ပဌမနာနာတိတၴိယသုတ္ -

ပဌမနာနာတိတၴိယသုတ္ -

အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္ သူေဌး၏ အရံျဖစ္ ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။

ထုိအခါ အထူးထူးေသာအယူ အထူးထူးေသာ အလို'ဆႏၵ' အထူးထူးေသာ ႏွစ္ သက္ျခင္း ရွိကုန္၍ အထူးထူးေသာ အယူ တည္းဟူေသာ မွီရာကို မွီတတ္ကုန္ ေသာ မ်ားစြာေသာ အထူးထူးေသာ တိတၴိ သမဏျဗာဟၼဏ ပရိဗိုဇ္အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ သည္ သာဝတၴိျပည္၌ ေနၾကကုန္၏။

''ေလာကသည္ ျမဲ၏။ ဤအယူသည္သာမွန္၏။ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္း ႏွီးသာတည္း''ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ရွိကုန္၏။

ထို႔ျပင္''ေလာကသည္ မျမဲ၊ ဤအယူသာ မွန္၏။ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္း ႏွီးသာတည္း''ဟု ဤသို႔ဆိုေလ့ ဤသို႔ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕ တို႔သည္ ရွိကုန္၏။

ထို႔ျပင္ ''ေလာကသည္ အဆံုးရွိ၏။ ဤအယူသာမွန္၏။ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ သမဏ ျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ရွိကုန္၏။

ထို႔ျပင္ ''ေလာကသည္ အဆံုးမရွိ၊ ဤအယူသာ မွန္၏။ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း''ဟု ဤသို႔ဆိုေလ့ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ သမဏ ျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ရွိကုန္၏။

ထို႔ျပင္ ''ထုိအသက္သည္ ထုိကိုယ္တည္း။ ဤအယူသာ မွန္၏။ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ရွိကုန္ ၏။

ထို႔ျပင္ ''အသက္သည္ တျခား ကိုယ္သည္ တျခားတည္း။ ဤအယူသာ မွန္ပါ၏။ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီး သာတည္း'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ရွိကုန္၏။

ထို႔ျပင္ ''သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ျဖစ္၏။ ဤအယူသာ မွန္၏။ တစ္ပါး ေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း''ဟု ဤသို႔ဆိုေလ့ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ရွိကုန္၏။

ထို႔ျပင္ ''သတၱဝါသည္ ေသသည္မွေနာက္၌ မျဖစ္၊ ဤအယူသာ မွန္၏။ တစ္ပါး ေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ရွိကုန္၏။

ထို႔ျပင္ ''သတၱဝါသည္ ေသသည္မွေနာက္၌ ျဖစ္လည္း ျဖစ္၏။ မျဖစ္လည္း မျဖစ္၊ ဤအယူသာ မွန္၏။ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ဤသို႔ ယူေလ့ရွိကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ရွိကုန္၏။

ထို႔ျပင္ ''သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ျဖစ္သည္လည္း မဟုတ္၊ မျဖစ္သည္ လည္း မဟုတ္၊ ဤအယူသာ မွန္၏။ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာ တည္း'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕တို႔ သည္ ရွိကုန္၏။

ထုိသမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ ျငင္းခံုၾကကုန္ ခိုက္ရန္ ျဖစ္ၾကကုန္ ဆန္႔က်င္ဘက္ စကား ေျပာဆိုၾကကုန္လ်က္ ''ဤသေဘာကား တရားဟုတ္၏။ ဤသေဘာကား တရားမဟုတ္။ ဤသေဘာကား တရားမဟုတ္၊ ဤသေဘာကား တရားဟုတ္၏'' ဟု အခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္လွံထုိးလ်က္ ေနၾကကုန္၏။

ထုိအခါ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူေဆာင္လ်က္ သာဝတၴိျပည္သို႔ ဆြမ္းခံဝင္ကုန္၏။ သာဝတၴိျပည္၌ ဆြမ္းခံ လွည့္လည္၍ ဆြမ္းခံၿပီးေနာက္ ဆြမ္းခံရြာမွ ဖဲၾကကုန္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရား ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ထုိင္ေန ၾကကုန္ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ဘုရား အထူးထူးေသာ အယူ အထူး ထူးေသာ အလို 'ဆႏၵ' အထူးထူးေသာ ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိကုန္၍ အထူးထူးေသာ အယူတည္းဟူေသာ မွီရာကို မွီတတ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ အထူးထူးေသာ တိတၴိ သမဏ ျဗာဟၼဏ ပရိဗိုဇ္အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔သည္ သာဝတၴိ ျပည္၌ ေနၾကကုန္၏။

''ေလာကသည္ ျမဲ၏။ ဤအယူသာ မွန္၏။ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီး သာတည္း'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕ တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏။ပ။ ထုိသမဏျဗာဟၼဏ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ျငင္းခံုၾကကုန္ ခိုက္ရန္ ျဖစ္ၾကကုန္ ဆန္႔က်င္ဘက္စကား ေျပာဆိုၾက ကုန္လ်က္ 'ဤသေဘာကား တရား ဟုတ္၏။ ဤသေဘာကား တရားမဟုတ္။ ဤသေဘာကား တရားမဟုတ္၊ ဤ သေဘာကား တရားဟုတ္၏' ဟု အခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္လွံထုိးလ်က္ ေနၾကပါကုန္သည္ ဟု ဤစကားကို ေလွ်ာက္ကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ သာသနာျပင္ပ အယူရွိကုန္ေသာပရိဗိုဇ္တို႔သည္ ကန္းကုန္ ပညာမ်က္စိ မရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍ အက်ဳိးကို မသိကုန္ အက်ဳိးမဲ့ကို မသိကုန္ တရားကို မသိကုန္ တရား မဟုတ္သည္ကို မသိကုန္။

ထုိသူတို႔သည္ အက်ဳိးကို မသိကုန္ဘဲ အက်ဳိးမဲ့ကို မသိကုန္ဘဲ တရားကို မသိကုန္ ဘဲ တရား မဟုတ္သည္ကို မသိကုန္ဘဲ ''ဤသေဘာကား တရား ဟုတ္၏။ ဤ သေဘာကား တရားမဟုတ္၊ ဤသေဘာကား တရားမဟုတ္၊ ဤသေဘာကား တရားဟုတ္၏'' ဟု ျငင္းခံုၾကကုန္ ခိုက္ရန္ ျဖစ္ၾကကုန္ ဆန္႔က်င္ဘက္ စကား ေျပာဆိုၾကကုန္လ်က္ အခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္လွံထုိးလ်က္ ေနၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသာဝတၴိျပည္၌ သာလွ်င္ တစ္ဦးေသာ မင္းသည္ ေရွးကျဖစ္ဖူး၏။ ရဟန္းတို႔ ထုိအခါ ထုိမင္းသည္ မင္းခ်င္း ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို ''အခ်င္း ေယာက်္ား လာေလာ့၊ သာဝတၴိျပည္၌ရွိၾကသည့္ သူကန္းအားလံုးတို႔ကို တစ္ေပါင္း တည္း စုေဝးေစေလာ့'' ဟု အမိန္႔ေပး၏။ ရဟန္းတို႔ ထုိေယာက်္ားသည္ ''အရွင္ မင္းႀကီး ေကာင္းပါၿပီ''ဟု ထုိမင္း၏ စကားကို ဝန္ခံ၍ သာဝတၴိျပည္တြင္းရွိ သူကန္း အားလံုးတို႔ကို ေခၚယူ၍ ထုိမင္းႀကီးထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ထုိမင္းႀကီးကို ''အရွင္ မင္းႀကီး သာဝတၴိျပည္တြင္းရွိ သူကန္းအားလံုးတို႔ကို စည္းေဝးေစအပ္ပါၿပီ'' ဟု သံေတာ္ဦးတင္၏။

သို႔ျဖစ္လွ်င္ သူကန္းတို႔အား ဆင္ကို ျပေလာ့ဟု အမိန္႔ေပး၏။

ရဟန္းတို႔ ...
ထုိမင္းခ်င္း ေယာက်္ားသည္ ''အရွင္မင္းႀကီး ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု
ထုိမင္းႀကီး၏ စကားကို ဝန္ခံ၍ သူကန္းတို႔အား ဆင္ကိုျပ၏-

''သူကန္းတို႔ ဆင္ကား ဤသေဘာရွိ၏'' ဟု
သူကန္း အခ်ဳိ႕တို႔အား ဆင္၏ ဦးေခါင္းကို ျပ၏။

''သူကန္းတို႔ ဆင္ကား ဤသေဘာ ရွိ၏'' ဟု
သူကန္း အခ်ဳိ႕တို႔အား ဆင္၏ နားကို ျပ၏။

''သူကန္းတို႔ ဆင္ကား ဤသေဘာ ရွိ၏'' ဟု
သူကန္း အခ်ဳိ႕တို႔အား ဆင္၏ အစြယ္ကို ျပ၏။

''သူကန္းတို႔ ဆင္ကား ဤသေဘာရွိ၏'' ဟု
သူကန္း အခ်ဳိ႕တို႔အား ဆင္၏ ႏွာေမာင္းကို ျပ၏။

''သူကန္းတို႔ ဆင္ကား ဤသေဘာရွိ၏'' ဟု
သူကန္း အခ်ဳိ႕တို႔အား ဆင္၏ ကိုယ္ကို ျပ၏။

''သူကန္းတို႔ ဆင္ကား ဤသေဘာရွိ၏''ဟု
သူကန္း အခ်ဳိ႕တို႔အား ဆင္၏ ေျခေထာက္ကို ျပ၏။

''သူကန္းတို႔ ဆင္ကား ဤသေဘာ ရွိ၏'' ဟု
သူကန္း အခ်ဳိ႕တို႔အား ဆင္၏ ေပါင္ကို ျပ၏။

''သူကန္းတို႔ ဆင္ကား ဤသေဘာရွိ၏'' ဟု
သူကန္း အခ်ဳိ႕တို႔အား ဆင္၏ မီးတံကို ျပ၏။

''သူကန္းတို႔ ဆင္ကား ဤသေဘာရွိ၏'' ဟု
သူကန္း အခ်ဳိ႕တို႔အား ဆင္၏ မီးဆံကို ျပ၏။

ရဟန္းတို႔ ထို႔ေနာက္ ထုိမင္းခ်င္း ေယာက်္ားသည္ သူကန္းတို႔အား ဆင္ကို ျပၿပီးလွ်င္ ထုိမင္းရွိရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ထုိမင္းကို ''အရွင္မင္းႀကီး ထုိသူကန္းတို႔သည္ ဆင္ကို ေတြ႕ျမင္အပ္ပါၿပီ။ ယခုအခါ သြားရန္အခ်ိန္ အခါကို သိေတာ္မူပါေလာ့'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ရဟန္းတို႔ ထို႔ေနာက္ ထုိမင္းႀကီးသည္ ထုိသူကန္းတို႔ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ထုိသူကန္း တို႔ကို ''သူကန္းတို႔ သင္တို႔သည္ ဆင္ကို ျမင္ၾကကုန္ၿပီေလာ'' ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ အရွင္မင္းႀကီး မွန္ပါ၏။

အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ဆင္ကို ျမင္ဖူးပါကုန္ၿပီဟု သံေတာ္ဦး တင္ကုန္၏။

သူကန္းတို႔ ေျပာၾကကုန္ေလာ့၊ ဆင္ကား အဘယ္သို႔ သေဘာ ရွိကုန္သနည္းဟု (မိန္႔၏)။

ရဟန္းတို႔...
ဆင္၏ ဦးေခါင္း ကို စမ္းသပ္မိေသာ သူကန္းတို႔က...
''အရွင္မင္းႀကီး ဆင္သည္ ေရအိုးႏွင့္ တူပါ၏'' ဟု ဤသို႔ သံေတာ္ဦးတင္ကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ဆင္၏ နားရြက္ကို စမ္းသပ္မိေသာ သူကန္းတို႔က...
''အရွင္မင္းႀကီး ဆင္သည္ ဗန္းဆန္ေကာႏွင့္ တူပါ၏'' ။ ပ ။

ရဟန္းတို႔ ဆင္၏ အစြယ္ကို စမ္းသပ္မိေသာ သူကန္းတို႔က...
''အရွင္မင္းႀကီး ဆင္သည္ ထြန္သြားႏွင့္တူပါ၏'' ဟု ဤသို႔ သံေတာ္ဦးတင္ကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ဆင္၏ ႏွာေမာင္းကို စမ္းသပ္မိေသာ သူကန္းတို႔က...
''အရွင္မင္းႀကီး ဆင္သည္ ထြန္သံႏွင့္တူပါ၏'' ဟု ဤသို႔ သံေတာ္ဦးတင္ကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ဆင္၏ကိုယ္ကို စမ္းသပ္မိေသာ သူကန္းတို႔က...
''အရွင္မင္းႀကီး ဆင္သည္ က်ီၾကနံရံႏွင့္တူပါ၏'' ဟု ဤသို႔ သံေတာ္ဦးတင္ကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ဆင္၏ ေျခေထာက္ကို စမ္းသပ္မိေသာ သူကန္းတို႔က...
''အရွင္မင္းႀကီး ဆင္သည္ တုိင္ႏွင့္တူပါ၏'' ဟု ဤသို႔ သံေတာ္ဦးတင္ကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ဆင္၏ ေပါင္ကို စမ္းသပ္မိေသာ သူကန္းတို႔က...
''အရွင္မင္းႀကီး ဆင္သည္ လက္ဆံုႏွင့္တူပါ၏'' ဟု ဤသို႔ သံေတာ္ဦးတင္ကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ဆင္၏။ မီးတံကို စမ္းသပ္မိေသာ သူကန္းတို႔က ''အရွင္မင္းႀကီး ဆင္သည္ က်ည္ေပြ႕ႏွင့္တူပါ၏'' ဟု ဤသို႔ သံေတာ္ဦးတင္ကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ဆင္ ၏။ မီးဆံကို စမ္းသပ္မိေသာ သူကန္းတို႔က ''အရွင္မင္းႀကီး ဆင္သည္ တံျမက္ စည္းႏွင့္ တူပါ၏''ဟု ဤသို႔သံေတာ္ဦးတင္ကုန္၏။ ထုိသူကန္းတို႔သည္ ''ဆင္သည္ ဤသေဘာရွိ၏။ ဆင္သည္ ဤသေဘာမရွိ၊ ဤသေဘာရွိသည္ကား ဆင္မဟုတ္၊ ဤသေဘာရွိသည္ကား ဆင္တည္း'' ဟု အခ်င္းခ်င္း လက္သီးဆုပ္တို႔ျဖင့္ ထုိး ႀကိတ္ကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ...
ထုိသို႔ ထုိးႀကိတ္ ေသာအခါ ထုိမင္းသည္ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ရယ္ေမာေလ၏။

ရဟန္းတို႔ ဤအတူပင္ သာသနာေတာ္မွ ျပင္ပ အယူရွိကုန္ေသာ ပရိဗိုဇ္တို႔သည္ ကန္းကုန္သည္ ပညာမ်က္စိ မရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍ အက်ဳိးကို မသိကုန္။ အက်ဳိးမဲ့ကို မသိကုန္။ တရားကို မသိကုန္။ တရား မဟုတ္သည္ကို မသိကုန္။ ထုိသူတို႔သည္ အက်ဳိးကို မသိကုန္ဘဲ အက်ဳိးမဲ့ကို မသိကုန္ဘဲ တရားကို မသိကုန္ဘဲ တရား မဟုတ္သည္ကို မသိကုန္ဘဲ ''ဤသေဘာကား တရားတည္း၊ ဤသေဘာကား တရားမဟုတ္၊ ဤသေဘာကား တရားမဟုတ္၊ ဤသေဘာကား တရားတည္း'' ဟု ျငင္းခံုၾကကုန္ ခိုက္ရန္ ျဖစ္ၾကကုန္ ဆန္႔က်င္ဘက္ စကားကို ေျပာဆိုၾကကုန္လ်က္ အခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္လွံထုိးလ်က္ ေနၾကကုန္၏။

ထုိအခါ ...
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထုိသိေသာအခ်ိန္၌-

''အခ်ဳိ႕ကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ အႏွစ္မရွိသည့္ ဤမိစၧာအယူတို႔၌ ႏွစ္သက္စြဲလမ္း ကပ္ၿငိကုန္ဘိ၏။ (ဆင္ကို) တစ္စိတ္ တစ္ေဒသ စမ္းသပ္မိၾက သည့္ သူကန္းတို႔ကဲ့သို႔ အခ်င္းခ်င္း ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳကာ ျငင္းခံုၾကကုန္၏'' ဟု ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။

၄ - ပဌမနာနာတိတၴိယသုတ္၊ ဇစၥႏၶ၀ဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္။ ခုဒၵကနိကာယ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။