သံဃေဘဒသုတ္- (သံဃာေတာ္၏ကြဲျပားျခင္း)

သံဃေဘဒသုတ္- (သံဃာေတာ္၏ကြဲျပားျခင္း)

ဤေဒသနာကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာေတာ္မူ၏။ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-

ရဟန္းတို႔ တစ္ခုေသာတရားသည္ ေလာက၌ ျဖစ္ေပၚလာသည္ရွိေသာ္ လူအမ်ား စီးပြါးမဲ့ရန္ လူအမ်ား မခ်မ္းသာရန္ လူအမ်ား အက်ဳိးမဲ့ရန္ နတ္လူတို႔ အက်ဳိးစီးပြါး မရွိရန္ ဆင္းရဲရန္သာျဖစ္၏။

တစ္ခုေသာ တရားဟူသည္ အဘယ္နည္း။

သံဃာ ကြဲျပားမႈတည္း။

ရဟန္းတို႔ သံဃာ ကြဲျပားသည္ရွိေသာ္ သံဃာ ကြဲျပားျခင္းေၾကာင့္

အခ်င္းခ်င္း ျငင္းခံုမႈတို႔သည္လည္း ျဖစ္ကုန္၏။
အခ်င္းခ်င္း ၿခိမ္းေျခာက္မႈတို႔သည္လည္း ျဖစ္ကုန္၏။
အခ်င္းခ်င္း ႐ႈတ္ခ် ပစ္ပယ္မႈတို႔သည္လည္း ျဖစ္ကုန္၏။
အခ်င္းခ်င္း ႏွင္ထုတ္ စြန္႔လႊတ္မႈတို႔သည္လည္း ျဖစ္ကုန္၏။
ထုိသံဃာ ကြဲျပားရာ၌ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔လည္း မၾကည္ညိဳကုန္။
ၾကည္ညိဳၿပီးေသာ အခ်ဳိ႕သူတို႔လည္း အၾကည္ညိဳ ပ်က္ကုန္၏။
ဤအနက္သေဘာကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏။

ထုိသုတ္၌ ဤအနက္သေဘာကို -
{{သံဃာကို သင္းခြဲသူသည္ အပါယ္၌ ျဖစ္ထုိက္၏။ (အ၀ီစိ) ငရဲ၌ ျဖစ္ရ၏။ (အႏၲရ) ကပ္ပတ္လံုးတည္၏။ သံဃာ ကြဲျပားမႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၍ မတရားမႈ၌ တည္သူသည္ ေယာဂ ေလးျဖာကုန္ရာ နိဗၺာန္မွ ဆုတ္ယုတ္၏။ ညီၫြတ္ေသာ သံဃာကို သင္းခြဲေသာေၾကာင့္ (အႏၲရ) ကပ္ပတ္လံုး ငရဲ၌ က်က္ရ၏}} ဟု ဤဂါထာျဖင့္ ဆိုအပ္၏။

ဤအနက္သေဘာကိုလည္း ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ ရပါသည္။

၈ - သံဃေဘဒသုတ္၊ ဒုတိယ၀ဂ္၊ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။