ေသယ်ာဟမသိၼသုတ္
ရဟန္းတို႔ ...
အဘယ္တရားရွိေနလွ်င္ ...
အဘယ္တရားကို စြဲလမ္း၍ ...
အဘယ္တရားကို အမွားႏွလံုးသြင္း၍ ...
''ငါ ျမင့္ျမတ္သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ...
''ငါ တန္းတူသူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ...
''ငါ ယုတ္ညံ့သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ျဖစ္သနည္း ...။
အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔အား ...
တရားတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားသာလွ်င္ အမြန္အစ ရွိပါကုန္၏ ...။
ရဟန္းတို႔ မ်က္စိရွိလွ်င္ မ်က္စိကို အေၾကာင္းျပဳ၍ မ်က္စိကို အမွားႏွလံုးသြင္း၍ ''ငါ ျမင့္ျမတ္သူ'' ဟူ၍ လည္း ေကာင္း၊ ''ငါ တန္းတူသူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ ယုတ္ညံ့သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္းျဖစ္၏။ပ။
လွ်ာရွိလွ်င္။ပ။ စိတ္ရွိလွ်င္ စိတ္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ စိတ္ကို အမွားႏွလံုးသြင္း၍ ''ငါ
ျမင့္ျမတ္သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ တန္းတူသူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ ယုတ္ညံ့သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ျဖစ္၏။
ရဟန္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း ...
မ်က္စိသည္ ျမဲသေလာ၊ မျမဲသေလာ။
မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။
မျမဲေသာ မ်က္စိသည္ ဆင္းရဲေလာ၊ ခ်မ္းသာေလာ။
ဆင္းရဲပါ အသွ်င္ဘုရား။
မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္း သေဘာ ရွိေသာ မ်က္စိကို မစြဲလမ္းခဲ့လွ်င္ ''ငါ ျမင့္ျမတ္သူ''ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ တန္းတူသူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ ယုတ္ညံ့သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ျဖစ္ရာသေလာ။
မျဖစ္ရာပါ အသွ်င္ဘုရား။ပ။
လွ်ာသည္ ျမဲသေလာ၊ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါအသွ်င္ဘုရား။ပ။ စိတ္သည္ ျမဲသေလာ၊ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ စိတ္သည္ ဆင္းရဲေလာ၊ ခ်မ္းသာ ေလာ။ ဆင္းရဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္း သေဘာရွိ ေသာ စိတ္ကို မစြဲလမ္းခဲ့လွ်င္ ''ငါ ျမင့္ျမတ္သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ တန္းတူ သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါယုတ္ညံ့သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ျဖစ္ရာသေလာ။ မျဖစ္ရာပါ အသွ်င္ဘုရား။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျမင္ေသာ ...
အၾကားအျမင္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ မ်က္စိ၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏။ပ။
စိတ္၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ ၿငီးေငြ႕ေသာ္ စြဲမက္မႈ ကင္း၏၊ စြဲမက္မႈ ကင္းျခင္းေၾကာင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္၏၊ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္ေသာ္ ကိေလသာမွ ''လြတ္ေျမာက္ၿပီ'' ဟု အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚ၏။
ပဋိသေႏၶေနမႈ ကုန္ၿပီ၊
အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊
ျပဳဖြယ္(မဂ္)ကိစၥကို ျပဳၿပီးၿပီ၊
ဤမဂ္ကိစၥ အလို႔ငွါ တစ္ပါးေသာျပဳဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီ ဟု သိ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၅ - ေသယ်ာဟမသိၼသုတ္၊ ေယာဂေကၡမိ၀ဂ္၊ သဠာယတန၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
ရဟန္းတို႔ ...
အဘယ္တရားရွိေနလွ်င္ ...
အဘယ္တရားကို စြဲလမ္း၍ ...
အဘယ္တရားကို အမွားႏွလံုးသြင္း၍ ...
''ငါ ျမင့္ျမတ္သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ...
''ငါ တန္းတူသူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ...
''ငါ ယုတ္ညံ့သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ျဖစ္သနည္း ...။
အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔အား ...
တရားတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားသာလွ်င္ အမြန္အစ ရွိပါကုန္၏ ...။
ရဟန္းတို႔ မ်က္စိရွိလွ်င္ မ်က္စိကို အေၾကာင္းျပဳ၍ မ်က္စိကို အမွားႏွလံုးသြင္း၍ ''ငါ ျမင့္ျမတ္သူ'' ဟူ၍ လည္း ေကာင္း၊ ''ငါ တန္းတူသူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ ယုတ္ညံ့သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္းျဖစ္၏။ပ။
လွ်ာရွိလွ်င္။ပ။ စိတ္ရွိလွ်င္ စိတ္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ စိတ္ကို အမွားႏွလံုးသြင္း၍ ''ငါ
ျမင့္ျမတ္သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ တန္းတူသူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ ယုတ္ညံ့သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ျဖစ္၏။
ရဟန္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း ...
မ်က္စိသည္ ျမဲသေလာ၊ မျမဲသေလာ။
မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။
မျမဲေသာ မ်က္စိသည္ ဆင္းရဲေလာ၊ ခ်မ္းသာေလာ။
ဆင္းရဲပါ အသွ်င္ဘုရား။
မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္း သေဘာ ရွိေသာ မ်က္စိကို မစြဲလမ္းခဲ့လွ်င္ ''ငါ ျမင့္ျမတ္သူ''ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ တန္းတူသူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ ယုတ္ညံ့သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ျဖစ္ရာသေလာ။
မျဖစ္ရာပါ အသွ်င္ဘုရား။ပ။
လွ်ာသည္ ျမဲသေလာ၊ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါအသွ်င္ဘုရား။ပ။ စိတ္သည္ ျမဲသေလာ၊ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ စိတ္သည္ ဆင္းရဲေလာ၊ ခ်မ္းသာ ေလာ။ ဆင္းရဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္း သေဘာရွိ ေသာ စိတ္ကို မစြဲလမ္းခဲ့လွ်င္ ''ငါ ျမင့္ျမတ္သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါ တန္းတူ သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ''ငါယုတ္ညံ့သူ'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ျဖစ္ရာသေလာ။ မျဖစ္ရာပါ အသွ်င္ဘုရား။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျမင္ေသာ ...
အၾကားအျမင္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ မ်က္စိ၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏။ပ။
စိတ္၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ ၿငီးေငြ႕ေသာ္ စြဲမက္မႈ ကင္း၏၊ စြဲမက္မႈ ကင္းျခင္းေၾကာင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္၏၊ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္ေသာ္ ကိေလသာမွ ''လြတ္ေျမာက္ၿပီ'' ဟု အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚ၏။
ပဋိသေႏၶေနမႈ ကုန္ၿပီ၊
အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊
ျပဳဖြယ္(မဂ္)ကိစၥကို ျပဳၿပီးၿပီ၊
ဤမဂ္ကိစၥ အလို႔ငွါ တစ္ပါးေသာျပဳဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီ ဟု သိ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၅ - ေသယ်ာဟမသိၼသုတ္၊ ေယာဂေကၡမိ၀ဂ္၊ သဠာယတန၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
