၁၇ - ဓမၼဒႆီဗုဒၶ၀င္
၁။ ထိုမ႑ကမၻာ၌ပင္လွ်င္ မ်ားေသာ အျခံအရံရွိေတာ္မူေသာ ဓမၼဒႆီျမတ္စြာ ဘုရားသည္ (ေမာဟ)အမိုက္ေမွာင္ကို ပယ္ေဖ်ာက္၍ နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာက ၌ အလြန္တင့္တယ္ေတာ္မူ၏။
၂။ အတုမရွိ တန္ခိုးႀကီးေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္ မူရာ၌ ကုေဋတစ္သိန္းေသာ လူနတ္ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ ေရွးဦးစြာ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၃။ အၾကင္အခါ ဓမၼဒႆီျမတ္စြာဘုရားသည္ သဥၨယရေသ့ကို ဆံုးမေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ ကုေဋကိုးဆယ္ေသာ လူနတ္ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၄။ အၾကင္အခါ သိၾကားမင္းသည္ ပရိသတ္ႏွင့္တကြ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ ေလ၏၊ ထိုအခါ ကုေဋရွစ္ဆယ္ေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း)ျဖစ္ေလ၏။
၅။ နတ္ထက္ နတ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏လည္း (ကိေလသာ) အညစ္အေၾကး ကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာ စိတ္ရွိကုန္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းတို႔သည္ သံုးႀကိမ္ျဖစ္ကုန္၏။
၆။ အၾကင္အခါ ဓမၼဒႆီျမတ္စြာဘုရားသည္ သရဏၿမိဳ႕၌ ၀ါကပ္ေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ ကုေဋတစ္သိန္းေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းသည္ ပထမအစည္း အေ၀း ျဖစ္ေလ၏။
၇။ ေနာက္တစ္ဖန္ အၾကင္အခါ၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နတ္ျပည္မွ လူ႕ျပည္သို႔ ႂကြလာေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ၌လည္း ကုေဋတစ္ရာေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀း သည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (အစည္းအေ၀း) ျဖစ္ေလ၏။
၈။ ေနာက္တစ္ဖန္ အၾကင္အခါ၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဓူတင္ဂုဏ္တို႔ကို ျပေတာ္ မူ၏၊ ထိုအခါ ကုေဋရွစ္ဆယ္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းသည္ သံုးႀကိမ္ ေျမာက္ (အစည္း အေ၀း) ျဖစ္ေလ၏။
၉။ ထိုအခါ ငါသည္ ေရွး၌ (အလွဴကို) လွဴခဲ့ေသာ သိၾကားမင္း ျဖစ္၏။ (ငါသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို) နတ္၌ ျဖစ္ေသာ နံ႔သာပန္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ တူရိယာျဖင့္ လည္းေကာင္း ႐ိုေသစြာ ပူေဇာ္ခဲ့၏။
၁၀။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း နတ္တို႔၏ အလယ္၌ ထိုင္ေန၍ ငါ့ကို ဤ သိၾကားမင္းသည္ ကမၻာတစ္ေထာင့္ ရွစ္ရာထက္၌ ဘုရားျဖစ္လတၱံ႕ဟု ဗ်ာဒိတ္ စကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။
၁၁။ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုပ္ငန္းကို အားထုတ္၍။ပ။ ဤ(ေဂါတမ) ျမတ္စြာ ဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ရပါလိုကုန္၏ (ဟု ဆုေတာင္းကုန္၏)။
၁၂။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကိုလည္း ၾကားနာရ၍ စိတ္ကို အလြန္ ၾကည္ညိဳ ေစခဲ့၏၊ ပါရမီဆယ္ပါးတို႔ကို ျဖည့္က်င့္ျခင္းငွါ လြန္ကဲေသာ အက်င့္ကို ေဆာက္ တည္ခဲ့၏။
၁၃။ ဓမၼဒႆီျမတ္စြာဘုရား၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ {သရဏ} မည္၏၊ (ခမည္းေတာ္) မင္းသည္ {သရဏမင္း} မည္၏၊ မယ္ေတာ္သည္ {သုနႏၵာမိဖုရား} မည္၏။
၁၄။ ထိုဘုရားေလာင္းသည္ အႏွစ္ရွစ္ေထာင္တို႔ပတ္လံုး ထီးနန္းကို အုပ္စိုး၍ ေန၏၊ (ထိုဘုရားေလာင္းအား) အရဇ ၀ိရဇ သုဒႆနအားျဖင့္ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္သံုးေဆာင္တို႔ သည္ရွိကုန္၏။
၁၅။ ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ေမာင္းမေပါင္း ေလးေသာင္း သံုးေထာင္ * တို႔လည္း ရွိကုန္၏၊ မိဖုရားသည္ {၀ိစိေကာဠိ} မည္၏၊ သားေတာ္သည္ {ပုည ၀ၯန} မည္၏။
၁၆။ ဘုရားေလာင္းသည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကို ေတြ႕ျမင္၍ ျပာသာဒ္ျဖင့္ ေတာထြက္ ေတာ္မူ၏၊ ခုနစ္ရက္ပတ္လံုး ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုံ႔လအက်င့္ကို က်င့္ေတာ္မူ၏။
၁၇။ ႀကီးျမတ္ေသာ လုံ႔လရွိေတာ္မူေသာ လူတို႔ထက္ျမတ္ေတာ္မူေသာ ဓမၼဒႆီ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ ျဖစ္၍ မိဂဒါ၀ုန္ (သမင္ေတာ) ၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၁၈။ ပဒုမသည္ လည္းေကာင္း၊ ဖုႆေဒ၀သည္ လည္းေကာင္း ဓမၼဒႆီျမတ္စြာ ဘုရား၏ ျမတ္ေသာ တပည့္ {အဂၢသာ၀က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ အလုပ္အေကြၽးသည္ {သုေနတၱ} မည္၏။
၁၉။ ေခမာသည္ လည္းေကာင္း၊ သစၥနာမာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ တပည့္မ {အဂၢသာ၀ိကာ}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ေဗာဓိပင္ကို သံသတ္ပင္ဟူ၍ ေခၚဆို အပ္၏။
၂၀။ သုဘဒၵသည္ လည္းေကာင္း၊ ကဋိႆဟသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယကာ {အဂၢဥပ႒က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ သာဠိယာသည္ လည္း ေကာင္း၊ ကဠိယာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာအလုပ္အေကြၽး ဒါယိကာမ {အဂၢဥပ႒ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၂၁။ အတုမရွိေသာ ဘုရားရွင္ႏွင့္သာ တူေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္း အေတာင္ရွစ္ဆယ္ ျမင့္လ်က္ ေလာကဓာတ္ တစ္ေသာင္း၌ တန္ခိုးျဖင့္ အလြန္တင့္တယ္ေတာ္မူ၏။
၂၂။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာင္းစြာ ပြင့္ေသာ အင္ၾကင္းပင္မင္းကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌ လွ်ပ္စစ္ႏြယ္ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ေနမြန္းတည့္ခ်ိန္၌ ေနမင္းကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဤအတူ အလြန္ တင့္တယ္ေတာ္မူေလ၏။
၂၃။ အတုမဲ့ တန္ခိုးရွိေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ အသက္သည္ (လူတို႔ အသက္ႏွင့္) အညီအမွ်ပင္ျဖစ္ေလ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အႏွစ္တစ္သိန္းတို႔ ပတ္လံုး ေလာက၌ တည္ေနေတာ္မူ၏။
၂၄။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အလင္းေရာင္ကိုျပ၍ သာသနာေတာ္ကို အညစ္ အေၾကး ကင္းေအာင္ ျပဳၿပီးလွ်င္ {ေကာင္းကင္၌ ေရြ႕ေလ်ာသြားေသာ လမင္းကဲ့ သို႔} တပည့္သာ၀ကႏွင့္တကြ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူ၏။
၂၅။ ဓမၼဒႆီျမတ္စြာဘုရားသည္ သာလာရာမေက်ာင္းတိုက္၌ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္ မူ၏၊ ထိုေက်ာင္းတိုက္၌ပင္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ေစတီေတာ္သည္ သံုးယူဇနာျမင့္ လ်က္ တည္ရွိေလသတည္း။
ဆယ့္ငါးခုေျမာက္ ဓမၼဒႆီဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္
* ။ အ႒ကထာ၌ သာဓိကံ သတသဟႆံ ရွိ၏။
