ဘယသုတ္- (ေဘး)
ရဟန္းတို႔ ...
{{အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ{အမာတာပုတၱိကေဘး}တို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိး တို႔တည္း}} ဟု အၾကားအျမင္မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။
အဘယ္ သံုးမ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-
၁...
ရဟန္းတို႔ မီးႀကီးစြာ စြဲေလာင္ေသာ အခါသည္ ျဖစ္တတ္၏၊ မီးႀကီးစြာ စြဲေလာင္ သည္ရွိေသာ္ ထို မီးသည္ ရြာတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ နိဂံုးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ၿမဳိ႕တို႔ကို လည္းေကာင္း စြဲေလာင္ အပ္ကုန္၏၊ ရြာ နိဂံုး ၿမဳိ႕တို႔ကို စြဲေလာင္အပ္ ကုန္သည္ရွိေသာ္ ထိုသို႔ ေလာင္ရာ၌ အမိသည္လည္း ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ သားကို ေတြ႕ခြင့္မရ၊ သားသည္လည္း ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ အမိကို ေတြ႕ခြင့္မရ။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အမိႏွင့္ သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ {{ပဌမ အမာတာ ပုတၱိကေဘး တည္း}} ဟု အၾကားအျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။
၂...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား မိုးႀကီးစြာ ရြာသြန္းေသာ အခါသည္ ျဖစ္တတ္၏၊ မိုးႀကီးစြာ ရြာသြန္းသည္ ရွိေသာ္ ႀကီးစြာေသာ ေရအလ်ဥ္သည္ ျဖစ္၏၊ ႀကီးစြာ ေသာ ေရအလ်ဥ္ ျဖစ္လတ္ေသာ္ ထို ေရအလ်ဥ္သည္ ရြာတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ နိဂံုးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ၿမဳိ႕တို႔ကို လည္းေကာင္း ေမ်ာေစအပ္ ကုန္၏။ ရြာ နိဂံုး ၿမဳိ႕တို႔ကို ေမ်ာေစအပ္ကုန္သည္ရွိ္ေသာ္ ထိုသို႔ ေမ်ာေစရာ၌ အမိသည္လည္း ကာကြယ္ ႏိုင္ေသာ သားကို ေတြ႕ခြင့္မရ၊ သားသည္လည္း ကာကြယ္ ႏိုင္ေသာ အမိကို ေတြ႕ခြင့္မရ။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ ႏိုင္ေသာ {{ဒုတိယ အမာတာပုတၱိက ေဘးတည္း}} ဟု အၾကား အျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။
၃...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ေတာပုန္းေသာင္းက်န္းမႈေဘး ေတြ႕ၾကံဳ၍ ဇနပုဒ္ ေနသူ တို႔သည္ (ပစၥည္းမ်ားကို) ယာဥ္ျဖင့္ တင္ေဆာင္ကာ ထို ထို အရပ္သို႔ ထြက္ေျပးရေသာ အခါသည္ ျဖစ္တတ္၏၊ ေတာပုန္းေသာင္းက်န္းမႈေဘး ေတြ႕ၾကံဳ ၍ ဇနပုဒ္ေနသူတို႔ (ပစၥည္း မ်ားကို) ယာဥ္ျဖင့္ တင္ေဆာင္ကာ ထို ထို အရပ္သို႔ ထြက္ေျပးရသည္ရွိေသာ္ ထိုသို႔ ထြက္ေျပး ရာ၌ အမိသည္ ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ သားကို ေတြ႕ခြင့္မရ၊ သားသည္လည္း ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ အမိကို ေတြ႕ခြင့္မရ။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ {{တတိယ အမာတာပုတၱိကေဘး တည္း}} ဟု အၾကားအျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။
ရဟန္းတို႔ {{အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးတို႔သည္ ဤ သံုးမ်ဳိး တို႔တည္း}} ဟု အၾကားအျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။
ရဟန္းတို႔ ထို သံုးမ်ဳိးတို႔ကို အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးတို႔ လည္း ျဖစ္ကုန္လ်က္သာလွ်င္ {{အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးတို႔}} ဟု အၾကား အျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။ ပ-၁-၂-၃။
ရဟန္းတို႔ ...
အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးတို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ သံုးမ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ-
အိုေဘး၊ နာေဘး၊ ေသေဘးတို႔တည္း။
၁...
ရဟန္းတို႔ အမိသည္ {{ငါ အိုပါအံ့၊ ငါ၏ သား မအိုပါေစလင့္}} ဟု အိုမင္းေသာ သားကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္၊ သားသည္လည္း {{ငါ အိုပါအံ့၊ ငါ၏ အမိ မအိုပါေစလင့္}} ဟု အိုမင္းေသာ အမိကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္။
၂...
ရဟန္းတို႔ အမိသည္ {{ငါ နာပါအံ့၊ ငါ၏ သား မနာပါေစလင့္}} ဟု နာေသာ သားကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္၊ သားသည္လည္း {{ငါ နာပါအံ့၊ ငါ၏ အမိ္ မနာပါေစလင့္}}ဟု နာေသာ အမိကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္။
၃...
ရဟန္းတို႔ အမိသည္ {{ငါ ေသပါအံ့၊ ငါ၏ သား မေသပါေစလင့္}} ဟု ေသေသာ သားကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္၊ သားသည္လည္း {{ငါ ေသပါအံ့၊ ငါ၏ အမိ မေသပါေစလင့္}} ဟု ေသေသာ အမိကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္။
အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးတို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤအမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘး သံုးမ်ဳိးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ဤအမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးသံုးမ်ဳိး တို႔ကို လည္းေကာင္း ပယ္ရန္ လြတ္ေျမာက္ရန္ လမ္းစဥ္ အက်င့္သည္ ရွိ၏။
ရဟန္းတို႔ လြတ္ေျမာက္ရန္ လမ္းစဥ္အက်င့္ဟူသည္ အဘယ္နည္း-
အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ ဤအရိယမဂ္ ပင္တည္း။
၁။ ေကာင္းစြာ သိျမင္မႈ {သမၼာဒိ႒ိ}၊
၂။ ေကာင္းစြာ ၾကံစည္မႈ {သမၼာသကၤပၸ}၊
၃။ ေကာင္းစြာေျပာဆုိမႈ {သမၼာ၀ါစာ}၊
၄။ ေကာင္းစြာ ျပဳလုပ္မႈ {သမၼာကမၼႏၲ}၊
၅။ ေကာင္းစြာ အသက္ေမြးမႈ {သမၼာအာဇီ၀}၊
၆။ ေကာင္းစြာ အားထုတ္မႈ {သမၼာ၀ါယာမ}၊
၇။ ေကာင္းစြာ ေအာက္ေမ့မႈ {သမၼာသတိ}၊
၈။ ေကာင္းစြာ တည္ၾကည္မႈ {သမၼာ သမာဓိ} တို႔ေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း ကာကြယ္ ႏိုင္ေသာ ေဘးသံုးမ်ဳိး တို႔ကို လည္းေကာင္း၊ အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ ႏိုင္ေသာ ေဘးသံုးမ်ဳိး တို႔ကို လည္းေကာင္း ပယ္ရန္ လြတ္ေျမာက္ရန္ လမ္းစဥ္ အက်င့္ေကာင္းတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၂ - ဘယသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
မဂၢင္ရွစ္ပါး ေလ့လာလိုပါေသးလွ်င္...
ရဟန္းတို႔ ...
{{အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ{အမာတာပုတၱိကေဘး}တို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိး တို႔တည္း}} ဟု အၾကားအျမင္မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။
အဘယ္ သံုးမ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-
၁...
ရဟန္းတို႔ မီးႀကီးစြာ စြဲေလာင္ေသာ အခါသည္ ျဖစ္တတ္၏၊ မီးႀကီးစြာ စြဲေလာင္ သည္ရွိေသာ္ ထို မီးသည္ ရြာတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ နိဂံုးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ၿမဳိ႕တို႔ကို လည္းေကာင္း စြဲေလာင္ အပ္ကုန္၏၊ ရြာ နိဂံုး ၿမဳိ႕တို႔ကို စြဲေလာင္အပ္ ကုန္သည္ရွိေသာ္ ထိုသို႔ ေလာင္ရာ၌ အမိသည္လည္း ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ သားကို ေတြ႕ခြင့္မရ၊ သားသည္လည္း ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ အမိကို ေတြ႕ခြင့္မရ။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အမိႏွင့္ သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ {{ပဌမ အမာတာ ပုတၱိကေဘး တည္း}} ဟု အၾကားအျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။
၂...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား မိုးႀကီးစြာ ရြာသြန္းေသာ အခါသည္ ျဖစ္တတ္၏၊ မိုးႀကီးစြာ ရြာသြန္းသည္ ရွိေသာ္ ႀကီးစြာေသာ ေရအလ်ဥ္သည္ ျဖစ္၏၊ ႀကီးစြာ ေသာ ေရအလ်ဥ္ ျဖစ္လတ္ေသာ္ ထို ေရအလ်ဥ္သည္ ရြာတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ နိဂံုးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ၿမဳိ႕တို႔ကို လည္းေကာင္း ေမ်ာေစအပ္ ကုန္၏။ ရြာ နိဂံုး ၿမဳိ႕တို႔ကို ေမ်ာေစအပ္ကုန္သည္ရွိ္ေသာ္ ထိုသို႔ ေမ်ာေစရာ၌ အမိသည္လည္း ကာကြယ္ ႏိုင္ေသာ သားကို ေတြ႕ခြင့္မရ၊ သားသည္လည္း ကာကြယ္ ႏိုင္ေသာ အမိကို ေတြ႕ခြင့္မရ။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ ႏိုင္ေသာ {{ဒုတိယ အမာတာပုတၱိက ေဘးတည္း}} ဟု အၾကား အျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။
၃...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ေတာပုန္းေသာင္းက်န္းမႈေဘး ေတြ႕ၾကံဳ၍ ဇနပုဒ္ ေနသူ တို႔သည္ (ပစၥည္းမ်ားကို) ယာဥ္ျဖင့္ တင္ေဆာင္ကာ ထို ထို အရပ္သို႔ ထြက္ေျပးရေသာ အခါသည္ ျဖစ္တတ္၏၊ ေတာပုန္းေသာင္းက်န္းမႈေဘး ေတြ႕ၾကံဳ ၍ ဇနပုဒ္ေနသူတို႔ (ပစၥည္း မ်ားကို) ယာဥ္ျဖင့္ တင္ေဆာင္ကာ ထို ထို အရပ္သို႔ ထြက္ေျပးရသည္ရွိေသာ္ ထိုသို႔ ထြက္ေျပး ရာ၌ အမိသည္ ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ သားကို ေတြ႕ခြင့္မရ၊ သားသည္လည္း ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ အမိကို ေတြ႕ခြင့္မရ။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ {{တတိယ အမာတာပုတၱိကေဘး တည္း}} ဟု အၾကားအျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။
ရဟန္းတို႔ {{အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးတို႔သည္ ဤ သံုးမ်ဳိး တို႔တည္း}} ဟု အၾကားအျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။
ရဟန္းတို႔ ထို သံုးမ်ဳိးတို႔ကို အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးတို႔ လည္း ျဖစ္ကုန္လ်က္သာလွ်င္ {{အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးတို႔}} ဟု အၾကား အျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ဆို၏။ ပ-၁-၂-၃။
ရဟန္းတို႔ ...
အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးတို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ သံုးမ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ-
အိုေဘး၊ နာေဘး၊ ေသေဘးတို႔တည္း။
၁...
ရဟန္းတို႔ အမိသည္ {{ငါ အိုပါအံ့၊ ငါ၏ သား မအိုပါေစလင့္}} ဟု အိုမင္းေသာ သားကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္၊ သားသည္လည္း {{ငါ အိုပါအံ့၊ ငါ၏ အမိ မအိုပါေစလင့္}} ဟု အိုမင္းေသာ အမိကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္။
၂...
ရဟန္းတို႔ အမိသည္ {{ငါ နာပါအံ့၊ ငါ၏ သား မနာပါေစလင့္}} ဟု နာေသာ သားကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္၊ သားသည္လည္း {{ငါ နာပါအံ့၊ ငါ၏ အမိ္ မနာပါေစလင့္}}ဟု နာေသာ အမိကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္။
၃...
ရဟန္းတို႔ အမိသည္ {{ငါ ေသပါအံ့၊ ငါ၏ သား မေသပါေစလင့္}} ဟု ေသေသာ သားကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္၊ သားသည္လည္း {{ငါ ေသပါအံ့၊ ငါ၏ အမိ မေသပါေစလင့္}} ဟု ေသေသာ အမိကို ကာကြယ္ခြင့္ မရႏိုင္။
အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးတို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤအမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘး သံုးမ်ဳိးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ဤအမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေဘးသံုးမ်ဳိး တို႔ကို လည္းေကာင္း ပယ္ရန္ လြတ္ေျမာက္ရန္ လမ္းစဥ္ အက်င့္သည္ ရွိ၏။
ရဟန္းတို႔ လြတ္ေျမာက္ရန္ လမ္းစဥ္အက်င့္ဟူသည္ အဘယ္နည္း-
အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ ဤအရိယမဂ္ ပင္တည္း။
၁။ ေကာင္းစြာ သိျမင္မႈ {သမၼာဒိ႒ိ}၊
၂။ ေကာင္းစြာ ၾကံစည္မႈ {သမၼာသကၤပၸ}၊
၃။ ေကာင္းစြာေျပာဆုိမႈ {သမၼာ၀ါစာ}၊
၄။ ေကာင္းစြာ ျပဳလုပ္မႈ {သမၼာကမၼႏၲ}၊
၅။ ေကာင္းစြာ အသက္ေမြးမႈ {သမၼာအာဇီ၀}၊
၆။ ေကာင္းစြာ အားထုတ္မႈ {သမၼာ၀ါယာမ}၊
၇။ ေကာင္းစြာ ေအာက္ေမ့မႈ {သမၼာသတိ}၊
၈။ ေကာင္းစြာ တည္ၾကည္မႈ {သမၼာ သမာဓိ} တို႔ေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း ကာကြယ္ ႏိုင္ေသာ ေဘးသံုးမ်ဳိး တို႔ကို လည္းေကာင္း၊ အမိႏွင့္သား အခ်င္းခ်င္း မကာကြယ္ ႏိုင္ေသာ ေဘးသံုးမ်ဳိး တို႔ကို လည္းေကာင္း ပယ္ရန္ လြတ္ေျမာက္ရန္ လမ္းစဥ္ အက်င့္ေကာင္းတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၂ - ဘယသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
မဂၢင္ရွစ္ပါး ေလ့လာလိုပါေသးလွ်င္...
