အသုရိႏၵကသုတ္
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂဳိဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔ကုိ အစာေကြၽး၍ ေမြးရာျဖစ္ ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ''ဘာရဒြါဇအႏြယ္ျဖစ္ေသာ ပုဏၰားသည္ ရဟန္းေဂါတမ၏ အထံ၌ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္းျပဳ သတဲ့'' ဟု အသုရိႏၵက ဘာရဒြါဇ ပုဏၰား ၾကားေသာေၾကာင့္ အမ်က္ထြက္သည္ ႏွလံုးမသာသည္ ျဖစ္၍ ျမတ္စြာ ဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ပရိသတ္အလယ္ မဖြယ္မရာျဖစ္ကုန္ေသာ ၾကမ္းၾကဳတ္ကုန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဆဲေရး၏၊ ၿခိမ္းေျခာက္၏။ ဤသို႔ ဆဲေရး, ၿခိမ္းေျခာက္သည္ ရွိေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ၌ အသုရိႏၵကဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ''ရဟန္း ေအာင္ၿပီ၊ ရဟန္း ေအာင္ၿပီ'' ဟု ဆုိ၏-
ပုဏၰား ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ စကားကုိ ဆုိေသာ သူမိုက္သည္ စကားမွ်ျဖင့္ သူ တစ္ပါးကုိ ေအာင္ၿပီဟူ၍ ေအာက္ေမ့၏၊ ပညာရွိပုဂၢိဳလ္၏ အၾကင္သည္းခံမႈသည္ ရွိ၏၊ ထုိသည္းခံမႈသည္သာ ထုိပညာရွိအား ေအာင္ျမင္ျခင္း ျဖစ္၏။
အၾကင္သူသည္ အမ်က္ထြက္သူကုိ ျပန္၍ အမ်က္ထြက္၏၊ ထုိသူသည္သာ ထုိ အမ်က္ထြက္ေသာသူကုိ ျပန္၍ အမ်က္ထြက္ျခင္းေၾကာင့္ ယုတ္မာ၏။ အမ်က္ထြက္ သူကုိ ျပန္၍ အမ်က္မထြက္သူသည္ ေအာင္ႏုိင္ခဲေသာ ရန္စစ္သည္ကုိ ေအာင္ႏုိင္သည္ မည္၏။
အၾကင္သူသည္ အမ်က္ထြက္ေသာ သူတစ္ပါးကုိ သိသည္ ရွိေသာ္ သတိႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍ အမ်က္ကုိ ၿငိမ္းေအး၏၊ (ထုိအမ်က္ကုိ မတုံ႔ျပန္ေသာ သူသည္) မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးသားတို႔၏အက်ဳိးစီးပြားကုိ က်င့္သည္ မည္၏။
အၾကင္သူတို႔သည္ (သစၥာေလးပါး) တရား၌ မသိမလိမၼာၾကကုန္၊ (ထုိသူတို႔သည္) မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးသားတုို႔အား အမ်က္ၿငိမ္းေစေသာ ကုစားျခင္းအားျဖင့္ ကုစားသူကုိ လူမိုက္ဟူ၍ မွတ္ထင္ကုန္၏''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ အသုရိႏၵက ဘာရဒြါဇ ပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာ ဘုရားအား အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါ၏။ ရဟန္းအျဖစ္ကုိ ရေလ၏၊ ရဟန္းျဖစ္၍ မၾကာျမင့္ေသးေသာ အသွ်င္ အသုရိႏၵက ဘာရဒြါဇသည္ တစ္ေယာက္တည္း ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ကပ္လ်က္ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာအားထုတ္ကာ နိဗၺာန္သို႔ ေစလႊတ္အပ္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနသည္ ရွိေသာ္ ေကာင္းစြာသာလွ်င္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္း ျပဳၾကေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား လုိလားေတာင့္တအပ္ေသာ အတုမရွိေသာ အက်င့္ျမတ္၏ အဆံုး ျဖစ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ မၾကာမီ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ပင္ ကုိုယ္တုိင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေန၏။ ''ပဋိသေႏၶေနမႈ ကုန္ၿပီ၊ ျမတ္ေသာအက်င့္ကုိ က်င့္ၿပီးၿပီ၊ မဂ္ ကိစၥကုိ ျပဳၿပီးၿပီ၊ ဤမဂ္ ကိစၥ အလို႔ငွါ တစ္ပါးေသာျပဳဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီ'' ဟု သိ၏။
အသွ်င္ အသုရိႏၵကဘာရဒြါဇသည္
ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ တစ္ပါးအပါအဝင္ ျဖစ္ေလသတည္း။ 189
၃ - အသုရိႏၵကသုတ္၊ အရဟႏၲ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂဳိဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔ကုိ အစာေကြၽး၍ ေမြးရာျဖစ္ ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ''ဘာရဒြါဇအႏြယ္ျဖစ္ေသာ ပုဏၰားသည္ ရဟန္းေဂါတမ၏ အထံ၌ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္းျပဳ သတဲ့'' ဟု အသုရိႏၵက ဘာရဒြါဇ ပုဏၰား ၾကားေသာေၾကာင့္ အမ်က္ထြက္သည္ ႏွလံုးမသာသည္ ျဖစ္၍ ျမတ္စြာ ဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ပရိသတ္အလယ္ မဖြယ္မရာျဖစ္ကုန္ေသာ ၾကမ္းၾကဳတ္ကုန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဆဲေရး၏၊ ၿခိမ္းေျခာက္၏။ ဤသို႔ ဆဲေရး, ၿခိမ္းေျခာက္သည္ ရွိေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ၌ အသုရိႏၵကဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ''ရဟန္း ေအာင္ၿပီ၊ ရဟန္း ေအာင္ၿပီ'' ဟု ဆုိ၏-
ပုဏၰား ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ စကားကုိ ဆုိေသာ သူမိုက္သည္ စကားမွ်ျဖင့္ သူ တစ္ပါးကုိ ေအာင္ၿပီဟူ၍ ေအာက္ေမ့၏၊ ပညာရွိပုဂၢိဳလ္၏ အၾကင္သည္းခံမႈသည္ ရွိ၏၊ ထုိသည္းခံမႈသည္သာ ထုိပညာရွိအား ေအာင္ျမင္ျခင္း ျဖစ္၏။
အၾကင္သူသည္ အမ်က္ထြက္သူကုိ ျပန္၍ အမ်က္ထြက္၏၊ ထုိသူသည္သာ ထုိ အမ်က္ထြက္ေသာသူကုိ ျပန္၍ အမ်က္ထြက္ျခင္းေၾကာင့္ ယုတ္မာ၏။ အမ်က္ထြက္ သူကုိ ျပန္၍ အမ်က္မထြက္သူသည္ ေအာင္ႏုိင္ခဲေသာ ရန္စစ္သည္ကုိ ေအာင္ႏုိင္သည္ မည္၏။
အၾကင္သူသည္ အမ်က္ထြက္ေသာ သူတစ္ပါးကုိ သိသည္ ရွိေသာ္ သတိႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍ အမ်က္ကုိ ၿငိမ္းေအး၏၊ (ထုိအမ်က္ကုိ မတုံ႔ျပန္ေသာ သူသည္) မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးသားတို႔၏အက်ဳိးစီးပြားကုိ က်င့္သည္ မည္၏။
အၾကင္သူတို႔သည္ (သစၥာေလးပါး) တရား၌ မသိမလိမၼာၾကကုန္၊ (ထုိသူတို႔သည္) မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးသားတုို႔အား အမ်က္ၿငိမ္းေစေသာ ကုစားျခင္းအားျဖင့္ ကုစားသူကုိ လူမိုက္ဟူ၍ မွတ္ထင္ကုန္၏''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ အသုရိႏၵက ဘာရဒြါဇ ပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာ ဘုရားအား အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါ၏။ ရဟန္းအျဖစ္ကုိ ရေလ၏၊ ရဟန္းျဖစ္၍ မၾကာျမင့္ေသးေသာ အသွ်င္ အသုရိႏၵက ဘာရဒြါဇသည္ တစ္ေယာက္တည္း ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ကပ္လ်က္ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာအားထုတ္ကာ နိဗၺာန္သို႔ ေစလႊတ္အပ္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနသည္ ရွိေသာ္ ေကာင္းစြာသာလွ်င္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္း ျပဳၾကေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား လုိလားေတာင့္တအပ္ေသာ အတုမရွိေသာ အက်င့္ျမတ္၏ အဆံုး ျဖစ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ မၾကာမီ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ပင္ ကုိုယ္တုိင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေန၏။ ''ပဋိသေႏၶေနမႈ ကုန္ၿပီ၊ ျမတ္ေသာအက်င့္ကုိ က်င့္ၿပီးၿပီ၊ မဂ္ ကိစၥကုိ ျပဳၿပီးၿပီ၊ ဤမဂ္ ကိစၥ အလို႔ငွါ တစ္ပါးေသာျပဳဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီ'' ဟု သိ၏။
အသွ်င္ အသုရိႏၵကဘာရဒြါဇသည္
ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ တစ္ပါးအပါအဝင္ ျဖစ္ေလသတည္း။ 189
၃ - အသုရိႏၵကသုတ္၊ အရဟႏၲ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment