ေတ၀ိဇၨသုတ္
ျဗဟၼာ့ျပည္သုိ႔ သြားရာလမ္းကုိ ေဟာၾကားျခင္း၊
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏ -
ဝါေသ႒ ပူေဇာ္(အထူး)ကုိ ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတုိ႔ကုိ) ကုိယ္တုိင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ။ပ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤေလာက၌ ပြင့္ေတာ္ မူ၏။ ပ ။ [သာမညဖလ သုတ္၌ကဲ႔သုိ႔ နည္းတူ ခ်ဲ႕အပ္၏။]
ဝါေသ႒ ဤသုိ႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုေပ၏။
။ပ။ မိမိ၌ ဤအပိတ္အပင္
'နီဝရဏ' တရားငါးပါး ပယ္ၿပီးျဖစ္သည္ကုိ ေကာင္းစြာ ျမင္ေသာ ထုိသူအား
ဝမ္းေျမာက္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊
ဝမ္းေျမာက္ေသာ သူအား ႏွစ္သိမ့္ျခင္း 'ပီတိ' သည္ ျဖစ္၏၊
ႏွစ္သိမ့္ေသာစိတ္ရွိေသာ သူ၏ ကုိယ္သည္ ၿငိမ္းေအး၏၊
ၿငိမ္းေအးေသာ ကုိယ္ရွိေသာ သူသည္ ခ်မ္းသာကုိ ခံစား၏၊
ခ်မ္းသာေသာ သူ၏ စိတ္သည္ တည္ၾကည္၏၊
ထုိသူသည္ ခ်မ္းသာေစလုိျခင္း ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ေသာစိတ္ျဖင့္ တစ္ခုေသာ အရပ္ မ်က္ႏွာကုိ ပ်ံ႕႔ႏံွ႔ေစ၍ ေန၏။ ထုိ႔အတူ ႏွစ္ခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကုိ။ သံုးခုေျမာက္ အရပ္ မ်က္ႏွာကုိ။ ေလးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကုိ ပ်ံ႕ႏ႔ံွေစ၍ ေန၏။ ဤနည္းျဖင့္ အထက္ေအာက္ ဖီလာအရပ္မ်က္ႏွာကုိ ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ ေန၏၊ အလံုးစံုေသာ အရပ္ မ်က္ႏွာတုိ႔၌ (ရွိေသာ) သတၱဝါအားလံုးကုိ မိမိႏွင့္အတူ ျပဳ၍ သတၱဝါအားလံုး ပါဝင္ေသာ သတၱေလာကကုိ ျပန္႔ေျပာေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာအတုိင္းအရွည္မရွိေသာ ရန္မရွိေသာ ၿငိဳျငင္ျခင္းမရွိေသာ ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ ေန၏။
ဝါေသ႒ အားေကာင္းေသာ ခ႐ုသင္းမႈတ္သမားသည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတုိ႔ကုိ ပင္ပန္းျခင္း မရွိဘဲသာလွ်င္ ၾကားသိေစရာသကဲ႔သုိ႔၊ ဤ နည္းအတူပင္လွ်င္ ေမတၱာႏွင့္ ယွဥ္ေသာ လြတ္ေျမာက္ေသာစိတ္ 'ေမတၱာေစေတာ ဝိမုတၱိ' ကုိ (အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာတုိ႔၌) ပြါးမ်ားလုိက္သည္ရွိေသာ္ အတုိင္းအရွည္ျဖင့္ ျပဳခဲ႔ေသာ (ကာမာဝစရ) ကံသည္ ထုိ (ေမတၱာေစေတာဝိမုတၱိတည္ရာ) ၌ မႂကြင္းက်န္ေတာ့ လတၱံ႕၊ အတုိင္းအရွည့္ျဖင့္ ျပဳခဲ႔ေသာ ထုိ (ကာမာဝစရ) ကံသည္ ထုိ (ေမတၱာ ေစေတာဝိမုတၱိတည္ရာ) ၌ မတည္ႏုိင္ေတာ့လတၱံ႕၊
ဝါေသ႒ ဤသည္လည္း ျဗဟၼာ၏ အေပါင္းအေဖာ္ ျဖစ္ရန္ လမ္းေပတည္း။
ဝါေသ႒ တစ္ဖန္ ထုိ႔ျပင္လည္း ရဟန္းသည္
သနားျခင္း 'က႐ုဏာ' ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင္။ ပ ။
ဝမ္းေျမာက္ျခင္း 'မုဒိတာ' ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင္။ ပ ။
လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း 'ဥေပကၡာ' ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ တစ္ခုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာကုိ ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ ေန၏။ ထို႔အတူ ႏွစ္ခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကုိ။ သံုးခုေျမာက္ အရပ္ မ်က္ႏွာကုိ။ ေလးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကုိ ပ်ံ႕ႏ႔ံွေစ၍ ေန၏။ ဤနည္းျဖင့္အထက္ ေအာက္ ဖီလာအရပ္ မ်က္ႏွာကုိ ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ ေန၏။ အလံုးစံုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာ တုိ႔၌ (ရွိေသာ) သတၱဝါအားလံုးကုိ မိမိႏွင့္ အတူျပဳ၍ သတၱဝါအားလံုးပါဝင္ေသာ သတၱေလာကကုိ ျပန္႔ေျပာေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ အတုိင္းအရွည္ မရွိေသာ ရန္မရွိ ေသာ ၿငိဳျငင္ျခင္း မရွိေသာ ဥေပကၡာႏွင့္ ယွဥ္ေသာစိတ္ျဖင့္ ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ ေန၏။
ဝါေသ႒ အားေကာင္းေသာ ခ႐ုသင္းမႈတ္သမားသည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတုိ႔ကုိ ပင္ပန္းျခင္း မရွိဘဲသာလွ်င္ ၾကားသိေစရာသကဲ႔သုိ႔၊ ဤနည္းအတူပင္လွ်င္ ဥေပ-ကၡာႏွင့္ ယွဥ္ေသာ လြတ္ေျမာက္ေသာစိတ္ 'ဥေပကၡာေစေတာဝိမုတၱိ' ကုိ (အရပ္ ဆယ္မ်က္ႏွာတုိ႔၌) ပြါးမ်ားလုိက္သည္ရွိေသာ္ အတုိင္းအရွည္ျဖင့္ ျပဳခဲ႔ေသာ (ကာမာဝစရ)ကံသည္ ထုိ (ဥေပကၡာေစေတာဝိမုတၱိတည္ရာ)၌ မႂကြင္းက်န္ ေတာ့ လတၱံ႕၊ အတုိင္းအရွည္ျဖင့္ ျပဳခဲ႔ေသာ ထုိ(ကာမာဝစရ)ကံသည္ ထုိ (ဥေပကၡာ ေစေတာဝိမုတၱိတည္ရာ) ၌ မတည္ႏုိင္ေတာ့ လတၱံ႕၊
ဝါေသ႒ ဤသည္လည္း ျဗဟၼာ၏အေပါင္း အေဖာ္ျဖစ္ရန္ လမ္းေပတည္း။
ဝါေသ႒ ထုိအရာကုိ အဘယ္သုိ႔ ထင္သနည္း...
ဤသုိ႔ေနေလ့ရွိေသာ ရဟန္းသည္...
(သားမယား ကုိ) သိမ္းဆည္းျခင္း ရွိသေလာ့၊ သိမ္းဆည္းျခင္း မရွိသေလာ။
အသွ်င္ေဂါတမ (ကာမစၧႏၵမရွိေသာေၾကာင့္) သိမ္းဆည္းျခင္း မရွိပါ။
ရန္ႏွင့္ယွဥ္ေသာစိတ္ ရွိသေလာ့၊ ရန္ႏွင့္ယွဥ္ေသာစိတ္ မရွိသေလာ။
အသွ်င္ေဂါတမ (ဗ်ာပါဒမရွိေသာေၾကာင့္) ရန္ႏွင့္ယွဥ္ေသာစိတ္ မရွိပါ။
မခံ့က်န္းေသာစိတ္ ရွိသေလာ့၊ မခံ့က်န္းေသာစိတ္ မရွိသေလာ။
အသွ်င္ေဂါတမ (ထိနမိဒၶမရွိေသာေၾကာင့္) မခံ့က်န္းေသာစိတ္ မရွိပါ။
ညစ္ႏြမ္းေသာစိတ္ ရွိသေလာ့၊ ညစ္ႏြမ္းေသာစိတ္ မရွိသေလာ။
(ဥဒၶစၥ ကုကၠဳစၥ စေသာ ကိေလသာမရွိေသာေၾကာင့္) ညစ္ႏြမ္းေသာစိတ္ မရွိပါ။
(စိတ္ကုိ) အလုိအတုိင္း ျဖစ္ေစႏုိင္သေလာ့၊ အလုိအတုိင္း မျဖစ္ေစႏုိင္သေလာ။
အသွ်င္ေဂါတမ (ဝိစိကိစၧာမရွိေသာေၾကာင့္) အလုိအတုိင္း ျဖစ္ေစႏုိင္ပါ၏။
ဝါေသ႒ ရဟန္းသည္ (သားမယားကုိ) သိမ္းဆည္းျခင္း မရွိ၊ ျဗဟၼာသည္လည္း (သားမယားကုိ) သိမ္းဆည္းျခင္းမရွိဟုဆုိ၏၊ (သုိ႔ျဖစ္လွ်င္) ရဟန္း၏ (သားမယား ကုိ) မသိမ္းဆည္းျခင္းသည္ ျဗဟၼာ၏ (သားမယားကုိ) မသိမ္းဆည္းျခင္းႏွင့္အတူ ေရာေႏွာ ညီၫြတ္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
''အသွ်င္ေဂါတမဟုတ္ပါ၏''။
ဝါေသ႒ ေကာင္းၿပီ၊ (သားမယားကုိ) သိမ္းဆည္းျခင္းမရွိေသာ ထုိရဟန္းသည္ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ (သားမယားကုိ) သိမ္းဆည္းျခင္း မရွိေသာ ျဗဟၼာ၏ အေပါင္းအေဖာ္အျဖစ္သုိ႔ေရာက္ႏုိင္အံ့ေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။
ဝါေသ႒ ရဟန္းသည္ ရန္ႏွင့္ယွဥ္ေသာစိတ္ မရွိ၊
ျဗဟၼာသည္လည္း ရန္ႏွင့္ယွဥ္ေသာစိတ္ မရွိဟု ဆုိ၏။ပ။
ဝါေသ႒ ရဟန္းသည္ မခံ့က်န္းေသာစိတ္ မရွိ၊
ျဗဟၼာသည္လည္း မခံ့က်န္းေသာစိတ္ မရွိဟု ဆုိ၏။ပ။
ဝါေသ႒ ရဟန္းသည္ ညစ္ႏြမ္းေသာစိတ္ မရွိ၊
ျဗဟၼာသည္လည္း ညစ္ႏြမ္းေသာစိတ္ မရွိဟု ဆုိ၏။ပ။
ဝါေသ႒ ရဟန္းသည္ (စိတ္ကုိ) အလုိအတုိင္း ျဖစ္ေစႏုိင္၏၊
ျဗဟၼာသည္လည္း (စိတ္ကုိ) အလုိအတုိင္း ျဖစ္ေစႏုိင္သည္ဟု ဆုိ၏၊
(ဤသုိ႔ျဖစ္လွ်င္) ရဟန္း၏ (စိတ္ကုိ) အလုိအတုိင္း ျဖစ္ေစႏုိင္ျခင္းသည္ ျဗဟၼာ၏ (စိတ္ကုိ) အလုိအတုိင္း ျဖစ္ေစျခင္းႏွင့္ အတူ ေရာေႏွာ ညီၫြတ္သည္ မဟုတ္ပါ ေလာ။
အသွ်င္ေဂါတမ ဟုတ္ပါ၏။
ဝါေသ႒ ေကာင္းၿပီ၊ ဝါေသ႒ (စိတ္ကုိ) အလုိအတုိင္းျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ ထုိရဟန္း သည္ ခႏၶာကုိယ္ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ (စိတ္ကုိ) အလုိအတုိင္း ျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ ျဗဟၼာ၏ အေပါင္းအေဖာ္အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ႏုိင္အံ့ေသာ အေၾကာင္း သည္ ရွိေပ၏ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။
ဤသုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ္ ဝါေသ႒ႏွင့္ ဘာရဒြါဇလုလင္တုိ႔သည္
ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္ၾကားေလကုန္၏ -
''အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္သည္) အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပစြ၊
အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္သည္) အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပစြ၊
အသွ်င္ေဂါတမ ေမွာက္ထားသည္ကုိ လွန္ဘိသကဲ႔သုိ႔ လည္းေကာင္း၊
ဖံုးလႊမ္းထားသည္ကုိ ဖြင့္လွစ္ဘိသကဲ႔သုိ႔လည္းေကာင္း၊
မ်က္စိလည္သူအား လမ္းမွန္ကုိ ေျပာၾကားဘိသကဲ႔သုိ႔လည္းေကာင္း၊
''မ်က္စိအျမင္ရွိေသာ သူတုိ႔သည္ အဆင္းတုိ႔ကုိ ျမင္ၾကလိမ့္မည္'' ဟု အမုိက္ ေမွာင္၌ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကုိ ေဆာင္ျပဘိသကဲ႔သုိ႔လည္းေကာင္း (အသွ်င္ေဂါတမ) ဤအတူသာလွ်င္အသွ်င္ေဂါတမသည္ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ တရားေတာ္ ကုိ ျပေတာ္မူပါေပ၏၊
အသွ်င္ေဂါတမ ထုိအကြၽႏု္ပ္တုိ႔သည္ ...
အသွ်င္ေဂါတမကုိ ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါကုန္၏၊
တရားေတာ္ကုိလည္း ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါကုန္၏၊
သံဃာေတာ္ကုိလည္း ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါကုန္၏၊
အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္တုိ႔ကုိ ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာတုိ႔ဟူ၍ မွတ္ေတာ္မူပါ'' ဟု ေလွ်ာက္ၾကား ေလကုန္ သတည္း။
ေတ၀ိဇၨသုတ္၊ သီလကၡန္ပါဠိေတာ္၊ ဒီဃနိကာယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ေကာင္းလွေပ၏။ သာဓု၊ သာဓု၊ သာဓု။...
