊
ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ေရႊေငြမဟုတ္သည္၌ယံုမွားျခင္းရွိအံ့၊
ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ေရႊေငြမဟုတ္သည္၌ ေရႊေငြမဟုတ္ဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိအံ့၊
အာပတ္ မသင့္။
အရံတြင္း၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တည္းခိုရာ ဇရပ္တြင္း၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုင္ယူ၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုင္ယူေစ၍ ေသာ္လည္းေကာင္း {{ဥစၥာရွင္သည္ ေဆာင္ယူလတၱံ႕}}ဟု ထားအံ့၊ အာပတ္မသင့္။ ႐ူးေသာရဟန္း အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ရဟန္းအား အာပတ္မသင့္။
အ႒မ ႐ူပိယသိကၡာပုဒ္ ၿပီး၏။
၈ - ႐ူပိယသိကၡာပုဒ္၊ ေကာသိယ၀ဂ္၊ နိႆဂၢိယ အခန္း၊ ပါရာဇိကတ္ပါဠိေတာ္။
Tuesday, August 26, 2008
သုစိမုခီသုတ္- ေဗဒင္-ယၾတာ-လကၡဏာ...
သုစိမုခီသုတ္-
အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔ကို အစာ ေကြၽးရာ ျဖစ္ေသာ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ အသွ်င္ သာရိပုၾတာသည္ နံနက္အခ်ိန္ သင္းပိုင္ကိုျပင္၀တ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူေဆာင္ၿပီးလွ်င္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ၀င္ေလ၏၊
ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၌ ဆြမ္းခံလွည့္လည္ၿပီးေသာ္ ဇရပ္နံရံတစ္ခုကိုမွီကာ ထုိဆြမ္းကို ဘုဥ္းေပးေတာ္မူ၏၊
ထုိအခါ တျခားဘာသာအယူရွိေသာ သုစိမုခီအမည္ရွိ ပရိဗုိဇ္မသည္ အသွ်င္သာရိ ပုၾတာထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍- ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏-
* * အသွ်င္ရဟန္း ေအာက္သို႔ ငုံ႔၍ စားပါသေလာ၊
* * ႏွမ ငါသည္ ေအာက္သို႔ ငုံ႔၍ မစားပါ။
* * အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အထက္သို႔ ေမာ့၍ စားပါသေလာ၊
* * ႏွမ ငါသည္ အထက္သို႔ ေမာ့၍ မစားပါ။
* * အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ စားပါသေလာ၊
* * ႏွမ ငါသည္ အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ မစားပါ။
* * အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အေထာင့္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍
စားပါသေလာ၊
* * ႏွမ ငါသည္ အေထာင့္အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍မစားပါဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
"တန္ဖိုးရွိပါတယ္ အခ်ိန္ေလး ၂-မိနစ္ေလာက္ေပးၿပီး ဆက္ေစခ်င္ပါတယ္"
အသွ်င္ရဟန္း ေအာက္သို႔ ငုံ႔၍ စားပါသေလာ ဟု ဤသို႔ ေမးလတ္ေသာ္၊ ႏွမ ငါသည္ ေအာက္သို႔ငုံ႔၍ မစားပါ ဟု ဆို၏။ အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အထက္သို႔ ေမာ့၍ စားပါသေလာ ဟု ဤသို႔ေမးေသာ္၊ ႏွမ ငါသည္ အထက္သို႔ ေမာ့၍ မစားပါ ဟု ဆို၏။ အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ စားပါသေလာ ဟု ဤသို႔ ေမးေသာ္၊ ႏွမ ငါသည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ မစားပါ ဟု ဆို၏။ အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အေထာင့္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ စားပါသေလာ ဟု ဤသို႔ေမးေသာ္၊ ႏွမ ငါသည္ အေထာင့္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ မစားပါ ဟုဆို၏။
အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အဘယ္သို႔ စားပါသနည္းဟု ေလွ်ာက္၏။
ႏွမ ေျမၾကန္အတတ္ ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အားလံုးတို႔ကို ေအာက္သို႔ ငုံ႔၍ စားသူတို႔ဟု ဆိုအပ္ကုန္၏။
နကၡတ္အတတ္ ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကေသာ သမဏ ျဗာဟၼဏအားလံုးတို႔ကို အထက္သို႔ ေမာ့၍ စားသူတို႔ဟု ဆိုအပ္ကုန္၏။
တမန္မႈ အေစအပါးအမႈျဖင့္ သြားျခင္းကို အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အားလံုးတို႔ကို အရပ္ေလး မ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ စားသူတို႔ဟု ဆိုအပ္ကုန္၏။
အဂၤ၀ိဇၨာအတတ္ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ေမြး ျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကေသာ သမဏျဗာဟၼဏအားလံုးတို႔ကို အေထာင့္အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ စားသူတို႔ဟု ဆိုအပ္ကုန္၏။
ႏွမ ငါကား
ေျမၾကန္အတတ္ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ မေမြး။
နကၡတ္အတတ္ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ မေမြး။
တမန္မႈ အေစအပါး အမႈျဖင့္ သြားျခင္းကို အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္မေမြး။
အဂၤ၀ိဇၨာ အတတ္ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ မေမြး။
တရားသျဖင့္ ဆြမ္းကို ရွာ၏၊ တရားသျဖင့္ ဆြမ္းရွာ၍ စား၏ဟု မိန္႔ဆို၏။
ထုိအခါ သုစိမုခီပရိဗုိဇ္မသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၀ယ္ လမ္းမတစ္ခုမွ လမ္းမတစ္ခုသို႔ လမ္းဆံုတစ္ခုမွ လမ္းဆံုတစ္ခုသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ((သာကီ၀င္မင္းသား ဘုရား သားေတာ္ ရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ေလ်ာ္စြာ အစာကိုစားကုန္၏၊ သာကီ၀င္ မင္းသား ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းတို႔သည္ အျပစ္ မရွိေသာအားျဖင့္ အစာကို စားကုန္၏၊ သာကီ၀င္မင္းသား ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းတို႔အား ဆြမ္းလွဴၾက ကုန္ေလာ့}} ဟု ဤသို႔ ေျပာၾကားေလ၏။
၁၀ - သုစိမုခီသုတ္၊ သာရိပုတၱသံယုတ္၊ ခႏၶ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔ကို အစာ ေကြၽးရာ ျဖစ္ေသာ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ အသွ်င္ သာရိပုၾတာသည္ နံနက္အခ်ိန္ သင္းပိုင္ကိုျပင္၀တ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူေဆာင္ၿပီးလွ်င္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ၀င္ေလ၏၊
ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၌ ဆြမ္းခံလွည့္လည္ၿပီးေသာ္ ဇရပ္နံရံတစ္ခုကိုမွီကာ ထုိဆြမ္းကို ဘုဥ္းေပးေတာ္မူ၏၊
ထုိအခါ တျခားဘာသာအယူရွိေသာ သုစိမုခီအမည္ရွိ ပရိဗုိဇ္မသည္ အသွ်င္သာရိ ပုၾတာထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍- ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏-
* * အသွ်င္ရဟန္း ေအာက္သို႔ ငုံ႔၍ စားပါသေလာ၊
* * ႏွမ ငါသည္ ေအာက္သို႔ ငုံ႔၍ မစားပါ။
* * အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အထက္သို႔ ေမာ့၍ စားပါသေလာ၊
* * ႏွမ ငါသည္ အထက္သို႔ ေမာ့၍ မစားပါ။
* * အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ စားပါသေလာ၊
* * ႏွမ ငါသည္ အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ မစားပါ။
* * အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အေထာင့္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍
စားပါသေလာ၊
* * ႏွမ ငါသည္ အေထာင့္အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍မစားပါဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
"တန္ဖိုးရွိပါတယ္ အခ်ိန္ေလး ၂-မိနစ္ေလာက္ေပးၿပီး ဆက္ေစခ်င္ပါတယ္"
အသွ်င္ရဟန္း ေအာက္သို႔ ငုံ႔၍ စားပါသေလာ ဟု ဤသို႔ ေမးလတ္ေသာ္၊ ႏွမ ငါသည္ ေအာက္သို႔ငုံ႔၍ မစားပါ ဟု ဆို၏။ အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အထက္သို႔ ေမာ့၍ စားပါသေလာ ဟု ဤသို႔ေမးေသာ္၊ ႏွမ ငါသည္ အထက္သို႔ ေမာ့၍ မစားပါ ဟု ဆို၏။ အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ စားပါသေလာ ဟု ဤသို႔ ေမးေသာ္၊ ႏွမ ငါသည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ မစားပါ ဟု ဆို၏။ အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အေထာင့္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ စားပါသေလာ ဟု ဤသို႔ေမးေသာ္၊ ႏွမ ငါသည္ အေထာင့္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ မစားပါ ဟုဆို၏။
အသွ်င္ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ အဘယ္သို႔ စားပါသနည္းဟု ေလွ်ာက္၏။
ႏွမ ေျမၾကန္အတတ္ ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အားလံုးတို႔ကို ေအာက္သို႔ ငုံ႔၍ စားသူတို႔ဟု ဆိုအပ္ကုန္၏။
နကၡတ္အတတ္ ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကေသာ သမဏ ျဗာဟၼဏအားလံုးတို႔ကို အထက္သို႔ ေမာ့၍ စားသူတို႔ဟု ဆိုအပ္ကုန္၏။
တမန္မႈ အေစအပါးအမႈျဖင့္ သြားျခင္းကို အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အားလံုးတို႔ကို အရပ္ေလး မ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ စားသူတို႔ဟု ဆိုအပ္ကုန္၏။
အဂၤ၀ိဇၨာအတတ္ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ေမြး ျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကေသာ သမဏျဗာဟၼဏအားလံုးတို႔ကို အေထာင့္အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာသို႔ လွည့္၍ စားသူတို႔ဟု ဆိုအပ္ကုန္၏။
ႏွမ ငါကား
ေျမၾကန္အတတ္ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ မေမြး။
နကၡတ္အတတ္ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ မေမြး။
တမန္မႈ အေစအပါး အမႈျဖင့္ သြားျခင္းကို အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္မေမြး။
အဂၤ၀ိဇၨာ အတတ္ဟူေသာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) ဖီလာအတတ္ျဖင့္ မွားေသာ အသက္ ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ မေမြး။
တရားသျဖင့္ ဆြမ္းကို ရွာ၏၊ တရားသျဖင့္ ဆြမ္းရွာ၍ စား၏ဟု မိန္႔ဆို၏။
ထုိအခါ သုစိမုခီပရိဗုိဇ္မသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၀ယ္ လမ္းမတစ္ခုမွ လမ္းမတစ္ခုသို႔ လမ္းဆံုတစ္ခုမွ လမ္းဆံုတစ္ခုသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ((သာကီ၀င္မင္းသား ဘုရား သားေတာ္ ရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ေလ်ာ္စြာ အစာကိုစားကုန္၏၊ သာကီ၀င္ မင္းသား ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းတို႔သည္ အျပစ္ မရွိေသာအားျဖင့္ အစာကို စားကုန္၏၊ သာကီ၀င္မင္းသား ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းတို႔အား ဆြမ္းလွဴၾက ကုန္ေလာ့}} ဟု ဤသို႔ ေျပာၾကားေလ၏။
၁၀ - သုစိမုခီသုတ္၊ သာရိပုတၱသံယုတ္၊ ခႏၶ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
ေျမ ငလ်င္လႈပ္ျခင္း အေၾကာင္း ရွစ္ပါး-
ေျမ ငလ်င္လႈပ္ျခင္း အေၾကာင္း ရွစ္ပါး
အာနႏၵာ ေျမ ငလ်င္ ျပင္းစြာ လႈပ္ျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့တို႔ကား ဤရွစ္ပါးတို႔တည္း။
အဘယ္ ရွစ္ပါးတို႔နည္း ဟူမူ ...
၁။ အာနႏၵာ ဤမဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးသည္ ေရ၌ တည္၏၊ ေရသည္ ေလ၌ တည္၏၊ ေလသည္ ေကာင္းကင္၌ တည္၏။ အာနႏၵာ ျပင္းထန္စြာ ေလတိုက္ေသာအခါ ေရကုိ လႈပ္ေစကုန္၏၊ ေရလႈပ္ေသာ္ ေျမကုိ လႈပ္ေစ၏၊ ဤကား ေျမ (ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ေရွးဦးစြာေသာ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၂။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္စံုေသာ (အဘိညာဥ္) စိတ္၌ ေလ့လာၿပီးေသာ သမဏသည္ လည္းေကာင္း ျဗာဟၼဏသည္ လည္းေကာင္း ႀကီးေသာ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ရွိေသာ နတ္သည္ လည္းေကာင္း အားနည္းေသာ ေျမ (ကသိုဏ္းစ်ာန္) သညာႏွင့္ အားႀကီးေသာ ေရ (ကသုိဏ္းစ်ာန္) သညာတို႔ကုိ ပြါးမ်ားၿပီးလွ်င္ ဤေျမႀကီးကုိ လႈပ္ေစ၏၊ တုန္လႈပ္ေစ၏၊ ျပင္းစြာတုန္လႈပ္ေစ၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္ေစ၏၊ ဤကား ေျမ (ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ႏွစ္ခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၃။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ဘုရားေလာင္းသည္ တုသိတာနတ္ျပည္မွ စုေတ၍ သတိရွိလ်က္ ဆင္ျခင္လ်က္ အမိ၀မ္းတုိက္သို႔ သက္ေရာက္ေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာ တုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္ ၏၊ ဤကား ေျမ (ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ သံုးခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၄။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ဘုရားေလာင္းသည္ သတိရွိလ်က္ ဆင္ျခင္ လ်က္ အမိ၀မ္းတုိက္မွ ဖြားျမင္ေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာ တုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္၏၊ ဤကား ေျမ(ငလ်င္) အႀကီး အက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ေလးခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၅။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေသာ သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူ ေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၊ ျပင္းစြာတုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္၏၊ဤကား ေျမ(ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ငါးခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၆။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေသာ ဓမၼစၾကာတရားကုိ ေဟာေတာ္မူ ေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာ တုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္၏၊ ဤကား ေျမ(ငလ်င္) အႀကီး အက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ေျခာက္ခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၇။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ သတိရွိလ်က္ ဆင္ျခင္ လ်က္ အသက္ရွည္ရန္ ျပဳျပင္မႈ (အာယုသခၤါရ) ကုိ စြန္႔လႊတ္ေတာ္ မူေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာတုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္၏၊ ဤကား ေျမ(ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ခုနစ္ခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၈။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခႏၶာနာမ္႐ုပ္ အႂကြင္းမရွိ ေသာ ၿငိမ္းျခင္းသေဘာ အႏုပါဒိေသသ နိဗၺာနဓာတ္ျဖင့္ ပရိနိဗၺာန္ ၀င္စံေတာ္ မူေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာ တုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ ခါ တုန္လႈပ္၏၊ ဤကား ေျမ(ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ရွစ္ခုေျမာက္ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
အာနႏၵာ ေျမ(ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့တို႔ ကား ဤရွစ္ပါးတို႔ေပတည္း။
မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။
အာနႏၵာ ေျမ ငလ်င္ ျပင္းစြာ လႈပ္ျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့တို႔ကား ဤရွစ္ပါးတို႔တည္း။
အဘယ္ ရွစ္ပါးတို႔နည္း ဟူမူ ...
၁။ အာနႏၵာ ဤမဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးသည္ ေရ၌ တည္၏၊ ေရသည္ ေလ၌ တည္၏၊ ေလသည္ ေကာင္းကင္၌ တည္၏။ အာနႏၵာ ျပင္းထန္စြာ ေလတိုက္ေသာအခါ ေရကုိ လႈပ္ေစကုန္၏၊ ေရလႈပ္ေသာ္ ေျမကုိ လႈပ္ေစ၏၊ ဤကား ေျမ (ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ေရွးဦးစြာေသာ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၂။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္စံုေသာ (အဘိညာဥ္) စိတ္၌ ေလ့လာၿပီးေသာ သမဏသည္ လည္းေကာင္း ျဗာဟၼဏသည္ လည္းေကာင္း ႀကီးေသာ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ရွိေသာ နတ္သည္ လည္းေကာင္း အားနည္းေသာ ေျမ (ကသိုဏ္းစ်ာန္) သညာႏွင့္ အားႀကီးေသာ ေရ (ကသုိဏ္းစ်ာန္) သညာတို႔ကုိ ပြါးမ်ားၿပီးလွ်င္ ဤေျမႀကီးကုိ လႈပ္ေစ၏၊ တုန္လႈပ္ေစ၏၊ ျပင္းစြာတုန္လႈပ္ေစ၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္ေစ၏၊ ဤကား ေျမ (ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ႏွစ္ခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၃။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ဘုရားေလာင္းသည္ တုသိတာနတ္ျပည္မွ စုေတ၍ သတိရွိလ်က္ ဆင္ျခင္လ်က္ အမိ၀မ္းတုိက္သို႔ သက္ေရာက္ေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာ တုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္ ၏၊ ဤကား ေျမ (ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ သံုးခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၄။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ဘုရားေလာင္းသည္ သတိရွိလ်က္ ဆင္ျခင္ လ်က္ အမိ၀မ္းတုိက္မွ ဖြားျမင္ေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာ တုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္၏၊ ဤကား ေျမ(ငလ်င္) အႀကီး အက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ေလးခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၅။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေသာ သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူ ေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၊ ျပင္းစြာတုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္၏၊ဤကား ေျမ(ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ငါးခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၆။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေသာ ဓမၼစၾကာတရားကုိ ေဟာေတာ္မူ ေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာ တုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္၏၊ ဤကား ေျမ(ငလ်င္) အႀကီး အက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ေျခာက္ခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၇။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ သတိရွိလ်က္ ဆင္ျခင္ လ်က္ အသက္ရွည္ရန္ ျပဳျပင္မႈ (အာယုသခၤါရ) ကုိ စြန္႔လႊတ္ေတာ္ မူေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာတုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ခါ တုန္လႈပ္၏၊ ဤကား ေျမ(ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ခုနစ္ခုေျမာက္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
၈။ အာနႏၵာ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခႏၶာနာမ္႐ုပ္ အႂကြင္းမရွိ ေသာ ၿငိမ္းျခင္းသေဘာ အႏုပါဒိေသသ နိဗၺာနဓာတ္ျဖင့္ ပရိနိဗၺာန္ ၀င္စံေတာ္ မူေသာအခါ ဤေျမႀကီးသည္ လႈပ္၏၊ တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာ တုန္လႈပ္၏၊ သြက္သြက္ ခါ တုန္လႈပ္၏၊ ဤကား ေျမ(ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ ရွစ္ခုေျမာက္ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ ေပတည္း။
အာနႏၵာ ေျမ(ငလ်င္) အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့တို႔ ကား ဤရွစ္ပါးတို႔ေပတည္း။
မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။
ပရာဘ၀သုတ္- (ပ်က္စီးေၾကာင္း)
ပရာဘ၀သုတ္- (ပ်က္စီးေၾကာင္း)
ရဟန္းတို႔ ဥပါသကာ၏ ျပည့္စံုေၾကာင္း တို႔သည္ ဤခုနစ္မ်ဳိး တို႔တည္း။
သမၻ၀= (ျပည့္စံုေၾကာင္း)
အဘယ္ ခုနစ္မ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-
၁။ ရဟန္းတို႔အား ဖူးေျမာ္မႈကုိ မဆုတ္ယုတ္ေစ။
၂။ သူေတာ္ေကာင္းတရား ၾကားနာမႈကုိ မေမ့ ေလ်ာ့။
၃။ လြန္ျမတ္ေသာ သီလ၌ ျဖည့္က်င့္၏။
၄။ ရဟန္းတို႔ အေပၚ၌ ၾကည္ညိဳမႈ မ်ားျပား၏၊
၅။ ျခဳတ္ျခယ္ လုိစိတ္မရွိဘဲ အေပါက္အလမ္း မရွာမူ၍ တရားကုိ နာ၏၊
၆။ ဤသာသနာေတာ္မွ အပ၌ ျမတ္ေသာ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ကုိ မရွာမွီး၊
၇။ ဤသာသနာေတာ္၌ သာလွ်င္ ေရွးဦးအလွဴကုိ ျပဳ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရား ခုနစ္မ်ဳိး တို႔သည္ ဥပါသကာ၏ ျပည့္စံုေၾကာင္းတို႔တည္း။
ေကာင္းစြာ ေဟာအပ္ေသာ ထိုခုနစ္ပါးေသာ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရားတို႔ကုိ မွီ၀ဲ ေသာ ထိုဥပါသကာသည္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားမွ မဆုတ္ယုတ္။
ရဟန္းတို႔ ဥပါသကာ၏ ပ်က္စီးေၾကာင္း တို႔သည္ ဤခုနစ္မ်ဳိး တို႔တည္း။
အဘယ္ ခုနစ္မ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-
၁။ ပြါးမ်ားအပ္ၿပီးေသာ စိတ္ရွိေသာ ရဟန္းတို႔အား ဖူးေျမာ္မႈကုိ ယုတ္ေစ၏။
၂။ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားတို႔ကုိ ၾကားနာမႈကုိလည္း ယုတ္ေစ၏။
၃။ လြန္ျမတ္ေသာ သီလ၌ မျဖည့္က်င့္။
၄။ ရဟန္းတို႔၌ မၾကည္ညိဳမႈသည္လည္း အလြန္႔အလြန္ ပြါးမ်ား၏။
၅။ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လုိေသာ စိတ္ရွိလ်က္ အေပါက္အလမ္း ရွာလုိသည္ျဖစ္၍ တရားနာ၏။
၆။ ဤသာသနာေတာ္မွ အပ၌ တစ္ပါးေသာ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ရွာမွီး၏။
၇။ ထိုသာသနာပ၌ပင္လွ်င္ ေရွးဦးအလွဴကို ျပဳ၏။
ေကာင္းစြာ ေဟာအပ္ေသာ ထိုခုနစ္ပါးေသာ ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရားတို႔ကုိ မွီ၀ဲ ေသာ ထိုဥပါသကာသည္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားမွ ဆုတ္ယုတ္၏။
၁၁ - ပရာဘ၀သုတ္၊ ၀ဇၨိသတၱက၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ပရာဘ၀သုတ္... ေနာက္ထပ္ ေလ့လာလိုပါလွ်င္...
ရဟန္းတို႔ ဥပါသကာ၏ ျပည့္စံုေၾကာင္း တို႔သည္ ဤခုနစ္မ်ဳိး တို႔တည္း။
သမၻ၀= (ျပည့္စံုေၾကာင္း)
အဘယ္ ခုနစ္မ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-
၁။ ရဟန္းတို႔အား ဖူးေျမာ္မႈကုိ မဆုတ္ယုတ္ေစ။
၂။ သူေတာ္ေကာင္းတရား ၾကားနာမႈကုိ မေမ့ ေလ်ာ့။
၃။ လြန္ျမတ္ေသာ သီလ၌ ျဖည့္က်င့္၏။
၄။ ရဟန္းတို႔ အေပၚ၌ ၾကည္ညိဳမႈ မ်ားျပား၏၊
၅။ ျခဳတ္ျခယ္ လုိစိတ္မရွိဘဲ အေပါက္အလမ္း မရွာမူ၍ တရားကုိ နာ၏၊
၆။ ဤသာသနာေတာ္မွ အပ၌ ျမတ္ေသာ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ကုိ မရွာမွီး၊
၇။ ဤသာသနာေတာ္၌ သာလွ်င္ ေရွးဦးအလွဴကုိ ျပဳ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရား ခုနစ္မ်ဳိး တို႔သည္ ဥပါသကာ၏ ျပည့္စံုေၾကာင္းတို႔တည္း။
ေကာင္းစြာ ေဟာအပ္ေသာ ထိုခုနစ္ပါးေသာ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရားတို႔ကုိ မွီ၀ဲ ေသာ ထိုဥပါသကာသည္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားမွ မဆုတ္ယုတ္။
ရဟန္းတို႔ ဥပါသကာ၏ ပ်က္စီးေၾကာင္း တို႔သည္ ဤခုနစ္မ်ဳိး တို႔တည္း။
အဘယ္ ခုနစ္မ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-
၁။ ပြါးမ်ားအပ္ၿပီးေသာ စိတ္ရွိေသာ ရဟန္းတို႔အား ဖူးေျမာ္မႈကုိ ယုတ္ေစ၏။
၂။ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားတို႔ကုိ ၾကားနာမႈကုိလည္း ယုတ္ေစ၏။
၃။ လြန္ျမတ္ေသာ သီလ၌ မျဖည့္က်င့္။
၄။ ရဟန္းတို႔၌ မၾကည္ညိဳမႈသည္လည္း အလြန္႔အလြန္ ပြါးမ်ား၏။
၅။ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လုိေသာ စိတ္ရွိလ်က္ အေပါက္အလမ္း ရွာလုိသည္ျဖစ္၍ တရားနာ၏။
၆။ ဤသာသနာေတာ္မွ အပ၌ တစ္ပါးေသာ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ရွာမွီး၏။
၇။ ထိုသာသနာပ၌ပင္လွ်င္ ေရွးဦးအလွဴကို ျပဳ၏။
ေကာင္းစြာ ေဟာအပ္ေသာ ထိုခုနစ္ပါးေသာ ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရားတို႔ကုိ မွီ၀ဲ ေသာ ထိုဥပါသကာသည္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားမွ ဆုတ္ယုတ္၏။
၁၁ - ပရာဘ၀သုတ္၊ ၀ဇၨိသတၱက၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ပရာဘ၀သုတ္... ေနာက္ထပ္ ေလ့လာလိုပါလွ်င္...
Monday, August 25, 2008
နကုလပိတုသုတ္-
နကုလပိတုသုတ္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဂၢတိုင္း သုသုမာရဂိရၿမဳိ႕၀ယ္ သားတို႔အား ေဘးမဲ့ေပးရာ ေဘသကဠမည္ေသာ ေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုစဥ္အခါ၌ နကုလပိတာသူ ႂကြယ္သည္ အနာေရာဂါ ရွိ၏၊ ဆင္းရဲ၏၊ ျပင္းထန္စြာ မက်န္းမမာ ျဖစ္၏၊
ထိုအခါ နကုလမာတာ သူႂကြယ္မသည္ နကုလပိတာသူႂကြယ္အား-
သူႂကြယ္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္ မူပါ၏။
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္
ငါ ကြယ္လြန္ေသာအခါ သားငယ္ သမီးငယ္တို႔ကုိ ေမြးျမဴရန္ မစြမ္းႏိုင္ရာ၊
အိမ္ေထာင္မႈကုိ ေကာင္းစြာ ထိန္းသိမ္းရန္ မစြမ္းႏိုင္ရာ ဟု အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
(၁)
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ၊
သူႂကြယ္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဗိုင္းငင္ရန္ (သိုးေမြးတို႔ကုိ)ေျဖရွင္း သုတ္သင္ အခင္း ျပဳရန္ တတ္ကြၽမ္း လိမၼာပါ၏။
သူႂကြယ္ အကြၽႏု္ပ္သည္ သင္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ သားငယ္ သမီးငယ္တို႔ကုိ ေမြးျမဴရန္ အိမ္ေထာင္မႈကုိ ေကာင္းစြာ ထိန္းသိမ္းရန္ စြမ္းႏိုင္ပါ၏။
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏။
(၂)
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာ သူႂကြယ္မသည္ ငါ ကြယ္လြန္ေသာအခါ အိမ္ေထာင္ တစ္ဆက္ျပဳလိမ့္မည္ ဟု အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ။
သူႂကြယ္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္တို႔ပတ္လံုး လူ၌ တည္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ (ဂဟ႒က ျဗဟၼစရိယ သီလ) ကုိ ေကာင္းစြာ က်င့္သံုး ၿပီးပါၿပီ၊
ထိုအရာကုိ အသင္လည္း သိပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္လည္းသိပါ၏၊
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏။
(၃)
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာ သူႂကြယ္မသည္ ငါ ကြယ္လြန္ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားအား ဖူးေျမာ္လုိသူ ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ရဟန္း သံဃာအား ဖူးေျမာ္လုိသူ ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ၊
သူႂကြယ္ အကြၽႏု္ပ္သည္ သင္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားအား သာ၍ ဖူးေျမာ္လုိသူ ျဖစ္ပါမည္၊
ရဟန္း သံဃာအား သာ၍ ဖူးေျမာ္လုိသူ ျဖစ္ပါမည္။
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏။ (၃)
(၄)
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ ငါ ကြယ္လြန္ေသာအခါ သီလတုိ႔၌ ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးမႈ ျပဳလိမ့္မည္ မဟုတ္ ဟု အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ။
သူႂကြယ္ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ သီလတို႔၌ ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ အကြၽႏု္ပ္သည္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါ၏၊
(ဤအရာ၌) ယံုမွားမႈ ေတြးေတာမႈရွိသူ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံေတာ္ မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ) ကုိယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ဤျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဂၢတိုင္း သုသုမာရဂိရၿမဳိ႕၀ယ္ သားတို႔အား ေဘးမဲ့ ေပးရာျဖစ္သည့္ ေဘသကဠေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရား
ကုိ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေမးေလွ်ာက္ႏိုင္ပါ၏။
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏။
(၅)
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာ သူႂကြယ္မသည္ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္၏ ၿငိမ္းေအးမႈ (သမာဓိကမၼ႒ာန္း) ကုိ ရရွိသူ မဟုတ္ ဟု အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ။
သူႂကြယ္ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္၏ ၿငိမ္းေအးမႈ (သမာဓိကမၼ႒ာန္း) ကုိ ရရွိၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ အကြၽႏု္ပ္သည္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါ၏။ (ဤအရာ၌) ယံုမွားမႈ ေတြးေတာမႈ ရွိသူျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ) ကုိယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ဤျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဂၢတိုင္း သုသုမာရဂိရၿမဳိ႕၀ယ္ သားတို႔အား ေဘးမဲ့ေပးရာျဖစ္သည့္ ေဘသကဠေတာ၌ (သီတင္းသံုး)ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားကုိ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေမးေလွ်ာက္ႏိုင္ပါ၏။
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏။
(၆)
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ ဤဓမၼ၀ိနယ သာသနာ၌ သက္၀င္ရာ ေထာက္တည္ရာ သက္သာရာကုိရသည္ ၀ိစိကိစၧာကုိ လြန္ေျမာက္ သည္ သိုိ႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးေတာမႈ ကင္းရွင္းသည္ ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္သည္ ျမတ္စြာဘုရားမွတစ္ပါး အားထားရာ မရွိသည္ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္ ၌ ေနသူဟုတ္ ဟူ၍ အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ။
သူႂကြယ္ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဓမၼ၀ိနယ သာသနာ၌ သက္၀င္ရာ ေထာက္တည္ရာ သက္သာရာကုိရသည္ ၀ိစိကိစၧာကုိ လြန္ေျမာက္ သည္ သိုိ႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးေတာမႈ ကင္းရွင္းသည္ ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္သည္ ျမတ္စြာဘုရားမွ တစ္ပါး အားထားရာ မရွိသည္ ျဖစ္၍ ဘုရားသာသနာေတာ္၌ ေနၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ အကြၽႏု္ပ္သည္ တစ္ဦး
အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါ၏။ (ဤအရာ၌) ယံုမွားမႈ ေတြးေတာမႈ ရွိသူျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ပူေဇာ္ အထူးကုိ ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ) ကုိယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ဤျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဂၢတိုင္း သုသုမာရဂိရၿမဳိ႕၀ယ္ သားတို႔အား ေဘးမဲ့ေပးရာျဖစ္သည့္ ေဘသကဠေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားကုိ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေမးေလွ်ာက္ႏိုင္ပါ၏။
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏ ဟု (ေျပာဆို၏)။
(၇)
ထိုအခါ နကုလပိတာသူႂကြယ္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မက ဤသြန္သင္မႈျဖင့္ သြန္သင္အပ္သည္ ရွိေသာ္ ထိုအနာသည္ ခဏခ်င္း ၿငိမ္းေအးေလ၏၊ နကုလပိတာသူႂကြယ္သည္ ထိုအနာမွ ထေျမာက္၏၊ နကုလပိတာသူႂကြယ္အား ထိုအနာသည္ ထိုသို႔ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ပယ္ေဖ်ာက္ အပ္ၿပီးသည္ သာလွ်င္ ျဖစ္၏။
ထို႔ေနာက္ အနာမွ ထေျမာက္ၿပိီးသည္ ရွိေသာ္ အနာ ေပ်ာက္ကင္း၍ မၾကာျမင့္မီ ပင္လွ်င္ ေတာင္ေ၀ွးကုိ ေထာက္၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ျမတ္စြာ ဘုရားကုိ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ နကုလပိတာသူႂကြယ္ အား ျမတ္စြာဘုရားသည္သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ အစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္၏၊
အက်ဳိးစီးပြါးကုိ အလုိရွိ၏၊
သြန္သင္တတ္၏၊
ဆံုးမတတ္၏၊
သူႂကြယ္ သင့္အား အရေတာ္ေပစြ။
သင္သည္ လူ႔အျဖစ္ကုိေကာင္းစြာ ရအပ္ေပစြ။
သူႂကြယ္ ငါ၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ သီလတို႔၌ ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္၏။
သူႂကြယ္ ငါ၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္၏ ၿငိမ္းေအးျခင္း (သမာဓိကမၼ႒ာန္း)ကုိ ရရွိၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ နကုလမာတာ သူႂကြယ္မသည္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္၏။
သူႂကြယ္ ငါ၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဤဓမၼ၀ိနယ သာသနာ၌ သက္၀င္ရာ ေထာက္တည္ရာ သက္သာရာကုိရသည္ ၀ိစိကိစၧာကုိ လြန္ေျမာက္သည္ သိုိ႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးေတာမႈ ကင္းရွင္းသည္ ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္သည္ ျမတ္စြာဘုရား မွတစ္ပါး အားထားရာ မရွိသည္ ျဖစ္၍ ဘုရားသာသနာ၌ ေနၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္၏။
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ အစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္၏၊
အက်ဳိးစီးပြါးကုိ အလုိရွိ၏၊
သြန္သင္တတ္၏၊
ဆံုးမတတ္၏၊
သူႂကြယ္ သင့္အား အရေတာ္ေပစြ၊
သင္သည္ လူ႔အျဖစ္ကုိ ေကာင္းစြာ ရအပ္ေပစြ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၆ - နကုလပိတုသုတ္၊ သာရဏီယ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဂၢတိုင္း သုသုမာရဂိရၿမဳိ႕၀ယ္ သားတို႔အား ေဘးမဲ့ေပးရာ ေဘသကဠမည္ေသာ ေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုစဥ္အခါ၌ နကုလပိတာသူ ႂကြယ္သည္ အနာေရာဂါ ရွိ၏၊ ဆင္းရဲ၏၊ ျပင္းထန္စြာ မက်န္းမမာ ျဖစ္၏၊
ထိုအခါ နကုလမာတာ သူႂကြယ္မသည္ နကုလပိတာသူႂကြယ္အား-
သူႂကြယ္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္ မူပါ၏။
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္
ငါ ကြယ္လြန္ေသာအခါ သားငယ္ သမီးငယ္တို႔ကုိ ေမြးျမဴရန္ မစြမ္းႏိုင္ရာ၊
အိမ္ေထာင္မႈကုိ ေကာင္းစြာ ထိန္းသိမ္းရန္ မစြမ္းႏိုင္ရာ ဟု အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
(၁)
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ၊
သူႂကြယ္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဗိုင္းငင္ရန္ (သိုးေမြးတို႔ကုိ)ေျဖရွင္း သုတ္သင္ အခင္း ျပဳရန္ တတ္ကြၽမ္း လိမၼာပါ၏။
သူႂကြယ္ အကြၽႏု္ပ္သည္ သင္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ သားငယ္ သမီးငယ္တို႔ကုိ ေမြးျမဴရန္ အိမ္ေထာင္မႈကုိ ေကာင္းစြာ ထိန္းသိမ္းရန္ စြမ္းႏိုင္ပါ၏။
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏။
(၂)
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာ သူႂကြယ္မသည္ ငါ ကြယ္လြန္ေသာအခါ အိမ္ေထာင္ တစ္ဆက္ျပဳလိမ့္မည္ ဟု အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ။
သူႂကြယ္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္တို႔ပတ္လံုး လူ၌ တည္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ (ဂဟ႒က ျဗဟၼစရိယ သီလ) ကုိ ေကာင္းစြာ က်င့္သံုး ၿပီးပါၿပီ၊
ထိုအရာကုိ အသင္လည္း သိပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္လည္းသိပါ၏၊
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏။
(၃)
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာ သူႂကြယ္မသည္ ငါ ကြယ္လြန္ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားအား ဖူးေျမာ္လုိသူ ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ရဟန္း သံဃာအား ဖူးေျမာ္လုိသူ ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ၊
သူႂကြယ္ အကြၽႏု္ပ္သည္ သင္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားအား သာ၍ ဖူးေျမာ္လုိသူ ျဖစ္ပါမည္၊
ရဟန္း သံဃာအား သာ၍ ဖူးေျမာ္လုိသူ ျဖစ္ပါမည္။
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏။ (၃)
(၄)
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ ငါ ကြယ္လြန္ေသာအခါ သီလတုိ႔၌ ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးမႈ ျပဳလိမ့္မည္ မဟုတ္ ဟု အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ။
သူႂကြယ္ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ သီလတို႔၌ ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ အကြၽႏု္ပ္သည္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါ၏၊
(ဤအရာ၌) ယံုမွားမႈ ေတြးေတာမႈရွိသူ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံေတာ္ မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ) ကုိယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ဤျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဂၢတိုင္း သုသုမာရဂိရၿမဳိ႕၀ယ္ သားတို႔အား ေဘးမဲ့ ေပးရာျဖစ္သည့္ ေဘသကဠေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရား
ကုိ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေမးေလွ်ာက္ႏိုင္ပါ၏။
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏။
(၅)
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာ သူႂကြယ္မသည္ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္၏ ၿငိမ္းေအးမႈ (သမာဓိကမၼ႒ာန္း) ကုိ ရရွိသူ မဟုတ္ ဟု အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ။
သူႂကြယ္ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္၏ ၿငိမ္းေအးမႈ (သမာဓိကမၼ႒ာန္း) ကုိ ရရွိၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ အကြၽႏု္ပ္သည္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါ၏။ (ဤအရာ၌) ယံုမွားမႈ ေတြးေတာမႈ ရွိသူျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ) ကုိယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ဤျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဂၢတိုင္း သုသုမာရဂိရၿမဳိ႕၀ယ္ သားတို႔အား ေဘးမဲ့ေပးရာျဖစ္သည့္ ေဘသကဠေတာ၌ (သီတင္းသံုး)ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားကုိ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေမးေလွ်ာက္ႏိုင္ပါ၏။
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊
ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏။
(၆)
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ ဤဓမၼ၀ိနယ သာသနာ၌ သက္၀င္ရာ ေထာက္တည္ရာ သက္သာရာကုိရသည္ ၀ိစိကိစၧာကုိ လြန္ေျမာက္ သည္ သိုိ႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးေတာမႈ ကင္းရွင္းသည္ ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္သည္ ျမတ္စြာဘုရားမွတစ္ပါး အားထားရာ မရွိသည္ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္ ၌ ေနသူဟုတ္ ဟူ၍ အၾကံ ျဖစ္တန္ရာပါ၏။
သူႂကြယ္ ထိုအရာကုိ ဤသို႔ မမွတ္သင့္ပါ။
သူႂကြယ္ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဓမၼ၀ိနယ သာသနာ၌ သက္၀င္ရာ ေထာက္တည္ရာ သက္သာရာကုိရသည္ ၀ိစိကိစၧာကုိ လြန္ေျမာက္ သည္ သိုိ႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးေတာမႈ ကင္းရွင္းသည္ ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္သည္ ျမတ္စြာဘုရားမွ တစ္ပါး အားထားရာ မရွိသည္ ျဖစ္၍ ဘုရားသာသနာေတာ္၌ ေနၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ အကြၽႏု္ပ္သည္ တစ္ဦး
အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါ၏။ (ဤအရာ၌) ယံုမွားမႈ ေတြးေတာမႈ ရွိသူျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ပူေဇာ္ အထူးကုိ ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ) ကုိယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ဤျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဂၢတိုင္း သုသုမာရဂိရၿမဳိ႕၀ယ္ သားတို႔အား ေဘးမဲ့ေပးရာျဖစ္သည့္ ေဘသကဠေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားကုိ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေမးေလွ်ာက္ႏိုင္ပါ၏။
သူႂကြယ္ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ မေသပါလင့္၊ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွပါ၏၊ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသရျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါ၏ ဟု (ေျပာဆို၏)။
(၇)
ထိုအခါ နကုလပိတာသူႂကြယ္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မက ဤသြန္သင္မႈျဖင့္ သြန္သင္အပ္သည္ ရွိေသာ္ ထိုအနာသည္ ခဏခ်င္း ၿငိမ္းေအးေလ၏၊ နကုလပိတာသူႂကြယ္သည္ ထိုအနာမွ ထေျမာက္၏၊ နကုလပိတာသူႂကြယ္အား ထိုအနာသည္ ထိုသို႔ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ပယ္ေဖ်ာက္ အပ္ၿပီးသည္ သာလွ်င္ ျဖစ္၏။
ထို႔ေနာက္ အနာမွ ထေျမာက္ၿပိီးသည္ ရွိေသာ္ အနာ ေပ်ာက္ကင္း၍ မၾကာျမင့္မီ ပင္လွ်င္ ေတာင္ေ၀ွးကုိ ေထာက္၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ျမတ္စြာ ဘုရားကုိ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ နကုလပိတာသူႂကြယ္ အား ျမတ္စြာဘုရားသည္သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ အစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္၏၊
အက်ဳိးစီးပြါးကုိ အလုိရွိ၏၊
သြန္သင္တတ္၏၊
ဆံုးမတတ္၏၊
သူႂကြယ္ သင့္အား အရေတာ္ေပစြ။
သင္သည္ လူ႔အျဖစ္ကုိေကာင္းစြာ ရအပ္ေပစြ။
သူႂကြယ္ ငါ၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ သီလတို႔၌ ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္၏။
သူႂကြယ္ ငါ၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္၏ ၿငိမ္းေအးျခင္း (သမာဓိကမၼ႒ာန္း)ကုိ ရရွိၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ နကုလမာတာ သူႂကြယ္မသည္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္၏။
သူႂကြယ္ ငါ၏ တပည့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဤဓမၼ၀ိနယ သာသနာ၌ သက္၀င္ရာ ေထာက္တည္ရာ သက္သာရာကုိရသည္ ၀ိစိကိစၧာကုိ လြန္ေျမာက္သည္ သိုိ႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးေတာမႈ ကင္းရွင္းသည္ ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္သည္ ျမတ္စြာဘုရား မွတစ္ပါး အားထားရာ မရွိသည္ ျဖစ္၍ ဘုရားသာသနာ၌ ေနၾကသည့္ အ၀တ္ျဖဴ၀တ္ လူဥပါသိကာမ ဟူသမွ်တို႔တြင္ နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္၏။
သူႂကြယ္ သင့္အား နကုလမာတာသူႂကြယ္မသည္ အစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္၏၊
အက်ဳိးစီးပြါးကုိ အလုိရွိ၏၊
သြန္သင္တတ္၏၊
ဆံုးမတတ္၏၊
သူႂကြယ္ သင့္အား အရေတာ္ေပစြ၊
သင္သည္ လူ႔အျဖစ္ကုိ ေကာင္းစြာ ရအပ္ေပစြ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၆ - နကုလပိတုသုတ္၊ သာရဏီယ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
အ၀ကုဇၨသုတ္- (ေမွာက္၍ထားေသာ)
အ၀ကုဇၨသုတ္- (ေမွာက္၍ထားေသာ)
ရဟန္းတို႔ ဤပုဂၢိဳလ္သံုးမ်ဳိးတို႔သည္ ေလာက၌ ထင္ရွားရွိကုန္၏။
အဘယ္ သံုးမ်ဳိး တို႔နည္းဟူမူ-
၁။ ေမွာက္ထားေသာ အိုးႏွင့္တူေသာ ပညာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္လည္းေကာင္း၊
၂။ ခါးပိုက္ႏွင့္တူေသာ ပညာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ လည္းေကာင္း၊
၃။ ႀကီးက်ယ္ေသာ ပညာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ လည္းေကာင္း တို႔တည္း။
၁...
ရဟန္းတို႔ ေမွာက္ထားေသာ အိုးႏွင့္တူေသာ ပညာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ရဟန္းတ႔ိုထံံ၌ တရားနာရန္ ေက်ာင္းသို႔ မျပတ္သြား၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ရဟန္းတို႔သည္ အစ၏ ေကာင္းျခင္း အလယ္၏ေကာင္းျခင္း အဆံုး၏ေကာင္းျခင္းရွိေသာ အနက္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သဒၵါႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားကို ေဟာကုန္၏၊ အလံုးစံုျပည့္စံုေသာ စင္ၾကယ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ျပကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုတရားနာရာ ေနရာ၌ ေနလ်က္ ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည္း ႏွလံုးမသြင္း၊ အလယ္ကို လည္း ႏွလံုးမသြင္း၊ အဆံုးကိုလည္း ႏွလံုးမသြင္း၊ ထို ေနရာမွ ထေသာ္လည္း ထိုတရားစကား၏ အစ အလယ္ အဆံုးကို ႏွလံုးမသြင္း။
ရဟန္းတို႔ ေမွာက္ထားေသာ အိုး၌ ေလာင္းထည့္ အပ္ေသာ ေရသည္ (ေဘးသို႔ သာ) ေလွ်ာက်၍ (အိုးထဲ၌) မတည္ သကဲ့သို႔၊ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာပုဂၢိဳလ္သည္ ရဟန္းတို႔ထံ၌ တရားနာရန္ ေက်ာင္းသို႔ မျပတ္ သြား၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ရဟန္းတို႔သည္ အစ၏ေကာင္းျခင္း အလယ္၏ေကာင္းျခင္း အဆံုး၏ေကာင္းျခင္းရွိေသာ အနက္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သဒၵါႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရား ကို ေဟာကုန္၏၊ အလံုးစံုျပည့္စံုေသာ စင္ၾကယ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ျပကုန္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုတရားနာရာ ေနရာ၌ ေနလ်က္ ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည္း ႏွလံုးမသြင္း၊ အလယ္ကိုလည္း ႏွလံုးမသြင္း၊ အဆံုးကိုလည္း ႏွလံုးမသြင္း၊ ထို ေနရာမွ ထေသာ္လည္း ထိုတရားစကား၏ အစ အလယ္ အဆံုး ကို ႏွလံုးမသြင္း။
ရဟန္းတို႔ ဤပုဂၢိဳလ္ကို ေမွာက္ထားေသာအိုးႏွင့္ တူသည့္ ပညာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ဆိုအပ္၏။
၂...
ရဟန္းတို႔ ခါးပိုက္ႏွင့္တူေသာ ပညာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ရဟန္းတို႔ထံ၌တရားနာရန္ ေက်ာင္းသို႔ မျပတ္သြား၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ရဟန္းတို႔သည္ အစ၏ေကာင္းျခင္း အလယ္၏ေကာင္းျခင္း အဆံုး၏ေကာင္းျခင္းရွိေသာ အနက္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သဒၵါႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားကို ေဟာကုန္၏၊ အလံုးစံု ျပည့္စံုေသာ စင္ၾကယ္ေသာ
ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ျပကုန္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုတရားနာရာ ေနရာ၌ ေနလ်က္ ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည္း ႏွလံုးသြင္း၏၊ အလယ္ကိုလည္း ႏွလံုးသြင္း၏၊ အဆံုးကိုလည္း ႏွလံုးသြင္း၏၊ ထိုတရားနာရာေနရာမွ ထေသာ္ကား ထိုတရား စကား၏ အစ အလယ္ အဆံုးကို ႏွလံုးမသြင္းမိ။
ရဟန္းတို႔ ေယာက်္ား၏ (ပုဆိုး)ခါးပိုက္အတြင္း၌ ႏွမ္း ဆန္ ကတြတ္မုန္႔ ဆီးသီး စေသာ အထူးထူးေသာ ခဲဖြယ္မ်ား ေရာႁပြမ္းလ်က္ ရွိကုန္၏။ ထိုသူသည္ ထို ေနရာမွ ထေသာ္ သတိေမ့ေလ်ာ့ျခင္းေၾကာင့္ (ထိုခဲဖြယ္အားလံုးတို႔ကို) ဖ႐ိုဖရဲ ျဖန္႔က်ဲလိုက္မိ သကဲ့သို႔၊ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ရဟန္းတို႔ထံ၌ တရားနာရန္ ေက်ာင္းသို႔ မျပတ္သြား၏၊
ထိုပုဂၢိဳလ္အား ရဟန္းတို႔သည္ အစ၏ေကာင္းျခင္း အလယ္၏ ေကာင္းျခင္း အဆံုး၏ေကာင္းျခင္းရွိေသာ အနက္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ သဒၵါႏွင့္ျပည့္စံုေသာ တရား ကို ေဟာကုန္၏၊ အလံုးစံု ျပည့္စံုေသာ စင္ၾကယ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ျပကုန္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုတရားနာရာ ေနရာ၌ ေနလ်က္ တရားစကား၏ အစ ကိုလည္း ႏွလံုးသြင္း၏၊ အလယ္ကိုလည္း ႏွလံုးသြင္း၏၊ အဆံုးကိုလည္း ႏွလံုး သြင္း၏၊ ထို ေနရာမွ ထေသာ္ကား ထိုတရားစကား၏ အစ အလယ္ အဆံုးကို ႏွလံုးမသြင္းမိ။
ရဟန္းတို႔ ဤပုဂၢိဳလ္ကို ခါးပိုက္ႏွင့္တူသည့္ ပညာရွိေသာပုဂၢိဳလ္ဟု ဆိုအပ္၏။
၃...
ရဟန္းတို႔ ႀကီးက်ယ္သည့္ ပညာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ဟူသည္ အဘယ္နည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ရဟန္းတို႔ထံ၌ တရားနာရန္ ေက်ာင္းသို႔ မျပတ္သြား၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ရဟန္းတို႔သည္ အစ၏ေကာင္းျခင္း အလယ္၏ေကာင္းျခင္း အဆံုး၏ေကာင္းျခင္းရွိေသာ အနက္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သဒၵါႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားကို ေဟာကုန္၏၊ အလံုးစံု ျပည့္စံုေသာ စင္ၾကယ္ေသာ
ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ျပကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုတရားနာရာ ေနရာ၌ ေနလ်က္ ထိုတရားစကား၏ အစကိုလည္း ႏွလံုးသြင္း၏၊ အလယ္ကိုလည္း ႏွလံုးသြင္း၏၊ အဆံုးကိုလည္း ႏွလံုးသြင္း၏၊ ထို ေနရာမွ ထေသာ္လည္း ထိုတရား စကား၏ အစ အလယ္ အဆံုးကို ႏွလံုးသြင္းမိ၏။
ရဟန္းတို႔ လွန္ထားေသာအိုး၌ ေလာင္းထည့္ေသာ ေရသည္ တည္ေန၍ မေလွ်ာ က်သကဲ့သို႔၊ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ရဟန္းတို႔ထံ၌တရားနာရန္ ေက်ာင္းသို႔ မျပတ္သြား၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ရဟန္းတို႔ သည္ အစ၏ ေကာင္းျခင္း အလယ္၏ေကာင္းျခင္း အဆံုး၏ေကာင္းျခင္းရွိေသာ အနက္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သဒၵါႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားကို ေဟာကုန္၏၊ အလံုးစံု ျပည့္စံုေသာ စင္ၾကယ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ျပကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုတရားနာရာေနရာ၌ ေနလ်က္ ထိုတရား စကား၏ အစကိုလည္း ႏွလံုးသြင္း၏၊ အလယ္ကိုလည္း ႏွလံုးသြင္း၏၊ အဆံုးကိုလည္း ႏွလံုးသြင္း၏၊ ထို ေနရာမွ ထေသာ္လည္း ထိုတရား စကား၏ အစ အလယ္ အဆံုးကို ႏွလံုးသြင္းမိ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤပုဂၢိဳလ္ကို ႀကီးက်ယ္သည့္ ပညာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤပုဂၢိဳလ္သံုးမ်ဳိးတို႔သည္ ေလာက၌ထင္ရွားရွိကုန္၏ဟု(မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပညာကင္းမဲ့၍ ဆင္ျခင္ဉာဏ္မရွိေသာ ေမွာက္ထားေသာ အိုးႏွင့္ တူေသာ ပညာရွိ ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ရဟန္းတို႔ထံသို႔ အကယ္၍ မျပတ္သြားေရာက္ေစကာမူ ထိုသို႔ ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တရားစကား၏ အစကို လည္းေကာင္း၊ အလယ္ကိုလည္း ေကာင္း၊ အဆံုးကိုလည္းေကာင္း မွတ္ယူရန္ မစြမ္းႏိုင္၊ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ပညာဉာဏ္ မရွိသည္သာတည္း။ ခါးပိုက္ႏွင့္တူေသာ ပညာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ထိုေမွာက္ထား ေသာ အိုးႏွင့္ တူသည့္ ပညာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ထက္ ျမတ္၏ဟု ဆိုအပ္၏၊
(ထိုပုဂၢိဳလ္သည္) ရဟန္းတို႔ထံသို႔ မျပတ္ သြားေရာက္ ေစကာမူ ထိုသို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုတရားနာရာ ေနရာ၌ ေနလ်က္တရားစကား၏ အစကို လည္ းေကာင္း၊ အလယ္ကို လည္းေကာင္း၊ အဆံုးကိုလည္းေကာင္း မွတ္ယူၿပီး၍ ေနရာ မွထေသာ္ကား သဒၵါ ပုဒ္ ဗ်ည္းကို အျပားအားျဖင့္ မသိ၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ နာယူၿပီး တရားကိုလည္း ေမ့ေလ်ာ့၏။ ႀကီးက်ယ္ေသာ ပညာရွိသည့္ ပုဂၢိဳလ္ကို ထို ဆိုၿပီး ပုဂၢိဳလ္တို႔ထက္ ျမတ္၏ဟု ဆိုအပ္၏၊
ထို ဂုဏ္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ သူသည္ ရဟန္းတို႔ထံသို႔ မျပတ္သြားေရာက္သည္ ျဖစ္အံ့။
တရားစကား၏ အစကိုလည္းေကာင္း၊ အလယ္ကို လည္းေကာင္း၊ အဆံုးကိုလည္း ေကာင္း ထို ေနရာ၌ ေနလ်က္ မွတ္ယူၿပီး၍ (ေနရာမွ ထေသာ္လည္း) သဒၵါ ပုဒ္ ဗ်ည္းကို ေဆာင္ႏိုင္၏၊ ျမတ္ေသာ အၾကံအစည္ရွိေသာ ယံုမွားကင္းေသာ စိတ္ရွိ ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ေလာကုတၱရာ တရားအား ေလ်ာ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သည္ ျဖစ္၍ ၀ဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကို ျပဳႏိုင္ရာ၏။
၁၀ - အ၀ကုဇၨသုတ္၊ ပုဂၢလ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
အႏုတပၸိယသုတ္- (ေနာင္တပူပန္ေစတတ္ေသာ)
အႏုတပၸိယသုတ္- (ေနာင္တပူပန္ေစတတ္ေသာ)
အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ရဟန္းတို႔ကုိ မိန္႔ဆို၏-
ငါ့သွ်င္တို႔ အၾကင္ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကုိ ျပဳေသာ ရဟန္းအား ေသသည္ ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ရတတ္၏၊ ထိုထို အျခင္းအရာအားျဖင့္ ရဟန္းသည္ ေနျခင္းကုိ ျပဳ၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေသသည္ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ရတတ္ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကုိ ျပဳသနည္း။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ...
အမႈသစ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊
အမႈသစ္၌ ေပ်ာ္ပုိက္၏၊
အမႈသစ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားထုတ္၏။
စကား ေျပာျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏။
အိပ္ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏။
အေပါင္းအေဖာ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏။
ႏွီးေႏွာမႈ (ငါးမ်ဳိး)၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏။
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ (ပပဥၥတရား)၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ ေပ်ာ္ပုိက္၏၊
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားထုတ္၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေသသည္ ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ရတတ္ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကုိ ျပဳ၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤရဟန္းကုိ ထင္ရွားရွိေသာ ခႏၶာငါးပါး (သကၠာယ)၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ ရဟန္း၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ ေကာင္းစြာ ျပဳရန္ သကၠာယကုိ မစြန္႔ပယ္ႏိုင္ေသာ ရဟန္းဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ အၾကင္ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကုိ ျပဳေသာ ရဟန္းအား ေသသည္
ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ျခင္း မရွိ၊ ထိုထို အျခင္းအရာအားျဖင့္ ရဟန္းသည္ ေနျခင္းကုိ ျပဳ၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေသသည္ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ရျခင္း မရွိေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကို ျပဳသနည္း။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ...
အမႈသစ္၌ မေမြ႕ေလ်ာ္၊
အမႈသစ္၌ မေပ်ာ္ပုိက္၊
အမႈသစ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားမထုတ္။
စကားေျပာျခင္း၌ မေမြ႕ေလ်ာ္။
အိပ္ျခင္း၌ မေမြ႕ေလ်ာ္။
အေပါင္းအေဖာ္၌ မေမြ႕ေလ်ာ္။
ႏွီးေႏွာမႈ (ငါးမ်ဳိး)၌ မေမြ႕ေလ်ာ္။
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ (ပပဥၥတရား)၌ မေမြ႕ေလ်ာ္။
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ မေပ်ာ္ပုိက္၊
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားမထုတ္။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေသသည္ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ျခင္း မရွိေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကုိ ျပဳ၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤရဟန္းကုိ နိဗၺာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ ရဟန္း၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ ေကာင္းစြာျပဳရန္ သကၠာယကုိ စြန္႔ပယ္ႏိုင္ေသာ ရဟန္းဟူ၍ ဆိုအပ္၏ ဟု (မိန္႔ဆို၏)။
ငါ့သွ်င္တို႔ သားသမင္ႏွင့္ တူသူသည္ ခ်ဲ႕႔ထြင္မႈ (ပပဥၥတရား)၌ အဖန္ဖန္ အားထုတ္ သည္ျဖစ္၍ ခ်ဲ႕႔ထြင္မႈ၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ရကား ေယာဂ ေလးပါးတို႔ကုန္ရာ အတု မရွိေသာ နိဗၺာန္ကုိ လဲြေခ်ာ္ေစ၏။
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ (ပပဥၥတရား)ကုိ စြန္႔၍ ခ်ဲ႕ထြင္မႈ မရွိရာ နိဗၺာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သူသည္ ေယာဂ ေလးပါး ကုန္ရာအတု မရွိေသာ နိဗၺာန္ကုိ ျပည့္စံုေစ၏ ဟု (မိန္႔ဆို၏)။
၅ - အႏုတပၸိယသုတ္၊ သာရဏီယ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ပပဥၥတရား= သံသရာကို ခ်ဲ႕တတ္ေသာတရား= တဏွာ မာန ဒိ႒ိ။
အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ရဟန္းတို႔ကုိ မိန္႔ဆို၏-
ငါ့သွ်င္တို႔ အၾကင္ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကုိ ျပဳေသာ ရဟန္းအား ေသသည္ ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ရတတ္၏၊ ထိုထို အျခင္းအရာအားျဖင့္ ရဟန္းသည္ ေနျခင္းကုိ ျပဳ၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေသသည္ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ရတတ္ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကုိ ျပဳသနည္း။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ...
အမႈသစ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊
အမႈသစ္၌ ေပ်ာ္ပုိက္၏၊
အမႈသစ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားထုတ္၏။
စကား ေျပာျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏။
အိပ္ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏။
အေပါင္းအေဖာ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏။
ႏွီးေႏွာမႈ (ငါးမ်ဳိး)၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏။
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ (ပပဥၥတရား)၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ ေပ်ာ္ပုိက္၏၊
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားထုတ္၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေသသည္ ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ရတတ္ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကုိ ျပဳ၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤရဟန္းကုိ ထင္ရွားရွိေသာ ခႏၶာငါးပါး (သကၠာယ)၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ ရဟန္း၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ ေကာင္းစြာ ျပဳရန္ သကၠာယကုိ မစြန္႔ပယ္ႏိုင္ေသာ ရဟန္းဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ အၾကင္ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကုိ ျပဳေသာ ရဟန္းအား ေသသည္
ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ျခင္း မရွိ၊ ထိုထို အျခင္းအရာအားျဖင့္ ရဟန္းသည္ ေနျခင္းကုိ ျပဳ၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေသသည္ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ရျခင္း မရွိေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကို ျပဳသနည္း။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ...
အမႈသစ္၌ မေမြ႕ေလ်ာ္၊
အမႈသစ္၌ မေပ်ာ္ပုိက္၊
အမႈသစ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားမထုတ္။
စကားေျပာျခင္း၌ မေမြ႕ေလ်ာ္။
အိပ္ျခင္း၌ မေမြ႕ေလ်ာ္။
အေပါင္းအေဖာ္၌ မေမြ႕ေလ်ာ္။
ႏွီးေႏွာမႈ (ငါးမ်ဳိး)၌ မေမြ႕ေလ်ာ္။
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ (ပပဥၥတရား)၌ မေမြ႕ေလ်ာ္။
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ မေပ်ာ္ပုိက္၊
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားမထုတ္။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေသသည္ရွိေသာ္ ေနာင္တ ပူပန္ျခင္း မရွိေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကုိ ျပဳ၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤရဟန္းကုိ နိဗၺာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ ရဟန္း၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ ေကာင္းစြာျပဳရန္ သကၠာယကုိ စြန္႔ပယ္ႏိုင္ေသာ ရဟန္းဟူ၍ ဆိုအပ္၏ ဟု (မိန္႔ဆို၏)။
ငါ့သွ်င္တို႔ သားသမင္ႏွင့္ တူသူသည္ ခ်ဲ႕႔ထြင္မႈ (ပပဥၥတရား)၌ အဖန္ဖန္ အားထုတ္ သည္ျဖစ္၍ ခ်ဲ႕႔ထြင္မႈ၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ရကား ေယာဂ ေလးပါးတို႔ကုန္ရာ အတု မရွိေသာ နိဗၺာန္ကုိ လဲြေခ်ာ္ေစ၏။
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ (ပပဥၥတရား)ကုိ စြန္႔၍ ခ်ဲ႕ထြင္မႈ မရွိရာ နိဗၺာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သူသည္ ေယာဂ ေလးပါး ကုန္ရာအတု မရွိေသာ နိဗၺာန္ကုိ ျပည့္စံုေစ၏ ဟု (မိန္႔ဆို၏)။
၅ - အႏုတပၸိယသုတ္၊ သာရဏီယ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ပပဥၥတရား= သံသရာကို ခ်ဲ႕တတ္ေသာတရား= တဏွာ မာန ဒိ႒ိ။
Sunday, August 24, 2008
မ႑ဴကေဒ၀ပုတၱ၀ိမာန၀တၳဳ-
မ႑ဴကေဒ၀ပုတၱ၀ိမာန၀တၳဳ-
မ႑ဴကေဒ၀ပုတၱ၀ိမာန၀တၳဳ၊
ေရကန္၌ ဖါးသတၱ၀ါျဖစ္စဥ္ တေန႔သ၌ ဘုရားတရားေတာ္ကို နာယူခိုက္ ႏြားေက်ာင္းသား၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ အသက္ဆံုး၍ နတ္ျပည္၌ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ အေက်ာ္အေစာ အေရာင္အ၀ါ ျပည့္စံုစြာ ျဖစ္လာရေသာ နတ္သားအေၾကာင္း။
တန္ခိုးအားျဖင့္ လည္းေကာင္း အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း ထြန္းလင္းေတာက္ပလ်က္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိေသာ အေရာင္အဆင္းျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းလင္းေတာက္ပေစလ်က္ ငါ၏ ေျခေတာ္တို႔ကို ရွိခိုးေသာသူကား အဘယ္သူပါနည္း (ဟုျမတ္စြာဘုရားက ေမးေတာ္မူ၏)။
အကြၽႏု္ပ္သည္ ေရွးဘ၀က ေရ၌ ေပါက္ဖြား၍ ေရ၌ က်က္စားေသာ ဖားသတၱ၀ါ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ၏၊ အရွင္ဘုရား၏ တရားေတာ္ကို နာေနစဥ္ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ အကြၽႏု္ပ္ကို ေသေစခဲ့ပါ၏။
တစ္ခဏမွ် စိတ္ၾကည္ညိဳျခင္း၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ အကြၽႏု္ပ္၏ ျပည့္စံု ျခင္းကိုလည္းေကာင္း အျခံအရံမ်ားျခင္းကို လည္းေလာင္း ႐ႈေတာ္မူပါေလာ့၊
အကြၽႏု္ပ္၏ အာႏုေဘာ္ကိုလည္း ႐ႈေတာ္မူပါေလာ့၊
အကြၽႏု္ပ္၏ ကိုယ္ေရအဆင္းကို လည္းေကာင္း၊
အေရာင္အ၀ါကို လည္းေကာင္း ႐ႈေတာ္မူပါေလာ့။
ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္ကို ရွည္ၾကာစြာေသာ ကာလပတ္လံုး နာကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ကား စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း မရွိရာျဖစ္ေသာ မတုန္လႈပ္ ေသာ (နိဗၺာန္) အရပ္သို႔ (မခြၽတ္) ေရာက္ၾကရကုန္သည္သာတည္း (ဟု ေျဖၾကား ၏)။
၁ - မ႑ဴကေဒ၀ပုတၱ၀ိမာန၀တၳဳ၊ မဟာရထ၀ဂ္၊ ၀ိမာန၀တၳဳပါဠိေတာ္။
Saturday, August 23, 2008
မိတၱသုတ္-
မိတၱသုတ္-
ရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ အစဥ္သနား ေစာင့္ေရွာက္ထုိက္ကုန္ေသာ
မိမိစကားကုိ နာယူလိမ့္မည္ဟု မွတ္ထင္ရကုန္ေသာ
မိတ္ေဆြခင္ပြန္း ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းတို႔အား
သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကုိ ပြါးမ်ားရန္ ေဆာက္တည္ေစအပ္ကုန္၏၊
သြင္းထားအပ္ကုန္၏၊ တည္ေစအပ္ကုန္၏။
အဘယ္ေလးးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ...
႐ုပ္အေပါင္း၌ ႐ုပ္အေပါင္းဟု ႐ႈကာ ျပင္းစြာ အားထုတ္လ်က္ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ {သမၸဇဥ္}၊ ေအာက္ေမ့မႈ {သတိ} ရွိ၍ ေလာက၌ အဘိဇၩာ ေဒါမနႆကုိ ပယ္ေဖ်ာက္၍ ေန၏။
ေ၀ဒနာတို႔၌ ေ၀ဒနာဟု ႐ႈကာ ျပင္းစြာ အားထုတ္လ်က္ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ {သမၸဇဥ္}၊ ေအာက္ေမ့မႈ {သတိ} ရွိ၍ ေလာက၌ အဘိဇၩာ ေဒါမနႆကုိ ပယ္ေဖ်ာက္၍ ေန၏။
စိတ္အေပါင္း၌ စိတ္ဟု ႐ႈကာ ျပင္းစြာ အားထုတ္လ်က္ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ {သမၸဇဥ္}၊ ေအာက္ေမ့မႈ {သတိ} ရွိ၍ ေလာက၌ အဘိဇၩာ ေဒါမနႆကုိ ပယ္ေဖ်ာက္၍ ေန၏။
သေဘာတရားတို႔၌ သေဘာတရားတို႔ဟု ႐ႈကာ ျပင္းစြာ အားထုတ္လ်က္ ဆင္ျခင္ ဉာဏ္ {သမၸဇဥ္}၊ ေအာက္ေမ့မႈ {သတိ} ရွိ၍ ေလာက၌ အဘိဇၩာ ေဒါမနႆကုိ ပယ္ေဖ်ာက္၍ ေန၏။
ရဟန္းတို႔ ဤအက်င့္ {သိကၡာ}၏ အားနည္းေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးတို႔ကုိ ပယ္ရန္ ဤသတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကုိ ပြါးမ်ားအပ္ကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ အစဥ္သနား ေစာင့္ေရွာက္ထုိက္ကုန္ေသာ မိမိစကားကုိ နာယူလိမ့္မည္ဟု မွတ္ထင္ရကုန္ေသာ မိတ္ေဆြခင္ပြန္း ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းတို႔အား ဤသတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကုိ ပြါးမ်ားရန္ ေဆာက္တည္ ေစအပ္ကုန္၏၊
သြင္းထားအပ္ကုန္၏၊ တည္ေစအပ္ကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
မိတၱသုတ္၊ အမတ၀ဂ္၊ မဟာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
Friday, August 22, 2008
အႏုပုဗၺနိေရာဓသုတ္-(အစဥ္အတုိင္း ခ်ဳပ္ျခင္း)
အႏုပုဗၺနိေရာဓသုတ္-
ရဟန္းတို႔ အစဥ္အတုိင္း ခ်ဳပ္ျခင္းတို႔သည္ ဤကုိးမ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ကုိးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -
၁။ ပဌမစ်ာန္ကုိ ၀င္စားေသာ ပုဂၢဳိလ္အား ကာမသညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊
၂။ ဒုတိယစ်ာန္ကုိ ၀င္စားေသာ ပုဂၢဳိလ္အား ၀ိတက္ ၀ိစာရတို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္၏၊
၃။ တတိယစ်ာန္ကုိ ၀င္စားေသာ ပုဂၢဳိလ္အား ႏွစ္သိမ့္မႈ ပီတိ သည္ ခ်ဳပ္၏၊
၄။ စတုတၳစ်ာန္ကုိ ၀င္စားေသာ ပုဂၢဳိလ္အား ထြက္သက္ ၀င္သက္တို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္၏၊
၅။ အာကာသာနဥၥာယတနစ်ာန္ကုိ ၀င္စားေသာ ပုဂၢဳိလ္အား ႐ူပသညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊
၆။ ၀ိညာဏဥၥာယတနစ်ာန္ကုိ ၀င္စားေသာ ပုဂၢဳိလ္အား အာကာသာနဥၥာယတန သညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊
၇။ အာကိဥၥညာယတနစ်ာန္ကုိ ၀င္စားေသာ ပုဂၢဳိလ္အား ၀ိညာဏဥၥာယတနသညာ သည္ ခ်ဳပ္၏၊
၈။ ေန၀သညာနာသညာယတနစ်ာန္ကုိ ၀င္စားေသာ ပုဂၢဳိလ္အား အာကိဥၥညာ ယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊
၉။ သညာ ေ၀ဒနာတို႔ ခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓသမာပတ္ကုိ ၀င္စားေသာ ပုဂၢဳိလ္အား သညာသည္ လည္းေကာင္း၊ ေ၀ဒနာသည္ လည္းေကာင္းခ်ဳပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အစဥ္အတုိင္း ခ်ဳပ္ျခင္းတို႔သည္ ဤကုိးမ်ဳိးတို႔တည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၁၁ - အႏုပုဗၺနိေရာဓသုတ္၊ သတၱာ၀ါသ၀ဂ္၊ အဂၤုတၳိရ္ပါဠိေတာ္။
ေစာရသုတ္- (သူခိုး)
ေစာရသုတ္- (သူခိုး)
ရဟန္းတို႔ အဂၤါရွစ္မ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ခိုးသူႀကီးသည္ လ်င္စြာ ပ်က္စီးရ၏၊
ၾကာရွည္စြာမတည္ႏိုင္။ အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -
၁။ မ႐ိုက္ႏွက္ မပုတ္ခတ္သင့္သူကုိ ႐ိုက္ႏွက္ ပုတ္ခတ္၏၊
၂။ အႂကြင္းမဲ့ယူ၏၊(အကုန္ယူ၏)။
၃။ မိန္းမကုိ သတ္၏။
၄။ သတို႔သမီးကုိ ဖ်က္ဆီး၏။
၅။ ရွင္ရဟန္းကုိ လုယက္၏။
၆။ မင္းဘ႑ာတိုက္ကုိ လုယက္၏။
၇။ အလြန္နီးရာ၌ ခုိးမႈကုိ ျပဳ၏။
၈။ သိုမွီး သိမ္းဆည္းမႈ၌ မလိမၼာ။
ရဟန္းတို႔ ဤအဂၤါရွစ္မ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ခိုးသူႀကီးသည္ လ်င္စြာ ပ်က္စီးရ၏၊
ၾကာရွည္စြာ မတည္ႏိုင္။
ရဟန္းတို႔ အဂၤါရွစ္မ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ခိုးသူႀကီးသည္ လ်င္စြာ မပ်က္စီး၊
ၾကာရွည္စြာ တည္ႏိုင္၏။ အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -
၁။ မ႐ိုက္ႏွက္ မပုတ္ခတ္သင့္သူကုိ မ႐ိုက္ႏွက္ မပုတ္ခတ္
၂။ အႂကြင္းမဲ့ မယူ။ (အကုန္မယူ)။
၃။ မိန္းမကုိ မသတ္။
၄။သတို႔သမီးကုိ မဖ်က္ဆီး။
၅။ ရွင္ရဟန္းကုိ မလုယက္။
၆။ မင္းဘ႑ာတိုက္ကုိ မလုယက္။
၇။ အလြန္ နီးရာ၌ ခုိးမႈကုိ မျပဳ။
၈။ သိုမွီး သိမ္းဆည္းမႈ၌ လိမၼာ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤအဂၤါရွစ္မ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ခိုးသူႀကီးသည္ လ်င္စြာ မပ်က္စီး၊
ၾကာရွည္စြာ တည္ႏိုင္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၄ - ေစာရသုတ္၊ သတိ၀ဂ္၊ အ႒ကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱဳိရ္ပါဠိေတာ္။
ရဟန္းတို႔ အဂၤါရွစ္မ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ခိုးသူႀကီးသည္ လ်င္စြာ ပ်က္စီးရ၏၊
ၾကာရွည္စြာမတည္ႏိုင္။ အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -
၁။ မ႐ိုက္ႏွက္ မပုတ္ခတ္သင့္သူကုိ ႐ိုက္ႏွက္ ပုတ္ခတ္၏၊
၂။ အႂကြင္းမဲ့ယူ၏၊(အကုန္ယူ၏)။
၃။ မိန္းမကုိ သတ္၏။
၄။ သတို႔သမီးကုိ ဖ်က္ဆီး၏။
၅။ ရွင္ရဟန္းကုိ လုယက္၏။
၆။ မင္းဘ႑ာတိုက္ကုိ လုယက္၏။
၇။ အလြန္နီးရာ၌ ခုိးမႈကုိ ျပဳ၏။
၈။ သိုမွီး သိမ္းဆည္းမႈ၌ မလိမၼာ။
ရဟန္းတို႔ ဤအဂၤါရွစ္မ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ခိုးသူႀကီးသည္ လ်င္စြာ ပ်က္စီးရ၏၊
ၾကာရွည္စြာ မတည္ႏိုင္။
ရဟန္းတို႔ အဂၤါရွစ္မ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ခိုးသူႀကီးသည္ လ်င္စြာ မပ်က္စီး၊
ၾကာရွည္စြာ တည္ႏိုင္၏။ အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -
၁။ မ႐ိုက္ႏွက္ မပုတ္ခတ္သင့္သူကုိ မ႐ိုက္ႏွက္ မပုတ္ခတ္
၂။ အႂကြင္းမဲ့ မယူ။ (အကုန္မယူ)။
၃။ မိန္းမကုိ မသတ္။
၄။သတို႔သမီးကုိ မဖ်က္ဆီး။
၅။ ရွင္ရဟန္းကုိ မလုယက္။
၆။ မင္းဘ႑ာတိုက္ကုိ မလုယက္။
၇။ အလြန္ နီးရာ၌ ခုိးမႈကုိ မျပဳ။
၈။ သိုမွီး သိမ္းဆည္းမႈ၌ လိမၼာ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤအဂၤါရွစ္မ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ခိုးသူႀကီးသည္ လ်င္စြာ မပ်က္စီး၊
ၾကာရွည္စြာ တည္ႏိုင္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၄ - ေစာရသုတ္၊ သတိ၀ဂ္၊ အ႒ကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱဳိရ္ပါဠိေတာ္။
Thursday, August 21, 2008
သီလရွိသူ၏ အက်ဳိး ၅-ပါး
သီလရွိသူ၏ အက်ဳိး ၅-ပါး
စည္းစိမ္ရလွ်င္း၊ သတင္းေကာင္းျပန္႔၊
မရြံ႕ပရိသာ၊ ေသခါမေတြ၊
ေသရြာနတ္လား၊ က်ဳိးငါးပါး၊ မွတ္သားသီလ၀ႏၲ။
မူရင္းအတိုင္း ဖတ္ၾကရေအာင္...
သီလရွိသူ၏ အက်ဳိး
ဥပါသကာတို႔ သီလရွိသူ၏ သီလျပည့္စံုျခင္း၌ ဤငါးပါးေသာ အက်ဳိး အာနိသင္ တို႔သည္ ရွိကုန္၏။
အဘယ္ငါးပါးတို႔နည္းဟူမူ-
ဥပါသကာတို႔ ဤေလာက၌ သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာ သူသည္ မေမ့ ေလ်ာ့ျခင္းေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာ စည္းစိမ္အစုကို ရ၏၊ ဤကား သီလရွိသူ၏ သီလ ႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၌ ေရွးဦးစြာေသာ အက်ဳိး {အာနိသင္} ေပတည္း။
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာ သူ၏ ေကာင္းေသာ ေက်ာ္ေစာ သတင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႕၍ ထြက္၏၊ ဤကား သီလရွိသူ၏ သီလႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၌ ႏွစ္ခုေျမာက္အက်ဳိး {အာနိသင္} ေပတည္း။
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာ သူသည္ မင္းပရိသတ္ ရဟန္းပရိသတ္ ပုဏၰားပရိသတ္ သူႂကြယ္ပရိသတ္ အလယ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ရေသာ္ မေၾကာက္မရြံ႕ မ်က္ႏွာ မညႇိဳးငယ္ဘဲ ခ်ဥ္းကပ္ရ၏၊ ၊ ဤကား သီလရွိသူ၏ သီလႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၌ သံုးခုေျမာက္ အက်ဳိး{အာနိသင္} ေပတည္း။
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူသည္ ေတြေ၀ျခင္းမရွိဘဲ ေသရ၏၊ ဤကား သီလရွိသူ၏ သီလႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၌ ေလးခု ေျမာက္ အက်ဳိး {အာနိသင္} ေပတည္း။
ဥပါသကာတို႔ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း သီလရွိေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာ သူသည္ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာလားရာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရ၏၊ ဤကား သီလရွိသူ၏ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၌ ငါးခုေျမာက္ အက်ဳိး {အာနိသင္} ေပတည္း။
ဥပါသကာတို႔ သီလရွိသူ၏ သီလႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း၌ အက်ဳိး {အာနိသင္} တို႔သည္ ဤငါးပါးတို႔ေပတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပါဋလိရြာသား ဥပါသကာတို႔ကို ၾကာျမင့္စြာ ညဥ့္အခ်ိန္ပတ္လံုး (ညဥ့္နက္သည္တုိင္ေအာင္)တရားစကားျဖင့္ အက်ဳိးစီးပြါးကို သိျမင္ေစလ်က္ (တရားကို) ေဆာက္တည္ ေစကာ (တရားက်င့္သံုးရန္) ထက္သန္ ရႊင္လန္းေစၿပီးလွ်င္ {{ဥပါသကာတို႔ ညဥ့္ဦးယံ လြန္ေလၿပီ၊ ယခုအခါ၌ သြားရန္ အခ်ိန္ကို သင္တို႔သိကုန္၏ (သြားရန္မွာ သင္တို႔၏ အလိုအတုိင္းပင္ျဖစ္၏)}} ဟု ျပန္လႊတ္ေတာ္မူ၏။
{{အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ}}ဟု ပါဋလိရြာသား ဥပါသကာတို႔သည္ ျမတ္စြာ ဘုရားအား ၀န္ခံၿပီးလွ်င္ေနရာမွ ထကာ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ အ႐ုိအေသျပဳ ၍ ျပန္သြားၾကကုန္၏။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပါဋလိရြာသား ဥပါသကာတို႔ ျပန္သြား၍ မၾကာျမင့္မီ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ၀င္ေတာ္မူ၏။
မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္-မွ၊ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။
သီလအက်င့္ပ်က္စီးေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဘာေၾကာင့္သီလေခၚ
သစ္ပင္၌ စိတ္ရွိသည္ ဆိုခဲ့ေသာ္-
႐ုကၡအေစတနာဘာ၀ပဥႇာ-
(သစ္ပင္တို႔ စိတ္ေစတနာမရွိသည့္အျဖစ္ ျပႆနာ)
အသွ်င္ဘုရားနာဂေသန- {{ပုဏၰား သင္သည္သိေသာသူ ျဖစ္ပါလ်က္ စိတ္ ေစတ နာ မရွိေသာ၊ ၾကားလည္း မၾကားတတ္ေသာ၊ သိလည္း မသိတတ္ေသာ ဤ ေပါက္ပင္ကုိ ၀ီရိယစိုက္ထုတ္၍ အျမဲ မေမ့မေလ်ာ့ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရပါသေလာဟု အဘယ့္ေၾကာင့္ ေမးရပါသနည္း}} ဟု ဤစကားေတာ္ကုိလည္း ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူအပ္ပါ၏။
တစ္ဖန္လည္း- {{ႀကဳိ႕ပင္သည္လည္း ထိုခဏ၌ပင္ ဘာရဒြါဇပုဏၰား ငါ့အားလည္း စကားေျပာရန္ ရွိပါေသး၏၊ ငါ၏ စကားကုိ နားေထာင္ပါေလာ့ဟု ေျပာဆို၏}} ဟု ေဟာေတာ္မူခဲ့ ျပန္၏။
အသွ်င္ဘုရားနာဂေသန သစ္ပင္သည္ အကယ္၍ စိတ္ေစတနာမရွိအံ့၊ ထိုသို႔ ျဖစ္ပါမူ ႀကဳိ႕ပင္သည္ ဘာရဒြါဇပုဏၰားႏွင့္အတူ စကားေျပာ၏ ဟူေသာ စကား သည္ မွားရာ၏။
ႀကဳိ႕ပင္သည္ ဘာရဒြါဇပုဏၰားႏွင့္အတူ အကယ္၍ စကားေျပာသည္ ျဖစ္အံ့၊ ထိုသို႔ ျဖစ္ပါမူ သစ္ပင္သည္ စိတ္ေစတနာ မရွိဟူေသာ ထိုစကားသည္ မွားရာ၏။
အစြန္းႏွစ္ဖက္ထြက္ေသာ ဤျပႆနာသည္လည္း အသွ်င္ဘုရားထံသို႔ အစဥ္ ေရာက္ပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရားသည္ ထိုျပႆနာကုိ ေျဖရွင္းေတာ္မူပါေလာ့ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
မင္းျမတ္ ...
{{သစ္ပင္သည္ စိတ္ေစတနာ မရွိ}} ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိလည္း ေဟာေတာ္မူအပ္၏၊
ႀကဳိ႕ပင္သည္လည္း ဘာရဒြါဇပုဏၰားႏွင့္အတူ စကားေျပာ၏၊ ထိုႀကဳိ႕ပင္က ေျပာ၏ ဟူေသာ စကားကုိလည္း ေလာကပညတ္အားျဖင့္သာ ဆိုအပ္၏။
မင္းျမတ္ စိတ္ေစတနာ မရွိေသာ သစ္ပင္အား စကားေျပာျခင္းမည္သည္ မရွိ၊ မင္းျမတ္ စင္စစ္ေသာ္ကား သစ္ပင္ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ထိုသစ္ပင္၌ ေစာင့္ ေသာ နတ္၏အမည္တည္း၊ သစ္ပင္သည္ စကားေျပာ၏ဟူေသာ ဤစကားကား ေလာကပညတ္တည္း။
မင္းျမတ္ ဥပမာအားျဖင့္ စပါးျဖင့္ ျပည့္ေသာ လွည္းကုိ စပါးလွည္းဟူ၍ လူအေပါင္းသည္ ေခၚေ၀ၚ၏၊ စင္စစ္ေသာ္ကား ထိုလွည္းသည္ စပါးျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ လွည္းမဟုတ္၊ သစ္သားျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ လွည္းတည္း၊ ထို(သစ္သားျဖင့္ ၿပီးေသာ)လွည္း၌ စပါးကုိ ေလာင္းသည့္အျဖစ္ေၾကာင့္ စပါးလွည္း ဟူ၍ လူအေပါင္းက ေခၚေ၀ၚ၏။
မင္းျမတ္ ဤအတူသာလွ်င္ သစ္ပင္သည္စကားမေျပာ၊ သစ္ပင္သည္ စိတ္ေစတ နာ မရွိ၊ ထိုသစ္ပင္၌ ေစာင့္ေသာ အၾကင္နတ္သည္ ရွိ၏၊ သစ္ပင္ဟူေသာ အမည္ သည္ ထိုနတ္၏ အမည္သာတည္း၊ ထို႔ျပင္ သစ္ပင္ စကားေျပာ၏ဟူေသာ စကားသည္ ေလာကပညတ္တည္း။
မင္းျမတ္ ဥပမာ တစ္နည္းေသာ္ကား ႏို႔ဓမ္းကုိ ေမႊေႏွာက္ေသာ္ ရက္တက္ကုိ ေမႊေႏွာက္၏ဟု ေခၚေ၀ၚ၏၊ ထိုသူသည္ အၾကင္ႏို႔ဓမ္းကုိ ေမႊေႏွာက္၏၊ ထိုေမႊ ေႏွာက္ေသာ ႏို႔ဓမ္းသည္ ရက္တက္မဟုတ္၊ ထုိသူသည္ ႏို႔ဓမ္းကိုသာလွ်င္ ေမႊေႏွာက္ေသာ္ ရက္တက္ကို ေမႊေႏွာက္၏ဟု ေခၚေ၀ၚ၏။
မင္းျမတ္ ဤအတူသာလွ်င္ သစ္ပင္သည္ စကားမေျပာ၊ သစ္ပင္သည္ စိတ္ေစတ နာ မရွိ၊ ထုိသစ္ပင္၌ ေစာင့္ေသာ အၾကင္နတ္သည္ ရွိ၏၊ သစ္ပင္ဟူေသာ အမည္သည္ ထုိသစ္ပင္ေစာင့္နတ္၏ အမည္သာတည္း၊ သစ္ပင္ စကားေျပာ၏ ဟူေသာ ဤစကားသည္ ေလာကပညတ္တည္း။
မင္းျမတ္ ဥပမာ တစ္နည္းေသာ္ကား ထင္ရွားမရွိေသာ ယုန္ခ်ဳိစသည္ကို ၿပီးေစ လိုေသာ သူသည္ ထင္ရွားရွိသည္ကို ငါၿပီးေစ၏ဟု ေခၚေ၀ၚ၏၊ မၿပီးသည္ကို ၿပီး၏ဟု ေခၚေ၀ၚ၏၊ ဤသို႔လွ်င္ ဤစကားကို လူတို႔သည္ သမုတ္အပ္၏။
မင္းျမတ္ ဤအတူသာလွ်င္ သစ္ပင္သည္ စကားမေျပာ၊ သစ္ပင္သည္ စိတ္ေစတ နာ မရွိ၊ ထုိသစ္ပင္၌ ေစာင့္ေသာ အၾကင္နတ္သည္ ရွိ၏၊ ထုိသစ္ပင္ဟူေသာ အမည္သည္ နတ္၏ အမည္သာတည္း၊ သစ္ပင္ စကားေျပာ၏ဟူေသာ ဤစကားသည္ ေလာက ပညတ္တည္း။
မင္းျမတ္ ေလာကသည္ သမုတ္အပ္ေသာ အၾကင္ ပညတ္ျဖင့္ လူအေပါင္းသည္ ေခၚေ၀ၚ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း ထုိေလာက သမုတ္အပ္ေသာ ပညတ္အား ျဖင့္သာလွ်င္ သတၱ၀ါတို႔အား တရားေဒသနာကို ေဟာေတာ္မူ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)
အသွ်င္ဘုရားနာဂေသန ေကာင္းလွပါ၏၊
ဤသို႔လွ်င္ ဤစကားကို ထုိသို႔ ဆိုေတာ္မူတုိင္း ၀န္ခံပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။ ။
၅ - ႐ုကၡအေစတနာဘာ၀ပဥႇာ၊ ပဏာမိတ၀ဂ္၊ မိလိႏၵပဉာႇ။
ဒုကၡ၀ိဟာရသုတ္-
ဒုကၡ၀ိဟာရသုတ္-
အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္...
ရဟန္းတို႔ တရားႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ယခုဘ၀၌ပင္ ပင္ပန္းျခင္း ျပင္းစြာပင္ပန္းျခင္း ပူေလာင္ျခင္းရွိသည္ျဖစ္၍ ဆင္းရဲစြာ ေနရ၏။ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္ စီး၍ ေသသည္မွ ေနာက္၌ မေကာင္းေသာ လားရာ ဒုဂၢတိဘ၀သို႔သာ ေရာက္လိမ့္ မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္အပ္၏။
အဘယ္ ႏွစ္ပါးတို႔နည္းဟူမူ...
ဣေႁႏၵတို႔၌ ပိတ္ဆို႔မထားေသာ တံခါးရွိသည္၏ အျဖစ္ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊
စားဖြယ္ေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ မသိသည္၏ အျဖစ္ႏွင့္ လည္းေကာင္းတည္း။
ရဟန္းတို႔
ဤတရားႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာရဟန္းသည္ ယခုဘ၀၌ပင္ ပင္ပန္းျခင္းျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္း ပူေလာင္ျခင္းရွိသည္ ျဖစ္၍ ဆင္းရဲစြာ ေနရ၏။ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသသည္မွေနာက္၌ မေကာင္းေသာလားရာ ဒုဂၢတိဘ၀သို႔သာ ေရာက္လိမ့္မည္ ဟု ေမွ်ာ္လင့္အပ္၏။
ဤအနက္သေဘာကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏။
ထုိသုတ္၌
ဤအနက္ သေဘာကို ...
{{အၾကင္ ရဟန္းသည္ မ်က္စိ နား ႏွာ လွ်ာ ကိုယ္ စိတ္ဟူကုန္ေသာ ဤဒြါရတို႔ကို ပိတ္ဆို႔မထား၊ စားဖြယ္ေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကို မသိ၊ ဣေႁႏၵတို႔၌ မေစာင့္ ေရွာက္၊ ထုိရဟန္းသည္ ကိုယ္ဆင္းရဲ၊ စိတ္ဆင္းရဲ ဟူေသာ ဆင္းရဲကိုရ၏။
ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ ရဟန္းသည္ ေန႔၌ လည္းေကာင္း၊ ညဥ့္၌ လည္းေကာင္း ပူေလာင္ေသာ ကိုယ္ပူေလာင္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ဆင္းရဲစြာေနရ၏}}ဟု ဤဂါထာျဖင့္ ဆိုအပ္၏။
ဤအနက္သေဘာကိုလည္း
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။
၁ - ဒုကၡ၀ိဟာရသုတ္၊ အဌမ၀ဂ္၊ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္။
အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္...
ရဟန္းတို႔ တရားႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ယခုဘ၀၌ပင္ ပင္ပန္းျခင္း ျပင္းစြာပင္ပန္းျခင္း ပူေလာင္ျခင္းရွိသည္ျဖစ္၍ ဆင္းရဲစြာ ေနရ၏။ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္ စီး၍ ေသသည္မွ ေနာက္၌ မေကာင္းေသာ လားရာ ဒုဂၢတိဘ၀သို႔သာ ေရာက္လိမ့္ မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္အပ္၏။
အဘယ္ ႏွစ္ပါးတို႔နည္းဟူမူ...
ဣေႁႏၵတို႔၌ ပိတ္ဆို႔မထားေသာ တံခါးရွိသည္၏ အျဖစ္ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊
စားဖြယ္ေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ မသိသည္၏ အျဖစ္ႏွင့္ လည္းေကာင္းတည္း။
ရဟန္းတို႔
ဤတရားႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာရဟန္းသည္ ယခုဘ၀၌ပင္ ပင္ပန္းျခင္းျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္း ပူေလာင္ျခင္းရွိသည္ ျဖစ္၍ ဆင္းရဲစြာ ေနရ၏။ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသသည္မွေနာက္၌ မေကာင္းေသာလားရာ ဒုဂၢတိဘ၀သို႔သာ ေရာက္လိမ့္မည္ ဟု ေမွ်ာ္လင့္အပ္၏။
ဤအနက္သေဘာကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏။
ထုိသုတ္၌
ဤအနက္ သေဘာကို ...
{{အၾကင္ ရဟန္းသည္ မ်က္စိ နား ႏွာ လွ်ာ ကိုယ္ စိတ္ဟူကုန္ေသာ ဤဒြါရတို႔ကို ပိတ္ဆို႔မထား၊ စားဖြယ္ေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကို မသိ၊ ဣေႁႏၵတို႔၌ မေစာင့္ ေရွာက္၊ ထုိရဟန္းသည္ ကိုယ္ဆင္းရဲ၊ စိတ္ဆင္းရဲ ဟူေသာ ဆင္းရဲကိုရ၏။
ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ ရဟန္းသည္ ေန႔၌ လည္းေကာင္း၊ ညဥ့္၌ လည္းေကာင္း ပူေလာင္ေသာ ကိုယ္ပူေလာင္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ဆင္းရဲစြာေနရ၏}}ဟု ဤဂါထာျဖင့္ ဆိုအပ္၏။
ဤအနက္သေဘာကိုလည္း
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။
၁ - ဒုကၡ၀ိဟာရသုတ္၊ အဌမ၀ဂ္၊ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္။
ဒါနသုတ္-
ဒါနသုတ္-
ဤေဒသနာကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏ဟု
အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
ရဟန္းတို႔ သတၱ၀ါတို႔သည္ လွဴဒါန္းျခင္း၏ အက်ဳိးကို
ငါဘုရားသိသကဲ့သို႔ သိၾကကုန္မူ မေပးလွဴဘဲ မစားကုန္ရာ။
၀န္တုိမႈႏွင့္ ျငဴစူမႈစေသာ အကုသုိလ္အညစ္အေၾကးသည္
ထုိသူ၏စိတ္ကို သိမ္းက်ဳံးလႊမ္းမိုး၍ မတည္ႏိုင္ရာ။
အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ရွိကုန္မူ ...
ထုိသူတို႔သည္ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ေသာ ထမင္းလုတ္ ထမင္းဆုပ္မွေသာ္လည္း
မခြဲျခမ္း မေ၀ဖန္မူ၍ မစားကုန္ရာ။
ရဟန္းတို႔ သတၱ၀ါတို႔သည္ လွဴဒါန္းေ၀ဖန္ျခင္း၏အက်ဳိးကို
ငါဘုရားသိသကဲ့သို႔ မသိကုန္ေသာေၾကာင့္သာ မေပးလွဴဘဲ စားၾကကုန္၏။
၀န္တုိမႈႏွင့္ ျငဴစူမႈစေသာ အကုသုိလ္အညစ္အေၾကးသည္
ထုိသူ၏ စိတ္ကို သိမ္းက်ဳံးလႊမ္းမိုး၍ တည္ေလ၏ ဟု
ဤအနက္သေဘာကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏။
ထုိသုတ္၌
ဤအနက္သေဘာကို -
{{ခြဲျခမ္းေ၀ဖန္မႈသည္ ဤသို႔ ႀကီးေသာ အက်ဳိးရွိ၏ဟု ခြဲျခမ္းေ၀ဖန္မႈ၏ အက်ဳိးကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူသည့္ အတုိင္း အကယ္၍ သိၾကကုန္မူ ၀န္တုိမႈႏွင့္ ျငဴစူမႈစေသာ အကုသုိလ္ အညစ္အေၾကးကို ပယ္ေဖ်ာက္၍ အထူးၾကည္လင္ေသာ စိတ္ျဖင့္ အၾကင္ အရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔၌ ေပးလွဴေသာ အလွဴသည္ အက်ဳိးႀကီး၏။
ထုိအရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔၌ ေလ်ာက္ပတ္ေသာအခါ ေပးလွဴကုန္ရာ၏။ လူမ်ားစြာအား ထမင္းကို လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔၌ ျမတ္ေသာ အလွဴကို လည္းေကာင္း ေပးလွဴေသာေၾကာင့္ အလွဴဒါယကာတို႔သည္ ဤလူ၏ အျဖစ္မွ ေသသည္ရွိေသာ္ နတ္ျပည္သို႔ လားေရာက္ၾကရကုန္၏။
နတ္ျပည္၌ ေရာက္ၾကကုန္ေသာ ထုိသတၱ၀ါတို႔သည္ ထုိနတ္ျပည္၌ အလိုရွိအပ္ ေသာ ကာမဂုဏ္ တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္သည္ ျဖစ္၍ ၀မ္းေျမာက္ၾကရကုန္၏။ ၀န္တုိမႈ မရွိသူတို႔သည္ ခြဲျခမ္း ေ၀ဖန္ျခင္း အက်ဳိးကို ခံစားၾကရကုန္၏}} ဟု ဤဂါထာျဖင့္ ဆိုအပ္၏။
ဤအနက္သေဘာကိုလည္း ...
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။
၆ - ဒါနသုတ္၊ တတိယ၀ဂ္၊ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္။
ဒါနသုတ္ ေနာက္ထပ္ ေလ့လာလိုပါလွ်င္...
ဤေဒသနာကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏ဟု
အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
ရဟန္းတို႔ သတၱ၀ါတို႔သည္ လွဴဒါန္းျခင္း၏ အက်ဳိးကို
ငါဘုရားသိသကဲ့သို႔ သိၾကကုန္မူ မေပးလွဴဘဲ မစားကုန္ရာ။
၀န္တုိမႈႏွင့္ ျငဴစူမႈစေသာ အကုသုိလ္အညစ္အေၾကးသည္
ထုိသူ၏စိတ္ကို သိမ္းက်ဳံးလႊမ္းမိုး၍ မတည္ႏိုင္ရာ။
အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ရွိကုန္မူ ...
ထုိသူတို႔သည္ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ေသာ ထမင္းလုတ္ ထမင္းဆုပ္မွေသာ္လည္း
မခြဲျခမ္း မေ၀ဖန္မူ၍ မစားကုန္ရာ။
ရဟန္းတို႔ သတၱ၀ါတို႔သည္ လွဴဒါန္းေ၀ဖန္ျခင္း၏အက်ဳိးကို
ငါဘုရားသိသကဲ့သို႔ မသိကုန္ေသာေၾကာင့္သာ မေပးလွဴဘဲ စားၾကကုန္၏။
၀န္တုိမႈႏွင့္ ျငဴစူမႈစေသာ အကုသုိလ္အညစ္အေၾကးသည္
ထုိသူ၏ စိတ္ကို သိမ္းက်ဳံးလႊမ္းမိုး၍ တည္ေလ၏ ဟု
ဤအနက္သေဘာကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏။
ထုိသုတ္၌
ဤအနက္သေဘာကို -
{{ခြဲျခမ္းေ၀ဖန္မႈသည္ ဤသို႔ ႀကီးေသာ အက်ဳိးရွိ၏ဟု ခြဲျခမ္းေ၀ဖန္မႈ၏ အက်ဳိးကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူသည့္ အတုိင္း အကယ္၍ သိၾကကုန္မူ ၀န္တုိမႈႏွင့္ ျငဴစူမႈစေသာ အကုသုိလ္ အညစ္အေၾကးကို ပယ္ေဖ်ာက္၍ အထူးၾကည္လင္ေသာ စိတ္ျဖင့္ အၾကင္ အရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔၌ ေပးလွဴေသာ အလွဴသည္ အက်ဳိးႀကီး၏။
ထုိအရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔၌ ေလ်ာက္ပတ္ေသာအခါ ေပးလွဴကုန္ရာ၏။ လူမ်ားစြာအား ထမင္းကို လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔၌ ျမတ္ေသာ အလွဴကို လည္းေကာင္း ေပးလွဴေသာေၾကာင့္ အလွဴဒါယကာတို႔သည္ ဤလူ၏ အျဖစ္မွ ေသသည္ရွိေသာ္ နတ္ျပည္သို႔ လားေရာက္ၾကရကုန္၏။
နတ္ျပည္၌ ေရာက္ၾကကုန္ေသာ ထုိသတၱ၀ါတို႔သည္ ထုိနတ္ျပည္၌ အလိုရွိအပ္ ေသာ ကာမဂုဏ္ တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္သည္ ျဖစ္၍ ၀မ္းေျမာက္ၾကရကုန္၏။ ၀န္တုိမႈ မရွိသူတို႔သည္ ခြဲျခမ္း ေ၀ဖန္ျခင္း အက်ဳိးကို ခံစားၾကရကုန္၏}} ဟု ဤဂါထာျဖင့္ ဆိုအပ္၏။
ဤအနက္သေဘာကိုလည္း ...
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။
၆ - ဒါနသုတ္၊ တတိယ၀ဂ္၊ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္။
ဒါနသုတ္ ေနာက္ထပ္ ေလ့လာလိုပါလွ်င္...
Wednesday, August 20, 2008
ဧတဒဂၢ၀ဂ္- (အျမတ္ဆံုး)
ဧတဒဂၢ၀ဂ္- (အျမတ္ဆံုး)
၁ - ပဌမ၀ဂ္ (ပထမအစု)
၁။ ရဟန္းတို႔ ညဥ့္တို႔ကိုသိကုန္ {ရဟန္း၀ါရင့္ကုန္}ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔ တြင္ အၾကင္ အညာသိေကာ႑ညသည္ ရွိ၏၊ ထို အညာသိေကာ႑ညသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၂။ ႀကီးျမတ္ေသာ ပညာႏွင့္ျပည့္စံုကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ သာရိပုၾတာသည္ ရွိ၏၊ ထို သာရိပုၾတာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၃။ တန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ မဟာေမာဂၢ လာန္သည္ရွိ၏၊ ထို မဟာေမာဂၢလာန္သည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၄။ ဓုတဂုဏ္ ဓုတ၀ါဒဂုဏ္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ မဟာကႆပသည္ ရွိ၏၊ ထို မဟာကႆပသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၅။ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ အႏု႐ုဒၶါ သည္ ရွိ၏၊ ထိုအႏု႐ုဒၶါသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၆။ ျမတ္ေသာ အမ်ဳိး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ ကာဠိေဂါဓာ အမည္ရွိေသာ သာကီ၀င္ မင္းသမီး၏သား အၾကင္ ဘဒၵိယသည္ ရွိ၏၊ ထို ဘဒၵိယ သည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၇။ သာယာေသာ အသံရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ လကု႑ က ဘဒၵိယသည္ ရွိ၏၊ ထို လကု႑ကဘဒၵိယသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၈။ ျခေသၤ့ကဲ့သို႔ ရဲရင့္စြာ က်ဳံး၀ါးျမြက္ဆိုႏိုင္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ပိေ႑ာလဘာရဒြါဇသည္ ရွိ၏၊ ထို ပိေ႑ာလဘာရဒြါဇသည္ အျမတ္ဆံုး ေပတည္း။
၉။ တရားေဟာတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ မႏၲာဏီပုေဏၰးမ၏သား အၾကင္ ပုဏၰသည္ ရွိ၏၊ ထို ပုဏၰသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၀။ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေဟာအပ္ေသာ တရားေတာ္၏ အနက္ကို အက်ယ္အားျဖင့္ ေ၀ဖန္တတ္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ မဟာကစၥာနသည္ ရွိ၏၊ ထို မဟာကစၥာနသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပဌမ၀ဂ္ ၿပီး၏။
ဧတဒဂၢ၀ဂ္၊ အဂုၤတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္။
..................................................
၁။ ရဟန္းဘ၀ျဖင့္ ေနခဲ့ေသာညဥ့္တရားရၿပီး ေသကၡဘ၀ ရဟႏၲာဘ၀ေနခဲ့ေသာ ညဥ့္တို႔ကို သိကုန္ ေရတြက္မွတ္သားမိကုန္ေသာဟု ဆိုလိုသည္။
၂။ ဓူတင္အက်င့္ျဖင့္ ကိေလသာကို ခါထုတ္ျခင္းသည္ ဓုတဂုဏ္။
၃။ ဓူတင္အက်င့္ျဖင့္ ကိေလသာကို ခါထုတ္ဖ်က္ဆီးရန္ ေဟာေျပာျခင္းသည္ ဓုတ၀ါဒမည္၏။
..................................................
၂ - ဒုတိယ၀ဂ္
၁။ ရဟန္းတို႔ စိတ္ျဖင့္ၿပီးေသာ ကိုယ္ကို ဖန္ဆင္းတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ စူဠပႏၴကသည္ ရွိ၏၊ ထို စူဠပႏၴကသည္ အျမတ္ဆံုးေပ တည္း။
၂။ ႐ူပါ၀စရစ်ာန္အရာ၌ ကြၽမ္းက်င္ လိမၼာကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ စူဠပႏၴကသည္ ရွိ၏၊ ထို စူဠပႏၴကသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၃။ အ႐ူပါ၀စရစ်ာန္အရာ၌ ကြၽမ္းက်င္ လိမၼာကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔ တြင္ အၾကင္ မဟာပႏၴကသည္ ရွိ၏၊ ထို မဟာပႏၴကသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၄။ ကိေလသာကင္းေသာ ေနျခင္းရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ သုဘူတိသည္ ရွိ၏။ ထို သုဘူတိသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၅။ ျမတ္ေသာ အလွဴကို ခံထိုက္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ သုဘူတိသည္ ရွိ၏။ ထို သုဘူတိသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၆။ ေတာေက်ာင္း၌ ေနကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ခဒိရ၀နိယ ေရ၀တသည္ ရွိ၏၊ ထို ခဒိရ၀နိယေရ၀တသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၇။ စ်ာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ကခၤါေရ၀တ သည္ ရွိ၏၊ ထို ကခၤါေရ၀တသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၈။ ထက္သန္ေသာ လုံ႔လရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ ေကာဠိ၀ိသ အႏြယ္၌ ျဖစ္ေသာ အၾကင္ ေသာဏသည္ ရွိ၏၊ ထို ေသာဏသည္ အျမတ္ဆံုးေပ တည္း။
၉။ ခ်ဳိသာေသာ စကားကို ေျပာဆိုတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ ကုဋိကဏၰ အမည္ရေသာ-၁- အၾကင္ ေသာဏသည္ ရွိ၏၊ ထို ေသာဏသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၀။ လာဘ္မ်ားျခင္းရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ သီ၀လိသည္ ရွိ၏၊ ထိုသီ၀လိသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၁။ သဒၶါတရား အားႀကီးကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ၀ကၠလိ သည္ ရွိ၏၊ ထို ၀ကၠလိသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
ဒုတိယ၀ဂ္ ၿပီး၏။
ဧတဒဂၢ၀ဂ္၊ အဂုၤတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္။
၁။ လူျဖစ္စဥ္က တစ္ကုေဋတန္ေသာ နားတန္ဆာကို ၀တ္ဆင္ေသာေၾကာင့္ ဤအမည္ကို ရသည္။
..................................................
၃ - တတိယ၀ဂ္
၁။ ရဟန္းတို႔ အက်င့္သိကၡာကို လိုလားကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ရာဟုလာသည္ ရွိ၏။ ထို ရာဟုလာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၂။ သဒၶါတရားျဖင့္ ရဟန္းျပဳကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ရ႒ပါလ သည္ ရွိ၏။ ထို ရ႒ပါလသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၃။ စာေရးတံမဲကို ပဌမရယူတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ကု႑ဓာနသည္ ရွိ၏။ ထို ကု႑ဓာနသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၄။ ဆန္းၾကယ္ေသာ ဉာဏ္ {ပဋိဘာန္} ရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ၀ဂႌသသည္ ရွိ၏။ ထို ၀ဂႌသသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၅။ ထက္၀န္းက်င္ ၾကည္ၫိုဖြယ္ရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ရဟန္းတို႔တြင္ ၀ဂၤႏၲပုဏၰား ၏သား အၾကင္ ဥပေသနသည္ ရွိ၏။ ထို ဥပေသနသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၆။ ေက်ာင္းအိပ္ရာေနရာ ခင္းက်င္းစီမံတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ မလႅာမင္း၏သား အၾကင္ ဒဗၺသည္ ရွိ၏၊ ထို ဒဗၺသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၇။ နတ္တို႔ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးအပ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ပိလိႏၵ၀စၧသည္ ရွိ၏၊ ထို ပိလိႏၵ၀စၧသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၈။ လ်င္ျမန္စြာရေသာ မဂ္ဖိုလ္အသိဉာဏ္ရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ ဗာဟိယတိုင္းသား အၾကင္ ဒါ႐ုစီရိယသည္ ရွိ၏၊ ထို ဒါ႐ုစီရိယသည္ အျမတ္ဆံုး ေပတည္း။
၉။ ဆန္းၾကယ္စြာ တရားေဟာေျပာ တတ္ကုန္ေသာ ငါ၏ တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ကုမာရကႆပသည္ ရွိ၏၊ ထို ကုမာရကႆပသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၂၁၈။ ပဋိသမၻိဒါေလးပါးသို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ မဟာေကာ႒ိကသည္ ရွိ၏၊ ထို မဟာေကာ႒ိကသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
တတိယ၀ဂ္ ၿပီး၏။
ဧတဒဂၢ၀ဂ္၊ အဂုၤတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္။
..................................................
၄ - စတုတၳ၀ဂ္
၁။ ရဟန္းတို႔ အၾကားအျမင္မ်ားျခင္းရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ အာနႏၵာသည္ ရွိ၏၊ ထို အာနႏၵာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၂။ (ငါ၏ စကားေတာ္ကို ၾကာျမင့္စြာ ေဆာင္စြမ္းႏိုင္သည့္) သတိရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ အာနႏၵာသည္ ရွိ၏၊ ထို အာနႏၵာသည္ အျမတ္ ဆံုးေပတည္း။
၃။ (ငါေဟာအပ္သည့္အတိုင္း အလံုးစံုေသာ ပုဒ္တို႔ကို) သိစြမ္းႏိုင္သည့္ ပညာရွိ ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ အာနႏၵာသည္ ရွိ၏၊ ထို အာနႏၵာ သည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၄။ (ငါ၏ စကားေတာ္ကို သင္ျခင္း ေဆာင္ျခင္း သရဇၩာယ္ျခင္းႏွင့္ ငါ့ကို ဆည္းကပ္
လုပ္ေကြၽးျခင္းတို႔၌) လုံ႔လရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္အာနႏၵာ သည္ ရွိ၏၊ ထို အာနႏၵာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၅။ (ငါ့အား) လုပ္ေကြၽးေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ အာနႏၵာသည္ ရွိ၏၊ ထို အာနႏၵာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၆။ မ်ားေသာ ပရိသတ္ရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ဥ႐ုေ၀လ ကႆပသည္ရွိ၏၊ ထို ဥ႐ုေ၀လကႆပသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၇။ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္တို႔ကို ၾကည္ညဳိေစတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔ တြင္ အၾကင္ကာဠဳဒါယီသည္ ရွိ၏၊ ထို ကာဠဳဒါယီသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၈။ အနာေရာဂါကင္းကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ဗာကုလသည္ ရွိ၏၊ ထိုဗာကုလသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၉။ ေရွး၌ ေနခဲ့ဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကို ေအာက္ေမ့ႏိုင္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔ တြင္ အၾကင္ ေသာဘိတသည္ ရွိ၏၊ ထို ေသာဘိတသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၀။ ၀ိနည္းကိုေဆာင္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ဥပါလိသည္ ရွိ၏၊ ထို ဥပါလိသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၁။ ဘိကၡဳနီမတို႔ကို ဆံုးမကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ နႏၵက သည္ ရွိ၏၊ ထို နႏၵကသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၂။ ဣေႁႏၵကို ေစာင့္စည္းကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ နႏၵသည္ ရွိ၏၊ ထို နႏၵသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၃။ ရဟန္းေယာက်္ားတို႔ကို ဆံုးမတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ မဟာကပၸိနသည္ ရွိ၏၊ ထို မဟာကပၸိနသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၄။ ေတေဇာဓာတ္၀င္စားရာ၌ ကြၽမ္းက်င္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ သာဂတသည္ ရွိ၏၊ ထို သာဂတသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၅။ တရားကို ထင္ျမင္လြယ္ေသာ ဉာဏ္ {ပဋိဘာန္}၁၊ ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ငါ၏ တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ရာဓသည္ရွိ၏၊ ထိုရာဓသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၆။ ေခါင္းပါးေသာ၂ သကၤန္းကို ေဆာင္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းတို႔တြင္ အၾကင္ ေမာဃရာဇသည္ ရွိ၏၊ ထို ေမာဃရာဇသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
စတုတၳ၀ဂ္ ၿပီး၏။
ဧတဒဂၢ၀ဂ္၊ အဂုၤတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္။
..................................................
၁။ ပဋိေ၀ဓပဋိဘာန္ကို ဆိုသည္။
၂။ ခ်ည္ အထည္ ဆိုးရည္အားျဖင့္ သံုးမ်ဳိးလံုးညံ့ေသာဟု ဆိုလိုသည္။
..................................................
၅ - ပဥၥမ၀ဂ္
၁။ ရဟန္းတို႔ ညဥ့္တို႔ကို သိကုန္ ရဟန္း၀ါရင့္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းမိန္းမ တို႔တြင္ အၾကင္ မဟာပဇာပတိေဂါတမီသည္ ရွိ၏၊ ထို မဟာပဇာပတိေဂါတမီသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၂။ ႀကီးျမတ္ေသာ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းမိန္းမတို႔တြင္ အၾကင္ ေခမာသည္ ရွိ၏၊ ထို ေခမာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၃။ တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္စံုကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းမိန္းမတို႔တြင္ အၾကင္ဥပၸလ၀ဏ္ သည္ ရွိ၏၊ ထို ဥပၸလ၀ဏ္သည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၄။ ၀ိနည္းကို ေဆာင္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းမိန္းမတို႔တြင္ အၾကင္ ပဋာစာရီသည္ ရွိ၏၊ ထို ပဋာစာရီသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၅။ တရားေဟာတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းမိန္းမတို႔တြင္ အၾကင္ ဓမၼဒိႏၷာ သည္ ရွိ၏၊ ထို ဓမၼဒိႏၷာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၆။ စ်ာန္၀င္စားျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းမိန္းမတို႔တြင္ အၾကင္ နႏၵာ၁သည္ ရွိ၏၊ ထို နႏၵာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၇။ ထက္သန္ေသာ လုံ႔လရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းမိန္းမတို႔တြင္ အၾကင္ ေသာဏာသည္ ရွိ၏၊ ထို ေသာဏာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၈။ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းမိန္းမတို႔တြင္ အၾကင္ ဗကုလာသည္ ရွိ၏၊ ထို ဗကုလာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၉။ လ်င္ျမန္စြာရအပ္ေသာ မဂ္ဖိုလ္အသိဉာဏ္ရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္း မိန္းမ တို႔တြင္ အၾကင္ ဘဒၵါမည္ေသာ ကု႑လေကသာသည္ ရွိ၏၊ ထို ဘဒၵါမည္ ေသာ ကု႑လေကသာသည္ အျမတ္ဆံုး ေပတည္း။
၁၀။ ေရွး၌ေနဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကို ေအာက္ေမ့ႏိုင္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္း မိန္းမတို႔တြင္ အၾကင္ ဘဒၵါကာပိလာနီသည္ရွိ၏၊ ထိုဘဒၵါကာပိလာနီသည္ အျမတ္ ဆံုး ေပတည္း။
၁၁။ ျမတ္ေသာ အဘိညာဥ္သို႔ေရာက္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းမိန္းမတို႔တြင္ အၾကင္ ဘဒၵကစၥာနာသည္၂ ရွိ၏၊ ထို ဘဒၵကစၥာနာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၂။ ေခါင္းပါးေသာ သကၤန္းကို ေဆာင္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းမိန္းမတို႔တြင္ အၾကင္ ကိသာေဂါတမီသည္ ရွိ၏၊ ထို ကိသာေဂါတမီသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၃။ သဒၶါတရားအားႀကီးကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ရဟန္းမိန္းမတို႔တြင္ အၾကင္ သိဂၤါလကမာတာသည္ရွိ၏၊ ထို သိဂၤါလကမာတာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပဥၥမ၀ဂ္ ၿပီး၏။
ဧတဒဂၢ၀ဂ္၊ အဂုၤတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္။
..................................................
၁။ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီ၏သမီး ဇနပဒကလ်ာဏီပင္ ျဖစ္သည္။
၂။ ရာဟုလာ၏ မယ္ေတာ္ ယေသာ္ဓရာတည္း။
..................................................
၆ - ဆ႒၀ဂ္
၁။ ရဟန္းတို႔ ေရွးဦးစြာ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ျခင္း {သရဏဂံု} သို႔ ေရာက္ကုန္ ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသကာတို႔တြင္ အၾကင္ တပုကႆႏွင့္ဘလႅိက ကုန္သည္ တို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ထို တပုႆႏွင့္ဘလႅိက ကုန္သည္တို႔သည္ အျမတ္ဆံုးေပ တည္း။
၂။ လွဴဒါန္းျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသကာတို႔တြင္ သုဒတၱ မည္ေသာ အၾကင္ အနာထပိဏ္သူႂကြယ္သည္ ရွိ၏၊ ထို အနာထပိဏ္သူႂကြယ္ သည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၃။ တရားေဟာတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသကာတို႔တြင္ မစၧိကာသ႑ၿမဳိ႕ သား အၾကင္စိတၱသူႂကြယ္သည္ရွိ၏၊ ထို စိတၱသူႂကြယ္သည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၄။ သဂၤဟ၀တၳဳေလးပါးတို႔ျဖင့္ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ေထာက္ပံ့ကုန္ေသာ ငါ၏ တပည့္ ဥပါသကာတို႔တြင္ အၾကင္ ဟတၳကအာဠ၀ကသည္ ရွိ၏၊ ထို ဟတၳက အာဠ၀ကသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၅။ မြန္ျမတ္ေသာ ၀တၳဳကို ေပးလွဴ တတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသကာတို႔တြင္ သာကီ၀င္မင္းမ်ဳိးျဖစ္ေသာ အၾကင္ မဟာနာမ္သည္ ရွိ၏၊ ထို မဟာနာမ္သည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၆။ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ၀တၳဳကို လွဴတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသကာတို႔တြင္ ေ၀သာလီျပည္သား အၾကင္ ဥဂၢသူႂကြယ္သည္ ရွိ၏၊ ထို ဥဂၢသူႂကြယ္သည္ အျမတ္ ဆံုးေပတည္း။
၇။ သံဃာကို လုပ္ေကြၽးတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသကာတို႔တြင္ ဟတၳိရြာ သား အၾကင္ ဥဂၢတသူႂကြယ္သည္ ရွိ၏၊ ထို ဥဂၢတသူႂကြယ္သည္ အျမတ္ဆံုးေပ တည္း။
၈။ သာသနာ၌ သက္၀င္၍ မတုန္မလႈပ္ ၾကည္ညဳိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသ ကာတို႔တြင္ အၾကင္ သုရဗႏၶသည္-၁- ရွိ၏၊ ထို သုရဗႏၶသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၉။ ပုဂၢဳိလ္ကို ၾကည္ညဳိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသကာတို႔တြင္ အဘယမင္းသား ေမြးစားအပ္ေသာ အၾကင္ ဇီ၀ကသည္ ရွိ၏၊ ထို ဇီ၀ကသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၀။ ငါႏွင့္ အကြၽမ္း၀င္ေသာစကားကို ဆိုကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသကာတို႔တြင္ အၾကင္ နကုလပိတာ သူႂကြယ္သည္ ရွိ၏၊ ထို နကုလပိတာ သူႂကြယ္သည္ အျမတ္ဆံုး ေပတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဆ႒၀ဂ္ ၿပီး၏။
ဧတဒဂၢ၀ဂ္၊ အဂုၤတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္။
..................................................
၁။ သုရမၺ႒ဟု အ႒ကထာ၌ ရွိ၏။
..................................................
၇ - သတၱမ၀ဂ္
၁။ ရဟန္းတို႔ ေရွးဦးစြာ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ျခင္း {သရဏဂံု} သို႔ ေရာက္ကုန္ ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာမတို႔တြင္ ေသနိယသူေဌး၏သမီး အၾကင္ သုဇာတာ သည္ ရွိ၏၊ ထိုသူေဌးသမီးသုဇာတာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၂။ လွဴဒါန္းျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာမတို႔တြင္ မိဂါရ သူေဌး၏ အမိအရာ၌ တည္ေသာ အၾကင္ ၀ိသာခါသည္ ရွိ၏၊ ထို ၀ိသာခါသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၃။ အၾကားအျမင္ မ်ားကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာမတို႔တြင္ အၾကင္ ခုဇၨဳတၱရာသည္ ရွိ၏၊ ထို ခုဇၨဳတၱရာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၄။ ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ ေနေလ့ရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာမတို႔တြင္ အၾကင္
သာမာ၀တီသည္ ရွိ၏၊ ထို သာမာ၀တီသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၅။ စ်ာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာမတို႔တြင္ နႏၵသတို႔သား၏ မိခင္ အၾကင္ ဥတၱရာသည္ ရွိ၏၊ ထို ဥတၱရာသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၆။ မြန္ျမတ္ေသာ ၀တၳဳကို ေပးလွဴကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာမတို႔တြင္ ေကာလိယမင္း၏သမီး အၾကင္ သုပၸ၀ါသာသည္ ရွိ၏၊ ထို သုပၸ၀ါသာသည္ အျမတ္ ဆံုးေပတည္း။
၇။ သူနာကို လုပ္ေကြၽးျပဳစုတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာမတို႔တြင္ အၾကင္ သုပၸိယာ ဥပါသိကာမသည္ ရွိ၏၊ ထို သုပၸိယာဥပါသိကာမသည္ အျမတ္ ဆံုးေပတည္း။
၈။ သာသနာ၌ သက္၀င္၍ မတုန္မလႈပ္ၾကည္ညဳိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာ မတို႔တြင္ အၾကင္ ကာတိယာနီသည္ ရွိ၏၊ ထို ကာတိယာနီသည္ အျမတ္ဆံုးေပ တည္း။
၉။ ငါႏွင့္ အကြၽမ္း၀င္ေသာ စကားကို ဆိုတတ္ကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာမ တို႔တြင္ အၾကင္ နကုလမာတာ သူႂကြယ္မသည္ ရွိ၏၊ ထို နကုလမာတာ သူႂကြယ္ မသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း။
၁၀။ တစ္ဆင့္စကားျဖင့္ ၾကည္ညဳိျခင္းရွိကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္ ဥပါသိကာမတို႔တြင္ ကုလဃရ ၿမဳိ႕သူ အၾကင္ ကာဠီဥပါသိကာမသည္ ရွိ၏၊ ထို ကာဠီဥပါသိကာမသည္ အျမတ္ဆံုးေပတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
သတၱမ၀ဂ္ ၿပီး၏။
ဧတဒဂၢ၀ဂ္၊ အဂုၤတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္။
အေယာနိေသာသုတ္- (မေကာင္းေသာ ႏွလံုးသြင္းျခင္း)
အေယာနိေသာသုတ္- (မေကာင္းေသာ ႏွလံုးသြင္းျခင္း)
ရဟန္းတို႔ တရားသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူကို သူမိုက္ဟု သိအပ္၏။
အဘယ္သံုးမ်ဳိး တို႔နည္းဟူမူ-
မသင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ အေမးျပႆနာကို ျပဳတတ္၏။
မသင့္ ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ အေမးျပႆနာကို ေျဖတတ္၏။
ထက္၀န္းက်င္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ေျပျပစ္ကုန္ေသာ အေၾကာင္းအက်ဳိး ဆက္စပ္ ကုန္ေသာ ပုဒ္ ဗ်ည္းတို႔ျဖင့္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ သူတစ္ပါးေျဖဆို အပ္သည္ကို ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ေကာင္းခ်ီး မေပးတတ္။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူကို သူမိုက္ဟု သိအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ တရားသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူကို ပညာရွိဟု သိအပ္၏။
အဘယ္ သံုးမ်ဳိး တို႔နည္းဟူမူ-
သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ အေမးျပႆနာကို ျပဳတတ္၏။
သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ အေမးျပႆနာကို ေျဖတတ္၏။
ထက္၀န္းက်င္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ေျပျပစ္ကုန္ေသာအေၾကာင္း အက်ဳိး ဆက္စပ္ ကုန္ေသာ ပုဒ္ ဗ်ည္းတို႔ျဖင့္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ သူတစ္ပါးေျဖဆို ထားသည္ကို ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ေကာင္းခ်ီးေပးတတ္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသူကို ပညာရွိဟု သိအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌ {{သူမိုက္ဟု သိေၾကာင္း တရားသံုးမ်ဳိး တို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္၍၊ ပညာရွိဟု သိေၾကာင္း တရား သံုးမ်ဳိးတို႔ကို ေဆာက္တည္၍ က်င့္ကုန္အံ့}} ဟု က်င့္ရမည္။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔သာလွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ရမည္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၅ - အေယာနိေသာသုတ္၊ ဗာလ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ရဟန္းတို႔ တရားသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူကို သူမိုက္ဟု သိအပ္၏။
အဘယ္သံုးမ်ဳိး တို႔နည္းဟူမူ-
မသင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ အေမးျပႆနာကို ျပဳတတ္၏။
မသင့္ ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ အေမးျပႆနာကို ေျဖတတ္၏။
ထက္၀န္းက်င္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ေျပျပစ္ကုန္ေသာ အေၾကာင္းအက်ဳိး ဆက္စပ္ ကုန္ေသာ ပုဒ္ ဗ်ည္းတို႔ျဖင့္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ သူတစ္ပါးေျဖဆို အပ္သည္ကို ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ေကာင္းခ်ီး မေပးတတ္။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူကို သူမိုက္ဟု သိအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ တရားသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူကို ပညာရွိဟု သိအပ္၏။
အဘယ္ သံုးမ်ဳိး တို႔နည္းဟူမူ-
သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ အေမးျပႆနာကို ျပဳတတ္၏။
သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ အေမးျပႆနာကို ေျဖတတ္၏။
ထက္၀န္းက်င္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ေျပျပစ္ကုန္ေသာအေၾကာင္း အက်ဳိး ဆက္စပ္ ကုန္ေသာ ပုဒ္ ဗ်ည္းတို႔ျဖင့္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ သူတစ္ပါးေျဖဆို ထားသည္ကို ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ေကာင္းခ်ီးေပးတတ္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသူကို ပညာရွိဟု သိအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌ {{သူမိုက္ဟု သိေၾကာင္း တရားသံုးမ်ဳိး တို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္၍၊ ပညာရွိဟု သိေၾကာင္း တရား သံုးမ်ဳိးတို႔ကို ေဆာက္တည္၍ က်င့္ကုန္အံ့}} ဟု က်င့္ရမည္။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔သာလွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ရမည္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၅ - အေယာနိေသာသုတ္၊ ဗာလ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
တရားအားထုတ္ျခင္း လုံ႔လ ေလးမ်ဳိး-
သမၼပၸဓာန္ ေလးပါး (တရားအားထုတ္ျခင္း လုံ႔လ ေလးမ်ဳိး)
ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္
(၁) အကုသိုလ္ မျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
မျဖစ္ေသးေသာ အကုသိုလ္ တရားယုတ္တို႔ မျဖစ္ေပၚေအာင္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။
(၂) အကုသိုလ္ပယ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
ျဖစ္ၿပီးေသာ (မျဖစ္ေတာ့ဟု မဆိုႏိုင္ေသာ) အကုသိုလ္ တရားယုတ္တို႔ကို ပယ္ရန္ ဆႏၵကိုျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။
(၃) ကုသိုလ္ျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
မျဖစ္ဖူးေသးေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ ျဖစ္ေပၚရန္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။
(၄) ကုသိုလ္တည္တံ့တိုးပြါးရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
ျဖစ္ၿပီးေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ တည္တံ့ရန္ မေပ်ာက္ပ်က္ရန္ မ်ားစြာျဖစ္ပြါးရန္ ျပန္႔ေျပာရန္ တိုးပြါးရန္ ျပည့္စံုေစရန္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္ အားထုတ္၏။
သမၼပၸဓာန၀ိဘဂၤ၊ အဘိဓမၼာပိဋက။
ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္
(၁) အကုသိုလ္ မျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
မျဖစ္ေသးေသာ အကုသိုလ္ တရားယုတ္တို႔ မျဖစ္ေပၚေအာင္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။
(၂) အကုသိုလ္ပယ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
ျဖစ္ၿပီးေသာ (မျဖစ္ေတာ့ဟု မဆိုႏိုင္ေသာ) အကုသိုလ္ တရားယုတ္တို႔ကို ပယ္ရန္ ဆႏၵကိုျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။
(၃) ကုသိုလ္ျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
မျဖစ္ဖူးေသးေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ ျဖစ္ေပၚရန္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။
(၄) ကုသိုလ္တည္တံ့တိုးပြါးရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
ျဖစ္ၿပီးေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ တည္တံ့ရန္ မေပ်ာက္ပ်က္ရန္ မ်ားစြာျဖစ္ပြါးရန္ ျပန္႔ေျပာရန္ တိုးပြါးရန္ ျပည့္စံုေစရန္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္ အားထုတ္၏။
သမၼပၸဓာန၀ိဘဂၤ၊ အဘိဓမၼာပိဋက။
နခသိခသုတ္-
နခသိခသုတ္-
ျမတ္စြာဘုရားသည္ လက္သည္းဖ်ား၌ ေျမမႈန္႔အနည္းငယ္ကုိတင္၍
ရဟန္းတို႔ကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏- {{ရဟန္းတို႔ ထုိအရာကုိ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္ သနည္း၊ လက္သည္းဖ်ား၌ ငါတင္ထားအပ္ေသာ ေျမမႈန္႔အနည္းငယ္ႏွင့္ မဟာပထ၀ီေျမႀကီးသည္ အဘယ္က ပုိမုိမ်ားသနည္း}} ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား ထုိမဟာပထ၀ီေျမႀကီးသည္သာလွ်င္ မ်ားပါ၏၊ လက္သည္းဖ်ား၌ ျမတ္စြာဘုရား တင္ထားအပ္ေသာ ေျမမႈန္႔သည္ကား အနည္းငယ္မွ်သာတည္း၊ မဟာပထ၀ီေျမႀကီးကုိ ေထာက္ဆ၍ လက္သည္းဖ်ား၌ ျမတ္စြာဘုရား တင္ထား အပ္ေသာ အနည္းငယ္ေသာ ေျမမႈန္႔သည္ အေရအတြက္သို႔လည္း မေရာက္ပါ၊ အေထာက္အထားသို႔လည္း မေရာက္ပါ၊ အစိတ္အပုိင္းသို႔လည္း မေရာက္ပါဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။
ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ လူတို႔၌ လူျပန္ျဖစ္ေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ နည္းလွ ကုန္၏၊ စင္စစ္ေသာ္ကား လူအျဖစ္မွတစ္ပါး(အပါယ္ဘံုတို႔၌)ျဖစ္ၾကေသာ သတၱ၀ါ တို႔သည္သာလွ်င္ အလြန္မ်ားကုန္၏၊ ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ {{မေမ့ေလ်ာ့ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ေနကုန္အံ့}} ဟု ဤသို႔လွ်င္ သင္တို႔က်င့္ရမည္ ဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။
၂ - နခသိခသုတ္၊ ၾသပမၼသံယုတ္၊ နိဒါန၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
ဗဠိသသုတ္-
ဗဠိသသုတ္-
ရဟန္းတို႔ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာသည္ ခက္ထန္၏၊ ထက္ျမက္၏၊ ၾကမ္းတမ္း၏၊ အတုမရွိေသာ ေယာဂ၏ကုန္ရာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရျခင္း၏ အႏၲ ရာယ္ကို ျပဳတတ္၏၊
ရဟန္းတို႔ ဥပမာေသာ္ကား တံငါသည္သည္ အစာတပ္ေသာ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို နက္ေသာေရအိုင္၌ ပစ္ခ်ရာ၏၊ အစာကို ျမင္ေသာ ငါးသည္ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို မ်ဳိရာ၏၊ ရဟန္းတို႔ တံငါသည္၏ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို မ်ဳိမိေသာ ထိုငါးသည္ ဆင္းရဲျခင္း ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊
တံငါသည္၏ အလိုရွိတိုင္း ျပဳႏိုင္သည့္ အျဖစ္သို႔ ေရာက္၏။
ရဟန္းတို႔ {{တံငါသည္}} ဟူေသာ ဤအမည္သည္...
ယုတ္ညံ့ေသာ ကိေလသာမာရ္၏ အမည္တည္း။
ရဟန္းတို႔ {{ငါးမွ်ားခ်ိတ္}}ဟူေသာ ဤအမည္သည္...
လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာ၏ အမည္တည္း။
ရဟန္းတို႔ ျဖစ္ေပၚလာေသာ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာကို သာယာသူ အလိုရွိသူ မည္သည့္ရဟန္းကိုမဆို {{ကိေလသာမာရ္၏ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို မ်ဳိသည္ ျဖစ္၍ ဆင္းရဲျခင္း ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္သူ ယုတ္မာေသာ ကိေလသာမာရ္၏ အလိုရွိတိုင္း ျပဳႏိုင္သည့္ အျဖစ္သို႔ ေရာက္သူ ရဟန္း}}ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ စင္စစ္လွ်င္ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာသည္-
ဤသို႔ ခက္ထန္၏၊
ထက္ျမက္၏၊
ၾကမ္းတမ္း၏၊
ေယာဂ၏ ကုန္ရာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရျခင္း၏ အႏၲရာယ္ကို ျပဳတတ္၏၊
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌ ဤသို႔ က်င့္ရမည္-
{{ျဖစ္ေပၚလာေသာ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္ေစာကို စြန္႔ကုန္အံ့၊
ျဖစ္ေပၚလာေသာ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာသည္
ငါတို႔၏စိတ္ကို သိမ္းက်ဳံးယူငင္၍ မတည္ႏိုင္လတၱံ႕}} ဟု
ဤသို႔လွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ရမည္ ဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။
၂-ဗဠိသသုတ္၊ ပထမ၀ဂ္၊ နိဒါန၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
Tuesday, August 19, 2008
က ခ အကၡရာမ်ားႏွင့္ စေသာ ပါဠိတခ်ဳိ႔-
ျမန္မာ ကၾကီး ခေကြး အကၡရာမ်ားႏွင့္ စေသာ
ပါဠိအကၡရာတခ်ဳိ႕ႏွင့္ အဓိပၸါယ္။
ပါဠိအကၡရာတခ်ဳိ႕ႏွင့္ အဓိပၸါယ္။
က- က႐ုဏာ ၾကင္နာတာ။
ခ- ေခမာ ၿငိမ္းေအးတာ။
ဂ- ေဂါတမ ဟာ ဒို႔ဘုရားပါ။
ဃ- ဃာယတိ နမ္း႐ွဴ၏။
င- ငအကၡရာ ရွာမေတြ႔ပါ။
စ- ေစတနာ လႈံ႔ေဆာ္တာ။
ဆ- ဆလိမ္ ဆႏၵ အလိုရွိသဗ်။
ဇ- ဇယႏၲ ေအာင္ျခင္းျပ။
စ်- စ်ာယီ စ်ာန္၀င္စားသည္။
ည- ဉာဏီ ဉာဏ္ရွိသည္။
ဋ- ဋီကာ အက်ယ္ဖြင့္တာ။
ဌ- ဌာန တည္ျခင္းအရပ္။
ဍ- ဍံသန ကိုက္ျခင္း ပ။
ဎ- ဎေရမႈတ္နဲ႔စတာ မရွိပါ။
ဏ- ဏႀကီးလဲ မေတြ႔ႏိုင္ဘဲ။
တ- တဏွာ တပ္မက္တာ။
ထ- ထမီၻ ခိုင္မာသည္။
ဒ- ဒေမတိ ဆံုးမ၏။
ဓ- ဓမၼကထာ တရားစကားပါ။
န- နာထ ဟာ ကိုးကြယ္ရာ။
ပ- ပ၀တိ ႀကိဳင္လႈိင္၏။
ဖ- ဖလ ဒါယီ အက်ဳိးေပးသည္။
ဗ- ဗုဒၶ အကုန္သိလွ။
ဘ- ဘာတိ ထြန္းလင္း၏။
မ- မာတာ အမိပါ။
ယ- ယာစတိ ေတာင္းပန္၏။
ရ- ရာဂ တပ္မက္ျခင္းဗ်။
လ- ေလာဘတိ မက္ေမာ၏။
၀- ၀ိနယ အဆံုးအမ။
သ- သဒၶါ ယံုၾကည္တာ။
ဟ- ဟိရီ ရွက္ရမည္။
ဠ- ႀကီး အကၡရာ မေတြ႔ေသးတာ။
အ- အဂၢ အျမတ္ဆံုးဗ်။
အမ်က္ထြက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၄၅
အမ်က္ထြက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ အမ်က္ထြက္ျခင္း {ေကာဓ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊
အမ်က္ထြက္ေသာ အျခင္းအရာ၊
အမ်က္ထြက္သူ၏ အျဖစ္၊
ျပစ္မွားျခင္း၊
ျပစ္မွားေသာ အျခင္းအရာ၊
ျပစ္မွားသူ၏ အျဖစ္၊
ပကတိသေဘာကုိ စြန္႔ျခင္း၊
ပကတိသေဘာကုိ စြန္႔ေသာအျခင္းအရာ၊
ပကတိသေဘာကုိ စြန္႔သူ၏အျဖစ္၊
ဆန္႔က်င္ျခင္း၊
အဖန္ဖန္ ဆန္႔က်င္ျခင္း၊
ၾကမ္းတမ္းသူ၏ အျဖစ္၊
စကားကုိ ျပည့္စံုစြာ မဆုိႏုိင္ျခင္း၊
စိတ္ႏွလံုး မသာယာေသာ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ အမ်က္ထြက္ျခင္း {ေကာဓ}ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ အမ်က္ထြက္ျခင္း {ေကာဓ} ကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အမ်က္ထြက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
အမ်က္ထြက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ အမ်က္ထြက္ျခင္း {ေကာဓ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊
အမ်က္ထြက္ေသာ အျခင္းအရာ၊
အမ်က္ထြက္သူ၏ အျဖစ္၊
ျပစ္မွားျခင္း၊
ျပစ္မွားေသာ အျခင္းအရာ၊
ျပစ္မွားသူ၏ အျဖစ္၊
ပကတိသေဘာကုိ စြန္႔ျခင္း၊
ပကတိသေဘာကုိ စြန္႔ေသာအျခင္းအရာ၊
ပကတိသေဘာကုိ စြန္႔သူ၏အျဖစ္၊
ဆန္႔က်င္ျခင္း၊
အဖန္ဖန္ ဆန္႔က်င္ျခင္း၊
ၾကမ္းတမ္းသူ၏ အျဖစ္၊
စကားကုိ ျပည့္စံုစြာ မဆုိႏုိင္ျခင္း၊
စိတ္ႏွလံုး မသာယာေသာ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ အမ်က္ထြက္ျခင္း {ေကာဓ}ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ အမ်က္ထြက္ျခင္း {ေကာဓ} ကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အမ်က္ထြက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၄၆
ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္း {ဥပနာဟ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ေရွးဦးစြာ အမ်က္ထြက္ျခင္း ျဖစ္၏၊
ထို႔ေနာက္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္း ျဖစ္၏၊
ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ အၾကင္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ေသာ အျခင္းအရာ၊
ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕သူ၏အျဖစ္၊
ေရွး႐ႈထားျခင္း၊
အမ်က္ထားျခင္း၊
ျပင္းစြာထားျခင္း၊
အစဥ္တည္ျခင္း၊
အစဥ္ဖြဲ႕ျခင္း၊
အမ်က္ကုိ ျမဲျမံစြာ ျပဳျခင္းသည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္း {ဥပနာဟ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္းကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္း {ဥပနာဟ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ေရွးဦးစြာ အမ်က္ထြက္ျခင္း ျဖစ္၏၊
ထို႔ေနာက္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္း ျဖစ္၏၊
ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ အၾကင္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ေသာ အျခင္းအရာ၊
ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕သူ၏အျဖစ္၊
ေရွး႐ႈထားျခင္း၊
အမ်က္ထားျခင္း၊
ျပင္းစြာထားျခင္း၊
အစဥ္တည္ျခင္း၊
အစဥ္ဖြဲ႕ျခင္း၊
အမ်က္ကုိ ျမဲျမံစြာ ျပဳျခင္းသည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္း {ဥပနာဟ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္းကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၄၇
ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း {မကၡ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ေသာ အျခင္းအရာ၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္သူ၏အျဖစ္၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ခါေသာအျဖစ္၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ခါမႈသည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း {မကၡ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤသူ႔ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္းကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ သူ႔ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း {မကၡ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ေသာ အျခင္းအရာ၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္သူ၏အျဖစ္၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ခါေသာအျဖစ္၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ခါမႈသည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း {မကၡ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤသူ႔ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္းကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ သူ႔ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ျငဴစူတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၄၉
ျငဴစူတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ျငဴစူျခင္း {ဣႆာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
သူတစ္ပါးတို႔ လာဘ္ရျခင္း၊
အ႐ုိအေသျပဳခံရျခင္း၊
အေလးအျမတ္ျပဳခံရျခင္း၊
ျမတ္ႏုိးခံရျခင္း၊
ရွိခုိးခံရျခင္း၊
ပူေဇာ္ခံရျခင္း တို႔၌...
အၾကင္ျငဴစူျခင္း၊
ျငဴစူေသာ အျခင္းအရာ၊
ျငဴစူသူ၏အျဖစ္၊
ေစာင္းေျမာင္းျခင္း၊
ေစာင္းေျမာင္းေသာ အျခင္းအရာ၊
ေစာင္းေျမာင္းသူ၏ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ ျငဴစူျခင္း {ဣႆာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤျငဴစူေစာင္းေျမာင္းျခင္းကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ ျငဴစူတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ျငဴစူတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ျငဴစူျခင္း {ဣႆာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
သူတစ္ပါးတို႔ လာဘ္ရျခင္း၊
အ႐ုိအေသျပဳခံရျခင္း၊
အေလးအျမတ္ျပဳခံရျခင္း၊
ျမတ္ႏုိးခံရျခင္း၊
ရွိခုိးခံရျခင္း၊
ပူေဇာ္ခံရျခင္း တို႔၌...
အၾကင္ျငဴစူျခင္း၊
ျငဴစူေသာ အျခင္းအရာ၊
ျငဴစူသူ၏အျဖစ္၊
ေစာင္းေျမာင္းျခင္း၊
ေစာင္းေျမာင္းေသာ အျခင္းအရာ၊
ေစာင္းေျမာင္းသူ၏ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ ျငဴစူျခင္း {ဣႆာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤျငဴစူေစာင္းေျမာင္းျခင္းကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ ျငဴစူတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
၀န္တုိတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၅၀
၀န္တုိတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ၀န္တုိျခင္း {မစၧရိယ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ေနရာအိမ္ေက်ာင္း၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
အမ်ဳိး၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
လာဘ္၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
အဆင္းဂုဏ္၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
တရား၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊ ဤသို႔လွ်င္ ငါးပါးရွိကုန္၏၊
ဤသို႔သေဘာရွိေသာ အၾကင္၀န္တုိျခင္း၊
၀န္တုိေသာ အျခင္းအရာ၊ ၀န္တုိသူ၏အျဖစ္၊
မလုိလားျခင္း၊ စဥ္းလဲျခင္း၊ ခါးစပ္ျခင္း၊
စိတ္၏ အမွန္ကုိ မယူေသာ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ ၀န္တုိျခင္း {မစၧရိယ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤ၀န္တုိျခင္းကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ ၀န္တုိတတ္ေသာ {မစၧရိယ} ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
၀န္တုိတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ၀န္တုိျခင္း {မစၧရိယ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ေနရာအိမ္ေက်ာင္း၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
အမ်ဳိး၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
လာဘ္၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
အဆင္းဂုဏ္၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
တရား၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊ ဤသို႔လွ်င္ ငါးပါးရွိကုန္၏၊
ဤသို႔သေဘာရွိေသာ အၾကင္၀န္တုိျခင္း၊
၀န္တုိေသာ အျခင္းအရာ၊ ၀န္တုိသူ၏အျဖစ္၊
မလုိလားျခင္း၊ စဥ္းလဲျခင္း၊ ခါးစပ္ျခင္း၊
စိတ္၏ အမွန္ကုိ မယူေသာ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ ၀န္တုိျခင္း {မစၧရိယ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤ၀န္တုိျခင္းကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ ၀န္တုိတတ္ေသာ {မစၧရိယ} ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
စဥ္းလဲတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၅၁
စဥ္းလဲတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ စဥ္းလဲျခင္း {သာေဌယ်} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ စဥ္းလဲ၏၊ ထက္၀န္းက်င္ စဥ္းလဲ၏၊ ထုိ စကား၌ အၾကင္ စဥ္းလဲျခင္း၊ စဥ္းလဲေသာအျခင္းအရာ၊ စဥ္းလဲသူ၏အျဖစ္၊ ၾကမ္း တမ္းျခင္း၊ ၾကမ္းတမ္းသူ၏အျဖစ္၊ စုိက္၍ထားဘိသကဲ့သို႔ ျမဲျမံစြာ ေကာက္က်စ္ ျခင္း၊ ေကာက္က်စ္သည္၏ ျဖစ္သည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ စဥ္းလဲျခင္း {သာေဌယ်} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤစဥ္းလဲျခင္းကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ စဥ္းလဲတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
လွည့္ပတ္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၅၂
လွည့္ပတ္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ လွည့္ပတ္ျခင္း {မာယာ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာပုဂၢိဳလ္သည္
ကုိယ္ျဖင့္ ႏႈတ္ျဖင့္ စိတ္ျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္ကုိ က်င့္၍
ထုိမေကာင္းမႈကုိ ဖံုးလႊမ္းလုိျခင္းေၾကာင့္
မေကာင္းေသာ အလုိကုိ ေဆာက္တည္၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ ဟု လုိလား၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ ဟု ၾကံစည္၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ ဟု စကားကုိ ေျပာဆုိ၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ ဟု ကုိယ္ျဖင့္ လုံ႔လျပဳ၏၊
ဤသို႔သေဘာရွိေသာ...
အၾကင္ လွည့္ပတ္ျခင္း၊
လွည့္ပတ္တတ္ေသာ အျဖစ္၊
လွည့္စားျခင္း၊
လြန္စြာ လွည့္စားျခင္း၊
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ပယ္ျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....အဖန္ဖန္ ေရွာင္လႊဲျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....လွ်ဳိ႕၀ွက္ျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ထက္၀န္းက်င္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ဖံုးလႊမ္းျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....အဖန္ဖန္ ဖံုးလႊမ္းျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ေပၚလြင္စြာ မျပဳျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ထင္စြာမျပဳျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ေကာင္းစြာဖံုးလႊမ္းျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....မေကာင္းေသာ အမူအရာသည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ လွည့္ပတ္ျခင္း {မာယာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလွည့္ပတ္ျခင္းကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ လွည့္ပတ္တတ္ေသာ {မာယာ၀ီ} ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
လွည့္ပတ္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ လွည့္ပတ္ျခင္း {မာယာ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာပုဂၢိဳလ္သည္
ကုိယ္ျဖင့္ ႏႈတ္ျဖင့္ စိတ္ျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္ကုိ က်င့္၍
ထုိမေကာင္းမႈကုိ ဖံုးလႊမ္းလုိျခင္းေၾကာင့္
မေကာင္းေသာ အလုိကုိ ေဆာက္တည္၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ ဟု လုိလား၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ ဟု ၾကံစည္၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ ဟု စကားကုိ ေျပာဆုိ၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ ဟု ကုိယ္ျဖင့္ လုံ႔လျပဳ၏၊
ဤသို႔သေဘာရွိေသာ...
အၾကင္ လွည့္ပတ္ျခင္း၊
လွည့္ပတ္တတ္ေသာ အျဖစ္၊
လွည့္စားျခင္း၊
လြန္စြာ လွည့္စားျခင္း၊
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ပယ္ျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....အဖန္ဖန္ ေရွာင္လႊဲျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....လွ်ဳိ႕၀ွက္ျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ထက္၀န္းက်င္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ဖံုးလႊမ္းျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....အဖန္ဖန္ ဖံုးလႊမ္းျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ေပၚလြင္စြာ မျပဳျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ထင္စြာမျပဳျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....ေကာင္းစြာဖံုးလႊမ္းျခင္း၊
ငါမျပဳဟု....မေကာင္းေသာ အမူအရာသည္ ရွိ၏၊
ဤသည္ကုိ လွည့္ပတ္ျခင္း {မာယာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလွည့္ပတ္ျခင္းကုိ မပယ္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ လွည့္ပတ္တတ္ေသာ {မာယာ၀ီ} ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၅၃
ဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္ျခင္း {အဟိရိက}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ ရွက္သင့္ပါလ်က္ မရွက္၊
ယုတ္မာေသာ ဒုစ႐ုိက္ အကုသုိလ္တရားတို႔သို႔ ေရာက္ျခင္းမွ မရွက္၊
ဤယုတ္မာေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သို႔ ေရာက္ျခင္းမွရွက္ျခင္းကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္ျခင္း {အဟိရိက}ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္ျခင္း {အဟိရိက}ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္ျခင္း {အဟိရိက}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ ရွက္သင့္ပါလ်က္ မရွက္၊
ယုတ္မာေသာ ဒုစ႐ုိက္ အကုသုိလ္တရားတို႔သို႔ ေရာက္ျခင္းမွ မရွက္၊
ဤယုတ္မာေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သို႔ ေရာက္ျခင္းမွရွက္ျခင္းကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္ျခင္း {အဟိရိက}ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္ျခင္း {အဟိရိက}ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ မရွက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဒုစ႐ုိက္မွ မေၾကာက္လန္႔တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၅၄
ဒုစ႐ုိက္မွ မေၾကာက္လန္႔တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဒုစ႐ုိက္မွ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း {အေနာတၱပၸ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ ေၾကာက္လန္႔သင့္ပါလ်က္ မေၾကာက္လန္႔၊
ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သို႔ ေရာက္ျခင္းမွ မေၾကာက္လန္႔၊
ဤယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သို႔ ေရာက္ျခင္းမွ မေၾကာက္လန္႔ျခင္းကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ မေၾကာက္လန္႔ျခင္း {အေနာတၱပၸ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤဒုစ႐ုိက္မွ မေၾကာက္လန္႔ျခင္း {အေနာတၱပၸ} ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ ေၾကာက္လန္႔တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဒုစ႐ုိက္မွ မေၾကာက္လန္႔တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဒုစ႐ုိက္မွ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း {အေနာတၱပၸ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ ေၾကာက္လန္႔သင့္ပါလ်က္ မေၾကာက္လန္႔၊
ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သို႔ ေရာက္ျခင္းမွ မေၾကာက္လန္႔၊
ဤယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သို႔ ေရာက္ျခင္းမွ မေၾကာက္လန္႔ျခင္းကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ မေၾကာက္လန္႔ျခင္း {အေနာတၱပၸ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤဒုစ႐ုိက္မွ မေၾကာက္လန္႔ျခင္း {အေနာတၱပၸ} ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ ေၾကာက္လန္႔တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
အေဆြခင္ပြန္းယုတ္ ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၅၆
ယုတ္မာေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ယုတ္မာေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိျခင္း {ပါပမိတၱတာ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္...
သဒၶါတရား မရွိကုန္၊
သီလမဲ့ကုန္၏၊
အၾကားအျမင္ နည္းကုန္၏၊
၀န္တုိတတ္ကုန္၏၊
ပညာမဲ့ကုန္၏၊
ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔ကုိ...
မွီ၀ဲျခင္း၊
အျမဲမွီ၀ဲျခင္း၊
အဖန္ဖန္ မွီ၀ဲျခင္း၊
ဆည္းကပ္ျခင္း၊
အဖန္ဖန္ ဆည္းကပ္ျခင္း၊
ခစားျခင္း၊
အဖန္ဖန္ ခစားျခင္း၊
ကုိင္း႐ႈိင္း ၫြတ္တြား ေပါင္းေဖာ္ျခင္းသည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာအစုကုိ...
ယုတ္မာေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိျခင္း {ပါပမိတၱတာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤယုတ္မာေသာ မိတ္ေဆြရွိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ
ပုဂၢိဳလ္ကုိ ယုတ္မာေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ယုတ္မာေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ယုတ္မာေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိျခင္း {ပါပမိတၱတာ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္...
သဒၶါတရား မရွိကုန္၊
သီလမဲ့ကုန္၏၊
အၾကားအျမင္ နည္းကုန္၏၊
၀န္တုိတတ္ကုန္၏၊
ပညာမဲ့ကုန္၏၊
ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔ကုိ...
မွီ၀ဲျခင္း၊
အျမဲမွီ၀ဲျခင္း၊
အဖန္ဖန္ မွီ၀ဲျခင္း၊
ဆည္းကပ္ျခင္း၊
အဖန္ဖန္ ဆည္းကပ္ျခင္း၊
ခစားျခင္း၊
အဖန္ဖန္ ခစားျခင္း၊
ကုိင္း႐ႈိင္း ၫြတ္တြား ေပါင္းေဖာ္ျခင္းသည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာအစုကုိ...
ယုတ္မာေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိျခင္း {ပါပမိတၱတာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤယုတ္မာေသာ မိတ္ေဆြရွိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ
ပုဂၢိဳလ္ကုိ ယုတ္မာေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဣေႁႏၵတို႔၌ မလံုျခံဳေသာ တံခါးရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၅၇
ဣေႁႏၵတို႔၌ မလံုျခံဳေသာ တံခါးရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဣေႁႏၵတို႔၌ မလံုျခံဳေသာ တံခါးရွိျခင္း {ဣႃႏၵိေယသု အဂုတၱဒြါရတာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ မ်က္စိျဖင့္ အဆင္း {႐ူပါ႐ံု} ကုိ ျမင္ေသာ္ (ေယာက္်ား မိန္းမစေသာ) အမွတ္နိမိတ္ကုိ စြဲယူေလ့ရွိ၏၊ (လက္ ေျခစေသာ အမွတ္) လကၡဏာငယ္ကုိ စြဲယူေလ့ရွိ၏၊ အၾကင္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စကၡဳေႁႏၵကုိ မေစာင့္စည္းမူ၍ ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ မက္ေမာျခင္း {အဘိဇၩာ}၊ ႏွလံုးမသာျခင္း {ေဒါမနႆ}ဟုဆုိအပ္ကုန္ေသာ ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သည္ အစဥ္ လုိက္၍ ႏွိပ္စက္ကုန္ရာ၏၊
ထုိစကၡဳေႁႏၵကုိ ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ မက်င့္၊ စကၡဳေႁႏၵကုိ မေစာင့္ေရွာက္၊ စကၡဳေႁႏၵ၌ ေစာင့္စည္းျခင္းသို႔ မေရာက္။
နားျဖင့္ အသံ {သဒၵါ႐ံု} ကုိ ၾကားလတ္ေသာ္။ ပ ။
ႏွာေခါင္းျဖင့္အနံ႔ {ဂႏၶာ႐ံု} ကုိ နံလတ္ေသာ္။ ပ ။
လွ်ာျဖင့္ အရသာ {ရသာ႐ံု} ကုိ လ်က္လတ္ေသာ္။ ပ ။
ကုိယ္ျဖင့္အေတြ႕ {ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု} ကုိ ေတြ႕ထိလတ္ေသာ္။ ပ ။
စိတ္ျဖင့္ သေဘာတရား {ဓမၼာ႐ံု} ကုိ သိလတ္ေသာ္ (ေယာက္်ား မိန္းမစေသာ) အမွတ္နိမိတ္ကုိ စြဲယူေလ့ရွိ၏၊ (လက္ ေျခစေသာအမွတ္) လကၡဏာငယ္ကုိစြဲယူ ေလ့ရွိ၏၊ အၾကင္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မနိေႁႏၵကုိ မေစာင့္စည္းမူ၍ ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ ကုိ မက္ေမာျခင္း {အဘိဇၩာ}၊ ႏွလံုးမသာျခင္း {ေဒါမနႆ} ဟု ဆုိအပ္ကုန္ေသာ ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သည္ အစဥ္လုိက္၍ ႏွိပ္စက္ကုန္ရာ၏၊ ထုိ မနိေႁႏၵကုိ ေစာင့္စည္းျခင္းငွါမက်င့္၊ မနိေႁႏၵကုိ မေစာင့္ေရွာက္၊ မနိေႁႏၵ၌ ေစာင့္စည္း ျခင္းသို႔မေရာက္၊ ဤေျခာက္ပါးေသာ ဣေႁႏၵတို႔ကုိအၾကင္ မလံုျခံဳေစျခင္း၊ မေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ မေစာင့္စည္းျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ဤသေဘာစုကုိ ဣေႁႏၵတို႔၌ မလံုျခံဳေသာ တံခါးရွိျခင္း {ဣႃႏိၵေယသု အဂုတၱဒြါရတာ}ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤဣေႁႏၵတို႔၌ မလံုျခံဳေသာ တံခါးရွိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဣေႁႏၵတို႔၌ မလံုျခံဳေသာ တံခါးရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
လြတ္ေသာ သတိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၅၉
လြတ္ေသာ သတိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ လြတ္ေသာသတိရွိျခင္း {မု႒ႆစၥ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
မေအာက္ေမ့ျခင္း၊
အစဥ္ မေအာက္ေမ့ျခင္း၊
အဖန္ဖန္ မေအာက္ေမ့ျခင္း၊
မေအာက္ေမ့ေသာအျဖစ္၊
မေဆာင္ႏုိင္ျခင္း၊
ေပါ့ဆေသာအျဖစ္၊
ေတြေ၀ေသာ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ လြတ္ေသာသတိရွိျခင္း {မု႒ႆစၥ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤလြတ္ေသာ သတိရွိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ လြတ္ေသာ သတိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
လြတ္ေသာ သတိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ လြတ္ေသာသတိရွိျခင္း {မု႒ႆစၥ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
မေအာက္ေမ့ျခင္း၊
အစဥ္ မေအာက္ေမ့ျခင္း၊
အဖန္ဖန္ မေအာက္ေမ့ျခင္း၊
မေအာက္ေမ့ေသာအျဖစ္၊
မေဆာင္ႏုိင္ျခင္း၊
ေပါ့ဆေသာအျဖစ္၊
ေတြေ၀ေသာ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ လြတ္ေသာသတိရွိျခင္း {မု႒ႆစၥ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤလြတ္ေသာ သတိရွိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ လြတ္ေသာ သတိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ပညာ အဆင္အျခင္မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၆၀
ပညာ အဆင္အျခင္မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ပညာအဆင္ျခင္ မရွိျခင္း {အသမၸဇည}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
မသိျခင္း၊
မျမင္ျခင္း၊
အထူးကုိမသိျခင္း၊
ေလ်ာ္စြာမသိျခင္း၊
ေကာင္းစြာမသိျခင္း၊
ထုိးထြင္း၍မသိျခင္း၊
အမွန္မယူျခင္း၊
အမွန္သို႔ မသက္၀င္ျခင္း၊
အသင့္မ႐ႈျခင္း၊
မဆင္ျခင္ျခင္း၊
မ်က္ေမွာက္မျပဳျခင္း၊
မလိမၼာျခင္း၊
မုိက္မဲျခင္း၊
ပညာ အဆင္ျခင္မဲ့ျခင္း၊
ေတြေ၀ျခင္း၊
ျပင္းစြာ ေတြေ၀ျခင္း၊
လြန္စြာ ေတြေ၀ျခင္း၊
အမွန္မသိျခင္း
အ၀ိဇၨာ ဟူေသာ ၾသဃ၊
အ၀ိဇၨာ ဟူေသာ ေယာဂ၊
အ၀ိဇၨာ ဟူေသာ အႏုသယ၊
အ၀ိဇၨာ ဟူေသာ ထႂကြျခင္း၊
အ၀ိဇၨာ ဟူေသာ တံခါးက်ည္၊
အကုသုိလ္တို႔၏ အရင္းျဖစ္ေသာ မသိျခင္း {ေမာဟ} သည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ ပညာအဆင္ျခင္ မရွိျခင္း {အသမၸဇည} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤပညာအဆင္ျခင္ မရွိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ပညာအဆင္ျခင္ မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ပညာ အဆင္အျခင္မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ပညာအဆင္ျခင္ မရွိျခင္း {အသမၸဇည}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
မသိျခင္း၊
မျမင္ျခင္း၊
အထူးကုိမသိျခင္း၊
ေလ်ာ္စြာမသိျခင္း၊
ေကာင္းစြာမသိျခင္း၊
ထုိးထြင္း၍မသိျခင္း၊
အမွန္မယူျခင္း၊
အမွန္သို႔ မသက္၀င္ျခင္း၊
အသင့္မ႐ႈျခင္း၊
မဆင္ျခင္ျခင္း၊
မ်က္ေမွာက္မျပဳျခင္း၊
မလိမၼာျခင္း၊
မုိက္မဲျခင္း၊
ပညာ အဆင္ျခင္မဲ့ျခင္း၊
ေတြေ၀ျခင္း၊
ျပင္းစြာ ေတြေ၀ျခင္း၊
လြန္စြာ ေတြေ၀ျခင္း၊
အမွန္မသိျခင္း
အ၀ိဇၨာ ဟူေသာ ၾသဃ၊
အ၀ိဇၨာ ဟူေသာ ေယာဂ၊
အ၀ိဇၨာ ဟူေသာ အႏုသယ၊
အ၀ိဇၨာ ဟူေသာ ထႂကြျခင္း၊
အ၀ိဇၨာ ဟူေသာ တံခါးက်ည္၊
အကုသုိလ္တို႔၏ အရင္းျဖစ္ေသာ မသိျခင္း {ေမာဟ} သည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ ပညာအဆင္ျခင္ မရွိျခင္း {အသမၸဇည} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤပညာအဆင္ျခင္ မရွိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ပညာအဆင္ျခင္ မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
Monday, August 18, 2008
သီလအက်င့္ပ်က္စီးေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၆၁
သီလအက်င့္ပ်က္စီးေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ သီလ အက်င့္ပ်က္စီးျခင္း {သီလ၀ိပတၱိ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ကုိယ္၌ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ လြန္က်ဴးျခင္း၊
ႏႈတ္၌ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ လြန္က်ဴးျခင္း၊
ကုိယ္ႏႈတ္တို႔၌ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ လြန္က်ဴးျခင္းသည္ ရွိ၏၊
ဤသို႔ ကုိယ္ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ လြန္က်ဴးျခင္းကုိ
သီလအက်င့္ပ်က္စီးျခင္း {သီလ၀ိပတၱိ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အလံုးစံုေသာ သီလမရွိျခင္းကုိလည္း သီလအက်င့္ ပ်က္စီးျခင္းဟူ၍ပင္ ဆုိအပ္၏၊
ဤသီလအက်င့္ ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ သီလအက်င့္ ပ်က္စီးေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
သီလအက်င့္ပ်က္စီးေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ သီလ အက်င့္ပ်က္စီးျခင္း {သီလ၀ိပတၱိ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ကုိယ္၌ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ လြန္က်ဴးျခင္း၊
ႏႈတ္၌ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ လြန္က်ဴးျခင္း၊
ကုိယ္ႏႈတ္တို႔၌ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ လြန္က်ဴးျခင္းသည္ ရွိ၏၊
ဤသို႔ ကုိယ္ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ လြန္က်ဴးျခင္းကုိ
သီလအက်င့္ပ်က္စီးျခင္း {သီလ၀ိပတၱိ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အလံုးစံုေသာ သီလမရွိျခင္းကုိလည္း သီလအက်င့္ ပ်က္စီးျခင္းဟူ၍ပင္ ဆုိအပ္၏၊
ဤသီလအက်င့္ ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ သီလအက်င့္ ပ်က္စီးေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
အယူပ်က္စီးေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၆၂
အယူပ်က္စီးေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ အယူပ်က္စီးျခင္း {ဒိ႒ိ၀ိပတၱိ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အလွဴ၏ အက်ဳိးသည္ မရွိ၊
ပူေဇာ္ျခင္း၏ အက်ဳိးသည္ မရွိ၊
ပသျခင္း၏ အက်ဳိးသည္ မရွိ၊
ေကာင္းမႈကံ မေကာင္းမႈကံတို႔၏ အက်ဳိးရင္း အက်ဳိးဆက္သည္ မရွိ၊
ဤပစၥဳပၸန္ေလာကသည္ မရွိ၊ တမလြန္ေလာကသည္ မရွိ၊
အမိ၌ ေကာင္းစြာျပဳမႈ မေကာင္းသျဖင့္ ျပဳမႈ၏ အက်ဳိးသည္ မရွိ၊
အဖ၌ ေကာင္းစြာျပဳမႈ မေကာင္းသျဖင့္ ျပဳမႈ၏ အက်ဳိးသည္ မရွိ၊
(ငရဲစေသာ) ဥပပါတ္သတၱ၀ါသည္ မရွိ၊
ဤေလာကကုိ လည္းေကာင္း၊ တစ္ပါးေသာ ေလာကကုိ လည္းေကာင္း ကုိယ္တုိင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္သိ၍ မ်က္ေမွာက္ျပဳကာ ေဟာၾကားႏုိင္ကုန္ေသာ ေျဖာင့္မွန္ ေသာ အရိယမဂ္သို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ ေလာက၌ မရွိကုန္ဟု ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ...
အယူမွားျခင္း၊
အယူမွားေသာအျဖစ္၊
အယူမွားတည္းဟူေသာ ေတာအုပ္၊
အယူမွားတည္းဟူေသာ ခရီးခဲ၊
အယူမွားတည္းဟူေသာ ေျငာင့္တံက်င္၊
အယူမွားတည္းဟူေသာ တုန္လႈပ္ျခင္း၊
အယူမွား (ဒိ႒ိ) တည္းဟူေသာ သံေယာဇဥ္၊
အယူမွားကုိယူျခင္း၊
အယူမွားကုိ အဖန္ဖန္ ယူျခင္း၊
မွားေသာအားျဖင့္ ႏွလံုးသြင္းျခင္း၊
မွားေသာအားျဖင့္ သံုးသပ္ျခင္း၊
မေကာင္းေသာခရီး၊
မွားေသာ ခရီး၊
ေဖာက္ျပန္ေသာအျဖစ္၊
အယူမွားတည္းဟူေသာ ဆိပ္၌ တည္ျခင္း၊
ေဖာက္ျပန္သျဖင့္ ယူျခင္းသည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ အယူပ်က္စီးျခင္း {ဒိ႒ိ၀ိပတၱိ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အလံုးစံုေသာ မိစၧာဒိ႒ိသည္လည္း အယူပ်က္စီးျခင္း {ဒိ႒ိ၀ိပတိၱ} မည္၏၊
ဤပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူကုိ အယူပ်က္စီးေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
အတြင္းသံေယာဇဥ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၆၃
အတြင္းသံေယာဇဥ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ကာမဘံုတည္းဟူေသာ ေအာက္အဖို႔ရွိေသာ {ၾသရမ ၻာဂိယ}
သံေယာဇဥ္ငါးပါး တရားတို႔ကုိ မပယ္အပ္ကုန္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အတြင္းသံေယာဇဥ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ၾသရမၻာဂိယ သံေယာဇဥ္= ေအာက္ကာမဘံု သံေယာဇဥ္ ငါးပါးကိုေခၚသည္။
၁။ ကာမရာဂ သံေယာဇဥ္ ၊
၂။ ပဋိဃ သံေယာဇဥ္ ၊
၃။ သီလဗၺတ သံေယာဇဥ္ ၊
၄။ ဒိ႒ိ သံေယာဇဥ္ ၊
၅။ ၀ိစိကိစၧာ သံေယာဇဥ္ ။
အတြင္းသံေယာဇဥ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ကာမဘံုတည္းဟူေသာ ေအာက္အဖို႔ရွိေသာ {ၾသရမ ၻာဂိယ}
သံေယာဇဥ္ငါးပါး တရားတို႔ကုိ မပယ္အပ္ကုန္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အတြင္းသံေယာဇဥ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ၾသရမၻာဂိယ သံေယာဇဥ္= ေအာက္ကာမဘံု သံေယာဇဥ္ ငါးပါးကိုေခၚသည္။
၁။ ကာမရာဂ သံေယာဇဥ္ ၊
၂။ ပဋိဃ သံေယာဇဥ္ ၊
၃။ သီလဗၺတ သံေယာဇဥ္ ၊
၄။ ဒိ႒ိ သံေယာဇဥ္ ၊
၅။ ၀ိစိကိစၧာ သံေယာဇဥ္ ။
အျပင္အပ သံေယာဇဥ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၆၄
အျပင္အပ သံေယာဇဥ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ျဗဟၼာ့ဘံုတည္းဟူေသာ အထက္အဖို႔ရွိေသာ {ဥဒၶမ ၻာဂိယ}
သံေယာဇဥ္ ငါးပါးတရားတို႔ကုိ မပယ္အပ္ကုန္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အျပင္အပသံေယာဇဥ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဥဒၶမ ၻာဂိယ= အထက္သံေယာဇဥ္ ငါးပါးကိုေခၚသည္။
၁။ ရူပရာဂ သံေယာဇဥ္ ၊
၂။ အရူပရာဂ သံေယာဇဥ္ ၊
၃။ မာန သံေယာဇဥ္ ၊
၄။ ဥဒၶစၥ သံေယာဇဥ္ ၊
၅။ အ၀ိဇၨာ သံေယာဇဥ္ ။
အျပင္အပ သံေယာဇဥ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ျဗဟၼာ့ဘံုတည္းဟူေသာ အထက္အဖို႔ရွိေသာ {ဥဒၶမ ၻာဂိယ}
သံေယာဇဥ္ ငါးပါးတရားတို႔ကုိ မပယ္အပ္ကုန္၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အျပင္အပသံေယာဇဥ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဥဒၶမ ၻာဂိယ= အထက္သံေယာဇဥ္ ငါးပါးကိုေခၚသည္။
၁။ ရူပရာဂ သံေယာဇဥ္ ၊
၂။ အရူပရာဂ သံေယာဇဥ္ ၊
၃။ မာန သံေယာဇဥ္ ၊
၄။ ဥဒၶစၥ သံေယာဇဥ္ ၊
၅။ အ၀ိဇၨာ သံေယာဇဥ္ ။
အမ်က္မထြက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၆၅
အမ်က္မထြက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ အမ်က္ထြက္ျခင္း {ေကာဓ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္အမ်က္ထြက္ျခင္း၊
အမ်က္ထြက္ေသာ အျခင္းအရာ၊
အမ်က္ထြက္ေသာအျဖစ္၊
ျပစ္မွားျခင္း၊
ျပစ္မွားေသာ အျခင္းအရာ၊
ျပစ္မွားေသာအျဖစ္၊
ပကတိသေဘာကုိ စြန္႔ျခင္း၊
ပကတိသေဘာကုိ စြန္႔ေသာ အျခင္းအရာ၊
ဆန္႔က်င္ျခင္း၊
အဖန္ဖန္ ဆန္႔က်င္ျခင္း၊
ၾကမ္းတမ္းေသာအျဖစ္၊
စကားကုိ ျပည့္စံုစြာ မဆုိႏုိင္ျခင္း၊
စိတ္ႏွလံုး မသာယာေသာ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ အမ်က္ထြက္ျခင္း {ေကာဓ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္ သည္ ဤအမ်က္ထြက္ျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အမ်က္မထြက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
အမ်က္မထြက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ အမ်က္ထြက္ျခင္း {ေကာဓ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္အမ်က္ထြက္ျခင္း၊
အမ်က္ထြက္ေသာ အျခင္းအရာ၊
အမ်က္ထြက္ေသာအျဖစ္၊
ျပစ္မွားျခင္း၊
ျပစ္မွားေသာ အျခင္းအရာ၊
ျပစ္မွားေသာအျဖစ္၊
ပကတိသေဘာကုိ စြန္႔ျခင္း၊
ပကတိသေဘာကုိ စြန္႔ေသာ အျခင္းအရာ၊
ဆန္႔က်င္ျခင္း၊
အဖန္ဖန္ ဆန္႔က်င္ျခင္း၊
ၾကမ္းတမ္းေသာအျဖစ္၊
စကားကုိ ျပည့္စံုစြာ မဆုိႏုိင္ျခင္း၊
စိတ္ႏွလံုး မသာယာေသာ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ အမ်က္ထြက္ျခင္း {ေကာဓ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္ သည္ ဤအမ်က္ထြက္ျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အမ်က္မထြက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ရန္ၿငိဳးမဖြဲ႕တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၆၆
ရန္ၿငိဳးမဖြဲ႕တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္း {ဥပနာဟ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ေရွးကာလ၌ အမ်က္ထြက္၏၊
ေနာက္ကာလ၌ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕၏၊
ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ အၾကင္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ေသာ အျခင္းအရာ၊
ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕သူ၏အျဖစ္၊
ေရွး႐ႈထားျခင္း၊
အမ်က္ထားျခင္း၊
ျပင္းစြာထားျခင္း၊
အစဥ္တည္ျခင္း၊
အစဥ္ဖြဲ႕ျခင္း၊
အမ်က္ကုိ ျမဲျမံစြာ ျပဳျခင္းသည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္း {ဥပနာဟ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ ရန္ၿငိဳး မဖြဲ႕တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ရန္ၿငိဳးမဖြဲ႕တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္း {ဥပနာဟ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ေရွးကာလ၌ အမ်က္ထြက္၏၊
ေနာက္ကာလ၌ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕၏၊
ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ အၾကင္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ေသာ အျခင္းအရာ၊
ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕သူ၏အျဖစ္၊
ေရွး႐ႈထားျခင္း၊
အမ်က္ထားျခင္း၊
ျပင္းစြာထားျခင္း၊
အစဥ္တည္ျခင္း၊
အစဥ္ဖြဲ႕ျခင္း၊
အမ်က္ကုိ ျမဲျမံစြာ ျပဳျခင္းသည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္း {ဥပနာဟ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ ရန္ၿငိဳး မဖြဲ႕တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ေက်းဇူးကုိ မေခ်ဖ်က္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၆၇
ေက်းဇူးကုိ မေခ်ဖ်က္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း {မကၡ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ေသာ အျခင္းအရာ၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ေသာအျဖစ္၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ခါေသာအျဖစ္၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ခါမႈသည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း {မကၡ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ သူ႕ေက်းဇူးကုိ မေခ်ဖ်က္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ေက်းဇူးကုိ မေခ်ဖ်က္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း {မကၡ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ေသာ အျခင္းအရာ၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ေသာအျဖစ္၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ခါေသာအျဖစ္၊
သူ႕ေက်းဇူးကုိ ခါမႈသည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း {မကၡ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ သူ႕ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ သူ႕ေက်းဇူးကုိ မေခ်ဖ်က္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
Sunday, August 17, 2008
မျငဴစူတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၆၉
မျငဴစူတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ျငဴစူျခင္း {ဣႆာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
သူတစ္ပါးတို႔ လာဘ္ရျခင္း၊
အ႐ုိအေသ ျပဳခံရျခင္း၊
အေလးအျမတ္ ျပဳခံရျခင္း၊
ျမတ္ႏုိးခံရျခင္း၊
ရွိခုိးခံရျခင္း၊
ပူေဇာ္ခံရျခင္းတို႔၌
ျငဴစူျခင္း၊ ျငဴစူေသာအျခင္းအရာ၊ ျငဴစူေသာအျဖစ္၊
ေစာင္းေျမာင္းျခင္း၊ ေစာင္းေျမာင္းေသာအျခင္းအရာ၊ ေစာင္းေျမာင္းေသာအျဖစ္
သည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ ျငဴစူျခင္း {ဣႆာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ျငဴစူေစာင္းေျမာင္းျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ ကုိ မျငဴစူတတ္ေသာပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
မျငဴစူတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ျငဴစူျခင္း {ဣႆာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
သူတစ္ပါးတို႔ လာဘ္ရျခင္း၊
အ႐ုိအေသ ျပဳခံရျခင္း၊
အေလးအျမတ္ ျပဳခံရျခင္း၊
ျမတ္ႏုိးခံရျခင္း၊
ရွိခုိးခံရျခင္း၊
ပူေဇာ္ခံရျခင္းတို႔၌
ျငဴစူျခင္း၊ ျငဴစူေသာအျခင္းအရာ၊ ျငဴစူေသာအျဖစ္၊
ေစာင္းေျမာင္းျခင္း၊ ေစာင္းေျမာင္းေသာအျခင္းအရာ၊ ေစာင္းေျမာင္းေသာအျဖစ္
သည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ ျငဴစူျခင္း {ဣႆာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ျငဴစူေစာင္းေျမာင္းျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ ကုိ မျငဴစူတတ္ေသာပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
၀န္မတုိတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၇၀
၀န္မတုိတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ၀န္တုိျခင္း {မစၦရိယ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ေနရာ အိမ္ ေက်ာင္း စသည္၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
အမ်ဳိး၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
လာဘ္၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
အဆင္းဂုဏ္၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း၊
တရား၌ ၀န္တုိျခင္း လည္းေကာင္း ဤသို႔လွ်င္ ငါးပါးရွိကုန္၏၊
ဤသို႔သေဘာရွိေသာ အၾကင္ ၀န္တုိျခင္း၊ ၀န္တုိေသာ အျခင္းအရာ၊ ၀န္တုိသူ၏ အျဖစ္၊ မလုိလားျခင္း၊ စဥ္းလဲျခင္း၊ ခါးစပ္ျခင္း၊ စိတ္၏ အမွန္ကုိ မယူေသာ အျဖစ္ သည္ ရွိ၏၊ ဤသည္ကုိ ၀န္တုိျခင္း {မစၦရိယ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤ၀န္တုိျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ ၀န္မတုိတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
မစဥ္းလဲတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၇၁
မစဥ္းလဲတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ စဥ္းလဲျခင္း {သာေဌယ်}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ စဥ္းလဲ၏၊ ထက္၀န္းက်င္ စဥ္းလဲ၏၊ ထုိစကား၌ အၾကင္ စဥ္းလဲျခင္း၊ စဥ္းလဲေသာ အျခင္းအရာ၊ စဥ္းလဲသူ၏ အျဖစ္၊ ၾကမ္းတမ္းျခင္း၊ ၾကမ္းတမ္းသူ၏အျဖစ္၊ စုိက္၍ထားဘိ သကဲ့သို႔ အလြန္ျမဲျမံစြာ ေကာက္က်စ္ျခင္း၊ ေကာက္က်စ္သည္၏ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊ ဤသေဘာစုကုိ စဥ္းလဲျခင္း {သာေဌယ်} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤစဥ္းလဲျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ မစဥ္းလဲတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
မစဥ္းလဲတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ စဥ္းလဲျခင္း {သာေဌယ်}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ စဥ္းလဲ၏၊ ထက္၀န္းက်င္ စဥ္းလဲ၏၊ ထုိစကား၌ အၾကင္ စဥ္းလဲျခင္း၊ စဥ္းလဲေသာ အျခင္းအရာ၊ စဥ္းလဲသူ၏ အျဖစ္၊ ၾကမ္းတမ္းျခင္း၊ ၾကမ္းတမ္းသူ၏အျဖစ္၊ စုိက္၍ထားဘိ သကဲ့သို႔ အလြန္ျမဲျမံစြာ ေကာက္က်စ္ျခင္း၊ ေကာက္က်စ္သည္၏ အျဖစ္သည္ ရွိ၏၊ ဤသေဘာစုကုိ စဥ္းလဲျခင္း {သာေဌယ်} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤစဥ္းလဲျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ မစဥ္းလဲတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
မလွည့္ပတ္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၇၂
မလွည့္ပတ္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ လွည့္ပတ္ျခင္း {မာယာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ကုိယ္ျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္ကုိ က်င့္၍ ႏႈတ္ျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္ကုိ က်င့္၍ စိတ္ျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္ကုိ က်င့္၍ ထုိမေကာင္းမႈကုိ ဖံုးလႊမ္းလုိျခင္း ေၾကာင့္ မေကာင္းေသာ အလုိကုိ ေဆာက္တည္၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ဟု လုိလား၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ဟု ၾကံစည္၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ ဟု ေျပာဆုိ၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ဟု ကုိယ္ျဖင့္ လုံ႔လျပဳ၏၊
ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ အၾကင္လွည့္ပတ္ျခင္း၊
လွည့္ပတ္တတ္ေသာ အျဖစ္၊
လွည့္စားျခင္း၊ လြန္စြာလွည့္စားျခင္း၊
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲျခင္း ငါမျပဳဟု ပယ္ျခင္း၊
(ငါမျပဳဟု ) အဖန္ဖန္ ေရွာင္လႊဲျခင္း၊
လွ်ဳိ႕၀ွက္ျခင္း၊ ထက္၀န္းက်င္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ျခင္း၊
ဖံုးလႊမ္းျခင္း၊ အဖန္ဖန္ ဖံုးလႊမ္းျခင္း၊
ေပၚလြင္စြာ မျပဳျခင္း၊ ထင္စြာ မျပဳျခင္း၊
ေကာင္းစြာ ဖံုးလႊမ္းျခင္း၊ မေကာင္းေသာ အမူအရာသည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ လွည့္ပတ္ျခင္း {မာယာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလွည့္ပတ္ျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ မလွည့္ပတ္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
မလွည့္ပတ္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ လွည့္ပတ္ျခင္း {မာယာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ကုိယ္ျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္ကုိ က်င့္၍ ႏႈတ္ျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္ကုိ က်င့္၍ စိတ္ျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္ကုိ က်င့္၍ ထုိမေကာင္းမႈကုိ ဖံုးလႊမ္းလုိျခင္း ေၾကာင့္ မေကာင္းေသာ အလုိကုိ ေဆာက္တည္၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ဟု လုိလား၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ဟု ၾကံစည္၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ ဟု ေျပာဆုိ၏၊
ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ မသိေစလင့္ဟု ကုိယ္ျဖင့္ လုံ႔လျပဳ၏၊
ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ အၾကင္လွည့္ပတ္ျခင္း၊
လွည့္ပတ္တတ္ေသာ အျဖစ္၊
လွည့္စားျခင္း၊ လြန္စြာလွည့္စားျခင္း၊
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲျခင္း ငါမျပဳဟု ပယ္ျခင္း၊
(ငါမျပဳဟု ) အဖန္ဖန္ ေရွာင္လႊဲျခင္း၊
လွ်ဳိ႕၀ွက္ျခင္း၊ ထက္၀န္းက်င္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ျခင္း၊
ဖံုးလႊမ္းျခင္း၊ အဖန္ဖန္ ဖံုးလႊမ္းျခင္း၊
ေပၚလြင္စြာ မျပဳျခင္း၊ ထင္စြာ မျပဳျခင္း၊
ေကာင္းစြာ ဖံုးလႊမ္းျခင္း၊ မေကာင္းေသာ အမူအရာသည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ လွည့္ပတ္ျခင္း {မာယာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလွည့္ပတ္ျခင္းကုိ ပယ္အပ္၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ မလွည့္ပတ္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဒုစ႐ုိက္မွ ရွက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၇၃
ဒုစ႐ုိက္မွ ရွက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဒုစ႐ုိက္မွ ရွက္ျခင္း {ဟိရီ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ ရွက္သင့္သည္မွ ရွက္၏၊
ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သို႔ ေရာက္ျခင္းမွ ရွက္၏၊
ဤသေဘာစုကုို ရွက္ျခင္း {ဟိရီ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤဒုစ႐ုိက္မွ ရွက္ျခင္း {ဟိရီ} ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ ရွက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဒုစ႐ုိက္မွ ရွက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဒုစ႐ုိက္မွ ရွက္ျခင္း {ဟိရီ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ ရွက္သင့္သည္မွ ရွက္၏၊
ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သို႔ ေရာက္ျခင္းမွ ရွက္၏၊
ဤသေဘာစုကုို ရွက္ျခင္း {ဟိရီ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤဒုစ႐ုိက္မွ ရွက္ျခင္း {ဟိရီ} ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ ရွက္တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဒုစ႐ုိက္မွ ေၾကာက္လန္႔တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၇၄
ဒုစ႐ုိက္မွ ေၾကာက္လန္႔တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဒုစ႐ုိက္မွေၾကာက္လန္႔ျခင္း {ၾသတၱပၸ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ ေၾကာက္လန္႔သင့္သည္မွ ေၾကာက္လန္႔၏၊
ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သိ႔ု ေရာက္ျခင္းမွ ေၾကာက္လန္႔၏၊
ဤသေဘာစုကုိ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း {ၾသတၱပၸ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤဒုစ႐ုိက္မွ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း {ၾသတၱပၸ} ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ ေၾကာက္လန္႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဒုစ႐ုိက္မွ ေၾကာက္လန္႔တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဒုစ႐ုိက္မွေၾကာက္လန္႔ျခင္း {ၾသတၱပၸ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ဒုစ႐ုိက္မႈကုိ ေၾကာက္လန္႔သင့္သည္မွ ေၾကာက္လန္႔၏၊
ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သိ႔ု ေရာက္ျခင္းမွ ေၾကာက္လန္႔၏၊
ဤသေဘာစုကုိ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း {ၾသတၱပၸ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤဒုစ႐ုိက္မွ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း {ၾသတၱပၸ} ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဒုစ႐ုိက္မွ ေၾကာက္လန္႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
Saturday, August 16, 2008
ဆုိဆံုးမလြယ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၇၅
ဆုိဆံုးမလြယ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဆုိဆံုးမလြယ္ျခင္း {ေသာ၀စႆတာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း။
သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔၏ (တရားႏွင့္အညီ)ေျပာဆုိသည္ရွိေသာ္ အၾကင္ အေျပာလြယ္ ျခင္း၊ အေျပာလြယ္ေသာအျဖစ္၊ အဆုိလြယ္ေသာအျဖစ္၊ ေဖာက္ျပန္ေသာအယူကုိ မယူေသာအျဖစ္၊ ဆန္႔က်င္ေသာ တရား၌ မသာယာေသာအျဖစ္၊ ႐ုိေသျခင္း၊ ႐ုိေသေသာအျဖစ္၊ ေလးစားေသာအျဖစ္၊ တုပ္၀ပ္က်ဳိးႏြံေသာအျဖစ္သည္ ရွိ၏၊ ဤသေဘာစုကုိ ဆုိဆံုးမလြယ္ေသာ {ေသာ၀စႆတာ}ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤ ဆုိဆံုးမလြယ္ျခင္း {ေသာ၀စႆတာ}ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဆုိဆံုးမ လြယ္ေသာပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဆုိဆံုးမလြယ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဆုိဆံုးမလြယ္ျခင္း {ေသာ၀စႆတာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း။
သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔၏ (တရားႏွင့္အညီ)ေျပာဆုိသည္ရွိေသာ္ အၾကင္ အေျပာလြယ္ ျခင္း၊ အေျပာလြယ္ေသာအျဖစ္၊ အဆုိလြယ္ေသာအျဖစ္၊ ေဖာက္ျပန္ေသာအယူကုိ မယူေသာအျဖစ္၊ ဆန္႔က်င္ေသာ တရား၌ မသာယာေသာအျဖစ္၊ ႐ုိေသျခင္း၊ ႐ုိေသေသာအျဖစ္၊ ေလးစားေသာအျဖစ္၊ တုပ္၀ပ္က်ဳိးႏြံေသာအျဖစ္သည္ ရွိ၏၊ ဤသေဘာစုကုိ ဆုိဆံုးမလြယ္ေသာ {ေသာ၀စႆတာ}ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤ ဆုိဆံုးမလြယ္ျခင္း {ေသာ၀စႆတာ}ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဆုိဆံုးမ လြယ္ေသာပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၇၆
ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိျခင္း
{ကလ်ာဏမိတၱတာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ သဒၶါတရား ရွိကုန္၏၊ သီလရွိကုန္၏၊ အၾကားအျမင္ မ်ား ကုန္၏၊ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္း ရွိကုန္၏၊ ပညာရွိကုန္၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔ကုိ အၾကင္ မွီ၀ဲျခင္း၊ အျမဲမွီ၀ဲျခင္း၊ ေကာင္းစြာမွီ၀ဲျခင္း၊ ဆည္းကပ္ျခင္း၊ ေကာင္းစြာဆည္းကပ္ ျခင္း၊ ခစားျခင္း၊ ေကာင္းစြာခစားျခင္း၊ ကုိင္း႐ႈိင္းၫြတ္တြားျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ဤ သေဘာအစုကုိ ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိျခင္း {ကလ်ာဏမိတၱတာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤေကာင္းေသာအေဆြခင္ပြန္း ရွိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိျခင္း
{ကလ်ာဏမိတၱတာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ သဒၶါတရား ရွိကုန္၏၊ သီလရွိကုန္၏၊ အၾကားအျမင္ မ်ား ကုန္၏၊ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္း ရွိကုန္၏၊ ပညာရွိကုန္၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔ကုိ အၾကင္ မွီ၀ဲျခင္း၊ အျမဲမွီ၀ဲျခင္း၊ ေကာင္းစြာမွီ၀ဲျခင္း၊ ဆည္းကပ္ျခင္း၊ ေကာင္းစြာဆည္းကပ္ ျခင္း၊ ခစားျခင္း၊ ေကာင္းစြာခစားျခင္း၊ ကုိင္း႐ႈိင္းၫြတ္တြားျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ဤ သေဘာအစုကုိ ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိျခင္း {ကလ်ာဏမိတၱတာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤေကာင္းေသာအေဆြခင္ပြန္း ရွိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဣေႁႏၵတို႔၌ လံုျခံဳေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၇၇
ဣေႁႏၵတို႔၌ လံုျခံဳေသာ တံခါးရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဣေႁႏၵတို႔၌ လံုျခံဳေသာ တံခါးရွိျခင္း
ဣေႁႏၵတို႔၌ လံုျခံဳေသာ တံခါးရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ဣေႁႏၵတို႔၌ လံုျခံဳေသာ တံခါးရွိျခင္း
{ဣႁႏၵိေယသု ဂုတၱဒြါရတာ} ဟူ သည္ အဘယ္နည္း။
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာပုဂၢိဳလ္သည္ မ်က္စိျဖင့္ အဆင္း {႐ူပါ႐ံု} ကုိ ျမင္လတ္ ေသာ္ (ေယာက္်ား မိန္းမစေသာ) အမွတ္နိမိတ္ကုိ စြဲယူေလ့မရွိ၊ (လက္ေျခစေသာ) အမွတ္လကၡဏာငယ္ကုိ စြဲယူေလ့မရွိ၊ အၾကင္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စကၡဳေႁႏၵကုိ မေစာင့္စည္းမူ၍ ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ မက္ေမာျခင္း {အဘိဇၩာ}၊ ႏွလံုးမသာျခင္း {ေဒါမနႆ}ဟု ဆုိအပ္ကုန္ေသာ ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သည္ အစဥ္လုိက္၍ ႏွိပ္စက္ကုန္ရာ၏၊ ထုိစကၡဳေႁႏၵကုိ ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ က်င့္၏၊ စကၡဳေႁႏၵကုိ ေစာင့္ေရွာက္၏၊ စကၡဳေႁႏၵ၌ ေစာင့္စည္းျခင္းသို႔ ေရာက္၏။
နားျဖင့္ အသံ {သဒၵါ႐ံု} ကုိ ၾကားလတ္ေသာ္။ပ။
ႏွာေခါင္းျဖင့္အနံ႔ {ဂႏၶာ႐ံု} ကုိ နံလတ္ေသာ္။ပ။
လွ်ာျဖင့္ အရသာ {ရသာ႐ံု} ကုိ လ်က္လတ္ေသာ္။ပ။
ကုိယ္ျဖင့္အေတြ႕ အထိ ]ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု} ကုိ ေတြ႕ထိလတ္ေသာ္။ပ။
စိတ္ျဖင့္ သေဘာတရား {ဓမၼာ႐ံု} ကုိ သိလတ္ေသာ္ (ေယာက္်ား မိန္းမစေသာ) အမွတ္နိမိတ္ကုိ စြဲယူေလ့ မရွိ၊ (လက္ေျခစေသာ) အမွတ္လကၡဏာငယ္ကုိ စြဲယူ ေလ့ မရွိ၊ အၾကင္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မနိေႁႏၵကုိ မေစာင့္စည္းမူ၍ ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ ကုိ မက္ေမာျခင္း {အဘိဇၩာ}၊ ႏွလံုးမသာျခင္း {ေဒါမနႆ} ဟု ဆုိအပ္ကုန္ေသာ ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သည္ အစဥ္လုိက္၍ ႏွိပ္စက္ကုန္ရာ၏၊ ထုိ မနိေႁႏၵကုိ ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ က်င့္၏၊ မနိေႁႏၵကုိ ေစာင့္ေရွာက္၏၊ မနိေႁႏၵ၌ ေစာင့္ စည္းျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ ဤေျခာက္ပါးေသာ ဣေႁႏၵတို႔ကုိ အၾကင္ လံုျခံဳျခင္း၊ လံုျခံဳ ေစျခင္း၊ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ ေစာင့္စည္းျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ဤသေဘာစု ကုိဣေႁႏၵ တို႔၌ လံုျခံဳေသာ တံခါးရွိျခင္း {ဣႁႏၵိေယသုဂုတၱဒြါရတာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤ ဣေႁႏၵတို႔၌ လံုျခံဳေသာ တံခါးရွိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဣေႁႏၵတို႔၌ လံုျခံဳေသာ တံခါးရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာပုဂၢိဳလ္သည္ မ်က္စိျဖင့္ အဆင္း {႐ူပါ႐ံု} ကုိ ျမင္လတ္ ေသာ္ (ေယာက္်ား မိန္းမစေသာ) အမွတ္နိမိတ္ကုိ စြဲယူေလ့မရွိ၊ (လက္ေျခစေသာ) အမွတ္လကၡဏာငယ္ကုိ စြဲယူေလ့မရွိ၊ အၾကင္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စကၡဳေႁႏၵကုိ မေစာင့္စည္းမူ၍ ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ မက္ေမာျခင္း {အဘိဇၩာ}၊ ႏွလံုးမသာျခင္း {ေဒါမနႆ}ဟု ဆုိအပ္ကုန္ေသာ ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သည္ အစဥ္လုိက္၍ ႏွိပ္စက္ကုန္ရာ၏၊ ထုိစကၡဳေႁႏၵကုိ ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ က်င့္၏၊ စကၡဳေႁႏၵကုိ ေစာင့္ေရွာက္၏၊ စကၡဳေႁႏၵ၌ ေစာင့္စည္းျခင္းသို႔ ေရာက္၏။
နားျဖင့္ အသံ {သဒၵါ႐ံု} ကုိ ၾကားလတ္ေသာ္။ပ။
ႏွာေခါင္းျဖင့္အနံ႔ {ဂႏၶာ႐ံု} ကုိ နံလတ္ေသာ္။ပ။
လွ်ာျဖင့္ အရသာ {ရသာ႐ံု} ကုိ လ်က္လတ္ေသာ္။ပ။
ကုိယ္ျဖင့္အေတြ႕ အထိ ]ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု} ကုိ ေတြ႕ထိလတ္ေသာ္။ပ။
စိတ္ျဖင့္ သေဘာတရား {ဓမၼာ႐ံု} ကုိ သိလတ္ေသာ္ (ေယာက္်ား မိန္းမစေသာ) အမွတ္နိမိတ္ကုိ စြဲယူေလ့ မရွိ၊ (လက္ေျခစေသာ) အမွတ္လကၡဏာငယ္ကုိ စြဲယူ ေလ့ မရွိ၊ အၾကင္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မနိေႁႏၵကုိ မေစာင့္စည္းမူ၍ ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ ကုိ မက္ေမာျခင္း {အဘိဇၩာ}၊ ႏွလံုးမသာျခင္း {ေဒါမနႆ} ဟု ဆုိအပ္ကုန္ေသာ ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္တရားတို႔သည္ အစဥ္လုိက္၍ ႏွိပ္စက္ကုန္ရာ၏၊ ထုိ မနိေႁႏၵကုိ ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ က်င့္၏၊ မနိေႁႏၵကုိ ေစာင့္ေရွာက္၏၊ မနိေႁႏၵ၌ ေစာင့္ စည္းျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ ဤေျခာက္ပါးေသာ ဣေႁႏၵတို႔ကုိ အၾကင္ လံုျခံဳျခင္း၊ လံုျခံဳ ေစျခင္း၊ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ ေစာင့္စည္းျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ဤသေဘာစု ကုိဣေႁႏၵ တို႔၌ လံုျခံဳေသာ တံခါးရွိျခင္း {ဣႁႏၵိေယသုဂုတၱဒြါရတာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤ ဣေႁႏၵတို႔၌ လံုျခံဳေသာ တံခါးရွိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာပုဂၢိဳလ္ကုိ
ဣေႁႏၵတို႔၌ လံုျခံဳေသာ တံခါးရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၇၈
ေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိျခင္း
{ေဘာဇနမတၱညဳတာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အသင့္အားျဖင့္ ဆင္ျခင္၍ အာဟာရကုိ စားမ်ဳိ၏၊ ျမဴးထူးျခင္းငွါ မာန္ယစ္ျခင္းငွါ တင့္တယ္ေစျခင္းငွါ ေျပျပစ္ေစျခင္းငွါ အစာအာဟာရကုိ မစား၊ အၾကင္မွ်ေလာက္ ကာလတုိင္ေအာင္ ဤကုိယ္၏ တည္ တံ့ျခင္းငွါ မွ်တျခင္းငွါ ညႇဥ္းဆဲျခင္းကုိေဖ်ာက္ျခင္းငွါ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိခ်ီး ေျမႇာက္ျခင္းငွါ အစာအာဟာရကုိ စား၏။
ဤအစာအာဟာရကုိ စားသည္ရွိေသာ္ အေဟာင္းျဖစ္ေသာ မြတ္သိပ္ဆာေလာင္ ျခင္း ေ၀ဒနာကုိလည္း ပယ္ေဖ်ာက္အံ့၊ အသစ္ျဖစ္ေသာ ေ၀ဒနာကုိလည္း မျဖစ္ေစ
အံ့၊ ငါ့အား မွ်တျခင္း၊ အျပစ္ကင္းျခင္း၊ ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္းသည္လည္း ျဖစ္လတၱံ႕ဟု ဤသို႔လွ်င္ ငါသည္ အစာအာဟာရကုိ စားေသာက္မွီ၀ဲပါ၏၊ ထုိအစာအာဟာရကုိ စားရာ၌ အၾကင္ ေရာင့္ရဲလြယ္ေသာအျဖစ္၊ အတုိင္းအရွည္ သိေသာအျဖစ္၊ အစာေဘာဇဥ္၌ ဆင္ျခင္ျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ဤသေဘာစုကုိ ေဘာ ဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိသိျခင္း {ေဘာဇေနမတၱညဳတာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဤေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာပုဂၢိဳလ္ကုိ ေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိျခင္း
{ေဘာဇနမတၱညဳတာ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အသင့္အားျဖင့္ ဆင္ျခင္၍ အာဟာရကုိ စားမ်ဳိ၏၊ ျမဴးထူးျခင္းငွါ မာန္ယစ္ျခင္းငွါ တင့္တယ္ေစျခင္းငွါ ေျပျပစ္ေစျခင္းငွါ အစာအာဟာရကုိ မစား၊ အၾကင္မွ်ေလာက္ ကာလတုိင္ေအာင္ ဤကုိယ္၏ တည္ တံ့ျခင္းငွါ မွ်တျခင္းငွါ ညႇဥ္းဆဲျခင္းကုိေဖ်ာက္ျခင္းငွါ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိခ်ီး ေျမႇာက္ျခင္းငွါ အစာအာဟာရကုိ စား၏။
ဤအစာအာဟာရကုိ စားသည္ရွိေသာ္ အေဟာင္းျဖစ္ေသာ မြတ္သိပ္ဆာေလာင္ ျခင္း ေ၀ဒနာကုိလည္း ပယ္ေဖ်ာက္အံ့၊ အသစ္ျဖစ္ေသာ ေ၀ဒနာကုိလည္း မျဖစ္ေစ
အံ့၊ ငါ့အား မွ်တျခင္း၊ အျပစ္ကင္းျခင္း၊ ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္းသည္လည္း ျဖစ္လတၱံ႕ဟု ဤသို႔လွ်င္ ငါသည္ အစာအာဟာရကုိ စားေသာက္မွီ၀ဲပါ၏၊ ထုိအစာအာဟာရကုိ စားရာ၌ အၾကင္ ေရာင့္ရဲလြယ္ေသာအျဖစ္၊ အတုိင္းအရွည္ သိေသာအျဖစ္၊ အစာေဘာဇဥ္၌ ဆင္ျခင္ျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ဤသေဘာစုကုိ ေဘာ ဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိသိျခင္း {ေဘာဇေနမတၱညဳတာ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဤေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာပုဂၢိဳလ္ကုိ ေဘာဇဥ္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ထင္ေသာသတိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၇၉
ထင္ေသာသတိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ေအာက္ေမ့ျခင္း {သတိ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ ေအာက္ေမ့ျခင္း၊ အစဥ္ ေအာက္ေမ့ျခင္း၊ အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း၊ ေအာက္ေမ့ေသာအျဖစ္၊ ေဆာင္ႏုိင္ျခင္း၊ မေပါ့ဆေသာအျဖစ္၊ မေတြေ၀ေသာ အျဖစ္၊ ေအာက္ေမ့ျခင္း၊ သတိေႁႏၵ၊ သတိဗုိလ္၊ သမၼာသတိသည္ ရွိ၏၊ ဤသေဘာ စုကုိ ေအာက္ေမ့ျခင္း {သတိ}ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊ ဤေအာက္ေမ့ျခင္း {သတိ}ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ထင္ေသာ သတိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ထင္ေသာသတိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ေအာက္ေမ့ျခင္း {သတိ}ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ ေအာက္ေမ့ျခင္း၊ အစဥ္ ေအာက္ေမ့ျခင္း၊ အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ျခင္း၊ ေအာက္ေမ့ေသာအျဖစ္၊ ေဆာင္ႏုိင္ျခင္း၊ မေပါ့ဆေသာအျဖစ္၊ မေတြေ၀ေသာ အျဖစ္၊ ေအာက္ေမ့ျခင္း၊ သတိေႁႏၵ၊ သတိဗုိလ္၊ သမၼာသတိသည္ ရွိ၏၊ ဤသေဘာ စုကုိ ေအာက္ေမ့ျခင္း {သတိ}ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊ ဤေအာက္ေမ့ျခင္း {သတိ}ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ထင္ေသာ သတိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ပညာအဆင္အျခင္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၈၀
ပညာအဆင္အျခင္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ပညာအဆင္ျခင္ {သမၸဇဥ္} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ သိျခင္း၊ အျပားအားျဖင့္သိျခင္း၊ အထူးသျဖင့္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊ အျပားအားျဖင့္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊ တရားကုိ ဆင္ျခင္ျခင္း၊ ေကာင္းစြာမွတ္ျခင္း၊ ကပ္၍မွတ္ျခင္း၊ ေရွး႐ႈ မွတ္ျခင္း၊ ပညာရွိေသာအျဖစ္၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာေသာအျဖစ္၊ သိမ္ေမြ႕ျဖဴစင္ေသာ အျဖစ္၊ စိတ္ျဖာ ခြဲျခမ္းေသာ အျဖစ္၊ ၾကံျခင္း၊ စူးစမ္းျခင္း၊ ေျမႀကီးအထုႏွင့္ တူေသာ ပညာ၊ ၀ရဇိန္လက္နက္ႏွင့္တူေသာ ပညာ၊ ပညာတည္းဟူေသာ အႀကီးအမွဴး အနိစၥ စေသာ လကၡဏာေရးကုိ႐ႈျခင္း၊ အျပားအားျဖင့္ ေကာင္းစြာဆင္ျခင္ျခင္း၊ သဘာ၀ ပညာတည္းဟူေသာ လွံတံ၊ အျပားအားျဖင့္ သိျခင္း၊ ပညာတည္းဟူေသာ ဣေႁႏၵ၊ ပညာဗုိလ္၊ ပညာလက္နက္၊ ပညာျပာသာဒ္၊ ပညာအလင္း၊ ပညာအေရာင္၊ ပညာ ဆီမီး တန္ေဆာင္၊ ပညာရတနာ၊ မေတြမေ၀သိျခင္း၊ တရားကုိ အထူး ဆင္ျခင္ျခင္း၊ ေကာင္းစြာ သိျမင္ျခင္းသည္ ရွိ၏။
ဤသေဘာစုကုိ ပညာအဆင္ျခင္ {သမၸဇည} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤပညာအဆင္ျခင္ {သမၸဇဥ္} ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ပညာ အဆင္အျခင္ ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
ပညာအဆင္အျခင္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကား၌ ပညာအဆင္ျခင္ {သမၸဇဥ္} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
အၾကင္ သိျခင္း၊ အျပားအားျဖင့္သိျခင္း၊ အထူးသျဖင့္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊ အျပားအားျဖင့္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊ တရားကုိ ဆင္ျခင္ျခင္း၊ ေကာင္းစြာမွတ္ျခင္း၊ ကပ္၍မွတ္ျခင္း၊ ေရွး႐ႈ မွတ္ျခင္း၊ ပညာရွိေသာအျဖစ္၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာေသာအျဖစ္၊ သိမ္ေမြ႕ျဖဴစင္ေသာ အျဖစ္၊ စိတ္ျဖာ ခြဲျခမ္းေသာ အျဖစ္၊ ၾကံျခင္း၊ စူးစမ္းျခင္း၊ ေျမႀကီးအထုႏွင့္ တူေသာ ပညာ၊ ၀ရဇိန္လက္နက္ႏွင့္တူေသာ ပညာ၊ ပညာတည္းဟူေသာ အႀကီးအမွဴး အနိစၥ စေသာ လကၡဏာေရးကုိ႐ႈျခင္း၊ အျပားအားျဖင့္ ေကာင္းစြာဆင္ျခင္ျခင္း၊ သဘာ၀ ပညာတည္းဟူေသာ လွံတံ၊ အျပားအားျဖင့္ သိျခင္း၊ ပညာတည္းဟူေသာ ဣေႁႏၵ၊ ပညာဗုိလ္၊ ပညာလက္နက္၊ ပညာျပာသာဒ္၊ ပညာအလင္း၊ ပညာအေရာင္၊ ပညာ ဆီမီး တန္ေဆာင္၊ ပညာရတနာ၊ မေတြမေ၀သိျခင္း၊ တရားကုိ အထူး ဆင္ျခင္ျခင္း၊ ေကာင္းစြာ သိျမင္ျခင္းသည္ ရွိ၏။
ဤသေဘာစုကုိ ပညာအဆင္ျခင္ {သမၸဇည} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
ဤပညာအဆင္ျခင္ {သမၸဇဥ္} ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
ပညာ အဆင္အျခင္ ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
သီလအက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ဒုကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ မွ...၈၁
သီလအက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကားရပ္၌ သီလအက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း {သီလသမၸဒါ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ကုိယ္၌ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္ကုိ မလြန္က်ဴးျခင္း၊
ႏႈတ္၌ ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္ကုိ မလြန္က်ဴးျခင္း၊
ကုိယ္ႏႈတ္တို႔၌ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္ကုိ မလြန္က်ဴးျခင္းသည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ သီလအက်င့္ျပည့္စံုျခင္း {သီလသမၸဒါ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အလံုးစံုေသာ သီလကုိ ေစာင့္စည္းျခင္းကုိလည္း
သီလအက်င့္ျပည့္စံုျခင္းဟူ၍ပင္ ဆုိအပ္၏၊
ဤသီလ အက်င့္ျပည့္စံုျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
သီလအက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
သီလအက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္-
ထုိစကားရပ္၌ သီလအက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း {သီလသမၸဒါ} ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ကုိယ္၌ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္ကုိ မလြန္က်ဴးျခင္း၊
ႏႈတ္၌ ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္ကုိ မလြန္က်ဴးျခင္း၊
ကုိယ္ႏႈတ္တို႔၌ျဖစ္ေသာ ဒုစ႐ုိက္ကုိ မလြန္က်ဴးျခင္းသည္ ရွိ၏၊
ဤသေဘာစုကုိ သီလအက်င့္ျပည့္စံုျခင္း {သီလသမၸဒါ} ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊
အလံုးစံုေသာ သီလကုိ ေစာင့္စည္းျခင္းကုိလည္း
သီလအက်င့္ျပည့္စံုျခင္းဟူ၍ပင္ ဆုိအပ္၏၊
ဤသီလ အက်င့္ျပည့္စံုျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ
သီလအက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
ဒုကနိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။
Subscribe to:
Posts (Atom)