တိကပုဂၢလပညတ္...
အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ မေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ သီလမရွိ၊ ယုတ္ညံ့ေသာ အက်င့္ရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ ယံုမွားဖြယ္ အက်င့္ရွိ၏၊ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ အမႈရွိ၏၊ ရဟန္းမဟုတ္ဘဲ ရဟန္းဟု ဝန္ခံ၏၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္မရွိဘဲ ျမတ္ေသာ အက်င့္ ရွိသည္ဟု ဝန္ခံ၏၊ အတြင္းပုပ္၏၊ ကိေလသာျဖင့္ စုိစြတ္၏၊ အမႈိက္သဖြယ္ ျဖစ္၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္ အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း'' ဟု ဤသို႔ အၾကံအစည္ မ်ဳိးသည္မျဖစ္၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ မေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ 91
အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ သီလရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ အက်င့္ရွိ၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း'' ဟု ဤအၾကံအစည္မ်ဳိးသည္ ျဖစ္၏၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ 92
အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တျခင္းမွ ကင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေန၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤအမည္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း''ဟု ဤအၾကံအစည္မ်ဳိးသည္ မျဖစ္၊ ဤသို႔
အၾကံအစည္မ်ဳိး မျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ စင္စစ္ ထိုရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား (အရဟတၱဖိုလ္သို႔မေရာက္မီ) ေရွ႕အဖို႔၌ အရဟတၱဖိုလ္ဝိမုတၱိျဖင့္ ကိေလသာမွ မလြတ္ေသးသည္ျဖစ္၍ အၾကင္ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ လုိလားေတာင့္တျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ထိုလုိလား ေတာင့္တျခင္းသည္ ၿငိမ္းေအး၏၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တျခင္းကင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။ 93
၃ - တိကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ၊ ပုဂၢပညတ္ပါဠိေတာ္။
အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ မေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ သီလမရွိ၊ ယုတ္ညံ့ေသာ အက်င့္ရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ ယံုမွားဖြယ္ အက်င့္ရွိ၏၊ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ အမႈရွိ၏၊ ရဟန္းမဟုတ္ဘဲ ရဟန္းဟု ဝန္ခံ၏၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္မရွိဘဲ ျမတ္ေသာ အက်င့္ ရွိသည္ဟု ဝန္ခံ၏၊ အတြင္းပုပ္၏၊ ကိေလသာျဖင့္ စုိစြတ္၏၊ အမႈိက္သဖြယ္ ျဖစ္၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္ အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း'' ဟု ဤသို႔ အၾကံအစည္ မ်ဳိးသည္မျဖစ္၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ မေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ 91
အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ သီလရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ အက်င့္ရွိ၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤမည္ေသာ ရဟန္းသည္ အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တုိင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း'' ဟု ဤအၾကံအစည္မ်ဳိးသည္ ျဖစ္၏၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ 92
အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တျခင္းမွ ကင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေန၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ''ဤအမည္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနသတတ္'' ဟု ၾကား၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ''အဘယ္အခါ၌ ငါသည္လည္း အာသေဝါတရားတို႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေဝါကင္းေသာ, စိတ္ျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ, ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ကုိယ္တိုင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရအံ့နည္း''ဟု ဤအၾကံအစည္မ်ဳိးသည္ မျဖစ္၊ ဤသို႔
အၾကံအစည္မ်ဳိး မျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ စင္စစ္ ထိုရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား (အရဟတၱဖိုလ္သို႔မေရာက္မီ) ေရွ႕အဖို႔၌ အရဟတၱဖိုလ္ဝိမုတၱိျဖင့္ ကိေလသာမွ မလြတ္ေသးသည္ျဖစ္၍ အၾကင္ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ လုိလားေတာင့္တျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ထိုလုိလား ေတာင့္တျခင္းသည္ ၿငိမ္းေအး၏၊ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ရျခင္း၌ ေတာင့္တျခင္းကင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။ 93
၃ - တိကပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ၊ ပုဂၢပညတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment