ပိလိႏၵ၀စၦသုတ္-

ပိလိႏၵ၀စၦသုတ္-

အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔အား အစာေကြၽး၍ ေမြးရာျဖစ္ေသာ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ အသွ်င္ပိလိႏၵ၀စၦသည္ ရဟန္းတို႔ကို သူယုတ္ဟု (ေခၚေ၀ၚ) ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ေခၚေ၀ၚေျပာဆို၏။

ထုိအခါ မ်ားစြာေသာရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္ စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာအရပ္၌ ထုိင္ေနၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား အား {အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္ပိလိႏၵ၀စၦသည္ ရဟန္းတို႔ကို သူယုတ္ဟု ေခၚေ၀ၚ ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ေခၚေ၀ၚေျပာဆိုပါသည္} ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတစ္ပါးကို {{ရဟန္း လာေလာ့၊ သင္သည္ ငါ၏ စကားျဖင့္ ပိလိႏၵ၀စၦရဟန္းကို {ငါ့သွ်င္ ပိလိႏၵ၀စၦ သင့္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေခၚေတာ္မူ၏} ဟု ေျပာေခ်ေလာ့}} ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
{{အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ}}

အသွ်င္ပိလိႏၵ၀စၦထံ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ အသွ်င္ ပိလိႏၵ၀စၦကို {{ငါ့သွ်င္ ပိလိႏၵ၀စၦ သင့္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေခၚေတာ္မူ၏}} ဟု ဆို၏။
{{ေကာင္းပါၿပီငါ့ရွင္}}

အသွ်င္ပိလိႏၵ၀စၦသည္ ထုိရဟန္း၏ (စကားကို) ၀န္ခံ၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္း ကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ထုိင္ေန၏။
တစ္ခုေသာအရပ္၌ ထုိင္ေနေသာ အသွ်င္ပိလိႏၵ၀စၦကို ျမတ္စြာဘုရားသည္။

{{၀စၦ သင္သည္ ရဟန္းတို႔ကို သူယုတ္ဟူေသာ ေခၚေ၀ၚေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ေခၚေ၀ၚ ေျပာဆို၏ဟု ၾကားရသည္ကား မွန္သေလာ}} ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရားမွန္ပါ၏ဟု (၀ံခံေလွ်ာက္ၾကား၏)။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္ပိလိႏၵ၀စၦ၏ ေရွး၌ ေနဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကို ႏွလံုးသြင္းေတာ္မူ၍ ရဟန္းတို႔ကို ရဟန္းတုို႔ သင္တို႔သည္ ၀စၦရဟန္းအား မကဲ့ရဲ႕ ၾကကုန္လင့္၊ ရဟန္းတို႔ ၀စၦသည္ ေဒါသစိတ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ ရဟန္းတို႔ကို သူယုတ္ ဟူေသာ ေခၚေ၀ၚေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ေခၚေ၀ၚေျပာဆိုသည္ မဟုတ္၊ ရဟန္းတို႔ ၀စၦ ရဟန္းသည္ ဘ၀ငါးရာတို႔ ပတ္လံုး ပုဏၰားမ်ဳိး၌ အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏။ ထုိ၀စၦ ရဟန္းသည္ ထုိသူယုတ္ဟု ေခၚေ၀ၚ ေျပာဆိုျခင္းကို ညဥ့္ေန႔ရွည္စြာ ေလ့က်က္ခဲ့ ဖူး၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤ၀စၦရဟန္းသည္ ရဟန္းတို႔ကို သူယုတ္ဟု ေခၚေ၀ၚ ေျပာဆို ျခင္းျဖင့္ ေခၚေ၀ၚ ေျပာဆို ေန၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထုိသိေသာ အခ်ိန္၌ {{အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ လွည့္ပတ္မႈ {မာယာ} ေထာင္လႊားမႈ {မာန} မရွိ၊ ေလာဘ ကင္း၏။ ျမတ္ႏိုးမႈ မရွိ၊ ေတာင့္တမႈ {အာသာ} မရွိ၊ အမ်က္ {ေဒါသ}ကို ပယ္ႏုတ္ၿပီး ျဖစ္၏။ ၿငိမ္းေအးၿပီးေသာ စိတ္ရွိ၏။

ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ မေကာင္းမႈမွ အပျပဳၿပီးသူ {ျဗာဟၼဏ} လည္းမည္၏။
မေကာင္းမႈမွ ၿငိမ္းေအးၿပီးသူ {သမဏ} လည္းမည္၏။
ကိေလသာကို ဖ်က္ဆီးၿပီးသူ {ဘိကၡဳ} လည္းမည္၏}} ဟု
ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။

ဆ႒သုတ္။
ပိလိႏၵ၀စၦသုတ္၊ နႏၵ၀ဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္။