ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔ က်င့္ရမည္...

အဂၢိကၡေႏၶာပမသုတ္-မွ...

ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔ က်င့္ရမည္...

ငါတုိ႔သည္ အၾကင္ ဒါယကာတုိ႔၏...

၁... ဆြမ္း
၂... သကၤန္း
၃... ေက်ာင္း
၄... သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆး အသံုးအေဆာင္တုိ႔ကို သံုးေဆာင္ကုန္၏၊

ထုိဒါယကာတုိ႔ ျပဳအပ္ေသာ ေကာင္းမႈတုိ႔သည္ အက်ဳိးအာနိသင္ ႀကီးမားကုန္ လိမ့္မည္၊ ငါတုိ႔၏ ဤရဟန္းအျဖစ္သည္လည္း အက်ဳိးရွိသည္ တုိးပြါးျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ မျမံဳသည္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္ ဟု (က်င့္ရမည္)။


ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ သင္တုိ႔ က်င့္ရမည္။ ရဟန္းတုိ႔ မိမိအက်ဳိးကို ေကာင္းစြာ ျမင္ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားသည္ မေမ့မေလ်ာ့မႈႏွင့္ ျပည့္စံုရန္ သင့္သည္သာ တည္း။ ရဟန္းတုိ႔ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကို ေကာင္းစြာျမင္ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသား သည္ မေမ့မေလ်ာ့မႈႏွင့္ ျပည့္စံုရန္ သင့္သည္သာတည္း။

ရဟန္းတုိ႔ အက်ဳိးႏွစ္ပါးစံုကို ေကာင္းစြာျမင္ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားသည္ မေမ့ မေလ်ာ့မႈႏွင့္ ျပည့္စံုရန္ သင့္သည္သာတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို ေဟာေတာ္မူ၏၊
ဤေဝယ်ာက႐ုိဏ္း ေဒသနာကို ေဟာေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္...

ေျခာက္က်ိပ္ေသာ ရဟန္းတုိ႔အား ...
ပူေသာ ႏွလံုးေသြး သည္ ခံတြင္းမွ အံထြက္၏၊

ေျခာက္က်ိပ္ေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္ ...
''ျမတ္စြာဘုရား အလြန္ ျပဳႏိုင္ခဲပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား အလြန္ ျပဳႏိုင္ခဲပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္ၿပီးလွ်င္ သိကၡာခ်၍ လူထြက္ၾကကုန္၏၊

ေျခာက္က်ိပ္ေသာ ရဟန္းတုိ႔အား ...
တဏွာဒိ႒ိ အားျဖင့္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အာ႐ံုကို မစြဲလမ္းမူ၍ အာသေဝါ တရားတုိ႔ မွ စိတ္တုိ႔သည္ လြတ္ေျမာက္ၾကေလကုန္ သတည္း။ (၈)

၈ - အဂၢိကၡေႏၶာပမသုတ္-မွ၊ မဟာ၀ဂ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။ 72

ေရွ႕ပိုင္းမွ တရားေတာ္မ်ားသို႔--->

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သီလမရွိပဲ ေက်ာင္းကို သံုးေဆာင္ျခင္းသည္ ...

အဂၢိကၡေႏၶာပမသုတ္-မွ...

သီလမရွိပဲ ေက်ာင္းကို သံုးေဆာင္ျခင္းသည္ ...

ရဟန္းတုိ႔ ...
ထုိအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ၾကကုန္သနည္း၊


ခြန္အားရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ ေျခကား မိုးေမွ်ာ္ ဦးေခါင္း ေစာက္ထုိး ဆြဲကိုင္၍ တေျပာင္ေျပာင္ ေတာက္ေလာင္လ်က္ အခိုးအလွ်ံႏွင့္တကြ မီးေတာက္ႏွင့္တကြ ျဖစ္ေသာ ေလာေလာပူ ေသာ ေၾကးအိုး၌ ထည့္ရာ၏၊ ထုိအထည့္ခံရေသာ သူသည္ ထုိေၾကးအိုး၌ အျမႇဳပ္ကို ျဖစ္ေစ၍ က်က္ၿပီးလွ်င္ တစ္ႀကိမ္လည္း အထက္သုိ႔ တက္ရာ၏၊ တစ္ႀကိမ္လည္း ေအာက္သုိ႔ ဆင္းရာ၏၊ တစ္ႀကိမ္လည္း ေဘးသုိ႔ေရာက္ရာ၏။

မင္းမ်ဳိး၌ျဖစ္၍ မ်ားေသာဥစၥာႏွစ္ရွိကုန္ေသာ သူတုိ႔၏ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပုဏၰား မ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ မ်ားေသာ ဥစၥာႏွစ္ရွိကုန္ေသာ သူတုိ႔၏ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္ မ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ မ်ားေသာ ဥစၥာႏွစ္ရွိကုန္ေသာ သူတုိ႔၏ေသာ္ လည္းေကာင္း ယံုၾကည္ မႈျဖင့္ ေပးလွဴအပ္ေသာ ေက်ာင္းကို သံုးေဆာင္ရာ၏၊

ထုိႏွစ္မ်ဳိးတုိ႔တြင္ အဘယ္အရာ သည္ ျမတ္သနည္း ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား မင္းမ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ မ်ားေသာ ဥစၥာ ႏွစ္ရွိကုန္ေသာ သူတုိ႔၏ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ပုဏၰားမ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ မ်ားေသာ ဥစၥာ ႏွစ္ရွိကုန္ေသာ သူတုိ႔၏ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္မ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ မ်ားေသာ ဥစၥာႏွစ္ရွိကုန္ေသာ သူတုိ႔၏ေသာ္ လည္းေကာင္း ယံုၾကည္မႈျဖင့္ ေပးလွဴအပ္ေသာ ေက်ာင္းကို သံုးေဆာင္ျခင္းသည္ သာလွ်င္ ျမတ္ပါ၏။

ခြန္အားရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ ေျခကား မိုးေမွ်ာ္ ဦးေခါင္းေစာက္ထုိး ဆြဲကိုင္၍ တေျပာင္ေျပာင္ ေတာက္ ေလာင္လ်က္ အခိုးအလွ်ံႏွင့္တကြ မီးေတာက္ႏွင့္တကြ ျဖစ္ေသာ ေလာေလာပူေသာ ေၾကးအိုး၌ ထည့္ရာ၏၊ ထုိအထည့္ခံရေသာ သူ သည္ ထုိေၾကးအိုး၌ အျမႇဳပ္ကို ျဖစ္ေစ၍ က်က္ၿပီးလွ်င္ တစ္ႀကိမ္လည္း အထက္သုိ႔ တက္ရာ၏၊ တစ္ႀကိမ္လည္း ေအာက္သုိ႔ ဆင္းရာ၏၊ တစ္ႀကိမ္လည္း ေဘးသုိ႔ ေရာက္ရာ၏၊ ဤသုိ႔ ျဖစ္ရျခင္းသည္ ဆင္းရဲပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတုိ႔ သင္တုိ႔အား ငါေဟာၾကားအံ့၊ သိေစအံ့...
မေကာင္းေသာ သေဘာရွိေသာ။ ပ*။ ေယာက္သြားပုပ္ႏွင့္ တူေသာ သေဘာရွိေသာ ထုိဒုႆီလပုဂၢဳိလ္အား ခြန္အားရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ ေျခကား မိုးေမွ်ာ္ ဦးေခါင္း ေစာက္ထုိး ဆြဲကိုင္၍။ပ။ တစ္ႀကိမ္လည္း ေဘးသုိ႔ ေရာက္ရာ၏၊ ဤသုိ႔ ျဖစ္ရျခင္းသည္သာလွ်င္ ျမတ္၏။

ထုိသုိ႔ ျမတ္ျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း...
ရဟန္းတုိ႔ ထုိေလာေလာပူေသာ ေၾကးအုိး၌ ထည့္ျခင္းတည္း ဟူေသာ အေၾကာင္း ေၾကာင့္ ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ ေသျခင္းသုိ႔မူလည္း ေရာက္ရာ၏၊ ေသေလာက္ေသာ ဆင္းရဲသုိ႔မူလည္း ေရာက္ရာ၏၊ ထုိေၾကးအုိး၌ ထည့္ျခင္းတည္း ဟူေသာ အ ေၾကာင္းေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းေသာ မေကာင္းေသာ လားရာ ပ်က္စီး၍ က်ေရာက္ရာ ငရဲသုိ႔ကား မက်ေရာက္ရာ။

ရဟန္းတုိ႔ မေကာင္းေသာ သေဘာရွိေသာ။ ပ*။ ေယာက္သြားပုပ္ႏွင့္တူေသာ သေဘာရွိေသာ ထုိပုဂၢဳိလ္အား မင္းမ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ မ်ားေသာ ဥစၥာ ႏွစ္ရွိကုန္ေသာ သူတုိ႔၏ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ပုဏၰားမ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ မ်ားေသာ ဥစၥာ ႏွစ္ရွိကုန္ေသာ သူတုိ႔၏ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္မ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ မ်ားေသာ ဥစၥာႏွစ္ ရွိကုန္ေသာ သူတုိ႔၏ေသာ္ လည္းေကာင္း ယံုၾကည္မႈျဖင့္ ေပးလွဴအပ္ေသာ ေက်ာင္းကို သံုးေဆာင္ျခင္းသည္ သာလွ်င္ ကာလၾကာျမင့္စြာ စီးပြါးမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ျဖစ္၏၊ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းေသာ မေကာင္းေသာ လားရာ ပ်က္စီး၍ က်ေရာက္ရာ ငရဲသုိ႔ က်ေရာက္ရ၏။ (၇)

၈ - အဂၢိကၡေႏၶာပမသုတ္-မွ၊ မဟာ၀ဂ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။ 72

ပ*၊ ယုတ္ညံ့ေသာ သေဘာရွိေသာ၊ မစင္မၾကယ္ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ အက်င့္ရွိေသာ၊ ဖံုးလႊမ္း အပ္ေသာ မေကာင္းမႈရွိေသာ၊ ရဟန္းမဟုတ္ဘဲလ်က္ ငါရဟန္းဟုဝန္ခံေသာ၊ ျမတ္ေသာအက်င့္ ကို မက်င့္ဘဲလ်က္ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္သည္ဟု ဝန္ခံေသာ၊ အတြင္း၌ (ကိေလသာ တုိ႔ျဖင့္) ပုပ္ေသာ၊ (ကိေလသာတုိ႔ျဖင့္) စိုစြတ္ေသာ၊ ေယာက္သြားပုပ္ႏွင့္တူေသာ သေဘာရွိ ေသာ ထုိဒုႆီလပုဂၢဳိလ္အား...



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

တရားသံုးမ်ဳိးတို႔ကို မွီဝဲျခင္း၌ ေရာင့္ရဲမႈ မရွိေပ...

အတိတၱိသုတ္ - (မေရာင့္ရဲျခင္း)

ရဟန္းတို႔ တရားသံုးမ်ဳိးတို႔ကို မွီဝဲျခင္း၌ ေရာင့္ရဲမႈ မရွိေပ။

အဘယ္ သံုးမ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-

ရဟန္းတို႔...
၁... အိပ္ျခင္းကို မွီဝဲျခင္း၌ ေရာင့္ရဲမႈ မရွိ၊
၂... ေသအရက္ေသာက္ျခင္းကို မွီဝဲျခင္း၌ ေရာင့္ရဲမႈ မရွိ၊
၃... ေမထုန္အက်င့္သို႔ ေရာက္ျခင္းကို မွီဝဲျခင္း၌ ေရာင့္ရဲမႈ မရွိ။

ရဟန္းတို႔ ဤတရားသံုးမ်ဳိးတို႔ကို မွီဝဲျခင္း၌ ေရာင့္ရဲမႈ မရွိေပ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

၆ - အတိတၱိသုတ္၊ သေမၺာဓ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။ 109

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သာတာဂိရဘီလူးက ဤသို႔ ေျပာဆိုသည္...

ေဟမဝတသုတ္ ...

၁...
သာတာဂိရဘီလူးက ဤသို႔ ေျပာဆိုသည္...
အခ်င္းေဟမဝတ ယေန႔ တစ္ဆယ့္ငါးရက္ေျမာက္ ဥပုသ္ေန႔တည္း၊ ညဥ့္သည္ ေတာက္ပ ထင္ရွား၏၊ ျမတ္ေသာ ဂုဏ္ေတာ္တို႔ျဖင့္ ရအပ္ေသာ အမည္ေတာ္ ရွိေတာ္မူေသာ ေဂါတမႏြယ္ဖြား ငါတို႔ဆရာ ျမတ္စြာဘုရားကို ယခု ဖူးျမင္ၾက ကုန္အံ့။

၂...
ေဟမဝတဘီလူးက ဤသို႔ ေမးျမန္း၏...
အခ်င္းသာတာဂိရ သင္၏ ဆရာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ သတၱဝါအားလံုးတို႔၌ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍ စိတ္ကို မတုန္မလႈပ္ ေကာင္းစြာ ထားႏိုင္ပါ၏ ေလာ၊ အလိုရွိအပ္ေသာ ဣ႒ာ႐ံု၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အလိုမရွိအပ္ေသာ အနိ႒ာ႐ံု၌ေသာ္ လည္းေကာင္း ၾကံစည္မႈ 'ဝိတက္' တို႔သည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ အလိုိသို႔ လိုက္၍ ျဖစ္ကုန္၏ေလာ။

၃...
သာတာဂိရဘီလူးက ဤသို႔ ေျဖဆို၏...
အခ်င္းေဟမဝတ ငါတို႔ဆရာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ သတၱဝါအားလံုးတို႔၌ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ ျဖစ္၍ စိတ္ကို မတုန္မလႈပ္ ေကာင္းစြာ ထားႏိုင္ပါ၏၊ အလိုရွိအပ္ေသာ ဣ႒ာ႐ံု၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အလိုမရွိအပ္ေသာ အနိ႒ာ႐ံု၌ ေသာ္ လည္းေကာင္း ၾကံစည္မႈ 'ဝိတက္' တို႔သည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ အလိုိသို႔ လိုက္၍ ျဖစ္ကုန္၏။

၄...
ေဟမဝတဘီလူးက ဤသို႔ ေမးျမန္း၏...
အခ်င္းသာတာဂိရ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ မေပးေသာ ဥစၥာကို မခိုးယူဘဲ ရွိပါ ၏ေလာ၊ သတၱဝါတို႔၌ ညႇဥ္းဆဲ သတ္ျဖတ္မႈမွ ေစာင့္စည္းပါ၏ေလာ၊ ေမ့ေလ်ာ့ ေၾကာင္း ကာမဂုဏ္ ငါးပါးတို႔၌ စိတ္သက္ဝင္မႈမွ ေဝးပါ၏ေလာ၊ စ်ာန္ကိုိ မဆိတ္ သုဥ္းေစဘဲ ရွိပါ၏ေလာ။

၅...
သာတာဂိရဘီလူးက ဤသို႔ ေျဖဆို၏...
အခ်င္းေဟမဝတ ငါတို႔ဆရာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ မေပးေသာ ဥစၥာကို မခိုး ယူတတ္ပါ၊ သတၱဝါတို႔၌ ညႇဥ္းဆဲ သတ္ျဖတ္မႈမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏၊ ေမ့ေလ်ာ့ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔၌ စိတ္သက္ဝင္မႈမွ ေဝးပါ၏၊ ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ စ်ာန္ကို မဆိတ္သုဥ္းေစပါ။

၆...
ေဟမဝတဘီလူးက ဤသို႔ ေမးျမန္း၏...
အခ်င္းသာတာဂိရ သင္တို႔ဆရာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ သိလ်က္ ခြၽတ္ယြင္းေသာ စကားကို မေျပာဆိုဘဲ ရွိပါ၏ေလာ၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ စကား မရွိသူ ျဖစ္ပါ၏ ေလာ၊ ပ်က္စီးေၾကာင္း စကားကို မဆိုသူ ျဖစ္ပါ၏ေလာ၊ ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို မေျပာဆိုသူ ျဖစ္ပါ၏ေလာ။

၇...
သာတာဂိရဘီလူးက ဤသို႔ ေျဖဆို၏...
အခ်င္းေဟမဝတ ငါတို႔ဆရာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ သိလ်က္ ခြၽတ္ယြင္းေသာ စကားကို မေျပာဆိုပါ၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ ေသာ စကားမရွိသူ ျဖစ္ပါ၏၊ ပ်က္စီးေၾကာင္း စကားကို မေျပာဆိုသူ ျဖစ္ပါ၏၊ ပညာျဖင့္ ႏိႈင္းခ်ိန္ ပိုင္းျခား၍ အက်ဳိး ရွိေသာ စကားကိုသာ ေျပာဆိုသူ ျဖစ္ပါ၏။

၈...
ေဟမဝတဘီလူးက ဤသို႔ ေမးျမန္း၏...
အခ်င္းသာတာဂိရ သင္တို႔ဆရာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမတို႔၌ မတပ္စြန္းသူ ျဖစ္ပါ၏ေလာ၊ စိတ္သည္ မေနာက္က်ဳဘဲ ရွိပါ၏ေလာ၊ ေမာဟအားလံုးကို လြန္ေျမာက္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏ေလာ၊ တရားတို႔၌ ပညာမ်က္စိရွိသူ ျဖစ္ပါ၏ေလာ။

၉...
သာတာဂိရဘီလူးက ဤသို႔ ေျဖဆို၏...
အခ်င္းေဟမဝတ ငါတို႔ဆရာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမတို႔၌ မတပ္စြန္းသူ ျဖစ္ပါ၏၊ စိတ္သည္ မေနာက္က်ဳဘဲ ရွိပါ၏၊ ေမာဟအားလံုးကို လြန္ေျမာက္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏၊ တရားတို႔၌ ပညာမ်က္စိရွိသူ ျဖစ္ပါ၏။

၁၀...
ေဟမဝတဘီလူးက ဤသို႔ ေမးျမန္း၏...
အခ်င္းသာတာဂိရ သင္တို႔ဆရာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝိဇၨာသံုးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုသူ ျဖစ္ပါ၏ေလာ၊ စင္ၾကယ္ေသာ အက်င့္ 'စရဏ' ရွိသူ ျဖစ္ပါ၏ေလာ၊ ထိုျမတ္စြာ ဘုရားအား အာသေဝါတို႔ ကုန္ခန္း ပါၿပီေလာ၊ တစ္ဖန္ ပဋိသေႏၶေနျခင္း မရွိသူ ျဖစ္ပါ၏ေလာ။

၁၁...
သာတာဂိရဘီလူးက ဤသို႔ ေျဖဆို၏...
အခ်င္းေဟမဝတ ငါတို႔ဆရာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝိဇၨာသံုးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုသူ ျဖစ္ပါ၏၊ စင္ၾကယ္ေသာ အက်င့္ 'စရဏ' ရွိသူ ျဖစ္ပါ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားအား အာသေဝါအားလံုးတို႔ ကုန္ခန္းပါၿပီ၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားအား တစ္ဖန္ ပဋိသေႏၶ ေနျခင္း မရွိေတာ့ပါ။

၁၂...
ေဟမဝတဘီလူးက ဤသို႔ ေျပာဆို၏...
အခ်င္း သာတာဂိရ ျမတ္စြာဘုရား၏ စိတ္ေတာ္သည္ ဆိုခဲ့ၿပီး ေသာတာဒိစေသာ ဂုဏ္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူ၏၊ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ ကာယကံမႈႏွင့္လည္း ျပည့္စံု ေတာ္မူ၏၊ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ ဝစီကံမႈႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူ၏၊ ဤသို႔ေသာ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ ဝိဇၨာသံုးပါး စရဏ တစ္ဆယ့္ငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားကို ဟုတ္မွန္ေသာ သေဘာအားျဖင့္ သင္ သာတာဂိရသည္ ခ်ီးမြမ္းပါေပ၏။

၁၃...
သာတာဂိရဘီလူးက ဤသို႔ ေျပာဆို၏...
အခ်င္းေဟမဝတ ျမတ္စြာဘုရား၏ စိတ္ေတာ္သည္ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ တာဒိစေသာ ဂုဏ္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူ၏၊ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ ကာယကံမႈႏွင့္လည္း ျပည့္စံု ေတာ္မူ၏၊ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ ဝစီကံမႈႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူ၏၊ ဤသို႔ေသာ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ ဝိဇၨာသံုးပါး စရဏတစ္ဆယ့္ ငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားကို ဟုတ္မွန္ေသာ သေဘာအားျဖင့္ ေဟမဝတသည္ ဝမ္းေျမာက္
ပါေပ၏။

၁၄...
ျမတ္စြာဘုရား၏ စိတ္ေတာ္သည္ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ တာဒိစေသာ ဂုဏ္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္ မူပါေပ၏၊ ဆိုခဲ့ၿပီး ေသာ ကာယကံမႈႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္ မူပါေပ၏၊ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ ဝစီကံမႈႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္ မူပါေပ၏၊ ဤသို႔ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ ဝိဇၨာသံုးပါးစရဏ တစ္ဆယ့္ငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ေဂါတမျမတ္ စြာဘုရားကို ငါတို႔ ယခု ဖူးေျမာ္ၾကကုန္စို႔။

၁၅...
ေဟမဝတဘီလူးက ဤသို႔ ေျပာဆို၏...
အခ်င္း သာတာဂိရ လာေလာ့၊ ဧဏီမည္ေသာ သား၏ ျမင္းေခါင္းကဲ့သို႔ ျမင္းေခါင္း
ရွိေတာ္မူေသာ အဂၤါႀကီးငယ္ ျပည့္စံုျခင္းျဖင့္ ပါးလ်ေသာ ကိုယ္အဂၤါရွိေတာ္မူေသာ အတြင္းအပ ေဘးရန္ကို ဖ်က္ဆီးေတာ္မူေသာ တစ္ထပ္တည္းသာ စားသျဖင့္ နည္းေသာ အာဟာရ ရွိေတာ္မူေသာ အာဟာရ၌ လွ်ပ္ေပၚမႈ ရွိေတာ္မမူေသာ အနာဂါရမုနိျဖစ္၍ ေတာ၌ စ်ာန္ဝင္စားေလ့ ရွိေတာ္မူေသာ ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ၾကကုန္စို႔။

၁၆...
ျခေသၤ့မင္းႏွင့္ တူေတာ္မူေသာ ကိေလသာ အေဖာ္မမွီး တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေတာ္မူေသာ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္သို႔ မသြားေသာ ကာမတို႔၌ ငဲ့ကြက္မႈမရွိေသာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေသမင္း ၏ ေက်ာ့ကြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ရာ နိဗၺာန္ကို ေမးေလွ်ာက္ၾကကုန္စို႔။

၁၇...
သစၥာဉာဏ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူတတ္ေသာ (ကိစၥဉာဏ္ ကတဉာဏ္ကို) ျဖစ္ေစေတာ္မူ တတ္ေသာ စတုမဟာ ဘူမက တရားအားလံုးတို႔၏ (အၿပီးအဆံုး) ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူတတ္ေသာ ရန္တည္းဟူေသာ ေဘးကို လြန္ေျမာက္ေတာ္မူၿပီးေသာ ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရားကို အကြၽႏု္ပ္တို႔ ေမးေလွ်ာက္လိုပါကုန္၏။

၁၈...
ေဟမဝတဘီလူးသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...
အဘယ္တရားျဖစ္လတ္ေသာ္ ေလာကသည္ ျဖစ္ပါသနည္း၊ ေလာကသည္ အဘယ္တရား၌ (တဏွာဒိ႒ိဟူေသာ) ေပါင္းစပ္မႈကို ျပဳပါသနည္း၊ အဘယ္တရားကို စြဲ၍ ေလာကဟု ေခၚပါသနည္း၊ အဘယ္တရားေၾကာင့္ ေလာကသည္ ပင္ပန္းပါသနည္း။

၁၉...
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ ေဟာေတာ္မူ၏...
ေဟမဝတ (အာယတန) ေျခာက္ပါးတို႔ ျဖစ္ကုန္လတ္ေသာ္ ေလာကသည္ ျဖစ္၏၊ ေလာကသည္ (အာယတန) ေျခာက္ပါးတို႔၌ (တဏွာဒိ႒ိဟူေသာ) ေပါင္းစပ္မႈကို ျပဳ၏၊ (အာယတန) ေျခာက္ပါးကိုပင္ စြဲ၍ ေလာက ဟု ေခၚ၏၊ (အာယတန) ေျခာက္ပါးတို႔ေၾကာင့္ ေလာကသည္ ပင္ပန္းရာ၏။

၂၀...
အၾကင္ စြဲြလမ္းရာ၌ ေလာကသည္ ပင္ပန္း၏၊ ထိုစြဲလမ္းရာ ဥပါဒါန္ကား အဘယ္ပါနည္း၊ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ ထြက္ေျမာက္ျခင္းကို ေမးအပ္ေသာ အသွ်င္ဘုရား သည္ ေဟာေတာ္မူပါေလာ့၊ အဘယ္သို႔ေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ ရပါသနည္း။

၂၁...
ေလာက၌ စိတ္လွ်င္ ေျခာက္ခုေျမာက္ ရွိကုန္ေသာ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔ကို ျပအပ္ကုန္ၿပီ၊ စိတ္ႏွင့္တကြ ကာမဂုဏ္ငါးပါး ဤဒုကၡသစၥာတရား၌ တဏွာဆႏၵကို ဖ်က္ဆီး၍ ဤသို႔ေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ရ၏။ (၂၁)

၂၂...
ဤ (မဂၢသစၥာ) ကို ေလာက၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းဟူ၍ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သင္တို႔အား ငါေဟာၾကား၏၊ ဤသို႔ေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ဆင္းရဲမွ လြတ္ ေျမာက္ရ၏ဟု သင္တို႔အား ဤထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကို ငါေဟာ၏။

၂၃...
ဤေလာက၌ အဘယ္သူသည္ ၾသဃ (ေလးျဖာသံသရာ)ကို ကူးေျမာက္ ႏိုင္ပါသနည္း၊ ဤေလာက၌ အဘယ္ သူသည္ (သံသရာဟူေသာ) သမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္ႏိုင္ပါသနည္း၊ ေထာက္၍လည္း မမွီ ဆြဲကိုင္စရာလည္း မရွိေသာ နက္စြာေသာ (သံသရာတည္းဟူေသာ) သမုဒၵရာ၌ အဘယ္သူသည္ မနစ္ ျမဳပ္ႏိုင္ပါ သနည္း။

၂၄...
အၾကင္သူသည္ အခါခပ္သိမ္း သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ပညာရွိ၏၊ ေကာင္းစြာ တည္ၾကည္၏၊ ကိုယ္တြင္း သႏၲာန္၌ ဝိပႆနာျဖင့္ ၾကံစည္ သံုးသပ္ေလ့ရွိ၏၊ သတိရွိ၏၊ ထိုသူသည္ ကူးေျမာက္ႏိုင္ခဲေသာ ၾသဃ (ေလးျဖာသံသရာ) ကို ကူး ေျမာက္ ႏိုင္၏။

၂၅...
အၾကင္သူသည္ ကာမသညာမွ ၾကဥ္ေရွာင္၏၊ သံေယာဇဥ္အားလံုးကို လြန္ ေျမာက္၏၊ ႏွစ္သက္မႈ တဏွာႏွင့္ ဘဝသံုးပါး ကုန္ဆံုးၿပီး ျဖစ္၏၊ ထိုသူသည္ နက္လွစြာေသာ (သံသရာတည္းဟူေသာ) သမုဒၵရာ၌ မနစ္ျမဳပ္ႏိုင္။

၂၆...
နက္နဲေသာ ပညာရွိေတာ္မူေသာ သိမ္ေမြ႕ေသာ ျပႆနာတို႔၏ အနက္ကို ျမင္ေတာ္မူေသာ (ရာဂစေသာ) ေၾကာင့္ၾကမႈ မရွိေသာ ႏွစ္ပါးေသာ ကာမ သံုးပါးေသာ ဘဝ၌ မကပ္ၿငိေသာ အလံုးစံုေသာ အာ႐ံု၌ (အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ) လြတ္ေသာ ဝိသုဒၶိနတ္ အရွင္ျမတ္တို႔၏ လမ္းခရီး (သမာပတ္ ရွစ္ပါး)၌ ႂကြသြားေတာ္မူေသာ ေက်းဇူးကို ရွာေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားကို သင္တို႔ ဖူးေျမာ္ၾကကုန္ေလာ့။

၂၇...
ျမတ္လွစြာေသာ ဂုဏ္တို႔ေၾကာင့္ ရအပ္ေသာ အမည္ရွိေတာ္မူေသာ သိမ္ေမြ႕ေသာ
ျပႆနာတို႔၏ အနက္ကို ျမင္ေတာ္မူေသာ ပညာကို ေပးေတာ္မူတတ္ေသာ ကာမတြယ္တာမႈ၌ ကပ္ၿငိျခင္း ကင္းေတာ္မူေသာ တရားအားလံုးကို သိေတာ္ မူၿပီးေသာ ေကာင္းေသာ ပညာရွိေတာ္မူေသာ အရိယာတို႔ လမ္းခရီး (မဂၢင္ရွစ္ပါး) ၌ ႂကြသြားေတာ္မူေသာ ျမတ္ ေသာ ေက်းဇူးကို ရွာမွီးေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားကို သင္တို႔ ဖူးေျမာ္ၾကကုန္ေလာ့။

၂၈...
ၾသဃေလးျဖာ သံသရာမွ လြန္ေျမာက္ေတာ္ မူၿပီးေသာ အာသေဝါကင္း ေတာ္မူၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ယေန႔ ငါတို႔ ဖူးေျမာ္ၾကရကုန္သည္ ျဖစ္ရကား ေကာင္းေသာ အျမင္ကို ျမင္ရေလစြတကား၊ ေကာင္းစြာ မိုးေသာက္ရေလစြ တကား၊ ေကာင္းစြာ အိပ္ရာမွ ထရေလစြတကား။

၂၉...
တန္ခိုးႀကီးကုန္ေသာ အေႁခြအရံ မ်ားကုန္ေသာ အလံုးစံုေသာ ဤဘီလူး တစ္ေထာင္တို႔သည္ အသွ်င္ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကပါကုန္၏၊ အသွ်င္ဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္တို႔၏ အတုမဲ့ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူပါ၏။

၃၀...
ထုိအကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို လည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္၏ ေကာင္း ေသာတရား၏ အျဖစ္ကို လည္းေကာင္း ရွိခိုးကုန္လ်က္ တစ္ရြာမွ တစ္ရြာ တစ္ေတာင္မွ တစ္ေတာင္သို႔ လွည့္လည္ၾက ပါကုန္အံ့။ 153-182

၉ - ေဟမဝတသုတ္၊ ဥရဂ၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဤပုဂၢိဳလ္သံုးေယာက္တို႔သည္ ေလာက၌...

အဝု႒ိကသုတ္ - (မိုးမရြာျခင္း)

ဤေဒသနာကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာေတာ္မူ၏၊
ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-

ရဟန္းတို႔
ဤပုဂၢိဳလ္သံုးေယာက္တို႔သည္ ေလာက၌ ထင္ရွားရွိကုန္၏၊
အဘယ္သံုးေယာက္တို႔နည္း-

၁။ မရြာေသာ မိုးႏွင့္ တူေသာ ပုဂၢိဳလ္၊
၂။ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ၌ ရြာေသာ မိုးႏွင့္တူေသာ ပုဂၢိဳလ္၊
၃။ အရပ္အားလံုးကို ပ်ံ႕ႏွံ႔၍ ရြာေသာ မိုးႏွင့္ တူေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တည္း။

မရြာေသာ မိုးႏွင့္ တူေသာ ပုဂၢိဳလ္...

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အလံုးစံုသာလွ်င္ ျဖစ္ကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အထီးက်န္သူ ဧည့္သည္ သူဖုန္းစား သူေတာင္းစားတို႔အား ထမင္းအေဖ်ာ္ကို လည္းေကာင္း၊ အဝတ္ကို လည္းေကာင္း၊ ယာဥ္ကို လည္း ေကာင္း၊ ပန္းနံ႔သာ နံ႔သာေပ်ာင္း အိပ္ရာေနရာ ဆီမီးကို လည္းေကာင္း ေပးလွဴ တတ္သူ မဟုတ္၊ ရဟန္းတို႔ မရြာေသာ မိုးႏွင့္တူေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏။

တစ္စိတ္တစ္ေဒသ၌ ရြာေသာ မိုးႏွင့္ တူေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ...

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက ၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အထီးက်န္သူ ဧည့္သည္ သူဖုန္းစား သူေတာင္းစားတို႔အား ထမင္း အေဖ်ာ္ကို လည္းေကာင္း၊ အဝတ္ကို လည္းေကာင္း၊ ယာဥ္ကို လည္းေကာင္း၊ ပန္းနံ႔သာ နံ႔သာေပ်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ ဆီမီးကို လည္းေကာင္း ေပးလွဴတတ္သူျဖစ္၍ အခ်ဳိ႕တို႔အားကား ေပးလွဴတတ္သူ မဟုတ္၊ ရဟန္းတို႔ တစ္စိတ္ တစ္ေဒသ၌ ရြာေသာ မိုးႏွင့္ တူေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏။

အရပ္အားလံုးကို ပ်ံ႕ႏံ႔ွ၍ ရြာေသာ မိုးႏွင့္ တူေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ...

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အလံုးစံုသာလွ်င္ ျဖစ္ကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏ အထီးက်န္သူ ဧည့္သည္ သူဖုန္းစား သူေတာင္းစားတို႔အား ထမင္း အေဖ်ာ္ကို လည္းေကာင္း၊ အဝတ္ကို လည္းေကာင္း၊ ယာဥ္ကို လည္း ေကာင္း၊ ပန္းနံ႔သာ နံ႔သာေပ်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ ဆီမီးကို လည္းေကာင္း ေပးလွဴ တတ္၏၊ ရဟန္းတို႔ အရပ္အားလံုးကို ပ်ံ႕ႏွံ႔၍ ရြာေသာ မိုးႏွင့္တူေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသံုးေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ေလာက၌ ထင္ရွား ရွိကုန္၏၊
ဤအနက္သေဘာကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏၊

ထိုသုတ္၌ ဤအနက္သေဘာကို -

''အၾကင္သူသည္ ထမင္း အေဖ်ာ္ ေဘာဇဥ္ကို ရ၍ သမဏျဗာဟၼဏ အထီးက်န္သူ ဧည့္သည္ သူဖုန္းစား သူေတာင္း စားတို႔ကို ထမင္း အေဖ်ာ္ကို လည္းေကာင္း၊ ေဘာဇဥ္ကို လည္းေကာင္း ရသည္ ျဖစ္လ်က္ မေဝဖန္၊ စင္စစ္ ထိုသို႔ သေဘာရွိေသာ ထိုေယာက္်ားယုတ္ကို မရြာေသာ မိုးႏွင့္တူသူဟု ဆိုကုန္၏။

အၾကင္သူသည္ အလွဴခံ အခ်ဳိ႕တို႔အား ေပးလွဴ၏၊ အလွဴခံ အခ်ဳိ႕တို႔အား မေပး လွဴ၊ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ သူကို ပညာရွိတို႔သည္ ကြက္က်ားရြာေသာ မိုးႏွင့္ တူသူဟု ဆိုကုန္၏။

ထမင္းရလြယ္သည့္ စကားကို ေျပာတတ္ေသာ အလံုးစံုေသာ သတၱဝါတို႔ကို သနား ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ ေယာက်္ားသည္ ႏွစ္သက္ရႊင္လန္း ဝမ္းေျမာက္ သည္ျဖစ္၍ ျဖန္႔ၾကဲ ေပးလွဴတတ္၏၊ ေပးလိုက္ၾကပါကုန္၊ ေပးလိုက္ၾကပါ ကုန္ဟု ဆိုတတ္၏။

မိုးသည္ ထစ္ႀကိဳးျမည္ဟည္း၍ ရြာၿပီးလွ်င္ ေရျဖင့္ စီးလ်က္သာလွ်င္ ၾကည္းကုန္း ကို လည္းေကာင္း၊ ခ်ဳိင့္ဝွမ္းရာကို လည္းေကာင္း ျပည့္ေစ သကဲ့သို႔ ဤအတူ သာလွ်င္ ဤေလာက၌ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္သည္ တရားသျဖင့္ စုေဆာင္း၍ ထႂကြမႈ လုံ႔လေၾကာင့္ ရေသာ ဥစၥာကို ေရွ့ေမွာက္ ေရာက္လာ ကုန္ေသာ သူဖုန္းစားတို႔အား ထမင္း အေဖ်ာ္ျဖင့္ ေရာင့္ရဲေစ၏'' ဟု ဤဂါထာျဖင့္ ဆိုအပ္၏။

ဤအနက္သေဘာကိုလည္း...
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။ 75

၆ - အဝု႒ိကသုတ္၊ တတိယ၀ဂ္၊ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အလွဴကုိ ေပးလွဴရပါ၏ေလာ ...

ဒါ႐ုကမၼိကသုတ္...

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္...
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နာတိကရြာ အုတ္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ ဒါ႐ုကမၼိက* သူႂကြယ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသိုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာ ဘုရားကုိ ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏၊ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ ဒါ႐ုကမၼိက သူႂကြယ္အား ျမတ္စြာဘုရားသည္-

''သူႂကြယ္ သင္၏ အမ်ဳိး၌ အလွဴကုိ ေပးလွဴရပါ၏ေလာ'' ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္၏ အမ်ဳိး၌ အလွဴကုိ ေပးလွဴရပါ၏၊ ထိုအလွဴကုိလည္း ရဟႏၲာမူလည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ အရဟတၱမဂ္သို႔ ေရာက္သည္မူလည္း ျဖစ္ကုန္ ေသာ အရညကင္ဓူတင္ ပိ႑ပါတ္ဓူတင္ ပံ့သကူဓူတင္ကုိ ေဆာက္တည္ၾကသည့္ သေဘာ ရွိကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၌ အကြၽႏု္ပ္ ေပးလွဴရပါ၏ဟု(ေလွ်ာက္၏)။



သူႂကြယ္ ကာမဂုဏ္ ခံစားမႈရွိေသာ သားမယားတို႔ျဖင့္ က်ဥ္းေျမာင္းသည့္ အိမ္ယာ၌ စိုးအုပ္ေနေသာ ကာသိတိုင္းထြက္ စႏၵကူးႏွစ္ကုိ သံုးေဆာင္ေသာ ပန္းနံ႔သာ နံ႔သာေပ်ာင္းကုိ ေဆာင္ေသာ ေရႊေငြကုိ သာယာေသာ လူျဖစ္သည့္ သင္သည္ ''ဤရဟန္းတို႔သည္ ရဟႏၲာတို႔ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ဤရဟန္းတို႔သည္ အရဟတၱမဂ္သို႔ ေရာက္ေသာ ရဟန္းတို႔ဟူ၍ လည္းေကာင္း'' ထိုအေၾကာင္းကုိ သိႏိုင္ခဲ၏။

သူႂကြယ္္ အရညကင္ဓူတင္ ေဆာက္တည္ေသာ ရဟန္းသည္ ပ်ံ႕လြင့္သူ (က်ဴပင္ကဲ့သို႔) ေထာင္လႊားသူလွ်ပ္ေပၚသူ ႏႈတ္ၾကမ္းသူ ဖ႐ိုဖရဲ ၾကဲေသာ စကားရွိသူ သတိ လြတ္ကင္းသူ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ မရွိသူ တည္ၾကည္မႈ မရွိသူ တုန္လႈပ္ေသာ စိတ္ရွိသူ ပကတိ ဟင္းလင္းပြင့္ေသာ ဣေႁႏၵရွိသူ အကယ္၍ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ထိုက္၏။

သူႂကြယ္ အရညကင္ဓူတင္ ေဆာက္တည္ေသာ ရဟန္းသည္ မပ်ံ႕လြင့္သူ (က်ဴပင္ကဲ့သို႔) မေထာင္ လႊားသူ မလွ်ပ္ေပၚသူ ႏႈတ္မၾကမ္းသူ ဖ႐ိုဖရဲၾကဲေသာ စကားမရွိသူ ထင္ေသာ သတိရွိသူ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ရွိသူ တည္ၾကည္သူ တည္ၾကည္ ေသာ စိတ္ရွိသူ ေစာင့္စည္းအပ္ေသာ ဣေႁႏၵရွိသူ အကယ္၍ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းထိုက္၏။

သူႂကြယ္ ရြာနီးေက်ာင္း၌ ေနေသာ ရဟန္းသည္ ပ်ံ႕လြင့္သူ။ပ။ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ထိုက္၏။

သူႂကြယ္ ရြာနီးေက်ာင္း၌ ေနေသာ ရဟန္းသည္ မပ်ံ႕လြင့္သူ။ပ။ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းထိုက္၏။

သူႂကြယ္ ပိ႑ပါတ္ဓူတင္ကို ေဆာက္တည္ေသာ ရဟန္းသည္ ပ်ံ႕လြင့္သူ။ပ။ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ထိုက္၏။

သူႂကြယ္ ပိ႑ပါတ္ဓူတင္ကုိ ေဆာက္တည္ေသာ ရဟန္းသည္ မပ်ံ႕လြင့္သူ။ပ။ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းထိုက္၏။

သူႂကြယ္ ပင့္ဖိတ္ လွဴဒါန္းသည့္ ပစၥည္းကုိ ခံယူေသာ ရဟန္းသည္ ပ်ံ႕လြင့္သူ။ပ။ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ထိုက္၏။

သူႂကြယ္ ပင့္ဖိတ္ လွဴဒါန္းသည့္ ပစၥည္းကုိ ခံယူေသာ ရဟန္းသည္ မပ်ံ႕လြင့္သူ။ပ။ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းထိုက္၏။

သူႂကြယ္ ပံ့သကူဓူတင္ကုိ ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ ပ်ံ႕လြင့္သူ။ပ။ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ ႔ထိုက္၏။

သူႂကြယ္ ပံ့သကူဓူတင္ကုိ ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ မပ်ံ႕လြင့္သူ။ပ။ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းထိုက္၏။

သူႂကြယ္ ဒါယကာတို႔ လွဴဒါန္းေသာ သကၤန္းကုိ ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ ပ်ံ႕လြင့္သူ (က်ဴပင္ကဲ့သို႔) ေထာင္လႊားသူ လွ်ပ္ေပၚသူ ႏႈတ္ၾကမ္းသူ ဖ႐ိုဖရဲ ၾကဲေသာ စကားရွိသူ သတိ လြတ္ကင္းသူ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ မရွိသူ တည္ၾကည္မႈ မရွိသူ တုန္လႈပ္ေသာ စိတ္ရွိသူ ပကတိ ဟင္းလင္းပြင့္ေသာ ဣေႁႏၵရွိသူ အကယ္၍ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ ႔ထိုက္၏။

သူႂကြယ္ ဒါယကာတို႔ လွဴဒါန္းေသာ သကၤန္းကုိ ေဆာင္ေသာ ရဟန္းသည္ မပ်ံ႕လြင့္သူ (က်ဴပင္ကဲ့သို႔) မေထာင္လႊားသူ မလွ်ပ္ေပၚသူ ႏႈတ္မၾကမ္းသူ ဖ႐ိုဖရဲ ၾကဲေသာ စကားမရွိသူ ထင္ေသာ သတိရွိသူ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ ရွိသူ တည္ၾကည္သူ တည္ၾကည္ေသာ စိတ္ရွိသူ ဣေႁႏၵကုိ ေစာင့္စည္းသူ အကယ္၍ ျဖစ္ပါမူ ထိုရဟန္းကုိ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းထိုက္၏။

သူႂကြယ္ တိုက္တြန္း၏၊ သင္သည္ သံဃာအား အလွဴတို႔ကုိ ေပးလွဴေလေလာ့၊ သံဃာအား အလွဴကုိ ေပးလွဴေသာ သင္၏ စိတ္သည္ ၾကည္လင္လိမ့္မည္၊ စိတ္ၾကည္လင္မႈ ရွိေသာ သင္သည္ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရလိမ့္မည္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ယေန႔မွစ၍...
သံဃာအား အလွဴကုိ ေပးလွဴပါေတာ့မည္ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။ 59

၅ - ဒါ႐ုကမၼိကသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။



* ။ သစ္လုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြး၍ ဒါ႐ုကမၼိကသူႂကြယ္ဟု ေခၚသည္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေက်းဇူးမ်ားပါသည္...

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အိပ္ျခင္းေလးမ်ဳိး...

ေသယ်ာသုတ္ - (အိပ္ရာ၊ အိပ္ျခင္း၊ ေလ်ာင္းျခင္း)

ရဟန္းတို႔ အိပ္ျခင္းတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း။

အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

၁... ၿပိတၱာတို႔၏အိပ္ျခင္း၊
၂... ကာမဂုဏ္ခံစားသူတိ႔ု၏ အိပ္ျခင္း၊
၃... ျခေသၤ့တို႔၏ အိပ္ျခင္း၊
၄... ျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ အိပ္ျခင္းတို႔တည္း။

၁...
ရဟန္းတို႔ ၿပိတၱာတို႔၏ အိပ္ျခင္းဟူသည္ အဘယ္နည္း...
ရဟန္းတို႔ ၿပိတၱာတို႔သည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ပက္လက္ အိပ္ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကို ၿပိတၱာတို႔၏ အိပ္ျခင္း ဟု ဆိုအပ္၏။

၂...
ရဟန္းတို႔ ကာမဂုဏ္ခံစားသူတို႔၏ အိပ္ျခင္းဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ရဟန္းတို႔ ကာမဂုဏ္ခံစားသူတို႔သည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ လက္ဝဲနံပါးျဖင့္ အိပ္ ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကို ကာမဂုဏ္ ခံစားသူတို႔၏ အိပ္ျခင္း ဟု ဆိုအပ္၏။

၃...
ရဟန္းတို႔ ျခေသၤ့တို႔၏ အိပ္ျခင္း ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ရဟန္းတို႔ သားတို႔သနင္း ျခေသၤ့မင္းသည္ ေျခတစ္ဖက္ျဖင့္ ေျခတစ္ဖက္ကို စဥ္းငယ္လြန္ကာ တင္ထား၍ ေပါင္အတြင္း၌ အၿမီးကို ထည့္သြင္းလ်က္ လက္ယာ နံပါးျဖင့္ အိပ္၏၊ ထို ျခေသၤ့သည္ အိပ္ရာမွ ႏိုးလတ္ေသာ္ ေရွ႕ပိုင္းကိုယ္ကို စဥ္းငယ္ၫႊတ္ေစ၍ ေနာက္ပိုင္းကိုယ္ကို ေစာင္းလွည့္၍ ၾကည့္၏။ ရဟန္းတို႔ သားတို႔သနင္း ျခေသၤ့မင္းသည္ ခႏၶာကိုယ္၏ တစ္စံုတစ္ရာ ေဖာက္ျပန္ေနသည္ကို လည္းေကာင္း၊ ေရြ႕ရွားေနသည္ကိုလည္းေကာင္း အကယ္၍ ျမင္ရအံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုသို႔ ျမင္ျခင္းေၾကာင့္ သားတို႔သနင္း ျခေသၤ့မင္းသည္ မႏွစ္ၿမဳိ႕ျခင္း ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ သားတို႔သနင္း ျခေသၤ့မင္းသည္ ခႏၶာကိုယ္၏ တစ္စံုတစ္ရာ ေဖာက္ျပန္ ေနသည္ကို လည္းေကာင္း၊ ေရြ႕ရွားေနသည္ကို လည္းေကာင္း အကယ္၍ မျမင္အံ့၊ ရဟန္းတို႔ ထိုသို႔ မျမင္ျခင္းေၾကာင့္ သားတို႔သနင္း ျခေသၤ့မင္းသည္ ႏွစ္ၿမဳိ႕၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကို ျခေသၤ့တို႔၏ အိပ္ျခင္းဟု ဆိုအပ္၏။

၄...
ရဟန္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ အိပ္ျခင္းဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမတို႔မွ ကင္းဆိတ္၍ သာလွ်င္။ပ။ စတုတၴစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကို ျမတ္စြာ ဘုရားတို႔၏ အိပ္ျခင္းဟု ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ အိပ္ျခင္းတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိး တို႔တည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 246

၄- ေသယ်ာသုတ္၊ အာပတၱိဘယ၀ဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အနာၾကီး ငါးမ်ဳိး ...

အနာၾကီး ငါးမ်ဳိး ...

တစ္ရံေရာအခါ မဂဓတိုင္းတို႔၌ ႏူနာ၊ အိုင္းအမာနာ၊ ယားနာ၊ ေခ်ာင္းဆိုးေသြးပါနာ၊ ႐ူးသြပ္ေသာ အနာအားျဖင့္ ငါးမ်ဳိးေသာ အနာေရာဂါတို႔သည္ ေပါမ်ားကုန္၏။ လူတို႔သည္ ငါးပါးေသာ အနာတို႔ျဖင့္ ႏွိပ္စက္အပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ အဘယ မင္းသား ေမြးစားေသာ ဇီဝကထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ''ဆရာငါတို႔ ေတာင္းပန္ပါ ကုန္၏၊ ငါတို႔ကို ေဆးကုေပးပါေလာ့'' ဟု ေျပာဆို ကုန္၏။

အေမာင္တို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ မ်ားေသာ ကိစၥရွိ၏၊ မ်ားေသာ ျပဳဖြယ္ရွိ၏၊ အကြၽႏု္ပ္ သည္ မဂဓတိုင္းရွင္ ေသနိယမည္ေသာ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးကိုလည္း လုပ္ေကြၽးျပဳစု ရ၏၊ ေမာင္းမ အေပါင္းကို လည္းေကာင္း၊ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ ရဟန္းသံဃာကို လည္းေကာင္း လုပ္ေကြၽးျပဳစုရ၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ (အေမာင္တို႔အား) ေဆးကုေပး ျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္ပါဟု (ေျပာဆို၏)။

ဆရာ အလံုးစုံေသာ ဥစၥာႏွစ္သည္လည္း သင့္အား ျဖစ္ပါေစ၊ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ လည္း သင္၏ကြၽန္မ်ား ျဖစ္ပါေစကုန္၊ ဆရာ ေတာင္းပန္ပါကုန္၏၊ အကြၽႏု္ပ္တို႔ကို ေဆးကုေပးပါေလာ့'' ဟု (ေျပာဆိုကုန္၏)။ 

အေမာင္တို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ မ်ားေသာ ကိစၥ ရွိ၏၊ မ်ားေသာ ျပဳဖြယ္ရွိ၏၊ အကြၽႏု္ပ္ သည္ မဂဓတိုင္းရွင္ ေသနိယမည္ေသာ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးကိုလည္း လုပ္ေကြၽး ျပဳစုရ၏၊ ေမာင္းမအေပါင္းကို လည္းေကာင္း၊ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ ရဟန္းသံဃာကို လည္းေကာင္း လုပ္ေကြၽးျပဳစုရ၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ (အေမာင္တို႔အား) ေဆးကု ေပးျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္ပါဟု (ေျပာဆို၏)။

ထိုအခါ ထိုလူတို႔အား- 

''သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ဤရဟန္းတို႔သည္ ခ်မ္းသာ ေသာ သေဘာရွိကုန္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်င့္ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းေသာ ေဘာဇဥ္ တို႔ကို သံုးေဆာင္ကုန္လ်က္ ေလမတိုက္ေသာ အိပ္ရာေနရာတို႔၌ အိပ္ရကုန္၏၊ ငါတို႔သည္ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ အထံ၌ ရွင္ရဟန္း ျပဳရပါကုန္မူကား ေကာင္းေလစြ၊ ထိုသို႔ ရဟန္းျပဳသည္ရွိေသာ္ ရဟန္း တို႔သည္လည္း လုပ္ေကြၽးျပဳစုၾကကုန္လတၱံ႕၊ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဆရာဇီဝကသည္လည္း ေဆးကုလတၱံ႕'' ဟု အၾကံျဖစ္၏။

ထို႔ေနာက္ ထိုလူတို႔သည္ ရဟန္းတို႔သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္ၿပီးလွ်င္ ရဟန္းအျဖစ္ကို ေတာင္းကုန္၏။ ထိုလူတို႔ကို ရဟန္းတို႔သည္ ရွင္ျပဳေပးကုန္၏၊ ပၪၥင္းခံေပးကုန္၏။ ထိုလူတို႔ကို ရဟန္းတို႔သည္လည္း လုပ္ေကြၽးျပဳစုကုန္၏၊ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဇီဝကသည္လည္း ေဆးကုေပး၏။ 

ထိုအခါ ရဟန္းတို႔သည္ မ်ားေသာ သူနာရဟန္းတို႔ကို လုပ္ေကြၽးျပဳစုကုန္သည္ ရွိေသာ္ ''သူနာအတြက္ ဆြမ္းေပးလွဴပါကုန္၊ သူနာျပဳအတြက္ ဆြမ္းေပးလွဴပါကုန္၊ သူနာအတြက္ ေဆးေပးလွဴကုန္ေလာ့'' ဟု အေတာင္းအရမ္း မ်ားကုန္သည္ျဖစ္၍ ေနကုန္၏။ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဇီဝကသည္လည္း မ်ားစြာေသာ သူနာ ရဟန္းတို႔ကို ေဆးကုရသည္ ျဖစ္၍ မင္း၏ အျခားကိစၥကို ယုတ္ေလ်ာ့ေစ၏။ 88

တစ္ေယာက္ေသာ ေယာက်္ားသည္လည္း အနာမ်ဳိးငါးပါး ႏွိပ္စက္သည္ရွိေသာ္ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဆရာဇီဝကထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ''ဆရာ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္ကို ေဆးကုေပးပါေလာ့'' ဟု ေျပာဆို၏။

အေမာင္ အကြၽႏု္ပ္သည္ မ်ားေသာ ကိစၥရွိ၏၊ မ်ားေသာ ျပဳဖြယ္ရွိ၏။ ပ။ 

အကြၽႏု္ပ္သည္ ေဆးကုေပးျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္ပါဟု (ေျပာဆို၏)။

ဆရာ အလံုးစုံေသာ ဥစၥာႏွစ္သည္လည္း သင့္အား ျဖစ္ပါေစ၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ လည္း သင္၏ ကြၽန္ ျဖစ္ပါေစ၊ ''ဆရာေတာင္းပန္ပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္ကို ေဆးကုေပး ပါေလာ့'' ဟု ေျပာဆိုျပန္၏။

အေမာင္ အကြၽႏု္ပ္သည္ မ်ားေသာ ကိစၥရွိ၏၊ မ်ားေသာ ျပဳဖြယ္ရွိ၏။ ပ။ 

အကြၽႏု္ပ္သည္ ေဆးကုေပးျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္ပါဟု (ေျပာဆို၏)။

ထိုအခါ ထိုေယာက်္ားအား - 

''သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ဤရဟန္းတို႔သည္ ခ်မ္းသာ ေသာ သေဘာရွိကုန္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်င့္ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းေသာ ေဘာဇဥ္ တို႔ကို သံုးေဆာင္ကုန္လ်က္ ေလမတိုက္ေသာ အိပ္ရာေနရာတို႔၌ အိပ္ရကုန္၏၊ ငါသည္ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔ထံ ရဟန္း ျပဳရမူ ေကာင္းေလစြ၊ ထိုသို႔ ရဟန္းျပဳသည္ရွိေသာ္ ရဟန္းတို႔သည္လည္း လုပ္ေကြၽးျပဳစုကုန္လတၱံ႕၊ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဆရာဇီဝကသည္လည္း

ေဆးကုလတၱံ႔၊ ထိုငါသည္ အနာကင္းရွင္းလတ္ေသာ္ လူထြက္အံ့'' ဟု အၾကံ ျဖစ္၏။

ထို႔ေနာက္ ထိုေယာက်္ားသည္ ရဟန္းတို႔ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ရွင္ရဟန္း အျဖစ္ကို ေတာင္းေလ၏။ ထိုသူကို ရဟန္းတို႔သည္ ရွင္ျပဳေပးကုန္၏၊ ပၪၥင္းခံ ေပးကုန္၏။ ထိုရဟန္းကို ရဟန္းတို႔သည္ လုပ္ေကြၽး ျပဳစုကုန္၏၊ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဆရာဇီဝကသည္လည္း ေဆးကု၏။ ထိုရဟန္းသည္ အနာကင္းရွင္း လတ္ေသာ္ လူထြက္၏။ 

အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဆရာဇီဝကသည္ လူထြက္ေနေသာ ထိုေယာက်္ား ကို ေတြ႕ျမင္ေသာအခါ ''အေမာင္ သင္သည္ ရဟန္းတို႔အထံ၌ ရဟန္းျပဳဖူးသည္ မဟုတ္ေလာ'' ဟု ေမးေလ၏။

မွန္ပါသည္ ဆရာဟု (ေျပာဆို၏)။ ''အေမာင္ သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဤသို႔ ေသာ အမႈကို ျပဳဘိသနည္း'' ဟု (ေျပာဆို၏)။ ထိုအခါ ထိုေယာက်္ားသည္ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဆရာဇီဝကအား ဤအေၾကာင္းကို ေျပာၾကား၏။ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဆရာဇီဝက က ''အသွ်င္ေကာင္းတို႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အနာမ်ဳိးငါးပါး ႏွိပ္စက္သူကို ပၪၥင္းခံေပးၾကကုန္ သနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ ့၏၊ ရႈတ္ခ်၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆို၏။

ထို႔ေနာက္ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဆရာဇီဝကသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏၊ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၿပီးေသာ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဆရာ ဇီဝကသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ''အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏၊ အသွ်င္ေကာင္း တို႔သည္ အနာမ်ဳိးငါးပါး ႏွိပ္စက္သူကို ရဟန္းမျပဳပါေစကုန္လင့္'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဆရာဇီဝကကို တရားစကားျဖင့္ (အက်ဳိးစီးပြါးကို) သိျမင္ေစလ်က္ (တရားကို) ေဆာက္တည္ေစ ကာ (တရားက်င့္သံုးရန္) ထက္သန္ရႊင္လန္းေစေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ အဘယ မင္းသား ေမြးစားေသာ ဆရာဇီဝကသည္ ျမတ္စြာဘုရားက တရားစကားျဖင့္ (အက်ဳိးစီးပြါးကို) သိျမင္ေစလ်က္ (တရားကို) ေဆာက္တည္ေစကာ (တရားက်င့္ သံုးရန္) ထက္သန္ရႊင္လန္းေစၿပီးေသာ္ ေနရာမွ ထ၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ အရိုအေသျပဳကာ ဖဲခြါသြားေလ၏။ 

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ တရားစကားကို ေဟာေတာ္မူ၍ ရဟန္း တို႔ကို-

''ရဟန္းတို႔ အနာမ်ဳိးငါးပါး ႏွိပ္စက္ေသာသူကို ရွင္ရဟန္းျပဳမေပးရ၊ အၾကင္ ရဟန္းသည္ ရွင္ ရဟန္းျပဳေပးျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 89

၂၆ - အနာၾကီး ငါးမ်ဳိး၊ မဟာခႏၶက၊ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။ ေဆးဆရာဇီ၀က

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။

သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

တရား ငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ...

အာရညကသုတ္-

ရဟန္းတုိ႔ ...
တရား ငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ အာနာပါနႆတိကုိ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ အေလ့အလာ ျပဳသည္ရွိေသာ္ မၾကာျမင့္မီပင္ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ထုိးထြင္း၍ သိႏုိင္ ၏။

အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -

ရဟန္းတုိ႔ ...
ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ...

၁... အမႈသစ္ကုိ အားထုတ္မႈ နည္းပါး၏၊ ကိစၥနည္းပါး၏၊ ေမြးျမဴလြယ္၏၊
၂... အသက္၏ အေဆာက္အဦ ျဖစ္ေသာ ပစၥည္းတုိ႔၌ ေရာင့္ရဲလြယ္၏။
အစားအေသာက္ နည္းပါး၏၊ ဝမ္းေရးကုိ အားမထုတ္။
၃... အအိပ္နည္းပါး၏၊ ႏုိးၾကားမႈ၌ အားထုတ္၏။
၄. ေတာ၌ ေန၏၊ အစြန္အဖ်ား က်ေသာ ေက်ာင္းလွ်င္ ေနရာရွိ၏။
၅... ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္တုိင္းေသာ စိတ္ကုိ ဆင္ျခင္၏။

ရဟန္းတုိ႔ ...
ဤတရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ အာနာပါနႆတိကုိ ႀကိမ္ဖန္မ်ား စြာ အေလ့အလာ ျပဳသည္ရွိေသာ္ မၾကာျမင့္မီပင္ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ထုိးထြင္း၍ သိႏုိင္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

၈ - အာရညကသုတ္၊ ကကုဓ၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္၊


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေသာတာပန္ျဖစ္လိုပါလွ်င္...

ေသာတာပန္ျဖစ္လိုပါလွ်င္...

ဤ ၆-မ်ဳိးကို ပယ္ႏိုင္လွ်င္-

ရဟန္းတို႔ ...
တရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ကုိ ပယ္ျခင္းေၾကာင့္
ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုမႈ ေသာတာပတၱိမဂ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္တန္၏။

အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ...

၁... သကၠာယဒိ႒ိ၊
၂... ဝိစိကိစၧာ၊
၃... သီလဗၺတပရာမာသ၊
၄... အပါယ္သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း ရာဂ၊
၅... အပါယ္သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း ေဒါသ၊
၆... အပါယ္သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း ေမာဟတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ဤတရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ကုိ ပယ္ျခင္းေၾကာင့္ ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုမႈ ေသာတာပတၱိမဂ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္တန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အပၸဟာယသုတ္၊ သီတိ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္...

စတုကၠပုဂၢလပညတ္ မွ...

၁...
အမုိက္ေမွာင္မွ (လာ၍) အမိုက္ေမွာင္သို႔ သြားသူ...

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဆင္းရဲေသာ ထမင္း အေဖ်ာ္နည္းေသာ ၿငိဳျငင္စြာ အသက္ေမြးျခင္းရွိေသာ ဒြန္းစ႑ားအမ်ဳိး၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မုဆိုး အမ်ဳိး၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ႏွီးသမား အမ်ဳိး၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ သားေရနယ္ သမားအမ်ဳိး၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပန္းမႈိက္သြန္ အမ်ဳိး၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူဆင္းရဲအမ်ဳိး၌ ေသာ္လည္းေကာင္း ယုတ္နိမ့္ေသာ အမ်ဳိး၌ျဖစ္၏၊ အၾကင္ အမ်ဳိး၌ ၿငိဳျငင္ဆင္းရဲသျဖင့္ အစားအစာ အဝတ္ပုဆိုးကုိ ရအပ္၏၊ (ထိုအမ်ဳိး၌ ျဖစ္၏)၊

ထိုသူသည္လည္း အဆင္းမလွ၊ မႏွစ္လုိဖြယ္ေသာ အသြင္အျပင္ရွိ၏၊ ပုကြ၏၊ အနာမ်ား၏၊ ကန္းျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ လက္ေကာက္ျခင္းသည္ လည္း ေကာင္း၊ ေျခခြင္ျခင္းသည္ လည္ေကာင္း၊ ဆြံ႕ျခင္းသည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္၏၊ ထမင္း, အေဖ်ာ္,အဝတ္ (ပုဆုိး), ယာဥ္, ပန္း, နံ႔သာ, နံ႔သာေပ်ာင္း, အိပ္ရာ ေနရာ, ဆီမီးကုိ ရျခင္း မရွိ၊ ထိုသူသည္ ကိုယ္ ႏႈတ္စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ထိုသူသည္ ကိုယ္ ႏႈတ္စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၍ (ခႏၶာ)ကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းေသာ မေကာင္းေသာ လားရာ, ပ်က္စီး၍ က်ေရာက္ရာျဖစ္ေသာ ငရဲ၌ ျဖစ္ရ၏၊

ဤသို႔ေသာ
ပုဂၢိဳလ္သည္ အမိုက္ေမွာင္မွ (လာ၍) အမုိက္ေမွာင္သို႔သြားသည္ မည္၏။

၂...
အမိုက္ေမွာင္မွလာ၍ အလင္းသို႔ သြားသူ...
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဆင္းရဲေသာ ထမင္း အေဖ်ာ္နည္းေသာ ၿငိဳျငင္စြာ အသက္ေမြးျခင္း ရွိေသာ ဒြန္းစ႑ားမ်ဳိး၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မုဆုိး အမ်ဳိး၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏွီးသမားအမ်ဳိး၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ သားေရနယ္ သမားအမ်ဳိး၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပန္းမႈိက္သြန္အမ်ဳိး၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူဆင္းရဲအမ်ဳိး၌ ေသာ္လည္းေကာင္း ယုတ္နိမ့္ေသာ အမ်ဳိး၌ျဖစ္၏၊ အၾကင္ အမ်ဳိး၌ ၿငိဳျငင္ဆင္းရဲသျဖင့္ အစားအစာ အဝတ္ပုဆုိးကုိ ရအပ္၏၊ (ထိုအမ်ဳိး ၌ျဖစ္၏)၊

ထုိသူသည္လည္း အဆင္းမလွ၊ မႏွစ္လိုဖြယ္ေသာ အသြင္အျပင္ရွိ၏၊ ပုကြ၏၊ အနာမ်ား၏၊ ကန္းျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ လက္ေကာက္ျခင္းသည္ လည္း ေကာင္း၊ ေျခခြင္ျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ဆြံ႕ျခင္းသည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္၏၊ ထမင္း, အေဖ်ာ္, အဝတ္ (ပုဆိုး),ယာဥ္, ပန္း, နံ႔သာ, နံ႔သာေပ်ာင္း, အိပ္ရာ ေနရာ, ဆီမီးကို ရျခင္း မရွိ၊ ထိုသူသည္ ကုိယ္, ႏႈတ္,စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ထိုသူသည္ ကိုယ္, ႏႈတ္, စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၍ (ခႏၶာ) ကုိယ္ပ်က္စီး၍ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာသူတို႔၏ လားရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္၌ျဖစ္ရ၏၊ ဤသို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အမုိက္ေမွာင္မွ (လာ၍) အလင္းသို႔ သြားသည္ မည္၏။

၃...
အလင္းမွလာ၍ အမုိက္ေမွာင္သို႔ သြားသူ...
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ႂကြယ္ဝေသာ ဥစၥာမ်ားေသာ အသံုး အေဆာင္မ်ားေသာ ေရ ေငြ ဥစၥာမ်ားေသာ ႏွစ္လိုဖြယ္ကုိ ျပဳတတ္သည့္ ဥစၥာ မ်ားေသာ မ်ားစြာေသာ ဥစၥာစပါးရွိေသာ ခတၴိယမဟာသာလ အမ်ဳိး၌ ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျဗာဟၼဏမဟာသာလအမ်ဳိး၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဂဟပတိ မဟာသာလအမ်ဳိး၌ေသာ္ လည္းေကာင္း ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ဳိး၌ျဖစ္၏၊

ထုိသူသည္ အလြန္ အဆင္းလွ၏၊ ႐ႈခ်င္ဖြယ္ရွိ၏၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရွိ၏၊ ျမတ္ေသာ ကိုယ္အဆင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ထမင္း, အေဖ်ာ္, အဝတ္ (ပုဆုိး), ယာဥ္, ပန္း, နံ႔သာ, နံ႔သာေပ်ာင္း, အိပ္ရာ ေနရာ, ဆီမီးကုိ ရျခင္း ရွိ၏၊ ထိုသူသည္ ကုိယ္, ႏႈတ္, စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ထုိသူသည္ ကုိယ္, ႏႈတ္, စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၍ (ခႏၶာ) ကုိယ္ပ်က္စီး၍ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းေသာ မေကာင္းေသာ လားရာ၊ ပ်က္စီး၍ က်ရာျဖစ္ေသာ ငရဲ၌ ျဖစ္ရ၏၊ ဤသို႔ေသာ ပုဂၢိဳလသ္ ည္ အလင္းမွ (လာ၍) အမိုက္ေမွာင္သို႔ သြားသည္
မည္၏။

၄...
အလင္းမွ (လာ၍) အလင္းသို႔ သြားသူ...
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ႂကြယ္ဝေသာ ဥစၥာမ်ားေသာ အသံုး အေဆာင္မ်ားေသာ ေရႊေငြဥစၥာ မ်ားေသာ ႏွစ္လိုဖြယ္ကုိ ျပဳတတ္သည့္ ဥစၥာ မ်ားေသာ မ်ားစြာေသာ ဥစၥာစပါးရွိေသာ ခတၴိယ မဟာသာလအမ်ဳိး၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျဗာဟၼဏမဟာသာလအမ်ဳိး၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဂဟပတိ မဟာသာလအမ်ဳိး၌ေသာ္ လည္းေကာင္း ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ဳိး၌ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္လည္း အလြန္ အဆင္းလွ၏၊ ႐ႈခ်င္ဖြယ္ ရွိ၏၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ရွိ၏၊ ျမတ္ေသာ ကိုယ္အဆင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ထမင္း, အေဖ်ာ္,အဝတ္ (ပုဆုိး), ယာဥ္, ပန္း, နံ႔သာ, နံ႔သာ ေပ်ာင္း, အိပ္ရာ ေနရာ, ဆီမီးကုိ ရျခင္း ရွိ၏၊

ထိုသူသည္ ကုိယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ထုိသူသည္ ကုိယ္, ႏႈတ္, စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၍ (ခႏၶာ) ကုိယ္ပ်က္စီး၍ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာသူတို႔၏ လားရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရ၏၊ ဤသို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္ သည္ အလင္းမွ (လာ၍) အလင္းသို႔ သြားသည္မည္၏။ 168

အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေအာက္မွ (လာ၍) ေအာက္သို႔ ၫႊတ္ေလ သနည္း။ ပ။ ဤသို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေအာက္မွ (လာ၍) ေအာက္သို႔ ၫႊတ္ေလသည္ မည္၏။ (၁)

အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေအာက္မွ (လာ၍) အထက္သို႔ ၫႊတ္ေလ သနည္း။ပ။ ဤသို႔ေသာပုဂၢိဳလ္သည္ ေအာက္မွ (လာ၍) အထက္သို႔ ၫႊတ္ေလ သည္မည္၏။ (၂)

အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္သည္ အထက္မွ (လာ၍) ေအာက္သို႔ ၫႊတ္ေလ သနည္း။ပ။ ဤသို႔ ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ႂကြယ္ဝေသာ အထက္မွ (လာ၍) ေအာက္သို႔ ၫႊတ္ေလသည္ မည္၏။ (၃)

အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္သည္ အထက္မွ (လာ၍) အထက္သို႔ ၫႊတ္ေလ သနည္း။ပ။ ဤသို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အထက္မွ (လာ၍) အထက္သို႔ ၫႊတ္ေလ သည္ မည္၏။ (၄)

၄ - စတုကၠပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သီလစင္ၾကယ္ေသာ ရဟန္းျမတ္ကို ဖူးျမင္၍ ...

ဝႏၵနဝိမာနဝတၳဳ

ေရွးလူ႕ဘဝက သီလစင္ၾကယ္ေသာ ရဟန္းျမတ္ကို ဖူးျမင္၍ ၾကည္လင္ေသာ ေစတနာျဖင့္ ရွိခိုး ဦးခ်ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖင့္ နတ္ခ်မ္းသာကို ခံစားရသူ နတ္သမီး...

နတ္သမီး ေသာက္ရွဴးၾကယ္သည္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းလင္းေစဘိ သကဲ့သို႔ ထို႔အတူ သင္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိေသာ အေရာင္အဆင္းျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းလင္းေတာက္ပေစလ်က္ တည္ေနဘိ၏။819

အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား ဤသို႔ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္ပါသ နည္း။ပ။ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔၌ ထြန္းလင္း ေတာက္ပပါသနည္း။820

ထုိနတ္သမီးသည္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ။ပ။ ဤ(မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ) အက်ဳိး၏ အေၾကာင္းကံ ျပႆနာကို ေျဖၾကားေလွ်ာက္ထား၏။822

အကြၽႏု္ပ္သည္ လူတို႔ျပည္ဝယ္ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္ အခါက သီလႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔ကို ဖူးျမင္၍ ထုိရဟန္းတို႔၏ ေျခတို႔ကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ စိတ္ကို ၾကည္လင္ေစလ်က္ ႏွစ္သက္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ လက္အုပ္ခ်ီျခင္းကို ျပဳခဲ့ဖူးပါ၏။823

ထုိကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ အကြၽႏု္ပ္အား ထုိသို႔ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္ပါ၏။ပ။ ထုိကုသုိလ္ ထူးေၾကာင့္ အကြၽႏု္ပ္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔၌ ထြန္းလင္းေတာက္ပ ပါ၏။824

၁၁ - ဝႏၵနဝိမာနဝတၴဳ၊ မဥၨိ႒က၀ဂ္၊ ၀ိမာန၀တၳဳ၊ ခုဒၵကနိကာယ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ထူးသည့္အျဖစ္ကို ျပဳတတ္ေသာ...

တရား ကိုးပါးစု ...

ထုိးထြင္း၍ သိႏိုင္ခဲေသာ ကိုးပါးေသာ တရားတို႔သည္ အဘယ္တို႔နည္း။

ထူးသည့္အျဖစ္ကို ျပဳတတ္ေသာ တရားကိုးပါးတို႔တည္း။

ဓာတ္ထူးျခင္းကို စြဲ၍ ဖႆထူးျခင္း ျဖစ္၏။
ဖႆထူးျခင္းကို စြဲ၍ ေဝဒနာထူးျခင္း ျဖစ္၏။
ေဝဒနာထူးျခင္းကို စြဲ၍ ကာမသညာ စသည္ ထူးျခင္း ျဖစ္၏။
ကာမသညာ စသည္ ထူးျခင္းကို စြဲ၍ အၾကံထူးျခင္း ျဖစ္၏။
အၾကံထူးျခင္းကို စြဲ၍ လိုခ်င္ျခင္း ဆႏၵထူးျခင္း ျဖစ္၏။
လိုခ်င္ျခင္း ဆႏၵထူးျခင္းကို စြဲ၍ ပူေလာင္ျခင္းထူးျခင္း ျဖစ္၏။
ပူေလာင္ျခင္းထူးျခင္းကို စြဲ၍ ရွာမွီးျခင္း ထူးျခင္း ျဖစ္၏။
ရွာမွီးျခင္း ထူးျခင္းကို စြဲ၍ ရျခင္းထူးျခင္း ျဖစ္၏။
ရျခင္းထူးျခင္းကို စြဲ၍ မွတ္ထင္မႈ ထူးျခင္း ျဖစ္၏။

ဤကိုးပါးေသာ တရားတို႔ကို ထုိးထြင္း၍ သိႏိုင္ခဲကုန္၏။ဆ359

ဒသုတၱရ၀ဂ္၊ ပါထိက၀ဂ္ပါဠိေတာ္၊ ဒီဃနိကာယ္။ တရား ကိုးပါးစု - မွ...


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေဗာဓိရာဇကုမာရသုတ္-မွ

ေဗာဓိရာဇကုမာရသုတ္-မွ

မင္းသား ထိုငါ့အား ''အဘယ္သူ႕ကို ေရွးဦးစြာ တရား ေဟာရပါအံ့နည္း၊ အဘယ္ သူသည္ ဤတရားေတာ္ကို လ်င္ျမန္စြာ သိႏိုင္ လတၱံ႕နည္း'' ဟု အၾကံျဖစ္၏။

မင္းသား ထိုငါ့အား ''ဤကာလာမအႏြယ္ ျဖစ္ေသာ အာဠာရ ရေသ့သည္ ပညာရွိ၏၊ လိမၼာ၏၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္ရွိ၏၊ ကာလရွည္ျမင့္စြာကပင္ ပညာ မ်က္စိ၌ (ကိေလသာ) ျမဴ နည္းပါးေန၏၊ ငါသည္ ကာလာမ အႏြယ္ ျဖစ္ေသာ အာဠာရ ရေသ့အား တရားကို ေရွးဦးစြာ ေဟာရမူ ေကာင္းေပမည္၊ ထိုအာဠာရ ရေသ့သည္ ဤတရားကို လ်င္စြာပင္ သိႏိုင္ လတၱံ႕'' ဟု ဤသို႔ေသာ အၾကံသည္ ျဖစ္၏။

မင္းသား ထိုအခါ ငါ့ကို နတ္သားသည္ ခ်ဥ္းကပ္၍ ''အသွ်င္ဘုရား ကာလာမ အႏြယ္ ျဖစ္ေသာ အာဠာရ ရေသ့သည္ ေသၿပီး၍ ခုနစ္ရက္ ရွိပါၿပီ'' ဟု ဤစကား ကို ေလွ်ာက္၏၊ ငါ့မွာလည္း ''ကာလာမ အႏြယ္ ျဖစ္ေသာ အာဠာရ ရေသ့သည္ ေသၿပီး၍ ခုနစ္ရက္ရွိၿပီ'' ဟု ဉာဏ္ အျမင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။ မင္းသား ထိုငါ့အား ''ကာလာမ အႏြယ္ ျဖစ္ေသာ အာဠာရ ရေသ့သည္ ႀကီးစြာေသာ ဆံုး႐ံႈးျခင္းႀကီး ဆံုး႐ႈံးခဲ့ၿပီ၊ အေၾကာင္းမူကား အကယ္၍ ထိုအာဠာရ ရေသ့သည္ ဤတရားကို နာရပါမူ လ်င္စြာပင္ သိႏိုင္ရာ၏'' ဟု ဤသို႔ေသာ အၾကံသည္ ျဖစ္၏။

မင္းသား ထိုငါ့အား ''အဘယ္သူအား ငါသည္ ေရွးဦးစြာ တရား ေဟာရအံ့နည္း၊ အဘယ္သူသည္ ဤတရားကို လ်င္ျမန္စြာ သိႏိုင္ လတၱံ႕နည္း'' ဟု ငါ့အား အၾကံ ျဖစ္ျပန္၏။ မင္းသား ထိုငါ့အား ''ရာမ၏ သားျဖစ္ေသာ ဥဒကရေသ့သည္ ပညာရွိ၏၊ လိမၼာ၏၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္ရွိ၏၊ ကာလ ရွည္ျမင့္စြာကပင္ (ပညာ) မ်က္စိ၌ (ကိေလသာ) ျမဴ နည္းပါးေန၏၊ ငါသည္ ရာမ၏ သားျဖစ္ေသာ ဥဒက ရေသ့အား တရားကို ေရွးဦးစြာ ေဟာရမူ ေကာင္းေပမည္၊ ထို(ဥဒကရေသ့)သည္ ဤတရားကို လ်င္စြာပင္ သိႏိုင္လတၱံ႕'' ဟု ဤသို႔ေသာ အၾကံသည္ ျဖစ္၏။

ထိုအခါ နတ္သားသည္ ငါ့အား ''အသွ်င္ဘုရား ရာမ၏သား ျဖစ္ေသာ ဥဒကရေသ့ သည္ ယမန္ေန႔က ေသဆံုးခဲ့ပါၿပီ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့အားလည္း ''ရာမ၏ သားျဖစ္ေသာ ဥဒက ရေသ့သည္ ယမန္ေန႔က ေသဆံုးခဲ့ၿပီ'' ဟု အသိဉာဏ္ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီ။ မင္းသား ငါ့အား ''ရာမ၏ သားျဖစ္ေသာ ဥဒကရေသ့သည္ ဆံုး႐ႈံးျခင္းႀကီး ဆံုး႐ႈံးခဲ့ၿပီ၊ အေၾကာင္းမူကား အကယ္၍ ထိုဥဒက ရေသ့သည္ ဤတရားကို နာရပါမူ လ်င္စြာပင္ သိႏိုင္ရာ၏''ဟု ဤသို႔ေသာ အၾကံသည္ ျဖစ္၏။340

မင္းသား ထိုငါအား ''အဘယ္သူ႕အား ငါသည္ ေရွးဦးစြာ တရား ေဟာရအံ့နည္း၊ အဘယ္သူသည္ ဤတရားကို လ်င္ျမန္စြာ သိႏိုင္ လတၱံ႕နည္း'' ဟု အၾကံ ျဖစ္ျပန္၏။ မင္းသား ထိုငါ့အား ''(ငါးေယာက္အစု ရွိေသာ) ပၪၥဝဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ငါ့အား ေက်းဇူးမ်ား ကုန္၏။ ယင္းပၪၥဝဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ပဓာနအလုပ္ကို အားထုတ္ေနေသာ ငါ့ကို လုပ္ေကြၽးဖူး ကုန္၏၊ ငါသည္ ပၪၥဝဂၢီရဟန္းတို႔အား တရားကို ေရွးဦးစြာ ေဟာရမူ ေကာင္းေပမည္'' ဟု အၾကံ ျဖစ္ျပန္၏။ မင္းသား ထိုငါ့အား ''ယခုအခါ ပၪၥဝဂၢီ ရဟန္းတို႔သည္ အဘယ္ အရပ္၌ ေနၾကကုန္ သနည္း'' ဟု အၾကံ ျဖစ္ျပန္၏။

မင္းသား ငါသည္ အထူးသျဖင့္ သန္႔ရွင္း စင္ၾကယ္ေသာ လူတို႔၏ မ်က္စိထက္ သာလြန္ေသာ နတ္မ်က္စိႏွင့္ တူေသာ မ်က္စိ 'ဒိဗၺစကၡဳဉာဏ္' ျဖင့္ ဗာရာဏ သီျပည္ ဣသိပတနမည္ေသာ မိဂဒါဝုန္ေတာ၌ ေနကုန္ေသာ ပၪၥဝဂၢီရဟန္းတို႔ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။ မင္းသား ထိုအခါ ငါဘုရားသည္ ဥ႐ုေဝလ ေတာ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေတာ္
မူသေရြ႕ ေနၿပီးလွ်င္ ဗာရာဏသီျပည္သို႔ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ခဲ့၏။

မင္းသား ဥပကအာဇီဝက (တကၠတြန္း)သည္ ဂယာႏွင့္ ေဗာဓိပင္အၾကား ခရီးရွည္ သြားေသာ ငါဘုရားကို ျမင္၍ ငါ့ကို ''ငါ့သွ်င္ သင္၏ ဣေႁႏၵတို႔သည္ အထူးသျဖင့္ ၾကည္လင္ ကုန္၏၊ အေရအဆင္းသည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ ငါ့သွ်င္ သင္သည္ အဘယ္သူ႕ကို ရည္ညႊန္း၍ ရဟန္းျပဳ သနည္း၊ သင္၏ ဆရာကား အဘယ္သူ နည္း၊ သင္သည္ အဘယ္သူ၏ တရားကို ႏွစ္သက္ သနည္း'' ဟု ဆိုလတ္ေသာ္...

ငါဘုရားသည္ ဥပကအာဇီဝက (တကၠတြန္း) ကို ဂါထာတို႔ျဖင့္ မိန္႔ၾကား၏-

''ဥပက ငါသည္ အလံုးစံုကို လႊမ္းမိုးႏိုင္၏၊ အလံုးစံုကို သိ၏၊ တရားအားလံုး တို႔၌ (ကိေလသာျဖင့္) မလိမ္းက်ံ၊ အလံုးစံုကို စြန္႔အပ္ၿပီ၊ တဏွာ၏ ကုန္ရာ (နိဗၺာန္)ကို အာ႐ံုျပဳရ ေသာေၾကာင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ၿပီ၊ ကိုယ္တိုင္ အထူး သိျမင္ၿပီး ျဖစ္၍ အဘယ္သူ႕ကို (ဆရာ ဟူ၍) ညႊန္းရအံ့နည္း။

ဥပက ...
ငါ့အား ဆရာမရွိ၊
ငါႏွင့္တူသူ မရွိ၊
နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာက၌ ငါ့အား ဖက္ၿပိဳင္ႏိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္လည္း မရွိ။
ငါသည္ ေလာက၌ ရဟႏၲာတည္း၊
ငါသည္ အတုမရွိေသာ သူတည္း၊
နတ္ လူတို႔၏ ဆရာတည္း၊
အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို
ကိုယ္တိုင္မွန္စြာသိေသာ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားတည္း၊
ကိေလသာမီးၿငိမ္းသည္ ျဖစ္၍ ခ်မ္းျမ၏။
ငါသည္ ဓမၼစၾကာတရားကို ေဟာျခင္းငွါ ကာသိတိုင္း ဗာရာဏသီျပည္သို႔သြားအံ့၊
သူကန္းသဖြယ္ ျဖစ္ေသာ ေလာက၌ (တရားတည္း ဟူေသာ) အၿမိဳက္ စည္ႀကီးကို တီးခတ္ေပအံ့'' ဟု (မိန္႔ၾကား၏)။


ငါ့သွ်င္ သင္ ဝန္ခံသည့္ အတိုင္းဆိုလွ်င္ ''အဆံုးမရွိေသာ ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေသာ ဘုရား ျဖစ္ထိုက္ေပ၏'' ဟု (ဆို၏)။

''ဥပက အာသေဝါ တရားတို႔ ကုန္ျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ ငါ ကဲ့သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္ တို႔သည္ စင္စစ္ ဇိနမည္ကုန္၏၊ ငါသည္ ယုတ္မာေသာ အကုသိုလ္ တရားတို႔ကို ေအာင္အပ္ၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဇိနမည္၏'' ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

မင္းသား ဤသို႔ မိန္႔ၾကားေသာ္ ဥပကတကၠတြန္းသည္ ''ငါ့သွ်င္ ဟုတ္ေပရာ၏'' ဟု ဆိုကာ ဦးေခါင္းကို ညိတ္လ်က္ လမ္းဖယ္၍ သြားေလ၏။341

၅ - ေဗာဓိရာဇကုမာရသုတ္-မွ၊ ရာဇ၀ဂ္၊ မဇၥ်ိမနိကာယ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

မာတာပုတၱသုတ္...

မာတာပုတၱသုတ္

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ရဟန္းႏွင့္ ရဟန္း မိန္းမ ျဖစ္ၾကသည့္ သားအမိ ႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ ဝါကပ္ေနကုန္၏၊ ထုိသားအမိ ႏွစ္ဦး တုိ႔သည္ အခ်င္းခ်င္း မျပတ္ ေတြ႕ျမင္လုိကုန္၏၊

အမိကလည္း သားကုိ မျပတ္ ေတြ႕ျမင္လုိ၏၊ သားကလည္း အမိကုိ မျပတ္ ေတြ႕ျမင္လုိ၏၊ ထုိသားအမိ ႏွစ္ဦးတုိ႔ မျပတ္ ေတြ႕ျမင္ျခင္းေၾကာင့္ ႏွီးေႏွာျခင္း ျဖစ္ေလ၏၊ ႏွီးေႏွာျခင္းေၾကာင့္ အကြၽမ္းဝင္ျခင္း ျဖစ္ေလ၏၊ အကြၽမ္းဝင္ျခင္း ေၾကာင့္ ရာဂစိတ္ သက္ဝင္ေလ၏၊ ထုိသားအမိ ႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ ရာဂ သက္ဝင္ ေသာစိတ္ ရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍ သိကၡာမခ် အားနည္းမႈကုိ ထင္စြာ မျပဳဘဲ ေမထုန္ အက်င့္ကုိ မွီဝဲကုန္၏။

ထုိအခါ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထုိင္ေနၾကကုန္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ဘုရား ဤသာဝတၴိျပည္၌ ရဟန္းႏွင့္ ရဟန္းမိန္းမ ျဖစ္ၾကသည့္ သားအမိႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ ဝါကပ္ေနၾကပါကုန္၏၊ ထုိသားအမိႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ အခ်င္းခ်င္း မျပတ္ ေတြ႕ျမင္လုိ ၾကပါကုန္၏၊ အမိကလည္း သားကုိ မျပတ္ေတြ႕ျမင္လုိပါ၏၊ သားကလည္း အမိကုိ မျပတ္ေတြ႕ျမင္လိုပါ၏၊ ထုိသားအမိႏွစ္ဦးတုိ႔ မျပတ္ေတြ႕ျမင္ျခင္းေၾကာင့္ ႏွီးေႏွာ ျခင္း ျဖစ္ပါ၏၊

ႏွီးေႏွာျခင္းေၾကာင့္ အကြၽမ္းဝင္ျခင္း ျဖစ္ပါ၏၊ အကြၽမ္းဝင္ျခင္းေၾကာင့္ ရာဂစိတ္ သက္ဝင္လာပါ၏၊ ထုိသားအမိ ႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ ရာဂသက္ဝင္ေသာ စိတ္ရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍ သိကၡာမခ် အားနည္းမႈကုိ ထင္စြာမျပဳဘဲ ေမထုန္အက်င့္ကုိ မွီဝဲၾကပါကုန္ ၏'' ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတုိ႔ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ထုိေယာက္်ားသည္ ''အမိသည္ သား၌ တပ္ႏွစ္သက္ျခင္း မျဖစ္ႏုိင္၊ သားသည္မူလည္း အမိ၌ တပ္ႏွစ္သက္ျခင္း မျဖစ္ႏုိင္'' ဟု ေအာက္ေမ့ မွတ္ထင္ေလသေလာ။

ရဟန္းတုိ႔ (ေလာက၌) မိန္းမ၏ အဆင္းကဲ့သုိ႔ စြဲမက္ေစတတ္ ႏွစ္သက္ေစတတ္ ယစ္မူးေစတတ္ ေႏွာင္ဖြဲ႔ေစတတ္ ေတြေဝေစတတ္၍၊ အတုမရွိေသာ ေယာဂကုန္ ရာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္ျခင္း၏ အႏၲရာယ္ကုိ ျပဳတတ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ အဆင္းကုိမွ်လည္း ငါမျမင္။

ရဟန္းတုိ႔ သတၱဝါတုိ႔သည္ မိန္းမအဆင္း၌ စြဲမက္ကုန္၏၊ မက္ေမာကုန္၏၊ ရစ္ပတ္ ကုန္၏၊ ေတြေဝကုန္၏၊ (စိတ္ျဖင့္) လႊမ္းမုိး ဝင္ေရာက္ကုန္၏၊ ထုိသတၱဝါတုိ႔သည္ မိန္းမတုိ႔၏ အဆင္းအလုိသုိ႔ အစဥ္ လုိက္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ရွည္စြာေသာ ကာလ ပတ္လံုး ပူေဆြးၾကရကုန္၏။

ရဟန္းတုိ႔ (ေလာက၌) မိန္းမ၏ အသံကဲ့သုိ႔။ပ။
အျခားတစ္ခုေသာ အသံကုိမွ်လည္း။ပ။
အျခား တစ္ခုေသာ အနံ႔ကုိမွ်လည္း။ပ။
အျခားတစ္ခုေသာ အရသာကုိမွ်လည္း။ပ။
ရဟန္းတုိ႔ မိန္းမ၏ အေတြ႕အထိ ကဲ့သုိ႔ စြဲမက္ေစတတ္ ႏွစ္သက္ေစတတ္ ယစ္မူး ေစတတ္ ေႏွာင္ဖြဲ႔ေစတတ္ ေတြေဝေစတတ္၍ အတုမရွိေသာ ေယာဂကုန္ရာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္ျခင္း၏ အႏၲရာယ္ကုိ ျပဳတတ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ အေတြ႕ အထိကုိမွ်လည္း ငါ မျမင္။

ရဟန္းတုိ႔ သတၱဝါတုိ႔သည္ မိန္းမ၏ အေတြ႕အထိ၌ စြဲမက္ကုန္၏၊ မက္ေမာကုန္၏၊ ရစ္ပတ္ကုန္၏၊ ေတြေဝကုန္၏၊ (စိတ္ျဖင့္) လႊမ္းမုိး ဝင္ေရာက္ကုန္၏၊ ထုိသတၱဝါ တုိ႔သည္ မိန္းမတုိ႔၏ အေတြ႕အထိ အလုိသုိ႔ အစဥ္ လုိက္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ရွည္စြာ ေသာ ကာလပတ္လံုး ပူေဆြးၾကရကုန္၏။

ရဟန္းတုိ႔ မိန္းမသည္ ...
သြားေနေသာ္လည္း ေယာက္်ား၏ စိတ္ကုိ ဆြဲေဆာင္၍ ထားႏုိင္၏၊
ရပ္ေနေသာ္လည္း၊
ထုိင္ေနေသာ္လည္း၊
အိပ္ေနေသာ္လည္း၊
ရယ္ရႊင္ေသာ္လည္း၊
စကားေျပာဆုိေသာ္လည္း၊
သီခ်င္းသီဆုိေသာ္လည္း၊
ငုိေသာ္လည္း၊
ဖူးဖူးေရာင္ေသာ္လည္း၊
ေသေသာ္လည္း ေယာက္်ား၏ စိတ္ကုိ သိမ္းက်ဳံးယူ၍ တည္၏။

ရဟန္းတုိ႔ ''မာရ္မင္း၏ ထက္ဝန္းက်င္ ေက်ာ့ကြင္း'' ဟု ေကာင္းစြာ ေျပာဆုိလုိသူ သည္ မာတုဂါမကုိသာလွ်င္ ''မာရ္မင္း၏ ထက္ဝန္းက်င္ ေက်ာ့ကြင္း'' ဟု ေျပာဆုိ ရာ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

(သတ္ျဖတ္အံ့ဟု) သန္လ်က္စြဲကုိင္သူႏွင့္ စကားေျပာဆုိရာ၏၊ ေျမဖုတ္ဘီလူးႏွင့္ ေသာ္လည္းစကား ေျပာဆုိရာ၏၊ ကုိက္သည္ရွိေသာ္ အသက္ ေသေစတတ္ေသာ ေႁမြကုိေသာ္လည္း ထိပါးကုိင္တြယ္ရာ၏၊ မာတုဂါမႏွင့္ တစ္ေယာက္ခ်င္းခ်င္း စကား မေျပာမဆုိရာသည္သာတည္း။

ထုိမိန္းမတုိ႔သည္ သတိလြတ္ကင္းေသာ ေယာက္်ားကုိ ...
ၾကည့္႐ႈျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ၿပဳံးရႊင္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ထုိမွတစ္ပါး မလံု႔တလံု ဝတ္ဆင္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
သာယာႏူးညံ့စြာ ေျပာဆုိျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း ေႏွာင္ဖြဲ႔တတ္ကုန္၏၊

ထုိမိန္းမ အေလာင္းေကာင္ကုိ ေသ၍ ဖူးဖူးေရာင္ထေနေသာ္လည္း မထိပါး မကုိင္ တြယ္အပ္သည္သာတည္း။ စိတ္ႏွလံုး ေပ်ာ္ေမြ႕ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အဆင္း အသံ အနံ႔ အရသာ အေတြ႕ ဟူေသာ ဤကာမဂုဏ္ ငါးပါးတုိ႔သည္ မိန္းမတုိ႔ ႐ုပ္၌ ထင္ကုန္၏။ ဝတၴဳကာမ ကိေလသာကာမတုိ႔ကုိ ပုိင္းျခား၍ မသိၾကကုန္သျဖင့္ ကာမတည္း ဟူေသာ ၾသဃ၌ ေမ်ာၾကရကုန္ေသာ ထုိသူတုိ႔အား သံသရာ၌ ကာလ ဂတိ ဘဝႀကီးငယ္ ဟူေသာ တရားတုိ႔သည္ ျခံရံကုန္၏။

ဝတၴဳကာမ ကိေလ သာကာမတုိ႔ကုိ ပုိင္းျခားသိျမင္၍ ေဘးရန္ တစ္စံုတစ္ရာ မရွိ ကုန္ဘဲ လွည့္လည္ကုန္ေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရကုန္သည္ ျဖစ္၍ စင္စစ္အားျဖင့္ ေလာက၌ တစ္ဖက္ကမ္း နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္ၾက ေလကုန္သတည္း။

၅ - မာတာပုတၱသုတ္၊ နီ၀ရဏသုတ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။55

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏိုးအပ္ ခဲယဥ္းသျဖင့္ ရအပ္ေသာ...

ပတၱကမၼသုတ္

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာအနာထပိဏ္သူေဌးအား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္ မူ၏-

ဒါယကာ ေလာက၌ အလိုရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏိုးအပ္ ခဲယဥ္းသျဖင့္ ရအပ္ ေသာ တရားတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိး တို႔တည္း။
အဘယ္ ေလးမ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ-

၁...
ငါ့အားတရားႏွင့္အညီ စည္းစိမ္တို႔သည္ ျဖစ္ေစကုန္ သတည္း။ ဤသည္ကား ေလာက၌ အလိုရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏိုးအပ္ ခဲယဥ္းသျဖင့္ ရအပ္ေသာ ပဌမတရားတည္း။

၂...
တရားႏွင့္အညီ စည္းစိမ္တို႔ကို ရ၍ အေဆြအမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ တကြ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ႏွင့္ တကြ ငါ့အား အၿခံအရံသည္ ေရာက္လာေစသတည္း။ ဤသည္ကား ေလာက၌ အလိုရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏိုးအပ္ ခဲယဥ္းသျဖင့္ ရအပ္ေသာ ဒုတိယ တရား တည္း။

၃...
တရားႏွင့္အညီ စည္းစိမ္တို႔ကို ရ၍ အေဆြအမ်ဳိးတို႔ႏွင့္တကြ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ႏွင့္ တကြ အၿခံအရံကို ရ၍ ၾကာျမင့္စြာ အသက္ရွည္လို၏၊ ရွည္ေသာ အသက္ကို ေစာင့္ေရွာက္လို၏။ ဤသည္ကား ေလာက၌ အလိုရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏိုး အပ္ ခဲယဥ္းသျဖင့္ ရအပ္ေသာ တတိယတရားတည္း။

၄...
တရားႏွင့္အညီ စည္းစိမ္တို႔ကို ရ၍ အေဆြအမ်ဳိးတို႔ႏွင့္တကြ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ ႏွင့္တကြ အၿခံအရံကို ရ၍ ၾကာျမင့္စြာ အသက္ရွည္၍ ရွည္ေသာ အသက္ကို ေစာင့္ေရွာက္၍ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရလို၏။ ဤသည္ကား ေလာက၌ အလိုရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏိုးအပ္ ခဲယဥ္းသျဖင့္ ရအပ္ေသာ စတုတၴတရားတည္း။

ဒါယကာ
ေလာက၌ အလိုရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏိုးအပ္ ခဲယဥ္းသျဖင့္ ရအပ္ေသာ တရားတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း။

ဒါယကာ ေလာက၌ အလိုရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏိုးအပ္ ခဲယဥ္းသျဖင့္ ရအပ္ ေသာ ဤ(အက်ဳိး) တရား ေလးမ်ဳိး တို႔ကို ရရန္ အေၾကာင္းတရား ေလးမ်ဳိးတို႔ ရွိကုန္၏၊

အဘယ္ ေလးမ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-

သဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၊
သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၊
စြန္႔ၾကဲမႈ 'စာဂ'ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၊
ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းတို႔တည္း။

သဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းဟူသည္ အဘယ္နည္း...
ဒါယကာ ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာ တပည့္သည္ သဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စံု၏ ''ထို ျမတ္စြာဘုရားသည္ အရဟံအစ ဘဂဝါအဆံုး ဂုဏ္ေတာ္အေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရား၏ 'အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ သဗၺညဳတဉာဏ္' ကို ယံုၾကည္၏။ ဒါယကာ ဤသည္ကို သဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းဟု ဆိုအပ္၏။

သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း ဟူသည္ အဘယ္နည္း...
ဒါယကာ ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ သူ႕အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ပ။ ေသအရက္ကို ေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။
ဒါယကာ ဤသည္ကို သီလႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း ဟု ဆိုအပ္၏။

စြန္႔ႀကဲျခင္း 'စာဂ'ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းဟူသည္ အဘယ္နည္း...
ဒါယကာ ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ ဝန္တိုျခင္းအညစ္အေၾကး ကင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ အိမ္၌ ေန၏၊ လြတ္လြတ္ စြန္႔ႀကဲ၏၊ ေဆးေၾကာ အပ္ေသာ လက္ရွိ၏၊ စြန္႔ၾကဲမႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊ အေတာင္းခံရန္ အသင့္ျဖစ္၏၊ ေပးကမ္းမႈ ခဲြေဝမႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏။ ဒါယကာ ဤသည္ကို စြန္႔ႀကဲျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းဟု ဆိုအပ္၏။

ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း ဟူသည္ အဘယ္နည္း...
ဒါယကာ မက္ေမာျခင္း 'အဘိဇၩာ' တည္းဟူေသာ ဝိသမေလာဘ ႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနသူသည္ မျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ျပဳ၏၊ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ခြၽတ္ယြင္း ေစ၏၊ မျပဳသင့္ေသာ အမႈကိုျပဳ၍ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ခြၽတ္ယြင္း ေစေသာ ေၾကာင့္ အၿခံအရံမွလည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာမွလည္းေကာင္း ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္စီး၏၊

ဒါယကာ ပ်က္စီးေစလိုျခင္း 'ဗ်ာပါဒ' ႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနသူသည္ မျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ျပဳ၏၊ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ခြၽတ္ယြင္းေစ၏၊ မျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ျပဳ၍ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ခြၽတ္ယြင္း ေစေသာေၾကာင့္ အၿခံအရံမွ လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာမွလည္းေကာင္း ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္စီး၏။

ဒါယကာ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ' ႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနသူသည္ မျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ျပဳ၏၊ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ခြၽတ္ယြင္းေစ၏၊ မျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ျပဳ၍ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ခြၽတ္ယြင္းေစေသာေၾကာင့္ အၿခံအရံမွ လည္း ေကာင္း၊ ခ်မ္းသာမွလည္းေကာင္း ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီး၏။

ဒါယကာ ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း 'ဥဒၶစၥ' ေနာင္တ ပူပန္ျခင္း 'ကုကၠဳစၥ' ႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနသူသည္ မျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ျပဳ၏၊ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ခြၽတ္ယြင္းေစ၏၊ မျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ျပဳ၍ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ခြၽတ္ယြင္း ေစေသာေၾကာင့္ အၿခံအရံမွ လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာမွ လည္းေကာင္း ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္စီး၏။

ဒါယကာ မေဝခဲြႏိုင္ျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ' ႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနသူသည္ မျပဳသင့္ ေသာ အမႈကို ျပဳ၏၊ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ခြၽတ္ယြင္းေစ၏၊ မျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ျပဳ၍ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကို ခြၽတ္ယြင္း ေစေသာေၾကာင့္ အၿခံအရံမွ လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာမွ လည္းေကာင္း ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္စီး၏။

ဒါယကာ ထို အရိယာတပည့္သည္ ''မက္ေမာျခင္း 'အဘိဇၩာ' ဟူေသာ ဝိသမ ေလာဘသည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းတည္း'' ဟု သိ၍ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ မက္ေမာျခင္း 'အဘိဇၩာ' ဟူေသာ ဝိသမေလာဘကို ပယ္စြန္႔၏၊ ''ပ်က္စီးေစလိုျခင္း 'ဗ်ာပါဒ'သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းတည္း''ဟု သိ၍ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဗ်ာပါဒကို ပယ္စြန္႔၏၊

''ေလးလံထိုင္းမႈိင္းျခင္း ထိနမိဒၶသည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းတည္း'' ဟု သိ၍ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ'ကို ပယ္စြန္႔၏၊

''ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း 'ဥဒၶစၥ' ေနာင္တ ပူပန္ျခင္း 'ကုကၠဳစၥ'သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴး ေၾကာင္းတည္း'' ဟု သိ၍ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း 'ဥဒၶစၥ' ေနာင္တပူပန္ျခင္း 'ကုကၠဳစၥ'ကို ပယ္စြန္႔၏၊

''မေဝခဲြႏိုင္ျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ' သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းတည္း''ဟု သိ၍ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းျဖစ္ေသာ မေဝခဲြႏိုင္ျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ' ကို ပယ္စြန္႔၏။

ဒါယကာ အၾကင္ အခါ၌ အရိယာ တပည့္သည္ ''မက္ေမာျခင္း 'အဘိဇၩာ'ဟူေသာ ဝိသမေလာဘသည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္း တည္း'' ဟု သိ၍ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ အဘိဇၩာ ဟူေသာ ဝိသမေလာဘကို ပယ္စြန္႔ၿပီး ျဖစ္၏၊ ''ပ်က္စီးေစလိုျခင္း 'ဗ်ာပါဒ' သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းတည္း''ဟု သိ၍ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္း ျဖစ္ေသာပ်က္စီး ေစလိုျခင္း 'ဗ်ာပါဒ' ကို ပယ္ၿပီး ျဖစ္၏၊ ''ေလးလံထိုင္းမႈိင္းျခင္း ထိနမိဒၶသည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းတည္း'' ဟု သိ၍ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ေလးလံ ထိုင္းမႈိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ' ကို ပယ္ၿပီး ျဖစ္၏၊ ''ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း 'ဥဒၶစၥ' ေနာင္တပူပန္ျခင္း 'ကုကၠဳစၥ'သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္း တည္း''ဟု သိ၍ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း 'ဥဒၶစၥ' ေနာင္တပူပန္ျခင္း 'ကုကၠဳစၥ' ကို ပယ္ၿပီးျဖစ္၏၊ ''မဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ'သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းတည္း''ဟု သိ၍ စိတ္၏ ညစ္ညဴး ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ'ကို ပယ္ၿပီး ျဖစ္၏။

ဒါယကာ ထိုအခါ ဤသို႔ေသာ အရိယာတပည့္ကို ႀကီးေသာ ပညာရွိသူ ျပန္႔ေျပာ ေသာ ပညာရွိသူ ထင္ရွားစြာ ျမင္တတ္ေသာ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုသူဟူ၍ ဆိုအပ္၏။ ဒါယကာ ဤသည္ကို ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းဟူ၍ ဆိုအပ္၏။

ဒါယကာ ေလာက၌ အလိုရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏိုးအပ္ ခဲယဥ္းသျဖင့္ ရအပ္ေသာ ဤ(အက်ဳိး) တရားေလးမ်ဳိး တို႔ကို ရရန္ ဤ(အေၾကာင္း)တရား ေလးမ်ဳိးတို႔သည္ ရွိကုန္၏။

ဒါယကာ ထို အရိယာတပည့္သည္ လက္႐ံုးအားကိုး ဆည္းပူး၍ ေခြၽးဒီးဒီးက် ျဖစ္ေစအပ္ကုန္ေသာ တရားႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ တရားသျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ ထႂကြလုံ႔လျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ စည္းစိမ္တို႔ျဖင့္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အမႈ ေလးမ်ဳိးတို႔ကို ျပဳတတ္၏။

အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
ဒါယကာ ဤေလာက၌ အရိယာတပည့္သည္ လက္႐ံုးအားကိုး ဆည္းပူး၍ ေခြၽးဒီးဒီးက် ျဖစ္ေစအပ္ကုန္ေသာ တရားႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ တရားသျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ ထႂကြလုံ႔လျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ စည္းစိမ္တို႔ျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ခ်မ္းသာေစ၏၊ ႏွစ္သက္ေစ၏၊ ခ်မ္းသာကို ေကာင္းစြာ ေဆာင္၏၊ အမိ အဖတို႔ကို ခ်မ္းသာေစ၏၊ ႏွစ္သက္ေစ၏၊ ခ်မ္းသာကို ေကာင္းစြာ ေဆာင္၏၊ သားမယား ကြၽန္အမႈလုပ္ ေယာက်္ားတို႔ကို ခ်မ္းသာ ေစ၏၊ ႏွစ္သက္ေစ၏၊ ခ်မ္းသာကို ေကာင္းစြာ ေဆာင္၏၊ ေဆြ မ်ဳိးခင္ပြန္းတို႔ကို ခ်မ္းသာေစ၏၊ ႏွစ္သက္ေစ၏၊ ခ်မ္းသာကို ေကာင္းစြာ ေဆာင္၏။ ဤသည္ကား ထို အရိယာတပည့္၏ ပဌမ သင့္ေသာ အေၾကာင္းသို႔ ေရာက္ေသာ၊ သင့္ေသာ အရာသို႔ ေရာက္ေသာ၊ သင့္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ သံုးေဆာင္ အပ္ေသာ စည္းစိမ္ျဖစ္၏။

ဒါယကာ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား အရိယာတပည့္သည္ လက္႐ံုးအားကိုး ဆည္းပူး၍ ေခြၽးဒီးဒီးက် ျဖစ္ေစအပ္ ကုန္ေသာ တရားႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ တရားသျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ ထႂကြလုံ႔လျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာတို႔ျဖင့္ မီးေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ေရေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ မင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ခိုးသူေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္အပ္သူ အေမြခံဆိုးတို႔ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ကုန္ေသာ ထိုသို႔ သေဘာရွိကုန္ေသာ ေဘးရန္တို႔၌ ထက္ဝန္းက်င္မွ ပိတ္ဆို႔၍ ျဖစ္၏၊ မိမိကိုယ္ကို ခ်မ္းသာေအာင္ ျပဳ၏။ ဤ သည္ကား ထို အရိယာတပည့္၏ ဒုတိယသင့္ေသာ အေၾကာင္းသို႔ ေရာက္ေသာ၊ သင့္ေသာ အရာသို႔ ေရာက္ေသာ၊ သင့္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ သံုးေဆာင္ အပ္ေသာ စည္းစိမ္ျဖစ္၏။

ဒါယကာ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား အရိယာတပည့္သည္ လက္႐ံုးအားကိုး ဆည္းပူး၍ ေခြၽးဒီးဒီးက် ျဖစ္ေစအပ္ကုန္ေသာ တရားႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ တရားသျဖင့္ ရအပ္ ကုန္ေသာ ထႂကြလုံ႔လျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ စည္းစိမ္တို႔ျဖင့္ အေဆြ အမ်ဳိးအား ျပဳအပ္ေသာ ပူေဇာ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ဧည့္သည္တို႔အား ျပဳအပ္ေသာ ပူေဇာ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ေရွး၌ ေသၿပီးေသာ အေဆြအမ်ဳိးတို႔အား ျပဳအပ္ေသာ ပူေဇာ္ျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ မင္းအား ျပဳအပ္ေသာ ပူေဇာ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း နတ္အား ျပဳအပ္ေသာ ပူေဇာ္ျခင္းကို လည္းေကာင္း ဤသို႔ ပူေဇာ္ျခင္း (ဗလိ) ငါးမ်ဳိးကို ျပဳတတ္၏။ ဤသည္ကား ထို အရိယာ တပည့္၏ တတိယသင့္ေသာ အေၾကာင္းသို႔ ေရာက္ေသာ၊ သင့္ေသာ အရာသို႔ ေရာက္ေသာ၊ သင့္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ သံုးေဆာင္အပ္ေသာ စည္းစိမ္ျဖစ္၏။

ဒါယကာ ေနာက္ တစ္မ်ဳိးကား အရိယာတပည့္သည္ လက္႐ံုးအားကိုး ဆည္းပူး၍ ေခြၽးဒီးဒီးက် ျဖစ္ေစအပ္ ကုန္ေသာ တရားႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ တရားသျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ ထႂကြလုံ႔လျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ စည္းစိမ္တို႔ျဖင့္ မာန္ယစ္ျခင္း ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းမွ ၾကဥ္ကုန္ေသာ၊ သည္းခံျခင္း, ေကာင္းေသာ အမႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ ျခင္း၌ တည္ကုန္ေသာ၊ တစ္ေယာက္တည္းေသာ မိမိကိုယ္ကို ဆံုးမ ကုန္ေသာ၊ တစ္ခုတည္းေသာ မိမိစိတ္ကို (ကိေလသာမွ) ၿငိမ္းေစကုန္ေသာ၊ တစ္ခုတည္း ေသာ မိမိစိတ္ကို (ကိေလသ ပရိနိဗၺာန္အားျဖင့္) ၿငိမ္းေအးေစကုန္ေသာ သေဘာရွိသည့္ သမဏျဗာဟၼဏတို႔၌ အထက္ အထက္ဘံု တို႔သို႔ သြားေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ၊ နတ္ျပည္၏ အစီးအပြါး ျဖစ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာက်ဳိးရွိေသာ၊ ေကာင္းျမတ္ ေသာ အာ႐ံုကို ျဖစ္ေစ တတ္ေသာ ျမတ္ေသာ အလွဴကို ျဖစ္ေစ၏။ ဤသည္ကား ထို အရိယာတပည့္၏ စတုတၴသင့္ေသာ အေၾကာင္းသို႔ ေရာက္ေသာ၊ သင့္ေသာ အရာသို႔ ေရာက္ေသာ၊ သင့္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ သံုးေဆာင္ အပ္ေသာ စည္းစိမ္ ျဖစ္၏။

ဒါယကာ အရိယာတပည့္သည္ လက္႐ံုးအားကိုး ဆည္းပူး၍ ေခြၽးဒီးဒီးက် ျဖစ္ေစ အပ္ကုန္ေသာ တရားႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ တရားသျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ ထႂကြ လုံ႔လျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ စည္းစိမ္တို႔ျဖင့္ ဤေလးမ်ဳိးကုန္ေသာ ေလ်ာက္ပတ္ ကုန္ေသာ အမႈတို႔ကို ျပဳတတ္၏။ ဒါယကာ မည္သည့္ပုဂၢဳိလ္အားမဆို ဤေလ်ာက္ပတ္ေသာ အမႈေလးမ်ဳိးတို႔ကို ပယ္ထား၍ စည္းစိမ္တို႔သည္ ကုန္ခန္း ျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္အံ့၊ ဒါယကာ ဤစည္းစိမ္တို႔ကို မသင့္ေသာ အေၾကာင္းသို႔ ေရာက္ေသာ၊ မေလ်ာ္ေသာ အရာသို႔ ေရာက္ေသာ၊ မသင့္ေသာ အေၾကာင္း အားျဖင့္ သံုးေဆာင္အပ္ေသာ စည္းစိမ္တို႔ဟူ၍ ဆိုအပ္ကုန္၏။

ဒါယကာ မည္သည့္ ပုဂၢဳိလ္အားမဆို ဤေလ်ာက္ပတ္ေသာ အမႈေလးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ စည္းစိမ္တို႔သည္ ကုန္ခန္းျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္အံ့၊ ဒါယကာ ဤစည္းစိမ္တို႔ကို သင့္ေသာ အေၾကာင္းသို႔ ေရာက္ေသာ၊ သင့္ေသာ အရာသို႔ ေရာက္ေသာ၊ သင့္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ သံုးေဆာင္အပ္ေသာ စည္းစိမ္တို႔ဟူ၍ ဆိုအပ္ ကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ငါသည္ စည္းစိမ္တို႔ကို သံုးေဆာင္ခဲ့ၿပီ၊ (မိဘတို႔ကို) လုပ္ေကြၽးခဲ့ၿပီ၊ (သား မယားတို႔ကို) ေမြးျမဴခဲ့ၿပီ၊ ေဘးရန္တို႔ကို လြန္ေျမာက္ခဲ့ၿပီ၊ အထက္နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အလွဴကို ေပးလွဴခဲ့ၿပီ၊ ထို႔ျပင္ ငါးမ်ဳိးေသာ ပူေဇာ္မႈကိုလည္း ျပဳခဲ့ၿပီ၊ သီလရွိကုန္ (ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလံုးကို) ေစာင့္သံုးကုန္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးသူတို႔အား လုပ္ေကြၽးခဲ့ၿပီ။

အိမ္၌ေနေသာ ပညာရွိသူသည္ အၾကင္ အက်ဳိးငွါ စည္းစိမ္တို႔ကို အလိုရွိရာ၏၊ ထို အက်ဳိးသည္ ငါ့အား အစဥ္ေရာက္ၿပီ၊ ေနာင္တစ္ဖန္ မပူပန္ေစတတ္ေသာ အမႈကို ငါသည္ ျပဳခဲ့ၿပီ။ ထို အျခင္းအရာ ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ေသာ လူသတၱဝါသည္ အရိယာတို႔၏တရား၌ တည္၏၊ အရိယာတို႔၏တရား၌ တည္ေသာ သူကို ဤဘဝ၌ပင္လွ်င္ ခ်ီးမြမ္းအပ္ကုန္၏၊ တမလြန္ဘဝဝယ္ နတ္ျပည္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ရ ေလသတည္း။ 61

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အကြၽႏု္ပ္သည္ အိုမင္းပါၿပီ...

ပိဂႋယမာဏဝပုစၧာ...

ပိဂႋယသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...
အကြၽႏု္ပ္သည္ အိုမင္းပါၿပီ၊ အားနည္းပါၿပီ၊ ႐ုပ္အဆင္း ယုတ္ေလ်ာ့ပါၿပီ၊ မ်က္စိမ်ား မၾကည္လင္ေတာ့ပါ၊ နားေကာင္းေကာင္း မၾကားေတာ့ပါ၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္ ဘုရား တရားကို မ်က္ေမွာက္ မျပဳရမီ အၾကား၌သာလွ်င္ ေတြေဝလ်က္ မပ်က္ စီးလိုပါ၊ ဤေနရာ၌ ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈကို ပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္ေသာ အၾကင္ တရားကို အကြၽႏု္ပ္ သိလိုပါ၏၊ ထုိတရား ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါေလာ့။ 1

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏...
ပိဂႋယ ေမ့ေလ်ာ့ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ ႐ုပ္တို႔ေၾကာင့္ ပင္ပန္းသည္တို႔ကို ျမင္၍ ႐ုပ္တို႔ေၾကာင့္ပင္ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီး ရကုန္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ မေမ့ မေလ်ာ့မူ၍ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္၌ မျဖစ္ျခင္းငွါ ႐ုပ္ကို စြန္႔ပယ္ေလေလာ့။2

ပိဂႋယသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...
ေလာကဝယ္ တူ႐ူ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ အေထာင့္အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာ အထက္ အရပ္ ေအာက္အရပ္ မ်က္ႏွာဟူေသာ ဤအရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာတို႔၌ အသွ်င္ ဘုရားသည္ မျမင္ရ မၾကားရ မေရာက္ရ မသိရေသာ တရားတစ္စံု တစ္ခုမွ် မရွိပါ၊ ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈကို ပယ္စြန္႔ရာျဖစ္ေသာ အၾကင္တရားကို အကြၽႏု္ပ္ သိရာပါ၏၊ ထုိတရားကို ေဟာၾကားေတာ္ မူပါေလာ့။ 3

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏...
ပိဂႋယ တဏွာသည္ ႏွိပ္စက္ ဖ်က္ဆီးအပ္ကုန္ေသာေၾကာင့္ (ဇာတိစသည္ျဖင့္) ပူပန္ျခင္း ရွိကုန္ေသာ အိုျခင္းျဖင့္ ႏွိပ္စက္အပ္ကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔ကို သင္ေတြ႕ ျမင္ေနရ၏၊ ပိဂႋယ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ မေမ့မေလ်ာ့မူ၍ ဘဝသစ္၌ တစ္ဖန္ မျဖစ္ျခင္းငွါ တဏွာကို စြန္႔ပယ္ေလေလာ့။ 4

၁၆ - ပိဂႋယမာဏဝပုစၧာ၊ ပါရာယန၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ကြ်န္းဆိုသည္မွာ...

ကပၸမာဏဝပုစၧာ ...

ကပၸသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...

ျမတ္စြာဘုရား ျဖစ္ေပၚေနေသာ မ်ားေသာ ေဘးရွိေသာ ၾသဃေလးျဖာ သံသရာ အလယ္၌ တည္ကုန္ေသာ အိုျခင္း ေသျခင္းသည္ ႏွိပ္စက္အပ္ကုန္ေသာ သူတို႔၏ (မွီခိုရာ) ကြၽန္းကို ေဟာေတာ္မူပါေလာ့၊ အသွ်င္ဘုရားသည္ ဆင္းရဲတစ္ဖန္ မျဖစ္ႏိုင္ရာေသာ ဤကြၽန္းကို အကြၽႏု္ပ္အား မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါေလာ့။ 1

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏...
ကပၸ ျဖစ္ေပၚေနေသာ မ်ားေသာ ေဘးရွိေသာ ၾသဃေလးျဖာ သံသရာ အလယ္၌ တည္ကုန္ေသာ အိုျခင္း ေသျခင္း သည္ ႏွိပ္စက္အပ္ကုန္ေသာ သူတို႔၏ (မွီခိုရာ) ကြၽန္းကို သင့္အား ငါဘုရား ေဟာအံ့။ 2

မွီခိုရာ ကြၽန္းသည္ ေၾကာင္းၾကမႈမရွိ၊ တဏွာဒိ႒ိတို႔ျဖင့္ စြဲလမ္းယူရာ မဟုတ္၊ ဤကြၽန္းမွတစ္ပါး အျခား ကြၽန္းမရွိ၊ အိုျခင္း ေသျခင္း၏ ကုန္ရာျဖစ္ေသာ ထုိကြၽန္းကို နိဗၺာန္ဟူ၍ ငါဆို၏။ 3

ေအာက္ေမ့မႈ 'သတိ' ရွိေသာ အၾကင္သူတို႔သည္ ထုိနိဗၺာန္ကြၽန္းကို သိျခင္းေၾကာင့္
တရားကို ျမင္ၿပီးသူ ကိေလသာ မီးၿငိမ္းသူ ျဖစ္ကုန္၏၊ ထုိသူတို႔သည္ မာရ္၏ ေနာက္လိုက္ မဟုတ္ေတာ့ကုန္၊ မာရ္၏ အလုပ္အေကြၽး မဟုတ္ေတာ့ကုန္။ 4

၁ဝ - ကပၸမာဏဝပုစၧာ၊ ပါရာယန၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သရက္သီးႏွင့္တူေသာ ပုဂၢိဳလ္ေလးေယာက္...

စတုကၠပုဂၢလပညတ္

ထိုမာတိကာပုဒ္၌
သရက္သီးႏွင့္တူေသာ ပုဂၢိဳလ္ေလးေယာက္တို႔သည္ အဘယ္တို႔နည္း...

စိမ္းလ်က္ မွည့္ေရာင္ရွိေသာ သရက္သီး၊ မွည့္လ်က္ စိမ္းေရာင္ရွိေသာ သရက္သီး၊ စိမ္းလ်က္ စိမ္းေရာင္ ရွိေသာ သရက္သီး၊ မွည့္လ်က္ မွည့္ေရာင္ရွိေသာ သရက္ သီးဟူ၍ သရက္သီးတို႔သည္ ေလးမ်ဳိးရွိကုန္၏၊

ဤ အတူပင္လွ်င္ သရက္သီးႏွင့္ တူေသာ ဤပုဂၢိဳလ္ေလးေယာက္တို႔သည္ ေလာက၌ ထင္ရွားရွိကုန္၏၊

ေလးေယာက္တို႔ဟူသည္ အဘယ္တို႔နည္း၊

၁... စိမ္းလ်က္ မွည့္ေရာင္ရွိေသာ သရက္သီးႏွင့္တူေသာပုဂၢိဳလ္၊
၂... မွည့္လ်က္ စိမ္းေရာင္ရွိေသာ သရက္သီးႏွင့္တူေသာ ပုဂၢိဳလ္၊
၃... စိမ္းလ်က္ စိမ္းေရာင္ရွိေသာ သရက္သီးႏွင့္ တူေသာ ပုဂၢိဳလ္၊
၄... မွည့္လ်က္ မွည့္ေရာင္ရွိေသာ သရက္သီးႏွင့္တူေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တည္း။

၁...
အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္သည္ စိမ္းလ်က္ မွည့္ေရာင္ရွိေသာ သရက္သီးႏွင့္ တူသ နည္း၊ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ ေရွ႕သို႔တက္ျခင္း၊ ေနာက္သို႔ဆုတ္ျခင္း၊ တူ႐ူၾကည့္ျခင္း၊ တေစာင္းၾကည့္ျခင္း၊ ေကြးျခင္း၊ ဆန္႔ျခင္း၊ ဒုကုဋ္ သပိတ္ သကၤန္း ဝတ္႐ံုယူေဆာင္ျခင္းသည္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရွိ၏၊ ထိုၾကည္ညိဳ ဖြယ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤေလာဘၾကဥ္ေသာ ခႏၶာငါးပါးသည္ကား ဆင္းရဲတည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ေသာ အတုိင္း မသိ၊ ''ဤေလာဘသည္ကား ဆင္းရဲ ျဖစ္ေၾကာင္းတည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ေသာအတုိင္း မသိ၊ ''ဤနိဗၺာန္သည္ကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာတည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ေသာ အတုိင္းမသိ၊ ''ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးသည္ကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ ေသာအတုိင္း မသိ၊ ဤသို႔ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရွိလ်က္ အမွန္တရား မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ စိမ္းလ်က္မွည့္ ေရာင္ရွိေသာ သရက္သီးႏွင့္ တူ၏၊

ထိုသရက္သီးသည္ စိမ္းလ်က္ မွည့္ေရာင္ရွိသကဲ့သို႔ ဤသို႔ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရွိလ်က္
အမွန္တရားကုိ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ထိုသရက္သီးႏွင့္ တူ၏ဟူ၍ မွတ္အပ္၏။

အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္သည္ မွည့္လ်က္ စိမ္းေရာင္ရွိေသာ သရက္သီးႏွင့္ တူသ နည္း၊ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ ေရွ႕သို႔တက္ျခင္း၊ ေနာက္သို႔ဆုတ္ျခင္း၊ တူ႐ူၾကည့္ျခင္း၊ တေစာင္းၾကည့္ျခင္း၊ ေကြးျခင္း၊ ဆန္႔ျခင္း၊ ဒုကုဋ္ သပိတ္ သကၤန္းဝတ္႐ံု ယူေဆာင္ျခင္းသည္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ မရွိ၊ ထိုၾကည္ညိဳဖြယ္ မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤေလာဘၾကဥ္ေသာ ခႏၶာငါးပါးသည္ကား ဆင္းရဲတည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ေသာအတုိင္း သိ၏၊ ''ဤေလာဘသည္ကား ဆင္းရဲျဖစ္ေၾကာင္းတည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ေသာအတုိင္းသိ၏၊ ''ဤနိဗၺာန္သည္ကား ဆင္းရဲ ခ်ဳပ္ရာတည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ေသာအတုိင္း သိ၏၊ ''ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးသည္ကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္သို႔ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ေသာအတုိင္းသိ၏၊ ဤသို႔ ၾကည္ညိဳဖြယ္ မရွိဘဲ အမွန္တရားကုိ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ မွည့္လ်က္ စိမ္းေရာင္ ရွိေသာသရက္သီးႏွင့္ တူ၏၊

ထိုသရက္သီးသည္ မွည့္လ်က္ စိမ္းေရာင္ ရွိသကဲ့သို႔ ဤသို႔ ၾကည္ညိဳဖြယ္မရွိဘဲ
အမွန္တရားသိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ထိုသရက္သီးႏွင့္ တူ၏ဟူ၍ မွတ္အပ္၏။

၃...
အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္သည္ စိမ္းလ်က္ စိမ္းေရာင္ရွိေသာ သရက္သီးႏွင့္ တူသနည္း၊ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ ေရွ႕သို႔တက္ျခင္း၊ ေနာက္သို႔ ဆုတ္ျခင္း၊ တူ႐ူၾကည့္ျခင္း၊ တေစာင္းၾကည့္ျခင္း၊ ေကြးျခင္း၊ ဆန္႔ျခင္း၊ ဒုကုဋ္ သပိတ္ သကၤန္း ဝတ္႐ံု ယူေဆာင္ျခင္းသည္လည္း ၾကည္ညိဳဖြယ္ မရွိ၊ ထိုၾကည္ညိဳဖြယ္ မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤေလာဘၾကဥ္ေသာ ခႏၶာငါးပါး သည္ကား ဆင္းရဲတည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ေသာအတုိင္း မသိ။ပ။ ''ဤမဂၢင္ ရွစ္ပါးသည္ကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ေသာအတုိင္း မသိ၊ ဤသို႔ ၾကည္ညိဳဖြယ္လည္း မရွိ၊ အမွန္တရား ကုိလည္း မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ စိမ္းလ်က္ စိမ္းေရာင္ရွိေသာ သရက္သီး ႏွင့္တူ၏၊

ထိုသရက္သီးသည္ စိမ္းလ်က္ စိမ္းေရာင္ရွိသကဲ့သို႔ ဤသို႔ ၾကည္ညိဳဖြယ္လည္း မရွိ၊ အမွန္တရားကုိလည္း မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ထိုသရက္သီးႏွင့္ တူ၏ဟူ၍ မွတ္အပ္၏။

၄...
အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္သည္ မွည့္လ်က္ မွည့္ေရာင္ရွိေသာ သရက္သီးႏွင့္ တူသနည္း၊ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာပုဂၢိဳလ္၏ ေရွ႕သို႔တက္ျခင္း၊ ေနာက္သို႔ ဆုတ္ျခင္း၊ တူ႐ူၾကည့္ျခင္း၊ တေစာင္းၾကည့္ျခင္း၊ ေကြးျခင္း၊ ဆန္႔ျခင္း၊ ဒုကုဋ္သပိတ္သကၤန္း ဝတ္႐ံုယူေဆာင္ျခင္းသည္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရွိ၏၊ ထိုၾကည္ညိဳ ဖြယ္ ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤေလာဘၾကဥ္ေသာ ခႏၶာငါးပါးသည္ကား ဆင္းရဲ တည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ေသာ အတုိင္း သိ၏။ပ။ ''ဤမဂၢင္ရွစ္ပါးသည္ကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟူ၍ ဟုတ္မွန္ေသာအတုိင္း သိ၏၊ ဤသို႔ ၾကည္ညိဳဖြယ္လည္းရွိ အမွန္တရားကုိလည္း သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ မွည့္လ်က္ မွည့္ေရာင္ရွိေသာ သရက္သီးႏွင့္ တူ၏၊

ထိုသရက္သီးသည္ မွည့္လ်က္ မွည့္ေရာင္ရွိ သကဲ့သို႔ ဤသို႔ ၾကည္ညိဳဖြယ္လည္းရွိ အမွန္တရားကုိလည္းသိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ထိုသရက္သီးႏွင့္ တူ၏ဟူ၍ မွတ္အပ္၏။ 159

ေလာက၌ ထင္ရွားရွိေသာ သရက္သီးႏွင့္ တူေသာ ပုဂၢိဳလ္ေလးေယာက္တို႔သည္ ဤသည္တို႔ေပတည္း။

၄ - စတုကၠပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ပုဏၰားႏွစ္ေယာက္ တို႔သည္...

ပဌမ ေဒြျဗာဟၼဏသုတ္

ထိုအခါ ဖြားျမင္သည္မွ အသက္တစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ရွိ၍ အိုမင္း ႀကီးျမင့္ အရြယ္ရင့္ ကာ ဆင့္ဆင့္လြန္ေျမာက္ အဆံုးအရြယ္သို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ ပုဏၰားႏွစ္ေယာက္ တို႔သည္ ျမတ္စြာ ဘုရား အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကကုန္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆိုၾက ကုန္၏၊

ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္စကားကို ေျပာဆိုၿပီးဆံုးေစ၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာ ဘုရားအား-
''အသွ်င္ေဂါတမ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ဖြားျမင္သည္မွ အသက္တစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ပင္ ရွိၾက၍ အိုမင္း ႀကီးျမင့္ အရြယ္ရင့္ကာ ဆင့္ဆင့္လြန္ေျမာက္ အဆံုးအရြယ္သို႔ ေရာက္ၾကပါကုန္ၿပီ၊ ထို အကြၽႏု္ပ္တို႔ကား ဒုဂၢတိေဘးမွ ေစာင့္ေရွာက္ တားျမစ္ ေၾကာင္း ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ကိုမူ မျပဳလုပ္ၾကရ ပါကုန္ေသး၊ အသွ်င္ ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္တို႔အား ရွည္ၾကာေလးျမင့္ အစီးအပြါးရွိျခင္း ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္ ရာေသာ သြန္သင္ ဆံုးမျခင္း ျဖင့္ သြန္သင္ ဆံုးမေတာ္မူပါ'' ဟု ေလွ်ာက္ထားၾက ကုန္၏။

ပုဏၰားတို႔ သင္တို႔သည္ ဖြားျမင္သည္မွ အသက္တစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ရွိကုန္၍ အိုမင္း ႀကီးျမင့္ အရြယ္ရင့္ကာ ဆင့္ဆင့္လြန္ေျမာက္ အဆံုးအရြယ္သို႔ စင္စစ္ ေရာက္ၾက ကုန္၏။ သင္တို႔သည္ ဒုဂၢတိေဘးမွ ေစာင့္ေရွာက္ တားျမစ္ေၾကာင္း ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ကိုမူ မျပဳလုပ္ၾကရကုန္ေသး၊ ပုဏၰားတို႔ အိုျခင္း နာျခင္း ေသျခင္းသည္ ဤသတၱေလာကကို အဆင့္ဆင့္ ပို႔ေဆာင္အပ္၏။ ပုဏၰားတို႔ အိုျခင္း နာျခင္း ေသျခင္းသည္ သတၱေလာကကို ဤသို႔ အဆင့္ဆင့္ ပို႔ေဆာင္အပ္သည္ ရွိေသာ္ ဤမ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ကိုယ္ျဖင့္ေစာင့္စည္းျခင္း၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ေစာင့္စည္းျခင္း၊ စိတ္ျဖင့္ ေစာင့္စည္းျခင္းသည္ တမလြန္ဘဝသို႔ ေျပာင္းသြားသူ၏ ခိုကိုးရာ ပုန္းေအာင္းရာ မွီခိုရာ ကိုးကြယ္ရာ လဲေလ်ာင္းရာ ျဖစ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

(အို နာ ေသေရး ဒုကၡေဘးတို႔သည္) ဇီဝိတိေႁႏၵကို အဆင့္ဆင့္ ပို႔ေဆာင္အပ္၏၊ (သတၱဝါတို႔၏) အသက္သည္ တိုေတာင္းလွ၏၊ အိုျခင္းတရားသည္ အဆင့္ဆင့္ ပို႔ေဆာင္ အပ္ေသာ သတၱဝါအား ကိုးကြယ္ရာတို႔ မည္သည္ မရွိႏိုင္ကုန္၊ ေသျခင္း တရား၌ ဤမည္ေသာ ေဘးကို (ပညာမ်က္စိျဖင့္) ျမင္ေအာင္ ႐ႈလ်က္ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္စြမ္းႏိုင္ေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈ တို႔ကို ျပဳရာသတည္း။

ဤမ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ...
ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ ေစာင့္စည္းျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊
အသက္ဝိညာဥ္ ရွင္ေနစဥ္ ေကာင္းမႈကို ျပဳျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊
တမလြန္ေလာကသို႔ ေျပာင္းသြားသူအား ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္သတည္း။52

၁ - ပဌမ ေဒြျဗာဟၼဏသုတ္၊ ျဗာဟၼန၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သင္းခြဲျခင္း သတ္ရန္ၾကံျခင္း စသည္ျဖင့္...

အာယာစန၀ဂ္-မွ...

ရဟန္းတို႔ ပုဂၢဳိလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔၌ (သင္းခြဲျခင္း သတ္ရန္ ၾကံျခင္းစသည္ျဖင့္) မွားေသာ အက်င့္ကို ျပဳက်င့္ေသာ မလိမၼာေသာ မိုက္ေသာ သူယုတ္*သည္ တူးၿဖဳိ ဖ်က္ဆီး အပ္ေသာ မိမိကိုယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ ေနသည္ မည္၏၊ အျပစ္ရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ ပညာရွိတို႔ စြပ္စြဲ ကဲ့ရဲ႕ထိုက္သူလည္း ျဖစ္၏၊ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈကိုလည္း ျဖစ္ပြါးေစ၏။

အဘယ္ ႏွစ္မ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-
ျမတ္စြာဘုရား လည္းေကာင္း၊
ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သာဝက လည္းေကာင္းတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤပုဂၢဳိလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔၌ (သင္းခြဲျခင္း သတ္ရန္ ၾကံျခင္းစသည္ျဖင့္) မွား ေသာ အက်င့္ကို ျပဳက်င့္ေသာ မလိမၼာေသာ မိုက္ေသာ သူယုတ္သည္ တူးၿဖဳိ ဖ်က္ဆီးအပ္ေသာ မိမိကိုယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနသည္ မည္၏၊ အျပစ္ရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ ပညာရွိတို႔ စြပ္စြဲ ကဲ့ရဲ႕ထိုက္သူလည္း ျဖစ္၏၊ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈကို လည္း ျဖစ္ပြါးေစ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။138


အာယာစန၀ဂ္-မွ၊ ဒုကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

*။ ေဒဝဒတ္ႏွင့္ ေကာကာလိက စသည္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

မာနကာမသုတ္...

မာနကာမသုတ္...

သာဝတၳိနိဒါန္း

ထိုနတ္သားသည္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ကာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ ပါး၌ ဤဂါထာကို ေလွ်ာက္၏-

''ဤေလာက၌ ေထာင္လႊားမႈ 'မာန'ကို လိုလားသူအား တည္ၾကည္မႈႏွင့္ စပ္ေသာ ဆံုးမေၾကာင္းတရားသည္ မရွိႏိုင္၊ တည္ၾကည္မႈ မရွိသူအား သစၥာေလးပါးကို သိေသာ မဂ္ဉာဏ္သည္ မရွိႏိုင္၊ ေတာ၌ တစ္ေယာက္တည္း ေနလ်က္ ေမ့ေလ်ာ့ ေသာ သူသည္ ေသျခင္း၏ တည္ရာ ေတဘူမကဝဋ္၏ တစ္ဖက္ကမ္း နိဗၺာန္သို႔ မကူးေျမာက္ႏိုင္ရာ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ေထာင္လႊားမႈ 'မာန'ကိုပယ္၍ ေကာင္းစြာ တည္ၾကည္ေသာ စိတ္ရွိေသာ ေကာင္း ေသာ စိတ္ရွိေသာ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ ထိုသူသည္ အလံုးစံုေသာ ခႏၶာစသည္တို႔၌ တပ္မက္မႈမွ ကင္းလြတ္သည္ျဖစ္၍ ေတာ၌ တစ္ေယာက္တည္း ေနလ်က္ ေသျခင္း၏ တည္ရာ ေတဘူမကဝဋ္၏ တစ္ဖက္ကမ္း နိဗၺာန္သို႔ ကူးေျမာက္ ႏိုင္ရာ၏ ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။

၉ - မာနကာမသုတ္၊ နဠ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ရဟန္း ႏွစ္သက္၏ေလာဟု ဤစကားကုိေလွ်ာက္၏...

ကကုဓသုတ္...

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနားခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာေကတ ၿမိဳ႕ဝယ္ သားတို႔အား ေဘးမဲ့ေပးရာ အၪၨနေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ကကုဓနတ္သားသည္ ညဥ့္ဦး ယံလြန္ၿပီးေသာ (သန္းေကာင္ယံ) အခ်ိန္၌ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အဆင္း႐ိွ သည္ျဖစ္၍ အၪၨနေတာအလံုးကုိ ထြန္းလင္းေစလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္း ကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ႐ိွခုိးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ၿပီးေသာ္...

ျမတ္စြာဘုရားအား ''ရဟန္း ႏွစ္သက္၏ေလာ'' ဟု ဤစကားကုိေလွ်ာက္၏၊

''အခ်င္းနတ္သား အဘယ္ကုိ ရ၍ ႏွစ္သက္ရမည္နည္း'' ဟု ေမးေတာ္မူ၏၊

''ရဟန္းသို႔ျဖစ္လွ်င္ စုိးရိမ္ပါသေလာ'' ဟု ေလွ်ာက္၏၊

အခ်င္းနတ္သား အဘယ္ဝတၴဳသည္ ေဆြးေျမ႕သည္ျဖစ္၍ စုိးရိမ္ရမည္နည္း''ဟု ေမးေတာ္မူ၏၊

''ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ ႏွစ္သက္လည္း မႏွစ္သက္ စုိးရိမ္လည္း မစုိးရိမ္ပါသေလာ'' ဟု ေလွ်ာက္၏၊

အခ်င္းနတ္သား သင္ဆုိတုိင္းဟုတ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ရဟန္း အသို႔နည္း သင္သည္ ဆင္းရဲမ႐ိွသေလာ၊ အသို႔နည္း (သင့္အား) ႏွစ္ သက္ျခင္း မ႐ိွသေလာ၊ တစ္ေယာက္တည္း ေနေလ့႐ိွေသာ သင့္ကုိ အသို႔နည္း မေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းသည္ မႏွိပ္စက္သေလာဟု (ေလွ်ာက္၏)။

နတ္သား ငါဘုရားသည္ စင္စစ္ ဆင္းရဲကင္း၏၊ ထုိမွတစ္ပါး (ငါ့အား) ႏွစ္သက္ျခင္း မ႐ိွ၊ ထုိမွတစ္ပါး တစ္ေယာက္တည္း ေနေလ့႐ိွေသာ ငါဘုရားကုိ မေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းသည္ မႏွိပ္စက္ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ရဟန္း သင္သည္ အဘယ္သို႔ ဆင္းရဲကင္းသနည္း၊ (သင့္အား) ႏွစ္သက္ျခင္း မ႐ိွသနည္း၊ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္း ေနေလ့႐ိွေသာ သင့္ကုိ မေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းသည္ မႏွိပ္စက္သေလာဟု (ေလွ်ာက္ျပန္၏)။

နတ္သား ဆင္းရဲျဖစ္ေသာ သူအား စင္စစ္ ႏွစ္သက္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊ ႏွစ္သက္ ျခင္း ျဖစ္ေသာသူအား စင္စစ္ ဆင္းရဲျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊ ရဟန္းသည္ ႏွစ္သက္ ျခင္းလည္း မ႐ိွ၊ ဆင္းရဲျခင္းလည္း မ႐ိွ၊ ဤသို႔ သိေလာ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ႏွစ္သက္ျခင္းမ႐ိွေသာ ဆင္းရဲျခင္း မ႐ိွေသာ ေလာက၌ တဏွာကုိ ကူးေျမာက္ ၿပီးေသာ၊ မေကာင္းမႈကုိ အပျပဳၿပီးေသာ၊ ၿငိမ္းေအးၿပီးေသာ ရဟန္းကုိ ၾကာျမင့္မွ ဖူးျမင္ရေလစြတကား ဟု (ေလွ်ာက္၏)။99

၈ - ကကုဓသုတ္၊ အနာထပိ႑ိက၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဆဲေရးသူ၊ ေရရြတ္သူ၊ စြပ္စြဲသူ အေကၠာသကသုတ္

အေကၠာသကသုတ္ - (ဆဲေရးတတ္သည္)

ရဟန္းတို႔ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔အား ဆဲေရးသူ၊ ေရရြတ္သူ၊ အရိယာတို႔အား (အႏၲိမဝတၴဳျဖင့္) စြပ္စြဲသူ ရဟန္းသည္ ဆယ္မ်ဳိးေသာ ပ်က္စီးျခင္းတို႔တြင္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ ရွိသည္ သာတည္း။ (အႏၲိမ=အဆံုးစြန္)

အဘယ္ဆယ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ...

၁။ မရေသးသည့္ တရားထူးကို မရ၊
၂။ ရၿပီးေသာ တရားထူးမွ ဆုတ္ယုတ္၏၊
၃။ ထုိရဟန္း၏ သူေတာ္ေကာင္းတရားတို႔သည္ မျဖဴစင္ကုန္၊
၄။ သူေတာ္ေကာင္းတရားတို႔၌ေသာ္လည္း (မရဘဲရၿပီဟု) အထင္ႀကီးသူ ျဖစ္၏၊
၅။ မေမြ႕ေလ်ာ္ဘဲေသာ္လည္းျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးရ၏၊
၆။ ညစ္ႏြမ္းေသာ အာပတ္ တစ္ခုခုသို႔ေသာ္လည္း ေရာက္ရ၏၊
၇။ ျပင္းျပေသာ ေဆးကုခက္ေသာ ေရာဂါသို႔ေသာ္လည္း ေရာက္ရ၏၊
၈။ ႐ူးသြပ္ျခင္း စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ျခင္းသို႔ေသာ္လည္း ေရာက္ရ၏၊
၉။ ေတြေတြေဝေဝ ေသရ၏၊
၁၀။ ကိုယ္ (ခႏၶာ) ပ်က္စီး၍ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းေသာ မေကာင္း ေသာ သူတို႔လားရာ ဖ႐ိုဖရဲ က်ေရာက္ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။

ရဟန္းတို႔ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔အား ဆဲေရးသူ၊ ေရရြတ္သူ၊ အရိယာတို႔အား (အႏၲိမဝတၴဳျဖင့္) စြပ္စြဲသူ ရဟန္းသည္ ဆယ္မ်ဳိးေသာ ပ်က္စီးျခင္းတို႔တြင္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ ရွိသည္သာ တည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။88

၈ - အေကၠာသကသုတ္၊ ေထရ၀ဂ္၊ ဒသကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

လူအေပါင္းအား အံ့ၾသဖြယ္ ျပဳျခင္းငွါ...

ျဗဟၼစရိယသုတ္ ...


ရဟန္းတို႔ လူအေပါင္းအား အံ့ၾသဖြယ္ ျပဳျခင္းငွါ လူအေပါင္းအား ျဖားေယာင္း ျခင္းငွါ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာ ဟူေသာ အာနိသင္ အလို႔ငွါ ထို ထို အေၾကာင္းျဖင့္ ဝါဒျဖန္႔ျခင္းငွါ ''ငါ့ကို ဤသို႔ သေဘာရွိ၏'' ဟု လူအေပါင္း သိေစျခင္းငွါ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးရသည္ မဟုတ္။

ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ေသာ္ကား ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ ပယ္စြန္႔ျခင္းငွါ တပ္မက္မႈ ကင္းျခင္းငွါ (ရာဂစသည္တို႔) ခ်ဳပ္ျခင္းငွါ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးရ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ထို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ ကိေလသာကို ပယ္ျခင္းငွါ တစ္ဆင့္ ၾကား မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္၏ အတြင္းသို႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ အက်င့္ျမတ္ကို ေဟာေတာ္မူ၏၊ ထို အက်င့္ျမတ္ဟူေသာ လမ္းခရီးကို ျမတ္ေသာဂုဏ္ကို ရွာမွီးေလ့ရွိေသာ သူတို႔သည္ အစဥ္လိုက္ၾကကုန္၏။ အၾကင္သူတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာထားေတာ္မူတိုင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္ကုန္၏၊

ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမကို ျပဳက်င့္ေလ့ ရွိကုန္ေသာ ထိုသူတို႔သည္ ဝဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကို ျပဳရကုန္လတၱံ႕ သတည္း။25

၅ - ျဗဟၼစရိယသုတ္၊ ဥ႐ုေ၀လ၀ဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ခိုးသူႀကီးကို ရွင္ရဟန္းျပဳမေပးရ...

အဂုၤလိမာလခိုးသူဝတၴဳ

တစ္ရံေရာအခါ အဂုၤလိမာလခိုးသူႀကီးသည္ ရဟန္းတို႔အထံ၌ ရွင္ရဟန္းျပဳ၏။ လူတို႔ ေတြ႕ျမင္ကုန္လတ္ေသာ္ ထိတ္လည္း ထိတ္ကုန္၏၊ လန္႔လည္း လန္႔ကုန္၏၊ ေျပးလည္း ေျပးကုန္၏၊ ေရွာင္ဖယ္၍လည္း သြားကုန္၏၊ မ်က္ႏွာလြဲ၍လည္း ေနကုန္၏၊ တံခါးကိုလည္း ပိတ္ကုန္၏။

လူတို႔သည္...
အဘယ့္ေၾကာင့္ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ တံခြန္စိုက္ (ထင္ရွား)ေသာ ခိုးသူႀကီးကို ရွင္ရဟန္း ျပဳေပးကုန္ဘိ သနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ ့ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆို ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႔ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကေသာ ထိုလူတို႔၏ စကားကို ၾကားၾကသည္သာတည္း၊

ထိုအခါ ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ တံခြန္စိုက္ (ထင္ရွား)ေသာ ခိုးသူႀကီးကို ရွင္ရဟန္းျပဳမေပးရ၊ ရွင္ရဟန္း ျပဳေပးေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏'' ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။91

၂၈ - အဂုၤလိမာလခိုးသူဝတၴဳ၊ မဟာခႏၶက၊ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အဘယ္အရာသည္ ေလာကကုိ...

ဆက္ဖတ္သင့္တယ္ေနာ္- Read More...

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

တရားက်င့္သူ၏ တစ္ရက္မွ် အသက္ရွင္ျခင္းသည္ ျမတ္၏...

ေသာဏာေထရီအပဒါန္၊

ဤဘဒၵကမၻာမွ ကမၻာတစ္သိန္းထက္၌ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေတာ္မူေသာ အလံုး စံုေသာ တရားတို႔၏ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာ ပဒုမုတၱရ အမည္ ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူ၏။220

ထုိအခါ ငါသည္ သူေဌးမ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ ပူေဇာ္ခံရ၏၊ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးျခင္း ခံရ၏။ ငါသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရားသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ခ်ဳိသာေသာ တရားစကားကုိ နာၾကားခဲ့၏။221

ထက္သန္ေသာ လုံ႔လဝီရိယရွိသူတို႔တြင္ အျမတ္ဆံုးဟု ရဟန္းမိန္းမကို ခ်ီးက်ဴး ေတာ္မူ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ခ်ီးက်ဴးေသာ စကားကုိ နာၾကားရေသာ္ ဝမ္းေျမာက္ သည္ ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားအား ေကာင္းမႈကုိ ျပဳၿပီးလွ်င္ - 222

ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခုိးလ်က္ ထုိအရာအထူးကုိ ဆုေတာင္းခဲ့၏၊ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ''သင္၏ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ ျပည့္စံုေစသတည္း'' ဟု အႏုေမာဒနာ ျပဳေတာ္မူ၏။223

ဤကမၻာမွ ကမၻာတစ္သိန္းထက္၌ ၾသကၠာကမင္းမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေသာ အႏြယ္အားျဖင့္ ေဂါတမ အမည္ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေလာက၌ ပြင့္ေတာ္မူလတၱံ႕။224

ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ တရားတို႔၌ တရားသည္ ဖန္ဆင္းအပ္ေသာ အေမြခံ သမီး ေတာ္ျဖစ္၍ အမည္အားျဖင့္ 'ေသာဏာ' ဟု ထင္ရွားေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္မ 'သာဝိကာ' ျဖစ္လတၱံ႕ (ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏)။225

ငါသည္ ထိုစကားကို ၾကားနာရေသာ္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းျဖစ္၍ အသက္ထက္ဆံုး မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ပစၥည္းေလးပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာစိတ္ရွိလ်က္ လုပ္ေကြၽးခဲ့၏။226

ေကာင္းစြာ ျပဳအပ္ေသာ ထုိကံေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ေစတနာ, ေတာင့္တမႈ တို႔ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း လူ႕ခႏၶာကိုယ္ကုိ စြန္႔ပယ္ရသည္ရွိေသာ္ တာဝတႎသာ ဘံုသို႔ ေရာက္ရ၏။227

ဤယခု ေနာက္ဆံုးျဖစ္ေသာ ဘဝ၌ကား ငါသည္ သာဝတၴိျပည္ေတာ္တြင္ ျပည့္စံု ႂကြယ္ဝေသာ မ်ားေသာ ဥစၥာရွိေသာ သူေဌးမ်ဳိး၌ ျဖစ္၏။228

ငါသည္ အၾကင္အခါ၌ အရြယ္သို႔ ေရာက္၏၊ ထိုအခါ လင့္အိမ္သို႔ လိုက္သြားၿပီး လွ်င္ အထူးသျဖင့္ ႐ုပ္အဆင္းလွကုန္ေသာ သားသမီးဆယ္ေယာက္တို႔ကုိ ေမြးဖြား ခဲ့၏။229

ထိုသားသမီး အားလံုးတို႔သည္ပင္ ခ်မ္းသာသျဖင့္ ႀကီးပြါးရကုန္၏၊ လူတို႔၏ မ်က္စိႏွင့္ စိတ္ကို ဆြဲေဆာင္ႏုိင္ကုန္၏၊ ရန္သူတို႔သည္ေသာ္လည္း ခ်စ္ႏွစ္သက္ အပ္ကုန္၏၊ ထုိသားသမီးတို႔ကို ငါ၏ ခ်စ္ျခင္းသည္ အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့ နည္း။230

ထိုအခါ ငါသည္ အလိုမရွိ (အခြင့္မျပဳ) ဘဲ ထိုငါ၏ လင္သည္ သားသမီး ဆယ္ ေယာက္ကုိ ေရွ႕သြားျပဳလ်က္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္၌ ရဟန္းျပဳ၏။231

ထုိအခါ ငါသည္ တစ္ေယာက္တည္း ၾကံစည္၏၊ လင္သားတို႔သည္ စြန္႔ပစ္ အပ္သည္ျဖစ္၍ အရြယ္လည္းႀကီးလ်က္ အထီးက်န္ေသာ ငါ့အား အသက္ရွင္ ျခင္းျဖင့္ အက်ဳိး မရွိသည္ ျဖစ္၏။232

အၾကင္သာသနာေတာ္သို႔ ငါ၏ လင္သည္ ေရာက္၏၊ ထိုသာသနာေတာ္သို႔ ငါသည္လည္း သြားအံ့ဟု ဤသို႔ ငါသည္ ၾကံစည္ၿပီးလွ်င္ ရဟန္းမိန္းမေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့၏။233

ထိုအခါ ရဟန္းမတို႔သည္ ငါ့ကို တစ္ေယာက္တည္း ရဟန္းမေက်ာင္း၌ ေရကို ပူေစေလာ့ (ေရေႏြးက်ဳိေလာ့)ဟု ဤသို႔ ခ်န္ထားခဲ့၍ အဆံုးအမခံယူရာသို႔ သြားကုန္၏။234

ထုိအခါ ငါသည္ ေရကို ေဆာင္ယူ၍ အိုး၌ သြန္းေလာင္းလ်က္ ခံုေလာက္၌ တည္ထားၿပီးလွ်င္ ထုိင္ေနခဲ့၏၊ ထိုအခါ ငါသည္ စိတ္ကို ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္၏။235

ခႏၶာ၌ မျမဲေသာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဆင္းရဲေသာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အတၱမဟုတ္ေသာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း ႐ႈျမင္၍ အာသေဝါအားလံုးကို ကုန္ခန္း ေစလ်က္ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ေရာက္၏။236

ထိုအခါ ရဟန္းမတို႔သည္ ျပန္လာ၍ ေရေႏြးကုိ ေမးကုန္၏၊ ေတေဇာဓာတ္ကုိ အဓိ႒ာန္၍ ေရကို ျမန္စြာ ပူေႏြးေစခဲ့၏။237

ထိုရဟန္းမတို႔သည္ အံ့ၾသကုန္၍ ဘုရားျမတ္အား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾက ကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိစကားကုိ ၾကားရေသာ္ ဝမ္းေျမာက္ေတာ္မူ၍ ဤဂါထာကို မိန္႔ေတာ္မူ၏-238

အၾကင္သူသည္ ပ်င္းရိယုတ္ေလ်ာ့ေသာ လုံ႔လရွိလ်က္ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္ရွင္၏၊ ထုိသူထက္ ဝီရိယကို ျမဲျမံစြာ အားထုတ္သူ၏ တစ္ရက္မွ် အသက္ရွင္ျခင္းသည္ ျမတ္၏ (ဟု ဤဂါထာကို မိန္႔ဆိုေတာ္မူ၏)။239

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ငါ၏ ေကာင္းေသာအက်င့္၌ ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏၊ ထုိျမတ္စြာ ဘုရားသည္ ငါ့အား ထက္သန္ေသာ လုံ႔လဝီရိယ ရွိသူတို႔ထက္ ျမတ္၏ဟု မိန္႔ဆိုေတာ္မူ၏။240

ငါသည္ ကိေလသာတို႔ကို ႐ႈိ႕ၿမႇဳိက္ ေလာင္ကြၽမ္းေစအပ္ကုန္ၿပီ။ပ။ အာသဝမရွိဘဲ ေနရ၏။241

ငါ၏ လာျခင္းကား ေကာင္းေသာလာျခင္း စင္စစ္ ျဖစ္ေပ၏။ပ။ အဆံုးအမေတာ္ကို လုိက္နာ က်င့္သံုးအပ္ပါၿပီ။242

ေလးပါးေသာ ပဋိသမၻိဒါတို႔ကို လည္းေကာင္း။ပ။ အဆံုးအမေတာ္ကို လိုက္နာက်င့္ သံုးၿပီးပါ ၿပီ။243


ဤသို႔လွ်င္ ေသာဏာရဟန္းမသည္ ဤဂါထာတို႔ကို မိန္႔ဆိုခဲ့၏။ ။

၆ - ေသာဏာေထရီအပဒါန္၊ ကု႑လေကသီ၀ဂ္၊ ေထရီအပဒါန္ပါဠိေတာ္။

ေယာ စ ဝႆသတံ ဇီေဝ၊ အပႆံ ဓမၼမုတၱမံ။
ဧကာဟံ ဇီဝိတံ ေသေယ်ာ၊ ပႆေတာ ဓမၼမုတၱမံ။

ေသာေန= ခ်စ္သမီး ေသာဏာ။
ေယာ စ= အမွတ္မထင္ အၾကင္သူသည္ကား။
ဥတၱမံ ဓမၼံ= သခ်ၤာကိုးရပ္ ေလာကုတၱရာ တရားေတာ္ျမတ္ကို။
အပႆံ(အပႆံေတာ)= မ်က္ေမွာက္ထင္ထင္ မေတြ႕ျမင္ရပဲ။
ဝႆသတံ= အႏွစ္တစ္ရာ ရွည္ျမင့္ၾကာေအာင္။
ဇိေဝ(ဇီေဝယ်)= အသက္ရွည္ရွည္ တည္ေနရာ၏။
တႆ= ထိုသူ၏။
ဇီဝေတာ= အႏွစ္တစ္ရာ ရွည္ျမင့္ၾကာ ေအာင္ ခႏၶာဆက္စဥ္ အသက္ရွင္၍ ေနရျခင္းထက္။
ဥတၱမံ ဓမၼံ= သခ်ၤာ ကိုးရပ္ ေလာကုတၱရာ တရားေတာ္ျမတ္ကို။
ပႆေတာ= မ်က္ေမွာက္ထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ရေသာသူ၏။
ဧကာဟံ= ကာလမၾကာ တစ္ရက္တာမွ်။
ဇီဝိတံ= ခႏၶာဆက္စဥ္ အသက္ရွင္၍ ေနရျခင္းသည္။
ေသေယ်ာ= အထူးသျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းအပ္ ျမတ္လွေပေတာ့သတည္း။

မဟာဗုဒၶဝင္ (ဆ႒မတြဲ၊ စာ၊ ၁ဝ၁)

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

တန္ခိုးျပာဋိဟာ...

မဟကပါဋိဟာရိယသုတ္ ...

အခါတစ္ပါး၌ မ်ားစြာကုန္ေသာ မေထရ္ရဟန္းတို႔သည္ မစၧိကာသ႑အရပ္ ေဝွးပင္ေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနကုန္၏၊ ထုိအခါ စိတၱသူႂကြယ္သည္ မေထရ္ ရဟန္းတို႔ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ မေထရ္ရဟန္းတို႔ကုိ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးလွ်င္ မေထရ္ရဟန္းတို႔အား ''အသွ်င္ဘုရားတို႔ မေထရ္ ရဟန္းတို႔သည္ နက္ျဖန္ အလို႔ငွါ အကြၽႏု္ပ္၏ ဆြမ္းကုိ လက္ခံေတာ္ မူပါကုန္ေလာ့'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ မေထရ္ ရဟန္းတို႔သည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနျခင္းျဖင့္ လက္ခံကုန္၏။

ထုိအခါ စိတၱသူႂကြယ္သည္ မေထရ္ရဟန္းတို႔၏ လက္ခံျခင္းကုိ သိ၍ ေနရာမွ ထကာ မေထရ္ရဟန္း တို႔ကုိ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ အ႐ုိုအေသျပဳကာ ဖဲသြားေလ၏။

ထုိအခါ မေထရ္ရဟန္းတို႔သည္ ထုိညဥ့္လြန္ၿပီးေနာက္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကုိ ေဆာင္ယူၿပီးလွ်င္ စိတၱသူႂကြယ္၏ ႏြားျခံရွိရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၍ ခင္းထားအပ္ေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနကုန္၏။ ထုိအခါ စိတၱသူႂကြယ္ သည္ မေထရ္ရဟန္းတို႔ကုိ မြန္ျမတ္ေသာ ေထာပတ္ ႏို႔ဃနာျဖင့္ ေရာင့္ရဲသည့္ တုိင္ေအာင္ တားျမစ္သည့္ တုိင္ေအာင္ မိမိကုိယ္တုိင္ လုပ္ေကြ်း၏။ ထို႔ေနာက္ ဆြမ္းစားၿပီး၍ သပိတ္မွ လက္ကုိ ဖယ္ၿပီးေသာအခါ မေထရ္ ရဟန္းတို႔ သည္ ေနရာမွ ထလ်က္ ဖဲႂကြကုန္၏။

စိတၱသူႂကြယ္သည္လည္း ''အႂကြင္းကုိ စြန္႔ကုန္ေလာ့'' ဟု မွာၾကားေျပာဆုိၿပီးလွ်င္ မေထရ္ရဟန္းတို႔သို႔ ေနာက္မွ ေနာက္မွ အစဥ္လုိက္၏။ ထုိအခါ ေန ျခစ္ျခစ္ ေတာက္ ပူ၏။ ထုိမေထရ္ရဟန္းတို႔သည္လည္း ေဘာဇဥ္ကုိ စားၿပီးခါစ သူတို႔ကဲ့ သို႔ တြန္႔ဆုတ္ေလးလံဘိ သကဲ့သို႔ေသာ ကုိယ္ျဖင့္ ႂကြသြားၾကရကုန္၏။

ထုိအခါ ...
အသွ်င္မဟကသည္ ထုိရဟန္းသံဃာ၌ အလံုးစံုတို႔ ေအာက္ငယ္သူ ျဖစ္၏၊ အသွ်င္မဟကသည္ အသွ်င္မေထရ္ႀကီးကုိ ''အသွ်င္မေထရ္ဘုရား ေလေအး လည္းတုိက္ မုိးလည္းအုံ႔ မုိးလည္း တစ္ေပါက္ခ်င္း ရြာခဲ့ပါမူ ေကာင္းပါမည္ေလာ'' ဟု ေလွ်ာက္၏၊

ငါ့သွ်င္မဟက ေလေအးလည္းတုိက္ မုိးလည္းအုံ႔ မုိးလည္း တစ္ေပါက္ခ်င္း ရြာခဲ့မူ ေကာင္းေပရာ၏ဟု မိန္႔ဆုိ၏၊

ထုိအခါ ...
အသွ်င္မဟကသည္ ေလေအးလည္းတုိက္ မုိးလည္းအုံ႔ မုိးလည္း တစ္ေပါက္ခ်င္း က်ႏုိင္ေလာက္ေသာ သေဘာရွိေသာ တန္ခုိးကုိ ဖန္ဆင္း၏၊

ထုိအခါ စိတၱသူႂကြယ္္အား ''ဤရဟန္းသံဃာ၌ အလံုးစံုတို႔ေအာက္ ငယ္ေသာ ရဟန္း၏ တန္ခုိး အာႏုေဘာ္သည္ ဤသို႔ သေဘာရွိ၏'' ဟူေသာ ဤအၾကံသည္ ျဖစ္၏။

ထို႔ေနာက္ အသွ်င္မဟကသည္ အရံသို႔ ေရာက္ေသာ္ အသွ်င္မေထရ္ကုိ ''အသွ်င္ မေထရ္ဘုရား ဤမွ်ျဖင့္ သင့္ေတာ္ၿပီေလာ'' ဟူေသာ ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္မဟက ဤမွ်ျဖင့္ သင့္ေတာ္ၿပီ၊ ငါ့သွ်င္မဟက ဤမွ်ျဖင့္ ျပဳအပ္ၿပီ၊ ငါ့သွ်င္ မဟက ဤမွ်ျဖင့္ ပူေဇာ္အပ္ၿပီဟုဆုိ၏။ ထုိအခါ မေထရ္ရဟန္းတို႔သည္ ေနျမဲ တုိင္းေသာ ေက်ာင္းသို႔ ႂကြကုန္၏၊ အသွ်င္မဟကသည္လည္း မိမိေက်ာင္းသို႔ ႂကြ၏။

ထုိအခါ စိတၱသူႂကြယ္သည္ အသွ်င္မဟကထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အသွ်င္မဟကကုိ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးေသာ္ အသွ်င္မဟကအား ''အသွ်င္ ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္အား အသွ်င္မဟကသည္ လူတို႔၏ တရားထက္ လြန္ေသာ တန္ခုိးျပာဋိဟာကုိ ျပပါေလာ့'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

သူႂကြယ္ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္သည္ အဝင္ဝ၌ အေပၚ႐ံုကုိခင္း၍ ျမက္စည္းကုိ ၾကဲျဖန္႔ ေလာ့ဟု မိန္႔ဆုိ၏၊

''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု စိတၱသူႂကြယ္သည္ အသွ်င္မဟကအား ဝန္ခံ၍ အဝင္ဝ၌ အေပၚ႐ံုကုိခင္း၍ ျမက္စည္းကုိ ၾကဲျဖန္႔၏။ ထုိအခါ အသွ်င္မဟကသည္ ေက်ာင္းသို႔ ဝင္ၿပီးလွ်င္ တံခါးက်င္ (မင္းတုပ္) ခ်၍ သံေကာက္ေပါက္မွ လည္း ေကာင္း၊ တံခါးရြက္ၾကားမွ လည္းေကာင္း အလွ်ံထြက္ၿပီးလွ်င္ ျမက္တို႔ကုိ ေလာင္၍ အေပၚ႐ံုကုိ မေလာင္ေစႏုိင္ေသာ သေဘာရွိေသာ တန္ခုိးကုိ ဖန္ဆင္း၏၊

ထုိအခါ...
စိတၱသူႂကြယ္သည္ အေပၚ႐ံုကုိ ခါ၍ ထိတ္လန္႔လ်က္ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္၏။

ထုိအခါ ...
အသွ်င္မဟကသည္ ေက်ာင္းမွ ထြက္ၿပီးလွ်င္ စိတၱသူႂကြယ္ကုိ ''သူႂကြယ္ ဤမွ် ျဖင့္ သင့္ေတာ္ၿပီေလာ'' ဟူေသာ ဤစကားကုိ ဆုိ၏။ အသွ်င္မဟက ဤမွ်ျဖင့္ သင့္ေတာ္ပါၿပီ၊ အသွ်င္မဟက ဤမွ်ျဖင့္ ျပဳအပ္ပါၿပီ၊ အသွ်င္မဟက ဤမွ်ျဖင့္ ပူေဇာ္အပ္ပါၿပီ၊ အသွ်င္မဟကသည္ မစၧိကာသ႑၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ပါေလာ့၊ ေဝွးပင္ ေတာသည္ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရွိပါ၏၊

အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္မဟကအား သကၤန္းဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာ၏ အေထာက္ အပံ့ ေဆးအသံုးအေဆာင္ တို႔ျဖင့္ ေၾကာင့္ၾကျပဳပါအံ့။ သူႂကြယ္ ေကာင္းသည္ကုိ ဆုိအပ္၏ဟု မိန္႔ဆုိ၏။ ထုိေနာက္ အသွ်င္မဟကသည္ ေက်ာင္း အိပ္ရာကုိ သုိမွီး သိမ္းဆည္း၍ သပိတ္ သကၤန္းကုိ ေဆာင္ယူလ်က္ တစ္ဖန္ ျပန္မလာေသာ ဖဲသြားျခင္းျဖင့္ မစိၧကာသ႑မွ ဖဲသြားေလ၏။346

၄ - မဟကပါဋိဟာရိယသုတ္၊ စိတၱသံယုတ္၊ သဠာယတန၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေ၀းေသာသူ နဲ႔ နီးေသာသူ ...

သဃၤာဋိကဏၰသုတ္

ဤေဒသနာကို ...
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာေတာ္မူ၏၊
ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏ဟု
အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ အဘိဇၩာမ်ားသူ ကာမတို႔၌ အားႀကီးေသာ ရာဂရွိသူ ေဖာက္ျပန္ေသာစိတ္ရွိသူ ျပစ္မွားလို ေသာ စိတ္အၾကံရွိသူ လြတ္ေသာ သတိရွိသူ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ မရွိသူ မတည္ၾကည္သူ တုန္လႈပ္ေသာ စိတ္ရွိသူ မေစာင့္စည္းေသာ ဣေႁႏၵရွိသူ ျဖစ္ခဲ့မူ ထိုရဟန္းသည္ ငါဘုရား၏ သကၤန္းစြန္းကို ကိုင္၍ ငါဘုရား ေျခရာ၌ ေျခကို ခ်နင္းလ်က္ ေနာက္မွ ေနာက္မွ လိုက္ပင္ လိုက္ေသာ္လည္း ထိုရဟန္းသည္ ငါဘုရားမွ ေဝးသည္သာတည္း၊ ငါဘုရားသည္လည္း ထိုရဟန္းမွ ေဝးသည္သာတည္း၊ အေၾကာင္းကား အဘယ္နည္း၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းသည္ တရားကို မျမင္၊ တရားကို မျမင္သည္ရွိေသာ္ ငါဘုရားကို မျမင္ေသာေၾကာင့္ ပင္တည္း။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္လည္း အဘိဇၩာမမ်ားသူ ကာမတို႔၌ အားႀကီးေသာ ရာဂမရွိသူ ေဖာက္ျပန္ေသာ စိတ္မရွိသူ ျပစ္မွားလိုေသာစိတ္ အၾကံမရွိသူ ထင္ေသာ သတိရွိသူ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ရွိသူ တည္ၾကည္သူ မတုန္လႈပ္ေသာ စိတ္ရွိသူ ေစာင့္စည္းေသာ ဣေႁႏၵရွိသူ ျဖစ္ခဲ့မူ ထိုရဟန္းသည္ ယူဇနာတစ္ရာ ေဝးေသာအရပ္၌ ေနပင္ေနေသာ္လည္း ငါဘုရားႏွင့္ နီးသည္သာတည္း၊ ငါဘုရား သည္လည္း ထိုရဟန္းႏွင့္ နီးသည္သာတည္း၊ အေၾကာင္းကား အဘယ္နည္း၊ ရဟန္းတို႔ ထိုရဟန္းသည္ တရားကိုျမင္၏၊ တရားကို ျမင္သည္ရွိေသာ္ ငါဘုရားကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း၊
ဤအနက္ သေဘာကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏၊

ထိုသုတ္၌ ဤအနက္သေဘာကို -

((အေနနီး၍ ေ၀းေနေသာသူ))

''အလိုႀကီး၍ ညႇဥ္းဆဲတတ္ေသာ တဏွာအလိုသို႔ အစဥ္လိုက္ေနသူသည္ တုန္လႈပ္မႈ တဏွာကင္းေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသို႔ အစဥ္လိုက္ေနေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ကိေလသာ မၿငိမ္းသူသည္ ကိေလသာ ၿငိမ္းေအးၿပီးေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရား သို႔ အစဥ္လိုက္ေနေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မက္ေမာသူသည္ မက္ေမာျခင္းကင္းေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသို႔ အစဥ္လိုက္ေနေသာ္ လည္းေကာင္း ထိုျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ အလြန္႔ အလြန္ေဝးသည္သာတည္း၊
(ထိုအျခင္းအရာကို) ႐ႈပါေလာ့။

((အေနေ၀း၍ နီးေနေသာသူ))

အၾကင္ပညာရွိသည္ သစၥာေလးပါးတရားကို ဝိပႆနာဉာဏ္ အထူးျဖင့္ သိ၍ သစၥာေလးပါးတရားကို မဂ္ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ ေလၿငိမ္ရာ၌ တည္ရွိေသာ ေရအိုင္ ကဲ့သို႔ တုန္လႈပ္မႈ တဏွာကင္းသည္ျဖစ္၍ ၿငိမ္သက္၏။ တဏွာ ကင္းေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ တဏွာ ကင္းေသာ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ (ဌာနအားျဖင့္ ေဝးေန ျငားေသာ္ လည္းေကာင္း) ၿငိမ္းေအးေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ၿငိမ္းေအးေသာ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ (ဌာနအားျဖင့္ ေဝးေနျငားေသာ္ လည္းေကာင္း) မက္ေမာမႈ ကင္းေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ မက္ေမာမႈကင္းေသာ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ (ဌာနအားျဖင့္ ေဝးေနျငားေသာ္ လည္းေကာင္း) အလြန္႔ အလြန္ နီးသည္သာတည္း။
(ထိုအျခင္းအရာကို) ႐ႈပါေလာ့'' ဟု ဤဂါထာျဖင့္ ဆိုအပ္၏။

ဤအနက္သေဘာကိုလည္း ...
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။92

၃ - သဃၤာဋိကဏၰသုတ္၊ ပဥၥမ၀ဂ္၊ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေက်ာင္းေနရဟန္း...

သူကေတာ့...

စာပူေဇာ္လိုပါလွ်င္


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

လာဘ္ခ်ဴမႈ...

လာဘ္ခ်ဴမႈ...

ထုိတြင္ အဘယ္သည္ လာဘ္ခ်ဴျခင္း 'လပနာ' မည္သနည္း။

လာဘ္သပ္ပကာ, ပူေဇာ္သကၠာရ, အေက်ာ္အေစာကုိ မွီ၍
ယုတ္မာေသာ အလုိရွိေသာ အလုိႀကီးသူရဟန္း၏ တစ္ပါးသူတို႔အား အၾကင္
မိမိကုိယ္ကုိ ေျမႇာက္ပင့္ႂကြားဝါမႈ 'အာလပနာ'၊
ေမး၍ ဝါႂကြားေျဖဆုိျခင္း 'လပနာ'၊
လာဘ္ကုိ လုိ၍ ခ်ဳိခ်ဳိသာသာ ေကာင္းစြာ ေျပာဆုိမႈ 'သလႅပနာ'၊
ေျမႇာက္ပင့္၍ ေျပာဆုိမႈ 'ဥလႅပနာ'၊
အထပ္ထပ္ ေျမႇာက္ပင့္၍ ေျပာဆုိမႈ 'သမုလႅပနာ'၊
ရရာရေၾကာင္း စကားေတာင္း၍ ေျပာဆုိမႈ 'ဥႏၷဟနာ'၊
ရရာရေၾကာင္း စကားေတာင္း၍ အထပ္ထပ္ ေျပာဆိုမႈ 'သမုႏၷဟနာ'၊
ခ်ီးမြမ္း၍ေျပာဆုိမႈ 'ဥကၠာစနာ'၊ အထပ္ထပ္ ခ်ီးမြမ္း၍ ေျပာဆိုမႈ 'သမုကၠာစနာ'၊
ခ်စ္ဖြယ္စကားကုိ ေျပာဆုိမႈ 'အႏုပၸိယဘာဏိတာ'၊
မိမိကုိယ္ကုိ ႏွိမ္႕ခ်ေျပာဆုိမႈ 'စာဋဳကမ်တာ'၊
အစိမ္းနီးပါး အက်က္မ်ားေသာ ပဲေနာက္ဟင္းကဲ့သို႔ -
အမွန္နည္းပါး အမွားမ်ားေသာ စကားေျပာဆုိမႈ 'မုဂၢသူပ်တာ'၊
ရြာသူသားငယ္ကုိ ခ်ီပုိးျခင္း 'ပါရိဘဋ်တာ' သည္ ရွိ၏။
ဤသေဘာကုိ လာဘ္ခ်ဴျခင္း (ဝါႂကြား) 'လပနာ' ဟု ဆုိအပ္၏။862

လာဘ္ခ်ဴမႈ 'လပနာ'၊ ခုဒၵကဝတၳဳဝိဘဂၤ၊



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

နတၳိပုတၱသမသုတ္...

နတၳိပုတၱသမသုတ္...

သာဝတၴိနိဒါန္း...

ထိုနတ္သားသည္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ကာ ျမတ္စြာဘုရား၏
ထံေတာ္ပါး၌ ဤဂါထာကို ေလွ်ာက္၏-

သားသမီးကုိ ခ်စ္ခင္မႈႏွင့္တူေသာ ခ်စ္ခင္မႈမ်ဳိးသည္ မရွိ၊
ႏြားဟူေသာ ဥစၥာႏွင့္တူေသာ ဥစၥာမ်ဳိးသည္ မရွိ၊
ေန၏ အေရာင္ႏွင့္တူေသာ အေရာင္မ်ဳိးသည္ မရွိ၊
သမုဒၵရာထက္ လြန္ကဲေသာ အုိင္မည္သည္ မရွိ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

မိမိကုိယ္ကုိ ခ်စ္ခင္မႈႏွင့္တူေသာ ခ်စ္ခင္မႈမ်ဳိးသည္ မရွိ၊
စပါးဟူေသာ ဥစၥာႏွင့္တူေသာ ဥစၥာမ်ဳိးသည္ မရွိ၊
ပညာ၏ အေရာင္ႏွင့္တူေသာ အေရာင္မ်ဳိးသည္ မရွိ၊
မုိးေရထက္ လြန္ကဲေသာ အုိင္မည္သည္ မရွိသည္သာတည္း ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။

၃ - နတၴိပုတၱသမသုတ္၊ နႏၵန၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။ 13

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေရွးအခါက အုိးထိန္းသည္ ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏...

ဃဋိကာရသုတ္

အဝိဟာဘံုသို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ (ကိေလသာတို႔မွ) လြတ္ကုန္ေသာ စြဲမက္ျခင္း 'ရာဂ'၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေဒါသ' ကုန္ၿပီးကုန္ေသာ ေလာက၌ ကပ္ၿငိမႈ 'တဏွာ' ကုိ ကူးေျမာက္ကုန္ၿပီးေသာ ရဟန္းခုနစ္ေယာက္တို႔သည္ အဘယ္သူတို႔နည္း။

အဘယ္ ရဟန္းတို႔သည္ ေသမင္း၏ တည္ရာ ျဖစ္ေသာ ကူးေျမာက္ႏုိင္ခဲေသာ (ကိေလသာ) ၫြန္ေပ်ာင္းကုိ ကူးေျမာက္ကုန္သနည္း၊

အဘယ္ရဟန္းတို႔သည္ လူ၌ျဖစ္ေသာ ကုိယ္ကုိ စြန္႔ကုန္၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေၾကာင္း (သံေယာဇဥ္) ကုိ လြန္ ေျမာက္ကုန္သနည္း ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ဥပက၊ ပလဂ႑၊ ပုကၠဳသာတိ ဟူေသာ ထုိသံုးေယာက္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ဘဒၵိယ၊ ခ႑ေဒဝ၊ ဗာဟုရဂၢိ၊ သိဂႋယတို႔ လည္းေကာင္း ထုိခုနစ္ေယာက္တို႔သည္ လူ႕ခႏၶာကုိယ္ကုိ စြန္႔ကုန္၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေၾကာင္း (သံေယာဇဥ္) ကုိ လြန္ ေျမာက္ကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

မာရ္မင္း၏ ေက်ာ့ကြင္းကုိ ပယ္တတ္ကုန္ေသာ ထုိရဟန္းတို႔၏ အျပစ္မရွိျခင္းကုိ ေျပာဆုိ၏၊ ထုိသူတို႔သည္ အဘယ္သူ၏ တရားကုိ သိကုန္၍ ဘဝအေႏွာင္အဖြဲ႔ကုိ ျဖတ္ကုန္သနည္း။

ထုိသူတို႔သည္ အၾကင္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားကုိသိ၍ ဘဝ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ ျဖတ္ကုန္ျပီ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားကုိ ၾကဥ္ထား၍ ဘဝ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ မျဖတ္ ႏုိင္ကုန္၊ အသွ်င္ဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္ကုိ ၾကဥ္ထား၍ ဘဝအေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ မျဖတ္ႏုိင္ကုန္။ အၾကင္နိဗၺာန္၌ နာမ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ႐ုပ္သည္ လည္းေကာင္း အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္၏။ ဤသာသနာေတာ္၌ ထုိသူတို႔သည္ ထုိ (နိဗၺာန္)တရားကုိ သိကုန္၍ ဘဝအေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ ျဖတ္ကုန္၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

နက္နဲေသာ သိႏုိင္ခဲေသာ လြန္စြာ သိႏုိင္ခဲေသာ စကားကုိ ဆုိဘိ၏၊ သင္သည္ အဘယ္သူ၏ တရားကုိ သိ၍ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စကားကုိ ဆုိဘိသနည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အကြၽႏု္ပ္သည္ ေရွးအခါက ေဝကဠိဂၤရြာ၌ ဃဋီကာရ အုိးထိန္းသည္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ၏၊ အမိအဖကုိ လုပ္ေကြၽးခဲ့၏၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရား၏ ဥပါသကာ ျဖစ္ခဲ့၏။ ေမထုန္ အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏၊ အာမိသကင္းသည္ ျဖစ္၍ အက်င့္ျမတ္ကုိ က်င့္ေလ့ရွိ ခဲ့ပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရားႏွင့္ တစ္ရြာတည္းေန ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ၏၊ ေရွးအခါက အသွ်င္ ဘုရားႏွင့္ အေဆြခင္ပြန္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ၏။

ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ ကိေလသာတို႔မွ လြတ္ကုန္ၿပီးေသာ တပ္မက္မႈ 'ရာဂ'၊ အမ်က္ ထြက္မႈ 'ေဒါသ' ကုန္ၿပီးေသာ ေလာက၌ ကပ္ၿငိမႈတဏွာကုိ ကူးေျမာက္ကုန္ ၿပီးေသာ ထုိခုနစ္ေယာက္ေသာ ရဟန္းတို႔ကုိ သိပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ဘဂၢဝ အၾကင္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ထုိအေၾကာင္းကုိ ဆုိ၏၊ ထုိအခါက ဤအတုိင္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီ၊ ေရွးအခါက ေဝကဠိဂၤရြာ၌ ဃဋီကာရအမည္ရွိေသာ အုိးထိန္းသည္ ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏၊ အမိအဖကုိ လုပ္ေကြၽးခဲ့၏၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရား၏ ဥပါသကာ ျဖစ္ခဲ့၏။ ေမထုန္အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့၏၊ အာမိသ ကင္းသည္ျဖစ္၍ အက်င့္ျမတ္ကုိ က်င့္ေလ့ရွိခဲ့၏၊ တစ္ရြာတည္းေန ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏။ ေရွးအခါက ငါ၏အေဆြခင္ပြန္း ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏။

ေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ အေပါင္းအေဖာ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးကုန္ေသာ၊ ပြားမ်ားအပ္ေသာ စိတ္ရွိကုန္ေသာ၊ အဆံုးစြန္ေသာ ကုိယ္ကုိေဆာင္ကုန္ေသာ ႏွစ္ေယာက္ကုန္ေသာ သူတို႔၏ ဤသို႔ေသာ ေပါင္းဆံု မိျခင္းသည္ ျဖစ္သတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။50

၁ဝ - ဃဋိကာရသုတ္၊ အာဒိတၱ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။