ေနာင္တခ်ိန္ လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစရန္ တရားပံုမ်ား၏ comment တြင္ တရားစာမ်ားပါ ထဲ့ေပးထားပါသည္။






သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။


Tuesday, September 29, 2009

ဉာဏ္ပညာႏွင့္ျပည့္စံုသူ... မုနိသုတ္-

မုနိသုတ္- (ဉာဏ္ပညာႏွင့္ျပည့္စံုသူ၊ ရဟန္း၊ ဘုရား၊ ရဟႏၲာ။)

တဏွာ ဒိ႒ိဟူေသာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈေၾကာင့္ ကိေလသာေဘး ျဖစ္ရ၏၊ အာ႐ံုေျခာက္ပါး တည္းဟူေသာ အိမ္မွ ကိေလသာျမဴ ျဖစ္ရ၏၊ ကိေလသာ အိမ္မရွိေသာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ မရွိေသာ ဤနိဗၺာန္ကို ဘုရားတည္း ဟူေသာ မုနိသည္ ျမင္ႏိုင္စြမ္း ေပစြတကား။ 209-1

အၾကင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ ကိေလသာကို အႂကြင္းမဲ့ ပယ္ျဖတ္ၿပီး၍ ေနာင္ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ကိေလသာကိုလည္း မစုိက္မပ်ဳိးေတာ့ေပ၊ ကိေလသာ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အေၾကာင္းကိုလည္း မဝင္ေရာက္ေစ၊ ထုိျမတ္စြာ ဘုရားကို မုနိတို႔တြင္ ကိေလသာ အေဖာ္မမွီး တစ္ပါးတည္း လွည့္လည္ ႂကြသြားတတ္ေသာ မုနိဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏၊ သီလဂုဏ္ ေက်းဇူးကို ရွာမွီးေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားတည္းဟူေသာ မုနိသည္ ၿငိမ္းေအးေသာ နိဗၺာန္ကို ျမင္ေတာ္မူၿပီ။ 210-2

အၾကင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိေလသာ၏ တည္ရာ ခႏၶာစေသာ ေျမရာတို႔ကို ဉာဏ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္ ပိုင္းျခား၍ အဘိသခၤါရဝိညာဥ္ဟူေသာ မ်ဳိးေစ့ကို ဖ်က္ဆီးၿပီးလွ်င္ တဏွာဒိ႒ိဟူေသာ အေစးကို ထုိမ်ဳိးေစ့သို႔ မသက္ဝင္ေစ၊ ဇာတိ ကုန္ရာ နိဗၺာန္ကို ျမင္ေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားတည္းဟူေသာ မုနိသည္ အကုသလဝိတက္ကို ပယ္ၿပီး၍ သတၱဝါဟူေသာ ေခၚေဝၚျခင္းသို႔ မေရာက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ 211-3

အၾကင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမဘဝစေသာ ေနရာ အိမ္အားလံုးတို႔ကို သိေသာေၾကာင့္ ထုိေနရာအိမ္တို႔တြင္ တစ္ပါးပါးေသာ အိမ္ကိုမွ်လည္း မေတာင့္တ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားတည္းဟူေသာ မုနိသည္ မက္ေမာမႈ တဏွာကင္းသည္ တပ္မက္မႈ မရွိသည္ျဖစ္၍ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ရကား ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ကံကို အားမထုတ္ေတာ့ေပ။ 212-4

ခႏၶာစေသာတရားအားလံုးကို ႏွိမ္နင္းၿပီးေသာ တရားအားလံုးကို သိၿပီးေသာ ေကာင္းေသာ ပညာရွိေသာ ခႏၶာစေသာ တရားအားလံုးတို႔၌ တဏွာဒိ႒ိအားျဖင့္ မလိမ္းက်ံေသာ ခႏၶာစေသာ တရား အားလံုးကို စြန္႔ပယ္ၿပီးေသာ တဏွာကုန္ရာ နိဗၺာန္၌ ၫြတ္ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 213-5

ပညာတည္းဟူေသာ အားရွိေသာ သီလအက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေကာင္းစြာ တည္ၾကည္ေသာ စ်ာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ သတိရွိကာ ကပ္ၿငိမႈ 'ရာဂ' မွ လြတ္ေသာ ငါးပါးေသာ ေျငာင့္တံသင္း မရွိေသာ အာသေဝါ မရွိေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 214-6

တစ္ပါးတည္း လွည့္လည္သြားလာေသာ ေမာေနယ်အက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ ကဲ့ရဲ႕ျခင္း ခ်ီးမြမ္းျခင္းတို႔ေၾကာင့္ တုန္လႈပ္မႈ မရွိေသာ အသံတို႔ေၾကာင့္ မထိတ္လန္႔ေသာ ျခေသၤ့မင္း ကဲ့သို႔ အနိစၥစသည္တို႔ေၾကာင့္ မထိတ္လန္႔ေသာ ပိုက္ကြန္၌ မကပ္ၿငိေသာ ေလကဲ့သို႔ ခႏၶာ စသည္တို႔၌ မကပ္ၿငိေသာ ေရျဖင့္ မလိမ္းက်ံ မကပ္ၿငိေသာ ၾကာကဲ့သို႔ ေလာကျဖင့္ မလိမ္းက်ံ မကပ္ၿငိေသာ သူတစ္ပါးတို႔ကို အရိယမဂ္ျဖင့္ ေဆာင္တတ္ေသာ မိမိကိုမူ သူတစ္ပါးက မေဆာင္အပ္ေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 215-7

အၾကင္သူသည္ သူတစ္ပါးတို႔ ေျပာဆိုေသာ ခ်ီးမြမ္းျခင္း ကဲ့ရဲ႕ျခင္းစေသာ စကားေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ဝမ္းနည္းျခင္း မျဖစ္မူ၍ ေရခ်ဳိးဆိပ္၌ ေၾကးပြတ္တုိင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၏၊ ထုိသို႔ သေဘာ ရွိေသာ တပ္စြန္းမႈ 'ရာဂ' ကင္းေသာ ေကာင္းစြာ ထားအပ္ေသာ ဣေႁႏၵရွိေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 216-8

အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ စင္စစ္ တည္ၾကည္ေသာ စိတ္ရွိ၏၊ ယက္ေဖာက္ကဲ့သို႔ ေျဖာင့္၏၊ ယုတ္မာေသာ အကုသုိလ္ကံတို႔ကို စက္ဆုပ္၏၊ မညီၫြတ္မႈ ကာယဝိသမစသည္ကို လည္းေကာင္း၊ ညီၫြတ္မႈ (ကာယသမစသည္) ကို လည္းေကာင္း စံုစမ္းဆင္ျခင္ တတ္၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 217-9

အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ကမၼဒြါရတို႔၌ စိတ္ကို ေကာင္းစြာ ေစာင့္စည္း၏၊ ေစာင့္စည္းေသာ စိတ္ရွိသည္ ျဖစ္ရကား ပဌမအရြယ္၌ တည္သည္ျဖစ္၍ လည္းေကာင္း၊ မဇၩိမအရြယ္၌ တည္သည္ျဖစ္၍ လည္းေကာင္း မေကာင္းမႈကို မျပဳ၊ ထုို ရဟႏၲာမုနိကို ကိုယ္ ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ ထိပါး ျခဳတ္ျခယ္ျခင္းငွါ မထုိက္၊ ထုိမုနိသည္လည္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် မထိပါး မျခဳတ္ျခယ္၊ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို လည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 218-10

စားဦးစားဖ်ားမွေသာ္ လည္းေကာင္း၊ စားေနဆဲတစ္ဝက္တစ္ပ်က္ အလယ္မွေသာ္
လည္းေကာင္း၊ စားၿပီး အႂကြင္းအက်န္မွေသာ္ လည္းေကာင္း ဆြမ္းကို ရခဲ့မူ သူတစ္ပါးတို႔ ေပးသည္ကိုမွီ၍ အသက္ေမြးရသူ ရဟန္းသည္ အဦး အဖ်ားရသျဖင့္လည္း ခ်ီးမြမ္းရန္ မထုိက္၊ အႂကြင္းအက်န္ ရသျဖင့္လည္း ဆန္႔က်င္ဘက္ စကား ေျပာရန္မထုိက္၊ ထိုပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 219-11

အၾကင္သူသည္ ပ်ဳိမ်စ္ႏုနယ္ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမအဆင္း၌ ေမထုန္ ရာဂျဖင့္ မကပ္ၿငိ မဖြဲ႕ယွက္၊ ေမာေနယ် အက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံုလ်က္ လွည့္လည္ေနေသာ ေမထုန္အက်င့္မွလည္း ကင္းလြတ္၍ မာန္ယစ္ျခင္း ေမ့ေလ်ာ့ ျခင္းမွလည္း ကင္းလြတ္ေသာ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 220-12

ခႏၶာစေသာ ေလာကကို ပိုင္းျခားသိ၍ ျမတ္ေသာ နိဗၺာန္ပရမတၳသစၥာကို ျမင္ၿပီးေသာ ၾသဃေလးပါးႏွင့္ ခႏၶာ အာယတနစေသာ သမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္ၿပီး၍ တာဒိလကၡဏာသို႔ ေရာက္ၿပီးေသာ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ ထံုးဖြဲ႕မႈ 'ဂႏၲ' ကို ျဖတ္ၿပီးေသာ (တဏွာဒိ႒ိကို) မမွီေသာ အာသေဝါကင္းေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ပညာရွိတို႔သည္ မုနိ ဟူ၍ သိကုန္၏။ 221-13

ရဟန္းႏွင့္လူ ႏွစ္ေယာက္သူတို႔သည္ မတူညီၾကကုန္၊ ေဝးေသာေနရာ ေသးငယ္ေသာ အသက္ေမြးမႈ ရွိကုန္၏၊ လူသည္ သားမယားကို လုပ္ေကြၽး၏၊ ရဟန္းသည္ မက္ေမာျခင္းလည္း ကင္း၍ အက်င့္လည္း ေကာင္း၏၊ လူသည္ တစ္ပါးေသာ သတၱဝါတို႔ကို သတ္ျဖတ္မႈမွ မေစာင့္စည္း၊ ရဟန္းသည္ အျမဲ ေစာင့္စည္းသည္ျဖစ္၍ သတၱဝါတို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္၏။ 222-14

ဦးစြန္းရွိေသာ စိမ္းညိဳေသာ လည္ရွိေသာ ဥေဒါင္းငွက္သည္ ဟသၤာ၏ လ်င္ျမန္ျခင္းကို တစ္ရံတစ္ခါမွ် မမီႏိုင္ သကဲ့သို႔ ဤအတူ လူသည္ မုနိဟု ဆိုအပ္ေသာ ကိေလသာမွ ကင္းဆိတ္၍ ေတာ၌ စ်ာန္ဝင္စားေလ့ရွိေသာ ရဟန္း၏ လ်င္ျမန္ျခင္းကို အတုလိုက္၍ မျပဳႏိုင္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 223-15

၁၂ - မုနိသုတ္၊ ဥရဂဝဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

No comments: