ေနာင္တခ်ိန္ လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစရန္ တရားပံုမ်ား၏ comment တြင္ တရားစာမ်ားပါ ထဲ့ေပးထားပါသည္။






သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။


Wednesday, February 4, 2009

ဣဏသုတ္- (အေႂကြး ၊ ေႂကြးၿမီ)

ဣဏသုတ္- (အေႂကြး ၊ ေႂကြးၿမီ)

ရဟန္းတုိ႔ ေလာက၌ ကာမဂုဏ္ကုိ ခံစားေသာသူအား လူမြဲျဖစ္မႈသည္ ဆင္းရဲ သည္ မဟုတ္ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား ဟုတ္ပါ၏။

ရဟန္းတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာ မဲ့ေသာ မႂကြယ္ဝေသာ လူမြဲသည္ ေႂကြးယူရ၏။ ရဟန္း တုိ႔ ေလာက၌ ကာမဂုဏ္ကုိ ခံစားေသာသူအား ေႂကြးယူရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ သည္ မဟုတ္ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား ဟုတ္ပါ၏။

ရဟန္းတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာ မဲ့ေသာ မႂကြယ္ဝေသာ လူမြဲသည္ ေႂကြးယူ၍ အတုိးကုိ (ေပးပါမည္ ဟု) ဝန္ခံရ၏၊ ရဟန္းတုိ႔ ေလာက၌ ကာမဂုဏ္ကုိ ခံစားေသာ သူအား အတုိးကုိ (ေပးပါမည္ ဟု) ဝန္ခံရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲသည္ မဟုတ္ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား ဟုတ္ပါ၏။

ရဟန္းတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာ မဲ့ေသာ မႂကြယ္ဝေသာ လူမြဲသည္ အတုိးကုိ (ေပးပါမည္ ဟု) ဝန္ခံၿပီး၍ အခ်ိန္ျဖင့္ ေပးဆပ္ရေသာ အတုိးကုိ မေပးဆပ္ႏုိင္၊ ထုိသူကုိ (ေႂကြးရွင္တုိ႔သည္) ေတာင္းဆုိ 'ေစာဒနာ'ကုန္၏၊ ရဟန္းတုိ႔ ေလာက၌ ကာမဂုဏ္ ကုိ ခံစားေသာသူအား ေႂကြးေတာင္း ခံရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲသည္ မဟုတ္ ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား ဟုတ္ပါ၏။

ရဟန္းတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာ မဲ့ေသာ မႂကြယ္ဝေသာ လူမြဲသည္ ေတာင္းဆုိအပ္သည္ ရွိေသာ္ မေပးအပ္ႏုိင္၊ ထုိသူကုိ (ေႂကြးရွင္တုိ႔သည္) အစဥ္ လုိက္ကုန္၏၊ ရဟန္းတုိ႔ ေလာက၌ ကာမဂုဏ္ကုိ ခံစားေသာ သူအား ေႂကြးရွင္တုိ႔ အလုိက္ ခံရျခင္း သည္လည္း ဆင္းရဲသည္ မဟုတ္ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား ဟုတ္ပါ၏။

ရဟန္းတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာ မဲ့ေသာ မႂကြယ္ဝေသာ လူမြဲသည္ အစဥ္ လုိက္အပ္ေသာ္ မေပးဆပ္ႏုိင္၊ ထုိသူကုိ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ၾက ကုန္၏၊ ရဟန္းတုိ႔ ေလာက၌ ကာမဂုဏ္ကုိ ခံစားေသာ သူအား ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ခံရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲသည္ မဟုတ္ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား ဟုတ္ပါ၏။

ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ေလာက၌ ကာမဂုဏ္ ခံစားေသာ သူအား လူမြဲျဖစ္မႈသည္ လည္း ဆင္းရဲ၏၊ ေႂကြးယူရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ အတုိးကုိ (ေပးဆပ္ပါမည္ ဟု) ဝန္ခံရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ ေႂကြးေတာင္း ခံရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ ေႂကြးရွင္တုိ႔ အလုိက္ ခံရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ အခ်ဳပ္ အေႏွာင္ ခံရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏။

ရဟန္းတုိ႔ ဤအတူသာလွ်င္ တစ္စံု တစ္ေယာက္ေသာ သူအား ကုသုိလ္တရားတုိ႔ ၌ ယံုၾကည္မႈ 'သဒၶါ' မရွိ၊ ရွက္မႈ 'ဟိရီ' မရွိ၊ ထိတ္လန္႔မႈ 'ၾသတၱပၸ' မရွိ၊ အားထုတ္မႈ ဝီရိယမရွိ၊ သိမႈ 'ပညာ' မရွိ။ ရဟန္းတုိ႔ ဤပုဂၢဳိလ္ကုိ အရိယာတုိ႔၏ အဆံုးအမ၌ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာ မဲ့သူ၊ မႂကြယ္ဝသူ၊ လူမြဲ ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။

ရဟန္းတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာ မဲ့ေသာ မႂကြယ္ဝေသာ ထုိလူမြဲသည္ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔၌ သဒၶါမွ် မရွိခဲ့ေသာ္၊ ဟိရီမွ် မရွိခဲ့ေသာ္၊ ၾသတၱပၸမွ် မရွိခဲ့ေသာ္၊ ဝီရိယမွ် မရွိခဲ့ေသာ္၊ ပညာမွ် မရွိခဲ့ေသာ္ ကုိယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္ကုိ ျပဳက်င့္၏၊ ဤသည္ကုိ ထုိသူ၏ ေႂကြးယူမႈ ဟူ၍ ငါဆုိ၏၊ ထုိသူသည္ ထုိကာယ ဒုစ႐ုိက္ ဝစီဒုစ႐ုိက္ မေနာဒုစ႐ုိက္ကုိ ဖံုးလႊမ္းျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ယုတ္ညံ့ ေသာ ေတာင့္တမႈကုိ အားထုတ္၏၊

''ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတုိ႔ မသိပါေစလင့္'' ဟု အလုိရွိ၏၊
''ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတုိ႔ မသိပါေစလင့္'' ဟု ၾကံ၏၊
''ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတုိ႔ မသိပါေစလင့္'' ဟု စကား ေျပာဆုိ၏၊
''ငါ့ကုိ သူတစ္ပါးတုိ႔ မသိပါေစလင့္'' ဟု ကုိယ္ျဖင့္ လံု႔လျပဳ၏၊
ဤသည္ကုိ ထုိသူ၏ အတုိးတက္မႈ ဟူ၍ ငါဆုိ၏။
ထုိပုဂၢဳိလ္ကုိ သီလကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးသည့္ သီတင္းသံုးေဖာ္တုိ႔က
''ဤအသွ်င္သည္ ဤသုိ႔ ျပဳေလ့ ရွိ၏၊ ဤသုိ႔ အက်င့္ရွိ၏'' ဟု ေျပာဆုိၾကကုန္၏။
ဤသည္ကုိ ထုိသူ၏ ေႂကြးေတာင္းခံရမႈ ဟူ၍ ငါဆုိ၏။

ေတာအရပ္သို႔ ျဖစ္ေစ သစ္ပင္ရင္းသုိ႔ ျဖစ္ေစ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသုိ႔ ျဖစ္ေစ ကပ္ေသာ ထုိသူကုိ ႏွလံုးမသာျခင္းႏွင့္တကြ ျဖစ္ကုန္ေသာ ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသလ ဝိတက္တုိ႔သည္ အစဥ္ လုိက္ကုန္၏၊ ဤသည္ကုိ ထုိသူ၏ ေႂကြးရွင္တုိ႔ အလုိက္ခံ ရမႈ ဟူ၍ ငါဆုိ၏။

ရဟန္းတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာ မဲ့ေသာ မႂကြယ္ဝေသာ ထုိလူမြဲသည္ ကုိယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းမႈကုိ ျပဳက်င့္၍ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ငရဲဟူေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႔ျဖင့္လည္း ေႏွာင္ဖြဲ႔ ခံရ၏၊ တိရစၧာန္ဘဝ၌ ျဖစ္ျခင္း ဟူေသာ အေႏွာင္ အဖြဲ႔ျဖင့္လည္း ေႏွာင္ဖြဲ႔ခံရ၏။ ရဟန္းတုိ႔ ငရဲဘံု၌ ျဖစ္ေသာ ေႏွာင္ဖဲြ႕ျခင္း၊ တိရစၧာန္ ဘံု၌ ျဖစ္ေသာ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္း ကဲ့သုိ႔ ထုိ႔အတူ ဤသုိ႔ ၾကမ္းတမ္းေသာ၊ ဤသုိ႔ စပ္ခါးေသာ၊ အတုမရွိေသာ ေယာဂ ေလးပါးကုန္ရာ (နိဗၺာန္)ကုိ ရရန္အတြက္ ဤကဲ့သုိ႔ အႏၲရာယ္ ျပဳတတ္သည့္ အျခား တစ္စံုတစ္ခုေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႔ကုိမွ် လည္း ငါ မျမင္ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ေလာက၌ လူမြဲ ျဖစ္ရျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ ေႂကြးယူရျခင္းကုိ လည္းေကာင္း ဆင္းရဲ၏ ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ လူမြဲသည္ ေႂကြးယူ၍ စားေသာက္ရေသာေၾကာင့္ ပင္ပန္း၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိသူကုိ ေႂကြးရွင္တုိ႔ အစဥ္လုိက္ကုန္၏၊ (ထုိသူသည္) ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံ ရျခင္းသုိ႔လည္း ေရာက္ရ၏၊ ကာမဂုဏ္ ရမႈကုိ ေတာင့္တသူတုိ႔အား ထုိေႏွာင္ဖြဲ႔ခံ ရျခင္းသည္ ဆင္းရဲသည္သာတည္း။ ထုိ႔အတူသာလွ်င္ အရိယာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔၏ အဆံုးအမ၌ သဒၶါတရား မရွိသူ၊ မရွက္တတ္သူ၊ မထိတ္လန္႔တတ္သူ၊ မေကာင္းမႈ ကံကုိ ျဖစ္ပြါးေစတတ္သူသည္ ကာယ ဒုစ႐ုိက္ ဝစီဒုစ႐ုိက္ မေနာ ဒုစ႐ုိက္ကုိ ျပဳ၍ ငါ့ကုိ မသိပါေစလင့္ ဟု အလုိရွိ၏။ ကုိယ္ႏႈတ္စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းမႈ ကုိ ပြါးေစသူသည္ ထုိမေကာင္းမႈ၌ အဖန္ဖန္ ေရြ႕ရွား တုန္လႈပ္၏။

မိမိ၏ မေကာင္းေသာ အမူအရာကုိ သိေသာ၊ မေကာင္းမႈရွိေသာ ပညာမဲ့သူ ထုိလူမြဲသည္ ေႂကြးယူ၍ စားေသာက္ရေသာေၾကာင့္ ပင္ပန္းရ၏။ ထုိေႂကြးယူ၍ စားေသာက္ရျခင္းေၾကာင့္ ႏွလံုး မသာယာမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ စိတ္ဆင္းရဲ ေၾကာင္း အၾကံအစည္တုိ႔သည္ ရြာ၌ျဖစ္ေစ ေတာ၌ျဖစ္ေစ ထုိသူသုိ႔ အစဥ္ လုိက္ ကုန္၏။ မိမိ၏ မေကာင္းေသာ အမူအရာကုိ သိေသာ၊ မေကာင္းမႈ ရွိေသာ ထုိပညာမဲ့သူသည္ တိရစၧာန္ဘံု တစ္ခုခုသုိ႔ ေရာက္၍ ျဖစ္ေစ ငရဲဘံုသုိ႔ ေရာက္၍ ျဖစ္ေစ အေႏွာင္အဖြဲ႔ ခံရ၏။

ဤသုိ႔ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းမ်ဳိး ခံရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏၊ စိတ္ကုိ ၾကည္လင္ေစလ်က္ တရား သျဖင့္ ရအပ္ေသာ ဥစၥာတုိ႔ျဖင့္ ေပးလွဴေသာ ပညာရွိသည္ ယင္းသုိ႔ေသာ ေႏွာင္ဖြဲ႔ မႈမွ လြတ္ေျမာက္၏။ အိမ္ေထာင္ဝတ္ကုိ ရွာေလ့ရွိ၍ သဒၶါတရား ရွိသူအား မ်က္ ေမွာက္၌ အစီးအပြါး အလုိ႔ငွါ လည္းေကာင္း၊ တမလြန္၌ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ လည္း ေကာင္း ႏွစ္ပါးစုံေသာ ဘဝ၌ ေအာင္ဆုကုိ ယူ၏။ ဤသုိ႔ အိမ္ယာေထာင္ေသာ လူတုိ႔အား စြန္႔ၾကဲမႈ ဟူေသာ ထုိေကာင္းမႈသည္ တုိးပြါး၏။ ထုိ႔အတူ သာလွ်င္ အရိယာတုိ႔၏ အဆံုးအမ၌ 'သဒၶါ' တရားရွိသူ၊ ရွက္မႈႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ရွိသူ၊ မေကာင္းမႈမွ လန္႔မႈရွိသူ၊ ပညာရွိသူ၊ သီလျဖင့္ ပိတ္ဆုိ႔ 'ေစာင့္ေရွာက္'မႈ ရွိသူကုိ အရိယာတုိ႔၏ အဆံုးအမ၌ ခ်မ္းသာစြာ အသက္ေမြးျခင္း ရွိသူ ဟု ဆုိအပ္၏။

အျမဲမျပတ္ ထက္သန္ေသာ လံု႔လရွိေသာ၊ သမာဓိႏွင့္ ရင့္က်က္မႈ ပညာရွိေသာ၊ သတိႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ နီဝရဏ ငါးပါးတုိ႔ကုိ ပယ္၍ စ်ာန္ေလးပါးတုိ႔သုိ႔ ေရာက္ၿပီး လွ်င္ အာမိသ ကင္းေသာ စ်ာန္ခ်မ္းသာကုိ ရလ်က္ (စတုတၳစ်ာန္) ဥေပကၡာကုိ စြဲျမဲ၍ တည္၏။ ဤသုိ႔ ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိ၍ သံေယာဇဥ္ ဟူသမွ်တုိ႔၏ ကုန္ရာ နိဗၺာန္၌ ခပ္သိမ္းေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ မစြဲလမ္းမူ၍ စိတ္သည္ (ကိေလသာ မွ) ေကာင္းစြာ လြတ္ကင္း၏။ သည္းခံျခင္းဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ (ကိေလသာမွ) ေကာင္းစြာ လြတ္ေသာ ထုိပုဂၢဳိလ္အား ငါ၏ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္မႈ 'အရ-ဟတၱဖုိလ္' သည္ ပ်က္စီးျခင္း မရွိေတာ့ၿပီ ဟု (ပစၥေဝကၡဏာ) ဉာဏ္ျဖစ္ခဲ့မူ ဘဝ သံေယာဇဥ္တုိ႔၏ ကုန္ရာ နိဗၺာန္၌ ဤဉာဏ္သည္ လြန္ျမတ္၏၊ ဤခ်မ္းသာသည္ စုိးရိမ္ျခင္း မရွိ၊ ကိေလသာျမဴ မရွိ၊ ေဘးမရွိ၊ အတုမရွိ ျမတ္ေသာခ်မ္းသာ မည္၏၊ ဤဉာဏ္သည္ ကိေလသာ ေႂကြးၿမီမွ ကင္း၍ လြန္ျမတ္၏။

၃ - ဣဏသုတ္၊ ဓမၼိက၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ေကာင္းလွေပ၏။
သာဓု၊ သာဓု၊ သာဓု။...