ပဥၥရာဇသုတ္
သာဝတၴိနိဒါန္း။
ထုိအခါ၌ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔ျဖင့္ ကံုလံုျပည့္စံုကုန္သည္ ျဖစ္၍ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္ေသာ ပေသနဒီအမွဴးရွိကုန္ေသာ ငါးေယာက္ကုန္ေသာ မင္းတို႔အား- ''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ အဘယ္သည္ ျမတ္သနည္း'' ဟူေသာ ဤအၾကားစကားသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊
ထုိမင္းတို႔တြင္ အခ်ဳိ႕ေသာမင္းတို႔သည္ ...
''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ ႐ူပါ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏'' ဟုဆုိကုန္၏၊
အခ်ဳိ႕ေသာ မင္းတို႔သည္...
''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ သဒၵါ႐ံုတို႔ သည္ ျမတ္ကုန္၏'' ဟုဆုိကုန္၏၊
အခ်ဳိ႕ေသာ မင္းတို႔သည္ ...
''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ ဂႏၶာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏'' ဟုဆုိကုန္၏၊
အခ်ဳိ႕ေသာ မင္းတို႔သည္ ...
''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ ရသာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏'' ဟုဆုိကုန္၏၊
အခ်ဳိ႕ေသာ မင္းတို႔သည္ ...
''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏'' ဟုဆုိကုန္၏၊
မင္းတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း သိေစျခင္းငွါ မတတ္ႏုိင္ကုန္။
ထုိအခါ ပေသနဒီေကာသလမင္းသည္ ထုိမင္းတို႔အား ဤစကားကုိ ဆုိ၏- ''အခ်င္းတို႔ လာသြားၾကကုန္စို႔၊ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၍ ျမတ္စြာ ဘုရားအား ထုိအေၾကာင္းကုိ ေမးေလွ်ာက္ၾကကုန္စို႔၊ ငါတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား ေျဖၾကားေတာ္မူသည့္အတုိင္း ထုိအေၾကာင္းကုိ မွတ္ကုန္အံ့'' ဟုဆုိ၏ ''အၾကည္ေတာ္ ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု ထုိမင္းတို႔သည္ ပေသနဒီ ေကာသလမင္းႀကီး၏ စကားကုိ ဝန္ခံၾကကုန္၏။
ထို႔ေနာက္ ပေသနဒီအမွဴးရွိကုန္ေသာ ထုိမင္းငါးဦးတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၍ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရွိခုိးကုန္လ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ၾကၿပီးေသာ္ ပေသနဒီေကာသလမင္းလည္း ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏- ''အသွ်င္ဘုရား ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔ျဖင့္ ကံုလံုျပည့္စံုကုန္သည္ျဖစ္၍ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္ေသာ အကြၽႏု္ပ္တို႔ မင္းငါးေယာက္တို႔အား 'ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ အဘယ္သည္ ျမတ္သနည္း' ဟူေသာ အၾကားစကားသည္ ထင္ရွားျဖစ္ပါ၏၊
''အခ်ဳိ႕ေသာ မင္းတို႔သည္ ။ ပ ။ ျမတ္ကုန္၏' ဟုဆုိကုန္၏။
အသွ်င္ဘုရား ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ အဘယ္သည္ ျမတ္သနည္း'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
''မင္းႀကီး ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔၌ ႏွစ္သက္ျခင္းလွ်င္ အထြတ္အထိပ္ရွိေသာ ကာမဂုဏ္ကုိ စင္စစ္ျမတ္၏'' ဟူ၍ ငါဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏၊
ထုိ႐ူပါ႐ံုတို႔သည္ပင္ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ မျဖစ္ကုန္၊ အၾကင္သူသည္ အၾကင္႐ူပါ႐ံုတို႔ျဖင့္ ႏွစ္လုိ၏၊ျပည့္စံုေသာ အၾကံရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ဤ႐ူပါ႐ံုတို႔မွ တစ္ပါးေသာ အထူးသျဖင့္ လြန္သည္လည္းျဖစ္ေသာ အထူးသျဖင့္ ျမတ္သည္လည္းျဖစ္ေသာ ႐ူပါ႐ံုကုိ မေတာင့္တ၊ ထုိသူအား ထုိ႐ူပါ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏၊ ထုိသူအား ထုိ႐ူပါ႐ံုတို႔သည္ အတူမရွိကုန္။
မင္းႀကီး ထုိသဒၵါ႐ံုတို႔သည္ပင္ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ မျဖစ္ကုန္၊ အၾကင္သူသည္ အၾကင္ သဒၵါ႐ံုတို႔ျဖင့္ ႏွစ္လုိ၏၊ ျပည့္စံုေသာ အၾကံရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ထုိသဒၵါ႐ံုတို႔မွ တစ္ပါးေသာ အထူးသျဖင့္ လြန္သည္လည္းျဖစ္ေသာ အထူးသျဖင့္ ျမတ္သည္ လည္း ျဖစ္ေသာ သဒၵါ႐ံုကုိ မေတာင့္တ၊ ထုိသူအား ထုိသဒၵါ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏၊ ထုိသူအား ထုိသဒၵါ႐ံုတို႔သည္ အတူမရွိကုန္။
မင္းႀကီး ထုိဂႏၶာ႐ံုတို႔သည္ပင္ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ မျဖစ္ကုန္၊ အၾကင္သူသည္ အၾကင္ ဂႏၶာ႐ံု တို႔ျဖင့္ ႏွစ္လုိ၏၊ ျပည့္စံုေသာ အၾကံရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ထုိဂႏၶာ႐ံုမွ တစ္ပါးေသာ အထူးသျဖင့္ လြန္သည္လည္းျဖစ္ေသာ အထူးသျဖင့္ ျမတ္သည္လည္း ျဖစ္ေသာ ဂႏၶာ႐ံုကုိ မေတာင့္တ၊ ထုိသူအား ထုိဂႏၶာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏၊ ထုိသူအား ထုိဂႏၶာ႐ံုတို႔သည္ အတူမရွိကုန္။
မင္းႀကီး ထုိရသာ႐ံုတို႔သည္ပင္ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ မျဖစ္ကုန္၊ အၾကင္သူသည္ အၾကင္ရသာ႐ံု တို႔ျဖင့္ ႏွစ္လုိ၏၊ ျပည့္စံုေသာ အၾကံရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ထုိရသာ႐ံုတို႔မွ တစ္ပါးေသာ အထူးသျဖင့္ လြန္သည္လည္းျဖစ္ေသာ အထူးသျဖင့္ ျမတ္သည္လည္းျဖစ္ေသာ ရသာ႐ံုကုိ မေတာင့္တ၊ ထုိသူအား ထုိရသာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏၊ ထုိသူအား ထုိရသာ႐ံုတို႔သည္ အတူမရွိကုန္။
မင္းႀကီး ထုိေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔သည္ပင္ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာသူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ မျဖစ္ကုန္၊ အၾကင္သူသည္ အၾကင္ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု တို႔ျဖင့္ ႏွစ္လုိ၏၊ ျပည့္စံုေသာ အၾကံရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ထုိေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔မွ တစ္ပါး ေသာ အထူးသျဖင့္ လြန္သည္လည္းျဖစ္ေသာ အထူးသျဖင့္ ျမတ္သည္လည္း ျဖစ္ေသာ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုကုိ မေတာင့္တ၊ ထုိသူအား ထုိေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္ ၏၊ ထုိသူအား ထုိေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔သည္ အတူမရွိကုန္ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ထုိအခါ၌ စႏၵနဂၤလိကဥပါသကာသည္ ထုိပရိသတ္၌ ထုိင္ေန၏၊ ထုိအခါ စႏၵနဂၤလိက ဥပါသကာသည္ ေနရာမွထ၍ ပခံုးတစ္ဖက္၌ ကုိယ္ဝတ္ကုိ စံပယ္တင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား လက္အုပ္ခ်ီကာ ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏- ''ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား အကြၽႏု္ပ္အား (တစ္ခုေသာအေၾကာင္းသည္) ထင္လာပါ၏၊ ေကာင္းေသာ စကားကုိ ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာျမတ္စြာဘုရား အကြၽႏု္ပ္အား (တစ္ခုေသာအေၾကာင္းသည္) ထင္လာပါ၏'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။ စႏၵနဂၤလိက သင့္အား ထုိတစ္ခုေသာ အေၾကာင္းသည္ ထင္ေစေလာ့ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ၌ စႏၵနဂၤလိကဥပါသကာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္၌ ထုိအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ဂါထာျဖင့္ ခ်ီးက်ဴး၏-
''ေကာင္းေသာ အနံ႕ရွိေသာ, နံနက္အခါ၌ ပြင့္ေသာ, မကင္းေသာ အနံ႕ရွိေသာ, ေကာကနဒ အမည္ရွိေသာ ပဒုမၼာၾကာကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌ ထြန္းေတာက္ပေသာ ေနမင္းကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း တင့္တယ္ေတာ္မူေသာ ကုိယ္ေတာ္မွ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ ထြက္ေသာ အေရာင္ရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားကုိ ဖူးျမင္ေလာ့'' ဟု ခ်ီးက်ဴး၏။
ထုိအခါ၌ ထုိမင္းငါးေယာက္တို႔သည္ စႏၵနဂၤလိကဥပါသကာအား ငါးထည္ေသာ စုလ်ားပုဆုိးတို႔ကုိ ေပးကုန္၏၊ ထုိအခါ စႏၵနဂၤလိကဥပါသကာသည္ ငါးထည္ေသာ စုလ်ားပုဆုိးတို႔ကုိ ျမတ္စြာဘုရားအား လွဴ၏။ 123
၂ - ပဥၥရာဇသုတ္၊ ဒုတိယဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာဝတၴိနိဒါန္း။
ထုိအခါ၌ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔ျဖင့္ ကံုလံုျပည့္စံုကုန္သည္ ျဖစ္၍ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္ေသာ ပေသနဒီအမွဴးရွိကုန္ေသာ ငါးေယာက္ကုန္ေသာ မင္းတို႔အား- ''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ အဘယ္သည္ ျမတ္သနည္း'' ဟူေသာ ဤအၾကားစကားသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊
ထုိမင္းတို႔တြင္ အခ်ဳိ႕ေသာမင္းတို႔သည္ ...
''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ ႐ူပါ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏'' ဟုဆုိကုန္၏၊
အခ်ဳိ႕ေသာ မင္းတို႔သည္...
''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ သဒၵါ႐ံုတို႔ သည္ ျမတ္ကုန္၏'' ဟုဆုိကုန္၏၊
အခ်ဳိ႕ေသာ မင္းတို႔သည္ ...
''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ ဂႏၶာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏'' ဟုဆုိကုန္၏၊
အခ်ဳိ႕ေသာ မင္းတို႔သည္ ...
''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ ရသာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏'' ဟုဆုိကုန္၏၊
အခ်ဳိ႕ေသာ မင္းတို႔သည္ ...
''ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏'' ဟုဆုိကုန္၏၊
မင္းတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း သိေစျခင္းငွါ မတတ္ႏုိင္ကုန္။
ထုိအခါ ပေသနဒီေကာသလမင္းသည္ ထုိမင္းတို႔အား ဤစကားကုိ ဆုိ၏- ''အခ်င္းတို႔ လာသြားၾကကုန္စို႔၊ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၍ ျမတ္စြာ ဘုရားအား ထုိအေၾကာင္းကုိ ေမးေလွ်ာက္ၾကကုန္စို႔၊ ငါတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား ေျဖၾကားေတာ္မူသည့္အတုိင္း ထုိအေၾကာင္းကုိ မွတ္ကုန္အံ့'' ဟုဆုိ၏ ''အၾကည္ေတာ္ ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု ထုိမင္းတို႔သည္ ပေသနဒီ ေကာသလမင္းႀကီး၏ စကားကုိ ဝန္ခံၾကကုန္၏။
ထို႔ေနာက္ ပေသနဒီအမွဴးရွိကုန္ေသာ ထုိမင္းငါးဦးတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၍ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရွိခုိးကုန္လ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ၾကၿပီးေသာ္ ပေသနဒီေကာသလမင္းလည္း ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏- ''အသွ်င္ဘုရား ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔ျဖင့္ ကံုလံုျပည့္စံုကုန္သည္ျဖစ္၍ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္ေသာ အကြၽႏု္ပ္တို႔ မင္းငါးေယာက္တို႔အား 'ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ အဘယ္သည္ ျမတ္သနည္း' ဟူေသာ အၾကားစကားသည္ ထင္ရွားျဖစ္ပါ၏၊
''အခ်ဳိ႕ေသာ မင္းတို႔သည္ ။ ပ ။ ျမတ္ကုန္၏' ဟုဆုိကုန္၏။
အသွ်င္ဘုရား ကာမဂုဏ္တို႔တြင္ အဘယ္သည္ ျမတ္သနည္း'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
''မင္းႀကီး ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔၌ ႏွစ္သက္ျခင္းလွ်င္ အထြတ္အထိပ္ရွိေသာ ကာမဂုဏ္ကုိ စင္စစ္ျမတ္၏'' ဟူ၍ ငါဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏၊
ထုိ႐ူပါ႐ံုတို႔သည္ပင္ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ မျဖစ္ကုန္၊ အၾကင္သူသည္ အၾကင္႐ူပါ႐ံုတို႔ျဖင့္ ႏွစ္လုိ၏၊ျပည့္စံုေသာ အၾကံရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ဤ႐ူပါ႐ံုတို႔မွ တစ္ပါးေသာ အထူးသျဖင့္ လြန္သည္လည္းျဖစ္ေသာ အထူးသျဖင့္ ျမတ္သည္လည္းျဖစ္ေသာ ႐ူပါ႐ံုကုိ မေတာင့္တ၊ ထုိသူအား ထုိ႐ူပါ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏၊ ထုိသူအား ထုိ႐ူပါ႐ံုတို႔သည္ အတူမရွိကုန္။
မင္းႀကီး ထုိသဒၵါ႐ံုတို႔သည္ပင္ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ မျဖစ္ကုန္၊ အၾကင္သူသည္ အၾကင္ သဒၵါ႐ံုတို႔ျဖင့္ ႏွစ္လုိ၏၊ ျပည့္စံုေသာ အၾကံရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ထုိသဒၵါ႐ံုတို႔မွ တစ္ပါးေသာ အထူးသျဖင့္ လြန္သည္လည္းျဖစ္ေသာ အထူးသျဖင့္ ျမတ္သည္ လည္း ျဖစ္ေသာ သဒၵါ႐ံုကုိ မေတာင့္တ၊ ထုိသူအား ထုိသဒၵါ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏၊ ထုိသူအား ထုိသဒၵါ႐ံုတို႔သည္ အတူမရွိကုန္။
မင္းႀကီး ထုိဂႏၶာ႐ံုတို႔သည္ပင္ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ မျဖစ္ကုန္၊ အၾကင္သူသည္ အၾကင္ ဂႏၶာ႐ံု တို႔ျဖင့္ ႏွစ္လုိ၏၊ ျပည့္စံုေသာ အၾကံရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ထုိဂႏၶာ႐ံုမွ တစ္ပါးေသာ အထူးသျဖင့္ လြန္သည္လည္းျဖစ္ေသာ အထူးသျဖင့္ ျမတ္သည္လည္း ျဖစ္ေသာ ဂႏၶာ႐ံုကုိ မေတာင့္တ၊ ထုိသူအား ထုိဂႏၶာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏၊ ထုိသူအား ထုိဂႏၶာ႐ံုတို႔သည္ အတူမရွိကုန္။
မင္းႀကီး ထုိရသာ႐ံုတို႔သည္ပင္ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ မျဖစ္ကုန္၊ အၾကင္သူသည္ အၾကင္ရသာ႐ံု တို႔ျဖင့္ ႏွစ္လုိ၏၊ ျပည့္စံုေသာ အၾကံရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ထုိရသာ႐ံုတို႔မွ တစ္ပါးေသာ အထူးသျဖင့္ လြန္သည္လည္းျဖစ္ေသာ အထူးသျဖင့္ ျမတ္သည္လည္းျဖစ္ေသာ ရသာ႐ံုကုိ မေတာင့္တ၊ ထုိသူအား ထုိရသာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္၏၊ ထုိသူအား ထုိရသာ႐ံုတို႔သည္ အတူမရွိကုန္။
မင္းႀကီး ထုိေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔သည္ပင္ အခ်ဳိ႕ေသာ သူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာသူအား ႏွစ္သက္ဖြယ္ မျဖစ္ကုန္၊ အၾကင္သူသည္ အၾကင္ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု တို႔ျဖင့္ ႏွစ္လုိ၏၊ ျပည့္စံုေသာ အၾကံရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ထုိေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔မွ တစ္ပါး ေသာ အထူးသျဖင့္ လြန္သည္လည္းျဖစ္ေသာ အထူးသျဖင့္ ျမတ္သည္လည္း ျဖစ္ေသာ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုကုိ မေတာင့္တ၊ ထုိသူအား ထုိေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔သည္ ျမတ္ကုန္ ၏၊ ထုိသူအား ထုိေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔သည္ အတူမရွိကုန္ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ထုိအခါ၌ စႏၵနဂၤလိကဥပါသကာသည္ ထုိပရိသတ္၌ ထုိင္ေန၏၊ ထုိအခါ စႏၵနဂၤလိက ဥပါသကာသည္ ေနရာမွထ၍ ပခံုးတစ္ဖက္၌ ကုိယ္ဝတ္ကုိ စံပယ္တင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား လက္အုပ္ခ်ီကာ ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏- ''ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား အကြၽႏု္ပ္အား (တစ္ခုေသာအေၾကာင္းသည္) ထင္လာပါ၏၊ ေကာင္းေသာ စကားကုိ ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာျမတ္စြာဘုရား အကြၽႏု္ပ္အား (တစ္ခုေသာအေၾကာင္းသည္) ထင္လာပါ၏'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။ စႏၵနဂၤလိက သင့္အား ထုိတစ္ခုေသာ အေၾကာင္းသည္ ထင္ေစေလာ့ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ၌ စႏၵနဂၤလိကဥပါသကာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္၌ ထုိအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ဂါထာျဖင့္ ခ်ီးက်ဴး၏-
''ေကာင္းေသာ အနံ႕ရွိေသာ, နံနက္အခါ၌ ပြင့္ေသာ, မကင္းေသာ အနံ႕ရွိေသာ, ေကာကနဒ အမည္ရွိေသာ ပဒုမၼာၾကာကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌ ထြန္းေတာက္ပေသာ ေနမင္းကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း တင့္တယ္ေတာ္မူေသာ ကုိယ္ေတာ္မွ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ ထြက္ေသာ အေရာင္ရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားကုိ ဖူးျမင္ေလာ့'' ဟု ခ်ီးက်ဴး၏။
ထုိအခါ၌ ထုိမင္းငါးေယာက္တို႔သည္ စႏၵနဂၤလိကဥပါသကာအား ငါးထည္ေသာ စုလ်ားပုဆုိးတို႔ကုိ ေပးကုန္၏၊ ထုိအခါ စႏၵနဂၤလိကဥပါသကာသည္ ငါးထည္ေသာ စုလ်ားပုဆုိးတို႔ကုိ ျမတ္စြာဘုရားအား လွဴ၏။ 123
၂ - ပဥၥရာဇသုတ္၊ ဒုတိယဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
