ဥဒကူပမာသုတ္-
ရဟန္းတုိ႔ ...
ေလာက၌ ေရဥပမာရွိကုန္ေသာ ဤပုဂၢဳိလ္ ခုနစ္မ်ဳိးတုိ႔သည္ ထင္ရွား ရွိကုန္၏။
အဘယ္ ခုနစ္မ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ-
၁။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ တစ္ႀကိမ္ နစ္ျမဳပ္ေသာ္ နစ္ျမဳပ္ေတာ့သည္သာ ျဖစ္၏။
၂။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ နစ္ျမဳပ္ျပန္၏။
၃။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ တည္၏။
၄။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ ၾကည့္႐ႈ၏၊ ထုိမွ ဤမွ ၾကည့္႐ႈ၏။
၅။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ ကူး၏။
၆။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ ေထာက္တည္ ရာသုိ႔ ေရာက္၏။
၇။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ ကူးေျမာက္၏၊ ကမ္းတစ္ဖက္သုိ႔ ေရာက္၏၊ (နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ) ၾကည္းကုန္းထက္၌ တည္၏၊ မေကာင္းမႈကုိ အပျပဳၿပီး ျဖစ္၏။
၁...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ တစ္ႀကိမ္နစ္ျမဳပ္လွ်င္ နစ္ျမဳပ္ေတာ့သည္ သာ ျဖစ္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္
စင္စစ္ မည္းညစ္ကုန္ေသာ အကုသုိလ္ တရားတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ တစ္ႀကိမ္နစ္ျမဳပ္လွ်င္ နစ္ျမဳပ္ေတာ့သည္သာ ျဖစ္၏။
၂...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ နစ္ျမဳပ္ျပန္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌
သဒၶါ တရားသည္ ေကာင္းျမတ္၏၊
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏၊
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏။
ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌ ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိသဒၶါတရားသည္၊
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိဟိရီသည္၊
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထိုၾသတၱပၸသည္၊
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိ၀ီရိယသည္၊
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိပညာသည္ မတည္၊ မတုိးပြါး၊ ဆုတ္ယုတ္သည္ သာလွ်င္တည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ နစ္ျမဳပ္ျပန္၏။
၃...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ တည္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌
သဒၶါ တရားသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌ ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိသဒၶါ တရားသည္ မဆုတ္ယုတ္၊ မတုိးပြါး၊ တည္၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိဟိရီသည္ မဆုတ္ယုတ္၊ မတုိးပြါး၊ တည္၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထိုၾသတၱပၸသည္ မဆုတ္ယုတ္၊ မတုိးပြါး၊ တည္၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိ၀ီရိယသည္ မဆုတ္ယုတ္၊ မတုိးပြါး၊ တည္၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိပညာသည္ မဆုတ္ယုတ္၊ မတုိးပြါး၊ (တည္ျမဲတုိင္း) တည္တံ့၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ တည္၏။
၄...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ၾကည့္႐ႈသနည္း၊
ထုိမွ ဤမွ ၾကည့္႐ႈ သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌
သဒၶါတရားသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ သံုးပါးေသာ သံေယာဇဥ္ {အေႏွာင္အဖြဲ႔}တုိ႔၏ အႂကြင္းမဲ့ကုန္ျခင္း ေၾကာင့္ အပါယ္သုိ႔က်ျခင္းသေဘာမရွိေသာ ကိန္းေသျမဲေသာ အထက္မဂ္သံုးပါး လွ်င္ လားရာရွိေသာ ေသာတာပန္ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ၾကည့္႐ႈ၏၊ ထုိမွဤမွ ၾကည့္႐ႈ၏။
၅...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ကူးသနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌
သဒၶါတရား သည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌ ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ သံုးပါးေသာ သံေယာဇဥ္ {အေႏွာင္အဖြဲ႔}တုိ႔၏ အႂကြင္းမဲ့ကုန္ျခင္း ေၾကာင့္ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟတုိ႔ ေခါင္းပါးသည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္ တစ္ႀကိမ္သာလွ်င္ ကာမဘံုသုိ႔ လာ၍ ၀ဋ္ဒုကၡ၏ အဆံုးကုိျပဳေသာ သကဒါဂါမ္ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ကူး၏။
၆...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ ေထာက္တည္ရာသုိ႔ ေရာက္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္တရားတုိ႔၌
သဒၶါတရားသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌ ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ ေအာက္ပုိင္း သံေယာဇဥ္ {အေႏွာင္အဖြဲ႔} ငါးပါးတုိ႔၏ အႂကြင္းမဲ့ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ ျဗဟၼာ့ဘံု၌ ဥပပတ္ ပဋိသေႏၶေန၍ ထုိဘံု၌သာလွ်င္ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳမည့္ ထုိဘံုမွ ျပန္လည္ျခင္း သေဘာ မရွိသူ အနာဂါမ္ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ေထာက္တည္ရာသုိ႔ ေရာက္၏။
၇...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ကူးေျမာက္သူ ကမ္းတစ္ဖက္သုိ႔ ေရာက္သူ (နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ) ၾကည္းကုန္းထက္၌ တည္၍ မေကာင္းမႈကုိ အပျပဳၿပီးသူ ျဖစ္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌ သဒၶါတရားသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ကုသုိလ္တရားတုိ႔၌ ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ အာသေ၀ါ တရားတုိ႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေ၀ါ တရားကင္း ေသာ လြတ္ေျမာက္ေသာ (အရဟတၱဖုိလ္) စိတ္ႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေသာ (အရဟ တၱဖုိလ္) ပညာကုိ ယခု ဘ၀၌ပင္လွ်င္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ ကုိယ္တုိင္ မ်က္ေမွာက္ ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေန၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ကူးေျမာက္သူ ကမ္းတစ္ဖက္သုိ႔ ေရာက္သူ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ ၾကည္းကုန္းထက္၌ တည္သူ မေကာင္းမႈကုိ အပျပဳၿပီးသူ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ေလာက၌ ေရဥပမာ ရွိကုန္ေသာ
ဤပုဂၢဳိလ္ ခုနစ္မ်ဳိးတုိ႔သည္ ထင္ရွားရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၅ - ဥဒကူပမာသုတ္၊ အႏုသယ၀ဂ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ရဟန္းတုိ႔ ...
ေလာက၌ ေရဥပမာရွိကုန္ေသာ ဤပုဂၢဳိလ္ ခုနစ္မ်ဳိးတုိ႔သည္ ထင္ရွား ရွိကုန္၏။
အဘယ္ ခုနစ္မ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ-
၁။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ တစ္ႀကိမ္ နစ္ျမဳပ္ေသာ္ နစ္ျမဳပ္ေတာ့သည္သာ ျဖစ္၏။
၂။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ နစ္ျမဳပ္ျပန္၏။
၃။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ တည္၏။
၄။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ ၾကည့္႐ႈ၏၊ ထုိမွ ဤမွ ၾကည့္႐ႈ၏။
၅။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ ကူး၏။
၆။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ ေထာက္တည္ ရာသုိ႔ ေရာက္၏။
၇။ ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ ကူးေျမာက္၏၊ ကမ္းတစ္ဖက္သုိ႔ ေရာက္၏၊ (နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ) ၾကည္းကုန္းထက္၌ တည္၏၊ မေကာင္းမႈကုိ အပျပဳၿပီး ျဖစ္၏။
၁...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ တစ္ႀကိမ္နစ္ျမဳပ္လွ်င္ နစ္ျမဳပ္ေတာ့သည္ သာ ျဖစ္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္
စင္စစ္ မည္းညစ္ကုန္ေသာ အကုသုိလ္ တရားတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ တစ္ႀကိမ္နစ္ျမဳပ္လွ်င္ နစ္ျမဳပ္ေတာ့သည္သာ ျဖစ္၏။
၂...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ နစ္ျမဳပ္ျပန္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌
သဒၶါ တရားသည္ ေကာင္းျမတ္၏၊
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏၊
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏။
ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌ ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိသဒၶါတရားသည္၊
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိဟိရီသည္၊
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထိုၾသတၱပၸသည္၊
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိ၀ီရိယသည္၊
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိပညာသည္ မတည္၊ မတုိးပြါး၊ ဆုတ္ယုတ္သည္ သာလွ်င္တည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ နစ္ျမဳပ္ျပန္၏။
၃...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ တည္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌
သဒၶါ တရားသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌ ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိသဒၶါ တရားသည္ မဆုတ္ယုတ္၊ မတုိးပြါး၊ တည္၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိဟိရီသည္ မဆုတ္ယုတ္၊ မတုိးပြါး၊ တည္၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထိုၾသတၱပၸသည္ မဆုတ္ယုတ္၊ မတုိးပြါး၊ တည္၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိ၀ီရိယသည္ မဆုတ္ယုတ္၊ မတုိးပြါး၊ တည္၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္၏ ထုိပညာသည္ မဆုတ္ယုတ္၊ မတုိးပြါး၊ (တည္ျမဲတုိင္း) တည္တံ့၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ တည္၏။
၄...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ၾကည့္႐ႈသနည္း၊
ထုိမွ ဤမွ ၾကည့္႐ႈ သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌
သဒၶါတရားသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ သံုးပါးေသာ သံေယာဇဥ္ {အေႏွာင္အဖြဲ႔}တုိ႔၏ အႂကြင္းမဲ့ကုန္ျခင္း ေၾကာင့္ အပါယ္သုိ႔က်ျခင္းသေဘာမရွိေသာ ကိန္းေသျမဲေသာ အထက္မဂ္သံုးပါး လွ်င္ လားရာရွိေသာ ေသာတာပန္ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ၾကည့္႐ႈ၏၊ ထုိမွဤမွ ၾကည့္႐ႈ၏။
၅...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ကူးသနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌
သဒၶါတရား သည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌ ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ သံုးပါးေသာ သံေယာဇဥ္ {အေႏွာင္အဖြဲ႔}တုိ႔၏ အႂကြင္းမဲ့ကုန္ျခင္း ေၾကာင့္ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟတုိ႔ ေခါင္းပါးသည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္ တစ္ႀကိမ္သာလွ်င္ ကာမဘံုသုိ႔ လာ၍ ၀ဋ္ဒုကၡ၏ အဆံုးကုိျပဳေသာ သကဒါဂါမ္ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ကူး၏။
၆...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီးလွ်င္ ေထာက္တည္ရာသုိ႔ ေရာက္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္တရားတုိ႔၌
သဒၶါတရားသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌ ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ ေအာက္ပုိင္း သံေယာဇဥ္ {အေႏွာင္အဖြဲ႔} ငါးပါးတုိ႔၏ အႂကြင္းမဲ့ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ ျဗဟၼာ့ဘံု၌ ဥပပတ္ ပဋိသေႏၶေန၍ ထုိဘံု၌သာလွ်င္ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳမည့္ ထုိဘံုမွ ျပန္လည္ျခင္း သေဘာ မရွိသူ အနာဂါမ္ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ေထာက္တည္ရာသုိ႔ ေရာက္၏။
၇...
ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ကူးေျမာက္သူ ကမ္းတစ္ဖက္သုိ႔ ေရာက္သူ (နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ) ၾကည္းကုန္းထက္၌ တည္၍ မေကာင္းမႈကုိ အပျပဳၿပီးသူ ျဖစ္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌ သဒၶါတရားသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ဟိရီသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ၾသတၱပၸသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
၀ီရိယသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ကုသုိလ္တရားတုိ႔၌ ပညာသည္ ေကာင္းျမတ္၏ ဟု ေပၚလာ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ အာသေ၀ါ တရားတုိ႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေ၀ါ တရားကင္း ေသာ လြတ္ေျမာက္ေသာ (အရဟတၱဖုိလ္) စိတ္ႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေသာ (အရဟ တၱဖုိလ္) ပညာကုိ ယခု ဘ၀၌ပင္လွ်င္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ ကုိယ္တုိင္ မ်က္ေမွာက္ ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေန၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ေပၚၿပီး၍ ကူးေျမာက္သူ ကမ္းတစ္ဖက္သုိ႔ ေရာက္သူ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ ၾကည္းကုန္းထက္၌ တည္သူ မေကာင္းမႈကုိ အပျပဳၿပီးသူ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ေလာက၌ ေရဥပမာ ရွိကုန္ေသာ
ဤပုဂၢဳိလ္ ခုနစ္မ်ဳိးတုိ႔သည္ ထင္ရွားရွိကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၅ - ဥဒကူပမာသုတ္၊ အႏုသယ၀ဂ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
