ေနာင္တခ်ိန္ လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစရန္ တရားပံုမ်ား၏ comment တြင္ တရားစာမ်ားပါ ထဲ့ေပးထားပါသည္။






သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။


Wednesday, September 30, 2009

အႏုေမာဒနာျပဳရမည့္ ဝတ္ကိုျပဆိုျခင္း...

အႏုေမာဒနာျပဳရမည့္ ဝတ္ကိုျပဆိုျခင္း

ထိုအခါက ရဟန္းတို႔သည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ မျပဳကုန္။
လူတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရား အႏြယ္ေတာ္ ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ မျပဳကုန္ဘိ သနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ် ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။

(ေရွးသူေတာ္ေကာင္းမ်ားက ဆြမ္းကပ္ၿပီးေနာက္ တရားမေဟာသည့္ အတြက္ ရဟန္းတို႔ကို ကဲ့ရဲ႕ၾကပါသည္၊ ယခုေသာ္ကား ကဲရဲ႕ဖို႔ ေနေနသာသာ၊ တရားဆို တိုမွ ျဖစ္ကုန္ၾကပါၿပီ။)


ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကေသာ ထိုလူတို႔၏ စကားကို ၾကားၾကသည္သာတည္း။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤ အေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ တရားစကားကို ေဟာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ ဆြမ္းစားဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ ျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိ္န္႔ေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား ''အဘယ္ ရဟန္းသည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ ျပဳသင့္ သနည္း'' ဟု အၾကံျဖစ္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္း အရာေၾကာင့္ တရားစကားကို ေဟာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ မေထရ္ႀကီး ရဟန္းကို ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိ္န္႔ေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ အသင္း တစ္သင္းသည္ သံဃာကုိ ဆြမ္းေကြၽး၏၊ အသွ်င္ သာရိပုၾတာသည္ သံဃေထရ္ျဖစ္၏၊ ရဟန္းတို႔သည္ ''မေထရ္ႀကီး ရဟန္းကုိ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ ျပဳျခင္းငွာ ျမတ္စြာဘုရား ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏'' ဟု အသွ်င္ သာရိပုၾတာကုိ တစ္ပါးတည္း ခ်န္ထားခဲ့၍ ဖဲသြား ကုန္၏။ ထိုအခါအသွ်င္ သာရိပုၾတာသည္ ထုိလူတို႔ကုိ အႏုေမာဒနာ ျပဳၿပီးလွ်င္ ေနာက္မွ တစ္ပါးတည္း ႂကြ၏၊

ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေဝးမွ တစ္ပါးတည္း လာေသာ အသွ်င္သာရိပုၾတာကုိ ျမင္၍ ''သာရိပုၾတာ အသို႔နည္း၊ ဆြမ္းသည္ ျပည့္စုံ၏ေလာ'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ျမတ္စြာဘုရား ဆြမ္းသည္ ျပည့္စုံပါ၏၊ သို႔ျပည့္စုံပါျငားလည္း ရဟန္းတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကုိ တစ္ဦးတည္း ခ်န္ထားခဲ့၍ ဖဲသြား ပါကုန္၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္း အရာေၾကာင့္ တရားစကားကုိ ေဟာေတာ္ မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကုိ ''ရဟန္းတို႔ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ မေထရ္ႀကီး မေထရ္ငယ္ ရဟန္းေလးပါး ငါးပါးတို႔ကုိ ဆုိင္းငံ့ စိမ့္ေသာငွာ ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ မေထရ္တစ္ပါးသည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ က်င္ႀကီး ႏွိပ္စက္ေသာ္လည္း ဆုိင္းငံ့၏၊ ထုိမေထရ္သည္ က်င္ႀကီးကုိ မေအာင့္ႏုိင္ဘဲ ေတြေဝလ်က္ လဲက်၏၊ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾက ကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ျပဳဖြယ္ကိစၥ ရွိလတ္ေသာ္ အနီး၌ ရွိေသာ ရဟန္းကုိ ပန္ၾကား၍ သြားရန္ ခြင့္ျပဳ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 362

(ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ကို ပင္ပန္းဆင္းရဲခံကာ ေျမဝယ္မက် နားေထာင္ခဲ့ေသာ သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ကို ေလးစားၾကည္ညိဳမိပါသည္။ ဘုရားသားေတာ္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ကို ဤသို႔ လိုက္နာဖို႔ သင့္လွေပသည္။)


၄ - အႏုေမာဒနာျပဳရမည့္ ဝတ္ကိုျပဆိုျခင္း၊ ဝတၱကၡႏၶက၊ စူဠဝဂ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Tuesday, September 29, 2009

ဉာဏ္ပညာႏွင့္ျပည့္စံုသူ... မုနိသုတ္-

မုနိသုတ္- (ဉာဏ္ပညာႏွင့္ျပည့္စံုသူ၊ ရဟန္း၊ ဘုရား၊ ရဟႏၲာ။)

တဏွာ ဒိ႒ိဟူေသာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈေၾကာင့္ ကိေလသာေဘး ျဖစ္ရ၏၊ အာ႐ံုေျခာက္ပါး တည္းဟူေသာ အိမ္မွ ကိေလသာျမဴ ျဖစ္ရ၏၊ ကိေလသာ အိမ္မရွိေသာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ မရွိေသာ ဤနိဗၺာန္ကို ဘုရားတည္း ဟူေသာ မုနိသည္ ျမင္ႏိုင္စြမ္း ေပစြတကား။ 209-1

အၾကင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ ကိေလသာကို အႂကြင္းမဲ့ ပယ္ျဖတ္ၿပီး၍ ေနာင္ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ကိေလသာကိုလည္း မစုိက္မပ်ဳိးေတာ့ေပ၊ ကိေလသာ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အေၾကာင္းကိုလည္း မဝင္ေရာက္ေစ၊ ထုိျမတ္စြာ ဘုရားကို မုနိတို႔တြင္ ကိေလသာ အေဖာ္မမွီး တစ္ပါးတည္း လွည့္လည္ ႂကြသြားတတ္ေသာ မုနိဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏၊ သီလဂုဏ္ ေက်းဇူးကို ရွာမွီးေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားတည္းဟူေသာ မုနိသည္ ၿငိမ္းေအးေသာ နိဗၺာန္ကို ျမင္ေတာ္မူၿပီ။ 210-2

အၾကင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိေလသာ၏ တည္ရာ ခႏၶာစေသာ ေျမရာတို႔ကို ဉာဏ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္ ပိုင္းျခား၍ အဘိသခၤါရဝိညာဥ္ဟူေသာ မ်ဳိးေစ့ကို ဖ်က္ဆီးၿပီးလွ်င္ တဏွာဒိ႒ိဟူေသာ အေစးကို ထုိမ်ဳိးေစ့သို႔ မသက္ဝင္ေစ၊ ဇာတိ ကုန္ရာ နိဗၺာန္ကို ျမင္ေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားတည္းဟူေသာ မုနိသည္ အကုသလဝိတက္ကို ပယ္ၿပီး၍ သတၱဝါဟူေသာ ေခၚေဝၚျခင္းသို႔ မေရာက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ 211-3

အၾကင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမဘဝစေသာ ေနရာ အိမ္အားလံုးတို႔ကို သိေသာေၾကာင့္ ထုိေနရာအိမ္တို႔တြင္ တစ္ပါးပါးေသာ အိမ္ကိုမွ်လည္း မေတာင့္တ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားတည္းဟူေသာ မုနိသည္ မက္ေမာမႈ တဏွာကင္းသည္ တပ္မက္မႈ မရွိသည္ျဖစ္၍ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ရကား ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ကံကို အားမထုတ္ေတာ့ေပ။ 212-4

ခႏၶာစေသာတရားအားလံုးကို ႏွိမ္နင္းၿပီးေသာ တရားအားလံုးကို သိၿပီးေသာ ေကာင္းေသာ ပညာရွိေသာ ခႏၶာစေသာ တရားအားလံုးတို႔၌ တဏွာဒိ႒ိအားျဖင့္ မလိမ္းက်ံေသာ ခႏၶာစေသာ တရား အားလံုးကို စြန္႔ပယ္ၿပီးေသာ တဏွာကုန္ရာ နိဗၺာန္၌ ၫြတ္ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 213-5

ပညာတည္းဟူေသာ အားရွိေသာ သီလအက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေကာင္းစြာ တည္ၾကည္ေသာ စ်ာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ သတိရွိကာ ကပ္ၿငိမႈ 'ရာဂ' မွ လြတ္ေသာ ငါးပါးေသာ ေျငာင့္တံသင္း မရွိေသာ အာသေဝါ မရွိေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 214-6

တစ္ပါးတည္း လွည့္လည္သြားလာေသာ ေမာေနယ်အက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ ကဲ့ရဲ႕ျခင္း ခ်ီးမြမ္းျခင္းတို႔ေၾကာင့္ တုန္လႈပ္မႈ မရွိေသာ အသံတို႔ေၾကာင့္ မထိတ္လန္႔ေသာ ျခေသၤ့မင္း ကဲ့သို႔ အနိစၥစသည္တို႔ေၾကာင့္ မထိတ္လန္႔ေသာ ပိုက္ကြန္၌ မကပ္ၿငိေသာ ေလကဲ့သို႔ ခႏၶာ စသည္တို႔၌ မကပ္ၿငိေသာ ေရျဖင့္ မလိမ္းက်ံ မကပ္ၿငိေသာ ၾကာကဲ့သို႔ ေလာကျဖင့္ မလိမ္းက်ံ မကပ္ၿငိေသာ သူတစ္ပါးတို႔ကို အရိယမဂ္ျဖင့္ ေဆာင္တတ္ေသာ မိမိကိုမူ သူတစ္ပါးက မေဆာင္အပ္ေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 215-7

အၾကင္သူသည္ သူတစ္ပါးတို႔ ေျပာဆိုေသာ ခ်ီးမြမ္းျခင္း ကဲ့ရဲ႕ျခင္းစေသာ စကားေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ဝမ္းနည္းျခင္း မျဖစ္မူ၍ ေရခ်ဳိးဆိပ္၌ ေၾကးပြတ္တုိင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၏၊ ထုိသို႔ သေဘာ ရွိေသာ တပ္စြန္းမႈ 'ရာဂ' ကင္းေသာ ေကာင္းစြာ ထားအပ္ေသာ ဣေႁႏၵရွိေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 216-8

အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ စင္စစ္ တည္ၾကည္ေသာ စိတ္ရွိ၏၊ ယက္ေဖာက္ကဲ့သို႔ ေျဖာင့္၏၊ ယုတ္မာေသာ အကုသုိလ္ကံတို႔ကို စက္ဆုပ္၏၊ မညီၫြတ္မႈ ကာယဝိသမစသည္ကို လည္းေကာင္း၊ ညီၫြတ္မႈ (ကာယသမစသည္) ကို လည္းေကာင္း စံုစမ္းဆင္ျခင္ တတ္၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 217-9

အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ကမၼဒြါရတို႔၌ စိတ္ကို ေကာင္းစြာ ေစာင့္စည္း၏၊ ေစာင့္စည္းေသာ စိတ္ရွိသည္ ျဖစ္ရကား ပဌမအရြယ္၌ တည္သည္ျဖစ္၍ လည္းေကာင္း၊ မဇၩိမအရြယ္၌ တည္သည္ျဖစ္၍ လည္းေကာင္း မေကာင္းမႈကို မျပဳ၊ ထုို ရဟႏၲာမုနိကို ကိုယ္ ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ ထိပါး ျခဳတ္ျခယ္ျခင္းငွါ မထုိက္၊ ထုိမုနိသည္လည္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် မထိပါး မျခဳတ္ျခယ္၊ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို လည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 218-10

စားဦးစားဖ်ားမွေသာ္ လည္းေကာင္း၊ စားေနဆဲတစ္ဝက္တစ္ပ်က္ အလယ္မွေသာ္
လည္းေကာင္း၊ စားၿပီး အႂကြင္းအက်န္မွေသာ္ လည္းေကာင္း ဆြမ္းကို ရခဲ့မူ သူတစ္ပါးတို႔ ေပးသည္ကိုမွီ၍ အသက္ေမြးရသူ ရဟန္းသည္ အဦး အဖ်ားရသျဖင့္လည္း ခ်ီးမြမ္းရန္ မထုိက္၊ အႂကြင္းအက်န္ ရသျဖင့္လည္း ဆန္႔က်င္ဘက္ စကား ေျပာရန္မထုိက္၊ ထိုပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 219-11

အၾကင္သူသည္ ပ်ဳိမ်စ္ႏုနယ္ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမအဆင္း၌ ေမထုန္ ရာဂျဖင့္ မကပ္ၿငိ မဖြဲ႕ယွက္၊ ေမာေနယ် အက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုလ်က္ လွည့္လည္ေနေသာ ေမထုန္အက်င့္မွလည္း ကင္းလြတ္၍ မာန္ယစ္ျခင္း ေမ့ေလ်ာ့ ျခင္းမွလည္း ကင္းလြတ္ေသာ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 220-12

ခႏၶာစေသာ ေလာကကို ပိုင္းျခားသိ၍ ျမတ္ေသာ နိဗၺာန္ပရမတၳသစၥာကို ျမင္ၿပီးေသာ ၾသဃေလးပါးႏွင့္ ခႏၶာ အာယတနစေသာ သမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္ၿပီး၍ တာဒိလကၡဏာသို႔ ေရာက္ၿပီးေသာ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ ထံုးဖြဲ႕မႈ 'ဂႏၲ' ကို ျဖတ္ၿပီးေသာ (တဏွာဒိ႒ိကို) မမွီေသာ အာသေဝါကင္းေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 221-13

ရဟန္းႏွင့္လူ ႏွစ္ေယာက္သူတို႔သည္ မတူညီၾကကုန္၊ ေဝးေသာေနရာ ေသးငယ္ေသာ အသက္ေမြးမႈ ရွိကုန္၏၊ လူသည္ သားမယားကို လုပ္ေကြၽး၏၊ ရဟန္းသည္ မက္ေမာျခင္းလည္း ကင္း၍ အက်င့္လည္း ေကာင္း၏၊ လူသည္ တစ္ပါးေသာ သတၱဝါတို႔ကို သတ္ျဖတ္မႈမွ မေစာင့္စည္း၊ ရဟန္းသည္ အျမဲ ေစာင့္စည္းသည္ျဖစ္၍ သတၱဝါတို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္၏။ 222-14

ဦးစြန္းရွိေသာ စိမ္းညိဳေသာ လည္ရွိေသာ ဥေဒါင္းငွက္သည္ ဟသၤာ၏ လ်င္ျမန္ျခင္းကို တစ္ရံတစ္ခါမွ် မမီႏိုင္ သကဲ့သို႔ ဤအတူ လူသည္ မုနိဟု ဆိုအပ္ေသာ ကိေလသာမွ ကင္းဆိတ္၍ ေတာ၌ စ်ာန္ဝင္စားေလ့ရွိေသာ ရဟန္း၏ လ်င္ျမန္ျခင္းကို အတုလိုက္၍ မျပဳႏိုင္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 223-15

၁၂ - မုနိသုတ္၊ ဥရဂဝဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Monday, September 28, 2009

မွ်တေသာ အသက္ေမြးျခင္း...



ပဌမ သမဇီဝီသုတ္ - (မွ်တေသာ အသက္ေမြးျခင္း)

တမလြန္ ဘဝ၌လည္း အခ်င္းခ်င္း ႐ႈျမင္ၾကရန္...

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဂၢတိုင္း သုသုမာရဂိရၿမိဳ႕ဝယ္
သားတို႔အား ေဘးမဲ့ေပးရာ ေဘသကဠေတာ၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူလ်က္ နကုလပိတာ သူႂကြယ္အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ခင္းထားေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ နကုလပိတာ သူႂကြယ္ႏွင့္ နကုလမာတာသူႂကြယ္မတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၍ ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ၿပီးလွ်င္ နကုလပိတာ သူႂကြယ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား-

''အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ ငယ္ရြယ္သူ နကုလမာတာ သူႂကြယ္မကို ထိမ္းျမား ယူေဆာင္ခဲ့သည္မွ စ၍ စိတ္မွ်ျဖင့္လည္း နကုလမာတာ သူႂကြယ္ကို လြန္၍ က်င့္မိသည္ဟု တပည့္ေတာ္ မသိစဖူးပါ၊ ကိုယ္ျဖင့္မူကား အဘယ္မွာ ဆိုဖြယ္ရာရွိပါအံ့နည္း။ အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ယခုဘဝ၌လည္း အခ်င္းခ်င္း ႐ႈျမင္လိုပါကုန္၏၊ ေနာင္တမလြန္ဘဝ၌လည္း အခ်င္းခ်င္း ႐ႈျမင္လိုပါ ကုန္၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

နကုလမာတာ သူႂကြယ္မကလည္း ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ဘုရား နကုလပိတာ သူႂကြယ္သည္ ငယ္ရြယ္ စဥ္ကပင္ ငယ္ရြယ္သူ တပည့္ေတာ္မကို ထိမ္းျမား ယူေဆာင္ခဲ့သည္မွစ၍ စိတ္မွ်ျဖင့္လည္း နကုလပိတာ သူႂကြယ္ကို လြန္၍ က်င့္မိသည္ ဟု တပည့္ေတာ္မ မသိစဖူးပါ၊ ကိုယ္ျဖင့္မူကား အဘယ္မွာ ဆိုဖြယ္ရာ ရွိပါအံ့နည္း။ အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ယခုဘဝ၌လည္း အခ်င္းခ်င္း ႐ႈျမင္လိုပါကုန္၏၊ ေနာင္တမလြန္ဘဝ၌လည္း အခ်င္းခ်င္း ႐ႈျမင္လို ပါကုန္၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဒါယကာတို႔ လင္မယားႏွစ္ဦးလံုးတို႔သည္ ယခုဘဝ၌လည္း အခ်င္းခ်င္း ႐ႈျမင္ၾကရန္ တမလြန္ ဘဝ၌လည္း အခ်င္းခ်င္း ႐ႈျမင္ၾကရန္ အကယ္၍ အလိုရွိကုန္အံ့၊ ႏွစ္ဦးလံုးတို႔သည္ တူမွ်ေသာ သဒၶါတရား ရွိကုန္ရာ၏၊ တူမွ်ေသာ သီလရွိကုန္ရာ၏၊ တူမွ်ေသာ စြန္႔ၾကဲမႈ 'စာဂ' ရွိကုန္ရာ၏၊ တူမွ်ေသာ ပညာ ရွိကုန္ရာ၏၊ ယင္းသို႔ ျဖစ္ေသာ္ ထို လင္မယားႏွစ္ဦးတို႔သည္ ယခုဘဝ၌လည္း အခ်င္းခ်င္း ႐ႈျမင္ၾကရကုန္၏၊ ေနာင္တမလြန္ဘဝ၌လည္း အခ်င္းခ်င္း ႐ႈျမင္ၾကရကုန္လတၱံ ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

လင္မယားႏွစ္ဦးလံုးတို႔ပင္ သဒၶါတရားႏွင့္လည္း ျပည့္စံုကုန္၏၊ အလွဴခံတို႔၏ စကားအဓိပၸါယ္ကိုလည္း သိကုန္၏၊ ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလံုးကို ေစာင့္စည္းၾကကုန္၏၊ ထို လင္မယားႏွစ္ဦးလံုးတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ဖြယ္ေသာ စကားကို ေျပာဆိုၾက ကုန္လ်က္တရားသျဖင့္ အသက္ေမြးၾကကုန္၏။

တူမွ်ေသာ သီလရွိကုန္ေသာ လင္မယား ႏွစ္ဦးလံုးတို႔အား အက်ဳိးစီးပြါးတို႔သည္ မ်ားျပားကုန္၏၊ ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္းသည္လည္း ျဖစ္၏၊ ရန္သူတို႔ ႏွလံုး မသာဖြယ္ ျဖစ္ကုန္၏။ တူမွ်ေသာ သီလ ရွိကုန္ေသာ လင္မယားႏွစ္ဦးလံုးတို႔သည္ ဤလူ႕ဘဝ၌တရားကို က်င့္ၾကကုန္၍ နတ္ျပည္ ေလာက၌ အလံုးစံုေသာ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံတို႔ကို လိုတိုင္းရ ကုန္လ်က္ ႏွစ္ႏွစ္သက္သက္ ေမြ႔ေလ်ာ္ရကုန္ သတည္း။ 55

၅ - ပဌမ သမဇီဝီသုတ္၊ ပညာဘိသႏၵဝဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ငါ့ကိုဤသို႔ သေဘာရွိ၏ ဟု သူတို႔သိေစျခင္းငွာ က်င့္ရသည္မဟုတ္...


ျဗဟၼစရိယသုတ္

ရဟန္းတို႔ လူအေပါင္းအား အံ့ၾသဖြယ္ ျပဳျခင္းငွါ လူအေပါင္းအား ျဖားေယာင္းျခင္းငွါ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာ ဟူေသာ အာနိသင္ အလို႔ငွါ ထို ထို အေၾကာင္းျဖင့္ ဝါဒျဖန္႔ျခင္းငွါ ''ငါ့ကိုဤသို႔ သေဘာရွိ၏'' ဟု လူအေပါင္းသိေစျခင္းငွါ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးရသည္ မဟုတ္။

ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ေသာ္ကား ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ ပယ္စြန္႔ျခင္းငွါ တပ္မက္မႈ ကင္းျခင္းငွါ ရာဂစသည္တို႔ ခ်ဳပ္ျခင္းငွါ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးရ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ ကိေလသာကို ပယ္ျခင္းငွါ တစ္ဆင့္ၾကား မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္၏ အတြင္းသို႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ အက်င့္ျမတ္ကို ေဟာေတာ္မူ၏၊ ထို အက်င့္ျမတ္ဟူေသာ လမ္းခရီးကို ျမတ္ေသာဂုဏ္ကို ရွာမွီးေလ့ရွိေသာ သူတို႔သည္ အစဥ္လိုက္ၾကကုန္၏။

အၾကင္သူတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာထားေတာ္မူတိုင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္ကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမကို ျပဳက်င့္ေလ့ ရွိကုန္ေသာ ထိုသူတို႔သည္ ဝဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကို ျပဳရကုန္လတၱံ႔ သတည္း။ 25

၅ - ျဗဟၼစရိယသုတ္၊ ဥ႐ုေဝလဝဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Saturday, September 26, 2009

သာသနာ အရွည္တည္ေၾကာင္း မတည္ေၾကာင္း...

ကိမိလသုတ္

သာသနာ အရွည္တည္ေၾကာင္း မတည္ေၾကာင္း...

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသုိ႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္ -

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိမိလၿမဳိ႕ ဝါးေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ အသွ်င္ကိမိလမေထရ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား-

''အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ သာသနာေတာ္ ၾကာရွည္စြာ မတည္ႏိုင္ျခင္း၏ အေၾကာင္းကား အဘယ္ပါနည္း၊ အေထာက္အပံ့ ကား အဘယ္ပါနည္း'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ကိမိလ ဤသာသနာေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ ရဟန္း ရဟန္းမိန္းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတု႔ိသည္ -

ျမတ္စြာဘုရား၌ မ႐ိုမေသ မတုပ္မဝပ္ ေနကုန္၏။
တရားေတာ္၌ မ႐ိုမေသ မတုပ္မဝပ္ ေနကုန္၏။
သံဃာေတာ္၌ မ႐ိုမေသ မတုပ္မဝပ္ ေနကုန္၏။
အက်င့္ 'သိကၡာ' ၌ မ႐ိုမေသ မတုပ္မဝပ္ ေနကုန္၏။
မေမ့မေလ်ာ့ျခင္း 'အပၸမာဒ' ၌ မ႐ိုမေသ မတုပ္မဝပ္ ေနကုန္၏။
အေစ့အစပ္ ျပဳမႈ 'ပဋိသႏၴာရ' ၌ မ႐ိုမေသ မတုပ္မဝပ္ ေနကုန္၏။

ကိမိလ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္...
သာသနာေတာ္ ၾကာျမင့္စြာ မတည္ႏိုင္ျခင္း၏ အေၾကာင္းကား ဤသည္ပင္တည္း၊
အေထာက္အပံ့ကား ဤသည္ပင္တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ သာသနာေတာ္ ၾကာျမင့္စြာတည္ႏိုင္ျခင္း၏ အေၾကာင္းကား အဘယ္ပါနည္း၊ အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္း ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ကိမိလ ဤသာသနာေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ ရဟန္း ရဟန္းမိန္းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတု႔ိသည္ -

ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ ရွိလ်က္ ေနကုန္၏။
တရားေတာ္၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ ရွိလ်က္ ေနကုန္၏။
သံဃာေတာ္၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ ရွိလ်က္ ေနကုန္၏။
အက်င့္ 'သိကၡာ' ၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ ရွိလ်က္ ေနကုန္၏။
မေမ့မေလ်ာ့ျခင္း 'အပၸမာဒ' ၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ ရွိလ်က္ ေနကုန္၏။
အေစ့အစပ္ ျပဳမႈ 'ပဋိသႏၴာရ' ၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ ရွိလ်က္ ေနကုန္၏။

ကိမိလ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္...
သာသနာေတာ္ ၾကာျမင့္စြာ တည္ႏိုင္ျခင္း၏ အေၾကာင္းကား ဤသည္ပင္တည္း၊
အေထာက္အပံ့ကား ဤသည္ပင္တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 40

၁ဝ - ကိမိလသုတ္၊ ေဒဝတာဝဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Friday, September 25, 2009

႐ူပသုတ္...

႐ူပသုတ္

သာဝတၳိနိဒါန္း။

အဆင္းတို႔၏...
စ၍ ျဖစ္မႈ၊ တည္တံ့မႈ၊ အသစ္ျဖစ္ေပၚမႈ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈသည္ ဆင္းရဲ၏ စ၍ ျဖစ္မႈ၊ ေရာဂါတို႔၏ တည္တံ့မႈ၊ အိုျခင္း ေသျခင္း၏ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈ မည္၏။

အသံတို႔၏...
စ၍ ျဖစ္မႈ၊ တည္တံ့မႈ၊ အသစ္ျဖစ္ေပၚမႈ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈသည္ ဆင္းရဲ၏ စ၍ ျဖစ္မႈ၊ ေရာဂါတို႔၏ တည္တံ့မႈ၊ အိုျခင္း ေသျခင္း၏ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈ မည္၏။

အနံ႔တို႔၏...
စ၍ ျဖစ္မႈ၊ တည္တံ့မႈ၊ အသစ္ျဖစ္ေပၚမႈ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈသည္ ဆင္းရဲ၏ စ၍ ျဖစ္မႈ၊ ေရာဂါတို႔၏ တည္တံ့မႈ၊ အိုျခင္း ေသျခင္း၏ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈ မည္၏။

အရသာတို႔၏...
စ၍ ျဖစ္မႈ၊ တည္တံ့မႈ၊ အသစ္ျဖစ္ေပၚမႈ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈသည္ ဆင္းရဲ၏ စ၍ ျဖစ္မႈ၊ ေရာဂါတို႔၏ တည္တံ့မႈ၊ အိုျခင္း ေသျခင္း၏ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈ မည္၏။

အေတြ႕တို႔၏...
စ၍ ျဖစ္မႈ၊ တည္တံ့မႈ၊ အသစ္ျဖစ္ေပၚမႈ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈသည္ ဆင္းရဲ၏ စ၍ ျဖစ္မႈ၊ ေရာဂါတို႔၏ တည္တံ့မႈ၊ အိုျခင္း ေသျခင္း၏ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈ မည္၏။

သေဘာတရားတို႔၏...
စ၍ ျဖစ္မႈ၊ တည္တံ့မႈ၊ အသစ္ျဖစ္ေပၚမႈ၊ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈသည္ ဆင္းရဲ၏ စ၍ ျဖစ္မႈ၊ ေရာဂါတို႔၏ တည္တံ့မႈ၊ အိုျခင္း ေသျခင္း၏ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈ မည္၏။


ရဟန္းတို႔ အဆင္းတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ ၿငိမ္းမႈ ကြယ္ေပ်ာက္မႈသည္ ဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္မႈ၊ ေရာဂါတို႔၏ ၿငိမ္းမႈ၊ အိုျခင္း ေသျခင္း၏ ကြယ္ေပ်ာက္မႈ မည္၏။ အသံတို႔၏။ အနံ႕တို႔၏။ အရသာတို႔၏။ အေတြ႕တို႔၏။ သေဘာတရားတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ ၿငိမ္းမႈ ကြယ္ေပ်ာက္မႈသည္ ဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္မႈ၊ ေရာဂါတို႔၏ ၿငိမ္းမႈ၊ အိုျခင္းေသျခင္း၏ ကြယ္ေပ်ာက္မႈ မည္၏ ဟု ေဟာေတာ္ မူ၏။ 313

၂ - ႐ူပသုတ္၊ ဥပၸါဒသံယုတ္၊ ခႏၶဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အဆင္းကို တပ္မက္မႈ၌ ...

တဏွာသုတ္

သာဝတၳိနိဒါန္း... ရဟန္းတို႔...

အဆင္းကို တပ္မက္မႈ၌ ...
လိုခ်င္ တပ္မက္မႈ 'ဆႏၵရာဂ' သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးမႈ မည္၏။

အသံကို တပ္မက္မႈ၌ ...
လိုခ်င္ တပ္မက္မႈ 'ဆႏၵရာဂ' သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးမႈ မည္၏။

အနံ႔ကို တပ္မက္မႈ၌ ...
လိုခ်င္ တပ္မက္မႈ 'ဆႏၵရာဂ' သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးမႈ မည္၏။

အရသာကို တပ္မက္မႈ၌ ...
လိုခ်င္ တပ္မက္မႈ 'ဆႏၵရာဂ' သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးမႈ မည္၏။

အေတြ႕ကို တပ္မက္မႈ၌ ...
လိုခ်င္ တပ္မက္မႈ 'ဆႏၵရာဂ' သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးမႈ မည္၏။

သေဘာ တရားကို တပ္မက္မႈ၌ ...
လိုခ်င္ တပ္မက္မႈ 'ဆႏၵရာဂ' သည္ စိတ္၏ ညစ္ညဴးမႈ မည္၏။

ရဟန္းတို႔ အၾကင္အခါ ရဟန္းသည္ ဤေျခာက္ဌာနတို႔၌ စိတ္ညစ္ညဴးမႈကို ပယ္အပ္ၿပီး ျဖစ္၏၊ ထုိအခါ ထုိရဟန္း၏ စိတ္သည္ ထြက္ေျမာက္ျခင္းသို႔ ၫြတ္၏၊ ထြက္ေျမာက္ျခင္း၌ အထံုရၿပီးေသာစိတ္သည္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ မ်က္ေမွာက္ ျပဳအပ္ေသာ တရားတို႔၌ ျပဳရန္ သင့္ေလ်ာ္သည္ ျဖစ္၍ ထင္၏ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။ 329

၈ - တဏွာသုတ္၊ ဥပၸါဒသံယုတ္၊ ခႏၶဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Thursday, September 24, 2009

လူသားကုိ စားေလေယာင္ တကားဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏...

ဒႏၲေပါနသိကၡာပုဒ္ - (ဒန္ပူ)

လူသားကုိ စားေလေယာင္ တကားဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏...

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဝသာလီျပည္ မဟာဝုန္ေတာတြင္ ျပာသာဒ္ေဆာင္ေပါက္ေသာ ေက်ာင္းႀကီး၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ ေသာအခါ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ပစၥည္း အလံုးစံု ပံ့သကူဓူတင္ကုိ ေဆာင္၍ သုသာန္၌ ေန၏။ ထုိရဟန္းသည္ လူတို႔ေပးလွဴသည္ကုိ ခံယူျခင္းငွါအလုိမ႐ိွ၊ သုသာန္၌ လည္းေကာင္း၊ သစ္ပင္ရင္း၌လည္းေကာင္း၊ တံခါးခံု၌လည္းေကာင္း ေသလြန္ ေသာ မိဘဘုိးဘြား စသည္တို႔၏ အက်ဳိးငွါ စြန္႔ထားေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္တို႔ကုိ ကိုယ္တုိင္ယူ၍ စား၏။

လူတို႔က ဤသို႔ ေျပာဆိုၾကသည္...
''အဘယ့္ေၾကာင့္ ဤရဟန္းသည္ ငါတို႔၏ ေသလြန္ေသာ မိဘဘုိးဘြား စသည္ တို႔၏ အက်ဳိးငွါ စြန္႔ထားေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္တို႔ကုိ ကုိယ္တုိင္ယူ၍ စားဘိသနည္း၊ ဤရဟန္းသည္ ဆူၿဖိဳး၏၊ လူသားကုိ စားေလေယာင္ တကား'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။

သူေတာ္ေကာင္းေတြ ၾကည့္စမ္းပါ ဝိနည္း စည္းကမ္း မသတ္မွတ္ေသးခင္ ဓာတ္ေကာင္းကိန္းေနေသာသူမ်ားဟာ ဒါကေတာ့ျဖင့္ မလုပ္သင့္ဘူးဆိုၿပီး အျပစ္ေျပာၾကတယ္ ကဲ့ရဲ႕ၾကတယ္၊ မလွဴဒါန္း မေပးကမ္းေသာအစာကို စားလို႔ လူသားမ်ားစားေနသလားလို႔ေတာင္ ကဲ့ရဲ႕ၾကပါတယ္။ အဓိကေတာ့ မသင့္ေတာ္တာေတြ လုပ္ရင္ ကဲ့ရဲ႕ၾကတယ္၊ ခု ဒကာဒကာမတို႔က မသင့္ေတာ္တာလုပ္ေနတာေတြ႔ရင္ မေျပာနဲ႔ မေျပာနဲ႔ အျပစ္ျဖစ္လိမ့္မယ္၊ သူတို႔က သကၤန္းႀကီးေတြနဲ႔ ဖက္ေပၚဆူးက်ဖက္ေပါက္ ဆူးေပၚ ဖက္က်ေတာ့လည္း ဖက္ေပါက္ေနာ္ တိတ္တိတ္ေန မေျပာၾကနဲ႔ဆိုၿပီး ဒီလိုျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ စဥ္းစားၾကေနာ္ လူသာသနာျပဳမ်ား။

ရဟန္း တို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကေသာ ထုိလူတို႔၏ စကားကုိ ၾကားၾကသည္သာတည္း။

အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔က ဤသို႔ ေျပာဆိုၾက၏ ...
''အဘယ့္ေၾကာင့္ ရဟန္းသည္ မေပးအပ္ေသာ 'အကပ္မခံရေသးေသာ' အာဟာရကုိ ခံတြင္းဝသို႔ ေဆာင္ဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ပ။

ဝိနည္းမသတ္မွတ္ေသးခင္ေတာင္ အလိုနည္းတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားကလည္း အျမင္မေတာ္တာေတြ႔ရင္ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကတယ္။ ခုေခတ္ရဟန္းေတာ္ တခ်ဳိ႔လည္း ဝိနည္းစည္းကမ္း မလိုက္နာရင္ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကပါတယ္၊ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဟိုငဲ့ဒီငဲ့ ငဲ့ေနၾကျပန္တယ္၊ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ငဲ့တဲ့ထဲပါတာပါပဲ အျပစ္မေျပာပဲ ငဲ့ေနေသာ ကြ်ႏ္ုပ္သည္မေကာင္းပါ။

ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔မိန္႔ေတာ္မူ၏...
''ရဟန္း သင္သည္ မေပးအပ္ေသာ 'အကပ္မခံရေသးေသာ' အာဟာရကုိ ခံတြင္းဝသို႔ ေဆာင္၏ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။

မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား အဘယ့္ေၾကာင့္ သင္သည္ မေပးအပ္ေသာ 'အကပ္မခံရေသးေသာ' အာဟာရကုိ ခံတြင္းဝသို႔ ေဆာင္ဘိသနည္း။ မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ဤ သင္ျပဳမိေသာ အမႈသည္ မၾကည္ညိဳ ေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 263

''အၾကင္ရဟန္းသည္ မေပးအပ္ေသာ 'အကပ္မခံရေသးေသာ' အာဟာရကို ခံတြင္းဝသို႔ ေဆာင္ျငားအံ့၊ ထုိရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔အား ဤသိကၡာပုဒ္ကို ပညတ္ေတာ္မူ၏။ က

ျမတ္ဗုဒၶက မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတဲ့၊ ဘုန္းႀကီးမ်ား ဘာေၾကာင့္ ရဟန္းဝတ္ၾကသလဲဆို မဂ္ဖိုလ္ လိုခ်င္လို႔ ဝတ္ၾကတာလို႔ ေျဖၾကရမွာပါ၊ ခုေတာ့ သူတစ္ပါးက မေပးလွဴ၊ အကပ္မခံပဲနဲ႔ စားလို႔ အျပစ္တင္လိုက္တဲ့စကားလံုးက မဂ္ဖုိလ္မရႏိုင္တဲ့သူတဲ့၊ အလြန္အလြန္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းလွပါတယ္။ ဒါဆို ဝိနည္းစည္းကမ္း သတ္မွတ္ၿပီးမွ အျပစ္က်ဴးလြန္သူ ရဟန္းမ်ားဆို ျမတ္စြာဘုရား ဘယ္ေလာက္မ်ား ျပစ္တင္ ကဲ့ရဲ႕လိုက္မလဲလို႔ စဥ္းစားမိပါတယ္။

ထုိအခါ ရဟန္းတို႔သည္ ေရ, ဒန္ပူတို႔ကုိ မအပ္ဟု ေတြးေတာမႈ ''သံသယကုကၠဳစၥ' ႐ိွၾကကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ''ရဟန္းတို႔ ေရ, ဒန္ပူကုိကုိယ္တုိင္ ယူ၍ သံုးေဆာင္ျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 264

''အၾကင္ရဟန္းသည္ ေရ, ဒန္ပူကုိ ၾကဥ္၍ မေပးအပ္ေသာ 'အကပ္မခံရေသး ေသာ' အာဟာရကုိ ခံတြင္းဝသို႔ ေဆာင္ျငားအံ့၊ ထုိရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၈၉။ ၄ဝ- (ခ) ၂၆၅။

အျပစ္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ သံသယကုကၠဳစ ျဖစ္ၿပီး မသံုးေဆာင္တဲ့ ရဟန္းနဲ႔၊ ဝိနည္းျပစ္ ရွိမွန္းသိရဲ႕သားနဲ႔ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္တဲ့ရဟန္း ဘယ္ေလာက္ကြာ ျခားသြားၿပီလဲ။

ခုေတာ့
ပါစိတ္က ခ်ာတိတ္ပါကြာလို႔
တခ်ဳိ႕က ေျပာကုန္ပါၿပီ ျမတ္စြာဘုရား

သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ၾကပါေစ...

၁ဝ - ဒႏၲေပါနသိကၡာပုဒ္၊ ၄ - ေဘာဇနဝဂ္၊ ဘိကၡဳပါစိတ္၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

မိမိကို လုပ္ေကြၽး ျပဳစုရန္အတြက္ လူအေပါင္းကို ေျပာဆိုျခင္းငွါ အလိုမရွိ...

ကမၼဝိပါကဇသုတ္ - (ကံ၏အက်ဳိးေၾကာင့္ျဖစ္သည္)

21
အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္ သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ရဟန္း တစ္ပါးသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ မနီးမေဝး၌ ကိုယ္ကို ေျဖာင့္မတ္စြာ ထား၍ တင္ပ်ဥ္ေခြၿပီးလွ်င္ ေရွးကံ၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ထက္ျမက္ ၾကမ္းတမ္း စပ္ရွားေသာ ဆင္းရဲေဝဒနာကို သည္းခံလ်က္ အမွတ္ရမႈ 'သတိ' ဆင္ျခင္ဉာဏ္ 'သမၸဇဥ္' ရွိသည္ျဖစ္၍ မပင္မပန္း ထိုင္ေန၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ မနီးမေဝး၌ ကိုယ္ကို ေျဖာင့္မတ္စြာထား၍ တင္ပ်ဥ္ေခြၿပီးလွ်င္ ေရွးကံ၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ထက္ျမက္ ၾကမ္းတမ္း စပ္ရွားေသာ ဆင္းရဲေဝဒနာကို သည္းခံလ်က္ အမွတ္ရမႈ 'သတိ' ဆင္ျခင္ဉာဏ္ 'သမၸဇဥ္' ရွိသည္ ျဖစ္၍ မပင္မပန္း ထိုင္ေနေသာ ထိုရဟန္းကို ျမင္ေတာ္မူ၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထိုသိေသာအခ်ိန္၌-
''ကံအလံုးစံုကို စြန္႔ပယ္ၿပီး၍ ေရွးက ျပဳဖူးေသာ ရာဂစေသာ ျမဴကို ခါထုတ္လ်က္ ငါ ငါဟု မစြဲလမ္းဘဲ နိဗၺာန္၌ တည္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းအား မိမိကို လုပ္ေကြၽး ျပဳစုရန္အတြက္ လူအေပါင္းကို ေျပာဆိုျခင္းငွါ အလိုမရွိ'' ဟု ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ ေတာ္မူ၏။ 21

၁ - ကမၼဝိပါကဇသုတ္၊ နႏၵဝဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Tuesday, September 22, 2009

သဘိယသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...

သဘိယသုတ္-

သဘိယသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...
ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ ေရာက္သူကို ဘိကၡဳဟူ၍ ဆိုၾကကုန္ သနည္း၊
အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ လြန္စြာ ၿငိမ္းေသာသူ ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္ သနည္း၊
အဘယ္သို႔ေသာသူကို ယဥ္ေက်းၿပီးဟူ၍ ဆိုၾကကုန္ သနည္း၊
အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ ဗုဒၶဟူ၍ဆို သနည္း၊ 519

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ ေျဖေတာ္မူ၏...
သဘိယ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ မိမိျပဳအပ္ေသာ မဂ္ျဖင့္ ကိေလသာၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္ သို႔ ေရာက္၏၊ ယံုမွားျခင္းကို လြန္ေျမာက္၏၊ ပ်က္စီးဆုတ္ယုတ္ျခင္းကို လည္း ေကာင္း၊ ႀကီးပြါးျခင္းကို လည္းေကာင္း ပယ္စြန္႔၍ မဂ္အက်င့္ကို က်င့္သံုးၿပီး ျဖစ္၏၊ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္မႈ ကုန္ခန္းၿပီး ျဖစ္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဘိကၡဳမည္၏။ 520

အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ အလံုးစံုေသာ အာ႐ံုတို႔၌ ဆဠဂၤုေပကၡာျဖင့္ လ်စ္ လ်ဴ႐ႈတတ္၏၊ သတိရွိ၏၊ ထိုသူသည္ ေလာကအားလံုး၌ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် မညႇဥ္းဆဲ ၾသဃေလးပါးမွ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္၏၊ မေကာင္းမႈ ၿငိမ္းေအးၿပီး ျဖစ္၏၊ မိစၧာဝိတက္တို႔ျဖင့္ မေနာက္က်ဳ၊ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္အား ရာဂစေသာ ထူေျပာမႈ 'ဥႆဒ' တို႔ မရွိကုန္၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ လြန္စြာ ၿငိမ္းေအးေသာသူမည္၏။ 521

အၾကင္ပုဂၢိဳလ္၏ အဇၩတၱသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း၊ ဗဟိဒၶသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း ေလာကအားလံုးဝယ္ စကၡဳ စေသာ ဣေႁႏၵတို႔သည္ ပြါးမ်ားၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ဤေလာကကို လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ ေလာကကို လည္းေကာင္း ထိုးထြင္း သိ၍ ေသရမည့္ အခ်ိန္ကာလကို ငံ့လင့္ေန၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ပြါးမ်ားၿပီးျဖစ္၍ ယဥ္ေက်းသူ မည္၏။ 522

ကပ္ကမ႓ာ အားလံုးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ပါးစံုေသာ စုတိပဋိသေႏၶဟူေသာ က်င္လည္မႈ သံသရာကို လည္းေကာင္း သိျမင္ေတာ္မူၿပီး၍ ရာဂျမဴကင္းလ်က္ အညစ္အေၾကးမရွိေသာ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ ဇာတိကုန္ရာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ဗုဒၶဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏။ 523

သဘိယပရိဗိုဇ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္သည္ကို စိတ္တိုင္းက်လ်က္ ရႊင္လန္း တက္ႂကြကာ ႏွစ္သိမ့္ ဝမ္းေျမာက္ေလသည္။

၆ - သဘိယသုတ္- မွ၊ မဟာဝဂ္၊ သုတနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ခ်မ္းသာျခင္း ဝမ္းေျမာက္ျခင္းမ်ားသည္ ျဖစ္၍ ေနရ၏...

သုခေသာမနႆသုတ္

ရဟန္းတို႔ တရားေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ယခုဘဝ၌ပင္ ခ်မ္းသာျခင္း ဝမ္းေျမာက္ျခင္းမ်ားသည္ ျဖစ္၍ ေနရ၏၊ ထိုရဟန္းသည္ အာသေဝါ တရားတို႔ ကုန္ရန္ အေၾကာင္းကုိလည္း အားထုတ္ၿပီး ျဖစ္၏။

အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္

၁... တရား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊
၂... ဘာဝနာ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊
၃... အကုသိုလ္တရားကုိ ပယ္စြန္႔မႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊
၄... ဆိတ္ၿငိမ္ရာ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊
၅... ဆင္းရဲ မရွိရာ နိဗၺာန္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္၏၊
၆... သံသရာ နယ္ခ်ဲ႕ ပပၪၥ တရား မရွိရာ နိဗၺာန္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤတရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ယခုဘဝ၌ပင္ ခ်မ္းသာျခင္း ဝမ္းေျမာက္ျခင္း မ်ားသည္ျဖစ္၍ ေနရ၏၊ ထိုရဟန္းသည္ အာသေဝါတရားတို႔ ကုန္ရန္ အေၾကာင္းကုိလည္း အားထုတ္ၿပီး ျဖစ္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 78

၄ - သုခေသာမနႆသုတ္၊ အရဟတၱဝဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Monday, September 21, 2009

ဤသို႔လွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ရမည္...

သုဝဏၰနိကၡသုတ္

သာဝတၴိနိဒါန္း။ ။ရဟန္းတို႔ ... ငါဘုရားသည္...

ဤအသွ်င္သည္ ေရႊစင္တစ္နိကၡဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသာ္လည္း။ပ။ ေရႊစင္နိကၡတစ္ရာ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသာ္လည္း။ သိဂၤနိက္ေရႊ တစ္နိကၡ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသာ္လည္း။ သိဂၤနိက္ေရႊ နိကၡတစ္ရာ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသာ္လည္း။ ေရႊျဖင့္ ျပည့္ေသာ မဟာပထဝီေျမ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသာ္လည္း။ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အာမိသဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသာ္လည္း။ အသက္ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသာ္လည္း။ ဇနပုဒ္၌ ေကာင္းျခင္းငါးရပ္ ျပည့္စံုလတ္သည့္ မိန္းမျမတ္ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္း။ သိလ်က္ ခြၽတ္ယြင္းေသာ စကားကို မဆိုရာ'' ဟု အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ကို မိမိစိတ္ျဖင့္ ပိုင္းျခား၍ သိ၏။

ထိုသူကို တစ္ပါးေသာ အခါ၌ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာ ႏွိပ္စက္အပ္သည္ သိမ္းက်ဳံး ယူငင္အပ္ေသာ စိတ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ သိလ်က္ ခြၽတ္ယြင္းေသာ စကားကို ေျပာဆိုေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရ၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာသည္ ခက္ထန္၏။ပ။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ရမည္ ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။ 169

၃ - သုဝဏၰနိကၡသုတ္၊ ဒုတိယဝဂ္၊ နိဒါနဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ငါ၏ ေရွ႕မွာလည္း က်င္ႀကီးပံုႀကီးသည္ ရွိ၏ဟု....


မီဠႇကသုတ္ - (မီဠႇ= က်င္ႀကီး၊ မစင္)
သာဝတၴိနိဒါန္း။ ။ရဟန္းတို႔ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာသည္ ခက္ထန္၏။ပ။ရျခင္း၏ အႏၲရာယ္ကို ျပဳတတ္၏၊ ရဟန္းတို႔ ဥပမာေသာ္ကား က်င္ႀကီးကို စားေသာ မစင္ပိုးသည္ က်င္ႀကီးျဖင့္ ျပည့္ႏွက္၏၊ ထိုပိုး၏ ေရွ႕မွာလည္း က်င္ႀကီးပံုႀကီးသည္ ရွိ၏၊ ထိုက်င္ႀကီးစားေသာ မစင္ပိုးသည္ ထိုက်င္ႀကီးျဖင့္ တစ္ပါးေသာ မစင္ပိုးတို႔ကို ''ငါသည္ က်င္ႀကီးကို စား၏၊ က်င္ႀကီးျဖင့္ ျပည့္ႏွက္၏၊ ငါ၏ ေရွ႕မွာလည္း က်င္ႀကီးပံုႀကီးသည္ ရွိ၏'' ဟု မထီမဲ့ျမင္ျပဳရာ၏၊

ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းသည္ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာ ႏွိပ္စက္အပ္သည္ သိမ္းက်ဳံးယူငင္အပ္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ နံနက္အခါ၌ ေကာင္းစြာ ဝတ္႐ံုလ်က္ သပိတ္သကၤန္းကို ေဆာင္ယူၿပီးလွ်င္ ရြာသို႔ျဖစ္ေစ၊ နိဂံုးသိျု႔ဖစ္ေစ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္၏၊ ထို ရဟန္းသည္ ထိုရြာ၌ အလိုရွိတိုင္း ဆြမ္းစားၿပီးသည္လည္း ျဖစ္၏၊ နက္ျဖန္ စားရန္အလို႔ငွါ ဖိတ္ထားေသာ ဆြမ္းသည္လည္း ရွိ၏၊ ထိုရဟန္းအား သပိတ္ျပည့္ေသာ ဆြမ္းလည္း ရွိ၏၊

ေက်ာင္းအရံသို႔့သြား၍ ရဟန္းအေပါင္းအလယ္၌ ၾကံဳးဝါး၏-

''ငါသည္ ဆြမ္းကို အလိုရွိတိုင္း စားၿပီးၿပီ၊ နက္ျဖန္ စားရန္အလို႔ငွါ ဖိတ္ထားေသာ ဆြမ္းလည္း ရွိေသး၏၊ ငါ့အား သပိတ္ျပည့္ေသာ ဆြမ္းလည္း ရွိ၏၊ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ သူနာတို႔၏ အေထာက္အပံ့ ေဆး အသံုးအေဆာင္ တို႔ကိုလည္း ရ၏၊ တစ္ပါးကုန္ေသာ ဤရဟန္းတို႔သည္ကား နည္းေသာ ဘုန္းကံရွိကုန္၏၊ နည္းေသာ တန္ခိုးရွိကုန္၏၊ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ သူနာတို႔၏ အေထာက္အပံ့ ေဆး အသံုးအေဆာင္တို႔ကိုလည္း မရကုန္'' ဟု ၾကံဳးဝါး၏၊ ထိုရဟန္းသည္ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာျဖင့္ ႏွိပ္စက္အပ္သည္ သိမ္းက်ဳံးယူငင္အပ္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ သီလရွိကုန္ေသာ အျခားရဟန္းတို႔ကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳ၏။

ရဟန္းတို႔ ထိုသို႔မွတ္ထင္ျခင္းသည္ ထိုမဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားအား ရွည္စြာေသာ ေန႔ညဥ့္တို႔ ပတ္လံုး အစီးအပြား မရွိျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ လာဘ္ပူေဇာ္ သကာ အေက်ာ္အေစာသည္ ခက္ထန္၏။ပ။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ရမည္ ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။ 161

၅ - မီဠႇကသုတ္၊ ပဌမဝဂ္၊ နိဒါနဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Sunday, September 20, 2009

သီတင္းကြ်တ္ တန္ေဆာင္မုန္း...


၂၀၀၉.၀၉.၂၀

သရဒသုတ္ - (သီတင္းကြ်တ္၊ တန္ေဆာင္မုန္း)


ရဟန္းတို႔ တန္ေဆာင္မုန္းလ 'သရဒ' အခါ တိမ္သား ကင္းစင္၍ ျမင့္ေသာ မိုးေကာင္း ကင္၌ ေရွး႐ႈ တက္လာေသာ ေနမင္းသည္ ေကာင္းကင္ရွိ အမိုက္တိုက္အားလံုးကို ဖ်က္ဆီး၍ ထြန္းလင္းေတာက္ပ တင့္တယ္ သကဲ့သို႔၊ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ အရိယာ သာဝကအား ကိေလသာျမဴ အညစ္ အေၾကးကင္းေသာ တရားမ်က္စိ 'ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္' သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။

ရဟန္းတို႔ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ အျမင္ ျဖစ္ေပၚသည္ႏွင့္ တစ္ၿပဳိင္နက္ အရိယာသာဝကအား သကၠာယဒိ႒ိ, ဝိစိကိစၧာ, သီလဗၺတပရာမာသ သံုးဝေသာ သံေယာဇဥ္ 'ေႏွာင္ႀကဳိး' တို႔သည္ ေပ်ာက္ကုန္၏။

ထိုမွေနာက္၌ မက္ေမာျခင္း 'အဘိဇၩာ'၊ ပ်က္စီးေစလိုျခင္း 'ဗ်ာပါဒ'တရားႏွစ္မ်ဳိးတို႔မွ လြတ္ေျမာက္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ကာမတို႔မွ ကင္းဆိတ္၍သာလွ်င္ အကုသိုလ္တရားတို႔မွ ကင္းဆိတ္၍သာလွ်င္ ၾကံစည္ျခင္း 'ဝိတက္'သံုးသပ္ျခင္း 'ဝိစာရ'ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ၊ (နီဝရဏ) ကင္းဆိတ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ၊ ႏွစ္သိမ့္ျခင္း 'ပီတိ' ခ်မ္းသာျခင္း 'သုခ' ရွိေသာ ပဌမစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။

ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ၌ အရိယာ သာဝကသည္ အကယ္၍ ေသျငားအံ့၊ ထို သာဝကအား လူ႕ျပည္သို႔ တစ္ဖန္ ျပန္လာ ေစႏိုင္ေသာ ယင္း ယွဥ္စပ္မႈ သံေယာဇဥ္ 'ေႏွာင္ႀကဳိး' မရွိေတာ့ၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 95

၃ - သရဒသုတ္၊ ေလာဏကပလႅဝဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အိမ္ရွင္ေယာက်္ား လယ္သမားသည္...

ေခတၱသုတ္ - (လယ္၊ လယ္ေျမ၊ မယား၊ ကိုယ္)

ရဟန္းတို႔ အိမ္ရွင္ေယာက်္ား လယ္သမား၏ ေရွးအဖို႔႕၌ ဧကန္ျပဳလုပ္ဖြယ္တို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။

အဘယ္ သံုးမ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အိမ္ရွင္ေယာက်္ား လယ္သမားသည္ ေရွးဦးစြာသာလွ်င္ လယ္ကို ေကာင္းစြာ ထြန္ယက္၍ ေျမကို ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ျပဳရ၏၊

ေရွးဦးစြာသာလွ်င္ လယ္ကို ေကာင္းစြာ ထြန္ယက္၍ ေျမကို ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ျပဳၿပီးလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခ်ိန္၌ မ်ဳိးေစ့တို႔ကို ၾကဲခ်၏၊

သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခ်ိန္၌ မ်ဳိးေစ့တို႔ကို ၾကဲခ် ၿပီးလွ်င္ အခ်ိန္အခါအားေလ်ာ္စြာ ေရကို သြင္းလည္း သြင္း၏၊ ထုတ္လည္း ထုတ္၏။

ရဟန္းတို႔ အိမ္ရွင္ေယာက်္ား လယ္သမား၏ ေရွးအဖို႔၌ ဧကန္ျပဳလုပ္ဖြယ္တို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ...
ရဟန္းအား ေရွးအဖို႔၌ ျပဳလုပ္ဖြယ္တို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔ေပတည္း။

အဘယ္ သံုးမ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-

အဓိသီလ သိကၡာကို ေဆာက္တည္ျခင္း၊
အဓိစိတၱသိကၡာကို ေဆာက္တည္ျခင္း၊
အဓိပညာသိကၡာကို ေဆာက္တည္ျခင္း တို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းအား ေရွးအဖို႔၌ ျပဳလုပ္ဖြယ္တို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌-
''အဓိသီလသိကၡာကို ေဆာက္တည္ရာ၌ ငါတို႔အား ထက္သန္ေသာ ဆႏၵျဖစ္လတၱံ႕၊ အဓိစိတၱသိကၡာကို ေဆာက္တည္ရာ၌ ငါတို႔အား ထက္သန္ေသာ ဆႏၵျဖစ္ လတၱံ႕၊ အဓိပညာသိကၡာကို ေဆာက္တည္ရာ၌ ငါတို႔အား ထက္သန္ ေသာ ဆႏၵျဖစ္လတၱံ႕'' ဟု ဤအတိုင္းသာ သင္တို႔ က်င့္ၾကရမည္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ၾကရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 84

၃ - ေခတၱသုတ္၊ သမဏဝဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Saturday, September 19, 2009

ႏွစ္မ်ဳိးစီ...


သမာပတၱိဝဂ္

ရဟန္းတို႔...
တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးစီတို႔ေပတည္း၊ အဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ...

၁... သမာပတ္ ဝင္စားမႈ၌ လိမၼာျခင္း
'သမာပတၱိကုသလတာ' လည္းေကာင္း၊
၂... သမာပတ္မွ ထမႈ၌ လိမၼာျခင္း
'သမာပတၱိ ဝု႒ာနကုသလတာ' လည္းေကာင္းတို႔တည္း။ 164-1


၁... ေျဖာင့္မတ္ျခင္း 'အဇၨဝ' လည္းေကာင္း၊
၂... ႏူးညံ့ျခင္း 'မဒၵဝ' လည္းေကာင္းတို႔တည္း။ 165-2

၁... သည္းခံျခင္း 'ခႏၲီ' လည္းေကာင္း၊
၂... ေကာင္းေသာ အက်င့္ျဖင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း 'ေသာရစၥ' လည္းေကာင္း တို႔တည္း။ 166-3

၁... ႏူးညံ့ ေျပျပစ္ေသာ စကားရွိျခင္း 'သာခလ်' လည္းေကာင္း၊
၂... အေစ့အစပ္ အဆက္အသြယ္ ေကာင္းျခင္း 'ပဋိသႏၴာရ'
လည္းေကာင္းတို႔တည္း။ 167-4
၁... မညႇဥ္းဆဲျခင္း 'အဝိဟႎသာ'၁ လည္းေကာင္း၊
၂... စင္ၾကယ္ျခင္း 'ေသာေစယ်'၂ လည္းေကာင္းတို႔တည္း။ 168-5

၁... ဣေႁႏၵတို႔၌ မဆို႔ပိတ္အပ္ေသာ တံခါးရွိျခင္း
'ဣႁႏၵိေယသု အဂုတၱဒြါရတာ' လည္းေကာင္း၊
၂... အစားအစာတို႔၌ အတိုင္းအရွည္ကို မသိျခင္း
'ေဘာဇေနအမတၱညဳတာ' လည္းေကာင္းတို႔တည္း။ 169-5

၁... ဣေႁႏၵတို႔၌ ဆို႔ပိတ္အပ္ေသာ တံခါးရွိျခင္း
'ဣႁႏၵိေယသု ဂုတၱဒြါရတာ' လည္းေကာင္း၊
၂... အစားအစာတို႔၌ အတိုင္းအရွည္ကို သိျခင္း
'ေဘာဇေန မတၱညဳတာ' လည္းေကာင္းတို႔တည္း။ 170-7

၁... ဆင္ျခင္ျခင္းအား 'ပဋိသခၤါနဗလ' လည္းေကာင္း၊
၂... ပြါးမ်ားျခင္းအား 'ဘာဝနာဗလ' လည္းေကာင္းတို႔တည္း။ 171-8

၁... ေအာက္ေမ့ျခင္းအား 'သတိဗလ' လည္းေကာင္း၊
၂... တည္ၾကည္ျခင္းအား 'သမာဓိဗလ' လည္းေကာင္းတို႔တည္း။172-9

၁... နီဝရဏတို႔ကို ၿငိမ္းေစျခင္း 'သမထ' လည္းေကာင္း၊
၂... သခၤါရတို႔ကို ႐ႈမွတ္ သိမ္းဆည္းျခင္း 'ဝိပႆနာ' လည္းေကာင္းတို႔
တည္း။ 173-10

၁... အက်င့္ သီလ ပ်က္စီးျခင္း 'သီလဝိပတၱိ' လည္းေကာင္း၊
၂... ဉာဏ္အျမင္ 'အယူ' ပ်က္စီးျခင္း 'ဒိ႒ိဝိပတၱိ' လည္းေကာင္းတို႔
တည္း။ 174-11

၁... အက်င့္ သီလ၏ ျပည့္စံုျခင္း 'သီလသမၸဒါ' လည္းေကာင္း
၂... ဉာဏ္အျမင္ 'အယူ'၏ ျပည့္စံုျခင္း 'ဒိ႒ိသမၸဒါ' လည္းေကာင္းတို႔
တည္း။ 175-12

၁... အက်င့္ သီလ၏ စင္ၾကယ္ျခင္း 'သီလဝိသုဒၶိ' လည္းေကာင္း၊
၂... ဉာဏ္အျမင္ 'အယူ'၏ စင္ၾကယ္ျခင္း 'ဒိ႒ိဝိသုဒၶိ' လည္းေကာင္း တို႔တည္း။ 176-13

၁... ဉာဏ္ အျမင္ 'အယူ'၏ စင္ၾကယ္ျခင္း 'ဒိ႒ိဝိသုဒၶိ' လည္းေကာင္း၊
၂... ဉာဏ္အျမင္ 'အယူ' အားေလ်ာ္စြာ အားထုတ္ျခင္း
'ယထာဒိ႒ိပဓာန' လည္းေကာင္းတို႔တည္း။ 177-14

၁... ကုသိုလ္တရားတို႔၌ မေရာင့္ရဲႏိုင္ျခင္း လည္းေကာင္း၊
၂... တရား အားထုတ္ရာ၌ ဆုတ္နစ္မႈ မရွိျခင္း လည္းေကာင္းတို႔တည္း။ 178-15

၁... သတိတရား ကင္းလြတ္ျခင္း 'မု႒ႆစၥ' လည္းေကာင္း၊
၂... ဆင္ျခင္ဉာဏ္ ကင္းမဲ့ျခင္း 'အသမၸဇည' လည္းေကာင္းတို႔တည္း။ 179-16

၁... ေအာက္ေမ့ျခင္း 'သတိ' လည္းေကာင္း၊
၂... ဆင္ျခင္ျခင္း 'သမၸဇည' လည္းေကာင္းတို႔တည္း။ 180-17

ရဟန္းတို႔ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးစီတို႔ေပတည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

သမာပတၱိဝဂ္၊ ဒုကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Friday, September 18, 2009

ႏႈတ္ခမ္းကို လ်က္ကာ လ်က္ကာ...

စတုတၳသိကၡာပုဒ္

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ ဆဗၺဂၢီရဟန္း တို႔သည္ ႏႈတ္ခမ္းကို လ်က္ကာ လ်က္ကာ စားကုန္၏။ပ။

''ႏႈတ္ခမ္းကို လ်က္ကာ လ်က္ကာ မစားအံ့ဟု က်င့္ၾကံ အားထုတ္မႈကို ျပဳရမည္'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ႏႈတ္ခမ္းကို လ်က္ကာ လ်က္ကာ မစားအပ္။
အၾကင္ရဟန္းသည္ သိကၡာပုဒ္၌ မရိုေသျခင္းကို စြဲ၍ ႏႈတ္ခမ္းကို လ်က္ကာ လ်က္ကာ စားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ေစတနာမရွိေသာ ရဟန္း။ပ။ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ရဟန္းတို႔အားလည္း အာပတ္ မသင့္။ 630

၄ - စတုတၴသိကၡာပုဒ္၊ သု႐ုသု႐ုဝဂ္၊ ေသခိယအခန္း၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေနစာလႈံလ်က္ ေနေတာ္မူ၏...

ဇရာဓမၼသုတ္

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ ပုဗၺာ႐ံုေက်ာင္း မိဂါရမာတာ ဝိသာခါ၏ ျပာသာဒ္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ ညေနခ်မ္းအခ်ိန္၌ တစ္ပါးတည္း ကိန္းေအာင္းေတာ္မူရာမွ ထခဲ့၍ ေက်ာင္း အေနာက္ဘက္ ေနပူဆာ၌ ေက်ာက္ကုန္းကို ေနစာလႈံလ်က္ ေနေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ကိုယ္ေတာ္ကို လက္ျဖင့္ အဖန္ဖန္ ဆုပ္နယ္ သံုးသပ္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏-

''အသွ်င္ဘုရား အ့ံၾသဖြယ္ ရွိပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ေပစြ၊
အသွ်င္ဘုရား ယခု ျမတ္စြာဘုရား၏ အေရအဆင္းေတာ္သည္ ေရွးကကဲ့သို႔ စင္ၾကယ္ ျဖဴစင္ျခင္း မရွိေတာ့ပါ၊ ခႏၶာကိုယ္အားလံုးတို႔သည္ ေလ်ာ့ပါးကုန္သည္ ျဖစ္၍ အေရတြန္႔လိပ္ ေနပါကုန္၏၊ ခႏၶာကိုယ္သည္ ေရွ႕သို႔ ကိုင္း႐ႈိင္းပါ၏၊ စကၡဳေႁႏၵ၊ ေသာတိေႁႏၵ၊ ဃာနိေႁႏၵ၊ ဇိဝွိေႁႏၵ၊ ကာယိေႁႏၵဟူေသာ ဣေႁႏၵတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ ထင္ပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ အာနႏၵာ ထိုစကားသည္ မွန္၏၊ ပ်ဳိႏုျခင္းသေဘာ ရွိခဲ့ေသာ္ အိုျခင္း သေဘာရွိ၏၊ က်န္းမာျခင္း သေဘာ ရွိခဲ့ေသာ္ နာျခင္း သေဘာရွိ၏၊ အသက္ရွင္ျခင္း သေဘာ ရွိခဲ့ေသာ္ ေသျခင္း သေဘာရွိ၏၊ အေရအဆင္းသည္ ေရွးကကဲ့သို႔ စင္ၾကယ္ ျဖဴစင္ျခင္း မရွိေတာ့ေပ၊ ခႏၶာကိုယ္ အားလံုးတို႔သည္ ေလ်ာ့ပါးကုန္သည္ ျဖစ္၍ အေရတြန္႔လိပ္ ေနကုန္၏၊ ခႏၶာကိုယ္သည္ ေရွ႕သို႔ ကိုင္း႐ႈိင္း၏၊ စကၡဳေႁႏၵ၊ ေသာတိေႁႏၵ၊ ဃာနိေႁႏၵ၊ ဇိဝွိေႁႏၵ၊ ကာယိေႁႏၵဟူေသာ ဣေႁႏၵတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ ထင္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီး ေနာက္ ထိုမွတစ္ပါး ဤဂါထာကို မိန္႔ေတာ္မူျပန္၏ -

''ယုတ္မာလွေသာ ဟယ္ဇရာတရား သင့္အား စက္ဆုပ္ဖြယ္ ျဖစ္ပါေစ၊ အဆင္းပ်က္ေအာင္ ျပဳလုပ္တတ္ေသာ ဟယ္ဇရာတရား ႏွစ္သက္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္ အတၱေဘာကို ဇရာတရားသည္ ဖိစီး ႏွိပ္စက္ေလစြ တကား။

အႏွစ္တစ္ရာ အသက္ရွည္သူသည္လည္း ေသရျခင္းလွ်င္ လဲေလ်ာင္းရာရွိ၏၊ ေသျခင္းတရားသည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် မေရွာင္ၾကဥ္၊ အလံုးစံုေသာ သတၱဝါကိုပင္ ဖိစီး ႏွိပ္စက္ေလ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 511

၁ - ဇရာဓမၼသုတ္၊ ဇရာဝဂ္၊ မဟာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Thursday, September 17, 2009

ဤစကားသည္ ဤအတုိင္းပင္ဟုတ္၏...


ဥပဇၩာယသုတ္ - (အနီးကပ္ သင္ျပေသာဆရာ)

ထုိအခါ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ မိမိဥပဇၩာယ္ ဆရာထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ''အသွ်င္ဘုရား ယခုအခါ၌ အကြၽႏု္ပ္၏ ကုိယ္သည္ ေလးလံေနပါ၏၊ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာတုိ႔ သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္အား မထင္ပါကုန္၊ တရားတုိ႔လည္း အကြၽႏု္ပ္အား မထင္လာပါကုန္၊ ေလးလံ ထုိင္းမႈိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ' သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္၏ စိတ္ကုိ သိမ္းက်ဳံးယူ၍ တည္ေနပါ၏၊ မေမြ႕ေလ်ာ္ပါဘဲလ်က္လည္း ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္၍ ေနရပါ၏၊ တရားတုိ႔၌ မေဝခြဲႏုိင္ျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ'သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္အား ရွိပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ထုိအခါ ဆရာ ဥပဇၩာယ္ ရဟန္းသည္ ထုိအတူေန တပည့္ရဟန္းကုိ ေခၚကာ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား -

''အသွ်င္ဘုရား ဤရဟန္းသည္ ဤသုိ႔ ေျပာဆုိပါ၏ 'အသွ်င္ဘုရား ယခုအခါ၌ အကြၽႏု္ပ္၏ ကုိယ္သည္ ေလးလံေနပါ၏၊ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာတုိ႔သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္အား မထင္ပါကုန္၊ တရားတုိ႔သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္အား မထင္လာပါကုန္၊ ေလးလံ ထုိင္းမႈိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ' သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္၏စိတ္ကုိ သိမ္းက်ဳံး၍ တည္ေနပါ၏၊ မေမြ႕ေလ်ာ္ပါဘဲလ်က္လည္း ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္၍ ေနရပါ၏၊ တရားတုိ႔၌ မေဝခြဲႏုိင္ျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ' သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္အား ရွိပါ၏' ဟု ဆုိပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ရဟန္း ဤစကားသည္ ဤအတုိင္းပင္ဟုတ္၏၊ ဣေႁႏၵတုိ႔၌ မေစာင့္ေရွာက္ မလံုျခံဳေသာ တံခါးရွိသည္ ျဖစ္၍ ေဘာဇဥ္တုိ႔၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ မသိေသာ ႏုိးၾကားမႈကုိ အားမထုတ္ေသာ ကုသုိလ္တရားတုိ႔ကုိ မ႐ႈမူ၍ ညဥ့္၏ ေရွ႕ပုိင္းေနာက္ပုိင္း၌ ေဗာဓိပကၡိယတရား ပြါးမ်ား အားထုတ္မႈကုိ အားမထုတ္မူ၍ ေနေသာ ရဟန္းအား ကုိယ္သည္ ေလးလံေန၏၊ အရပ္ ရွစ္မ်က္ႏွာတုိ႔သည္လည္း ထုိရဟန္းအား မထင္ကုန္၊ တရားတုိ႔သည္လည္း ထုိရဟန္းအား မထင္လာကုန္၊ ေလးလံ ထုိင္းမႈိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ'သည္လည္း ထုိရဟန္း၏ စိတ္ကုိ သိမ္းက်ဳံး၍ တည္ေန၏၊ မေမြ႕ေလ်ာ္ဘဲလ်က္လည္း ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္၍ ေနရ၏၊ ထုိရဟန္းအား တရားတုိ႔၌လည္း မေဝခြဲႏုိင္ျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ' သည္ ျဖစ္၏။

ရဟန္း ထုိအေၾကာင္းေၾကာင့္ သင္သည္ ဤသုိ႔ က်င့္ရမည္။

''ငါသည္ ဣေႁႏၵတုိ႔၌ ေစာင့္ေရွာက္ လံုျခဳံေသာ တံခါးရွိသူ ျဖစ္အံ့၊ ေဘာဇဥ္တုိ႔၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိသူ ႏုိးၾကားမႈ၌ အားထုတ္သူ ကုသုိလ္တရားတုိ႔ကုိ ႐ႈသူ ညဥ့္၏ ေရွ႕ပုိင္း ေနာက္ပုိင္း၌ ေဗာဓိပကၡိယ တရားပြါးမ်ား အားထုတ္မႈကုိ အားထုတ္သူ ျဖစ္၍ ေနအံ့'' ဟု က်င့္ရမည္။ ရဟန္း ဤသုိ႔လွ်င္ သင္သည္ က်င့္ရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထုိအခါ ထုိရဟန္းသည္ ျမတ္စြာဘုရားက ဤအဆံုးအမေတာ္ျဖင့္ ဆံုးမအပ္သည္ ျဖစ္၍ ေနရာမွ ထၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရွိခုိးလ်က္ အ႐ုိအေသျပဳကာ ဖဲသြားေလ၏။

ထုိအခါ ထုိရဟန္းသည္ တစ္ေယာက္တည္း ဆိတ္ၿငိမ္ရာသုိ႔ ကပ္ၿပီးလွ်င္ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာ အားထုတ္လ်က္ တည္ၾကည္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနသည္ရွိေသာ္ ေကာင္းစြာသာလွ်င္ လူ႔ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ ဝင္ေရာက္ၾကေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားတုိ႔ လုိလားအပ္ေသာ အတုမရွိေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္၏ အဆံုးျဖစ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္အက်ဳိးကုိ မၾကာမီ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရ၏၊ ''ပဋိသေႏၶေနမႈ ကုန္ၿပီ၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊ (မဂ္)ကိစၥကုိ ျပဳၿပီးၿပီ၊ ဤ(မဂ္)ကိစၥ အလုိ႔ငွါ တစ္ပါးေသာ ျပဳဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီ'' ဟု သိ၏၊ ထုိရဟန္းသည္ ရဟႏၲာတုိ႔တြင္ တစ္ပါးအပါအဝင္ ျဖစ္ေလ၏။

ထုိ႔ေနာက္ ထုိရဟန္းသည္ အရဟတၱဖုိလ္သုိ႔ ေရာက္လတ္ေသာ္ မိမိ ဥပဇၩာယ္ ဆရာထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ -

''အသွ်င္ဘုရား ယခုအခါ၌ အကြၽႏု္ပ္၏ကုိယ္သည္ ေလးလံျခင္း မျဖစ္ေတာ့ပါ၊ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာတုိ႔သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္အား ထင္ပါကုန္၏၊ တရားတုိ႔သည္ လည္း အကြၽႏု္ပ္အား ထင္လာပါကုန္၏၊ ေလးလံ ထုိင္းမွဳိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ'သည္ လည္း အကြၽႏု္ပ္၏ စိတ္ကုိ သိမ္းက်ဳံး၍ မတည္ေတာ့ပါ၊ ေမြ႔ေလ်ာ္စြာလည္း ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္ရပါ၏၊ တရားတုိ႔၌ မေဝခြဲႏုိင္ျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ' သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္အား မရွိေတာ့ပါ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ထုိအခါ ထုိဆရာဥပဇၩာယ္ရဟန္းသည္ ထုိအတူေန တပည့္ရဟန္းကုိ ေခၚကာ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရွိခုိး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား-

''အသွ်င္ဘုရား ဤရဟန္းသည္ ဤသုိ႔ ေျပာဆုိပါ၏။
'အသွ်င္ဘုရား ယခုအခါ၌ အကြၽႏု္ပ္၏ကုိယ္သည္ ေလးလံျခင္း မျဖစ္ေတာ့ပါ၊ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာတုိ႔သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္အား ထင္ပါကုန္၏၊ တရားတုိ႔သည္ လည္း အကြၽႏု္ပ္အား ထင္လာပါကုန္၏၊ ေလးလံ ထုိင္းမႈိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ' သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္၏ စိတ္ကုိ သိမ္းက်ဳံး၍ မတည္ေတာ့ပါ၊ ေမြ႕ေလ်ာ္စြာလည္း ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္ရပါ၏၊ တရားတုိ႔၌ မေဝခြဲႏုိင္ျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ' သည္လည္း အကြၽႏု္ပ္အား မရွိေတာ့ပါ' ဟူ၍ ေျပာဆုိပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ရဟန္း ဤစကားသည္ ဤအတုိင္းပင္ဟုတ္၏၊

ဣေႁႏၵတုိ႔၌ ေစာင့္ေရွာက္ လံုျခံဳေသာ တံခါးရွိသည္ျဖစ္၍ ေဘာဇဥ္တုိ႔၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိေသာ ႏုိးၾကားမႈကုိ အားထုတ္ေသာ ကုသုိလ္တရားတုိ႔ကုိ ႐ႈသည္ ျဖစ္၍ ညဥ့္၏ ေရွ႕ပုိင္း ေနာက္ပုိင္း၌ ေဗာဓိပကၡိယတရား ပြါးမ်ား အားထုတ္မႈကုိ အားထုတ္၍ေနေသာ ရဟန္းအား ကုိယ္သည္ ေလးလံ မေနေတာ့ေပ၊ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာတုိ႔သည္လည္း ထုိရဟန္းအား ထင္ကုန္၏၊ တရားတုိ႔သည္လည္း ထုိရဟန္းအား ထင္လာကုန္၏၊ ေလးလံထုိင္းမွဳိင္းျခင္း 'ထိနမိဒၶ'သည္လည္း ထုိရဟန္း၏ စိတ္ကုိ သိမ္းက်ဳံး၍ မတည္၊ ေမြ႕ေလ်ာ္စြာလည္း ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္ရ၏၊ ထုိရဟန္းအား တရားတုိ႔၌လည္း မေဝခြဲႏုိင္ျခင္း 'ဝိစိကိစၧာ' သည္ မျဖစ္ေတာ့ေပ။

ရဟန္းတုိ႔ ထုိအေၾကာင္းေၾကာင့္ သင္တုိ႔သည္ ဤသုိ႔ က်င့္ရမည္-

''ငါတုိ႔သည္ ဣေႁႏၵတုိ႔၌ ေစာင့္ေရွာက္ လံုျခဳံေသာ တံခါးရွိသူ ျဖစ္ကုန္အံ့၊ ေဘာဇဥ္တုိ႔၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိသူ ႏုိးၾကားမႈ၌ အားထုတ္သူ ကုသုိလ္ တရားတုိ႔ကုိ ႐ႈသူ ညဥ့္၏ ေရွ႕ပုိင္း ေနာက္ပုိင္း၌ ေဗာဓိပကၡိယတရား ပြါးမ်ား အားထုတ္မႈကုိ အားထုတ္သူ ျဖစ္၍ ေနကုန္အံ့'' ဟု က်င့္ရမည္။

ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ သင္တုိ႔ က်င့္ရမည္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 56

၆ - ဥပဇၩာယသုတ္၊ နီဝရဏဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

႐ုိေသမႈ မရွိေသာ ထုိရဟန္းသည္...

ဒုတိယ အဂါရဝသုတ္ မွ...

ရဟန္းတုိ႔ ႐ုိေသမႈ, တုပ္ဝပ္မႈ, တူေသာ အသက္ေမြးမႈ မရွိေသာ ထုိရဟန္းသည္ သီတင္းသံုးေဖာ္တုိ႔၌ ျမတ္ေသာ က်င့္ဝတ္တရားကုိ ျဖည့္က်င့္လိမ့္မည္ ဟူေသာ ဤအေၾကာင္းမ်ဳိးသည္ မရွိႏုိင္ေခ်။

ျမတ္ေသာ က်င့္ဝတ္တရားကုိ မျဖည့္က်င့္မူ၍ က်င့္ဆဲ 'ေသကၡ' ပုဂၢဳိလ္တုိ႔၏ ဥစၥာျဖစ္ေသာ တရားကုိ ျဖည့္က်င့္လိမ့္မည္ ဟူေသာ ဤအေၾကာင္းမ်ဳိးသည္ မရွိႏုိင္။

က်င့္ဆဲ 'ေသကၡ' ပုဂၢဳိလ္တုိ႔၏ ဥစၥာျဖစ္ေသာ တရားကုိ မျဖည့္က်င့္မူ၍ သီလ အစုကုိ ျဖည့္က်င့္လိမ့္မည္ ဟူေသာ ဤအေၾကာင္းမ်ဳိးသည္ မရွိႏုိင္။

သီလအစုကုိ မျဖည့္က်င့္မူ၍ သမာဓိအစုကုိ ျဖည့္က်င့္လိမ့္မည္ ဟူေသာ ဤအေၾကာင္းမ်ဳိးသည္ မရွိႏုိင္။

သမာဓိအစုကုိ မျဖည့္က်င့္မူ၍ ပညာအစုကုိ ျဖည့္က်င့္လိမ့္မည္ ဟူေသာ ဤ အေၾကာင္းမ်ဳိးသည္ မရွိႏုိင္ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 22

၂ - ဒုတိယ အဂါရဝသုတ္၊ မွ ၊ပဥၥဂႋကဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Wednesday, September 16, 2009

ဦးျပည္း ရဟန္းယုတ္တို႔သည္ ေသာက္ေရကို မေသာက္ၾကရေစကုန္လင့္...

ျမတ္ဗုဒၶအေပၚတြင္ ယုတ္မာသူတို႔သည္
ေရွးကထဲက ရွိခဲ့ၾကေလသည္
ယခုလည္း ရွိေပသည္
ေနာင္ကိုလည္း ရွိလိမ့္ဦးမည္...


ဥဒပါနသုတ္

အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာႏွင့္ အတူ မလႅတုိင္း၌ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ေတာ္မူလတ္ေသာ္ မလႅမင္းတို႔၏ ထူဏမည္ေသာ ပုဏၰားရြာသို႔ ဆိုက္ေရာက္၏။ ထူဏရြာသား ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတို႔သည္ ''အခ်င္းတို႔ သာကီဝင္မင္းသားျဖစ္ေသာ သာကီဝင္မင္းမ်ဳိးမွ ရဟန္းျပဳေသာ ရဟန္းေဂါတမသည္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာႏွင့္အတူ မလႅတုိင္း၌ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ခဲ့ရာ ထူဏပုဏၰားရြာသို႔ ဆိုက္ေရာက္၏'' ဟု ၾကားၾကကုန္၏။ ထုိအခါ ထူဏရြာသား ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတို႔သည္ ''ဦးျပည္း ရဟန္းယုတ္တို႔သည္ ေသာက္ေရကို မေသာက္ၾကရေစကုန္လင့္'' ဟု (ႏွလံုးပိုက္ကာ) ေရတြင္းကို ျမက္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဖြဲျဖင့္ လည္းေကာင္း ေရတြင္း ႏႈတ္ခမ္းဝတုိင္ေအာင္ ဖို႔ၾကကုန္၏။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လမ္းခရီးမွ ဖဲ၍ သစ္ပင္ရင္းသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ခင္းထားအပ္ေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေတာ္ မူၿပီးေသာ္ အသွ်င္အာနႏၵာအား ''အာနႏၵာ ငါခိုင္းလို၏။ သင္သည္ ငါဘုရား ေသာက္ရန္ ထုိေရတြင္းမွ ေသာက္ေရကို ေဆာင္ခဲ့ေလာ့'' ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ဤသို႔ မိန္႔ဆိုလတ္ေသာ္ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ''အသွ်င္ဘုရား ယခုအခါ ဦးျပည္း ရဟန္းယုတ္တို႔သည္ ေသာက္ေရကို မေသာက္ၾကေစကုန္လင့္'' ဟု ႏွလံုးပိုက္ကာ ေရတြင္းကို ထူဏရြာသား ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတို႔သည္ ျမက္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဖြဲျဖင့္ လည္းေကာင္း ေရတြင္း ႏႈတ္ခမ္းဝတုိင္ေအာင္ ဖို႔ထားၾက ပါကုန္သည္'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း။ပ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ ''အာနႏၵာ ငါခိုင္းလို၏။ သင္သည္ ငါဘုရား ေသာက္ရန္ ထုိေရတြင္းမွ ေသာက္ေရကို ေဆာင္ခဲ့ေလာ့'' ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ (စကားကို) ဝန္ခံ၍ သပိတ္ကို ယူလ်က္ ထုိေရတြင္းသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၏။ ထုိအခါ အသွ်င္အာနႏၵာ ခ်ဥ္းကပ္လတ္ေသာ္ ထုိေရတြင္းသည္ ထုိအလံုးစံုေသာ ျမက္ကို လည္းေကာင္း၊ ဖြဲကို လည္းေကာင္း ေရတြင္းႏႈတ္ခမ္းဝမွ အန္ထုတ္၍ ၾကည္လင္ေသာ မေနာက္က်ဳေသာ အထူးၾကည္လင္ ေသာ ေရျဖင့္ တြင္းႏႈတ္ခမ္းဝ
တုိင္ေအာင္ ျပည့္လ်က္ စီးထြက္သကဲ့သို႔ တည္၏။

ထုိအခါ အသွ်င္အာနႏၵာအား ဤအၾကံသည္ ျဖစ္၏ ''အခ်င္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရား၏ တန္ခိုး အာႏုေဘာ္ ႀကီးသည္၏ အျဖစ္သည္ အံ့ၾသဖြယ္ရွိေပစြ၊ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ၊ ငါ ခ်ဥ္းကပ္ မိေသာအခါ ဤေရတြင္းသည္ အလံုးစံုေသာ ျမက္ကို လည္းေကာင္း၊ ဖြဲကို လည္းေကာင္း တြင္းႏႈတ္ခမ္းဝမွ အန္ထုတ္၍ ၾကည္လင္ေသာ မေနာက္က်ဳေသာ အထူးၾကည္လင္ ေသာ ေရျဖင့္ ေရတြင္း ႏႈတ္ခမ္းဝတုိင္ေအာင္ စီးထြက္သကဲ့သို႔ တည္၏'' ဟု (အၾကံျဖစ္၏၊) အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ဤသို႔ ၾကံၿပီးလွ်င္ သပိတ္ျဖင့္ ေသာက္ေရကို ယူေဆာင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍...

ျမတ္စြာဘုရားကို ''အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရား၏ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ႀကီးသည္၏ အျဖစ္သည္ အံ့ၾသဖြယ္ရွိပါေပစြ၊ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္ ခ်ဥ္းကပ္မိေသာအခါ ထုိေရတြင္းသည္ အလံုးစံုေသာ ျမက္ကို လည္းေကာင္း၊ ဖြဲကို လည္းေကာင္း တြင္းႏႈတ္ခမ္းဝမွ အန္ထုတ္၍ ၾကည္လင္ေသာ မေနာက္က်ဳေသာ အထူးၾကည္လင္ေသာ ေရျဖင့္ တြင္းႏႈတ္ခမ္းဝ တုိင္ေအာင္ ျပည့္လ်က္ စီးထြက္ သကဲ့သို႔ တည္ပါ၏။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရကို ေသာက္ေတာ္မူပါ ေကာင္းေသာ စကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား သည္ ေရကို ေသာက္ေတာ္မူပါ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထုိသိေသာ အခ်ိန္၌ -

''ေရတို႔သည္ အခါခပ္သိမ္း အရပ္အားလံုး တို႔၌ အကယ္၍ ျဖစ္ေပၚေနၾကကုန္မူ ေရတြင္းျဖင့္ အသို႔ ျပဳရအံ့နည္း။ အလိုရွိသည္ကို မရျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ တဏွာ၏ အျမစ္ကို ျဖတ္၍တည္ေသာ ငါကဲ့သို႔ေသာ ဘုရားသွ်င္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ရွာမွီးရန္ လွည့္လည္ရအံ့နည္း'' ဟု
ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။ 69

၉ - ဥဒပါနသုတ္၊ စူဠဝဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္။ ခုဒၵကနိကာယ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။




ရဟန္းတို႔ တဏွာျဖစ္ေပၚေၾကာင္း...

တဏွဳပၸါဒသုတ္

ရဟန္းတို႔ တဏွာျဖစ္ေပၚရာ အေၾကာင္းတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း။
ရဟန္းအား တဏွာျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေသာ္ ယင္းေလးမ်ဳိးတို႔၌ ျဖစ္ေပၚ၏။

အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းအား တဏွာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေသာ္ ...
သကၤန္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မူလည္း ျဖစ္ေပၚလာ၏၊

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းအား တဏွာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေသာ္ ...
ဆြမ္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မူလည္း ျဖစ္ေပၚလာ၏၊

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းအား တဏွာျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေသာ္ ...
ေက်ာင္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မူလည္း ျဖစ္ေပၚလာ၏၊

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းအား တဏွာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေသာ္ ...
အလီလီေသာ ေဆးပစၥည္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္မူလည္း ျဖစ္ေပၚလာ၏၊

ရဟန္းတို႔ တဏွာျဖစ္ေပၚရာ အေၾကာင္းတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း၊ ရဟန္းအား တဏွာျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေသာ္ ယင္းေလးမ်ဳိးတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚ၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

တဏွာလွ်င္ အေဖာ္ရွိေသာ သတၱဝါသည္ ရွည္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး က်င္လည္ ရလ်က္ ဤျဖစ္ေပၚဆဲ ခႏၶာကိုယ္၊ အျခားျဖစ္လတၱံ႕ ခႏၶာကိုယ္ဟူေသာ ခႏၶာ အာယတနဓာတ္တို႔၏ အစဥ္မျပတ္ ျဖစ္ျခင္း သံသရာကို မလြန္ေျမာက္ႏိုင္ေခ်။

တဏွာသည္ ဝဋ္ဆင္းရဲ၏ ျဖစ္ေၾကာင္းတည္းဟု အျပစ္ကိုသိ၍ သတိရွိေသာ ရဟန္းသည္ တပ္မက္ျခင္း မရွိဘဲ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အာ႐ံုကိုမွ် တဏွာဒိ႒ိတို႔ျဖင့္ မစဲြလမ္းမူ၍ က်င့္ရာသတည္း။ 9

၉ - တဏွဳပၸါဒသုတ္၊ ဘ႑ဂါမဝဂ္၊ စတုကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Monday, September 14, 2009

ျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို မွတ္သားပါ...

ဝိဝါဒမူလသုတ္ - (ဝိဝါဒ= ျငင္းခံုျခင္း၊ ဆန္က်င္ေသာစကား။ မူလ= အေၾကာင္းရင္း၊ အျမစ္၊ အရင္း၊ ေဆးျမစ္)

ရဟန္းတုိ႔ ျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းတုိ႔သည္ ဤေျခာက္ပါးတုိ႔တည္း။

ရဟန္းတုိ႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္

၁... အမ်က္ ထြက္တတ္၏၊
၂... ရန္ျငိဳး ဖဲြ႕တတ္၏၊
အမ်က္ထြက္တတ္ ရန္ၿငိဳးဖဲြ႕တတ္ေသာ ရဟန္းသည္...
၃... ျမတ္စြာဘုရား၌လည္း ႐ုိေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ မရွိသည္ ျဖစ္၍ ေန၏၊
၄... တရားေတာ္၌လည္း ႐ုိေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ မရွိသည္ ျဖစ္၍ ေန၏၊
၅... သံဃာေတာ္၌လည္း ႐ုိေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ မရွိသည္ ျဖစ္၍ ေန၏၊
၆... အက်င့္သိကၡာ၌လည္း ျဖည့္က်င့္ေလ့ မရွိ။

ရဟန္းတုိ႔ ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ုိေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈမရွိ တရားေတာ္၌ ႐ုိေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ မရွိ သံဃာေတာ္၌ ႐ုိေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ မရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနေသာ အက်င့္သိကၡာ၌ ျဖည့္က်င့္ေလ့ မရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာ၌ ျငင္းခုံျခင္းကို ျဖစ္ေစ၏၊ ယင္းျငင္းခံုျခင္းသည္ လူအမ်ား အစီးအပြါးမဲ့ရန္ လူအမ်ား ခ်မ္းသာမဲ့ရန္ ျဖစ္၏၊ နတ္လူတုိ႔ အက်ဳိးစီးပြါးမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ျဖစ္၏။

ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို သင္တုိ႔သည္ မိမိသႏၲာန္၌ျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါး သႏၲာန္၌ ျဖစ္ေစ အကယ္၍ ျမင္ကုန္ျငားအံ့၊ ထုိသုိ႔ ေတြ႕ျမင္ကုန္ေသာ္ မေကာင္းေသာ ထုိျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို ပယ္ရန္ လံု႔လ ျပဳကုန္ေလာ့၊ ရဟန္းတုိ႔ သင္တုိ႔သည္ ဤသုိ႔သေဘာရွိေသာ ျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို မိမိသႏၲာန္၌ ျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါး သႏၲာန္၌ ျဖစ္ေစ အကယ္၍ မေတြ႕ျမင္ ကုန္ျငားအံ့၊ ထုိသုိ႔ မေတြ႔ျမင္ကုန္ေသာ္ မေကာင္းေသာ ထုိျငင္းခံုျခင္း ၏ အေၾကာင္းရင္းကို ေနာင္အခါ၌ မျဖစ္ပြါးေစရန္ က်င့္ၾကကုန္ေလာ့။

ဤသုိ႔ က်င့္သည္ရွိေသာ္ မေကာင္းေသာ ထုိျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို ပယ္သည္ မည္၏၊ ဤသုိ႔ ပယ္သည္ရွိေသာ္ မေကာင္းေသာ ထုိျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို ေနာင္အခါ၌ မျဖစ္ပြါးေစသည္ မည္၏။

ရဟန္းတုိ႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းသည္ ေက်းဇူးကို ေခ်ဖ်က္တတ္၏၊ အၿပဳိင္ ျပဳတတ္၏။ပ။ ျငဴစူတတ္၏၊ ဝန္တုိတတ္၏၊ စဥ္းလဲတတ္၏၊ လွည့္ပတ္တတ္၏၊ မေကာင္းေသာ အလိုရွိ၏၊ မွားေသာအယူရွိ၏၊ မိမိအယူကို မွားေသာအားျဖင့္ စြဲလမ္းတတ္၏၊ မိမိအယူကို ျမဲစြာ ယူတတ္၏၊ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ခဲ၏။

ရဟန္းတုိ႔ မိမိအယူကို မွားေသာအားျဖင့္ စြဲလမ္းတတ္သူ မိမိအယူကို ျမဲစြာ ယူတတ္သူ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ခဲသူ ရဟန္းသည္ ျမတ္စြာဘုရား၌လည္း ႐ိုေသ တုပ္ဝပ္မႈ မရွိ၊ တရားေတာ္၌လည္း ႐ိုေသ တုပ္ဝပ္မႈမရွိ၊ သံဃာေတာ္၌လည္း ႐ိုေသ တုပ္ဝပ္မႈ မရွိသည္ျဖစ္၍ ေန၏၊ အက်င့္သိကၡာ၌လည္း ျဖည့္က်င့္ေလ့မရွိ။

ရဟန္းတုိ႔ ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ မရွိ တရားေတာ္၌လည္း ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈမရွိ သံဃာေတာ္၌လည္း ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈ မရွိသည္ျဖစ္၍ ေနေသာ အက်င့္သိကၡာ၌လည္း ျဖည့္က်င့္ေလ့ မရွိသည့္ ရဟန္းသည္ သံဃာ့ေဘာင္၌ ျငင္းခံုျခင္းကို ျဖစ္ေစ၏၊ ယင္းျငင္းခုံျခင္းသည္ လူအမ်ား အစီးအပြါးမဲ့ရန္ လူအမ်ား ခ်မ္းသာမဲ့ရန္ ျဖစ္၏၊ နတ္လူတုိ႔ အက်ဳိးစီးပြါးမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ျဖစ္၏။

ရဟန္းတုိ႔ သင္တုိ႔သည္ ဤသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို မိမိသႏၲာန္၌ ျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါး သႏၲာန္၌ ျဖစ္ေစ၊ အကယ္၍ ေတြ႕ျမင္ကုန္ျငားအံ့၊ ထုိသုိ႔ ေတြ႕ျမင္ကုန္ေသာ္ မေကာင္းေသာ ထုိျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို ပယ္ရန္ လံု႔လကို ျပဳကုန္ေလာ့။

ရဟန္းတုိ႔ သင္တုိ႔သည္ ဤသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို မိမိသႏၲာန္၌ ျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါး သႏၲာန္၌ ျဖစ္ေစ၊ အကယ္၍ မေတြ႕ျမင္ ကုန္ျငားအံ့၊ ထုိသုိ႔ မေတြ႕ျမင္ကုန္ေသာ္ မေကာင္းေသာ ထုိျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို ေနာင္အခါ၌ မျဖစ္ပြါးေစရန္ က်င့္ကုန္ေလာ့၊ ဤသုိ႔ က်င့္ကုန္သည္ ရွိေသာ္ မေကာင္းေသာ ထုိျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို ပယ္သည္ မည္၏၊ ဤသုိ႔ ပယ္သည္ ရွိေသာ္ မေကာင္းေသာ ထုိျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို ေနာင္အခါ၌ မျဖစ္ပြါးေစသည္မည္၏၊

ရဟန္းတုိ႔ ျငင္းခံုျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းတိုို႔သည္ ဤေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 36

၆ - ဝိဝါဒမူလသုတ္၊ ေဒဝတာဝဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Sunday, September 13, 2009

သင့္အတြက္ ပြါးစီးမႈ ရွိေသာ လယ္ေျမေကာင္း...

ေခတၱသုတ္ - (လယ္၊ လယ္ေျမ၊ မယား၊ ကိုယ္)


ရဟန္းတို႔ ...
အဂၤါရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ လယ္၌ စိုက္ပ်ဳိးအပ္ေသာ မ်ဳိးေစ့သည္
အက်ဳိးမ်ား၏၊ သာယာဖြယ္ မ်ား၏၊ ပြါးစီးမႈ ရွိ၏။

အဘယ္အဂၤါရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -

ရဟန္းတို႔ ...

၁... လယ္ေျမသည္ အျမင့္အနိမ့္ မရွိ၊
၂... ေက်ာက္ခဲ ေက်ာက္စရစ္လည္း မရွိ၊
၃... ဆပ္ျပာလည္း မေပါက္၊
၄... ထြန္ေၾကာင္းလည္း နက္၏၊
၅... ေရဝင္ေပါက္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံု၏၊
၆... ေရထုတ္ေပါက္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံု၏၊
၇... ေရေျမာင္းႏွင့္လည္း ျပည့္စံု၏၊
၈... ကန္သင္းႏွင့္လည္း ျပည့္စံု၏။

ရဟန္းတို႔ ...
ဤအဂၤါရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ လယ္ေျမ၌ စိုက္ပ်ဳိးအပ္ေသာ မ်ဳိးေစ့သည္
အက်ဳိးမ်ား၏၊ သာယာဖြယ္မ်ား၏၊ ပြါးစီးမႈရွိ၏။

ရဟန္းတို႔ ...
ဤအတူသာလွ်င္ အဂၤါရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔၌ ေပးလွဴ အပ္ေသာ အလွဴသည္ အက်ဳိးမ်ား၏၊ အာနိသင္မ်ား၏၊ တန္ခိုးႀကီး၏၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႕မႈရွိ၏။

အဘယ္အဂၤါရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္

၁... မွန္ကန္ေသာ အယူရွိကုန္၏၊
၂... မွန္ကန္ေသာ အၾကံ ရွိကုန္၏၊
၃... မွန္ကန္ေသာ စကား ရွိကုန္၏၊
၄... မွန္ကန္ေသာ အလုပ္ ရွိကုန္၏၊
၅... မွန္ကန္ေသာ အသက္ေမြးမႈ ရွိကုန္၏၊
၆... မွန္ကန္ေသာ အားထုတ္မႈ ရွိကုန္၏၊
၇... မွန္ကန္ေသာ ေအာက္ေမ့မႈ ရွိကုန္၏၊
၈... မွန္ကန္ေသာ တည္ၾကည္မႈ ရွိကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ...
ဤအဂၤါရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔၌ ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ အက်ဳိးမ်ား၏၊ အာနိသင္မ်ား၏၊ တန္ခိုးႀကီး၏၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႕မႈရွိ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ေကာင္းေသာလယ္၌ စိုက္ပ်ဳိးအပ္ေသာ ျပည့္စံုေသာ မ်ဳိးေစ့သည္ မုိးေကာင္းစြာ ရြာသည္ရွိေသာ္ စပါး၏ ျပည့္စံုျခင္း ေဘးရန္ မရွိမႈႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း ႀကီးပြါးမႈႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း ျပန္႔ေျပာမႈႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း အသီး၏ ျပည့္စံုျခင္း ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ ျပည့္စံုေသာ သီလရွိေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔၌ ေပးလွဴအပ္ေသာ ျပည့္စံုေသာ ေဘာဇဥ္သည္ ထိုသူေတာ္ေကာင္း ျပဳအပ္ေသာ ေကာင္းမႈ ျပည့္စံုေသာေၾကာင့္ (ကုသိုလ္တရားတို႔၏) ျပည့္စံုျခင္းကုိ ေဆာင္တတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤေလာက၌ ျပည့္စံုျခင္းကုိ အလိုရွိေသာ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ျပည့္စံုေသာ ပညာရွိတို႔ကုိ မွီဝဲကုန္ရာ၏၊ ဤသို႔ မွီဝဲကုန္ေသာ္ ျပည့္စံုျခင္းတို႔သည္ ၿပီးေျမာက္ကုန္၏။

ဝိဇၨာ (သံုးပါး), စရဏ (တစ္ဆယ့္ငါးပါး)ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူ၌ စိတ္၏ ျပည့္စံုျခင္းကုိ ရ၍ ကံ၏ ျပည့္စံုျခင္းကုိ ျပဳ၏၊ အက်ဳိး၏ ျပည့္စံုျခင္းကုိ ရ၏။ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ ေလာကကုိ သိ၍ (ဝိပႆနာ) ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းသို႔ ေရာက္၍ (ေသာတာပတၱိ) မဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းကုိ အစဲြျပဳ၍ ျပည့္စံုေသာ စိတ္ရွိသူသည္ (အရဟတၱဖိုလ္သို႔) ေရာက္၏၊ အလံုးစံုေသာ အညစ္အေၾကးကုိ ခါတြက္လ်က္ နိဗၺာန္ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းသို႔ ေရာက္၍ အလံုးစံုေသာ ဝဋ္ဆင္းရဲတို႔မွ လြတ္၏၊ ထိုအလံုးစံုေသာ ဝဋ္ဆင္းရဲတို႔မွ လြတ္ျခင္းသည္ အလံုးစံုတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း မည္၏။ 34

၄ - ေခတၱသုတ္၊ မွ၊ ဒါနဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သင့္အတြက္ ပြါးစီးမႈ မရွိေသာ လယ္ေျမ...

ေခတၱသုတ္ - (လယ္၊ လယ္ေျမ၊ မယား၊ ကိုယ္)

ရဟန္းတို႔ ...
ဤအဂၤါရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ လယ္၌ စိုက္ပ်ဳိးအပ္ေသာ မ်ဳိးေစ့သည္
အက်ဳိးမမ်ား၊ သာယာဖြယ္မမ်ား၊ ပြါးစီးမႈ မရွိ။

အဘယ္အဂၤါရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ လယ္ေျမသည္

၁... အျမင့္ အနိမ့္လည္း ျဖစ္၏၊
၂... ေက်ာက္ခဲ ေက်ာက္စရစ္လည္း ရွိ၏၊
၃... ဆပ္ျပာလည္း ေပါက္၏၊
၄... ထြန္ေၾကာင္းလည္း မနက္၊
၅... ေရဝင္ေပါက္ႏွင့္လည္း မျပည့္စံု၊
၆... ေရထုတ္ေပါက္ႏွင့္လည္း မျပည့္စံု၊
၇... ေရေျမာင္းႏွင့္လည္း မျပည့္စံု၊
၈... ကန္သင္းႏွင့္လည္း မျပည့္စံု။

ရဟန္းတို႔ ...
ဤအဂၤါရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ လယ္ေျမ၌ စိုက္ပ်ဳိးအပ္ေသာ မ်ဳိးေစ့သည္ အက်ဳိးမမ်ား၊ သာယာဖြယ္မမ်ား၊ ပြါးစီးမႈ မရွိ။

ရဟန္းတို႔ ...
ဤအတူသာလွ်င္ ဤအဂၤါရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔၌ ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ အက်ဳိးမမ်ား၊ အာနိသင္မမ်ား၊ တန္ခိုးမႀကီး၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႕မႈ မရွိ။

အဘယ္အဂၤါ ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္

၁... မွားေသာ အယူရွိကုန္၏၊
၂... မွားေသာ အၾကံ ရွိကုန္၏၊
၃... မွားေသာ စကားရွိကုန္၏၊
၄... မွားေသာ အလုပ္ရွိကုန္၏၊
၅... မွားေသာ အသက္ေမြးမႈ ရွိကုန္၏၊
၆... မွားေသာ အားထုတ္မႈ ရွိကုန္၏၊
၇... မွားေသာ ေအာက္ေမ့မႈ ရွိကုန္၏၊
၈... မွားေသာ တည္ၾကည္မႈ ရွိကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ...
ဤအဂၤါရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔၌ ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴ သည္ အက်ဳိးမမ်ား၊ အာနိသင္မမ်ား၊ တန္ခိုးမႀကီး၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႕မႈ မရွိ။ 34

၄ - ေခတၱသုတ္၊ မွ၊ ဒါနဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

တရားငါးမ်ဳိးႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ သာသနာမွ ေရြ႕ေလ်ာရ၏၊...

ဝစနသုတ္ - (စကား၊ ဆိုျခင္း၊ ေဟာျခင္း၊ သဒၵါ၊ ပါဠိ)


ရဟန္းတုိ႔ တရား ငါးမ်ဳိးႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ေရြ႕ေလ်ာရ၏၊
သူေတာ္ေကာင္း တရား (သာသနာေတာ္) ၌ မတည္ႏိုင္။

အဘယ္ငါးမ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ -

ရဟန္းတုိ႔ ...

၁... ယုံၾကည္မႈ 'သဒၶါ' မရွိေသာ ရဟန္းသည္ ေရြ႕ေလ်ာရ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ မတည္ႏို္င္။

၂... ရွက္မႈ 'ဟိရီ' မရွိေသာ ရဟန္းသည္ ေရြ႕ေလ်ာရ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ မတည္ႏို္င္။

၃... ေၾကာက္လန္႔မႈ 'ၾသတၱပၸ' မရွိေသာ ရဟန္းသည္ ေရြ႕ေလ်ာရ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ မတည္ႏို္င္။

၄... ပ်င္းရိေသာ ရဟန္းသည္ ေရြ႕ေလ်ာရ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ မတည္ႏို္င္။

၅... သိမႈ 'ပညာ' မရွိေသာ ရဟန္းသည္ ေရြ႕ေလ်ာရ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ မတည္ႏို္င္။

ရဟန္းတုိ႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ေရြ႕ေလ်ာရ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတရား (သာသနာေတာ္)၌ မတည္ႏိုင္။ 8

၈ - ဝစနသုတ္၊ မွ၊ ေသခဗလဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Saturday, September 12, 2009

ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ကို သကၠတဘာသာျဖင့္ မတင္အပ္...


ခုဒၵကဝတၴဳကၡႏၶက-မွ...

ထုိအခါ ယေမဠကရြာ၌ ကုဋမည္ေသာ ပုဏၰားမ်ိဳး ရဟန္းညီေနာင္ ႏွစ္ဦးတို႔ ရွိကုန္၏၊ အေျပာ အဆိုေကာင္း အသံေကာင္းသူတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထုိရဟန္း ညီေနာင္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနၾကကာ ျမတ္စြာဘုရားအား-

''အသွ်င္ဘုရား ယခုအခါ ရဟန္းတို႔သည္ အမည္အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိပါကုန္၏၊ အႏြယ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိပါကုန္၏၊ ဇာတ္အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိပါကုန္၏၊ အမ်ဳိးအသီးသီးမွ ထြက္၍ ရဟန္းျပဳပါကုန္၏။ ထုိရဟန္းတို႔သည္ မိမိတို႔ဘာသာျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကို ဖ်က္ဆီးပါကုန္၏၊ အသွ်င္ဘုရား ယခုအခါ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ျမတ္စြာ ဘုရား၏ စကားကို သကၠတဘာသာျဖင့္ တင္ပါကုန္အံ့'' ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔ သင္တို႔သည္ ''အသွ်င္ဘုရား ယခုအခါ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကို သကၠတဘာသာျဖင့္ တင္ပါကုန္အံ့'' ဟု အဘယ့္ေၾကာင့္ ေျပာဆိုကုန္ဘိ သနည္း။ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔ ဤ သင္တို႔ ေလွ်ာက္ဆိုေသာ အမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ ပ ။
ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူၿပီး၍ တရားစကားကို ေဟာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ ကို-

''ရဟန္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ကို သကၠတဘာသာျဖင့္ မတင္အပ္၊ တင္ေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္းတို႔ မိမိတို႔ ဘာသာျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကို သင္ယူျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 285

၅ - ခုဒၵကဝတၴဳကၡႏၶ၊ စူဠဝဂ္ပါဠိေတာ္၊ ဝိနည္းပိဋက။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဆြမ္းခဲဖြယ္ကို ေပးလွဴသူသည္...

ေဘာဇနသုတ္

ရဟန္းတုိ႔ ေဘာဇဥ္ကုိ ေပးလွဴသူသည္
အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တုိ႔အား ငါးမ်ဳိးေသာ အရာဌာနတုိ႔ကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏။

အဘယ္ငါးမ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ...

၁... အသက္ကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏။
၂... အဆင္းကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏။
၃... ခ်မ္းသာကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏။
၄... ခြန္အားကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏။
၅... ပညာကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏။

အသက္ကုိ ေပးလွဴသည္ မည္ျခင္းေၾကာင့္...
နတ္သက္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူသက္ေသာ္ လည္းေကာင္း ရွည္ရန္ျဖစ္၏၊

အဆင္းကုိ ေပးလွဴသည္ မည္ျခင္းေၾကာင့္...
နတ္အဆင္းေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူအဆင္းေသာ္ လည္းေကာင္း လွရန္ျဖစ္၏၊

ခ်မ္းသာကုိ ေပးလွဴသည္ မည္ျခင္းေၾကာင့္...
နတ္ခ်မ္းသာေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူခ်မ္းသာေသာ္ လည္းေကာင္း ရရန္ျဖစ္၏၊

ခြန္အားကုိ ေပးလွဴသည္ မည္ျခင္းေၾကာင့္...
နတ္ခြန္အားေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူခြန္အားေသာ္ လည္းေကာင္း ႀကီးရန္ျဖစ္၏၊

ပညာကုိေပးလွဴသည္ မည္ျခင္းေၾကာင့္...
နတ္ပညာေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူပညာေသာ္ လည္းေကာင္း ရွိရန္ျဖစ္၏၊

ရဟန္းတုိ႔ ေဘာဇဥ္ကုိ ေပးလွဴသူသည္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တုိ႔အား ဤငါးမ်ဳိးေသာ အရာဌာနတုိ႔ကုိ ေပးလွဴသည္ မည္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ပညာရွိ ပုဂၢိဳလ္သည္ အသက္အလွဴကုိ ေပးလွဴ၏၊ ခြန္အားအလွဴကုိ ေပးလွဴ၏၊ အဆင္းအလွဴကုိ ေပးလွဴ၏၊ ပညာအလွဴကုိ ေပးလွဴ၏၊ ထက္ျမက္ေသာ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ခ်မ္းသာကုိ ေပးလွဴ၏၊ ထုိပညာရွိသည္ ခ်မ္းသာကုိ ရရွိ၏။ အသက္ကုိ လည္းေကာင္း၊ ခြန္အားကုိ လည္းေကာင္း၊ အဆင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာကုိ လည္းေကာင္း၊ ပညာကုိ လည္းေကာင္း ေပးလွဴ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာရာ ဘံုဘဝ၌ အသက္ရွည္ျခင္း အျခံအရံ ေပါမ်ားျခင္း ျဖစ္ရာသတည္း။ 37

၇ - ေဘာဇနသုတ္၊ သုမနဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Thursday, September 10, 2009

သာသနာေတာ္၌ ေကာင္းစြာ တည္သူ ျဖစ္လိုေသာ္...


ကႎသီလသုတ္ - (ဘယ္အက်င့္သီလရွိသနည္း) (ကႎ= အဘယ္နည္း)

အဘယ္သို႔ေသာ ဝါရိတၱသီလရွိသူ အဘယ္သို႔ေသာ စာရိတၱသီလရွိသူ အဘယ္သို႔ ကံတို႔ကို ပြါးမ်ားသူသည္ သာသနာေတာ္၌ ေကာင္းစြာ တည္သူ ျဖစ္ႏိုင္ပါသနည္း၊ ျမတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္သို႔လည္း ေရာက္ႏိုင္ပါသနည္း။ 327-1

ပညာဂုဏ္ ဇာတ္အရြယ္အားျဖင့္ ႀကီးသူတို႔အား ႐ိုေသရာ၏၊ ျငဴစူျခင္း မရွိရာ၊ အေလးျပဳထိုက္သူ တို႔ကို ဖူးေျမာ္ရန္ အခါကိုလည္း သိရာ၏၊ တရားနာရန္ ရခဲေသာ ခဏကို သိသည္ျဖစ္၍ ေဟာၾကားအပ္ေသာ သမထဝိပႆနာ စကားကို လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းစြာ ေဟာအပ္ေသာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ စေသာ တရားတို႔ကို လည္းေကာင္း ႐ိုေသစြာ နာယူရာ၏။ 328-2

သင့္ေလ်ာ္ေသာ ကာလ၌ ခက္ထန္ေသာ မာန္ကို ကင္းေအာင္ျပဳလ်က္ ကိုယ္ႏွင့္ စိတ္ကိုႏိွမ့္ခ်ကာ ဆရာတို႔ထံသို႔ ဆည္းကပ္ရာ၏၊ ပါဠိ၏ အနက္သေဘာကို လည္းေကာင္း၊ ပါဠိကို လည္းေကာင္း၊ သီလကို လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို လည္းေကာင္း ေအာက္ေမ့ရာ၏၊ ေကာင္းစြာလည္း က်င့္ရာ၏။ 329-3

သမထဝိပႆနာတရားလွ်င္ ေမြ႕ေလ်ာ္ရာရွိသူ တရား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သူ တရား၌ တည္သူ တရား အဆံုးအျဖတ္ကို သိသူ ျဖစ္ရာ၏၊ တရားကို ဖ်က္ဆီးတတ္သည့္ စကားကို မေဟာေျပာရာ၊ ေကာင္းစြာ ေဟာအပ္ေသာ မွန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ ကာလကို ကုန္လြန္ေစရာ၏။ 330-4

ရယ္ျမဴးျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ အက်ဳိးမဲ့ စကားေျပာျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ ငိုေႂကြးျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ အရာ မဟုတ္သည္၌ အမ်က္ထြက္ျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ လွည့္ပတ္ျခင္း 'မာယာ' ကို လည္းေကာင္း၊ အံ့ဖြယ္ျပဳျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ တပ္မက္ျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ မာနကို လည္းေကာင္း၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ ရာဂဖန္ရည္ကို လည္းေကာင္း၊ ကာမဂုဏ္၌ မိန္းေမာျခင္းကို လည္းေကာင္း စြန္႔ပယ္လ်က္ မာန္ယစ္ျခင္း ကင္းကာ စိတ္တည္ၾကည္သည္ ျဖစ္၍ က်င့္ရာ၏။ 5

ေကာင္းစြာေဟာအပ္ေသာ စကားတို႔သည္ သိမႈ (သုတမယဉာဏ္)ဟူေသာ အႏွစ္သာ ရရွိကုန္၏၊ အၾကား အျမင္ သုတသည္လည္း သိအပ္ၿပီးေသာ တရားတို႔၌ ေကာင္းစြာထားမႈ 'သမာဓိ' ဟူေသာ အႏွစ္သာရရွိ၏၊ အၾကင္ သူသည္ ရာဂစသည္တို႔၏ အစြမ္းျဖင့္ အေဆာတလ်င္ ျပဳလုပ္၏၊ ကုသိုလ္တရားတို႔၌ ေမ့ေလ်ာ့တတ္၏၊ ထိုသူအား ပညာသည္ လည္းေကာင္း၊ အၾကားအျမင္သည္ လည္းေကာင္း မတိုးပြါး။ 332-6

အၾကင္ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ အရိယာတို႔ ေဟာၾကားအပ္ေသာ တရား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္၏၊
ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ႏွဳတ္အားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ စိတ္အားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္အားျဖင့္ လည္းေကာင္း အတုမရွိ ျမတ္ကုန္၏၊ နိဗၺာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္မႈ အရိယမဂ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ သမာဓိ၌ တည္ကုန္လ်က္ အၾကားအျမင္၏ လည္းေကာင္း ပညာ၏ လည္းေကာင္း အႏွစ္ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရကုန္၏။ 333-7

၉ - ကႎသီလသုတ္၊ စူဠဝဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္။ ခုဒၵကနိကာယ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Wednesday, September 9, 2009

ကိုယ္ျဖင့္ ႏွီးေႏွာျခင္း...



ရဟန္းဝိနည္း ဒုတိယ အျပစ္အႀကီးဆံုးအုပ္စုမွ...

ရာဂစိတ္ျဖင့္
ယေန႔ဖြားေသာ အမ်ဳိးသမီးေလးမွစ၍
မထိရ မကိုင္ရ
တို႔ထိကိုင္တြယ္လွ်င္ ဤအျပစ္သင့္သည္။
အျပစ္သင့္လွ်င္ သာမန္ အာပတ္ေျဖ ေဒသနာၾကား႐ံုျဖင့္ မေျပ။

ကာယသံသဂၢ သိကၡာပုဒ္ - (ကိုယ္ျဖင့္ ႏွီးေႏွာျခင္း)


ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိၿမဳိ႕ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံ ျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူေသာအခါ အသွ်င္ဥဒါယီ သည္ ေတာ၌ ေန၏၊

ထုိအသွ်င္၏ေက်ာင္းသည္ အလြန္လွပ၏၊ ႐ႈခ်င္ဖြယ္ေကာင္း၏၊ စိတ္ကုိ ၾကည္လင္ေစတတ္၏၊ အလယ္၌ အခန္းရွိ၏၊ ထက္ဝန္းက်င္၌ စျမင္ေဆာင္ လွည့္ထား၏၊ ေညာင္ေစာင္း 'ခုတင္'အင္းပ်ဥ္ 'ခံုရွည္' ဘံုလ်ဳိ 'ဖံု' ေခါင္းအံုးကုိ ေကာင္းစြာ ခင္းက်င္းထား၏၊ ေသာက္ေရ သံုးေရကုိ ေကာင္းစြာ တည္ထား၏၊ ပရိဝုဏ္ကုိ ေကာင္းစြာ တံျမက္လွည္းထား၏၊ မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ အသွ်င္ ဥဒါယီ၏ေက်ာင္းကုိ ၾကည့္လုိ၍ လာၾကကုန္၏၊ ပုဏၰား တစ္ေယာက္သည္လည္း ဇနီးႏွင့္တကြ အသွ်င္ ဥဒါယီထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ အသွ်င္ ဥဒါယီအား-

''အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ အသွ်င္ဥဒါယီ၏ ေက်ာင္းကုိ ၾကည့္လုိပါကုန္၏'' ဟု (ေျပာေသာအခါ) ''ပုဏၰား သို႔ျဖစ္လွ်င္ ၾကည့္ပါ''ဟု သံေကာက္ 'ေသာ့' ကုိ ယူ၍ မင္းတုပ္ကုိ ႏုတ္ၿပီးလွ်င္ တံခါးကုိ တြန္း၍ ေက်ာင္းသို႔ ဝင္ေလ၏။ ထုိ ပုဏၰားသည္လည္း အသွ်င္ဥဒါယီ၏ ေနာက္မွ ဝင္ေလ၏၊
ထိုပုေဏၰးမ သည္လည္း ထို ပုဏၰား ေနာက္မွ ဝင္ေလ၏။

ထိုအခါ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ေလေသာက္တံခါး 'ျပဴတင္း' အခ်ဳိ႕ကုိ ဖြင့္လ်က္ ေလေသာက္ တံခါး 'ျပဴတင္း' အခ်ဳိ႕ကုိ ပိတ္လ်က္ အခန္းကုိ အစဥ္လွည့္သြားၿပီး လွ်င္ ေနာက္မွ လာ၍ ထုိ ပုေဏၰးမ၏ အဂၤါႀကီးငယ္တို႔ကုိ သံုးသပ္ကုိင္တြယ္၏။

ထုိအခါ ထိုပုဏၰားသည္ အသွ်င္ဥဒါယီႏွင့္ အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ေျပာဆုိ၍ ျပန္သြား၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုပုဏၰားသည္ ဝမ္းေျမာက္ရကား ''ဤသာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ ရဟန္းတို႔သည္ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူၾကပါေပသည္။ ယင္း ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ ဤကဲ့သို႔ေတာ၌ ေနေတာ္မူၾကေပသည္၊ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ လည္း ျမင့္ျမတ္ပါေပသည္၊ ယင္းဥဒါယီသည္လည္း ေတာ၌ ေနေတာ္မူေပ သည္''ဟု ဝမ္းေျမာက္ေသာ စကားကုိ ႁမြက္ဆို၏။

ဤသို႔ ဆုိလတ္ေသာ္ ထုိပုေဏၰးမသည္ ထုိပုဏၰားအား ''ထုိအသွ်င္ဥဒါယီ၏ ျမင့္ျမတ္ေသာ သေဘာသည္ အဘယ္မွာ ရွိအံ့နည္း၊ သင္သည္ ငါ၏ အဂၤါ ႀကီးငယ္တို႔ကုိ သံုးသပ္ကုိင္တြယ္ သကဲ့သို႔၊ ဤအတူပင္ ရဟန္းဥဒါယီသည္လည္း ငါ၏ အဂၤါႀကီးငယ္တို႔ကုိ သံုးသပ္ ကုိင္တြယ္ေလၿပီ''ဟု ေျပာဆို၏။

ထိုအခါ ထိုပုဏၰားသည္ ''ဤသာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အရွက္မရွိကုန္၊ သီလမရွိကုန္၊ မမွန္သည္ကို ဆိုေလ့ရွိကုန္၏၊ သို႔စင္လ်က္ ဤရဟန္းတို႔က တရားကို က်င့္ေလ့ရွိကုန္၏။ ညီၫြတ္မွ်တေသာ အက်င့္ကို က်င့္ေလ့ရွိကုန္၏၊ ျမတ္သည္ကို က်င့္ေလ့ရွိကုန္၏၊ အမွန္ကို ဆိုေလ့ရွိကုန္၏၊ သီလရွိကုန္၏၊ ေကာင္းေသာသေဘာ ရွိကုန္၏ဟု ဝန္ခံၾကတုံ ဘိ၏၊ ဤရဟန္းတို႔အား ရဟန္းအျဖစ္ သူေတာ္သူျမတ္အျဖစ္သည္ မရွိေတာ့ၿပီ၊ ဤရဟန္းတို႔အား ရဟန္းအျဖစ္ သူေတာ္သူျမတ္အျဖစ္သည္ ေပ်ာက္ပ်က္ခဲ့ေလၿပီ၊ ဤရဟန္းတို႔အား အဘယ္မွာ ရဟန္းအျဖစ္ သူေတာ္ သူျမတ္အျဖစ္သည္ ရွိမည္နည္း၊ ဤရဟန္းတို႔သည္ ရဟန္းအျဖစ္ သူေတာ္သူျမတ္ အျဖစ္မွ ကင္းကြာကုန္ၿပီ၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဥဒါယီရဟန္းသည္ ငါ့မယား၏ အဂၤါႀကီးငယ္ တို႔ကို သံုးသပ္ ကိုင္တြယ္ေလဘိသနည္း။

အမ်ဳိးမိန္းမ 'အိမ္ေထာင္ရွင္မ' အမ်ဳိးသမီးႀကီး 'အပ်ဳိႀကီး' အမ်ဳိးသမီးငယ္ 'အပ်ဳိ' အမ်ိဳးေခြၽးမ အမ်ဳိး အေစခံမ တို႔သည္ အရံတြင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္းသို႔ လည္းေကာင္း သြားရန္ မသင့္ေလ်ာ္ေတာ့ေပ၊ အမ်ိဳးမိန္းမ အမ်ဳိးသမီးႀကီး အမ်ဳိးသမီးငယ္ အမ်ဳိးေခြၽးမ အမ်ိဳးအေစခံမတို႔သည္ အရံတြင္းသို႔ လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္းသို႔လည္းေကာင္း သြားၾကပါကုန္မူ ထိုအမ်ိဳးသမီးတို႔ကိုလည္း သာကီဝင္ မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဖ်က္ဆီး ကုန္ရာ၏''ဟု ကဲ့ရဲ႕၏၊ ႐ႈတ္ခ်၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိ၏။

ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆုိေသာ ထုိပုဏၰား၏ စကားကို ၾကားကုန္ရကား အၾကင္ရဟန္းတို႔သည္ အလိုနည္းပါးကုန္၏၊ ထုိရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ မိန္းမႏွင့္ အတူတကြ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္း သို႔ ေရာက္ေလဘိသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိ ၾကကုန္၏။

ထို႔ေနာက္ ထုိရဟန္းတို႔သည္ အသွ်င္ဥဒါယီကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ဲရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာကို စည္းေဝးေစၿပီးလွ်င္ အသွ်င္ဥဒါယီကို-

''ဥဒါယီ သင္သည္ မိန္းမႏွင့္ အတူတကြ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းသို႔ ေရာက္၏ဟူ သည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ေမးျမန္း ေတာ္မူ၏။

မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ ''မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာေယာက်္ား ဤအျပဳအမူသည္ ရဟန္းတို႔အား မေလ်ာက္ပတ္၊ မေလ်ာ္ကန္၊ မသင့္တင့္၊ ရဟန္းတို႔ အျပဳအမူမဟုတ္၊ မအပ္၊ မျပဳသင့္။ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား အဘယ့္ေၾကာင့္ အသင္သည္ မိန္းမႏွင့္ အတူတကြ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းသို႔ ေရာက္ေလဘိသနည္း။

မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ငါသည္ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ရာဂႏွင့္ တကြျဖစ္ျခင္းငွါ တရားေတာ္ကို ေဟာေတာ္မမူဘဲ ရာဂကင္းရန္ ေဟာေတာ္မူသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ပ။ကာမဂုဏ္ အပူအအိုက္တို႔၏ ၿငိမ္းေအးမႈကို ေဟာေတာ္မူသည္မဟုတ္ပါေလာ။

မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာေယာက်္ား ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈ သည္ မၾကည္ ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။ ရဟန္းတို႔သည္ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။ 269

ပညတ္သိကၡာပုဒ္ႏွင့္ သိကၡာပုဒ္အဖြင့္...

အၾကင္ ရဟန္းသည္ ရာဂဘီလူး ပူးဝင္အပ္သည္ျဖစ္၍ ေဖာက္ျပန္ေသာ စိတ္ျဖင့္ မာတုဂါမႏွင့္ အတူတကြ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းသို႔ ေရာက္ျငားအံ့၊ လက္ကို ကိုင္ျခင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ ဆံထံုးကို ကိုင္ျခင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ တစ္ပါးပါးေသာ အဂၤါႀကီးငယ္ကို သံုးသပ္ကိုင္တြယ္ျခင္းသို႔ လည္းေကာင္း ေရာက္ျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းအား သံဃာဒိသိသ္အာပတ္ သင့္၏၊
ဤသို႔ (ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႕ေတာ္မူ၏)။ 270-2


၂ - ကာယသံသဂၢသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္

အၾကင္ဟူသည္ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ။ပ။
ရဟန္းဟူသည္။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတၱိစတုတၴကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္သူကို ''ရဟန္း''ဟု အလိုရွိ အပ္၏။

ရာဂဘီလူးပူးဝင္အပ္သည္ ျဖစ္၍ မည္သည္ အလြန္တပ္မက္သည္ ျဖစ္၍ ငဲ့ကြက္ျခင္းရွိသည္ျဖစ္၍ ဖြဲ႕ေႏွာင္ရစ္ပတ္အပ္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍။ ေဖာက္ျပန္ဟူသည္ တပ္မက္ေသာ စိတ္သည္လည္း ေဖာက္ျပန္သည္ မည္၏၊ အမ်က္ထြက္ေသာ စိတ္သည္လည္း ေဖာက္ျပန္သည္ မည္၏၊ ေတြေဝေသာ စိတ္သည္လည္း ေဖာက္ျပန္သည္ မည္၏၊ သို႔ရာတြင္ တပ္မက္ေသာစိတ္ကို ဤအရာ၌ ''ေဖာက္ျပန္''ဟု အလိုရွိအပ္၏။

မာတုဂါမ မည္သည္ လူမိန္းမတည္း၊
ဘီလူး (နတ္)မ မဟုတ္၊
ၿပိတၱာမ မဟုတ္၊
တိရစၧာန္မ မဟုတ္၊
အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ ယေန႔ေမြးဖြားေသာ သူငယ္မတည္း၊
အရြယ္ႀကီးေသာ မိန္းမ၌ ဆိုဖြယ္ရာ မရွိသည္သာတည္း။
အတူဟူသည္ အတူတကြတည္း။
ကိုယ္လက္ ႏွီးေႏွာျခင္းသို႔ ေရာက္ျငားအံ့ဟူသည္ လြန္က်ဴးမႈကို ဆို၏။

တံေတာင္ဆစ္ကို အစျပဳ၍ လက္သည္းဖ်ားတိုင္ေအာင္ လက္မည္၏။
ဆံထုံး မည္သည္ ဆံပင္သက္သက္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ခ်ည္ႏွင့္ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ပန္းႏွင့္ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ေငြႏွင့္ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ေရႊႏွင့္ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ပုလဲသြယ္ႏွင့္ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ပတၱျမားကံုးႏွင့္ ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း ဆံထံုးမည္၏။
အဂၤါႀကီးငယ္ မည္သည္ လက္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဆံထံုးကိုလည္းေကာင္း ထား၍ အႂကြင္းသည္ အဂၤါႀကီးငယ္မည္၏။ 271

ကာယသံသဂၢ သိကၡာပုဒ္၊ သံဃာဒိသိသ္အခန္း၊ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

နတ္မိုက္က ဤသို႔ဆို၏...

နႏၵနသုတ္

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔'' ဟု ေခၚေတာ္မူ၏၊ ''အသွ်င္ဘုရား'' ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကားေလွ်ာက္ထားကုန္၏၊

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏-

ရဟန္းတို႔ ေရွး၌ ျဖစ္ဖူးသည္ကား တာဝတႎသာနတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေသာ နတ္သား တစ္ေယာက္သည္ နႏၵဝန္ဥယ်ာဥ္၌ နတ္သမီးအေပါင္း ျခံရံလ်က္ နတ္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကာမဂုဏ္ငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ကံုလံု ျပည့္စံုစြာ ေပ်ာ္ျမဴးစံပယ္ေနစဥ္ ထိုအခ်ိန္၌ ဤဂါထာကို ရြတ္ဆို၏-

နတ္မိုက္က ဤသို႔ဆို၏...
''အၾကင္သူတို႔သည္ မ်ားေသာ အျခံအရံရွိကုန္ေသာ သံုးက်ိပ္ကုန္ေသာ နတ္သားတို႔၏ ေနရာ နႏၵဝန္ဥယ်ာဥ္ကို မျမင္ဖူးကုန္၊ ထိုသူတို႔သည္ ခ်မ္းသာကို မသိကုန္'' ဟု ရြတ္ဆို၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ဆိုသည္ရွိေသာ္ နတ္သားတစ္ေယာက္သည္ ထိုနတ္သားကို ဂါထာျဖင့္ ျပန္၍ရြတ္ ဆို၏-

နတ္လိမၼာက ဤသို႔ျပန္ေျပာ၏...
''နတ္မိုက္ ရဟႏၲာတို႔၏ စကားကို ဆိုလိုေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ သင္မသိ၊ ျပဳျပင္ စီရင္အပ္ေသာ 'သခၤါရ' တရားအားလုံးတို႔သည္ အျမဲ မရွိကုန္၊ ျဖစ္တတ္ ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာရွိကုန္၏၊ ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ ခ်ဳပ္ကုန္၏၊ ထုိသခၤါရတရားတို႔၏ ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္သည္သာ ခ်မ္းသာ၏'' ဟု ျပန္၍ ရြတ္ဆုိ၏။ 11

၁ - နႏၵနသုတ္၊ နႏၵနဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ကိုယ္တိုင္ သိျမင္သည္ကိုသာလွ်င္ ငါဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏...

မိစၧာဒိ႒ိကသုတ္

ဤေဒသနာကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာေတာ္မူ၏၊ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-

ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ ကာယဒုစ႐ိုက္ ဝစီဒုစ႐ိုက္ မေနာဒုစ႐ိုက္ႏွင့္ ျပည့္စံုၾကသူ အရိယာတို႔ကို စြပ္စြဲတတ္ၾကသူ မွားေသာ အယူရွိၾကသူမွားေသာ အယူျဖင့္ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ ကံရွိၾကသူ သတၱဝါတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ထိုသတၱဝါတို႔ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းေသာ မေကာင္းေသာ လားရာ ပ်က္စီးက်ေရာက္ရာျဖစ္ေသာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရသည္တို႔ကို လည္းေကာင္း ငါဘုရား ျမင္ေတာ္မူ၏။

ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ ထိုအျခင္းအရာကို တစ္ပါးေသာ သမဏထံမွေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျဗာဟၼဏထံမွေသာ္ လည္းေကာင္း ၾကား၍ ေဟာသည္ မဟုတ္ေပ၊

ရဟန္းတို႔ ကာယဒုစ႐ိုက္ ဝစီဒုစ႐ိုက္ မေနာဒုစ႐ိုက္ႏွင့္ ျပည့္စံုၾကသူ အရိယာတို႔ကို စြပ္စြဲတတ္ၾကသူ မွားေသာ အယူရွိၾကသူမွားေသာ အယူျဖင့္ တည္ေဆာက္ အပ္ေသာ ကံရွိၾကသူ သတၱဝါ တို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ထိုသတၱဝါတို႔ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းေသာ မေကာင္းေသာ လားရာ ပ်က္စီး က်ေရာက္ရာ ျဖစ္ေသာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရသည္တို႔ကို လည္းေကာင္း ငါဘုရား ျမင္ေတာ္မူ၏၊

ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ေသာ္ကား ကိုယ္တိုင္သိ ကိုယ္တိုင္ျမင္ ကိုယ္တိုင္ထင္ရွားေသာ အျခင္းအရာကိုသာလွ်င္ ငါဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏။

ရဟန္းတို႔ ကာယဒုစ႐ိုက္ ဝစီဒုစ႐ိုက္ မေနာဒုစ႐ိုက္ႏွင့္ ျပည့္စံုၾကသူ အရိယာတို႔ကို စြပ္စြဲတတ္ၾကသူ မွားေသာ အယူရွိၾကသူ မွားေသာအယူျဖင့္ ေဆာက္တည္အပ္ ေသာ ကံရွိၾကသူ သတၱဝါတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ထိုသတၱဝါတို႔ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းေသာ မေကာင္းေသာ လားရာ ပ်က္စီး က်ေရာက္ရာျဖစ္ေသာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရသည္တို႔ကို လည္းေကာင္း ငါဘုရား ျမင္ေတာ္မူ၏၊ ဤအနက္သေဘာကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္ မူ၏၊

ထိုသုတ္၌ ဤအနက္သေဘာကို -

''ဤေလာက၌ အၾကားအျမင္နည္းေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလူ႕ျပည္ဝယ္ အသက္တိုသည္ ျဖစ္ပါလ်က္ ကိုယ္ျဖင့္ မွားေသာ အမႈတို႔ကို ျပဳ၍မွားေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆို၍ မွားေသာ စိတ္ကိုလည္း ေဆာက္တည္၍ မေကာင္းမႈတို႔ကို ျပဳ၏၊ ပညာမဲ့ေသာ ထိုသူသည္ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီးေသာအခါ ငရဲသို႔ ေရာက္ရ၏'' ဟု ဤဂါထာျဖင့္ ဆိုအပ္၏။

ဤအနက္သေဘာကိုလည္း ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။ 70

၁ - မိစၧာဒိ႒ိကသုတ္၊ တတိယဝဂ္၊ ဣတိဝုတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ပညာရွိေသာသူ၏ အျဖစ္...

ေမာေနယ်သုတ္ - (ပညာရွိေသာသူ၏ အျဖစ္)

ဤေဒသနာကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာေတာ္မူ၏၊ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-

ရဟန္းတို႔...
ရဟႏၲာအျဖစ္ကို ျပဳတတ္ေသာ 'ေမာေနယ်' အက်င့္တို႔သည္ ဤသံုးပါးတို႔တည္း။

အဘယ္ သံုးပါးတို႔နည္း-

၁... ကာယေမာေနယ်၊
၂... ဝစီေမာေနယ်၊
၃... မေနာေမာေနယ်တို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔...
ရဟႏၲာအျဖစ္ကို ျပဳတတ္ေသာ 'ေမာေနယ်' အက်င့္တို႔သည္ ဤသံုးပါးတို႔တည္း၊
ဤအနက္သေဘာကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏၊

ထိုသုတ္၌ ဤအနက္ သေဘာကို-

''ကာယဒုစ႐ိုက္ကို ပယ္ဖ်က္မႈ ဝစီဒုစ႐ိုက္ကို ပယ္ဖ်က္မႈ မေနာဒုစ႐ိုက္ကို ပယ္ဖ်က္မႈရွိေသာ မဂ္ေရစင္ျဖင့္ မေကာင္းမႈကို ေဆးေၾကာၿပီးေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ ေမာေနယ်တရားႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အာသေဝါ မရွိသူ ရဟႏၲာကို မုနိဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏'' ဟု ဤဂါထာျဖင့္ ဆိုအပ္၏။
ဤအနက္သေဘာကိုလည္း ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ ရပါသည္။ 67

၈ - ေမာေနယ်သုတ္၊ ဒုတိယဝဂ္၊ ဣတိဝုတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Tuesday, September 8, 2009

ရဟန္းျပဳၾကေသာ သင္တို႔အား ကိစၥ ႏွစ္ပါးကို ျပဳရမည္...

နႏၵကသုတ္ မွ...


ငါ့သွ်င္တို႔
ယခုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ...
''နႏၵက ေကာင္းေပစြ ေကာင္းေပစြ၊ နႏၵက သဒၶါတရားျဖင့္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳၾကေသာ သင္တို႔အား တရားႏွင့္စပ္ေသာ စကား ျဖင့္ အညီအၫြတ္ ထုိင္ေနျခင္းသည္ သင့္ေလ်ာ္၏။
နႏၵက စုေဝးၾကသူတို႔သည္ တရားႏွင့္စပ္ေသာ စကားကုိျဖစ္ေစ အျပစ္မရွိေသာ ဆိတ္ဆိတ္ ေနျခင္းကုိျဖစ္ေစ ကိစၥ ႏွစ္ပါးကို ျပဳရမည္။

နႏၵက ရဟန္းသည္ သဒၶါတရား ရွိ၏၊ သီလကား မရွိ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္း သည္ ထုိအဂၤါႏွင့္မျပည့္စံု၊ ထို႔ေၾကာင့္ ''ငါသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ သဒၶါတရား ရွိသူသည္ လည္းေကာင္း၊ သီလရွိသူသည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ရပါမည္နည္း'' ဟု ထုိအဂၤါကို ျပည့္စံုေစရမည္၊

နႏၵက အၾကင္အခါ၌ကား ရဟန္းသည္ သဒၶါတရား ရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူလည္း ျဖစ္၏။ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ နႏၵက ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုကား မရ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံု၊ ထို႔ေၾကာင့္ ''ငါသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ သဒၶါတရားရွိသူ သီလရွိသူ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကို ရသူျဖစ္ရပါမည္နည္း'' ဟု ထုိအဂၤါကို ျပည့္စံုေစရမည္၊

နႏၵက အၾကင္အခါ၌ကား ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူ လည္း ျဖစ္၏။ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ နႏၵက ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္းႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကိုကား မရ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံု၊ နႏၵက အေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱဝါသည္ ရွိရာ၏၊ ထုိသတၱဝါအား ေျခတစ္ေခ်ာင္းသည္ ယုတ္ေလ်ာ့၏၊ ခ်ဳိ႕တဲ့၏၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိသတၱဝါသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံုသကဲ့သို႔ နႏၵက ဤအတူပင္ ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလ ရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္း ႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကိုကား မရ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံု၊ ထို႔ေၾကာင့္ ''ငါသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ သဒၶါတရားရွိသူသည္ လည္းေကာင္း၊ သီလရွိသူသည္ လည္းေကာင္း၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္ တည္ၾကည္မႈကို ရသူသည္ လည္းေကာင္း၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္းႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကို ရသူသည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ရပါမည္နည္း'' ဟု ထုိအဂၤါကို ျပည့္စံုေစရမည္၊

နႏၵက အၾကင္ အခါ၌ကား ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလ ရွိသူလည္းျဖစ္၏။ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္းႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကိုလည္း ရ၏။ ဤသို႔ ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စံု၏ ဟု ေလးပုဒ္တို႔ျဖင့္ အလံုးစံု ျပည့္စံုေသာ ထက္ဝန္းက်င္ စင္ၾကယ္ေသာ အက်င့္ျမတ္ကို ျပေတာ္မူ၍ ေနရာမွ ထလ်က္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ဝင္ေတာ္မူ၏။


၄ - နႏၵကသုတ္၊ သေမၺာဓိဝဂ္၊ နဝကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပ္ဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Friday, September 4, 2009

သင္ အိပ္ေနျခင္းမွ ထေလာ့...



ဥ႒ာနသုတ္

ရဟန္းတို႔...
အိပ္ျခင္းမွ ထၾကကုန္ေလာ့၊ ကမၼ႒ာန္ အားထုတ္ရန္ ထိုင္ေနၾကကုန္ေလာ့၊ သင္တို႔အား အိပ္သျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိး ရွိအံ့နည္း၊ ကိေလသာ ႏွိပ္စက္ အခံခက္၍ ေနၾကကုန္ေသာ ရာဂျမား စူးဝင္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ေဖာက္ျပန္ကုန္ေသာ သင္တို႔အား အိပ္ျခင္းသည္ အဘယ္အက်ဳိး ရွိအံ့နည္း။ 334-1

ရဟန္းတို႔...
အိပ္ျခင္းမွ ထၾကကုန္ေလာ့၊ ကမၼ႒ာန္အားထုတ္ရန္ ထိုင္ ေနၾကကုန္ေလာ့၊ နိဗၺာန္ အက်ဳိးငွါ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ က်င့္ၾကကုန္ေလာ့၊ ေသမင္းသည္ ေမ့ေလ်ာ့ေနေသာ သင္တို႔ကို သိ၍ မိမိအလိုသို႔ လိုက္ေစသည္ကို ျပဳကာ မေတြေဝေစလင့္။ 335-2

ရဟန္းတို႔...
လူတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ နတ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း အၾကင္တဏွာျဖင့္ အလိုရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍ မွီလ်က္ တည္ကုန္၏၊ ကပ္ၿငိတတ္ေသာ ထိုတဏွာကို သင္တို႔သည္ လြန္ေျမာက္ကုန္ေလာ့၊ ဗုဒၶဳပၸါဒနဝမခဏသည္ သင္တို႔ကို မလြန္ေစလင့္ ဗုဒၶဳပၸါဒနဝမ ခဏကို လြန္ေစသူတို႔သည္ ငရဲ၌ က်ေရာက္ၾက ရကုန္သည္ ျဖစ္၍ စိုးရိမ္ရကုန္၏။ 336-3

ရဟန္းတို႔...
ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းသည္ ျမဴမႈန္ အညစ္အေၾကး မည္၏၊ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းသို႔ အဖန္ဖန္ က်ေရာက္ေနေသာ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းသည္လည္း ျမဴမႈန္ အညစ္အေၾကးပင္ ျဖစ္၏၊ မေမ့ေလ်ာ့ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အာသဝကၡယ (ဝိဇၨာ) ဉာဏ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း မိမိစိတ္ႏွလံုး၌ စူးဝင္ေနေသာ ျမားေျငာင့္ကို ႏုတ္ရာ၏။ 337-4

၁ဝ - ဥ႒ာနသုတ္၊ စူဠဝဂ္၊ သုတၱနိပါတ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေသာကေျငာင့္ကုိ ထုတ္ႏုတ္ေပးေတာ္မူပါ...

နာရဒသုတ္
မိဖုရား၏ အ႐ုိးျပာကုိ ေစတီ တည္ထားေလေလာ့...

အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္နာရဒမေထရ္သည္ ပါဋလိပုတ္ျပည္ ကုကၠဳဋာ႐ံုေက်ာင္း၌ ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ မု႑မင္း၏ ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ မိဖုရားဘဒၵါသည္ ေသေလ၏၊ ထုိမု႑မင္းသည္ ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ မိဖုရားဘဒၵါ ေသဆံုးေသာေၾကာင့္ ေရလည္း မခ်ဳိး၊ နံ႔သာလည္း မလိမ္းက်ံ၊ ပြဲေတာ္လည္း မတည္၊ တုိင္းေရးျပည္မႈ ကိစၥကုိလည္း မစီရင္ မလုပ္ေဆာင္၊ ေန႔ေရာညဥ့္ပါ မိဖုရားဘဒၵါ၏အေလာင္း၌ လြန္စြာ တပ္မက္ေမာျခင္းျဖင့္ မိန္းေမာေတြေဝေန၏။

ထုိအခါ မု႑မင္းသည္ ေရႊတုိက္စုိး ပိယကကုိ (ေခၚ၍) အမိန္႔ေပး၏။
''အခ်င္းပိယက ထုိသုိ႔ ေသလြန္ေသာေၾကာင့္ မိဖုရားဘဒၵါ၏ အေလာင္းကုိ သံျဖင့္ ျပဳလုပ္ေသာ ဆီျပည့္ေသာ ေခါင္း၌ ထည့္စိမ္၍ သံေခါင္းတစ္ခုျဖင့္ ဖံုးအုပ္ ေလေလာ့၊ ယင္းသုိ႔ ထည့္ထားျခင္းျဖင့္ မိဖုရားဘဒၵါ၏ အေလာင္းကို ငါတုိ႔ ၾကာျမင့္စြာ ႐ႈျမင္ရကုန္အံ့'' ဟု (အမိန္႔ေပး၏)။

ေရႊတုိက္စုိးပိယကသည္ ''မင္းျမတ္ ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု မု႑မင္း၏ စကားကုိ ဝန္ခံၿပီးလွ်င္ ဘဒၵါမိဖုရား၏ အေလာင္းကုိ သံျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ဆီျပည့္ေသာ ေခါင္း၌ ထည့္စိမ္၍ သံေခါင္းတစ္ခုျဖင့္ ဖံုးထား၏။ ထုိအခါ ေရႊတုိက္စုိးပိယကအား ဤသုိ႔ အၾကံျဖစ္၏ -

''ဤမု႑မင္း၏ ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ ဘဒၵါမိဖုရားသည္ ေသခဲ့၏၊ ထုိမင္းသည္ မိမိခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ ဘဒၵါမိဖုရား ေသဆံုးေသာေၾကာင့္ ေရလည္း မခ်ဳိး၊ နံ႔သာလည္း မလိမ္းက်ံ၊ ပြဲေတာ္လည္း မတည္၊ တုိင္းေရးျပည္မႈကုိ လည္း မစီရင္ မလုပ္ေဆာင္၊ ေန႔ေရာညဥ့္ပါ မိဖုရားဘဒၵါ၏ ကုိယ္ေကာင္၌ လြန္စြာ တပ္မက္ျခင္းျဖင့္ မိန္းေမာေတြေဝေန၏၊ တရားကုိ ၾကားနာရေသာ္ ေသာက ေျငာင့္ကုိ ႏုတ္ပယ္ႏုိင္ေစသည့္ အဘယ္ သမဏျဗာဟၼဏသုိ႔ မု႑မင္းသည္ ခ်ဥ္းကပ္သင့္ပါသနည္း'' ဟု (အၾကံျဖစ္၏)။

ထုိ႔ေနာက္ ေရႊတုိက္စုိး ပိယကအား ဤသုိ႔ အၾကံျဖစ္ျပန္၏ -
''ဤအသွ်င္နာရဒမေထရ္သည္ ပါဋလိပုတ္ျပည္ ကုကၠဳဋာ႐ံုေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအသွ်င္ နာရဒမေထရ္၏ ေကာင္းေသာ ေက်ာ္ေစာသံသည္ ဤသုိ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔၍ ထြက္၏ အသွ်င္နာရဒသည္ ပညာရွိ၏၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၏၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္ရွိ၏၊ အၾကားအျမင္မ်ား၏၊ ဆန္းၾကယ္စြာ ေျပာဆုိတတ္၏၊ ေကာင္းေသာ ပဋိဘာန္ရွိ၏၊ အသက္ သိကၡာလည္း ႀကီး၏၊ရဟႏၲာလည္း ျဖစ္၏ ဟု (ပ်ံ႕ႏွံ႔၍ ထြက္၏)။

မု႑မင္းသည္ အကယ္၍ အသွ်င္နာရဒမေထရ္ကုိ ဆည္းကပ္ခဲ့လွ်င္ အသွ်င္ နာရဒမေထရ္၏ စကားကုိ ၾကားနာရ၍ ေသာကေျငာင့္ကုိ ႏုတ္ပယ္ႏုိင္ေကာင္း ႏုတ္ပယ္ႏုိင္ရာ၏'' ဟု (အၾကံျဖစ္၏)။

ထုိအခါ ေရႊတုိက္စုိးပိယကသည္ မု႑မင္းစံေနရာသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ မု႑မင္းအား ဤသုိ႔ သံေတာ္ဦး တင္၏ -
''မင္းျမတ္ ဤအသွ်င္နာရဒမေထရ္သည္ ပါဋလိပုတ္ျပည္ ကုကၠဳဋာ႐ံုေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူပါ၏၊ ထုိအသွ်င္နာရဒ၏ ေကာင္းေသာ ေက်ာ္ေစာသံ သည္လည္း ဤသုိ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔၍ ထြက္ပါ၏၊ အသွ်င္နာရဒသည္ ပညာရွိ၏၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၏၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္ရွိ၏၊ အၾကားအျမင္ မ်ား၏၊ ဆန္းၾကယ္စြာ ေျပာဆုိတတ္၏၊ ေကာင္းေသာ ပဋိဘာန္ရွိ၏၊ အသက္သိကၡာလည္း ႀကီး၏၊ ရဟႏၲာလည္း ျဖစ္၏' ဟု (ပ်ံ႕ႏွံ႔၍ထြက္ပါ၏)။ အသွ်င္မင္းျမတ္သည္ အသွ်င္နာရဒမေထရ္ကုိ ဆည္းကပ္ခဲ့လွ်င္ အသွ်င္နာရဒမေထရ္၏ တရား စကားကုိ ၾကားနာရ၍ ေသာကေျငာင့္ကုိ ႏုတ္ပယ္ႏုိင္ရာပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္တင္ ေလ၏။

အခ်င္းပိယကသုိ႔ ျဖစ္လွ်င္ အသွ်င္နာရဒမေထရ္ကုိ ႀကဳိတင္ ေလွ်ာက္ၾကား သိေစပါေလာ့။ ''ငါကဲ့သုိ႔ေသာ မင္းသည္ ႏုိင္ငံေတာ္၌ ေနထုိင္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏကုိ ေရွးဦးစြာ ႀကဳိတင္ မသိေစဘဲ ခ်ဥ္းကပ္သင့္သည္ ဟု အသုိ႔လွ်င္ မွတ္ယူႏုိင္အံ့နည္း'' ဟု (မိန္႔ဆုိေလ၏)။

''မင္းျမတ္ ေကာင္းပါၿပီ'' ဟူ၍ ေရႊတုိက္စုိးပိယကသည္ မု႑မင္း၏ စကားကုိ ဝန္ခံခဲ့၍ အသွ်င္ နာရဒမေထရ္ထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ရွိခုိး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနလ်က္ အသွ်င္နာရဒမေထရ္ အား -

''အသွ်င္ဘုရား ဤမု႑မင္း၏ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ မိဖုရားဘဒၵါသည္ နတ္ရြာစံခဲ့ပါ၏၊ ထုိမင္းသည္ ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ မိဖုရား ဘဒၵါ ေသဆံုးေသာေၾကာင့္ ေရလည္း မခ်ဳိး၊ နံ႔သာလည္း မလိမ္းက်ံ၊ ပြဲေတာ္ကုိလည္း မတည္၊ တုိင္းေရး ျပည္မႈ ကိစၥတုိ႔ကုိလည္း မစီရင္ မလုပ္ေဆာင္၊ ေန႔ေရာ ညဥ့္ပါ ဘဒၵါမိဖုရား၏ အေလာင္း၌ လြန္စြာ တပ္မက္ေမာျခင္းျဖင့္ မိန္းေမာေတြေဝေနပါ၏။ အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏၊ အသွ်င္နာရဒ၏ တရားေတာ္ကုိ ၾကားနာရ၍ ေသာကေျငာင့္ကုိ မု႑မင္း ပယ္ႏုတ္ ႏုိင္ေလာက္ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ တရား ေဟာေတာ္မူပါေလာ့ ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏''။

ပိယက ယခုအခါ၌ မု႑မင္းသည္ တရားနာရန္ အခ်ိန္ကုိ သိ၏ တရားနာရန္မွာ မု႑မင္း၏ အလုိအတုိင္းပင္ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထုိအခါ ေရႊတုိက္စုိးပိယကသည္ ေနရာမွထ၍ အသွ်င္နာရဒကုိ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ အ႐ုိအေသျပဳလ်က္ မု႑မင္းထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ မု႑မင္းအား -

''မင္းျမတ္ အသွ်င္နာရဒမေထရ္ အခြင့္ျပဳအပ္ပါၿပီ၊ ယခုအခါ၌ သြားရန္အခ်ိန္ကုိ အသွ်င္မင္းျမတ္ သိပါ၏၊ သြားရန္မွာ အသွ်င္မင္းျမတ္၏ အလုိအတုိင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္'' ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။ အခ်င္း ပိယကသုိ႔ျဖစ္လွ်င္ ေကာင္းကုန္ ေကာင္းကုန္ေသာ ယာဥ္ရထားတုိ႔ကုိ ျပင္ဆင္ေလာ့ဟု အမိန္႔ေပးေလ၏။

''မင္းျမတ္ ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု ေရႊတုိက္စုိး ပိယကသည္ မု႑မင္း၏ စကားကုိ ဝန္ခံခဲ့၍ ေကာင္းကုန္ ေကာင္းကုန္ေသာ ယာဥ္ရထားတုိ႔ကုိ ျပင္ဆင္၍ မု႑မင္းအား- ''မင္းျမတ္ ေကာင္းကုန္ ေကာင္းကုန္ေသာ ယာဥ္ရထားတုိ႔ကုိ ျပင္ဆင္ၿပီးပါၿပီ၊ မင္းျမတ္သည္ ယခုအခါ၌ သြားရန္ အခ်ိန္ကုိ သိေတာ္မူပါ၏ သြားရန္မွာ အသွ်င္မင္းျမတ္၏ အလုိအတုိင္း ျဖစ္ပါသည္'' ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။

ထုိအခါ မု႑မင္းသည္ ေကာင္းေသာ ယာဥ္ကုိ တက္စီး၍ ေကာင္းကုန္ ေကာင္းကုန္ေသာ ယာဥ္တုိ႔ျဖင့္ ကုကၠဳဋာ႐ံုေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ အသွ်င္နာရဒ မေထရ္ကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ႀကီးစြာေသာ မင္း၏ က်က္သေရျဖင့္ ႂကြသြားေတာ္မူ၏။ ယာဥ္ျဖင့္ သြားႏုိင္ေသာ အရပ္တုိင္ေအာင္ ယာဥ္ျဖင့္ သြား၍ ယာဥ္မွ ဆင္းသက္ၿပီးေသာ္ ေျခက်င္သာလွ်င္ ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ဝင္ေလ၏။ ထုိ႔ေနာက္ အသွ်င္နာရဒထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခုိးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနေသာ မု႑မင္းအား အသွ်င္နာရဒမေထရ္သည္ ဤစကားကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏ -

မင္းႀကီး သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ နတ္ျဖစ္ေစ မာရ္နတ္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ ေလာက၌ မည္သူမဆုိ ေတာင့္တ၍ မရေကာင္းေသာ အရာတုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိး တုိ႔တည္း။

အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -

အုိတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ''မအုိပါေစလင့္'' ဟူ၍ သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ နတ္ ျဖစ္ေစ မာရ္နတ္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ ေလာက၌ မည္သူမဆုိ ေတာင့္တ၍ မရေကာင္းေသာ အရာတည္း။
နာတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ''မနာပါေစလင့္'' ဟူ၍။ပ။
ေသတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ''မေသပါေစလင့္'' ဟူ၍။ပ။
ကုန္တတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ''မကုန္ဆံုးပါေစလင့္'' ဟူ၍။ပ။
ပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ''မပ်က္စီးပါေစလင့္'' ဟူ၍ သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ နတ္ျဖစ္ေစ မာရ္နတ္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ ေလာက၌ မည္သူမဆုိ ေတာင့္တ၍ မရေကာင္းေသာ အရာတည္း။

မင္းႀကီး အၾကားအျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္အား အုိတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ အုိခဲ့၏၊ အိုတတ္ေသာ သေဘာတရား အုိသည္ရွိေသာ္ ထုိပုထုဇဥ္သည္ ဤသုိ႔ မဆင္ျခင္ႏုိင္ -

''အုိတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ငါတစ္ေယာက္တည္းအားသာ အုိသည္ မဟုတ္၊ စင္စစ္မူကား ဤဘံုဘဝသုိ႔ လာျခင္း၊ တစ္ပါးေသာဘံုဘဝသုိ႔ သြားျခင္း စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶေနျခင္းရွိသည့္ သတၱဝါဟူသမွ် အားလံုးတုိ႔အား အုိတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ အုိ၏၊ အုိတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ အုိသည္ ရွိေသာ္ ငါသည္သာ ပူေဆြးခဲ့မူ ပင္ပန္းခဲ့မူ ငုိေႂကြးခဲ့မူ ရင္ဘတ္စည္တီး ျမည္တမ္းခဲ့မူ ေတြေဝ မိန္းေမာျခင္းသုိ႔ ေရာက္ခဲ့မူ ငါသည္ ထမင္းလည္း မစားလုိရာ၊ ခႏၶာကုိယ္သည္လည္း အဆင္းမလွျခင္းသုိ႔ ေရာက္ရာ၏၊ အလုပ္အကုိင္တုိ႔လည္း မျဖစ္ႏုိင္ကုန္ရာ၊ ရန္သူတုိ႔လည္း ဝမ္းေျမာက္ကုန္ရာ၏၊ မိတ္ေဆြတုိ႔လည္း ဝမ္းနည္းကုန္ရာ၏'' ဟု (မဆင္ျခင္ႏုိင္)။

အုိတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ အုိသည္ရွိေသာ္ ထုိပုထုဇဥ္သည္ ပူေဆြး၏၊ ပင္ပန္း၏၊ ငုိေႂကြး၏၊ ရင္ဘတ္စည္တီး ျမည္တမ္း၏၊ ေတြေဝျခင္းသုိ႔ ေရာက္၏။ မင္းႀကီး အၾကားအျမင္ နည္းပါးေသာ ဤပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္ကုိ အဆိပ္ရွိေသာ ေသာကေျငာင့္ စူးဝင္သည္ ျဖစ္၍ မိမိကုိယ္ကုိပင္လွ်င္ ပူပန္ေစတတ္သူ ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။

မင္းႀကီး ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား အၾကားျမင္မရွိေသာ ပုထုဇဥ္အား နာတတ္ေသာ သေဘာတရားသည့္ နာခဲ့၏။ပ။ ေသတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ေသခဲ့၏။ပ။ ကုန္တတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ကုန္ခဲ့၏။ပ။ ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာ တရားသည္ ပ်က္ခဲ့၏၊ ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ပ်က္သည္ ရွိေသာ္ ထုိပုထုဇဥ္သည္ ဤသုိ႔ မဆင္ျခင္ႏုိင္။

''ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ငါတစ္ေယာက္တည္းအားသာ ပ်က္သည္ မဟုတ္၊ စင္စစ္မူကား (ဤဘံုဘဝသုိ႔)လာျခင္း (တစ္ပါးေသာဘံုဘဝသုိ႔) သြားျခင္း စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶေနျခင္း ရွိသည့္ သတၱဝါဟူသမွ် အားလံုးတုိ႔အား ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ပ်က္၏၊ ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာ တရားသည္ ပ်က္စီးသည္ရွိေသာ္ ငါသည္သာ ပူေဆြးခဲ့မူ ပင္ပန္းခဲ့မူ ငုိေႂကြးခဲ့မူ ရင္ဘတ္စည္တီး ျမည္တမ္းခဲ့မူ ေတြေဝ မိန္းေမာျခင္းသုိ႔ ေရာက္ခဲ့မူ ငါသည္ ထမင္းလည္း မစားလုိရာ၊ ခႏၶာကုိယ္သည္လည္း အဆင္းမလွျခင္းသုိ႔ ေရာက္ေလရာ၏။ အလုပ္အကုိင္တုိ႔လည္း မျဖစ္ႏုိင္ကုန္ရာ၊ ရန္သူတုိ႔လည္း ဝမ္းေျမာက္ကုန္ရာ၏၊ မိတ္ေဆြတုိ႔လည္း ဝမ္းနည္းကုန္ရာ၏'' ဟု (မဆင္ျခင္ႏုိင္)။

ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ပ်က္သည္ရွိေသာ္ ထုိပုထုဇဥ္သည္ ပူေဆြး၏၊ ပင္ပန္း၏၊ ငုိေႂကြး၏၊ ရင္ဘတ္စည္တီး ျမည္တမ္း၏၊ ေတြေဝျခင္းသုိ႔ ေရာက္၏။ မင္းႀကီး အၾကားအျမင္ နည္းပါးေသာ ဤပုထုဇဥ္ကုိ အဆိပ္ရွိေသာ ေသာကေျငာင့္ စူးဝင္သည္ ျဖစ္၍ မိမိကုိယ္ကုိပင္လွ်င္ ပူပန္ေစတတ္သူ ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။

မင္းႀကီး အၾကားအျမင္ရွိေသာ အရိယာတပည့္အား အုိတတ္ေသာ သေဘာတရား သည္ အုိခဲ့၏၊ အုိတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ အုိသည္ရွိေသာ္ ထုိ အရိယာတပည့္သည္ ဤသုိ႔ ဆင္ျခင္ႏုိင္၏ -

''အုိတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ငါတစ္ေယာက္တည္းအားသာ အုိသည္ မဟုတ္၊ စင္စစ္မူကား ဤဘံုဘဝသုိ႔လာျခင္း တစ္ပါးေသာဘံုဘဝသုိ႔ သြားျခင္း စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶေနျခင္းရွိသည့္ သတၱဝါဟူသမွ် အားလံုးတုိ႔အား အုိတတ္ ေသာ သေဘာတရားသည္ အုိ၏၊ အုိတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ အုိသည္ရွိေသာ္ ငါသည္သာ ပူေဆြးခဲ့မူ ပင္ပန္းခဲ့မူ ငုိေႂကြးခဲ့မူ ရင္ဘတ္စည္တီး ျမည္တမ္းခဲ့မူ ေတြေဝ မိန္းေမာျခင္းသုိ႔ ေရာက္ခဲ့မူ ငါသည္ ထမင္းလည္း မစားလုိရာ၊ ခႏၶာကုိယ္သည္လည္း အဆင္းမလွျခင္းသုိ႔ ေရာက္ရာ၏။ အလုပ္အကုိင္တုိ႔လည္း မျဖစ္ႏုိင္ကုန္ရာ၊ ရန္သူတုိ႔လည္း ဝမ္းေျမာက္ကုန္ရာ၏၊ မိတ္ေဆြတုိ႔လည္း ဝမ္းနည္းကုန္ရာ၏'' ဟု (ဆင္ျခင္ႏိုင္၏)။

အုိတတ္ေသာ သေဘာတရား အုိသည္ရွိေသာ္ ထုိအရိယာတပည့္သည္ မပူေဆြး၊ မပင္ပန္း၊ မငုိေႂကြး ရင္ဘတ္စည္တီး မျမည္တမ္း၊ ေတြေဝျခင္းသုိ႔ မေရာက္။ မင္းႀကီး အၾကားအျမင္ ရွိေသာ ဤအရိယာတပည့္ကုိ အဆိပ္ရွိေသာ ေသာကေျငာင့္ကုိ ထုတ္ႏုတ္သူ ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ ယင္းေသာက ေျငာင့္စူးဝင္ေသာ အၾကားအျမင္ နည္းပါးေသာ ပုထုဇဥ္သည္ မိမိကုိယ္ကုိပင္လွ်င္ ပူေလာင္ေစ၏၊ ေသာကေျငာင့္ မစူးဝင္ေသာ အရိယာတပည့္သည္ မိမိကုိယ္ကုိပင္လွ်င္ ၿငိမ္းေအးေစ၏။

မင္းႀကီး ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား အၾကားအျမင္ရွိေသာ အရိယာတပည့္အား နာတတ္ ေသာ သေဘာတရားသည္ နာခဲ့၏။ပ။ ေသတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ေသခဲ့၏။ပ။ကုန္တတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ကုန္ခဲ့၏။ပ။ပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ပ်က္စီးခဲ့၏၊ ပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာ တရားပ်က္သည္ ရွိေသာ္ ထုိအရိယာတပည့္သည္ ဤသုိ႔ ဆင္ျခင္ႏုိင္၏။

''ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ငါတစ္ေယာက္တည္းအားသာ ပ်က္သည္ မဟုတ္၊ စင္စစ္မူကား ဤဘံုဘဝသုိ႔ လာျခင္း တစ္ပါးေသာဘံုဘဝသုိ႔ သြားျခင္း စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶေနျခင္းရွိသည့္ သတၱဝါ ဟူသမွ် အားလံုးတုိ႔အား ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာတရားသည္ ပ်က္၏၊ ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာတရား ပ်က္သည္ရွိေသာ္ ငါသည္သာ ပူေဆြးခဲ့မူ ပင္ပန္းခဲ့မူ ငုိေေႂကြးခဲ့မူ ရင္ဘတ္ စည္တီး ျမည္တမ္းခဲ့မူ ေတြေဝျခင္းသုိ႔ ေရာက္ခဲ့မူ ငါသည္ ထမင္းလည္း မစားလုိရာ၊ ခႏၶာကုိယ္သည္လည္း အဆင္းမလွျခင္းသုိ႔ ေရာက္ရာ၏၊ အလုပ္ အကုိင္တုိ႔လည္း မျဖစ္ႏုိင္ကုန္ရာ၊ ရန္သူတုိ႔လည္း ဝမ္းေျမာက္ ကုန္ရာ၏၊ မိတ္ေဆြတုိ႔လည္း ဝမ္းနည္းကုန္ရာ၏'' ဟု ဆင္ျခင္ႏုိင္၏။

ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာတရား ပ်က္သည္ရွိေသာ္ ထုိအရိယာတပည့္သည္ မပူေဆြး၊ မပင္ပန္း၊ မငုိေေႂကြး၊ ရင္ဘတ္စည္တီး မငုိညည္း မျမည္တမ္း၊ ေတြေဝျခင္းသုိ႔ မေရာက္။

မင္းႀကီး အၾကားအျမင္ရွိေသာ ဤအရိယာတပည့္ကုိ အဆိပ္ရွိေသာ ေသာကေျငာင့္ကုိ ထုတ္ႏုတ္ေသာသူ ဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊ ယင္းေသာကေျငာင့္ စူးဝင္ေသာ အၾကားအျမင္ နည္းပါးေသာ ပုထုဇဥ္သည္ မိမိကုိယ္ကုိပင္လွ်င္ ပူေလာင္ေစ၏၊ ေသာကေျငာင့္ မစူးဝင္ေသာ အရိယာတပည့္သည္ မိမိကုိယ္ကုိ ပင္လွ်င္ ၿငိမ္းေအးေစ၏။

မင္းႀကီး သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ နတ္ျဖစ္ေစ မာရ္နတ္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ ေလာက၌ မည္သူမဆုိ ေတာင့္တ၍ မရေကာင္းေသာ အရာတုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတုိ႔ပင္တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဤေလာက၌ ပူေဆြးျခင္း ငုိေေႂကြးျခင္းျဖင့္ အက်ဳိး အနည္းငယ္မွ်ကုိလည္း စင္စစ္ မရႏုိင္၊ ပူေဆြးဆင္းရဲေသာ ထုိသူကုိ ရန္သူတုိ႔ သိ၍ ဝမ္းေျမာက္ကုန္၏။ အၾကင္အခါ၌ကား အေၾကာင္းကုိ ဆံုးျဖတ္ျခင္း၌ သိေသာ ပညာရွိသည္ ေဘးရန္တုိ႔ေၾကာင့္ မတုန္မလႈပ္၊ (ထုိအခါ၌ ) ရန္သူတုိ႔သည္ ထုိပညာရွိ ပုဂၢဳိလ္၏ ေရွးမူ အတုိင္း မေဖာက္ျပန္ေသာ မ်က္ႏွာကုိ ေတြ႕ျမင္၍ ဆင္းရဲကုန္၏။ ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ခ်ီးမြမ္းသျဖင့္ ျဖစ္ေစ တန္ခုိးရွိေသာ မႏၲာန္ကုိ ရြတ္အံသရဇၩာယ္ သျဖင့္ ျဖစ္ေစ ေကာင္းမြန္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိ၍ ျဖစ္ေစ တံစုိး လက္ေဆာင္ေပးသျဖင့္ ျဖစ္ေစ မ်ဳိး႐ုိးစဥ္ဆက္ကုိ ျပသျဖင့္ ျဖစ္ေစ အက်ဳိးရႏုိင္ သမွ် အရာ၌ အားထုတ္ရာ၏။ ငါေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အျခားသူေသာ္ လည္းေကာင္း မအုိျခင္းစေသာ ထုိအက်ဳိးကုိ မရအပ္ဟူ၍အကယ္၍ သိခဲ့မူ ငါသည္ ဝဋ္၌ တည္ေနေစေသာ ကံကုိ ျမဲျမံစြာ အားထုတ္အပ္ၿပီးခဲ့ၿပီ၊ ယခုအခါ၌ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ျပဳေတာ့အံ့နည္း ဟု ဆင္ျခင္၍ ပူေဆြးျခင္း မရွိဘဲ သည္းခံရာ၏။


ဤသုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ မု႑မင္းသည္ အရွင္နာရဒအား ''အသွ်င္ဘုရား ဤတရားေဒသနာသည္ အဘယ္အမည္ ရွိပါသနည္း'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

မင္းႀကီး ဤတရားေဒသနာသည္
ေသာကေျငာင့္ကုိ ထုတ္ႏုတ္ေၾကာင္း ျဖစ္၍
'ေသာကသလႅဟရဏ' မည္၏ ဟု မိန္႔ဆုိ၏။

အသွ်င္ဘုရား ေသာကေျငာင့္ကုိ ထုတ္ေဆာင္တတ္သည္ စင္စစ္ မွန္ပါေပ၏၊ အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤတရားေတာ္ကုိ ၾကားနာရ၍ ေသာကေျငာင့္ကုိ ႏုတ္ပယ္ၿပီးပါၿပီ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ထုိ႔ေနာက္ မု႑မင္းသည္ ေရႊတုိက္စုိးပိယကကုိ ေခၚ၍ -
''အခ်င္းပိယက ထုိသုိ႔ ေသာက ကင္းၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိဖုရားဘဒၵါ၏ အေလာင္းကုိ မီးသၿဂႋဳဟ္ေလာ့၊ ထုိမိဖုရား၏ အ႐ုိးျပာကုိ ေစတီ နတ္ကြန္း တည္ထားေလေလာ့၊ ယေန႔မွ စ၍ ငါတုိ႔သည္ ေရလည္း ခ်ဳိးကုန္အံ့၊ နံ႔သာလည္း လိမ္းက်ံကုန္အံ့၊ ပြဲေတာ္ကုိလည္း တည္ကုန္အံ့၊ တုိင္းေရးျပည္မႈ တို႔ကုိလည္း စီရင္လုပ္ေဆာင္ၾကကုန္အံ့'' ဟု မိန္႔ဆုိေလသတည္း။ 50

၁ဝ - နာရဒသုတ္၊ မု႑ရာဇဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Thursday, September 3, 2009

ဤပုဂၢဳိလ္သံုးမ်ဳိးတို႔သည္ ေလာက၌ ထင္ရွားရွိကုန္၏...


ဇိဂုစၧိတဗၺသုတ္ - (ရြံရွာစက္ဆုပ္အပ္သည္)

ရဟန္းတို႔ ဤပုဂၢဳိလ္သံုးမ်ဳိးတို႔သည္ ေလာက၌ ထင္ရွားရွိကုန္၏။

အဘယ္ သံုးမ်ဳိး တို႔နည္းဟူမူ-

၁...
ရဟန္းတို႔ စက္ဆုပ္ထိုက္ မမွီဝဲထိုက္ မဆည္းကပ္ထိုက္ မခ်ဥ္းကပ္ထိုက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးရွိ၏၊

၂...
ရဟန္းတို႔ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထိုက္ မမွီဝဲထိုက္ မဆည္းကပ္ထိုက္ မခ်ဥ္းကပ္ထိုက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးရွိ၏၊

၃...
ရဟန္းတို႔ မွီဝဲထိုက္ ဆည္းကပ္ထိုက္ ခ်ဥ္းကပ္ထိုက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးရွိ၏။

၁...
ရဟန္းတို႔ စက္ဆုပ္ထိုက္ မမွီဝဲထိုက္ မဆည္းကပ္ထိုက္ မခ်ဥ္းကပ္ထိုက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ သီလမရွိ၊ ယုတ္ညံ့ေသာ သေဘာရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ေသာ အက်င့္ရွိ၏၊ ယံုမွားဖြယ္ေသာ အက်င့္ရွိ၏၊ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ အမႈရွိ၏၊ ရဟန္း မဟုတ္ဘဲလ်က္ ရဟန္းဟု ဝန္ခံ၏၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ ရွိသူ မဟုတ္ဘဲလ်က္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ရွိသူဟု ဝန္ခံ၏၊ အတြင္းသေဘာ ပုပ္၏၊ ျဖစ္ေပၚေသာ ရာဂ စသည္ျဖင့္ စြတ္စို၏၊ ျဖစ္ေပၚေသာ ရာဂ စေသာ အမႈိက္ရွိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို စက္ဆုပ္ထိုက္၏၊ မမွီဝဲထိုက္ မဆည္းကပ္ထိုက္ မခ်ဥ္းကပ္ထိုက္။

ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း...
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို အတုလိုက္ျခင္းသို႔ အကယ္၍ မေရာက္ေစကာမူ ''ဤပုဂၢဳိလ္သည္ ယုတ္ညံ့ေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိ၏၊ ယုတ္ညံ့ ေသာ အေပါင္းအေဖာ္ရွိ၏၊ ယုတ္ညံ့ေသာ အေဆြခင္ပြန္းသို႔ ၫြတ္ကိုင္း၏ဟု ထိုမွီဝဲေသာ သူ၏ ယုတ္ညံ႕ေသာ ေက်ာ္ေစာသတင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႕၍ ထြက္၏။

ရဟန္းတို႔ မစင္တြင္းသို႔ က်ေသာ ေႁမြသည္ ထို ဆယ္ေသာသူကို အကယ္၍ မကိုက္ေစကာမူ မစင္ျဖင့္မူကား လိမ္းက်ံေစႏိုင္ သကဲ့သို႔၊ ရဟန္းတို႔ ဤ အတူသာလွ်င္ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္အား အတုလိုက္ျခင္းသို႔ အကယ္၍ မေရာက္ေစကာမူ ''ဤပုဂၢဳိလ္သည္ ယုတ္ညံ့ေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိ၏၊ ယုတ္ညံ့ေသာ အေပါင္းအေဖာ္ရွိ၏၊ ယုတ္ညံ့ေသာ အေဆြခင္ပြန္းသို႔ ၫြတ္ကိုင္း၏'' ဟု ထိုမွီဝဲေသာ သူ၏ ယုတ္ညံ့ေသာ ေက်ာ္ေစာ သတင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႕၍ ထြက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို စက္ဆုပ္ထိုက္၏၊ မမွီဝဲထိုက္ မဆည္းကပ္ထိုက္ မခ်ဥ္းကပ္ထိုက္။

၂...
ရဟန္းတို႔ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထိုက္ မမွီဝဲထိုက္ မဆည္းကပ္ထိုက္ မခ်ဥ္းကပ္ထိုက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ အမ်က္ထြက္တတ္၏၊ ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္း မ်ား၏၊ အနည္းငယ္ ေျပာဆို႐ံုမွ်ျဖစ္ေသာ္လည္း ကပ္ၿငိတတ္၏၊ အမ်က္ထြက္တတ္၏၊ စိတ္နာတတ္၏၊ ခက္ထန္တတ္၏၊ အမ်က္ထြက္ျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ ျပစ္မွားျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ မႏွစ္သက္ျခင္းကို လည္းေကာင္း ထင္စြာျပဳတတ္၏။

ရဟန္းတို႔ အနာေဟာင္းသည္ သစ္သားစျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အိုးျခမ္းကြဲ ျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း ထိခိုက္မိေသာ္ လြန္လြန္ ကဲကဲ (ေသြးျပည္ အရိအရြဲတို႔) ယိုထြက္သကဲ့သို႔၊ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္။ပ။ ရဟန္းတို႔ ေလာင္ေနဆဲျဖစ္ေသာ တည္သားမီးစသည္ သစ္သားစ ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အိုးျခမ္းကြဲ ျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း ထိခိုက္မိေသာ္ လြန္လြန္ကဲကဲ ျဖစ္ျဖစ္ျမည္ သကဲ့သို႔၊ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္။ပ။

ရဟန္းတို႔ မစင္တြင္းသည္ သစ္သားစျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အိုးျခမ္းကြဲျဖင့္ ေသာ္ လည္းေကာင္း ထိခိုက္မိေသာ္ လြန္လြန္ကဲကဲ မေကာင္းေသာ အနံ႔ျဖစ္သကဲ့ သို႔၊ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ အမ်က္ထြက္တတ္၏၊ ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္း မ်ား၏၊ အနည္းငယ္ ေျပာဆို႐ံုမွ် ျဖစ္ေသာ္လည္း ကပ္ၿငိတတ္၏၊ အမ်က္ထြက္ တတ္၏၊ စိတ္နာတတ္၏၊ ခက္ထန္ တတ္၏၊ အမ်က္ထြက္ျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ ျပစ္မွားျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ မႏွစ္သက္ျခင္းကို လည္းေကာင္း ထင္စြာျပဳတတ္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ သေဘာ ရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထိုက္၏၊ မမွီဝဲထိုက္ မဆည္းကပ္ထိုက္ မခ်ဥ္းကပ္ ထိုက္၊ ထိုသို႔ ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း၊ ငါ့ကို ဆဲေရးမူလည္း ဆဲေရးရာ၏၊ ငါ့ကို ၿခိမ္းေျခာက္မူလည္း ၿခိမ္းေျခာက္ရာ၏၊ ငါ့ကို အက်ဳိးမဲ့ျပဳမူ လည္း ျပဳရာ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထိုက္၏၊ မမွီဝဲထိုက္ မဆည္းကပ္ထိုက္ မခ်ဥ္းကပ္ထိုက္။

၃...
ရဟန္းတို႔ မွီဝဲထိုက္ ဆည္းကပ္ထိုက္ ခ်ဥ္းကပ္ထိုက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ သီလရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ သေဘာရွိ၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို မွီဝဲထိုက္၏၊ ဆည္းကပ္ထိုက္၏၊ ခ်ဥ္းကပ္ထိုက္၏၊ ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္၏ အတုလိုက္ ျခင္းသို႔ အကယ္၍ မေရာက္ ေစကာမူ ''ဤပုဂၢဳိလ္သည္ ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိ၏၊ ေကာင္း ေသာ အေပါင္းအေဖာ္ရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းသို႔ ၫြတ္ကိုင္း၏'' ဟု ထိုမွီဝဲေသာ သူ၏ ေက်ာ္ေစာသတင္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႔၍ ထြက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို မွီဝဲထိုက္၏၊ ဆည္းကပ္ထိုက္၏၊ ခ်ဥ္းကပ္ထိုက္ ၏၊

ရဟန္းတို႔ ေလာက၌ ဤပုဂၢဳိလ္ သံုးမ်ဳိးတို႔သည္ ထင္ရွားရွိကုန္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

မိမိေအာက္ သီလစသည္ျဖင့္ နိမ့္သူကို ေပါင္းေဖာ္ မွီဝဲေလ့ရွိသူသည္ ဆုတ္ယုတ္ ရ၏၊ မိမိႏွင့္ သီလစသည္ျဖင့္ တူသူကို ေပါင္းေဖာ္မွီဝဲေလ့ရွိသူသည္ တစ္ရံ တစ္ခါမွ် မဆုတ္ယုတ္ရာ၊ မိမိထက္ သီလ စသည္ျဖင့္ ျမင့္ျမတ္သူကို ဆည္းကပ္သူသည္ လ်င္စြာ တိုးတက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိထက္ သီလ စသည္ျဖင့္ ျမင့္ျမတ္သူကို ဆည္းကပ္ရာ၏။ 27

၇ - ဇိဂုစၧိတဗၺသုတ္၊ ပုဂၢလဝဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။