ေရႊေငြကိုအပ္လွ်င္
သားမယား ကာမဂုဏ္ငါးပါးလည္း အပ္ကုန္၏
မဏိစူဠကသုတ္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔ကို အစာေကြၽးရာ ျဖစ္ေသာ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ နန္းေတာ္တြင္ အညီအညြတ္ စုေ၀းထိုင္ေနေသာ မင္းပရိသတ္၌ {{သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာ ဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔အား ေရႊေငြသည္ အပ္၏၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔သည္ ေရႊေငြကို သာယာကုန္၏၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔သည္ ေရႊေငြကို ခံယူကုန္၏}} ဟူေသာ အၾကားစကားသည္ ျဖစ္ေပၚ၏။
ထိုအခါ မဏိစူဠကရြာသူႀကီးသည္ ထိုပရိသတ္၌ ထိုင္လ်က္ ရွိ၏၊ ထိုအခါ မဏိစူဠကရြာသူႀကီးသည္ ထိုပရိသတ္ကို {{အရွင္တို႔ ဤသို႔ မဆိုၾကကုန္လင့္၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔အား ေရႊေငြသည္ မအပ္၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔သည္ ေရႊေငြကို မသာယာကုန္၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔သည္ ေရႊေငြကို မခံယူကုန္၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔ သည္ ေက်ာက္မ်က္ႏွင့္ ေရႊေငြကို ပယ္ထားကုန္၏၊ ေရႊေငြမွ ကင္းကုန္၏}} ဟု ေျပာေလ၏။
မဏိစူဠကရြာသူႀကီးသည္ ထိုပရိသတ္ကို သိေစျခင္းငွါ စြမ္းႏိုင္ေလ၏။
ထို႔ေနာက္ မဏိစူဠကရြာသူႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ {{ျမတ္စြာဘုရား ယခု နန္းေတာ္တြင္း၀ယ္ စုေ၀းထိုင္ေနေသာ မင္းပရိသတ္၌ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ သား ရဟန္းတို႔အား ေရႊေငြသည္ အပ္၏၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းမ်ားတို႔သည္ ေရႊေငြကို သာယာကုန္၏၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔သည္ ေရႊေငြကို ခံယူကုန္၏}} ဟူေသာ ဤအၾကားစကားသည္ ျဖစ္ေပၚ၏။
အသွ်င္ဘုရား ဤသို႔ဆိုေသာ္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ထိုပရိသတ္ကို {{အရွင္တို႔ ဤသို႔ မဆိုၾကကုန္လင့္၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔အား ေရႊေငြသည္ မအပ္၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔ သည္ ေရႊေငြကို မသာယာကုန္၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔သည္ ေရႊေငြကိုမခံယူကုန္၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ သားရဟန္းတို႔သည္ ေက်ာက္မ်က္ႏွင့္ ေရႊေငြကို ပယ္ထားကုန္၏၊ ေရႊေငြမွ ကင္း ကုန္၏}} ဟု ေျပာပါ၏၊
အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ထိုပရိသတ္ကို သိေစျခင္းငွါ စြမ္းႏိုင္ပါ၏၊
အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ဆိုေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ အတိုင္း ဆိုသည္လည္း ျဖစ္ပါ၏ေလာ၊ ျမတ္စြာဘုရားကို မဟုတ္မမွန္ မစြပ္စြဲသည္ မည္ပါ၏ေလာ၊ တရားေတာ္အား ေလ်ာ္ေသာတရားကိုလည္း ဆိုသည္ မည္ပါ၏ ေလာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ၀ါဒကို အတုယူ၍ ေျပာျခင္းသည္ အေၾကာင္းႏွင့္ တကြ ျဖစ္၍ အကဲ့ရဲ႕ ခံရျခင္းသို႔ အနည္းငယ္မွ် မေရာက္ဘဲ ရွိပါ၏ေလာဟု ေလွ်ာက္၏။
ရြာသူႀကီး စင္စစ္ သင္သည္ ဤသို႔ ဆိုေသာ္ ငါ၏ စကားအတိုင္း ဆိုသည္လည္း ျဖစ္၏၊ ငါ့ကို မဟုတ္မွန္ မစြပ္စြဲသည္လည္း ျဖစ္၏၊ တရားေတာ္ အားေလ်ာ္ေသာ တရားကို ဆိုသည္လည္း မည္၏၊ ငါ၏ ၀ါဒကို အတုယူ၍ ေျပာျခင္းသည္ အေၾကာင္းႏွင့္တကြျဖစ္၍ အကဲ့ရဲ႕ ခံရျခင္းသို႔ အနည္းငယ္မွ် မေရာက္။
ရြာသူႀကီး မွန္လွေပ၏...
သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔အား ေရႊေငြသည္ မအပ္၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔သည္ ေရႊေငြကို
မသာယာကုန္၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းတို႔သည္ ေရႊေငြကို မခံယူကုန္၊ သာကီ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္း တို႔သည္ ေက်ာက္မ်က္ႏွင့္ ေရႊေငြကို ပယ္ထားကုန္၏၊ ေရႊေငြမွ ကင္းကုန္၏။ ရြာသူႀကီး ေရႊေငြကို အပ္ေသာသူအား (သားမယား) ကာမဂုဏ္ ငါးပါးတို႔သည္ အပ္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္ငါးပါး အပ္ေသာသူကို စင္စစ္အားျဖင့္ {{ရဟန္းသေဘာ မရွိ၊ သာကီ ၀င္မင္းသား ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သေဘာမရွိ}} ဟု မွတ္ေလေလာ့။
ရြာသူႀကီး စင္စစ္ေသာ္ကား ငါသည္ ဤသို႔ ေဟာ၏-
{{ျမက္ကိုအလိုရွိေသာ သူသည္ ျမက္ကို ရွာသင့္၏၊ သစ္သားကို အလိုရွိေသာ သူသည္ သစ္သားကို ရွာသင့္၏၊ လွည္းကို အလိုရွိေသာ သူသည္ လွည္းကို ရွာသင့္၏၊ (အလုပ္သမား) ေယာက်္ားကို အလိုရွိေသာ သူသည္ (အလုပ္သမား) ေယာက်္ားကို ရွာသင့္၏}}၊
ရြာသူႀကီး {{အဘယ္နည္းႏွင့္မွ် ေရႊေငြကို သာယာသင့္၏၊ ရွာသင့္၏}} ဟူ၍ ငါဘုရား မေဟာ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၁၀ - မဏိစူဠကသုတ္၊ ဂါမဏိသံယုတ္၊ သဠာယတန၀ဂၢသံယုတ္ ပါဠိေတာ္။
