၂၇ – ေဂါတမဗုဒၶ၀င္
၁။ ယခုအခါ ငါသည္ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုံ႔လကို အားထုတ္ၿပီးလွ်င္ သာကီ၀င္ မင္းတို႔၏ စိတ္ကို တုိးပြါးေစတတ္ေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ျဖစ္၍ ျမတ္ေသာ ေဗာဓိဉာဏ္ကို ရေတာ္မူ၏။
၂။ (ငါသည္) ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ ျဖစ္၍ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ) တစ္ဆယ့္ရွစ္ကုေဋေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ ေရွးဦးစြာ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၃။ ထို႔ေနာက္ နတ္လူတို႔၏ အစည္းအေ၀း၌ တရားေဟာေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ ဂဏန္းသခၤ်ာအားျဖင့္ မေျပာဆိုႏိုင္ေသာ (သစၥာေလးပါးကို)သိျခင္းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၄။ ယခုအခါ ငါသည္ ဤကပိလ၀တ္ၿမိဳ႕၌ပင္လွ်င္ ငါ၏ သားေတာ္ရာဟုလာကို ဆံုးမေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ သတၱ၀ါတို႔၏) ဂဏန္းသခၤ်ာအားျဖင့္ မေျပာဆိုႏိုင္ေသာ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၅။ ငါ့အား သီလစေသာဂုဏ္ကို ရွာမွီးကုန္ေသာ တပည့္သာ၀ကတို႔၏ အစည္း အေ၀းသည္ တစ္ႀကိမ္သာ ျဖစ္၏၊ (ထုိအစည္းအေ၀းသည္) တစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာ့ ငါးဆယ္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေ၀းျဖစ္၏။
၆။ ရဟန္းသံဃာ၏ အလယ္သို႔ ေရာက္သည္ ျဖစ္၍ (ကိေလသာ) အညစ္အေၾကး ကင္းလ်က္ တင့္တယ္ေသာငါသည္ {အလိုခပ္သိမ္းကို ေပးတတ္ေသာ(စိႏၲာမဏိ) ပတၱျမားကဲ့သို႔} (နတ္လူတို႔) ေတာင့္တအပ္ေသာ အရာအားလံုးကို ေပးေတာ္မူ၏။
၇။ ငါသည္ ဖိုလ္ကို အလိုရွိကုန္ေသာ ဘ၀တဏွာကို ပယ္စြန္႔လိုကုန္ေသာ သတၱ၀ါ တို႔အား အစဥ္သနားျခင္းျဖင့္ သစၥာေလးပါးကို ျပေတာ္မူ၏။
၈။ (ထုိအခါ) သံုးေသာင္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါး) တရားကို သိျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊ တစ္ဦး ႏွစ္ဦးေသာ သတၱ၀ါတို႔၏ (သစၥာေလးပါးတရားကို) သိျခင္းသည္ ဂဏန္းအားျဖင့္ မေရတြက္ႏိုင္ေခ်။
၉။ ဤအခါ သာကီ၀င္မင္းမ်ဳိးမွ ရဟန္းျဖစ္ေသာ ငါဘုရား၏ ေကာင္းစြာ သန္႔ရွင္း ေသာ သာသနာေတာ္သည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔၏၊ မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ သိအပ္၏၊ ျပည့္စံု စည္ကားလ်က္ ေကာင္းစြာပြင့္လင္းေပ၏။
၁၀။ အာသေ၀ါ မရွိကုန္ေသာ ရာဂကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာ စိတ္ရွိကုန္ ေသာ တည္တံ့ကုန္ေသာ အရာမက မ်ားစြာကုန္ေသာ ရဟန္းအားလံုးတို႔သည္ ငါဘုရားကို အခါခပ္သိမ္း ျခံရံကုန္၏။
၁၁။ ဤယခုအခါ၌ အၾကင္ေသကၡ (ရဟန္း)တို႔သည္ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ မေရာက္ ကုန္မူ၍ လူ႕ဘ၀ခႏၶာကိုယ္ကို စြန္႔ကုန္၏၊ ထုိေသကၡရဟန္းတို႔ကို ပညာရွိတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕အပ္ကုန္၏။
၁၂။ အရိယာမဂ္လမ္းစဥ္ကို ခ်ီးမြမ္းကုန္ေသာ အခါခပ္သိမ္း တရား၌ ေပ်ာ္ေမြ႕ကုန္ ေသာ သတိရွိကုန္လ်က္ သံသရာသမုဒၵရာသို႔ ကူးသြားကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ (သစၥာေလးပါးကို) သိကုန္လတၱံ႕။
၁၃။ ငါ၏ ၿမဳိ႕ေတာ္ကို {ကပိလ၀တ္} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ခမည္းေတာ္ကို {သုေဒၶါဒနမင္း} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ငါ၏ မယ္ေတာ္ရင္းကို {မာယာမိဖုရား} ဟူ၍ လည္းေကာင္း ေခၚဆိုအပ္၏။
၁၄။ ငါသည္ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးႏွစ္တို႔ပတ္လံုး ထီးနန္းကို အုပ္စိုး၍ ေန၏၊ (ငါ့အား) ရမၼ သုရမၼ သုဘအားျဖင့္ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္သံုးေဆာင္တို႔သည္ ရွိကုန္၏။
၁၅။ ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ေမာင္းမတို႔သည္ ေလးေသာင္းရွိကုန္၏၊ (ငါ၏) မိဖုရားသည္{ဘဒၵကဥၥနာ} မည္၏၊ သားေတာ္သည္ {ရာဟုလာ}မည္၏။
၁၆။ ငါသည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကုိ ေတြ႕ျမင္၍ ျမင္းယာဥ္ျဖင့္ ေတာထြက္ေတာ္မူ၏၊ ေျခာက္ႏွစ္ပတ္လံုး ျပဳႏိုင္ခဲေသာ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုံ႔လအက်င့္ကုိ က်င့္ေတာ္ မူ၏။
၁၇။ ငါသည္ အလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါတို႔၏ ကိုးကြယ္ရာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ျဖစ္၍ ဗာရာဏသီၿမဳိ႕ ဣသိပတန (မိဂဒါ၀ုန္) သမင္ေတာ၌ ဓမၼစၾကာကုိ ေဟာေတာ္မူ အပ္၏။
၁၈။ ေကာလိတသည္ လည္းေကာင္း၊ ဥပတိႆသည္ လည္းေကာင္း ရဟန္း ႏွစ္ပါးတို႔သည္ ျမတ္ေသာ တပည့္ {အဂၢသာ၀က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ငါ၏ အနီး၌ လွည့္လည္လ်က္ရွိေသာ {အာနႏၵာ}သည္ အလုပ္အေကြၽး ရဟန္းမည္၏။ ေခမာ သည္ လည္းေကာင္း၊ ဥပၸလ၀ဏၰာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ တပည့္မ {အဂၢသာ၀ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၁၉။ စိတၱသည္ လည္းေကာင္း၊ ဟတၳာဠ၀ကသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဥပါသကာ {အဂၢဥပ႒က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ နႏၵာမာတာသည္ လည္းေကာင္း၊ ဥတၱရာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဥပါသိကာမ {အဂၢဥပ႒ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၂၀။ ငါသည္ ေညာင္ဗုဒၶေဟပင္ရင္း၌ ျမတ္ေသာ ေဗာဓိဉာဏ္ကို ရေတာ္မူ၏၊ တစ္လံမွ်ေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္သည္ ငါ့အား အခါခပ္သိမ္း ရွိ၏၊ ငါသည္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ေတာင္ ျမင့္ေတာ္မူ၏။
၂၁။ ဤယခုအခါ၌ အသက္တမ္းသည္ အႏွစ္တစ္ရာ အနည္းငယ္မွ်သာ ရွိ၏၊ ငါသည္ ထုိမွ်ေလာက္သာ အသက္တည္ေနလ်က္ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္း ကို ကယ္တင္ေတာ္မူ၏။
၂၂။ ငါသည္ ေနာက္၌ျဖစ္ေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းကို သိေစႏိုင္ေသာ တရားမီးရွဴး တုိင္ကို ထားၿပီးလွ်င္ {မီးစာကုန္ျခင္းေၾကာင့္ ၿငိမ္းေသာ မီးကဲ့သို႔} မၾကာမီပင္ တပည့္သား သံဃာႏွင့္အတူ ဤေလာက၌ပင္ ပရိနိဗၺာန္ စံရေပလတၱံ႕။
၂၃။ ထုိအတုမရွိေသာ တန္ခိုးေတာ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤဆယ္ပါးေသာ (အျခံအရံ) အားေတာ္ တန္ခိုးေတာ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ သံုးဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ ေယာက်္ားျမတ္ လကၡဏာတို႔ျဖင့္ အထူး ဆန္းၾကယ္သည့္ ဂုဏ္ကိုေဆာင္ေသာ ကိုယ္ေတာ္သည္လည္းေကာင္း-
၂၄။ ေနကဲ့သို႔ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာတို႔ကို ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ ေရာင္ျခည္ ေတာ္ေျခာက္သြယ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း ထုိအားလံုးသည္ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္ လတၱံ႕။
အလံုးစံုေသာသခၤါရတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးတို႔သာ ျဖစ္ကုန္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
ႏွစ္ဆယ့္ငါးခုေျမာက္ ေဂါတမဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္
၁။ ယခုအခါ ငါသည္ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုံ႔လကို အားထုတ္ၿပီးလွ်င္ သာကီ၀င္ မင္းတို႔၏ စိတ္ကို တုိးပြါးေစတတ္ေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ျဖစ္၍ ျမတ္ေသာ ေဗာဓိဉာဏ္ကို ရေတာ္မူ၏။
၂။ (ငါသည္) ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ ျဖစ္၍ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ) တစ္ဆယ့္ရွစ္ကုေဋေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ ေရွးဦးစြာ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၃။ ထို႔ေနာက္ နတ္လူတို႔၏ အစည္းအေ၀း၌ တရားေဟာေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ ဂဏန္းသခၤ်ာအားျဖင့္ မေျပာဆိုႏိုင္ေသာ (သစၥာေလးပါးကို)သိျခင္းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၄။ ယခုအခါ ငါသည္ ဤကပိလ၀တ္ၿမိဳ႕၌ပင္လွ်င္ ငါ၏ သားေတာ္ရာဟုလာကို ဆံုးမေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ သတၱ၀ါတို႔၏) ဂဏန္းသခၤ်ာအားျဖင့္ မေျပာဆိုႏိုင္ေသာ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၅။ ငါ့အား သီလစေသာဂုဏ္ကို ရွာမွီးကုန္ေသာ တပည့္သာ၀ကတို႔၏ အစည္း အေ၀းသည္ တစ္ႀကိမ္သာ ျဖစ္၏၊ (ထုိအစည္းအေ၀းသည္) တစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာ့ ငါးဆယ္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေ၀းျဖစ္၏။
၆။ ရဟန္းသံဃာ၏ အလယ္သို႔ ေရာက္သည္ ျဖစ္၍ (ကိေလသာ) အညစ္အေၾကး ကင္းလ်က္ တင့္တယ္ေသာငါသည္ {အလိုခပ္သိမ္းကို ေပးတတ္ေသာ(စိႏၲာမဏိ) ပတၱျမားကဲ့သို႔} (နတ္လူတို႔) ေတာင့္တအပ္ေသာ အရာအားလံုးကို ေပးေတာ္မူ၏။
၇။ ငါသည္ ဖိုလ္ကို အလိုရွိကုန္ေသာ ဘ၀တဏွာကို ပယ္စြန္႔လိုကုန္ေသာ သတၱ၀ါ တို႔အား အစဥ္သနားျခင္းျဖင့္ သစၥာေလးပါးကို ျပေတာ္မူ၏။
၈။ (ထုိအခါ) သံုးေသာင္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါး) တရားကို သိျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊ တစ္ဦး ႏွစ္ဦးေသာ သတၱ၀ါတို႔၏ (သစၥာေလးပါးတရားကို) သိျခင္းသည္ ဂဏန္းအားျဖင့္ မေရတြက္ႏိုင္ေခ်။
၉။ ဤအခါ သာကီ၀င္မင္းမ်ဳိးမွ ရဟန္းျဖစ္ေသာ ငါဘုရား၏ ေကာင္းစြာ သန္႔ရွင္း ေသာ သာသနာေတာ္သည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔၏၊ မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ သိအပ္၏၊ ျပည့္စံု စည္ကားလ်က္ ေကာင္းစြာပြင့္လင္းေပ၏။
၁၀။ အာသေ၀ါ မရွိကုန္ေသာ ရာဂကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာ စိတ္ရွိကုန္ ေသာ တည္တံ့ကုန္ေသာ အရာမက မ်ားစြာကုန္ေသာ ရဟန္းအားလံုးတို႔သည္ ငါဘုရားကို အခါခပ္သိမ္း ျခံရံကုန္၏။
၁၁။ ဤယခုအခါ၌ အၾကင္ေသကၡ (ရဟန္း)တို႔သည္ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ မေရာက္ ကုန္မူ၍ လူ႕ဘ၀ခႏၶာကိုယ္ကို စြန္႔ကုန္၏၊ ထုိေသကၡရဟန္းတို႔ကို ပညာရွိတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕အပ္ကုန္၏။
၁၂။ အရိယာမဂ္လမ္းစဥ္ကို ခ်ီးမြမ္းကုန္ေသာ အခါခပ္သိမ္း တရား၌ ေပ်ာ္ေမြ႕ကုန္ ေသာ သတိရွိကုန္လ်က္ သံသရာသမုဒၵရာသို႔ ကူးသြားကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ (သစၥာေလးပါးကို) သိကုန္လတၱံ႕။
၁၃။ ငါ၏ ၿမဳိ႕ေတာ္ကို {ကပိလ၀တ္} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ခမည္းေတာ္ကို {သုေဒၶါဒနမင္း} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ငါ၏ မယ္ေတာ္ရင္းကို {မာယာမိဖုရား} ဟူ၍ လည္းေကာင္း ေခၚဆိုအပ္၏။
၁၄။ ငါသည္ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးႏွစ္တို႔ပတ္လံုး ထီးနန္းကို အုပ္စိုး၍ ေန၏၊ (ငါ့အား) ရမၼ သုရမၼ သုဘအားျဖင့္ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္သံုးေဆာင္တို႔သည္ ရွိကုန္၏။
၁၅။ ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ေမာင္းမတို႔သည္ ေလးေသာင္းရွိကုန္၏၊ (ငါ၏) မိဖုရားသည္{ဘဒၵကဥၥနာ} မည္၏၊ သားေတာ္သည္ {ရာဟုလာ}မည္၏။
၁၆။ ငါသည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကုိ ေတြ႕ျမင္၍ ျမင္းယာဥ္ျဖင့္ ေတာထြက္ေတာ္မူ၏၊ ေျခာက္ႏွစ္ပတ္လံုး ျပဳႏိုင္ခဲေသာ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုံ႔လအက်င့္ကုိ က်င့္ေတာ္ မူ၏။
၁၇။ ငါသည္ အလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါတို႔၏ ကိုးကြယ္ရာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ျဖစ္၍ ဗာရာဏသီၿမဳိ႕ ဣသိပတန (မိဂဒါ၀ုန္) သမင္ေတာ၌ ဓမၼစၾကာကုိ ေဟာေတာ္မူ အပ္၏။
၁၈။ ေကာလိတသည္ လည္းေကာင္း၊ ဥပတိႆသည္ လည္းေကာင္း ရဟန္း ႏွစ္ပါးတို႔သည္ ျမတ္ေသာ တပည့္ {အဂၢသာ၀က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ငါ၏ အနီး၌ လွည့္လည္လ်က္ရွိေသာ {အာနႏၵာ}သည္ အလုပ္အေကြၽး ရဟန္းမည္၏။ ေခမာ သည္ လည္းေကာင္း၊ ဥပၸလ၀ဏၰာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ တပည့္မ {အဂၢသာ၀ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၁၉။ စိတၱသည္ လည္းေကာင္း၊ ဟတၳာဠ၀ကသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဥပါသကာ {အဂၢဥပ႒က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ နႏၵာမာတာသည္ လည္းေကာင္း၊ ဥတၱရာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဥပါသိကာမ {အဂၢဥပ႒ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၂၀။ ငါသည္ ေညာင္ဗုဒၶေဟပင္ရင္း၌ ျမတ္ေသာ ေဗာဓိဉာဏ္ကို ရေတာ္မူ၏၊ တစ္လံမွ်ေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္သည္ ငါ့အား အခါခပ္သိမ္း ရွိ၏၊ ငါသည္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ေတာင္ ျမင့္ေတာ္မူ၏။
၂၁။ ဤယခုအခါ၌ အသက္တမ္းသည္ အႏွစ္တစ္ရာ အနည္းငယ္မွ်သာ ရွိ၏၊ ငါသည္ ထုိမွ်ေလာက္သာ အသက္တည္ေနလ်က္ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္း ကို ကယ္တင္ေတာ္မူ၏။
၂၂။ ငါသည္ ေနာက္၌ျဖစ္ေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းကို သိေစႏိုင္ေသာ တရားမီးရွဴး တုိင္ကို ထားၿပီးလွ်င္ {မီးစာကုန္ျခင္းေၾကာင့္ ၿငိမ္းေသာ မီးကဲ့သို႔} မၾကာမီပင္ တပည့္သား သံဃာႏွင့္အတူ ဤေလာက၌ပင္ ပရိနိဗၺာန္ စံရေပလတၱံ႕။
၂၃။ ထုိအတုမရွိေသာ တန္ခိုးေတာ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤဆယ္ပါးေသာ (အျခံအရံ) အားေတာ္ တန္ခိုးေတာ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ သံုးဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ ေယာက်္ားျမတ္ လကၡဏာတို႔ျဖင့္ အထူး ဆန္းၾကယ္သည့္ ဂုဏ္ကိုေဆာင္ေသာ ကိုယ္ေတာ္သည္လည္းေကာင္း-
၂၄။ ေနကဲ့သို႔ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာတို႔ကို ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ ေရာင္ျခည္ ေတာ္ေျခာက္သြယ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း ထုိအားလံုးသည္ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္ လတၱံ႕။
အလံုးစံုေသာသခၤါရတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးတို႔သာ ျဖစ္ကုန္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
ႏွစ္ဆယ့္ငါးခုေျမာက္ ေဂါတမဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္
