အာစာမဒါယိကာဝိမာနဝတၳဳ...
ေရွးလူျဖစ္စဥ္ ေဆြမ်ိဳးပ်က္စီး အထီးက်န္ေသာ သူဆင္းရဲမျဖစ္ကာ သူတပါးအိမ္ အဖီကို အမွီျပဳေနရသူ ျဖစ္ပါလ်က္ အသွ်င္မဟာကႆပအား ထမင္းခ်ိဳးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ လွဴဒါန္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ နိမၼာနရတိ နတ္ျပည္၌ ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျဖစ္ရေသာ နတ္သမီးအေၾကာင္း...
စည္းစိမ္ဥစၥာ ေဆြမ်ဳိးျပဳန္းတီး၍ အထီးက်န္ေသာ ဆင္းရဲေသာ သူတစ္ပါးအိမ္ အဖီကိုမွီ၍ ေနရေသာ မိန္းမသည္ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္လ်က္ ဆိတ္ဆိတ္ေန ကာ ရပ္တည္ေသာ အရွင္ဘုရားအား ၾကည္ညိဳစိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ထမင္းခ်ဳိးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေပးလွဴဖူးပါၿပီ၊ ထုိမိန္းမသည္ လူ႕ကိုယ္ခႏၶာကို စြန္႔၍ အဘယ္ဘဝသို႔ လားေရာက္ရ ေလသနည္း ဟု သိၾကားမင္းကေမး၏။ 185-6
စည္းစိမ္ဥစၥာ ေဆြမ်ဳိးျပဳန္းတီး၍) အထီးက်န္ေသာ ဆင္းရဲေသာ သူတစ္ပါးအိမ္ အဖီကိုမွီ၍ ေနရေသာ မိန္းမသည္ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္လ်က္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနကာ ရပ္တည္ေသာ ငါ့အား ၾကည္ညိဳစိတ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ ထမင္းခ်ဳိးကို ကိုယ္ထိ လက္ေရာက္ ေပးလွဴခဲ့ဖူး၏၊ ထုိမိန္းမသည္ လူ႔ကိုယ္ခႏၶာကို စြန္႔၍ ဤလူ႔ဘဝမွ ကင္းလြတ္ စုေတေသာအခါ တန္ခိုးႀကီးေသာ နတ္တို႔ရွိရာ နိမၼာနရတိနတ္ျပည္၌ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္၍ ေမြ႕ေလ်ာ္စံေပ်ာ္ ေနရ၏ဟု အသွ်င္မဟာကႆပ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 187-9
အသွ်င္မဟာကႆပ၌ ေကာင္းစြာ တည္ေစေသာ အထီးက်န္ေသာ မိန္းမ၏ အလွဴသည္ အံ့ဖြယ္ရွိေပစြ၊ သူတစ္ပါးတို႔ အိမ္မွ ေဆာင္လာေသာ ထမင္းခ်ဳိးဟူ ေသာ လွဴဖြယ္ဝတၳဳျဖင့္ ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ ျပည့္စံုေပစြ တကား။190
အခ်င္းတို႔ အဂၤါႀကီးငယ္ အလံုးစံု ေကာင္းျခင္းရွိေသာ လင္၏ ႐ႈမၿငီးေသာ မိန္းမ သည္ စၾကာမင္း၏ မိဖုရား ျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိမိဖုရားအျဖစ္သည္ ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိး အလွဴ၏ အက်ဳိးကို တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိေပ။191
ေရႊစင္နိကၡတစ္သိန္း, ျမင္းတစ္သိန္း, အႆထုိရ္ျမင္းကေသာ ရထားတစ္သိန္း, ပတၱျမားနားေတာင္း ဝတ္ဆင္ကုန္ေသာ သမီးကညာတစ္သိန္း ဤအလံုးစံုတို႔ သည္လည္း ဤသူဆင္းရဲ မေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိးအလွဴ၏ အက်ဳိးကို တစ္ဆယ့္ ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုး မရွိၾကေပကုန္။192
ဟိမဝႏၲာေတာင္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ စဥ္းငယ္ၫြတ္ေသာ အစြယ္ရွိကုန္ေသာ ႀကီးစြာ ေသာ စစ္ထုိးျခင္းကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ကုန္ေသာ ေရႊကႀကိဳး တပ္အပ္ကုန္ေသာ ေရႊတန္ဆာတို႔ျဖင့္ ဖြဲ႕အပ္ေသာ ကိုယ္ရွိကုန္ေသာ မာတဂၤမ်ဳိး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဆင္အေကာင္တစ္ရာတို႔သည္ ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိး အလွဴ၏ (အက်ဳိးကို) တစ္ဆယ့္ ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိၾကေပ။
ဤေလာက၌ အၾကင္သူသည္ ကြၽန္းႀကီးေလးကြၽန္းတို႔ကို အစိုးရျခင္းကို ျပဳရာ၏၊ ထုိသူ၏ ထုိစၾကာဝေတးမင္း စည္းစိမ္သည္ ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိး အလွဴ၏ အက်ဳိးကို တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိေပ။194
၃ - အာစာမဒါယိကာဝိမာနဝတၳဳ၊ စိတၱလတာ၀ဂ္၊ ၀ိမာန၀တၳဳပါဠိေတာ္။
အာစာမ= ကစီရည္
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
ေရွးလူျဖစ္စဥ္ ေဆြမ်ိဳးပ်က္စီး အထီးက်န္ေသာ သူဆင္းရဲမျဖစ္ကာ သူတပါးအိမ္ အဖီကို အမွီျပဳေနရသူ ျဖစ္ပါလ်က္ အသွ်င္မဟာကႆပအား ထမင္းခ်ိဳးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ လွဴဒါန္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ နိမၼာနရတိ နတ္ျပည္၌ ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျဖစ္ရေသာ နတ္သမီးအေၾကာင္း...
စည္းစိမ္ဥစၥာ ေဆြမ်ဳိးျပဳန္းတီး၍ အထီးက်န္ေသာ ဆင္းရဲေသာ သူတစ္ပါးအိမ္ အဖီကိုမွီ၍ ေနရေသာ မိန္းမသည္ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္လ်က္ ဆိတ္ဆိတ္ေန ကာ ရပ္တည္ေသာ အရွင္ဘုရားအား ၾကည္ညိဳစိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ထမင္းခ်ဳိးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေပးလွဴဖူးပါၿပီ၊ ထုိမိန္းမသည္ လူ႕ကိုယ္ခႏၶာကို စြန္႔၍ အဘယ္ဘဝသို႔ လားေရာက္ရ ေလသနည္း ဟု သိၾကားမင္းကေမး၏။ 185-6
စည္းစိမ္ဥစၥာ ေဆြမ်ဳိးျပဳန္းတီး၍) အထီးက်န္ေသာ ဆင္းရဲေသာ သူတစ္ပါးအိမ္ အဖီကိုမွီ၍ ေနရေသာ မိန္းမသည္ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္လ်က္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနကာ ရပ္တည္ေသာ ငါ့အား ၾကည္ညိဳစိတ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ ထမင္းခ်ဳိးကို ကိုယ္ထိ လက္ေရာက္ ေပးလွဴခဲ့ဖူး၏၊ ထုိမိန္းမသည္ လူ႔ကိုယ္ခႏၶာကို စြန္႔၍ ဤလူ႔ဘဝမွ ကင္းလြတ္ စုေတေသာအခါ တန္ခိုးႀကီးေသာ နတ္တို႔ရွိရာ နိမၼာနရတိနတ္ျပည္၌ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္၍ ေမြ႕ေလ်ာ္စံေပ်ာ္ ေနရ၏ဟု အသွ်င္မဟာကႆပ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 187-9
အသွ်င္မဟာကႆပ၌ ေကာင္းစြာ တည္ေစေသာ အထီးက်န္ေသာ မိန္းမ၏ အလွဴသည္ အံ့ဖြယ္ရွိေပစြ၊ သူတစ္ပါးတို႔ အိမ္မွ ေဆာင္လာေသာ ထမင္းခ်ဳိးဟူ ေသာ လွဴဖြယ္ဝတၳဳျဖင့္ ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ ျပည့္စံုေပစြ တကား။190
အခ်င္းတို႔ အဂၤါႀကီးငယ္ အလံုးစံု ေကာင္းျခင္းရွိေသာ လင္၏ ႐ႈမၿငီးေသာ မိန္းမ သည္ စၾကာမင္း၏ မိဖုရား ျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိမိဖုရားအျဖစ္သည္ ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိး အလွဴ၏ အက်ဳိးကို တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိေပ။191
ေရႊစင္နိကၡတစ္သိန္း, ျမင္းတစ္သိန္း, အႆထုိရ္ျမင္းကေသာ ရထားတစ္သိန္း, ပတၱျမားနားေတာင္း ဝတ္ဆင္ကုန္ေသာ သမီးကညာတစ္သိန္း ဤအလံုးစံုတို႔ သည္လည္း ဤသူဆင္းရဲ မေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိးအလွဴ၏ အက်ဳိးကို တစ္ဆယ့္ ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုး မရွိၾကေပကုန္။192
ဟိမဝႏၲာေတာင္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ စဥ္းငယ္ၫြတ္ေသာ အစြယ္ရွိကုန္ေသာ ႀကီးစြာ ေသာ စစ္ထုိးျခင္းကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ကုန္ေသာ ေရႊကႀကိဳး တပ္အပ္ကုန္ေသာ ေရႊတန္ဆာတို႔ျဖင့္ ဖြဲ႕အပ္ေသာ ကိုယ္ရွိကုန္ေသာ မာတဂၤမ်ဳိး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဆင္အေကာင္တစ္ရာတို႔သည္ ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိး အလွဴ၏ (အက်ဳိးကို) တစ္ဆယ့္ ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိၾကေပ။
ဤေလာက၌ အၾကင္သူသည္ ကြၽန္းႀကီးေလးကြၽန္းတို႔ကို အစိုးရျခင္းကို ျပဳရာ၏၊ ထုိသူ၏ ထုိစၾကာဝေတးမင္း စည္းစိမ္သည္ ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိး အလွဴ၏ အက်ဳိးကို တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိေပ။194
၃ - အာစာမဒါယိကာဝိမာနဝတၳဳ၊ စိတၱလတာ၀ဂ္၊ ၀ိမာန၀တၳဳပါဠိေတာ္။
အာစာမ= ကစီရည္
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment