ဃဋိကာရသုတ္
အဝိဟာဘံုသို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ (ကိေလသာတို႔မွ) လြတ္ကုန္ေသာ စြဲမက္ျခင္း 'ရာဂ'၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေဒါသ' ကုန္ၿပီးကုန္ေသာ ေလာက၌ ကပ္ၿငိမႈ 'တဏွာ' ကုိ ကူးေျမာက္ကုန္ၿပီးေသာ ရဟန္းခုနစ္ေယာက္တို႔သည္ အဘယ္သူတို႔နည္း။
အဘယ္ ရဟန္းတို႔သည္ ေသမင္း၏ တည္ရာ ျဖစ္ေသာ ကူးေျမာက္ႏုိင္ခဲေသာ (ကိေလသာ) ၫြန္ေပ်ာင္းကုိ ကူးေျမာက္ကုန္သနည္း၊
အဘယ္ရဟန္းတို႔သည္ လူ၌ျဖစ္ေသာ ကုိယ္ကုိ စြန္႔ကုန္၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေၾကာင္း (သံေယာဇဥ္) ကုိ လြန္ ေျမာက္ကုန္သနည္း ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ဥပက၊ ပလဂ႑၊ ပုကၠဳသာတိ ဟူေသာ ထုိသံုးေယာက္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ဘဒၵိယ၊ ခ႑ေဒဝ၊ ဗာဟုရဂၢိ၊ သိဂႋယတို႔ လည္းေကာင္း ထုိခုနစ္ေယာက္တို႔သည္ လူ႕ခႏၶာကုိယ္ကုိ စြန္႔ကုန္၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေၾကာင္း (သံေယာဇဥ္) ကုိ လြန္ ေျမာက္ကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
မာရ္မင္း၏ ေက်ာ့ကြင္းကုိ ပယ္တတ္ကုန္ေသာ ထုိရဟန္းတို႔၏ အျပစ္မရွိျခင္းကုိ ေျပာဆုိ၏၊ ထုိသူတို႔သည္ အဘယ္သူ၏ တရားကုိ သိကုန္၍ ဘဝအေႏွာင္အဖြဲ႔ကုိ ျဖတ္ကုန္သနည္း။
ထုိသူတို႔သည္ အၾကင္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားကုိသိ၍ ဘဝ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ ျဖတ္ကုန္ျပီ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားကုိ ၾကဥ္ထား၍ ဘဝ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ မျဖတ္ ႏုိင္ကုန္၊ အသွ်င္ဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္ကုိ ၾကဥ္ထား၍ ဘဝအေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ မျဖတ္ႏုိင္ကုန္။ အၾကင္နိဗၺာန္၌ နာမ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ႐ုပ္သည္ လည္းေကာင္း အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္၏။ ဤသာသနာေတာ္၌ ထုိသူတို႔သည္ ထုိ (နိဗၺာန္)တရားကုိ သိကုန္၍ ဘဝအေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ ျဖတ္ကုန္၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
နက္နဲေသာ သိႏုိင္ခဲေသာ လြန္စြာ သိႏုိင္ခဲေသာ စကားကုိ ဆုိဘိ၏၊ သင္သည္ အဘယ္သူ၏ တရားကုိ သိ၍ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စကားကုိ ဆုိဘိသနည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
အကြၽႏု္ပ္သည္ ေရွးအခါက ေဝကဠိဂၤရြာ၌ ဃဋီကာရ အုိးထိန္းသည္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ၏၊ အမိအဖကုိ လုပ္ေကြၽးခဲ့၏၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရား၏ ဥပါသကာ ျဖစ္ခဲ့၏။ ေမထုန္ အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏၊ အာမိသကင္းသည္ ျဖစ္၍ အက်င့္ျမတ္ကုိ က်င့္ေလ့ရွိ ခဲ့ပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရားႏွင့္ တစ္ရြာတည္းေန ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ၏၊ ေရွးအခါက အသွ်င္ ဘုရားႏွင့္ အေဆြခင္ပြန္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ၏။
ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ ကိေလသာတို႔မွ လြတ္ကုန္ၿပီးေသာ တပ္မက္မႈ 'ရာဂ'၊ အမ်က္ ထြက္မႈ 'ေဒါသ' ကုန္ၿပီးေသာ ေလာက၌ ကပ္ၿငိမႈတဏွာကုိ ကူးေျမာက္ကုန္ ၿပီးေသာ ထုိခုနစ္ေယာက္ေသာ ရဟန္းတို႔ကုိ သိပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ဘဂၢဝ အၾကင္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ထုိအေၾကာင္းကုိ ဆုိ၏၊ ထုိအခါက ဤအတုိင္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီ၊ ေရွးအခါက ေဝကဠိဂၤရြာ၌ ဃဋီကာရအမည္ရွိေသာ အုိးထိန္းသည္ ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏၊ အမိအဖကုိ လုပ္ေကြၽးခဲ့၏၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရား၏ ဥပါသကာ ျဖစ္ခဲ့၏။ ေမထုန္အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့၏၊ အာမိသ ကင္းသည္ျဖစ္၍ အက်င့္ျမတ္ကုိ က်င့္ေလ့ရွိခဲ့၏၊ တစ္ရြာတည္းေန ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏။ ေရွးအခါက ငါ၏အေဆြခင္ပြန္း ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏။
ေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ အေပါင္းအေဖာ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးကုန္ေသာ၊ ပြားမ်ားအပ္ေသာ စိတ္ရွိကုန္ေသာ၊ အဆံုးစြန္ေသာ ကုိယ္ကုိေဆာင္ကုန္ေသာ ႏွစ္ေယာက္ကုန္ေသာ သူတို႔၏ ဤသို႔ေသာ ေပါင္းဆံု မိျခင္းသည္ ျဖစ္သတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။50
၁ဝ - ဃဋိကာရသုတ္၊ အာဒိတၱ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
အဝိဟာဘံုသို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ (ကိေလသာတို႔မွ) လြတ္ကုန္ေသာ စြဲမက္ျခင္း 'ရာဂ'၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေဒါသ' ကုန္ၿပီးကုန္ေသာ ေလာက၌ ကပ္ၿငိမႈ 'တဏွာ' ကုိ ကူးေျမာက္ကုန္ၿပီးေသာ ရဟန္းခုနစ္ေယာက္တို႔သည္ အဘယ္သူတို႔နည္း။
အဘယ္ ရဟန္းတို႔သည္ ေသမင္း၏ တည္ရာ ျဖစ္ေသာ ကူးေျမာက္ႏုိင္ခဲေသာ (ကိေလသာ) ၫြန္ေပ်ာင္းကုိ ကူးေျမာက္ကုန္သနည္း၊
အဘယ္ရဟန္းတို႔သည္ လူ၌ျဖစ္ေသာ ကုိယ္ကုိ စြန္႔ကုန္၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေၾကာင္း (သံေယာဇဥ္) ကုိ လြန္ ေျမာက္ကုန္သနည္း ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ဥပက၊ ပလဂ႑၊ ပုကၠဳသာတိ ဟူေသာ ထုိသံုးေယာက္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ဘဒၵိယ၊ ခ႑ေဒဝ၊ ဗာဟုရဂၢိ၊ သိဂႋယတို႔ လည္းေကာင္း ထုိခုနစ္ေယာက္တို႔သည္ လူ႕ခႏၶာကုိယ္ကုိ စြန္႔ကုန္၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေၾကာင္း (သံေယာဇဥ္) ကုိ လြန္ ေျမာက္ကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
မာရ္မင္း၏ ေက်ာ့ကြင္းကုိ ပယ္တတ္ကုန္ေသာ ထုိရဟန္းတို႔၏ အျပစ္မရွိျခင္းကုိ ေျပာဆုိ၏၊ ထုိသူတို႔သည္ အဘယ္သူ၏ တရားကုိ သိကုန္၍ ဘဝအေႏွာင္အဖြဲ႔ကုိ ျဖတ္ကုန္သနည္း။
ထုိသူတို႔သည္ အၾကင္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားကုိသိ၍ ဘဝ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ ျဖတ္ကုန္ျပီ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားကုိ ၾကဥ္ထား၍ ဘဝ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ မျဖတ္ ႏုိင္ကုန္၊ အသွ်င္ဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္ကုိ ၾကဥ္ထား၍ ဘဝအေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ မျဖတ္ႏုိင္ကုန္။ အၾကင္နိဗၺာန္၌ နာမ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ႐ုပ္သည္ လည္းေကာင္း အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္၏။ ဤသာသနာေတာ္၌ ထုိသူတို႔သည္ ထုိ (နိဗၺာန္)တရားကုိ သိကုန္၍ ဘဝအေႏွာင္အဖြဲ႕ကုိ ျဖတ္ကုန္၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
နက္နဲေသာ သိႏုိင္ခဲေသာ လြန္စြာ သိႏုိင္ခဲေသာ စကားကုိ ဆုိဘိ၏၊ သင္သည္ အဘယ္သူ၏ တရားကုိ သိ၍ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စကားကုိ ဆုိဘိသနည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
အကြၽႏု္ပ္သည္ ေရွးအခါက ေဝကဠိဂၤရြာ၌ ဃဋီကာရ အုိးထိန္းသည္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ၏၊ အမိအဖကုိ လုပ္ေကြၽးခဲ့၏၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရား၏ ဥပါသကာ ျဖစ္ခဲ့၏။ ေမထုန္ အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏၊ အာမိသကင္းသည္ ျဖစ္၍ အက်င့္ျမတ္ကုိ က်င့္ေလ့ရွိ ခဲ့ပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရားႏွင့္ တစ္ရြာတည္းေန ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ၏၊ ေရွးအခါက အသွ်င္ ဘုရားႏွင့္ အေဆြခင္ပြန္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ၏။
ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ ကိေလသာတို႔မွ လြတ္ကုန္ၿပီးေသာ တပ္မက္မႈ 'ရာဂ'၊ အမ်က္ ထြက္မႈ 'ေဒါသ' ကုန္ၿပီးေသာ ေလာက၌ ကပ္ၿငိမႈတဏွာကုိ ကူးေျမာက္ကုန္ ၿပီးေသာ ထုိခုနစ္ေယာက္ေသာ ရဟန္းတို႔ကုိ သိပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ဘဂၢဝ အၾကင္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ထုိအေၾကာင္းကုိ ဆုိ၏၊ ထုိအခါက ဤအတုိင္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီ၊ ေရွးအခါက ေဝကဠိဂၤရြာ၌ ဃဋီကာရအမည္ရွိေသာ အုိးထိန္းသည္ ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏၊ အမိအဖကုိ လုပ္ေကြၽးခဲ့၏၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရား၏ ဥပါသကာ ျဖစ္ခဲ့၏။ ေမထုန္အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့၏၊ အာမိသ ကင္းသည္ျဖစ္၍ အက်င့္ျမတ္ကုိ က်င့္ေလ့ရွိခဲ့၏၊ တစ္ရြာတည္းေန ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏။ ေရွးအခါက ငါ၏အေဆြခင္ပြန္း ျဖစ္ခဲ့ဖူး၏။
ေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ အေပါင္းအေဖာ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးကုန္ေသာ၊ ပြားမ်ားအပ္ေသာ စိတ္ရွိကုန္ေသာ၊ အဆံုးစြန္ေသာ ကုိယ္ကုိေဆာင္ကုန္ေသာ ႏွစ္ေယာက္ကုန္ေသာ သူတို႔၏ ဤသို႔ေသာ ေပါင္းဆံု မိျခင္းသည္ ျဖစ္သတည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။50
၁ဝ - ဃဋိကာရသုတ္၊ အာဒိတၱ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment