ေဝသာရဇၨ- (ရဲရင့္ျခင္း)
ျမတ္စြာဘုရား၏ ရဲရင့္ျခင္း (ေဝသာရဇၨ) ဉာဏ္ေတာ္ ေလးပါး-
သာရိပုၾတာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ရဲရင့္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ဉာဏ္တို႔သည္ ေလးပါးတို႔ တည္း။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယင္းရဲရင့္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ဉာဏ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု သည္ ျဖစ္၍ ျမင့္ျမတ္ေၾကာင္းကုိဝန္ခံ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲဝံ့ေသာ စကားကုိ ျမြက္ဆုိ၏။ ျမတ္ေသာ တရားစၾကာကုိ လည္ေစ၏။
အဘယ္ ေလးပါးတို႔နည္းဟူမူ -
၁...
''(အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ) ကုိယ္တုိင္မွန္စြာ သိ၏ ဟု ဝန္ခံေသာ သင္သည္ ဤတရားတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ မသိေသး'' ဟု ငါ့ကုိ ရဟန္း ျဖစ္ေစ၊ ပုဏၰား ျဖစ္ေစ၊ နတ္ ျဖစ္ေစ၊ မာရ္နတ္ ျဖစ္ေစ၊ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ မည္သူမဆုိ ထုိအရာ၌ အေၾကာင္း ယုတၱိႏွင့္တကြ ေစာဒနာမည့္ အရိပ္ နိမိတ္ကုိ ေလာက၌ ငါမျမင္၊ သာရိပုၾတာ ငါသည္ ဤအရိပ္ နိမိတ္ကုိ မျမင္ေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာျခင္း ေဘးမရွိျခင္း ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္လ်က္ ေန၏။
၂...
''အာသေဝါ တရားမ်ား ကုန္ၿပီ ဟု ဝန္ခံေသာ သင့္အား ဤအာသေဝါ တရားတို႔ သည္ မကုန္ေသးကုန္'' ဟု ငါ့ကုိ ရဟန္း ျဖစ္ေစ၊ ပုဏၰား ျဖစ္ေစ၊ နတ္ ျဖစ္ေစ၊ မာရ္နတ္ ျဖစ္ေစ၊ ျဗဟၼာ ျဖစ္ေစ၊ မည္သူမဆုိ ထုိအရာ၌ အေၾကာင္း ယုတၱိႏွင့္တကြ ေစာဒနာမည့္ အရိပ္ နိမိတ္ကုိ ေလာက၌ ငါ မျမင္၊ သာရိပုၾတာ ငါသည္ ဤအရိပ္ နိမိတ္ကုိ မျမင္ေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာျခင္းေဘး မရွိျခင္း ရဲရင့္ ျခင္းသို႔ ေရာက္လ်က္ ေန၏။
၃...
''(မဂ္ဖုိလ္၏) အႏၲရာယ္ကုိ ျပဳတတ္ကုန္၏ဟု သင္ေဟာၾကားထားေသာ တရားတို႔ သည္ မွီဝဲလြန္က်ဴးသူအား အႏၲရာယ္ျပဳရန္ မစြမ္းႏုိင္'' ဟု ငါ့ကုိ ရဟန္း ျဖစ္ေစ ပုဏၰား ျဖစ္ေစ၊ နတ္ ျဖစ္ေစ၊ မာရ္နတ္ ျဖစ္ေစ၊ ျဗဟၼာ ျဖစ္ေစ မည္သူ မဆုိ ထုိအရာ၌ အေၾကာင္း ယုတၱိႏွင့္တကြ ေစာဒနာမည့္ အရိပ္ နိမိတ္ကုိ ေလာက၌ ငါ မျမင္၊ သာရိပုၾတာ ငါသည္ ဤအရိပ္ နိမိတ္ကုိ မျမင္ေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာျခင္း ေဘးမရွိျခင္း ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္လ်က္ ေန၏။
၄...
''ဝဋ္ဆင္းရဲကုန္ျခင္းငွါ သင္ ေဟာၾကားထားေသာ တရားသည္ ေဟာတုိင္း က်င့္သူ အား ဝဋ္ဆင္းရဲကုန္ျခင္း အက်ိဳးငွါ ေကာင္းစြာ မထုတ္ေဆာင္ႏုိင္'' ဟု ငါ့ကုိ ရဟန္း ျဖစ္ေစ၊ ပုဏၰား ျဖစ္ေစ၊ နတ္ျဖစ္ေစ၊ မာရ္နတ္ ျဖစ္ေစ၊ ျဗဟၼာ ျဖစ္ေစ မည္သူမဆုိ ထုိအရာ၌ အေၾကာင္း ယုတၱိႏွင့္တကြ ေစာဒနာမည့္ အရိပ္ နိမိတ္ကုိ ေလာက၌ ငါမျမင္။ သာရိပုၾတာ ငါသည္ ဤအရိပ္ နိမိတ္ကုိ မျမင္ေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာျခင္း ေဘးမရွိျခင္း ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္လ်က္ ေန၏။
သာရိပုၾတာ
ျမတ္စြာဘုရား၏ ရဲရင့္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ဉာဏ္တို႔သည္ ဤေလးပါးတို႔တည္း။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယင္းရဲရင့္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ဉာဏ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ ျဖစ္၍ ျမင့္ျမတ္ေၾကာင္းကုိ ဝန္ခံ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲဝံ့ေသာ စကားကုိ ျမြက္ဆုိ၏၊ ျမတ္ေသာ တရား စၾကာကုိ လည္ေစ၏။
သာရိပုၾတာ ဤသို႔ သိျမင္ေသာ ငါ့ကုိ ''ရဟန္း ေဂါတမအား လူတို႔၏ (ကုသုိလ္ ကမၼပထ) တရားထက္ သာလြန္ေသာ အရိယာျဖစ္ရန္ စြမ္းႏုိင္ေသာ ဉာဏ္ အျမင္ထူး မရွိ၊ ရဟန္း ေဂါတမသည္ ၾကံစည္ယူဆလ်က္ စူးစမ္း ေလ့လာကာ အလုိလုိ ထင္ျမင္လာေသာ တရားကုိ ေဟာၾကား၏'' ဟု ေျပာဆုိေသာသူသည္ ထုိစကားကုိ မပယ္ေသာ္ ထုိစိတ္ထားကုိ မပယ္ေသာ္ ထုိအယူကုိ မစြန္႔ေသာ္ ေဆာင္ယူလာေသာ ဝန္ထုပ္ကုိ ပစ္ခ်လုိက္ သကဲ့သို႔ ငရဲ၌ အခ်ခံရ လတၱံ႔။
သာရိပုၾတာ သီလ သမာဓိ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ (အရဟတၱမဂၢ႒) ရဟန္းသည္ ယခုဘဝ၌ပင္ အရဟတၱဖုိလ္သို႔ ေရာက္ရာ သကဲ့သို႔ ဤအတူ ထုိစကားကုိ မပယ္ ေသာ္ ထုိစိတ္ထားကုိ မပယ္ေသာ္ ထုိအယူကုိ မစြန္႔ေသာ္ ေဆာင္ယူလာေသာ ဝန္ထုပ္ကုိ ပစ္ခ်လုိက္သကဲ့သို႔ ငရဲ၌ အခ်ခံရလတၱံ႕ ဟူေသာ ဤဥပမာကုိ ငါေဟာ၏။
၁၅၀၊ သီဟနာဒဝဂ္၊ မူူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။
သာရိပုၾတာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ရဲရင့္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ဉာဏ္တို႔သည္ ေလးပါးတို႔ တည္း။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယင္းရဲရင့္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ဉာဏ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု သည္ ျဖစ္၍ ျမင့္ျမတ္ေၾကာင္းကုိဝန္ခံ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲဝံ့ေသာ စကားကုိ ျမြက္ဆုိ၏။ ျမတ္ေသာ တရားစၾကာကုိ လည္ေစ၏။
အဘယ္ ေလးပါးတို႔နည္းဟူမူ -
၁...
''(အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ) ကုိယ္တုိင္မွန္စြာ သိ၏ ဟု ဝန္ခံေသာ သင္သည္ ဤတရားတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ မသိေသး'' ဟု ငါ့ကုိ ရဟန္း ျဖစ္ေစ၊ ပုဏၰား ျဖစ္ေစ၊ နတ္ ျဖစ္ေစ၊ မာရ္နတ္ ျဖစ္ေစ၊ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ မည္သူမဆုိ ထုိအရာ၌ အေၾကာင္း ယုတၱိႏွင့္တကြ ေစာဒနာမည့္ အရိပ္ နိမိတ္ကုိ ေလာက၌ ငါမျမင္၊ သာရိပုၾတာ ငါသည္ ဤအရိပ္ နိမိတ္ကုိ မျမင္ေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာျခင္း ေဘးမရွိျခင္း ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္လ်က္ ေန၏။
၂...
''အာသေဝါ တရားမ်ား ကုန္ၿပီ ဟု ဝန္ခံေသာ သင့္အား ဤအာသေဝါ တရားတို႔ သည္ မကုန္ေသးကုန္'' ဟု ငါ့ကုိ ရဟန္း ျဖစ္ေစ၊ ပုဏၰား ျဖစ္ေစ၊ နတ္ ျဖစ္ေစ၊ မာရ္နတ္ ျဖစ္ေစ၊ ျဗဟၼာ ျဖစ္ေစ၊ မည္သူမဆုိ ထုိအရာ၌ အေၾကာင္း ယုတၱိႏွင့္တကြ ေစာဒနာမည့္ အရိပ္ နိမိတ္ကုိ ေလာက၌ ငါ မျမင္၊ သာရိပုၾတာ ငါသည္ ဤအရိပ္ နိမိတ္ကုိ မျမင္ေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာျခင္းေဘး မရွိျခင္း ရဲရင့္ ျခင္းသို႔ ေရာက္လ်က္ ေန၏။
၃...
''(မဂ္ဖုိလ္၏) အႏၲရာယ္ကုိ ျပဳတတ္ကုန္၏ဟု သင္ေဟာၾကားထားေသာ တရားတို႔ သည္ မွီဝဲလြန္က်ဴးသူအား အႏၲရာယ္ျပဳရန္ မစြမ္းႏုိင္'' ဟု ငါ့ကုိ ရဟန္း ျဖစ္ေစ ပုဏၰား ျဖစ္ေစ၊ နတ္ ျဖစ္ေစ၊ မာရ္နတ္ ျဖစ္ေစ၊ ျဗဟၼာ ျဖစ္ေစ မည္သူ မဆုိ ထုိအရာ၌ အေၾကာင္း ယုတၱိႏွင့္တကြ ေစာဒနာမည့္ အရိပ္ နိမိတ္ကုိ ေလာက၌ ငါ မျမင္၊ သာရိပုၾတာ ငါသည္ ဤအရိပ္ နိမိတ္ကုိ မျမင္ေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာျခင္း ေဘးမရွိျခင္း ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္လ်က္ ေန၏။
၄...
''ဝဋ္ဆင္းရဲကုန္ျခင္းငွါ သင္ ေဟာၾကားထားေသာ တရားသည္ ေဟာတုိင္း က်င့္သူ အား ဝဋ္ဆင္းရဲကုန္ျခင္း အက်ိဳးငွါ ေကာင္းစြာ မထုတ္ေဆာင္ႏုိင္'' ဟု ငါ့ကုိ ရဟန္း ျဖစ္ေစ၊ ပုဏၰား ျဖစ္ေစ၊ နတ္ျဖစ္ေစ၊ မာရ္နတ္ ျဖစ္ေစ၊ ျဗဟၼာ ျဖစ္ေစ မည္သူမဆုိ ထုိအရာ၌ အေၾကာင္း ယုတၱိႏွင့္တကြ ေစာဒနာမည့္ အရိပ္ နိမိတ္ကုိ ေလာက၌ ငါမျမင္။ သာရိပုၾတာ ငါသည္ ဤအရိပ္ နိမိတ္ကုိ မျမင္ေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာျခင္း ေဘးမရွိျခင္း ရဲရင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္လ်က္ ေန၏။
သာရိပုၾတာ
ျမတ္စြာဘုရား၏ ရဲရင့္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ဉာဏ္တို႔သည္ ဤေလးပါးတို႔တည္း။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယင္းရဲရင့္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ဉာဏ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ ျဖစ္၍ ျမင့္ျမတ္ေၾကာင္းကုိ ဝန္ခံ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲဝံ့ေသာ စကားကုိ ျမြက္ဆုိ၏၊ ျမတ္ေသာ တရား စၾကာကုိ လည္ေစ၏။
သာရိပုၾတာ ဤသို႔ သိျမင္ေသာ ငါ့ကုိ ''ရဟန္း ေဂါတမအား လူတို႔၏ (ကုသုိလ္ ကမၼပထ) တရားထက္ သာလြန္ေသာ အရိယာျဖစ္ရန္ စြမ္းႏုိင္ေသာ ဉာဏ္ အျမင္ထူး မရွိ၊ ရဟန္း ေဂါတမသည္ ၾကံစည္ယူဆလ်က္ စူးစမ္း ေလ့လာကာ အလုိလုိ ထင္ျမင္လာေသာ တရားကုိ ေဟာၾကား၏'' ဟု ေျပာဆုိေသာသူသည္ ထုိစကားကုိ မပယ္ေသာ္ ထုိစိတ္ထားကုိ မပယ္ေသာ္ ထုိအယူကုိ မစြန္႔ေသာ္ ေဆာင္ယူလာေသာ ဝန္ထုပ္ကုိ ပစ္ခ်လုိက္ သကဲ့သို႔ ငရဲ၌ အခ်ခံရ လတၱံ႔။
သာရိပုၾတာ သီလ သမာဓိ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ (အရဟတၱမဂၢ႒) ရဟန္းသည္ ယခုဘဝ၌ပင္ အရဟတၱဖုိလ္သို႔ ေရာက္ရာ သကဲ့သို႔ ဤအတူ ထုိစကားကုိ မပယ္ ေသာ္ ထုိစိတ္ထားကုိ မပယ္ေသာ္ ထုိအယူကုိ မစြန္႔ေသာ္ ေဆာင္ယူလာေသာ ဝန္ထုပ္ကုိ ပစ္ခ်လုိက္သကဲ့သို႔ ငရဲ၌ အခ်ခံရလတၱံ႕ ဟူေသာ ဤဥပမာကုိ ငါေဟာ၏။
၁၅၀၊ သီဟနာဒဝဂ္၊ မူူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။
