ဤသူမ်ဳိးႏွင့္ ေတြ႕လွ်င္ မည္သို႔ျပဳၾကမည္။
ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာသူ...
ခက္ထန္ေသာသူ...
ဆဲဆိုေသာသူ...
႐ိုက္ႏွက္ေသာသူ...
ခဲျဖင့္ ေပါက္ေသာသူ...
တုတ္ျဖင့္ ႐ိုက္ေသာသူ...
ဓားျဖင့္ခုတ္ေသာသူ...
ပုေဏၰာဝါဒသုတ္-
အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္း သံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ အသွ်င္ပုဏၰသည္ ညခ်မ္းအခါ ကိန္းေအာင္းရာမွ ထလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ႐ုိေသစြာ ႐ိွခိုး၍ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထုိင္၏၊ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ထုိင္ၿပီးေသာ္ ဤစကားကို ေလွ်ာက္ထား၏-
''ျမတ္စြာဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏၊
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္အား အက်ဥ္းျဖစ္ေသာ အဆံုးအမျဖင့္ ဆံုးမေတာ္ မူပါေလာ့၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ယင္းတရားကို နာရ၍ တစ္ပါးတည္း ကင္းကင္း ရွင္းရွင္း မေမ့မေလ်ာ့ လုံ႔လျပဳ၍ စိတ္စုိက္ကာ ေနလုိပါ၏'' ဟု (ေလွ်ာက္ထား၏)။ ပုဏၰ ထုိသို႔ျဖစ္မူ နာေလာ့၊ ေကာင္းစြာႏွလံုးသြင္းေလာ့၊ ေဟာေပအံ့ဟု(မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ ''ျမတ္စြာဘုရား ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု အသွ်င္ပုဏၰသည္
ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထား၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားေတာ္ကို မိန္႔ေတာ္မူ၏ -
ပုဏၰ လုိခ်င္ဖြယ္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျမတ္ႏုိးဖြယ္ ခ်စ္ဖြယ္ သေဘာ႐ိွ၍ ကာမ(ရာဂ)ႏွင့္ စပ္သြယ္လ်က္ တပ္စြန္းဖြယ္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စကၡဳဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ အဆင္း ႐ူပါ႐ံုတို႔သည္ ႐ိွကုန္၏။
ရဟန္းသည္ ထုိ႐ူပါ႐ံုကုိ ႏွစ္သက္အံ့၊ တမ္းတေျပာဆုိအံ့၊ စြဲမက္၍ တည္အံ့။ ထုိ႐ူပါ႐ံုကို ႏွစ္သက္တမ္းတ စြဲမက္၍ တည္ေသာ ထုိရဟန္းအား တပ္မက္မႈသည္ ျဖစ္၏၊ ပုဏၰ တပ္မက္မႈ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဆင္းရဲမႈ ျဖစ္၏ ဟု ငါေဟာ၏။
ပုဏၰ ေသာတဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ သဒၵါ႐ံုတို႔သည္ ႐ိွကုန္၏။ ပ ။
ဃာနဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ဂႏၶာရံုတို႔သည္။ ပ ။
ဇိဝွါဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ရသာ႐ံုတို႔သည္။ ပ ။
ကာယဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔သည္။ လုိခ်င္ဖြယ္ ႏွစ္သက္ ဖြယ္ ျမတ္ႏုိးဖြယ္ ခ်စ္ဖြယ္ သေဘာ႐ိွ၍ ကာမ (ရာဂ)ႏွင့္ စပ္သြယ္လ်က္ တပ္စြန္း ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္ေသာ မေနာဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ဓမၼာ႐ံုတို႔သည္ ႐ိွကုန္၏။ ရဟန္းသည္ ထုိဓမၼာ႐ံုကို ႏွစ္သက္အံ့၊ တမ္းတေျပာဆုိအံ့၊ စြဲမက္၍ တည္အံ့။
ထုိဓမၼာ႐ံုကို ႏွစ္သက္တမ္းတ စြဲမက္၍တည္ေသာ ထုိရဟန္းအား တပ္မက္မႈသည္ ျဖစ္၏၊ ပုဏၰ တပ္မက္မႈ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဆင္းရဲမႈျဖစ္၏ ဟု ငါေဟာ၏။
ပုဏၰ လုိခ်င္ဖြယ္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျမတ္ႏုိးဖြယ္ ခ်စ္ဖြယ္ သေဘာ႐ိွ၍ ကာမ(ရာဂ)ႏွင့္ စပ္သြယ္လ်က္ တပ္စြန္းဖြယ္ကုန္ ျဖစ္ေသာ စကၡဳဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ႐ူပါ႐ံုတို႔သည္ ႐ိွကုန္၏။ ရဟန္းသည္ ထုိ႐ူပါ႐ံုကုိ အကယ္၍ မႏွစ္သက္အံ့၊ မတမ္းတအံ့၊ မစြဲမက္မူ၍ တည္အံ့။ ထုိ႐ူပါ႐ံုကို မႏွစ္သက္ မတမ္းတ မစြဲမက္မူ၍ တည္ေသာ ထုိရဟန္းအား တပ္မက္မႈ ခ်ဳပ္၏၊ ပုဏၰ တပ္မက္မႈ ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ ဆင္းရဲမႈ ခ်ဳပ္၏ ဟု ငါ ေဟာ၏။
ပုဏၰ ေသာတဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ သဒၵါ႐ံုတို႔သည္ ႐ိွကုန္၏။ ပ ။
ဃာနဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ဂႏၶာရံုတို႔သည္။ ပ ။
ဇိဝွါဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ရသာ႐ံုတို႔သည္။ ပ ။
ကာယဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔သည္။ လုိခ်င္ဖြယ္ ႏွစ္သက္ ဖြယ္ ျမတ္ႏုိးဖြယ္ ခ်စ္ဖြယ္သေဘာ႐ိွ၍ ကာမ (ရာဂ)ႏွင့္ စပ္သြယ္လ်က္ တပ္စြန္း ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္ေသာ မေနာဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ဓမၼာ႐ံုတို႔သည္ ႐ိွကုန္၏။ ရဟန္းသည္ ထုိဓမၼာ႐ံုကုိ အကယ္၍ မႏွစ္သက္အံ့၊ မတမ္းတအံ့၊ မစြဲမက္မူ၍ တည္အံ့။ ထုိဓမၼာ႐ံုကို မႏွစ္သက္ မတမ္းတ မစြဲမက္မူ၍ တည္ေသာ ထုိရဟန္း အား တပ္မက္မႈခ်ဳပ္၏၊ ပုဏၰ တပ္မက္မႈ ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ ဆင္းရဲမႈ ခ်ဳပ္၏ ဟု ငါေဟာ၏။
ပုဏၰ သင္သည္ ငါ့ထံမွ ဤအက်ဥ္းျဖစ္ေသာ အဆံုးအမျဖင့္ အဆံုးအမခံ၍ အဘယ္ ဇနပုဒ္၌ ေနမည္နည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။ ျမတ္စြာဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံမွ ဤအက်ဥ္းျဖစ္ေသာ အဆံုးအမျဖင့္ အဆံုးအမခံ၍ သုနာပရႏၲ မည္ေသာ ဇနပုဒ္၌ အကြၽႏု္ပ္ေနပါအံ့ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ပုဏၰ သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ၾကမ္းၾကဳတ္ကုန္၏၊ ပုဏၰ သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ခက္ထန္ကုန္၏၊ ပုဏၰ သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ သင့္ကို အကယ္၍ ဆဲေရးကုန္အံ့၊ ၿခိမ္းေျခာက္ကုန္အံ့၊ ပုဏၰ ထုိသို႔ ျပဳရာ၌ သင့္အား အဘယ္သို႔ ျဖစ္လတၱံ႕နည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
ျမတ္စြာဘုရား သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကုိ အကယ္၍ ဆဲေရးကုန္အံ့၊ ၿခိမ္းေျခာက္ကုန္အံ့၊ ထုိသို႔ ဆဲေရး ၿခိမ္းေျခာက္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႔၊
''ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ငါ့အား လက္ျဖင့္ မပုတ္ခတ္ ၾကေသးေပ၊ ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ေတာ္ၾကေလစြ၊ ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ အလြန္ ေတာ္ၾကေလစြ'' ဟု ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ ဆဲေရး ၿခိမ္းေျခာက္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕၊
ေကာင္းေသာ စကားကို ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ ဆဲေရး ၿခိမ္းေျခာက္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ပုဏၰ သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ သင့္အား အကယ္၍ လက္ျဖင့္ ပုတ္ခတ္ကုန္အံ့၊ ပုဏၰ ထုိသို႔ ပုတ္ခတ္ရာ၌ သင့္အား အဘယ္သို႔ ျဖစ္လတၱံ႕နည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
ျမတ္စြာဘုရား သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကုိ အကယ္၍ လက္ျဖင့္ ပုတ္ခတ္ကုန္အံ့၊ ထုိသို႔ ပုတ္ခတ္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕၊
''ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ငါ့အား ခဲျဖင့္ မေပါက္ၾကေသး ေပ၊ ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ေတာ္ၾကေလစြ၊ ဤသုနာ ပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ အလြန္ ေတာ္ၾကေလစြ'' ဟု ဘုန္းေတာ္ ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ ပုတ္ခတ္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕၊
ေကာင္းေသာ စကားကို ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ ပုတ္ခတ္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ပုဏၰ သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ သင့္အား အကယ္၍ ခဲျဖင့္ ေပါက္ကုန္အံ့၊ ပုဏၰ ထုိသို႔ခဲျဖင့္ ေပါက္ရာ၌ သင့္အား အဘယ္သို႔ ျဖစ္လတၱံ႕နည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
ျမတ္စြာဘုရား သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္အား အကယ္၍ ခဲျဖင့္ ေပါက္ကုန္အံ့၊ ထုိသို႔ ခဲျဖင့္ ေပါက္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕ ''ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ငါ့အား တုတ္ျဖင့္ မ႐ုိက္ၾကေသးေပ၊ ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ေတာ္ၾက ေလစြ၊ ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ အလြန္ ေတာ္ၾကေလ စြ'' ဟု ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ ခဲျဖင့္ ေပါက္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕၊
ေကာင္းေသာ စကားကို ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ ခဲျဖင့္ ေပါက္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ပုဏၰ သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ သင့္အား အကယ္၍ တုတ္ျဖင့္ ႐ုိက္ကုန္အံ့၊ ပုဏၰ ထုိသို႔ တုတ္ျဖင့္ ႐ုိက္ရာ၌ သင့္အား အဘယ္သို႔ ျဖစ္လတၱံ႕နည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
ျမတ္စြာဘုရား သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အကယ္၍ တုတ္ျဖင့္ ႐ုိက္ကုန္အံ့၊ ထုိသို႔ တုတ္ျဖင့္ ႐ုိက္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕၊
''ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ငါ့အား ဓားျဖင့္ မခုတ္ၾကေသး ေပ၊ ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ေတာ္ၾကေလစြ၊ ဤသုနာ ပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ အလြန္ေတာ္ၾကေလစြ'' ဟု ဘုန္းေတာ္ ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ တုတ္ျဖင့္႐ုိက္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါ လတၱံ႕၊
ေကာင္းေသာ စကားကို ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ တုတ္ျဖင့္ ႐ုိက္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ပုဏၰ သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ သင့္အား အကယ္၍ ဓားျဖင့္ ခုတ္ကုန္အံ့၊ ပုဏၰ ထုိသို႔ ဓားျဖင့္ ခုတ္ရာ၌ သင့္အား အဘယ္သို႔ ျဖစ္လတၱံ႕နည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
ျမတ္စြာဘုရား သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အကယ္၍ ဓားျဖင့္ ခုတ္ကုန္အံ့၊ ထုိသို႔ ဓားျဖင့္ ခုတ္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕၊
''ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ငါ့အား ထက္စြာေသာ ဓားျဖင့္ အေသ မသတ္ၾကေသးေပ၊ ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ေတာ္ၾကေလစြ၊ ဤသုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ အလြန္ ေတာ္ၾကေလစြ'' ဟု ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ ဓားျဖင့္ ခုတ္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕၊
ေကာင္းေသာ စကားကို ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ ဓားျဖင့္ ခုတ္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ပုဏၰ သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ သင့္အား အကယ္၍ ထက္စြာေသာ ဓားျဖင့္ အေသသတ္ကုန္အံ့၊ ပုဏၰ ထုိသို႔ အေသသတ္ရာ၌ သင့္အား အဘယ္သို႔ ျဖစ္လတၱံ႕နည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
ျမတ္စြာဘုရား သုနာပရႏၲတုိင္းသား ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အကယ္၍ ထက္စြာေသာ ဓားျဖင့္ အေသသတ္ ကုန္အံ့၊ ထုိသို႔ အေသသတ္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕၊
''ကုိယ္၌ လည္းေကာင္း၊ အသက္၌ လည္းေကာင္း ၿငီးေငြ႕ရြ႕ံရွာ စက္ဆုပ္သည္ ျဖစ္၍ ေသေစႏုိင္မည့္ လက္နက္ကို ရွာေဖြေနၾကကုန္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္မ်ား ရွိၾကေသး၏၊ ထိုေသေစႏိုင္မည့္ လက္နက္ကို ငါ မရွာေဖြရဘဲ ရေပၿပီ'' ဟု ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ အေသသတ္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕၊ ေကာင္းေသာ စကားကို ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ အေသသတ္ရာ၌ အကြၽႏု္ပ္အား ဤသို႔ ျဖစ္ပါလတၱံ႕ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ပုဏၰ ေကာင္းေပစြ ေကာင္းေပစြ၊ ပုဏၰ သင္သည္ ဤသည္းခံျခင္း ဟူေသာ ယဥ္ေက်း ညင္သာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ ျဖစ္၍ သုနာပရႏၲဇနပုဒ္၌ ေနျခင္းငွါ စြမ္းႏုိင္လတၱံ႕၊ ပုဏၰ ယခုအခါ၌ သြားရန္ အခ်ိန္ကို သင္သိ၏ 'သြားရန္မွာ သင္၏ အလုိအတုိင္းပင္ ျဖစ္၏' ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ထုိအခါ အသွ်င္ပုဏၰသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရား ေဒသနာေတာ္ကို အလြန္ ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္၍ ေနရာမွထလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားကို ႐ွိခိုးၿပီးလွ်င္ အ႐ုိအေသ ျပဳကာ ေက်ာင္းအိပ္ရာ ေနရာကို သိုမွီး သိမ္းဆည္းၿပီးလွ်င္ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူ၍ သုနာပရႏၲဇနပုဒ္ဆီသို႔ ေဒသစာရီ လွည့္လည္၏။ အစဥ္အတုိင္း ေဒသစာရီ လွည့္လည္ေသာ္ သုနာပရႏၲဇနပုဒ္ဆီသို႔ ဆုိက္ေရာက္၍ သုနာပရႏၲဇနပုဒ္၌ ေန၏။ ထုိအခါ အသွ်င္ပုဏၰသည္ ထုိဝါတြင္းမွာပင္ ငါးရာ အတုိင္းအရွည္ ႐ိွကုန္ ေသာ ဥပါသကာ ေယာက်္ားတို႔ကို သစၥာေလးပါးတရားကို သိေစ၏၊
ထုိဝါတြင္းမွာပင္ ငါးရာ အတုိင္းအရွည္ ႐ိွကုန္ေသာ ဥပါသကာ မိန္းမတို႔ကို သစၥာ ေလးပါး တရားကို သိေစ၏၊ အသွ်င္ပုဏၰသည္ ထုိဝါတြင္းမွာပင္ ဝိဇၨာသံုးပါးတို႔ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳ၍ ေနာက္အခ်ိန္၌ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူေလၿပီ။
ထုိအခါ မ်ားစြာကုန္ေသာရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာ ဘုရားကို ႐ုိေသစြာ ႐ိွခိုးၿပီးလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထုိင္ေနကုန္၏၊ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထုိင္ေနကုန္ ၿပီးေသာ္ ထုိရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ''ျမတ္စြာဘုရား ပုဏၰမည္ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ အက်ဥ္းျဖစ္ေသာ အဆံုးအမျဖင့္ ဆံုးမေတာ္ မူလိုက္ပါ၏၊
ထုိပုဏၰသည္ ကြယ္လြန္ပါၿပီ၊
ထုိပုဏၰ၏ လားရာ ဂတိသည္ အဘယ္ပါနည္း၊
တမလြန္ ဘဝသည္ အဘယ္ပါနည္း'' ဟု ေလွ်ာက္ထားကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ အမ်ဳိးေကာင္းသားပုဏၰသည္ ပညာ႐ိွ၏၊
မွန္ေသာ စကားကို ဆုိေလ့႐ိွ၏၊
တရားကို ဆုိေလ့႐ိွ၏၊
တရား အားေလ်ာ္ေသာ အက်င့္႐ိွ၏၊
ငါ့ကို တရားတည္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မပင္ပန္းေစ။
ရဟန္းတို႔ အမ်ဳိးေကာင္းသားပုဏၰသည္ ပရိနိဗၺာန္စံၿပီ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရား ေဒသနာေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူ၏။
ထုိရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူေသာ တရား ေဒသနာေတာ္ကို ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ လြန္စြာ ႏွစ္သက္ကုန္ၿပီ။
၃ - ပုေဏၰာဝါဒသုတ္၊ သဠာယတနဝဂ္၊ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္၊ မဇၥ်ိမနိကာယ္။
