၆၅ - မျပဳက်င့္အပ္ေသာ တရားေလးပါး ...
တစ္ရံေရာအခါ ရဟန္းတို႔သည္ ပၪၥင္းခံၿပီးေနာက္ ရဟန္းတစ္ပါးကို တစ္ပါးတည္း ခ်န္ထားခဲ့၍ ဖဲခြါထြက္သြားၾက ကုန္၏။ ထုိရဟန္းသည္ ေနာက္မွ တစ္ေယာက္တည္း လာသည္ရွိေသာ္ ခရီးအၾကား၌ မယားေဟာင္းႏွင့္ ေတြ႕၍ ''ယခု သင္ ရဟန္းျပဳေနသေလာ'' ဟု မယားေဟာင္းက ''ေမးသျဖင့္ဟုတ္၏၊ ငါ ရဟန္းျပဳ၏'' ဟု ျပန္ေျပာရာ ''ရဟန္းတို႔အား ေမထုန္အက်င့္သည္ ရခဲ၏၊ လာေလာ့၊ ေမထုန္အက်င့္ကို မွီဝဲေလာ့'' ဟု ေျပာဆို၏။ ထုိရဟန္းသည္ ထုိမိန္းမအား ေမထုန္အက်င့္ကို မွီဝဲ၍ ၾကာျမင့္မွ သြားေလ၏။ ရဟန္းတို႔သည္ ''ငါ့သွ်င္ သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဤမွ် ၾကာျမင့္ေနဘိသနည္း'' ဟု ေမးျမန္းကုန္၏။
ထုိအခါ ထုိုိရဟန္းသည္ ရဟန္းတို႔အား ဤအေၾကာင္းကို ေျပာၾကား၏။
ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ပၪၥင္းခံၿပီးလွ်င္ အေဖာ္ကို ေပးျခင္းငွါလည္းေကာင္း၊
ေလးပါးေသာ မျပဳက်င့္အပ္သည္တို႔ကို ေျပာၾကားျခင္းငွါ လည္းေကာင္း ခြင့္ျပဳ၏။
ပၪၥင္းျဖစ္ၿပီးေသာ ရဟန္းသည္ အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ တိရစၧာန္မ၌ေသာ္လည္း ေမထုန္အက်င့္ကို မမွီဝဲအပ္၊ ေမထုန္အက်င့္ကို မွီဝဲေသာ ရဟန္းသည္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္မဟုတ္။
ဥပမာအားျဖင့္ ဦးေခါင္းျပတ္ၿပီးေသာ ေယာက်္ားသည္ ထုိဦးေခါင္းႏွင့္ ကိုယ္ကို ျပန္၍ စပ္သျဖင့္ အသက္ရွင္ျခင္းငွါ မထုိက္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းသည္ ေမထုန္အက်င့္ကို မွီဝဲသည္ရွိေသာ္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရား အႏြယ္ေတာ္မဟုတ္၊
သင္သည္ ထုိေမထုန္အက်င့္ကို...
အသက္ထက္ဆံုး (သိကၡာပုဒ္ေတာ္ ကိုယ္၌ တည္သမွ်ကာလ ပတ္လံုး) မျပဳက်င့္အပ္။
ပၪၥင္းျဖစ္ၿပီးေသာ ရဟန္းသည္ မေပးေသာ ဥစၥာကို ခိုးလိုေသာ စိတ္အဖို႔ျဖင့္ မခိုးယူအပ္၊ အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ ျမက္ ဝါးျခမ္းစိတ္ကို အစျပဳ၍ မခိုးယူအပ္။ အၾကင္ရဟန္းသည္ တစ္မတ္ကို လည္းေကာင္း၊ တစ္မတ္ တန္ဥစၥာကိုလည္းေကာင္း၊ တစ္မတ္ထက္ပိုလြန္ေသာ ဥစၥာကိုလည္းေကာင္း မေပးဘဲ ခိုးလိုေသာ စိတ္အဖို႔ျဖင့္ ခိုးယူ၏၊ ထုိရဟန္းသည္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ ေတာ္မဟုတ္။
ဥပမာအားျဖင့္ အညႇာမွ ေၾကြက်ေသာ ဖက္ရြက္ေရာ္သည္ တစ္ဖန္ျပန္၍ စိမ္းစိုျခင္း 'စိမ္းရွင္ျခင္း'ငွါ မထုိက္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းသည္ တစ္မတ္ကို လည္းေကာင္း၊ တစ္မတ္တန္ ဥစၥာကို လည္းေကာင္း၊ တစ္မတ္ထက္ ပိုလြန္ေသာ ဥစၥာကိုလည္းေကာင္း မေပးဘဲ ခိုးလိုေသာ စိတ္အဖို႔ျဖင့္ ခိုးယူသည္ရွိေသာ္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္မဟုတ္၊
သင္သည္ ထုိခိုးျခင္း အမႈကို ...
အသက္ ထက္ဆံုး (သိကၡာပုဒ္ေတာ္ ကိုယ္၌ တည္သမွ်ကာလပတ္လံုး) မျပဳက်င့္အပ္။
ပၪၥင္းျဖစ္ၿပီးေသာ ရဟန္းသည္ ေသေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္ 'ေစတနာရွိသည္ျဖစ္၍' သတၱဝါကို ဇီဝိတိေႁႏၵမွ မခ်အပ္၊ အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ ပိုးရြ ျခပုန္းကို အစျပဳ၍ ဇီဝိတိေႁႏၵမွ မခ်အပ္၊ အၾကင္ရဟန္းသည္ ေသေစလိုေသာ ေစတနာရွိသည္ျဖစ္၍ လူဇာတ္ျဖစ္ေသာ သူကို၊ အယုတ္ဆံုး အားျဖင့္ ကိုယ္ဝန္က် ေဆးကို အစျပဳ၍ ဇီဝိတိေႁႏၵမွ ခ်၏ (ခ်ျငားအံ့)၊ ထုိရဟန္းသည္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ မဟုတ္။
ဥပမာအားျဖင့္ ႏွစ္ျဖာကြဲေလၿပီးေသာ ေက်ာက္ျဖာႀကီးသည္ တစ္ဖန္ျပန္၍ စပ္ျခင္းငွါ မျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းသည္ ေသေစလိုေသာ ေစတနာရွိသည္ျဖစ္၍ လူဇာတ္ျဖစ္ေသာ သူကို ဇီဝိတိေႁႏၵမွ ခ်သည္ရွိေသာ္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္ မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ မဟုတ္၊
သင္သည္ ထုိ လူ႕အသက္ သတ္ျခင္းကို...
အသက္ထက္ဆံုး (သိကၡာပုဒ္ေတာ္ ကိုယ္၌ တည္သမွ် ကာလပတ္လံုး) မျပဳ က်င့္အပ္။
ပၪၥင္းျဖစ္ၿပီးေသာ ရဟန္းသည္ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္) တရားကို မေျပာေဟာအပ္၊ အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ ''ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏'' ဟုပင္ မေျပာဆိုအပ္။ အၾကင္ရဟန္းသည္ ယုတ္မာေသာ အလိုဆိုးရွိသည္ျဖစ္၍ အလိုဆိုးသည္ ႏွိပ္စက္အပ္သည္ျဖစ္၍ ထင္ရွားမရွိေသာ မဟုတ္မမွန္ေသာ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ စ်ာန္တရားကိုလည္းေကာင္း၊ ဝိေမာကၡတရားကိုလည္းေကာင္း၊ သမာဓိကိုလည္းေကာင္း၊ သမာပတ္ ကိုလည္းေကာင္း၊ မဂ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္း (ငါရ၏ ငါသိ၏ဟု) ေျပာဆိုအံ့၊ ထုိရဟန္းသည္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ မဟုတ္။
ဥပမာအားျဖင့္ လည္ဆစ္ျပတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္သည္ တစ္ဖန္ျပန္၍ စည္ပင္ ႀကီးပြါးျခင္းငွါ မထုိက္ သကဲ့သို႔၊ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းသည္ ယုတ္မာေသာ အလိုဆိုးရွိသည္ျဖစ္၍ အလိုဆိုးသည္ ႏွိပ္စက္အပ္သည္ျဖစ္၍ ထင္ရွားမရွိေသာ မဟုတ္မမွန္ေသာ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္) တရားကို ေျပာဆိုသည္ရွိေသာ္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ မဟုတ္၊
သင္သည္ ထုိ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္) တရားကို ေျပာဆိုျခင္းကို...
အသက္ထက္ဆံုး (သိကၡာပုဒ္ေတာ္ ကိုယ္၌ တည္သမွ် ကာလပတ္လံုး) မျပဳက်င့္အပ္
ဟုေျပာၾကားဆံုးမအပ္၏။ 129 ပါရာဇိက
မျပဳက်င့္အပ္ေသာ တရားေလးပါး ၊ ၁ မဟာခႏၶက၊ မဟာဝဂ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
1 comment:
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
Post a Comment