ေနာင္တခ်ိန္ လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစရန္ တရားပံုမ်ား၏ comment တြင္ တရားစာမ်ားပါ ထဲ့ေပးထားပါသည္။






သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။


Thursday, September 18, 2008

အဘယရာဇကုမာရသုတ္-



အဘယရာဇကုမာရသုတ္၊

၈၃။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔အား အစာေကြၽးရာ ျဖစ္ေသာ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ အဘယမင္းသားသည္ နာဋ၏သား နိဂဏၭ ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ႐ိုေသစြာ ႐ိွခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏။

တစ္ခု ေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ အဘယမင္းသားကို နာဋ၏သား နိဂဏၭသည္- {{မင္းသား လာေလာ့၊ သင္သည္ ရဟန္းေဂါတမကို အျပစ္တင္ ေခ်ေလာ့၊ ဤသို႔ အျပစ္တင္ေသာ္ {အဘယမင္းသားသည္ ဤသို႔ တန္ခိုး အာႏုေဘာ္ႀကီးေသာ ရဟန္းေဂါတမကို အျပစ္တင္ ႏိုင္ေပ၏} ဟု သင္၏ ေကာင္းေသာ ေက်ာ္ေစာ သတင္းသည္ ပ်႕ံႏံွ႕၍ ထြက္လတၱံ႕}} ဟု ေျပာဆို၏။

အသွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ တန္ခိုး အာႏုေဘာ္ႀကီးေသာ ရဟန္းေဂါတမကို အဘယ္သို႔ အျပစ္တင္ရပါ အံ့နည္း ဟု (ေလွ်ာက္၏)။ မင္းသား လာေလာ့၊ သင္သည္ ရဟန္းေဂါတမထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ {{အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ သူတစ္ပါး မႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ စကားမ်ဳိးကို ေျပာဆိုရာ ၏}}ဟု ဤသို႔ ေျပာဆိုေလာ့။

သင္ ဤသို႔ ေမးေသာ္ ရဟန္းေဂါတမသည္ {{မင္းသား ျမတ္စြာဘုရားသည္ သူတစ္ပါး မႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ စကားမ်ဳိးကို ေျပာဆိုရာ၏}} ဟု ဤသို႔ အကယ္၍ ေျပာဆိုျငားအံ့ ထိုရဟန္းေဂါတမကို {{အသွ်င္ဘုရား ထိုသို႔ ျဖစ္လွ်င္ ပုထုဇဥ္ႏွင့္ အသွ်င္ဘုရား၏ ျခားနားမႈသည္ အဘယ္မွာ ႐ိွပါအံ့နည္း။ မွန္ပါ၏၊ ပုထုဇဥ္သည္လည္း သူတစ္ပါး မႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ စကားမ်ဳိးကို ေျပာဆိုရာပါ၏}}ဟု သင္ ေျပာေလာ့၊ သင္ ဤသို႔ ေမးေသာ္ ရဟန္းေဂါတမသည္ {{မင္းသား ျမတ္စြာဘုရားသည္ သူတစ္ပါး မႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ စကားမ်ဳိးကို မေျပာဆိုရာ}} ဟု ဤသို႔ အကယ္၍ ေျပာဆိုျငားအံ့။

ထိုရဟန္းေဂါတမကို {{အသွ်င္ဘုရား ထိုသို႔ ျဖစ္လွ်င္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္ ဘုရားသည္ ေဒ၀ဒတ္ကို {ေဒ၀ဒတ္သည္ အပါယ္သို႔ လားမည့္သူတည္း၊ ေဒ၀ဒတ္ သည္ ငရဲသို႔ က်မည့္ သူတည္း၊ ေဒ၀ဒတ္သည္ ငရဲ၌ တစ္ကမၻာလံုး တည္မည့္ သူတည္း၊ ေဒ၀ဒတ္သည္ ကုစား၍ မရႏိုင္ေသာ သူတည္း} ဟု ဆိုပါသနည္း၊ အသွ်င္ဘုရား၏ ထိုစကားေႀကာင့္ ေဒ၀ဒတ္သည္ အမ်က္ထြက္ျခင္း ႏွလံုး မသာယာျခင္း ျဖစ္ရ၏}}ဟု သင္ ေျပာေလာ့။

မင္းသား ရဟန္းေဂါတမသည္ ႏွစ္ဖက္ေသာ အစြန္း႐ိွေသာ ဤျပႆနာကို သင္ ေမးသည္ ႐ိွေသာ္ ႏွစ္ဖက္ အစြန္း လြတ္ေအာင္ မေျဖႏိုင္ရာ၊ အျပစ္ ကင္းေအာင္ မေျပာျပ ႏိုင္ရာ၊

ဥပမာေသာ္ကား ေယာက်္ား၏ လည္မ်ဳိ၌ ကပ္ၿငိ၍ ေနေသာ သံဆူးခြကို ထို ေယာက်္ားသည္ ေထြးအန္ျခင္းငွါလည္း မတတ္ႏိုင္၊ မ်ဳိျခင္းငွါလည္း မတတ္ႏိုင္ သကဲ့သို႔၊ မင္းသား ဤအတူသာလွ်င္ ႏွစ္ဖက္ေသာ အစြန္း႐ိွေသာ ဤျပႆနာကို သင္ ေမးသည္ ႐ိွေသာ္ ရဟန္းေဂါတမသည္ ႏွစ္ဖက္ အစြန္းလြတ္ေအာင္ မေျဖ ႏိုင္ရာ၊ အျပစ္ ကင္းေအာင္ မေျပာျပႏိုင္ရာ ဟု (ဆို၏)။

{{အသွ်င္ ေကာင္းပါၿပီ}}ဟု အဘယမင္းသားသည္ နာဋ၏သား နိဂဏၭ၏ စကား ကို ၀န္ခံ၍ ေနရာမွ ထၿပီးလွ်င္ နာဋ၏သား နိဂဏၭကို ႐ိုေသစြာ ႐ိွခိုး၍ အ႐ိုအေသ ျပဳၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ႐ိွခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခု ေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏။

တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ အဘယမင္းသားအား ေနကို ေမာ့ၾကည့္၍ {{ယေန႔ ျမတ္စြာဘုရားကို အျပစ္ တင္ဆိုျခင္းငွါ အခါမဟုတ္ေတာ့ၿပီ၊ နက္ျဖန္ မိမိအိမ္၌သာ ငါသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို အျပစ္ တင္ေတာ့အံ့}} ဟု အၾကံ ျဖစ္၏။ အၾကံ ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ {{အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ နက္ျဖန္ နံနက္အတြက္ တပည့္ေတာ္၏ ဆြမ္းကို မိမိလွ်င္ ေလးပါးေျမာက္ ျဖစ္၍ လက္ခံေတာ္မူပါ}} ဟု ေလွ်ာက္၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနျခင္းျဖင့္ လက္ခံေတာ္ မူ၏။

ထိုအခါ အဘယမင္းသားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ လက္ခံေတာ္ မူျခင္းကို သိ၍ ေနရာမွ ထကာ ျမတ္စြာဘုရားကို ႐ိွခိုး၍ အ႐ိုအေသ ျပဳၿပီးလွ်င္ ဖဲေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုညဥ့္လြန္သျဖင့္ နံနက္ အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္၀တ္ေတာ္မူ၍ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူလ်က္ အဘယမင္းသား၏ အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ျပင္ထားေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေတာ္ မူ၏။ ထိုအခါ အဘယမင္းသားသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို မြန္ျမတ္ေသာ ခဲဖြယ္ ေဘာဇဥ္ျဖင့္ ေရာင့္ရဲသည့္ တိုင္ေအာင္ တားျမစ္သည့္ တိုင္ေအာင္ မိမိကိုယ္တိုင္ လုပ္ေကြၽး၏၊ ျမတ္စြာဘုရား ဆြမ္းဘုဥ္း ေပးၿပီး၍ သပိတ္မွ လက္ေတာ္ကို ဖယ္ၿပီးေသာအခါ အဘယ မင္းသားသည္ နိမ့္ေသာ ထိုင္စရာ တစ္ခုကိုယူ၍ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထိုင္ေန၏။

သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထိုင္ေနေသာ အဘယမင္းသားသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို {{အသွ်င္ ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ သူတစ္ပါး မႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ စကားမ်ဳိးကို ေျပာဆိုရာပါ သေလာ}} ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။

{{မင္းသား ဤစကားမ်ဳိးတို႔၌ တထစ္ခ်အားျဖင့္ မေျဖႀကားႏိုင္}} ဟု
(မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား ဤျပႆနာေမးမႈ၌ နိဂဏၭတို႔သည္ ပ်က္စီးၾကေလကုန္ၿပီ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။ {{မင္းသား အဘယ္ေၾကာင့္ သင္သည္ {ဤျပႆနာ ေမးမႈ၌ နိဂဏၭတို႔သည္ ပ်က္စီးၾက ေလကုန္ၿပီ}ဟု ဆိုရဘိ သနည္း}} ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ နာဋ၏သား နိဂဏၭထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ နာဋ၏သား နိဂဏၭကို ႐ိုေသစြာ ႐ိွခိုးၿပီးလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္ ရာ၌ ထိုင္ေနပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထိုင္ေနေသာ အကြၽႏု္ပ္ကို နာဋ၏သား နိဂဏၭသည္ မင္းသား လာေလာ့၊ သင္သည္ ရဟန္းေဂါတမကို အျပစ္တင္ ေခ်ေလာ့၊ ဤသို႔ အျပစ္တင္ေသာ္ {{အဘယမင္းသားသည္ ဤသို႔ တန္ခိုး အာႏုေဘာ္ႀကီးေသာ ရဟန္းေဂါတမကို အျပစ္တင္ ႏိုင္ေပ၏}} ဟု သင္၏ ေကာင္းေသာ ေက်ာ္ေစာ သတင္းသည္ ပ်ံ႕ႏံွ႕၍ ထြက္လတၱံ႕ ဟု ေျပာဆိုပါ၏။

အသွ်င္ဘုရား ဤသို႔ ေျပာဆိုေသာ္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ နာဋ၏သား နိဂဏၭကို {{အသွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ တန္ခိုး အာႏုေဘာ္ႀကီးေသာ ရဟန္းေဂါတမကို အဘယ္သို႔ အျပစ္ တင္ရပါအံ့နည္း}} ဟု ဤသို႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါ၏။ မင္းသား လာေလာ့၊ သင္သည္ ရဟန္းေဂါတမထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရဟန္းေဂါတမကို {{အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ သူတစ္ပါး မႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ စကားမ်ဳိးကို ေျပာဆိုရာပါ သေလာ}}ဟု ဤသို႔ ေျပာဆိုေလာ့။ သင္ ဤသို႔ ေမးေသာ္ ရဟန္းေဂါတမသည္ {{မင္းသား ျမတ္စြာဘုရားသည္ သူတစ္ပါး မႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ စကားမ်ဳိးကို ေျပာဆိုရာ၏}} ဟု ဤသို႔ အကယ္၍ ေျပာဆိုျငားအံ့။

ထုိရဟန္းေဂါတမကို {{အသွ်င္ဘုရား ထိုသို႔ ျဖစ္လွ်င္ ပုထုဇဥ္ႏွင့္ အသွ်င္ဘုရား ျခားနားမႈသည္ အဘယ္မွာ ႐ိွပါအံ့နည္း၊ မွန္ပါ၏၊ ပုထုဇဥ္သည္လည္း သူတစ္ပါး မႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ စကားမ်ဳိးကို ေျပာဆို ရာပါ၏}}ဟု သင္ေျပာေလာ့။ သင္ ဤသို႔ ေမးေသာ္ ရဟန္းေဂါတမသည္ {{မင္းသား ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ သူတစ္ပါး မႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ စကားမ်ဳိးကို မေျပာဆိုရာ}} ဟု ဤသို႔ အကယ္၍ ေျပာဆိုျငားအံ။

ထုိရဟန္းေဂါတမကို {{အသွ်င္ဘုရား ထိုသို႔ ျဖစ္လွ်င္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္ ဘုရားသည္ ေဒ၀ဒတ္ကို {ေဒ၀ဒတ္သည္ အပါယ္သို႔ လားမည့္ သူတည္း၊ ေဒ၀ဒတ္သည္ ငရဲသို႔ က်မည့္ သူတည္း၊ ေဒ၀ဒတ္သည္ ငရဲ၌ တစ္ကမၻာလံုး တည္မည့္ သူတည္း၊ ေဒ၀ဒတ္သည္ ကုစား၍ မရႏိုင္ေသာ သူတည္း} ဟု ဆိုပါ သနည္း၊ အသွ်င္ဘုရား၏ ထိုစကားေၾကာင့္ ေဒ၀ဒတ္သည္ အမ်က္ထြက္ျခင္း ႏွလံုး မသာယာျခင္း ျဖစ္ရ၏}} ဟု သင္ ေျပာေလာ့။

မင္းသား ရဟန္းေဂါတမသည္ ႏွစ္ဖက္ အစြန္း႐ိွေသာ ဤျပႆနာကို သင္ ေမးသည္ ႐ိွေသာ္ ႏွစ္ဖက္ အစြန္း လြတ္ေအာင္ မေျဖႏိုင္ရာ၊ အျပစ္ ကင္းေအာင္ မေျပာျပ ႏိုင္ရာ၊ ဥပမာ ေသာ္ကား ေယာက်္ား၏ လည္မ်ဳိ၌ ကပ္ၿငိ၍ ေနေသာ သံဆူးခြကို ထိုေယာက်္ားသည္ ေထြးအန္ျခင္း ငွါလည္း မတတ္ႏိုင္၊ မ်ဳိျခင္း ငွါလည္း မတတ္ႏိုင္ သကဲ့သို႔၊ မင္းသား ဤအတူ သာလွ်င္ ႏွစ္ဖက္ အစြန္း ႐ိွေသာ
ဤျပႆနာကို သင္ ေမးသည္ ႐ိွေသာ္ ရဟန္းေဂါတမသည္ ႏွစ္ဖက္အစြန္း လြတ္ေအာင္ မေျဖႏိုင္ရာ၊ အျပစ္ ကင္းေအာင္ မေျပာျပႏိုင္ရာ ဟု (ေျပာဆိုပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏)။

ထိုအခါ၌ ကေလးသူငယ္ လူမမယ္ ပက္လက္ အိပ္တတ္ေသာ အရြယ္သည္ အဘယ မင္းသား၏ ေပါင္ေပၚ၌ ေန၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဘယ မင္းသားကို {{မင္းသား ထိုစကားကို သင္ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ ဤ ကေလးငယ္သည္ သင္၏ ေမ႕ေလ်ာ့ျခင္းကို အစဲြျပဳ၍ လည္းေကာင္း၊ အထိန္း၏ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းကို အစဲြျပဳ၍ လည္းေကာင္း၊ သစ္သားတို သစ္သားစကို ျဖစ္ေစ၊ ေက်ာက္စရစ္ အိုးျခမ္းကြဲကို ျဖစ္ေစ အကယ္၍ ခံတြင္း၌ ထည့္သြင္းေလ ျငားအံ့၊ ထိုကေလးသူငယ္ကို အဘယ္သို႔လွ်င္ ျပဳလုပ္ရာ သနည္း}} ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား ထိုကေလးငယ္၏ ပါးစပ္တြင္း႐ိွ အရာကို အကြၽႏု္ပ္သည္ ထုတ္ေဆာင္ရာ ပါ၏။ အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ အစကပင္ ထုတ္ေဆာင္ျခင္းငွါ မတတ္ႏိုင္ျငားအံ့၊ လက္၀ဲလက္ျဖင့္ ဦးေခါင္းကို သိမ္းပိုက္၍ လက္ယာလက္ျဖင့္ လက္ေခ်ာင္းကို ေကာက္ေကြး၍ ေသြးထြက္ျငားေသာ္လည္း ထုတ္ရပါေတာ့အံ့၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဟူမူ- အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ သူငယ္အား အစဥ္သနားျခင္း ႐ိွေသာေၾကာင့္ ပါတည္း ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

စကား ေျခာက္ခြန္း....

မင္းသား ဤအတူပင္ မဟုတ္မမွန္၊
အက်ဳိး စီးပြါးႏွင့္လည္း မစပ္၊
သူတစ္ပါးတို႔လည္း မႏွစ္သက္ မႏွစ္ၿခိဳက္၊
ထိုစကားမ်ဳိးကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ မေျပာမဆို။ (၁)

ဟုတ္မွန္၏၊
အက်ဳိး စီးပြါးႏွင့္ကား မစပ္၊
သူတစ္ပါးတို႔လည္း မႏွစ္သက္ မႏွစ္ၿခိဳက္၊
ထိုစကားမ်ဳိးကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ မေျပာမဆို။ (၂)

ဟုတ္မွန္၏၊
အက်ဳိး စီးပြါးႏွင့္လည္း စပ္၏၊
သူတစ္ပါးတို႔ကား မႏွစ္သက္ မႏွစ္ၿခိဳက္၊
ထိုစကားမ်ဳိး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အခါအားေလ်ာ္စြာ ေျပာဆို၏။ (၃)

မဟုတ္မမွန္၊
အက်ဳိး စီးပြါးႏွင့္ မစပ္၊
သူတစ္ပါးတို႔ကား ႏွစ္သက္၏ ႏွစ္ၿခိဳက္၏၊
ထိုစကားမ်ဳိးကို
လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ မေျပာမဆို။ (၄)

ဟုတ္မွန္၏၊
အက်ဳိး စီးပြါးႏွင့္ မစပ္၊
သူတစ္ပါးတို႔ကား ႏွစ္သက္၏ ႏွစ္ၿခိဳက္၏၊
ထိုစကားမ်ဳိးကိုလည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ မေျပာမဆို။ (၅)

ဟုတ္မွန္၏၊
အက်ဳိး စီးပြါးႏွင့္လည္း စပ္၏၊
သူတစ္ပါးတို႔လည္း ႏွစ္သက္၏ ႏွစ္ၿခိဳက္၏၊
ထိုစကားမ်ဳိး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အခါအားေလ်ာ္စြာ ေျပာဆို၏။ (၆)

ထိုသို႔ ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ မင္းသား ျမတ္စြာဘုရားအား သတၱ၀ါ တို႔ကို အစဥ္သနားျခင္း ႐ိွေသာေၾကာင့္တည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား ပညာ႐ိွ မင္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ပညာ႐ိွ ပုဏၰားတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ပညာ႐ိွ သူႂကြယ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ပညာ႐ိွ ရဟန္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း ျပႆနာကို စီစဥ္ကုန္၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကကာ ေမးျမန္းၾကကုန္၏။
{{အသွ်င္ဘုရား အၾကင္သူတို႔သည္ ငါ့ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ဤသို႔ ေမးကုန္ လတၱံ႕၊ ငါသည္ ထိုသူတို႔အား ဤသို႔ေမးေသာ္ ဤသို႔ ေျဖၾကားအံ့}}ဟု ျမတ္စြာဘုရားအား ေရွးဦး မဆြကပင္လွ်င္ စိတ္ကူး ၾကံစည္ထားျခင္း ႐ိွပါသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ တစ္ခဏခ်င္းျဖင့္ပင္ ထိုျပႆနာ၏ အေျဖသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဉာဏ္ထဲမွာ ထင္ျမင္၍ လာပါ သေလာဟု (ေလွ်ာက္၏)။

မင္းသား ထိုသို႔ ျဖစ္လွ်င္ ဤအရာ၌ သင္ မင္းသားကို သာလွ်င္ ျပန္ေမးအံ့၊
သင္ မင္းသား ႏွစ္သက္သည့္အတိုင္း ေျဖၾကားေလာ့။

မင္းသား ထိုစကားကို သင္ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ သင္သည္ ရထား၏ အစိတ္အပိုင္း အဂၤါႀကီးငယ္တို႔၌ ကြၽမ္းက်င္၏ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ ဘုရား မွန္ပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ရထား၏ အစိတ္အပိုင္း အဂၤါႀကီးငယ္တို႔၌ ကြၽမ္းက်င္ပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

မင္းသား ထိုစကားကို သင္အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ အၾကင္ သူတို႔သည္ အသင္မင္းသားသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကကုန္၍ {ရထား၏ အဂၤါႀကီးငယ္ အစိတ္အပိုင္းသည္ အဘယ္အမည္ ႐ိွပါသနည္း} ဟု ဤသို႔ ေမးျမန္း ၾကကုန္ရာ၏၊ အၾကင္သူတို႔ သည္ ငါ့ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ဤသို႔ ေမးကုန္ လတၱံ႕၊ ငါသည္ ထိုသူတို႔အား ဤသို႔ေမး ေသာ္ ဤသို႔ေျဖအံ့ဟု သင့္မွာ ေရွးဦးမဆြကပင္လွ်င္ စိတ္ကူးၾကံစည္ ထားျခင္း ႐ိွပါသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ တစ္ခဏခ်င္းျဖင့္ပင္ ထိုျပႆနာ၏ အေျဖသည္ သင္၏ ဉာဏ္ထဲမွာ ထင္ျမင္၍ လာရာသေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ရထားအတတ္ တတ္ပါ၏၊ နားလည္ပါ၏၊ ရထား၏ အဂၤါႀကီးငယ္ အစိတ္အပိုင္းတို႔၌ ကြၽမ္းက်င္ပါ၏၊ တပည့္ေတာ္သည္ ရထား၏ အလံုးစံုေသာ အဂၤါႀကီးငယ္ အစိတ္အပိုင္းတို႔ကို ေကာင္းစြာ သိထားပါ၏၊ တစ္ခဏခ်င္းျဖင့္ပင္ ထိုျပႆနာ၏ အေျဖသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ဉာဏ္ထဲမွာ ထင္ျမင္၍ လာရာပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

မင္းသား ဤအတူပင္ ပညာ႐ိွ မင္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ပညာ႐ိွ ပုဏၰားတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ပညာ႐ိွ သူႂကြယ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ပညာ႐ိွ ရဟန္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း ျပႆနာ စီစဥ္ကုန္၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကကာ ေမးျမန္းၾကကုန္၏။ တစ္ခဏခ်င္းျဖင့္ပင္ ထိုျပႆနာ၏ အေျဖသည္ ျမတ္စြာ ဘုရား၏ ဉာဏ္ထဲမွာ ထင္ျမင္၍လာ၏။

ထိုသို႔ ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ မင္းသား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဓမၼဓာတ္ (သဗၺၫုတဉာဏ္) ကို ထိုးထြင္း၍ သိထား၏၊ ယင္းဓမၼဓာတ္ (သဗၺၫုတဉာဏ္) ကို ထိုးထြင္း၍ သိထားေသာေၾကာင့္ တစ္ခဏခ်င္းျဖင့္ပင္ ထိုျပႆနာ၏ အေျဖသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဉာဏ္ထဲမွာ ထင္ျမင္၍ လာ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

အဘယမင္းသားသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို .....
အသွ်င္ဘုရား (တရားေတာ္သည္) အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ၊
အသွ်င္ဘုရား (တရားေတာ္သည္) အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ၊
အသွ်င္ဘုရား (တရားေတာ္ သည္) အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ။
အကြၽႏု္ပ္ကို ယေန႔မွ အစျပဳ၍ အသက္ထက္ဆံုး (ရတနာသံုးပါးကို) ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ တတ္ေသာ ဥပါသကာ ဟူ၍ မွတ္ေတာ္မူပါ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ဂ - အဘယရာဇကုမာရသုတ္၊ ဂဟပတိ၀ဂ္၊ မဇၥ်ိမပဏၰာသပါဠိေတာ္။