ဗာဟိယသုတ္-
အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္ သူေဌး၏ အရံျဖစ္ ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။
ထုိအခါ...
သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ ဝတ္ေသာေၾကာင့္ ဒါ႐ုစီရိယမည္ေသာ ဗာဟိယသည္ ႐ုိေသျခင္း ေလးျမတ္ျခင္း ျမတ္ႏိုးျခင္း ပူေဇာ္ျခင္း တုပ္ဝပ္ျခင္းကို ခံယူလ်က္ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာတို႔၏ အေထာက္အပံ့ ေဆးအသံုးအေဆာင္ကို ရသည္ျဖစ္၍ သမုဒၵ ရာကမ္းေျခ သုပၸါရကဆိပ္၌ ေန၏။
ထုိအခါ ...
ဒါ႐ုစီရိယမည္ေသာ ဗာဟိယအား ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ကပ္၍ တစ္ေယာက္တည္း ကိန္းေအာင္းရာ၌ ''ေလာက၌ ရဟႏၲာတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ အရဟတၱမဂ္သို႔ ေရာက္ၾကေသာ သူတို႔သည္ လည္းေကာင္းရွိကုန္၏။ ငါသည္ ထုိသူတို႔တြင္ တစ္ေယာက္ အပါအဝင္တည္း'' ဟု ဤသို႔ စိတ္အၾကံသည္ ျဖစ္၏။
ထုိအခါ ...
ဗာဟိယ၏ ေရွးဘဝက ေဆြမ်ဳိးေတာ္ဖူးေသာ နတ္သားသည္ ေစာင့္ေရွာက္လို သည္ အစီးအပြါးကို အလိုရွိသည္ျဖစ္၍ သစ္သား အဝတ္ဝတ္ေသာ ဗာဟိယ၏ စိတ္အၾကံကို မိမိစိတ္ျဖင့္ သိေသာေၾကာင့္ သစ္သား အဝတ္ ဝတ္ေသာ ဗာဟိယ ရွိရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သစ္သား အဝတ္ဝတ္ေသာ ဗာဟိယကို ''ဗာဟိယ သင္သည္ ရဟႏၲာလည္းမဟုတ္၊ အရဟတၱမဂ္သို႔ ေရာက္သူလည္းမဟုတ္၊ အၾကင္အက်င့္ ျဖင့္ သင္သည္ ရဟႏၲာလည္း ျဖစ္ရာ၏။ အရဟတၱမဂ္ သို႔လည္း ေရာက္ရာ၏။ သင့္အား ထုိအက်င့္မွ်ေသာ္လည္း မရွိ'' ဟု ဤစကားကို ေျပာဆို၏။
ထုိအခါ ...
ဗာဟိယသည္ နတ္သားအား နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာက၌ ရဟႏၲာသည္ လည္း ေကာင္း၊ အရဟတၱမဂ္သို႔ ေရာက္ေသာ သူတို႔သည္ လည္းေကာင္း အဘယ္အရပ္ ၌ ေနၾကကုန္သနည္းဟု (ေမးေလ၏)။
ဗာဟိယ ဥတၱရတုိင္း ဇနပုဒ္တို႔၌ သာဝတၴိမည္ေသာ ၿမိဳ႕သည္ရွိ၏။ ထုိသာဝတၴိၿမိဳ႕ ၌ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ (အလုံးစုံေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္ စြာ သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယခုအခါ၌ ေနေတာ္မူ၏။
ဗာဟိယ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟႏၲာလည္းဟုတ္၏။
ရဟႏၲာ ျဖစ္ျခင္းငွါ တရားကိုလည္း ေဟာ၏ဟု (ေျပာေလ၏)။
ထုိအခါ ...
သစ္သား ပ်ဥ္ခ်ပ္ဝတ္ေသာ ဗာဟိယသည္ ထုိနတ္သား၏ ထိတ္လန္႔ေစမႈေၾကာင့္ ထုိခဏ၌ပင္ သုပၸါရက ဆိပ္ကမ္းမွ ဖဲသြားေလ၏။ ခရီးအားလံုးတို႔၌ တစ္ညဥ့္အိပ္ ေနျခင္းျဖင့္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း သို႔ ေရာက္၏။ ထုိအခါ၌ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ လြင္တီးေခါင္၌ စၾကႍသြား ကုန္၏။
ထုိအခါ ...
သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ ဝတ္ေသာ ဗာဟိယသည္ ထုိရဟန္းတို႔ ရွိရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ထုိ ရဟန္းတို႔ကို... ''အသွ်င္ဘုရားတို႔ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ (အလုံးစုံ ေသာတရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာသိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယခုအခါ အဘယ္မွာ ေနပါသနည္း? အလုံးစုံေသာ တရားတို႔ကို ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူ ေသာ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးျမင္လိုပါကုန္၏'' ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။
ဗာဟိယျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆြမ္း အလို႔ငွါ ရြာတြင္းသို႔ ဝင္ေတာ္မူ၏။
ထုိအခါ ...
သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ဝတ္ေသာ ဗာဟိယသည္ လ်င္ျမန္ေသာ သေဘာရွိကာ ေဇတဝန္ ေက်ာင္းေတာ္မွထြက္၍ သာဝတၴိၿမိဳ႔သို႔ ဝင္လတ္ေသာ္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရွိေသာ ၾကည္ညိဳဖြယ္ကို ေဆာင္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာ ဣေႁႏၵရွိေသာ ၿငိမ္းေအး ေသာ စိတ္ရွိေသာ ျမတ္ေသာ ဒမထ, သမထသို႔ေရာက္ေသာ ယဥ္ေက်းေသာ လံုျခံဳ ေသာ ရဟန္း ဣေႁႏၵရွိေသာ ရဟႏၱာ ျဖစ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို သာဝတၴိၿမိဳ႕၌ ဆြမ္းခံ လွည့္လည္သည္ကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရား ရွိရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေျခေတာ္တို႔ကို ဦးျဖင့္တုိက္၍ ျမတ္စြာဘုရားအား ...
''အသွ်င္ဘုရား အၾကင္တရားေတာ္သည္ တပည့္ေတာ္၏ ရွည္ၾကာစြာေသာ ေန႔ညဥ့္ပတ္လံုး အစီးအပြါးအလို႔ငွါ ခ်မ္းသာအလို႔ငွါ ျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ တပည့္ေတာ္အား ထုိတရားကို ေဟာေတာ္မူပါေလာ့၊ ေကာင္းေသာ စကားကို ဆိုေတာ္မူ တတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ထုိတရားကို တပည့္ေတာ္အား ေဟာေတာ္မူပါေလာ့'' ဟု ဤစကားကို ေလွ်ာက္ထား၏။ ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထား လတ္ေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သစ္သား ပ်ဥ္ခ်ပ္ဝတ္ေသာ ဗာဟိယကို ...
''ဗာဟိယ အခါမဟုတ္ေသး၊ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ရြာတြင္းသို႔ ဝင္ေန၏'' ဟု ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ...
သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ဝတ္ေသာ ဗာဟိယသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရား၏ အသက္အႏၲရာယ္တို႔ကို လည္းေကာင္း၊ တပည့္ေတာ္၏ အသက္ အႏၲရာယ္တို႔ကို လည္းေကာင္း သိႏိုင္ခဲပါ၏။ အၾကင္ တရားေတာ္သည္ တပည့္ ေတာ္၏ ရွည္ၾကာစြာေသာ ေန႔ညဥ့္ပတ္လံုး အစီးအပြါး အလို႔ငွါ ခ်မ္းသာ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ တပည့္ေတာ္အား ထုိတရားကို ေဟာ ေတာ္မူပါေလာ့၊ ေကာင္းေသာ စကားကို ဆိုေတာ္ မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ထုိတရားကို တပည့္ေတာ္အား ေဟာေတာ္မူပါေလာ့'' ဟု ဤစကားကို ေလွ်ာက္ ထား၏။
ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ဝတ္ေသာ ဗာဟိယကို ''ဗာဟိယ အခါမဟုတ္ေသး၊ ရြာတြင္းသို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္ေန၏'' ဟု ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။
သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ...
သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ဝတ္ေသာ ဗာဟိယသည္ -ပ- ေလွ်ာက္ထား၏။
ထုိသို႔ ျဖစ္လွ်င္ ဗာဟိယ သင္သည္ ဤသို႔ က်င့္အပ္၏
''ျမင္ရာ၌ ျမင္ကာမွ် ျဖစ္လတၱံ႕။
ၾကားရာ၌ ၾကားကာမွ် ျဖစ္လတၱံ႕။
ေတြ႕ရာ၌ ေတြ႕ကာမွ် ျဖစ္လတၱံ႕။
သိရာ၌ သိကာမွ် ျဖစ္လတၱံ႕'' ဟု ဤသို႔ သင္သည္ က်င့္အပ္၏။
ဗာဟိယ အၾကင္အခါ၌ သင္သည္
ျမင္ရာ၌ ျမင္ကာမွ် ျဖစ္လတၱံ႕။
ၾကားရာ၌ ၾကားကာမွ် ျဖစ္လတၱံ႕။
ေတြ႕ရာ၌ ေတြ႕ကာမွ် ျဖစ္လတၱံ႕။
သိရာ၌ သိကာမွ် ျဖစ္လတၱံ႕။
ဗာဟိယ ထုိအခါ သင္သည္ ထုိရာဂ စသည္ႏွင့္တကြ မျဖစ္လတၱံ႕။
ဗာဟိယ အၾကင္အခါ သင္သည္ ထုိရာဂ စသည္ႏွင့္တကြ မျဖစ္လတၱံ႕။
ဗာဟိယ ထုိအခါ သင္သည္ ထုိ႐ူပါ႐ံု စသည္၌ (ႏွစ္သက္မႈ ျပစ္မွားမႈ ေတြေဝမႈ) မျဖစ္လတၱံ႕။ ဗာဟိယ အၾကင္အခါ ထုိ႐ူပါ႐ံု စသည္၌ (ႏွစ္သက္မႈ ျပစ္မွားမႈ ေတြ ေဝမႈ) မျဖစ္လတၱံ႕။ ဗာဟိယ ထုိအခါ သင္သည္ ဤမ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ လည္း ေကာင္း၊ တမလြန္ဘဝ၌လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ပါးစံုဘဝ၌လည္းေကာင္း မျဖစ္လတၱံ႔။ ဤသည္ပင္လွ်င္ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးတည္းဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။
ထုိအခါ သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ကို ဝတ္ေသာ ဗာဟိယမေထရ္အား ဤအက်ဥ္းျဖစ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာျခင္းျဖင့္ ထုိခဏ၌ပင္လွ်င္ မစြဲလမ္းမူ၍ အာသေဝါ တရားတို႔မွ စိတ္သည္ လြတ္၏။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ကို ဝတ္ေသာ ဗာဟိယမေထရ္ကို ဤအက်ဥ္းျဖစ္ေသာ ဆံုးမျခင္းျဖင့္ ဆံုးမ၍ ဖဲႂကြေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရား ဖဲႂကြ၍ မၾကာမီ ႏို႔စို႔သားငယ္ရွိေသာ ႏြားမသည္ သစ္သား ပ်ဥ္ခ်ပ္ကို ဝတ္ေသာ ဗာဟိယမေထရ္ကို ေဝွ႕၍ ဇီဝိတိေႁႏၵမွ ခ်၏။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိၿမိဳ႕၌ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္၍ ဆြမ္းခံၿပီး သည္မွ ေနာက္၌ ဆြမ္းခံရြာမွ ဖဲႂကြခဲ့ၿပီးေသာ္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔ႏွင့္အတူ သာဝတၴိၿမိဳ႕မွ ထြက္ေတာ္မူ၍ ေသေသာ သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ကို ဝတ္ေသာ ဗာဟိယ ကို ျမင္၍ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ ေဆာင္ယူၾကေလာ့၊ သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ကို ဝတ္ေသာ ဗာဟိယ၏ ကိုယ္ေကာင္ကို ေညာင္ေစာင္းေပၚသို႔ တင္၍ ထုတ္ေဆာင္ လ်က္ မီး႐ႈိ႕ၾကကုန္ေလာ့၊ ထုိဗာဟိယ၏ ေစတီကိုလည္း ျပဳၾကကုန္ေလာ့၊ ရဟန္း တို႔ သင္တို႔၏ သီတင္းသံုးေဖာ္သည္ ေသ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု ထုိရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ (စကားကို) ဝန္ခံ၍ သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ကို ဝတ္ေသာ ဗာဟိယ၏ ကိုယ္ေကာင္ကို ေညာင္ေစာင္း ေပၚသို႔ တင္၍ ထုတ္ေဆာင္လ်က္ မီး႐ႈိ႕၍ ထုိဗာဟိယ၏ ေစတီကိုလည္း ျပဳလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ေနၾကကုန္၏။ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ေနၿပီးေသာ ထုိရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား အား ''အသွ်င္ဘုရား သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ကို ဝတ္ေသာ ဗာဟိယ၏ ကိုယ္ေကာင္ကို မီး႐ႈိ႕အပ္ပါၿပီ။ ထုိဗာဟိယ၏ ေစတီကိုလည္း ျပဳအပ္ပါၿပီ။
ထုိဗာဟိယ၏ လားရာ ဂတိကား အဘယ္ပါနည္း...?
ေရွး႐ႈေရာက္ရာ တမလြန္ဘဝကား အဘယ္ပါနည္း''ဟု ေလွ်ာက္ထားကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ ဝတ္ေသာ ဗာဟိယသည္ ပညာရွိ၏။ ေလာကုတၱရာ တရားအား ေလ်ာ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္၏။ တရားတည္းဟူေသာ အေၾကာင္း ေၾကာင့္ ငါဘုရားကို မညႇဥ္းဆဲ။ ရဟန္းတို႔ သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္ ဝတ္ေသာ ဗာဟိယ သည္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအနက္သေဘာကို သိေတာ္မူ၍ ...
ထုိသိေသာ အခ်ိန္၌-
''အၾကင္ နိဗၺာန္၌ အာေပါဓာတ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ပထဝီဓာတ္သည္ လည္း ေကာင္း၊ ေတေဇာဓာတ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ဝါေယာဓာတ္သည္ လည္းေကာင္း မတည္ႏိုင္၊ ထုိနိဗၺာန္၌ ၾကယ္တို႔သည္ မေတာက္ပကုန္။ ေနသည္လည္း မေတာက္ပ၊ လသည္လည္း မေတာက္ပ၊ အမိုက္တုိက္လည္း မရွိ။ အၾကင္အခါ၌ သစၥာေလးပါးကို သိေသာေၾကာင့္ မုနိအမည္ရေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ ကိုယ္တိုင္ နိဗၺာန္ကို သိ၏။ နိဗၺာန္ကို သိၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ႐ုပ္မွလည္းေကာင္း၊ နာမ္မွ လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာဆင္းရဲမွ လည္းေကာင္း လြတ္၏'' ဟု ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။
(ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤဥဒါန္းကိုလည္း ေဟာေတာ္မူ၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားရဖူးပါ၏)။
၁ဝ - ဗာဟိယသုတ္၊ ေဗာဓိ၀ဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
