သလဠာဂါရသုတ္
အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ သာဝတၴိျပည္ ထင္ရွဴးပင္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ ရဟန္းတ႔ုိကုိ ေခၚေတာ္မူ၏။ပ။
ငါ့သွ်င္တို႔ လူအေပါင္းသည္ အေရွ႕သို႔ ၫြတ္ကုိင္း႐ႈိင္းေသာ ဂဂၤါျမစ္ကုိ အေနာက္သို႔ ၫြတ္ကုိင္း႐ႈိင္းေအာင္ ျပဳကုန္အံ့ဟု ေပါက္တူး ျခင္းေတာင္းကုိ ယူလ်က္ လာရာ၏။ ငါ့သွ်င္တို႔ ထုိအရာကုိ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း၊ ထုိလူအေပါင္းသည္ ဂဂၤါျမစ္ကုိ အေနာက္သို႔ ၫြတ္ကုိင္း ႐ႈိင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ႏုိင္အံ့ေလာဟု ေမးေလ၏။
ငါ့သွ်င္ မျပဳလုပ္ႏုိင္ပါ။
ထုိမျပဳလုပ္ႏုိင္ျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊
ငါ့သွ်င္ ဂဂၤါျမစ္သည္ အေရွ႕သို႔ ၫြတ္ကုိင္း႐ႈိင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္ မလြယ္ပါ။
ျပဳလုပ္သမွ် ကာလပတ္လံုး လူအေပါင္းအား ပင္ပန္းဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ရာ၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤအတူပင္ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကုိ ပြါးမ်ားေသာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္ေသာ ရဟန္းကုိ မင္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ မင္းအမတ္ႀကီးတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ မိတ္ေဆြတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ခင္ပြန္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ေဆြမ်ဳိးတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ သားခ်င္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း ''အေမာင္ ေယာက်္ား လာေလာ့၊ ဤဖန္ရည္ဆုိးထားေသာ သကၤန္းကုိ ဝတ္ျခင္းျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိး ႐ိွအံ့နည္း၊ ေခါင္းတံုးရိတ္လ်က္ ခြက္လက္စြဲကာ လွည့္လည္ ျခင္းျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိး႐ိွအံ့နည္း၊ လာေလာ့ လူထြက္၍ သံုးေဆာင္ခံစားဖြယ္ စည္းစိမ္တို႔ကုိ သံုးေဆာင္ခံစားပါေလာ့၊ ေကာင္းမႈတို႔ကုိလည္း ျပဳလုပ္ပါေလာ့'' ဟု စည္းစိမ္တို႔ျဖင့္ ေရွး႐ႈေဆာင္၍ ဖိတ္ၾကားကုန္ျငားအံ့။
ငါ့သွ်င္တို႔ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကုိ ပြါးမ်ားၿပီးေသာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္ၿပီး ေသာ ထုိရဟန္းသည္ သိကၡာခ်၍ လူထြက္အံ့ဟူေသာ ဤအေၾကာင္းသည္ မ႐ိွ။ ထုိသို႔ မ႐ိွျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ စိတ္သည္ ရွည္ၾကာေသာ ကာလပတ္လံုး (ကိေလသာမွ) ဆိတ္ျခင္း၌ ၫြတ္ကုိင္း႐ႈိင္း၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ လူထြက္လိမ့္မည္ဟူေသာ ဤအေၾကာင္းသည္ မ႐ိွႏုိင္။ ငါ့သွ်င္တို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကုိ ပြါးမ်ားသနည္း၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္ သနည္း။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ႐ုပ္အေပါင္း၌ ႐ုပ္အေပါင္းကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ ႐ိွသည္ျဖစ္၍ ေန၏၊ ေဝဒနာတို႔၌။ပ။ စိတ္၌။ပ။ ျပင္းစြာ အားထုတ္သည္ ျဖစ္၍ ဆင္ျခင္ဉာဏ္႐ိွသည္ ျဖစ္၍ သတိ႐ိွသည္ ျဖစ္၍ ေလာက၌ အဘိဇၩာေဒါမနႆကုိ ပယ္ေဖ်ာက္လ်က္ သေဘာတရားတို႔၌ သေဘာတရား တို႔ကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ ႐ိွသည္ျဖစ္၍ ေန၏။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကုိ ပြါးမ်ား၏၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္၏ဟု မိန္႔ဆုိ၏။ 906
၈ - သလဠာဂါရသုတ္၊ ရေဟာဂတဝဂ္၊ မဟာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ သာဝတၴိျပည္ ထင္ရွဴးပင္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ ရဟန္းတ႔ုိကုိ ေခၚေတာ္မူ၏။ပ။
ငါ့သွ်င္တို႔ လူအေပါင္းသည္ အေရွ႕သို႔ ၫြတ္ကုိင္း႐ႈိင္းေသာ ဂဂၤါျမစ္ကုိ အေနာက္သို႔ ၫြတ္ကုိင္း႐ႈိင္းေအာင္ ျပဳကုန္အံ့ဟု ေပါက္တူး ျခင္းေတာင္းကုိ ယူလ်က္ လာရာ၏။ ငါ့သွ်င္တို႔ ထုိအရာကုိ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း၊ ထုိလူအေပါင္းသည္ ဂဂၤါျမစ္ကုိ အေနာက္သို႔ ၫြတ္ကုိင္း ႐ႈိင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ႏုိင္အံ့ေလာဟု ေမးေလ၏။
ငါ့သွ်င္ မျပဳလုပ္ႏုိင္ပါ။
ထုိမျပဳလုပ္ႏုိင္ျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊
ငါ့သွ်င္ ဂဂၤါျမစ္သည္ အေရွ႕သို႔ ၫြတ္ကုိင္း႐ႈိင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္ မလြယ္ပါ။
ျပဳလုပ္သမွ် ကာလပတ္လံုး လူအေပါင္းအား ပင္ပန္းဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ရာ၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤအတူပင္ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကုိ ပြါးမ်ားေသာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္ေသာ ရဟန္းကုိ မင္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ မင္းအမတ္ႀကီးတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ မိတ္ေဆြတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ခင္ပြန္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ေဆြမ်ဳိးတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ သားခ်င္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း ''အေမာင္ ေယာက်္ား လာေလာ့၊ ဤဖန္ရည္ဆုိးထားေသာ သကၤန္းကုိ ဝတ္ျခင္းျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိး ႐ိွအံ့နည္း၊ ေခါင္းတံုးရိတ္လ်က္ ခြက္လက္စြဲကာ လွည့္လည္ ျခင္းျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိး႐ိွအံ့နည္း၊ လာေလာ့ လူထြက္၍ သံုးေဆာင္ခံစားဖြယ္ စည္းစိမ္တို႔ကုိ သံုးေဆာင္ခံစားပါေလာ့၊ ေကာင္းမႈတို႔ကုိလည္း ျပဳလုပ္ပါေလာ့'' ဟု စည္းစိမ္တို႔ျဖင့္ ေရွး႐ႈေဆာင္၍ ဖိတ္ၾကားကုန္ျငားအံ့။
ငါ့သွ်င္တို႔ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကုိ ပြါးမ်ားၿပီးေသာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္ၿပီး ေသာ ထုိရဟန္းသည္ သိကၡာခ်၍ လူထြက္အံ့ဟူေသာ ဤအေၾကာင္းသည္ မ႐ိွ။ ထုိသို႔ မ႐ိွျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ စိတ္သည္ ရွည္ၾကာေသာ ကာလပတ္လံုး (ကိေလသာမွ) ဆိတ္ျခင္း၌ ၫြတ္ကုိင္း႐ႈိင္း၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ လူထြက္လိမ့္မည္ဟူေသာ ဤအေၾကာင္းသည္ မ႐ိွႏုိင္။ ငါ့သွ်င္တို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကုိ ပြါးမ်ားသနည္း၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္ သနည္း။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ႐ုပ္အေပါင္း၌ ႐ုပ္အေပါင္းကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ ႐ိွသည္ျဖစ္၍ ေန၏၊ ေဝဒနာတို႔၌။ပ။ စိတ္၌။ပ။ ျပင္းစြာ အားထုတ္သည္ ျဖစ္၍ ဆင္ျခင္ဉာဏ္႐ိွသည္ ျဖစ္၍ သတိ႐ိွသည္ ျဖစ္၍ ေလာက၌ အဘိဇၩာေဒါမနႆကုိ ပယ္ေဖ်ာက္လ်က္ သေဘာတရားတို႔၌ သေဘာတရား တို႔ကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ ႐ိွသည္ျဖစ္၍ ေန၏။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကုိ ပြါးမ်ား၏၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္၏ဟု မိန္႔ဆုိ၏။ 906
၈ - သလဠာဂါရသုတ္၊ ရေဟာဂတဝဂ္၊ မဟာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment