ငါ့ေယာကၡမ၏ သေယာက္လင္ 'လင္ငယ္' ေလေလာ...

ဓမၼေဒသနာသိကၡာပုဒ္

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံ ျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူေသာ အခါ...

အသွ်င္ဥဒါယီသည္ သာဝတၴိျပည္၌ အိမ္သို႔ ကပ္တက္ေသာ ရဟန္းျဖစ္၏၊

အိမ္ေပါင္းမ်ားစြာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၏။

အသွ်င္ဥဒါယီသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကို ယူလ်က္ အိမ္တစ္အိမ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္၏။ ထိုအခါ အိမ္ရွင္မသည္ အိမ္တံခါးဝ၌ ေန၏၊ အိမ္ရွင္မ၏ ေခြၽးမကား အခန္းတံခါးဝ၌ ေန၏။ ထို႔ေနာက္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ အိမ္ရွင္မထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ အိမ္ရွင္မ၏ နားရင္းသို႔ ကပ္၍ တရားေဟာ၏။ ထိုအခါ ေခြၽးမျဖစ္သူအား ''အသို႔နည္း ထိုရဟန္းသည္ ငါ့ေယာကၡမ၏ သေယာက္လင္ 'လင္ငယ္' ေလေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ျပက္ရယ္ ေျပာဆိုေလသေလာ''ဟု အၾကံျဖစ္၏။

ထိုအခါ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ အိမ္ရွင္မ၏ နားရင္းသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ တရားေဟာၿပီးလွ်င္ အိမ္ရွင္မ၏ ေခြၽးမထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ေခြၽးမ၏ နားရင္းသို႔ ကပ္၍ တရားေဟာ၏။ ထိုအခါ အိမ္ရွင္မအား ''အသို႔နည္း ထိုရဟန္းသည္ ငါ့ေခြၽးမ၏ သေယာက္လင္ 'လင္ငယ္' ေလေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ျပက္ရယ္ေျပာဆို ေလသေလာ'' ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ထို႔ေနာက္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ေခြၽးမျဖစ္သူ၏ နားရင္းသို႔ကပ္၍ တရားေဟာၿပီးလွ်င္ ျပန္ၾကြသြား၏။

ထိုအခါ အိမ္ ရွင္မသည္ ေခြၽးမကို ''ဟယ္ ေခြၽးမ ဤရဟန္းသည္ သင့္အား အဘယ္ စကားကို ေျပာဆိုဘိ သနည္း'' ဟု ေမး၏။

''အရွင္မ အကြၽႏု္ပ္အား တရားကို ေဟာပါ၏၊ အရွင္မကိုမူကား အဘယ္စကားကို ေျပာဆို ပါသနည္း'' ဟု ျပန္ေမး၏။

''ငါ့ကိုလည္း တရားေဟာ၏'' ဟု ဆို၏။

ထိုမိန္းမတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ နားရင္းသို႔ ကပ္၍ တရားေဟာဘိ သနည္း၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တရားေဟာသင့္သည္ မဟုတ္ပါေလာ''ဟု ကဲ့ရဲ႕ ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ် ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။

"ရဟန္းမ်ား မေတာ္ေသာအမႈျပဳက လူအမ်ားသည္ ကဲ့ရဲ႕ခဲ့ၾကေပသည္... ထိုရဟန္းမ်ဳိးႏွင့္ ယခုအခါ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့လွ်င္ေကာ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးတို႔ ကဲ့ရဲ႕ၾကပါဦးမည္ေလာ... သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္လိုက သင္တို႔ ကဲ့ရဲ႕ၾကရေပမည္..."

ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကေသာ ထိုမိန္းမတို႔၏ စကားကို ၾကားၾကသည္သာတည္း။ အလိုနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္ ဥဒါယီသည္ မာတုဂါမအား တရားေဟာဘိ သနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ ထိုအခါ ထို ရဟန္းတို႔သည္ အသွ်င္ဥဒါယီကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ပ။

''ဥဒါယီ သင္သည္ မာတုဂါမအား တရားေဟာ၏ ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု
စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။

မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား အဘယ့္ေၾကာင့္ သင္သည္ မာတုဂါမအား တရားေဟာဘိ သနည္း။ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာေယာက်္ား ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။

"မာတုဂါမနားကပ္၍ တရားစကားေျပာမိသျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶက မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ီးႏွီးေသာ ေယာက္်ားတဲ့... ခုေခတ္ တစ္ခ်ဳိ႔ ေျပာခ်င္ရာေျပာေနေသာ ရဟန္းမ်ားဆိုလွ်င္ကား... မည္သို႔ေသာ စကားလံုးျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶ ကဲ့ရဲ႕ေလမည္နည္...? "

(က) ''အၾကင္ရဟန္းသည္ မာတုဂါမအား တရားကို ေဟာျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔အား ဤသိကၡာပုဒ္ကို ပညတ္ေတာ္မူ၏။ 60

ထိုအခါ ဥပါသိကာမတို႔သည္ ရဟန္းတို႔ကို ေတြ႕ျမင္လွ်င္ ''အသွ်င္ဘုရားတို႔ ေတာင္းပန္
ပါသည္ တရားေဟာၾက ပါကုန္ေလာ'' ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ႏွမ မာတုဂါမအား တရားေဟာျခင္းငွါ မအပ္ဟု ဆိုၾကကုန္၏။

အသွ်င္တို႔ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားေဟာၾက ပါကုန္ေလာ့၊ ဤမွ်ေလာက္ျဖင့္ တရားကို သိျခင္းငွါ တတ္ေကာင္းပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

''ႏွမ မာတုဂါမအား တရားေဟာျခင္းငွါ မအပ္'' ဟု ေျပာဆိုၿပီး ေတြးေတာမူ 'သံသယကုကဳၠစၥ' ရွိၾကကုန္၍ တရားမေဟာၾကကုန္။

"သူေတာ္ေကာင္း ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ျမတ္ဗုဒၶစကား ေျမ၀ယ္မက် နားေထာင္ခဲ့ၾကေပသည္..."

ဥပါသိကာမတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္တို႔သည္ ငါတို႔က ေတာင္းပန္ တိုက္တြန္း အပ္ကုန္ လ်က္တရားကို မေဟာကုန္ဘိ သနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔သည္ ဥပါသိကာမတို႔၏ ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကေသာ စကားတို႔ကို ၾကားၾကသည္ သာတည္း။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ တရားစကားကို ေဟာၾကား ေတာ္မူ၍ ရဟန္းတို႔ကို-

''ရဟန္းတို႔ မာတုဂါမအား ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားေဟာျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ ေတာ္မူ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။

(ခ) ''အၾကင္ရဟန္းသည္ မာတုဂါမအား ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္ေသာ စကား တို႔ျဖင့္ တရားကို ေဟာျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းအား ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔အား ဤသိကၡာပုဒ္ကို ပညတ္ေတာ္မူ၏။ 61

ထိုအခါ ဆဗၺဂၢီ ရဟန္းတို႔သည္ ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ မာတုဂါမအား ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားေဟာျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏'' ဟု မသိမလိမၼာေသာ ေယာက်္ားကို အနီး၌ ေနေစ၍ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ မာတုဂါမအား တရားေဟာ ကုန္၏။

အလိုနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ မသိမလိမၼာ ေသာ ေယာက်္ားကို အနီး၌ ေနေစ၍ မာတုဂါမအား ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားေဟာ ကုန္ဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾက ကုန္၏၊

"အလိုဆိုးရွိေသာ ရဟန္းတို႔သည္လည္း နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶ၏စည္းကမ္းမ်ားကို ခ်ဳိးေဖာက္ေနၾကေပသည္... အလိုနည္းေသာ ရဟန္းေကာင္းတို႔သည္လည္း ေခတ္အဆက္ဆက္ ၀ိနည္း စည္းကမ္းကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကေပသည္..."

ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔ကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ပ။ ''ရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ မသိမလိမၼာေသာ ေယာက်္ားကိုအနီး၌ ေနေစ၍ မာတုဂါမအား ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားေဟာ ကုန္၏ ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။

မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔ သင္တို႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ မသိမလိမၼာေသာ ေယာက်္ားကို အနီး၌ ေနေစ၍ မာတုဂါမအား ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားေဟာကုန္ဘိ သနည္း။ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔ ဤ သင္တို႔ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။ 62

''အၾကင္ရဟန္းသည္ သိၾကားလိမၼာသူ လူေယာက်္ားကို ၾကဥ္၍ မာတုဂါမအား ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားကို ေဟာျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းအား ပါစိတ္ အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္ မူ၏။ 63

"နိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္ လိုခ်င္လို႔ ရဟန္း၀တ္သူမ်ားအား မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ီးႏွီးေသာ ေယာက္်ားဟု ခဏခဏ အေခၚခံေနရေပသည္... သို႔ေသာ္ ရွက္ရေကာင္းမွန္းေတာ့ သူတို႔ မသိၾကေသးေပ... ယခုေခတ္ ဘုရားသားေတာ္ အမည္ခံေနေသာ ငါသည္ေကာ...? သူေတာ္ေကာင္းအက်င့္ေတြ က်င့္ရေပဦးမည္..."

၇ - ဓမၼေဒသနာသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္

အၾကင္ ဟူသည္ အၾကင္သို႔ သေဘာ ရွိေသာ။ပ။

ရဟန္း ဟူသည္။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတၱိစတုတၴကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္သူကို ''ရဟန္း'' ဟူ၍ အလိုရွိ အပ္၏။

မာတုဂါမ မည္သည္ လူမိန္းမတည္း၊ ဘီလူး နတ္မ မဟုတ္၊ ၿပိတၱာမ မဟုတ္၊ တိရစၧာန္မ မဟုတ္၊ ေကာင္းေသာ စကား မေကာင္းေသာ စကား၊ ႐ုန္႔ရင္းေသာ စကား မ႐ုန္႔ရင္းေသာ စကားကို သိျခင္းငွါ စြမ္းႏိုင္သူ လူမိန္းမတည္း။

ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ ဟူသည္ ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ အပိုအလြန္ စကားတို႔ျဖင့္။

တရား မည္သည္ ဘုရားေဟာတရား သာဝကေဟာတရား ရေသ့ေဟာတရား နတ္ေဟာ တရား အ႒ကထာႏွင့္ စပ္ေသာ တရား ပါဠိေတာ္ႏွင့္ စပ္ေသာ တရားတည္း။

ေဟာျငားအံ့ ဟူသည္ ပုဒ္ျဖင့္ ေဟာအံ့၊ ပုဒ္တိုင္း ပုဒ္တိုင္း ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ အကၡရာျဖင့္ ေဟာအံ့၊ အကၡရာတိုင္း အကၡရာတိုင္း ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

သိၾကားလိမၼာသူ လူေယာက်္ားကို ၾကဥ္၍ဟူသည္ သိၾကားလိမၼာေသာ လူေယာက်္ားကို ဖယ္ထား၍။

သိၾကားလိမၼာသူ မည္သည္ ေကာင္းေသာ စကား မေကာင္းေသာ စကား၊ ႐ုန္႔ရင္းေသာ စကား မ႐ုန္႔ရင္းေသာ စကားကို သိျခင္းငွါ စြမ္းႏိုင္သူ လူေယာက်္ားတည္း။ 64


မာတုဂါမကို မာတုဂါမဟု အမွတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ သိၾကားလိမၼာသူ လူေယာက်္ားကို ၾကဥ္၍ ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားေဟာအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

မာတုဂါမ၌ ယံုမွားရွိသည္ျဖစ္၍ သိၾကားလိမၼာသူ လူေယာက်္ားကို ၾကဥ္၍ ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားေဟာအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

မာတုဂါမ၌ မာတုဂါမ မဟုတ္ဟု အမွတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ သိၾကားလိမၼာသူ လူေယာက်္ားကို ၾကဥ္၍ ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားေဟာအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ဘီလူးမအား လည္းေကာင္း၊ ၿပိတၱာမအား လည္းေကာင္း၊ ပ႑ဳက္အား လည္းေကာင္း၊ လူေယာင္ ေဆာင္ေသာ တိရစၧာန္မအား လည္းေကာင္း သိၾကားလိမၼာသူ လူေယာက်္ားကို ၾကဥ္၍ ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားေဟာအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

မာတုဂါမ မဟုတ္သူကို မာတုဂါမဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

မာတုဂါမ မဟုတ္သူ၌ ယံုမွားရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

မာတုဂါမ မဟုတ္သူကို မာတုဂါမ မဟုတ္ဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ 65

သိၾကားလိမၼာေသာသူ လူေယာက်္ား အနားမွာ ရွိသည္ျဖစ္၍ တရားေဟာအံ့၊ ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းေသာ စကားတို႔ျဖင့္ တရားေဟာအံ့၊ ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းေအာက္ ယုတ္ေလ်ာ့၍ တရားေဟာအံ့၊ ထၿပီး တစ္ဖန္ ထိုင္၍ တရားေဟာအံ့၊ ထၿပီး တစ္ဖန္ ျပန္ထိုင္ေသာ မာတုဂါမအား တရားေဟာအံ့၊ တစ္ပါးေသာ မာတုဂါမအား တရားေဟာအံ့၊ အေမးပုစၧာကို ေမးအံ့၊ အေမးပုစၧာ ေမးသည္ကို ေျဖဆိုအံ့၊ သူတစ္ပါး၏ အက်ိဳးငွါ ေျပာဆိုသည္ကို မာတုဂါမ ၾကားနာအံ့၊ အာပတ္ မသင့္၊ ႐ူးေသာ ရဟန္း၊ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ရဟန္းတို႔အားလည္း အာပတ္ မသင့္။ 66

၇ - ဓမၼေဒသနာသိကၡာပုဒ္၊ ၁ - မုသာ၀ါဒ၀ဂ္၊ ဘိကၡဳပါစိတ္အခန္း၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။

၀ိနယ ၀ိနည္း

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။