မ႐ိုေသျခင္းအမႈ...

အနာဒရိယ သိကၡာပုဒ္ - (မ႐ိုေသျခင္း)

မသင့္ေသာအမႈမ်ား ေတြ႔ၾကေသာ္ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းသည္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏အလုပ္ ျဖစ္ေပသည္

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာ႐ုံေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူေသာအခါ အသွ်င္ဆႏၷသည္ မက်င့္အပ္ေသာ အက်င့္ကုိ ျပဳက်င့္၏၊ ရဟန္းတို႔သည္ ''ငါ့သွ်င္ဆႏၷၵ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ အမႈကုိ မျပဳပါလင့္၊ ဤအမႈသည္ ရဟန္းတို႔အား မအပ္'' ဟု ေျပာဆုိကုန္၏။

ထုိအသွ်င္ဆႏၷသည္ မ႐ုိေသျခင္းကုိ စြဲ၍ ျပဳက်င့္ျမဲ ျပဳက်င့္သည္သာလွ်င္တည္း။

အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္ဆႏၷသည္ မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ပ။

မ႐ိုေသျခင္းကို ဘုရားရွင္ လက္ထက္က ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိ ဘုရားရွင္လည္း ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိ... အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူေပသည္... အရွင္ဆႏၷသည္ မည္သည့္အရာအေပၚတြင္ မ႐ိုေသျခင္း ျဖစ္ေပသနည္း...?

''ဆႏၷ သင္သည္ မ႐ုိေသျခင္းကုိျပဳ၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။

မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ ပ ။ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳဘိသနည္း။ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ဤ (သင္ျပဳမိေသာ အမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။ 340

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 103,54-341

ျမတ္ဗုဒၶသည္ သိကၡာပုဒ္မ်ား မထုတ္ခင္ကေတာင္ ရဟန္းနဲ႔ မေလွ်ာ္ေသာအမႈ လူမ်ားကဲ့ရဲ႕ဖြယ္အမႈမ်ဳိး ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ီးႏွီးေသာ ေယာက်္ားဟု ကဲ့ရဲ႕ခဲ့ေပသည္... သိကၡာပုဒ္ထုတ္ၿပီးေနာက္ ေဖါက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ၾကလွ်င္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ကဲ့ရဲ႕လိုက္ေလမည္နည္း...? ဆင္ျခင္ဖြယ္ရာပင္...

''မ႐ုိေသျခင္းေၾကာင့္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾက ကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။


အနာဒရိယသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္

မ႐ိုေသျခင္းႏွစ္မ်ဳိးရွိပါသည္...

၁။ ပုဂၢိဳလ္၌ မ႐ိုေသျခင္း၊
၂။ တရားေတာ္၌ မ႐ုိေသျခင္းဟူ၍ မ႐ုိေသျခင္း ႏွစ္မ်ဳိး ရွိ၏။

ပုဂၢိဳလ္၌ မ႐ုိေသျခင္း မည္သည္ ရဟန္းတစ္ပါးက ပညတ္ေတာ္ျဖင့္ ေျပာဆုိလာသည္ ရွိေသာ္ အေျပာခံရေသာ ရဟန္းက ''ဤ ေျပာဆုိလာသူ ရဟန္းသည္ ႏွင္ထုတ္အပ္သူတည္း၊ ႐ႈတ္ခ်အပ္သူတည္း၊ ကဲ့ရဲ႕အပ္သူတည္း၊ ဤ ေျပာဆုိလာသူ ရဟန္း၏ စကားကုိ လုိက္နာသင့္သည္ မဟုတ္'' ဟု မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ယခုေခတ္တြင္ေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး အရွင္ဘုရား သည္အျပစ္ သည္အာပတ္ ျဖစ္ေနပါတယ္ဘုရား ရယ္လို႔... ေျပာဆိုမည့္သူ ရွိေတာ့ ရွိသည္... ရွားမည္... ဒါဆို ေျပာသူလည္းမရွိ အေျပာခံရသူလည္းမရွိ ျပန္ေျပာရန္လည္း မလိုေတာ့သည့္အတြက္ သည္ပါစိတ္ သည္အာပတ္ မသင့္ေလာက္ေတာ့ပါေပ...

တရားေတာ္၌ မ႐ုိေသျခင္း မည္သည္ ရဟန္းတစ္ပါးက ပညတ္ေတာ္ျဖင့္ ေျပာဆုိလာသည္ ရွိေသာ္ ဤတရားသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ ေပ်ာက္မူလည္း ေပ်ာက္ရာအံ့နည္း ပ်က္စီးမူလည္း ပ်က္စီးရာအံ့နည္း ကြယ္မူလည္း ကြယ္ရာအံ့နည္း ဟုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထုိပညတ္ေတာ္ကုိ မက်င့္လုိ၍ေသာ္ လည္းေကာင္း မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ 342

အကယ္၍မ်ား အျပစ္ျပဆံုးမေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားရွိခဲ့ေသာ္ ဘုရားအလိုက် သာဓုေခၚရေပမည္... ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ားကေတာ့ မိမိတို႔၏ တပည့္မ်ားကို ၀ိနည္း စည္းကမ္းအရ ေျပာဆို ဆံုးမၾကေပသည္... တပည့္မ်ားကလည္း လိုက္နာၾကေပမည္... ၀ိနည္းေတာ္အရ ဆံုးမသည္ကို မလိုက္နာ တရားအေပၚ ပ်က္ရယ္ျပဳခဲ့ေသာ္... ပါစိတ္= (ကုသိုလ္စိတ္မွ ေလ်ာက်တယ္... သည္ပုဂၢိဳလ္မွာ ကုသိုလ္စိတ္ မရွိဘူးတဲ့)...

ရဟန္း၌ ရဟန္းဟု အမွတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္း၌ ယုံမွားရွိသည္ ျဖစ္၍ မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္း၌ ရဟန္းမဟုတ္ဟု အမွတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ပညတ္ေတာ္ မဟုတ္ေသာ စကားျဖင့္ ေျပာဆုိလာသည္ ရွိေသာ္ ''ဤစကားသည္ ေခါင္းပါးျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ကိေလသာကုိ ခါထုတ္ျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ကုိ ေဆာင္ျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ကိေလသာကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္းငွါ မျဖစ္၊ လုံ႔လကုိ အားထုတ္ျခင္းငွါ မျဖစ္'' ဟု မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းမဟုတ္ေသာသူသည္ ပညတ္ေတာ္ျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ပညတ္ေတာ္ မဟုတ္ေသာ စကားျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း ေျပာဆိုလာသည္ ရွိေသာ္ ''ဤစကားသည္ ေခါင္းပါးျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ကိေလသာကုိ ခါထုတ္ျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ကုိ ေဆာင္ျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ကိေလသာကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္းငွါ မျဖစ္၊ လုံ႔လကုိ အားထုတ္ျခင္းငွါ မျဖစ္''ဟု မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္း မဟုတ္ေသာသူ၌ ရဟန္းဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္းမဟုတ္သူ၌ ယုံမွားရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏၊ ရဟန္းမဟုတ္ေသာသူ၌ ရဟန္း မဟုတ္ဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ 343

ရဟန္းမဟုတ္သူ လူေတြက အာပတ္အျပစ္ရွိ၍ျဖစ္ေစ မရွိပဲျဖစ္ေစ မသင့္ေသာ အမႈမို႔ ေျပာဆိုလာရင္ေတာင္ လက္ခံရမယ္... တရားအေပၚ မရိုမေသ မလုပ္ရပါေပ... လူေတြ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုတာ လက္မခံခဲ့လွ်င္ ဒုကၠဋ္= (မေကာင္းေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္... လူအမ်ား ကဲ့ရဲ႕ဖြယ္)...

''ငါတို႔ ဆရာမ်ား၏ ပါဠိသင္ျခင္းသည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏၊ အ႒ကထာသင္ျခင္းသည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏'' ဟု ဆုိအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ ႐ူးေသာ ရဟန္း၊ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ရဟန္းတို႔အားလည္း အာပတ္ မသင့္။ 344

မသင့္ေသာအမႈမ်ား ေတြ႔ၾကေသာ္ မ်ားမ်ား ကဲ့ရဲ႕ႏိုင္ၾကပါေစ...

၄ - အနာဒရိယသိကၡာပုဒ္၊ ၆-သုရာပါန၀ဂ္၊ ဘိကၡဳပါစိတ္အခန္း၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။







ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သံုးယူဇနာအလြန္ သိုးေမြး ပစၥည္းမ်ား သယ္ယူမႈ...

ဧဠကေလာမ - (သိုးေမြးခ်ည္)

သံုးယူဇနာအလြန္ သိုးေမြး ပစၥည္းမ်ား သယ္ယူမႈ...

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိၿမဳိ႕ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူေသာအခါ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ေကာသလ ဇနပုဒ္ သာဝတၴိၿမဳိ႕သို႔ သြားစဥ္ လမ္းခရီးအၾကား၌ သိုးေမြးတို႔သည္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊ ထုိအခါ ထုိရဟန္းသည္ ထုိသုိးေမြးတို႔ကို ဧကသီျဖင့္ အထုပ္ဖြဲ႕၍ ယူသြား၏။

လူတို႔သည္ ထုိရဟန္းကို ျမင္၍ ''အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္သည္ အဘယ္မွ်ေလာက္ေသာ အဖိုးျဖင့္ ဝယ္အပ္ပါကုန္သနည္း၊ အဘယ္မွ်ေလာက္ အျမတ္ကို ရပါမည္နည္း''ဟု ျပက္ရယ္ ေျပာင္ေလွာင္ ၾကကုန္၏၊ ထုိရဟန္းသည္ ထုိလူတို႔က ျပက္ရယ္ ေျပာင္ေလွာင္အပ္ရကား မ်က္ႏွာမလွ ျဖစ္ေလ၏၊

သိုးေမြးမ်ားကို ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ဧကသီသကၤန္းျဖင့္ ထုပ္ပိုးၿပီး အလွဴခံစရာ မလိုေတာ့သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ဤအျဖစ္အပ်က္နဲ႔ပါတ္သက္၍ လူအမ်ား၏ အကဲ့ရဲ႕ ခံရဖြယ္ မရွိေတာ့ဟု ထင္မိပါသည္...

ထုိအခါ ထုိရဟန္းသည္ သာဝတၴိၿမဳိ႕သို႔ သြား၍ ထုိသုိးေမြးတို႔ကို ရပ္လ်က္ပင္ ပစ္ခ်လိုက္၏။ ရဟန္းတို႔သည္ ထုိရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဤသုိးေမြးတို႔ကို ရပ္လ်က္ပင္ ပစ္ခ်လိုက္ သနည္း'' ဟု ေမးၾကကုန္၏။

ငါ့သွ်င္တို႔ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းစံုကို ေျပာရလွ်င္ ဤသုိးေမြးတုိ႔၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္ပင္ ငါ့ကို လူတို႔က ေျပာင္ေလွာင္အပ္သည္ မဟုတ္ေလာ ဟု ဆို၏။

ငါ့သွ်င္ သင္သည္ ဘယ္မွ်ေဝးေသာ အရပ္မွ ဤသုိးေမြးတို႔ကို ေဆာင္လာသနည္းဟု ေမးၾက ျပန္ရာ။

ငါ့သွ်င္တို႔ သံုးယူဇနာထက္ ေက်ာ္လြန္ပါသည္ဟု ဆို၏။

အလိုနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''ရဟန္းသည္ သံုးယူဇနာထက္အလြန္ သိုးေမြးတို႔ကို အဘယ့္ေၾကာင့္ေဆာင္လာဘိ သနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏၊ ထုိအခါ ထုိရဟန္းတို႔သည္ ထုိရဟန္းကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ပ။

ေရွးယခင္ကေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား အျမင္မေတာ္ ျပဳမူလာခဲ့လွ်င္ လူမ်ားကလည္း ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ ပ်က္ရယ္ျပဳၾကသည္... အလိုနည္းေသာ ရဟန္းမ်ားကလည္း ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ ေျပာဆိုၾကေပသည္... ခုေခတ္လူမ်ားကေတာ့ မည္သို႔လာသည္ မေျပာႏိုင္...

''ရဟန္း သင္သည္ သံုးယူဇနာထက္အလြန္ သိုးေမြးတို႔ကို ေဆာင္လာ၏ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။

မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ သံုးယူဇနာထက္အလြန္ သိုးေမြးတို႔ကို ေဆာင္လာဘိသနည္း၊ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။

ရဟန္းႏွင့္မေလ်ာ္ သိုးေမြးတစ္ထုပ္ သကၤန္းနဲ႔ ထုပ္လာသည့္အတြက္ ျမတ္ဗုဒၶမွ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ီးႏွီးေသာ ေယာက္်ားတဲ့... နာဖြယ္ေကာင္းတယ္... ျမတ္ဗုဒၶကို ေျပာတာမဟုတ္ပါ... အထုပ္ႀကီးနဲ႔ လုပ္တဲ့အျပဳအမူကိုပါ...

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။ 571

ပညတ္သိကၡာပုဒ္

''ရွည္ေသာ ခရီးသို႔ သြားေသာ ရဟန္းအား သုိးေမြးတို႔သည္ ျဖစ္ေပၚကုန္ ျငားအံ့၊ အလိုရွိေသာ ရဟန္းသည္ ခံယူရာသည္၊ ခံယူၿပီးေနာက္ ေဆာင္ယူမည့္သူ မရွိခဲ့ေသာ္ သံုးယူဇနာတုိင္တုိင္ မိမိလက္ျဖင့္ ေဆာင္ယူႏိုင္သည္၊ အကယ္၍ ထုိသံုးယူဇနာထက္ အလြန္ေဆာင္ ယူျငားအံ့၊ ေဆာင္ယူမည့္သူ မရွိေသာ္လည္း ထုိရဟန္းအား နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 35, 16- 572

မိတ္ေဆြတစ္ဦးနဲ႔ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၾကည့္ပါသည္... သိုးေမြးဟု ဆိုသည့္အတြက္ တျခားပစၥည္းမပါဟု မိန္႔ပါသည္... စာအတိုင္းဆိုရင္လည္း ဟုတ္တာပါပဲ... တရားေတာ္မ်ားသည္ ေလးနက္လွေပသည္... သမဏ အေနနဲ႔ ထုပ္ပိုးႀကီးနဲ႔ သြားေနတာလည္း မေတာ္တာ အမွန္ပါပဲေလ...

သိုးေမြးထုပ္ႀကီးနဲ႔ မသြားဖို႔ ဆင္ျခင္ပါေလ...

၆ - ဧဠကေလာမသိကၡာပုဒ္၊ ေကာသိယ၀ဂ္၊ နိႆဂၢိယအခန္း၊ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေရႊေငြ အလွဴခံမႈ...

ျမတ္ဗုဒၶ ဤအခ်ိန္မွစ လူ႔စည္းစိမ္တို႔ကို စြန္႔လႊတ္ေပၿပီ

ေရႊေငြမဟုတ္သည္၌ ေရႊေငြဟု ထင္မွတ္၍ အလွဴခံသည္ေတာင္

ကဲ့ရဲ႕ဖြယ္အျပစ္ ျဖစ္ေပေသးသည္ တကား

ေရႊေငြ အလွဴခံမႈ...

႐ူပိယသိကၡာပုဒ္

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမဳိ႕ ရွဥ့္နက္တို႔အား အစာေကြၽးရာ ျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵသည္ အမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၏ အိမ္သို႔ ကပ္ေသာ အျမဲဆြမ္းဝတ္ရွိေသာ ရဟန္းျဖစ္၏၊ ထုိအမ်ဳိး၌ အၾကင္ ခဲဖြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ေဘာဇဥ္သည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္အံ့၊ ထုိခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္မွ သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵ အတြက္ အဖို႔ 'အစု' ထားရ၏။

ထုိအခါ ညခ်မ္းအခ်ိန္တြင္ ထုိအမ်ဳိး၌ စမဲဟင္းလ်ာ ျဖစ္ေပၚ၏၊ ထုိစမဲဟင္းလ်ာမွ သာကီဝင္ မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵ၏ အဖို႔ကို ဖယ္ထား၏၊ ထိုအမ်ဳိး၏ ကေလး 'သူငယ္' သည္ နံနက္ ေစာေစာထ၍ ''အကြၽႏု္ပ္အား စမဲဟင္းလ်ာကို ေပးၾကေလာ့''ဟု ငုိ၏၊ ထုိအခါ ထုိေယာက်္ားသည္ ဇနီးကို ''အသွ်င့္အတြက္ အဖို႔ 'အစု' ကို ကေလး 'သူငယ္' အား ေပးေလာ့၊ အျခား ဟင္းလ်ာကို ဝယ္၍ အသွ်င့္အား လွဴကုန္အံ့'' ဟု ေျပာဆို၏။

ထုိအခါ သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကိုယူေဆာင္ကာ ထုိအမ်ဳိးထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ခင္းထားေသာ ေနရာ၌ ထုိင္၏၊ ထုိအခါ ထုိေယာက်္ားသည္ သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္လ်က္ သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵကို ''အသွ်င္ဘုရား ယမန္ေန႔ ညခ်မ္းအခ်ိန္က စမဲဟင္းလ်ာ ျဖစ္ေပၚပါသည္၊ ထုိစမဲဟင္းလ်ာမွ အသွ်င့္အတြက္ အဖို႔ 'အစု' ကို ထားပါသည္၊ အသွ်င္ဘုရား ဤကေလး 'သူငယ္' သည္ နံနက္ေစာေစာ ထ၍ 'အကြၽႏု္ပ္အား စမဲဟင္းလ်ာကို ေပးၾကေလာ့'ဟု ငိုပါသည္၊ အသွ်င့္အတြက္ အဖ႔ုိ 'အစု'ကို ကေလး 'သူငယ္' အား ေပးရပါသည္၊ အသွ်င္ဘုရား အသျပာျဖင့္ အဘယ္ကို ေဆာင္လာရပါမည္နည္း''ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဒါယကာ အသျပာကို ငါ့အား စြန္႔လွဴၿပီး ျဖစ္သေလာဟု ေမး၏။

မွန္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား စြန္႔လွဴၿပီးပါၿပီဟု ေလွ်ာက္၏။

ဒါယကာ ငါ့အား ထုိအသျပာကိုပင္ ေပးေလာ့ဟု ဆို၏။

ထိုိအခါ ထုိေယာက်္ားသည္ သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵအား အသျပာကို ေပးလွဴၿပီးေနာက္ ''ငါတို႔သည္ ေရႊေငြကို ခံယူသကဲ့သို႔ ဤအတူပင္ ဤသာကီဝင္ မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ေရႊေငြကို ခံယူၾကကုန္၏''ဟု ကဲ့ရဲ႕၏၊ ႐ႈတ္ခ်၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆို၏၊ ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆိုေသာ ထုိေယာက်္ား၏ စကားကို ၾကားၾကသည္သာတည္း။

အလွဴဒကာသည္ အလြန္ေတာ္သည့္ လူေတာ္ျဖစ္ေပသည္... ငိုေနေသာ သားကို ေၾကြးၿပီးေနာက္ အစား၀ယ္၍ လွဴရန္ စီစဥ္ေပေသးသည္... လွဴသည့္အခါ တြင္လည္း ဘုရားသားေတာ္ အဆင္ေျပေစရန္ႏွင့္ စိတ္တိုင္းက် ဘုဥ္းေပးႏိုင္ေစရန္ ရည္ရြယ္၍ မည္သည့္ပစၥည္း ၀ယ္၍ လွဴရမည္နည္းဟု လမ္းဖြင့္ ေပးထားေပေသးသည္... ဤသို႔ အခြင့္ေပးထားတာေတာင္ အသွ်င္ဥပနႏၵသည္ကား အရွက္ကင္းမဲ့စြာျဖင့္ ဒါယကာ ငါ့အား ထုိအသျပာကိုပင္ ေပးေလာ့ဟု ေတာင္းေနေပေသးသည္... ရွား၏... ယခုေခတ္တြင္ ဤလိုရဟန္းမ်ဳိး ရွိမည္မထင္ပါေပ... ထို႔ေၾကာင့္ ေရွးယခင္က အသွ်င္ဥပနႏၵကား ကဲ့ရဲ႕ခံရေပသည္... အျပစ္ေျပာခံရေပသည္... ယခုေခတ္တြင္ကား ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ကဲ့ရဲ႕ခံရသည္ဟူ၍ မၾကားရပါေပ...

အလိုနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေရႊေငြကို ခံယူဘိသနည္းဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏၊ ထုိအခါ ထုိရဟန္းတို႔သည္ သာကီဝင္မင္းသား အသွ်င္ဥပနႏၵကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ပ။

''ဥပနႏၵ သင္သည္ ေရႊေငြကို ခံယူ၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။

မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။

မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေရႊေငြကို ခံယူသနည္း၊ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ ပ။

ေရႊေငြ အလွဴခံယူမႈႏွင့္ ပါတ္သက္၍ လူမ်ားကလည္း ကဲ့ရဲ႕ၾကသည္...
အလိုနည္းေသာ ရဟန္းမ်ားကလည္း ကဲ့ရဲ႕ၾကေပသည္...
ျမတ္ဗုဒၶမွလည္း မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးေသာေယာက္်ားဟူ၍ ကဲ့ရဲ႕ေပေသးသည္...
မဂ္ဖိုလ္ နိဗၺာန္ လိုလားသူ ဘုရားသားေတာ္မ်ား စဥ္းစားသင့္ေပသည္...

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။ 852

ပညတ္သိကၡာပုဒ္

အၾကင္ ရဟန္းသည္ ေရႊ ေငြကို ကိုယ္တုိင္ေသာ္လည္း ခံယူ ျငားအံ့၊
သူတစ္ပါးကိုေသာ္လည္း ခံယူေစျငားအံ့၊
အနီး၌ ခ်ထားအပ္သည္ကိုေသာ္လည္း သာယာျငားအံ့၊
ထုိရဟန္းအား နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္သင့္၏ ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
37, 18 - 583

မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာကေတာ့ ဤသိကၡာပုဒ္ အေရးမလုပ္ ဖဲ့ထုတ္သြားေပၿပီ...
ကြ်ႏု္ပ္တို႔ကေတာ့ အေရးလုပ္ ဖဲ့မထုတ္ႏိုင္ေပ...
သူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ား လမ္းစဥ္အတိုင္း ဆက္လက္က်င့္သံုးေနမည္သာ...
၀ိနယဓမၼတို႔ ဖဲ့မထုတ္လွ်င္ ေထရ၀ါဒ ေခၚဆိုေပသည္...

၈ - ႐ူပိယသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္

အၾကင္ဟူသည္ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ။ပ။
ရဟန္းဟူသည္။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတၱိစတုတၴကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္သူကို ''ရဟန္း''ဟု အလိုရွိအပ္၏။
ေရႊ မည္သည္ ဘုရားအဆင္းေတာ္ႏွင့္တူေသာ ဝတၴဳကို ဆိုအပ္၏။
ေငြ မည္သည္ အသျပာ ေၾကးပိုက္ဆံ သစ္သားပိုက္ဆံ ခ်ိပ္ပိုက္ဆံ အေရာင္းအဝယ္ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ဝတၴဳတည္း။
ခံယူျငားအံ့ဟူသည္ ကိုယ္တုိင္ခံယူအံ့၊ နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
ခံယူေစျငားအံ့ဟူသည္ အျခားသူကို ခံယူေစအံ့၊ နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
အနီး၌ ခ်ထားအပ္သည္ကိုေသာ္လည္း သာယာျငားအံ့ဟူသည္ ဤ (ေရႊေငြ) သည္ အသွ်င့္အတြက္ ျဖစ္ေစဟု အနီး၌ ခ်ထားအပ္သည္ကို သာယာျငားအံ့၊ စြန္႔ျခင္း ဝိနည္းကံ ရွိ၏။ သံဃာအလယ္၌ စြန္႔ရမည္။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ စြန္႔ရမည္။
ထုိ ေရႊေငြ ခံေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခံုးထက္၌ ဧကသီကို စံပယ္တင္၍ ႀကီးကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ ေျခတို႔ကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္ကာ လက္အုပ္ ခ်ီလ်က္-

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ ေရႊေငြကို ခံယူမိပါ၏၊ ဤအကြၽႏု္ပ္၏ ေရႊေငြသည္ စြန္႔ျခင္း (ဝိနည္းကံ) ရွိပါသည္၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤေရႊေငြကို သံဃာေတာ္အား စြန္႔ပါသည္''ဟု ဆိုရာ၏။ စြန္႔ၿပီးေနာက္ အာပတ္ကို ေဒသနာၾကားရမည္၊ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ အာပတ္ကို ခံယူရမည္၊ အကယ္၍ ထုိအရပ္သို႔ အရံေစာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥပါသကာေသာ္ လည္းေကာင္း လာအံ့၊ ထုိသူကို ''ငါ့သွ်င္ ဤ (ေရႊေငြ) ကို သိေလာ့''ဟု ေျပာရမည္၊ အကယ္၍ ထုိသူသည္ ''ဤ (ေရႊေငြ) ျဖင့္ အဘယ္အရာကို ေဆာင္လာရပါမည္နည္း''ဟု ဆိုအံ့၊ ''ဤမည္ ဤမည္ေသာ အရာကိုေဆာင္ခဲ့''ဟု မဆိုရ၊ ေထာပတ္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဆီကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပ်ားရည္ကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တင္လဲကိုေသာ္ လည္းေကာင္း အပ္စပ္သည္ကို ေျပာရမည္၊ အကယ္၍ ထုိသူသည္ ထုိ (ေရႊေငြ) ျဖင့္ လဲလွယ္၍ အပ္စပ္သည္ကို ေဆာင္ခဲ့အံ့၊ ေရႊေငြခံယူေသာ ရဟန္းကို ထား၍ ရဟန္းအားလံုးတို႔ပင္ သံုးေဆာင္အပ္၏။

အကယ္၍ ဤသို႔ ထုိ (ေရႊေငြလဲလွယ္မည့္) သူကို ရအံ့၊ ဤသို႔ ရျခင္းသည္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍မရအံ့၊ ထုိသူကို ''ဒါယကာ ဤေရႊေငြကို စြန္႔ပစ္ေလာ့''ဟု ေျပာရမည္၊ ထုိသူသည္ အကယ္၍ စြန္႔ပစ္အံ့၊ ဤသို႔ စြန္႔ပစ္ျခင္းသည္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍ မစြန္႔ပစ္အံ့၊ အဂၤါငါးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းကိုေရႊေငြစြန္႔ ရဟန္းဟု သမုတ္ရမည္၊ ၄င္းရဟန္းသည္ ဆႏၵာဂတိသို႔ မလိုက္ရာ၊ ေဒါသာဂတိသို႔ မလိုက္ရာ၊ ေမာဟာဂတိသို႔ မလိုက္ရာ၊ ဘယာဂတိသို႔ မလိုက္ရာ၊ စြန္႔အပ္ မစြန္႔အပ္သည္ကိုလည္း သိရာ၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ သမုတ္ရမည္၊ ေရွးဦးစြာ ရဟန္းကို ေတာင္းပန္ရမည္၊ ေတာင္းပန္ၿပီးေနာက္ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကို သိေစရမည္။ 584

''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကို နာေတာ္မူေလာ့၊ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ဤမည္ေသာ ရဟန္းကို ေရႊေငြစြန္႔ရဟန္းဟု သမုတ္ရာ၏၊ ဤကား သိေစျခင္းတည္း။

အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကို နာေတာ္မူေလာ့၊ သံဃာသည္ ဤ မည္ေသာ ရဟန္းကို ေရႊေငြစြန္႔ရဟန္းဟု သမုတ္၏၊ အၾကင္အသွ်င္အား ဤမည္ေသာ ရဟန္းကို ေရႊေငြစြန္႔ ရဟန္းဟု သမုတ္ျခင္းကို ႏွစ္သက္၏၊ ထုိအသွ်င္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနရာ၏၊ အၾကင္ အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိ၊ ထုိအသွ်င္သည္ ေျပာဆိုရာ၏။

သံဃာသည္ ဤမည္ေသာ ရဟန္းကို ေရႊေငြစြန္႔ရဟန္းဟု သမုတ္အပ္ၿပီ၊ သံဃာအား ႏွစ္သက္ျခင္းရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၏၊ ဤသို႔ ဆိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္ ဤႏွစ္သက္သည့္ အျဖစ္ကို သိမွတ္ရပါသည္ဟု သိေစရမည္။

သမၼဳတိရၿပီးေသာ ထုိရဟန္းသည္ အမွတ္နိမိတ္ကို မျပဳဘဲ က်ေစရမည္ 'စြန္႔ပစ္ရမည္'၊ အကယ္၍ အမွတ္နိမိတ္ကို ျပဳ၍ က်ေစအံ့ 'စြန္႔ပစ္အံ့'၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ 585

ေရႊေငြ၌ ေရႊေငြဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိ၍ ေရႊေငြကို ခံယူအံ့၊ နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
ေရႊေငြ၌ ယံုမွားရွိ၍ ေရႊေငြကို ခံယူအံ့၊ နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
ေရႊေငြ၌ ေရႊေငြမဟုတ္ဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိ၍ ေရႊေငြကို ခံယူအံ့၊ နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။
ေရႊေငြမဟုတ္သည္၌ ေရႊေငြဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ေရႊေငြမဟုတ္သည္၌ ယံုမွားျခင္းရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ေရႊေငြမဟုတ္သည္၌ ေရႊေငြမဟုတ္ဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။
အရံတြင္း၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တည္းခိုရာ ဇရပ္တြင္း၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ကိုင္ယူ၍ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ကိုင္ယူေစ၍ေသာ္ လည္းေကာင္း ''ဥစၥာရွင္သည္ ေဆာင္ယူလတၱံ႕''ဟု ထားအံ့၊ အာပတ္မသင့္။ ႐ူးေသာ ရဟန္း အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ရဟန္းအား အာပတ္ မသင့္။ 586

၈ - ႐ူပိယသိကၡာပုဒ္၊ ေကာသိယ၀ဂ္၊ နိႆဂၢိယ အခန္း၊ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္။

၀ိနည္း ၀ိနယ




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အရွက္မရွိေသာ ရဟန္းယုတ္တို႔တဲ့...

အရွက္မရွိေသာ ရဟန္းယုတ္တို႔တဲ့...

ကုလဒူသကသိကၡာပုဒ္ မွ...

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိၿမဳိ႕ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာ အခါ အႆဇိ ပုနဗၺသုကမည္ေသာ အရွက္မ႐ိွၾကေသာ ရဟန္းယုတ္တို႔သည္ ကီဋာဂိရိ၌ ေက်ာင္းထုိင္ ပုဂၢဳိလ္တို႔ ျဖစ္ၾကကုန္၏။

သဂၤါယနာတင္ မေထရ္ျမတ္ႀကီးတို႔ဘုရား ဤပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးကို ရဟန္းယုတ္လို႔ ေခၚဆိုတာ အေတာ္သင့္ေလ်ာ္ပါေပတယ္ ဘုရား... သာဓုပါဘုရား...

ထုိရဟန္းတို႔သည္ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ အက်င့္ဆုိးတို႔ကုိ ျပဳက်င့္ၾကကုန္၏၊ ပန္းပင္ငယ္ကုိ စုိက္ကုန္၏ စုိက္ေစကုန္၏၊ ေရသြန္းေလာင္းကုန္၏ ေရသြန္းေလာင္း ေစကုန္၏။ ဆြတ္ခူးကုန္၏ ဆြတ္ခူးေစ ကုန္၏၊ သီကံုးကုန္၏ သီကံုးေစကုန္၏၊ ပြင့္ညႇာတစ္ဖက္ဆုိင္ ပန္းကံုးကုိ ျပဳကုန္၏ ျပဳေစကုန္၏၊ ပြင့္ညႇာႏွစ္ဖက္ဆုိင္ ပန္းကံုးကုိ ျပဳကုန္၏ ျပဳေစကုန္၏၊ ပန္းတံကုိ ျပဳကုန္၏ ျပဳေစကုန္၏၊ ပန္းလက္ေကာက္ကုိ ျပဳကုန္၏ ျပဳေစကုန္၏၊ ဦးေဆာက္ပန္းကုိ ျပဳကုန္၏ ျပဳေစကုန္၏၊ နားသြယ္ပန္းကုိ ျပဳကုန္၏ ျပဳေစကုန္၏၊ ရင္လႊမ္းပန္းကုိ ျပဳကုန္၏ ျပဳေစကုန္၏။

သစ္ပင္ေတာ့ စိုက္ဖူးခဲ့ပါ၏ ပန္းေတာ့ မေပးခဲ့ပါ... တပည့္ေတာ္ ရဟန္းယုတ္ထဲ ပါေနၿပီလားေတာ့ မသိ...။ တစ္ခ်ဳိ႔ကိုယ္ေတာ္မ်ားေတာ့ နံပါတ္ေတြ ေပးေနၾကပါတယ္ဘုရား... ေဗဒင္ေလးလည္း ေဟာေပးၾကပါတယ္... က်န္းမာေရးအတြက္ ယၾတာေလးလည္း လုပ္ေပးေနၾကပါတယ္ ဘုရား... ကုသိုလ္အညႊန္႔ တံုးသြားတဲ့ လူေတြ အေတာ္ ၾကည္ညိဳၾကပါတယ္ ဘုရား...

ထုိရဟန္းတို႔သည္ အမ်ဳိးမိန္းမ အမ်ဳိးသမီးႀကီး အမ်ဳိးသမီးငယ္ အမ်ဳိးေခြၽးမ အမ်ဳိးကြၽန္မတို႔၏ အက်ဳိးငွါ ပြင့္ညႇာတစ္ဖက္ဆုိင္ ပန္းကံုးကုိ ေဆာင္ကုန္၏ ေဆာင္ေစကုန္၏၊ ပြင့္ညႇာႏွစ္ဖက္ဆုိင္ ပန္းကံုးကုိ ေဆာင္ကုန္၏ ေဆာင္ေစကုန္၏၊ ပန္းတံကုိ ေဆာင္ကုန္၏ ေဆာင္ေစကုန္၏၊ ပန္းလက္ေကာက္ကုိ ေဆာင္ကုန္၏ ေဆာင္ေစကုန္၏၊ ဦးေဆာက္ပန္းကုိ ေဆာင္ကုန္၏ ေဆာင္ေစကုန္၏၊ နားသြယ္ပန္းကုိ ေဆာင္ကုန္၏ ေဆာင္ေစကုန္၏၊ ရင္လႊမ္းပန္းကုိ ေဆာင္ကုန္၏ ေဆာင္ေစကုန္၏။

ထုိရဟန္းတို႔သည္-
အမ်ဳိးမိန္းမ အမ်ဳိးသမီးႀကီး အမ်ဳိးသမီးငယ္ အမ်ဳိးေခြၽးမ အမ်ဳိးကြၽန္မတို႔ႏွင့္ အတူ-

လာပါၿပီ... ပုနဗၺသုက ရဟန္းယုတ္တို႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြ... နည္းပါဘူး...

တစ္ခုတည္းေသာ ခြက္၌လည္း စားကုန္၏၊
ေသာက္ေရခြက္ တစ္ခုတည္း၌လည္း ေသာက္ကုန္၏။
တစ္ေနရာတည္း၌လည္း ထုိင္ကုန္၏၊
တစ္ေညာင္ေစာင္းတည္း၌လည္း အိပ္ကုန္၏၊
တစ္ခင္းတည္းလည္း အိပ္ကုန္၏၊
တစ္ျခံဳတည္းလည္း အိပ္ကုန္၏၊
တစ္ခင္းတစ္ျခံဳတည္းလည္း အိပ္ကုန္၏၊
အခါမဲ့၌လည္း စားကုန္၏၊
ေသကုိလည္း ေသာက္ကုန္၏၊
ပန္း နံ႔သာ နံ႔သာေပ်ာင္းကုိလည္း ေဆာင္ကုန္၏၊
ကလည္းကကုန္၏၊
သီဆုိလည္း သီဆုိကုန္၏၊
တီးမႈတ္လည္း တီးမႈတ္ကုန္၏၊
ျမဴးထူးစံပယ္လည္း၁ ျမဴးထူးစံပယ္ကုန္၏၊
ကေခ်သည္မ၏ အလုိက္လည္း ကကုန္၏။
ကေခ်သည္မ၏ အလုိက္လည္း သီဆုိကုန္၏၊
ကေခ်သည္မ၏ အလုိက္လည္း တီးမႈတ္ကုန္၏။
ကေခ်သည္မ၏ အလုိက္လည္း စံပယ္ကုန္၏။
အဆုိသည္မ၏ အလုိက္လည္း ကကုန္၏။
အဆုိသည္မ၏ အလုိက္လည္း သီဆုိကုန္၏။
အဆုိသည္မ၏ အလုိက္ လည္း တီးမႈတ္ကုန္၏။
အဆုိသည္မ၏ အလုိက္လည္း စံပယ္ကုန္၏။
ဆိုင္းသမ၏ အလုိက္လည္း က ကုန္၏။
ဆိုင္းသမ၏ အလုိက္လည္း သီဆိုကုန္၏။
ဆိုင္းသမ၏ အလုိက္လည္းတီးမႈတ္ကုန္၏။
ဆိုင္းသမ၏ အလုိက္လည္း စံပယ္ကုန္၏။
စံပယ္ေသာ မိန္းမ၏ အလုိက္လည္းကကုန္၏။
စံပယ္ေသာ မိန္းမ၏ အလုိက္လည္း သီဆုိကုန္၏။
စံပယ္ေသာ မိန္းမ၏ အလုိက္လည္းတီးမႈတ္ကုန္၏။
စံပယ္ေသာ မိန္းမ၏ အလုိက္လည္း စံပယ္ကုန္၏။
ရွစ္ကြက္က်ားကုိလည္း ကစားကုန္၏။
ဆယ္ကြက္က်ားကုိလည္း ကစားကုန္၏။
ေကာင္းကင္က်ားကုိလည္း ကစားကုန္၏။
ဖုိးလမင္းက်ားကုိလည္း ကစားကုန္၏။
ဇယ္ေတာက္ျခင္းျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
အန္စာျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
က်ည္းသား႐ိုက္ျခင္းျခင့္လည္း ကစားကုန္၏။
စုတ္ခတ္ေရးျခင္းျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
ေဂၚလီ ကစားျခင္းျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
ပိပီမႈတ္ သျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
ထြန္ငယ္ျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
ကြၽမ္းထုိးျခင္းျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
စၾကာျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
ျခင္ခြက္ငယ္ျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
ရထားငယ္ျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
ေလးငယ္ျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
အကၡရာဝွက္ျခင္းျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
စိတ္အၾကံ ေဖာ္ျခင္းျဖင့္လည္း ကစားကုန္၏။
က်ဳိး ေယာင္ ကန္းေယာင္ျပဳ၍လည္း ကစားကုန္၏။
ဆင္ၾကန္ အတတ္ကုိလည္း သင္ကုန္၏။
ျမင္းၾကန္ အတတ္ကုိလည္း သင္ကုန္၏။
ရထားအတတ္ကုိလည္း သင္ကုန္၏။
ေလးအတတ္ကုိလည္း သင္ကုန္၏။
သန္လ်က္အတတ္ကုိလည္း သင္ကုန္၏။
ဆင္၏ ေရွ႕မွလည္း ေျပးကုန္၏။
ျမင္း၏ ေရွ႕မွလည္း ေျပးကုန္၏။
ရထား၏ ေရွ႕မွလည္းေျပးလႊား လမ္းသလားကုန္၏။
ေလလည္း ခြၽန္ကုန္၏။
လက္ပမ္းေပါက္လည္း ခတ္ကုန္၏။
လက္ပမ္းလည္း လံုးကုန္၏။
လက္ေဝွ႔လည္း သတ္ကုန္၏။
ကပဲြ၏ အလယ္၌လည္း ဒုကုဋ္ကို ျဖန္႔ခင္း၍-
ကေခ်သည္မကုိ ''ႏွမ ဤေနရာ၌ ကေလာ့'' ဟုဆုိကုန္၏။
ေကာင္းစြ ေကာင္းစြ ငါ့ႏွမဟု ေကာင္းခ်ီးလည္း ေပးကုန္၏။
နဖူးတင္ထား လက္ေခ်ာင္းမ်ားကုိလည္း ေပးကုန္၏။
အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အက်င့္ဆုိးတို႔ကုိလည္း ျပဳက်င့္ကုန္၏။ 431

ဒကာဒကာမတို႔ ရဟန္းယုတ္ေတြကို ၾကည့္ညိဳၾကၿပီဆိုရင္ေတာ့... ရဟန္းေကာင္းေတြ အတြက္ ေနစရာ စားစရာ ရွားပါးေတာ့မယ္... သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ ရွားပါးေတာ့မယ္... ေအာက္မွာ လာပါၿပီ သူေတာ္ေကာင္း ရဟန္းတစ္ပါး... ဆြမ္းငတ္ေတာ့မည္...

ထုိအခါ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ကာသိတုိင္း ဇနပုဒ္၌ ဝါမွ ထၿပီး၍ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ အလို႔ငွါ သာဝတၴိၿမဳိ႕သို႔ သြားသည္႐ိွေသာ္ ကီဋာဂိရိသို႔ ေရာက္၏၊ ထုိအခါ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကုိ ယူေဆာင္လ်က္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ေဆာင္ေသာ ေရွ႕သို႔ တက္ျခင္း ေနာက္သို႔ ဆုတ္ျခင္း တူ႐ူၾကည့္ျခင္း တေစာင္းၾကည့္ျခင္း ေကြးျခင္း ဆန္႔ျခင္းျဖင့္ ခ်အပ္ေသာ မ်က္လႊာ႐ိွသည္ျဖစ္၍ ဣရိယာပုထ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ထုိရဟန္းသည္ ကီဋာဂိရိသို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္၏။

ျမတ္ဗုဒၵရဲ႕ အဆံုးအမကို ရရွိထားသူတစ္ဦးရဲ႕ ေနထိုင္သြားလာမႈ ဣေႁႏၵျပည့္စံုမႈ ၾကည္ညိုဖြယ္ ေကာင္းလွပါေပတယ္... ဒါေပမဲ့ သူေတာင္းတရား သူေတာ္ေကာင္းအက်င့္ကို သူတို႔က မႏွစ္သက္ၾကေတာ့ဘူးတဲ့... ရဟန္းယုတ္တို႔ကိုသာ ႏွစ္သက္ ၾကည္ညိဳၾကကုန္ၿပီ... ဒကာဒကာမတို႔ရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ သဒၶါတရားေတြ ပ်က္စီးကုန္ၿပီ... အဖ်က္ဆီး ခံလိုက္ရၿပီ...

လူတို႔သည္ ထုိရဟန္းကုိျမင္၍ ''ထုန္ထုိင္းထုိင္း ႏုန္႔နဲ႕နဲ႕ ေဒါသထြက္သကဲ့သို႔ မ်က္ေမွာင္ကုပ္၍ သြားေသာ ဤသူကား အသူနည္း၊ ခ်ဥ္းကပ္ေသာ ဤသူအား အဘယ္သူသည္ ဆြမ္းကုိ လွဴလတၱံ႕နည္း၊ ငါတို႔၏ အသွ်င္အႆဇိ ပုနဗၺသုက တို႔သည္ကား သိမ္ေမြ႕ကုန္၏၊ ေျပျပစ္ကုန္၏၊ ႏႈတ္ခ်ဳိကုန္၏၊ ျပံဳးျခင္းလွ်င္ ေရွ႕သြား ႐ိွကုန္၏၊ ၾကြပါ ၾကြပါဟု ေဖာ္ေရြစြာ ႀကဳိဆိုေလ့႐ိွကုန္၏၊ ခ်ိဳသာၾကည္လင္ ေပၚလြင္ေသာ မ်က္ႏွာ႐ိွကုန္၏၊ ဦးစြာ ဆုိေလ့႐ိွကုန္၏၊ ထုိအသွ်င္တို႔အားသာလွ်င္ ဆြမ္းကုိ လွဴသင့္ေပ၏'' ဟု ေျပာဆုိ ၾကကုန္၏။

ဥပါသကာ တစ္ေယာက္သည္ ကီဋာဂိရိ၌ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္ေသာ ထုိရဟန္းကုိ ျမင္ေလေသာ္ ထုိရဟန္းအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ႐ိုေသစြာ ႐ိွခုိး၍ ''အသွ်င္ဘုရား ဆြမ္းကုိ ရခဲ့ပါ၏ ေလာ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ဒါယကာ ဆြမ္းကို မရခဲ့ေသးဟု ျပန္ေျပာ၏။ 432

၀ိနည္း သိကၡာပုဒ္တို႔ႏွင့္ ဘုရားစကား နားေထာင္ေတာ္မူေသာ အရွင္ေကာင္းမွာ ယခုထိ ဆြမ္းမရရွိေသးေပ... ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အသိ သတိရွိၾကပါေလ... ရဟန္းဆိုတာ ဘာလဲ ဘယ္လိုလဲ အမွန္သိရွိၾကပါေစ... သင္တို႔ အမွန္သိရွိၾကမွ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ အဓြန္႔ရွည္ေပမည္... ရဟန္းသူေတာ္ေကာင္းေတြ ပစၥည္းေလးပါး ရွာပါးလာပါက... သူေတာ္ေကာင္း ရဟန္းတို႔ ရွားပါးလာေပလိမ့္မည္... ထိုအခါ ပုနဗၺသုကလို ရဟန္းယုတ္မ်ဳိး တိုးပြားလာပါလိမ့္မည္... ထိုသည့္ေနာက္၀ယ္ အရည္းႀကီး သာသနာ...

၁၁၃၃ - ကုလဒူသကသိကၡာပုဒ္ -မွ- သံဃာဒိသိသ္အခန္း၊ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္။

၁။ စံပယ္ျခင္း=

မိန္းမတို႔၏ တဏွာရာဂေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ အမူအရာ ႀကိယာအထူးတည္း။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

၀တ္လာေသာ သကၤန္းကို မတရား အလွဴခံျခင္း...

စီဝရပဋိဂၢဟဏသိကၡာပုဒ္ - (စီ၀ရ=သကၤန္း။ ပဋိဂၢဟဏ=ခံယူျခင္း၊ ၀န္ခံျခင္း)

သည္ကိုယ္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ဆိုး...
ဘိကၡဳနီမ ထံမွ ေအာက္ပိုင္း၀တ္တဲ့ သင္းပိုင္မ်ား အလွဴခံရတယ္လို႔...
ဘာလုပ္ခ်င္လို႔မ်ားပါလိမ့္ ဥဒါယီ...

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂဳိဟ္ၿမဳိ႕ ရွဥ့္နက္တို႔အား အစာေကြၽးရာ ျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူေသာ အခါ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမသည္ သာဝတၴိၿမဳိ႕၌ ေန၏။

ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကုိ ယူလ်က္ သာဝတၴိၿမဳိ႕သို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္၏၊ သာဝတၴိၿမဳိ႕၌ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္ၿပီး၍ ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ ဆြမ္းစားဇရပ္မွ ဖဲခြါၿပီးလတ္ေသာ္ ေန႔သန္႔စင္ရာအလို႔ငွါ အႏၶဝန္ေတာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၏၊ အႏၶဝန္ေတာသို႔သက္ဝင္ၿပီးေနာက္ သစ္ပင္ရင္းတစ္ခု၌ ေန႔သန္႔စင္ရန္ ထုိင္၏၊ ထုိအခါ ခုိးမႈကုိ ျပဳၿပီးေသာခုိးသူတို႔သည္ ႏြားကုိ သတ္ၿပီး၍ အမဲသားကုိ ယူကာ အႏၶဝန္(အႏၶ=အကန္း)ေတာသို႔ ဝင္ကုန္၏။

ခုိးသူႀကီးသည္ သစ္ပင္ရင္းတစ္ခု၌ ေန႔သန္႔စင္လ်က္ ထုိင္ေနေသာ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမကုိ ျမင္လတ္ေသာ္ ''အကယ္၍ ငါ၏ သားမ်ား ညီငယ္မ်ား ျမင္ၾကပါမူ ဤဘိကၡဳနီမကုိ ညႇင္းဆဲၾကလိမ့္မည္''ဟု ၾကံစည္၍ အျခားလမ္းျဖင့္ သြား၏၊ ထုိအခါ ခုိးသူႀကီးသည္ အမဲသားက်က္လတ္ေသာ္ ေကာင္းျမတ္ေသာ အမဲသားတို႔ကုိ ယူ၍ ဖက္ျဖင့္ ထုပ္ၿပီးလွ်င္ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမ၏အနီး သစ္ပင္ရင္း၌ ဆြဲၿပီးေနာက္ ''အၾကင္ရဟန္း ပုဏၰားသည္ ျမင္၏၊ ထုိသူအား ေပးလွဴအပ္သည္သာတည္း၊ ေဆာင္ယူေစ'' ဟု ဆုိ၍ ဖဲသြား၏။

ခိုးသူႀကီး၏ ဘိကၡဳနီမအေပၚ မဖ်က္ဆီးလိုေသာ စိတ္ဓါတ္... သူတစ္ပါး ဖ်က္ဆီးမည္ကို မလိုလားေသာ စိတ္ဓာတ္... အလွဴခံျမင္လွ်င္ လွဴဒါန္းလိုေသာ စိတ္ဓာတ္... ငါလွဴတာကြ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ မယူခ်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္... တို႔သည္ ေလးစားဖြယ္ အတုယူဖြယ္ ျဖစ္ေပသည္... မိမိတို႔တစ္ေတြ ခိုးသူႀကီးထက္ သာသင့္ေပသည္...

ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမသည္...
သမာဓိမွ ထလတ္ေသာ္ ခုိးသူႀကီးေျပာဆုိေသာ ဤစကားကုိ ၾကား၏၊

ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ ထုိအမဲသားကုိ ယူ၍ ဘိကၡဳနီမေက်ာင္းသို႔ သြား၏၊ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ ထုိညဥ့္ကုန္လြန္ေသာ အခါ၌ အမဲသားကုိ စီရင္၍ အေပၚ႐ုံ 'ဧကသီ' ျဖင့္ အထုပ္ကုိ ဖြဲ႕ၿပီးလွ်င္ ေကာင္းကင္သို႔ ပ်ံတက္၍ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ ေရွး႐ႈရပ္တည္ေလ၏၊

သမထကို ကြ်မ္းက်င္ ႏိုင္နင္းစြာ ပြားမ်ားထားသည္ရွိေသာ္ အေ၀းက အသံကိုလည္း ၾကားႏိုင္၏... သူတပါးအၾကံအစည္ကိုလည္း သိႏိုင္၏... ေျမရႈိးမိုးပ်ံ လိုသလို လုပ္ႏိုင္ၾကေပသည္... ဤအရွင္မသည္ကား တန္ခိုးႀကီးေပစြ... ကြ်ႏု္ပ္တို႔အနီးမွာမ်ား ဤအရွင္မလို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး ရွိခဲ့ေသာ္... အေတာ္ရွက္စရာ ေကာင္းေပဦးမည္... ေတြးလိုက္သည့္အေတြးမ်ား မိုးလင္းမွ မိုးခ်ဳပ္... (၀၀၀)။ သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား က်င့္ရေပဦးမည္...

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရြာတြင္းသို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္ေတာ္မူ၏၊

အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ေက်ာင္းေစာင့္ က်န္ရစ္၏၊

ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ အသွ်င္ဥဒါယီထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အသွ်င္ဥဒါယီအား-

''အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္မွာပါနည္း''ဟု ေလွ်ာက္၏။
ႏွမ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရြာတြင္းသို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္ေတာ္မူ၏ဟု ေျပာ၏။
အသွ်င္ဘုရား ဤအမဲသားကုိ ျမတ္စြာဘုရားအား လွဴပါေလာ့ဟု ေလွ်ာက္၏။
ႏွမ သင္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ အမဲသားျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေစအပ္ၿပီ၊ အကယ္၍ သင္သည္ ငါ့အား သင္းပုိင္ကုိ လွဴပါမူ ငါ့ကုိလည္း သင္းပုိင္ျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေစၿပီးျဖစ္ရာ၏ဟု ေျပာ၏။ အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္တို႔ မာတုဂါမတို႔မည္သည္ လာဘ္လာဘ ရွားပါးၾကပါကုန္၏၊ ဤသကၤန္းသည္လည္း အကြၽႏု္ပ္၏ ေနာက္ဆုံးငါးထည္ေျမာက္ သကၤန္းပါတည္း၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ မလွဴႏုိင္ပါဟု ေလွ်ာက္၏။

သည္ကိုယ္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္စုတ္ပဲ့သည္... လာဘ္လာဘ ရွားပါးေသာ ဘိကၡဳနီ ထံမွ အလွဴခံေနေပသည္... ခံသည့္အလွဴကလည္း သကၤန္း အေပၚတစ္ထည္ ေအာက္တစ္ထည္သာ ရွိသူထံမွ ေအာက္ပိုင္းတစ္ထည္ကို အလွဴခံေန၏...
ဘယ္လိုစိတ္ကူးမ်ဳိးပါလိမ့္... သိလိုပါက...

ႏွမ ဥပမာအားျဖင့္ ေယာက်္ားသည္ ဆင္ကုိ လွဴၿပီး၍ ခါးဖြဲ႕ႀကဳိး၌ ၿငိကပ္ရာသကဲ့သို႔၊ ဤအတူပင္သင္သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား အမဲသားကုိ လွဴၿပီး၍ ငါ့အား သင္းပုိင္ကုိ မလွဴရက္ဟု ေျပာ၏။

အလွဴခံတစ္ခ်ဳိ႔သည္ အရွင္ဥဒါယီကဲ့သို႔ပင္ အလွဴရွင္အေပၚတြင္ စကားျဖင့္ မလွဴပဲ မေနႏိုင္ေအာင္ ႏွိပ္စက္၍ အလွဴခံတတ္ၾကေပေသးသည္... ျမတ္ဗုဒၵ ႏွစ္သက္ေတာ္မမူ ေရွာင္ရွားသင့္ေပသည္...

ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမသည္ အသွ်င္ဥဒါယီ အတင္းအၾကပ္ ေျပာအပ္သည္ျဖစ္၍ သင္းပုိင္ကုိလွဴၿပီးလွ်င္ ဘိကၡဳနီမေက်ာင္းသို႔ သြား၏၊ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမ၏ သပိတ္သကၤန္းကုိ လွမ္းယူၾကလ်က္ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမကုိ ''အသွ်င္မ အသွ်င္မ၏ သင္းပုိင္သည္ အဘယ္မွာနည္း'' ဟု ဆုိၾကကုန္၏။

သည္ဘိကၡဳနီမ ေအာက္ပိုင္း၀တ္ သင္းပိုင္မပါပဲလာတယ္ဆိုေတာ့... ဧကႏၲ ဆိုၿပီး စာဖတ္သူမ်ားက ေတြးေနၾကဦးမည္... သည္လိုမွတ္ပါ အေပၚပိုင္း ဧကသီကို တစ္ကိုယ္လံုး လံုျခံဳစြာပတ္၍ ၾကြလာသည္လို႔ မွတ္ခဲ့ပါ... ဘိကၡဳေတြလည္း မေကာင္း ဘိကၡဳနီေတြလည္း မေကာင္းဟု မထင္ၾကေစကုန္...

ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမသည္ ဘိကၡဳနီမတို႔အား ဤအေၾကာင္းကုိ ေျပာၾကား၏၊ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ''အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ဘိကၡဳနီမ၏ သကၤန္းကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ခံယူဘိသနည္း မာတုဂါမသည္ လာဘ္ရွားပါး၏'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။

ထုိအခါ ထိုဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ရဟန္းတို႔အား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊ အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ဘိကၡဳနီမ၏ သကၤန္းကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ခံယူဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏၊ ထုိအခါ ထုိရဟန္းတို႔သည္ အသွ်င္ဥဒါယီကုိ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ပ။

''ဥဒါယီ သင္သည္ ဘိကၡဳနီမ၏ သကၤန္းကုိ ခံယူ၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။ မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။

ဥဒါယီ သင္ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္သေလာ၊ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္သေလာဟု ေမးေတာ္မူရာ။ ျမတ္စြာဘုရား ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ပါဟု ေလွ်ာက္၏။

(မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ေယာက်္ားသည္ ေဆြမ်ိဳး မေတာ္စပ္ေသာ မိန္းမ၏ သင့္တင့္သည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ မသင့္တင့္သည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ ရွိသည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ မရွိသည္ကုိ လည္းေကာင္း မသိႏုိင္၊ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ထုိသင္သည္ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၏ လက္မွ သကၤန္းကုိ ခံယူဘိ၏၊ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳ ေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 508

"ပထမပညတ္သိကၡာပုဒ္ႏွင့္ အႏုပညတ္သိကၡာပုဒ္"

''အၾကင္ ရဟန္းသည္ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၏ လက္မွ သကၤန္းကုိ ခံယူျငားအံ့၊ ထုိရဟန္းအား နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 509

ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတုိ႔အား ဤသိကၡာပုဒ္ကုိ ပညတ္ေတာ္မူ၏။

နိႆဂၢိပါစိတ္= (နိႆဂၢိယ= စြန္႔လႊတ္ရမည္။ ပါစိတ္=ကုသိုလ္စိတ္မွ ေလ်ာက်) မေလ်ာ္ေသာအမႈကိုျပဳလွ်င္ လူမ်ားကလည္း ကဲ့ရဲ႕ၾကသည္... ရဟန္း ရဟန္းမမ်ားကလည္း ကဲ့ရဲ႕ၾကသည္ ျမတ္ဗုဒၶမွလည္း ကဲ့ရဲ႕ပါသည္... သို႔ေၾကာင့္ ယခုအခါ ၀ိနည္းစည္းကမ္း ထုတ္ၿပီးေနာက္ ေဖါက္ဖ်က္ခဲ့ေသာ္ သင္တို႔ မ်ားမ်ား ကဲ့ရဲ႕ၾကပါေလ... သို႔မွ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ရွက္သင့္သေလာက္ ရွက္ၿပီး ျပဳျပင္ၾကေပလိမ့္မည္... သင္တို႔ မကဲ့ရဲ႕ပဲ ေျမႇာက္ေပးေနပါက လည္းေကာင္း... အူတူတူ အတတ လုပ္ေနပါက လည္းေကာင္း... ငါနဲ႔မဆိုင္ ဆိုၿပီး ဖာသိဖာသာ ေနၾကပါက လည္းေကာင္း ဗုဒၶသာသနာ သက္တမ္း တိုေပလိမ့္မည္... ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေပၚ တာ၀န္ရွိေပသည္...

ထုိအခါ ရဟန္းတို႔သည္ ေတြးေတာမႈ 'သံသယကုကၠဳစၥ' ျဖစ္ၾက၍ ဘိကၡဳနီမတို႔၏ လဲလွယ္ 'ဖလွယ္' ေသာ သကၤန္းကုိ မခံယူၾကကုန္။ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္တို႔သည္ ငါတို႔၏ လဲလွယ္ေသာ သကၤန္းကုိ မခံယူကုန္ ဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကေသာ ထုိဘိကၡဳနီမတို႔၏ စကားကုိ ၾကားၾကသည္သာတည္း။

သူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္ စည္းကမ္း အျပည့္အစံု မထုတ္ရေသးသည့္အတြက္ သံသယရွိေသာ အမႈကို မလုပ္ၾကပါေပ... ၾကည္ညိဳဖြယ္ ေကာင္းပါေပသည္... ၀ိနည္းစည္းကမ္း ထုတ္ၿပီဟု သိသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ သည္လို သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ၀ိနည္းကို ေက်ာ္၍ ကိေလသာ ထူထူျဖင့္ က်ဴးလြန္မည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ... (ဘုရားမွလြဲ၍ အာပတ္သင့္ေသးဆိုတာ... ထားေတာ့)

ထုိအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ တရားစကားကုိ ေဟာေျပာေတာ္မူ၍ ရဟန္းတို႔ကုိ ''ရဟန္းတို႔ ရဟန္း၊ ဘိကၡဳနီမ၊ သိကၡမာန္ သာမေဏ၊ သာမေဏမဟူေသာ ဤသီတင္းသံုးေဖၚ ငါးဦးတို႔၏ လဲလွယ္ေသာ သကၤန္းကုိ ခံယူျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳသည္''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 510

''အၾကင္ ရဟန္းသည္ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၏ လက္မွ သကၤန္းကုိ လဲလွယ္သည္မွ တစ္ပါး ခံယူျငားအံ့၊ ထုိရဟန္းအား နိႆဂၢိ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 511

၅ - စီဝရပဋိဂၢဟဏသိကၡာပုဒ္၊ စီ၀ရ၀ဂ္၊ နိႆဂၢိယပါစိတ္အခန္း၊ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။