ဗုဒ္ဓတရားတော်များ: 11/1/09

ေနာင္တခ်ိန္ လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစရန္ တရားပံုမ်ား၏ comment တြင္ တရားစာမ်ားပါ ထဲ့ေပးထားပါသည္။

သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။

Monday, November 30, 2009

ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း ေလးမ်ဳိး...

ဒုတိယ ဟတၳကသုတ္

ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း ေလးမ်ဳိး...

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အာဠဝီျပည္ အဂၢါဠဝေစတီ၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ ဥပါသကာငါးရာတို႔ျဖင့္ ျခံရံလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနေသာ ဟတၴကအာဠဝကကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ''ဟတၴက သင္၏ ဤပရိသတ္သည္ မ်ားလွ၏တကား၊ ဟတၴက သင္သည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ မ်ားစြာေသာ ဤပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္သနည္း'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာေတာ္မူေသာ ခ်ီးေျမႇာက္ဖြယ္ရာ သဂၤဟဝတၴဳ ေလးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ အကြၽႏု္ပ္သည္ မ်ားစြာေသာ ဤပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ပါ၏။

၁...

အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ အၾကင္သူကို ဤသူသည္ကား ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ ထုိက္၏'' ဟု သိ၏၊ ထုိသူကို ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ပါ၏၊

၂...

အၾကင္သူကို ''ဤသူသည္ကား ခ်စ္ဖြယ္ေသာ စကားကို ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ထုိက္၏'' ဟုသိ၏၊ ထုိသူကို ခ်စ္ဖြယ္ေသာ စကားကို ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ပါ၏။

၃...

အၾကင္သူကို ''ဤသူသည္ကား အက်ဳိးစီးပြါးကို ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ထုိက္၏'' ဟု သိ၏၊ ထုိသူကို အက်ဳိးစီးပြါးကို ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ပါ၏၊

၄...

အၾကင္သူကို ''ဤသူသည္ကား မိမိႏွင့္ အတူအမွ် ျပဳျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ထုိက္၏'' ဟု သိ၏၊ ထုိသူကို မိမိႏွင့္အတူအမွ် ျပဳျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ပါ၏၊

အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္အိမ္၌ကား စည္းစိမ္ဥစၥာတို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ သူဆင္းရဲ၏ စကားကို နားေထာင္သင့္၏ ဟု မမွတ္ထင္ၾကကုန္ သကဲ့သို႔ မေပးကမ္းသူ၏ စကားကို နားေထာင္သင့္၏ ဟု မမွတ္ထင္ၾကပါကုန္။ အကြၽႏ္ုပ္၏ စကားကိုမူကား နားေထာင္သင့္၏ဟု မွတ္ထင္ၾကပါကုန္၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဟတၴက ေကာင္းေပစြ ေကာင္းေပစြ...

သင္၏ ဤအေၾကာင္းေလးမ်ဳိးကား မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ရန္ သင့္ေသာ အေၾကာင္းတည္း၊ ဟတၴက ေရွးလြန္ၿပီးအခါက မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္သူ ဟူသမွ် အားလံုးတို႔သည္ ဤသဂၤဟဝတၴဳ ေလးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္သာလွ်င္ မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ ခဲ့ကုန္၏၊ ဟတၴက ေနာင္အခါ၌ မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္မည့္သူ ဟူသမွ် အားလံုးတို႔သည္ ဤသဂၤဟ ဝတၴဳေလးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္သာလွ်င္ မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ကုန္လိမ့္မည္၊ ဟတၴက ယခုအခါ၌ မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ေနသူ ဟူသမွ် အားလံုးတို႔သည္ ဤသဂၤဟ ဝတၴဳေလးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္သာလွ်င္ မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထုိအခါ ဟတၴကအာဠဝကသည္ ျမတ္စြာဘုရားက တရားစကားျဖင့္ အက်ဳိးစီးပြါးကို သိျမင္ေစလ်က္ တရားကို ေဆာက္တည္ေစကာ တရားက်င့္သံုးရန္ ထက္သန္ ရႊင္လန္းေစသည္ ျဖစ္၍ ေနရာမွထလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုး၍ အ႐ိုအေသ ျပဳကာ ဖဲခြါသြားေလ၏။

ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဟတၴကအာဠဝက ဖဲသြား၍ မၾကာျမင့္မီ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ ဟတၴကအာဠဝက ဥပါသကာကို အံ့ဖြယ္ျဖစ္ေသာ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ေသာ သေဘာရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏'' ဟု မွတ္ကုန္ေလာ့၊

အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ...

၁။ သဒၶါတရားရွိ၏၊

၂။ သီလ ရွိ၏။ပ။

၃။ (ဒုစ႐ုိက္မွ) ရွက္တတ္၏။

၄။ (ဒုစ႐ုိက္မွ) လန္႔တတ္၏။

၅။ မ်ားေသာ အၾကားအျမင္ ရွိ၏။

၆။ စြန္႔ၾကဲ ေပးကမ္းတတ္၏။

၇။ ပညာရွိ၏။

၈။ အလိုနည္း၏။

ရဟန္းတို႔ ဟတၴကအာဠဝကသည္ ဤအံ့ဖြယ္ျဖစ္ေသာ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ေသာ ဤသေဘာ ရွစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္္ ျပည့္စံု၏ ဟု မွတ္ကုန္ေလာ့ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 24

၄ - ဒုတိယ ဟတၴကသုတ္၊ ဂဟပတိဝဂ္၊ အ႒ကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။

သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Tuesday, November 24, 2009

ခိုကိုးရာ ပုန္းေအာင္းရာ မွီခိုကိုးကြယ္ရာ လဲေလ်ာင္းရာ ျဖစ္၏...

ဒုတိယ ေဒြျဗာဟၼဏသုတ္

ထိုအခါ ဖြားျမင္သည္မွ အသက္တစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ရွိ၍ အိုမင္း ႀကီးျမင့္ အရြယ္ ရင့္ကာ ဆင့္ဆင့္လြန္ေျမာက္ အဆံုးအရြယ္သို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ ပုဏၰား ႏွစ္ေယာက္တို႔ သည္ ျမတ္စြာဘုရား အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကကုန္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆိုၾကကုန္၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကို ေျပာဆိုၿပီးဆံုးေစ၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထိုင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာ ဘုရားအား-

''အသွ်င္ေဂါတမ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ဖြားျမင္သည္မွ အသက္တစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ ရွိၾက၍ အိုမင္း ႀကီးျမင့္ အရြယ္ရင့္ကာ ဆင့္ဆင့္လြန္ေျမာက္ အဆံုးအရြယ္သို႔လည္း ေရာက္ၾကပါကုန္ၿပီ။

ထို အကြၽႏု္ပ္တို႔အား...
ဒုဂၢတိေဘးမွ ေစာင့္ေရွာက္ တားျမစ္ေၾကာင္း ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကိုမူ မျပဳလုပ္ ၾကရပါ ကုန္ေသး။ အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္တို႔အား ရွည္ၾကာေလးျမင့္ အစီးအပြါး ရွိျခင္း ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္ရာေသာ သြန္သင္ ဆံုးမျခင္းျဖင့္ သြန္သင္ဆံုးမေတာ္ မူပါ'' ဟု ေလွ်ာက္ထားၾကကုန္၏။

ပုဏၰားတို႔ ...
သင္တို႔သည္ ဖြားျမင္သည္မွ အသက္တစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ ရွိကုန္၍ အိုမင္း ႀကီးျမင့္ အရြယ္ရင့္ကာ ဆင့္ဆင့္လြန္ေျမာက္ အဆံုးအရြယ္သို႔ စင္စစ္ ေရာက္ၾကကုန္၏။ သင္တို႔သည္ ဒုဂၢတိေဘးမွ ေစာင့္ေရွာက္ တားျမစ္ေၾကာင္း ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကိုမူ မျပဳလုပ္ၾကရကုန္ေသး၊ ပုဏၰားတို႔ ဤသတၱေလာကကို အိုျခင္းမီး နာျခင္းမီး ေသျခင္းမီးသည္ ေလာင္ၿမဳိက္ေန၏။ ပုဏၰားတို႔ သတၱေလာကကို အိုျခင္းမီး နာျခင္းမီး ေသျခင္းမီးသည္ ဤသို႔ ေလာင္ၿမဳိက္အပ္သည္ ရွိေသာ္ ဤ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ကိုယ္ျဖင့္ ေစာင့္စည္းျခင္း၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ေစာင့္စည္းျခင္း၊ စိတ္ျဖင့္ ေစာင့္စည္းျခင္းသည္ တမလြန္ဘဝသို႔ ေျပာင္းသြားသူ၏ ခိုကိုးရာ ပုန္းေအာင္းရာ မွီခိုရာ ကိုးကြယ္ရာ လဲေလ်ာင္းရာ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အိမ္ကို မီးစဲြေလာင္သည္ရွိေသာ္ အၾကင္ အိုးခြက္ စေသာ ပစၥည္းကို ထုတ္ယူထား အပ္၏၊ ထို ထုတ္ယူထားအပ္ေသာ အိုးခြက္စေသာ ပစၥည္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ထို အိမ္၌ အၾကင္ အၾကင္ ပစၥည္းကို မီးမေလာင္၊ ထို မီးမေလာင္ေသာ ပစၥည္းသည္ လည္းေကာင္း အိမ္ရွင္၏ အက်ဳိးငွါ ျဖစ္၏။

ဤအတူပင္ သတၱေလာကကို အိုျခင္းမီး နာျခင္းမီး ေသျခင္းမီးသည္ စဲြေလာင္ အပ္၏၊ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္စြမ္းႏိုင္ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို ေပးလွဴျခင္းျဖင့္ ထုတ္ယူ ထားအပ္သည္သာတည္း၊ ေပးလွဴအပ္ၿပီးေသာ အလွဴ 'ဒါန'သည္ ေကာင္းစြာ ထုတ္ယူ ထားအပ္ၿပီး မည္၏။

ဤမ်က္ေမွာက္ဘဝ၌...
ကိုယ္ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ ေစာင့္စည္းျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊
အသက္ဝိညာဥ္ရွင္ေနစဥ္ ေကာင္းမႈကို ျပဳျခင္းသည္ လည္းေကာင္း
တမလြန္ဘဝသို႔ ေျပာင္းသြားသူအား ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္သတည္း။ 53

၂ - ဒုတိယ ေဒြျဗာဟၼဏသုတ္၊ ျဗဟၼဏဝဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Monday, November 23, 2009

လြတ္ေျမာက္ျခင္းငွါ သင့္လွသည္သာတည္း...

အႆုသုတ္...

သာဝတၳိျပည္၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသံသရာ၏ အစကို မသိႏိုင္၊ မသိမႈ 'အဝိဇၨာ'ျဖင့္ ပိတ္ဖုံးအပ္ကုန္သည္ တဏွာေႏွာင္ႀကိဳးျဖင့္ ဖြဲ႕ခ်ည္အပ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ဤဘဝမွ ထိုဘဝ ထိုဘဝမွ ဤဘဝသို႔ ေျပးသြားက်င္လည္ၾကရကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔၏ ေရွ႕အစြန္းသည္ မထင္။

ရဟန္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း...
ဤရွည္စြာေသာ အဓြန္႔ကာလ၌ ဤဘဝမွ ထိုဘဝ ထိုဘဝမွ ဤဘဝသို႔ ေျပးသြားက်င္လည္ၾကရကုန္စဥ္ မခ်စ္မႏွစ္သက္အပ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ရျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ခ်စ္ႏွစ္သက္ကုန္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း ျမည္တမ္းငိုေႂကြးရကုန္ေသာ သင္တို႔၏ ယိုစီးေသာ မ်က္ရည္ၾကည္ႏွင့္ မဟာသမုဒၵရာေလးစင္းေရသည္ အဘယ္က ပိုလြန္ မ်ားျပားသနည္းဟု ေမးေတာ္မူ၏။ အသွ်င္ဘုရား ဤရွည္စြာေသာ အဓြန္႔ကာလ၌ ဤဘဝမွ ထိုဘဝ ထိုဘဝမွ ဤဘဝသို႔ ေျပးသြား က်င္လည္ၾကရကုန္စဥ္ မခ်စ္မႏွစ္သက္အပ္ေသာသူတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ရျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ခ်စ္ႏွစ္သက္ကုန္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ျမည္တမ္းငိုေႂကြးရကုန္ေသာ အကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ယိုစီးေသာ မ်က္ရည္ၾကည္သည္ သာလွ်င္ မ်ားလွပါ၏၊ မဟာသမုဒၵရာေလးစင္းေရသည္ မမ်ားလွပါဟု ျမတ္စြာဘုရား ေဟာတိုင္းေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ တရားေတာ္ကို အကြၽႏု္ပ္တို႔ သိရပါကုန္၏ ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ေကာင္းေလစြ ေကာင္းေလစြ၊ ရဟန္းတို႔ ဤရွည္စြာေသာ အဓြန္႔ကာလ၌ ဤဘဝမွ ထိုဘဝ ထိုဘဝမွ ဤဘဝသို႔ ေျပးသြားက်င္လည္ ၾကရကုန္စဥ္ မခ်စ္မႏွစ္သက္အပ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ရျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ခ်စ္ႏွစ္သက္ကုန္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ျမည္တမ္းငိုေႂကြးရကုန္ေသာ သင္တို႔၏ ယိုစီးေသာ မ်က္ရည္ၾကည္သည္သာလွ်င္ မ်ားလွေပ၏၊ မဟာသမုဒၵရာေလးစင္း ေရသည္ မမ်ားလွ ဟု ဤငါေဟာတိုင္းေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ တရားေတာ္ကို ေကာင္းစြာ သိၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ရွည္စြာေသာ ေန႔ညဥ့္တို႔ပတ္လံုး သင္တို႔သည္ အမိ၏ ေသျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားရဖူး လွေလၿပီ၊ ထိုအမိ၏ ေသျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားရကုန္သည္ ျဖစ္၍ မခ်စ္မႏွစ္သက္အပ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ရျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ခ်စ္ႏွစ္သက္အပ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ျမည္တမ္းငိုေႂကြးရကုန္ေသာ ထိုသင္တို႔၏ ယိုစီးေသာ မ်က္ရည္ၾကည္သည္ မ်ားလွေလၿပီ၊ မဟာ သမုဒၵရာေလးစင္းေရသည္ မမ်ားလွေပ။

သင္တို႔သည္ အဖ၏ ေသျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားရဖူးလွေလၿပီ။ ပ။
အစ္ကိုိ၏ ေသျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားရဖူးလွေလၿပီ။
ႏွမ၏ ေသျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားရဖူးလွေလၿပီ။
သား၏ ေသျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားရဖူးလွေလၿပီ။
သမီး၏ ေသျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားရဖူးလွေလၿပီ။
ေဆြမ်ဳိးတို႔၏ ပ်က္စီးျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားရဖူးလွေလၿပီ။
စည္းစိမ္ဥစၥာ ပ်က္စီးျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားရဖူးလွေလၿပီ။
ရဟန္းတို႔ ရွည္စြာေသာ ေန႔ညဥ့္တို႔ပတ္လံုး သင္တို႔သည္ ေရာဂါႏွိပ္စက္ ပ်က္စီးျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားရဖူးလွေလၿပီ။ ေရာဂါႏွိပ္စက္ပ်က္စီးျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳ ခံစားရကုန္သည္ ျဖစ္၍ မခ်စ္မႏွစ္သက္အပ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ရျခင္း ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ခ်စ္ႏွစ္သက္အပ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ျမည္တမ္းငိုေႂကြးရကုန္ေသာ ထိုသင္တို႔၏ ယိုစီးေသာ မ်က္ရည္ၾကည္သည္ မ်ားလွေလၿပီ၊ မဟာသမုဒၵရာေလးစင္းေရသည္ မမ်ားလွေပ။ ထိုသို႔ ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသံသရာ၏ အစကို မသိႏိုင္။ပ။

ဤသို႔လွ်င္ အလံုးစံုေသာ သခၤါရတို႔၌ ၿငီးေငြ႕ျခင္းငွါ သင့္လွသည္သာလွ်င္တည္း၊ တပ္ျခင္းကင္းျခင္းငွါ သင့္လွသည္သာလွ်င္တည္း၊ လြတ္ေျမာက္ျခင္းငွါ သင့္လွသည္သာလွ်င္တည္း ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။ 126

၃ - အႆုသုတ္၊ ပဌမဝဂ္၊ နိဒါနဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

Friday, November 20, 2009

မိေထြးေတာ္ မဟာပဇာပတိေဂါတမီ၏ သကၤန္းအလွဴ...

ဒကၡိဏာဝိဘဂၤသုတ္

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္...
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သကၠတိုင္း ကပိလဝတ္ျပည္ နိေျဂာဓာ႐ံု ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ မဟာပဇာပတိေဂါတမီသည္ အသစ္ျဖစ္ေသာ အဝတ္အစံုကို ယူ၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ႐ိုေသစြာ ရွိခိုး၍ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထိုင္ကာ ''ျမတ္စြာဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ အသစ္ျဖစ္ေသာ အဝတ္အစံုကို ျမတ္စြာဘုရားကို ရည္စူး၍ ကိုယ္တိုင္ငင္ ကိုယ္တိုင္ရက္ ထားပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရား သည္ သနားသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အကြၽႏု္ပ္၏ ထိုအဝတ္အစံုကို အလွဴခံ ေတာ္မူ ပါေလာ့'' ဟု ဤစကားကို ေလွ်ာက္ထား၏။

ဤသို႔ ေလွ်ာက္သည္ရွိေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မဟာပဇာပတိေဂါတမီကို ''ေဂါတမီ သံဃာအား ေပးလွဴေလာ့၊ သင္သည္ သံဃာကို ေပးလွဴသည္ ရွိေသာ္ ငါ့ကိုလည္း ပူေဇာ္ၿပီး ျဖစ္လတၱံ႕၊ သံဃာကိုလည္း ပူေဇာ္ၿပီး ျဖစ္လတၱံ႕''ဟု ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။

မဟာပဇာပတိေဂါတမီသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ျမတ္စြာဘုရားကို ...

''ျမတ္စြာဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤအသစ္ျဖစ္ေသာ အဝတ္အစံုကို ျမတ္စြာဘုရား ကို ရည္စူး၍ ကိုယ္တိုင္ငင္ ကိုယ္တိုင္ရက္ ထားပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သနားသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အကြၽႏု္ပ္၏ ထိုအဝတ္အစံုကို အလွဴခံေတာ္ မူပါေလာ့'' ဟု ဤစကားကို ေလွ်ာက္ထားျပန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ ေျမာက္လည္း မဟာပဇာပတိေဂါတမီကို ''ေဂါတမီ သံဃာအား ေပးလွဴေလာ့၊ သင္သည္ သံဃာကို ေပးလွဴသည္ ရွိေသာ္ ငါ့ကိုလည္း ပူေဇာ္ၿပီး ျဖစ္လတၱံ႕၊ သံဃာကိုလည္း ပူေဇာ္ၿပီး ျဖစ္လတၱံ႕'' ဟု ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။

မဟာပဇာပတိေဂါတမီသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ျမတ္စြာဘုရားကို။ ပ ။ 376

ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား...
''ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ မဟာပဇာပတိေဂါတမီ၏ အသစ္ျဖစ္ေသာ အဝတ္အစံုကို အလွဴခံေတာ္ မူပါေလာ့၊ ျမတ္စြာဘုရား မဟာပဇာပတိေဂါတမီ သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ေက်းဇူးမ်ားပါ၏၊ မိေထြး ျဖစ္ပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားကို ႀကီးပြါးေစပါ၏၊ ေကြၽးေမြးပါ၏၊ ႏို႔ရည္ကို ေပးသူျဖစ္ပါ၏၊ မယ္ေတာ္ နတ္ရြာစံသည္ ရွိေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားကို ႏို႔တိုက္ပါ၏၊

ျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း မဟာပဇာပတိေဂါတမီအား ေက်းဇူးမ်ားပါ၏၊
ျမတ္စြာဘုရားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ မဟာပဇာပတိေဂါတမီသည္

ဘုရားကို ဆည္းကပ္ပါ၏၊
တရားကို ဆည္းကပ္ပါ၏၊
သံဃာကို ဆည္းကပ္ပါ၏၊
အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏၊
မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏၊
ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏၊
မုသား ေျပာဆိုျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏၊
ေသရည္ေသရက္ကို ေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏၊

ျမတ္စြာဘုရားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ မဟာပဇာပတိေဂါတမီသည္...

ဘုရား၌ မတုန္မလႈပ္ သက္ဝင္ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
တရား၌ မတုန္မလႈပ္ သက္ဝင္ ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
သံဃာ၌ မတုန္မလႈပ္ သက္ဝင္ ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
အရိယာတို႔သည္ ႏွစ္သက္အပ္ေသာ သီလတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
ဒုကၡသစၥာ၌ ယံုမွားကင္း၏၊
ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း သမုဒယသစၥာ၌ ယံုမွားကင္း၏၊
ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓသစၥာ၌ ယံုမွားကင္း၏၊
ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ မဂၢသစၥာ၌ ယံုမွားကင္း၏၊
ျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း မဟာပဇာပတိေဂါတမီအား ေက်းဇူးမ်ားပါ၏'' ဟု ဤစကားကို ေလွ်ာက္ထား၏။ 377

အာနႏၵာ ဤစကားသည္ ဤအတိုင္းမွန္၏၊ အာနႏၵာ တပည့္ျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဆရာျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဘုရားကို ဆည္းကပ္ျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ တရားကို ဆည္းကပ္ျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ သံဃာကို ဆည္းကပ္ျခင္းသို႔ ေရာက္၏။ အာနႏၵာ ဤဆရာျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ဤတပည့္ျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ ရွိခိုးျခင္း ခရီးဦးႀကိဳဆိုျခင္း လက္အုပ္ခ်ီျခင္း အ႐ိုအေသ ျပဳျခင္း သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ သူနာတို႔၏ အေထာက္အပံ့ အသက္၏ အရံအတား ေဆးတို႔ကို ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူး တုံ႔ျပန္ျခင္းကို ေကာင္းေသာ ေက်းဇူး တုံ႔ျပန္ျခင္း ဟု ငါမေဟာ။

အာနႏၵာ တပည့္ျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဆရာျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မုသား ေျပာဆိုျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မူးယစ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသရည္ေသရက္ကို ေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ အာနႏၵာ ဤဆရာျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ဤတပည့္ ျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ ရွိခိုးျခင္း ခရီးဦးႀကိဳဆိုျခင္း လက္အုပ္ခ်ီျခင္း အ႐ိုအေသျပဳျခင္း သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ သူနာတို႔၏ အေထာက္အပံ့ အသက္၏ အရံအတား ေဆးတို႔ကို ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူး တုံ႔ျပန္ျခင္းကို ေကာင္းေသာ ေက်းဇူး တုံ႔ျပန္ျခင္း ဟု ငါမေဟာ။

အာနႏၵာ တပည့္ျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဆရာျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဘုရား၌ မတုန္မလႈပ္ သက္ဝင္ ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ တရား၌ မတုန္မလႈပ္ သက္ဝင္ ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ သံဃာ၌ မတုန္မလႈပ္ သက္ဝင္ ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ အရိယာတို႔သည္ ႏွစ္သက္အပ္ေသာ သီလတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ အာနႏၵာ ဤဆရာျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ဤတပည့္ျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ ရွိခိုးျခင္း ခရီးဦးႀကိဳဆိုျခင္း လက္အုပ္ခ်ီျခင္း အ႐ိုအေသျပဳျခင္း သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း အိပ္ရာေနရာ သူနာတို႔၏ အေထာက္အပံ့ အသက္၏ အရံအတား ေဆးတို႔ကို ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူး တုံ႔ျပန္ျခင္းကိုေကာင္းေသာ ေက်းဇူးတုံ႔ျပန္ ျခင္းဟု ငါမေဟာ။

အာနႏၵာ တပည့္ျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဆရာျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဒုကၡသစၥာ၌ ယံုမွားကင္း၏၊ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း 'သမုဒယသစၥာ' ၌ ယံုမွားကင္း၏၊ ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ 'နိေရာဓသစၥာ' ၌ ယံုမွားကင္း၏၊ ဒုကၡ၏ ခ်ဳပ္ရာ(နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ 'မဂၢသစၥာ' ၌ ယံုမွားကင္း၏၊ အာနႏၵာ ဤဆရာျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ဤတပည့္ျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ ရွိခိုးျခင္း ခရီးဦး ႀကိဳဆိုျခင္း လက္အုပ္ခ်ီျခင္း အ႐ိုအေသျပဳျခင္း သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း အိပ္ရာေနရာ သူနာတို႔၏ အေထာက္အပံ့ အသက္၏ အရံအတား ေဆးတို႔ကို ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူး တုံ႔ျပန္ျခင္းကို ေကာင္းေသာ ေက်းဇူး တုံ႔ျပန္ျခင္း ဟု ငါမေဟာ။ 378

ပုဂၢလိက အလွဴ တစ္ဆယ့္ေလးမ်ိဳး...

အာနႏၵာ ပုဂၢလိကျဖစ္ေသာ အလွဴတို႔သည္ ဤတစ္ဆယ့္ေလးပါးတို႔တည္း။
အဘယ္ တစ္ဆယ့္ေလးပါးတို႔နည္းဟူမူ-

၁။ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္ မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ဘုရားအား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၂။ ပေစၥကဗုဒၶါအား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၃။ ဘုရား၏ တပည့္ျဖစ္ေသာ ရဟႏၲာအား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၄။ အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳျခင္းငွါ က်င့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၅။ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၆။ အနာဂါမိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳျခင္းငွါ က်င့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား အလွဴ
ကို ေပးလွဴ၏၊

၇။ သကဒါဂါမ္ ပုဂၢိဳလ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၈။ သကဒါဂါမိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳျခင္းငွါ က်င့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၉။ ေသာတာပန္ ပုဂၢိဳလ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၁၀။ ေသာတာပတၱိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳျခင္းငွါ က်င့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၁၁။ သာသနာပအခါ ဝိကၡမၻနပဟာန္ျဖင့္ ရာဂကို ပယ္ခြါၿပီးေသာ ကမၼဝါဒီ ကိရိယဝါဒီ ပုဂၢိဳလ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၁၂။ သီလရွိေသာ ပုထုဇဥ္ ပုဂၢိဳလ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၁၃။ သီလ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၁၄။ တိရစၧာန္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

အာနႏၵာ ထိုတစ္ဆယ့္ေလးပါးေသာ အလွဴတို႔တြင္...
(ဘ၀ အရာ၊ အေထာင္ျဖစ္သည္။ တစ္ရာ၊ တစ္ေထာင္မဟုတ္။)
တိရစၧာန္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၍ အလွဴ၏ အက်ဳိး အဆ(ဘဝ)အရာ မခြၽတ္ျဖစ္ လတၱံ႕။

သီလ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၍ အလွဴ၏ အက်ဳိးအဆ (ဘဝ) အေထာင္ မခြၽတ္ျဖစ္ လတၱံ႕။

သီလ ရွိေသာ ပုထုဇဥ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၍ အလွဴ၏ အက်ဳိး အဆ (ဘဝ) အသိန္း မခြၽတ္ ျဖစ္လတၱံ႕။

သာသနာပအခါ ဝိကၡမၻနပဟာန္ျဖင့္ ရာဂကို ပယ္ခြါၿပီးေသာ ကမၼဝါဒီ ကိရိယဝါဒီ ပုဂၢိဳလ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ ၍ အလွဴ၏ အက်ဳိးအဆ(ဘဝ)ေပါင္း ကုေဋအသိန္း မခြၽတ္ ျဖစ္လတၱံ႕။

ေသာတာပတၱိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳျခင္းငွါ က်င့္ေသာပုဂၢိဳလ္အား အလွဴကို ေပးလွဴ၍ မေရတြက္ႏိုင္ မႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ အလွဴ၏ အက်ဳိး မခြၽတ္ ျဖစ္လတၱံ႕။

ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္အား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။

သကဒါဂါမိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳျခင္းငွါ က်င့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား အဘယ္ဆိုဖြယ္ ရာ ရွိအံ့နည္း။

သကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္အား အဘယ္ ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။

အနာဂါမိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳျခင္းငွါ က်င့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား အဘယ္ ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။

အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္အား အဘယ္ ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။

အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳျခင္းငွါ က်င့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား အဘယ္ဆိုဖြယ္ ရာ ရွိအံ့နည္း။

ရဟႏၲာအား အဘယ္ ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။

ပေစၥကဗုဒၶါအား အဘယ္ ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။

ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ ( အလံုးစံုေသာတရားတို႔ကို ) ကိုယ္တိုင္ မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား အဘယ္ ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။ 379

သံဃိက အလွဴ ခုနစ္ပါးမ်ိဳး...

အာနႏၵာ သံဃိက ျဖစ္ေသာ အလွဴတို႔သည္ ဤခုနစ္ပါးတို႔တည္း။

အဘယ္ ခုနစ္ပါးတို႔ဟူမူ-

၁။ ဘုရား အမွဴးရွိေသာ ႏွစ္မ်ဳိးေသာ ရဟန္းေယာက္်ား ရဟန္းမိန္းမ သံဃာအား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၂။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳၿပီးေသာ္ ႏွစ္မ်ဳိးေသာ ရဟန္းေယာက္်ား ရဟန္းမိန္းမ သံဃာအား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၃။ ရဟန္းေယာက္်ား သံဃာအား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၄။ ရဟန္းမိန္းမ သံဃာအား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၅။ အကြၽႏု္ပ္အား ဤမွ်ေလာက္ အေရအတြက္ ရွိေသာ ရဟန္းေယာက္်ားတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ရဟန္းမိန္းမတို႔ကို လည္းေကာင္း သံဃာမွ ၫႊန္းခ်ပါကုန္ေလာ့ ဟု အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၆။ အကြၽႏု္ပ္အား ဤမွ်ေလာက္ အေရအတြက္ ရွိေသာ ရဟန္းေယာက္်ားတို႔ကို သံဃာမွ ၫႊန္းခ်ပါ ကုန္ေလာ့ ဟု အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

၇။ အကြၽႏု္ပ္အား ဤမွ်ေလာက္ အေရအတြက္ ရွိေသာ ရဟန္းမိန္းမတို႔ကို သံဃာ
မွ ၫႊန္းခ်ပါ ကုန္ေလာ့ ဟု အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊

အာနႏၵာ စင္စစ္ အနာဂတ္ကာလ၌ ရဟန္းဟူေသာ အႏြယ္မွ်ကို ေဆာင္ကုန္ေသာ သကၤန္း လည္ပင္း၌ ေရာက္ကုန္ေသာ သီလ မရွိကုန္ေသာ ယုတ္မာေသာ တရား ရွိသူတ႔ိုသည္ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႕၊

ထိုသီလ မရွိကုန္ေသာ သူတို႔၌ သံဃာကို ရည္ၫႊန္း၍ အလွဴကို ေပးလွဴကုန္ လတၱံ႕၊ အာနႏၵာ ထိုအခါ၌ေသာ္လည္း သံဃိက အလွဴကို မေရတြက္ႏိုင္ မႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ အက်ဳိးရွိ၏ ဟု ငါေဟာ၏၊

အာနႏၵာ မည္သည့္ နည္းပရိယာယ္ႏွင့္မွ် သံဃိကဒါနထက္ ပုဂၢလိက ဒါနကို အထူးသျဖင့္ အက်ဳိးမ်ား၏ ဟု ငါမေဟာ။ 380

အလွဴ၏ စင္ၾကယ္ျခင္း ေလးမ်ိဳး...

အာနႏၵာ အလွဴ၏ စင္ၾကယ္ျခင္းတို႔သည္ ဤေလးပါးတို႔တည္း။
အဘယ္ ေလးပါးတို႔နည္းဟူမူ-

၁။ လွဴသူဘက္မွ စင္ၾကယ္၍ အလွဴခံသူဘက္မွ မစင္ၾကယ္ေသာ အလွဴလည္း ရွိ၏။

၂။ အလွဴခံသူဘက္မွ စင္ၾကယ္၍ လွဴသူဘက္မွ မစင္ၾကယ္ေသာ အလွဴလည္း ရွိ၏။

၃။ လွဴသူဘက္မွလည္း မစင္ၾကယ္၊ အလွဴခံသူဘက္မွလည္းွ မစင္ၾကယ္ေသာ အလွဴလည္း ရွိ၏။

၄။ လွဴသူဘက္မွလည္း စင္ၾကယ္၍ အလွဴခံသူဘက္မွလည္းွ စင္ၾကယ္ေသာ အလွဴလည္းရွိ၏။

၁။ အာနႏၵာ လွဴသူဘက္မွ စင္ၾကယ္၍ အလွဴခံသူဘက္မွ မစင္ၾကယ္ေသာ အလွဴသည္ အဘယ္နည္း။ အာနႏၵာ ဤေလာက၌ လွဴသူသည္ သီလရွိ၏၊ စင္ၾကယ္ေသာ တရားရွိ၏၊ အလွဴခံတို႔သည္ သီလ မရွိကုန္၊ ယုတ္ညံ့ေသာ အက်င့္တရား ရွိကုန္၏၊ အာနႏၵာ ဤသို႔လွ်င္ အလွဴသည္ လွဴသူဘက္မွသာ စင္ၾကယ္၍ အလွဴခံ သူဘက္မွ မစင္ၾကယ္။

၂။ အာနႏၵာ အလွဴခံသူဘက္မွ စင္ၾကယ္၍ လွဴသူဘက္မွ မစင္ၾကယ္ေသာ အလွဴသည္ အဘယ္နည္း။ အာနႏၵာ ဤေလာက၌ လွဴသူသည္ သီလ မရွိ၊ ယုတ္ညံ့ေသာ အက်င့္တရားရွိ၏၊ အလွဴခံသူတို႔သည္ သီလရွိ ကုန္၏၊ စင္ၾကယ္ေသာ တရားရွိကုန္၏၊ အာနႏၵာ ဤသို႔လွ်င္ အလွဴသည္ အလွဴခံသူ ဘက္မွသာ စင္ၾကယ္၍ လွဴသူ ဘက္မွ မစင္ၾကယ္။

၃။ အာနႏၵာ လွဴသူဘက္မွလည္း မစင္ၾကယ္၊ အလွဴခံသူဘက္မွလည္းွ မစင္ၾကယ္ ေသာ အလွဴသည္ အဘယ္နည္း။ အာနႏၵာ ဤေလာက၌ လွဴသူသည္လည္း သီလ မရွိ၊ ယုတ္ညံ့ေသာ အက်င့္တရားရွိ၏၊ အလွဴခံသူတို႔သည္လည္း သီလ မရွိကုန္၊ ယုတ္ညံ့ေသာ အက်င့္တရား ရွိကုန္၏၊ အာနႏၵာ ဤသို႔လွ်င္ အလွဴသည္ လွဴသူဘက္မွလည္း မစင္ၾကယ္ အလွဴခံသူဘက္မွလည္း မစင္ၾကယ္။

၄။ အာနႏၵာ လွဴသူဘက္မွလည္း စင္ၾကယ္၍ အလွဴခံသူဘက္မွလည္းွ စင္ၾကယ္ေသာ အလွဴသည္ အဘယ္နည္း။ အာနႏၵာ ဤေလာက၌ လွဴသူသည္ လည္း သီလရွိ၏၊ စင္ၾကယ္ေသာ တရားရွိ၏၊ အလွဴခံသူတို႔သည္လည္း သီလ ရွိကုန္၏၊ စင္ၾကယ္ေသာ တရားရွိကုန္၏၊ အာနႏၵာ ဤသို႔လွ်င္ အလွဴ သည္ လွဴသူဘက္မွလည္း စင္ၾကယ္၍ အလွဴခံသူဘက္မွလည္း စင္ၾကယ္၏။

အာနႏၵာ ေလးပါးကုန္ေသာ အလွဴစင္ ၾကယ္ျခင္းတို႔သည္ ဤေလးပါးတို႔ပင္တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားစကားကုိ ေဟာေတာ္မူ၏၊ ေကာင္းေသာ စကားကုိ ဆုိေတာ္ မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကုိ ေဟာေတာ္ မူၿပီးေနာက္ ဤဂါထာကုိ ေဟာေတာ္မူ၏ - 381

မည္သည့္အလွဴသည္ အက်ိဳးႀကီးသနည္း...

''အၾကင္ သီလ႐ိွေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တရားသျဖင့္ ရအပ္ေသာ ပစၥည္းကို ေကာင္းစြာ ၾကည္လင္ေသာ စိတ္႐ိွ၍ ႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ကံ၏ အက်ဳိးကို အလြန္ ယံုၾကည္လ်က္ သီလ မ႐ိွေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊ ထုိအလွဴသည္ လွဴေသာ ပုဂၢိဳလ္ဘက္မွသာ စင္ၾကယ္၏။

အၾကင္ သီလ မ႐ိွေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ မတရားသျဖင့္ရအပ္ေသာ ပစၥည္းကို မၾကည္လင္ေသာ စိတ္႐ိွ၍ ႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ကံ၏ အက်ဳိးကို မယံုၾကည္ဘဲ သီလ႐ိွေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊ ထုိအလွဴသည္ အလွဴခံေသာ ပုဂၢိဳလ္ဘက္မွသာ စင္ၾကယ္၏။

အၾကင္ သီလ မ႐ိွေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ မတရားသျဖင့္ ရအပ္ေသာ ပစၥည္းကို မၾကည္လင္ေသာ စိတ္႐ိွ၍ ႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ကံ၏ အက်ဳိးကို မယံုၾကည္ဘဲ သီလ မ႐ိွေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊ ထုိအလွဴကို ႀကီးက်ယ္ ျပန္႔ေျပာေသာ အက်ဳိး႐ိွ၏ ဟု ငါ မေဟာ။

အၾကင္သီလ႐ိွေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တရားသျဖင့္ ရအပ္ေသာ ပစၥည္းကို ၾကည္လင္ေသာ စိတ္႐ိွ၍ ႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ကံ၏ အက်ဳိးကို အလြန္ ယံုၾကည္လ်က္ သီလ႐ိွေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား အလွဴကို ေပးလွဴ၏၊ ထုိအလွဴသည္ စင္စစ္ ႀကီးက်ယ္ ျပန္႔ေျပာေသာ အက်ဳိး႐ိွ၏ ဟု ငါေဟာ၏။

အၾကင္ ရာဂကင္းၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တရားသျဖင့္ ရအပ္ေသာ ပစၥည္းကို ၾကည္လင္ေသာ စိတ္႐ိွ၍ ႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ကံ၏ အက်ဳိးကို အလြန္ ယံုၾကည္လ်က္ ရာဂကင္းၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား အလွဴကို လွဴ၏၊ ထုိအလွဴသည္ စင္စစ္ ရာဂ မကင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ အလွဴဒါနတို႔ထက္ ျမတ္၏ ဟု ငါေဟာ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 382

၁၂ - ဒကၡိဏာဝိဘဂၤသုတ္၊ ဝိဘဂၤဝဂ္၊ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္။

Thursday, November 19, 2009

အေၾကာင္းသံုးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ အားထုတ္ျခင္းကို ျပဳအပ္၏...

အာတပၸကရဏီယသုတ္

ရဟန္းတို႔ အေၾကာင္းသံုးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ အားထုတ္ျခင္းကို ျပဳအပ္၏။

အဘယ္ သံုးမ်ဳိး တို႔နည္းဟူမူ-

၁...
မျဖစ္ကုန္ေသးေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔ကို မျဖစ္ေစျခင္းငွါ အားထုတ္ျခင္းကို ျပဳအပ္၏၊

၂...
မျဖစ္ကုန္ေသးေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ကို ျဖစ္ေစျခင္းငွါ အားထုတ္ျခင္းကို ျပဳအပ္၏၊

၃...
ျဖစ္ေပၚလာကုန္ေသာ ျပင္းထန္ကုန္ ၾကမ္းတမ္းကုန္ က်င္နာစပ္ရွားကုန္ မသာယာဖြယ္ျဖစ္ကုန္ မႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ကုန္ အသက္ကို ေဆာင္တတ္ကုန္ ကိုယ္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဆင္းရဲေဝဒနာတို႔ကို သည္းခံႏိုင္ျခင္းငွါ အားထုတ္ျခင္းကို ျပဳအပ္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤအေၾကာင္း သံုးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ အားထုတ္ျခင္းကို ျပဳအပ္၏။

ရဟန္းတို႔ အၾကင္ အခါ၌ ရဟန္းသည္ မျဖစ္ကုန္ေသးေသာ အကုသိုလ္တရား တို႔ကို မျဖစ္ေစျခင္းငွါ အားထုတ္ျခင္းကို ျပဳ၏၊ မျဖစ္ကုန္ေသးေသာ ကုသိုလ္ တရားတို႔ကို ျဖစ္ေစျခင္းငွါ အားထုတ္ျခင္းကို ျပဳ၏၊ ျဖစ္ေပၚလာကုန္ေသာ ျပင္းထန္ကုန္ ၾကမ္းတမ္းကုန္ က်င္နာ စပ္ရွားကုန္ မသာယာဖြယ္ျဖစ္ကုန္ မႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ကုန္ အသက္ကို ေဆာင္တတ္ကုန္ ကိုယ္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဆင္းရဲေဝဒနာတို႔ကို သည္းခံႏို္င္ျခင္းငွါ အားထုတ္ျခင္းကို ျပဳ၏။ ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ၌ ဤရဟန္းကို ဆင္းရဲအဆံုးကို ေကာင္းစြာျပဳျခင္းငွါ အားထုတ္ျခင္း ရွိေသာ ရင့္က်က္ေသာ ပညာရွိေသာ သတိႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းဟု ဆိုအပ္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 50

၁ဝ - အာတပၸကရဏီယသုတ္၊ စူဠဝဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

Tuesday, November 17, 2009

တပ္ျခင္းကင္းျခင္းငွါ သင့္လွသည္သာတည္း...

ပထဝီသုတ္

သာဝတၳိျပည္၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသံသရာ၏ အစကို မသိႏိုင္၊ မသိမႈ 'အဝိဇၨာ'ျဖင့္ ပိတ္ဖုံးအပ္ကုန္သည္ တဏွာေႏွာင္ႀကိဳးျဖင့္ ဖြဲ႕ခ်ည္အပ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ဤဘဝမွ ထိုဘဝ ထိုဘဝမွ ဤဘဝသို႔ ေျပးသြားက်င္လည္ၾကရကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔၏ ေရွ႕အစြန္းသည္ မထင္။

ရဟန္းတို႔ ဥပမာေသာ္ကား ေယာက်္ားသည္ ဤေျမႀကီးကို ဆီးေစ့မွ်ေလာက္ ဆီးေစ့မွ်ေလာက္ ေျမစိုင္ခဲလံုးကို ျပဳ၍ ''ဤသည္ကား ငါ၏ အဖတည္း၊ ဤသည္ကား ငါ့ အဖ၏ အဖတည္း''စသည္ျဖင့္ တစ္ခုစီ ခ်ထားရာ၏။ ရဟန္းတို႔ ထိုေယာက်္ား၏ အဖအဆက္ဆက္တို႔သည္ မကုန္မဆံုးႏိုင္သည္သာလွ်င္ ျဖစ္ကုန္ရာ၏၊ စင္စစ္ေသာ္ကား ဤမဟာပထဝီေျမႀကီးသည္ ကုန္ဆံုးျခင္းသို႔ ေရာက္ရာ၏။

ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း-
ရဟန္းတို႔ ဤသံသရာ၏ အစကို မသိႏိုင္၊ မသိမႈ 'အဝိဇၨာ'ျဖင့္ ပိတ္ဖုံးအပ္ကုန္သည္ တဏွာေႏွာင္ႀကိဳးျဖင့္ ဖြဲ႔ခ်ည္အပ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ဤဘဝမွ ထိုဘဝ ထိုဘဝမွ ဤဘဝသို႔ ေျပးသြားက်င္လည္ၾကရကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔၏ ေရွ႕အစြန္းသည္ မထင္ႏိုင္ေသာ ေၾကာင့္ပင္တည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ရွည္လ်ားၾကာျမင့္ေသာ ေန႔ညဥ့္တို႔ပတ္လံုး ဆင္းရဲကို ခံစားရဖူးလွေလၿပီ၊ ျပင္းထန္ေသာ ဆင္းရဲကို ခံစားရဖူးလွေလၿပီ၊ ပ်က္စီးျခင္းကို ခံစားရဖူးလွေလၿပီ၊ သခၤ်ဳိင္းေျမပံုသည္ တိုးပြားလွေလၿပီ။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ အလံုးစံုေသာ သခၤါရတို႔၌ ၿငီးေငြ႕ျခင္းငွါ သင့္လွသည္သာလွ်င္တည္း၊ တပ္ျခင္းကင္းျခင္းငွါ သင့္လွသည္သာလွ်င္တည္း၊ လြတ္ေျမာက္ျခင္းငွါ သင့္လွသည္သာလွ်င္တည္း ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။ 125

၂ - ပထဝီသုတ္၊ ပဌမဝဂ္၊ နိဒါနဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

Monday, November 16, 2009

ျပႆနာ ေျဖဆိုနည္း ေလးမ်ိဳး...

ပဥႇဗ်ာကရဏသုတ္ - (ျပႆနာကို ေျဖျခင္း)

ရဟန္းတို႔ ျပႆနာ ေျဖဆိုျခင္းတို႔သည္ ဤေလးမ်ိဳးတို႔တည္း။

အဘယ္ေလးမ်ဳိး တို႔နည္းဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ဧကန္ေျဖဆိုရမည့္ 'ဧကံသဗ်ာကရဏီယ' ျပႆနာသည္ ရွိ၏၊
ရဟန္းတို႔ ခဲြျခမ္းေဝဖန္၍ ေျဖဆိုရမည့္ 'ဝိဘဇၨဗ်ာကရဏီယ' ျပႆနာသည္ ရွိ၏၊
ရဟန္းတို႔ ျပန္ေမး၍ ေျဖဆိုရမည့္ 'ပဋိပုစၧာ ဗ်ာကရဏီယ' ျပႆနာသည္ ရွိ၏၊
ရဟန္းတို႔ မေျဖဆိုဘဲ ထားရမည့္ 'ဌပနီယဗ်ာကရဏီယ' ျပႆနာသည္ ရွိ၏။

ရဟန္းတို႔ ျပႆနာေျဖဆိုျခင္းတို႔သည္ ေလးမ်ိဳးတို႔တည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဧကန္ေျဖဆို ရမည့္ ျပႆနာသည္ တစ္ခု၊
ထို႔ေနာက္ ခဲြျခမ္းေဝဖန္၍ ေျဖဆိုရမည့္ ဒုတိယျပႆနာ၊
တစ္ဖန္ ျပန္ေမးရမည့္ တတိယျပႆနာ၊
မေျဖဆိုဘဲထားရမည့္ စတုတၳျပႆနာ၊

အၾကင္ရဟန္းသည္ကား ထို ထိုသို႔ေသာ အရာ၌ ထို ျပႆနာ တို႔အားေလ်ာ္ေသာ အေျဖကို သိ၏၊ ထိုသို႔သေဘာရွိေသာ ရဟန္းကို အေမး ေလးပါး၌ လိမၼာေသာ ရဟန္းဟု ဆိုၾကကုန္၏။ သူတစ္ပါးတို႔ မထိပါး မလႊမ္းမိုး မဖ်က္ဆီးႏိုင္ေသာ နက္နဲေသာ ပညာရွိသူသည့္ အက်ဳိးစီးပြါးရွိရာ၌ လည္းေကာင္း၊ အက်ဳိးစီးပြါး မရွိရာ၌ လည္းေကာင္း ႏွစ္ပါးစံု၌ လိမၼာသူ ျဖစ္၏။

ပညာရွိသည္...

၁... အက်ဳိးစီးပြါးမဲ့ကို ေရွာင္ၾကဥ္၏၊
၂... အက်ဳိးစီးပြါးကို ယူ၏၊

အက်ဳိးႏွစ္ပါးကို သိျခင္းေၾကာင့္ ပညာရွိကို 'ပ႑ိတ' ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။ 42

၂ - ပဥႇဗ်ာကရဏသုတ္၊ ေရာဟိတႆဝဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

Sunday, November 15, 2009

အရိယာႏွင့္ ပုထုဇဥ္...

ရဟန္းတို႔ ပရိသတ္တို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ိဳးတို႔တည္း။

အဘယ္ ႏွစ္မ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ–

၁။ ပုထုဇဥ္ ပရိသတ္
၂။ အရိယာ ပရိသတ္တို႔ေပတည္း။

ရဟန္းတို႔ ပုထုဇဥ္ပရိသတ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္ဝယ္ အၾကင္ ပရိသတ္၌ ရဟန္းတို႔သည္ ''ဤကားဆင္းရဲတည္း'' ဟု ဟုတ္မွန္သည့္ အတိုင္း မသိကုန္၊ ''ဤကား ဆင္းရဲျဖစ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းတည္း'' ဟု ဟုတ္မွန္သည့္ အတိုင္းမသိကုန္၊'' ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္တည္း'' ဟု ဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း မသိကုန္၊ ''ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္သို႔ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟု ဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း မသိကုန္။ ရဟန္းတို႔ ဤပရိတ္သတ္ကို ပုထုဇဥ္ပရိသတ္ ဟု ဆိုအပ္၏။

ရဟန္းတို႔ အရိယာ ပရိသတ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္ဝယ္ အၾကင္ ပရိတ္သတ္၌ ရဟန္းတို႔သည္ ''ဤကား ဆင္းရဲတည္း'' ဟု ဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း သိကုန္၏၊ ''ဤကား ဆင္းရဲျဖစ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းတည္း'' ဟု ဟုတ္မွန္သည့္ အတိုင္း သိကုန္၏၊ ''ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟု ဟုတ္မွန္သည့္ အတိုင္း သိကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤပရိတ္သတ္ကို အရိယာပရိသတ္ဟု ဆိုအပ္၏။

ရဟန္းတို႔ ပရိသတ္တို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ိဳးတို႔ေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤႏွစ္မ်ိဳးေသာ ပရိသတ္တို႔တြင္ အၾကင္ အရိယာပရိသတ္သည္ ရွိ၏၊ ထိုပရိသတ္သည္ ျမတ္ေပသတည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 46 - 4

ပရိသဝဂ္၊ မွ၊ ဒုကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

Saturday, November 14, 2009

အခြင့္အခါ မဟုတ္...

အကၡဏသုတ္ -(အခြင့္အခါ မဟုတ္)
ရဟန္းတို႔ ''ေလာကသည္ ျပဳအပ္ေသာ အခြင့္ရွိ၏၊ ေလာကသည္ ျပဳအပ္ေသာ အခြင့္္ရွိ၏'' ဟု အၾကားအျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ေျပာဆို၏၊ ထုိပုထုဇဥ္သည္ အခြင့္ဟုတ္သည္ကို လည္းေကာင္း၊ အခြင့္မဟုတ္သည္ကို လည္းေကာင္း သိကား မသိရွိေလ။ ရဟန္းတို႔ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္သံုးရန္ အခြင့္အခါ မဟုတ္ျခင္းတို႔သည္ ဤရွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -

၁...
ရဟန္းတို႔ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ၊ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို ကိုယ္တုိင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ၊ အသိဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' အက်င့္ 'စရဏ'ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ေကာင္းေသာ စကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ၊ ေလာကကို သိေတာ္မူေသာ၊ ဆံုးမထုိက္သူကို ဆံုးမတတ္သည့္ အတုမဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ နတ္လူတို႔၏ ဆရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ သစၥာေလးပါးတရားကို သိေတာ္မူေသာ၊ ဘုန္းတန္ခိုး ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း ေလာက၌ ပြင့္ထြန္းေတာ္မူ၏၊ ကိေလသာမီး ၿငိမ္းျခင္းကို ရြက္ေဆာင္တတ္ေသာ၊ ကိေလသာ ၿငိမ္းျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ၊ ေလးပါးေသာမဂ္ဉာဏ္သို႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ၊ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သာ အျပားအားျဖင့္ သိေစအပ္ေသာ သစၥာေလးပါး တရားကိုလည္း ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္၏၊ ဤပုဂၢဳိလ္သည္ကား ငရဲဘံု၌ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္သံုးရန္ ပဌမအခြင့္အခါ မဟုတ္ျခင္းတည္း။

၂...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား။ပ။ နတ္လူတို႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ သစၥာေလးပါးတရားကို သိေတာ္မူေသာ၊ ဘုန္းတန္ခိုး ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေလာက၌ ပြင့္ေတာ္မူ၏၊ ကိေလသာမီး ၿငိမ္းျခင္းကို ရြက္ေဆာင္တတ္ေသာ၊ ကိေလသာ ၿငိမ္းျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ၊ ေလးပါးေသာ မဂ္ဉာဏ္သို႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ၊ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သာ အျပားအားျဖင့္ သိေစအပ္ေသာ သစၥာေလးပါး တရားကိုလည္း ေဟာၾကားေတာ္ မူအပ္၏၊ ဤပုဂၢဳိလ္သည္ကား တိရစၧာန္မ်ဳိး၌ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္သံုးရန္ ဒုတိယအခြင့္အခါ မဟုတ္ျခင္းတည္း။

၃...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား။ပ။ ဤပုဂၢဳိလ္သည္ကား ၿပိတၱာဘံု၌ ျဖစ္၏။ပ။

၄...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား။ပ။ ဤပုဂၢဳိလ္သည္ကား တစ္ခုေသာ ရွည္ေသာ အသက္ရွိေသာ (အသညသတ္) ျဗဟၼာ့ဘံု၌ ျဖစ္၏။ပ။

၅...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား။ပ။ ဤပုဂၢဳိလ္သည္ကား အစြန္အဖ်ားက်ေသာ ဇနပုဒ္တို႔၌ ျဖစ္ရ၏၊ ထုိပုဂၢဳိလ္သည္လည္း အလြန္အသိဉာဏ္ နည္းပါးကုန္ေသာ လူ႐ုိင္းမ်ဳိးတို႔၌ ျဖစ္ရ၏၊ ယင္းအရပ္တို႔၌ ရဟန္း ရဟန္းမိန္းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို႔၏ ျဖစ္ျခင္းသည္ မရွိ။ပ။

၆...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား။ပ။ ဤပုဂၢဳိလ္သည္ကား မဇၩိမေဒသတို႔၌ ျဖစ္၏၊ ထုိပုဂၢဳိလ္သည္လည္း ''ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴ၏ အက်ဳိးသည္ မရွိ၊ ယဇ္ႀကီး ပူေဇာ္မႈသည္ မရွိ၊ ယဇ္ငယ္ပူေဇာ္မႈသည္ မရွိ၊ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈတို႔၏ အက်ဳိးဝိပါက္သည္ မရွိ၊ ဤေလာကသည္ မရွိ၊ တစ္ပါးေသာ ေလာကသည္ မရွိ၊ အမိသည္ မရွိ၊ အဖသည္ မရွိ၊ ေသ၍ တစ္ဖန္ျဖစ္ေသာ သတၱဝါတို႔သည္ မရွိကုန္၊ ဤေလာကကို လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ေလာကကို လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္တုိင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ ျပဳ၍ ေဟာၾကားႏိုင္ကုန္ေသာ အညီအၫြတ္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္ၾကကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔မည္သည္ ေလာက၌ မရွိကုန္ဟု မွားေသာ အယူအျမင္ရွိသူ ျဖစ္၏။ပ။

၇...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား။ပ။ ဤပုဂၢဳိလ္သည္ကား မဇၩိမေဒသတို႔၌ ျဖစ္၏၊ ထုိပုဂၢဳိလ္သည္လည္း ပညာမရွိ၊ မိုက္မဲ၏၊ ဆြံ႕အ၏၊ ေကာင္းေသာ စကား, မေကာင္းေသာ စကား၏ အနက္ကို သိရန္ မစြမ္းႏိုင္။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးရန္ သတၱမ အခြင့္အခါ မဟုတ္ျခင္းတည္း။

၈...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ၊ အလံုးစံု ေသာ တရားတို႔ကို ကိုယ္တုိင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ။ပ။ နတ္လူတို႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ သစၥာေလးပါးတရားကို သိျမင္ေတာ္ မူေသာ၊ ဘုန္းတန္ခိုး ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေလာက၌ မပြင့္ေပၚ။ ကိေလသာမီး ၿငိမ္းျခင္းကို ရြက္ေဆာင္တတ္ေသာ၊ ကိေလသာ ၿငိမ္းျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ၊ ေလးပါးေသာ မဂ္ဉာဏ္သို႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ၊ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သာ အျပားအားျဖင့္ သိေစအပ္ေသာ သစၥာေလးပါး တရားကိုလည္း မေဟာၾကားအပ္၊ ဤပုဂၢဳိလ္သည္ကား မဇၩိမေဒသတို႔၌ ျဖစ္၏၊ ထုိပုဂၢဳိလ္သည္လည္း ပညာရွိ၏၊ မမိုက္မဲ၊ မဆြံ႕အ၊ ေကာင္းေသာ စကား, မေကာင္းေသာ စကား၏ အနက္ကို သိရန္ စြမ္းႏိုင္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးရန္ အ႒မ အခြင့္အခါ မဟုတ္ျခင္းတည္း။ ရဟန္းတို႔ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္သံုးရန္ အခြင့္အခါ မဟုတ္ျခင္းတို႔သည္ ဤရွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးရန္ အခြင့္အခါသည္ကား
တစ္ခုတည္း သာလွ်င္တည္း

တစ္ခုတည္းေသာ အခြင့္အခါ ဟူသည္ အဘယ္နည္း...

ရဟန္းတို႔ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ၊ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တုိင္ မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ၊ အသိဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' အက်င့္ 'စရဏ'ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ေကာင္းေသာ စကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ၊ ေလာကကို သိေတာ္မူေသာ၊ ဆံုးမထုိက္သူကို ဆံုးမတတ္သည့္ အတုမဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ နတ္လူတို႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ သစၥာေလးပါး တရားကို သိျမင္ေတာ္မူေသာ၊ ဘုန္းတန္ခိုး ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေလာက၌ ပြင့္ေတာ္မူ၏။ ကိေလသာမီး ၿငိမ္းျခင္းကို ရြက္ေဆာင္တတ္ေသာ၊ ကိေလသာ ၿငိမ္းျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ၊ ေလးပါးေသာ မဂ္ဉာဏ္သို႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ၊ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သာ အျပားအားျဖင့္ သိေစအပ္ေသာ သစၥာေလးပါး တရားကိုလည္း ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္၏၊ ဤပုဂၢဳိလ္သည္လည္း မဇၩိမေဒသတို႔၌ ျဖစ္၏။ ဤပုဂၢဳိလ္သည္ ပညာရွိ၏၊ မမိုက္မဲ၊ မဆြံ႕အ၊ ေကာင္းေသာ စကား, မေကာင္းေသာ စကား၏ အနက္ကို သိရန္ စြမ္းႏိုင္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္သံုးရန္ တစ္ခုတည္းသာလွ်င္ ျဖစ္ေသာ အခြင့္အခါတည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အၾကင္သူတို႔သည္ လူ၏ အျဖစ္ကို ရၾကကုန္လ်က္ ေကာင္းစြာ အျပားအားျဖင့္ သိေစအပ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ အခြင့္အခါကို မရၾကကုန္၊ ထုိသူတို႔ သည္ အခြင့္ေကာင္းကို လြန္ေစကုန္၏။ မဂ္၏ အႏၲရာယ္ကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာေသာ အခြင့္မဟုတ္သည္တို႔ကို ေဟာေတာ္မူအပ္ကုန္၏၊ ေလာက၌ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ တစ္ရံတစ္ခါသာလွ်င္ ပြင့္ကုန္၏။ ေလာက၌ အၾကင္ ဗုဒၶဳပၸါဒ နဝမခဏကို အလြန္ရခဲ၏၊ ထုိဗုဒၶဳပၸါဒ နဝမခဏသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္ျဖစ္၍ ျဖစ္၏၊ လူအျဖစ္ကို ရျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို ေဟာၾကားျခင္းကို လည္းေကာင္း အလြန္ရခဲ၏။ ထုိ္ဗုဒၶဳပၸါဒ နဝမခဏ၌ မိမိအက်ဳိးစီးပြါးကို အလိုရွိေသာ သတၱဝါသည္ သူေတာ္ေကာင္း တရားကို အဘယ္သို႔လွ်င္ သိရအံ့နည္းဟု အားထုတ္ရန္ သင့္၏၊

စင္စစ္ အခြင့္ေကာင္းကို မလြန္ေစလင့္။ မွန္၏၊

ထုိ္ဗုဒၶဳပၸါဒ နဝမခဏကို လြန္ေစေသာ သူတို႔သည္ ငရဲသို႔ ေရာက္ၾကရကုန္၍ စိုးရိမ္ရကုန္၏။ အၾကင္သူသည္ ဤဗုဒၶဳပၸါဒ နဝမခဏ၌ သူေတာ္ေကာင္းတရား၏ နိယာမ သေဘာဟု ဆိုအပ္ေသာ ထုိအရိယာမဂ္ကို အကယ္၍ ခြၽတ္ယြင္းေစအံ့၊ ထုိသူသည္ အက်ဳိးစီးပြါးကို လြန္ေစေသာ ကုန္သည္ကဲ့သို႔ ၾကာျမင့္စြာေသာ ေန႔ညဥ့္ပတ္လံုး ပူပန္ရလိမ့္မည္။ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို ခြၽတ္ယြင္းေစေသာ အဝိဇၨာ ပိတ္ဆို႔အပ္ေသာ သတၱဝါသည္ ပဋိသေႏၶေနျခင္း ေသျခင္းတည္း ဟူေသာ သံသရာ၌ ၾကာျမင့္စြာ ခံစားရလိမ့္မည္။ အၾကင္သူတို႔သည္ကား လူ၏အျဖစ္ကို ရၾကကုန္၍ ေကာင္းစြာ အျပားအားျဖင့္ သိေစအပ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ကို ေရွးကလည္း လိုက္နာကုန္ၿပီ၊ ေနာင္လည္း လိုက္နာကုန္လိမ့္မည္၊ ယခုလည္း လိုက္နာဆဲ ျဖစ္ကုန္၏။ အၾကင္သူတို႔သည္ လည္း ျမတ္စြာဘုရားတို႔သာ သိေစေတာ္ မူအပ္ေသာ၊ အတုမရွိ ျမတ္ေသာ အက်င့္ဟု ဆိုအပ္ေသာ မဂ္ကို က်င့္ကုန္၏။

ထုိသူအားလံုးတို႔သည္ ေလာက၌ ဗုဒၶဳပၸါဒ နဝမခဏကို ထုိးထြင္း၍ သိကုန္၏။

စကၡဳငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူေသာ၊ ေနမင္း၏ အေဆြေတာ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အၾကင္ ေစာင့္စည္းမႈ 'သံဝရ' တို႔ကို ေဟာေတာ္မူအပ္ကုန္၏။ ထုိေစာင့္စည္းမႈ 'သံဝရ' တို႔၌ အခါခပ္သိမ္း လံုျခံဳသည္ျဖစ္၍ သတိႏွင့္ ျပည့္စံုကာ ကိေလသာမိုး မစြတ္ဘဲ ေနရာ၏။ ေလာက၌ အၾကင္သူတို႔သည္ အာသေဝါ တရားတို႔၏ ကုန္ရာ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ေရာက္ကုန္၏။ ထုိသူတို႔သည္ စင္စစ္အားျဖင့္ မာရ္မင္း၏ တည္ရာ သံသရာသို႔ အစဥ္ ေလွ်ာက္ကုန္ေသာ အႏုသယ အားလံုးတို႔ကို ျဖတ္ေတာက္၍ နိဗၺာန္တည္း ဟူေသာ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ေရာက္ကုန္၏။ 29

၉ - အကၡဏသုတ္၊ ဂဟပတိဝဂ္၊ အ႒ကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

Friday, November 13, 2009

ဒါန လွဴဒါန္းျခင္း၏ ထူးျခားခ်က္...

သုမနသုတ္...

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုစဥ္အခါ၌ သုမနာမင္းသမီးသည္ ရထားငါးရာ မင္းသမီးငါးရာ ျခံရံကာ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား -

''အသွ်င္ဘုရား ဤသာသနာေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ 'သာဝက' ႏွစ္ဦးတို႔သည္ ညီမွ်ေသာသဒၶါ၊ ညီမွ်ေသာ သီလ၊ ညီမွ်ေသာ ပညာရွိပါကုန္၏။ တစ္ဦးသည္ ေပးလွဴတတ္၍၊ တစ္ဦးကား မေပးလွဴတတ္ပါ။ ထိုႏွစ္ဦးတို႔သည္ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာလားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ေရာက္ကုန္ရာ၏။ အသွ်င္ဘုရား နတ္ျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခား ခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။

သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ နတ္ျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း-
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အသက္။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အဆင္း။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာ။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အစိုးရျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ နတ္ျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ ထိုနတ္ အျဖစ္မွ ေရြ႕ေလ်ာ၍ ဤလူ အျဖစ္သို႔ ေရာက္လာၾကပါမူ လူျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။

''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏၊

သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ လူျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း -
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အသက္။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အဆင္း။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာ။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အစိုးရျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ လူျဖစ္ျခင္း တူေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ လူ႔ေဘာင္မွ ထြက္၍ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳၾကပါမူ ရဟန္းျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။

''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ ရဟန္းျဖစ္ျခင္း တူေသာ္လည္း ငါးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။

၁...
အလွဴခံေတာ္မူပါဟု ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ သကၤန္းကုိ သံုးေဆာင္ ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္မခံရဘဲ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္ သာတည္း။

ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ ဆြမ္းကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။

ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ ေက်ာင္းကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။

ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေသာ ေဆး အသံုးအေဆာင္ကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။

၂...
အတူတကြ ေနထိုင္ၾကေသာ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔သည္ ထိုေပးလွဴတတ္ေသာ ရဟန္းအား ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ကုိယ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ကုိယ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။

၃...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ႏႈတ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ႏႈတ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း၊

၄...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ စိတ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ စိတ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း၊

၅...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ပူေဇာ္မႈကုိ ပူေဇာ္ၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ပူေဇာ္မႈကုိ ပူေဇာ္ၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။

သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ ရဟန္းျဖစ္ျခင္း တူၾကေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၾကပါမူ ရဟႏၱာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါေသးသေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါေသးသေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။

သုမနာ ဤအရာ၌ စင္စစ္အားျဖင့္ တစ္ပါး၏ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ 'အရဟတၱဖိုလ္' ႏွင့္ တစ္ပါး၏ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ 'အရဟတၱဖိုလ္' ကုိ အနည္းငယ္မွ်ပင္ ျခားနား၏ ဟု ငါမဆိုဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား အံ့ဖြယ္ရွိပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ၊ အလြန္လွ်င္ ဤအလွဴဒါနတို႔ကုိ ေပးလွဴရန္ သင့္ေလ်ာ္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔ကုိ ျပဳရန္ သင့္ေလ်ာ္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔သည္ နတ္ျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ လူျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ ရဟန္းျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူး ျပဳတတ္ပါေပကုန္၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

သုမနာ ဤစကားသည္ ဤအတုိင္း မွန္ေပ၏။

သုမနာ အလွဴဒါနတို႔ကုိ ေပးလွဴရန္ သင့္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔ကုိ ျပဳရန္ သင့္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔သည္ နတ္ျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ လူျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ ရဟန္းျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူး ျပဳတတ္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရား စကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္ မူ၏၊ ေကာင္းေသာစကားကုိ ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရား စကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီး၍ ထိုမွတစ္ပါး လူနတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိ ေဟာေတာ္မူေလ၏။

''ေလာက၌ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ သြားေသာ၊ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ လမင္းသည္ အလံုးစံုေသာ ၾကယ္တာရာ အေပါင္းတို႔ကုို အေရာင္အလင္းျဖင့္ သာလြန္၍ တင့္တယ္ သကဲ့သို႔။ ထုိ႔အတူပင္ ေလာက၌ သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၍ သဒၶါတရားရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ႏွေျမာ ဝန္တိုျခင္း ရွိသူအားလံုးကုိ စြန္႔ၾကဲျခင္းျဖင့္ သာလြန္ တင့္တယ္၏။ လွ်ပ္စစ္ပန္းႏြယ္ရွိသည့္ အရာမကေသာ တိမ္ထြတ္ တိမ္ေတာင္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မုိးသည္ ၾကည္းကုန္းေျမကုိ လည္းေကာင္း၊ ခ်ဳိင့္ဝွမ္းေျမကုိ လည္းေကာင္း ထစ္ခ်ဳန္းရြာသြန္းလ်က္ ျပည့္ေစ သကဲ့သို႔။

ဤအတူသာလွ်င္ ေသာတာပတၱိ ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည္႔စံုေသာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ 'သာဝက' ျဖစ္သည့္ ပညာရွိသည္ ႏွေျမာဝန္တိုသူကုိ အေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ ျဖင့္ လႊမ္းမိုးႏိုင္၏။ ထိုသူသည္ စင္စစ္ ေပးလွဴအပ္ေသာ စည္းစိမ္ ဥစၥာတို႔က တင္ပို႔အပ္သည္ ျဖစ္၍ အသက္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ႐ုပ္အဆင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာျဖင့္ လည္းေကာင္း တမလြန္ ေလာကဝယ္ နတ္ျပည္၌ ဝမ္းေျမာက္ရေလသတည္း''။ 31

၁ - သုမနသုတ္၊ သုမနဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

Thursday, November 12, 2009

ငါသည္ ပဋိသေႏၶေနျခင္းကုိ မႏွစ္သက္...

စာလာသုတ္...

သာဝတၴိနိဒါန္း။ ထုိအခါ၌ စာလာဘိကၡဳနီမသည္ နံနက္အခါ၌ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍။ပ။ ေန႔သန္႔စင္ျခင္းငွါ တစ္ခုေသာ သစ္ပင္ရင္း၌ ထုိင္ေန၏၊ ထုိအခါ ယုတ္မာေသာ မာရ္နတ္သည္ စာလာဘိကၡဳနီမထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ''ရဟန္းမ သင္သည္ အဘယ္ကုိ မႏွစ္သက္သနည္း'' ဟု ေျပာဆုိ၏၊

''အခ်င္းမာရ္နတ္ ငါသည္ ပဋိသေႏၶေနျခင္းကုိ မႏွစ္သက္'' ဟု ေျပာဆုိ၏။
''ရဟန္းမ အဘယ့္ေၾကာင့္ သင္သည္ ပဋိသေႏၶေနျခင္းကုိ မႏွစ္သက္သနည္း၊ ပဋိသေႏၶေနသူသည္ ကာမဂုဏ္တို႔ကုိ ခံစားရ၏၊ ပဋိသေႏၶေနျခင္းကုိ မႏွစ္သက္ လင့္ဟူေသာ ဤအယူကုိ အဘယ္သူက ယူေစသနည္း'' ဟု ေျပာဆုိ၏။

မာရ္နတ္ယုတ္ ပဋိသေႏၶေနသူအား ေသျခင္း ျဖစ္၏၊ ပဋိသေႏၶေနသူသည္ ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္း၊ သတ္ျခင္း အထူးထူးအျပားျပားေသာ ေဘးရန္ဟူေသာ ဆင္းရဲတို႔ကုိ ေတြ႕ထိရ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ပဋိသေႏၶ ေနျခင္းကုိ ငါ မႏွစ္သက္။ ပဋိသေႏၶေနျခင္းမွ လြန္ေျမာက္ေၾကာင္း တရားကုိ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏၊

ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ အလုံးစုံေသာ ဆင္းရဲကုိ ပယ္ျခင္းငွါ ငါ့ကုိ ပရမတၴသစၥာ၌ သက္ဝင္ေစေတာ္မူ၏။ ႐ူပဘုံသို႔ ေရာက္ေသာ အၾကင္ သတၱဝါတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ အ႐ူပဘုံ၌ တည္ကုန္ေသာ အၾကင္ သတၱဝါတို႔သည္လည္းေကာင္း ရွိၾကကုန္၏။ ထုိသတၱဝါတို႔သည္ ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္ကုိ မသိကုန္ေသာေၾကာင့္ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္သို႔ လာရကုန္၏ ဟု ျပန္ေျပာ၏။

ထုိအခါ ယုတ္မာေသာ မာရ္နတ္သည္ ''စာလာဘိကၡဳနီမသည္ ငါ့ကုိ သိ၏'' ဟု ဆင္းရဲျခင္း ႏွလုံးမသာျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ထုိအရပ္၌ပင္လွ်င္ ကြယ္ေပ်ာက္ေလ၏။

၆ - စာလာသုတ္၊ ဘိကၡဳနီသံယုတ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။ 167

Wednesday, November 11, 2009

အဓမၼဝါဒီႏွင့္ ဓမၼဝါဒီ...

ရဟန္းတို႔ ပရိသတ္တို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

အဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ...

တရား မဟုတ္သည္ကို ဆိုေလ့ရွိေသာ 'အဓမၼဝါဒီ' ပရိသတ္ လည္းေကာင္း၊
တရား ဟုတ္သည္ကို ဆိုေလ့ ရွိေသာ 'ဓမၼဝါဒီ' ပရိသတ္ လည္းေကာင္းတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔...
တရားမဟုတ္သည္ကို ဆိုေလ့ရွိေသာ 'အဓမၼဝါဒီ' ပရိသတ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊

ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္ဝယ္ အၾကင္ ပရိသတ္၌ ရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္ေသာ အဓိက႐ုဏ္းကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တရားႏွင့္ မေလ်ာ္ေသာ အဓိက႐ုဏ္းကိုေသာ္ လည္းေကာင္း ယူကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ထိုအဓိက႐ုဏ္း ကို ယူ၍ အခ်င္းခ်င္း သိရွိနားလည္ရန္လည္း မေျပာၾကားကုန္၊ သိရွိနားလည္ရန္ ေျပာၾကားျခင္းငွါလည္း မစည္းေဝးကုန္၊ ႏွစ္သိမ့္ေၾကေအးရန္လည္း မျပဳကုန္၊ ႏွစ္သိမ့္ေၾကေအးရန္ ျပဳျခင္းငွါလည္း မစည္းေဝးကုန္။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ သိရွိ နားလည္ရန္ ေျပာၾကားျခင္း အင္အားမရွိကုန္ ႏွစ္သိမ့္ေၾကေအးရန္ ျပဳျခင္း အင္အားမရွိကုန္ အဓိက႐ုဏ္းကို စြန္႔ျခင္း၌ တိုင္ပင္ျခင္း မရွိကုန္မူ၍ ထိုအဓိက႐ုဏ္းကိုပင္လွ်င္ မွားေသာ ျမင္ျခင္း၏ အစြမ္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ မွားေသာ သံုးသပ္ျခင္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း သက္ဝင္ စဲြလမ္း၍ ''ငါ့အယူသာ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးတည္း'' ဟု ေျပာဆိုကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤပရိသတ္ကို တရား မဟုတ္သည္ကို ဆိုေလ့ရွိေသာ 'အဓမၼဝါဒီ' ပရိသတ္ ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။

ရဟန္းတို႔ ...
တရား ဟုတ္သည္ကို ဆိုေလ့ရွိေသာ 'ဓမၼဝါဒီ' ပရိသတ္ ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊

ဤသာသနာေတာ္ဝယ္ အၾကင္ ပရိသတ္၌ ရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္ေသာ အဓိက႐ုဏ္းကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တရားႏွင့္ မေလ်ာ္ေသာ အဓိက႐ုဏ္းကို ေသာ္လည္းေကာင္း ယူကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ထိုအဓိက႐ုဏ္းကို ယူ၍ အခ်င္းခ်င္း သိရွိ နားလည္ရန္လည္း ေျပာၾကားကုန္၏၊ သိရွိ နားလည္ရန္ ေျပာၾကားျခင္းငွါလည္း စည္းေဝးကုန္၏၊ ႏွစ္သိမ့္ ေၾကေအးရန္လည္း ျပဳကုန္၏၊ ႏွစ္သိမ့္ ေၾကေအးရန္ ျပဳျခင္းငွါလည္း စည္းေဝးကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ သိရွိ နားလည္ရန္ ေျပာၾကားျခင္း အင္အားရွိကုန္သည္ ႏွစ္သိမ့္ေၾကေအးရန္ ျပဳျခင္း အင္အားရွိကုန္သည္ အဓိက႐ုဏ္းကို စြန္႔ျခင္းငွါ တိုင္ပင္ျခင္း ရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍ ထိုအဓိက႐ုဏ္းကိုပင္လွ်င္ မွားေသာ ျမင္ျခင္း၏ အစြမ္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ မွားေသာ သံုးသပ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း သက္ဝင္ စဲြလမ္း၍ ''ငါ့အယူသာ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးတည္း'' ဟု မေျပာဆိုကုန္။ ရဟန္းတို႔ ဤပရိသတ္ကို တရား ဟုတ္သည္ကို ဆိုေလ့ရွိေသာ 'ဓမၼဝါဒီ' ပရိသတ္ ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။

ရဟန္းတို႔ ပရိသတ္တို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔ေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤႏွစ္မ်ဳိးေသာ ပရိသတ္တို႔တြင္ တရား ဟုတ္သည္ကို ဆိုေလ့ရွိေသာ အၾကင္ 'ဓမၼဝါဒီ' ပရိသတ္သည္ ရွိ၏၊ ထိုပရိသတ္သည္ ျမတ္ေပသတည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 52 (၁ဝ)

ပရိသဝဂ္ မွ၊ ဒုကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

Tuesday, November 10, 2009

မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း တရားခုနစ္ပါး... (၃)

တတိယ သတၱကသုတ္

ရဟန္းတို႔ သင္တို႔အား မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရားခုနစ္ပါးတို႔ကုိ ငါ ေဟာအံ့၊ ထိုတရားကုိ နာၾကကုန္ေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းၾကကုန္ေလာ့။ပ။

ရဟန္းတို႔ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း တရားခုနစ္ပါးတို႔ဟူသည္ အဘယ္တို႔နည္းဟူမူ-

၁...
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္...
ယံုၾကည္မႈ 'သဒၶါတရား' ႏွင့္ ျပည့္စံုၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။

၂...
မေကာင္းမႈမွ ရွက္မႈ 'ဟိရီ' ရွိၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။

၃...
မေကာင္းမႈမွ ေၾကာက္လန္႔မႈ 'ၾသတၱပၸ' ရွိၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။

၄...
မ်ားေသာ အၾကားအျမင္ 'ဗဟုသုတ' ရွိၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။

၅...
ထက္သန္ေသာ လံု႔လရွိၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။

၆...
ေအာက္ေမ့မႈ 'သတိ' ႏွင့္ ျပည့္စံုၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။

၇...
ဝိပႆနာပညာႏွင့္ ျပည့္စံုၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။

ရဟန္းတို႔ ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရားခုနစ္ပါးတို႔သည္ ရဟန္းတို႔၌ တည္၍ ရဟန္းတို႔သည္ ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရားခုနစ္ပါးတို႔ကုိ က်င့္သံုး ေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 25

၅ - တတိယ သတၱကသုတ္၊ ဝဇၨိသတၱကဝဂ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
ဒကာေလး Mgzero ေရ... ဒါလည္း ႀကီးပြါးေၾကာင္းပဲ (သတိရလို႔)

ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈကုိ ရခဲ၏...

ပါတုဘာဝသုတ္ - (ထင္ရွားျဖစ္ျခင္း)

ရဟန္းတို႔ ေလာက၌ တရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔၏ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈကုိ ရခဲ၏။

အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ

၁...
ေလာက၌ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံေတာ္ မူထိုက္ေသာ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ ကုိယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကုိ ရခဲ၏။

၂...
ေလာက၌ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼဝိနယကုိ ေဟာၾကားတတ္ ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိရခဲ၏။

၃...
ေလာက၌ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တည္ရာ မဇၩိ မေဒသ အရပ္၌ ျဖစ္ရျခင္းကုိ ရခဲ၏။

၄...
ေလာက၌ မ်က္စိစေသာ ဣေႁႏၵတို႔၏ မခ်ဳိ ႔တဲ့သူ အျဖစ္ကုိ ရခဲ၏။

၅...
ေလာက၌ မမိုက္မဲ မဆြံ႕အသူ အျဖစ္ကုိ ရခဲ၏။

၆...
ေလာက၌ ကုသိုလ္တရား၌ ျပဳလိုမႈ 'ဆႏၵ' ကုိ ရခဲ၏။

ရဟန္းတို႔ ေလာက၌
ဤတရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔၏ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚမႈကုိ ရခဲ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 96

၁ - ပါတုဘာဝသုတ္၊ အာနိသံသဝဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

Monday, November 9, 2009

ဘုရားသွ်င္တို႔သည္ ဂါထာတို႔ျဖင့္ သီဆုိ၍ ရအပ္ေသာ ဆြမ္းကုိ ပယ္ကုန္၏...

အဂၢိကသုတ္ - (မီးကိုလုပ္ေကြ်းေသာ)

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂဳိဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔ကုိ အစာေကြၽး၍ ေမြးရာျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ''မီးကုိပူေဇာ္အံ့၊ မီးပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ လုပ္ေကြၽးအံ့''ဟု ေထာပတ္ႏွင့္ ႏို႔ဃနာကုိ ေရာစပ္စီရင္အပ္၏။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နံနက္အခါ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကုိ ေဆာင္ယူၿပီးလွ်င္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ဆြမ္းခံဝင္ေတာ္မူ၏၊ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္၌ အိမ္စဥ္အတုိင္း ဆြမ္းခံ လွည့္လည္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰား၏ အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ရပ္ေတာ္မူ၏၊ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ရပ္တည္ေနေသာ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ျမင္ေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဂါထာျဖင့္ ရြတ္ဆုိ ေလွ်ာက္ထား၏ -

''(အသွ်င္ေဂါတမ) ေဗဒင္သံုးပုံ 'ဝိဇၨာ'တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ အမ်ဳိးသန္႔ေသာ မ်ားေသာ အၾကားအျမင္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုလ်က္ ေဗဒင္သံုးပုံ 'ဝိဇၨာ' အမ်ဳိး၏ အက်င့္ 'စရဏ'ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ထုိသူသည္ ဤႏို႔ဃနာဆြမ္းကုိ သံုးေဆာင္ထုိက္ရာ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ပုဏၰား ဇာတိ, သုတ, ဝိဇၨာ, စရဏဟူေသာ စကားကုိ မ်ားစြာဆုိေသာ္လည္း 'ေယာက္သြားပုပ္ကဲ့သို႔' ကိေလသာ အတြင္းပုပ္ေသာ ညစ္ညဴးျခင္းရွိေသာ ဟန္ေဆာင္မႈတို႔ျဖင့္ ျခံရံသူသည္ အမ်ိဳးဇာတ္ေၾကာင့္ ျဗာဟၼဏ မျဖစ္ႏုိင္။

၁။ အၾကင္ရဟန္းသည္ ေရွး၌ ေနခဲ့ဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကုိ သိ၏၊
၂။ နတ္ျပည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ အပါယ္ကုိလည္းေကာင္း ျမင္၏။
၃။ ထုိမွတစ္ပါး ဇာတိ၏ကုန္ရာ အရဟတၱဖုိလ္ သို႔ ေရာက္၏၊
ထုိရဟန္းသည္သာ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ ဘဝ၏ အဆံုးသို႔ ေရာက္၏။

ဤသံုးပါးေသာ အသိဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ'တို႔ျဖင့္ ဝိဇၨာသံုးပါးရွိသူသည္ ျဗာဟၼဏမည္၏၊ ဝိဇၨာစရဏႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ထုိျဗာဟၼဏသည္ ဤႏို႔ဃနာဆြမ္းကုိ စားထုိက္၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

''အသွ်င္သည္ ျဗာဟၼဏ မည္ေတာ္မူပါေပ၏၊
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ဘုဥ္းေပးေတာ္ မူပါေလာ့'' ဟု ေလွ်ာက္၏ -

''ပုဏၰား ဂါထာျဖင့္ သီဆုိ၍ ရအပ္ေသာ ဆြမ္းကုိ ငါဘုရား မသံုးေဆာင္၊ ပုဏၰား အက်ဳိး အေၾကာင္းကုိ သိျမင္ကုန္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အား ဤသံုးေဆာင္ ျခင္းသည္ တရားသေဘာသို႔ မသက္ဝင္၊ ဘုရားသွ်င္တို႔သည္ ဂါထာတို႔ျဖင့္ သီဆုိ၍ ရအပ္ေသာ ဆြမ္းကုိ ပယ္ကုန္၏။ ပုဏၰား ဤသည္လွ်င္ သူေတာ္ေကာင္း တရား၌ တည္ကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔၏ အသက္ေမြးျခင္းတည္း။

ပုဏၰား ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ရွာမွီးတတ္ေသာ ေနာင္တပူပန္မႈ ၿငိမ္းၿပီးေသာ အလံုးစံုကိစၥ ၿပီးၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ကုိ ဂါထာျဖင့္ သီဆုိ၍ ရေသာဆြမ္းမွတစ္ပါး အျခားေသာ ဆြမ္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အေဖ်ာ္ျဖင့္လည္းေကာင္း လုပ္ေကြၽးေလာ့။ ထုိရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ ေကာင္းမူကုိ အလုိရွိေသာ သူ၏ လယ္ေျမေကာင္းသဖြယ္ ျဖစ္၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပစြ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ ပ။ အသွ်င္အဂၢိက ဘာရဒြါဇသည္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ တစ္ပါး အပါ အဝင္ ျဖစ္၏။ 194

၈ - အဂၢိကသုတ္၊ အရဟႏၲာဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔သည္ သူေတာ္ေကာင္းတရား ေပ်ာက္ပ်က္ရန္ျဖစ္၏...

ပဌမ သဒၶမၼသေမၼာသသုတ္

ရဟန္းတို႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔သည္
သူေတာ္ေကာင္းတရား ေပ်ာက္ပ်က္ရန္ ကြယ္ပရန္ ျဖစ္ကုန္၏။

အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -

ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းတို႔သည္

၁... တရားကုိ ႐ိုေသစြာ မနာကုန္။
၂... တရားကုိ ႐ိုေသစြာ မသင္ကုန္။
၃... တရားကုိ ႐ိုေသစြာ မေဆာင္ကုန္။
၄... ေဆာင္ထားေသာ တရားတို႔၏ အနက္ အဓိပၸါယ္ကုိ ႐ုိေသစြာ ဉာဏ္ျဖင့္ မစူးစမ္း မဆင္ျခင္ကုန္။
၅... အနက္ သေဘာကုိ သိ၍ တရားသေဘာကုိ သိ၍ ေလာကုတၱရာ တရား အားေလ်ာ္ေသာအက်င့္ကုိ ႐ိုေသစြာ မက်င့္ကုန္။

ရဟန္းတို႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔သည္
သူေတာ္ေကာင္းတရား ေပ်ာက္ပ်က္ရန္ ကြယ္ပရန္ ျဖစ္ကုန္၏။ 154

၄ - ပဌမ သဒၶမၼသေမၼာသသုတ္ - မွ၊ သဒၶမၼဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ရဟန္းေတာ္မ်ား က်က္စားသင့္ေသာေနရာႏွင့္ မက်က္စားသင့္ေသာေနရာ...

ရဟန္းေတာ္မ်ား က်က္စားသင့္ေသာေနရာႏွင့္ မက်က္စားသင့္ေသာေနရာ...

''က်က္စားရာ 'ေဂါစရ''' ဟု ဆုိရာ၌ က်က္စားသင့္ေသာ ေနရာသည္ ရွိ၏၊ မက်က္စားသင့္ေသာ ေနရာသည္ ရွိ၏။ မက်က္စားသင့္ေသာ ေနရာထုိတြင္ အဘယ္သည္ မက်က္စားသင့္ေသာ ေနရာမည္သနည္း။

မက်က္စားသင့္ေသာေနရာ...
ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းသည္ ျပည့္တန္ဆာမအိမ္၌ က်က္စား၏၊ မုဆုိးမအိမ္၌ က်က္စား၏၊ အပ်ဳိႀကီးအိမ္၌ က်က္စား၏၊ ပ႑ဳက္အိမ္၌ က်က္စား၏၊ ဘိကၡဳနီမေက်ာင္း၌ က်က္စား၏၊ ေသတင္းကုပ္၌ က်က္စား၏၊ မင္းတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ မင္း၏ အမတ္တို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ တိတၴိတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ တိတၴိတပည့္တို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း သာသနာေတာ္ႏွင့္ မေလ်ာက္ ပတ္ေသာ ဆက္ဆံျခင္းျဖင့္ ဆက္ဆံ၍ ေန၏။ ရဟန္းေယာက်္ား ရဟန္းမိန္းမ ဥပါသကာေယာက်္ား ဥပါသိကာ မိန္းမတို႔အား သဒၶါတရား မရွိကုန္ေသာ၊ မၾကည္ညိဳကုန္ေသာ၊ ေရတြင္းသဖြယ္ မျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ဆဲေရးတတ္ ေရရြတ္ တတ္ကုန္ေသာ၊ အက်ဳိးမဲ့ကုိ အလုိရွိကုန္ေသာ၊ စီးပြါးမဲ့ကုိ အလုိရွိကုန္ေသာ၊ ခ်မ္းသာမဲ့ကုိ အလုိရွိကုန္ေသာ၊ ေယာဂကုန္ရာကုိ အလုိမရွိကုန္ေသာ အၾကင္ အမ်ဳိး ဒါယကာတို႔သည္ ရွိကုန္၏။ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ အမ်ဳိး ဒါယကာ တို႔ကုိ မွီဝဲ၏၊ ဆည္းကပ္၏၊ ခ်ဥ္းကပ္၏၊ဤသေဘာကုိ မက်က္စားသင့္ေသာ ေနရာဟု ဆုိအပ္၏။

က်က္စားသင့္ေသာေနရာ...
ထုိတြင္ အဘယ္သည္ က်က္စားသင့္ေသာ ေနရာ မည္သနည္း။
ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းသည္ ျပည့္တန္ဆာမအိမ္၌ မက်က္စား၊ မုဆုိးမအိမ္၌ မက်က္စား၊ အပ်ဳိႀကီးအိမ္၌ မက်က္စား၊ ပ႑ဳက္အိမ္၌ မက်က္စား၊ ဘိကၡဳနီမေက်ာင္း၌ မက်က္စား၊ ေသတင္းကုပ္၌ မက်က္စား၊ မင္းတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ မင္း၏အမတ္တို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ တိတၴိတို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ တိတၴိတပည့္တို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း သာသနာေတာ္ႏွင့္ မေလ်ာက္ပတ္ေသာ ဆက္ဆံျခင္းျဖင့္ မဆက္ဆံမူ၍ ေန၏။ ရဟန္း ေယာက်္ား ရဟန္းမိန္းမ ဥပါသကာ ေယာက်္ား ဥပါသိကာမိန္းမတို႔အား သဒၶါတရားရွိကုန္ေသာ၊ ၾကည္ညိဳကုန္ေသာ၊ ေရတြင္းသဖြယ္ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ သကၤန္းအေရာင္ျဖင့္ ေတာက္ပကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ သကၤန္းကုိယ္တို႔မွ ျဖစ္ေသာ ေလတို႔ျဖင့္ လႈိင္ကုန္ေသာ၊ အက်ဳိးကုိ အလုိရွိကုန္ေသာ၊ စီးပြါးကုိ အလုိရွိကုန္ေသာ၊ ခ်မ္းသာကုိ အလုိရွိကုန္ေသာ၊ ေယာဂကုန္ရာကုိ အလုိရွိကုန္ေသာ အၾကင္ အမ်ဳိး ဒါယကာ တို႔သည္ ရွိကုန္၏။ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ အမ်ဳိး ဒါယကာတို႔ကုိ မွီဝဲ၏၊ ဆည္းကပ္၏၊ ခ်ဥ္းကပ္၏၊ ဤသေဘာကုိ က်က္စားသင့္ေသာ ေနရာဟု ဆုိအပ္၏။

ဤဆုိအပ္ခဲ့ၿပီးေသာ အက်င့္ 'အာစာရ' က်က္စားရာ 'ေဂါစရ' ႏွင့္ လည္းေကာင္း ျပည့္စုံ၏။ပ။ ေကာင္းစြာ ျပည့္စုံျခင္းသို႔ ေရာက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ''အက်င့္ 'အာစာရ' က်က္စားရာ 'ေဂါစရ' ႏွင့္ ေဋျပည့္စုံ၏'' ဟု ဆုိအပ္၏။ 514

စ်ာနဝိဘဂၤ၊ ဝဘင္းပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။

ရဟန္းေတာ္မ်ား မက်င့္အပ္ေသာအက်င့္ႏွင့္ က်င့္အပ္ေသာအက်င့္မ်ား...

ရဟန္းေတာ္မ်ား မက်င့္အပ္ေသာအက်င့္ႏွင့္ က်င့္အပ္ေသာအက်င့္မ်ား...

မက်င့္အပ္ေသာ အက်င့္မ်ားမွ...

ထုိႏွစ္ပါးတို႔တြင္ အဘယ္သည္ မက်င့္အပ္ေသာ အက်င့္ မည္သနည္း။
ကုိယ္၌ ျဖစ္ေသာ လြန္က်ဴးျခင္း၊ ႏႈတ္၌ ျဖစ္ေသာ လြန္က်ဴးျခင္း၊ ကုိယ္ႏႈတ္၌ ျဖစ္ေသာ လြန္က်ဴးျခင္းသည္ ရွိ၏။ ဤသေဘာကုိ မက်င့္အပ္ေသာ အက်င့္ဟု ဆုိအပ္၏။ သီလပ်က္ေၾကာင္း အက်င့္အားလုံးသည္လည္း မက်င့္အပ္ေသာ အက်င့္ မည္၏။

ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းသည္ ဝါးေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ သစ္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ပန္းေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ သစ္သီးေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေရခ်ဳိးဆပ္ျပာမႈန္႔ေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဒန္ပူေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခ်စ္ခင္ေစလုိ၍ ေျမႇာက္ပင့္ေျပာဆုိျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အမွန္နည္းပါး အမွားမ်ားေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ကေလးေခ်ာ့ ကေလးထိန္းေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ လူတို႔အတြက္ သတင္းပို႔ေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရား စက္ဆုပ္ေတာ္မူအပ္ေသာ မွားေသာအသက္ေမြးမႈ တစ္ခုခုျဖင့္ လည္းေကာင္း အသက္ေမြးျမဴ၏၊ ဤသေဘာကုိ မက်င့္အပ္ေသာ အက်င့္ဟုဆုိအပ္၏။

က်င့္အပ္ေသာအက်င့္မ်ားမွာ...
ထုိႏွစ္ပါးတို႔တြင္ အဘယ္သည္ က်င့္အပ္ေသာ အက်င့္ မည္သနည္း။
ကုိယ္၌ ျဖစ္ေသာ မလြန္က်ဴးျခင္း၊ ႏႈတ္၌ ျဖစ္ေသာ မလြန္က်ဴးျခင္း၊ ကုိယ္ႏႈတ္၌ ျဖစ္ေသာ မလြန္က်ဴးျခင္းသည္ ရွိ၏။ ဤသေဘာကုိက်င့္အပ္ေသာ အက်င့္ဟု ဆုိအပ္၏။ သီလ ေစာင့္ထိန္းမႈ အားလုံးသည္လည္း က်င့္အပ္ေသာ အက်င့္မည္၏။ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းသည္ ဝါးေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ သစ္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ပန္းေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ သစ္သီးေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေရခ်ဳိးဆပ္ျပာမႈန္႔ ေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဒန္ပူေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခ်စ္ခင္ေစလုိ၍ ေျမႇာက္ပင့္ ေျပာဆုိျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အမွန္နည္းပါး အမွားမ်ားေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ကေလးေခ်ာ့ ကေလးထိန္းေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ လူတို႔အတြက္ သတင္းပို႔ေပးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရား စက္ဆုပ္ေတာ္မူအပ္ေသာ မွားေသာ အသက္ေမြးမႈ တစ္ခုခုျဖင့္ လည္းေကာင္း အသက္ေမြးျမဴျခင္း မျပဳေပ။ ဤသေဘာကုိ က်င့္အပ္ေသာ အက်င့္ဟု ဆုိအပ္၏။ 513

စ်ာနဝိဘဂၤ၊ ဝဘင္းပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကတ္။

Saturday, November 7, 2009

ပစၥည္း 'အာမိသ' ကို အေလးျပဳသူႏွင့္ မျပဳသူ...

ရဟန္းတို႔ ပရိသတ္တို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

အဘယ္ ႏွစ္မ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ-

၁...
ပစၥည္း 'အာမိသ' ကို အေလးျပဳ၍
သူေတာ္ေကာင္း တရားကို အေလးမျပဳေသာ ပရိသတ္ လည္းေကာင္း၊

၂...
သူေတာ္ေကာင္း တရားကို အေလးျပဳ၍
ပစၥည္း 'အာမိသ'ကို အေလးမျပဳေသာ ပရိသတ္ လည္းေကာင္းတို႔တည္း။

၁...
ရဟန္းတို႔ ပစၥည္း 'အာမိသ' ကို အေလးျပဳ၍ သူေတာ္ေကာင္း တရားကို အေလး မျပဳေသာ ပရိသတ္ ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္ဝယ္ အၾကင္ ပရိသတ္၌ ရဟန္းတို႔သည္ လူဝတ္ေၾကာင္တို႔၏ မ်က္ေမွာက္၌ အခ်င္းခ်င္း၏ ဂုဏ္ကို ေျပာၾကကုန္၏၊
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ ဥဘေတာဘာဂ ဝိမုတၱပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊ ၃
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ ပညာဝိမုတၱပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊ ၄
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ ကာယသကၡိပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊ ၅
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ ဒိ႒ိပၸတၱပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊ ၆
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ သဒၶါဝိမုတၱပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊ ၇
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ ဓမၼာႏုသာရီပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊ ၈
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ သဒၶါႏုသာရီပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊ ၉
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ သီလရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ သေဘာရွိ၏၊
ဤမည္ေသာ ရဟန္းကား သီလ မရွိ၊ ယုတ္ေသာ သေဘာရွိ၏'' ဟု ေျပာၾက ကုန္၏။ ထို ရဟန္းတို႔သည္ ထိုသို႔ ေျပာေသာေၾကာင့္ လာဘ္ရ ကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ထို လာဘ္ကို ရေသာေၾကာင့္ မက္ေမာကုန္သည္ ေတြေဝကုန္သည္ တဏွာျဖင့္ လႊမ္းမိုးအပ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ အျပစ္ဟု ႐ႈေလ့ မရွိၾကကုန္ဘဲ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ပညာမွ ကင္းကုန္လ်က္ သံုးေဆာင္ကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤပရိသတ္ကို ပစၥည္း 'အာမိသ'ကို အေလးျပဳ၍ သူေတာ္ေကာင္း တရားကို အေလး မျပဳေသာ ပရိသတ္ ဟု ဆိုအပ္၏။

၂...
ရဟန္းတို႔ သူေတာ္ေကာင္း တရားကို အေလးျပဳ၍ ပစၥည္း 'အာမိသ'ကို အေလး မျပဳေသာ ပရိသတ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္ဝယ္ အၾကင္ ပရိသတ္၌ ရဟန္းတို႔သည္ လူဝတ္ေၾကာင္တို႔၏ မ်က္ေမွာက္၌ အခ်င္းခ်င္း၏ ဂုဏ္ကို မေျပာၾကကုန္။
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ ဥဘေတာ ဘာဂဝိမုတၱပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ ပညာဝိမုတၱပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ ကာယသကၡိပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ ဒိ႒ိပၸတၱပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊
ဤမည္ေသာရဟန္းသည္ သဒၶါဝိမုတၱပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ ဓမၼာႏုသာရီပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ သဒၶါႏုသာရီပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္၏၊
ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ သီလရွိ၏၊ ေကာင္းေသာသေဘာရွိ၏၊
ဤမည္ေသာ ရဟန္းကား သီလ မရွိ၊ ယုတ္ေသာ သေဘာရွိ၏'' ဟု မေျပာၾက
ကုန္။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ထိုသို႔ မေျပာေသာေၾကာင့္ လာဘ္ရကုန္၏၊ ထိုရဟန္း တို႔သည္ ထိုလာဘ္ကို ရေသာေၾကာင့္ မမက္ေမာကုန္သည္ မေတြေဝကုန္သည္ တဏွာျဖင့္ မလႊမ္းမိုးကုန္သည္ အျပစ္ဟု႐ႈေလ့ရွိကုန္သည္ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ပညာ ရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍ သံုးေဆာင္ကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤ ပရိသတ္ကို သူေတာ္ေကာင္း တရားကို အေလးျပဳ၍ ပစၥည္း 'အာမိသ' ကို အေလးမျပဳေသာ ပရိသတ္ဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ပရိသတ္တို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔ေပတည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤပရိသတ္ႏွစ္မ်ဳိး တို႔တြင္ သူေတာ္ေကာင္း တရားကို အေလးျပဳ၍ ပစၥည္း 'အာမိသ' ကို အေလးမျပဳေသာ အၾကင္ ပရိသတ္သည္ ရွိ၏၊ ထို ပရိသတ္သည္ ျမတ္ေပသတည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 49 - 7

၅ - ပရိသဝဂ္၊ မွ၊ ဒုကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

၃။ ရွစ္ပါးေသာ သမာပတ္တို႔ျဖင့္ ဝိကၡမၻနဝိမုတၱိအားျဖင့္ လည္းေကာင္း မဂ္ျဖင့္ သမုေစၧဒဝိမုတၱိ အားျဖင့္ လည္းေကာင္း ႏွစ္ႀကိမ္ သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ပါးေသာ အဖို႔တို႔မွ လြတ္ေျမာက္ေသာ အရဟတၱဖလ႒ာန္ ပုဂၢိဳလ္။
၄။ ပညာ ေရွ႕ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ျဖစ္ေစ သဒၶါ ေရွ႕ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ျဖစ္ေစ သမာပတ္ ရွစ္ပါးကို မရမူ၍ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္။
၅။ ပညာ ေရွ႕ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ျဖစ္ေစ သဒၶါ ေရွ႕ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ျဖစ္ေစ သမာပတ္ ရွစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုခဲ့၍ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳေသာ ေသာတာပတၱိဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္မွ စ၍ အရဟတၱမဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ အထိ ေသကၡပုဂၢဳိလ္
ေျခာက္ဦးတို႔တြင္ တစ္ဦးေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၆။ ပညာ ေရွ႕ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ သမာပတ္ ရွစ္ပါးကို မရမူ၍ မဂ္ဖိုလ္ ဉာဏ္အျမင္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ေသာ ေသာတာပတိၱဖလ႒ာန္ ပုဂၢိဳလ္မွစ၍ အရဟတၱမဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္အထိ ေသကၡပုဂၢဳိလ္ ေျခာက္ဦးတို႔တြင္ တစ္ဦးေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၇။ သဒၶါ ေရွ႕ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ သမာပတ္ ရွစ္ပါးကို မရမူ၍ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ ေသာတာပတၱိ ဖလ႒ာန္မွ အရဟတၱမဂၢ႒ာန္ ပုဂၢိဳလ္အထိ ေသကၡပုဂၢဳိလ္ ေျခာက္ဦးတို႔တြင္ တစ္ဦးေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၈။ ပညာ ေရွ႕ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ သမာပတ္ ရွစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုခဲ့၍ ေသာတာပတၱိမဂ္ဖိုလ္သို႔ ေရာက္ၿပီးလွ်င္ တရားကို ေအာက္ေမ့ေလ့ ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၉။ သဒၶါ ေရွ႕ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ သမာပတ္ ရွစ္ပါးကို မရမူ၍ ေသာတာပတၱိမဂ္ဖိုလ္သို႔ ေရာက္ၿပီးလွ်င္ သဒၶါကို ေအာက္ေမ့ျခင္း ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္။

Friday, November 6, 2009

အမွန္မေျပာ ကုန္းတိုက္စကား ဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္

ကူဋဝိနိစၧယိကေပတဝတၳဳ

ေက်ာက္ကုန္းသားကို ျဖတ္ေတာက္ စားရသူ

တရား႐ံုးေတာ္၌ အမွန္မေျပာ ကုန္းတိုက္စကား ဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေသလြန္ေသာ အခါ နတ္ဝတ္တန္ဆာ နတ္သမီး အေႁခြအရံတို႔ျဖင့္ အာႏုေဘာ္ၾကီးစြာ ခံစားရ ေသာ္လည္း ေၾကာက္ခမန္းလိလိ မိမိ ေက်ာက္ကုန္းသားကို ျဖတ္ေတာက္ စားေသာက္ေနရေသာ ျပိတၱာ

ေယာက္်ား သင္သည္ နတ္ပန္းကို ပန္ဆင္လ်က္ ဦးရစ္ေပါင္းကာ လက္ေကာက္စေသာ လက္ဝတ္တန္ဆာရွိသူ ျဖစ္ေပ၏၊ သင္၏ ကိုယ္ကို စႏၵကူးနံ႔သာျဖင့္ လိမ္းက်ံလ်က္ ၾကည္လင္ေသာ မ်က္ႏွာ အဆင္းရွိသူ တက္သစ္စေန၏ အဆင္းကဲ့သို႔ တင့္တယ္သူ ျဖစ္ဘိ၏။ 499

သင္၏ ပရိသတ္၌ အက်ဳံးဝင္ကုန္ေသာ သင္၏ ဤအေႁခြအရံ နတ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ သင္၏ တစ္ေသာင္းေသာ အေႁခြအရံ နတ္သမီးတို႔သည္ လည္းေကာင္း ခ႐ုသင္း, လက္ေကာက္, လက္ၾကပ္တန္ဆာကို ဝတ္ဆင္ၾက ကုန္၏၊ ေရႊနားသြယ္ပန္းကိုလည္း ထူးဆန္းစြာ ပန္ဆင္ ၾကကုန္၏။ 500

သင္သည္ ႀကီးေသာ အာႏုေဘာ္ရွိ၏၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထေလာက္ေအာင္ အဆင္း သဏၭာန္ရွိပါေပ၏၊ (သို႔ပါေသာ္လည္း) မိမိ၏ ေက်ာက္ကုန္းသားတို႔ကို ကိုယ္တိုင္ျဖတ္၍ ခဲစားေနရဘိ၏။ 501

သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ႏႈတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စိတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း အဘယ္ မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ မိမိ၏ ေက်ာက္ကုန္းသားတို႔ကို ကိုယ္တိုင္ျဖတ္၍ ခဲစားဘိသနည္းဟု အသွ်င္နာရဒက ေမး၏။ 502

အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ သက္ရွိေလာက၌ မိမိ၏ အက်ဳိးမဲ့ျဖစ္ရန္ ကုန္းတိုက္စကား မုသားစကားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲျခင္း လွည့္ပတ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း ျပဳက်င့္ခဲ့မိပါ၏။ 503

ထိုတရားစီရင္ရာ အရပ္၌ အကြၽႏု္ပ္သည္ ပရိသတ္လယ္သို႔ ေရာက္၍ အမွန္ ဆိုရမည့္ အခါ ၾကံဳႀကိဳက္ ျဖစ္ေပၚလာသည္ရွိေသာ္ အက်ဳိးအေၾကာင္းကို စြန္႔ပစ္၍ အဓမၼသို႔ အစဥ္လိုက္ခဲ့မိပါ၏။ 504

အၾကင္သူသည္ ေက်ာက္ကုန္းသားကို ခဲစားသည္ႏွင့္တူစြာ ေခ်ာပစ္ကုန္းတိုက္ မုသား ေျပာဆိုတတ္၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ယေန႔ မိမိေက်ာက္ကုန္းသားကို ခဲစားရသကဲ့သို႔ ထို႔အတူ ေခ်ာပစ္ကုန္းတိုက္ မုသား ေျပာဆိုတတ္ေသာ ထိုသူသည္ မိမိေက်ာက္ကုန္းသားကို ခဲစားရ၏။ 505

အသွ်င္နာရဒ ဤအကြၽႏု္ပ္၏ ႐ုပ္အဆင္းကို အရွင္ဘုရား ကိုယ္တိုင္ ျမင္ရပါၿပီ၊ သနားေစာင့္ေရွာက္တတ္ကုန္ေသာ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကို က်င့္ျခင္း၌ လိမၼာ ကုန္ေသာ ဘုရားစေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ဆိုဆံုးမေသာ ''သင္သည္ ကုန္းတိုက္ေသာ စကားကို မေျပာဆိုလင့္၊ မုသား မေျပာဆိုလင့္၊ အကြၽႏု္ပ္ကဲ့သို႔ မိမိေက်ာက္ကုန္းသားကို စားရသည္ မျဖစ္ေစလင့္'' ဟူေသာ စကားမ်ဳိးကိုသာ အကြၽႏု္ပ္ ေျပာေဟာလိုပါ၏ဟု ၿပိတၱာက ေလွ်ာက္၏။ 506

၉ - ကူဋဝိနိစၧယိကေပတဝတၴဳ၊ စူဠဝဂ္၊ ေပတဝတၳဳပါဠိေတာ္။ ခုဒၵကနိကာယ္။

ဆင္းရဲမရွိေသာ တရားႏွစ္မ်ဳိး...

ရဟန္းတို႔ အကုသိုလ္ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ကုသိုလ္ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ အျပစ္ရွိေသာ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ အျပစ္ မရွိေသာ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ဆင္းရဲျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိေသာ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိေသာ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ဆင္းရဲႏွင့္တကြ ျဖစ္ေသာ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ဆင္းရဲ မရွိေသာ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

အဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ ...

အမ်က္ မထြက္ျခင္း လည္းေကာင္း၊ ရန္ၿငိဳး မဖဲြ႕ျခင္း လည္းေကာင္း။
သူ႕ေက်းဇူးကို မေခ်ဖ်က္ျခင္း လည္းေကာင္း၊ အၿပဳိင္ မျပဳျခင္း လည္းေကာင္း။
မျငဴစူျခင္း လည္းေကာင္း၊ ဝန္မတိုျခင္း လည္းေကာင္း။
မလွည့္ပတ္ျခင္း လည္းေကာင္း၊ မစဥ္းလဲျခင္း လည္းေကာင္း။
ဒုစ႐ိုက္တို႔မွ ရွက္ျခင္း လည္းေကာင္း၊ ထိတ္လန္႔ျခင္း လည္းေကာင္းတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ဆင္းရဲမရွိေသာ တရားတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔ေပတည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၉၁ - ၂၀၀၊ ၁-၅ဝ၊

၂၂၂ --- အကုသလေပယ်ာလ၊ ဒုကနိပါတ္၊ အဂၤုတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Thursday, November 5, 2009

ဒို႔ ဘယ္ေနရာက ပါၾကမွာလဲ...

၁...
ထုိမာတိကာစကားရပ္၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌
ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ သိ၏၊ ထုိတရားတို႔၌လည္း အလံုးစံုသိျခင္းသို႔ေရာက္၏၊ ဗုိလ္တို႔၌လည္း ေလ့လာျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ ထုိ ကုိယ္တုိင္ ျဖစ္ေစအပ္ေသာ သဗၺညဳတဉာဏ္ျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ ကုိယ္တုိင္မွန္စြာသိေသာ 'သဗၺညဳတဘုရား' ဟု မွတ္အပ္၏။

၂...
ထုိမာတိကာစကားရပ္၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌ အလုိလုိ ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ သိ၏၊ ထုိတရား တို႔၌လည္း အလံုးစံုသိျခင္းသို႔ မေရာက္၊ ဗုိလ္တို႔၌လည္း ေလ့လာျခင္းသို႔ မေရာက္၊ ထုိပေစၥကသေမၺာဓိဉာဏ္ျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ 'ပေစၥကဗုဒၶါ'ဟု မွတ္အပ္၏။

၃...
ထုိမာတိကာ စကားရပ္၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌ အလုိလုိ ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင္ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ ျပဳ၏၊ သာဝကပါရမီသို႔လည္း ေရာက္၏၊ ထုိသာဝကပါရမီဉာဏ္ျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔ကုိ 'သာရိပုတၱရာေမာဂၢလာန္တို႔' ဟု မွတ္အပ္ကုန္၏။

၄...
ထုိမာတိကာ စကားရပ္၌ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌ အလုိလုိ ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင္ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ ျပဳ၏၊ သာဝကပါရမီသို႔ မေရာက္၊ ထုိဒုကၡ၏ အဆံုးကုိ ျပဳျခင္းျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔ကုိ သာရိပုၾတာေမာဂၢလႅာန္တို႔မွ ၾကြင္းေသာ 'ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔' ဟု မွတ္အပ္ကုန္၏။

၅...
ထုိမာတိကာ စကားရပ္၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌ အလုိလုိ ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင္ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ မျပဳ၊ ဤကာမဘံုသို႔ မလာျခင္းေၾကာင့္ အနာဂါမ္ျဖစ္၏၊ ထုိကာမဘံုသုိ႕ မလာျခင္းျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ 'အနာဂါမ္ ပုဂၢိဳလ္' ဟု မွတ္အပ္၏။

၆...
ထုိမာတိကာ စကားရပ္၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌ အလုိလုိ ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင္ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ မျပဳ၊ ဤကာမဘံုသို႔ လာ၏၊ ထုိကာမဘံုသုိ႔ လာျခင္းျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔ကုိ 'ေသာတာပန္, သကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္တို႔' ဟု မွတ္အပ္ကုန္၏။ 202

၆ - ဆကၠပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။

အျပစ္ရွိေသာသူ အျပစ္မရွိေသာသူ...

အျပစ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္...
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္
အျပစ္ရွိေသာ ကာယကံႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
အျပစ္ရွိေသာ ဝစီကံႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
အျပစ္ရွိေသာ မေနာကံႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကို အျပစ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။ 144

အျပစ္မ်ားေသာ ပုဂၢိဳလ္...
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္
အျပစ္ရွိေသာ ကာယကံႏွင့္ မ်ားစြာ ျပည့္စံု၍၊
အျပစ္ မရွိေသာ ကာယကံႏွင့္ အနည္းငယ္သာ ျပည့္စံု၏၊
အျပစ္ရွိေသာ ဝစီကံႏွင့္ မ်ားစြာ ျပည့္စံု၍၊
အျပစ္ မရွိေသာ ဝစီကံႏွင့္ အနည္းငယ္သာ ျပည့္စံု၏၊
အျပစ္ရွိေသာ မေနာကံႏွင့္ မ်ားစြာ ျပည့္စံု၍၊
အျပစ္ မရွိေသာ မေနာကံႏွင့္ အနည္းငယ္သာ ျပည့္စံု၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကို အျပစ္မ်ားေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။ 145

အျပစ္နည္းေသာ ပုဂၢိဳလ္...
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္
အျပစ္ မရွိေသာ ကာယကံႏွင့္ မ်ားစြာ ျပည့္စံု၍
အျပစ္ရွိေသာ ကာယကံႏွင့္ အနည္းငယ္သာ ျပည့္စံု၏၊
အျပစ္ မရွိေသာ ဝစီကံႏွင့္ မ်ားစြာ ျပည့္စံု၍
အျပစ္ရွိေသာ ဝစီကံႏွင့္ အနည္းငယ္သာ ျပည့္စံု၏၊
အျပစ္မရွိေသာ မေနာကံႏွင့္ မ်ားစြာ ျပည့္စံု၍
အျပစ္ရွိေသာ မေနာကံႏွင့္ အနည္းငယ္သာ ျပည့္စံု၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကို အျပစ္နည္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။ 146

အျပစ္မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္...
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္
အျပစ္မရွိေသာ ကာယကံႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
အျပစ္မရွိေသာ ဝစီကံႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
အျပစ္မရွိေသာ မေနာကံႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္ကို အျပစ္မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။ 147

၄ - စတုကၠပုဂၢလပညတ္-မွ၊ နိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Tuesday, November 3, 2009

အဂၤါသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေစ်းသည္သည္...

ဒုတိယ ပါပဏိကသုတ္ - (အိမ္ေစ်းသည္)

ရဟန္းတို႔ အဂၤါသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေစ်းသည္သည္ မၾကာမီပင္လွ်င္ စည္းစိမ္တို႔၌ မ်ားျခင္း ျပန္႔ေျပာျခင္းသို႔ ေရာက္၏။

အဘယ္သံုးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ ေစ်းသည္သည္

၁... မ်က္စိအျမင္ ရွိ၏၊
၂... ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဝီရိယထူး ရွိ၏၊
၃... အမွီေကာင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏။

၁...
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ေစ်းသည္သည္ မ်က္စိအျမင္ရွိသနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ ေစ်းသည္သည္ ''ဤကုန္ပစၥည္းကို ဤသို႔ဝယ္၍ ဤသ႔ေို ရာင္းေသာ္ အရင္းအႏွီး ကား ဤမွ်ေလာက္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ အျမတ္ အစြန္းကား ဤမွ်ေလာက္ ျဖစ္လတၱံ႕'' ဟု ဤသို႔ ေရာင္းကုန္ ပစၥည္းကို သိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ေစ်းသည္သည္ မ်က္စိအျမင္ရွိ၏။

၂...
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ေစ်းသည္သည္ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဝီရိယထူး ရွိသနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ ေစ်းသည္သည္ ကုန္ပစၥည္းကို ဝယ္ျခင္းငွါလည္းေကာင္း၊ ေရာင္းျခင္းငွါ လည္းေကာင္း ကြၽမ္းက်င္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ေစ်းသည္သည္ ထူးေသာ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဝီရိယထူးရွိ၏။

၃...
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ေစ်းသည္သည္ အမွီေကာင္းႏွင့္ ျပည့္စံုသနည္း၊
ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ ေစ်းသည္ကို ၾကြယ္ဝကုန္ မ်ားေသာဥစၥာရွိကုန္ မ်ားေသာ အသံုးအေဆာင္ ရွိကုန္ေသာ သူၾကြယ္ တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ သူၾကြယ္သား တို႔သည္လည္းေကာင္း ''ဤေစ်းသည္ကား မ်က္စိအျမင္လည္းရွိ၏၊ ဉာဏ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ဝီရိယထူးလည္း ရွိ၏၊ သားသမီးတို႔ကို လုပ္ေကြၽးျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ ငါတို႔အား ရံခါရံခါ အတိုးေပးဆပ္ျခင္းငွါလည္းေကာင္း စြမ္းႏိုင္၏'' ဟု သိကုန္၏။ ထိုသူၾကြယ္ သူၾကြယ္သားတို႔သည္ ထို ေစ်းသည္ကို ''အခ်င္းေစ်းသည္ ငါ၏အထံမွ ဤကုန္စည္ပစၥည္းတို႔ကို ယူ၍ သားမယားကိုလည္း လုပ္ေကြၽးေလာ့၊ ငါတို႔အား လည္း ရံခါရံခါ အတိုးေပးဆပ္ပါေလာ့'' ဟု ကုန္စည္ပစၥည္းျဖင့္ ဖိတ္ၾကား ကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ေစ်းသည္သည္ အမွီေကာင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏။

ရဟန္းတို႔ ဤအဂၤါသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေစ်းသည္သည္ မၾကာမီပင္လွ်င္ စည္းစိမ္တို႔၏ မ်ားျခင္း ျပန္႔ေျပာျခင္းသို႔ ေရာက္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ တရားသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ မၾကာမီပင္လွ်င္ ကုသိုလ္တရားတို႔၌ မ်ားျမတ္ျခင္း ျပန္႔ေျပာျခင္းသို႔ ေရာက္၏။

အဘယ္သံုးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္...

၁... ပညာ မ်က္စိ အျမင္ရွိ၏၊
၂... ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဝီရိယထူးရွိ၏၊
၃... အမွီေကာင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏။

၁...
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ (ပညာ) မ်က္စိ အျမင္ရွိသနည္း၊
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ''ဤကား ဆင္းရဲတည္း'' ဟု ဟုတ္မွန္ေသာ အတိုင္း သိ၏၊ ''ဤကား ဆင္းရဲ ျဖစ္ေၾကာင္းတည္း'' ဟု ဟုတ္မွန္ေသာ အတိုင္း သိ၏၊ ''ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ 'နိဗၺာန္'တည္း'' ဟု ဟုတ္မွန္ေသာ အတိုင္း သိ၏၊ ''ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ 'နိဗၺာန္' သို႔ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟု ဟုတ္မွန္ေသာ အတိုင္း သိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ (ပညာ) မ်က္စိ အျမင္ရွိ၏။

၂...
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ဉာဏ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ဝီရိယထူးရွိသနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ အကုသိုလ္တရားတို႔ကို ပယ္ျခင္း ကုသိုလ္တရားတို႔ကို ျဖစ္ေစျခင္းငွါ ထက္သန္ ေသာ လုံ႔လရွိသည္ ျဖစ္၍ ေန၏၊ အားအစြမ္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ျမဲျမံေသာ လုံ႔လ ရွိ၏၊ ကုသိုလ္တရား တို႔၌ တာဝန္ကို ပစ္ခ်မထား။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဝီရိယ ထူးရွိ၏။

၃...
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ အမွီေကာင္းႏွင့္ ျပည့္စံုသနည္း၊ ရဟန္းတို႔
ဤသာသနာေတာ္၌ အၾကားအျမင္မ်ားကုန္ ပါဠိေတာ္ကို ႏႈတ္တက္ေဆာင္ကုန္ သုတၱန္ကို ေဆာင္ကုန္ ဝိနည္းကို ေဆာင္ကုန္ ပါတိေမာက္ကို ေဆာင္ကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သို႔ ရံဖန္ ရံခါ ခ်ဥ္းကပ္၍ ''အသွ်င္ဘုရား ဤပါဠိကား အဘယ္သို႔ပါနည္း၊ ဤပါဠိ၏ အနက္ကား အဘယ္သို႔ပါနည္း'' ဟု ေမးျမန္း၏၊ စိစစ္၏၊ ထို ဗဟုသုတရွိၾကေသာ အသွ်င္တို႔သည္ ထိုရဟန္းအား မဖြင့္အပ္ေသးသည္ကို လည္း ဖြင့္ျပကုန္၏၊ မေပၚလြင္ေသးသည္ တို႔ကိုလည္း ေပၚလြင္ေစကုန္၏၊ မ်ားျပားကုန္ေသာ ယံုမွားျခင္း၏ အေၾကာင္းတရား တို႔၌ ယံုမွားမႈကို ပယ္ ေဖ်ာက္ကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ အမွီေကာင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ ရဟန္းတို႔ ဤတရားသံုးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ မၾကာမီပင္လွ်င္ ကုသိုလ္တရားတို႔၌ မ်ားျမတ္ ျခင္း ျပန္႔ေျပာျခင္းသို႔ ေရာက္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 20

၁ဝ - ဒုတိယ ပါပဏိကသုတ္၊ ရထကာရဝဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္။

Monday, November 2, 2009

မည္သည့္အသားဟင္းမ်ဳိး စားသင့္ မစားသင့္...

ဇီဝကသုတ္

မည္သည့္အသားဟင္းမ်ဳိး စားသင့္ မစားသင့္...

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္ အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဇီဝက၏ သရက္ဥယ်ာဥ္၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဇီဝကသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ဤသို႔ေသာ စကားကို ၾကားဖူးပါ၏-

'ရဟန္းေဂါတမကို ရည္ညႊန္း၍ သတၱဝါကို သတ္ၾက ကုန္၏၊ ရည္ညႊန္း၍ ျပဳေသာ မိမိကို စြဲ၍ ျပဳေသာ ထိုအသားကို ရဟန္းေဂါတမသည္ သိလ်က္ သံုးေဆာင္ စားေသာက္၏' ဟု ၾကားရပါသည္။ အသွ်င္ဘုရား 'ရဟန္းေဂါတမကို ရည္ညႊန္း၍ သတၱဝါကို သတ္ၾက ကုန္၏၊ ရည္ညႊန္း၍ ျပဳေသာ မိမိကို စြဲ၍ ျပဳေသာ ထိုအသားကို ရဟန္းေဂါတမသည္ သိလ်က္ သံုးေဆာင္ စားေသာက္၏' ဟု ဤသို႔ ေျပာဆိုေသာ သူတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားအရ ေျပာဆိုသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါ ကုန္၏ေလာ၊ ျမတ္စြာဘုရားကို မဟုတ္ မမွန္ေသာ အားျဖင့္ မစြပ္စြဲဘဲလည္း ရွိၾကပါ ကုန္၏ေလာ၊ အေၾကာင္းမွန္ကိုလည္း အေၾကာင္းမွန္ အားေလ်ာ္စြာ ေျပာၾကားၾကပါ ကုန္၏ေလာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကို လိုက္၍ ေျပာဆိုျခင္းသည္ သူတစ္ပါး ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ အေၾကာင္းရွိသည္ ျဖစ္၍ ကဲ့ရဲ႕စရာ အေၾကာင္းသည္ အနည္းငယ္မွ် မျဖစ္ပါ သေလာ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ 51

ဇီဝက ''ရဟန္းေဂါတမကို ရည္ညႊန္း၍ သတၱဝါကို သတ္ၾက ကုန္၏၊ ရည္ညႊန္း၍ ျပဳေသာ မိမိကို စြဲ၍ ျပဳေသာ ထိုအသားကို ရဟန္းေဂါတမသည္ သိလ်က္ သံုးေဆာင္ စားေသာက္၏'' ဟု ေျပာဆိုၾကေသာ သူတို႔သည္ ငါ၏ စကားကို လိုက္၍ ေျပာဆိုသူမ်ား မဟုတ္ကုန္၊ ငါ့ကို မဟုတ္ မမွန္ေသာ အားျဖင့္ စြပ္စြဲၾက ကုန္၏။ ဇီဝက သံုးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ အသားကို မသံုးေဆာင္ေကာင္း ဟူ၍ ငါ ေဟာၾကား၏။ ျမင္ျခင္း၊ ၾကားျခင္း၊ ယံုမွားျခင္း ဟူေသာ ဤသံုးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ အသားကို မသံုးေဆာင္ေကာင္း ဟူ၍ ငါ ေဟာၾကား၏။ ဇီဝက သံုးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ အသားကို သံုးေဆာင္ ေကာင္း၏ ဟူ၍ ငါ ေဟာၾကား၏။ မျမင္ျခင္း၊ မၾကားျခင္း၊ ယံုမွား မရွိျခင္း ဟူေသာ ဤသံုးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ အသားကို သံုးေဆာင္ ေကာင္း၏ ဟူ၍ ငါ ေဟာၾကား၏။ 52

ဇီဝက ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ တစ္ခုခုေသာ ရြာကို လည္းေကာင္း နိဂံုးကိုလည္း ေကာင္းမွီ၍ ေန၏၊ ထိုရဟန္းသည္ ခ်စ္ျခင္း 'ေမတၱာ' ႏွင့္ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ တစ္ခုေသာ အရပ္ကို ပ်ံ႕ႏံွ႕ ေစ၍ေန၏၊ ထို႔အတူ ႏွစ္ခုေျမာက္ အရပ္ကို။ သံုးခုေျမာက္ အရပ္ကို။ ေလးခုေျမာက္ အရပ္ကို။ ဤနည္းျဖင့္ အထက္ ေအာက္ ဖီလာ အရပ္ကို ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစ၍ ေန၏။ အလံုးစံုေသာ အရပ္ အလံုးစံုေသာ သတၱဝါတို႔၌ မိမိႏွင့္တူစြာ သတၱဝါအားလံုး ပါရွိေသာ သတၱေလာကကို ျပန္႔ေျပာေသာ ျမတ္ေသာ အပိုင္းအျခားမရွိေသာ ရန္မရွိေသာ ေၾကာင့္ၾကမရွိေသာ ေမတၱာႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစ၍ေန၏။

ထိုရဟန္းကို သူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္၏သားသည္ လည္းေကာင္း ခ်ဥ္းကပ္၍ နက္ျဖန္ အတြက္ ဆြမ္းစား ပင့္၏၊ ဇီဝက ရဟန္းသည္ အလိုရွိသည္ ျဖစ္၍ သာလွ်င္ လက္ခံ၏။ ထိုရဟန္းသည္ ထိုညဥ္႕ကို လြန္သျဖင့္ နံနက္ အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္လ်က္ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူ၍ သူႂကြယ္၏ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သား၏ လည္းေကာင္း အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ခင္းထားေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏။ ထိုရဟန္းကို ထိုသူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ထိုသူႂကြယ္၏ သားသည္ လည္းေကာင္း မြန္ျမတ္ေသာ ဆြမ္းျဖင့္ လုပ္ေကြၽး၏၊ ထိုရဟန္းအား ''ငါ့အား ဤသူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္၏သားသည္ လည္းေကာင္း မြန္ျမတ္ေသာ ဆြမ္းျဖင့္ လုပ္ေကြၽးပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု ဤသို႔ေသာ အၾကံသည္ မျဖစ္၊ ''ငါ့အား ဤသူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤသူႂကြယ္၏သားသည္ လည္းေကာင္း ေနာင္အခါ၌လည္း ဤသို႔ေသာ မြန္ျမတ္ေသာ ဆြမ္းျဖင့္ လုပ္ေကြၽးပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု ဤသို႔လည္း ထိုရဟန္းအား အၾကံသည္ မျဖစ္၊ ထိုရဟန္းသည္ ထိုဆြမ္းကို မတပ္မက္ မေတြေဝ မစြဲလမ္း မူ၍ အျပစ္ကို ႐ႈေလ့ ရွိသည္ ျဖစ္၍ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း အဆင္အျခင္ ရွိသည္ ျဖစ္၍ သံုးေဆာင္၏။

ဇီဝက ထိုစကားကို သင္ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ သနည္း၊ ထိုရဟန္းသည္ ထိုအခါ၌ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ေစ့ေဆာ္သေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ေစ့ေဆာ္ သေလာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးလံုး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ေစ့ေဆာ္သေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား မေစ့ေဆာ္ပါ ဟုေလွ်ာက္၏။

ဇီဝက ထိုရဟန္းသည္ ထိုအခါ၌ အျပစ္ မရွိသည္ သာလွ်င္ ျဖစ္ေသာ အာဟာရကို
သံုးေဆာင္သည္ မဟုတ္ေလာ ဟု ေမးေတာ္ မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား မွန္ပါသည္ ဟု ေလွ်ာက္၏။

အသွ်င္ဘုရား ''ျဗဟၼာသည္ ေမတၱာျဖင့္ ေနေလ့ရွိ၏'' ဟူေသာ ဤစကားကို တပည့္ေတာ္ ၾကားဖူးပါသည္၊ အသွ်င္ဘုရား ထိုျဗဟၼာႀကီး ဟူသည္ ဤသည္ပင္တည္း ဟု ျမတ္စြာဘုရားကို အကြၽႏု္ပ္ မ်က္ျမင္ ေတြ႕ရပါသည္၊ အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေမတၱာျဖင့္ ေနေလ့ ရွိေတာ္ မူပါေပသည္ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဇီဝက အၾကင္ ရာဂေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ေဒါသေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ေမာဟေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ဆင္းရဲ ျဖစ္ရာ၏၊ ငါဘုရားသည္ ထိုရာဂ ေဒါသ ေမာဟကို ပယ္ၿပီးၿပီ၊ အျမစ္ကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးၿပီ၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာ ကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးၿပီ၊ အသစ္ မျဖစ္ျခင္းကို ျပဳၿပီးၿပီ၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ျခင္း သေဘာ မရွိေတာ့ေခ်။ ဇီဝက သင္သည္ ဤသေဘာကို ရည္ရြယ္လ်က္ အကယ္၍ ေျပာဆို
သည္ ျဖစ္အံ့၊ ''ငါဘုရားသည္ သင္၏ ထိုစကားကို ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ဤသေဘာကိုသာလွ်င္ ရည္ရြယ္၍ ေျပာဆိုပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။ 53

ဇီဝက ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ တစ္ခုခုေသာ ရြာကို လည္းေကာင္း၊ နိဂံုးကို လည္းေကာင္း အမွီျပဳ၍ ေန၏၊ ထိုရဟန္းသည္ သနားျခင္း 'ကရုဏာ' ႏွင့္ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္။ပ။ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း 'မုဒိတာ' ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္။ပ။ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း 'ဥေပကၡာ' ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ တစ္ခုေသာ အရပ္ကို ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစ၍ ေန၏။ ထို႔အတူ ႏွစ္ခုေျမာက္ အရပ္ကို။ သံုးခုေျမာက္ အရပ္ကို။ ေလးခုေျမာက္ အရပ္ကို။ ဤနည္းျဖင့္ အထက္ ေအာက္ ဖီလာ အရပ္ကို ပ်ံ႕ႏွံ႕ ေစ၍ ေန၏။ အလံုးစံုေသာ အရပ္ အလံုးစံုေသာ သတၱဝါတို႔၌ မိမိႏွင့္ တူစြာ သတၱဝါ အားလံုး ပါရွိေသာ သတၱ ေလာကကို ျပန္႔ေျပာေသာ ျမတ္ေသာ အပိုင္းအျခား မရွိေသာ ရန္မရွိေသာ ေၾကာင့္ၾက မရွိေသာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း 'ဥေပကၡာ' ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ ေစ၍ ေန၏။

ထိုရဟန္းကို သူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္္၏ သားသည္ လည္းေကာင္း ခ်ဥ္းကပ္၍ နက္ျဖန္ အတြက္ ဆြမ္းစား ပင့္၏၊ ဇီဝက ရဟန္းသည္ အလိုရွိသည္ ျဖစ္၍ သာလွ်င္ လက္ခံ၏။ ထိုရဟန္းသည္ ထိုညဥ္႕ကို လြန္သျဖင့္ နံနက္ အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္လ်က္ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူ၍ သူႂကြယ္၏ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သား၏ လည္းေကာင္း အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ခင္းထားေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏။ ထိုရဟန္းကို ထိုသူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ထိုသူႂကြယ္္၏ သားသည္ လည္းေကာင္း မြန္ျမတ္ေသာ ဆြမ္းျဖင့္ လုပ္ေကြၽး၏၊ ထိုရဟန္းအား ''ငါ့အား ဤသူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤသူႂကြယ္၏ သားသည္ လည္းေကာင္း မြန္ျမတ္ေသာ ဆြမ္းျဖင့္ လုပ္ေကြၽးပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု ဤသို႔ေသာ အၾကံသည္ မျဖစ္၊ ''ငါ့အား ဤသူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤသူႂကြယ္၏ သားသည္ လည္းေကာင္း ေနာင္အခါ၌လည္း ဤသို႔ေသာ မြန္ျမတ္ေသာ ဆြမ္းျဖင့္ လုပ္ေကြၽးပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု ဤသို႔လည္း ထိုရဟန္းအား အၾကံ မျဖစ္၊ ထိုရဟန္းသည္ ထိုဆြမ္းကို မတပ္မက္ မေတြေဝ မစြဲလမ္းမူ၍ အျပစ္ကို ႐ႈေလ့ ရွိသည္ ျဖစ္၍ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း အဆင္အျခင္ ရွိသည္ ျဖစ္၍ သံုးေဆာင္၏။

ဇီဝက ထိုစကားကို သင္ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ ထိုရဟန္းသည္ ထိုအခါ၌ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ေစ့ေဆာ္သေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ေစ့ေဆာ္သေလာ၊မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးလံုး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ေစ့ေဆာ္သေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား မေစ့ေဆာ္ပါ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဇီဝက ထိုရဟန္းသည္ ထိုအခါ၌ အျပစ္မရွိသည္ သာလွ်င္ ျဖစ္ေသာ အာဟာရကို သံုးေဆာင္သည္ မဟုတ္ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ဘုရား မွန္ပါသည္ (ဟု ေလွ်ာက္၏)။ အသွ်င္ဘုရား ''ျဗဟၼာသည္ ဥေပကၡာျဖင့္ ေနေလ့ ရွိ၏'' ဟူေသာ ဤစကားကို တပည့္ေတာ္ ၾကားဖူးပါသည္၊ အသွ်င္ဘုရား ထိုျဗဟၼာႀကီး ဟူသည္ ဤသည္ပင္တည္း ဟု ျမတ္စြာဘုရားကို အကြၽႏု္ပ္ မ်က္ျမင္ ေတြ႕ရပါသည္၊ အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဥေပကၡာျဖင့္ ေနေလ့ရွိေတာ္ မူပါေပသည္ ဟုေလွ်ာက္၏။

ဇီဝက အၾကင္ ရာဂေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ေဒါသေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ေမာဟေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ဆင္းရဲျခင္း မေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း အမ်က္ ထြက္ျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ ငါဘုရားသည္ ထိုရာဂ ေဒါသ ေမာဟကို ပယ္ၿပီးၿပီ၊ အျမစ္ကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးၿပီ၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာ ကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးၿပီ၊ အသစ္ မျဖစ္ျခင္းကို ျပဳၿပီးၿပီ၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ျခင္း သေဘာ မရွိေတာ့ေခ်။ ဇီဝက သင္သည္ ဤသေဘာကို ရည္ရြယ္၍ အကယ္၍ ေျပာဆိုသည္ ျဖစ္အံ့၊ ''ငါဘုရားသည္ သင္၏ ထိုစကားကို ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ဤသေဘာကို သာလွ်င္ ရည္ရြယ္၍ ေျပာဆို
ပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။ 54

ဇီဝက ျမတ္စြာဘုရားကို လည္းေကာင္း ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သားကို လည္းေကာင္း ရည္ညႊန္း၍ သတၱဝါကို သတ္ျဖတ္ ညႇဥ္းဆဲေသာ ထိုသူႂကြယ္သည္ ငါးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈကို ျဖစ္ပြါးေစ၏။ ထိုသူႂကြယ္သည္ ''သြားၾက ေလကုန္၊ ဤမည္ေသာ သတၱဝါကို ေဆာင္ယူ ခဲ့ၾကကုန္'' ဟု ဤသို႔ ေျပာဆိုေသာ ဤေရွးဦးစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈကို ျဖစ္ပြါးေစ၏။ ထိုသူသည္ လည္ပင္း၌ ဖြဲ႕ခ်ည္၍ အေဆာင္ ခံရေသာ သတၱဝါ၏ ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ခံစားရျခင္း ဟူေသာ ဤႏွစ္ခုေျမာက္ေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈကို ျဖစ္ပြါးေစ၏။ ထိုသူသည္ ''သြားၾကကုန္၊ ဤသတၱဝါကို သတ္ခဲ့ၾကေလကုန္''ဟု ဤသို႔ ေျပာဆိုေသာ ဤသံုးခုေျမာက္ အေၾကာင္းျဖင့္ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈကို ျဖစ္ပြါးေစ၏။ ထိုသူသည္ အသတ္ခံရေသာ သတၱဝါ၏ ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ခံစားရျခင္း ဟူေသာ ဤေလးခုေျမာက္ အေၾကာင္းျဖင့္ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈကို ျဖစ္ပြါးေစ၏။ ထိုသူသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို လည္းေကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သားကို လည္းေကာင္း မအပ္ေသာ အသားမ်ဳိးျဖင့္ အရွိန္ အေစာ္ မဲ့ေစျခင္း ဟူေသာ ဤငါးခု ေျမာက္ အေၾကာင္းျဖင့္ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈကို ျဖစ္ပြါးေစ၏။

ဇီဝက ျမတ္စြာဘုရားကို လည္းေကာင္း ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သားကို လည္းေကာင္း ရည္ညႊန္း၍ သတၱဝါကို သတ္ျဖတ္ ညႇဥ္းဆဲေသာ သူသည္ ဤငါးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈကို ျဖစ္ပြါး ေစ၏။

ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေသာ္ အဘယမင္းသား ေမြးစားေသာ ဇီဝကသည္ ျမတ္စြာ ဘုရားအား ''အသွ်င္ဘုရား အံ့ဖြယ္ ရွိပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား အပ္ေသာ အာဟာရကိုသာလွ်င္ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ သံုးေဆာင္ ၾကေပကုန္စြ တကား။ အသွ်င္ဘုရား ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ အျပစ္ မရွိေသာ အာဟာရကိုသာလွ်င္ သံုးေဆာင္ၾကေပကုန္စြတကား။ အသွ်င္ဘုရား တရား ေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပစြ။ပ။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ တပည့္ေတာ္ကို ယေန႔မွ အစျပဳ၍ အသက္ထက္ဆံုး ရတနာ သံုးပါးကို ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ တတ္ေသာ ဥပါသကာ ဟူ၍ မွတ္ေတာ္မူပါ ဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ 55

၅ - ဇီဝကသုတ္၊ ဂဟပတိဝဂ္၊ မဇၥ်ိမပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သက္သတ္လြတ္ သတ္သတ္လြတ္

Sunday, November 1, 2009

ဤသည္ပင္လွ်င္ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးတည္း...

စတုတၴနိဗၺာနပဋိသံယုတၱသုတ္

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္ သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို နိဗၺာန္ႏွင့္ စပ္ေသာ တရားစကားျဖင့္ အက်ဳိးစီးပြါးကို သိျမင္ေစလ်က္ တရားကို ေဆာက္တည္ေစကာ တရားက်င့္သံုးရန္ ထက္သန္ ရႊင္လန္းေစေတာ္မူ၏။

ထိုရဟန္းတို႔သည္ အ႐ိုအေသျပဳ၍ ႏွလံုးသြင္းလ်က္ အလံုးစံုေသာ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာ ေဆာင္ၿပီးလွ်င္ နားစိုက္ကာ တရားကို နာၾကကုန္၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထိုသိေသာ အခ်ိန္၌-

''႐ုပ္အစရွိေသာ သခၤါရ၌ တဏွာ ဒိ႒ိတို႔ျဖင့္ မွီေသာသူအား တဏွာ ဒိ႒ိတို႔ျဖင့္ တုန္လႈပ္၏။ တဏွာဒိ႒ိတို႔ျဖင့္ မမွီေသာသူအား တုန္လႈပ္မႈ မရွိ၊ တုန္လႈပ္မႈ မရွိေသာ္ ၿငိမ္းေအး၏။ ၿငိမ္းေအးမႈ ရွိလတ္ေသာ္ ၫြတ္မႈတဏွာ မျဖစ္၊ ၫြတ္မႈ တဏွာ မရွိေသာ္ ပဋိသေႏၶအားျဖင့္ ဤဘဝသို႔ လာျခင္း, စုေတအားျဖင့္ ထိုဘဝသို႔ သြားျခင္း မျဖစ္၊ လာျခင္း သြားျခင္း မရွိေသာ္ စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶေနျခင္း မျဖစ္၊ စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶေနျခင္း မရွိေသာ္ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ဘဝ၌ လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ပါးစံုဘဝ၌ လည္းေကာင္း မျဖစ္ေတာ့လတၱံ႕။ ဤသည္ပင္လွ်င္ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးတည္း'' ဟု ဤ ဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။ 74

၄ - စတုတၴနိဗၺာနပဋိသံယုတၱသုတ္၊ ပါဋလိဂါမိယဝဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္၊