တာလပုဋသုတ္

တာလပုဋသုတ္

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၌ ရွဥ့္နက္တို႔အား အစာေပး ေကြၽးရာျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ တာလပုဋမည္ေသာ ဇာတ္ဆရာႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ႐ိွခုိး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးေသာ္ ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏-

ျမတ္စြာဘုရားပြဲအလယ္ သဘင္အလယ္၌ မွန္မမွန္အားျဖင့္ လူအေပါင္းကုိ ရႊင္ပ်ေမြ႔ေလ်ာ္ေစေသာ ကေခ်သည္သည္ ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ပဟာသမည္ေသာ နတ္တို႔၏ အသင္းဝင္ ျဖစ္ရ၏ ဟု ေျပာဆုိ ၾကကုန္ေသာ ေရွးဆရာ့ဆရာ ကေခ်သည္တို႔၏ စကားကုိ ၾကားရဖူးပါ၏၊ ဤ အရာ၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဘယ္သို႔ ဆုိလုိေတာ္ မူပါသနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဇာတ္ဆရာႀကီး မသင့္ေလ်ာ္...
ဤစကားကုိ ရပ္ေလာ့၊ ငါ့ကုိ မေမးလင့္ဟု တားျမစ္ေတာ္မူ၏။

ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း -ပ- (ေပယ်ာလ=ျမႇဳပ္ထားသည္။ (ယခင္အတိုင္းသိ))

ဇာတ္ဆရာႀကီး မသင့္ေလ်ာ္...
ဤ စကားကုိ ရပ္ေလာ့၊ ငါ့ကုိ မေမးလင့္ဟု တားျမစ္ေတာ္မူ၏။

သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း -ပ- (ေပယ်ာလ=ျမႇဳပ္ထားသည္။ (ယခင္အတိုင္းသိ))

''ဇာတ္ဆရာႀကီး မသင့္ေလ်ာ္၊ ဤစကားကုိ ရပ္ေလာ့၊ ငါ့ကုိ မေမးလင့္'' ဟု မခြၽတ္လွ်င္ သင့္ကုိ ငါေျပာ၍ မရခဲ့ေပ၊ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင့္အား ငါ ေျဖၾကားအံ့၊ ဇာတ္ဆရာႀကီး ေရွးအစကပင္ သတၱဝါတို႔သည္ မကင္းေသာ စြဲမက္မႈ 'ရာဂ' ႐ိွကုန္ ၏၊ စြဲမက္မႈ 'ရာဂ' ေႏွာင္ႀကိဳးျဖင့္ ဖြဲ႕အပ္ကုန္၏၊ ထုိသူတို႔အား ကေခ်သည္သည္ ပြဲအလယ္ သဘင္အလယ္၌ စြဲမက္မႈကုိ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ တရားတို႔ကုိ အတုိင္းထက္ အလြန္ ေရွး႐ႈေဆာင္၏။

ဇာတ္ဆရာႀကီး ေရွးအစကပင္ သတၱဝါတို႔သည္ မကင္းေသာ အမ်က္ 'ေဒါသ' ႐ိွကုန္၏၊ အမ်က္ 'ေဒါသ' ေႏွာင္ႀကိဳးျဖင့္ ဖြဲ႕အပ္ကုန္၏၊ ထုိသူတို႔အား ကေခ်သည္သည္ ပြဲအလယ္ သဘင္အလယ္၌ အမ်က္ထြက္ေစတတ္ေသာ တရားတို႔ကုိ အတုိင္းထက္အလြန္ ေရွး႐ႈေဆာင္၏။

ဇာတ္ဆရာႀကီး ေရွးအစကပင္ သတၱဝါတို႔သည္ မကင္းေသာ ေတြေဝမႈ 'ေမာဟ' ႐ိွကုန္၏၊ ေတြေဝမႈ 'ေမာဟ' ေႏွာင္ႀကိဳးျဖင့္ ဖြဲ႕အပ္ကုန္၏၊ ထုိသူတို႔အား ကေခ်သည္သည္ ပြဲအလယ္ သဘင္အလယ္၌ ေတြေဝမႈကုိ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ တရားတို႔ကုိ အတုိင္းထက္ အလြန္ ေရွး႐ႈေဆာင္၏။

ထုိကေခ်သည္သည္ မိမိကုိယ္တုိင္ ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့လ်က္ သူတစ္ပါးတို႔ကုိ ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ေစရကား ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ပဟာသ မည္ေသာ ငရဲသို႔ ေရာက္ရ၏၊

''ပြဲအလယ္ သဘင္အလယ္၌ မွန္မမွန္အားျဖင့္ လူအေပါင္းကုိ ရႊင္ပ် ေမြ႕ေလ်ာ္ေစေသာ ကေခ်သည္သည္ ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ပဟာသမည္ေသာ နတ္တို႔၏ အသင္းဝင္ အျဖစ္သို႔ ေရာက္၏'' ဟု ထုိသူအား အယူျဖစ္ခဲ့မူ ထုိသူ၏ အယူသည္ မွားေသာ အယူသာ ျဖစ္၏၊ ဇာတ္ဆရာႀကီး မွားေသာ အယူ႐ိွေသာ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါအား ငရဲတိရစၧာန္ဟူေသာ လားရာ 'ဂတိ' ႏွစ္ပါးတို႔တြင္ တစ္ပါးပါး ေသာ လားရာ 'ဂတိ'ကုိ ငါ ေဟာ၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေသာ္ တာလပုဋဇာတ္ဆရာႀကီးသည္ ငုိေလ၏၊ မ်က္ရည္က်၏။

''ဇာတ္ဆရာႀကီး မသင့္ေလ်ာ္၊ ဤစကားကုိ ရပ္ေလာ့၊ ငါ့ကုိ မေမးပါလင့္'' ဟု သင့္ကုိ ငါ ေျပာ၍ မရခဲ့ေပ။ အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရား ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေသာ စကားကုိ တပည့္ေတာ္ ရည္ရြယ္ၿပီး ငုိသည္ မဟုတ္ပါ၊ အမွန္စင္စစ္ေသာ္ကား ပြဲအလယ္သဘင္ အလယ္၌ မွန္မမွန္အားျဖင့္ လူအေပါင္းကုိ ရႊင္ပ်ေမြ႕ေလ်ာ္ ေစေသာ ကေခ်သည္သည္ ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ပဟာသ မည္ေသာ နတ္တို႔၏ အသင္းဝင္ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရ၏ ဟု ေရွးဆရာ့ဆရာ ကေခ်သည္တို႔သည္ တပည့္ေတာ္ကုိ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာကပင္ ေကာက္က်စ္ လွည့္ပတ္ ျဖားေယာင္းအပ္ပါ၏။

အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ။ အသွ်င္ဘုရား ဥပမာအားျဖင့္ ေမွာက္ထားအပ္ေသာ ဝတၴဳကုိ လွန္ျပဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ဖံုးလႊမ္း ထားအပ္ေသာ ဝတၴဳကုိ ဖြင့္ျပဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ မ်က္စိလည္ေသာ သူအား လမ္းမွန္ကုိ ေျပာၾကားသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ 'မ်က္စိအျမင္ ႐ိွသူတို႔သည္
အဆင္းတို႔ကုိ ျမင္ၾကလိမ့္မည္' ဟု အမုိက္ေမွာင္၌ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကုိ ေဆာင္ျပသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဤအတူသာလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ တရားေတာ္ကုိ ျပေတာ္မူ ပါေပ၏၊

အသွ်င္ဘုရား ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္...

ျမတ္စြာဘုရားကုိ ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
တရားေတာ္ကုိလည္း ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
ရဟန္းသံဃာေတာ္ကုိလည္း ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊

အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံ၌ ရွင္အျဖစ္ကုိ ရလုိပါ၏၊ ပၪၥင္းအျဖစ္ကုိ ရလုိပါ၏ဟု ေလွ်ာက္၏။ တာလပုဋ ဇာတ္ဆရာႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံ၌ ရွင္အျဖစ္ကုိ ရ၏၊ ပၪၥင္းအျဖစ္ကုိ ရ၏၊ အသွ်င္ တာလပုဋသည္ ပၪၥင္း ျဖစ္၍ မၾကာျမင့္မီ။ပ။ ရဟႏၲာတို႔တြင္ တစ္ပါး အပါအဝင္ ျဖစ္ေလ၏။ 354

၂ - တာလပုဋသုတ္၊ ဂါမဏိသံယုတ္၊ သဠာယတနဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။