မိမိ၏ အစီးအပြါး အလုိ႔ငွါသာ က်င့္၏...

ပဌမ ဟိတသုတ္ - (အစီးအပြား၊ အက်ဳိး)

ရဟန္းတုိ႔ …
တရားငါးမ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ မိမိ၏ အစီးအပြါး အလုိ႔ငွါသာ က်င့္၏၊
သူတစ္ပါး၏ အစီးအပြါး အလုိ႔ငွါ မက်င့္။

အဘယ္ တရား ငါးမ်ဳိးတုိ႔နည္း ဟူမူ -
ရဟန္းတုိ႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္

၁…
မိမိကား သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
သူတစ္ပါးကုိမူ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ မေဆာက္တည္ေစ။

၂…
မိမိကား သမာဓိႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
သူတစ္ပါးကိုိမူ သမာဓိႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ မေဆာက္တည္ေစ။

၃…
မိမိကား ပညာႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
သူတစ္ပါးကုိမူ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ မေဆာက္တည္ေစ။

၄…
မိမိကား (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္ျခင္း 'ဝိမုတၱိ' ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
သူတစ္ပါးကုိမူ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္ျခင္း 'ဝိမုတၱိ' ႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ မေဆာက္တည္ေစ။

၅…
မိမိကား (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္မႈကုိ ဆင္ျခင္တတ္ေသာ 'ပစၥေဝကၡဏာ' ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ သူတစ္ပါးကုိမူ(ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္မႈကုိ ဆင္ျခင္တတ္ေသာ 'ပစၥေဝကၡဏာ' ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ မေဆာက္ တည္ေစ။

ရဟန္းတုိ႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ မိမိ၏ အစီးအပြါး အလို႔ငွါသာ က်င့္၏၊ သူတစ္ပါး၏ အစီးအပြါး အလုိ႔ငွါ မက်င့္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 17

၇ - ပဌမ ဟိတသုတ္၊ ဗလ၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

((ဤရဟန္းကို အတၱႀကီးသည္ဟု ျမတ္ဗုဒၶက အျပစ္မတင္ပါ))

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အသွ်င္ဘုရား အဘယ္ပုဂၢိဳလ္၌ အလွဴကုိ ေပးလွဴအပ္ပါသနည္း...

ဣႆတၱသုတ္ - (ျမားအတတ္)

သာဝတၳိနိဒါန္း။

တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးေသာ
ပေသနဒီ ေကာသလမင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား…

''အသွ်င္ဘုရား အဘယ္ပုဂၢိဳလ္၌ အလွဴကုိ ေပးလွဴအပ္ပါသနည္း'' ဟု ေလွ်ာက္၏၊

မင္းႀကီး အၾကင္ပုဂၢိဳလ္၌ စိတ္သည္ ၾကည္ညိဳ၏၊
ထုိပုဂၢိဳလ္အား ေပးလွဴအပ္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား အဘယ္ပုဂၢိဳလ္၌ အလွဴကုိ ေပးလွဴျခင္းသည္ အက်ိဳးႀကီးပါသနည္း။

မင္းႀကီး အဘယ္ပုဂၢိဳလ္၌ အလွဴကုိ ေပးလွဴအပ္ပါသနည္း ဤအေမးသည္ တစ္မ်ဳိး သာတည္း။ ထို႔ျပင္ အဘယ္ပုဂၢိဳလ္၌ ေပးလွဴျခင္းသည္ အက်ဳိးႀကီးပါသနည္း ဤအေမးသည္ တစ္မ်ဳိးသာတည္း။ မင္းႀကီး စင္စစ္ သီလရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ေပးလွဴျခင္းသည္ အက်ဳိးႀကီး၏၊ သီလမရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ေပးလွဴျခင္းသည္ အက်ဳိးမႀကီး။ မင္းႀကီး သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤအရာ၌ သင္မင္းႀကီးကုိပင္လွ်င္ တစ္ဖန္ ေမးဦးအံ့၊ ထုိအေမးကုိ သင္ႏွစ္သက္သလုိ ေျဖၾကားေလာ့။

မင္းႀကီး ထုိအရာကုိ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊
ဤအရပ္၌ သင့္အား စစ္သည္ စု႐ံုး၍ စစ္ထုိးျခင္းသည္ ေရွး႐ႈထင္၏၊ ထုိသို႔ ထင္လတ္ေသာ္ ေလးအတတ္ကုိ မသင္ရေသး၍ ေလးျမားအတတ္၌ လက္က်င့္ မရေသးေသာ (ေလးအတတ္၌) မေလ့လာဖူးေသးေသာ ျပဳလုပ္ထားေသာ စက္ဝန္း၌ ျမားကုိ မက်ေစႏုိင္ေသာ ေၾကာက္တတ္ေသာ တုန္လႈပ္တတ္ေသာ ထိတ္လန္႔တတ္ေသာ ေျပးတတ္ေသာ မင္းသားသည္ လာရာ၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ (သင္သည္) ေမြးျမဴမည္ေလာ၊ သင့္အား ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ အလုိရွိမည္ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ အကြၽႏု္ပ္သည္ မေမြးျမဴ၊
အကြၽႏု္ပ္အား ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္ကုိ အလုိမရွိပါ။
ထို႔ျပင္ ေလးအတတ္ကုိ မသင္ရေသးေသာ ပုဏၰားလုလင္သည္ လာရာ၏။ပ။
ထို႔ျပင္ ေလးအတတ္ကုိ မသင္ရေသးေသာ ကုန္သည္လုလင္သည္ လာရာ၏။ပ။
ထို႔ျပင္ ေလးအတတ္ကုိ မသင္ရေသးေသာ သူဆင္းရဲလုလင္သည္ လာရာ၏။ပ။
အကြၽႏု္ပ္သည္ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ အလုိမရွိပါ ဟု ေလွ်ာက္၏။

မင္းႀကီး ထုိအရာကုိ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊
ဤအရပ္၌ သင့္အား စစ္သည္ စု႐ံုး၍ စစ္ထုိးျခင္းသည္ ေရွး႐ႈထင္၏။ ထုိသို႔ ထင္လတ္ေသာ္ ေလးအတတ္ကုိ သင္ၿပီး၍ ေလးျမားအတတ္၌ လက္က်င့္ရ ၿပီးေသာ (ေလးအတတ္၌) ေလ့လာၿပီးေသာ ျပဳလုပ္ထားေသာ စက္ဝန္း၌ ျမားကုိ က်ေစႏုိင္ေသာ မေၾကာက္တတ္ေသာ မတုန္လႈပ္တတ္ေသာ မထိတ္လန္႔တတ္ ေသာ မေျပးတတ္ေသာ မင္းသားသည္ လာရာ၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ (သင္သည္) ေမြးျမဴမည္ေလာ၊ သင့္အား ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ အလုိရွိမည္ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ အကြၽႏု္ပ္သည္ ေမြးျမဴလုိပါ၏၊
အကြၽႏု္ပ္သည္ ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ အလုိရွိပါ၏။
ထို႔ျပင္ ပုဏၰားလုလင္သည္ လာရာ၏။ပ။
ထို႔ျပင္ ကုန္သည္လုလင္သည္ လာရာ၏။ပ။
ထို႔ျပင္ ေလးအတတ္ကုိ သင္ၿပီး၍ (ေလးျမားအတတ္၌) လက္က်င့္ရၿပီးေသာ (ေလးအတတ္၌) ေလ့လာၿပီးေသာ ျပဳလုပ္ထားေသာ စက္ဝန္း၌ ျမားကုိ က်ေစႏုိင္ေသာ မေၾကာက္တတ္ေသာ မတုန္လႈပ္တတ္ေသာ မထိတ္လန္႔တတ္ ေသာ မေျပးတတ္ေသာ သူဆင္းရဲလုလင္သည္ လာရာ၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ သင္သည္ ေမြးျမဴမည္ေလာ၊ သင့္အား ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ အလုိရွိမည္ေလာ၊ အသွ်င္ဘုရား ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ အကြၽႏု္ပ္သည္ ေမြးျမဴလုိ၏၊ အကြၽႏု္ပ္အား ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ အလိုရွိပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

မင္းႀကီး ဤအတူသာလွ်င္… သင္သည္…
မည္သည့္အမ်ဳိးမွမဆုိ ထြက္၍ လူ႔ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္း ျပဳအံ့၊ ထုိရဟန္းသည္လည္း အဂၤါငါးပါးကုိ ပယ္ၿပီးသည္ျဖစ္၍ အဂၤါငါးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ ျဖစ္အံ့၊ ထုိပုဂၢိဳလ္၌ လွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ အက်ဳိးႀကီး၏။

အဘယ္အဂၤါငါးပါးတို႔ကုိ ပယ္အပ္ကုန္သနည္း-

(၁) ကာမဂုဏ္ကုိ လုိလားမႈ 'ကာမစၧႏၵ'ကုိ ပယ္အပ္၏။
(၂) ပ်က္စီးေစလုိမႈ 'ဗ်ာပါဒ'ကုိ ပယ္အပ္၏။
(၃) ေလးလံထုိင္းမိႈင္းမႈ 'ထိနမိဒၶ'ကုိ ပယ္အပ္၏။
(၄) ပ်ံ႕လြင့္မႈ ေနာင္တတစ္ဖန္ပူပန္မႈ 'ဥဒၶစၥကုကၠဳစၥ'ကုိ ပယ္အပ္၏။
(၅) မခြဲေဝႏုိင္မႈ 'ဝိစိကိစၧာ'ကုိ ပယ္အပ္၏။
ဤအဂၤါငါးပါးတို႔ကုိ ပယ္အပ္ကုန္၏။

အဘယ္အဂၤါငါးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသနည္း-

(၁) ရဟႏၲာတို႔၏ ဥစၥာျဖစ္ေသာ သီလဂုဏ္ေက်းဇူးႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
(၂) ရဟႏၲာတို႔၏ ဥစၥာျဖစ္ေသာ သမာဓိဂုဏ္ေက်းဇူးႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
(၃) ရဟႏၲာတို႔၏ ဥစၥာျဖစ္ေသာ ပညာဂုဏ္ေက်းဇူးႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
(၄) ရဟႏၲာတို႔၏ဥစၥာျဖစ္ေသာ ကိေလသာမွလြတ္ေျမာက္မႈ ဝိမုတၱိဂုဏ္ေက်းဇူးႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
(၅) ရဟႏၲာတို႔၏ ဥစၥာျဖစ္ေသာ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ ဝိမုတၱိဉာဏ္ ဒႆနဂုဏ္ေက်းဇူးႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
ဤအဂၤါငါးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။

ဤအဂၤါငါးပါးတို႔ကုိ ပယ္ၿပီး၍ အဂၤါငါးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ေပးလွဴ အပ္ေသာ အလွဴသည္ အက်ဳိးႀကီး၏ ဟု ဤစကားကုိ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ လူနတ္တို႔၏ ဆရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤဂါထာ တို႔ကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ပ။

အၾကင္လုလင္၌…
ေလးအတတ္သည္ လည္းေကာင္း၊
ခြန္အားလုံ႔လသည္ လည္းေကာင္း ရွိ၏။
မင္းသည္ ထုိလုလင္ကုိသာ စစ္ထုိးရာ၌ အလုိရွိသည္ျဖစ္၍ ေမြးျမဴရာ၏၊
ရဲရင့္ျခင္း မရွိေသာသူကုိ အမ်ဳိးဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မေမြးျမဴရာ။

ထို႔အတူသာလွ်င္ …
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္၌ သည္းခံျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ရဲရင့္သည္၏ အျဖစ္ အရဟတၱဖုိလ္ သည္ လည္းေကာင္း တရားႏွစ္ပါးတို႔သည္ တည္ကုန္၏။ အရိယာ တို႔၏ အသက္ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးေသာ ပညာရွိသူကုိ အမ်ဳိးပင္ ယုတ္ေသာ္ လည္း ပူေဇာ္ရာ၏။ ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ ေက်ာင္းသခၤမ္းတို႔ကုိ ျပဳလုပ္ ရာ၏၊ ဤေက်ာင္း၌ အၾကားအျမင္မ်ားသူတို႔ကုိ ေနေစရာ၏၊ ေတာအရပ္၌ ေရအုိးစင္တို႔ကုိလည္း ျပဳလုပ္ရာ၏၊ မညီၫြတ္ေသာ အရပ္၌ တံတားလမ္းတို႔ကုိ လည္း ျပဳလုပ္ရာ၏။

ေျဖာင့္မတ္စြာ က်င့္ကုန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား ၾကည္လင္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ဆြမ္းကုိ လည္းေကာင္း၊ အေဖ်ာ္ကုိလည္းေကာင္း၊ ခဲဖြယ္ကုိလည္းေကာင္း၊ အဝတ္သကၤန္း ကုိလည္းေကာင္း၊ အိပ္ရာေနရာတို႔ကုိ လည္းေကာင္း ေပးလွဴရာ၏။ လွ်ပ္စစ္ႏြယ္ ရွိေသာ အရာေသာ တိမ္ထြတ္ရွိေသာ မုိးသည္ ထစ္ခ်ဳန္း၍ ေျမႀကီးကုိ စိုစြတ္ ေစလ်က္ ၾကည္းကုန္းကုိလည္းေကာင္း၊ နိမ့္ရာအရပ္ကုိလည္းေကာင္း ျပည့္ေစ သကဲ့သို႔ ထို႔အတူပင္လွ်င္ သဒၶါတရားရွိေသာ အၾကားအျမင္မ်ားေသာ ပညာရွိ သည္ စားသံုးဖြယ္ကုိ စီရင္၍ ေတာင္းစားတတ္သူတို႔ကုိ ထမင္းအေဖ်ာ္ျဖင့္ ေရာင့္ရဲေစ၏။ အလြန္ဝမ္းေျမာက္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲ၏၊ ''လွဴၾကပါကုန္ လွဴၾကပါကုန္'' ဟု ေျပာဆုိ၏၊ ရြာေသာမိုး၏ ထစ္ခ်ဳန္းသံကဲ့သုိ ထုိသို႔ဆုိျခင္း သည္သာလွ်င္ ထုိပညာရွိ၏ ထစ္ခ်ဳန္းသံ မည္၏၊ ျပန္႔ေျပာေသာ ထုိ ေကာင္းမႈအယဥ္သည္ ေပးလွဴတတ္ သူကုိ စုိစြတ္ေစ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 135

၄ - ဣႆတၱသုတ္၊ တတိယ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သူေတာ္ေကာင္းတရား ၾကာျမင့္စြာတည္ျခင္း အေထာက္အပံ့ကား...

ကိမိလသုတ္

အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ သူေတာ္ေကာင္း တရား ၾကာျမင့္စြာ တည္တံ့ႏိုင္ျခင္း၏ အေၾကာင္းကား အဘယ္ပါနည္း၊ အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါ နည္း'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ကိမိလ ဤေလာက၌ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူသည္ရွိေသာ္
ရဟန္း ရဟန္းမိန္းမ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမတို႔သည္

ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈရွိသည္ျဖစ္၍ ေနၾကကုန္၏၊
တရားေတာ္၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈရွိသည္ျဖစ္၍ ေနၾကကုန္၏၊
သံဃာေတာ္၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈရွိသည္ျဖစ္၍ ေနၾကကုန္၏၊
အက်င့္သိကၡာ၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈရွိသည္ျဖစ္၍ ေနၾကကုန္၏၊
သမာဓိ၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈရွိသည္ျဖစ္၍ ေနၾကကုန္၏၊
မေမ့ေလ်ာ့မႈ၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈရွိသည္ျဖစ္၍ ေနၾကကုန္၏၊
အေစ့အစပ္ျပဳမႈ 'ပဋိသႏၴာရ'၌ ႐ိုေသမႈ တုပ္ဝပ္မႈရွိသည္ျဖစ္၍ ေနၾကကုန္၏။

ကိမိလ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ သူေတာ္ေကာင္းတရား ၾကာျမင့္စြာ တည္တံ့ႏိုင္ျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ကား ဤသည္ပင္တည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 59

၆ - ကိမိလသုတ္-မွ၊ အဗ်ာကတဝဂ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

သူေတာ္ေကာင္းတရား ၾကာျမင့္စြာမတည္ျခင္း အေထာက္အပံ့ကား...

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္တန္၏...

သီတိဘာဝသုတ္…

ရဟန္းတို႔ တရားေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္
အတုမဲ့ အးခ်မ္းသည့္အျဖစ္ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္တန္၏။

အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္…

၁… စိတ္ကုိ ႏွိမ့္ခ်သင့္ေသာ အခါ၌ စိတ္ကုိ ႏွိမ့္ခ်၏၊
၂… စိတ္ကုိ ခ်ီးေျမႇာက္သင့္ေသာ အခါ၌ စိတ္ကုိ ခ်ီးေျမႇာက္၏၊
၃… စိတ္ကုိ ရႊင္ေစသင့္ေသာ အခါ၌ စိတ္ကုိ ရႊင္ေစ၏၊
၄… စိတ္ကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈသင့္ေသာ အခါ၌ စိတ္ကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈ၏၊
၅… ႏွလံုးသြင္းလည္း မြန္ျမတ္၏၊
၆… နိဗၺာန္၌လည္း ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊

ရဟန္းတို႔
ဤတရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္
အတုမဲ့ ေအးခ်မ္းသည့္အျဖစ္ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္
ထိုက္တန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 85

၁ - သီတိဘာဝသုတ္-မွ၊ သီတိ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ႀကီးက်ယ္ျခင္း ျပန္႔ေျပာျခင္းသို႔ ေရာက္၏ဟု...

မဟႏၲတၱသုတ္၊ အရဟတၱ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

မေကာင္းမႈကိုလည္း မွီဝဲလိမ့္မည္ မဟုတ္ေတာ့...

ဝဇၨိပုတၱသုတ္

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဝသာလီျပည္ မဟာဝုန္ေတာ ျပာသာဒ္ေဆာင္ ေပါက္ေသာ ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ဝဇၨီမင္းသား ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ျမတ္စြာဘုရား အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား …

''အသွ်င္ဘုရား ဤသိကၡာပုဒ္ တစ္ရာ့ငါးဆယ္ေက်ာ္သည္ တစ္လခဲြတစ္ႀကိမ္ အက်ဥ္းျပျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ဤသိကၡာပုဒ္တို႔၌ က်င့္သံုးရန္ မစြမ္းႏိုင္ပါ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္သည္ …

၁… အဓိသီလသိကၡာ
၂… အဓိစိတၱသိကၡာ
၃… အဓိပညာသိကၡာ သံုးပါးတို႔၌ က်င့္ႏိုင္မည္ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ထို အဓိသီလ အဓိစိတၱ အဓိပညာ သိကၡာ သံုးပါးတို႔၌ကား က်င့္ႏိုင္ပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ရဟန္း ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ဤသာသနာေတာ္၌ အဓိသီလ အဓိစိတၱ အဓိပညာ သိကၡာသံုးပါးတို႔၌ က်င့္ေလေလာ့၊ ရဟန္း သင္သည္ အဓိသီလသိကၡာကို လည္းေကာင္း၊ အဓိစိတၱသိကၡာကို လည္းေကာင္း၊ အဓိပညာသိကၡာကို လည္းေကာင္း က်င့္ေသာေၾကာင့္ သင့္အား ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ အလိုလို ေပ်ာက္ကင္းလိမ့္မည္၊ ထိုသင္သည္ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ အလိုလို ေပ်ာက္ကင္း ျခင္းေၾကာင့္ အကုသိုလ္ကို ျပဳလိမ့္မည္မဟုတ္၊ မေကာင္းမႈကိုလည္း မွီဝဲလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ ေနာက္အခါ၌ အဓိသီလသိကၡာကိုလည္း က်င့္၏၊ အဓိစိတၱသိကၡာကိုလည္း က်င့္၏၊ အဓိပညာသိကၡာကိုလည္း က်င့္၏၊ အဓိသီလ အဓိစိတၱ အဓိပညာ သိကၡာသံုးပါးကို က်င့္ေသာ ထိုရဟန္းအား ရာဂေပ်ာက္ ကင္းေလၿပီ၊ ေဒါသေပ်ာက္ကင္းေလၿပီ၊ ေမာဟ ေပ်ာက္ကင္းေလၿပီ။

ထိုရဟန္းသည္ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ ေပ်ာက္ကင္းေလေသာေၾကာင့္ အကုသိုလ္ကို မျပဳလုပ္ၿပီ။ မေကာင္းမႈကိုလည္း မမွီဝဲၿပီ။ 85

၄ - ဝဇၨိပုတၱသုတ္၊ သမဏ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

မိမိကို လုပ္ေကြၽး ျပဳစုရန္အတြက္...

ကမၼဝိပါကဇသုတ္ - (ကံ၏အက်ဳိးေၾကာင့္ျဖစ္သည္)

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္…
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ရဟန္း တစ္ပါးသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ မနီးမေဝး၌ ကိုယ္ကို ေျဖာင့္မတ္စြာ ထား၍ တင္ပ်ဥ္ေခြၿပီးလွ်င္ ေရွးကံ၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ထက္ျမက္ ၾကမ္းတမ္း စပ္ရွားေသာ ဆင္းရဲ ေဝဒနာကို သည္းခံလ်က္ အမွတ္ရမႈ'သတိ' ဆင္ျခင္ဉာဏ္ 'သမၸဇဥ္' ရွိသည္ျဖစ္၍ မပင္မပန္း ထိုင္ေန၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ မနီးမေဝး၌ ကိုယ္ကို ေျဖာင့္မတ္စြာထား၍ တင္ပ်ဥ္ေခြၿပီးလွ်င္ ေရွးကံ၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ထက္ျမက္ ၾကမ္းတမ္း စပ္ရွားေသာ ဆင္းရဲ ေဝဒနာကို သည္းခံလ်က္ အမွတ္ရမႈ 'သတိ' ဆင္ျခင္ဉာဏ္ 'သမၸဇဥ္' ရွိသည္ ျဖစ္၍ မပင္မပန္း ထိုင္ေနေသာ ထိုရဟန္းကို ျမင္ေတာ္မူ၏။

ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္…
ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထိုသိေသာအခ်ိန္၌-

''ကံအလံုးစံုကို စြန္႔ပယ္ၿပီး၍ ေရွးက ျပဳဖူးေသာ ရာဂစေသာ ျမဴကို ခါထုတ္လ်က္ ငါ ငါဟု မစြဲလမ္းဘဲ နိဗၺာန္၌ တည္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းအား မိမိကို လုပ္ေကြၽး ျပဳစုရန္အတြက္ လူအေပါင္းကို ေျပာဆိုျခင္းငွါ အလိုမရွိ'' ဟု ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။ 21

၁ - ကမၼဝိပါကဇသုတ္၊ နႏၵ၀ဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ကြ်ႏု္ပ္ေကာ သင္ပါ ဤသို႔က်င့္ရမည္...

မဟာစုႏၵသုတ္

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသုိ႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္ ...

အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္မဟာစုႏၵသည္ ေစတိယတုိင္း သယံဇာတိ နိဂံုး၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ရဟန္းတုိ႔ကုိ ''ငါ့သွ်င္ ရဟန္းတုိ႔'' ဟု ေခၚေတာ္မူ၏၊ ''ငါ့သွ်င္'' ဟု ထုိရဟန္းတုိ႔သည္ အသွ်င္ မဟာစုႏၵအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထား ကုန္၏၊ အသွ်င္မဟာစုႏၵမေထရ္သည္ ဤစကားကုိ မိန္႔ဆုိေတာ္မူ၏ -

ငါ့သွ်င္တုိ႔ ဤသာသနာေတာ္၌…
တရားေဟာၾကကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္
စ်ာန္ဝင္စားေသာ ရဟန္းတုိ႔ကုိ ပုတ္ခတ္ ေျပာဆုိကုန္၏ -

''ဤရဟန္းတုိ႔သည္ 'ငါတုိ႔ စ်ာန္ဝင္စား ကုန္၏၊ ငါတုိ႔ စ်ာန္ဝင္စား ကုန္၏' ဟု ႐ႈကုန္၏၊ အဖန္ဖန္ ႐ႈကုန္၏၊ တစိမ့္စိမ့္ ႐ႈကုန္၏၊ ကပ္၍ ႐ႈကုန္၏၊ ဤသူတုိ႔သည္ အဘယ္ကုိ ႐ႈကုန္သနည္း၊ ဤသူတုိ႔သည္ အဘယ္ အက်ဳိးငွါ ႐ႈကုန္သနည္း၊ ဤသူတုိ႔သည္ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ႐ႈကုန္သနည္း'' ဟု ပုတ္ခတ္ ေျပာဆုိ ကုန္၏။

ထုိသုိ႔ ပုတ္ခတ္ ေျပာဆုိရာ၌ တရားေဟာကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္လည္း မၾကည္လင္ကုန္၊ စ်ာန္ဝင္စားေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္လည္း မၾကည္လင္ကုန္၊ လူမ်ားစြာတုိ႔၏ အစီးအပြါး အလုိ႔ငွါ ခ်မ္းသာရန္ အလုိ႔ငွါ မ်ားစြာေသာ လူ အေပါင္း၏ အက်ဳိးငွါ နတ္လူတုိ႔၏ စီးပြားခ်မ္းသာ အလုိ႔ငွါ က်င့္သူတုိ႔ မျဖစ္ကုန္။

ငါ့သွ်င္တုိ႔ ဤသာသနာေတာ္၌…
စ်ာန္ဝင္စားေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္
တရား ေဟာကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႔ကုိ ပုတ္ခတ္ ေျပာဆုိၾကကုန္၏ -

''ဤရဟန္းတုိ႔သည္ 'ငါတုိ႔ တရား ေဟာကုန္၏၊ ငါတုိ႔ တရား ေဟာကုန္၏' ဟု ပ်ံ႕လြင့္ေသာစိတ္ ရွိကုန္၏၊ (က်ဴပင္ကဲ့သုိ႔ အထက္သုိ႔) တက္ေသာ မာန္မာန ရွိကုန္၏၊ လွ်ပ္ေပၚကုန္၏၊ ႏႈတ္ၾကမ္းကုန္၏၊ ဖ႐ုိဖရဲ ၾကဲေသာ စကား ရွိကုန္၏၊ သတိ လြတ္ကင္း ကုန္၏၊ ပညာ အဆင္ျခင္ မရွိကုန္၊ မတည္ၾကည္ကုန္၊ တုန္လႈပ္ေသာ စိတ္ရွိကုန္၏၊ ဟင္းလင္းပြင့္ေသာ ဣေႁႏၵ ရွိကုန္၏၊ ဤသူတုိ႔သည္ အဘယ္သုိ႔ တရား ေဟာကုန္သနည္း၊ ဤသူတုိ႔သည္ အဘယ္ အက်ဳိးငွါ တရား ေဟာကုန္သနည္း၊ ဤသူတုိ႔သည္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ တရားေဟာ ကုန္သနည္း'' ဟု ပုတ္ခတ္ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။

ထုိသုိ႔ ပုတ္ခတ္ ေျပာဆုိရာ၌ စ်ာန္ဝင္စားေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္လည္း မၾကည္လင္ ကုန္၊ တရားေဟာကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္လည္း မၾကည္လင္ကုန္၊ လူမ်ားစြာ တုိ႔၏ အစီးအပြါး အလုိ႔ငွါ ခ်မ္းသာရန္ အလုိ႔ငွါ မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္း၏ အက်ဳိးငွါ နတ္လူတုိ႔၏ စီးပြါးခ်မ္းသာ အလုိ႔ငွါ က်င့္သူတုိ႔ မျဖစ္ကုန္။

ငါ့သွ်င္တုိ႔ ဤသာသနာေတာ္၌…
တရား ေဟာကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္
တရားေဟာကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႔၏ ဂုဏ္ကုိသာလွ်င္ ေျပာဆုိၾကကုန္၏၊
စ်ာန္ဝင္စားသူ ရဟန္းတုိ႔၏ ဂုဏ္ကုိ မေျပာဆုိၾကကုန္။

ထုိသုိ႔ ေျပာဆုိရာ၌ တရား ေဟာကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္လည္း မၾကည္လင္ ကုန္၊ စ်ာန္ဝင္စားေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္လည္း မၾကည္လင္ကုန္၊ လူမ်ားစြာတုိ႔၏ အစီးအပြါး အလုိ႔ငွါ ခ်မ္းသာရန္ အလုိ႔ငွါ မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္း၏ အက်ဳိးငွါ နတ္လူတုိ႔၏ စီးပြါးခ်မ္းသာ အလုိ႔ငွါ က်င့္သူတုိ႔ မျဖစ္ကုန္။

ငါ့သွ်င္တုိ႔ ဤသာသနာေတာ္၌…
စ်ာန္ဝင္စားေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္
စ်ာန္ဝင္စားေသာ ရဟန္းတုိ႔၏ ဂုဏ္ကုိသာလွ်င္ ေျပာဆိုကုန္၏၊
တရား ေဟာကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႔၏ ဂုဏ္ကုိ မေျပာဆုိကုန္။

ထုိသုိ႔ ေျပာဆုိရာ၌ စ်ာန္ဝင္စားေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္လည္း မၾကည္လင္ကုန္၊ တရား ေဟာကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္လည္း မၾကည္လင္ကုန္၊ လူမ်ားစြာတုိ႔၏ အစီးအပြါး အလုိ႔ငွါ ခ်မ္းသာရန္ အလုိ႔ငွါ မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္း၏ အက်ဳိးငွါ နတ္လူတုိ႔၏ စီးပြါးခ်မ္းသာ အလုိ႔ငွါ က်င့္သူတုိ႔ မျဖစ္ကုန္။

ငါ့သွ်င္တုိ႔ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤသုိ႔ က်င့္ရမည္ …
တရား ေဟာကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႔ ျဖစ္ပါကုန္ေသာ္
စ်ာန္ဝင္စားေသာ ရဟန္းတုိ႔၏ ဂုဏ္ကုိ ေျပာဆုိကုန္အံ့ ဟု က်င့္ရမည္၊
ငါ့သွ်င္တုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ သင္တုိ႔က်င့္ရမည္။

ထိုသို႔ က်င့္ရျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။
ေသျခင္းမရွိေသာ နိဗၺာနဓာတ္ကုိ နာမကာယျဖင့္ ေတြ႕ထိ၍ ေနၾကသည့္
ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ အံ့ဖြယ္ ရွိကုန္၍ ေလာက၌ ရခဲကုန္ေသာေၾကာင့္တည္း။

ငါ့သွ်င္တို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ က်င့္ရမည္ …
စ်ာန္ဝင္စားေသာ ရဟန္းတို႔ ျဖစ္ပါကုန္ေသာ္
တရားေဟာကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ ဂုဏ္ကုိ ေျပာဆိုၾကကုန္အံ့ ဟု က်င့္ရမည္။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔လွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ရမည္။

ထိုသို႔ က်င့္ရျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။
နက္နဲေသာ အနက္ (ခႏၶာ,အာယတန,ဓာတ္) အစုကုိ ပညာျဖင့္ ထိုးထြင္း၍
သိျမင္ၾကသည့္ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ အံ့ဖြယ္ ရွိကုန္၍
ေလာက၌ ရခဲကုန္ေသာေၾကာင့္တည္း ဟု ဆိုေတာ္မူ၏။ 46

၄ - မဟာစုႏၵသုတ္၊ ဓမၼိကဝဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ရဟန္းအား မဆုတ္ယုတ္ရန္ ျဖစ္၏...

ဟိရီဂါရဝသုတ္

ရဟန္းတို႔ ဤညဥ့္၌ နတ္သားတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္ဦးယံလြန္ၿပီးေသာ သန္းေခါင္ယံ အခါ၌ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အဆင္းရွိသည္ ျဖစ္၍ ေဇတဝန္တစ္ေက်ာင္းလံုးကုိ ကုိယ္ေရာင္ ကုိယ္ဝါျဖင့္ ေတာက္ပေစလ်က္ ငါ့ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ငါ့ကုိ ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ကာ ငါ့အား ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏-

အသွ်င္ဘုရား…
ဤတရားခုနစ္မ်ဳိးတို႔သည္ ရဟန္းအား မဆုတ္ယုတ္ရန္ ျဖစ္ပါကုန္၏။

အဘယ္ခုနစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ…

ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသမႈ၊
တရား၌ ႐ိုေသမႈ၊
သံဃာ၌ ႐ိုေသမႈ၊
အက်င့္သိကၡာ၌ ႐ိုေသမႈ၊
သမာဓိ၌ ႐ိုေသမႈ၊
မေကာင္းမႈမွ ရွက္ျခင္း၌ ႐ိုေသမႈ၊
မေကာင္းမႈမွ ေၾကာက္ျခင္း၌ ႐ိုေသမႈတို႔ ပါတည္း။

အသွ်င္ဘုရား ဤတရားခုနစ္မ်ဳိးတို႔သည္
ရဟန္းအား မဆုတ္ယုတ္ရန္ ျဖစ္ပါကုန္၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္ထားၿပီးလွ်င္ ငါ့ကုိ ရွိခိုးလ်က္ အ႐ိုအေသျပဳကာ ထိုအရပ္၌ ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္ေလ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

လံု႔လရွိေသာ ရဟန္းသည္ ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသ၏၊ တရား၌ ႐ိုေသ၏၊ သံဃာ၌လည္း ထက္သန္ေသာ ႐ိုေသမႈရွိ၏၊ သမာဓိ၌လည္း ႐ိုေသ၏၊ သိကၡာ၌လည္း ထက္သန္ေသာ ႐ိုေသမႈ ရွိ၏၊ ဟိရီၾသတၱပၸႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ တုပ္ဝပ္မႈ အေလး အျမတ္ ျပဳမႈရွိ၏၊ (ထိုရဟန္းသည္) ဆုတ္ယုတ္ရန္ မထိုက္၊ နိဗၺာန္ႏွင့္ နီးသည္ သာလွ်င္ ျဖစ္၏။ 33
၂ - ဟိရီဂါရဝသုတ္၊ ေဒဝတာဝဂ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

တုိးပြါးေအာင္ ျပဳရန္ မထုိက္...

သာမညဝဂ္

ရဟန္းတို႔ အဂၤါ တစ္ဆယ့္တစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ ႏြားအေပါင္းကုိ ထိန္းေက်ာင္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ တုိးပြါးေအာင္ ျပဳရန္ မထုိက္။

အဘယ္ တစ္ဆယ့္တစ္မ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ ႏြားေက်ာင္းသားသည္-

၁… ႐ုပ္ပံုသဏၭာန္ကုိ မသိ၊
၂… လကၡဏာ၌ မလိမၼာ၊
၃… ယင္ေခ်းဥကုိ မခြါတတ္၊
၄… အနာကုိ မဖံုးလႊမ္းတတ္၊
၅… မီးခုိး မတုိက္တတ္၊
၆… ဆိပ္ကမ္းကုိ မသိ၊
၇… ေရေသာက္ၿပီး မေသာက္ရေသးကုိ မသိ၊
၈… လမ္းခရီးကုိ မသိ၊
၉… စားက်က္၌ မလိမၼာ၊
၁၀… အႂကြင္းမဲ့ ႏို႔ညႇစ္ေလ့ရွိ၏၊
၁၁… ႏြားတို႔၏မိဘ ႏြားတို႔၏ေရွ႕ေဆာင္ ႏြားလားတို႔ကုိ ပုိလြန္ေသာ ပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ မပူေဇာ္တတ္။

ရဟန္းတို႔ ဤအဂၤါတစ္ဆယ့္တစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ ႏြားအေပါင္းကုိ ထိန္းေက်ာင္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ တုိးပြါးေအာင္ျပဳရန္ မထုိက္။

ရဟန္းတို႔ ဤအတူပင္ တရားတစ္ဆယ့္တစ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ မ်က္စိ၌ မျမဲဟု ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနရန္ မထုိက္။ပ။ မ်က္စိ၌ ဆင္းရဲဟု ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနရန္ မထုိက္၊ မ်က္စိ၌ အစုိးမရ 'အနတၱ' ဟု ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနရန္ မထုိက္၊ မ်က္စိ၌ ကုန္ျခင္းကုိ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ေနရန္ မထုိက္၊ မ်က္စိ၌ပ်က္ျခင္းကုိ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနရန္မထုိက္၊ မ်က္စိ၌ ကင္းျပတ္ျခင္းကုိ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနရန္ မထုိက္၊ မ်က္စိ၌ ခ်ဳပ္ျခင္းကုိ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနရန္ မထုိက္၊ မ်က္စိ၌ တဖန္စြန္႔လႊတ္ျခင္းကုိ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနရန္ မထုိက္။ (၁-၈) 22-29

နား၌။ ႏွာေခါင္း၌။ လွ်ာ၌။ ကုိယ္၌။ စိတ္၌။ ပ။ (၉-၄၈) 30-69

အဆင္း '႐ူပါ႐ံု'တို႔၌။ အသံ 'သဒၵါ႐ံု'တို႔၌။ အနံ႔ 'ဂႏၶာ႐ံု'တို႔၌။ အရသာ 'ရသာ႐ံု'တို႔၌။
အေတြ႕ 'ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု'တို႔၌။ သေဘာ 'ဓမၼာ႐ံု'တို႔၌။ ပ။ (၄၉-၉၆) 70-117

စကၡဳဝိညာဏ္၌။ ေသာတဝိညာဏ္၌။ ဃာနဝိညာဏ္၌။ ဇိဝွါဝိညာဏ္၌။ ကာယ ဝိညာဏ္၌။ မေနာဝိညာဏ္၌။ ပ။ (၉၇-၁၄၄) 118-165

မ်က္စိအေတြ႕၌။ နားအေတြ႕၌။ ႏွာေခါင္းအေတြ႕၌။ လွ်ာအေတြ႕၌။ ကုိယ္အေတြ႕၌။ စိတ္ အေတြ႕၌။ (၁၄၅-၁၉၂) 166-213

မ်က္စိအေတြ႕ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ' ၌။ နားအေတြ႕ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ'၌။ ႏွာေခါင္းအေတြ႕ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ'၌။ လွ်ာ အေတြ႕ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ'၌။ ကုိယ္အေတြ႕ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ' ၌။ စိတ္အေတြ႕ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ' ၌။ (၁၉၃-၂၄ဝ) 214-261

အဆင္း '႐ူပါ႐ံု' အမွတ္၌။ အသံ 'သဒၵါ႐ံု' အမွတ္၌။ အနံ႔ 'ဂႏၶာ႐ံု' အမွတ္၌။ အရသာ 'ရသာ႐ံု' အမွတ္၌။ အေတြ႕ 'ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု' အမွတ္၌။ သေဘာ 'ဓမၼာ႐ံု' အမွတ္၌။ (၂၄၁-၂၈၈) 262-309

အဆင္း '႐ူပါ႐ံု'ေစ့ေဆာ္မႈ 'ေစတနာ' ၌။ အသံ 'သဒၵါ႐ံု'ေစ့ေဆာ္မႈ 'ေစတနာ' ၌။ အနံ႔'ဂႏၶာ႐ံု'ေစ့ေဆာ္မႈ 'ေစတနာ' ၌။ အရသာ 'ရသာ႐ံု'ေစ့ေဆာ္မႈ 'ေစတနာ' ၌။ အေတြ႔'ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု'ေစ့ေဆာ္မႈ 'ေစတနာ' ၌။ သေဘာ 'ဓမၼာ႐ံု'ေစ့ေဆာ္မႈ 'ေစတနာ' ၌။ (၂၈၉-၃၃၆) 310-357

အဆင္း '႐ူပါ႐ံု' တပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ၌။ အသံ 'သဒၵါ႐ံု' တပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ၌။ အနံ႔
'ဂႏၶာ႐ံု' တပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ၌။ အရသာ 'ရသာ႐ံု' တပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ၌။ အေတြ႔ 'ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု' တပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ၌။ သေဘာ'ဓမၼာ႐ံု' တပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ၌။ (၃၃၇-၃၈၄) 358-405

အဆင္း '႐ူပါ႐ံု' ၾကံစည္မႈ 'ဝိတက္' ၌။ အသံ 'သဒၵါ႐ံု' ၾကံစည္မႈ 'ဝိတက္' ၌။ အနံ႔ 'ဂႏၶာ႐ံု' ၾကံစည္မႈ 'ဝိတက္' ၌။ အရသာ 'ရသာ႐ံု' ၾကံစည္မႈ 'ဝိတက္' ၌။ အေတြ႕ 'ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု' ၾကံစည္မႈ 'ဝိတက္' ၌။ သေဘာ 'ဓမၼာ႐ံု' ၾကံစည္မႈ 'ဝိတက္' ၌။ (၃၈၅-၄၃၂) 406- 453

အဆင္း '႐ူပါ႐ံု' သံုးသပ္မႈ 'ဝိစာရ' ၌။ အသံ 'သဒၵါ႐ံု' သံုးသပ္မႈ 'ဝိစာရ' ၌။ အနံ႔'ဂႏၶာ႐ံု' သံုးသပ္မႈ 'ဝိစာရ' ၌။ အရသာ 'ရသာ႐ံု' သံုးသပ္မႈ 'ဝိစာရ' ၌။ အေတြ႕ 'ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု' သံုးသပ္မႈ 'ဝိစာရ' ၌။ သေဘာ 'ဓမၼာ႐ံု' သံုးသပ္မႈ 'ဝိစာရ' ၌ မျမဲဟု ႐ႈေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနရန္၊ ဆင္းရဲဟု ႐ႈေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနရန္၊ အစုိးမရ 'အနတၱ'ဟု ႐ႈေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနရန္၊ ကုန္ျခင္းကုိ ႐ႈေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနရန္၊ ပ်က္ျခင္းကုိ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနရန္၊ ကင္းျပတ္ျခင္းကုိ ႐ႈေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနရန္၊ ခ်ဳပ္ျခင္းကုိ ႐ႈေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနရန္၊ တဖန္ စြန္႔လႊတ္ျခင္းကုိ ႐ႈေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနရန္မထုိက္။ပ။ (၄၃၃-၄၈ဝ) 454-501

သာမညဝဂ္၊ ဧကာဒသကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သစ္တံုးကုိ ျမင္ေတာ္မူ၍...

ဒါ႐ုကၡႏၶသုတ္ - (သစ္တုံး)

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသုိ႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္ -
အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ရာဇၿဂဳိဟ္ျပည္ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္၌ (သီတင္း သံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထုိစဥ္အခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္း ကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကုိ ေဆာင္ယူၿပီးလွ်င္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတုိ႔ႏွင့္ အတူ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္မွ ဆင္းေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ႀကီးစြာ ေသာ သစ္တံုးကုိ ျမင္ေတာ္မူ၍ ရဟန္းတုိ႔ကုိ -

''ငါ့သွ်င္တုိ႔ သင္တုိ႔သည္ ဤသစ္တံုးႀကီးကုိ ျမင္ကုန္၏ေလာ'' ဟု ေမး၏။
ငါ့သွ်င္ ျမင္ပါကုန္၏ ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။ ငါ့သွ်င္တုိ႔ အလုိရွိခဲ့လွ်င္ တန္ခုိး အဘိညာဥ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ၊ စိတ္၏ ေလ့လာျခင္းသုိ႔ ေရာက္ေသာ ရဟန္းသည္ ဤသစ္တံုးႀကီးကုိ ေျမဟူ၍သာလွ်င္ ႏွလံုးသြင္းရာ၏၊ ထုိသုိ႔ ႏွလံုးသြင္းရျခင္းသည္
အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။

ငါ့သွ်င္တုိ႔ အၾကင္ (ခက္မာမႈ) ပထဝီကုိ အမွီျပဳ၍ တန္ခုိး အဘိညာဥ္ႏွင့္ ျပည့္စံု ေသာ၊ စိတ္၏ ေလ့လာျခင္းသုိ႔ ေရာက္ေသာ ရဟန္းသည္ ဤ သစ္တံုးႀကီးကုိ ေျမဟူ၍သာလွ်င္ ႏွလံုးသြင္းရာ၏၊ ထုိ ခက္မာမႈ ပထဝီဓာတ္သည္ ဤသစ္တံုးႀကီး ၌ ရွိ၏။

ငါ့သွ်င္တုိ႔ အလုိရွိခဲ့လွ်င္ တန္ခုိး အဘိညာဥ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ၊
စိတ္၏ ေလ့လာျခင္း သုိ႔ ေရာက္ေသာ ရဟန္းသည္ ဤသစ္တံုးႀကီးကုိ-
ေရ ဟူ၍ သာလွ်င္ ႏွလံုးသြင္း ရာ၏။ ပ။
မီး ဟူ၍ သာလွ်င္ ႏွလံုးသြင္းရာ၏။ ပ။
ေလ ဟူ၍ သာလွ်င္ ႏွလံုးသြင္းရာ၏။ ပ။
တင့္တယ္၏ ဟူ၍ သာလွ်င္ ႏွလံုးသြင္းရာ၏။ ပ။
မတင့္တယ္၏ ဟူ၍ သာလွ်င္ ႏွလံုးသြင္းရာ၏၊ ထုိသုိ႔ ႏွလံုးသြင္းရျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။ ငါ့သွ်င္တုိ႔ အၾကင္ မတင့္တယ္ျခင္း 'အသုဘဓာတ္' ကုိ အမွီျပဳ၍ တန္ခုိး အဘိညာဥ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ၊ စိတ္၏ ေလ့လာျခင္းသုိ႔ ေရာက္ေသာ ရဟန္းသည္ ဤသစ္တံုးႀကီးကုိ မတင့္တယ္ ဟူ၍ သာလွ်င္ ႏွလံုး သြင္းရာ၏၊ ထုိမတင့္တယ္ျခင္း သေဘာ အသုဘဓာတ္သည္ ဤသစ္တံုးႀကီး၌ ရွိ၏ဟု မိန္႔ဆုိ၏။ 41

၁၁ - ဒါ႐ုကၡႏၶသုတ္၊ ေဒ၀တာ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ငါ့အား သားလွီးဓားျဖင့္ ဝမ္းကိုရစ္၍ လွီးဘိသကဲ့သို႔…

ဆေႏၵာဝါဒသုတ္...

*** ငါတို႔တေတြ လူမမာ ေမးရန္ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္အံ့…
အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္ အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔အား အစာေကြၽး၍ ေမြးရာျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာ အသွ်င္မဟာစုႏၵႏွင့္ အသွ်င္ဆႏၵ့တို႔သည္ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္၌ ေနၾကကုန္၏။ ထုိအခါ အသွ်င္ဆႏၵသည္ ဖ်ားနာေန၏၊ ဒုကၡေရာက္ေန၏၊ အသည္းအသန္ မမာေန၏။ ထုိအခါ အသွ်င္ သာရိပုၾတာသည္ ညခ်မ္းအခါ ကိန္းေအာင္းရာမွ ထလ်က္ မဟာစုႏၵထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ အသွ်င္မဟာစုႏၵကို 'ငါ့သွ်င္စုႏၵ လာသြားကုန္အံ့၊ အသွ်င္ဆႏၵထံ လူမမာ ေမးရန္ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္အံ့'' ဟု ဤစကားကို ေျပာဆုိ၏။ ''ငါ့သွ်င္ ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု အသွ်င္မဟာစုႏၵသည္ အသွ်င္သာရိပုၾတာအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထား၏။

*** ငါ့သွ်င္ ဣရိယာပထ မွ်တ၏ေလာ…
ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာႏွင့္ အသွ်င္မဟာစုႏၵတို႔သည္ အသွ်င္ဆႏၵထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ အသွ်င္ဆႏၵႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ေျပာဆိုကုန္၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္စကားကို ေျပာဆုိ ၿပီးဆံုးေစၿပီးေနာက္ သင့္ေလ်ာ္ ရာ၌ ထုိင္ေနကုန္၏၊ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထုိင္ၿပီးေသာ္ အသွ်င္ သာရိပုၾတာသည္ အသွ်င္ဆႏၵအား ''ငါ့သွ်င္ဆႏၵ အသို႔နည္း၊ ခံ့က်န္း၏ေလာ၊ ဣရိယာပထ မွ်တ၏ေလာ၊ သင့္အား ဒုကၡ ေဝဒနာတို႔သည္ ဆုတ္ယုတ္ကုန္၏ေလာ၊ မတုိးတက္ဘဲ ႐ိွကုန္၏ေလာ၊ ဆုတ္ယုတ္ေသာ အရာသည္ ထင္၏ေလာ၊ တုိးတက္ေသာ အရာသည္ မထင္ဘဲ ႐ိွ၏ေလာ'' ဟု ဤစကားကို ေျပာဆုိ၏။

*** ငါ့သွ်င္ ဣရိယာပထ မမွ်တပါ…
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ မခံ႕က်န္းပါ၊ (ဣရိယာပထ) မမွ်တပါ၊ အကြၽႏု္ပ္အား ျပင္းထန္ေသာ ေဝဒနာတို႔သည္ တုိးတက္ပါကုန္၏၊ မဆုတ္ယုတ္ပါကုန္၊ တုိးတက္ေသာ အရာသည္ ထင္ပါ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ေသာ အရာသည္ မထင္ပါ၊ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဥပမာအားျဖင့္ အား႐ိွေသာ ေယာက်္ားသည္ ထက္စြာေသာ ခက္ရင္းျဖင့္ ထိပ္ကို ထုိး၍ ႏွိပ္ဘိသကဲ့သို႔ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဤအတူသာလွ်င္ အကြၽႏု္ပ္အား ျပင္းထန္ေသာ ေလတို႔သည္ ဦးထိပ္၌ ထုိးက်င့္ပါကုန္၏။ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ငါ့အား မခံ့က်န္းပါ၊ (ဣရိယာပထ) မမွ်တပါ၊ ငါ့အား ျပင္းထန္ေသာ ဒုကၡ ေဝဒနာတို႔သည္ ေရွ႕သို႔သာ တုိးတက္ပါကုန္၏၊ ေနာက္သို႔ကား မဆုတ္ယုတ္ပါကုန္၊ တုိးတက္ေသာ အရာသည္သာ ထင္ပါ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ေသာ အရာသည္ မထင္ပါ။

*** ေခါင္းကိုက္ေသာ ေဝဒနာတို႔သည္ ျဖစ္ပါကုန္၏…
ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဥပမာအားျဖင့္ အား႐ိွေသာ ေယာက်္ားသည္ ျမဲျမံခုိင္ခံ့ေသာ သားေရႀကိဳးပုိင္းျဖင့္ ဦးေခါင္း၌ ရစ္ပတ္ျခင္းကို ေပးရာသကဲ့သို႔ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဤအတူသာလွ်င္ ငါ့အား ဦးေခါင္း၌ အလြန္ ျပင္းထန္ကုန္ေသာ ဦးေခါင္းကိုက္ ေသာ ေဝဒနာတို႔သည္ ျဖစ္ပါကုန္၏။ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ငါ့အား မခံ့က်န္းပါ၊ (ဣရိယာပထ) မမွ်တပါ၊ ငါ့အား ျပင္းထန္ကုန္ေသာ ဒုကၡ ေဝဒနာတို႔သည္ ေရွ႕သို႔သာ တုိးတက္ပါကုန္၏၊ ေနာက္သို႔ကား မဆုတ္ယုတ္ပါကုန္၊ တုိးတက္ ေသာ အရာသည္သာ ထင္ပါ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ေသာ အရာသည္ မထင္ပါ။

*** ငါ့အား သားလွီးဓားျဖင့္ ဝမ္းကိုရစ္၍ လွီးဘိသကဲ့သို႔…
ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဥပမာအားျဖင့္ ကြၽမ္းက်င္ လိမၼာေသာ ႏြားသတ္ေယာက်္ား သည္ လည္းေကာင္း၊ ႏြားသတ္ေယာက်္ား၏ တပည့္သည္ လည္းေကာင္း ထက္လွစြာေသာ သားလွီးဓားျဖင့္ ဝမ္းကိုရစ္၍ လွီးဘိသကဲ့သို႔ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဤအတူသာလွ်င္ ငါ့အား ျပင္းထန္ကုန္ေသာ ေလတို႔သည္ ဝမ္းဗိုက္ကို ရစ္ကုန္၏၊ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ငါ့အား မခံ႕က်န္းပါ၊ (ဣရိယာပထ) မမွ်တပါ၊ ငါ့အား ျပင္းထန္ကုန္ေသာ ဒုကၡ ေဝဒနာတို႔သည္ ေရွ႕သို႔သာ တုိးတက္ပါကုန္၏၊ ေနာက္သို႔ကား မဆုတ္ယုတ္ပါကုန္၊ တုိးတက္ေသာ အရာသည္သာ ထင္ပါ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ေသာ အရာသည္ မထင္ပါ။

*** ငါသည္ အသက္ရွင္ျခင္းကို မလိုလားေတာ့ပါ…
ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဥပမာအားျဖင့္ အား႐ိွေသာ ေယာက်္ားႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ အလြန္ အားနည္းေသာ ေယာက်္ားကုိ အသီးအသီး လက္ေမာင္းတို႔၌ ကုိင္၍ မီးက်ီးစု၌ ကင္ကုန္ရာ သကဲ့သို႔ အျပန္အလွန္ ကင္ကုန္ရာသကဲ့သို႔ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဤအတူသာလွ်င္ ငါ့အား ခႏၶာကုိယ္၌ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ပူေလာင္ ျခင္းသည္ ျဖစ္ပါ၏။ ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ငါ့အား မခံ႕က်န္းပါ၊ (ဣရိယာပထ) မမွ်တပါ၊ ငါ့အား ျပင္းထန္ကုန္ေသာ ဒုကၡ ေဝဒနာတို႔သည္ ေရွ႕သို႔သာ တုိးတက္ပါကုန္၏၊ ေနာက္သို႔ကား မဆုတ္ယုတ္ပါကုန္၊ တုိးတက္ေသာ အရာ သည္သာ ထင္ပါ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ေသာအရာသည္ မထင္ပါ၊ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဓားကို အသံုးျပဳေတာ့မည္၊ အသက္ ရွင္ျခင္းကို မလိုလားေတာ့ပါ ဟု ေျပာဆုိ၏။

*** ငါသည္ အသွ်င္ဆႏၵအတြက္…

အသွ်င္ဆႏၵသည္ ဓားလက္နက္ကို အသံုး မျပဳပါလင့္၊
အသွ်င္ဆႏၵသည္ မွ်တပါေလာ့၊
ငါတို႔သည္ အသွ်င္ဆႏၵ မွ်တသည္ကို အလုိ႐ိွပါကုန္၏…

အကယ္၍ အသွ်င္ဆႏၵအား သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေဘာဇဥ္တို႔သည္ မရွိကုန္အံ့၊

ငါသည္…
အသွ်င္ဆႏၵအတြက္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေဘာဇဥ္တို႔ကို ရွာပါအံ့၊

အကယ္၍ အသွ်င္ဆႏၵအား သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေဆးတို႔သည္ မ႐ိွကုန္အံ့၊

ငါသည္ …
အသွ်င္ဆႏၵအတြက္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေဆးတို႔ကို ရွာပါအံ့၊

အကယ္၍ အသွ်င္ဆႏၵအား သင့္ေလ်ာ္ေသာ အလုပ္အေကြၽးသည္ မ႐ိွအံ့၊

ငါသည္ …
အသွ်င္ဆႏၵကို လုပ္ေကြၽးပါအံ့၊

အသွ်င္ဆႏၵသည္ ဓားလက္နက္ကို အသံုးမျပဳပါလင့္၊
အသွ်င္ဆႏၵသည္ မွ်တပါေလာ့၊
ငါတို႔သည္ အသွ်င္ဆႏၵ မွ်တသည္ကို အလို ႐ိွပါကုန္၏ ဟု ေျပာဆုိၾကကုန္၏။

*** ငါ့အား ပစၥည္းေလးပါးတို႔ ျပည့္စံုပါ၏…
ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ငါ့အား သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေဘာဇဥ္မ႐ိွသည္ မဟုတ္၊ ငါ႕အား သင့္ေလ်ာ္ေသာေဆးလည္း မ႐ိွသည္ မဟုတ္၊ ငါ့အား သင့္ေလ်ာ္ေသာ အလုပ္အေကြၽးလည္း မ႐ိွသည္ မဟုတ္။ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ စင္စစ္ ငါသည္ ဆရာျဖစ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး စိတ္လက္ ပါပါသာလွ်င္ လုပ္ေကြၽးခဲ့ၿပီ၊ စိတ္လက္မပါဘဲ လုပ္ေကြၽးခဲ့သည္ မဟုတ္၊ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဆရာျဖစ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို စိတ္လက္ ပါပါသာလွ်င္ လုပ္ေကြၽး၍ စိတ္လက္ မပါဘဲ လုပ္ေကြၽးျခင္း မဟုတ္ျခင္းသည္ သာလွ်င္ တပည့္အား ေလ်ာ္၏။

ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ…
ရဟန္းဆႏၵသည္ ကပ္ေရာက္ရာ မ႐ိွသည္ျဖစ္၍ ဓားလက္နက္ကို အသံုးျပဳလတၱံ႔ ဟူ၍သာလွ်င္ သင္မွတ္ပါေလာ့ ဟု ေျပာဆုိ၏။

*** အသွ်င္ဆႏၵအား ျပႆနာ ေမးခြင့္ျပဳပါ…
အသွ်င္ဆႏၵသည္ အကယ္၍ ျပႆနာကို ေျဖဆုိရန္ အခြင့္ျပဳပါလွ်င္ ငါတို႔သည္ အသွ်င္ဆႏၵကို တစ္စံုတစ္ခုေသာ အရာကို ေမးလိုပါ ကုန္၏ ဟု (ဆုိၾကကုန္၏)။ ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ေမးပါေလာ့၊ ၾကားရၿပီးေနာက္ သိရပါအံ့ ဟု (ဆုိ၏)။ 390

*** ဤဟာ ငါ၏ ကုိယ္ 'အတၱ' မဟုတ္ ဟု ႐ႈပါသေလာ…
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ စကၡဳပသာဒ + စကၡဳဝိညာဏ္ + စကၡဳဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ တရားတို႔ကို ''ဤဟာ ငါ့ဟာ မဟုတ္၊ ဤဟာ ငါမဟုတ္၊ ဤဟာ ငါ၏ကုိယ္ 'အတၱ' မဟုတ္'' ဟု ႐ႈပါသေလာ ဟု ေမး၏။
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ ေသာတပသာဒ + ေသာတဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ ဃာနပသာဒ + ဃာနဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ ဇိဝွါပသာဒ + ဇိဝွါဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ ကာယပသာဒ + ကာယဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ မေနာဒြါရ + မေနာဝိညာဏ္ + မေနာဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ တရားတို႔ကို ''ဤဟာ ငါ့ဟာ မဟုတ္၊ ဤဟာ ငါမဟုတ္၊ ဤဟာ ငါ၏ ကုိယ္ 'အတၱ' မဟုတ္'' ဟု ႐ႈပါသေလာ ဟု ေမး၏။

*** ဤဟာ ငါ၏ ကုိယ္ 'အတၱ' မဟုတ္ ဟု ႐ႈပါ၏…
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ စကၡဳပသာဒ + စကၡဳဝိညာဏ္ + စကၡဳဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ ေသာ တရားတို႔ကို ''ဤဟာ ငါ့ဟာ မဟုတ္၊ ဤဟာ ငါမဟုတ္၊ ဤဟာ ငါ၏ကုိယ္ 'အတၱ'မဟုတ္'' ဟု ႐ႈပါ၏။
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ေသာတပသာဒ။ ပ။
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ဃာနပသာဒ။ ပ။
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ဇိဝွါပသာဒ။ ပ။
ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ကာယပသာဒ။ ပ။
ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ မေနာဒြါရ + မေနာဝိညာဏ္ + မေနာဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ ေသာ တရားတို႔ကို ''ဤဟာ ငါ့ဟာ မဟုတ္၊ ဤဟာ ငါမဟုတ္၊ ဤဟာ ငါ၏ ကုိယ္ 'အတၱ' မဟုတ္'' ဟု ႐ႈပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။ 391

*** အဘယ္ကို သိျမင္၍ ဤဟာ ငါမဟုတ္ဟု ႐ႈပါသနည္း…
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ စကၡဳပသာဒ+စကၡဳဝိညာဏ္+ စကၡဳဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ တရား တို႔၌ အဘယ္ကို ျမင္၍ အဘယ္ကို သိ၍ စကၡဳပသာဒ + စကၡဳဝိညာဏ္ + စကၡဳဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာတရားတို႔ကို ''ဤဟာ ငါ့ဟာ မဟုတ္၊ ဤဟာ ငါမဟုတ္၊ ဤဟာ ငါ၏ကုိယ္'အတၱ' မဟုတ္'' ဟု ႐ႈပါသနည္း။
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ ေသာတ ပသာဒ + ေသာတဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ ဃာနပသာဒ + ဃာနဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ ဇိဝွါပသာဒ + ဇိဝွါဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ ကာယပသာဒ + ကာယဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္ဆႏၵ မေနာဒြါရ + မေနာဝိညာဏ္ + မေနာဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ တရားတို႔၌ အဘယ္ကို ျမင္၍ အဘယ္ကို သိ၍ ''ဤဟာ ငါ့ဟာ မဟုတ္၊ ဤဟာ ငါမဟုတ္၊ ဤဟာ ငါ၏ကုိယ္ 'အတၱ' မဟုတ္'' ဟု ႐ႈပါသနည္း ဟု (ေမး၏)။

*** ခ်ဳပ္ပ်က္မႈကို သိျမင္၍ ဤဟာ ငါမဟုတ္ ဟု႐ႈပါ၏…
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ စကၡဳပသာဒ + စကၡဳဝိညာဏ္ + စကၡဳဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ တရားတို႔၌ ခ်ဳပ္ပ်က္မႈကို ျမင္၍ ခ်ဳပ္ပ်က္မႈကို သိ၍ စကၡဳပသာဒ + စကၡဳဝိညာဏ္ + စကၡဳဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ တရားတို႔ကို ''ဤဟာ ငါ့ဟာ မဟုတ္၊ ဤဟာ ငါမဟုတ္၊ ဤဟာ ငါ၏ကုိယ္ 'အတၱ' မဟုတ္'' ဟု႐ႈပါ၏။
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ေသာတပသာဒ + ေသာတဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ဃာနပသာဒ + ဃာနဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ဇိဝွါပသာဒ + ဇိဝွါဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ကာယပသာဒ + ကာယဝိညာဏ္။ ပ။
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ မေနာဒြါရ + မေနာဝိညာဏ္ မေနာဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ
တရားတို႔၌ ခ်ဳပ္ပ်က္မႈကို ျမင္၍ ခ်ဳပ္ပ်က္မႈကို သိ၍ မေနာဒြါရ + မေနာဝိညာဏ္ + မေနာဝိညာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ တရားတို႔ကို ''ဤဟာ ငါ့ဟာ မဟုတ္၊ ဤဟာ ငါမဟုတ္၊ ဤဟာ ငါ၏ ကုိယ္ 'အတၱ' မဟုတ္' ဟု ႐ႈပါ၏ ဟု (ေျပာဆုိ၏)။ 392

*** မမွီတြယ္သူမွာ ဆင္းရဲဒုကၡ၏ အဆံုးမည္၏…
ဤသို႔ ေျပာဆုိေသာ္ အသွ်င္မဟာစုႏၵသည္ အသွ်င္ဆႏၵအား ''ငါ့သွ်င္ဆႏၵ ထို႔ေၾကာင့္ 'မွီတြယ္သူမွာ လႈပ္ရွား၏၊ မမွီတြယ္သူမွာ လႈပ္ရွားမႈ မ႐ိွ၊ လႈပ္ရွားမႈ မ႐ိွလတ္ေသာ္ ၿငိမ္းေအး၏၊ ၿငိမ္းေအးလတ္ေသာ္ တိမ္းၫြတ္မႈ မ႐ိွ၊ တိမ္းၫြတ္မႈ မ႐ိွလတ္ေသာ္ အလားအလာမ႐ိွ၊ အလားအလာ မ႐ိွေသာ္ ေရြ႕ေလ်ာ ကပ္ေရာက္မႈ မ႐ိွ၊ ေရြ႕ေလ်ာ ကပ္ေရာက္မႈ မ႐ိွေသာ္ ဤဘဝမွာလည္း မျဖစ္၊ တမလြန္ ဘဝမွာလည္း မျဖစ္၊ ႏွစ္ပါးစံုမွာလည္း မျဖစ္၊ ဤသည္ပင္လွ်င္ ဆင္းရဲဒုကၡ၏ အဆံုးမည္၏'ဟူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္ကိုလည္း အျမဲ ႏွလံုးသြင္းသင့္၏'' ဟု ေျပာဆုိ၏။

ထို႔ေနာက္ အသွ်င္သာရိပုၾတာႏွင့္ အသွ်င္မဟာစုႏၵတို႔သည္
အသွ်င္ဆႏၵကုိ ဤအဆံုးအမျဖင့္ ဆံုးမ၍ ေနရာမွထကာ ဖဲသြားကုန္၏။ 393


*** အသွ်င္ဆႏၵသည္ မိမိကိုယ္ကို ဓားလက္နက္ျဖင့္ အဆုံးစီရင္ေလၿပီ…
ထုိအခါ အသွ်င္ဆႏၵသည္ အသွ်င္သာရိပုၾတာႏွင့္ အသွ်င္မဟာစုႏၵတို႔ ဖဲသြား၍ မၾကာမီ ဓားလက္နက္ကို အသံုးျပဳ၏။ ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အလြန္ ႐ုိေသစြာ ႐ိွခုိးၿပီးလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထုိင္ကာ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္ဆႏၵသည္ ဓားလက္နက္ကုိ အသံုးျပဳပါ၏၊ အသွ်င္ဆႏၵ၏ လားရာဂတိကား အဘယ္ပါနည္း၊ တမလြန္ ဘဝကား အဘယ္ပါနည္း'' ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။

သာရိပုၾတာ ရဟန္းဆႏၵသည္ သင္၏ မ်က္ေမွာက္၌ပင္လွ်င္ ကပ္ေရာက္ရာ မ႐ိွသည္၏ အျဖစ္ကို ေျပာၾကားသည္ မဟုတ္ေလာ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ျမတ္စြာဘုရား ပုဗၺဇိရမည္ေသာ ဝဇၨိရြာသည္ ႐ိွပါ၏၊ ထုိရြာ၌ အသွ်င္ဆႏၵ၏ ခ်စ္ကြၽမ္းဝင္ေသာ အမ်ဳိးတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ စိတ္သေဘာ ေကာင္းေသာ အမ်ဳိးတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ေသာ အမ်ဳိးတို႔သည္ လည္းေကာင္း ႐ိွပါကုန္၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

*** စြဲလမ္းလွ်င္ ဘ၀တစ္ခုသို႔ ကပ္ေရာက္ရာရွိ၏…
သာရိပုၾတာ ရဟန္းဆႏၵအား ထုိခ်စ္ကြၽမ္းဝင္ေသာအမ်ဳိး စိတ္သေဘာေကာင္း ေသာအမ်ဳိး ခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ေသာ အမ်ဳိးတို႔သည္ ႐ိွကုန္သည္သာတည္း။ သာရိပုၾတာ ငါသည္ ဤ႐ိွကာမွ်ျဖင့္ ကပ္ေရာက္စရာ ႐ိွ၏ ဟု မဆုိ။ သာရိပုၾတာ စင္စစ္ အၾကင္သူသည္ ဤကုိယ္ကိုလည္း စြန္႔ပစ္၍ တစ္ပါးေသာ ကုိယ္ကိုလည္း စြဲလမ္း၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္ကို ကပ္ေရာက္ရာ႐ိွသူ ဟူ၍ ငါေဟာ၏၊

*** ရဟန္းဆႏၵသည္ စြဲလမ္းမႈမရွိ၍ ဘ၀တစ္ခုသို႔ ကပ္ေရာက္စရာ မရွိေတာ့ၿပီ…
ရဟန္းဆႏၵအား ထုိကပ္ေရာက္စရာသည္ မ႐ိွ၊ သာရိပုၾတာ ရဟန္းဆႏၵသည္ ကပ္ေရာက္ရာ မ႐ိွသည္ျဖစ္၍ ဓားလက္နက္ကုိ အသုံးျပဳသြားၿပီ ဟု မွတ္ေလေလာ့ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရား ေဒသနာေတာ္ကို ေဟာေတာ္ မူ၏၊ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရား ေဒသနာေတာ္ကို ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ လြန္စြာ ႏွစ္သက္ေလၿပီ။ 394

၂ - ဆေႏၵာဝါဒသုတ္၊ သဠာယတနဝဂ္၊ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

စကားကိုနားေထာင္ျခင္းငွာ အလိုရွိသည္...

သုႆူသတိသုတ္...

စကားကိုနားေထာင္ျခင္းငွာ အလိုရွိသည္...

ရဟန္းတို႔ တရားေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း တရားကုိ
ၾကားနာရေသာ္လည္း ကုသိုလ္ တရားတို႔၌ မေဖာက္ျပန္ေသာ သေဘာဟု
ဆိုအပ္ေသာ နိယာမ(မဂ္)သို႔ သက္ဝင္ရန္ မထိုက္တန္။

အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ…

ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူအပ္ေသာ ဓမၼဝိနယကုိ ေဟာေတာ္ မူအပ္သည္
ရွိေသာ္ မနာယူ၊ နားမစိုက္၊ သိျခင္းငွါ စိတ္ကုိ မျဖစ္ေစ၊ အက်ဳိးမဲ့ကုိ ယူ၏၊ အက်ဳိး
ရွိသည္ကုိ စြန္႔၏၊ (သာသနာေတာ္ႏွင့္) မေလ်ာ္ေသာ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း တရားကုိ
ၾကားနာရပါေသာ္လည္း ကုသိုလ္ တရားတို႔၌ မေဖာက္ျပန္ေသာ သေဘာဟု
ဆိုအပ္ေသာ နိယာမ(မဂ္)သို႔ သက္ဝင္ရန္ မထိုက္တန္။

ရဟန္းတို႔ တရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း တရားကုိ
ၾကားနာရသည္ရွိေသာ္ ကုသိုလ္ တရားတို႔၌ မေဖာက္ျပန္ေသာ သေဘာဟု
ဆိုအပ္ ေသာ နိယာမ (မဂ္)သို႔ သက္ဝင္ရန္ ထိုက္တန္၏။

အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူအပ္ေသာ
ဓမၼဝိနယကုိ ေဟာေတာ္ မူအပ္သည္ ရွိေသာ္ နာယူ၏၊ နားစိုက္၏၊ သိျခင္းငွါ
စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစ၏၊ အက်ဳိး ရွိသည္ကုိ ယူ၏၊ အက်ဳိး မရွိသည္ကုိ စြန္႔၏၊
(သာသနာေတာ္ႏွင့္) ေလ်ာ္ေသာ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံု၏။

ရဟန္းတို႔ ဤတရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း တရားကုိ
ၾကားနာရသည္ရွိေသာ္ ကုသိုလ္တရားတို႔၌ မေဖာက္ျပန္ေသာ သေဘာဟု
ဆိုအပ္ေသာ နိယာမ (မဂ္)သို႔ သက္ဝင္ရန္ ထိုက္တန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 88

၄ - သုႆူသတိသုတ္၊ သီတိ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဤသို႔ ေမးလာၾကကုန္မူ ...

မူလကသုတ္ - (အေၾကာင္းရင္းရွိသည္)

ရဟန္းတို႔…
သာသနာေတာ္မွ တစ္ပါးေသာ အယူရွိၾကသည့္ ပရိဗိုဇ္တို႔သည္ ငါ့သွ်င္တို႔…

တရားအားလံုးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ အေျခခံ ရွိကုန္သနည္း၊
တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္သနည္း၊
တရား အားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွိကုန္သနည္း။
တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ ေပါင္းဆုံရာ ရွိကုန္သနည္း။
တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ ေရွ႕သြားရွိကုန္သနည္း။
တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ အႀကီးအကဲ ရွိကုန္သနည္း။
တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ လြန္ကဲမႈ ရွိကုန္သနည္း။
တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ အႏွစ္ ရွိကုန္သနည္း။
တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ သက္ဝင္ရာ ရွိကုန္သနည္း။
တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ အဆုံးရွိကုန္သနည္း ဟု
ဤသို႔ ေမးလာၾကကုန္မူ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ အေမးခံၾကရေသာ သင္တို႔သည္
ထိုသာသနာေတာ္မွ တစ္ပါးေသာ အယူရွိၾကသည့္ ထိုပရိဗိုဇ္တို႔အား
အဘယ္သို႔ ေျဖၾကကုန္မည္နည္း ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္တို႔အား တရားတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားလွ်င္ အရင္း 'အေျခခံ' ရွိပါကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားလွ်င္ ထုတ္ေဆာင္သူ ရွိပါကုန္၏၊ ျမတ္စြာ ဘုရားလွ်င္ လဲေလ်ာင္းရာ ရွိပါကုန္၏။ အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ဆိုအပ္ေသာ တရားစကား၏ အနက္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဉာဏ္ေတာ္၌သာ ထင္ပါေစေလာ့၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံမွ ၾကားနာရ၍ ရဟန္းတို႔သည္ ေဆာင္ထားၾကပါကုန္ လိမ့္မည္ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။


ရဟန္းတို႔ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ နာကုန္ေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလုံးျပဳကုန္ေလာ့၊ ေဟာျပ ေပအံ့ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထားကုန္၏။


ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏…


ရဟန္းတို႔ သာသနာေတာ္မွ တစ္ပါးေသာ အယူရွိၾကသည့္ ပရိဗိုဇ္တို႔သည္ ငါ့သွ်င္တို႔ တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ 'အေျခခံ' ရွိကုန္သနည္း။ တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္သနည္း။ တရားအားလုံး တို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွိကုန္သနည္း။ တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ ေပါင္းဆုံရာ ရွိကုန္သနည္း။ တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ ေရွ႕သြားရွိကုန္သနည္း။ တရား အားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ အႀကီးအကဲ ရွိကုန္သနည္း။ တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ လြန္ကဲမႈ ရွိကုန္သနည္း။ တရား အားလုံးတို႔သည္ အဘယ္လွ်င္ အႏွစ္ရွိကုန္သနည္း။ တရားအားလုံးတို႔ သည္ အဘယ္လွ်င္ သက္ဝင္ရာ ရွိကုန္သနည္း။ တရားအားလုံးတို႔သည္ အဘယ္ လွ်င္ အဆုံး ရွိကုန္သနည္း'' ဟု အကယ္၍ ေမးလာၾကကုန္မူ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ အေမးခံၾကရေသာ သင္တု႔သိ ည္ သာသနာေတာ္မွ တစ္ပါးေသာ အယူရွိၾကသည့္ ထိုပရိဗိုဇ္တို႔အား ဤသို႔ ေျဖၾကကုန္ေလာ့။


ငါ့သွ်င္တို႔ တရားအားလုံးတို႔သည္ အလိုဆႏၵလွ်င္ 'အေျခခံ' ရွိကုန္၏။
တရားအားလုံးတို႔သည္ ႏွလုံးသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏။
တရားအားလုံးတို႔သည္ ဖႆလွ်င္ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွိကုန္၏။
တရားအားလုံးတို႔သည္ ေဝဒနာလွ်င္ ေပါင္းဆုံရာ ရွိကုန္၏၊
တရားအားလုံးတို႔သည္ သမာဓိလွ်င္ ေရွ႕သြား ရွိကုန္၏။
တရားအားလုံးတို႔သည္ သတိလွ်င္ အႀကီးအကဲရွိကုန္၏။
တရားအားလုံးတို႔သည္ ပညာလွ်င္ လြန္ကဲမႈ ရွိကုန္၏။
တရားအားလုံးတို႔သည္ ဝိမုတၱိ 'အရဟတၱဖိုလ္'လွ်င္ အႏွစ္ ရွိကုန္၏။
တရားအားလုံးတို႔သည္ အၿမိဳက္နိဗၺာန္လွ်င္ သက္ဝင္ရာ ရွိကုန္၏။
တရားအားလုံးတို႔သည္ နိဗၺာန္လွ်င္ အဆုံး ရွိကုန္၏ ဟု ေျဖၾကကုန္ေလာ့။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ အေမးခံၾကရေသာ သင္တို႔သည္ သာသနာေတာ္မွ တစ္ပါးေသာ အယူရွိၾကသည့္ ထိုပရိဗိုဇ္တို႔အား ဤသို႔ ေျဖကုန္ေလာ့ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 58


၈ - မူလကသုတ္၊ သစိတၱ၀ဂ္၊ ဒသကနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။





ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဤရဟန္းသည္ နတ္လူတုိ႔၏ အက်ဳိးရွိရန္ျဖစ္၏...

ေထရသုတ္...

ဤရဟန္းသည္ နတ္လူတုိ႔၏ အက်ဳိးရွိရန္ျဖစ္၏...

ရဟန္းတုိ႔ တရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မေထရ္ရဟန္းသည္ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ အစီးအပြါးအလို႔ငွါ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ အက်ဳိးငွါ နတ္လူတုိ႔၏ အစီးအပြါး အလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ က်င့္၏။

အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -
မေထရ္ႀကီးျဖစ္၏၊ ရဟန္း ဝါရင့္၏၊ ရဟန္းသက္ ရွည္၏။ လူႏွင့္တကြေသာ ရဟန္းတုိ႔တြင္ ထင္ရွား၏၊ ေက်ာ္ေစာ၏၊ လူအျခံအရံ မ်ားစြာ ရွိ၏။ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္းအိပ္ရာ ေနရာ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆး အသံုးအေဆာင္တုိ႔ကို ရေလ့ရွိ၏။

အၾကားအျမင္ မ်ား၏၊ အၾကားအျမင္ကို ေဆာင္၏၊ အၾကားအျမင္ကို ဆည္းပူး၏၊ အနက္, သဒၵါႏွင့္တကြ ျဖစ္၍ အလံုးစံု ျပည့္စံု စင္ၾကယ္သည့္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ေဖာ္ျပတတ္ကုန္ေသာ အစ၏ေကာင္းျခင္း အလယ္၏ ေကာင္းျခင္း အဆံုး၏ ေကာင္းျခင္း ရွိေသာ တရားတုိ႔ကို ထုိသူသည္ မ်ားစြာ ၾကားနာဖူး၏၊ ေဆာင္ထား၏၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ေလ့က်က္ထား၏၊ စိတ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္မွတ္သား ထား၏၊ ပညာျဖင့္ ေကာင္းစြာ ထုိးထြင္း၍သိ၏။ မွန္ကန္ေသာအယူရွိ၏၊ မေဖာက္ျပန္ေသာ ဉာဏ္ အျမင္ရွိ၏၊ ထုိရဟန္းသည္ မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းကို မသူေတာ္တရားမွ ထုတ္၍ သူေတာ္ေကာင္း တရား၌ တည္ေစ၏။

''မေထရ္ရဟန္းသည္ ရဟန္းဝါ ရင့္၏၊ ရဟန္းသက္ ရွည္၏'' ဟူ၍လည္း ထုိရဟန္း၏ အျပဳအမူသုိ႔ အတုလိုက္၍ က်င့္ကုန္၏။

''မေထရ္ရဟန္းသည္ လူႏွင့္တကြေသာ ရဟန္းတုိ႔တြင္ ထင္ရွား၏၊ ေက်ာ္ေစာ၏၊ လူအျခံအရံ မ်ားစြာရွိ၏'' ဟူ၍လည္း ထုိရဟန္း၏ အျပဳအမူသုိ႔ အတုလိုက္၍ က်င့္ကုန္၏။

''မေထရ္ရဟန္းသည္ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္းအိပ္ရာ ေနရာ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆး အသံုး အေဆာင္တုိ႔ကို ရေလ့ရွိ၏'' ဟူ၍လည္း ထုိရဟန္း၏ အျပဳအမူသုိ႔ အတုလိုက္၍ က်င့္ကုန္၏။

''မေထရ္ရဟန္းသည္ အၾကားအျမင္ မ်ား၏၊ အၾကားအျမင္ကို ေဆာင္၏၊ အၾကား အျမင္ကို ဆည္းပူး၏'' ဟူ၍လည္း ထုိရဟန္း၏ အျပဳအမူသုိ႔ အတုလိုက္၍ က်င့္ကုန္၏။

ရဟန္းတုိ႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မေထရ္ရဟန္းသည္ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ အစီးအပြါး အလို႔ငွါ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ အက်ဳိးငွါ နတ္လူတုိ႔၏ အစီးအပြါး အလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ က်င့္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 88

၈ - ေထရသုတ္-မွ၊ ေထရ၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။



ဤရဟန္းသည္ နတ္လူတုိ႔၏ အက်ဳိးမဲ့ရန္ျဖစ္၏--->

ေထရသုတ္--->

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အမိျဖစ္သူ မႏွစ္သက္...

ဥတၱရမာတုေပတိဝတၳဳ -

သားျဖစ္သူဥတၱရက ဒါနျပဳသည္ကို အမိျဖစ္သူ မႏွစ္သက္ ကန္႔ကြက္ဆဲေရးခဲ့ မိေသာေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ ျပိတၱာဘဝ၌ ငါးဆယ့္ငါးႏွစ္ပါတ္လံုး အစာႏွင့္ ေရကို မသံုးစားရ ဂဂၤါျမစ္ကို ေတြ႔ေသာ္လည္း ေသြးအတိျဖစ္၍ မေသာက္ရ ဒုကၡၾကီးစြာ ခံစားရေသာ ၿပိတၱာမအေၾကာင္း…

ထိုၿပိတၱာမ၏ ဆံပင္တို႔သည္ အလြန္ရွည္လ်ားကုန္၏၊ ေျမႀကီးတိုင္ေအာင္ တြဲရရြဲ က်ကုန္၏၊ စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာဖြယ္ အဆင္းသဏၭာန္ရွိ၍ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အျမင္ရွိေသာ ထိုၿပိတၱာမသည္ ဆံပင္တို႔ျဖင့္ ကိုယ္ကို ဖံုးလႊမ္းလ်က္ ဂဂၤါျမစ္ကမ္းနား၌ ေနေသာ ေန႔သန္႔စင္ရာ အရပ္သို႔ သြားေသာ ထိုရဟန္းထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ရဟန္းအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏၊

အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ေသလြန္သည္မွ အစျပဳ၍ ငါးဆယ့္ငါးႏွစ္တို႔ပတ္လံုး ထမင္းစားရသည္ကို လည္းေကာင္း,ေသာက္ေရ ေသာက္ရသည္ကို လည္းေကာင္း မသိစဖူးပါ၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ေရမြတ္သိပ္လွပါ၏၊ အရွင္ဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္အား ေရကို ေပးေတာ္မူပါေလာ့ဟု (ေျပာဆို ေလွ်ာက္ထား၏)။

ဤဂဂၤါျမစ္သည္ ေအးေသာေရ ရွိ၏၊ ဟိမဝႏၲာမွသာလွ်င္ စီဆင္း၏၊ ဤဂဂၤါျမစ္မွ ယူလ်က္ေသာက္ပါေလာ့၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ ငါအား ေသာက္ေရကို ေတာင္းဘိသနည္း ဟု မေထရ္က ေျပာ၏။

အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ဂဂၤါျမစ္၌ ေရကို အကြၽႏု္ပ္ ကိုယ္တိုင္ ယူခဲ့ပါမူ ေရသည္ အကြၽႏု္ပ္အတြက္ ေသြးအျဖစ္ျဖင့္ ေျပာင္းလဲသြားပါ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေသာက္ေရကို ေတာင္းပါ၏ဟု ေလွ်ာက္၏။

သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း, ႏႈတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း, စိတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း အဘယ္ မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ ဂဂၤါျမစ္သည္ သင့္အတြက္ ေသြးျဖစ္ရပါသနည္းဟု မေထရ္က ေမး၏။

အရွင္ဘုရား ဥတၱရမည္ေသာ အကြၽႏု္ပ္၏ သားသည္ ယံုၾကည္မႈ 'သဒၶါ' ရွိေသာ ဥပါသကာ ျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ ထိုသားသည္ အကြၽႏု္ပ္ အလိုမရွိဘဲ ရဟန္းတို႔အား သကၤန္းကို လည္းေကာင္း, ဆြမ္းကို လည္းေကာင္း, သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆးကို လည္းေကာင္း, အိပ္ရာေနရာကို လည္းေကာင္း ေပးလွဴပါ၏၊ ထိုေပးလွဴေသာ သားကို အကြၽႏု္ပ္သည္ ဝန္တိုမႈ 'မစၧရိယ' ႏွိပ္စက္အပ္သည္ျဖစ္၍ ဆဲေရး ေရရြတ္ ႀကိမ္းေမာင္းမိပါ၏။

ဥတၱရ အၾကင္သင္သည္ ငါ အလိုမရွိဘဲ သကၤန္းကို လည္းေကာင္း, ဆြမ္းကို လည္းေကာင္း, သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ေဆးကို လည္းေကာင္း, အိပ္ရာေနရာကို လည္းေကာင္း ရဟန္းတို႔အား ေပးလွဴ ဘိ၏။ ဤအလွဴဝတၴဳသည္ သင့္အတြက္ တမလြန္ဘဝ၌ ေသြးျဖစ္ေစသတည္း ဟု ဆဲေရး ေရရြတ္ ႀကိမ္းေမာင္းမိပါ၏၊ ထိုမေကာင္းမႈကံ၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ ဂဂၤါျမစ္ေရသည္ အကြၽႏု္ပ္အတြက္ ေသြးျဖစ္ ေနပါေတာ့၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

၁ဝ - ဥတၱရမာတုေပတိဝတၴဳ၊ ဥဗၺရိ၀ဂ္၊ ေပတ၀တၳဳ၊ ခုဒၵကနိကာယ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ရဟန္းေတာ္မ်ား ျငင္းခံုမႈ…

ဝိဝါဒသုတ္ - (ျငင္းခံုျခင္း၊ ရန္ျဖစ္ျခင္း)

ရဟန္းေတာ္မ်ား ျငင္းခံုမႈ…

အသွ်င္ဥပါလိသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ဘုရား သံဃာ၌ ျငင္းခံုမႈ ခုိက္ရန္ျဖစ္မႈ အယူကဲြျပားမႈ စကားမ်ားမႈတို႔ ျဖစ္ပါကုန္၏၊ ရဟန္းတို႔ သည္လည္း ခ်မ္းသာစြာ မေနၾကရပါ၊ ယင္း ျငင္းခံုမႈ ခုိက္ရန္ျဖစ္မႈ အယူကဲြျပားမႈ စကားမ်ားမႈ၏ အေၾကာင္းကား အဘယ္ပါနည္း၊ အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါ နည္း'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဥပါလိ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းတို႔သည္…

တရား မဟုတ္သည္ကုိ ''တရားဟုတ္၏'' ဟု ျပကုန္၏၊

တရား ဟုတ္သည္ကုိ ''တရားမဟုတ္'' ဟု ျပကုန္၏၊

ဝိနည္း မဟုတ္သည္ကုိ ''ဝိနည္းဟုတ္၏'' ဟု ျပကုန္၏၊

ဝိနည္း ဟုတ္သည္ကုိ ''ဝိနည္းမဟုတ္'' ဟု ျပကုန္၏၊

ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မမိန္႔ဆိုအပ္သည္ကုိ ''ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ မိန္႔ဆုိအပ္၏'' ဟု ျပကုန္၏၊

ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ မိန္႔ဆိုအပ္သည္ကုိ ''ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မမိန္႔ဆုိအပ္'' ဟု ျပကုန္၏၊

ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္သည္ကုိ ''ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္၏'' ဟု ျပကုန္၏၊

ျမတ္စြာဘုရားေလ့က်က္အပ္သည္ကုိ ''ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္'' ဟု ျပကုန္၏၊

ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္သည္ကုိ ''ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္၏'' ဟု ျပကုန္၏၊

ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္သည္ကုိ ''ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္'' ဟု ျပကုန္၏။

ဥပါလိ သံဃာ၌ ျငင္းခံုမႈ ခုိက္ရန္ျဖစ္မႈ အယူကဲြျပားမႈ စကားမ်ားမႈ ျဖစ္ၾကေသာ ေၾကာင့္ ရဟန္းတို႔သည္လည္း ခ်မ္းသာစြာ မေနၾကရကုန္၊ ယင္းျငင္းခံုမႈ ခုိက္ရန္ ျဖစ္မႈ အယူကဲြျပားမႈ စကားမ်ားမႈ၏ အေၾကာင္းကား ဤသည္ပင္တည္း။
အေထာက္အပံ့ကား ဤသည္ပင္တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

၁ - ဝိဝါဒသုတ္၊ အေကၠာသဝဂ္၊ ဒသကနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သတၱဝါတို႔၏ အသက္သည္...

သလႅသုတ္ - (ျမွား၊ ေျငာင့္)

၁…
ဤေလာက၌ သတၱဝါတို႔၏ အသက္သည္ အမွတ္နိမိတ္ ကင္းသည္ျဖစ္၍ ေသရမည့္ အခါ လားရာဂတိ အသက္ အပိုင္းအျခားကို မသိႏိုင္၊ အေၾကာင္းမ်ားစြာႏွင့္ စပ္သျဖင့္ ပင္ပန္းၿငိဳျငင္ရ၏၊ နည္းငယ္တိုေတာင္းလွ၏၊ သို႔ျဖစ္ေနလ်က္လည္း ထိုအသက္သည္ ဆင္းရဲအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ေရာယွက္ ေနေသး၏။ ၅၈၀

၂…
ပဋိသေႏၶအားျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ သတၱဝါတို႔သည္ အၾကင္ (ေဆးဝါး မႏၲရားစေသာ) လုံ႔လျဖင့္ မေသကုန္ရာ၊ ထိုမေသရာေသာ လုံ႔လမ်ဳိးသည္ မရွိႏိုင္၊ အိုျခင္းသို႔ ေရာက္၍ေသာ္ လည္းေကာင္း (အုိျခင္းသို႔ မေရာက္မူ၍ေသာ္ လည္းေကာင္း) ေသ တတ္၏၊ သတၱဝါတို႔သည္ ဤသို႔ ေသတတ္ေသာ သေဘာ ရွိကုန္သည္သာတည္း။

၃…
သစ္သီးမွည့္တို႔အား နံနက္တိုင္း ေၾကြက်ရျခင္းေၾကာင့္ ေဘးျဖစ္သကဲ့သို႔ ဤအတူ ပဋိသေႏၶအားျဖင့္ ျဖစ္ေပၚ လာကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔အား ေသရျခင္းေၾကာင့္ အျမဲ ေဘးျဖစ္ေန၏။

၄…
အိုးထိန္းသည္ ျပဳလုပ္အပ္ေသာ ေျမအိုး ေျမခြက္အားလံုးတို႔သည္ ကြဲျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိၾကကုန္သကဲ့သို႔ ဤအတူ သတၱဝါတို႔၏ အသက္သည္ ေသျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိ၏။

၅…
ငယ္သူတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ႀကီးသူတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ မိုက္သူတို႔သည္ လည္း ေကာင္း၊ ပညာရွိသူတို႔ သည္ လည္းေကာင္း ထိုသူအားလံုးတို႔သည္ ေသမင္းႏိုင္ငံသို႔ လိုက္ပါၾကရကုန္၏၊ အလံုးစံုေသာ သူတို႔သည္ ေသမင္း၏ အထံသို႔ ဆိုက္ေရာက္ၾက ရကုန္၏။

၆…
ေသမင္း ႏွိပ္စက္အပ္ကုန္သည္ျဖစ္၍ တမလြန္ေလာကသို႔ သြားကုန္ေသာ ထို သတၱဝါတို႔တြင္ အမိ အဖသည္ သားသမီးကို ေသေဘးမွ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္၊ ေဆြမ်ဳိးတို႔သည္လည္း ေဆြမ်ဳိးတို႔ကို ေသေဘးမွ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ကုန္။

၇…
ၾကည့္႐ႈစမ္းပါေလာ့ သတ္မည့္ ႏြားကို ေဆာင္ယူသြား သကဲ့သို႔ ေဆြမ်ဳိးတို႔ ၾကည့္႐ႈ ေနၾကကုန္စဥ္ပင္ အထူးထူး အေထြေထြ ငိုေၾကြး ျမည္တမ္းေနၾကကုန္စဥ္မွာပင္ သတၱဝါတို႔တြင္ တစ္ေယာက္စီ တစ္ေယာက္စီ ေသမင္းသည္ ေဆာင္ယူ သြားေလ၏။

၈…
ဤသို႔ သတၱဝါအေပါင္းကို ေသျခင္းတရားသည္ လည္းေကာင္း၊ အိုျခင္း တရားသည္ လည္းေကာင္း အလြန္ ညႇဥ္းဆဲ ႏွိပ္စက္ေန၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ပညာရွိတို႔သည္ ေလာက အေၾကာင္းကို သိ၍ မစိုးရိမ္ၾကကုန္။

၉…
ဤဘဝသို႔ လာသည္လည္းျဖစ္ေသာ ဘဝတစ္ပါးသို႔ သြားသည္လည္းျဖစ္ေသာ အၾကင္သူ၏ လမ္းခရီးကို မသိ၊ ထိုသူ၏ သြားရာ လာရာ ခရီးႏွစ္မ်ဳိးတို႔ကို ေကာင္းစြာ မျမင္ရ၊ အက်ဳိးမဲ့ ငိုေၾကြး၏။

၁၀…
ငိုေၾကြးသည္ျဖစ္၍ အက်ဳိး တစ္စံုတစ္ရာကို ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါမူ ေတြေဝသည္ျဖစ္၍ မိမိကိုယ္ကို ညႇဥ္းဆဲလ်က္ အက်ဳိး တစ္စံုတစ္ရာကို ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါမူ ပညာရွိသည္ ထိုငိုေၾကြးမႈစသည္ကို ျပဳရာ၏။

၁၁…
တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ ငိုေၾကြးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း စိုးရိမ္ပူ ေဆြးျခင္းျဖင့္
လည္းေကာင္း စိတ္၏ ၿငိမ္းေအးျခင္းသို႔ မေရာက္ႏိုင္၊ ထိုငိုေၾကြးသူအား ဆင္းရဲသာလွ်င္ လြန္စြာျဖစ္ရ၏၊ ခႏၶာကိုယ္သည္လည္း ပင္ပန္း ရာ၏။

၁၂…
မိမိကိုယ္ကို မိမိကိုယ္တိုင္ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းဆဲသူသည္ ၾကံဳလွီေသာ ကိုယ္ရွိသူ အဆင္းမလွသူ ျဖစ္ရ၏၊ ထိုသို႔ ငိုေၾကြးသျဖင့္ ေသေသာ သူတို႔သည္ မမွ်တႏုိင္ကုန္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ငိုေၾကြးျခင္းသည္ အက်ဳိးမရွိ။

၁၃…
စိုးရိမ္မႈ 'ေသာက' ကို မပယ္စြန္႔ႏိုင္ေသာ သတၱဝါသည္ လြန္စြာ ကိုယ္စိတ္ ဆင္းရဲ ျခင္းသို႔ေရာက္၏၊ ဗသသူ ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အဖန္တလဲလဲ စိုးရိမ္ ညည္းတြားသူသည္ စိုးရိမ္ျခင္းသို႔ အလိုသို႔ အစဥ္လိုက္ရ၏။

၁၄…
ဤေလာက၌ တမလြန္သို႔ သြားေသာ ကံအားေလ်ာ္စြာ ဘဝသို႔ ကပ္ေရာက္ရကုန္ေသာ
တစ္ပါးေသာ သူတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ေသမင္း၏ အလိုႏိုင္ငံသုိ႕ ေရာက္ကုန္၍ ေသေဘးျဖင့္ တုန္လႈပ္ကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔ကို လည္းေကာင္း ၾကည့္႐ႈေလာ့။

၁၅…
မွန္၏ သတၱဝါတို႔သည္ အၾကင္သို႔ေသာ အသက္ရွည္လိမ့္မည္ အနာကင္းလိမ့္ မည္စေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ထင္မွတ္ေအာက္ေမ့ကုန္၏၊ ထိုထင္မွတ္ ေအာက္ေမ့ သည္မွ တစ္ပါးေသျခင္း အနာေရာဂါမ်ားျခင္းစေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ျဖစ္၏၊ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ဆန္႔က်င္ဘက္ သေဘာသည္ ျဖစ္၏၊ ဤသို႔ေလာက၏ အေၾကာင္းကို ႐ႈပါေလာ့။

၁၆…
ဤေလာက၌ သတၱဝါသည္ အႏွစ္တစ္ရာေသာ္လည္း အသက္ရွည္ရ၏၊ အႏွစ္ တစ္ရာထက္ အလြန္ေသာ္လည္း အသက္ရွည္ရ၏၊သို႔ပင္ အသက္ရွည္ရေသာ္လည္း ေဆြမ်ဳိးအေပါင္းတို႔မွ ကင္း၍ ျဖစ္ရတတ္၏၊ ေနာက္ဆံုး၌မူ အသက္ကို စြန္႔ရသည္ သာတည္း။

၁၇…
ထို႔ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ၾကားနာရ၍ ေသေသာသူကို ေတြ႕ျမင္ ရသည္ ရွိေသာ္ ဤေသ ေသာ သူသည္ တစ္ဖန္ အသက္ရွင္ ပါေစသတည္းဟု ငါ ေတာင့္တ၍ မရႏိုင္ေတာ့ေပဟု ပိုင္းျခားသိလ်က္ ငိုေၾကြးျခင္းကို ပယ္ေဖ်ာက္ရာ၏။

၁၈…
မီးေလာင္ေနေသာ အိမ္ကို ေရျဖင့္ ၿငိမ္းသတ္ရာ သကဲ့သို႔ ဤအတူ တည္ၾကည္သည္ ျဖစ္၍ ပဋိသေႏၶ ပညာရွိေသာ အၾကားအျမင္ ပညာရွိ၍ လိမၼာေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ (မိမိအေပၚ၌) က်ေရာက္ေနေသာ စိုးရိမ္မႈ 'ေသာက' ကို လ်င္စြာ ၿငိမ္းေစရာ၏၊ ေလသည္လဲ ဝါဂြမ္းကို တိုက္ခတ္ဖ်က္ဆီးလိုက္ သကဲ့သို႔ စိုးရိမ္မႈ 'ေသာက' ကို ဖ်က္ဆီးရာ၏။

၁၉…
မိမိ၏ ခ်မ္းသာကို ရွာေသာ သူသည္ ငိုေၾကြးမႈ ေတာင့္တမႈ ႏွလံုး မသာယာမႈဟူေသာ မိမိ၌ စူးဝင္ေနေသာ ျမားေျငာင့္ကို မိမိကိုယ္တိုင္ပင္ ႏုတ္ရာ၏။

၂၀…
ျမားေျငာင့္ကို ႏုတ္ၿပီးသူသည္ တဏွာဒိ႒ိကို မမွီမူ၍ စိတ္၏ ၿငိမ္းေအးျခင္းသို႔ ေရာက္လ်က္ စိုးရိမ္မႈ အားလံုးကို လြန္ေျမာက္ကာ စိုးရိမ္မႈ မရွိ ၿငိမ္းေအးသူ ျဖစ္၏။

၈ - သလႅသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ကာမဂုဏ္တို႔၌ ျပင္းစြာယစ္၍...

ဒုတိယသတၱသုတ္

ကာမဂုဏ္တို႔၌ ျပင္းစြာ ယစ္ျခင္းသို႔...

အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္ သူေဌး၏ အရံ ျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ သာဝတၳိျပည္သူ ျပည္သားတို႔သည္ အမ်ားအားျဖင့္ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ကပ္ၿငိကုန္ တပ္စြန္းကုန္ မက္ေမာကုန္ ဖြဲ႔ေႏွာင္ကုန္ မိန္းေမာကုန္ မ်ဳိထားသကဲ့သို႔ တည္ၾကကုန္ မကန္း ေသာ္လည္း ကန္းသကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လ်က္ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ျပင္းစြာ ယစ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ကာ ေနၾကကုန္၏။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္း ကို ယူေဆာင္လ်က္ သာဝတၳိျပည္သို႔ ဆြမ္းခံဝင္ေတာ္မူ၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အမ်ားအားျဖင့္ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ကပ္ၿငိကုန္ တပ္စြန္းကုန္ မက္ေမာကုန္ ဖြဲ႔ေႏွာင္ ကုန္ မိန္းေမာကုန္ မ်ဳိထားသကဲ့သို႔ တည္ၾကကုန္ မကန္းေသာ္လည္း ကန္းသကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လ်က္ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ျပင္းစြာ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ကာေနကုန္ေသာ သာဝတၳိျပည္သူ ျပည္သားတို႔ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထုိသိေသာ အခ်ိန္၌- ''ဝတၳဳကာမတို႔၌ ကိေလသာ ကာမျဖင့္ ကန္းသည္ကို အျပဳခံရသူ တဏွာတည္းဟူေသာ ပိုက္ကြန္ျဖင့္ အဖံုးလႊမ္းခံရသူ တဏွာတည္းဟူေသာ အမိုး ျဖင့္ ဖံုးအုပ္ခံရသူ သတၱဝါတို႔သည္ ၿမႇံဳးဝ၌ ဝင္ကုန္ေသာ ငါးတို႔သည္ ေသျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ႏို႔စို႔အရြယ္ ႏြားသူငယ္သည္ အမိႏြားမႀကီးသို႔ လိုက္သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ကိေလသာမာရ္ ကိုယ္တြင္းရန္၏ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကို ခံၾကရကုန္သည္ျဖစ္၍ အိုျခင္း ေသျခင္းသို႔ အစဥ္ လိုက္ၾကရကုန္၏'' ဟု ဤ ဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။ 64

၄ - ဒုတိယသတၱသုတ္၊ စူဠ၀ဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဤရဟန္းသည္ နတ္လူတုိ႔၏ အက်ဳိးမဲ့ရန္ျဖစ္၏...

ေထရသုတ္...

ဤရဟန္းသည္ နတ္လူတုိ႔၏ အက်ဳိးမဲ့ရန္ျဖစ္၏...

ရဟန္းတုိ႔ တရားငါးမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မေထရ္ရဟန္းသည္ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ အစီးအပြါးမဲ့ရန္ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ ခ်မ္းသာမဲ့ရန္ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ အက်ဳိးမဲ့ရန္ နတ္လူတုိ႔၏ အစီးအပြါးမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ က်င့္၏။

အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -

မေထရ္ႀကီးျဖစ္၏၊ ရဟန္းဝါရင့္၏၊ ရဟန္းသက္ရွည္၏။ လူႏွင့္တကြေသာ ရဟန္း တုိ႔တြင္ ထင္ရွား၏၊ ေက်ာ္ေစာ၏၊ လူအျခံအရံ မ်ားစြာရွိ၏။ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္းအိပ္ရာ ေနရာ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆး အသံုးအေဆာင္တုိ႔ကို ရေလ့ရွိ၏။

အၾကားအျမင္မ်ား၏၊ အၾကားအျမင္ကို ေဆာင္၏၊ အၾကားအျမင္ကို ဆည္းပူး၏၊ အနက္, သဒၵါႏွင့္တကြ ျဖစ္၍ အလံုးစံု ျပည့္စံုစင္ၾကယ္သည့္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ေဖာ္ျပတတ္ကုန္ေသာ အစ၏ေကာင္းျခင္း အလယ္၏ ေကာင္းျခင္း အဆံုး၏ ေကာင္းျခင္း ရွိေသာ တရားတုိ႔ကို ထုိသူသည္ မ်ားစြာၾကားနာဖူး၏၊ ေဆာင္ထား၏၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ေလ့က်က္ထား၏၊ စိတ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္ မွတ္သားထား၏၊ ပညာျဖင့္ ေကာင္းစြာ ထုိးထြင္း၍ကား မသိ။


မွားေသာ အယူရွိ၏၊ ေဖာက္ျပန္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ ရွိ၏၊ ထုိရဟန္းသည္ မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းကို သူေတာ္ေကာင္း တရားမွ ထုတ္၍ မသူေတာ္တုိ႔တရား၌ တည္ေစ၏။

''မေထရ္ရဟန္းသည္ ရဟန္းဝါ ရင့္၏၊ ရဟန္းသက္ ရွည္၏'' ဟူ၍လည္း ထုိရဟန္း၏ အျပဳအမူသုိ႔အတုလိုက္၍ က်င့္ကုန္၏။

''မေထရ္ရဟန္းသည္ လူႏွင့္တကြေသာ ရဟန္းတုိ႔တြင္ ထင္ရွား၏၊ ေက်ာ္ေစာ၏၊ လူအျခံအရံ မ်ားစြာရွိ၏'' ဟူ၍လည္း ထုိရဟန္း၏ အျပဳအမူသုိ႔ အတုလိုက္၍ က်င့္ကုန္၏။

''မေထရ္ရဟန္းသည္ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္းအိပ္ရာ ေနရာ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆးအသံုးအေဆာင္တုိ႔ကို ရေလ့ရွိ၏'' ဟူ၍လည္း ထုိရဟန္း၏ အျပဳအမူသုိ႔ အတုလိုက္၍ က်င့္ကုန္၏။

''မေထရ္ရဟန္းသည္ အၾကားအျမင္မ်ား၏၊ အၾကားအျမင္ကို ေဆာင္၏၊ အၾကားအျမင္ကို ဆည္းပူး၏'' ဟူ၍လည္း ထုိရဟန္း၏ အျပဳအမူသုိ႔ အတုလိုက္၍ က်င့္ကုန္၏။

ရဟန္းတုိ႔ ဤတရားငါးမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မေထရ္ရဟန္းသည္ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ အစီးအပြါးမဲ့ရန္ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ ခ်မ္းသာမဲ့ရန္ မ်ားစြာေသာ လူတုိ႔၏ အက်ဳိးမဲ့ရန္ နတ္လူတုိ႔၏ အစီးအပြါး မဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ က်င့္၏။ 88

၈ - ေထရသုတ္-မွ၊ ေထရ၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။

ေထရသုတ္--->

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

စ်ာန္မဂ္ဖုိလ္တရားကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္မထိုက္...

ဥတၱရိမႏုႆဓမၼသုတ္ ... (စ်န္မဂ္ဖိုလ္တရား)

ရဟန္းတို႔ တရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ကုိ မပယ္မူ၍ ကိေလသာကုိ ဖ်က္ဆီးရန္ စြမ္းႏိုင္ေသာျမတ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ အထူးရွိေသာ၊ လူတို႔၏ (ကုသိုလ္ကမၼပထ) တရားထက္ လြန္ျမတ္ေသာ (စ်ာန္မဂ္ဖုိလ္) တရားကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မထိုက္။

အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ...

သတိလြတ္ကင္းမႈ၊
ဆင္ျခင္ဉာဏ္ မရွိမႈ၊
ဣေႁႏၵတို႔၌ တံခါးကုိ ပိတ္မထားမႈ၊
စားဖြယ္၌ အတိုင္းအရွည္ကုိ မသိမႈ၊
ပလႊား ႂကြားဝါမႈ၊
ေျမႇာက္ပင့္ ႐ႈတ္ခ်၍ ေဟာေျပာမႈတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ဤတရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ကုိ မပယ္မူ၍ ကိေလသာကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္းငွါ စြမ္းႏိုင္ေသာ ျမတ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ အထူးရွိေသာ၊ လူတို႔၏ (ကုသိုလ္ကမၼပထ) တရားထက္ လြန္ျမတ္ေသာ (စ်ာန္မဂ္ဖုိလ္) တရားကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မထိုက္။

ရဟန္းတို႔ တရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ကုိ ပယ္ျခင္းေၾကာင့္ ကိေလသာကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္းငွါ စြမ္းႏိုင္ေသာ ျမတ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ အထူးရွိေသာ၊ လူတို႔၏ (ကုသိုလ္ကမၼပထ) တရားထက္ လြန္ျမတ္ေသာ (စ်ာန္မဂ္ဖုိလ္) တရားကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္၏။

အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ...

သတိ လြတ္ကင္းမႈ၊
ဆင္ျခင္ဉာဏ္ မရွိမႈ၊
ဣေႁႏၵတို႔၌ တံခါးကုိ ပိတ္မထားမႈ၊
စားဖြယ္၌ အတိုင္း
အရွည္ကုိ မသိမႈ၊ ပလႊားႂကြားဝါမႈ၊
ေျမႇာက္ပင့္ ႐ႈတ္ခ်၍ ေဟာေျပာမႈတို႔တည္း။

ရဟန္းတို႔ ဤတရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ကုိ ပယ္ျခင္းေၾကာင့္ ကိေလသာကုိ ဖ်က္ဆီး ျခင္းငွါ စြမ္းႏိုင္ေသာ ျမတ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ အထူးရွိေသာ၊ လူတို႔၏ (ကုသိုလ္ကမၼပထ) တရားထက္ လြန္ျမတ္ေသာ (စ်ာန္မဂ္ဖုိလ္) တရားကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 77

၃ - ဥတၱရိမႏုႆဓမၼသုတ္၊ အရဟတၱ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

စိတ္ကိုု ၾကည့္႐ႈ ေစာင့္ေရွာက္ရမည္...

အမၺလ႒ိကရာဟုေလာဝါဒသုတ္-

စိတ္ကိုု ၾကည့္႐ႈ ေစာင့္ေရွာက္ရမည္...

''ငါသည္ အၾကင္အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ဤစိတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္း ငွါ လည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ သေလာ၊ ဤစိတ္အမႈသည္ အကုသိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစ တတ္သေလာ၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိး ရွိေလသေလာ'' ဟု ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ဤစိတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ၏၊ ဤစိတ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္အမႈကို သင္သည္ စင္စစ္ မျပဳသင့္။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ ဤစိတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္း ငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္း ငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္း ငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ ဤစိတ္အမႈသည္ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာ ရွိေသာ စိတ္အမႈကို သင္သည္ ျပဳသင့္၏။

ရာဟုလာ သင္သည္ စိတ္အမႈကို ျပဳေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုစိတ္ အမႈကို သာလွ်င္ သင္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ရမည္၊ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳဆဲျဖစ္၏၊ ငါ၏ ဤစိတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္း ငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ ဤစိတ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္ သေလာ၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိး ရွိသေလာ'' ဟု (ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္)။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳဆဲ ျဖစ္၏၊ ငါ၏ ဤစိတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ ဤစိတ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့...

ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္အမႈကို သင္သည္ ႐ုပ္သိမ္းေလေလာ့။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳဆဲ ျဖစ္၏၊ ငါ၏ ဤစိတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ ဤ စိတ္အမႈသည္ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့...

ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္အမႈကို သင္သည္ ႀကိဳးပမ္းေလေလာ့။

ရာဟုလာ သင္သည္ စိတ္အမႈကို ျပဳလုပ္ၿပီးေသာ္လည္း ထိုစိတ္အမႈကို သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ရမည္၊ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ ဤစိတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ ဤစိတ္အမႈသည္ အကုသိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္သေလာ၊ ဆင္းရဲ ေသာ အက်ဳိး ရွိေလသေလာ'' ဟု (ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္)။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ ဤစိတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ ဤစိတ္အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိ၏''ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္အမႈ ကို သင္သည္ ၿငီးေငြ႕ ရမည္၊ ရွက္ရမည္၊ စက္ဆုပ္ရမည္၊ ၿငီးေငြ႕၍ ရွက္၍ စက္ဆုပ္၍ ေနာင္အခါ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းသို႔ ေရာက္ရမည္။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ဤစိတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ ဤစိတ္အမႈသည္ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ သင္သည္ ထိုႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ျဖင့္သာလွ်င္ ကုသိုလ္ တရားတို႔၌ ေန႔ေရာ ညဥ့္ပါ က်င့္ၾကံလ်က္ ေနရမည္။ 111

၁- အမၺလ႒ိကရာဟုေလာဝါဒသုတ္-မွ၊ ဘိကၡဳ၀ဂ္၊ မဇၥ်ိမပဏၰာသပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

နိဒၵသဝတၳဳသုတ္...

နိဒၵသဝတၳဳသုတ္

ရဟန္းတို႔ နိဒၵသဝတၴဳတို႔သည္ ဤခုနစ္မ်ဳိးတို႔တည္း...

အဘယ္ခုနစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္...

၁...
သိကၡာသံုးပါးကုိ ေဆာက္တည္မႈ၌ ထက္သန္ေသာ အလုိ 'ဆႏၵ' ရွိ၏၊
ေနာင္အခါ သိကၡာသံုးပါးကုိ ေဆာက္တည္ျခင္း၌လည္း မကင္းေသာ ျမတ္ႏိုးျခင္း ရွိ၏။

၂...
အနိစၥစေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေတဘူမက တရားတို႔ကုိ စံုစမ္းရာ၌ ထက္သန္ ေသာ ျပဳလုိမႈ 'ဆႏၵ' ရွိ၏၊
ေနာင္အခါ အနိစၥစေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေတဘူမကတရားတို႔ကုိ စံုစမ္းရာ၌ လည္း မကင္းေသာ ျမတ္ႏိုးျခင္းရွိ၏။

၃...
တဏွာကုိ ဖ်က္ဆီးမႈ၌ ထက္သန္ေသာ အလုိ 'ဆႏၵ' ရွိ၏၊
ေနာင္အခါ တဏွာကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္း၌လည္း မကင္းေသာ ျမတ္ႏိုးျခင္းရွိ၏။

၄...
တစ္ေယာက္တည္း ကိန္းေအာင္းမႈ၌ ထက္သန္ေသာ အလုိ 'ဆႏၵ' ရွိ၏၊
ေနာင္အခါ တစ္ေယာက္တည္း ကိန္းေအာင္းမႈ၌ မကင္းေသာ ျမတ္ႏိုးျခင္းရွိ၏။

၅...
ဝီရိယကုိ အားထုတ္ရာ၌ ထက္သန္ေသာ အလုိ 'ဆႏၵ' ရွိ၏၊
ေနာင္အခါ ဝီရိယကုိ အားထုတ္ရာ၌လည္း မကင္းေသာ ျမတ္ႏိုးျခင္း ရွိ၏။

၆...
ေအာက္ေမ့မႈ 'သတိ' ရင့္က်က္မႈ 'ပညာ'၌ ထက္သန္ေသာ အလုိ 'ဆႏၵ' ရွိ၏၊
ေနာင္အခါ ေအာက္ေမ့မႈ သတိရင့္က်က္မႈ ပညာ၌လည္း မကင္းေသာ ျမတ္ႏိုး ျခင္းရွိ၏။

၇...
သမၼာဒိ႒ိကုိ ထိုးထြင္း၍ သိရာ၌ ထက္သန္ေသာ အလုိ 'ဆႏၵ' ရွိ၏၊
ေနာင္အခါ သမၼာဒိ႒ိကုိ ထိုးထြင္း၍ သိရာ၌လည္း မကင္းေသာ ျမတ္ႏိုးျခင္းရွိ၏။

ရဟန္းတို႔ နိဒၵသဝတၴဳတို႔သည္ ဤခုနစ္မ်ဳိးတို႔တည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

၁ဝ - နိဒၵသဝတၴဳသုတ္၊ အႏုသယ၀ဂ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အမ်ားအားျဖင့္ ကာမဂုဏ္တို႔၌...

ပဌမသတၱသုတ္

အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္ သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ သာဝတၳိ ျပည္သူ ျပည္သားတို႔သည္ အမ်ားအားျဖင့္ ကာမဂုဏ္တို႔၌ အလြန္႔အလြန္ ကပ္ၿငိကုန္ တပ္စြန္းကုန္ မက္ေမာကုန္ ဖြဲ႕ေႏွာင္ကုန္ မိန္းေမာကုန္ မ်ဳိထား သကဲ့သို႔ တည္ကုန္လ်က္ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ျပင္းစြာယစ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ကာ ေနၾကကုန္၏။

ထုိအခါ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတုို႔သည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူေဆာင္လ်က္ သာဝတၳိျပည္၌ ဆြမ္းခံ လွည့္လည္ကုန္၍ ဆြမ္းစား ၿပီးေနာက္ ဆြမ္းခံရြာမွ ဖဲခဲ့ကုန္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ထုိင္ေနၾကကုန္ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ...

''အသွ်င္ဘုရား ဤသာဝတၳိျပည္သူ ျပည္သားတို႔သည္ အမ်ားအားျဖင့္ ကာမဂုဏ္ တို႔၌ အလြန္႔အလြန္ ကပ္ၿငိကုန္ တပ္စြန္းကုန္ မက္ေမာကုန္ ဖြဲ႕ေႏွာင္ကုန္ မိန္းေမာကုန္ မ်ဳိထားသကဲ့သို႔ တည္ကုန္လ်က္ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ျပင္းစြာယစ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ကာ ေနၾကပါကုန္၏'' ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္...
ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထုိသိေသာ အခ်ိန္၌-

''ကာမဂုဏ္တို႔၌ ကပ္ၿငိကုန္ေသာ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ၿငိတြယ္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ၿငိတြယ္ ကုန္ေသာ သံေယာဇဥ္တို႔၌ အျပစ္ကို မျမင္ကုန္ေသာ သံေယာဇဥ္ ၿငိတြယ္ျခင္းျဖင့္ ၿငိတြယ္ကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ျပန္႔ေျပာ ႀကီးက်ယ္ လွစြာေသာ ၾသဃကို မကူးႏိုင္ ကုန္ရာ'' ဟု ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။ 63

၃ - ပဌမသတၱသုတ္၊ စူဠ၀ဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္...

သတၳဳသာသနသုတ္ - (ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္)

ထုိအခါ၌ အသွ်င္ဥပါလိမေထရ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏ -

အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏...
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္အား အက်ဥ္းအားျဖင့္ တရားေဟာေတာ္မူပါ၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ တရားေတာ္ကို ၾကားနာရ၍ တစ္ေယာက္တည္း ဆိတ္ၿငိမ္ရာသုိ႔ ကပ္လ်က္ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာ အားထုတ္သည္ တည္ၾကည္ေသာစိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနလိုပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဥပါလိ ''ဤတရားတုိ႔သည္ ဝဋ္ဆင္းရဲ၌ ၿငီးေငြ႕ရန္ တပ္ျခင္းကင္းရန္ ကိေလသာ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရန္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ သစၥာေလးပါးကို ထုိးထြင္း၍ သိရန္ မျဖစ္ကုန္၊ နိဗၺာန္ အလို႔ငွါ မျဖစ္ကုန္''ဟူ၍ သင္သည္ အၾကင္ တရားတုိ႔ကို သိရာ၏။

ဥပါလိ ''ဤသုိ႔ေသာ တရားသည္ ဓမၼမမည္၊ ဤသုိ႔ေသာတရားသည္ ဝိနယ မမည္၊ ဤသုိ႔ေသာ တရားသည္ ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမေတာ္ မဟုတ္'' ဟု သင္သည္ စင္စစ္ မွတ္သားရာ၏။

ဥပါလိ ''ဤတရားတုိ႔သည္ ဝဋ္ဆင္းရဲ၌ ၿငီးေငြ႕ရန္ တပ္ျခင္းကင္းရန္ ကိေလသာ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရန္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ သစၥာေလးပါးတုိ႔ကို ထုိးထြင္း၍ သိရန္ ျဖစ္ကုန္၏၊ နိဗၺာန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္ကုန္၏'' ဟူ၍ သင္သည္ အၾကင္ တရားတုိ႔ကို သိရာ၏။

ဥပါလိ ''ဤသုိ႔ေသာ တရားသည္ ဓမၼမည္၏၊ ဤသုိ႔ေသာ တရားသည္ ဝိနယ မည္၏၊ ဤသုိ႔ေသာ တရားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမ ေတာ္ပင္တည္း'' ဟု သင္သည္ စင္စစ္ မွတ္သား ရာ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 83

၉ - သတၴဳသာသနသုတ္၊ ၀ိနယ၀ဂ္၊ သတၱကနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေျပာၾကားျခင္း...

ဗ်ာကရဏသုတ္ -(ေျပာၾကားျခင္း၊ ဗ်ာဒိတ္ေပးျခင္း)

ရဟန္းတုိ႔ အရဟတၱဖိုလ္ကို ေျပာဆိုျခင္းတုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိး တုိ႔တည္း။

အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -
၁...
(ပညာ) ႏုံ႔သည္၏အျဖစ္ ေတြေဝသည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္ အရဟတၱဖိုလ္ကို ေျပာဆို၏၊

၂...
ယုတ္ညံ့ေသာ အလိုရွိသည္ အလိုဆိုး ႏွိပ္စက္အပ္သည္ ျဖစ္၍ အရဟတၱဖိုလ္ကို ေျပာဆို၏၊

၃...
႐ူးသြပ္ျခင္း စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ျခင္းေၾကာင့္ အရဟတၱဖိုလ္ကို ေျပာဆုိ၏၊

၄...
အထင္ႀကီးသျဖင့္ အရဟတၱဖိုလ္ကို ေျပာဆို၏၊

၅...
အေၾကာင္းမွန္အားျဖင့္ အရဟတၱဖိုလ္ကို ေျပာဆို၏။

ရဟန္းတုိ႔ အရဟတၱဖိုလ္ကို ေျပာဆိုျခင္းတုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတုိ႔တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 93

၃ - ဗ်ာကရဏသုတ္၊ ကကုဓ၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ႏႈတ္အမႈကိုု ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္...

အမၺလ႒ိကရာဟုေလာဝါဒသုတ္-

ရာဟုလာ သင္သည္ အၾကင္အမႈကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳလိုသည္ ျဖစ္အံ့၊
ထိုႏႈတ္အမႈကို သင္ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ရမည္-

''ငါသည္ အၾကင္အမႈကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ ဤႏႈတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္း ငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ ဤႏႈတ္အမႈသည္ အကု သိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္သေလာ၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိေလ သေလာ''ဟု ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ ဤႏႈတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ ၏၊ ဤႏႈတ္အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲ ေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာ ရွိေသာ ႏႈတ္အမႈကို သင္သည္ စင္စစ္ မျပဳသင့္။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ ဤႏႈတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ ဤႏႈတ္အမႈသည္ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာ ရွိေသာ ႏႈတ္အမႈ ကို သင္သည္ ျပဳသင့္၏။

ရာဟုလာ သင္သည္ ႏႈတ္အမႈကို ျပဳေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုႏႈတ္ အမႈကို သင္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္'ရမည္၊ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳဆဲျဖစ္၏၊ ငါ၏ ဤႏႈတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ ဤႏႈတ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္ သေလာ၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိး ရွိေလသေလာ'' ဟု (ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္)။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳ၏၊ ငါ၏ ဤႏႈတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲ ျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ ဤႏႈတ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိး ရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့...

ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာ ရွိေသာ ႏႈတ္အမႈကို သင္သည္ ႐ုပ္သိမ္းေလေလာ့။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳ၏၊ ငါ၏ ဤႏႈတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲ ျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ ဤႏႈတ္ အမႈသည္ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိး ရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့...

ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ႏႈတ္အမႈကို သင္သည္ ႀကိဳးပမ္းေလေလာ့။

ရာဟုလာ သင္သည္ ႏႈတ္ အမႈကို ျပဳၿပီးေသာ္လည္း ထိုႏႈတ္အမႈကို သင္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ရမည္၊ ''ငါသည္ အၾကင္အမႈကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ ဤႏႈတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ ဤႏႈတ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္သေလာ၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိေလသေလာ'' ဟု (ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္)။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ ႏႈတ္အမႈကို ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ ဤႏႈတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ ဤႏႈတ္အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာ ရွိေသာ ႏႈတ္အမႈ ကို သင္သည္ ဆရာ့ထံ၌ ျဖစ္ေစ၊ ပညာရွိတို႔ထံ၌ ျဖစ္ေစ၊ သီတင္း သံုးေဖာ္တို႔ထံ၌ ျဖစ္ေစ ေျပာၾကားရမည္၊ ဖြင့္ျပရမည္၊ ထင္စြာ ျပဳရမည္၊ ေျပာၾကား၍ ဖြင့္ျပ၍ ထင္စြာျပဳ၍ ေနာင္အခါ၌ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းသို႔ ေရာက္ရမည္။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ ႏႈတ္ျဖင့္ အၾကင္ အမႈကို ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ ဤႏႈတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ ဤႏႈတ္အမႈသည္ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ သင္သည္ ထိုသို႔ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္ ျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ ကုသိုလ္ တရားတို႔၌ ေန႔ေရာ ညဥ့္ပါ က်င့္ၾကံလ်က္ ေနရာ၏။ 110

ရာဟုလာ သင္သည္ အၾကင္အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ သင္သည္ ထိုသို႔ သေဘာ ရွိေသာ စိတ္အမႈကို ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ရမည္။

၁ - အမၺလ႒ိကရာဟုေလာဝါဒသုတ္-မွ၊ ဘိကၡဳ၀ဂ္၊ မဇၥ်ိမပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေကာင္းသည္၊ ေကာင္းေသာအမႈ...

ဘဒၵကသုတ္ - (ေကာင္းသည္၊ ေကာင္းေသာအမႈ)

ထုိအခါ၌ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ရဟန္းတုိ႔ကို ''ငါ့သွ်င္ ရဟန္းတုိ႔'' ဟု ေခၚေတာ္ မူ၏၊ ''အသွ်င္ဘုရား' 'ဟု ထုိရဟန္းတုိ႔သည္ အသွ်င္သာရိပုၾတာအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထား ကုန္၏၊ အသွ်င္ သာရိပုၾတာသည္ ဤစကားကို မိန္႔ဆို၏ -

ငါ့သွ်င္တုိ႔ အၾကင္အၾကင္ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကို ျပဳေသာ ရဟန္းအား ေကာင္းေသာ ေသျခင္း, ေကာင္းေသာ ကြယ္လြန္ျခင္းသည္ မျဖစ္ႏိုင္၊ ထုိထုိေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ရဟန္းသည္ ေနျခင္းကို ျပဳ၏။

ငါ့သွ်င္တုိ႔ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေကာင္းေသာ ေသျခင္း, ေကာင္းေသာ ကြယ္လြန္ျခင္း မျဖစ္ႏိုင္ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကို ျပဳသနည္း။

၁...
ငါ့သွ်င္တုိ႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ အမႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊ အမႈ၌ ေပ်ာ္ ပိုက္၏၊ အမႈ၌ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကို အဖန္ဖန္ အားထုတ္၏။ စကားေျပာ ေဟာျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊ စကားေျပာေဟာျခင္း၌ ေပ်ာ္ပိုက္၏၊ စကားေျပာေဟာ ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကို အဖန္ဖန္ အားထုတ္၏။

၂...
အိပ္ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊ အိပ္ျခင္း၌ ေပ်ာ္ပိုက္၏၊ အိပ္ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ ကို အဖန္ဖန္အားထုတ္၏။

၃...
အေပါင္းအေဖာ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊ အေပါင္းအေဖာ္၌ ေပ်ာ္ပိုက္၏၊ အေပါင္းအေဖာ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကို အဖန္ဖန္ အားထုတ္၏။ ႏွီးေႏွာမႈ (ငါးမ်ဳိး)၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ ၏၊

၄...
ႏွီးေႏွာမႈ၌ ေပ်ာ္ပိုက္၏၊ ႏွီးေႏွာမႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကို အဖန္ဖန္ အားထုတ္ ၏၊ ခ်ဲ႕ထြင္မႈ 'ပပဥၥတရား' ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊ ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ ေပ်ာ္ပိုက္၏၊ ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ ေမြ႕ ေလ်ာ္သည့္အျဖစ္ကို အဖန္ဖန္ အားထုတ္၏။

၅...
ငါ့သွ်င္တုိ႔ ဤသုိ႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေကာင္းေသာ ေသျခင္း, ေကာင္းေသာ ကြယ္လြန္ျခင္း မျဖစ္ႏိုင္ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ေနျခင္းကို ျပဳ၏။

ငါ့သွ်င္တုိ႔ ဤရဟန္းကို ထင္ရွားရွိေသာ ခႏၶာငါးပါး 'သကၠာယ'၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ ရဟန္း၊ ဝဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကို ေကာင္းစြာျပဳရန္ သကၠာယကို မစြန္႔ပယ္ႏိုင္ေသာ ရဟန္းဟူ၍ ဆိုအပ္၏။

ငါ့သွ်င္တို႔ အၾကင္ အၾကင္ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကုိ ျပဳေသာ ရဟန္းအား ေကာင္းေသာ ေသျခင္း, ေကာင္းေသာ ကြယ္လြန္ျခင္းသည္ ျဖစ္ႏိုင္၏၊ ထိုထို အျခင္းအရာအားျဖင့္ ရဟန္းသည္ ေနျခင္းကုိ ျပဳ၏။

ငါ့သွ်င္တို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေကာင္းေသာ ေသျခင္း, ေကာင္းေသာ ကြယ္လြန္ျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကို ျပဳသနည္း။

၁...
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ အမႈသစ္၌ မေမြ႕ေလ်ာ္၊ အမႈသစ္၌ မေပ်ာ္ပုိက္၊ အမႈသစ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားမထုတ္။ စကား ေျပာျခင္း၌ မေမြ႕ေလ်ာ္၊ စကားေျပာျခင္း၌ မေပ်ာ္ပုိက္၊ စကား ေျပာျခင္း၌ ေမြ႕ ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားမထုတ္။

၂...
အိပ္ျခင္း၌ မေမြ႕ေလ်ာ္၊ အိပ္ျခင္း၌ မေပ်ာ္ပုိက္၊ အိပ္ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားမထုတ္။

၃...
အေပါင္းအေဖာ္၌ မေမြ႕ေလ်ာ္၊ အေပါင္းအေဖာ္၌ မေပ်ာ္ပုိက္၊ အေပါင္းအေဖာ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားမထုတ္။

၄...
ႏွီးေႏွာမႈ (ငါးမ်ဳိး)၌ မေမြ႕ေလ်ာ္၊ ႏွီးေႏွာမႈ၌ မေပ်ာ္ပုိက္၊ ႏွီးေႏွာမႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားမထုတ္။

၅...
ခ်ဲ႕ထြင္မႈ 'ပပၪၥတရား'၌ မေမြ႕ေလ်ာ္၊ ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ မေပ်ာ္ပုိက္၊ ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ သည့္ အျဖစ္ကုိ အဖန္ဖန္ အားမထုတ္။

ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေကာင္းေသာ ေသျခင္း, ေကာင္းေသာ ကြယ္ လြန္ျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေနျခင္းကို ျပဳ၏။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤ ရဟန္းကုိ နိဗၺာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ ရဟန္း၊ ဝဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ ေကာင္းစြာ ျပဳရန္ သကၠာယကုိ စြန္႔ပယ္ႏိုင္ေသာ ရဟန္း ဟူ၍ ဆိုအပ္၏ ဟု (မိန္႔ဆို၏)။

ငါ့သွ်င္တို႔ သားသမင္ႏွင့္ တူသူသည္ ခ်ဲ႔ထြင္မႈ 'ပပၪၥတရား'၌ အဖန္ဖန္အား ထုတ္သည္ ျဖစ္၍ ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ရကား ေယာဂ ေလးပါးကုန္ရာ အတု မရွိေသာ နိဗၺာန္ကုိ လဲြေခ်ာ္ေစ၏။ ခ်ဲ႕ထြင္မႈ 'ပပၪၥတရား' ကုိ စြန္႔၍ ခ်ဲ႕ထြင္မႈ မရွိရာ နိဗၺာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သူသည္ ေယာဂ ေလးပါးကုန္ရာ အတု မရွိေသာ နိဗၺာန္ကုိ ျပည့္စံုေစ၏။14

၄ - ဘဒၵကသုတ္၊ သာရဏီယ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဥတၱရသုတ္...

ဥတၱရသုတ္

ရာဇၿဂိဳဟ္နိဒါန္း
ဥတၱရနတ္သားသည္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ပါး၌ ဤဂါထာကုိ ေလွ်ာက္၏ -

အုိျခင္းတရားသည္ အသက္ကုိ ေသျခင္း၏ အနီးသို႔ ေဆာင္အပ္၏၊ သတၱဝါတို႔၏ အသက္သည္ နည္း၏ တုိေတာင္းလွ၏။ အုိျခင္းတရားသည္ ေသျခင္း၏ အနီးသို႔ ေဆာင္အပ္ေသာသူအား ကုိးကြယ္ရာတို႔သည္ မ႐ိွကုန္၊ ပညာ႐ိွသည္ ေသျခင္း တရား၌္ ထုိေၾကာက္ဖြယ္ ေဘးသံုးမ်ဳိးကုိ႐ႈသည္ ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာကုိ ေဆာင္တတ္ ေသာ ေကာင္းမႈတို႔ကုိ ျပဳရာ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

အုိျခင္းတရားသည္ အသက္ကုိ ေသျခင္း၏ အနီးသို႔ ေဆာင္အပ္၏၊ သတၱဝါတို႔၏ အသက္သည္ နည္း၏ တုိေတာင္းလွ၏။ အုိျခင္းတရားသည္ ေသျခင္း၏ အနီးသို႔ ေဆာင္အပ္ေသာ သူအား ကုိးကြယ္ရာတို႔သည္ မ႐ိွကုန္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းရာ နိဗၺာန္ကုိ အလုိ႐ိွသူသည္ ေသျခင္း၌ ထုိေၾကာက္ဖြယ္ ေဘးသံုးမ်ဳိးကုိ ႐ႈသည္ ျဖစ္၍ ေလာကာမိသ ေတဘူမကဝဋ္ ကုိ စြန္႔ရာ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 100

ဥတၱရသုတ္၊ ပုပၹ၀ဂ္၊ ခႏၶ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

မသူေတာ္တရား သံုးပါး...

ေဒဝဒတၱသုတ္

ဤေဒသနာကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာေတာ္မူ၏၊
ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-

ရဟန္းတို႔ မသူေတာ္တရား သံုးပါးတို႔ျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံရေသာ သိမ္း႐ံုးယူအပ္သည့္ စိတ္ရွိေသာ ေဒဝဒတ္သည္ အပါယ္၌ ျဖစ္ရ၏၊ ငရဲ၌ ျဖစ္ရ၏၊ အႏၲရကပ္ပတ္လံုး တည္၏၊ ကုစား၍ မရေကာင္း၊

အဘယ္သံုးပါးတို႔ႏွင့္နည္း...

၁...
ရဟန္းတို႔ ယုတ္မာေသာ အလိုဆိုးျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံရေသာ သိမ္း႐ံုးယူအပ္သည့္ စိတ္ရွိေသာ ေဒဝဒတ္သည္ အပါယ္၌ ျဖစ္ရ၏၊ ငရဲ၌ ျဖစ္ရ၏၊ အႏၲရကပ္ပတ္လံုး တည္၏၊ ကုစား၍ မရေကာင္း။

၂...
ရဟန္းတို႔ မိတ္ေဆြယုတ္ ရွိသည္၏ အျဖစ္ျဖင့္ အႏွိပ္စက္ ခံရေသာ သိမ္း႐ံုး ယူအပ္သည့္ စိတ္ရွိေသာ ေဒဝဒတ္သည္ အပါယ္၌ ျဖစ္ရ၏၊ ငရဲ၌ ျဖစ္ရ၏၊ အႏၲရကပ္ ပတ္လံုးတည္၏၊ ကုစား၍ မရေကာင္း။

၃...
စ်ာန္အဘိညာဥ္တို႔ထက္ အလြန္ျဖစ္ေသာ မဂ္ဖိုလ္အတြက္ ျပဳဖြယ္ကိစၥ ရွိေသး သည္ ျဖစ္ပါလ်က္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ စ်ာန္အဘိညာဥ္ တရားထူးကို ရျခင္းျဖင့္ အၾကား၌သာ ၿပီးဆံုးျခင္းသို႔ ေရာက္ေနရ၏။

ရဟန္းတို႔ ...
ဤမသူေတာ္တရား သံုးပါးတို႔ျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံရေသာ သိမ္း႐ံုးယူအပ္သည့္ စိတ္ရွိေသာ ေဒဝဒတ္သည္ အပါယ္၌ ျဖစ္ရ၏၊ ငရဲ၌ ျဖစ္ရ၏၊ အႏၲရကပ္ ပတ္လံုး တည္၏၊ ကုစား၍ မရေကာင္း၊ ဤအနက္သေဘာကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္ မူ၏၊

ထုိသုတ္၌ ဤအနက္သေဘာကို...
''ေလာက၌ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ သူသည္ အဘယ္အခါမွ် ယုတ္မာေသာ အလိုရွိသူ မျဖစ္ပါေစလင့္၊ ယုတ္မာေသာ အလိုရွိသူတို႔၏ လားရာ 'ဂတိ' ကဲ့သို႔ ထုိသို႔ေသာ လားရာ'ဂတိ'ကို ဤဆိုလတၱံ႕ေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ သိၾကကုန္ေလာ့။

ပညာရွိဟု ထင္ရွားေသာ စ်ာန္အဘိညာဥ္တို႔ျဖင့္ ပြါးမ်ားအပ္ၿပီးေသာ စိတ္ရွိသူဟု သမုတ္အပ္ေသာ ေဒဝဒတ္သည္ အျခံအရံျဖင့္ ေတာက္ပသကဲ့သို႔တည္၏ဟု ထင္ရွားခဲ့၏။ ထုိေဒဝဒတ္သည္ မိမိအတုိင္းအရွည္ ပမာဏကို မသိေသာေၾကာင့္ ထုိျမတ္စြာဘုရားကုိ ညႇဥ္းဆဲ၍ တံခါးေလးေပါက္ ရွိေသာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အဝီစိငရဲသို႔ ေရာက္ရ၏။

အၾကင္သူသည္ မေကာင္းမႈ ကံကို မျပဳသည့္ မျပစ္မွားသင့္ေသာသူအား ျပစ္ မွား၏၊ ႐ုိေသမႈကင္းေသာ ျပစ္မွားေသာ စိတ္ရွိေသာ ထုိသူသို႔သာလွ်င္ မေကာင္း မႈသည္ ေတြ႕ထိက်ေရာက္၏။

အၾကင္သူသည္ သမုဒၵရာကို အဆိပ္အိုးျဖင့္ ဖ်က္ဆီးရန္ ၾကံစည္ ေအာက္ေမ့၏၊ ထုိသူသည္ ထုိအဆိပ္အိုးျဖင့္ မဖ်က္ဆီးႏိုင္ရာ၊ မွန္လွ၏ ျပန္႔ေျပာနက္က်ယ္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ သမုဒၵရာသည္ ႀကီးမားက်ယ္ဝန္းလွေပ၏။

ဤအတူသာလွ်င္ အၾကင္သူသည္ ညီၫြတ္သည္ျဖစ္၍ ၿငိမ္းေအးေသာ စိတ္ရွိ ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ေဒါသျဖင့္ ညႇဥ္းဆဲ ႏွိပ္စက္၏၊ ထုိသူ၏ ေဒါသသည္ ထုိျမတ္စြာဘုရား အေပၚ၌ မက်ေရာက္ႏိုင္။

အၾကင္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ရွိသူ၏ ပဋိပတ္လမ္းစဥ္သို႔ အစဥ္လိုက္ေသာ ရဟန္းသည္ ဆင္းရဲကုန္ရာ နိဗၺာန္သို႔ေရာက္ရာ၏၊ ပညာရွိသည္ ထုိသို႔ သေဘာ ရွိေသာ ေကာင္းေသာ အက်င့္ရွိသူကို အေဆြခင္ပြန္း ျပဳရာ၏၊ ထုိေကာင္းေသာ အက်င့္ ရွိသူကိုလည္း မွီဝဲရာ၏'' ဟု ဤဂါထာျဖင့္ ဆိုအပ္၏။

ဤအနက္သေဘာကိုလည္း...
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။ 89

၁ဝ - ေဒဝဒတၱသုတ္၊ စတုတၳ၀ဂ္၊ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အံၾသဖြယ္ရာ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပံုအခ်က္...

သမၸသာဒနီယသုတ္ -(ၾကည္ညိဳဖြယ္)

အံၾသဖြယ္ရာ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပံုအခ်က္...

အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏ -
ျမတ္စြာဘုရား၏ အလိုနည္းျခင္းသည္ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္းသည္ ကိေလသာ ေခါင္းပါးျခင္းသည္ အံဖြယ္ရွိပါေပစြ အသွ်င္ဘုရား၊ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ အသွ်င္ဘုရား၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ႀကီးေသာ တန္ခိုးရွိပါလ်က္ ႀကီးေသာ အာႏုေဘာ္ရွိပါလ်က္ မိမိဂုဏ္ကို ထင္ရွားျပဳေတာ္မမူ။

ျမတ္စြာဘုရား ဤဂုဏ္အေပါင္းမွ ဂုဏ္တစ္ခုခုကိုေသာ္လည္း တစ္ပါးေသာ အယူရွိကုန္ေသာ ပရိဗိုဇ္တို႔သည္ မိမိ၌ ျမင္ကုန္ျငားအံ့၊ ထုိပရိဗိုဇ္တို႔သည္ ထိုဂုဏ္မွ်ျဖင့္ပင္ တံခြန္ထူ၍ လွည့္လည္ ကုန္ရာ၏။

ျမတ္စြာဘုရား၏ အလို နည္းျခင္းသည္ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္းသည္ ကိေလသာ ေခါင္းပါးျခင္းသည္ အံဖြယ္ရွိပါေပစြ အသွ်င္ဘုရား၊ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ အသွ်င္ဘုရား၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ ႀကီးေသာ တန္ခိုးရွိပါလ်က္ ႀကီးေသာ အာႏုေဘာ္ရွိပါလ်က္ မိမိဂုဏ္ကို ထင္ရွားျပဳေတာ္မမူ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဥဒါယီ သင္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏အလိုနည္းျခင္း ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း ကိေလသာ ေခါင္းပါးျခင္းကို ႐ႈေလာ့၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ ႀကီးေသာ တန္ခိုးရွိပါလ်က္ ႀကီးေသာ အာႏုေဘာ္ရွိပါလ်က္ မိမိဂုဏ္ကို ထင္ရွားျပဳေတာ္မမူ။ ဥဒါယီ ဤ ဂုဏ္အေပါင္းမွ ဂုဏ္တစ္ခုခုကိုေသာ္လည္း တစ္ပါးေသာ အယူရွိေသာ ပရိဗိုဇ္ တို႔သည္ မိမိ၌ ျမင္ကုန္ျငားအံ့၊ ထုိပရိဗိုဇ္တို႔သည္ ထိုဂုဏ္မွ်ျဖင့္ပင္ တံခြန္ထူ၍ လွည့္လည္ကုန္ရာ၏။ ဥဒါယီ သင္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အလိုနည္းျခင္း ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း ကိေလသာ ေခါင္းပါးျခင္းကို ႐ႈေလာ့၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ ႀကီးေသာ တန္ခိုးရွိပါလ်က္ ႀကီးေသာ အာႏုေဘာ္ ရွိပါလ်က္ မိမိဂုဏ္ကို ထင္ရွားျပဳေတာ္မမူ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။162

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္သာရိပုၾတာကို မိန္႔ေတာ္မူ၏...
သာရိပုၾတာ ဤတရားေတာ္ကို ရဟန္းေယာက်္ားတို႔အားလည္းေကာင္း ရဟန္း မိန္မတို႔အားလည္းေကာင္း ဒါယကာတို႔အား လည္းေကာင္း ဒါယိကာမတို႔အား လည္းေကာင္း သင္သည္ မျပတ္ေဟာၾကားေလေလာ့။ သာရိပုၾတာ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ေယာက်္ားတို႔အား ျမတ္စြာဘုရား၌ ယံုမွားျခင္း ေတြးေတာျခင္းသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုေယာက်္ားတို႔အား ဤတရားေဒသနာေတာ္ကို နာရ၍ ျမတ္စြာဘုရား၌ ထိုယံုမွား ေတြးေတာျခင္းသည္ အလိုလို ေပ်ာက္လတၱံ႕၊ ထို႔ေၾကာင့္ မျပတ္ေဟာၾကားေလေလာ့ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဤသို႔ ဆိုအပ္ၿပီးေသာနည္းျဖင့္ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ျမတ္စြာဘုရား မ်က္ေမွာက္ေတာ္၌ ၾကည္ညိဳျခင္းကို အၾကင့္ေၾကာင့္ ေျပာၾကား၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအေမးအေျဖႏွင့္တကြ ေဟာၾကားအပ္ေသာ တရားေတာ္၏ အမည္သည္ 'သမၸသာဒနီယ 'ဟု တြင္သတည္း။163

အံၾသဖြယ္ရာ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပံုအခ်က္၊ သမၸသာဒနီယသုတ္၊ ပါထိက၀ဂ္ပါဠိေတာ္။




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ပညာ၏ ႀကီးပြါးျခင္းျဖင့္ႀကီးပြါးျခင္း...

ပမာဒါဒိ၀ဂ္...

ပညာ၏ ႀကီးပြါးျခင္းျဖင့္ႀကီးပြါးျခင္း...
ရဟန္းတို႔ အၾကင္ အၿခံအရံ၏ ႀကီးပြါးျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ဤႀကီးပြါးျခင္းသည္ အနည္း ငယ္မွ်သာျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ အၾကင္ ပညာ၏ ႀကီးပြါးျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ဤႀကီးပြါးျခင္း သည္ ႀကီးပြါးျခင္းတကာတို႔တြင္ အျမတ္ဆံုးတည္း။ ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤ သာသနာေတာ္၌ ''ပညာ၏ ႀကီးပြါးျခင္းျဖင့္ႀကီးပြါး ကုန္အံ့'' ဟု ႏွလံုးသြင္း၍ က်င့္ရ မည္။ ရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ ဤအတိုင္းသာ က်င့္ရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။81

ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤေမ့ေလ်ာ့ျခင္း 'ပမာဒ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာအက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း 'ပမာဒ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။82

မေမ့မေလ်ာ့ျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤမေမ့မေလ်ာ့ျခင္း 'အပၸမာဒ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္း 'အပၸမာဒ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။83

ပ်င္းရိျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤပ်င္းရိျခင္း 'ေကာသဇၨ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့ သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ် လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ ပ်င္းရိျခင္း 'ေကာသဇၨ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္း ငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 84

ထက္သန္ေသာ လုံ႔လရွိျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤထက္သန္ေသာ လုံ႔လ 'ဝီရိယာရမၻ' တရားသည္ မ်ားစြာအက်ဳိးရွိ ျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ ထက္သန္ေသာ လုံ႔လ 'ဝီရိယာရမၻ' တရား သည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 85

အလိုႀကီးျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤအလိုႀကီးျခင္း 'မဟိစၧတာ' တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ အလိုႀကီးျခင္း 'မဟိစၧတာ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 86

အလိုနည္းျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤအလိုနည္းျခင္း 'အပၸိစၧတာ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရား ကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ အလိုနည္းျခင္း 'အပၸိစၧတာ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 87

မေရာင့္ရဲျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤမေရာင့္ရဲျခင္း 'အသႏၲဳ႒ိတာ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရား ကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ မေရာင့္ရဲျခင္း 'အသႏၲဳ႒ိတာ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 88

ေရာင့္ရဲျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤေရာင့္ရဲျခင္း 'သႏၲဳ႒ိတာ' တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ ေရာင့္ရဲျခင္း 'သႏၲဳ႒ိတာ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။89

ႏွလံုးသြင္းျခင္း မေကာင္းျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤမသင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ ႏွလံုးသြင္းျခင္း 'အေယာနိ ေသာ မနသိကာရ' တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ ႏွလံုးသြင္းျခင္းသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။90

ႏွလံုးသြင္းျခင္း ေကာင္းျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤသင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ ႏွလံုးသြင္းျခင္း 'ေယာနိေသာ မနသိကာရ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ ႏွလံုးသြင္းျခင္းသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။91

မဆင္ျခင္ျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤမဆင္ျခင္ျခင္း 'အသမၸဇည'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ မဆင္ျခင္ျခင္း 'အသမၸဇည'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။92

ဆင္ျခင္ျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤဆင္ျခင္ျခင္း 'သမၸဇည'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့ သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကို မွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ ဆင္ျခင္ျခင္း 'သမၸဇည'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိး ရွိျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။93

အေဆြခင္ပြန္းယုတ္ရွိျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤအေဆြခင္ပြန္းယုတ္ရွိျခင္း 'ပါပမိတၱတာ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိး မဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခု ေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ အေဆြခင္ပြန္းယုတ္ရွိျခင္းသည္ မ်ား စြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။94

အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းရွိျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤအေဆြခင္ပြန္းေကာင္းရွိျခင္း 'ကလ်ာဏမိတၱတာ'တရားသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခား တစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း ရွိျခင္း သည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။95

အကုသိုလ္ျပဳျခင္း... ကုသိုလ္မျပဳျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤအကုသိုလ္တရားတို႔ကို အားထုတ္ျခင္း ကုသိုလ္တရားတို႔ကို အားမ ထုတ္ျခင္းသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ ျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခား တစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ အကုသိုလ္တရားတို႔ကို အားထုတ္ျခင္း ကုသိုလ္တရားတို႔ကို အားမထုတ္ျခင္း သည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။96

ကုသိုလ္ျပဳျခင္း... အကုသိုလ္မျပဳျခင္း...
ရဟန္းတို႔ ဤကုသိုလ္တရားတို႔ကို အားထုတ္ျခင္း အကုသိုလ္တရားတို႔ကို အား မထုတ္ျခင္းသည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိ ျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ ကုသိုလ္တရားတို႔ကို အားထုတ္ျခင္း အကုသိုလ္တရားတို႔ကို အားမထုတ္ျခင္း သည္ မ်ားစြာ အက်ဳိးရွိျခင္းငွါ ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

၉- ပမာဒါဒိ၀ဂ္၊ ဧကကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ထမင္းခ်ိဳးကို လွဴဒါန္းခဲ့ေသာေၾကာင့္...

အာစာမဒါယိကာဝိမာနဝတၳဳ...

ေရွးလူျဖစ္စဥ္ ေဆြမ်ိဳးပ်က္စီး အထီးက်န္ေသာ သူဆင္းရဲမျဖစ္ကာ သူတပါးအိမ္ အဖီကို အမွီျပဳေနရသူ ျဖစ္ပါလ်က္ အသွ်င္မဟာကႆပအား ထမင္းခ်ိဳးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ လွဴဒါန္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ နိမၼာနရတိ နတ္ျပည္၌ ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျဖစ္ရေသာ နတ္သမီးအေၾကာင္း...

စည္းစိမ္ဥစၥာ ေဆြမ်ဳိးျပဳန္းတီး၍ အထီးက်န္ေသာ ဆင္းရဲေသာ သူတစ္ပါးအိမ္ အဖီကိုမွီ၍ ေနရေသာ မိန္းမသည္ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္လ်က္ ဆိတ္ဆိတ္ေန ကာ ရပ္တည္ေသာ အရွင္ဘုရားအား ၾကည္ညိဳစိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ထမင္းခ်ဳိးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေပးလွဴဖူးပါၿပီ၊ ထုိမိန္းမသည္ လူ႕ကိုယ္ခႏၶာကို စြန္႔၍ အဘယ္ဘဝသို႔ လားေရာက္ရ ေလသနည္း ဟု သိၾကားမင္းကေမး၏။ 185-6

စည္းစိမ္ဥစၥာ ေဆြမ်ဳိးျပဳန္းတီး၍) အထီးက်န္ေသာ ဆင္းရဲေသာ သူတစ္ပါးအိမ္ အဖီကိုမွီ၍ ေနရေသာ မိန္းမသည္ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္လ်က္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနကာ ရပ္တည္ေသာ ငါ့အား ၾကည္ညိဳစိတ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ ထမင္းခ်ဳိးကို ကိုယ္ထိ လက္ေရာက္ ေပးလွဴခဲ့ဖူး၏၊ ထုိမိန္းမသည္ လူ႔ကိုယ္ခႏၶာကို စြန္႔၍ ဤလူ႔ဘဝမွ ကင္းလြတ္ စုေတေသာအခါ တန္ခိုးႀကီးေသာ နတ္တို႔ရွိရာ နိမၼာနရတိနတ္ျပည္၌ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္၍ ေမြ႕ေလ်ာ္စံေပ်ာ္ ေနရ၏ဟု အသွ်င္မဟာကႆပ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 187-9

အသွ်င္မဟာကႆပ၌ ေကာင္းစြာ တည္ေစေသာ အထီးက်န္ေသာ မိန္းမ၏ အလွဴသည္ အံ့ဖြယ္ရွိေပစြ၊ သူတစ္ပါးတို႔ အိမ္မွ ေဆာင္လာေသာ ထမင္းခ်ဳိးဟူ ေသာ လွဴဖြယ္ဝတၳဳျဖင့္ ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ ျပည့္စံုေပစြ တကား။190

အခ်င္းတို႔ အဂၤါႀကီးငယ္ အလံုးစံု ေကာင္းျခင္းရွိေသာ လင္၏ ႐ႈမၿငီးေသာ မိန္းမ သည္ စၾကာမင္း၏ မိဖုရား ျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိမိဖုရားအျဖစ္သည္ ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိး အလွဴ၏ အက်ဳိးကို တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိေပ။191

ေရႊစင္နိကၡတစ္သိန္း, ျမင္းတစ္သိန္း, အႆထုိရ္ျမင္းကေသာ ရထားတစ္သိန္း, ပတၱျမားနားေတာင္း ဝတ္ဆင္ကုန္ေသာ သမီးကညာတစ္သိန္း ဤအလံုးစံုတို႔ သည္လည္း ဤသူဆင္းရဲ မေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိးအလွဴ၏ အက်ဳိးကို တစ္ဆယ့္ ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုး မရွိၾကေပကုန္။192

ဟိမဝႏၲာေတာင္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ စဥ္းငယ္ၫြတ္ေသာ အစြယ္ရွိကုန္ေသာ ႀကီးစြာ ေသာ စစ္ထုိးျခင္းကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ကုန္ေသာ ေရႊကႀကိဳး တပ္အပ္ကုန္ေသာ ေရႊတန္ဆာတို႔ျဖင့္ ဖြဲ႕အပ္ေသာ ကိုယ္ရွိကုန္ေသာ မာတဂၤမ်ဳိး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဆင္အေကာင္တစ္ရာတို႔သည္ ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိး အလွဴ၏ (အက်ဳိးကို) တစ္ဆယ့္ ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိၾကေပ။

ဤေလာက၌ အၾကင္သူသည္ ကြၽန္းႀကီးေလးကြၽန္းတို႔ကို အစိုးရျခင္းကို ျပဳရာ၏၊ ထုိသူ၏ ထုိစၾကာဝေတးမင္း စည္းစိမ္သည္ ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိး အလွဴ၏ အက်ဳိးကို တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိေပ။194

၃ - အာစာမဒါယိကာဝိမာနဝတၳဳ၊ စိတၱလတာ၀ဂ္၊ ၀ိမာန၀တၳဳပါဠိေတာ္။

အာစာမ= ကစီရည္

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

နႏၵသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...

နႏၵမာဏဝပုစၧာ...

နႏၵသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...
ေလာက၌ (မုနိ) အမည္ခံ အာဇီဝကစသည္တို႔ ရွိကုန္၏ဟု လူတို႔ ေျပာဆိုကုန္၏၊ ထုိစကားကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုကုန္သနည္း၊ သမာပတ္ဉာဏ္စသည္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူကို မုနိဟု ဆိုကုန္ပါသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ေခါင္းပါးေသာ အသက္ေမြးမႈႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူကို မုနိဟု ဆိုကုန္ပါသေလာ။ 1-1084

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏...
နႏၵ ဤသာသနာေတာ္ဝယ္ ခႏၶာစသည္၌ လိမၼာသူတို႔သည္ အျမင္ စင္ၾကယ္မႈျဖင့္ မုနိဟူ၍ မဆိုကုန္၊ အၾကား စင္ၾကယ္မႈျဖင့္ မုနိဟူ၍ မဆိုကုန္၊ သမာပတ္စေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မုနိဟူ၍ မဆိုကုန္၊ အၾကင္သူတို႔သည္ ကိေလသာ စေသာ မာရ္စစ္သည္ ကင္းေအာင္ ျပဳၿပီး၍ ဆင္းရဲ မရွိၾကကုန္၊ ကပ္ၿငိတြယ္တာမႈ 'အာသာ' မရွိၾကကုန္ဘဲ က်င့္ၾကံကုန္၏၊ ထုိသူတို႔ကို မုနိဟူ၍ ဆို၏။ 2-1085

နႏၵသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဤသမဏျဗာဟၼဏ အားလံုးတို႔သည္ ျမင္မႈ ၾကားမႈျဖင့္လည္း စင္ၾကယ္၏ ဟု ဆိုကုန္၏၊ ေစာင့္ထိန္းမႈ 'သီလ' ေဆာက္တည္မႈ 'ဝတ' ျဖင့္လည္း စင္ၾကယ္၏ဟူ၍ ဆိုကုန္၏၊ မ်ားေသာ အျပားရွိေသာ ေကာတု ဟလမဂၤလာျဖင့္လည္း စင္ၾကယ္၏ဟု ဆိုကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရား အသို႔ပါနည္း၊ ထုိသမဏျဗာဟၼဏ အားလံုးတို႔သည္ ထုိမိမိ အယူ၌ ေစာင့္စည္း ေနထုိင္ၾက ကုန္သည္ရွိေသာ္ ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈကို လြန္ေျမာက္ႏိုင္ပါကုန္သေလာ၊ ျမတ္စြာဘုရား ထုိအေၾကာင္းကို ေမးေလွ်ာက္ပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္အား ထုိအေၾကာင္းကို ေဟာေတာ္မူပါေလာ့။ 3-1086

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏...
နႏၵ ဤသမဏျဗာဟၼဏ အားလံုးတို႔သည္ ျမင္မႈ ၾကားမႈျဖင့္လည္း စင္ၾကယ္၏ဟု ဆိုၾကကုန္၏၊ ေစာင့္ထိန္းမႈ 'သီလ' ေဆာက္တည္မႈ 'ဝတ' ျဖင့္လည္း စင္ၾကယ္ ၏ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏၊ မ်ားေသာ အျပားရွိေသာ ေကာတုဟလမဂၤလာျဖင့္လည္း စင္ၾကယ္၏ဟု ဆိုၾကကုန္၏၊ ထုိသမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ မိမိအယူ၌ ယူ၍ ေစာင့္စည္းေနထုိင္ၾကေစကာမူ ထုိသမဏ ျဗာဟၼဏတို႔သည္ ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈကို မကူးေျမာက္ႏိုင္ၾကကုန္ဟု ငါ ဆို၏။ 4-1087

နႏၵသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...
ျမတ္စြာဘုရား ဤသမဏျဗာဟၼဏအားလံုးတို႔သည္ ျမင္မႈ ၾကားမႈျဖင့္လည္း စင္ၾကယ္၏ဟု ဆိုၾကကုန္၏၊ ေစာင့္ထိန္း မႈ 'သီလ' ေဆာက္တည္မႈ 'ဝတ' ျဖင့္လည္း စင္ၾကယ္၏ ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏၊ မ်ားေသာ အျပားရွိေသာ ေကာတုဟလ မဂၤလာ ျဖင့္လည္း စင္ၾကယ္၏ဟု ဆိုၾကကုန္၏၊ ထုိသမဏျဗာဟၼဏအားလံုးတို႔ကို သံသရာ အယဥ္ 'ၾသဃ'မွ မကူး ေျမာက္ႏိုင္ၾကသူတို႔ဟု အကယ္၍ ေဟာေတာ္ မူခဲ့မူ ျမတ္စြာဘုရား နတ္ေလာက လူ႕ေလာက၌ အဘယ္သူသည္ ပဋိသေႏၶ ေနမႈ အိုမႈကို ကူးေျမာက္ႏိုင္ပါသနည္း၊ ျမတ္စြာဘုရား ထုိအေၾကာင္းကို ေမးေလွ်ာက္ ပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္အား ထုိအေၾကာင္းကို ေဟာေတာ္မူပါေလာ့။ 5-1088

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏...
နႏၵ သမဏျဗာဟၼဏအားလံုးတို႔ကို ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈသည္ ပိတ္ဖံုး အပ္ကုန္ ၏ဟူ၍ ငါမဆို၊ ဤေလာက၌ အၾကင္ သူတို႔သည္ ျမင္ရေသာ ႐ူပါ႐ံု ၾကားရေသာ သဒၵါ႐ံု ေရာက္ရေသာ ဂႏၶ ရသ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ ဟူေသာ အယူ ေစာင့္ထိန္းမႈ 'သီလ' ေဆာက္တည္မႈ 'ဝတ' ျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ဟူေသာ အယူ အားလံုးကို ပယ္စြန္႔၍ မ်ားေသာအျပားရွိေသာ ေကာတုဟလမဂၤလာ အားလံုး ကိုလည္း ပယ္စြန္႔ႏိုင္၍ တပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ကို ပိုင္းျခားသိလ်က္ အာသေဝါ ကင္းကုန္၏၊ ထုိသူတို႔ကို သံသရာအယဥ္ 'ၾသဃ' မွ လြန္ေျမာက္ကုန္ၿပီဟု ငါဆို၏။ 6-1089

နႏၵသည္ ဤသို႔ ေလွ်ာက္၏...
ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရား၏ ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားေတာ္ မူအပ္ေသာ ကံကိေလသာ စေသာ ဥပဓိကို ပယ္တတ္သည့္ ထုိစကားကို အကြၽႏု္ပ္ ႏွစ္သက္ပါ၏၊ ဤေလာက၌ အၾကင္သူတို႔သည္ ျမင္ရေသာ ႐ူပါ႐ံု ၾကား ရေသာ သဒၵါ႐ံု ေရာက္ရေသာ ဂႏၶ ရသ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ဟူေသာ အယူ ေစာင့္ထိန္းမႈ 'သီလ' ေဆာက္တည္မႈ 'ဝတ' ျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ဟူေသာ အယူ အားလံုးကို ပယ္စြန္႔၍ မ်ားေသာ အျပားရွိေသာ ေကာတုဟလ မဂၤလာ အားလံုးကိုလည္း ပယ္စြန္႔ႏိုင္၍ တပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ကို ပိုင္းျခားသိလ်က္ အာသေဝါ ကင္းကုန္၏၊ ထုိသူတို႔ကို သံသရာ အယဥ္ 'ၾသဃ' မွ လြန္ေျမာက္ ကုန္ၿပီဟု အကြၽႏု္ပ္လည္း ဆို၏။ (၇)

၇ - နႏၵမာဏဝပုစၧာ၊ ပါရာယန၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္။

ေကာတူ(တု)ဟလမဂၤလာ= အုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္ေသာမဂၤလာ

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။