ေသာတ ေသာတ ဆိုတာ ... ဘာကိုေခၚတာ... ?
ေသာတာပန္ ေသာတာပန္မွာ... ဘာရွိတာ... ?
သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။
Tuesday, December 28, 2010
Wednesday, December 22, 2010
Sunday, December 19, 2010
သင္သည္ ဂိရိမာနႏၵရဟန္းအား...
အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္ဂိရိမာနႏၵသည္ အနာေရာဂါ ရွိပါ၏၊
ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ေနပါ၏၊
ျပင္းစြာ မက်န္းမမာ ျဖစ္ေနပါ၏။
အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏၊
အသွ်င္ဂိရိမာနႏၵ အထံသို႔ သနားသျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္မူပါ။
Friday, December 17, 2010
တမလြန္ေလာကကို ေအာင္ျမင္ဖို႔ရာ ဤေလးပါးကို သင္က်င့္ပါ...
တမလြန္ေလာကကို ေအာင္ျမင္ဖို႔ရာ ဤေလးပါးကို သင္က်င့္ပါ...
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
ပစၥဳပၸန္ ေလာကကို ေအာင္ျမင္လိုေသာ သင္သည္…
ပစၥဳပၸန္ ေလာကကို ေအာင္ျမင္လိုေသာ သင္သည္…
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Sunday, December 5, 2010
အျမတ္ဆံုးကို ၾကည္ညိဳလွ်င္ အျမတ္ဆံုးအက်ဳိးကို သင္ရရွိပါလိမ့္မည္...
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Thursday, December 2, 2010
သင့္အတြက္ အခ်ိန္ေကာင္းေလးပါ...
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Tuesday, November 30, 2010
ငါသည္ ဤသို႔ႏွလံုးသြင္းခဲ့၏...
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Monday, November 29, 2010
အျခား ျပဳဖြယ္ကိစၥ မရွိေတာ့ၿပီဟု ငါ သိ၏...
အျခား ျပဳဖြယ္ကိစၥ မရွိေတာ့ၿပီဟု ငါ သိ၏...
ပညာသုတ္
ရဟန္းတို႔...
ရဟန္းသည္ ပညာျဖင့္ စိတ္ကုိ ေကာင္းစြာ ပြါးမ်ားအပ္ၿပီးေသာအခါ ထိုရဟန္းအား ''ျဖစ္မႈ 'ဇာတိ' ကုန္ၿပီ၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊ ျပဳဖြယ္ကိစၥကုိ ျပဳၿပီးၿပီ၊ ဤ မဂ္ကိစၥအလို႔ငွါ အျခား ျပဳဖြယ္ကိစၥ မရွိေတာ့ၿပီ ဟု ငါ သိ၏'' ဟု ဤစကားကုိ ဆိုရန္သင့္၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္
ပညာျဖင့္ စိတ္ကုိ ေကာင္းစြာ ပြါးမ်ားအပ္ၿပီး ျဖစ္သနည္းဟူမူ...
''ငါ၏ စိတ္သည္ ေဒါသ ကင္း၏'' ဟု
''ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟကင္း၏'' ဟု
''ငါ၏ စိတ္သည္ ရာဂႏွင့္ တကြ ျဖစ္ျခင္း သေဘာ မရွိ'' ဟု
''ငါ၏ စိတ္သည္ ေဒါသႏွင့္တကြ ျဖစ္ျခင္းသေဘာ မရွိ'' ဟု
''ငါ၏ စိတ္သည္ ေမာဟႏွင့္တကြ ျဖစ္ျခင္း သေဘာ မရွိ'' ဟု
''ငါ၏ စိတ္သည္ ကာမဘဝ အလို႔ငွါ ျပန္လည္ျခင္း သေဘာ မရွိ'' ဟု
''ငါ၏ စိတ္သည္ ႐ူပဘဝ အလို႔ငွါ ျပန္လည္ျခင္း သေဘာ မရွိ'' ဟု
''ငါ၏ စိတ္သည္ အ႐ူပဘဝ အလို႔ငွါ ျပန္လည္ျခင္းသေဘာမရွိ'' ဟု
ပညာျဖင့္ စိတ္ကုိ ေကာင္းစြာ ပြါးမ်ားအပ္ၿပီး ျဖစ္၏။
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ပညာျဖင့္ စိတ္ကုိ ေကာင္းစြာ ပြါးမ်ားအပ္ၿပီး ျဖစ္ေသာအခါ ထိုရဟန္းအား ''ျဖစ္မႈ 'ဇာတိ' ကုန္ၿပီ၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊ ျပဳဖြယ္ ကိစၥကုိ ျပဳၿပီးၿပီ၊ ဤမဂ္ကိစၥ အလို႔ငွါ အျခားျပဳဖြယ္ကိစၥ မရွိေတာ့ၿပီဟု ငါ သိ၏'' ဟူ၍ ဤစကားကုိ ဆိုရန္ သင့္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 25
၅ - ပညာသုတ္၊ သတၱာဝါသဝဂ္၊ နဝကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
Tuesday, November 16, 2010
သင္ က်င့္မွသာ ပယ္ႏိုင္လိမ့္မယ္...
အဝိဇၨာမ်ား ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
တဏွာသံုးပါး ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
ၾသဂေလးပါး ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
ဥပါဒါန္ေလးပါး ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
ဘ၀သံုးပါး ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
ဒုကၡသံုးပါး ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
သကၠာယကို ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
၃၂၂-၃၂၈၊ ၄ - ဇမၺဳခါဒကသံယုတ္၊ သဠာယတန၀ဂၢ သံယုတ္ပါဠိေတာ္။
တဏွာသံုးပါး ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
ၾသဂေလးပါး ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
ဥပါဒါန္ေလးပါး ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
ဘ၀သံုးပါး ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
ဒုကၡသံုးပါး ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
သကၠာယကို ပယ္ျခင္းငွါ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္လိုက္ပါ...
အဝိဇၨာေလးပါး
ဆင္းရဲ 'ဒုကၡ' ၌ မသိမႈ၊ ဆင္းရဲျဖစ္ေၾကာင္း၌ မသိမႈ၊
ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ၌ မသိမႈ၊ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာသို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္၌ မသိမႈ။
တဏွာသံုးပါး
ကာမတဏွာ၊ ဘဝတဏွာ၊ ဝိဘဝတဏွာ၊
ၾသဂေလးပါး
ကာေမာဃ၊ ဘေဝါဃ၊ ဒိေ႒ာဃ၊ အဝိေဇၨာဃ၊
ဥပါဒါန္ေလးပါး
ကာမုပါဒါန္၊ ဒိ႒ဳပါဒါန္၊ သီလဗၺတုပါဒါန္၊ အတၱဝါဒုပါဒါန္၊
ဘ၀သံုးပါး
ကာမဘဝ၊ ႐ူပဘဝ၊ အ႐ူပဘဝ၊
ဒုကၡသံုးပါး
ဒုကၡဒုကၡ၊ သခၤါရဒုကၡ၊ ဝိပရိဏာမဒုကၡ၊
သကၠာယဆိုသည္မွာ ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးတို႔ကို ေခၚသည္
႐ူပုပါဒါနကၡႏၶာ၊ ေဝဒႏုပါဒါနကၡႏၶာ၊ သညဳပါဒါနကၡႏၶာ၊ သခၤါ႐ုပါဒါနကၡႏၶာ၊ ဝိညာဏုပါဒါနကၡႏၶာ၊
၃၂၂-၃၂၈၊ ၄ - ဇမၺဳခါဒကသံယုတ္၊ သဠာယတန၀ဂၢ သံယုတ္ပါဠိေတာ္။
Friday, November 5, 2010
Tuesday, October 26, 2010
Monday, October 25, 2010
ဣေႁႏၵ မေစာင့္စည္းေသာ ရဟန္း...
ဗိဠာရသုတ္
(ေၾကာင္)
ရဟန္းဘ၀မွာ မေပ်ာ္ေမြ႔ေသာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ရခဲေသာ ရဟန္းဘ၀ၾကီး မဆံုး႐ႈံးေစျခင္းငွာ၊ ဤဗိဠာရသုတ္ေတာ္ကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္... သတိတရား လက္ကိုင္ထား၍ ေရွာင္ႏိုင္ၾကပါေစ...
ဣေႁႏၵ မေစာင့္စည္းေသာ ရဟန္း...
သာဝတၴိနိဒါန္း
ထုိအခါ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ အလြန္အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဒါယကာအိမ္တို႔၌ လွည့္လည္၏၊ ထုိရဟန္းကုိ ''အသွ်င္သည္ အလြန္အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဒါယကာအိမ္တို႔၌ မလွည့္လည္ပါလင့္'' ဟု ရဟန္းတို႔ ေျပာဆုိကုန္၏။ ရဟန္းတို႔က ေျပာဆုိအပ္ေသာ္လည္း ထုိရဟန္းသည္ မေရွာင္ၾကဥ္၊ ထိုအခါ မ်ားစြာကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၍ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရွိခုိးကုန္လွ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနကုန္ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္ကုန္၏-
''အသွ်င္ဘုရား ရဟန္းတစ္ပါးသည္ အလြန္အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဒါယကာအိမ္တို႔၌ လွည့္လည္ပါ၏၊ ထုိရဟန္းကုိ 'အသွ်င္သည္ အလြန္အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဒါယကာအိမ္တို႔၌ မလွည့္လည္ပါလင့္'ဟု ဆုိၾကပါကုန္၏၊ ရဟန္းတုိ႔က ဆုိဆံုးမအပ္ေသာ္လည္း ထုိရဟန္းသည္ မေရွာင္ၾကဥ္ပါ'' ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ေရွးကျဖစ္ဖူးသည္ကား ေၾကာင္သည္ ''ဤၾကြက္ငယ္သည္ အၾကင္အခါ အစာရွာရန္ ထြက္လာလတၱံ႕၊ ထုိအခါ ထုိထြက္လာရာ အရပ္၌ပင္ ထုိၾကြက္ငယ္ကုိ ဖမ္း၍ စားအံ့'' ဟု ၾကြက္ငယ္ကုိ ရွာသည္ျဖစ္၍ အိမ္ျခံစပ္ အညစ္အေၾကးရွိရာ အမိႈက္ပံု၌ ရပ္တည္ေန၏၊ ရဟန္းတို႔ ထုိအခါ၌ ထုိၾကြက္ငယ္သည္ အစာရွာရန္ သြား၏၊ ထုိၾကြက္ငယ္ကုိ ေၾကာင္သည္ ဖမ္းယူလ်က္ ေကာင္းစြာ မစားဘဲ အေဆာတလ်င္ မ်ဳိခ်လိုက္၏၊ ထုိၾကြက္ငယ္သည္ ထုိေၾကာင္၏ အူမကုိ လည္းေကာင္း၊ အူသိမ္ကုိ လည္းေကာင္း ကုိက္ခဲ၏။ ထုိေၾကာင္သည္ ထုိအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသျခင္းသို႔လည္း ေရာက္ရာ၏၊ ေသေလာက္ေသာ ဆင္းရဲသို႔လည္း ေရာက္ရာ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ နံနက္အခါ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကုိ ေဆာင္ယူၿပီးလွ်င္ မေစာင့္စည္းေသာကုိုယ္ မေစာင့္စည္းေသာႏႈတ္ မေစာင့္စည္းေသာစိတ္ မထင္ေသာ သတိ၊ မပိတ္ဆို႔အပ္ကုန္ေသာ ဣေႁႏၵတို႔ျဖင့္ ရြာသို႔ျဖစ္ေစ၊ နိဂံုးသို႔ျဖစ္ေစ ဆြမ္းခံဝင္၏။
ထုိ ရဟန္းသည္ ထုိရြာ၌ မလံုမလဲ ဝတ္႐ံုေသာ မာတုဂါမကုိ ျမင္ရေသာေၾကာင့္ တပ္စြန္းျခင္း 'ရာဂ'သည္ ထုိ ရဟန္း၏ စိတ္ကုိ ဖ်က္ဆီး၏၊ ထုိရဟန္းသည္ တပ္စြန္းျခင္း 'ရာဂ' ဖ်က္ဆီးအပ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေသျခင္းသို႔လည္း ေရာက္ရာ၏၊ ေသေလာက္ေသာ ဆင္းရဲသို႔လည္း ေရာက္ရာ၏။
ရဟန္းတို႔ အၾကင္ ရဟန္းသည္ သိကၡာခ်၍ လူထြက္၏၊ ထုိရဟန္း၏ ဤလူထြက္ျခင္းသည္ အရိယာ၏ အဆံုးအမ၌ ေသသည္မည္၏၊ ရဟန္းတို႔ ဝု႒ာနကံ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္တို႔တြင္ တစ္ပါးပါးေသာ ညစ္ႏြမ္းေသာ အာပတ္သို႔ ေရာက္ျခင္းသည္ ေသေလာက္ေသာ ဆင္းရဲမည္၏။
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌ ''ေစာင့္စည္းအပ္ေသာကုိယ္ ေစာင့္စည္းအပ္ေသာႏႈတ္ ေစာင့္စည္းအပ္ေသာစိတ္ ထင္ေသာသတိ ပိတ္ဆို႔အပ္ေသာ ဣေႁႏၵတို႔ျဖင့္ ရြာသို႔ျဖစ္ေစ၊ နိဂံုးသို႔ျဖစ္ေစ ဆြမ္းခံဝင္ကုန္အံ့'' ဟု ဤသို႔လွ်င္ သင္တို႔က်င့္ရမည္ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။ ၂၃၂
၁ဝ - ဗိဠာရသုတ္၊ ၉ - ၾသပမသံယုတ္၊ နိဒါနဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Friday, October 8, 2010
အာပတ္ကုိ မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာ ဥေကၡပနီယကံ...
အာပတ္ကုိ မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာ ဥေကၡပနီယကံ
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာ႐ံုေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ အသွ်င္ဆႏၷသည္ အာပတ္သို႔ ေရာက္ၿပီး၍ အာပတ္ကုိ မကုစားလို။ အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္ဆႏၷသည္ အာပတ္သို႔ ေရာက္ၿပီး၍ အာပတ္ကို အဘယ့္ေၾကာင့္ မကုစားလိုဘိ သနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ် ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾက ကုန္၏။
ထုိအခါ ထုိရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾက ကုန္၏။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္း အရာေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာကို စည္းေဝးေစ၍- ''ရဟန္းတို႔ ဆႏၷရဟန္းသည္ အာပတ္သို႔ ေရာက္ၿပီး၍ အာပတ္ကို မကုစားလို ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။ မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊
ရဟန္းတို႔ မေလ်ာက္ပတ္။ ပ။ ရဟန္းတို႔ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ထုိေယာက်္ားသည္ အာပတ္သို႔ ေရာက္ၿပီး၍ အာပတ္ကို အဘယ့္ေၾကာင့္ မကုစားလိုဘိ သနည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤဆႏၷ ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာသူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွာ လည္းေကာင္း။ပ။ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူၿပီးေနာက္။ပ။ တရားစကားကို ေဟာၾကားေတာ္မူ၍ ရဟန္းတို႔ကို-
ရဟန္းတို႔ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အာပတ္ကို မကုစားျခင္းေၾကာင့္ (ျပဳအပ္ေသာ) သံဃာႏွင့္ အတူတကြ သံုးေဆာင္ျခင္း မရွိေသာ ဥေကၡပနီယကံကို ျပဳေလာ့။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျပဳရမည္၊ ေရွးဦးစြာ ဆႏၷရဟန္းကို ေစာဒနာ ရမည္၊ ေစာဒနာၿပီးေနာက္ ေအာက္ေမ့ေစရမည္၊ ေအာက္ေမ့ ေစၿပီးေနာက္ အာပတ္သို႔ တင္ရမည္၊ အာပတ္သို႔ တင္ၿပီးေနာက္ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကို သိေစရမည္။
''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကို နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤဆႏၷရဟန္းသည္ အာပတ္သို႔ ေရာက္ၿပီး၍ အာပတ္ကုိ မကုစားလို၊ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ အကယ္၍ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အာပတ္ကုိ မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာ သံဃာႏွင့္ အတူတကြ သံုးေဆာင္ျခင္း မရွိေသာ ဥေကၡပနီယကံကို ျပဳရာ၏၊ ဤကား သိေစျခင္းတည္း။
အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကို နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤဆႏၷရဟန္းသည္ အာပတ္သို႔ ေရာက္ၿပီး၍ အာပတ္ကုိ မကုစားလို၊ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အာပတ္ကုိ မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာ သံဃာႏွင့္ အတူတကြ သံုးေဆာင္ျခင္း မရွိေသာ ဥေကၡပနီယကံကို ျပဳ၏၊ ဆႏၷရဟန္းအား အာပတ္ကုိ မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာ သံဃာႏွင့္ အတူတကြ သံုးေဆာင္ျခင္းမရွိေသာ ဥေကၡပနီယကံ ျပဳလုပ္ျခင္းကုိ အၾကင္ အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိ၏၊ ထုိအသွ်င္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနရာ၏၊ အၾကင္ အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း မရွိ၊ ထုိအသွ်င္သည္ ေျပာဆုိရာ၏။
ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ဤအေၾကာင္းကုိ ေျပာၾကားပါ၏။ ပ ။
သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ဤအေၾကာင္းကုိ ေျပာၾကားပါ၏။
အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကို နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤဆႏၷရဟန္းသည္ အာပတ္သို႔ ေရာက္ၿပီး၍ အာပတ္ကုိ မကုစားလို၊ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အာပတ္ကုိ မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာ သံဃာႏွင့္ အတူတကြ သံုးေဆာင္ျခင္း မရွိေသာ ဥေကၡပနီယကံကို ျပဳ၏၊ ဆႏၷရဟန္းအား အာပတ္ကုိ မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာ သံဃာႏွင့္ အတူတကြ သံုးေဆာင္ျခင္း မရွိေသာ ဥေကၡပနီယကံ ျပဳလုပ္ျခင္းကုိ အၾကင္ အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိ၏၊ ထုိအသွ်င္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနရာ၏၊ အၾကင္ အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း မရွိ၊ ထုိအသွ်င္သည္ ေျပာဆုိရာ၏။ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အာပတ္ကုိ မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာ သံဃာႏွင့္ အတူတကြ သံုးေဆာင္ျခင္း မရွိေသာ ဥေကၡပနီယကံကုိ ျပဳအပ္ၿပီ၊ သံဃာအား ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိ၏၊ ထု႔ိေၾကာင့္္ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၏၊ ဤသို႔ ဆိတ္ဆိတ္ ေနသျဖင့္ ဤႏွစ္သက္သည့္ အျဖစ္ကို သိမွတ္ရပါသည္'' ဟု သိေစရမည္။
ယခုေခတ္ အာပတ္သင့္ေသာရဟန္းမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ဖူးပါ၏... ေဒသနာမၾကားေသာသူမ်ားကိုလည္းေတြ႔ဖူးပါ၏... သို႔ေသာ္ အာပတ္ကို မကုစားေသာရဟန္းအား ဥေကၡပနီယကံ ျပဳျခင္းမ်ဳိး မေတြ႔ဖူးေသးပါ... ကံျပဳခဲ့ပါလွ်င္လည္း ကံျပဳခံရေသာရဟန္းသည္ အေရးလုပ္မည္ မထင္ေတာ့ပါေပ... အမုန္းခံရဖို႔ အလားအလာသာ ရွိေပသည္... ဤသည္ကား မိမိအထင္သာ...
ရဟန္းတို႔ ''ဆႏၷရဟန္းကို အာပတ္ကုိ မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာ သံဃာႏွင့္ အတူတကြ သံုးေဆာင္ျခင္း မရွိေသာ ဥေကၡပနီယကံကုိ ျပဳအပ္ၿပီ'' ဟု ေက်ာင္းတုိက္ အဆက္ဆက္သို႔လည္း ေျပာၾကား ကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 56
၆ - အာပတ္ကုိ မကုစားျခင္းေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာ ဥေကၡပနီယကံ၊
ကမကၡႏၶက၊ စူဠ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သံဃာပိုင္ ပစၥည္း မစြန္႔ထုိက္...
သံဃာပိုင္ ပစၥည္း မစြန္႔ထုိက္...
ရဟန္းတို႔ ...
ဤမစြန္႔ထုိက္ေသာ ဘ႑ာပစၥည္း ငါးမ်ဳိးတို႔ကို သံဃာသည္ လည္းေကာင္း၊ ဂိုဏ္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္သည္ လည္းေကာင္း မစြန္႔ထုိက္ကုန္၊ စြန္႔ေသာ္လည္း စြန္႔ရာ မေရာက္ကုန္၊ စြန္႔ေသာ ရဟန္းအား ထုလႅစၥဥ္း အာပတ္ သင့္၏။
ငါးမ်ဳိးေသာ ဘ႑ာတို႔ကား အဘယ္တို႔နည္း။
၁။ 'အရံ အရံရာ' ဤကား မစြန္႔ထုိက္ေသာ ပဌမဘ႑ာ အစုတည္း၊ သံဃာသည္ လည္းေကာင္း၊ ဂုိဏ္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္သည္ လည္းေကာင္း မစြန္႔ထုိက္၊ စြန္႔ေသာ္လည္း စြန္႔သည္ မမည္၊ စြန္႔ေသာ ရဟန္းအား ထုလႅစၥဥ္း အာပတ္ သင့္၏။
၂။ 'ေက်ာင္း ေက်ာင္းရာ' ဤကား မစြန္႔ထုိက္ေသာ ဒုတိယ ဘ႑ာအစုတည္း၊ သံဃာသည္ လည္းေကာင္း၊ ဂုိဏ္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္သည္ လည္းေကာင္း မစြန္႔ထုိက္၊ စြန္႔ေသာ္လည္း စြန္႔သည္ မမည္၊ စြန္႔ေသာ ရဟန္းအား ထုလႅစၥဥ္း အာပတ္ သင့္၏။
၃။ 'ေညာင္ေစာင္း အင္းပ်ဥ္ ဘံုလွ်ဳိ 'ဖံု' ေခါင္းအံုး' ဤကား မစြန္႔ထုိက္ေသာ တတိယဘ႑ာ အစုတည္း၊ သံဃာသည္ လည္းေကာင္း၊ ဂုိဏ္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္သည္ လည္းေကာင္း မစြန္႔ထုိက္၊ စြန္႔ေသာ္လည္း စြန္႔သည္ မမည္၊ စြန္႔ေသာ ရဟန္းအား ထုလႅစၥဥ္း အာပတ္ သင့္၏။
၄။ 'ေၾကးအုိးႀကီး ေၾကးအုိး စရည္း ေၾကးအင္တြဲ ေၾကးဖ်ဥ္း ပဲခြပ္ ပုဆိန္ ဓားမ ေပါက္တူး ေဆာက္' ဤကား မစြန္႔ထုိက္ေသာ စတုတၴဘ႑ာ အစုတည္း၊ သံဃာသည္ လည္းေကာင္း၊ ဂုိဏ္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္သည္ လည္းေကာင္း မစြန္႔ထုိက္၊ စြန္႔ေသာ္လည္း စြန္႔သည္ မမည္၊ စြန္႔ေသာ ရဟန္းအား ထုလႅစၥဥ္း အာပတ္ သင့္၏။
၅။ 'ႏြယ္ ဝါး ျဖဴဆံျမက္ ၿပိတ္ျမက္ ျမက္ ေျမညက္ သစ္ဘ႑ာ ေျမဘ႑ာ' ဤကား မစြန္႔ထုိက္ေသာ ပၪၥမဘ႑ာ အစုတည္း၊ သံဃာသည္ လည္းေကာင္း၊ ဂုိဏ္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္သည္ လည္းေကာင္း မစြန္႔ထုိက္၊ စြန္႔ေသာ္လည္း စြန္႔သည္ မမည္၊ စြန္႔ေသာ ရဟန္းအား ထုလႅစၥဥ္း အာပတ္ သင့္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤငါးမ်ဳိးေသာ ဘ႑ာတို႔ကုိ မစြန္႔ထုိက္ကုန္၊ သံဃာသည္ လည္းေကာင္း၊ ဂုိဏ္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္သည္ လည္းေကာင္း မစြန္႔ထုိက္၊ စြန္႔ေသာ္လည္း စြန္႔သည္ မမည္၊ စြန္႔ေသာ ရဟန္းအား ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃ - တတိယအခန္း၊ ေသနာသနကၡႏၶက၊ စူဠ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Sunday, September 26, 2010
Monday, August 23, 2010
သိကၡာသံုးပါး...
ပဌမ သိကၡတၱယသုတ္၊
ရဟန္းတို႔ အက်င့္'သိကၡာ' တို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း၊ အဘယ္ သံုးမ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူအဓိသီလသိကၡာ၊ အဓိစိတၱသိကၡာ၊ အဓိပညာသိကၡာတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ အဓိသီလသိကၡာ ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ သီလ ရွိ၏။ပ။ သိကၡာပုဒ္တို႔၌ ေဆာက္တည္၍ က်င့္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤပါတိေမာကၡ သံဝရသီလကို အဓိသီလ သိကၡာဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အဓိစိတၱသိကၡာ ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ကာမတို႔မွ ကင္းဆိတ္၍ သာလွ်င္။ပ။ စတုတၴစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ စတုတၴစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေနျခင္းကို အဓိစိတၱသိကၡာဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အဓိပညာသိကၡာ ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ''ဤကား ဆင္းရဲတည္း'' ဟု ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏။ပ။ ''ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟု ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ သစၥာ ေလးပါး သိျခင္းကို အဓိပညာသိကၡာ ဟု ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ အက်င့္ 'သိကၡာ' တို႔သည္ ဤသံုးမ်ိဳး တို႔တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 90
၉ - ပဌမ သိကၡတၱယသုတ္၊ သမဏ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Thursday, August 5, 2010
သင္တိ္ု႔လည္း ဤသို႔ က်င့္ရေပမည္...
စံုသလားမေမးနဲ႔...
ခ်စ္သားရဟန္းတို႔အတြက္ ျပည့္စံုလွေပေသာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ...
ဒကာဒကာမတို႔ သင္တိ္ု႔လည္း က်င့္ရေပမည္...
သည္တစ္ခ်ီေတာ့ သိကၡာ၀ါႀကီးသူတို႔ကို ဦးစားေပးရန္ မလို...
Wednesday, August 4, 2010
ကိေလသာကင္းေသာ၊ အျပစ္မရွိေသာ...
အနဂၤဏသုတ္ မွ... (ကိေလသာကင္းေသာ၊ အျပစ္မရွိေသာ)
အသွ်င္မဟာေမာဂၢလာန္က ''ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ငါ့အား ဥပမာတစ္ခု ေပၚလာပါသည္'' ဟု အသွ်င္သာရိပုၾတာအား ေလွ်ာက္ၾကား၏။
ငါ့သွ်င္ေမာဂၢလာန္ ထို႔ပမာကုိ ေဖာ္ေျပာပါေလာ့ ဟု မိန္႔ဆုိ၏။
ငါ့သွ်င္ ငါသည္ အခါတစ္ပါး၌ ေတာင္တို႔ျဖင့္။ ခံရံထားေသာ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၌ ေနပါသည္။ ငါ့သွ်င္ ငါသည္ နံနက္ အခ်ိန္၌ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကုိ ယူေဆာင္လ်က္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ဆြမ္းခံ ဝင္ေသာအခါ ယာဥ္လုပ္သမား၏သား သမီတိသည္ ယာဥ္၏ အကြပ္တံကူကုိ ေရြေနစဥ္ ပ႑ဳ၏သား ယာဥ္လုပ္သမား အမ်ဳိးသားျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ တကၠတြန္းသည္ အနီး၌ ရပ္တည္ေနပါသည္။
ငါ့သွ်င္ ပ႑ဳ၏သား ယာဥ္လုပ္သမား အမ်ဳိးသားျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ တကၠတြန္းအား-
''ဤယာဥ္လုပ္သမား၏သား သမီတိသည္ ဤအကြပ္တံကူ၏ ဤသည့္အေကြး ဤသည့္ အေကာက္ ဤသည့္ အနာအဆာကုိ ေရြခဲ့ပါမူ ဤအကြပ္တံကူသည္ အေကြးအေကာက္ အနာအဆာ ကင္းလ်က္ စင္ၾကယ္သည္ ျဖစ္၍ အႏွစ္၌ တည္ရာ၏'' ဟု စိတ္အၾကံ ျဖစ္ေပၚလာ၏။
ငါ့သွ်င္ ယာဥ္လုပ္သမား ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ ပ႑ဳ၏သား တကၠတြန္း၏ စိတ္အၾကံ အတုိင္း ယာဥ္လုပ္သမား၏သား သမီတိသည္ ထုိအကြပ္တံကူ၏ ထုိသည့္အေကြး ထုိသည့္အေကာက္ ထုိသည့္ အနာအဆာကုိ ေရြေလ၏။ ငါ့သွ်င္ ထုိအခါ ယာဥ္လုပ္သမား ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ ပ႑ဳ၏သား တကၠတြန္းသည္ ''မိမိစိတ္ျဖင့္ သူတစ္ပါး စိတ္ကုိ သိသကဲ့သို႔ ေရြေလေယာင္တကား'' ဟု ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္ေသာ စိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္ေသာ စကားကုိ ျမြက္ဆုိေလ၏။
ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာအတူပင္ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္...
ယုံၾကည္ျခင္း သဒၶါတရား မရွိကုန္ဘဲ အသက္ေမြးမႈအတြက္သာ ရဟန္းျပဳကုန္၏၊
သဒၶါတရားျဖင့္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳသူမ်ား မဟုတ္ၾကကုန္၊
စဥ္းလဲတတ္ကုန္၏၊
လွည့္ပတ္တတ္ကုန္၏၊
လိမ္လည္ ေကာက္က်စ္ တတ္ကုန္၏၊
ပ်ံ႕လြင့္ ကုန္၏၊
မာန္ေထာင္ ကုန္၏၊
လွ်ပ္ေပၚေလာ္လည္ကုန္၏၊
ႏႈတ္ထြက္ ၾကမ္းကုန္၏၊
ပရမ္းပတာ ေျပာဆုိကုန္၏၊
ဣေႁႏၵတံခါး ပိ္တ္ဆို႔ မထားကုန္၊
အစားအစာ၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ မသိကုန္၊
ႏုိးၾကားမႈ၌ အားမစုိက္ကုန္၊
ရဟန္းတရား၌ မငဲ့ကြက္ကုန္၊
သိကၡာပုဒ္၌ ထက္သန္ေသာ ႐ုိေသ ေလးစားမႈ မရွိကုန္၊
လာဘ္မ်ားရန္သာ က်င့္ကုန္၏၊
အဆုံးအမ သာသနာေတာ္ကုိ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ နာယူကုန္၏၊
ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း၌ ေရွ႕သြား ျပဳကုန္၏၊
နိဗၺာန္ 'ဥပဓိ ဝိေဝက'၌ တာဝန္မဲ့ ျဖစ္ၾကကုန္၏၊
ပ်င္းရိကုန္၏၊
လုံ႕လ နည္းကုန္၏၊
သတိ ကင္းကုန္၏၊
ဆင္ျခင္ဉာဏ္ မရွိၾကကုန္၊
မတည္ၾကည္ ၾကကုန္၊
စိတ္ေလၾက ကုန္၏၊
ပညာမဲ့ၾက ကုန္၏၊
ထုိင္းအ,သူမ်ား ျဖစ္ၾက ကုန္၏၊
အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ဤတရား ေဒသနာတည္းဟူေသာ ပဲခြပ္ျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔၏ စိတ္ကုိ (မိမိ)စိတ္ျဖင့္ သိသကဲ့သို႔ ေရြေလေယာင္တကား။
အၾကင္ အမ်ဳိးသားတို႔သည္ကား သဒၶါတရားျဖင့္ လူ႕ေဘာင္မွ ထြက္၍ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳၾကကုန္၏၊ မစဥ္းလဲ တတ္ကုန္၊ မလွည့္ပတ္ တတ္ကုန္၊ မလိမ္လည္ မေကာက္က်စ္ တတ္ကုန္၊ မပ်ံ႕လြင့္ကုန္၊ မာန္မေထာင္ကုန္၊ မလွ်ပ္ေပၚ မေလာ္လည္ကုန္၊ ႏႈတ္ထြက္ မၾကမ္းကုန္၊ ပရမ္းပတာ မေျပာဆုိကုန္၊ ဣေႁႏၵတံခါး ပိ္တ္ဆို႔ထား ကုန္၏၊ အစားအစာ၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိကုန္၏၊ ႏုိးၾကားမႈ၌ အားစုိက္ ကုန္၏၊ ရဟန္းတရား၌ ငဲ့ကြက္ကုန္၏၊ သိကၡာပုဒ္၌ ထက္သန္ေသာ ႐ုိေသေလးစားျခင္း ရွိကုန္၏၊ လာဘ္မ်ားရန္ မက်င့္ကုန္၊ (အဆုံးအမ သာသနာေတာ္ကုိ) ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ မနာယူကုန္၊ ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း၌ တာဝန္မဲ့ ျဖစ္ကုန္၏၊ နိဗၺာန္'ဥပဓိ ဝိေဝက' ၌ ေရွ႕သြား ျပဳကုန္၏၊ ဝီရိယ ရွိကုန္၏၊ (နိဗၺာန္သို႔) စိတ္ကုိ ေစလႊတ္ေန ကုန္၏၊ သတိရွိ ကုန္၏၊ ဆင္ျခင္Óဏ္ ရွိကုန္၏၊ တည္ၾကည္ ကုန္၏၊ စိတ္မေလလြင့္ကုန္၊ ပညာ ရွိကုန္၏၊ မထုိင္းမအကုန္၊ ထုိအမ်ဳိးသားတို႔သည္ အသွ်င္သာရိပုၾတာ၏ ဤတရား ေဒသနာကုိ ၾကားၾကကုန္၍ ''အသွ်င္တို႔ ေကာင္းလွေပစြ၊ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ သီတင္း သုံးေဖာ္တို႔ကုိ အကုသုိလ္မွ ထေစ၍ ကုသုိလ္၌ တည္ေစဘိ၏'' ဟု (အၿမိဳက္အရသာကုိ ေသာက္ကုန္ဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ သုဓာဘုတ္ကုိ စားကုန္ဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း) ႏႈတ္ေရာစိတ္ပါ ေသာက္ၾက စားၾကေလေယာင္ တကား။
ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိ၍ အလွျပင္ေလ့ရွိသည့္ ဦးေခါင္းႏွင့္ တကြ ေရခ်ဳိးၿပီးေသာ မိန္းမ၊ သို႔မဟုတ္ ေယာက်္ားသည္ ၾကာပန္းကုိ ျဖစ္ေစ၊ မုိးေဆြပန္းကုိ ျဖစ္ေစ၊ စစ္ႀကီးပန္း စံပယ္ပန္းကုိ ျဖစ္ေစ ရခဲ႔ေသာ္ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခံယူကာ ဦးေခါင္းေပၚ၌ ပန္ဆင္ရာ သကဲ့သို႔ အၾကင္အမ်ဳိးသားတို႔သည္ သဒၶါတရားျဖင့္ လူ႕ေဘာင္မွ ထြက္၍ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳ ၾကကုန္၏၊
မစဥ္းလဲကုန္၊ မလွည့္ပတ္ တတ္ကုန္၊ မလိမ္လည္ မေကာက္က်စ္ တတ္ကုန္၊ စိတ္မပ်ံ႕လြင့္ကုန္၊ မာန္မေထာင္ကုန္၊ မလွ်ပ္ေပၚ မေလာ္လည္ကုန္၊ ႏႈတ္ထြက္ မၾကမ္းကုန္၊ ပရမ္းပတာ မေျပာဆုိကုန္၊ ဣေႁႏၵတံခါးပိ္တ္ဆို႔ထား ကုန္၏၊ အစားအစာ၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိကုန္၏၊ ႏုိးၾကားမႈ၌ အားစုိက္ကုန္၏၊ ရဟန္း တရား၌ ငဲ့ကြက္ကုန္၏၊ သိကၡာပုဒ္၌ ထက္သန္ေသာ ႐ုိေသ ေလးစားျခင္း ရွိကုန္၏၊ လာဘ္မ်ားရန္ မက်င့္ကုန္၊ အဆုံးအမ သာသနာေတာ္ကုိ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ မနာယူကုန္၊ ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း၌ တာဝန္မဲ့ ျဖစ္ကုန္၏၊ နိဗၺာန္ 'ဥပဓိဝိေဝက' ၌ ေရွ႕သြား ျပဳကုန္၏၊ လုံ႕လ ရွိၾကကုန္၏၊ နိဗၺာန္သို႔ စိတ္ကုိ ေစလႊတ္ ေနကုန္၏၊ သတိ ရွိကုန္၏၊ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ ရွိကုန္၏၊ တည္ၾကည္ကုန္၏၊ စိတ္မေလလြင့္ ကုန္၊ ပညာရွိ ကုန္၏၊ မထုိင္းမအကုန္၊ ထုိအမ်ဳိးသားတို႔သည္ အသွ်င္သာရိပုၾတာ၏ ဤတရား ေဒသနာကုိ နာၾကားရ ကုန္၍-
''အသွ်င္တို႔ ေကာင္းလွေပစြ၊ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ သီတင္းသုံးေဖာ္တို႔ကုိ အကုသုိလ္မွ ထေစ၍ ကုသုိလ္၌ တည္ေစဘိ၏'' ဟု အၿမိဳက္အရသာကုိ ေသာက္ကုန္ဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ သုဓာဘုတ္ကုိ စားကုန္ဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ႏႈတ္ေရာစိတ္ပါ ေသာက္ၾက စားၾကေလေယာင္တကား'' ဟု ေလွ်ာက္ၾကား၏။
ဤသို႔လွ်င္ ထုိအဂၢသာဝက ရဟႏၲာ အရွင္ျမတ္ႀကီး ႏွစ္ပါးတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ေကာင္းစြာ ေဟာေျပာေသာ စကားကုိ ဝမ္းေျမာက္ၾကေလ ကုန္သတည္း။ 63
၅ - အနဂၤဏသုတ္၊ မွ၊ မူလပရိယာယ၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
ဆရာငါးဦးကုိျပျခင္း...
ဆရာငါးဦးကုိျပျခင္း
ေမာဂၢလႅာန္ ေလာက၌ ဆရာငါးဦးတို႔သည္ ထင္ရွား ရွိကုန္၏၊
ငါးဦးတို႔ကား အဘယ္သူတို႔နည္း။
ေမာဂၢလႅာန္ ဤေလာက၌ ဆရာအခ်ဳိ႕သည္...
စင္ၾကယ္ေသာ သီလ မရွိဘဲလ်က္ ''စင္ၾကယ္ေသာ သီလ ရွိ၏''၊ ''ငါ၏ သီလသည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း'' ဟု ဝန္ခံ၏။ ထုိဆရာကုိ တပည့္တို႔သည္ ''ဤအသွ်င္ ဆရာသည္ စင္ၾကယ္ေသာ သီလ မရွိဘဲလ်က္ 'စင္ၾကယ္ေသာ သီလ ရွိ၏'၊ 'ငါ၏ သီလသည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း' ဟု ဝန္ခံ၏။ ငါတို႔သည္ လူတို႔အား ေျပာကုန္မူဤဆရာသည္ မႏွစ္ၿမဳိ႕ရာ၊ ငါတို႔သည္ ထုိမႏွစ္ၿမဳိ႕ဖြယ္ စကားျဖင့္ ထုိဆရာကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေျပာကုန္အံ့နည္း၊ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာ အရံအတား ေဆးပစၥည္း ပရိကၡရာတို႔ျဖင့္ ေထာက္ပံ့ထား၏။ အၾကင္ အမႈကုိ ထုိဆရာသည္ ျပဳလုပ္အံ့၊ ထုိအမႈျဖင့္ပင္ ထုိဆရာသည္ ထင္ရွားလတၱံ႕'' ဟု သိကုန္၏။ ေမာဂၢလႅာန္ ဤသို႔ေသာ ဆရာကုိ တပည့္တို႔သည္ သီလမွ ေစာင့္ကုန္၏။ ဤသို႔ေသာ ဆရာသည္လည္း တပည့္တို႔၏ သီလမွ ေစာင့္ျခင္းကုိ ေတာင့္တ၏။
ေမာဂၢလႅာန္ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား
ဤေလာက၌ ဆရာ အခ်ိဳ႕သည္ စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္း မရွိဘဲလ်က္ ''စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ ေမြးျခင္း ရွိ၏''၊ ''ငါ၏ အသက္ ေမြးျခင္းသည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း'' ဟု ဝန္ခံ၏။ ထုိဆရာကုိ တပည့္တို႔သည္ ''ဤအသွ်င္ ဆရာသည္ စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ ေမြးျခင္း မရွိဘဲလ်က္ 'စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ ေမြးျခင္း ရွိ၏'၊ 'ငါ၏ အသက္ ေမြးျခင္းသည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း' ဟု ဝန္ခံ၏။ ငါတို႔သည္ လူတို႔အား ေျပာကုန္မူ ဤအသွ်င္ ဆရာသည္ မႏွစ္ၿမဳိ႕ရာ၊ ငါတို႔သည္ ထုိမႏွစ္ၿမဳိ႕ဖြယ္ေသာ စကားျဖင့္ ထုိဆရာကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေျပာကုန္အံ့နည္း၊ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာ အရံအတား ေဆးပစၥည္း ပရိကၡရာတို႔ျဖင့္ ေထာက္ပံ့ထား၏၊ အၾကင္အမႈကုိ ထုိဆရာသည္ ျပဳလုပ္အံ့၊ ထုိအမႈျဖင့္ပင္ ထုိဆရာသည္ ထင္ရွားလတၱံ႕'' ဟု သိကုန္၏၊ ေမာဂၢလႅာန္ ဤသို႔ေသာ ဆရာကုိ တပည့္တို႔သည္ အသက္ ေမြးျခင္းမွ ေစာင့္ကုန္၏၊ ဤသို႔ေသာ ဆရာသည္လည္း တပည့္တို႔၏ အသက္ ေမြးျခင္းမွ ေစာင့္ျခင္းကုိ ေတာင့္တ၏။
ေမာဂၢလႅာန္ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား
ဤေလာက၌ ဆရာ အခ်ိဳ႕သည္ မစင္ၾကယ္ေသာ တရားေဟာျခင္း ရွိလ်က္ ''စင္ၾကယ္ေသာ တရား ေဟာျခင္း ရွိ၏''၊ ''ငါ၏ တရား ေဟာျခင္းသည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း'' ဟု ဝန္ခံ၏။ ထုိဆရာကုိ တပည့္တို႔သည္ ''ဤအသွ်င္ ဆရာသည္ မစင္ၾကယ္ေသာ တရားေဟာျခင္း ရွိလ်က္ 'စင္ၾကယ္ေသာ တရား ေဟာျခင္း ရွိ၏'၊ 'ငါ၏ တရား ေဟာျခင္းသည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း' ဟု ဝန္ခံ၏။ ငါတို႔သည္ လူတို႔အား ေျပာကုန္မူ ဤအသွ်င္ ဆရာသည္ မႏွစ္ၿမဳိ႕ရာ၊ ငါတို႔သည္ ထုိမႏွစ္ၿမဳိ႕ဖြယ္ စကားျဖင့္ ထုိဆရာကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေျပာကုန္အံ့နည္း၊ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာ အရံအတား ေဆးပစၥည္း ပရိကၡရာတို႔ျဖင့္ ေထာက္ပံ့ထား၏။ အၾကင္ အမႈကုိ ထုိဆရာသည္ ျပဳလုပ္အံ့၊ ထုိအမႈျဖင့္ပင္ ထုိဆရာသည္ ထင္ရွား လတၱံ႕'' ဟု သိကုန္၏၊ ေမာဂၢလႅာန္ ဤသို႔ေသာ ဆရာကုိ တပည့္တို႔သည္ တရား ေဟာျခင္းမွ ေစာင့္ကုန္၏။ ဤသို႔ေသာ ဆရာသည္လည္း တပည့္တို႔၏ တရား ေဟာျခင္းမွ ေစာင့္ျခင္းကုိ ေတာင့္တ၏။
ေမာဂၢလႅာန္ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား
ဤေလာက၌ ဆရာအခ်ဳိ႕သည္ မစင္ၾကယ္ေသာ ေျပာၾကားျခင္း ရွိလ်က္ ''စင္ၾကယ္ေသာ ေျပာၾကားျခင္း ရွိ၏''၊ ''ငါ၏ ေျပာၾကားျခင္းသည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း'' ဟု ဝန္ခံ၏။ ထုိဆရာကုိ တပည့္တို႔သည္ ''ဤအသွ်င္ ဆရာသည္ မစင္ၾကယ္ေသာ ေျပာၾကားျခင္းရွိလ်က္ 'စင္ၾကယ္ေသာ ေျပာၾကားျခင္း ရွိ၏'၊ 'ငါ၏ ေျပာၾကားျခင္းသည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း' ဟု ဝန္ခံ၏။ ငါတို႔သည္ လူတို႔အား ေျပာကုန္မူ ဤအသွ်င္ ဆရာသည္ မႏွစ္ၿမဳိ႕ရာ၊ ငါတို႔သည္ ထုိမႏွစ္ၿမဳိ႕ဖြယ္ စကားျဖင့္ ထုိဆရာကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေျပာကုန္ အံ့နည္း၊ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာ အရံအတား ေဆးပစၥည္း ပရိကၡရာတို႔ျဖင့္ ေထာက္ပံ့ ထား၏၊ အၾကင္ အမႈကုိ ထုိဆရာသည္ ျပဳလုပ္အံ့၊ ထုိအမႈျဖင့္ပင္ ထုိဆရာသည္ ထင္ရွား လတၱံ႕'' ဟု သိကုန္၏၊ ေမာဂၢလာန္ ဤသို႔ေသာ ဆရာကုိ တပည့္တို႔သည္ ေျပာၾကားျခင္းမွ ေစာင့္ကုန္၏၊ ဤသို႔ေသာ ဆရာသည္လည္း တပည့္တို႔၏ ေျပာၾကားျခင္းမွ ေစာင့္ျခင္းကုိ ေတာင့္တ၏။
ေမာဂၢလႅာန္ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား
ဤေလာက၌ ဆရာအခ်ဳိ႕သည္ မစင္ၾကယ္ေသာ ဉာဏ္ အျမင္ရွိလ်က္ ''စင္ၾကယ္ေသာ ဉာဏ္ အျမင္ ရွိ၏''၊ ''ငါ၏ ဉာဏ္ အျမင္သည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း'' ဟု ဝန္ခံ၏။ ထုိဆရာကုိ တပည့္တို႔သည္ ''ဤအသွ်င္ ဆရာသည္ မစင္ၾကယ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ ရွိလ်က္ 'စင္ၾကယ္ေသာ ဉာဏ္ အျမင္ ရွိ၏'၊ 'ငါ၏ ဉာဏ္ အျမင္သည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း' ဟု ဝန္ခံ၏။ ငါတို႔သည္ လူတို႔အား ေျပာကုန္မူ ဤအသွ်င္ ဆရာသည္ မႏွစ္ၿမဳိ႕ရာ၊ ငါတို႔သည္ ထုိမႏွစ္ၿမဳိ႕ဖြယ္ စကားျဖင့္ ထုိဆရာကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေျပာကုန္အံ့နည္း၊ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာ အရံအတား ေဆး ပစၥည္း ပရိကၡရာတို႔ျဖင့္ ေထာက္ပံ့ထား၏၊ အၾကင္ အမႈကုိ ထုိဆရာသည္ ျပဳလုပ္အံ့၊ ထုိအမႈျဖင့္ပင္ ထုိဆရာသည္ ထင္ရွား လတၱံ႕'' ဟု သိကုန္၏၊ ေမာဂၢလႅာန္ ဤသို႔ေသာ ဆရာကုိ တပည့္တို႔သည္ ဉာဏ္အျမင္မွ ေစာင့္ကုန္၏၊ ဤသို႔ေသာ ဆရာသည္လည္း တပည့္တို႔၏ ဉာဏ္အျမင္မွ ေစာင့္ျခင္းကုိ ေတာင့္တ၏။
ေမာဂၢလႅာန္ ေလာက၌ ဤဆရာ ငါးဦးတို႔သည္ ရွိကုန္၏။
ေမာဂၢလႅာန္ ငါမူကား စင္ၾကယ္ေသာ သီလ ရွိေသာေၾကာင့္ ''စင္ၾကယ္ေသာ သီလ ရွိ၏''၊ ''ငါ၏သီလသည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း'' ဟု ဝန္ခံ၏။ ငါ့ကုိလည္း တပည့္တို႔သည္ သီလမွ မေစာင့္ကုန္၊ ငါသည္လည္း တပည့္တို႔၏ သီလမွ ေစာင့္ျခင္းကုိ မေတာင့္တ။ စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္း ရွိေသာေၾကာင့္။ပ။ စင္ၾကယ္ေသာ တရား ေဟာျခင္း ရွိေသာေၾကာင့္။ပ။ စင္ၾကယ္ေသာ ေျပာၾကားျခင္း ရွိေသာေၾကာင့္။ပ။ စင္ၾကယ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ ရွိေသာေၾကာင့္ ''စင္ၾကယ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ ရွိ၏''၊ ''ငါ၏ ဉာဏ္အျမင္သည္ စင္ၾကယ္၏၊ ျဖဴစင္၏၊ မညစ္ႏြမ္း'' ဟု ဝန္ခံ၏။ ငါ့ကုိလည္း တပည့္တို႔သည္ ဉာဏ္အျမင္မွ မေစာင့္ကုန္၊ ငါသည္လည္း တပည့္တို႔၏ ဉာဏ္အျမင္မွ ေစာင့္ျခင္းကုိ မေတာင့္တ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 334
ဆရာငါးဦးကုိျပျခင္း၊ သံဃေဘဒကၡႏၶ၊ စူဠ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Monday, July 19, 2010
ရဟန္းျဖစ္ၿပီး ခိုး၍ ေျခာင္း၍ နားေထာင္မႈ...
သိကၡာပုဒ္ အမွတ္ ၁၂၇
ဥပႆုတိသိကၡာပုဒ္ - (ဥပႆုတိ=နားေထာင္ျခင္း)
ရဟန္းျဖစ္ၿပီး ခိုး၍ ေျခာင္း၍ နားေထာင္မႈ...
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ ဆဗၺဂၢီရဟန္း တို႔သည္ သီလကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔ႏွင့္အတူ ခိုက္ရန္ျဖစ္ကုန္၏။ သီလကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိးကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''ငါ့သွ်င္တို႔ ဤဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ အရွက္မ႐ိွကုန္၊ ဤရဟန္းတို႔ႏွင့္ အတူ ခိုက္ရန္ျဖစ္ျခင္းငွါ မသင့္'' ဟု ေျပာဆုိကုန္၏။
သီလကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာသူတို႔ႏွင့္ သီလကို မႏွစ္သက္ေသာ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔ အတူတြဲ၍ မရႏိုင္ေပ... ခိုက္ရန္ျဖစ္တိုင္း ႏွစ္ဖက္လံုး မေကာင္းဟု ေျပာမျဖစ္ႏိုင္... ယုတ္ညံ့သူျခင္း ခိုက္ရန္ျဖစ္တတ္သလို... ျမင့္ျမတ္သူႏွင့္ ယုတ္ညံ့သူတို႔လည္း ခိုက္ရန္ျဖစ္တတ္ေပသည္... ျမင့္ျမတ္သူျခင္းကား ဘယ္ေသာအခါမွ ခိုက္ရန္မျဖစ္ေတာ့ေပ... (အရိယာသံဃာ)
ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ''ငါ့သွ်င္တို႔ သင္တို႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ငါတို႔ကုိ အရွက္မ႐ိွ'' ဟု ဆုိကုန္ဘိသနည္း ဟူ၍ ေျပာဆုိကုန္၏၊ ငါ့သွ်င္တို႔ သင္တို႔သည္ အဘယ္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ၾကားကုန္သနည္းဟု ဆုိသည္႐ိွေသာ္ ငါတို႔သည္ အသွ်င္တို႔၏ စကားသံကုိ ၾကားေလာက္ရာ အနီးအရပ္၌ တည္ေနကုန္၏ ဟု ေျပာဆုိကုန္၏။
အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ခိုက္ရန္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ျငင္းခုံကုန္ေသာ ဆန္႔က်င္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ စကားသံကုိ ၾကားေလာက္ရာ အနီးအရပ္၌ တည္ေနကုန္ဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။ပ။
''ရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ ခုိက္ရန္ျဖစ္ကုန္ေသာ ျငင္းခုံကုန္ေသာ ဆန္႔က်င္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ စကားသံကုိ ၾကားေလာက္ရာ အနီးအရပ္၌ တည္ေနကုန္၏ ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။ပ။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔ သင္တို႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ခုိက္ရန္ျဖစ္ကုန္ေသာ ျငင္းခုံကုန္ေသာ ဆန္႔က်င္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ စကားသံကုိ ၾကားေလာက္ရာ အနီးအရပ္၌ တည္ေနကုန္ဘိသနည္း။ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔ ဤ သင္တို႔ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 469
''အၾကင္ရဟန္းသည္ ခုိက္ရန္ျဖစ္ကုန္ေသာ ျငင္းခုံကုန္ေသာ ဆန္႔က်င္ေသာ စကားကုိ ဆုိကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ စကားသံကုိ ၾကားေလာက္ရာ အနီးအရပ္၌ 'ဤရဟန္းတို႔ ေျပာဆုိလတံၱ႕ေသာ စကားကုိ နားေထာင္အံ့' ဟု ထုိအေၾကာင္းကုိသာလွ်င္ အေၾကာင္းျပဳ၍ အျခားအေၾကာင္း မ႐ိွဘဲ ရပ္တည္ျငားအံ့၊ ထုိရဟန္းအား ပါစိတ္ အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 127 - 78 - 470
ယခင္က ေခ်ာင္းနားေထာင္လွ်င္ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ီးႏွီးေသာ ေယာက္က်ားဟုဆို၍ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္သည္ ဆိုခဲ့ေသာ္... ယခုေခတ္တြင္ ေခ်ာင္း၍ အသံပါ ဖမ္းထားၾကေပေသးသည္ မည္သို႔ေသာ အာပတ္မ်ား ဆက္သင့္မည္ မေျပာတတ္ပါ...
၈ - ဥပႆုတိသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္
အၾကင္ ဟူသည္ အၾကင္သို႔ သေဘာ ရွိေသာ။ပ။ ရဟန္း ဟူသည္။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတိၱစတုတၴကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္သူကုိ ''ရဟန္း'' ဟူ၍ အလုိ႐ိွ အပ္၏။ ရဟန္းတို႔၏ ဟူသည္ အျခားေသာ ရဟန္းတို႔၏။ ခုိက္ရန္ျဖစ္ကုန္ေသာ ျငင္းခုံကုန္ေသာ ဆန္႔က်င္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိကုန္ေသာ ဟူသည္ အဓိက႐ုဏ္း ျဖစ္ကုန္ေသာ။ စကားသံကုိ ၾကားေလာက္ရာအနီးအရပ္၌ ရပ္တည္ျငားအံ့ ဟူသည္ ''ဤရဟန္းတို႔၏ စကားကုိ ၾကား၍ ေစာဒနာအံ့ ေအာက္ေမ့ေစအံ့ တစ္ဖန္ ျပန္၍ ေစာဒနာအံ့ တစ္ဖန္ျပန္၍ ေအာက္ေမ့ေစအံ့ မ်က္ႏွာမလွေအာင္ ျပဳအံ့'' ဟု သြားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
အၾကင္အရပ္၌ ရပ္တည္လ်က္ နာၾကားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ေနာက္မွ သြားေသာ ရဟန္းသည္ နာၾကားအံ့ဟု ႏွလံုးပုိက္၍ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ သြားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ အၾကင္အရပ္၌ ရပ္လ်က္ နားေထာင္အံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ေရွ႕မွ သြားေသာ ရဟန္းသည္ နာၾကားအံ့ဟု ႏွလံုးပိုက္၍ ခ်န္ေနရစ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ အၾကင္အရပ္၌ ရပ္တည္၍ နာၾကားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္း၏ တည္ရာအရပ္သို႔လည္းေကာင္း၊ ေနရာအရပ္သို႔ လည္းေကာင္း၊ အိပ္ရာအရပ္သို႔ လည္းေကာင္း လာ၍ တုိင္ပင္သည္႐ိွေသာ္ ေခ်ာင္းဟန္႔ရမည္၊ သိေစရမည္၊ အကယ္၍မူလည္း ေခ်ာင္းမဟန္႔ျငားအံ့ အကယ္၍မူလည္း မသိေစျငားအံ့၊ ပါစိတ္ အာပတ္ သင့္၏။ ထုိအေၾကာင္းကုိသာလွ်င္ အေၾကာင္းျပဳ၍ အျခားအေၾကာင္း မ႐ိွဘဲဟူသည္ စကားသံကုိ ၾကားေလာက္ရာ အနီးအရပ္၌ တည္ေနျခင္းငွါ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အျခားအေၾကာင္းသည္ မ႐ိွ။ 471
ရဟန္း၌ ရဟန္းဟု အမွတ္႐ိွသည္ျဖစ္၍ ၾကားေလာက္ရာ အနီးအရပ္၌ တည္အံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္း၌ ယံုမွား႐ိွသည္ျဖစ္၍ ၾကားေလာက္ရာ အနီးအရပ္၌ တည္အံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္း၌ ရဟန္းမဟုတ္ဟု အမွတ္႐ိွသည္ျဖစ္၍ ၾကားေလာက္ရာ အနီးအရပ္၌ တည္အံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္းမဟုတ္ေသာ သူ၏ ၾကားေလာက္ရာ အနီးအရပ္၌ တည္အံ့ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္း မဟုတ္ေသာ သူ၌ ရဟန္းဟု အမွတ္ရွိအံ့။ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္းမဟုတ္ေသာ သူ၌ ယံုမွားရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္းမဟုတ္ေသာ သူ၌ ရဟန္းဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ 472
''ဤရဟန္းတို႔၏ စကားကုိ ၾကား၍ ေရွာင္ၾကဥ္အံ့ အထူးေရွာင္ၾကဥ္အံ့ ၿငိမ္းေစအံ့ မိမိကုိယ္ကုိ လြတ္ေစအံ့'' ဟု ႏွလံုးသြင္း၍ သြားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ ႐ူးေသာ ရဟန္း၊ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ရဟန္းတို႔အားလည္း အာပတ္ မသင့္။ 473
၈ - ဥပႆုတိသိကၡာပုဒ္၊ သဟဓမၼိက၀ဂ္၊ ဘိကၡဳပါစိတ္အခန္း။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Tuesday, July 13, 2010
ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟ တရားတို႔သည္...
ပုရိသသုတ္
ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟ တရားတို႔သည္...
သာဝတၴိနိဒါန္း။ ထိုအခါ ပေသနဒီေကာသလမင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ထိုင္၏၊ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ထိုင္ေနၿပီးေသာ္ ပေသနဒီ ေကာသလမင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏- ''အသွ်င္ဘုရား အဘယ္မွ်ကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ သတၱဝါ၏ ကိုယ္တြင္း၌ ျဖစ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြား မရွိျခင္းငွါလည္းေကာင္း၊ ဆင္းရဲျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာစြာ မေနရျခင္းငွါ လည္းေကာင္း ျဖစ္ပါကုန္သနည္း'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
မင္းႀကီး သံုးပါးေသာ တရားတို႔သည္ သတၱဝါ၏ ကိုယ္တြင္း၌ ျဖစ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြား မရွိျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ခ်မ္းသာစြာ မေနရျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏။
အဘယ္သံုးပါးတို႔နည္းဟူမူ-
၁...
မင္းႀကီး လိုခ်င္မႈ 'ေလာဘ'တရားသည္ သတၱဝါ၏ ကိုယ္တြင္း၌ ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြား မရွိျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ခ်မ္းသာစြာ မေနရျခင္းငွါ ျဖစ္၏။
၂...
မင္းႀကီး အမ်က္ထြက္မႈ 'ေဒါသ'တရားသည္ သတၱဝါ၏ ကိုယ္တြင္း၌ ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြား မရွိျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ခ်မ္းသာစြာ မေနရျခင္းငွါ ျဖစ္၏။
၃...
မင္းႀကီး ေတြေဝမႈ 'ေမာဟ'တရားသည္ သတၱဝါ၏ ကိုယ္တြင္း၌ ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြား မရွိျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ခ်မ္းသာစြာ မေနရျခင္းငွါ ျဖစ္၏။
မင္းႀကီး ဤသံုးပါးကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ သတၱဝါ၏ ကိုယ္တြင္း၌ ျဖစ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြား မရွိျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ခ်မ္းသာစြာ မေနရျခင္းငွါ ျဖစ္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။ပ။
အခြံလွ်င္ အႏွစ္ရွိေသာ ဝါးပင္၊က်ဴပင္စေသာ အပင္ကို မိမိအသီးသည္ ညႇဥ္းဆဲ ဖ်က္ဆီးသကဲ့သို႔၊ မိမိကိုယ္တြင္း၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟ တရားတို႔သည္ မေကာင္းေသာ စိတ္ရွိေသာ သတၱဝါကို ညႇဥ္းဆဲဖ်က္ဆီးကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 113
၂ - ပုရိသသုတ္၊ ပဌမ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Thursday, July 8, 2010
အရဟတၱဖိုလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္၏...
အဂၢဓမၼသုတ္
အရဟတၱဖိုလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္၏...
ရဟန္းတို႔ တရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ျမတ္ေသာ တရား ဟု ဆိုအပ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ ျပဳရန္ မထိုက္။
အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္
၁... ယံုၾကည္မႈ 'သဒၶါ' မရွိ၊
၂... ရွက္မႈ 'ဟိရီ' မရွိ၊
၃... ေၾကာက္လန္႔မႈ 'ၾသတၱပၸ' မရွိ၊
၄... ပ်င္းရိ၏၊
၅... ပညာမဲ့၏၊
၆... ကုိယ္ႏွင့္ အသက္တို႔၌ ငဲ့ကြက္မႈ ရွိ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ျမတ္ေသာ တရားဟု ဆိုအပ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မထိုက္။
ရဟန္းတို႔ တရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ျမတ္ေသာ တရားဟု ဆိုအပ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္၏။
အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ယံုၾကည္မႈ 'သဒၶါ' ရွိ၏၊ ရွက္မႈ 'ဟိရီ' ရွိ၏၊ ေၾကာက္လန္႔မႈ 'ၾသတၱပၸ' ရွိ၏၊ ထက္သန္ေသာ လံု႔လရွိ၏၊ ပညာရွိ၏၊ ကုိယ္ႏွင့္ အသက္တို႔၌ ငဲ့ကြက္မႈ မရွိ။
ရဟန္းတို႔ ဤ တရားေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ျမတ္ေသာ တရားဟု ဆိုအပ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 83
၉ - အဂၢဓမၼသုတ္၊ အရဟတၱ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Thursday, July 1, 2010
အမ်ဳိးသမီး (မာတုဂါမ) နွင့္ အတူအိပ္မႈ...
သိကၡာပုဒ္ အမွတ္ ၅၅
ဒုတိယသဟေသယ်သိကၡာပုဒ္
အမ်ဳိးသမီး (မာတုဂါမ) နွင့္ အတူအိပ္မႈ...
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံ ျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ ေသာအခါ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ သာဝတၴိျပည္သို႔ ႂကြသြားရာ ညေနခ်မ္းအခ်ိန္တြင္ ေကာသလတိုင္း ဇနပုဒ္ရြာတစ္ရြာသို႔ ေရာက္၏။
ထိုအခါ ထိုရြာ၌ မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ ဧည့္သည္တည္းခိုရန္ အိမ္ကို ျပဳလုပ္ထား၏။ ထိုအခါ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ ထိုမိန္းမထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ထိုမိန္းမကို ''ႏွမ အကယ္၍ ဝန္မေလးပါမူကား ဧည့္သည္တည္းခိုရန္ အိမ္၌ တစ္ညဥ့္ေနလို၏'' ဟု ေျပာဆို၏။ အသွ်င္ဘုရား ေနေတာ္မူပါေလာ့ဟု ေလွ်ာက္၏။
အျခားခရီးသည္တို႔လည္း ထိုမိန္းမထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ထိုမိန္းမကို ''အရွင္မ သင့္အား အကယ္၍ ဝန္မေလးပါမူကား ဧည့္သည္ တည္းခိုရန္အိမ္၌ တစ္ညဥ့္မွ် တည္းခိုၾကပါရေစ'' ဟု ေျပာဆိုၾကကုန္၏။အေမာင္တို႔ ဤရဟန္းသည္ ေရွ႕ဦးစြာ ႂကြလာ၏၊ ထိုရဟန္း ခြင့္ျပဳပါက ေနကုန္ေလာ့ဟု ဆို၏။
ထိုအခါ ထိုခရီးသည္တို႔သည္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါ မေထရ္ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါကို ''အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္အား အကယ္၍ ဝန္မေလးပါမူကား ဧည့္သည္တည္းခိုရန္ အိမ္၌ တစ္ညဥ့္မွ် တည္းခိုၾကပါရေစ'' ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ဒါယကာတို႔ ေနကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ဆို၏။
ထိုအခါ ထိုမိန္းမသည္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါကို ျမင္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပဳိင္နက္ တပ္မက္စိတ္ ျဖစ္ေန၏။ ထိုအခါထိုမိန္းမသည္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါကုိ ''အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္သည္ ဤလူတို႔ႏွင့္ ေရာျပြန္းေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစြာ ေနရမည္ မဟုတ္ပါ၊ အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါသည္၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္ဘုရား၏ ေညာင္ေစာင္း 'ခုတင္' ကို အိမ္တြင္း၌ ခင္းေပးပါအံ့'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါ ဆိတ္ဆိတ္ေန၍ လက္ခံေလ၏။
ထိုအခါ ထိုမိန္းမသည္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါ၏ ေညာင္ေစာင္းကို အိမ္တြင္း၌ ခင္း၍ အဝတ္တန္ဆာ ေကာင္းစြာ ဝတ္စားဆင္ယင္ၿပီးလွ်င္ သင္းပ်ံ႕ေမႊးႀကဳိင္ေသာ နံ႕သာအနံ႕တို႔ျဖင့္ ႀကဳိင္လွဳိင္ေစလ်က္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါကို ''အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္သည္ အလြန္အဆင္းလွ၏၊ ႐ႈခ်င္စဖြယ္ ရွိ၏၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ေကာင္းလွ၏။ အကြၽႏု္ပ္ သည္လည္း အဆင္းလွပါသည္။ ႐ႈခ်င္စဖြယ္ရွိပါသည္၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ေကာင္းပါသည္။ အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါသည္၊ တပည့္ေတာ္မသည္ အသွ်င္ဘုရား၏ မယားျဖစ္လိုပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
ဤသို႔ ေလွ်ာက္ေသာအခါ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါ မေထရ္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၏။
ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း။ပ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ထိုမိန္းမသည္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါကို ''အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္သည္ အလြန္အဆင္းလွ၏၊ ႐ႈခ်င္စဖြယ္ ရွိ၏၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ေကာင္းလွ၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္လည္း အလြန္အဆင္းလွပါသည္၊ ႐ႈခ်င္စဖြယ္ ရွိပါသည္၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ေကာင္းပါသည္၊ အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါသည္၊ အသွ်င္သည္ တပည့္ေတာ္မႏွင့္ ဥစၥာပစၥည္း အားလံုးကို သိမ္းပိုက္ ခံယူေတာ္မူပါ'' ဟုေလ်ာက္၏။
အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ဆိတ္ဆိတ္ေန၏။
ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းသည္ ၀န္ခံသည္မည္၏ဟု ေနရာတကာမွတ္၍ မရႏိုင္ပါ... ဤေနရာတြင္ အရွင္အႏု႐ုဒၶါ၏ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းသည္ လက္မခံျခင္း အမွတ္သာ ျဖစ္ေပသည္...
ထိုအခါ ထိုမိန္းမသည္ အဝတ္ထဘီကို ခြၽတ္၍ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါ၏ ေရွ႕မွ စႀကႍလည္း ေလွ်ာက္၏၊ ရပ္လည္း ရပ္၏၊ ထိုင္လည္း ထိုင္၏၊ အိပ္လည္း အိပ္၏၊ ထိုအခါ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ မ်က္စိအစရွိေသာ ဣေျႏတို႔ကို ေအာက္သို႔ခ်၍ ထိုမိန္းမကို ၾကည့္လည္း မၾကည့္၊ စကားလည္း မေျပာ ေနေတာ္မူ၏။
အရွင္အႏု႐ုဒၶါသည္ကား အံ့ဖြယ္ထူးဆန္း ရဟန္းျမတ္ျဖစ္ေပသည္တကား... သာမန္သူလိုကိုယ္လို ရဟန္းသာဆိုလွ်င္ေတာ့ ပါရာဇိကေလာက္ေပၿပီ... လွကလည္းလွ ပစၥည္းကလည္းျပည့္စံု အဝတ္ထဘီကိုလည္း ခြၽတ္၍ျပ ေနရာကလည္း ႏွစ္ဦးျခင္း လိုလိုခ်င္ခ်င္လည္း လကၡံေန... မလြယ္ မလြယ္... ၾကည္ညိဳပါသည္ အရွင္ဘုရား... ၾကင့္ရေပဦးမည္ အရွင္ေကာင္းတို႔...
ထိုအခါ ထိုမိန္းမသည္ ''အခ်င္းတို႔ အံ့ဖြယ္ ရွိစြတကား၊ အခ်င္းတို႔ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္စြတကား၊ မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ငါ့ကို အရာအေထာင္ေသာ ဥစၥာပစၥည္းျဖင့္ ေစလႊတ္၍ ေတာင္းရမ္း ကုန္၏၊ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းၾကကုန္၏။ ဤရဟန္းသည္ကား ငါကုိယ္တိုင္ ေတာင္းပန္ပါလ်က္ ငါႏွင့္ ဥစၥာပစၥည္းအားလံုးကို သိမ္းပိုက္ခံယူဖို႔ရန္ အလိုမရွိ'' ဟု ဆို၍ ထဘီကို ဝတ္ၿပီးလွ်င္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါ၏ ေျခတို႔၌ဦးေခါင္းျဖင့္ ဝပ္လွ်ဳိးလ်က္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါကို ''အသွ်င္ဘုရား မိုက္သည့္ အေလ်ာက္ ေတြေဝသည့္ အေလ်ာက္ မလိမၼာသည့္ အေလ်ာက္ အျပစ္သည္ တပည့္ေတာ္မကို လႊမ္းမိုး က်ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။ တပည့္ေတာ္မသည္ ဤသို႔ မေတာ္မေလ်ာ္ေသာ အမႈကို ျပဳမိပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္သည္ တပည့္ေတာ္မ၏ အျပစ္ကို အျပစ္အားျဖင့္ ေနာင္အခါ ေစာင့္စည္း ပါရျခင္းငွါ သည္းခံေတာ္မူပါေလာ့'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ကိန္းသူမ်ား အမွားကို အျမဲ ေတာင္းပန္တာ ေတြ႔ရတယ္... သူညံ့မ်ားကေတာ့ မိမိအမွားကို အမွားနဲ႔ ထပ္ဖံုးၾကျပန္ပါတယ္... ဘုန္းႀကီးတို႔တစ္ေတြေကာ သူေတာ္ေကာင္း တကယ္ ျဖစ္လိုသူေတြလား... သူညံ့ျဖစ္ေနသူေတြလား... ဆန္းစစ္ၾကဖို႔ လိုေပၿပီ... ျပဳျပင္ၾကဖို႔ လိုေနသည္...
''ႏွမ ေကာင္းပါၿပီ၊ မိုက္သည့္အေလ်ာက္ ေတြေဝသည့္အေလ်ာက္ မလိမၼာသည့္ အေလ်ာက္ အျပစ္သည္ သင့္ကို လႊမ္းမိုးႏွိပ္စက္ခဲ့၏၊ သင္သည္ ဤသို႔ မေတာ္ မေလ်ာ္ေသာ အမႈကို ျပဳမိ၏၊ ႏွမ သင္သည္ အၾကင္ေၾကာင့္ အျပစ္ကို အျပစ္အားျဖင့္ ျမင္၍ တရားႏွင့္ေလ်ာ္စြာ ကုစား၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ သင္၏ ထိုအျပစ္ကို ငါတို႔ သည္းခံကုန္၏။ ႏွမ အၾကင္သူသည္ အျပစ္ကို အျပစ္အားျဖင့္ ျမင္၍ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္စြာ ကုစား၏၊ ေနာင္အခါ၌လည္း ေစာင့္စည္း၏၊ ဤသို႔ ျပဳျခင္းသည္ ဘုရား၏ အဆံုးအမ၌ ႀကီးပြားေၾကာင္းသာလွ်င္ ျဖစ္၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အမွားကိုအမွားလို႔သိၿပီး ကုစားျခင္းဟာ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာမွာ ႀကီးပြားေၾကာင္းတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္လိုသူေတြက အမွားကို ေတာင္းပန္ၾကသလို... သူေတာ္ေကာင္းေတြက သည္းခံခြင့္လႊတ္ၾကျပန္ပါတယ္... သည္လိုသာဆို ေလာကႀကီးဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ ေပ်ာ္ရႊင္ရမယ္... လူသတ္လက္နက္ေတြ ကြယ္ေပ်ာက္သြားမွာ အမွန္ပါပဲ...
ထိုအခါ ထိုမိန္းမသည္ ထိုညဥ့္လြန္သျဖင့္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါကို မြန္ျမတ္ေသာ ခဲဖြယ္ ေဘာဇဥ္ျဖင့္ ေရာင့္ရဲသည့္ တိုင္ေအာင္ တားျမစ္သည့္ တိုင္ေအာင္ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ေကြၽးလ်က္ ဆြမ္းစားၿပီး၍ သပိတ္မွ လက္ဖယ္ၿပီးေသာအခါ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါကို ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏။
တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ ထုိမိန္းမကို အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ တရားစကားျဖင့္ အက်ိဳးစီးပြါးကို သိျမင္ေစလ်က္ တရားကို ေဆာက္တည္ေစကာ တရားက်င့္သံုးရန္ ထက္သန္ ရႊင္လန္းေစ၏။ ထိုအခါ ထိုမိန္းမသည္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါက တရားစကားျဖင့္ အက်ိဳးစီးပြါးကို သိျမင္ေစလ်က္ တရားကို ေဆာက္တည္ ေစကာ တရားက်င့္သံုးရန္ ထက္သန္ ရႊင္လန္းေစအပ္ၿပီးျဖစ္ရကား အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါအား-
''အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏။ အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏။ အသွ်င္ဘုရား ဥပမာေသာ္ကား ''ေမွာက္ထားသည္ကို လွန္ျပဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ဖံုးလႊမ္းထားသည္ကို ဖြင့္လွစ္ျပ ဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ မ်က္စိလည္ေသာသူအား လမ္းမွန္ကို ေျပာၾကားဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ 'မ်က္စိအျမင္ရွိေသာ သူတို႔သည္ အဆင္းတို႔ကို ျမင္ၾကလိမ့္မည္' ဟု အမိုက္ေမွာင္၌ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကို ေဆာင္ျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဤအတူသာလွ်င္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ တရားေတာ္ကို ျပေတာ္မူပါေပ၏။
အသွ်င္ဘုရား ထိုတပည့္ေတာ္မသည္...
ထိုျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
တရားေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
သံဃာေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
အသွ်င္သည္ တပည့္ေတာ္မကို ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသိကာမ ဟူ၍ မွတ္ေတာ္မူပါ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
ဆြမ္းအမကို အရွင္ေကာင္းေတြက တရားေဟာၿပီး ေက်းဇူးဆပ္တယ္တဲ့... ဆြမ္းအမမွာ အက်ဳိးၾကီးလိုက္တာ အသိမွန္ အျမင္မွန္လို႔ ရတနာသံုးပါး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သူ ဥပါသိကာမ ျဖစ္သြားၿပီ... ခုေတာ့ကာ တစ္ခ်ဳိ႔က တရားတိုတိုေဟာပါတဲ့... တစ္ခ်ဳိ႔က သည္ဘုန္းႀကီးေတြ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လည္း မေျပာဘူးတဲ့... သူတို႔က ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားေလာက္ကိုပဲ တန္ဖိုးလို႔ ထင္ထားတတ္ၾကေတာ့တယ္... ဆင္းရဲျခင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေဘးမွ လြတ္ကင္းေစေသာ သီလေပးျခင္း တရားေဟာျခင္း ေမတၱာပို႔ျခင္းကို ေက်းဇူးဆပ္တယ္လို႔ မသိမျမင္ၾက မထင္ၾကေတာ့ေပ... ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ ကုန္ဆံုးဖို႔ရာ လကၡဏာေတြဟု ထင္မိေပသည္...
ထိုအခါ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ သာဝတၴိျပည္သို႔ သြား၍ ရဟန္းတို႔အား ဤအေၾကာင္းကို ေျပာၾကား၏၊ အလိုနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ မာတုဂါမႏွင့္ အတူ အိပ္ဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ပ။
''အႏု႐ုဒၶါ သင္သည္ မာတုဂါမႏွင့္ အတူအိပ္၏ ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။ မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ အႏု႐ုဒၶါ သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ မာတုဂါမႏွင့္အတူ အိပ္ဘိ သနည္း။ အႏု႐ုဒၶါ ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။ 55
''အၾကင္ရဟန္းသည္ မာတုဂါမႏွင့္အတူ အိပ္ျခင္းကို ျပဳျငားအံ့၊ 55- 6- 56
ထိုရဟန္း အား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဤသို႔ မေဖါက္မျပန္ အရွင္ေကာင္းကိုေတာင္မွ မာတုဂါမႏွင့္ တမိုးထဲေအာက္၌ အိပ္မိ၍ အကဲ့ရဲ႕ခံရသည္... အျပစ္တင္ခံရသည္... သူေတာ္ေကာင္းေတြက ကဲ့ရဲ႕ၾကေပသည္... သို႔အတြက္ သီလသိကၡာ ျဖည့္က်င့္လိုေသာ ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ား ခရီးသြားလွ်င္ ညပိုင္းလည္း ထိုင္၍သာ ေနၾကသည္ဟု ၾကားဖူးပါသည္... နိသဇၨိဓုတင္ေဆာင္ ရဟန္းမ်ား အာပတ္မသင့္ အလြန္ေကာင္းေပသည္...
၆ - ဒုတိယ သဟေသယ်သိကၡာပုဒ္ အဖြင့္
အၾကင္ ဟူသည္ အၾကင္သို႔ သေဘာ ရွိေသာ။ပ။
ရဟန္း ဟူသည္။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတၱိစတုတၴကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္သူကို ''ရဟန္း'' ဟူ၍ အလိုရွိ အပ္၏။
မာတုဂါမဟူသည္ လူမိန္းမတည္း၊ ဘီလူး နတ္,မ မဟုတ္၊ ၿပိတၱာ,မ မဟုတ္၊ တိရစၧာန္,မ မဟုတ္၊ အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ ယေန႔႕ေမြးဖြားေသာ သူငယ္မပင္ ျဖစ္ေစကာမူ မာတုဂါမ မည္၏၊ ထို႔ထက္ႀကီးေသာ မိန္းမျဖစ္မူကား ဆိုဖြယ္ရာမရွိ။
အတူ ဟူသည္ တစ္ေပါင္းတည္း။
အိပ္ရာေနရာ မည္သည္ အမိုးအလံုးစံု ရွိေသာ အကာအရံ အလံုးစံုရွိေသာ ေနရာ၊ အမ်ားအားျဖင့္ အမိုးရွိေသာ အမ်ားအားျဖင့္ အကာအရံရွိေသာ ေနရာတည္း။
အိပ္ျခင္းကို ျပဳျငားအံ့ဟူသည္ ေနဝင္ေသာအခါ၌ မာတုဂါမအိပ္ေနေသာ္ ရဟန္းသည္ အိပ္ျငားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္း အိပ္ေနေသာ္ မာတုဂါမသည္ အိပ္ျငားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ႏွစ္ဦးလံုး မူလည္း အိပ္ကုန္အံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ထ၍ အဖန္ တလဲလဲ အိပ္ကုန္အံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ 57
မာတုဂါမကို မာတုဂါမဟု အမွတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ အတူအိပ္ျငားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
မာတုဂါမ၌ ယံုမွားရွိသည္ျဖစ္၍ အတူအိပ္ျငားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ မာတုဂါမ၌ မာတုဂါမ မဟုတ္ဟု အမွတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ အတူအိပ္ျငားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ အမိုးတစ္ဝက္ အကာအရံတစ္ဝက္ ရွိေသာ ေက်ာင္း၌ အိပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ဘီလူးမႏွင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၿပိတၱာမႏွင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပ႑ဳက္ႏွင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိရစၧာန္မႏွင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း အတူအိပ္ျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ မာတုဂါမ မဟုတ္သူ၌ မာတုဂါမဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ မာတုဂါမ မဟုတ္သူ၌ ယံုမွားရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ မာတုဂါမ မဟုတ္သူ၌ မာတုဂါမ မဟုတ္ဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ 58
အမိုးအလံုးစံု ရွိ၍ အကာအရံလံုးဝ မရွိေသာ ေနရာ၊ အကာအရံအလံုးစံု ရွိ၍ အမိုး လံုးဝ
မရွိေသာ ေနရာ၊ အမ်ားအားျဖင့္ အမိုးမရွိေသာ အမ်ားအားျဖင့္ အကာအရံမရွိေသာ ေနရာ၌ အာပတ္ မသင့္။ မာတုဂါမအိပ္ေသာ္ ရဟန္းသည္ ထိုင္ေနအံ့၊ ရဟန္းအိပ္ေသာ္ မာတုဂါမ ထိုင္ေနအံ့၊ ႏွစ္ဦးလံုးမူလည္းထိုင္ေနကုန္အံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ ႐ူးေသာ ရဟန္း၊ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ရဟန္းတို႔အားလည္း အာပတ္ မသင့္။ 59
တစ္အိမ္ထဲမွာ မာတုဂါမႏွင့္ ရဟန္း အတူေနခဲ့ရေသာ္ ဘုရားစကား နားေထာင္လိုပါလွ်င္... တစ္ဦးအိပ္လွ်င္ တစ္ဦး ထိုင္ေနၾကပါကုန္... က်င့္ထားရေပဦးမည္...
၆ - ဒုတိယသဟေသယ်သိကၡာပုဒ္၊ ၁ - မုသာဝါဒဝဂ္၊ ဘိကၡဳပါစိတ္အခန္း၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Monday, June 28, 2010
Sunday, June 27, 2010
ရဟန္းေတာ္မ်ား အရက္ေသာက္မႈ...
သိကၡာပုဒ္ အမွတ္ ၁၀၀
သုရာပါနသိကၡာပုဒ္
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေစတီယတုိင္း၌ ေဒသစာရီ လွည့္လည္သည္ ရွိေသာ္ ဘဒၵဝတိကာရြာသို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏။ ႏြားေက်ာင္းသား ဆိတ္ေက်ာင္းသား လယ္ထြန္သမား ခရီးသြားေသာ သူတို႔သည္ အေဝးက ပင္လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား ၾကြလာေတာ္မူ သည္ကုိ ျမင္၍ ''အသွ်င္ဘုရား သရက္ပင္ဆိပ္သို႔ ၾကြေတာ္ မမူပါလင့္၊ သရက္ပင္ဆိပ္ ရေသ့၏ ေက်ာင္းသခၤမ္း၌ လ်င္ေသာ ၾကမ္းေသာ အဆိပ္ရွိသည့္ တန္ခုိးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ နဂါးသည္ ေနပါ၏ ဘုရား၊ ထုိနဂါးသည္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ မညႇဥ္း ဆဲပါေစလင့္'' ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏၊ ဤသို႔ ေလွ်ာက္သည္ ရွိေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနေတာ္ မူ၏။
ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း...ပ...
သုံးႀကိမ္ေျမာက္လည္း...ပ...
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အစဥ္အတုိင္း ေဒသစာရီ လွည့္လည္သည္ရွိေသာ္ ဘဒၵဝတိကာရြာသို႔ ဆိုက္ေရာက္ေတာ္မူ၍ ထုိဘဒၵဝတိကာရြာ၌ပင္ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူ၏။
ထုိအခါ အသွ်င္သာဂတသည္ သရက္ပင္ဆိပ္ရေသ့ ေက်ာင္းသခၤမ္းသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ မီးတင္းကုတ္သို႔ ဝင္၍ ျမက္ဖ်ာကုိ ခင္းၿပီးလွ်င္ ထက္ဝယ္ဖြဲ႕ေခြေနကာ ကုိယ္ကုိ ေျဖာင့္မတ္စြာ ထားလ်က္ ကမၼ႒ာန္းသို႔ ေရွး႐ႈသတိကုိ ျဖစ္ေစ၍ ထုိင္၏။
ထုိအခါ နဂါးသည္ အသွ်င္သာဂတ ဝင္လာသည္ကုိ ျမင္၍ ႏွလုံးမသာယာသျဖင့္ အခုိးလႊတ္၏၊ အသွ်င္သာဂတသည္လည္း အခုိးလႊတ္၏၊ ထုိအခါ နဂါးသည္ အမ်က္ေဒါသကုိ သည္းမခံႏုိင္၍ အလွ်ံလႊတ္၏၊ အသွ်င္သာဂတသည္လည္း ေတေဇာကသိုဏ္းကုိ ဝင္စား၍ အလွ်ံလႊတ္၏၊ ထုိအခါ အသွ်င္သာဂတသည္ နဂါး၏ တန္ခုိးကုိ မိမိ၏ တန္ခုိးျဖင့္ ကုန္ေစ၍ ဘဒၵဝတိကာရြာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၏။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဒၵဝတိကာရြာ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေတာ္မူသေရြ႕ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ေကာသမၺီျပည္သို႔ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ၾကြသြားေတာ္မူ၏။ ေကာသမၺီျပည္သား ဥပါသကာတို႔သည္ ''သရက္ပင္ဆိပ္၌ ေနေသာ နဂါးႏွင့္အတူ အသွ်င္သာဂတသည္ စစ္ထုိးသတက္'' ဟု ၾကားကုန္၏။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အစဥ္အတုိင္း ေဒသစာရီ လွည့္လည္ေတာ္မူသည္ ရွိေသာ္ ေကာသမၺီျပည္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ေကာသမၺီျပည္သား ဥပါသကာတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ခရီးဦးႀကိဳဆုိ၍ အသွ်င္သာဂတထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေနာက္ အသွ်င္သာဂတကုိ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္ကုန္လ်က္ ''အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္ဘုရားတို႔အား အဘယ္ဝတၴဳပစၥည္းသည္ ရခဲပါသနည္း၊ ႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္လည္း ျဖစ္ပါသနည္း၊ အဘယ္ဝတၳဳပစၥည္းကုိ စီရင္ရပါကုန္အံ့နည္း'' ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။
ဤသို႔ ေလွ်ာက္သည္ ရွိေသာ္ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ေကာသမၺီျပည္သား ဥပါသကာတို႔ကုိ ''ဒါယကာတို႔ ကာေပါတိက အမည္ရွိေသာ 'ခုိေျခအဆင္းႏွင့္တူသည့္ နီေသာ အဆင္းရွိေသာ' ၾကည္လင္ေသာ ေသအရက္သည္ ရဟန္းတို႔အား ရလည္း ရခဲ၏၊ ႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္လည္း ျဖစ္၏၊ ထုိေသအရက္ကုိ စီရင္ကုန္ေလာ့'' ဟု ေျပာဆုိကုန္၏။
ထုိအခါ ေကာသမၺီျပည္သား ဥပါသကာတို႔သည္ အိမ္တုိင္း အိမ္တိုင္း၌ ကာေပါတိကမည္ေသာ ၾကည္လင္ေသာ ေသအရက္ကုိ စီရင္ၿပီးလွ်င္ ဆြမ္းခံဝင္လာေသာ အသွ်င္သာဂတကုိ ျမင္၍ ''အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္သာဂတသည္ ကာေပါတိကမည္ေသာ ၾကည္လင္ေသာ ေသအရက္ကုိ ေသာက္ေတာ္မူပါေလာ့၊ အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္သာဂတသည္ ကာေပါတိက မည္ေသာ ၾကည္လင္ေသာ ေသအရက္ကုို ေသာက္ေတာ္ မူပါေလာ့'' ဟု အသွ်င္သာဂတကုိ ေလွ်ာက္ကုန္၏၊ ထုိအခါ အသွ်င္သာဂတသည္ အိမ္တုိင္း အိမ္တိုင္း၌ ကာေပါတိကမည္ေသာ ၾကည္လင္ေသာ ေသအရက္ကို ေသာက္၍ ၿမဳိ႕မွ ထြက္လာသည္ ရွိေသာ္ ၿမဳိ႕တံခါး ဝ၌ လဲက် 'တိမ္းလဲ' ေလ၏။
ဆဗၺဂၢီကဲ့သို႔ေသာ ရဟန္းဆိုးမ်ားသည္ လူေကာင္းမ်ားကဲ့ရဲ႕မည့္ လုပ္ငန္းမွန္သမွ် လုပ္ကိုင္ၾကေပသည္... တပည့္မ်ား အလိုေလာဘၾကီးလွ်င္ ဆရာမ်ားလည္း ဒုကၡေရာက္ၾကရေပ၏... နဂါးကိုႏိုင္ေအာင္ ၿပိဳင္ႏိုင္ေသာ တန္ခိုး အဘိညာဥ္ တကယ္ရွိေသာ အရွင္သာဂရသည္ပင္ ပ်က္ဆီးရေပၿပီ ဒုကၡေရာက္ရေပၿပီ... ေသရည္ေသရက္ေသာက္ျခင္းမွာ ရဟန္းမဟုတ္သူ လူမ်ားပင္ မျပဳသင့္ေသာ အမႈျဖစ္ေပသည္... တဏွာေလာဘေနာက္ လိုက္ၾကကုန္ေသာ ရဟန္းဆိုး တို႔ကလည္း မသင့္ေသာ အမႈကို ျပဳၾကေပသည္... နားလည္မႈ အသိကင္းေသာ ရြာသားတို႔ကလည္း မသင့္ေသာအမႈမ်ားကို ရဟန္းတို႔အၾကိဳက္ လုပ္ေပးၾက ေပသည္... လူေတြက အျပစ္မျမင္တတ္ေလ ရဟန္းေတြ ပ်က္ဆီးေလမ်ား ျဖစ္ေနေတာ့မွာလားေတာ့ မသိပါေပ...
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔ႏွင့္အတူ ၿမဳိ႕မွ ထြက္ၾကြလာသည္ ရွိေသာ္ ၿမိဳ႕တံခါးဝ၌ လဲေနေသာ အသွ်င္သာဂတကုိ ျမင္၍ ရဟန္းတို႔ကုိ ''ရဟန္းတို႔ သာဂတကုိ ယူေဆာင္ခဲ့ ကုန္ေလာ့'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထုိရဟန္းတို႔သည္ ''ေကာင္းပါၿပီ အသွ်င္ဘုရား'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားအား ဝန္ခံၿပီးၾကလွ်င္ အသွ်င္သာဂတကုိ ေက်ာင္းအရံသို႔ ေဆာင္ယူခဲ့၍ ျမတ္စြာဘုရား ရွိေတာ္မူရာ အရပ္သို႔ ေခါင္းျပဳလ်က္ အိပ္ေစကုန္၏။ ထုိအခါ အသွ်င္သာဂတသည္ ျပန္လွန္၍ ျမတ္စြာဘုရား ရွိေတာ္မူရာ အရပ္ကုိ ေျခရင္းျပဳလ်က္ အိပ္ေလ၏။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကုိ ''ရဟန္းတို႔ ေရွးအခါ၌ သာဂတသည္ ငါဘုရား၌ ႐ုိေသျခင္း တုံ႔ဝပ္ျခင္းရွိသည္ မဟုတ္ပါေလာ'' ဟု ေမးေတာ္မူ၏။ အသွ်င္ဘုရား ႐ုိေသျခင္း တုံ႔ဝပ္ျခင္း ရွိသည္ မွန္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ သာဂတသည္ ယခုအခါ ငါဘုရား၌ ႐ုိေသျခင္း တုံ႔ဝပ္ျခင္ ရွိေသး၏ေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။ အသွ်င္ဘုရား ႐ုိေသျခင္း တုံ႔ဝပ္ျခင္း မရွိေတာ့ပါဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ သာဂတသည္ သရက္ပင္ဆိပ္၌ ေနေသာ နဂါးႏွင့္အတူ စစ္ထုိးသည္ မဟုတ္ပါေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။ အသွ်င္ဘုရား ဤသို႔ စစ္ထုိးသည္ မွန္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ယခုအခါ သာဂတသည္ နဂါးႏွင့္ အတူ စစ္ထုိးျခင္းငွါ စြမ္းႏုိင္ပါဦး မည္ေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။ အသွ်င္ဘုရား မစြမ္းႏုိင္ေတာ့ပါဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ အၾကင္ေသအရက္ကုို ေသာက္၍ မူးယစ္ေသာေၾကာင့္ အမွတ္သညာ ကင္းရာ၏ 'မိန္းေမာ ေတြေဝရာ၏'၊ ထုိေသအရက္ကုိ ေသာက္သင့္ပါ၏ေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။ အသွ်င္ဘုရား မေသာက္သင့္ပါဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ သာဂတအား မေလ်ာက္ပတ္၊ မေလ်ာ္ကန္၊ မသင့္တင့္၊ ရဟန္းတို႔၏ အျပဳအမူမဟုတ္၊ မအပ္၊ မျပဳသင့္။ ရဟန္းတို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ သာဂတသည္ ေသအရက္ကုိ ေသာက္ဘိသနည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤ သာဂတ ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 326
''ေသအရက္ကို ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 100- 51-327
ျမတ္စြာဘုရား ေငြအလွဴခံေတာ့လည္း ပါစိတ္ အရက္ေသာက္ေတာ့လည္းပါစိတ္ ဆိုေတာ့ကာ တစ္ခ်ဳိ႔ေသာ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမ်ား လူေရွ႕တြင္ ေငြအလွဴခံ၍ ပါစိတ္အာပတ္ အသင့္ခံေနၾကခ်ိန္ျဖစ္၍… ယခုအခါ တစ္ခ်ဳိ႔ေသာ ရဟန္းမ်ားသည္လည္း ပါစိတ္ျခင္းတူတူ ဆိုၿပီးေနာက္ အရက္ေသာက္ ေနၾကသည္ဟု ၾကားသိရေပသည္… ျမတ္ဗုဒၶသာသနာတြင္းမွာ သည္လိုေတြ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီဘုရား… အျပစ္ေျပာရဲသူလည္း မရွိသေလာက္ကို နည္းေနပါၿပီ… ကိုယ္က သူ႔အမွားေထာက္ျပလွ်င္ သူကလည္း ကိုယ္အမွားေတြ ေထာက္ျပမည္ကို ေၾကာက္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ေနေပၿပီဟု ထင္ပါသည္ဘုရား… သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္သူမ်ားကလည္း ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါသည္… သို႔ေသာ္ ဖ်က္သူနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္သူ အင္အားမမွ်၍ တျဖည္းျဖည္း ယိုယြင္းမႈေတြ ပိုမ်ားလာပါၿပီဘုရား… သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ ရန္မလုပ္ဘဲ ျပဳျပင္ၾကပါသည္… တပည့္ေတာ္လည္း ထို႔အတူသာ ျပဳျပင္သြားပါမည္ဘုရား…
၁ - သုရာပါနသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္
ေသ မည္သည္ မုန္႔ညက္ျဖင့္ ျပဳေသာ ေသမုန္႔ျဖင့္ ျပဳေသာ ေသထမင္းျဖင့္ ျပဳေသာ ေသတေဆးခပ္၍ ျပဳေသာ ေသအထူးထူးေသာ အရာဝတၴဳတို႔ႏွင့္ ယွဥ္ေစ၍ ျပဳေသာ ေသတည္း။
အရက္ မည္သည္ အပြင့္ျဖင့္ ျပဳေသာ အရက္ အသီးျဖင့္ ျပဳေသာ အရက္ ပ်ားရည္ျဖင့္ ျပဳေသာအရက္ ထန္းလ်က္ တင္လဲျဖင့္ျပဳေသာအရက္ အထူးထူးေသာ အရာဝတၴဳတို႔ႏွင့္ ယွဥ္ေစ၍ ျပဳေသာ အရက္တည္း။
ေသာက္ျငားအံ့ဟူသည္ အယုတ္သျဖင့္ သမန္းျမက္ဖ်ားျဖင့္ေသာ္လည္း ေသာက္အံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။ ေသအရက္၌ ေသအရက္ဟု အမွတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ေသာက္အံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏၊ ေသအရက္၌ ယုံမွားရွိသည္ျဖစ္၍ ေသာက္အံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ေသအရက္၌ ေသအရက္ မဟုတ္ဟု အမွတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေသာက္အံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ေသအရက္မဟုတ္သည္၌ ေသအရက္ဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ေသအရက္ မဟုတ္သည္၌ ယုံမွားရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ေသအရက္ မဟုတ္သည္၌ ေသအရက္မဟုတ္ဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ 328
ေသအရက္မဟုတ္ဘဲ ေသအရက္၏ အဆင္း ေသအရက္၏ အနံ႕ ေသအရက္၏ အရသာရွိေသာ အေဖ်ာ္ကို ေသာက္အံ့၊ ဟင္းခ်က္ရာ၌လည္းေကာင္း၊ စမဲဟင္းလ်ာ ခ်က္ရာ၌လည္းေကာင္း၊ ဆီခ်က္ရာ၌ လည္းေကာင္း၊ သွ်ိသွ်ား ဖန္ခါး တင္လဲ၌လည္းေကာင္း အနံ႔ေကာင္းစိမ့္ေသာငွါ ေသအရက္ အနည္းငယ္ ထည့္ခ်က္၍ စားအံ့၊ ေသအရက္မဟုတ္ေသာ အရိ႒မည္ေသာ ေဆးနက္ေရ အေဖ်ာ္ကုိ ေသာက္အံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ ႐ူးေသာ ရဟန္း၊ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ရဟန္းတို႔အားလည္း အာပတ္ မသင့္။ 329
၁ - သုရာပါနသိကၡာပုဒ္၊ ၆ - သုရာပါနဝဂ္၊ ဘိကၡဳပါစိတ္အခန္း၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
Wednesday, June 16, 2010
ဆြမ္းေျခာက္ကို သိမ္းထား၍ အကပ္မခံပဲစားမႈ...
သိကၡာပုဒ္ အမွတ္ ၈၇
သႏၷိဓိကာရကသိကၡာပုဒ္
ဆြမ္းေျခာက္ကို သိမ္းထား၍ အကပ္မခံပဲစားမႈ...
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ အသွ်င္အာနႏၵာ၏ ဥပဇၩာယ္ျဖစ္ေသာ အသွ်င္ေဗလ႒သီသသည္ ေတာ၌ေန၏၊ ထုိေဗလ႒သီသသည္ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္ၿပီး၍ ဟင္းလြတ္ကင္းေသာ ထမင္းသက္သက္ကုိ အရံသို႔ယူေဆာင္၍ ေျခာက္ေသြ႔ေစလ်က္ သုိမီွးသိမ္းဆည္း ထား၏၊
အာဟာရအလုိ႐ိွေသာ အခါ၌ ေရျဖင့္ ဆြတ္၍ ဆြတ္၍ သံုးေဆာင္၏၊
ၾကာျမင့္မွ ရြာသို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါဝင္၏။
ရဟန္းတို႔သည္ အသွ်င္ေဗလ႒သီသကုိ ''ငါ့သွ်င္ အဘယ့္ေၾကာင့္ သင္သည္ ၾကာျမင့္မွ ရြာသို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္ဘိသနည္း'' ဟု ဆုိကုန္၏။ ထုိအခါ အသွ်င္ေဗလ႒သီသသည္ ရဟန္းတို႔အား ဤအေၾကာင္းကုိ ေျပာၾကား၏။ ငါ့သွ်င္ အသို႔နည္း သင္သည္ သုိမွီးသိမ္းဆည္းျခင္းကုိ ျပဳ၍ ေဘာဇဥ္ကုိ စားသေလာဟု ေမးၾကကုန္၏။
မွန္ေပသည္ ငါ့သွ်င္တို႔ဟု ဆုိ၏။
အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္ေဗလ႒သီသသည္ သိုမီွး သိမ္းဆည္းျခင္းကုိ ျပဳ၍ ေဘာဇဥ္ကုိ စားဘိသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။
ဤအရွင္ျမတ္သည္ ဆြမ္းအလို႔ငွာ အခ်ိန္ကုန္ မခံလိုေတာ့၍ လည္းေကာင္း... ရသမွ်အခ်ိန္ကို မိမိရရွိထားေသာ နိေရာဓသမာပတ္ကိုသာ ၀င္စားေနလို၍ လည္းေကာင္း... ဤသို႔ ဆြမ္းက်န္ကို အကပ္မခံဘဲ သံုးေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္ေပသည္... ကိေလသာျဖင့္ မဟုတ္ပါေပ... တကယ္ေတာ့ ဤအက်င့္သည္ ေရာင့္ရဲလြယ္ေသာအက်င့္ ေခါင္းပါး ျခိဳးျခံေသာ အက်င့္ျဖစ္ေပသည္... ခ်ီးက်ဴးဖြယ္ရာပင္... သို႔ေသာ္ ေနာင္အခါ လူအမ်ားကဲ့ရဲ႕မည္ေဘး ပုထုဇဥ္ရဟန္းတို႔ အတုယူမွား၍ သိုမွီးသိမ္းဆည္း စားေသာက္ၾကမည့္ ေဘးတို႔ကို ျမင္ေတာ္မူ၍သာ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဤအျပဳအမူကို ကဲ့ရဲ႕၍ သိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ေပသည္...
ျမတ္ဗုဒၶ ပညတ္ေတာ္ မူခဲ့သည္ေတာင္မွ ယခုကာလ ျဖစ္ျခင္တိုင္း ျဖစ္ေနၾကေပေသးသည္... မပညတ္ခဲ့လွ်င္ကား ဆိုဖြယ္ရာ မရွိေတာ့ပါေပ... ပုထုဇဥ္ရဟန္းတို႔၏အျပစ္ေလာ... ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဒကာတို႔၏အျပစ္ေလာ... ေခတ္ကာလ၏အျပစ္ေလာ မေျပာတတ္ေတာ့ပါေပ... ကိုယ္ျပဳသည့္ကံ ကိုယ္သာ ခံစံၾကရေပမည္ကား အမွန္ပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္...
''ေဗလ႒သီသ သင္သည္ သုိမွီး သိမ္းဆည္းျခင္းကုိ ျပဳ၍ ေဘာဇဥ္ကုိ စား၏ ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ ေဗလ႒သီသ အဘယ့္ေၾကာင့္ သင္သည္ သိုမွီးသိမ္းဆည္းျခင္းကုိ ျပဳ၍ ဆြမ္းကုိ စားဘိသနည္း။ ေဗလ႒သီသ ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။ 252
''အၾကင္ရဟန္းသည္ သုိမွီးသိမ္းဆည္းျခင္းကုိ ျပဳ၍ ခဲဖြယ္ကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ေဘာဇဥ္ကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း ခဲမူလည္း ခဲျငားအံ့ စားမူလည္း စားျငားအံ့၊ ထုိရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 253
၈ - သႏၷိဓိကာရကသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္
အၾကင္ ဟူသည္ အၾကင္သို႔ သေဘာ ႐ိွေသာ။ပ။
ရဟန္း ဟူသည္။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတၱိစတုတၴကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္သူကုိ ''ရဟန္း''ဟူ၍ အလုိ႐ိွအပ္၏။ သုိမီွးသိမ္းဆည္းျခင္းကုိျပဳျခင္း မည္သည္ ယေန႔ အကပ္ခံထားေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ကုိ တစ္ပါးေသာ ေန႔၌ ခဲ၏။ ခဲဖြယ္ မည္သည္ ေဘာဇဥ္ငါးပါးတို႔ကုိ လည္းေကာင္း၊ ယာမကာလိကကုိ လည္းေကာင္း၊ သတၱာဟ ကာလိကကုိ လည္းေကာင္း၊ ယာဝဇီဝိကကို လည္းေကာင္း ဖယ္ထား၍ အႂကြင္းသည္ ခဲဖြယ္မည္၏။ ေဘာဇဥ္ မည္သည္ ထမင္း၊ မုေယာမုန္႔၊ မုန္႔လံုး၊ ငါး၊ စမဲဟင္းလ်ာဟူေသာ ေဘာဇဥ္ငါးပါး တို႔တည္း။ ''ခဲအံ့ စားအံ့''ဟူ၍ ခံယူျငားအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ မ်ဳိတုိင္း မ်ဳိတုိင္း ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ 254
မ်ဳိတိုင္း မ်ဳိတိုင္း ကုသိုလ္စိတ္မွ ေလွ်ာက်ေသာအျပစ္ ကုသိုလ္စိတ္မရွိ... ဆြမ္းတလုတ္ ႏွစ္ခါမ်ဳိက အာပတ္ႏွစ္ခု... ဆြမ္းတစ္ပြဲ ဆြမ္းလုတ္ေပါင္း ၅၀- ဆိုပါက အာပတ္ ၁၀၀... ပါးစပ္ထဲ အႂကြင္းအက်န္ေလး မ်ဳိခ်ပါက အာပတ္ ထပ္သင့္ဦးမည္... အကပ္မခံေသာ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးပါက ဆြမ္းတစ္ပြဲ အာပတ္ေပါင္း ၁၀၀- ေက်ာ္ေပေတာ့မည္... ဦးေလာကသာ မကပ္ေသာဆြမ္းကို ဘုဥ္းေပးရမည္ဆိုပါက ဆြမ္းတစ္ပြဲ အာပတ္ေပါင္း ၃၀၀- ေက်ာ္ေလာက္ေပမည္... နည္းနည္းျခင္း ခဏခဏ မ်ဳိခ်တတ္၏... အရွင္တို႔ မကပ္ေသာဆြမ္း ဘုဥ္းရမည္ဆိုပါက အာပတ္အေရအတြက္ နည္းေအာင္ အလံုးႀကီးႀကီးႏွင့္ တစ္ခ်က္တည္းသာ မ်ဳိသင့္ေပသည္... ဘုရားသားေတာ္ မွန္ပါက ဘုရားစကား နားေထာင္၍ မကပ္ေသာဆြမ္း မဘုဥ္းသည္ကား အေကာင္းဆံုးသာ ျဖစ္ေပေတာ့သည္...
သုိမွီးသိမ္းဆည္းထားေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္၌ သုိမွီးသိမ္းဆည္းထားေသာ ခဲဖြယ္ ေဘာဇဥ္ဟု အမွတ္႐ိွသည္ျဖစ္၍ ခဲဖြယ္ကုိေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေဘာဇဥ္ကုိေသာ္ လည္းေကာင္း ခဲမူလည္း ခဲျငားအံ့၊ စားမူလည္း စားျငားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
သုိမွီးသိမ္းဆည္းထားေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္၌ ယံုမွား႐ိွသည္ျဖစ္၍ ခဲဖြယ္ကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေဘာဇဥ္ကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း ခဲမူလည္း ခဲျငားအံ့၊ စားမူလည္း စားျငားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
သုိမွီးသိမ္းဆည္းထားေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္၌ သုိမွီးသိမ္းဆည္းထားေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ မဟုတ္ဟု အမွတ္႐ိွသည္ျဖစ္၍ ခဲဖြယ္ကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ေဘာဇဥ္ကုိေသာ္ လည္းေကာင္း ခဲမူလည္း ခဲျငားအံ့၊ စားမူလည္း စားျငားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
ယာမကာလိကကုိလည္းေကာင္း၊ သတၱာဟကာလိကကုိလည္းေကာင္း၊ ယာဝဇီဝိကကို လည္းေကာင္း အာဟာရအလို႔ငွါ ခံယူအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ မ်ဳိတုိင္း မ်ဳိတုိင္း ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
သုိမွီးသိမ္းဆည္းထားေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ မဟုတ္သည္၌ သုိမွီးသိမ္းဆည္းထားေသာ ခဲဖြယ္ ေဘာဇဥ္ဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
သုိမွီးသိမ္းဆည္းထားေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ မဟုတ္သည္၌ ယံုမွားရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
သုိမွီးသိမ္းဆည္းထားေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ မဟုတ္သည္၌ သုိမွီးသိမ္းဆည္းထားေသာ ခဲဖြယ္ ေဘာဇဥ္မဟုတ္ဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ 255
ယာဝကာလိကကုိ မြန္းမလြဲမီအခါ၌ သုိမီွးသိမ္းဆည္း၍ စားျငားအံ့၊ ယာမကာလိကကုိ ယာမ္၌ သုိမီွးသိမ္းဆည္း၍ စားျငားအံ့၊ သတၱာဟကာလိကကို ခုနစ္ရက္ပတ္လံုး သုိမီွးသိမ္းဆည္း၍ စားျငားအံ့၊ ယာဝဇီဝိကကုိ (အနာဟူေသာ) အေၾကာင္း႐ိွခဲ့ေသာ္ စားျငားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ ႐ူးေသာ ရဟန္း၊ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ရဟန္းတို႔အားလည္း အာပတ္ မသင့္။ 256
ေရွးက ေရာင့္ရဲၾကကုန္ေသာ သူတို႔က ဤအျပဳအမူကို ကဲ့ရဲ႕ၾကေပသည္... ယခုေခတ္သည္ကား... ေဟ့ ဘုန္းႀကီး စားေလစားစား ကိုယ့္ဟာကိုယ္ယူစား... တို႔လာကပ္ရတာ သက္သာတယ္... လာရတာမလြယ္ဘူး... အားေပးသူမ်ားကလည္း အားေပးၾကေပသည္... လုပ္သူမ်ားကလည္း လုပ္ၾကေပသည္... ၀ိနည္းေတာ္ကို ေလးစားလိုက္နာ၍ သာသနာျပဳေတာ္မူေသာ အရွင္ေကာင္း အရွင္ျမတ္မ်ားကိုကား သာသနာျပဳပုဂၢိဳလ္မ်ားအျဖစ္ ဂါရ၀တရား ေရွ့ထား၍ ၾကည္ညိဳမိပါသည္...
၈ - သႏၷိဓိကာရကသိကၡာပုဒ္၊ ၄ - ေဘာဇန၀ဂ္၊ ဘိကၡဳပါစိတ္အခန္း၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။
ပါစိတ္အာပတ္= ကုသိုလ္စိတ္မွ ေလွ်ာက်သည္...
ဒုကၠဋ္အာပတ္= မေကာင္းေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အျဖစ္ လူအမ်ားကဲ့ရဲ႕ဖြယ္အျပစ္...
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
ရဟန္းတို႔ ရွိမခိုးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွင့္ ရွိခိုးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္
ရဟန္းတို႔
ရွိမခိုးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္
ႏွင့္
ရွိခိုးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္
ရဟန္းတို႔ ရွိမခုိး ထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ဤဆယ္ေယာက္တို႔တည္း။
၁။ ေရွးဦး ပၪၥင္း ျဖစ္သူသည္ ေနာက္မွ ပၪၥင္းျဖစ္သူကို ရွိမခိုးအပ္၊
၂။ လူ သာမေဏကို ရွိမခိုးအပ္၊
၃။ နာနာသံဝါသက အဓမၼဝါဒီ သီတင္းႀကီးကို ရွိမခိုးအပ္၊
၄။ မာတုဂါမကုိ ရွိမခိုးအပ္၊
၅။ ပ႑ဳက္ကို ရွိမခိုးအပ္၊
၆။ ပရိဝါသ္ ေနေသာ ရဟန္းကို ရွိမခိုးအပ္၊
၇။ အရင္းသို႔ ငင္ထုိက္ေသာ ရဟန္းကုိ ရွိမခိုးအပ္၊
၈။ မာနတ္ ေပးျခင္းငွာ ထုိက္ေသာ ရဟန္းကို ရွိမခိုးအပ္၊
၉။ မာနတ္ က်င့္ဆဲ ရဟန္းကို ရိမွ ခိုးအပ္၊
၁၀။ အဗၻာန္ သြင္းထိုက္ေသာ ရဟန္းကို ရွိမခိုးအပ္၊
ရဟန္းတို႔ ရွိမခုိး ထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကား ဤဆယ္ဦးတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ရွိခုိးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ဤသံုးဦးတို႔တည္း။
၁။ ေနာက္မွ ပၪၥင္းျဖစ္ေသာ သူသည္ ေရွးဦး ပၪၥင္းျဖစ္ေသာ သူကို ရွိခိုး ထုိက္၏၊
၂။ နာနာသံဝါသက ဓမၼဝါဒီ သီတင္းႀကီးကို ရွိခိုးထုိက္၏၊
၃။ ရဟန္းတို႔ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာတို႔ႏွင့္ တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္ တကြေသာ ဤလူ႕ ေလာက၌ ေရွးဘုရားတို႔အတူ လာေတာ္မူေသာ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုး ထုိက္၏၊
ရဟန္းတို႔ ရွိခုိး ထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကား ဤသံုးဦးတို႔တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 312
ရွိမခိုးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ စသည္၊ ၆ --- ေသနာသနကၡႏၶက၊ စူဠ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။...
Thursday, June 10, 2010
အဂတိတရားေလးပါး...
အဂတိတရားေလးပါး
အဂတိသို႔ မလုိက္သင့္ပံု
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ေဘးဘယေၾကာင့္ အဂတိတရား လိုက္စားၾကပံု...
အဂတိတရားေတြ လိုက္စားၾကလို႔
သူငယ္ခ်င္းျခင္းလည္း ကြဲၾကျပဲၾကၿပီ...
ေမာင္ႏွမျခင္းလည္း ကြဲၾကျပဲၾကၿပီ...
တူအရီးျခင္းလည္း ကြဲၾကျပဲၾကၿပီ...
သားအဖျခင္းလည္း ကြဲၾကျပဲၾကၿပီ...
ဆရာတပည့္ျခင္းလည္း ကြဲၾကျပဲၾကၿပီ...
ေဆြမ်ဳိးျခင္းလည္း ကြဲၾကျပဲၾကၿပီ...
ႏိုင္ငံသားျခင္းလည္း ကြဲၾကျပဲၾကၿပီ...
ဟိုတိုင္းျပည္နဲ႔ သည္တိုင္းျပည္လည္း ကြဲၾကျပဲၾကၿပီ...
ကမၻာ့ခ်ိန္ခြင္ႀကီးလည္း တစ္ဖက္ေစာင္းေနၿပီ...
ေစာင္းေပမေပါ့ ၾကိဳးေလးေခ်ာင္က ျပတ္ေနၿပီပဲ...
ဆႏၵာဂတိ...
ဆႏၵာဂတိသို႔ မလုိက္အပ္ဟူသည္၌
ဆႏၵာဂတိသို႔ လုိက္ေသာ သူသည္ အဘယ္သို႔ ဆႏၵာဂတိသို႔ လုိက္သနည္း။
ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာသူသည္ ဤသူသည္ ငါ၏ ဥပဇၩာယ္ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ဆရာဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ အတူေနတပည့္ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ အနီးေနတပည့္ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ဥပဇၩာယ္တူသူ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ဆရာတူသူ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ျမင္ဖူးသူ အေဆြခင္ပြန္း ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ အတူတကြ စားေသာက္ဖူးသူ အေဆြခင္ပြန္း ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတာ္သူ ဟူ၍ လည္းေကာင္း ထုိသူကုိ အစဥ္သနားျခင္းငွါ ထုိသူကုိ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းငွါ...
၁...
တရားမဟုတ္သည္ကုိ တရားဟုတ္သည္ဟု ျပ၏၊
၂...
တရားဟုတ္သည္ကုိ တရား မဟုတ္ဟု ျပ၏၊
၃...
ဝိနည္းမဟုတ္သည္ကုိ ဝိနည္းဟုတ္သည္ဟု ျပ၏၊
၄...
ဝိနည္းဟုတ္သည္ကုိ ဝိနည္း မဟုတ္ဟု ျပ၏၊
၅...
ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မမိန္႔အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားေဟာအပ္ မိန္႔အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၆...
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ မိန္႔အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မမိန္႔အပ္ဟု ျပ၏၊
၇...
ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၈...
ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္ဟု ျပ၏၊
၉...
ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၁၀...
ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္ဟု ျပ၏၊
၁၁...
အာပတ္မသင့္သည္ကုိ အာပတ္သင့္၏ဟု ျပ၏၊
၁၂...
အာပတ္သင့္သည္ကုိ အာပတ္မသင့္ဟု ျပ၏၊
၁၃...
ေပါ့ေသာအာပတ္ကုိ ေလးေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၄...
ေလးေသာ အာပတ္ကုိ ေပါ့ေသာအာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၅...
အၾကြင္းရွိေသာ အာပတ္ကုိ အၾကြင္းမရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၆...
အၾကြင္းမရွိေသာအာပတ္ကုိ အၾကြင္းရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၇...
႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကုိ မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၈...
မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကုိ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟုျပ၏၊
ဤတစ္ဆယ့္ ရွစ္ပါးေသာ ဝတၴဳတို႔ျဖင့္ ဆႏၵာဂတိသို႔ လုိက္ေသာ သူသည္ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏စီးပြါးမဲ့ကုိ ျပဳျခင္းငွါမ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ မခ်မ္းသာျခင္းကုိ ျပဳျခင္းငွါ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏အက်ဳိးမဲ့ကုိ ျပဳျခင္းငွါ နတ္လူတို႔၏ စီးပြားမဲ့ကုိ ျပဳျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းကုိ ျပဳျခင္းငွါ က်င့္၏။
ဤတစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ ဝတၴဳတို႔ျဖင့္ ဆႏၵာဂတိသို႔ လုိက္ေသာ သူသည္ မိမိကုိယ္ကုိ တူးၿဖိဳသည္ျဖစ္၍ သဒၶါစေသာ ဣေႁႏၵကုိ ဖ်က္ဆီးသည္ျဖစ္၍ မိမိကုိယ္ကုိ ေဆာင္၏၊ အျပစ္ႏွင့္တကြလည္းျဖစ္၏၊ ပညာရွိတို႔၏ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းႏွင့္တကြလည္း ျဖစ္၏၊ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈသည္လည္း ပြါး၏။ ဆႏၵာဂတိသို႔ လုိက္ေသာ သူသည္ ဤသို႔ ဆႏၵာဂတိသို႔ လုိက္၏။ 379
ေဒါသာဂတိ...
ေဒါသာဂတိသို႔ မလုိက္အပ္ဟူသည္၌
ေဒါသာဂတိသို႔ လုိက္ေသာသူသည္ အဘယ္သို႔ ေဒါသာဂတိသို႔ လုိက္သနည္း။
ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္
၁...
''ငါ၏ အက်ဳိးမဲ့ကုိ က်င့္ဖူး၏''ဟု ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕၏၊
၂...
''ငါ၏ အက်ဳိးမဲ့ကုိ က်င့္၏''ဟု ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕၏၊
၃...
''ငါ၏ အက်ဳိးမဲ့ကုိ က်င့္လိမ့္မည္''ဟု ရန္ၿငိဳးဖဲြ႕၏၊
၄...
''ငါ၏ ခ်စ္သူ ငါ၏ ႏွလံုးကုိ ပြါးေစတတ္သူ၏ အက်ဳိးမဲ့ကုိ က်င့္ဖူး၏၊
၅...
ငါ၏ ခ်စ္သူ ငါ၏ ႏွလံုးကုိ ပြါးေစတတ္သူ၏ အက်ဳိးမဲ့ကုိ က်င့္၏၊
၆...
ငါ၏ ခ်စ္သူ ငါ၏ ႏွလံုးကုိ ပြါးေစတတ္သူ၏ အက်ဳိးမဲ့ကုိ က်င့္လိမ့္မည္''ဟု ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕၏၊
၇...
''ငါ၏ မခ်စ္သူ ငါ၏ ႏွလံုးကုိ မပြါးေစတတ္သူ၏ အက်ဳိးကုိ က်င့္ဖူး၏၊
၈...
''ငါ၏ မခ်စ္သူ ငါ၏ ႏွလံုးကုိ မပြါးေစတတ္သူ၏ အက်ဳိးကုိ က်င့္၏၊
၉...
''ငါ၏ မခ်စ္သူ ငါ၏ ႏွလံုးကုိ မပြါးေစတတ္သူ၏ အက်ဳိးကုိ က်င့္လိမ့္မည္''ဟု ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕၏။
ဤကုိးပါးေသာ အာဃာတဝတၴဳတို႔ျဖင့္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕သည္ ျဖစ္၍ အဖန္တလဲလဲ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕သည္ ျဖစ္၍ အမ်က္ထြက္သည္ ျဖစ္၍ အမ်က္ႏွိပ္စက္သည္ ျဖစ္၍...
၁...
တရားမဟုတ္ သည္ကုိ တရားဟုတ္သည္ဟု ျပ၏၊
၂...
တရားဟုတ္သည္ကုိ တရား မဟုတ္ဟု ျပ၏၊
၃...
ဝိနည္းမဟုတ္သည္ကုိ ဝိနည္းဟုတ္သည္ဟု ျပ၏၊
၄...
ဝိနည္းဟုတ္သည္ကုိ ဝိနည္း မဟုတ္ဟု ျပ၏၊
၅...
ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မမိန္႔အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားေဟာအပ္ မိန္႔အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၆...
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ မိန္႔အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မမိန္႔အပ္ဟု ျပ၏၊
၇...
ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၈...
ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္ဟု ျပ၏၊
၉...
ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၁၀...
ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္ဟု ျပ၏၊
၁၁...
အာပတ္မသင့္သည္ကုိ အာပတ္သင့္၏ဟု ျပ၏၊
၁၂...
အာပတ္သင့္သည္ကုိ အာပတ္မသင့္ဟု ျပ၏၊
၁၃...
ေပါ့ေသာအာပတ္ကုိ ေလးေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၄...
ေလးေသာ အာပတ္ကုိ ေပါ့ေသာအာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၅...
အၾကြင္းရွိေသာ အာပတ္ကုိ အၾကြင္းမရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၆...
အၾကြင္းမရွိေသာအာပတ္ကုိ အၾကြင္းရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၇...
႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကုိ မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၈...
မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကုိ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟုျပ၏၊
ဤတစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ ဝတၴဳတို႔ျဖင့္ ေဒါသာဂတိသို႔ လုိက္ေသာသူသည္ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ စီးပြားမဲ့ကုိ ျပဳျခင္းငွါ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ မခ်မ္းသာျခင္းကုိ ျပဳျခင္းငွါ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ အက်ဳိးမဲ့ကုိ ျပဳျခင္းငွါ နတ္လူတို႔၏ စီးပြါးမဲ့ကုိ ျပဳျခင္းငွါ ဆင္းရဲကုိ ျပဳျခင္းငွါ က်င့္၏။
ဤတစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ ဝတၴဳတို႔ျဖင့္ ေဒါသာဂတိသို႔ လုိက္ေသာ သူသည္ မိမိကုိယ္ကုိ တူးၿဖိဳသည္ျဖစ္၍ သဒၶါစေသာ ဣေႁႏၵကုိ ဖ်က္ဆီးသည္ျဖစ္၍ မိမိကုိယ္ကုိ ေဆာင္၏၊ အျပစ္ႏွင့္ တကြလည္း ျဖစ္၏၊ ပညာရွိတို႔၏ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းႏွင့္ တကြလည္း ျဖစ္၏၊ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈသည္လည္း ပြါး၏။
ေဒါသာဂတိသို႔ လိုက္ေသာ သူသည္ ဤသို႔ ေဒါသာဂတိသို႔ လုိက္၏။ 380
ေမာဟာဂတိ...
ေမာဟာဂတိသို႔ မလုိက္အပ္ဟူသည္၌
ေမာဟာဂတိသို႔ လုိက္ေသာသူသည္ အဘယ္သို႔ ေမာဟာဂတိသို႔ လုိက္သနည္း။
တပ္မက္ေသာသူသည္ ရာဂ၏ အစြမ္းအားျဖင့္ လုိက္၏၊ ဖ်က္ဆီးျပစ္မွားသူသည္ ေဒါသ၏ အစြမ္းအားျဖင့္ လုိက္၏၊ ေတြေဝေသာသူသည္ ေမာဟ၏ အစြမ္းအားျဖင့္ လုိက္၏၊ မွားေသာအားျဖင့္ သံုးသပ္သူသည္ အယူ 'ဒိ႒ိ' ၏ အစြမ္းအားျဖင့္ လုိက္၏။ ေတြေဝသည္ ျဖစ္၍ ျပင္းစြာေတြေဝသည္ ျဖစ္၍ ေမာဟႏွိပ္စက္အပ္သည္ ျဖစ္၍
၁...
တရားမဟုတ္ သည္ကုိ တရားဟုတ္သည္ဟု ျပ၏၊
၂...
တရားဟုတ္သည္ကုိ တရား မဟုတ္ဟု ျပ၏၊
၃...
ဝိနည္းမဟုတ္သည္ကုိ ဝိနည္းဟုတ္သည္ဟု ျပ၏၊
၄...
ဝိနည္းဟုတ္သည္ကုိ ဝိနည္း မဟုတ္ဟု ျပ၏၊
၅...
ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မမိန္႔အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားေဟာအပ္ မိန္႔အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၆...
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ မိန္႔အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မမိန္႔အပ္ဟု ျပ၏၊
၇...
ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၈...
ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္ဟု ျပ၏၊
၉...
ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၁၀...
ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္ဟု ျပ၏၊
၁၁...
အာပတ္မသင့္သည္ကုိ အာပတ္သင့္၏ဟု ျပ၏၊
၁၂...
အာပတ္သင့္သည္ကုိ အာပတ္မသင့္ဟု ျပ၏၊
၁၃...
ေပါ့ေသာအာပတ္ကုိ ေလးေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၄...
ေလးေသာ အာပတ္ကုိ ေပါ့ေသာအာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၅...
အၾကြင္းရွိေသာ အာပတ္ကုိ အၾကြင္းမရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၆...
အၾကြင္းမရွိေသာအာပတ္ကုိ အၾကြင္းရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၇...
႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကုိ မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၈...
မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကုိ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟုျပ၏၊
ဤတစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ ဝတၴဳတို႔ျဖင့္ ေမာဟာဂတိသို႔ လုိက္ေသာသူသည္ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ စီးပြါးမဲ့ကုိ ျပဳျခင္းငွါ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ မခ်မ္းသာျခင္းကုိျပဳျခင္းငွါ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ အက်ဳိးမဲ့ကုိ ျပဳျခင္းငွါ နတ္လူတို႔၏ စီးပြါးမဲ့ကုိ ျပဳျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းကုိျပဳျခင္းငွါ က်င့္၏။
ဤတစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ ဝတၴဳတို႔ျဖင့္ ေမာဟဂတိသို႔ လုိက္ေသာ သူသည္ မိမိကုိယ္ကုိ တူးၿဖိဳသည္ျဖစ္၍ သဒၶါစေသာ ဣေႁႏၵကုိ ဖ်က္ဆီးသည္ျဖစ္၍ မိမိကုိယ္ကုိ ေဆာင္၏၊ အျပစ္ႏွင့္ တကြလည္း ျဖစ္၏၊ ပညာရွိတို႔၏ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းႏွင့္ တကြလည္း ျဖစ္၏၊ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈသည္လည္း ပြါး၏။
ေမာဟာဂတိသို႔ လုိက္ေသာသူသည္ ဤသို႔ ေမာဟာဂတိသို႔ လုိက္၏။ 381
ဘယာဂတိ...
ဘယာဂတိသို႔ မလုိက္အပ္ ဟူသည္၌
ဘယာဂတိသို႔ လုိက္ေသာသူသည္ အဘယ္သို႔ ဘယာဂတိသို႔ လုိက္သနည္း။
ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ ''ဤသူသည္ 'မညီမၫြတ္ေသာ ကာယကံစသည္ကုိ မွီ၏' ဟူ၍ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ 'မိစၧာဒိ႒ိ အႏၲဂၢါဟိကဒိ႒ိ အယူကုိ မွီ၏' ဟူ၍ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ 'အားရွိသူ ရဟန္းမ်ားကုိ မွီ၏'ဟူ၍ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ 'ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္း၏၊ အသက္အႏၲရာယ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ သာသနာေတာ္၏ အႏၲရာယ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ ျပဳလိမ့္မည္' ဟူ၍ေသာ္ လည္းေကာင္း'' ေတြး၍ ထုိသူကို ေၾကာက္သျဖင့္ ေၾကာက္သည္ျဖစ္၍...
၁...
တရားမဟုတ္ သည္ကုိ တရားဟုတ္သည္ဟု ျပ၏၊
၂...
တရားဟုတ္သည္ကုိ တရား မဟုတ္ဟု ျပ၏၊
၃...
ဝိနည္းမဟုတ္သည္ကုိ ဝိနည္းဟုတ္သည္ဟု ျပ၏၊
၄...
ဝိနည္းဟုတ္သည္ကုိ ဝိနည္း မဟုတ္ဟု ျပ၏၊
၅...
ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မမိန္႔အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားေဟာအပ္ မိန္႔အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၆...
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ မိန္႔အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မမိန္႔အပ္ဟု ျပ၏၊
၇...
ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၈...
ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္ဟု ျပ၏၊
၉...
ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္၏ဟု ျပ၏၊
၁၀...
ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္သည္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္ဟု ျပ၏၊
၁၁...
အာပတ္မသင့္သည္ကုိ အာပတ္သင့္၏ဟု ျပ၏၊
၁၂...
အာပတ္သင့္သည္ကုိ အာပတ္မသင့္ဟု ျပ၏၊
၁၃...
ေပါ့ေသာအာပတ္ကုိ ေလးေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၄...
ေလးေသာ အာပတ္ကုိ ေပါ့ေသာအာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၅...
အၾကြင္းရွိေသာ အာပတ္ကုိ အၾကြင္းမရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၆...
အၾကြင္းမရွိေသာအာပတ္ကုိ အၾကြင္းရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၇...
႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကုိ မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏၊
၁၈...
မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကုိ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟုျပ၏၊
ဤတစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ ဝထၴဳတို႔ျဖင့္ ဘယာဂတိသို႔ လုိက္ေသာ သူသည္ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ စီးပြားမဲ့ကုိ ျပဳျခင္းငွါ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ မခ်မ္းသာျခင္းကုိ ျပဳျခင္းငွါ မ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ အက်ဳိးမဲ့ကုိ ျပဳျခင္းငွါ နတ္လူတို႔၏ စီးပြါးမဲ့ကုိျပဳျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းကုိ ျပဳျခင္းငွါ က်င့္၏။
ဤတစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ ဝတၴဳတို႔ျဖင့္ ဘယာဂတိကုိ လုိက္ေသာ သူသည္ မိမိကုိယ္ကုိ တူးၿဖိဳသည္ျဖစ္၍ သဒၶါစေသာ ဣေႁႏၵကုိ ဖ်က္ဆီးသည္ ျဖစ္၍ မိမိကိုယ္ကုိ ေဆာင္၏၊ အျပစ္ႏွင့္ တကြလည္း ျဖစ္၏၊ ပညာရွိတို႔၏ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းႏွင့္ တကြလည္း ျဖစ္၏၊ မ်ားစြာေသာ မေကာင္းမႈသည္လည္း ပြါး၏၊
ဘယာဂတိသို႔ လိုက္ေသာ သူသည္ ဤသို႔ ဘယာဂတိသို႔ လုိက္၏။
အၾကင္သူသည္ ခ်စ္သျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ မုန္းသျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေၾကာက္သျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေတြေဝမုိက္မဲသျဖင့္ လည္းေကာင္း တရားကုိ လြန္၍ က်င့္၏၊ ထုိသူ၏ အျခံအရံဂုဏ္ သတင္းေက်ာ္ေစာျခင္း စသည္သည္ လသည္ လဆုတ္ပကၡ၌ တစ္ေန႔ တျခား ဆုတ္ယုတ္ သကဲ့သို႔ ဆုတ္ယုတ္၏။ 382
၂ - အဂတိသို႔ မလုိက္သင့္ပံု၊ မဟာသဂၤါမ၊ ပရိ၀ါပါဠိေတာ္။ ၀ိနယ၊
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ မေတာင့္တေသာသူနဲ႔ ေတာင့္တေသာသူ...
တိကပုဂၢလပညတ္...
အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ မေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ သီလမရွိ၊ ယုတ္ညံ့ေသာ အက်င့္ရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ ယံုမွားဖြယ္ အက်င့္ရွိ၏၊ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ အမႈရွိ၏၊ ရဟန္းမဟုတ္ဘဲ ရဟန္းဟု ဝန္ခံ၏၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္မရွိဘဲ ျမတ္ေသာ အက်င့္ ရွိသည္ဟု ဝန္ခံ၏၊ အတြင္းပုပ္၏၊ ကိေလသာျဖင့္ စုိစြတ္၏၊ အမႈိက္သဖြယ္ ျဖစ္၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္ အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း'' ဟု ဤသို႔ အၾကံအစည္ မ်ဳိးသည္မျဖစ္၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ မေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ 91
အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ သီလရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ အက်င့္ရွိ၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း'' ဟု ဤအၾကံအစည္မ်ဳိးသည္ ျဖစ္၏၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ 92
အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တျခင္းမွ ကင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေန၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤအမည္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း''ဟု ဤအၾကံအစည္မ်ဳိးသည္ မျဖစ္၊ ဤသို႔
အၾကံအစည္မ်ဳိး မျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ စင္စစ္ ထိုရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား (အရဟတၱဖိုလ္သို႔မေရာက္မီ) ေရွ႕အဖို႔၌ အရဟတၱဖိုလ္ဝိမုတၱိျဖင့္ ကိေလသာမွ မလြတ္ေသးသည္ျဖစ္၍ အၾကင္ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ လုိလားေတာင့္တျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ထိုလုိလား ေတာင့္တျခင္းသည္ ၿငိမ္းေအး၏၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တျခင္းကင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။ 93
၃ - တိကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ၊ ပုဂၢပညတ္ပါဠိေတာ္။
အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ မေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ သီလမရွိ၊ ယုတ္ညံ့ေသာ အက်င့္ရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ ယံုမွားဖြယ္ အက်င့္ရွိ၏၊ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ အမႈရွိ၏၊ ရဟန္းမဟုတ္ဘဲ ရဟန္းဟု ဝန္ခံ၏၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္မရွိဘဲ ျမတ္ေသာ အက်င့္ ရွိသည္ဟု ဝန္ခံ၏၊ အတြင္းပုပ္၏၊ ကိေလသာျဖင့္ စုိစြတ္၏၊ အမႈိက္သဖြယ္ ျဖစ္၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္ အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း'' ဟု ဤသို႔ အၾကံအစည္ မ်ဳိးသည္မျဖစ္၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ မေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ 91
အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ သီလရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ အက်င့္ရွိ၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း'' ဟု ဤအၾကံအစည္မ်ဳိးသည္ ျဖစ္၏၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ 92
အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တျခင္းမွ ကင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေန၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤအမည္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း''ဟု ဤအၾကံအစည္မ်ဳိးသည္ မျဖစ္၊ ဤသို႔
အၾကံအစည္မ်ဳိး မျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ စင္စစ္ ထိုရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား (အရဟတၱဖိုလ္သို႔မေရာက္မီ) ေရွ႕အဖို႔၌ အရဟတၱဖိုလ္ဝိမုတၱိျဖင့္ ကိေလသာမွ မလြတ္ေသးသည္ျဖစ္၍ အၾကင္ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ လုိလားေတာင့္တျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ထိုလုိလား ေတာင့္တျခင္းသည္ ၿငိမ္းေအး၏၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တျခင္းကင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။ 93
၃ - တိကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ၊ ပုဂၢပညတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
စိႏၱီ...
စိႏၱီသုတ္
ရဟန္းတို႔ သူမိုက္၏ သူမိုက္ဟု မွတ္ေၾကာင္း 'လကၡဏာ'၊ သူမိုက္ဟု သိေၾကာင္း အမွတ္ 'နိမိတ္'၊ သူမိုက္ ဟု ထင္ရွားေၾကာင္း အျပဳအမူ 'အပဒါန္' တို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ သံုးမ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ-
ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ သူမိုက္သည္
၁... မေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း ၾကံေလ့ရွိ၏၊
၂... မေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း ေျပာေလ့ရွိ၏၊
၃... မေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း ျပဳေလ့ရွိ၏။
ရဟန္းတို႔ သူမိုက္သည္ မေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း အကယ္၍ ၾကံေလ့ မရွိျငားအံ့၊ မေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း အကယ္၍ ေျပာဆိုေလ့ မရွိျငားအံ့၊ မေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း အကယ္၍ ျပဳေလ့မရွိျငားအံ့၊ ထိုသူကို ''ဤသူကား သူမိုက္ သူယုတ္တည္း'' ဟု ပညာရွိတို႔သည္ အဘယ္မွာ သိကုန္ရာအံ့နည္း။
ရဟန္းတို႔ အၾကင္ေၾကာင့္ သူမိုက္သည္ မေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း ၾကံေလ့ရွိ၏၊ မေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့ရွိ၏၊ မေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း ျပဳေလ့ရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသူမိုက္ကို ''ဤသူကား သူမိုက္သူယုတ္တည္း'' ဟု ပညာရွိတို႔သည္ သိၾကရကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားသံုးမ်ဳိးတို႔သည္ သူမိုက္၏ သူမိုက္ ဟု မွတ္ေၾကာင္း 'လကၡဏာ'၊ သူမိုက္ ဟု သိေၾကာင္း အမွတ္ 'နိမိတ္'၊ သူမိုက္ ဟု ထင္ရွားေၾကာင္း အျပဳအမူ 'အပဒါန္' တို႔ ေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိ၏ ပညာရွိဟု မွတ္ေၾကာင္း 'လကၡဏာ'၊ ပညာရွိေပဟု သိေၾကာင္း အမွတ္'နိမိတ္'၊ ပညာရွိဟု ထင္ရွားေၾကာင္း အျပဳအမူ 'အပဒါန္' တို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ သံုးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ ပညာရွိသည္
၁... ေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း ၾကံေလ့ရွိ၏၊
၂... ေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့ရွိ၏၊
၃... ေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း ျပဳေလ့ရွိ၏။
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိသည္ ေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း အကယ္၍ ၾကံစည္ေလ့ မရွိျငားအံ့၊ ေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း အကယ္၍ ေျပာဆိုေလ့ မရွိျငားအံ့၊ ေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း အကယ္၍ ျပဳေလ့ မရွိျငားအံ့၊ ထိုသူကို ''ဤသူကား ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္း တည္း'' ဟု ပညာရွိတို႔သည္ အဘယ္မွာ သိကုန္ရာအံ့နည္း။ ရဟန္းတို႔ အၾကင္ ေၾကာင့္ ပညာရွိ သည္ ေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း ၾကံေလ့ရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆို ေလ့ရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း ျပဳေလ့ရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုပညာရွိကို ''ဤသူကား ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္း တည္း'' ဟု ပညာရွိတို႔သည္ သိၾကရကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားသံုးမ်ဳိးတို႔သည္ ပညာရွိ၏ ပညာရွိ ဟု မွတ္ေၾကာင္း 'လကၡဏာ'၊ ပညာရွိဟု သိေၾကာင္း အမွတ္ 'နိမိတ္'၊ ပညာရွိဟု ထင္ရွားေၾကာင္း အျပဳအမူ 'အပဒါန္' တို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္။ပ။ 3
၃ - စိႏၱီသုတ္၊ ဗာလ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ရဟန္းတို႔ သူမိုက္၏ သူမိုက္ဟု မွတ္ေၾကာင္း 'လကၡဏာ'၊ သူမိုက္ဟု သိေၾကာင္း အမွတ္ 'နိမိတ္'၊ သူမိုက္ ဟု ထင္ရွားေၾကာင္း အျပဳအမူ 'အပဒါန္' တို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ သံုးမ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ-
ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ သူမိုက္သည္
၁... မေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း ၾကံေလ့ရွိ၏၊
၂... မေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း ေျပာေလ့ရွိ၏၊
၃... မေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း ျပဳေလ့ရွိ၏။
ရဟန္းတို႔ သူမိုက္သည္ မေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း အကယ္၍ ၾကံေလ့ မရွိျငားအံ့၊ မေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း အကယ္၍ ေျပာဆိုေလ့ မရွိျငားအံ့၊ မေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း အကယ္၍ ျပဳေလ့မရွိျငားအံ့၊ ထိုသူကို ''ဤသူကား သူမိုက္ သူယုတ္တည္း'' ဟု ပညာရွိတို႔သည္ အဘယ္မွာ သိကုန္ရာအံ့နည္း။
ရဟန္းတို႔ အၾကင္ေၾကာင့္ သူမိုက္သည္ မေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း ၾကံေလ့ရွိ၏၊ မေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့ရွိ၏၊ မေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း ျပဳေလ့ရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသူမိုက္ကို ''ဤသူကား သူမိုက္သူယုတ္တည္း'' ဟု ပညာရွိတို႔သည္ သိၾကရကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားသံုးမ်ဳိးတို႔သည္ သူမိုက္၏ သူမိုက္ ဟု မွတ္ေၾကာင္း 'လကၡဏာ'၊ သူမိုက္ ဟု သိေၾကာင္း အမွတ္ 'နိမိတ္'၊ သူမိုက္ ဟု ထင္ရွားေၾကာင္း အျပဳအမူ 'အပဒါန္' တို႔ ေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိ၏ ပညာရွိဟု မွတ္ေၾကာင္း 'လကၡဏာ'၊ ပညာရွိေပဟု သိေၾကာင္း အမွတ္'နိမိတ္'၊ ပညာရွိဟု ထင္ရွားေၾကာင္း အျပဳအမူ 'အပဒါန္' တို႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ သံုးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ ပညာရွိသည္
၁... ေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း ၾကံေလ့ရွိ၏၊
၂... ေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့ရွိ၏၊
၃... ေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း ျပဳေလ့ရွိ၏။
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိသည္ ေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း အကယ္၍ ၾကံစည္ေလ့ မရွိျငားအံ့၊ ေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း အကယ္၍ ေျပာဆိုေလ့ မရွိျငားအံ့၊ ေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း အကယ္၍ ျပဳေလ့ မရွိျငားအံ့၊ ထိုသူကို ''ဤသူကား ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္း တည္း'' ဟု ပညာရွိတို႔သည္ အဘယ္မွာ သိကုန္ရာအံ့နည္း။ ရဟန္းတို႔ အၾကင္ ေၾကာင့္ ပညာရွိ သည္ ေကာင္းေသာ အၾကံကိုလည္း ၾကံေလ့ရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆို ေလ့ရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ အမႈကိုလည္း ျပဳေလ့ရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုပညာရွိကို ''ဤသူကား ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္း တည္း'' ဟု ပညာရွိတို႔သည္ သိၾကရကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားသံုးမ်ဳိးတို႔သည္ ပညာရွိ၏ ပညာရွိ ဟု မွတ္ေၾကာင္း 'လကၡဏာ'၊ ပညာရွိဟု သိေၾကာင္း အမွတ္ 'နိမိတ္'၊ ပညာရွိဟု ထင္ရွားေၾကာင္း အျပဳအမူ 'အပဒါန္' တို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္။ပ။ 3
၃ - စိႏၱီသုတ္၊ ဗာလ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
Monday, June 7, 2010
မအပ္မစပ္ အလွဴခံမႈ...
ဥပကၡဋသိကၡာပုဒ္ - (ျပဳျပင္စီရင္အပ္သည္)
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိၿမဳိ႕ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံးေနေတာ္မူေသာအခါ ေယာက်္ား တစ္ေယာက္သည္ ဇနီး 'မယား' ကုိ ''အသွ်င္ ဥပနႏၵအား သကၤန္းျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းအံ့ 'လွဴအံ့'''ဟု ေျပာဆုိ၏၊ ဆြမ္းခံ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ထုိေယာက်္ား၏ ေျပာဆုိေသာ စကားကုိ ၾကားခဲ့၏၊ ထုိအခါ ထုိရဟန္းသည္ သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵ ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သာဝကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵအား...
''ငါ့သွ်င္ဥပနႏၵ သင္သည္ ဘုန္းႀကီးသူျဖစ္၏၊ ဤမည္ေသာ အရပ္၌ ေယာက်္ား တစ္ေယာက္သည္ဇနီး 'မယား' ကုိ အသွ်င္ဥပနႏၵအား သကၤန္းျဖင့္ ဖုံးလႊမ္း 'လွဴဒါန္း' အံ့ဟု ေျပာပါသည္''ဟု ဆုိ၏။ ငါ့သွ်င္ ရွိေပသည္၊ ထုိသူသည္ ငါ၏ အလုပ္အေကြၽးတည္းဟု ေျပာ၏။ ထုိအခါ သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵသည္ ထုိေယာက်္ားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ထုိေယာက်္ားအား...
''ဒါယကာ သင္သည္ ငါ့ကုိ သကၤန္း လွဴလုိ၏'' ဟူသည္ မွန္သေလာဟု ေမးျမန္း၏။ အသွ်င္ အကြၽႏု္ပ္အား အသွ်င္ဥပနႏၵကုိ သကၤန္းျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းအံ့ဟု အၾကံျဖစ္ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္၏။
ဒါယကာ အကယ္၍ သင္သည္ ငါ့ကုိ သကၤန္းျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းလုိသည္ ျဖစ္အံ့၊ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ သကၤန္းျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းေလာ့၊ ငါသုံးေဆာင္မည္ မဟုတ္ေသာ သကၤန္းျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းေသာ္လည္း အဘယ္ ျပဳအံ့နည္းဟု ဆုိ၏။
အသွ်င္ဥပနႏၵသည္ အလွဴရွင္လွဴလိုေသာ သကၤန္းထက္ ပို၍ ေကာင္းေသာ သကၤန္းကို စီမံသည့္အတြက္ လည္းေကာင္း အရွင္ဘုရား အလွဴခံေတာ္မူပါဟူ၍ လည္းေကာင္း မဖိတ္ၾကားေသးပဲ အလွဴခံျခင္း ပိုလြန္ေအာင္ စီမံျခင္းတို႔ေၾကာင့္ လူမ်ားကလည္းကဲ့ရဲ႕ ျမတ္ဗုဒၶမွလည္း ကဲရဲ႕ေပသည္...
သည္အျဖစ္အျပက္မ်ဳိး ယခုေခတ္တြင္ ေျမာက္မ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚေနၾကေပသည္... အလွဴရွင္ လွဴလိုသည္က သည္ေရြ႔သည္မွ်သာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ဟိုေလာက္ႀကီး ဆိုတာမ်ဳိးေတြ မ်ားလွေပသည္... ရြာအလွဴတစ္ခုတြင္ အလွဴရွင္ ပင့္ဖိတ္လိုသည္က သံဃာ ငါးပါးသာ ေက်ာင္းဘုန္းႀကီးက ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ သံဃာ ၁၈-ပါးေလာက္ မဖိတ္မေကာင္း၍ ဖိတ္ၾကားသည္ အလွဴပြဲေန႔တြင္ လွဴဖြယ္ မေလာက္ငွသည့္အတြက္ ရန္ျဖစ္ မ်က္ႏွာပ်က္ၾကရျပန္သည္...
ျပည္ပေရာက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးကို... ဒကာက လိုအပ္တာ လွဴဒါန္းလို၍ အေရာင္းဆိုင္ေခၚသြားပါတယ္... ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး လိုခ်င္တာကို ဒကာက မတတ္ႏိုင္... ဒကာလွဴႏိုင္တာကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးက မႀကိဳက္... ဒါနဲ႔ပဲ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ ဆိုင္ထဲက ႏွစ္ဦးသား ျပန္ထြက္ခဲ့ၾကရေလေတာ့သတည္း... ဆိုၿပီး အဆံုးသတ္ခဲ့ရတာ ေတြလည္း ၾကားေနရေပသည္... ရန္ေတာ့ မျဖစ္ၾက ေတာ္ေပေသး၏...
ထုိအခါ ထုိေယာက်္ားသည္ ''ဤသာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အလုိႀကီးကုန္၏၊ မေရာင့္ရဲႏုိင္ကုန္၊ ဤရဟန္းတို႔အား သကၤန္းျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းျခင္းငွါ မလြယ္ကူေပ၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္ဥပနႏၵသည္ ငါသည္ ေရွးက မဖိတ္ၾကားအပ္ဘဲ ငါ့ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သကၤန္း၌ အထူးစီရင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕၏၊ ႐ႈတ္ခ်၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိ၏၊ ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆုိေသာ ထုိေယာက်္ား၏ စကားကုိ ၾကားၾကသည္သာတည္း။
တစ္ခ်ဳိ႕ဘုန္းႀကီးမ်ားက ခုေခတ္ေပၚ သရီး႐ိုင္ဖယ္ သကၤန္းကိုမွ အလွဴခံသည္ဟု ၾကားရေပသည္... သည္လိုၾကားမိေတာ့ ျပံဳးမိပါ၏... ျပည္ပမွာကေတာ့ သရီးရိုင္ဖယ္ကိုမလို... လာေသာသကၤန္း လွဴေသာသကၤန္းကို လကၡံေပသည္... မေရြးခ်ယ္ေပ... လွဴခ်င္ေသာသကၤန္း လွဴႏိုင္ပါသည္ အေရးမလုပ္ပါ... သို႔ေသာ္ ကြန္ျပဴတာဆို ပန္းသီးေလးမွ ႏွစ္သက္ပါသည္... ဖံုးဆို အိုင္ဖုံုးေနာ္ဟု တစ္ခ်ဳိ႔ ေျပာေနၾကေပသည္... သည္ထဲမွာ ကြ်ႏု္ပ္ကထိပ္ဆံုးကေပါ့... တစ္ခ်ဳိ႔ လူေတြကကဲ့ရဲ႕ပါသည္ အတၱႀကီးသည္ဟု ေျပာၾကပါသည္... ျမတ္ဗုဒၶ မႏွစ္သက္ေသာ အလုပ္မ်ား ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ေပသည္... ဘုန္းကံႀကီး၍ အပ္စပ္ေသာပစၥည္းမ်ား အပ္စပ္စြာ ျဖစ္ေပၚလာသည္မ်ားကေတာ့ အျပစ္ဟူ၍ မဆိုသာ... သည္ေနရာတြင္ သကၤန္းဟု ဆိုသည့္အတြက္ က်န္တာမပါဟု တစ္ခ်ဳိ႕က ဆိုၾကေပေသးသည္... က်ယ္ျပန္႔လွေပသည္...
အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵသည္ ေရွးက မဖိတ္ၾကားအပ္ဘဲ အိမ္ရွင္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သကၤန္း၌ အထူးစီရင္ျခင္းသို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေရာက္ဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏၊ ထုိအခါ ရဟန္းတို႔သည္ သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵကုိ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ပ။
''ဥပနႏၵ သင္သည္ ေရွးက မဖိတ္ၾကားအပ္ဘဲ အိမ္ရွင္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သကၤန္း၌ အထူးစီရင္ျခင္းသို႔ ေရာက္၏ ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။
ဥပနႏၵ သင္ႏွင့္ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္သေလာ၊ ေဆြမ်ဳိးမေတာ္စပ္သေလာဟု ေမးေတာ္မူရာ ျမတ္စြာဘုရား ေဆြမ်ဳိးမေတာ္စပ္ပါဟု ေလွ်ာက္၏။
မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား...
ေဆြမ်ဳိးမေတာ္စပ္သူသည္ ေဆြမ်ဳိး မေတာ္စပ္သူ၏ သင့္ေတာ္သည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ မသင့္ေတာ္သည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ ရွိသည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ မရွိသည္ကုိ လည္းေကာင္း မသိႏုိင္ေပ၊
မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား...
ထုိသို႔ျဖစ္ပါလ်က္ သင္သည္ ေရွးက မဖိတ္ၾကားအပ္ဘဲ ေဆြမ်ဳိးမေတာ္ေသာ အိမ္ရွင္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သကၤန္း၌ အထူးစီရင္ျခင္းသို႔ ေရာက္တုံဘိ၏၊
မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား...
ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 527
ပညတ္သိကၡာပုဒ္
''ရဟန္းကုိသာလွ်င္ ရည္ၫႊန္း၍ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ အိမ္ရွင္သည္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အိမ္ရွင္မသည္ေသာ္ လည္းေကာင္း သကၤန္းဖုိးကုိ 'ဤ သကၤန္းဖုိးျဖင့္ သကၤန္းကုိ ဝယ္၍ ဤမည္ေသာ ရဟန္းကုိ သကၤန္းျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းအံ့'ဟု စီရင္အပ္၏၊ အကယ္၍ ထုိဒါယကာသို႔ ထုိရဟန္းသည္ ေရွးက မဖိတ္ၾကားအပ္ဘဲ ခ်ဥ္းကပ္၍ 'ဒါယကာ ေတာင္းပန္ပါသည္၊ အကြၽႏု္ပ္ကုိ ဒါယကာသည္ ဤသကၤန္းဖုိးျဖင့္ ဤသို႔ သေဘာရွိသည္လည္းျဖစ္ေသာ ဤသို႔ သေဘာရွိသည္လည္းျဖစ္ေသာ သကၤန္းကုိ ဝယ္၍ ဖုံးလႊမ္းပါေလာ့' ဟု ေကာင္းသည္ကုိ အလုိရွိသည္၏ အျဖစ္ကုိစြဲ၍ သကၤန္း၌ အထူးစီရင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ျငားအံ့၊ ထုိရဟန္းအား နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏''ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 27, 8-528
မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား... ဟူ၍... သည္ကိစၥကို ျမတ္ဗုဒၶ အျပစ္ေျပာေနေပၿပီတကား... ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ရဟန္း၀တ္ၾကျခင္းမွာ မဂ္ဖိုလ္ လိုခ်င္လို႔သာ ျဖစ္သင့္ေပသည္... အစားေခ်ာင္ အေနေခ်ာင္၍ မျဖစ္သင့္ေပ... မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ီးႏွီးေသာ ေယာက္်ားဟူ၍ အေျပာမခံရေအာင္ ေနသင့္ က်င့္သင့္ေပသည္... အလွဴရွင္မ်ား လွဴဒါန္းလိုသည္ထက္ ပိုလြန္၍ အလွဴမခံသင့္ေပ... သည္လို အလွဴခံမိ၍ ရလာေသာ ပစၥည္းမ်ားကိုလည္း စြန္႔ျပစ္ရေပေတာ့မည္... မစြန္႔ျပစ္ပဲ သံုးေဆာင္ေနပါက အျပစ္မ်ားထပ္၍ ေနေတာ့မည္...
၈ - ဥပကၡဋသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္
ရဟန္းကိုသာလွ်င္ ရည္ၫႊန္း၍ဟူသည္ ရဟန္း၏ အက်ဳိးငွါ ရဟန္းကို အာ႐ံုျပဳ၍ ရဟန္းကို ဖံုးလႊမ္းလို၍။ ေဆြမ်ဳိးမေတာ္စပ္သူ မည္သည္ အမိဘက္မွေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အဖဘက္မွေသာ္ လည္းေကာင္း ခုနစ္ဆက္ေျမာက္ေသာ ဘိုးေဘး အစံုတိုင္ေအာင္ မဆက္စပ္ေသာ။ အိမ္ရွင္ မည္သည္ အိမ္၌ေနသူ ေယာက္်ားတစ္ဦး တစ္ေယာက္တည္း။ အိမ္ရွင္မ မည္သည္ အိမ္၌ေနသူ မိန္းမတစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း။ သကၤန္းဖိုး မည္သည္ ေငြ ေရႊ ပုလဲ ပတၱျမား သႏၲာ ပယင္း ေတးခပ္ျပာ ခ်ည္ ဝါ တစ္ခုခုတည္း။ ဤသကၤန္းဖိုးျဖင့္ဟူသည္ ေရွး႐ႈမ်က္ေမွာက္ ေရာက္ေနေသာ သကၤန္းဖိုးျဖင့္။ ဝယ္၍ဟူသည္ လဲလွယ္၍။ ဖံုးလႊမ္းအံ့ဟူသည္ လွဴအံ့။
အကယ္၍ ထိုဒါယကာသို႔ ထိုရဟန္းသည္ ဟူသည္ အၾကင္ရဟန္းကို ရည္ၫႊန္း၍ သကၤန္းဖိုးကို စီရင္အပ္၏၊ ထိုရဟန္းသည္။ ေရွးက မဖိတ္ၾကားအပ္ဘဲဟူသည္ ''အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္ဘုရားသည္ အဘယ္သို႔ သေဘာရွိေသာ သကၤန္းကို အလိုရွိပါသနည္း၊ အသွ်င္ဘုရားအတြက္ အဘယ္သို႔ သေဘာရွိေသာ သကၤန္းကို ဝယ္ရမည္နည္း'' ဟု ေရွးက မဆိုအပ္ဘဲ။
ခ်ဥ္းကပ္၍ဟူသည္ အိမ္သို႔ သြား၍ တစ္ေနရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍။
သကၤန္း၌ အထူးစီရင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ျငားအံ့ဟူသည္ အလ်ားရွည္သည္လည္းျဖစ္ေစ အနံျပန္႔သည္လည္းျဖစ္ေစ အသားထူသည္လည္းျဖစ္ေစ ႏူးညံ့ 'ေခ်ာညက္' သည္လည္း ျဖစ္ေစ။ ဤသကၤန္းဖိုးျဖင့္ဟူသည္ ေရွး႐ႈ မ်က္ေမွာက္ေရာက္ေနေသာ သကၤန္းဖိုးျဖင့္။ ဤသို႔ သေဘာရွိသည္လည္းျဖစ္ေသာ ဤသို႔ သေဘာရွိသည္လည္းျဖစ္ေသာဟူသည္ အလ်ားရွည္သည္ လည္းေကာင္း၊ အနံျပန္႔သည္လည္းေကာင္း၊ အသားထူသည္ လည္းေကာင္း၊ ႏူးညံ့'ေခ်ာညက္'သည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ေသာ။ ဝယ္၍ဟူသည္ လဲလွယ္ 'ဖလွယ္' ၍။ ဖံုးလႊမ္းေလာ့ဟူသည္ လွဴေလာ့။ ေကာင္းသည္ကို အလိုရွိသည္၏ အျဖစ္ကို စြဲ၍ဟူသည္ အေကာင္းကို အလိုရွိသည္ျဖစ္၍ အဖိုးတန္ကို အလိုရွိသည္ျဖစ္၍။ ထိုရဟန္း၏ စကားျဖင့္ အလ်ားရွည္သည္ကို လည္းေကာင္း၊ အနံျပန္႔သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အသားထူသည္ကို လည္းေကာင္း၊ ႏူးညံ့ 'ေခ်ာညက္' သည္ကိုလည္းေကာင္း ဝယ္အံ့၊ အားထုတ္မႈ ပေယာဂေၾကာင့္ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရျခင္းေၾကာင့္ စြန္႔ျခင္း ဝိနည္းကံ ရွိ၏။ သံဃာအားေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ဂိုဏ္းအားေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ပုဂၢိဳလ္အားေသာ္ လည္းေကာင္း စြန္႔ရမည္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ စြန္႔ရမည္။ပ။
''အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဤ အကြၽႏု္ပ္၏ သကၤန္းသည္ ေရွးက မဖိတ္ၾကားအပ္ဘဲ ေဆြမ်ဳိး မေတာ္စပ္ေသာ အိမ္ရွင္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သကၤန္း၌ အထူးစီရင္ျခင္းသို႔ ေရာက္သျဖင့္ စြန္႔ျခင္း (ဝိနည္းကံ) ရွိပါသည္၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသကၤန္းကို သံဃာအား စြန္႔ပါ၏''ဟု။ပ။ ေပးရာ၏ဟု။ပ။ ေပးကုန္ရာ၏ဟု။ပ။ အသွ်င့္အား ေပးပါ၏ဟု (ျပန္ေပးရမည္)။ 529
ေဆြမ်ဳိး မေတာ္စပ္သူ၌ ေဆြမ်ဳိးမေတာ္စပ္ဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိ၍ ေရွးက မဖိတ္ၾကားအပ္ဘဲ အိမ္ရွင္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သကၤန္း၌ အထူးစီရင္ျခင္းသို႔ ေရာက္အံ့၊ နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ေဆြမ်ဳိးမေတာ္စပ္သူ၌ ယံုမွားရွိ၍ ေရွးက မဖိတ္ၾကားအပ္ဘဲ အိမ္ရွင္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သကၤန္း၌ အထူးစီရင္ျခင္းသို႔ ေရာက္အံ့၊ နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ေဆြမ်ဳိးမေတာ္စပ္သူ၌ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္သူဟု ထင္မွတ္ျခင္း ရွိ၍ ေရွးက မဖိတ္ၾကားအပ္ဘဲ အိမ္ရွင္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သကၤန္း၌ အထူးစီရင္ျခင္းသို႔ ေရာက္အံ့၊ နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္သူ၌ ေဆြမ်ဳိးမေတာ္စပ္ဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္သူ၌ ယံုမွားရွိအံ့ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္သူ၌ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္သူဟု ထင္မွတ္ျခင္း ရွိအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ 530
ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္သူတို႔အား ဖိတ္ၾကားသူတို႔အား သူတစ္ပါးအက်ဳိးငွါ မိမိ ဥစၥာျဖင့္ စီရင္ျခင္းသို႔ ေရာက္အံ့၊ အာပတ္ မသင့္၊ အဖိုးမ်ားစြာ တန္သည္ကို ဝယ္လိုသူအား အဖိုးအနည္းငယ္ တန္သည္ကိုဝယ္ေစအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ ႐ူးေသာ ရဟန္း အစလက္ဦးလြန္က်ဴးေသာ ရဟန္းအား အာပတ္ မသင့္။
၈ - ဥပကၡဋသိကၡာပုဒ္၊ ၁၁ --- စီဝရ၀ဂ္၊ နိႆဂၢိယ အခန္း၊ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
ဘယသုတ္... ေဘး
ဘယသုတ္
အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္ မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔'' ဟု ေခၚေတာ္မူ၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္ဘုရား'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထားကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏-
ရဟန္းတို႔ ...
ရဟန္းတို႔ က်ဴမိုး က်ဴကာ အိမ္မွေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျမက္မိုး ျမက္ကာ အိမ္မွေသာ္လည္းေကာင္း ေလာင္စြဲလြင့္ ထြက္ေသာ မီးသည္ ေလလံုကုန္ေသာ အတြင္း အျပင္ အဂၤေတ လိမ္းက်ံအပ္ကုန္ေသာ ေစ့စပ္ေသာ တံခါး ေဘာင္ တံခါးရြက္ ရွိကုန္ေသာ လံုေသာ ေလသာျပဴတင္း ရွိကုန္ေသာ အထြတ္တပ္အပ္ကုန္ေသာ အိမ္ႀကီး အိမ္ေကာင္း တို႔ကိုလည္း ေလာင္ကြၽမ္းသကဲ့သို႔၊ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ျဖစ္ေပၚသမွ်ေသာ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း ေဘးအားလံုးတို႔သည္ သူမိုက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊ ပညာရွိေၾကာင့္ မျဖစ္ေပၚကုန္။
ျဖစ္ေပၚ သမွ်ေသာ မၿငိမ္သက္ျခင္း 'ဥပဒၵေဝါ' အားလံုးတို႔သည္ သူမိုက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊ ပညာရွိေၾကာင့္ မျဖစ္ေပၚကုန္။
ျဖစ္ေပၚသမွ်ေသာ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း 'ဥပသဂၢ' အားလံုးတို႔သည္ သူမိုက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊ ပညာရွိေၾကာင့္ မျဖစ္ေပၚကုန္။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ သူမိုက္သည္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း ေဘးႏွင့္ စပ္လ်က္ ရွိ၏၊ ပညာရွိသည္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း ေဘးႏွင့္စပ္လ်က္ မရွိ၊ သူမိုက္သည္ မၿငိမ္သက္ျခင္း 'ဥပဒၵေဝါ' ႏွင့္ စပ္လ်က္ ရွိ၏၊ ပညာရွိသည္ မၿငိမ္သက္ျခင္း 'ဥပဒၵေဝါ' ႏွင့္ စပ္လ်က္ မရွိ၊ သူမိုက္သည္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း 'ဥပသဂၢ' ႏွင့္ စပ္လ်က္ ရွိ၏၊ ပညာရွိသည္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း 'ဥပသဂၢ' ႏွင့္ စပ္လ်က္ မရွိ။ ရဟန္းတို႔ ပညာရွိေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းေဘး ျဖစ္ေပၚျခင္း မရွိ၊ ပညာရွိေၾကာင့္ မၿငိမ္သက္ျခင္း 'ဥပဒၵေဝါ' ျဖစ္ေပၚျခင္း မရွိ၊ ပညာရွိေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း 'ဥပသဂၢ' ျဖစ္ေပၚျခင္း မရွိ။
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌ ''သူမိုက္ဟု သိေၾကာင္း တရားသံုးမ်ဳိး တို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္၍ ပညာရွိဟု သိေၾကာင္း တရားသံုးမ်ဳိးတို႔ကို ေဆာက္တည္၍ က်င့္ကုန္အံ့'' ဟု က်င့္ရမည္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔သာလွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 1
၁ - ဘယသုတ္၊ ဗာလ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္ မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔'' ဟု ေခၚေတာ္မူ၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္ဘုရား'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထားကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏-
ရဟန္းတို႔ ...
ျဖစ္ေပၚသမွ်ေသာ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း ေဘးအားလံုး တို႔သည္
သူမိုက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊
ပညာရွိေၾကာင့္ မျဖစ္ေပၚကုန္။
ျဖစ္ေပၚသမွ်ေသာ မၿငိမ္သက္ျခင္း 'ဥပဒၵေဝါ' အားလံုးတို႔သည္
သူမိုက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊
ပညာရွိေၾကာင့္ မျဖစ္ေပၚကုန္။
ျဖစ္ေပၚ သမွ်ေသာ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း 'ဥပသဂၢ' အားလံုးတို႔သည္
သူမိုက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊
ပညာရွိေၾကာင့္ မျဖစ္ေပၚကုန္။
ရဟန္းတို႔ က်ဴမိုး က်ဴကာ အိမ္မွေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျမက္မိုး ျမက္ကာ အိမ္မွေသာ္လည္းေကာင္း ေလာင္စြဲလြင့္ ထြက္ေသာ မီးသည္ ေလလံုကုန္ေသာ အတြင္း အျပင္ အဂၤေတ လိမ္းက်ံအပ္ကုန္ေသာ ေစ့စပ္ေသာ တံခါး ေဘာင္ တံခါးရြက္ ရွိကုန္ေသာ လံုေသာ ေလသာျပဴတင္း ရွိကုန္ေသာ အထြတ္တပ္အပ္ကုန္ေသာ အိမ္ႀကီး အိမ္ေကာင္း တို႔ကိုလည္း ေလာင္ကြၽမ္းသကဲ့သို႔၊ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ျဖစ္ေပၚသမွ်ေသာ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း ေဘးအားလံုးတို႔သည္ သူမိုက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊ ပညာရွိေၾကာင့္ မျဖစ္ေပၚကုန္။
ျဖစ္ေပၚ သမွ်ေသာ မၿငိမ္သက္ျခင္း 'ဥပဒၵေဝါ' အားလံုးတို႔သည္ သူမိုက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊ ပညာရွိေၾကာင့္ မျဖစ္ေပၚကုန္။
ျဖစ္ေပၚသမွ်ေသာ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း 'ဥပသဂၢ' အားလံုးတို႔သည္ သူမိုက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊ ပညာရွိေၾကာင့္ မျဖစ္ေပၚကုန္။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ သူမိုက္သည္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း ေဘးႏွင့္ စပ္လ်က္ ရွိ၏၊ ပညာရွိသည္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း ေဘးႏွင့္စပ္လ်က္ မရွိ၊ သူမိုက္သည္ မၿငိမ္သက္ျခင္း 'ဥပဒၵေဝါ' ႏွင့္ စပ္လ်က္ ရွိ၏၊ ပညာရွိသည္ မၿငိမ္သက္ျခင္း 'ဥပဒၵေဝါ' ႏွင့္ စပ္လ်က္ မရွိ၊ သူမိုက္သည္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း 'ဥပသဂၢ' ႏွင့္ စပ္လ်က္ ရွိ၏၊ ပညာရွိသည္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း 'ဥပသဂၢ' ႏွင့္ စပ္လ်က္ မရွိ။ ရဟန္းတို႔ ပညာရွိေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းေဘး ျဖစ္ေပၚျခင္း မရွိ၊ ပညာရွိေၾကာင့္ မၿငိမ္သက္ျခင္း 'ဥပဒၵေဝါ' ျဖစ္ေပၚျခင္း မရွိ၊ ပညာရွိေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း 'ဥပသဂၢ' ျဖစ္ေပၚျခင္း မရွိ။
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌ ''သူမိုက္ဟု သိေၾကာင္း တရားသံုးမ်ဳိး တို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္၍ ပညာရွိဟု သိေၾကာင္း တရားသံုးမ်ဳိးတို႔ကို ေဆာက္တည္၍ က်င့္ကုန္အံ့'' ဟု က်င့္ရမည္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔သာလွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 1
၁ - ဘယသုတ္၊ ဗာလ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
Subscribe to:
Posts (Atom)