ေနာင္တခ်ိန္ လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစရန္ တရားပံုမ်ား၏ comment တြင္ တရားစာမ်ားပါ ထဲ့ေပးထားပါသည္။






သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။


Thursday, December 31, 2009

တရားသျဖင့္ က်င့္မႈ မက်င့္မႈ...

မဟာလိသုတ္

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဝသာလီျပည္ မဟာဝုန္ေတာ ျပာသာဒ္ ေဆာင္ေပါက္ေသာ ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ လိစၧဝီမင္းသား မဟာလိသည္ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေနာက္ ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား…

''အသွ်င္ဘုရား ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈ ကံကုိ ျပဳရန္ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈ ကံ ျဖစ္ရန္ အေၾကာင္းကား အဘယ္ပါနည္း၊ အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္း'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

မဟာလိ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈကံကုိ ျပဳရန္ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈ ကံျဖစ္ရန္ ေလာဘသည္ အေၾကာင္းတည္း၊ ေလာဘသည္ အေထာက္အပံ့တည္း၊

မဟာလိ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈ ကံကုိ ျပဳရန္ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈ ကံျဖစ္ရန္ ေဒါသသည္ အေၾကာင္းတည္း၊ ေဒါသသည္ အေထာက္အပံ့တည္း၊

မဟာလိ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈကံကုိ ျပဳရန္ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈ ကံ ျဖစ္ရန္ ေမာဟသည္ အေၾကာင္းတည္း၊ ေမာဟသည္ အေထာက္အပံ့တည္း၊

မဟာလိ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈကံကုိ ျပဳရန္ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈ ကံျဖစ္ရန္ မသင့္မတင့္ ႏွလံုးသြင္းမႈ 'အေယာနိေသာ မနသီကာရ'သည္ အေၾကာင္းတည္း၊ မသင့္မတင့္ ႏွလံုးသြင္းမႈ 'အေယာနိေသာမနသီကာရ'သည္ အေထာက္အပံ့တည္း၊

မဟာလိ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈ ကံကုိ ျပဳရန္ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈ ကံျဖစ္ရန္ မွားယြင္းစြာ ထားအပ္ေသာ စိတ္သည္ အေၾကာင္းတည္း၊ မွားယြင္းစြာ ထားအပ္ေသာ စိတ္သည္ အေထာက္အပံ့တည္း။

မဟာလိ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈ ကံကုိ ျပဳရန္ ယုတ္ညံ့ေသာ မေကာင္းမႈ ကံျဖစ္ရန္ ဤသည္ကား အေၾကာင္းတည္း၊ ဤသည္ကား အေထာက္အပံ့တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
=
အသွ်င္ဘုရား ျမတ္ေသာ မေကာင္းမႈ ကံကုိ ျပဳရန္ ျမတ္ေသာ မေကာင္းမႈ ကံျဖစ္ရန္ အေၾကာင္းကား အဘယ္ပါနည္း၊ အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္း'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

မဟာလိ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံကုိ ျပဳရန္ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံ ျဖစ္ရန္ အေလာဘသည္ အေၾကာင္းတည္း၊ အေလာဘသည္ အေထာက္အပံ့တည္း၊

မဟာလိ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံကုိ ျပဳရန္ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံ ျဖစ္ရန္ အေဒါသသည္ အေၾကာင္းတည္း၊ အေဒါသသည္ အေထာက္အပံ့တည္း၊

မဟာလိ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံကုိ ျပဳရန္ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံျဖစ္ရန္ အေမာဟသည္ အေၾကာင္းတည္း၊ အေမာဟသည္ အေထာက္အပံ့တည္း၊

မဟာလိ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံကုိ ျပဳရန္ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံျဖစ္ရန္ သင့္တင့္စြာ ႏွလံုးသြင္းမႈ 'ေယာနိေသာမနသီကာရ'သည္ အေၾကာင္းတည္း၊ သင့္တင့္စြာ ႏွလံုးသြင္းမႈ 'ေယာနိေသာမနသီကာရ'သည္ အေထာက္အပံ့တည္း၊

မဟာလိ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံကုိ ျပဳရန္ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံျဖစ္ရန္ မွန္ကန္စြာ ထားအပ္ေသာ စိတ္သည္ အေၾကာင္းတည္း၊ မွန္ကန္စြာ ထားအပ္ေသာစိတ္သည္ အေထာက္အပံ့တည္း၊

မဟာလိ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံကုိ ျပဳရန္ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈ ကံျဖစ္ရန္ ဤသည္ကား အေၾကာင္းတည္း၊ ဤသည္ကား အေထာက္အပံ့တည္း။

မဟာလိ ေလာက၌ ဤတရားဆယ္မ်ဳိးတို႔ မရွိကုန္ပါမူ ''တရားမဲ့က်င့္မႈ မညီမၫြတ္က်င့္မႈ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''တရားသျဖင့္ က်င့္မႈ အညီအၫြတ္က်င့္မႈ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း မထင္ကုန္ရာ။ မဟာလိ ေလာက၌ ဤတရားဆယ္မ်ဳိး ရွိေသာေၾကာင့္ ''တရားမဲ့က်င့္မႈ မညီမၫြတ္က်င့္မႈ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''တရားသျဖင့္ က်င့္မႈ အညီအၫြတ္က်င့္မႈ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ထင္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 47

၇ - မဟာလိသုတ္၊ ၅-အေကၠာသဝဂ္၊ ဒသကနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Thursday, December 24, 2009

ကုသိုလ္အယဥ္ ရွစ္မ်ဳိးတို႔သည္ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏...

အဘိသႏၵသုတ္ - (အယဥ္၊ အက်ဳိး)


ကုသိုလ္အယဥ္ ရွစ္မ်ဳိးတို႔သည္ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏...

ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာကုိ ေဆာင္တတ္ကုန္ေသာ၊ နတ္ျပည္အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးကုိ ေပးတတ္ကုန္ေသာ၊ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကုိ ျဖစ္ေစတတ္ကုန္ေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္အယဥ္ ရွစ္မ်ဳိးတို႔သည္ အလုိရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကုိ ပြါးေစျခင္းငွါ အစီးအပြါး အလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏။

အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ...

၁...
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္၏၊ ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာကုိ ေဆာင္တတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္ အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးကုိ ေပးတတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကုိ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ၊ ေရွးဦးစြာေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္အယဥ္သည္ အလုိရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကုိ ပြါးေစျခင္းငွါ အစီးအပြါး အလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္၏။

၂...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ တရားေတာ္ကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ဆည္းကပ္၏၊ ရဟန္းတို႔ ႏွစ္ခုေျမာက္ျဖစ္ေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္အယဥ္သည္။ပ။ ျဖစ္၏။

၃...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ သံဃာေတာ္ကုိ ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္၏၊ ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာကုိ ေဆာင္တတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္ အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးကုိ ေပးတတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကုိ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ၊ သံုးခုေျမာက္ျဖစ္ေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္အယဥ္သည္ အလုိရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကုိ ပြါးေစျခင္းငွါ အစီးအပြါး အလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္၏။

ရဟန္းတို႔ အျမတ္ဟု သိအပ္ကုန္ေသာ၊ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ျဖစ္၏ ဟု သိအပ္ကုန္ေသာ၊ သူေတာ္ေကာင္း အဆက္အႏြယ္ ဟု သိအပ္ကုန္ေသာ၊ ေရွးသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ အေလ့အက်င့္ ဟု သိအပ္ကုန္ေသာ၊ မပယ္အပ္ကုန္ ေသာ၊ ေရွးကလည္း မပယ္ဖူးကုန္ေသာ၊ ယခုလည္း မပယ္ကုန္ေသာ၊ ေနာင္လည္း ပယ္လတၱံ႕ မဟုတ္ကုန္ေသာ၊ ပညာရွိ သမဏျဗာဟၼဏတို႔ မပစ္ပယ္အပ္သည့္ ျမတ္ေသာ ဒါန ဟု ဆိုအပ္ကုန္ေသာ အလွဴတို႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတို႔တည္း။

ျမတ္ေသာ ဒါနငါးမ်ဳိး
ငါးပါးသီလကိုေခၚသည္
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ...

၁...
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ သူ႕အသက္ကုိ သတ္ျခင္းကုိ ပယ္၍ သူ႕အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ရဟန္းတို႔ သူ႕အသက္ကုိ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ အရိယာတပည့္သည္ အတိုင္းအရွည္ မရွိကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔အား ေဘးမရွိျခင္းကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏၊ ရန္မရွိျခင္းကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏၊ ဆင္းရဲ မရွိျခင္းကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏၊ အတိုင္းအရွည္ မရွိေသာ သတၱဝါတို႔အား ေဘးမရွိျခင္း ရန္မရွိျခင္း ဆင္းရဲ မရွိျခင္းကုိ ေပးလွဴေသာေၾကာင့္ အတိုင္းအရွည္ မရွိေသာ ေဘးမရွိျခင္း ရန္မရွိျခင္း ဆင္းရဲ မရွိျခင္း၏ အဖို႔ရွိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အျမတ္ဟု သိအပ္ေသာ၊ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ျဖစ္၏ ဟု သိအပ္ေသာ၊ သူေတာ္ေကာင္း အဆက္အႏြယ္ ဟု သိအပ္ေသာ၊ ေရွးသူေဟာင္း တို႔၏ အေလ့အက်င့္ ဟု သိအပ္ေသာ၊ မပယ္အပ္ေသာ၊ ေရွးကလည္း မပယ္ဖူးေသာ၊ ယခုလည္း မပယ္ေသာ၊ ေနာင္လည္း ပယ္လတၱံ႕ မဟုတ္ေသာ၊ ပညာရွိ သမဏျဗာဟၼဏတို႔ မပစ္ပယ္အပ္သည့္ ျမတ္ေသာ အလွဴ ဟု ဆိုအပ္ေသာ ပဌမျဖစ္ေသာ အလွဴတည္း။

ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာကုိ ေဆာင္တတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္ အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးကုိ ေပးတတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကုိ ျဖစ္ေစတတ္ ေသာ၊ စတုတၴေျမာက္ ျဖစ္ေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္အယဥ္သည္ အလုိရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကုိ ပြါးေစျခင္းငွါ အစီးအပြါး အလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္၏။

၂...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာ တပည့္သည္ ပိုင္ရွင္ မေပးေသာ သူတစ္ပါးဥစၥာကုိ ခိုးယူျခင္းကုိ ပယ္၍ ပိုင္ရွင္ မေပးေသာ သူတစ္ပါး ဥစၥာကုိ ခိုးယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ပ။

၃...
ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းေသာအားျဖင့္ က်င့္ျခင္းကုိ ပယ္၍ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းေသာအားျဖင့္ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ပ။

၄...
မဟုတ္မမွန္ ေျပာဆိုျခင္းကုိ ပယ္၍ မဟုတ္မမွန္ ေျပာဆိုျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ပ။

၅...
ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ ေသာက္စားျခင္းကုိ ပယ္၍ ယစ္မူး ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ ေသာက္စားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ ရဟန္းတို႔ ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ကုိ ေသာက္စားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ အရိယာတပည့္သည္ အတိုင္းအရွည္ မရွိေသာ သတၱဝါတို႔အား ေဘး မရွိျခင္းကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏၊ ရန္မရွိျခင္းကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏၊ ဆင္းရဲ မရွိျခင္းကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏၊ အတိုင္းအရွည္ မရွိေသာ သတၱဝါတို႔အား ေဘးမရွိျခင္း ရန္မရွိျခင္း ဆင္းရဲ မရွိျခင္းကုိ ေပးလွဴေသာေၾကာင့္ အတိုင္းအရွည္ မရွိေသာ ေဘးမရွိျခင္း ရန္မရွိျခင္း ဆင္းရဲ မရွိျခင္း၏ အဖို႔ရွိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အျမတ္ ဟု သိအပ္ေသာ၊ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ျဖစ္၏ ဟု သိအပ္ေသာ၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ အဆက္အႏြယ္ ဟု သိအပ္ေသာ၊ ေရွးသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ အေလ့အက်င့္ ဟု သိအပ္ေသာ၊ မပယ္အပ္ေသာ၊ ေရွးကလည္း မပယ္ဖူးေသာ၊ ယခုလည္း မပယ္ေသာ၊ ေနာင္လည္း ပယ္လတၱံ႕ မဟုတ္ေသာ၊ ပညာရွိ သမဏျဗာဟၼဏတို႔ မပစ္ပယ္အပ္သည့္ ျမတ္ေသာ အလွဴ ဟု ဆိုအပ္ေသာ ပၪၥမျဖစ္ေသာ အလွဴတည္း။

ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာကုိ ေဆာင္တတ္ေသာ နတ္ျပည္ အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးကုိ ေပးတတ္ေသာ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကုိ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အ႒မျဖစ္ေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္အယဥ္သည္ အလုိရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကုိ ပြါးေစျခင္းငွါ အစီးအပြါး အလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာကုိ ေဆာင္တတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္ အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးကုိ ေပးတတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကုိ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ၊ ရွစ္မ်ဳိးေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္ အယဥ္တို႔သည္ အလုိရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကုိ ပြါးေစျခင္းငွါ အစီးအပြါး အလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 39

၉ - အဘိသႏၵသုတ္၊ ဒါနဝဂ္၊ အ႒ကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။


Tuesday, December 22, 2009

ဘယ...

ဘယသုတ္

ရဟန္းတို႔...
''ေဘး'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၏ အမည္တည္း။
''ဆင္းရဲ'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၏ အမည္တည္း။
''ေရာဂါ'' ဟူေသာဤအမည္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၏ အမည္တည္း။
''အိုင္းအမာ'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ကာမဂုဏ္တို႔၏ အမည္တည္း။
''ေျငာင့္'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၏ အမည္တည္း။
''ကပ္ၿငိမႈ'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၏ အမည္တည္း။
''ၫြန္''ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၏ အမည္တည္း။
''အမိဝမ္းတုိက္ ကိန္းေအာင္းမႈ''ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၏။ ပ ။

ရဟန္းတို႔ အဘယ္ေၾကာင့္လွ်င္...
''ေဘး'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၏ အမည္ျဖစ္သနည္း၊ ရဟန္းတို႔ အၾကင့္ေၾကာင့္ ကာမ ရာဂျဖင့္ တပ္မက္၍ ဆႏၵ ရာဂ ေႏွာင္ဖြဲ႕အပ္ေသာ ဤသတၱဝါသည္ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ျဖစ္ေသာ ေဘးမွလည္း မလြတ္၊ တမလြန္ ဘဝ၌ ျဖစ္ေသာ ေဘးမွလည္း မလြတ္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေဘးဟူေသာ ဤအမည္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၏ အမည္ျဖစ္၏။

''ဆင္းရဲ'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္။ ပ ။
''ေရာဂါ'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္။ ပ ။
''အိုင္းအမာ'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္။ ပ ။
''ေျငာင့္'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္။ ပ ။
''ကပ္ၿငိမႈ'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္။ ပ ။
''ၫြန္'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္။ ပ ။
''အမိဝမ္းတုိက္ ကိန္းေအာင္းမႈ'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္။ ပ ။

ရဟန္းတို႔ အၾကင့္ေၾကာင့္ ကာမရာဂျဖင့္ တပ္မက္၍ ဆႏၵ ရာဂ ေႏွာင္ဖြဲ႕အပ္ေသာ ဤသတၱဝါ သည္ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ျဖစ္ေသာ အမိဝမ္းတုိက္ ကိန္းေအာင္းမႈမွလည္း မလြတ္၊ တမလြန္ ဘဝ၌ ျဖစ္ေသာ အမိဝမ္းတုိက္ ကိန္းေအာင္းမႈမွလည္း မလြတ္၊ ထို႔ေၾကာင့္ အမိဝမ္းတုိက္ ကိန္းေအာင္းမႈ ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၏ အမည္ျဖစ္၏။ ကာမဂုဏ္တို႔ကိုပင္ ပစၥဳပၸန္တမလြန္ ႏွစ္ပါးစံု ျဖစ္ေသာ ေဘး - ဆင္းရဲ - ေရာဂါ – အနာ - ဆူးေျငာင့္ - ၿငိကပ္မႈ - ၫြန္ - အမိဝမ္းတုိက္ ကိန္းေအာင္းမႈတို႔ ဟု ဆိုအပ္ကုန္၏၊ ယင္းကာမဂုဏ္၌ ၿငိကပ္ေသာ ပုထုဇဥ္သည္ သာယာအပ္ေသာ သေဘာရွိေသာ ကာမဂုဏ္ ခ်မ္းသာျဖင့္ သက္ဝင္သည္ ျဖစ္၍ တစ္ဖန္ အမိဝမ္းတုိက္၌ ကိန္းေအာင္းျခင္းငွါ ေရာက္ရ၏။

အၾကင္အခါ၌ကား ကိေလသာတို႔ကို ပူပန္ေစတတ္ေသာ လုံ႔လရွိေသာ ရဟန္းသည္ ေကာင္းစြာ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ပညာကို မကင္းလြတ္ေစ၊ ထုိအခါ၌ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ ထုိရဟန္းသည္ ကူးႏိုင္ခဲေသာ ဤသံသရာ ခရီးခဲကို လြန္ေျမာက္၍ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တုန္လႈပ္ေသာ သတၱဝါအေပါင္းကို ဉာဏ္ျဖင့္ ႐ႈျမင္ႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 56

၆ - ဘယသုတ္၊ ေဂါတမီဝဂ္၊ အ႒ကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Monday, December 21, 2009

ေသမင္းမျမင္ႏိုင္ေသာ ေလာက...


ေမာဃရာဇမာဏဝပုစၧ


ေသမင္းမျမင္ႏိုင္ေသာ ေလာက...

ေမာဃရာဇသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...

အကြၽႏု္ပ္သည္သာကီႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရားကို ႏွစ္ႀကိမ္တုိင္ ေမးေလွ်ာက္ခဲ့ပါၿပီ၊ စကၡဳငါးပါး ရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္အား ေျဖၾကားေတာ္ မမူခဲ့ပါ၊ ဝိသုဒၶိနတ္ ရဟန္းျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အသွ်င္ဘုရားသည္ သံုးႀကိမ္ တုိင္ ေမးမွသာလွ်င္ ေျဖၾကားေတာ္မူ၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားရဖူးပါသည္။ 1123 - 1

ဤေလာကသည္လည္းေကာင္း၊ အျခားေလာကသည္လည္းေကာင္း၊ နတ္ႏွင့္တကြ ေသာ ျဗဟၼာေလာကသည္ လည္းေကာင္း၊ ေဂါတမအႏြယ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အျခံ အရံ အေက်ာ္အေစာ ရွိေတာ္မူေသာ အသွ်င္ဘုရား၏ အယူကို မသိပါ။ 1124 - 2

ဤသို႔ အလြန္ျမတ္သည္ကို သိျမင္ေတာ္မူေလ့ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ျပႆနာ ေမးလိုသျဖင့္ အကြၽႏု္ပ္ လာေရာက္ပါ၏၊ ေလာကကို အဘယ္သို႔ ႐ႈသူကို ေသမင္းသည္ မျမင္ႏိုင္ပါသနည္း။ 1125 - 3

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏...
ေမာဃရာဇ အခါ ခပ္သိမ္း ေအာက္ေမ့မႈ 'သတိ' ရွိလ်က္ မိမိကိုယ္ဟု စြဲလမ္းယူမႈ 'အတၱာႏုဒိ႒ိ' ကို ႏုတ္ပယ္၍ ေလာကကို ဆိတ္သုဥ္းေသာအားျဖင့္ ႐ႈေလာ့၊ ဤသို႔ ႐ႈသည္ရွိေသာ္ ေသမင္းကို လြန္ေျမာက္ ႏိုင္ရာ၏၊ ဤသို႔ ေလာကကို ႐ႈေသာသူကို ေသမင္းသည္ မျမင္ႏိုင္။ 1126 - 4

၁၅ - ေမာဃရာဇမာဏဝပုစၧ၊ ပါရာယနဝဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Friday, December 18, 2009

ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ ခ်မ္းသာေပစြ...

ဘဒၵိယသုတ္

ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ ခ်မ္းသာေပစြ...


အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အႏုပိယၿမိဳ႕ သရက္ေတာ၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ကာဠီေဂါဓာ သာကီဝင္မင္းသမီး၏ သားျဖစ္ေသာ အသွ်င္ဘဒၵိယသည္ ေတာ၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ အရပ္၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ ''ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ၊ ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ'' ဟု မျပတ္ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္၏။

ကာဠီေဂါဓာ သာကီဝင္မင္းသမီး၏သား အသွ်င္ဘဒၵိယသည္ ေတာ၌ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနသည္ ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ အရပ္၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ ''ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ၊ ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ'' ဟု မျပတ္ ဥဒါန္းက်ဴး ရင့္သည္ကို မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔ ၾကားၾက၍ ထိုရဟန္းတို႔အား ဤသို႔ အၾကံျဖစ္၏ ''ငါ့သွ်င္တို႔ မခြၽတ္ ဧကန္ ကာဠီေဂါဓာ၏သား အသွ်င္ဘဒၵိယသည္ မေမြ႕ေလ်ာ္ဘဲ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏။ ထိုအသွ်င္ ဘဒၵိယသည္ လူ႔ဘဝက ခံစားခဲ့ဖူးေသာ မင္းစည္းစိမ္ကို အစဥ္ေအာက္ေမ့လ်က္ ေတာ၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ အရပ္၌ေနသည္ျဖစ္ေစ ''ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ၊ ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ'' ဟု မျပတ္ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္၏ဟု ဤအၾကံသည္ ျဖစ္၏။

ထို႔ေနာက္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ထိုင္ၾကကုန္ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္ကုန္၏ ''အသွ်င္ဘုရား ကာဠီေဂါဓာ၏ သား အသွ်င္ဘဒၵိယသည္ ေတာ၌ ေနသည္ ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနသည္ ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ အရပ္၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ 'ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ၊ ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ' ဟု
မျပတ္ဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ပါ၏။ မခြၽတ္ဧကန္ ကာဠီေဂါဓာ၏သား အသွ်င္ ဘဒၵိယသည္ မေမြ႕ေလ်ာ္ဘဲ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္၏။ ထိုအသွ်င္ဘဒၵိယသည္ လူ႕ဘဝက ခံစားခဲ့ဖူးေသာ မင္းစည္းစိမ္ကို အစဥ္ေအာက္ေမ့လ်က္ ေတာ၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ အရပ္၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ ''ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ၊ ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ'' ဟု မျပတ္ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္ထား ကုန္၏။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတစ္ပါးကို ေခၚ၍ ''ရဟန္း လာေလာ့၊ ငါ၏ စကားျဖင့္ ဘဒၵိယရဟန္းကို 'ငါ့သွ်င္ ဘဒၵိယ သင့္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေခၚေတာ္မူ၏' ဟု ေခၚေခ်ေလာ့'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု ထိုရဟန္းသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ကို ဝန္ခံ၍ ကာဠီေဂါဓာ၏သား အသွ်င္ဘဒၵိယထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ကာဠီေဂါဓာ၏သား အသွ်င္ဘဒၵိယကို ''ငါ့သွ်င္ဘဒၵိယ သင့္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေခၚေတာ္မူ၏'' ဟု ဤသို႔ ေျပာၾကား၏။ ''ငါ့သွ်င္ ေကာင္းပါၿပီ''ဟု ကာဠီေဂါဓာ၏သား အသွ်င္ဘဒၵိယသည္ ထိုရဟန္း၏ စကားကို ဝန္ခံ၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား ကို ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ထိုင္၏။

တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ထိုင္ေနေသာ ကာဠီေဂါဓာ၏သား အသွ်င္ဘဒၵိယကို ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ ဘဒၵိယ သင္သည္ ေတာ၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ အရပ္၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ ''ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ၊ ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ'' ဟု မျပတ္ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္၏ဟု ငါ ၾကားရျခင္းသည္ မွန္သေလာဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား မွန္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။

ဘဒၵိယ သင္သည္ အဘယ္အေၾကာင္းကို သိျမင္ေသာေၾကာင့္ ေတာ၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနသည္ ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ ''ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ၊ ေၾသာ္ခ်မ္းသာေပစြ'' ဟု မျပတ္ ဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ သနည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ေရွးလူအျဖစ္ျဖင့္ မင္းျပဳစဥ္ နန္းေတာ္တြင္း နန္းေတာ္ျပင္၌ လည္း အေစာင့္အေရွာက္ကို ေကာင္းစြာ စီရင္အပ္ပါ၏။ ၿမိဳ႕တြင္း ၿမိဳ႕ျပင္၌လည္း အေစာင့္အေရွာက္ကို ေကာင္းစြာ စီရင္ အပ္ပါ၏။ ဇနပုဒ္အတြင္း ဇနပုဒ္ အျပင္၌လည္း အေစာင့္အေရွာက္ကို ေကာင္းစြာ စီရင္အပ္ပါ၏။ အသွ်င္ဘုရား ထိုတပည့္ေတာ္သည္ ဤသို႔ ေစာင့္ေရွာက္အပ္ လံုျခံဳေစအပ္သည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေၾကာက္ရြံ႕ ထိတ္လန္႔သည္ျဖစ္၍ ေနရပါ၏။ အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ယခုအခါ၌မူကား ေတာ၌ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ အရပ္၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ မေၾကာက္မရြံ႕ မထိတ္ မလန္႔သည္ ျဖစ္၍ တစ္ေယာက္တည္း ေၾကာင့္ၾကမဲ့ ၾကက္သီးေမြးညင္း မထဘဲ သူတစ္ပါးႏွင့္စပ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ သားသမင္စိတ္ထားျဖင့္ ေနရပါ၏။ အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ဤအေၾကာင္းကို သိျမင္သည္ျဖစ္၍ ေတာ၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ အရပ္၌ ေနသည္ျဖစ္ေစ ''ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ၊ ေၾသာ္ ခ်မ္းသာေပစြ'' ဟု မျပတ္ ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။

ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထိုသိေသာ အခ်ိန္၌-

''အၾကင္ပုဂၢိဳလ္၏ အတြင္းစိတ္၌ အမ်က္ 'ေဒါသ' တို႔သည္ မရွိကုန္။ ဤသို႔ ျပည့္စံုျခင္း ပ်က္စီးျခင္းကိုလည္း လြန္ေျမာက္၏။ ေဘးကင္း၍ ခ်မ္းသာေသာ ေၾကာင့္ၾကကြာေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို နတ္တို႔သည္ပင္ ျမင္ရန္ မစြမ္းႏိုင္ကုန္'' ဟု ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္ မူ၏။ 20 ၂၀

၁ဝ - ဘဒၵိယသုတ္၊ မုစလိႏၵဝဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။





ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Wednesday, December 16, 2009

ထိန မိဒၶ အဖန္ဖန္ ျပန္႔ေျပာစြာ ျဖစ္ေၾကာင္း...

ထိန မိဒၶ


ရဟန္းတို႔ ဤမေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း ပ်င္းရိျခင္း ကိုယ္လက္ဆန္႔ငင္ျခင္း ထမင္းဆီယစ္ျခင္း စိတ္၏ဆုတ္နစ္ျခင္းသည္ မျဖစ္ေပၚေသးေသာ စိတ္၏ မခံ့က်န္းျခင္း ေလးလံ ထိုင္းမႈိင္းျခင္း (ထိန) ကိုယ္၏ မခံ့က်န္းျခင္း ေလးလံ ထိုင္းမႈိင္းျခင္း (မိဒၶ)၏လည္း ျဖစ္ေပၚေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ထိနမိဒၶ၏လည္း အဖန္ဖန္ ျပန္႔ေျပာစြာ ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မျဖစ္ေပၚေသးေသာ ထိနမိဒၶ၏လည္း ျဖစ္ေပၚေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ထိန မိဒၶ၏လည္း အဖန္ဖန္ ျပန္႔ေျပာစြာ ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ အျခား တစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။

ရဟန္းတို႔ ဆုတ္နစ္ေသာ စိတ္ရွိသူအား မျဖစ္ေပၚေသးေသာ ထိန မိဒၶသည္လည္း ျဖစ္ေပၚ၏၊ ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ထိန မိဒၶသည္လည္း အဖန္ဖန္ ျပန္႔ေျပာစြာ ျဖစ္ျခင္းငွါ ျဖစ္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 13
တတိယသုတ္။

ရဟန္းတို႔ ဤ ဦးစြာအစ အားထုတ္ျခင္း (အာရဗၻဓာတ္)၊ ပ်င္းရိမႈမွ လြတ္ေျမာက္ ေအာင္ အားထုတ္ျခင္း (နိကၠမဓာတ္)၊ နိကၠမဓာတ္ထက္ လြန္ကဲေအာင္ အားထုတ္ ျခင္း (ပရကၠမဓာတ္) သည္ မျဖစ္ေပၚေသးေသာ ထိနမိဒၶ၏လည္း မျဖစ္ေပၚေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ထိနမိဒၶ၏လည္း ကင္းေပ်ာက္ေၾကာင္း ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မျဖစ္ေပၚေသးေသာ ထိနမိဒၶ၏လည္း မျဖစ္ေပၚေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ထိနမိဒၶ၏ လည္း ကင္းေပ်ာက္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါ မျမင္။

ရဟန္းတို႔ ထက္သန္ေသာ လုံ႔လ ရွိေသာ သူအား မျဖစ္ေပၚေသးေသာ ထိနမိဒၶသည္ လည္း မျဖစ္ေပၚ၊ ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ထိနမိဒၶသည္လည္း ကင္းေပ်ာက္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 18
အ႒မသုတ္။

၂၂- နီဝရဏပၸဟာနဝဂ္၊ ဧကကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။


ထိနမိဒၶ

Tuesday, December 15, 2009

ထုိသတၱဝါသည္ အမိစားေသာ အစာျဖင့္ ထုိအမိဝမ္း၌ မွ်တ၏...



ဣႏၵကသုတ္

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ဣႏၵကူဋေတာင္ ဣႏၵကဘီလူး၏ ဗိမာန္၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ဣႏၵကဘီလူးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ဂါထာျဖင့္ ရြတ္ဆုိ ေလွ်ာက္ထား၏-

''အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ ႐ုပ္ကုိ ဇီဝဟူ၍ ဆုိေတာ္မမူကုန္။
အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဤသတၱဝါသည္ ဤကုိယ္ကုိ ရသနည္း၊
ထုိသတၱဝါအား အ႐ုိးစု အသားစုိင္သည္ အဘယ္မွ ေရာက္လာသနည္း၊
အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဤသတၱဝါသည္ အမိဝမ္း၌ ကပ္ၿငိသနည္း'' ဟု
ေလွ်ာက္၏။

''ဘီလူး ေရွးဦးစြာ ကလလေရၾကည္ ျဖစ္၏၊ ကလလေရၾကည္မွ အျမႇဳပ္ ျဖစ္၏၊ အျမႇဳပ္မွ သားတစ္ျဖစ္၏၊ သားတစ္မွ အခဲ ျဖစ္၏၊ အခဲမွ ခက္မငါးျဖာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏၊ ဆံ, အေမြး, ေျခသည္း, လက္သည္းတို႔လည္း ျဖစ္ကုန္၏။ ဤသတၱဝါ၏ အမိသည္ အၾကင္ ထမင္းကုိလည္းေကာင္း၊ အေဖ်ာ္ကုိလည္းေကာင္း၊ စားဖြယ္ကုိ လည္းေကာင္း စား၏။ အမိ၏ ဝမ္း၌ တည္ေသာ ထုိသတၱဝါသည္ ထုိ အမိစားေသာ အစာျဖင့္ ထုိအမိဝမ္း၌ မွ်တ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 235

၁ - ဣႏၵကသုတ္၊ ယကၡသသံယုတ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Monday, December 14, 2009

သုဘနိမိတ္သည္...



သုဘနိမိတ္သည္...
ရဟန္းတို႔ ဤသုဘနိမိတ္သည္ မျဖစ္ေပၚေသးေသာ ကာမစၧႏၵ၏ ျဖစ္ေပၚေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ကာမစၧႏၵ၏လည္း အဖန္ဖန္ ျပန္႔ေျပာစြာ ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူမျဖစ္ေပၚေသးေသာ ကာမစၧႏၵ၏လည္း ျဖစ္ေပၚေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ကာမစၧႏၵ၏လည္း အဖန္ဖန္ျပန္႔ေျပာစြာ ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။
ရဟန္းတို႔ သုဘနိမိတ္ကို မသင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ ႏွလံုးသြင္းေသာ သူအား မျဖစ္ေပၚေသးေသာ ကာမစၧႏၵသည္လည္း ျဖစ္ေပၚ၏၊ ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ကာမစၧႏၵသည္လည္း အဖန္ဖန္ ျပန္႔ေျပာစြာ ျဖစ္ျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 11

ပဌမသုတ္။

အသုဘနိမိတ္သည္...
ရဟန္းတို႔ ဤအသုဘနိမိတ္သည္ မျဖစ္ေပၚေသးေသာ ကာမစၧႏၵ၏လည္း မျဖစ္ေပၚ ေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ကာမစၧႏၵ၏လည္း ကင္းေပ်ာက္ေၾကာင္း ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မျဖစ္ေပၚေသးေသာ ကာမစၧႏၵ၏လည္း မျဖစ္ေပၚေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ကာမစၧႏၵ၏လည္း ကင္းေပ်ာက္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ် လည္း ငါမျမင္။

ရဟန္းတို႔ အသုဘနိမိတ္ကို သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ ႏွလံုးသြင္းေသာ သူအား မျဖစ္ေပၚေသးေသာ ကာမစၧႏၵသည္လည္း မျဖစ္ေပၚ၊ ျဖစ္ေပၚၿပီးေသာ ကာမစၧႏၵသည္လည္း ကင္းေပ်ာက္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 16
ဆ႒သုတ္။
၂၂- နီဝရဏပၸဟာနဝဂ္၊ ဧကကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Saturday, December 12, 2009

ျမတ္စြာဘုရား၏ အားေတာ္ဆယ္ပါး...

ဉာဏဝိဘဂၤၤၤ


ဆယ္ခုေသာ အဖို႔အစုအားျဖင့္ ဉာဏ္ အေရအတြက္ကို အက်ဥ္းျပဆိုျခင္း၊

ဆယ္ခုေသာ အဖို႔အစုအားျဖင့္ ဉာဏ္၏ တည္ရာသည္ကား-

ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုရား အားေတာ္ဆယ္ပါးတို႔သည္ ရွိကုန္၏။ ယင္းအားေတာ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာအရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာ အသံကို ျမြက္ဆိုေတာ္မူ၏၊ ဓမၼစၾကာတရားကို လည္ေစေတာ္မူ၏။

အဘယ္ဆယ္ပါးတို႔နည္း-

၁...
ဤေလာက၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေၾကာင္းဟုတ္သည္ကိုလည္း အေၾကာင္း ဟုတ္ေသာအားျဖင့္ အေၾကာင္း မဟုတ္သည္ကိုလည္း အေၾကာင္း မဟုတ္ေသာ အားျဖင့္ ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္း ဟုတ္သည္ကိုလည္း အေၾကာင္း ဟုတ္ေသာအားျဖင့္ အေၾကာင္း မဟုတ္သည္ကိုလည္း အေၾကာင္း မဟုတ္ေသာအားျဖင့္ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျခင္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုရားအားေတာ္ ျဖစ္၏။ ယင္းအားေတာ္ကို စြဲ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ အရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာ အသံကို ျမြက္ဆိုေတာ္မူ၏၊ ဓမၼစၾကာတရားကို လည္ေစေတာ္မူ၏။

၂...
ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ျဖစ္ေသာ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ ကံတို႔၏ အက်ဳိးကို အေၾကာင္းအရာအားျဖင့္ ဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ သိေတာ္မူ၏။ အတိတ္အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ျဖစ္ေသာ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ ကံတို႔၏ အက်ဳိးကို အေၾကာင္းအရာအားျဖင့္ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျခင္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုရား အားေတာ္ျဖစ္၏။ ယင္းအားေတာ္ကို စြဲ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ အရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာ အသံကို ျမြက္ဆိုေတာ္မူ၏၊ ဓမၼစၾကာတရားကို လည္ေစေတာ္မူ၏။

၃..
ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဂတိအမ်ဳိးမ်ဳိးသို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိေတာ္မူ၏။ ဂတိအမ်ဳိးမ်ဳိးသို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျခင္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုရား အားေတာ္ျဖစ္၏။ ယင္းအားေတာ္ကို စြဲ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာအရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာ အသံကို ျ>ြမက္ဆိုေတာ္မူ၏၊ ဓမၼစၾကာတရားကို လည္ေစေတာ္မူ၏။

၄...
ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားေသာဓာတ္, အမ်ဳိးမ်ိဳးေသာ ဓာတ္ရွိေသာ ေလာကကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိေတာ္မူ၏။ မ်ားေသာဓာတ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ဓာတ္ရွိေသာ ေလာကကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျခင္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုရား အားေတာ္ျဖစ္၏။ ယင္းအားေတာ္ကို စြဲ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ အရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာ အသံကို ျမြက္ဆိုေတာ္မူ၏၊ ဓမၼ စၾကာတရားကို လည္ေစေတာ္မူ၏။

၅...
ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ သတၱဝါတို႔၏ အမ်ဳိးမ်ိဳးေသာ ႏွလံုးသြင္းျခင္းကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိေတာ္မူ၏၊ သတၱဝါတို႔၏ အမ်ဳိးမ်ိဳးေသာ ႏွလံုးသြင္းျခင္းကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျခင္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုရား အားေတာ္ျဖစ္၏။ ယင္းအားေတာ္ကို စြဲ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ အရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏။ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာ အသံကို ျမြက္ဆိုေတာ္မူ၏၊ ဓမၼစၾကာတရားကို လည္ေစေတာ္မူ၏။

၆...
ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ တစ္ပါးေသာ သတၱဝါ တစ္ပါးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ဣေႁႏၵ အႏုအရင့္ကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိေတာ္မူ၏။ တစ္ပါးေသာ သတၱဝါ တစ္ပါးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ဣေႁႏၵ အႏုအရင့္ကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျခင္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုရား အားေတာ္ ျဖစ္၏။ ယင္းအားေတာ္ကို စြဲ၍ ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ အရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာအသံကို ျမြက္ဆိုေတာ္မူ၏၊ ဓမၼစၾကာတရားကို လည္ေစေတာ္မူ၏။

၇...
ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ စ်ာန္, လြတ္ေျမာက္မႈ 'ဝိေမာကၡ', တည္ၾကည္မႈ 'သမာဓိ', ဝင္စားမႈ 'သမာပတ္' တို႔၏ ညစ္ႏြမ္းျခင္း ျဖဴစင္ျခင္း ထျခင္းကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိေတာ္မူ၏။ စ်ာန္, လြတ္ေျမာက္မႈ 'ဝိေမာကၡ', တည္ၾကည္မႈ 'သမာဓိ', ဝင္စားမႈ 'သမာပတ္' တို႔၏ ညစ္ႏြမ္းျခင္း ျဖဴစင္ျခင္း ထျခင္းကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျခင္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုရား အားေတာ္ျဖစ္၏။ ယင္းအားေတာ္ကို စြဲ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ အရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာ အသံကို ျမြက္ဆိုေတာ္မူ၏၊ ဓမၼစၾကာတရားကို လည္ေစေတာ္မူ၏။

၈...
ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရွး၌ ေနဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကို ေအာက္ေမ့ျခင္း ကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိေတာ္မူ၏။ ေရွး၌ ေနဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကို ေအာက္ေမ့ျခင္း ကိုို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျခင္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုရား အားေတာ္ျဖစ္၏။ ယင္းအားေတာ္ကို စြဲ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ အရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာ အသံကို ျမြက္ဆိုေတာ္မူ၏၊ ဓမၼစၾကာတရားကို လည္ေစ ေတာ္မူ၏။

၉...
ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ သတၱဝါတို႔၏ စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶေနျခင္းကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိေတာ္မူ၏။ သတၱဝါတို႔၏ စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶေနျခင္းကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျခင္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုရား အားေတာ္ျဖစ္၏။ ယင္းအားေတာ္ကို စြဲ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ အရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာ အသံကို ျမြက္ဆိုေတာ္မူ၏၊ ဓမၼစၾကာတရားကို လည္ေစ ေတာ္မူ၏။

၁၀...
ထို႔ျပင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ အာသဝတို႔၏ ကုန္ရာကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိေတာ္မူ၏။ အာသဝတို႔၏ ကုန္ရာကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျခင္းသည္လည္း ျမတ္စြာ ဘုရား၏ ဘုရားအားေတာ္ ျဖစ္၏။ ယင္းအားေတာ္ကို စြဲ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ အရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏၊ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာ အသံကို ျမြက္ဆို ေတာ္မူ၏၊ ဓမၼစၾကာတရားကို လည္ေစေတာ္မူ၏။ ဤသည္တို႔ကား ျမတ္စြာဘုရား ၏ ဘုရား အားေတာ္ဆယ္ပါးတို႔တည္း။ ယင္းအားေတာ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ အရာကို ဝန္ခံေတာ္မူ၏။ ပရိသတ္တို႔၌ ရဲရင့္ေသာ အသံကို ျမြက္ဆိုေတာ္မူ၏၊ ဓမၼစၾကာတရားကို လည္ေစေတာ္မူ၏။

ဤသို႔ ဆယ္ခုေသာ အဖို႔အစုအားျဖင့္ ဉာဏ္၏ တည္ရာသည္ ျဖစ္၏။ 760 - 10

၁ဝ - ဆယ္ခုေသာ အဖို႔အစုအားျဖင့္ ဉာဏ္ အေရအတြက္ကို အက်ဥ္းျပဆိုျခင္း၊ ဝိဘဂၤ၊ အဘိဓမၼာ။
အားေတာ္ဆယ္ပါး

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Friday, December 11, 2009

တရားေတာ္သည္ အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး၏...

အညရတျဗာဟၼဏသုတ္


ထိုအခါ ပုဏၰားတစ္ေယာက္သည္ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ေျပာဆို၏။ပ။ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား-

အသွ်င္ေဂါတမ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္ေသာတရား ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္ေသာ တရားဟု ဆိုအပ္ပါ၏။ အသွ်င္ေဂါတမ အဘယ္မွ်ျဖင့္တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ ထိုက္ပါသနည္း၊ အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး ပါသနည္း၊ လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚျပ ထိုက္ပါ သနည္း၊ မိမိ၏ ကိုယ္ထဲစိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူထားထိုက္ ပါသနည္း၊ အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္ပါသနည္း ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။

ပုဏၰား ရာဂျဖင့္ တပ္စြန္းေသာသူသည္...
ရာဂႏွိပ္စက္ ဖိစီးအပ္သည္ျဖစ္၍ ရာဂျဖင့္ သိမ္းက်ဳံး ဆြဲေဆာင္အပ္သည့္ စိတ္ရွိရကား မိမိဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္း ကိုလည္း ခံစားရ၏။

ရာဂကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္...
မိမိဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ သူတစ္ပါးဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း မခံစားရေပ။ (ပုဏၰား ရာဂျဖင့္ တပ္စြန္းေသာသူသည္။ပ။ ကိုယ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ႏႈတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏။ ရာဂကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္ ကိုယ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို မက်င့္၊ ႏႈတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ ကို မက်င့္၊ စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို မက်င့္၊ ရာဂျဖင့္ တပ္စြန္းေသာ သူသည္။ပ။ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ သူတစ္ပါး အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု၏ အက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ။ ရာဂကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္ မိမိ အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ သူတစ္ပါး အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ သိ၏၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု၏ အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ သိ၏၊)၊

ပုဏၰား ဤသို႔လွ်င္...
တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏။
အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး၏၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚ ျပထိုက္၏၊
မိမိ၏ ကိုယ္ထဲ စိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူ ထားထိုက္၏၊
အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
( ) ဤကြင္းအတြင္းရွိ စကားရပ္မ်ားသည္ သီဟိုဋ္ ယိုးဒယား ကေမၺာဒီးယား အဂၤလိပ္မူတို႔၌ မပါ။

ပုဏၰား ေဒါသျဖင့္ ဖ်က္ဆီးအပ္သူသည္...
ေဒါသႏွိပ္စက္ ဖိစီးအပ္သည္ျဖစ္၍ ေဒါသျဖင့္ သိမ္းက်ဳံးဆြဲ ေဆာင္အပ္သည့္ စိတ္ရွိရကား မိမိဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲ ရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း ခံစားရ၏။

ေဒါသကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္...
မိမိဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာ ျခင္းကိုလည္း မခံစားရေပ။

ပုဏၰား ဤသို႔လွ်င္...
တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏။
အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး၏၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚ ျပထိုက္၏၊
မိမိ၏ ကိုယ္ထဲ စိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူ ထားထိုက္၏၊
အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ပုဏၰား ေမာဟျဖင့္ ေတြေဝေသာသူသည္...
ေမာဟႏွိပ္စက္ ဖိစီးအပ္သည္ျဖစ္၍ ေမာဟျဖင့္ သိမ္းက်ဳံး ဆြဲေဆာင္အပ္သည့္ စိတ္ရွိရကား မိမိဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း ခံစားရ၏။

ေမာဟကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္...
မိမိဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ သူတစ္ပါးဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း မခံစားရေပ။

ပုဏၰား ဤသို႔လွ်င္...
တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏။
အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး၏၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚ ျပထိုက္၏၊
မိမိ၏ ကိုယ္ထဲ စိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူ ထားထိုက္၏၊
အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိပါေပ၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ ေမွာက္ထား ေသာ ဝတၴဳကို လွန္ျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ဖံုးလႊမ္းထားေသာ ဝတၴဳကို ဖြင့္လွစ္ျပဘိသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ မ်က္စိ လည္ေသာ သူအား လမ္းမွန္ကို ေျပာၾကားဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ မ်က္စိအျမင္ရွိေသာ သူတို႔သည္ အဆင္း တို႔ကို ျမင္ၾကလိမ့္မည္ဟု အမိုက္ေမွာင္၌ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကို ေဆာင္ျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဤအတူသာလွ်င္ အသွ်င္ေဂါတမသည္ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ တရားေတာ္ကို ျပေတာ္မူ၏၊

ထို အကြၽႏု္ပ္သည္...
အသွ်င္ ေဂါတမကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
တရားေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
ရဟန္းသံဃာေတာ္ ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊

အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္ကို ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာဟု မွတ္ေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္၏။ 54

၃ - အညရတျဗာဟၼဏသုတ္၊ ျဗဟၼဏဝဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။





ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Tuesday, December 8, 2009

အမွ်ေဝသျဖင့္ ခ်မ္းသာသုခ ရရွိၾကသူ...




သာဏဝါသီေထရေပတဝတၴဳ

သာဏမေထရ္၏ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားသည္ အကုသိုလ္ကို ျပဳခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ေသလြန္ၾကေသာအခါ ျပိတၱာဘဝ၌ အဝတ္မပါ အစာမရ ဒုကၡၾကီးစြာ ေတြ႕ေနၾကရသည္ကို သာဏမေထရ္ ေတြ႕ျမင္၍ အလွဴ အတန္းျပဳကာ အမွ်ေဝသျဖင့္ ခ်မ္းသာသုခ ရရွိၾကေသာ ျပိတၱာမ်ား။

မေကာင္းမႈမွ ၿငိမ္းေအးေစၿပီးေသာ ပြါးမ်ားၿပီးေသာ ဣေႁႏၵရွိေသာ ကု႑ိၿမိဳ႕သား ေပါ႒ပါဒမည္ေသာ မေထရ္သည္ သာဏေတာင္၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထုိသာဏဝါသီမေထရ္၏ အမိ အဖ အစ္ကိုတို႔သည္ မေကာင္းမႈကံကို ျပဳၾကကုန္ ေသာေၾကာင့္ မေကာင္းေသာ အလားရွိကာ ယမမင္းႏိုင္ငံ ၿပိတၱာဘံုလွ်င္ လားရာ ရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ ဤလူ႔ျပည္မွ ၿပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ၾကရကုန္၏။ 408-9

ဒုဂၢတိဘံုသို႔ လားေရာက္ၾကရကုန္ေသာ ထုိသူတို႔သည္ အပ္ျဖင့္ ထုိးဆြသကဲ့သို႔ ငတ္မြတ္ျခင္းျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံရသူ၊ ပင္ပန္းေသာ ကိုယ္စိတ္ရွိသူ၊ အဝတ္မရွိသူ၊ ပိန္ခ်ဳံးသူ၊ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႕ၾကသူ၊ မ်ားစြာ ေၾကာက္ျခင္းရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကကုန္လ်က္ ၾကမ္းတမ္းေသာ မေကာင္းမႈ ရွိၾကကုန္ရကား မိမိကိုယ္ကို ထင္စြာ မျပဝံ့ၾကကုန္။ 410

ထုိသာဏဝါသီမေထရ္၏ အစ္ကိုသည္ အဝတ္မပါဘဲ ေျခတစ္ဖဝါး သြားသာရွိ ေသာ လမ္းက်ဥ္း၌ အေဆာတလ်င္ တစ္ေယာက္တည္း ေလးဘက္ေထာက္ သြားလ်က္ မေထရ္အား ကိုယ္ထင္ျပ၏။ 411
မေထရ္သည္ကား ႏွလံုးမသြင္းေသာေၾကာင့္ စကားမဆုိမူ၍ လြန္သြား၏၊ ထိုၿပိတၱာသည္လည္း ဤသို႔ မေထရ္အား သိေစ၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ သင္၏ အစ္ကိုပါတည္း၊ ၿပိတၱာဘံုသို႔ ေရာက္ေနရပါ၏။ 412

အရွင္ဘုရား သင္၏ အမိသည္ လည္းေကာင္း၊ အဖသည္ လည္းေကာင္း မေကာင္းမႈကံကို ျပဳၾကကုန္ေသာေၾကာင့္ မေကာင္းေသာ အလားရွိကာ ယမမင္းႏိုင္ငံ ၿပိတၱာဘံုလွ်င္ လားရာရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ ဤလူ႕ဘံုမွ ၿပိတၱာဘံုသို႔ ေရာက္ၾကရကုန္၏။ 413

ဒုဂၢတိဘံုသို႔ လားေရာက္ၾကရကုန္ေသာ ထုိအမိ အဖတို႔သည္ အပ္ျဖင့္ ထုိးဆြသကဲ့သို႔ ငတ္မြတ္ျခင္းျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံရသူ၊ ပင္ပန္းေသာ ကိုယ္စိတ္ရွိသူ၊ အဝတ္မရွိသူ၊ ပိန္ခ်ဳံးသူ၊ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႕ၾကသူ၊ မ်ားစြာ ေၾကာက္ျခင္း ရွိသူတို႔ ျဖစ္ၾကကုန္လ်က္ ၾကမ္းတမ္းေသာ မေကာင္းမႈ ရွိၾကကုန္ရကား မိမိကိုယ္ကို ထင္စြာ မျပဝံ့ၾကကုန္။ 414

အရွင္ဘုရား သနားျခင္း ရွိေတာ္မူေသာ အရွင္ဘုရားသည္ သနားေစာင့္ေရွာက္ ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူပါေလာ့၊ အကြၽႏု္ပ္တို႔အတြက္ ေပးလွဴ၍ ကုသုိလ္အဖို႔ကို ရည္ၫႊန္း ေပးေဝပါေလာ့၊ အရွင္ဘုရား ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴဒါနျဖင့္ ၾကမ္းတမ္းေသာ မေကာင္းမႈရွိေသာ မိဖတို႔သည္ မွ်တၾကပါကုန္လတၱံ႕ဟု အစ္ကို ၿပိတၱာက ေျပာ၏။ 415

သာဏဝါသီမေထရ္သည္ လည္းေကာင္း၊ အျခားရဟန္း တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးတို႔သည္ လည္းေကာင္း ဆြမ္းခံလွည့္လည္ၾကကုန္၍ ဆြမ္းကိစၥဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ တစ္ေပါင္းတည္း စုေဝးၾကကုန္၏။ 416

သာဏဝါသီမေထရ္သည္ အလံုးစံုေသာ ရဟန္းတို႔အား ''အရွင္တို႔ အရွင္တို႔သည္ ရသမွ်ေသာ ဆြမ္းကို အကြၽႏု္ပ္အား ေပးၾကပါကုန္ေလာ့၊ ေဆြမ်ဳိးတို႔ကို ခ်ီးေျမႇာက္ရန္ သံဃာအား ဆြမ္းလုပ္ေကြၽးျခင္းကို အကြၽႏု္ပ္ ျပဳလိုပါ၏'' ဟု ေျပာဆို၏။ 417

တစ္က်ိပ္ႏွစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ သာဏဝါသီမေထရ္အား ရသမွ် ဆြမ္းကို လွဴဒါန္းေဆာင္ႏွင္းၾကကုန္၏၊ သာဏဝါသီမေထရ္သည္ သံဃာကို ပင့္ဖိတ္၏၊ သာဏဝါသီမေထရ္သည္ ေပးလွဴၿပီးလတ္ေသာ္ ''ငါ၏ ဤအလွဴသည္ ေဆြမ်ဳိးတို႔ အား ျဖစ္ပါေစ၊ ေဆြမ်ဳိးတို႔သည္ ခ်မ္းသာၾကပါေစ'' ဟု အမိအား လည္းေကာင္း၊ အဖအား လည္းေကာင္း၊ အစ္ကိုအား လည္းေကာင္း အလွဴ၏ အဖို႔ကို ရည္ၫႊန္း ေပးေဝ၏။ 418

ရည္ၫႊန္း ေပးေဝၿပီးသည္၏ အျခားမဲ့၌ ၿပိတၱာတို႔အား စင္ၾကယ္မြန္ျမတ္၍ အရသာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အထူးထူးေသာ အရသာရွိသည့္ ဟင္းတို႔ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေဘာဇဥ္သည္ ျဖစ္ေပၚလာေတာ့၏။ 419

ထုိေနာက္ အစ္ကိုသည္ အဆင္းခြန္အားႏွင့္ ျပည့္စံုလ်က္ ခ်မ္းသာျခင္း ရွိသည္ျဖစ္၍ ကိုယ္ထင္ျပ၏၊ အရွင္ဘုရား ေဘာဇဥ္သည္ မ်ားျပားလွပါ၏၊ သို႔ေသာ္ ၾကည့္ေတာ္မူပါဦးေလာ့၊ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ အဝတ္မဆီး အခ်ည္းႏွီးသာ ျဖစ္ၾကပါကုန္ေသး၏၊ အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္တို႔ အဝတ္ ရႏိုင္ေလာက္ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ လုံ႔လ ျပဳေတာ္မူပါဦးေလာ့ဟု အစ္ကို ၿပိတၱာက သာဏဝါသီမေထရ္ကို ေလွ်ာက္ျပန္၏။ 420

သာဏဝါသီမေထရ္သည္ အမႈိက္ပံုမွ အနားျပတ္ေသာ ပုဆိုး အပိုင္းအစတို႔ကို ရွာမွီး ေကာက္ယူ၍ ပုဆိုးၾကမ္း သကၤန္းျပဳလ်က္ စာတုဒၵိသာ သံဃာအား ေပးလွဴ၏။ 421

သာဏဝါသီမေထရ္သည္ သကၤန္း ေပးလွဴၿပီး၍ ''ငါ၏ ဤအလွဴသည္ ေဆြမ်ဳိးတို႔အား ျဖစ္ပါေစ၊ ေဆြမ်ဳိးတို႔သည္ ခ်မ္းသာၾကပါေစ'' ဟု အမိအား လည္းေကာင္း၊ အဖအား လည္းေကာင္း၊ အစ္ကိုအား လည္းေကာင္း အလွဴ၏ အဖို႔ကို ရည္ၫႊန္းေပးေဝ၏။ 422

ရည္ၫႊန္း ေပးေဝသည္၏ အျခားမဲ့၌ ၿပိတၱာတို႔အား အဝတ္တို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ထို႔ေနာက္ အစ္ကို ၿပိတၱာသည္ ေကာင္းေသာ အဝတ္ကို ဝတ္လ်က္ မေထရ္အား မိမိကိုယ္ကို ကိုယ္ထင္ျပ၏။ 423

နႏၵမင္း၏ တုိင္းႏိုင္ငံ၌ အၾကင္မွ်ေလာက္ အဝတ္ပုဆိုးတို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္တို႔၏ အဝတ္ ပုဆိုးတို႔သည္ ထုိအဝတ္တို႔ထက္ မ်ားပါ ကုန္၏။ 424

ပိုးကမၺလာထည္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ေခါမထည္ ဝါခ်ည္ထည္တို႔သည္ လည္းေကာင္း အလ်ားအနံအားျဖင့္လည္း က်ယ္ျပန္႔ပါကုန္၏၊ အဖိုးမ်ားစြာလည္း ထုိက္ပါကုန္၏၊ ထုိအဝတ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း ကင္၌သာ တြဲရရြဲက်ကုန္၏။

ထုိအကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ စိတ္ႏွစ္သက္ရာရာ အဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ရပါကုန္၏၊ အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ အိမ္တို႔ကို ရႏိုင္ေလာက္ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ လုံ႔လ ျပဳေတာ္မူပါဦးေလာ့ဟု ေလွ်ာက္ျပန္၏။ 426

သာဏဝါသီမေထရ္သည္ သစ္ရြက္မိုးေက်ာင္းကို ေဆာက္လုပ္၍ စာတုဒၵိသာ သံဃာအား ေပးလွဴ၏၊ သာဏဝါသီမေထရ္သည္ ေပးလွဴၿပီး၍ ''ငါ၏ ဤအလွဴ သည္ ေဆြမ်ဳိးတို႔အား ျဖစ္ပါေစ၊ ေဆြမ်ဳိးတို႔သည္ ခ်မ္းသာၾကပါေစ'' ဟု အမိအား လည္းေကာင္း၊ အဖအား လည္းေကာင္း၊ အစ္ကိုအား လည္းေကာင္း အလွဴ၏အဖို႔ကို ရည္ၫႊန္းေပးေဝ၏။ 427

ရည္ၫႊန္း ေပးေဝၿပီးသည္၏ အျခားမဲ့၌ ထိုၿပိတၱာတို႔အား ပံုစံတူျဖစ္ေသာ စုလစ္မြန္းခြၽန္ အထြတ္တပ္ေသာ အိမ္တို႔သည္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏။

ဤၿပိတၱာဘံု၌ ငါတို႔၏ အိမ္တို႔သည္ အၾကင္သို႔ေသာ သေဘာရွိ၏၊ ဤသို႔ေသာ သေဘာရွိေသာ အိမ္တို႔သည္ လူ႕ျပည္တို႔၌ မရွိပါကုန္၊ နတ္ျပည္တို႔၌ အိမ္တို႔သည္ အၾကင္သို႔ေသာ သေဘာရွိကုန္၏၊ ဤၿပိတၱာဘံု၌ ငါတို႔၏ အိမ္တို႔သည္ ထုိသို႔ေသာ သေဘာရွိပါကုန္၏။ 429

အကြၽႏု္ပ္တို႔၏ အိမ္တို႔သည္ အေရာင္ျဖင့္ ထြန္းပလ်က္ ထက္ဝန္းက်င္အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာတို႔ကို တင့္တယ္ေစပါကုန္၏၊ အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ေသာက္ေရကို ရႏိုင္ေလာက္ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ လုံ႔လ ျပဳေတာ္မူပါဦးေလာ့ဟု ေလွ်ာက္၏။ 430

သာဏဝါသီမေထရ္သည္ ဓမက႐ုိဏ္ေရစစ္ကို (ေရျဖင့္) ျပည့္ေစ၍ စာတုဒၵိသာ သံဃာအားေပးလွဴ၏၊ မေထရ္သည္ ေရေပးလွဴၿပီး၍ ''ငါ၏ ဤအလွဴသည္ ေဆြမ်ဳိးတို႔အား ျဖစ္ပါေစ၊ ေဆြမ်ဳိးတို႔သည္ ခ်မ္းသာၾကပါေစ'' ဟု အမိအား လည္းေကာင္း၊ အဖအား လည္းေကာင္း၊ အစ္ကိုအား လည္းေကာင္း အလွဴ၏ အဖို႔ကို ရည္ၫႊန္း ေပးေဝေတာ္မူ၏။ 431

ရည္ၫႊန္း ေပးေဝၿပီးသည္၏ အျခားမဲ့၌ ထုိၿပိတၱာတို႔အား ေသာက္ေရသည္ ျဖစ္၏၊ ေအးျမေသာ ေရရွိကုန္ေသာ၊ ေကာင္းေသာ ဆိပ္ကမ္း ရွိကုန္ေသာ၊ ေအးျမ၍ ေမႊးပ်ံ႕ႀကိဳင္လႈိင္ေသာ ရနံ႔ ရွိကုန္ေသာ၊ ေကာင္းစြာ ဖန္ဆင္းအပ္ကုန္ေသာ နက္ေသာ ေလးေထာင့္ေရကန္တို႔သည္ ပဒုမၼာၾကာ, ဥပၸလၾကာတို႔ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းကုန္သည္ျဖစ္၍ ေရ၏ အထက္၌ ၾကာဝတ္ဆံတို႔ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းလ်က္ ျပည့္ကုန္၏။ 432-433

ထုိၿပိတၱာတို႔သည္ ထုိေရကန္၌ ခ်ဳိးေသာက္ၿပီးေနာက္ သာဏဝါသီမေထရ္အား ကိုယ္ထင္ျပကုန္၏၊ အရွင္ဘုရား ေသာက္ေရသည္ မ်ားျပားလွပါၿပီ၊ အကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ေျခတို႔သည္ နာက်င္ပါကုန္၏၊ ျပတ္ကြဲပါကုန္၏၊ ေက်ာက္စရစ္, သမန္းျမက္, ဆူးေျငာင့္ရွိေသာ အရပ္၌ လွည့္လည္ၾကရကုန္ေသာ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ေျခခြင္လ်က္ သြားၾကရပါကုန္၏၊ အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ယာဥ္ကို ရႏိုင္ေလာက္ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ လုံ႔လ ျပဳေတာ္မူပါဦးေလာ့ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ 434-5

သာဏဝါသီမေထရ္သည္ တစ္လႊာ တစ္ထပ္သာရွိေသာ ဖိနပ္ကိုရ၍ စာတုဒၵိသာသံဃာအား ေပးလွဴ၏၊ မေထရ္သည္ ေပးလွဴၿပီး၍ ''ငါ၏ ဤအလွဴသည္ ေဆြမ်ဳိးတို႔အား ျဖစ္ပါေစ၊ ေဆြမ်ဳိးတို႔သည္ ခ်မ္းသာၾကပါေစ'' ဟု အမိအား လည္းေကာင္း၊ အဖအား လည္းေကာင္း၊ အစ္ကိုအား လည္းေကာင္း အလွဴ၏အဖို႔ကို ရည္ၫႊန္းေပးေဝ၏။ 436

ရည္ၫႊန္း ေပးေဝၿပီးသည္၏ အျခားမဲ့၌ မေထရ္၏ အေဆြအမ်ဳိး ၿပိတၱာတို႔သည္ ရထားျဖင့္ မေထရ္ထံသို႔ လာကုန္၏၊ အရွင္ဘုရား ထမင္းကို လွဴျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အဝတ္ပုဆိုးကို လွဴျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း - 437

အိမ္ကို လွဴျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေသာက္ေရကို လွဴျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ယာဥ္ (ဖိနပ္)ကို လွဴျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း (ယာဥ္ကို ေပးလွဴျခင္း, ထမင္းစသည့္ ပစၥည္းေလးပါးကို ေပးလွဴျခင္း) ႏွစ္ပါးစံုျဖင့္ အရွင္ဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္တို႔ကို သနား ခ်ီးေျမႇာက္အပ္ပါကုန္၏၊ အရွင္ဘုရား ေလာက၌ သနားျခင္း က႐ုဏာ ရွိေသာ ရဟန္းကို ရွိခိုးျခင္းငွါ လာေရာက္ၾကပါကုန္၏ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။

၂ - သာဏဝါသီေထရေပတဝတၳဳ၊ စူဠဝဂ္၊ ေပတဝတၳဳပါဠိေတာ္။ ခုဒၵကနိကာယ္။




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Sunday, December 6, 2009

အေဖာ္မပါ တစ္ေယာက္တည္း ေနရပါမူ ေကာင္းေလစြ...

နာဂသုတ္


အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာ႐ံု ေက်ာင္း၌ ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းေယာက္်ား ရဟန္းမိန္းမ ဥပါသကာေယာက္်ား ဥပါသိကာ မိန္းမ မင္း မင္းအမတ္ တိတၴိ တိတၴိတပည့္တို႔ႏွင့္ ေရာႁပြမ္းလ်က္ ေနရသည္ျဖစ္၍ ဆင္းရဲ၏။ ခ်မ္းသာစြာ မေနရ။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားအား ''ငါသည္ ယခုအခါ ရဟန္းေယာက္်ား ရဟန္းမိန္းမ ဥပါသကာေယာက္်ား ဥပါသိကာမိန္းမ မင္း မင္းအမတ္ တိတၴိ တိတၴိတပည့္တို႔ႏွင့္ ေရာႁပြမ္းလ်က္ ေနရသည္ျဖစ္၍ ဆင္းရဲ၏။ ခ်မ္းသာစြာ မေနရ၊ ငါသည္ ပရိသတ္ အေပါင္းမွ ထြက္၍ တစ္ေယာက္တည္း ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ကပ္လ်က္ ေနရပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အၾကံသည္ ျဖစ္၏။

ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နံနက္အခ်ိန္ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူေဆာင္လ်က္ ေကာသမၺီ ျပည္သို႔ ဆြမ္းခံဝင္ေတာ္မူ၏။ ေကာသမၺီျပည္၌ ဆြမ္းခံ လွည့္လည္၍ ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ ဆြမ္းခံရြာမွ ဖဲႂကြလ်က္ ကိုယ္တိုင္ ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာကို သိမ္းဆည္း၍ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူေဆာင္လ်က္ အလုပ္အေကြၽးကိုလည္း မေခၚ ရဟန္းသံဃာကိုလည္း မပန္ၾကားဘဲ အေဖာ္မပါ တစ္ပါးတည္း ပါလိေလယ်က ေတာအုပ္သို႔ ေဒသစာရီ ၾကြေတာ္မူ၏။ အစဥ္သျဖင့္ ေဒသစာရီ ၾကြေတာ္မူလတ္ေသာ္ ပါလိေလယ်က ေတာအုပ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ ေတာ္မူ၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုပါလိေလယ်ကရြာ ရကၡိတေတာအုပ္ အင္ၾကင္းပင္ပ်ဳိ အနီး၌ ေနေတာ္မူ၏။ ဆင္ေျပာင္ႀကီး တစ္ေကာင္သည္လည္း ဆင္ေပါက္ ဆင္မ ဆင္ေရြ ႏို႔စို႔ဆင္ငယ္တို႔ႏွင့္ ေရာျပြမ္းသည္ ျဖစ္၍ အၫြန္႔ ျပတ္ၿပီးေသာ ျမက္တို႔ကိုလည္း စားရ၏။ ထိုဆင္ေျပာင္ႀကီး ခ်ဳိး၍ ခ်ဳိး၍ ခ်ေသာ သစ္ခက္ သစ္ကိုင္းကိုလည္း အျခား ဆင္တို႔ စားကုန္၏။ ထိုဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ ေနာက္က်ဳကုန္ေသာ ေရတို႔ကိုလည္း ေသာက္ရ၏။ ေရဆိပ္မွ တက္ေသာ ထိုဆင္ေျပာင္ႀကီး၏ ကိုယ္ကိုလည္း ဆင္မတို႔သည္ တိုးေဝွ႕လ်က္ သြားကုန္၏။ ေရာျပြမ္းသည္ ျဖစ္၍ ဆင္းရဲ၏။ ခ်မ္းသာ စြာ မေနရ။

ထိုအခါ ထိုဆင္ေျပာင္ႀကီးအား ''ငါသည္ ယခုအခါ၌ ဆင္ထီး ဆင္မ ဆင္ေပါက္ ဆင္ငယ္တို႔ႏွင့္ ေရာျပြမ္း၍ ေနရ၏။ အဖ်ားျပတ္ၿပီးေသာ ျမက္တို႔ကိုလည္း စားရ၏။ ငါ ခ်ဳိး၍ ခ်ဳိး၍ ခ်ေသာ အကိုင္းအခက္ကိုလည္း ဆင္ေပါက္ ဆင္ငယ္တို႔သည္ စားကုန္၏။ ေနာက္က်ဳေသာ ေရကိုလည္း ေသာက္ရ၏။ ေရဆိပ္မွတက္ေသာ ငါ၏ ကိုယ္ကိုလည္း ဆင္မတို႔သည္ တိုးေဝွ႕လ်က္ သြားကုန္၏။

ငါသည္ ေရာျပြမ္းသည္ျဖစ္၍ ဆင္းရဲ၏။ ခ်မ္းသာစြာ မေနရ၊ ငါသည္ ဆင္အုပ္ မွ ထြက္၍ တစ္ေကာင္တည္း ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ကပ္လ်က္ ေနရပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု ဤအၾကံသည္ ျဖစ္၏။

ထို႔ေနာက္ ထိုဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ ဆင္အုပ္မွ ဖဲ၍ ပါလိေလယ်ကရြာ ရကၡိတေတာအုပ္ အင္ၾကင္းပင္ပ်ဳိ အနီး၌ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေန၏။ ထိုအခါ ထိုဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရား ေနေတာ္မူရာ အရပ္ကိုလည္း စိမ္းစိုေသာ ျမက္သစ္ပင္ မရွိေအာင္ ျပဳ၏။ ႏွာေမာင္း ျဖင့္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ ေသာက္ေရ သံုးေဆာင္ေရကို တည္ထား၏။

ထို႔ေနာက္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ကပ္လ်က္ တစ္ပါးတည္း ကိန္းေအာင္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား ''ငါသည္ ေရွးအခါက ရဟန္းေယာက္်ား ရဟန္းမိန္းမ ဥပါသကာေယာက္်ား ဥပါသိကာမိန္းမ မင္း အမတ္ တိတၴိ တိတၴိတပည့္တို႔ ႏွင့္ ေရာျပြမ္းလ်က္ ေနရသည္ျဖစ္၍ ဆင္းရဲ၏။ ခ်မ္းသာစြာ မေနရ၊ ''ထိုငါသည္ ယခုအခါ၌ ရဟန္းေယာက္်ား ရဟန္း မိန္းမ ဥပါသကာေယာက္်ား ဥပါသိကာမိန္းမ မင္းမင္းအမတ္ တိတၴိ တိတၴိတပည့္တို႔ႏွင့္ မေရာျပြမ္းဘဲ ေနေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစြာ ေနရ၏'' ဟု စိတ္အၾကံ ျဖစ္၏။

ထိုဆင္ေျပာင္ႀကီးအားလည္း ''ငါသည္ ေရွးအခါက ဆင္ေပါက္ ဆင္မ ဆင္ေရြ ႏို႔စို႔ဆင္ငယ္တို႔ႏွင့္ ေရာျပြမ္းလ်က္ ေနရသည္ ျဖစ္၍ အၫြန္႔ျပတ္ၿပီးေသာ ျမက္တို႔ကိုလည္း စားရ၏။ ငါ ခ်ဳိး၍ ခ်ဳိး၍ခ်ေသာ သစ္ခက္ သစ္ကိုင္းကိုလည္း ဆင္ငယ္တို႔သည္ စားကုန္၏။ ငါသည္ ေနာက္က်ဳေသာ ေရတို႔ကိုလည္း ေသာက္ရ၏။ ေရဆိပ္မွတက္ေသာ ငါ၏ ကိုယ္ကိုလည္း ဆင္မတို႔သည္ တိုးေဝွ႕လ်က္ သြားကုန္၏။ ေရာျပြမ္းသည္ျဖစ္၍ ဆင္းရဲ၏။ ခ်မ္းသာစြာ မေနရ။ ထိုငါသည္ ယခုအခါ ဆင္ထီး ဆင္မ ဆင္ေပါက္ဆင္ငယ္တို႔ႏွင့္ မေရာျပြမ္းဘဲ ေနရ၏။ အဖ်ားမျပတ္ေသာ ျမက္တို႔ကိုလည္း စားရ၏။ ငါ ခ်ဳိး၍ ခ်ဳိး၍ခ်ေသာ သစ္ခက္ သစ္ကိုင္းတို႔ကိုလည္း ဆင္ငယ္တို႔သည္ မစားကုန္။ ၾကည္လင္ေသာ ေရတို႔ကိုလည္း ေသာက္ရ၏။ ဆိပ္ကမ္းမွတက္ေသာ ငါ၏ ကိုယ္ကိုလည္း ဆင္မတို႔သည္ တိုးေဝွ႕လ်က္ မသြားကုန္။ မေရာျပြမ္းေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစြာ ေနရ၏''ဟု ဤသို႔ စိတ္အၾကံ ျဖစ္၏။

ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိ၏ ကာယဝိေဝကကို သိ၍ ထိုဆင္ေျပာင္ႀကီး၏ စိတ္အၾကံကိုလည္း မိမိစိတ္ျဖင့္ သိေတာ္မူ၍ ထိုသိေသာ အခ်ိန္၌- ''ဘုရားတည္း ဟူေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ တစ္ပါးတည္း ေတာ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္ သကဲ့သို႔ ဤဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္လည္း တစ္စီးတည္း ေတာ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားတည္းဟူေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီး၏ ထိုတစ္ပါးတည္း ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ စိတ္သည္ လွည္းစြယ္ရန္းႏွင့္ တူေသာ အစြယ္ရွိေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီး၏ တစ္စီးတည္း ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ စိတ္ႏွင့္တူမွ်၏'' ဟု ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။ 35

၅ - နာဂသုတ္၊ ေမဃိယဝဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Saturday, December 5, 2009

မညႇင္းဆဲသူ ... ကိုယ့္အမည္နဲ႔ကိုယ္ တန္ေအာင္ေန...

အဟႎသက

သာဝတၳိနိဒါန္း

ထုိအခါ အဟႎသက ဘာရဒါြဇပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ေျပာဆုိ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္စကားကုိ ေျပာဆုိၿပီးဆံုးေစ၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား...

အသွ်င္ေဂါတမ အကြၽႏု္ပ္သည္ အဟႎသကပါတည္း၊
အသွ်င္ ေဂါတမ အကြၽႏု္ပ္သည္ အဟႎသကပါတည္း ဟု ေလွ်ာက္၏-

''အၾကင္သူသည္ ကုိယ္, ႏႈတ္, စိတ္ျဖင့္ သူတစ္ပါးကုိ မသတ္ျဖတ္ မညႇဥ္းဆဲ၊ ထုိ သူသည္ အဟႎသက ျဖစ္၏။ သင္သည္ အဟႎသက ျဖစ္ခဲ့မူ အမည္အားေလ်ာ္စြာ မညႇင္းဆဲသူ ျဖစ္ပါေလေလာ့။ မွန္၏၊ အၾကင္သူသည္ သူတစ္ပါးကုိ မသတ္ျဖတ္ မညႇင္းဆဲ၊ ထုိသူသည္သာလွ်င္ အဟႎသက အမွန္ျဖစ္၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ အဟႎသက ဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရား အား ဤစကားကုိေလွ်ာက္၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါ၏။ပ။ သိ္၏။

အသွ်င္အဟႎသက ဘာရဒါြဇသည္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ တစ္ပါး အပါအဝင္ ျဖစ္၏။ 191

၅ - အဟႎသကသုတ္၊ အရဟႏၲဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

သည္တရားေတာ္ေလး ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါ ဒီလိုဆင္ျခင္မိတယ္...
ငါတို႔ ရဟန္းေတာ္ေတြ ရဟန္းဝတ္ၾကရင္ျဖင့္ ဆရာဘုန္းႀကီးေတြက အမည္ေကာင္းေလးေတြ မွည့္ေပးၾကေပတယ္... ဒါေပမဲ့ ငါတို႔က ငါတို႔ရဲ႕ဘြဲ႔ေတာ္နဲ႔ လိုက္ဖက္စြာမွ ေနခဲ့ၾကရဲ႕လား... ဒီလို တရားေလးေတြ ဖတ္ၿပီးေနာက္ေကာ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ မိမိအမည္ ဘြဲ႔ေတာ္နဲ႔ လိုက္ဖက္စြာ ေနထိုင္ၾကေတာ့မွာလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္... ခုေခတ္မွာ ဘြဲ႔အမည္ဆိုးတဲ့ ဘုန္းႀကီး၊ သီလရွင္ဆိုတာဟာ ရွာမွ ရွားပါပဲ...

ကြ်ႏ္ုပ္ရဲ႕ဘြဲ႔ေတာ္က အရွင္ေလာကနာထတဲ့...
အရွင္ဆိုတာက ပိုင္ဆိုင္သူကို ရည္ညြန္းသလို သတၱဝါတို႔ရဲ႕ အရွင္သခင္ကိုလည္း ရည္ညြန္းမယ္ထင္တယ္... ေလာကဆိုတာကေတာ့ သတၱေလာက ၾသကာသေလာက သခၤါရေလာကလို႔ ေခၚဆိုတဲ့ ေလာကသံုးပါးကို ရည္ညြန္းပါတယ္... နာထဆိုတာကေတာ့ ကိုးကြယ္ရာတဲ့... ဒီေတာ့ ေပါင္းလိုက္ရင္ ေလာကႀကီးရဲ႕ကိုးကြယ္ရာ... ေလာကႀကီးရဲ႕ ကိုးကြယ္ရာ အရွင္သခင္တဲ့...

ေအာ္...
ကိုယ္ဘြဲ႔နဲ႔မွ ကိုယ္မတန္ က်င့္ရပါဦးမည္...
သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ က်င့္ရပါဦးမည္...


သင္ေကာ...


အပၸမာေဒန ဘိကၡေဝ သမၸာေဒထ



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အကုသိုလ္အၾကံအစည္မ်ား...

အကုသလဝိတကၠသုတ္...

အခါတစ္ပါး၌ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ေကာသလတုိင္း ေတာအုပ္တစ္ခု၌ ေန၏၊ ထုိအခါ ထုိရဟန္းသည္ ေန႔သန္႔စင္ရာသို႔ ကပ္သည္ရွိေသာ္ ကာမဝိတက္၊ ဗ်ာပါဒဝိတက္၊ ဝိဟႎသာဝိတက္ဟူေသာ ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသုိလ္ဝိတက္တို႔ကုိ ၾကံစည္၏။ ထုိအခါ ထုိေတာအုပ္၌ စုိးအုပ္၍ ေနေသာ နတ္သည္ ထုိရဟန္းအား အစဥ္သနားျခင္းရွိသည္ ျဖစ္၍ အက်ဳိးစီးပြားကုိ အလုိရွိေသာေၾကာင့္ ထုိရဟန္းကုိ ထိတ္လန္႔ေစလုိရကား ထုိရဟန္းထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ဂါထာျဖင့္ ရြတ္ဆုိ ေလွ်ာက္ထား၏။

''မသင့္ေလ်ာ္ေသာအားျဖင့္ ႏွလံုးသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ထုိသင့္ကုိ ဝိတက္တို႔ ကုိက္ခဲ အပ္၏၊ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ ႏွလံုးသြင္းျခင္းကုိ စြန္႔ေလာ့၊ သင့္ေလ်ာ္ေသာအားျဖင့္ အဖန္တလဲလဲ ၾကံစည္ေလာ့။ ျမတ္စြာဘုရားကုိ လည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ သံဃာေတာ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ သီလတို႔ကုိ လည္းေကာင္း အာ႐ံုျပဳ၍ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကုိလည္းေကာင္း၊ ႏွစ္သိမ့္ျခင္း 'ပီတိ'၊ ခ်မ္းသာျခင္း 'သုခ'ကုိလည္းေကာင္း ယံုမွားမရွိမူ၍ ရလတၱံ႕။ ထို႔ေနာက္ မ်ားစြာဝမ္းေျမာက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ဝဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ ျပဳရလတၱံ႕'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ထုိအခါ ထုိရဟန္းသည္...
ထုိနတ္ ထိတ္လန္႔ေစအပ္သည္ ျဖစ္၍ ထိတ္လန္႔ျခင္းသို႔ ေရာက္၏။ 231

၁၁ - အကုသလဝိတကၠသုတ္၊ ဝနသံယုတ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။





ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Wednesday, December 2, 2009

ကုိယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္ပါ၏...

ပဌမ သႏၵိ႒ိကသုတ္


ထိုအခါ၌ ေမာဠိယသီဝကပရိဗိုဇ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာ ဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆို၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကုိ ေျပာဆိုၿပီးဆံုးေစၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား-

အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္ ကုိယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏၊ တရားေတာ္သည္ ကုိယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏ ဟူ၍ ဆိုအပ္ပါ၏။ အသွ်င္ဘုရား အဘယ္မွ်ျဖင့္ တရားေတာ္သည္ ...

ကုိယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္ပါ သနည္း၊
အခါမလင့္အက်ဳိး ေပးတတ္ပါသနည္း၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ ဟု ဖိတ္ေခၚ ျပထိုက္ပါသနည္း၊
မိမိ၏ ကုိယ္ထဲစိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူထား ထိုက္ပါသနည္း၊
အရိယာပညာရွိတု႔ိသာ ကုိယ္စီကုိယ္င သိထိုက္ ခံစားထိုက္ပါသနည္းဟု ေလွ်ာက္၏။

သီဝက သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤအရာ၌ သင့္ကုိ သာလွ်င္ ျပန္၍ ေမးဦးအံ့၊ သင္ သေဘာက်သည့္အတိုင္း ငါ့ အေမးကုိ ေျဖၾကားရာ၏။

သီဝက ထိုအရာကုိ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း...

မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ'ကုိ လည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' သည္ ရွိ၏'' ဟူ၍ သိ၏ေလာ၊ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားမရွိေသာ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' ကုိလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' သည္ ထင္ရွား မရွိ'' ဟူ၍ သိ၏ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား သိပါ၏။

သီဝက သင္သည္ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' ကုိလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' သည္ ထင္ရွား ရွိ၏'' ဟူ၍ သိ၏၊ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွား မရွိေသာ 'ေလာဘ' ကုိလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' သည္ ထင္ရွား မရွိ'' ဟူ၍ သိ၏၊ သီဝက ဤသို႔လည္း တရားေတာ္သည္ ကုိယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္ ေပ၏။ပ။

သီဝက ထိုအရာကုိ အဘယ္သုိ႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ အမ်က္ထြက္မႈ 'ေဒါသ' ကုိ။ပ။ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ ေတြေဝမႈ 'ေမာဟ' ကုိ။ပ။ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွား ရွိေသာ ေလာဘႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိ။ပ။ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ ေဒါသႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိ။ပ။ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိ ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားသည္ ထင္ရွား ရွိ၏'' ဟူ၍ သိ၏ေလာ၊ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွား မရွိေသာ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိမူလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားသည္ ထင္ရွား မရွိ'' ဟူ၍ သိ၏ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား သိပါ၏။

သီဝက သင္သည္...
မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားသည္ ထင္ရွားရွိ၏'' ဟု သိ၏။ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွား မရွိေသာ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိမူလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ ေမာဟႏွင့္ယွဥ္ေသာ တရားသည္ ထင္ရွား မရွိ'' ဟု သိ၏။ သီဝက ဤသို႔လည္း တရားေတာ္သည္...

ကုိယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏၊
အခါမလင့္ အက်ဳိးကုိ ေပးတတ္၏၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ ဟု ဖိတ္ေခၚျပထိုက္၏၊
မိမိ၏ ကုိယ္ထဲစိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူထား ထိုက္၏၊
အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကုိယ္စီ ကုိယ္င သိထိုက္ ခံစားထိုက္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏၊ အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏။ပ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယေန႔မွစ၍ အကြၽႏု္ပ္ကုိ အသက္ထက္ဆံုး ရတနာ သံုးပါးကုိ ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္တတ္သူ 'ဥပါသကာ' ဟု မွတ္ေတာ္မူပါ ဟု ေလွ်ာက္၏။ 47

၅ - ပဌမ သႏၵိ႒ိကသုတ္၊ ဓမၼကထိကဝဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Tuesday, December 1, 2009

ဆရာေတာ္ ဦးဝိလာသ (လယ္တီ) အသံတရားေတာ္မ်ား

ဆရာေတာ္ ဦးဝိလာသ (လယ္တီ)

နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရားေတာ္မ်ား





တရားနာၿပီး တရားအတိုင္း က်င့္ၾကံႏိုင္ၾကပါေစ။

 


တရားေတာ္လင့္မ်ား ယူ၍ သံုးႏိုင္ပါသည္...



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Monday, November 30, 2009

ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း ေလးမ်ဳိး...

ဒုတိယ ဟတၳကသုတ္

ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း ေလးမ်ဳိး...

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အာဠဝီျပည္ အဂၢါဠဝေစတီ၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ ဥပါသကာငါးရာတို႔ျဖင့္ ျခံရံလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနေသာ ဟတၴကအာဠဝကကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ''ဟတၴက သင္၏ ဤပရိသတ္သည္ မ်ားလွ၏တကား၊ ဟတၴက သင္သည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ မ်ားစြာေသာ ဤပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္သနည္း'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာေတာ္မူေသာ ခ်ီးေျမႇာက္ဖြယ္ရာ သဂၤဟဝတၴဳ ေလးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ အကြၽႏု္ပ္သည္ မ်ားစြာေသာ ဤပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ပါ၏။

၁...
အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ အၾကင္သူကို ဤသူသည္ကား ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ ထုိက္၏'' ဟု သိ၏၊ ထုိသူကို ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ပါ၏၊

၂...
အၾကင္သူကို ''ဤသူသည္ကား ခ်စ္ဖြယ္ေသာ စကားကို ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ထုိက္၏'' ဟုသိ၏၊ ထုိသူကို ခ်စ္ဖြယ္ေသာ စကားကို ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ပါ၏။

၃...
အၾကင္သူကို ''ဤသူသည္ကား အက်ဳိးစီးပြါးကို ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ထုိက္၏'' ဟု သိ၏၊ ထုိသူကို အက်ဳိးစီးပြါးကို ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ပါ၏၊

၄...
အၾကင္သူကို ''ဤသူသည္ကား မိမိႏွင့္ အတူအမွ် ျပဳျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ထုိက္၏'' ဟု သိ၏၊ ထုိသူကို မိမိႏွင့္အတူအမွ် ျပဳျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ပါ၏၊

အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္အိမ္၌ကား စည္းစိမ္ဥစၥာတို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ သူဆင္းရဲ၏ စကားကို နားေထာင္သင့္၏ ဟု မမွတ္ထင္ၾကကုန္ သကဲ့သို႔ မေပးကမ္းသူ၏ စကားကို နားေထာင္သင့္၏ ဟု မမွတ္ထင္ၾကပါကုန္။ အကြၽႏ္ုပ္၏ စကားကိုမူကား နားေထာင္သင့္၏ဟု မွတ္ထင္ၾကပါကုန္၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဟတၴက ေကာင္းေပစြ ေကာင္းေပစြ...
သင္၏ ဤအေၾကာင္းေလးမ်ဳိးကား မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ရန္ သင့္ေသာ အေၾကာင္းတည္း၊ ဟတၴက ေရွးလြန္ၿပီးအခါက မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္သူ ဟူသမွ် အားလံုးတို႔သည္ ဤသဂၤဟဝတၴဳ ေလးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္သာလွ်င္ မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ ခဲ့ကုန္၏၊ ဟတၴက ေနာင္အခါ၌ မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္မည့္သူ ဟူသမွ် အားလံုးတို႔သည္ ဤသဂၤဟ ဝတၴဳေလးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္သာလွ်င္ မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ကုန္လိမ့္မည္၊ ဟတၴက ယခုအခါ၌ မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ေနသူ ဟူသမွ် အားလံုးတို႔သည္ ဤသဂၤဟ ဝတၴဳေလးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္သာလွ်င္ မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထုိအခါ ဟတၴကအာဠဝကသည္ ျမတ္စြာဘုရားက တရားစကားျဖင့္ အက်ဳိးစီးပြါးကို သိျမင္ေစလ်က္ တရားကို ေဆာက္တည္ေစကာ တရားက်င့္သံုးရန္ ထက္သန္ ရႊင္လန္းေစသည္ ျဖစ္၍ ေနရာမွထလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုး၍ အ႐ိုအေသ ျပဳကာ ဖဲခြါသြားေလ၏။

ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဟတၴကအာဠဝက ဖဲသြား၍ မၾကာျမင့္မီ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ ဟတၴကအာဠဝက ဥပါသကာကို အံ့ဖြယ္ျဖစ္ေသာ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ေသာ သေဘာရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏'' ဟု မွတ္ကုန္ေလာ့၊

အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ...

၁။ သဒၶါတရားရွိ၏၊
၂။ သီလ ရွိ၏။ပ။
၃။ (ဒုစ႐ုိက္မွ) ရွက္တတ္၏။
၄။ (ဒုစ႐ုိက္မွ) လန္႔တတ္၏။
၅။ မ်ားေသာ အၾကားအျမင္ ရွိ၏။
၆။ စြန္႔ၾကဲ ေပးကမ္းတတ္၏။
၇။ ပညာရွိ၏။
၈။ အလိုနည္း၏။

ရဟန္းတို႔ ဟတၴကအာဠဝကသည္ ဤအံ့ဖြယ္ျဖစ္ေသာ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ေသာ ဤသေဘာ ရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္္ ျပည့္စံု၏ ဟု မွတ္ကုန္ေလာ့ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 24

၄ - ဒုတိယ ဟတၴကသုတ္၊ ဂဟပတိဝဂ္၊ အ႒ကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။