ပဌမ သႏၵိ႒ိကသုတ္
ထိုအခါ၌ ေမာဠိယသီဝကပရိဗိုဇ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာ ဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆို၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကုိ ေျပာဆိုၿပီးဆံုးေစၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား-
အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္ ကုိယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏၊ တရားေတာ္သည္ ကုိယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏ ဟူ၍ ဆိုအပ္ပါ၏။ အသွ်င္ဘုရား အဘယ္မွ်ျဖင့္ တရားေတာ္သည္ ...
ကုိယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္ပါ သနည္း၊
အခါမလင့္အက်ဳိး ေပးတတ္ပါသနည္း၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ ဟု ဖိတ္ေခၚ ျပထိုက္ပါသနည္း၊
မိမိ၏ ကုိယ္ထဲစိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူထား ထိုက္ပါသနည္း၊
အရိယာပညာရွိတု႔ိသာ ကုိယ္စီကုိယ္င သိထိုက္ ခံစားထိုက္ပါသနည္းဟု ေလွ်ာက္၏။
သီဝက သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤအရာ၌ သင့္ကုိ သာလွ်င္ ျပန္၍ ေမးဦးအံ့၊ သင္ သေဘာက်သည့္အတိုင္း ငါ့ အေမးကုိ ေျဖၾကားရာ၏။
သီဝက ထိုအရာကုိ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း...
မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ'ကုိ လည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' သည္ ရွိ၏'' ဟူ၍ သိ၏ေလာ၊ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားမရွိေသာ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' ကုိလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' သည္ ထင္ရွား မရွိ'' ဟူ၍ သိ၏ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား သိပါ၏။
သီဝက သင္သည္ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' ကုိလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' သည္ ထင္ရွား ရွိ၏'' ဟူ၍ သိ၏၊ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွား မရွိေသာ 'ေလာဘ' ကုိလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ လုိခ်င္မႈ 'ေလာဘ' သည္ ထင္ရွား မရွိ'' ဟူ၍ သိ၏၊ သီဝက ဤသို႔လည္း တရားေတာ္သည္ ကုိယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္ ေပ၏။ပ။
သီဝက ထိုအရာကုိ အဘယ္သုိ႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ အမ်က္ထြက္မႈ 'ေဒါသ' ကုိ။ပ။ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ ေတြေဝမႈ 'ေမာဟ' ကုိ။ပ။ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွား ရွိေသာ ေလာဘႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိ။ပ။ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ ေဒါသႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိ။ပ။ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိ ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားသည္ ထင္ရွား ရွိ၏'' ဟူ၍ သိ၏ေလာ၊ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွား မရွိေသာ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိမူလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားသည္ ထင္ရွား မရွိ'' ဟူ၍ သိ၏ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား သိပါ၏။
သီဝက သင္သည္...
မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိေသာ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားသည္ ထင္ရွားရွိ၏'' ဟု သိ၏။ မိမိသႏၲာန္၌ ထင္ရွား မရွိေသာ ေမာဟႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားကုိမူလည္း ''ငါ၏ သႏၲာန္၌ ေမာဟႏွင့္ယွဥ္ေသာ တရားသည္ ထင္ရွား မရွိ'' ဟု သိ၏။ သီဝက ဤသို႔လည္း တရားေတာ္သည္...
ကုိယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏၊
အခါမလင့္ အက်ဳိးကုိ ေပးတတ္၏၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ ဟု ဖိတ္ေခၚျပထိုက္၏၊
မိမိ၏ ကုိယ္ထဲစိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူထား ထိုက္၏၊
အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကုိယ္စီ ကုိယ္င သိထိုက္ ခံစားထိုက္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏၊ အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏။ပ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယေန႔မွစ၍ အကြၽႏု္ပ္ကုိ အသက္ထက္ဆံုး ရတနာ သံုးပါးကုိ ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္တတ္သူ 'ဥပါသကာ' ဟု မွတ္ေတာ္မူပါ ဟု ေလွ်ာက္၏။ 47
၅ - ပဌမ သႏၵိ႒ိကသုတ္၊ ဓမၼကထိကဝဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
2 comments:
မသိေသးတာေတြကို သိေအာင္ ေဝမွ်ေပးတဲ့ ဘုန္းဘုန္းကို ရိုေသစြာ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပါတယ္ ဘုရား
ေကာင္းပါၿပီ ဒကာမႀကီး ဇြန္မ ေရ...
စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာၾကပါေစ...
Post a Comment