ပါယာသိသုတ္ (အပိုင္း-၄)
ခိုးသူ ဥပမာ
ၿမဳိ႕စား သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤအရာ၌ သင့္ကိုပင္ ျပန္၍ ေမးအံ့၊
သင္ႏွစ္သက္သည့္ အတိုင္း (ထိုအေမး)ကို ေျဖေလာ့၊
ၿမဳိ႕စား ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း ...
ဤေလာက၌ သင္၏ မင္းခ်င္း ေယာက္်ားတို႔သည္ အျပစ္က်ဴးလြန္ေသာ ခိုးသူကို ျပကုန္ရာ၏။ ''အရွင္ ဤသူကား အျပစ္ကို က်ဴးလြန္ေသာ အရွင္၏ (စိုးအုပ္ရာ နယ္ေျမမွ) ခိုးသူပါတည္း၊ ဤ ခိုးသူအား ေပးလိုေသာ အျပစ္ဒဏ္ကို ေပးပါေလာ့'' ဟု (ျပကုန္ရာ၏)။
ထိုသူတို႔ကို သင္သည္ ဤသို႔ ဆိုရာ၏။
''အခ်င္းတို႔ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤ (ခိုးသူ) ေယာက္်ားကို ခိုင္ေသာႀကိဳးျဖင့္ျမဲျမံစြာ လက္ျပန္ႀကိဳးခ်ည္၍ ေခါင္းတံုးရိတ္ၿပီးလွ်င္ အသံျပင္းစြာ မည္ေသာ စည္ျဖင့္ (ေၾကညာလ်က္) လမ္းမတစ္ခုမွ လမ္းမတစ္ခုသို႔ လမ္းဆံုတစ္ခုမွ လမ္းဆံုတစ္ခု သို႔ ေခၚေဆာင္၍ ေတာင္တံခါးမွ ထြက္ၿပီးလွ်င္ၿမဳိ႕၏ ေတာင္ဘက္သူ သတ္ကုန္း၌ ဦးေခါင္းကို ျဖတ္ကုန္ေလာ့'' ဟု (ဆိုရာ၏)။
ထိုသူတို႔သည္ ''ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု ဝန္ခံ၍ ထို (ခိုးသူ) ေယာက္်ားကို ခိုင္ေသာ ႀကိဳး ျဖင့္ျမဲျမံစြာ လက္ျပန္ႀကိဳးခ်ည္၍ ေခါင္းတံုးရိတ္ၿပီးလွ်င္ အသံျပင္းစြာ မည္ေသာ စည္ျဖင့္ (ေၾကညာလ်က္) လမ္းမတစ္ခုမွ လမ္းမတစ္ခုသို႔ လမ္းဆံုတစ္ခုမွ လမ္းဆံုတစ္ခုသို႔ ေခၚေဆာင္၍ ေတာင္တံခါးမွ ထြက္ၿပီးလွ်င္ၿမဳိ႕၏ ေတာင္ဘက္ သူသတ္ကုန္း၌ ထိုင္ေနေစကုန္ရာ၏။
ထိုခိုးသူသည္ သူသတ္တို႔ကို ''အရွင္သူသတ္တို႔ ဤမည္ေသာ ရြာနိဂံုး၌ အကြၽႏု္ပ္ ၏ အေဆြခင္ပြန္း သားခ်င္း ေပါက္ေဖာ္တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ထို အေဆြခင္ပြန္းသားခ်င္းေပါက္ေဖာ္တို႔အား (မိမိကိုယ္ကို လည္းေကာင္း သိုမွီးထား ေသာ ဥစၥာကို လည္းေကာင္း) ျပ၍ ျပန္လာသည့္ တိုင္ေအာင္ ဆိုင္းငံ့ ပါဦးေလာ့'' ဟု (အခြင့္ေတာင္းေသာ္) ရရာသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္း စဥ္ပင္လွ်င္ သူသတ္တို႔သည္ ဦးေခါင္းကို ျဖတ္ကုန္ရာသေလာ ဟု (ေမး၏)။
အသွ်င္ကႆပ ထိုခိုးသူသည္ သူသတ္တို႔ကို ''အရွင္သူသတ္တို႔ ဤမည္ေသာ ရြာနိဂံုး၌ အကြၽႏု္ပ္၏ အေဆြခင္ပြန္း သားခ်င္း ေပါက္ေဖာ္တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ထိုအေဆြခင္ပြန္း သားခ်င္း ေပါက္ေဖာ္ တို႔အား (မိမိကိုယ္ကို လည္းေကာင္း သိုမွီးထားေသာ ဥစၥာကိုလည္းေကာင္း) ျပ၍ ျပန္လာသည့္ တိုင္ ေအာင္ ဆိုင္းငံ့ပါဦးေလာ့'' ဟု (အခြင့္ေတာင္းေသာ္) မရရာပါ။ စင္စစ္ေသာ္ကား ငိုေႂကြးျမည္တမ္း စဥ္ပင္လွ်င္ သူသတ္တို႔သည္ ထိုသူ၏ ဦးေခါင္းကို ျဖတ္ကုန္ရာ ပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ၿမဳိ႕စား လူသားျဖစ္ေသာ ထိုခိုးသူသည္ လူသားျဖစ္ေသာ သူသတ္တို႔ကို ''အရွင္သူသတ္တို႔ ဤမည္ေသာ ရြာနိဂံုး၌ အကြၽႏု္ပ္၏ အေဆြခင္ပြန္း သားခ်င္း ေပါက္ေဖာ္တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ထိုအေဆြ ခင္ပြန္း သားခ်င္း ေပါက္ေဖာ္တို႔အား (မိမိကိုယ္ကို လည္းေကာင္း သိုမွီးထားေသာ ဥစၥာကို လည္းေကာင္း)ျပ၍ ျပန္လာသည့္ တိုင္ေအာင္ ဆိုင္းငံ့ပါဦးေလာ့'' ဟု (အခြင့္ ေတာင္း၍) မရအံ့၊
ယင္းသို႔ျဖစ္မူ ...
သူ႕အသက္ကို သတ္ေလ့ရွိကုန္ေသာ၊
မေပးေသာ ဥစၥာကို ယူေလ့ရွိကုန္ေသာ၊
ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေလ့ရွိကုန္ေသာ၊
မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို ေျပာေလ့ရွိကုန္ေသာ၊
ကုန္းေခ်ာ စကားကို ေျပာေလ့ရွိ ကုန္ေသာ၊
ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကို ေျပာေလ့ရွိကုန္ေသာ၊
ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကိုေျပာေလ့ ရွိကုန္ေသာ၊
တပ္မက္ေမာျခင္း မ်ားကုန္ေသာ၊
ပ်က္စီးေစလိုေသာစိတ္ ရွိကုန္ေသာ၊
မွားေသာအယူ ရွိကုန္ေသာ သင္၏ အေဆြခင္ပြန္းသားခ်င္းေပါက္ေဖာ္တို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ပ်က္စီးလ်က္ က်ေရာက္ရာ ငရဲသို႔ ေရာက္ကုန္သည္ ရွိေသာ္ ငရဲထိန္း တို႔ကို ''အရွင္ငရဲထိန္းတို႔ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ပါယာသိမည္ေသာ ၿမိဳ႕စား၏ အထံသို႔ သြား၍ 'ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ရွိ၏၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံ တို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ ရွိ၏'ဟု ေျပာဆိုရန္ ဆိုင္းငံ့ပါကုန္ေလာ့'' ဟု အဘယ္မွာ (အခြင့္ေတာင္း၍) ရရာအံ့နည္း၊
ၿမဳိ႕စား ဤအေၾကာင္းျဖင့္လည္း သင္၏ အယူသည္ ဤသို႔ ျဖစ္ပါေလာ့-
''ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ ရွိ၏၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ ရွိ၏'' ဟု (ျဖစ္ပါေလာ့ဟု ဆို၏)။
အသွ်င္ကႆပသည္ ဤသို႔ဆိုေသာ္လည္း ဤအရာ၌ အကြၽႏု္ပ္၏အယူသည္ ဤသို႔ပင္ျဖစ္ပါ၏-
''ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ မရွိ၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ မရွိကုန္၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ မရွိ''ဟု (ျဖစ္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္၏)။
ၿမဳိ႕စား ''ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ မရွိ၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ မရွိကုန္၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ မရွိ'' ဟူေသာ သင္၏ အယူျဖစ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းသည္ ရွိေသးသေလာဟု (ေမး၏)။
အသွ်င္ကႆပ ''ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ မရွိ၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ မရွိကုန္၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္း မႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ မရွိ'' ဟူေသာ အကြၽႏု္ပ္၏ အယူျဖစ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းသည္ ရွိပါေသး၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ၿမဳိ႕စား (ထိုအေၾကာင္းကား) အဘယ္နည္းဟု (ေမး၏)။
အသွ်င္ကႆပ ဤေလာက၌ အကြၽႏု္ပ္၏ အေဆြခင္ပြန္း သားခ်င္းတို႔သည္...
အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
မေပးေသာ ဥစၥာကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
ကုန္း ေခ်ာစကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
တပ္မက္ေမာျခင္း မမ်ားကုန္၊
ပ်က္စီးေစလိုေသာ စိတ္မရွိကုန္၊
မွန္ေသာ အယူရွိကုန္၏၊
ထိုသူတို႔သည္ ေနာင္အခါ၌ ေရာဂါႏွိပ္စက္အပ္ကုန္၏၊ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္ ၏၊ ျပင္းထန္စြာ နာမက်န္းရွိကုန္၏၊ ''ဤသူတို႔သည္ ဤေရာဂါမွ မထကုန္ လတၱံ႕'' ဟု သိေသာအခါ အကြၽႏု္ပ္သည္ ထိုသူတို႔ထံ ခ်ဥ္းကပ္၍ဤသို႔ ေျပာဆိုပါ၏။
''အခ်င္းတို႔ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ ဤသို႔ဆိုေလ့ ရွိကုန္၏၊ ဤသို႔ ယူေလ့ရွိကုန္၏-
'အၾကင္သူတို႔သည္ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ မေပးေသာ ဥစၥာကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ကုန္းေခ်ာစကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ ကုန္၏၊ တပ္မက္ ေမာျခင္း မမ်ားကုန္၊ ပ်က္စီးေစလိုေသာ စိတ္မရွိကုန္၊ မွန္ေသာ အယူ ရွိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာလားရာ နတ္ ျပည္သို႔ေရာက္ကုန္၏'ဟု ယူေလ့ ရွိကုန္၏။
သင္တို႔သည္ကား အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ပ။
ထိုအသွ်င္ သမဏ ျဗာဟၼဏတို႔၏ စကားသည္ အကယ္၍ မွန္အံ့၊ အခ်င္းတို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာလားရာ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ကုန္ လတၱံ႕။
အခ်င္းတို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာလား ရာ နတ္ျပည္သို႔ အကယ္၍ ေရာက္ကုန္ေသာ္ ငါ့ထံလာ၍ ေျပာၾကားပါကုန္ေလာ့-
'ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ ရွိ၏၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ ရွိ၏'ဟု (လာ၍ ေျပာၾကားပါ ကုန္ေလာ့)။
အခ်င္းတို႔သည္ ငါ၏ ယံုၾကည္ကိုးစားထိုက္သူတို႔ ျဖစ္ၾကပါကုန္၏၊
အခ်င္းတို႔ သိျမင္ေသာ အရာသည္ ငါကိုယ္တိုင္ သိျမင္ေသာ အရာကဲ့သို႔
ျဖစ္ပါ လတၱံ႕'' ဟု (ေျပာဆိုပါ၏)။
ထိုသူတို႔သည္ ''ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု အကြၽႏု္ပ္အား ဝန္ခံၾကၿပီးလွ်င္ လာ၍လည္း မေျပာၾကားၾကပါကုန္၊ တမန္ကိုလည္း မေစလႊတ္ၾကပါကုန္။
အသွ်င္ကႆပ (ယင္းဆိုခဲ့သည့္ ပံုသက္ေသ) အေၾကာင္းအားျဖင့္ အကြၽႏု္ပ္၏ အယူ သည္ ဤသို႔ ျဖစ္ပါ၏-
''ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ မရွိ၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ မရွိကုန္၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ မရွိ'' ဟု ျဖစ္ပါ၏။ ဤ(ဆိုခဲ့သည့္ပံုသက္ေသ) သည္လည္း (အကြၽႏု္ပ္၏ အယူျဖစ္ျခင္း၏) အေၾကာင္းပါတည္း ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ပါယာသိသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ္၊ ဒီဃနိကာယ္။
ဆက္မည္- မစင္တြင္း၌ နစ္ျမဳပ္ေသာ ေယာက္်ား ဥပမာ --->
ခိုးသူ ဥပမာ
ၿမဳိ႕စား သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤအရာ၌ သင့္ကိုပင္ ျပန္၍ ေမးအံ့၊
သင္ႏွစ္သက္သည့္ အတိုင္း (ထိုအေမး)ကို ေျဖေလာ့၊
ၿမဳိ႕စား ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း ...
ဤေလာက၌ သင္၏ မင္းခ်င္း ေယာက္်ားတို႔သည္ အျပစ္က်ဴးလြန္ေသာ ခိုးသူကို ျပကုန္ရာ၏။ ''အရွင္ ဤသူကား အျပစ္ကို က်ဴးလြန္ေသာ အရွင္၏ (စိုးအုပ္ရာ နယ္ေျမမွ) ခိုးသူပါတည္း၊ ဤ ခိုးသူအား ေပးလိုေသာ အျပစ္ဒဏ္ကို ေပးပါေလာ့'' ဟု (ျပကုန္ရာ၏)။
ထိုသူတို႔ကို သင္သည္ ဤသို႔ ဆိုရာ၏။
''အခ်င္းတို႔ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤ (ခိုးသူ) ေယာက္်ားကို ခိုင္ေသာႀကိဳးျဖင့္ျမဲျမံစြာ လက္ျပန္ႀကိဳးခ်ည္၍ ေခါင္းတံုးရိတ္ၿပီးလွ်င္ အသံျပင္းစြာ မည္ေသာ စည္ျဖင့္ (ေၾကညာလ်က္) လမ္းမတစ္ခုမွ လမ္းမတစ္ခုသို႔ လမ္းဆံုတစ္ခုမွ လမ္းဆံုတစ္ခု သို႔ ေခၚေဆာင္၍ ေတာင္တံခါးမွ ထြက္ၿပီးလွ်င္ၿမဳိ႕၏ ေတာင္ဘက္သူ သတ္ကုန္း၌ ဦးေခါင္းကို ျဖတ္ကုန္ေလာ့'' ဟု (ဆိုရာ၏)။
ထိုသူတို႔သည္ ''ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု ဝန္ခံ၍ ထို (ခိုးသူ) ေယာက္်ားကို ခိုင္ေသာ ႀကိဳး ျဖင့္ျမဲျမံစြာ လက္ျပန္ႀကိဳးခ်ည္၍ ေခါင္းတံုးရိတ္ၿပီးလွ်င္ အသံျပင္းစြာ မည္ေသာ စည္ျဖင့္ (ေၾကညာလ်က္) လမ္းမတစ္ခုမွ လမ္းမတစ္ခုသို႔ လမ္းဆံုတစ္ခုမွ လမ္းဆံုတစ္ခုသို႔ ေခၚေဆာင္၍ ေတာင္တံခါးမွ ထြက္ၿပီးလွ်င္ၿမဳိ႕၏ ေတာင္ဘက္ သူသတ္ကုန္း၌ ထိုင္ေနေစကုန္ရာ၏။
ထိုခိုးသူသည္ သူသတ္တို႔ကို ''အရွင္သူသတ္တို႔ ဤမည္ေသာ ရြာနိဂံုး၌ အကြၽႏု္ပ္ ၏ အေဆြခင္ပြန္း သားခ်င္း ေပါက္ေဖာ္တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ထို အေဆြခင္ပြန္းသားခ်င္းေပါက္ေဖာ္တို႔အား (မိမိကိုယ္ကို လည္းေကာင္း သိုမွီးထား ေသာ ဥစၥာကို လည္းေကာင္း) ျပ၍ ျပန္လာသည့္ တိုင္ေအာင္ ဆိုင္းငံ့ ပါဦးေလာ့'' ဟု (အခြင့္ေတာင္းေသာ္) ရရာသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္း စဥ္ပင္လွ်င္ သူသတ္တို႔သည္ ဦးေခါင္းကို ျဖတ္ကုန္ရာသေလာ ဟု (ေမး၏)။
အသွ်င္ကႆပ ထိုခိုးသူသည္ သူသတ္တို႔ကို ''အရွင္သူသတ္တို႔ ဤမည္ေသာ ရြာနိဂံုး၌ အကြၽႏု္ပ္၏ အေဆြခင္ပြန္း သားခ်င္း ေပါက္ေဖာ္တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ထိုအေဆြခင္ပြန္း သားခ်င္း ေပါက္ေဖာ္ တို႔အား (မိမိကိုယ္ကို လည္းေကာင္း သိုမွီးထားေသာ ဥစၥာကိုလည္းေကာင္း) ျပ၍ ျပန္လာသည့္ တိုင္ ေအာင္ ဆိုင္းငံ့ပါဦးေလာ့'' ဟု (အခြင့္ေတာင္းေသာ္) မရရာပါ။ စင္စစ္ေသာ္ကား ငိုေႂကြးျမည္တမ္း စဥ္ပင္လွ်င္ သူသတ္တို႔သည္ ထိုသူ၏ ဦးေခါင္းကို ျဖတ္ကုန္ရာ ပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ၿမဳိ႕စား လူသားျဖစ္ေသာ ထိုခိုးသူသည္ လူသားျဖစ္ေသာ သူသတ္တို႔ကို ''အရွင္သူသတ္တို႔ ဤမည္ေသာ ရြာနိဂံုး၌ အကြၽႏု္ပ္၏ အေဆြခင္ပြန္း သားခ်င္း ေပါက္ေဖာ္တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ထိုအေဆြ ခင္ပြန္း သားခ်င္း ေပါက္ေဖာ္တို႔အား (မိမိကိုယ္ကို လည္းေကာင္း သိုမွီးထားေသာ ဥစၥာကို လည္းေကာင္း)ျပ၍ ျပန္လာသည့္ တိုင္ေအာင္ ဆိုင္းငံ့ပါဦးေလာ့'' ဟု (အခြင့္ ေတာင္း၍) မရအံ့၊
ယင္းသို႔ျဖစ္မူ ...
သူ႕အသက္ကို သတ္ေလ့ရွိကုန္ေသာ၊
မေပးေသာ ဥစၥာကို ယူေလ့ရွိကုန္ေသာ၊
ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေလ့ရွိကုန္ေသာ၊
မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို ေျပာေလ့ရွိကုန္ေသာ၊
ကုန္းေခ်ာ စကားကို ေျပာေလ့ရွိ ကုန္ေသာ၊
ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကို ေျပာေလ့ရွိကုန္ေသာ၊
ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကိုေျပာေလ့ ရွိကုန္ေသာ၊
တပ္မက္ေမာျခင္း မ်ားကုန္ေသာ၊
ပ်က္စီးေစလိုေသာစိတ္ ရွိကုန္ေသာ၊
မွားေသာအယူ ရွိကုန္ေသာ သင္၏ အေဆြခင္ပြန္းသားခ်င္းေပါက္ေဖာ္တို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ပ်က္စီးလ်က္ က်ေရာက္ရာ ငရဲသို႔ ေရာက္ကုန္သည္ ရွိေသာ္ ငရဲထိန္း တို႔ကို ''အရွင္ငရဲထိန္းတို႔ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ပါယာသိမည္ေသာ ၿမိဳ႕စား၏ အထံသို႔ သြား၍ 'ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ရွိ၏၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံ တို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ ရွိ၏'ဟု ေျပာဆိုရန္ ဆိုင္းငံ့ပါကုန္ေလာ့'' ဟု အဘယ္မွာ (အခြင့္ေတာင္း၍) ရရာအံ့နည္း၊
ၿမဳိ႕စား ဤအေၾကာင္းျဖင့္လည္း သင္၏ အယူသည္ ဤသို႔ ျဖစ္ပါေလာ့-
''ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ ရွိ၏၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ ရွိ၏'' ဟု (ျဖစ္ပါေလာ့ဟု ဆို၏)။
အသွ်င္ကႆပသည္ ဤသို႔ဆိုေသာ္လည္း ဤအရာ၌ အကြၽႏု္ပ္၏အယူသည္ ဤသို႔ပင္ျဖစ္ပါ၏-
''ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ မရွိ၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ မရွိကုန္၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ မရွိ''ဟု (ျဖစ္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္၏)။
ၿမဳိ႕စား ''ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ မရွိ၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ မရွိကုန္၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ မရွိ'' ဟူေသာ သင္၏ အယူျဖစ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းသည္ ရွိေသးသေလာဟု (ေမး၏)။
အသွ်င္ကႆပ ''ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ မရွိ၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ မရွိကုန္၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္း မႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ မရွိ'' ဟူေသာ အကြၽႏု္ပ္၏ အယူျဖစ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းသည္ ရွိပါေသး၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ၿမဳိ႕စား (ထိုအေၾကာင္းကား) အဘယ္နည္းဟု (ေမး၏)။
အသွ်င္ကႆပ ဤေလာက၌ အကြၽႏု္ပ္၏ အေဆြခင္ပြန္း သားခ်င္းတို႔သည္...
အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
မေပးေသာ ဥစၥာကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
ကုန္း ေခ်ာစကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊
တပ္မက္ေမာျခင္း မမ်ားကုန္၊
ပ်က္စီးေစလိုေသာ စိတ္မရွိကုန္၊
မွန္ေသာ အယူရွိကုန္၏၊
ထိုသူတို႔သည္ ေနာင္အခါ၌ ေရာဂါႏွိပ္စက္အပ္ကုန္၏၊ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္ ၏၊ ျပင္းထန္စြာ နာမက်န္းရွိကုန္၏၊ ''ဤသူတို႔သည္ ဤေရာဂါမွ မထကုန္ လတၱံ႕'' ဟု သိေသာအခါ အကြၽႏု္ပ္သည္ ထိုသူတို႔ထံ ခ်ဥ္းကပ္၍ဤသို႔ ေျပာဆိုပါ၏။
''အခ်င္းတို႔ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ ဤသို႔ဆိုေလ့ ရွိကုန္၏၊ ဤသို႔ ယူေလ့ရွိကုန္၏-
'အၾကင္သူတို႔သည္ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ မေပးေသာ ဥစၥာကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ကုန္းေခ်ာစကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ ကုန္၏၊ တပ္မက္ ေမာျခင္း မမ်ားကုန္၊ ပ်က္စီးေစလိုေသာ စိတ္မရွိကုန္၊ မွန္ေသာ အယူ ရွိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာလားရာ နတ္ ျပည္သို႔ေရာက္ကုန္၏'ဟု ယူေလ့ ရွိကုန္၏။
သင္တို႔သည္ကား အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ပ။
ထိုအသွ်င္ သမဏ ျဗာဟၼဏတို႔၏ စကားသည္ အကယ္၍ မွန္အံ့၊ အခ်င္းတို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာလားရာ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ကုန္ လတၱံ႕။
အခ်င္းတို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာလား ရာ နတ္ျပည္သို႔ အကယ္၍ ေရာက္ကုန္ေသာ္ ငါ့ထံလာ၍ ေျပာၾကားပါကုန္ေလာ့-
'ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ ရွိ၏၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ ရွိ၏'ဟု (လာ၍ ေျပာၾကားပါ ကုန္ေလာ့)။
အခ်င္းတို႔သည္ ငါ၏ ယံုၾကည္ကိုးစားထိုက္သူတို႔ ျဖစ္ၾကပါကုန္၏၊
အခ်င္းတို႔ သိျမင္ေသာ အရာသည္ ငါကိုယ္တိုင္ သိျမင္ေသာ အရာကဲ့သို႔
ျဖစ္ပါ လတၱံ႕'' ဟု (ေျပာဆိုပါ၏)။
ထိုသူတို႔သည္ ''ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု အကြၽႏု္ပ္အား ဝန္ခံၾကၿပီးလွ်င္ လာ၍လည္း မေျပာၾကားၾကပါကုန္၊ တမန္ကိုလည္း မေစလႊတ္ၾကပါကုန္။
အသွ်င္ကႆပ (ယင္းဆိုခဲ့သည့္ ပံုသက္ေသ) အေၾကာင္းအားျဖင့္ အကြၽႏု္ပ္၏ အယူ သည္ ဤသို႔ ျဖစ္ပါ၏-
''ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ မရွိ၊ (ေသ၍) တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱဝါတို႔သည္ မရွိကုန္၊ ေကာင္းမႈကံ, မေကာင္းမႈကံတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ မရွိ'' ဟု ျဖစ္ပါ၏။ ဤ(ဆိုခဲ့သည့္ပံုသက္ေသ) သည္လည္း (အကြၽႏု္ပ္၏ အယူျဖစ္ျခင္း၏) အေၾကာင္းပါတည္း ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ပါယာသိသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ္၊ ဒီဃနိကာယ္။
ဆက္မည္- မစင္တြင္း၌ နစ္ျမဳပ္ေသာ ေယာက္်ား ဥပမာ --->
