ေမထုနသုတ္- (တပ္မက္သူႏွစ္ဦးတို႔၏အမႈ)
ထုိအခါ ဇာဏုေႆာဏိပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာ ဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆို၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကို ေျပာဆို ၿပီးဆံုးေစၿပီးေနာက္ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထုိင္ေန လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား -
အသွ်င္ေဂါတမသည္လည္း ျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္၏ဟု
ဝန္ခံသည္ မဟုတ္ပါေလာဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ''မက်ဳိး မေပါက္ မေျပာက္ မက်ားေသာ ျပည့္စံုစင္ၾကယ္စြာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏'' ဟူေသာ စကားကို ေကာင္းစြာ ေျပာဆိုလိုေသာ သူသည္ ငါ့ကိုသာလွ်င္ ေျပာဆိုရာ၏။
''ပုဏၰား ထုိစကား ဟုတ္မွန္၏၊ ငါသည္ မက်ဳိး မေပါက္ မေျပာက္ မက်ားေသာ ျပည့္စံု စင္ၾကယ္စြာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏'' ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
''အသွ်င္ေဂါတမ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ျမတ္ေသာ အက်င့္၏ က်ဳိးမႈ ေပါက္မႈ ေျပာက္မႈ က်ားမႈသည္ ျဖစ္ပါသနည္း'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
၁...
ပုဏၰား ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ေကာင္းစြာက်င့္၏ဟု ဝန္ခံပါလ်က္ မာတုဂါမႏွင့္အတူ ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေသာ သူတုိ႔ ျပဳက်င့္အပ္ေသာ ေမထုန္ အက်င့္သုိ႔ကား မေရာက္၊ စင္စစ္မူကား မာတုဂါမ၏ (နံ႔သာ စသည္ျဖင့္) ပြတ္သပ္မႈ (ဆီျဖင့္) ဆုပ္နယ္မႈ ေရခ်ဳိးေပးမႈ သံုးသပ္မႈကို သာယာ၏၊ ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ ထုိမာတုဂါမ၏ နံ႔သာစသည္ျဖင့္ ပြတ္သပ္မႈစသည္ကို ႏွစ္သက္၏၊ ထုိနံ႔သာ ပြတ္သပ္မႈ စသည္ကို အလိုရွိ၏၊ ထုိသုိ႔ ျပဳမႈျဖင့္လည္း ႏွစ္သက္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္၏။ ပုဏၰား ဤသုိ႔ သာယာျခင္းသည္လည္း ျမတ္ေသာအက်င့္၏ က်ဳိးမႈ ေပါက္မႈ ေျပာက္မႈ က်ားမႈပင္ မည္၏။
ပုဏၰား ဤသမဏျဗာဟၼဏမ်ဳိးကို ေမထုန္ စပ္ယွဥ္မႈႏွင့္ ယွဥ္သည္ျဖစ္၍ မစင္ၾကယ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သူဟု ဆိုအပ္၏၊ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္း ပူေဆြးျခင္း ငိုေႂကြးျခင္း ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာယာျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတုိ႔မွ မလြတ္သူ ဆင္းရဲမွ မလြတ္သူ ဟူ၍ ငါဆို၏။
၂...
ပုဏၰား ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ ေစ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို ေကာင္းစြာ က်င့္၏ဟု ဝန္ခံပါလ်က္ မာတုဂါမႏွင့္ အတူ ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေသာသူတုိ႔ ျပဳက်င့္အပ္ေသာ ေမထုန္အက်င့္သုိ႔မေရာက္၊ မာတုဂါမ၏ (နံ႔သာ စသည္ျဖင့္) ပြတ္သပ္မႈ (ဆီျဖင့္) ဆုပ္နယ္မႈ ေရခ်ဳိးေပးမႈ သံုးသပ္မႈကိုလည္း မသာယာ၊ စင္စစ္ မူကား မာတုဂါမႏွင့္အတူ စကား ေျပာဆို၏၊ ျပက္ရယ္ျပဳ၏၊ ျပင္းစြာရယ္၏။ပ။
၃...
မာတုဂါမႏွင့္အတူ စကားမေျပာဆို ျပက္ရယ္မျပဳ ျပင္းစြာမရယ္၊ စင္စစ္မူကား မာတုဂါမ၏ မ်က္စိကို မိမိမ်က္စိျဖင့္ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္၏၊ ႐ႈ၏။ပ။
၄...
မာတုဂါမ၏ မ်က္စိကို မိမိမ်က္စိျဖင့္ တစိမ့္စိမ့္မၾကည့္႐ႈ၊ စင္စစ္မူကား နံရံတစ္ဖက္ ၌ ျဖစ္ေစ တံတုိင္းတစ္ဖက္၌ ျဖစ္ေစ ရယ္ရႊင္သူ စကားေျပာသူ သီခ်င္းဆိုသူ ငိုေႂကြးသူ မာတုဂါမ၏ အသံကို နားေထာင္၏။ပ။
၅...
နံရံတစ္ဖက္၌ ျဖစ္ေစ တံတုိင္း တစ္ဖက္၌ ျဖစ္ေစ ရယ္ရႊင္သူ စကားေျပာသူ သီခ်င္းဆိုသူ ငိုေႂကြးသူ မာတုဂါမ၏ အသံကို နားမေထာင္။ စင္စစ္မူကား ထုိသမ ဏ ျဗာဟၼဏအား ေရွးက မာတုဂါမႏွင့္အတူ ရယ္ရႊင္ခဲ့ စကားေျပာခဲ့ ျမဴးထူးခဲ့ သည္တုိ႔ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့၏။ပ။
၆...
ထုိသမဏ ျဗာဟၼဏအား ေရွးက မာတုဂါမႏွင့္အတူ ရယ္ရႊင္ခဲ့ စကားေျပာခဲ့ ျမဴးထူးခဲ့သည္တုိ႔ကို အဖန္ဖန္ မေအာက္ေမ့၊ စင္စစ္မူကား ငါးပါးေသာ ကာမဂုဏ္ တုိ႔ျဖင့္ ေရာင့္ရဲ ျပည့္စံု ခံစံ ေပ်ာ္ပါးေနေသာ သူႂကြယ္ကို ျဖစ္ေစ သူႂကြယ္သားကို ျဖစ္ေစ ျမင္၏။ပ။
၇...
ထုိသမဏ ျဗာဟၼဏအား ငါးပါးေသာ ကာမဂုဏ္တုိ႔ျဖင့္ ေရာင့္ရဲ ျပည့္စံု ခံစံေပ်ာ္ပါး ေနေသာ သူႂကြယ္ကိုျဖစ္ေစ သူႂကြယ္သားကို ျဖစ္ေစ မျမင္၊ စင္စစ္မူကား ငါသည္ ဤသီလျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ က်င့္ဝတ္ျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ၿခိဳးျခံမႈျဖင့္ ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ျဖင့္ လည္းေကာင္း နတ္မင္းမူလည္း ျဖစ္ရလို၏၊ နတ္သားမူလည္း ျဖစ္ရလို၏ဟု တစ္ပါးပါးေသာ နတ္၏အျဖစ္ကို ေတာင့္တ၍ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏။ ထုိသမဏ ျဗာဟၼဏသည္ ထုိနတ္၏ အျဖစ္ကို သာယာ၏၊ ထုိနတ္၏ အျဖစ္ကို အလိုရွိ၏၊ ထုိနတ္၏ အျဖစ္၌ သာလွ်င္ ႏွစ္သက္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္၏။
ပုဏၰား ဤသုိ႔ သာယာမႈသည္လည္း ျမတ္ေသာ အက်င့္၏ က်ဳိးမႈ ေပါက္မႈ ေျပာက္ မႈ က်ားမႈပင္မည္၏၊ ပုဏၰား ဤသမဏ ျဗာဟၼဏမ်ဳိးကို ေမထုန္စပ္ယွဥ္မႈႏွင့္ ယွဥ္သည္ျဖစ္၍ မစင္ၾကယ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သူဟု ဆိုအပ္၏၊ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္း ပူေဆြးျခင္း ငိုေႂကြးျခင္း ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာ ယာျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတုိ႔မွ မလြတ္သူ ဆင္းရဲမွ မလြတ္သူ ဟူ၍ ငါဆို၏။
ပုဏၰား ငါသည္ ဤခုနစ္မ်ဳိးကုန္ေသာ ေမထုန္စပ္ယွဥ္မႈတုိ႔တြင္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ေမထုန္ စပ္ယွဥ္မႈကို မိမိ၌ မပယ္အပ္ေသးသည္ကို ျမင္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ (နတ္)ေလာကႏွင့္ သမဏ ျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္တကြေသာ လူေလာက၌ အတုမရွိေသာ သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ကို ထုိးထြင္း၍ သိၿပီဟူ၍ ဝန္မခံခဲ့ေပ။
ပုဏၰား ငါသည္ ဤခုနစ္မ်ဳိးကုန္ေသာ ေမထုန္စပ္ယွဥ္မႈတုိ႔တြင္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ေမထုန္စပ္ယွဥ္မႈကိုမူလည္း မိမိ၌ မပယ္အပ္ေသးသည္ကို မျမင္ေသာအခါ၌မူကား နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ (နတ္)ေလာကႏွင့္ သမဏ ျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္တကြေသာ လူ႔ေလာက၌ အတုမရွိေသာ သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ကို ထုိးထြင္း၍ သိၿပီဟူ၍ ဝန္ခံ၏။
သတၱဝါဟူေသာ ေလာက၌ အတုမရွိ ျမတ္ေသာ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ သဗၺညဳတ ဉာဏ္ကို ထုိးထြင္း၍သိၿပီ ဟူ၍ ဝန္ခံ၏၊ ငါ၏ လြတ္ေျမာက္မႈ (အရဟတၱဖိုလ္) သည္ မပ်က္စီးေတာ့ၿပီ၊ ဤဘဝသည္ ေနာက္ဆံုး ဘဝပင္တည္း၊ ယခုအခါ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္ျခင္း မရွိေတာ့ၿပီဟု ငါ့အား (ပစၥေဝကၡဏာ) ဉာဏ္အျမင္ သည္ ျဖစ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဤသုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ ဇာဏုေႆာဏိပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား-
''အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္သည္) အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါ၏၊
အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္သည္) အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိပါ၏။ပ။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ...
အကြၽႏု္ပ္ကို ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး (ရတနာသံုးပါးကို)
ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာ ဟူ၍ မွတ္ေတာ္မူပါ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
၇ - ေမထုနသုတ္၊ မဟာဝဂ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ထုိအခါ ဇာဏုေႆာဏိပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာ ဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆို၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကို ေျပာဆို ၿပီးဆံုးေစၿပီးေနာက္ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထုိင္ေန လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား -
အသွ်င္ေဂါတမသည္လည္း ျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္၏ဟု
ဝန္ခံသည္ မဟုတ္ပါေလာဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ''မက်ဳိး မေပါက္ မေျပာက္ မက်ားေသာ ျပည့္စံုစင္ၾကယ္စြာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏'' ဟူေသာ စကားကို ေကာင္းစြာ ေျပာဆိုလိုေသာ သူသည္ ငါ့ကိုသာလွ်င္ ေျပာဆိုရာ၏။
''ပုဏၰား ထုိစကား ဟုတ္မွန္၏၊ ငါသည္ မက်ဳိး မေပါက္ မေျပာက္ မက်ားေသာ ျပည့္စံု စင္ၾကယ္စြာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏'' ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
''အသွ်င္ေဂါတမ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ျမတ္ေသာ အက်င့္၏ က်ဳိးမႈ ေပါက္မႈ ေျပာက္မႈ က်ားမႈသည္ ျဖစ္ပါသနည္း'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
၁...
ပုဏၰား ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ေကာင္းစြာက်င့္၏ဟု ဝန္ခံပါလ်က္ မာတုဂါမႏွင့္အတူ ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေသာ သူတုိ႔ ျပဳက်င့္အပ္ေသာ ေမထုန္ အက်င့္သုိ႔ကား မေရာက္၊ စင္စစ္မူကား မာတုဂါမ၏ (နံ႔သာ စသည္ျဖင့္) ပြတ္သပ္မႈ (ဆီျဖင့္) ဆုပ္နယ္မႈ ေရခ်ဳိးေပးမႈ သံုးသပ္မႈကို သာယာ၏၊ ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ ထုိမာတုဂါမ၏ နံ႔သာစသည္ျဖင့္ ပြတ္သပ္မႈစသည္ကို ႏွစ္သက္၏၊ ထုိနံ႔သာ ပြတ္သပ္မႈ စသည္ကို အလိုရွိ၏၊ ထုိသုိ႔ ျပဳမႈျဖင့္လည္း ႏွစ္သက္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္၏။ ပုဏၰား ဤသုိ႔ သာယာျခင္းသည္လည္း ျမတ္ေသာအက်င့္၏ က်ဳိးမႈ ေပါက္မႈ ေျပာက္မႈ က်ားမႈပင္ မည္၏။
ပုဏၰား ဤသမဏျဗာဟၼဏမ်ဳိးကို ေမထုန္ စပ္ယွဥ္မႈႏွင့္ ယွဥ္သည္ျဖစ္၍ မစင္ၾကယ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သူဟု ဆိုအပ္၏၊ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္း ပူေဆြးျခင္း ငိုေႂကြးျခင္း ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာယာျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတုိ႔မွ မလြတ္သူ ဆင္းရဲမွ မလြတ္သူ ဟူ၍ ငါဆို၏။
၂...
ပုဏၰား ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ ေစ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို ေကာင္းစြာ က်င့္၏ဟု ဝန္ခံပါလ်က္ မာတုဂါမႏွင့္ အတူ ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေသာသူတုိ႔ ျပဳက်င့္အပ္ေသာ ေမထုန္အက်င့္သုိ႔မေရာက္၊ မာတုဂါမ၏ (နံ႔သာ စသည္ျဖင့္) ပြတ္သပ္မႈ (ဆီျဖင့္) ဆုပ္နယ္မႈ ေရခ်ဳိးေပးမႈ သံုးသပ္မႈကိုလည္း မသာယာ၊ စင္စစ္ မူကား မာတုဂါမႏွင့္အတူ စကား ေျပာဆို၏၊ ျပက္ရယ္ျပဳ၏၊ ျပင္းစြာရယ္၏။ပ။
၃...
မာတုဂါမႏွင့္အတူ စကားမေျပာဆို ျပက္ရယ္မျပဳ ျပင္းစြာမရယ္၊ စင္စစ္မူကား မာတုဂါမ၏ မ်က္စိကို မိမိမ်က္စိျဖင့္ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္၏၊ ႐ႈ၏။ပ။
၄...
မာတုဂါမ၏ မ်က္စိကို မိမိမ်က္စိျဖင့္ တစိမ့္စိမ့္မၾကည့္႐ႈ၊ စင္စစ္မူကား နံရံတစ္ဖက္ ၌ ျဖစ္ေစ တံတုိင္းတစ္ဖက္၌ ျဖစ္ေစ ရယ္ရႊင္သူ စကားေျပာသူ သီခ်င္းဆိုသူ ငိုေႂကြးသူ မာတုဂါမ၏ အသံကို နားေထာင္၏။ပ။
၅...
နံရံတစ္ဖက္၌ ျဖစ္ေစ တံတုိင္း တစ္ဖက္၌ ျဖစ္ေစ ရယ္ရႊင္သူ စကားေျပာသူ သီခ်င္းဆိုသူ ငိုေႂကြးသူ မာတုဂါမ၏ အသံကို နားမေထာင္။ စင္စစ္မူကား ထုိသမ ဏ ျဗာဟၼဏအား ေရွးက မာတုဂါမႏွင့္အတူ ရယ္ရႊင္ခဲ့ စကားေျပာခဲ့ ျမဴးထူးခဲ့ သည္တုိ႔ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့၏။ပ။
၆...
ထုိသမဏ ျဗာဟၼဏအား ေရွးက မာတုဂါမႏွင့္အတူ ရယ္ရႊင္ခဲ့ စကားေျပာခဲ့ ျမဴးထူးခဲ့သည္တုိ႔ကို အဖန္ဖန္ မေအာက္ေမ့၊ စင္စစ္မူကား ငါးပါးေသာ ကာမဂုဏ္ တုိ႔ျဖင့္ ေရာင့္ရဲ ျပည့္စံု ခံစံ ေပ်ာ္ပါးေနေသာ သူႂကြယ္ကို ျဖစ္ေစ သူႂကြယ္သားကို ျဖစ္ေစ ျမင္၏။ပ။
၇...
ထုိသမဏ ျဗာဟၼဏအား ငါးပါးေသာ ကာမဂုဏ္တုိ႔ျဖင့္ ေရာင့္ရဲ ျပည့္စံု ခံစံေပ်ာ္ပါး ေနေသာ သူႂကြယ္ကိုျဖစ္ေစ သူႂကြယ္သားကို ျဖစ္ေစ မျမင္၊ စင္စစ္မူကား ငါသည္ ဤသီလျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ က်င့္ဝတ္ျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ၿခိဳးျခံမႈျဖင့္ ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ျဖင့္ လည္းေကာင္း နတ္မင္းမူလည္း ျဖစ္ရလို၏၊ နတ္သားမူလည္း ျဖစ္ရလို၏ဟု တစ္ပါးပါးေသာ နတ္၏အျဖစ္ကို ေတာင့္တ၍ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏။ ထုိသမဏ ျဗာဟၼဏသည္ ထုိနတ္၏ အျဖစ္ကို သာယာ၏၊ ထုိနတ္၏ အျဖစ္ကို အလိုရွိ၏၊ ထုိနတ္၏ အျဖစ္၌ သာလွ်င္ ႏွစ္သက္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္၏။
ပုဏၰား ဤသုိ႔ သာယာမႈသည္လည္း ျမတ္ေသာ အက်င့္၏ က်ဳိးမႈ ေပါက္မႈ ေျပာက္ မႈ က်ားမႈပင္မည္၏၊ ပုဏၰား ဤသမဏ ျဗာဟၼဏမ်ဳိးကို ေမထုန္စပ္ယွဥ္မႈႏွင့္ ယွဥ္သည္ျဖစ္၍ မစင္ၾကယ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သူဟု ဆိုအပ္၏၊ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္း ပူေဆြးျခင္း ငိုေႂကြးျခင္း ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာ ယာျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတုိ႔မွ မလြတ္သူ ဆင္းရဲမွ မလြတ္သူ ဟူ၍ ငါဆို၏။
ပုဏၰား ငါသည္ ဤခုနစ္မ်ဳိးကုန္ေသာ ေမထုန္စပ္ယွဥ္မႈတုိ႔တြင္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ေမထုန္ စပ္ယွဥ္မႈကို မိမိ၌ မပယ္အပ္ေသးသည္ကို ျမင္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ (နတ္)ေလာကႏွင့္ သမဏ ျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္တကြေသာ လူေလာက၌ အတုမရွိေသာ သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ကို ထုိးထြင္း၍ သိၿပီဟူ၍ ဝန္မခံခဲ့ေပ။
ပုဏၰား ငါသည္ ဤခုနစ္မ်ဳိးကုန္ေသာ ေမထုန္စပ္ယွဥ္မႈတုိ႔တြင္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ေမထုန္စပ္ယွဥ္မႈကိုမူလည္း မိမိ၌ မပယ္အပ္ေသးသည္ကို မျမင္ေသာအခါ၌မူကား နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ (နတ္)ေလာကႏွင့္ သမဏ ျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္တကြေသာ လူ႔ေလာက၌ အတုမရွိေသာ သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ကို ထုိးထြင္း၍ သိၿပီဟူ၍ ဝန္ခံ၏။
သတၱဝါဟူေသာ ေလာက၌ အတုမရွိ ျမတ္ေသာ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ သဗၺညဳတ ဉာဏ္ကို ထုိးထြင္း၍သိၿပီ ဟူ၍ ဝန္ခံ၏၊ ငါ၏ လြတ္ေျမာက္မႈ (အရဟတၱဖိုလ္) သည္ မပ်က္စီးေတာ့ၿပီ၊ ဤဘဝသည္ ေနာက္ဆံုး ဘဝပင္တည္း၊ ယခုအခါ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္ျခင္း မရွိေတာ့ၿပီဟု ငါ့အား (ပစၥေဝကၡဏာ) ဉာဏ္အျမင္ သည္ ျဖစ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဤသုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ ဇာဏုေႆာဏိပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား-
''အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္သည္) အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါ၏၊
အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္သည္) အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိပါ၏။ပ။
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ...
အကြၽႏု္ပ္ကို ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး (ရတနာသံုးပါးကို)
ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာ ဟူ၍ မွတ္ေတာ္မူပါ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
၇ - ေမထုနသုတ္၊ မဟာဝဂ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
