နာဝါသုတ္- (ေလွ)
၁...
ေယာက္်ားသည္ အၾကင္ဆရာထံမွ တရားကို သိရာ၏၊ နတ္တို႔က သိၾကားမင္းကို ပူေဇာ္ကုန္သကဲ့သို႔ ထိုဆရာကို ပူေဇာ္ရာ၏၊ ပူေဇာ္ထိုက္ေသာ အၾကားအျမင္ မ်ားေသာ ထိုဆရာသည္ ထိုပူေဇာ္သူ တပည့္၌ ႏွစ္သက္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ တရားကို ထင္ရွားစြာ ေဖာ္ျပေပ၏။
၂...
အၾကင္ပညာရွိသည္ ထိုသို႔ သေဘာရွိသူကို မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ဆည္းကပ္၏၊ ထိုပညာရွိသည္ ထိုတရားကို အ႐ိုအေသျပဳလ်က္ ေကာင္းစြာ နာ၍ စူးစမ္းဆင္ျခင္ ကာေလာကုတၱရာ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္ေသာေၾကာင့္ သိၾကား လိမၼာသူ ထင္ရွားျပႏိုင္သူ သိမ္ေမြ႕သူ ျဖစ္ႏိုင္၏။
၃...
ယုတ္ညံ့ေသာ ကာယကံမႈစသည္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မိုက္မဲေသာ ပရိယတ္ ပဋိပတ္ ဓမၼကို မသိေသာ တပည့္ ႀကီးပြါးမႈကို ျငဴစူေသာ ဆရာကို မွီဝဲေနသူ တပည့္သည္ ဤသာသနာေတာ္၌ တရားကို ထင္ရွား မသိေသာေၾကာင့္ ယံုမွားျခင္းကို မကူး ေျမာက္ႏိုင္ဘဲ ေသျခင္းသို႔ ေရာက္ရ၏။
၄...
ဥပမာေသာ္ကား မ်ားေသာ ေရရွိေသာ က်ယ္ျပန္႔ေသာ လ်င္ေသာေရ အလ်ဥ္ရွိ ေသာ ျမစ္သို႔ ဆင္းသက္၍ ေမ်ာလ်က္ ေရစံုအတိုင္း လိုက္ေနရေသာ သူသည္ သူတစ္ပါးတို႔ကို ကယ္တင္ျခင္းငွါ အဘယ္မွာ တတ္ႏိုင္အံ့နည္း။
၅...
ထို႔အတူ ပရိယတ္ ပဋိပတ္တရားကို မသိမူ၍ အၾကားအျမင္မ်ားသူတို႔၏ အထံ၌ လည္း အနက္သေဘာကို မနာခံ မမွတ္သား မိမိကိုယ္တုိင္လည္း မသိဘဲ ယံုမွားျခင္းကို မလြန္ေျမာက္ႏိုင္သူသည္ သူတစ္ပါးတို႔ကို သိျမင္ေစျခင္းငွါ အဘယ္မွာ တတ္ႏိုင္အံ့နည္း။
၆...၇...
ေလွာ္တက္ထိုးဝါးႏွင့္လည္း ျပည့္စံု ထိုေလွႏွင့္စပ္ဆိုင္ရာ အေၾကာင္းကိုလည္း ကြၽမ္းက်င္ လိမၼာေသာ ပညာရွိသူ သည္ ျမဲျမံခိုင္ခံ့ေသာ ေလွကို တက္စီး၍ ထိုေလွ၌ (တက္စီးၾကေသာ) အျခားသူ မ်ားစြာတို႔ကိုလည္း ကယ္ဆယ္ႏိုင္ သကဲ့ သို႔။ ဤအတူပင္ အၾကင္ဆရာသည္ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ၿပီးသူ စိတ္ကို ပြါးမ်ား ၿပီးသူ အၾကားအျမင္မ်ားသူ (ေလာကဓံေၾကာင့္) မတုန္လႈပ္ေသာ သေဘာရွိသူ ျဖစ္၏၊ ထိုဆရာသည္ မိမိ ကိုယ္တိုင္ သိသည္ျဖစ္၍ နာယူမွတ္သားမႈ ႏွင့္ မဂ္ဖိုလ္၏ ဥပနိႆယ ျပည့္စံုၾကသည့္ တစ္ပါးေသာ သူတို႔ကို သိျမင္ေစႏိုင္၏။
၈...
ထို႔ေၾကာင့္ အၾကားအျမင္မ်ား၍ ပညာရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းကို ဆည္း ကပ္ရာ၏၊ အနက္ သေဘာကို သိ၍ က်င့္ေသာသူသည္ ေလာကုတၱရာတရားကို သိၿပီးျဖစ္ရကား ခ်မ္းသာကို ရႏိုင္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၈ - နာဝါသုတ္၊ စူဠ၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။
၁...
ေယာက္်ားသည္ အၾကင္ဆရာထံမွ တရားကို သိရာ၏၊ နတ္တို႔က သိၾကားမင္းကို ပူေဇာ္ကုန္သကဲ့သို႔ ထိုဆရာကို ပူေဇာ္ရာ၏၊ ပူေဇာ္ထိုက္ေသာ အၾကားအျမင္ မ်ားေသာ ထိုဆရာသည္ ထိုပူေဇာ္သူ တပည့္၌ ႏွစ္သက္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ တရားကို ထင္ရွားစြာ ေဖာ္ျပေပ၏။
၂...
အၾကင္ပညာရွိသည္ ထိုသို႔ သေဘာရွိသူကို မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ဆည္းကပ္၏၊ ထိုပညာရွိသည္ ထိုတရားကို အ႐ိုအေသျပဳလ်က္ ေကာင္းစြာ နာ၍ စူးစမ္းဆင္ျခင္ ကာေလာကုတၱရာ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္ေသာေၾကာင့္ သိၾကား လိမၼာသူ ထင္ရွားျပႏိုင္သူ သိမ္ေမြ႕သူ ျဖစ္ႏိုင္၏။
၃...
ယုတ္ညံ့ေသာ ကာယကံမႈစသည္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မိုက္မဲေသာ ပရိယတ္ ပဋိပတ္ ဓမၼကို မသိေသာ တပည့္ ႀကီးပြါးမႈကို ျငဴစူေသာ ဆရာကို မွီဝဲေနသူ တပည့္သည္ ဤသာသနာေတာ္၌ တရားကို ထင္ရွား မသိေသာေၾကာင့္ ယံုမွားျခင္းကို မကူး ေျမာက္ႏိုင္ဘဲ ေသျခင္းသို႔ ေရာက္ရ၏။
၄...
ဥပမာေသာ္ကား မ်ားေသာ ေရရွိေသာ က်ယ္ျပန္႔ေသာ လ်င္ေသာေရ အလ်ဥ္ရွိ ေသာ ျမစ္သို႔ ဆင္းသက္၍ ေမ်ာလ်က္ ေရစံုအတိုင္း လိုက္ေနရေသာ သူသည္ သူတစ္ပါးတို႔ကို ကယ္တင္ျခင္းငွါ အဘယ္မွာ တတ္ႏိုင္အံ့နည္း။
၅...
ထို႔အတူ ပရိယတ္ ပဋိပတ္တရားကို မသိမူ၍ အၾကားအျမင္မ်ားသူတို႔၏ အထံ၌ လည္း အနက္သေဘာကို မနာခံ မမွတ္သား မိမိကိုယ္တုိင္လည္း မသိဘဲ ယံုမွားျခင္းကို မလြန္ေျမာက္ႏိုင္သူသည္ သူတစ္ပါးတို႔ကို သိျမင္ေစျခင္းငွါ အဘယ္မွာ တတ္ႏိုင္အံ့နည္း။
၆...၇...
ေလွာ္တက္ထိုးဝါးႏွင့္လည္း ျပည့္စံု ထိုေလွႏွင့္စပ္ဆိုင္ရာ အေၾကာင္းကိုလည္း ကြၽမ္းက်င္ လိမၼာေသာ ပညာရွိသူ သည္ ျမဲျမံခိုင္ခံ့ေသာ ေလွကို တက္စီး၍ ထိုေလွ၌ (တက္စီးၾကေသာ) အျခားသူ မ်ားစြာတို႔ကိုလည္း ကယ္ဆယ္ႏိုင္ သကဲ့ သို႔။ ဤအတူပင္ အၾကင္ဆရာသည္ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ၿပီးသူ စိတ္ကို ပြါးမ်ား ၿပီးသူ အၾကားအျမင္မ်ားသူ (ေလာကဓံေၾကာင့္) မတုန္လႈပ္ေသာ သေဘာရွိသူ ျဖစ္၏၊ ထိုဆရာသည္ မိမိ ကိုယ္တိုင္ သိသည္ျဖစ္၍ နာယူမွတ္သားမႈ ႏွင့္ မဂ္ဖိုလ္၏ ဥပနိႆယ ျပည့္စံုၾကသည့္ တစ္ပါးေသာ သူတို႔ကို သိျမင္ေစႏိုင္၏။
၈...
ထို႔ေၾကာင့္ အၾကားအျမင္မ်ား၍ ပညာရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းကို ဆည္း ကပ္ရာ၏၊ အနက္ သေဘာကို သိ၍ က်င့္ေသာသူသည္ ေလာကုတၱရာတရားကို သိၿပီးျဖစ္ရကား ခ်မ္းသာကို ရႏိုင္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၈ - နာဝါသုတ္၊ စူဠ၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ေကာင္းလွေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
