ဤ အယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း...

ဤ အယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း...

မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္

အာနႏၵာ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏသည္ လည္းေကာင္း ျဗာဟၼဏသည္ လည္းေကာင္း ျပင္းစြာအား ထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ ျမဲျမံစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ အဖန္ဖန္ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္းကုိ စြဲ၍ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းျခင္းကုိ စြဲ၍ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္းကုိ ရ၏၊

ယင္းသို႔ စိတ္တည္ၾကည္ လတ္ေသာ္ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ လူတို႔၏ မ်က္စိထက္ သာလြန္ေသာ နတ္တို႔၏ မ်က္စိႏွင့္တူေသာ 'ဒိဗၺစကၡဳ' ဉာဏ္ျဖင့္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိေသာ, မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ရွိေသာ, ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေလ့ ရွိေသာ, မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိေလ့ ရွိေသာ, ကုန္းေခ်ာေလ့ ရွိေသာ, ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိေလ့ ရွိေသာ, အက်ဳိးမဲ့ သိမ္ဖ်င္းေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိေလ့ ရွိေသာ, သူ႕စည္းစိမ္ကုိ တပ္မက္၍ ၾကံစည္ျခင္း ရွိေသာ, သူတစ္ပါးအား ဖ်က္ဆီးလုိစိတ္ ရွိေသာ, မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ ရွိေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ုိဖရဲ က်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကုိ ျမင္၏။

ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ ယုတ္မာေသာ ကံတို႔သည္ ရွိကုန္သတတ္၊ ဒုစ႐ုိက္၏ အက်ဳိးသည္ ရွိသတတ္၊ စင္စစ္ ငါသည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိေသာ, မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ုိဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကုိ ျမင္၏'' ဟု ဆုိ၏။

၁...
ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိေသာ, မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိေသာ သူအားလံုးသည္ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ုိဖရဲ က်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ အၾကင္သူတို႔သည္ ဤအတုိင္း သိကုန္၏၊ ထုိသူတို႔သည္ အမွန္သိကုန္၏၊ အၾကင္ သူတို႔သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာ အားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထုိသူတို႔သည္ အမွား သိကုန္၏'' ဟုလည္း ဆုိ၏။

ဤသို႔လွ်င္ ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ သူကုိယ္တုိင္သိ သူကုိယ္တုိင္ျမင္ သူကုိယ္တုိင္ ထုိးထြင္း၍ သိသမွ်ကုိသာလွ်င္ ''ဤအယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထုိအယူ၌ အခုိင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆုိ၏။

၂...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏသည္ လည္းေကာင္း၊ ျဗာဟၼဏသည္ လည္းေကာင္း ျပင္းစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ ျမဲျမံစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ အဖန္ဖန္ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္းကုိ စြဲ၍ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းျခင္းကုိ စြဲ၍ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္းကုိ ရ၏၊ ယင္းသို႔ စိတ္ တည္ၾကည္လတ္ေသာ္ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ လူတို႔၏ မ်က္စိထက္ သာလြန္ေသာ နတ္တို႔၏ မ်က္စိႏွင့္တူေသာ 'ဒိဗၺစကၡဳ' ဉာဏ္ျဖင့္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိေသာ မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကုိလည္း ျမင္၏။ ထုိသမဏ ျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ ယုတ္မာေသာ ကံတို႔သည္ မရွိကုန္သတတ္၊ ဒုစ႐ုိက္ အက်ဳိးသည္ မရွိသတတ္၊ စင္စစ္ ငါသည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိေသာ မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကုိလည္း ျမင္ရ၏'' ဟု ဆုိ၏။

ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ ရွိေသာ မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိေသာ သူအားလံုးသည္ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ အၾကင္သူတို႔သည္ ဤအတုိင္း သိကုန္၏၊ ထုိသူတို႔သည္ အမွန္သိကုန္၏။ အၾကင္ သူတို႔သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထုိသူတို႔သည္ အမွား သိကုန္၏'' ဟုလည္း ဆုိ၏။

ဤသို႔ ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ သူကုိယ္တုိင္သိ သူကုိယ္တုိင္ ျမင္ သူကုိယ္တုိင္ ထုိးထြင္း၍ သိသမွ်ကုိသာလွ်င္ ''ဤအယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထုိအယူ၌ အခုိင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆုိ၏။

၃...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏသည္ လည္းေကာင္း၊ ျဗာဟၼဏသည္ လည္းေကာင္း၊ ျပင္းစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ ျမဲျမံစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ အဖန္ဖန္ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ မေမ့ မေလ်ာ့ျခင္းကုိ စြဲ၍ ေကာင္းစြာ ႏွလုးံ သြင္းျခင္းကုိ စြဲ၍ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္ တည္ၾကည္ျခင္းကုိ ရ၏၊ ယင္းသို႔ စိတ္ တည္ၾကည္လတ္ေသာ္ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ လူတို႔၏ မ်က္စိထက္ သာလြန္ေသာ နတ္တို႔၏ မ်က္စိႏွင့္တူေသာ 'ဒိဗၺစကၡဳ' ဉာဏ္ျဖင့္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကုိ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကုိ ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ ကုန္းေခ်ာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ အက်ဳိးမဲ့ သိမ္ဖ်င္းေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ သူ႕စည္းစိမ္ကုိ တပ္မက္၍ ၾကံျခင္း မရွိေသာ သူတစ္ပါးအား ဖ်က္ဆီးလုိစိတ္ မရွိေသာ မွန္ေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကုိ ျမင္၏။

ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ ေကာင္းေသာ ကံတို႔သည္ ရွိကုန္သတတ္၊ သုစ႐ိုက္၏ အက်ဳိးသည္ ရွိသတတ္၊ စင္စစ္ ငါသည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကို ျမင္ရ၏'' ဟု ဆို၏။

ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ သူအားလံုးသည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ အၾကင္သူတို႔သည္ ဤအတိုင္း သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွန္သိကုန္၏။ အၾကင္ သူတို႔သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွား သိကုန္၏'' ဟုလည္း ဆိုျပန္၏။

ဤသို႔လွ်င္ ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ သူကိုယ္တိုင္သိ သူကိုယ္တိုင္ျမင္ သူကိုယ္တိုင္ ထိုးထြင္း၍ သိသမွ်ကို သာလွ်င္ ''ဤအယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထိုအယူ၌ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆို၏။

၄...
အာနႏၵ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏသည္ လည္းေကာင္း ျဗာဟၼဏသည္ လည္းေကာင္း ျပင္းစြာ အားထုတ္ျခင္းကို စြဲ၍ ျမဲျမံစြာ အားထုတ္ျခင္းကို စြဲ၍ အဖန္ဖန္ အားထုတ္ျခင္းကို စြဲ၍ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္းကို စြဲ၍ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းျခင္းကို စြဲ၍ ထိုသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္းကို ရ၏၊ ယင္းသို႔ စိတ္တည္ၾကည္လတ္ေသာ္ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ လူတို႔၏ မ်က္စိထက္ သာလြန္ေသာ နတ္တို႔၏ မ်က္စိႏွင့္ တူေသာ 'ဒိဗၺစကၡဳ' ဉာဏ္ျဖင့္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ ရွိေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကို ျမင္၏၊ ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ ေကာင္းေသာ ကံတို႔သည္ မရွိကုန္သတတ္၊ သုစ႐ိုက္၏ အက်ဳိးသည္ မရွိသတတ္၊ စင္စစ္ ငါသည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကို ျမင္၏'' ဟု ဆို၏။

ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ သူအားလံုးသည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ အၾကင္ သူတို႔သည္ ဤအတိုင္း သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွန္ သိကုန္၏။ အၾကင္ သူတို႔သည္ တစ္ပါး ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွားကို သိကုန္၏'' ဟုလည္း
ဆိုျပန္၏။

ဤသို႔လွ်င္ ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ သူကိုယ္တိုင္သိ သူကိုယ္တိုင္ျမင္ သူကိုယ္တိုင္ ထိုးထြင္း၍ သိသမွ်ကို သာလွ်င္ ''ဤ အယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထိုအယူ၌ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆို၏။ 301

၆ - မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္၊ မွ၊ ၀ိဘဂၤ၀ဂ္၊ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ဆက္မည္...

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။