အေမးျပႆနာကို သင္ေပးသူက နတ္တစ္ပါး
ေမးသူက သဘိယ ပရိဗိုဇ္
အေမးခံရသူက ဆရာ(ဘုရား)ၾကီး ၆-ဦး ႏွင့္ ျမတ္ဗုဒၶ
ေျဖၾကားႏိုင္သူက ျမတ္ဗုဒၶ
ေနရာကေတာ့ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း
သဘိယ ပရိဗိုဇ္သည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္ခဲ့ဘူး၏
၁။ အဘယ္သို႔ ေရာက္သူကို ဘိကၡဳဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
၂။ အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ လြန္စြာ ၿငိမ္းေသာသူ ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
၃။ အဘယ္သို႔ေသာသူကို ယဥ္ေက်းၿပီးဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
၄။ အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ ဗုဒၶဟူ၍ဆိုသနည္း၊
၅။ အဘယ္သို႔ ေရာက္သူကို မေကာင္းမႈမွ အပျပဳၿပီးသူ 'ျဗာဟၼဏ' ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
၆။ အဘယ္ အေၾကာင္းျဖင့္ ၿငိမ္းေအးၿပီးသူ 'သမဏ' ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
၇။ အဘယ္သို႔ေသာသူကို မေကာင္းမႈကို ေဆးေၾကာၿပီးသူ 'ႏွာတက' ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
၈။ အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ မေကာင္းမႈကို မျပဳတတ္သူ 'နာဂ' ဟူ၍ ဆိုပါသနည္း၊
၉။ အဘယ္သူကို ေခတၱမည္ေသာ အာယတနကို ေအာင္သူဟူ၍ ေဟာကုန္သနည္း၊
၁၀။ အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ ျဖတ္ေတာက္ ဖ်က္ဆီးတတ္သူ (လူလိမၼာ)ဟူ၍
ေဟာကုန္သနည္း၊
၁၁။ အဘယ္သို႔ေသာ သူကို ပညာရွိ ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
၁၂။ အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ မုနိမည္၏ ဟူ၍ ဆိုအပ္သနည္း၊
၁၃။ အဘယ္သို႔ ေရာက္သူကို သိျခင္းသို႔ ေရာက္သူ 'ေဝဒဂူ' ဟူ၍ ဆိုကုန္သနည္း၊
၁၄။ အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ ေလ်ာ္စြာ သိသူ 'အႏုဗုဒၶ' ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
၁၅။ အဘယ္သို႔ေသာ သူကို ဝီရိယ ရွိသူဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
၁၆။ အဘယ္သို႔လွ်င္ အာဇာနည္ မည္သနည္း၊
၁၇။ အဘယ္သို႔ ေရာက္သူကို အၾကားအျမင္မ်ားသူ 'ေသာတၳိယ' ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္
သနည္း၊
၁၈။ အဘယ္ အေၾကာင္းျဖင့္ အရိယာဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
၁၉။ အဘယ္သို႔ ေသာသူကို စရဏ ရွိသူ ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
၂၀။ အဘယ္သို႔လွ်င္ ပရိဗိုဇ္မည္ပါသနည္း၊ ဟု
ေက်ာ္ေစာသူ အယူဝါဒတီထြင္သူ
သူေတာ္ေကာင္းဟု လူအမ်ားက သမုတ္ထားသူ ျဖစ္ၾကကုန္ေသာ
ဆရာ(ဘုရား)ၾကီးမ်ား အမည္ခံသူ
ပူရဏကႆပ
မကၡလိေဂါသာလ
အဇိတေကသကမၺလ
ပကုဓကစၥာယန
သၪၥယ ေဗလ႒ပုတၱ
နိဂဏၭနာဋပုတၱ
ဟူကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ထုိအေမး ျပႆနာတို႔ကို ေမးျမန္း၏။ ထိုဆရာ (ဘုရား)ၾကီးမ်ားသည္ မေျဖႏိုင္ၾကကုန္၊
ထိုအေမးတို႔ကို ျမတ္ဗုဒၶမွ ဤသို႔ ေျဖၾကားေတာ္မူေလသည္။
၁။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ ေရာက္သူကို ဘိကၡဳဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
သဘိယ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ မိမိျပဳအပ္ေသာ မဂ္ျဖင့္ ကိေလသာၿငိမ္းရာ (နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္၏၊ ယံုမွားျခင္းကို လြန္ေျမာက္၏၊ ပ်က္စီးဆုတ္ယုတ္ျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ ႀကီးပြါးျခင္းကို လည္းေကာင္း ပယ္စြန္႔၍ မဂ္အက်င့္ကို က်င့္သံုးၿပီး ျဖစ္၏၊ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္မႈ ကုန္ခန္းၿပီး ျဖစ္၏၊
ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဘိကၡဳမည္၏။
၂။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ လြန္စြာ ၿငိမ္းေသာသူ ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ အလံုးစံုေသာ အာ႐ံုတို႔၌ (ဆဠဂၤုေပကၡာျဖင့္) လ်စ္ လ်ဴ႐ႈတတ္၏၊ သတိရွိ၏၊ ထိုသူသည္ ေလာကအားလံုး၌ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် မညႇဥ္းဆဲ ၾသဃေလးပါးမွ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္၏၊ မေကာင္းမႈ ၿငိမ္းေအးၿပီး ျဖစ္၏၊ မိစၧာဝိတက္တို႔ျဖင့္ မေနာက္က်ဳ၊ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္အား (ရာဂစေသာ) ထူေျပာမႈ 'ဥႆဒ' တို႔ မရွိကုန္၊
ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ လြန္စြာ ၿငိမ္းေအးေသာသူ မည္၏။
၃။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ေသာသူကို ယဥ္ေက်းၿပီးဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္၏ အဇၩတၱသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း၊ ဗဟိဒၶသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း ေလာကအားလံုးဝယ္ စကၡဳ စေသာ ဣေႁႏၵတို႔သည္ ပြါးမ်ားၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ဤေလာကကို လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ ေလာကကို လည္းေကာင္း ထိုးထြင္း သိ၍ ေသရမည့္ အခ်ိန္ကာလကို ငံ့လင့္ေန၏၊
ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ပြါးမ်ားၿပီးျဖစ္၍ ယဥ္ေက်းသူ မည္၏။
၄။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ ဗုဒၶဟူ၍ဆိုသနည္း၊
ကပ္ကမၻာ အားလံုးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ပါးစံုေသာ စုတိပဋိသေႏၶဟူေသာ က်င္လည္မႈ သံသရာကို လည္းေကာင္း သိျမင္ေတာ္မူၿပီး၍ ရာဂျမဴကင္းလ်က္ အညစ္အေၾကးမရွိေသာ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ ဇာတိကုန္ရာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ဗုဒၶဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏။
၅။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ ေရာက္သူကို မေကာင္းမႈမွ အပျပဳၿပီးသူ 'ျဗာဟၼဏ' ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
သဘိယ (အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ) မေကာင္းမႈ အားလံုးတို႔ကို အပျပဳ၍ တည္ေသာ သေဘာရွိ၏၊ အညစ္အေၾကး ကင္း၏၊ အရဟတၱဖိုလ္ သမာဓိျဖင့္ ေကာင္းစြာ တည္၏၊ သံသရာကို လြန္၍ ျပဳဖြယ္ကိစၥ ၿပီးဆံုးၿပီး ျဖစ္၏၊ တဏွာဒိ႒ိကို မမွီမူ၍ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
ထိုပုဂၢိဳလ္ကို မေကာင္းမႈမွ အပျပဳၿပီးသူ 'ျဗာဟၼဏ' ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၆။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္ အေၾကာင္းျဖင့္ ၿငိမ္းေအးၿပီးသူ 'သမဏ' ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုအရိယမဂ္ျဖင့္ ကိေလသာတို႔ကို ၿငိမ္းေစလ်က္ တည္၏၊ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈကို ပယ္၍ ရာဂျမဴ ကင္း၏၊ ဤေလာကကို လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ေလာကကို လည္းေကာင္း သိ၍ ပဋိသေႏၶေနျခင္း ေသျခင္းကို လြန္ေျမာက္၏၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္း မရွိမူ၍ သေဘာ အတိုင္း တည္ေသာေၾကာင့္ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
ထိုပုဂၢိဳလ္ ကို ၿငိမ္းေအးၿပီးသူ 'သမဏ' ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၇။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ေသာသူကို မေကာင္းမႈကို ေဆးေၾကာၿပီးသူ 'ႏွာတက' ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ အဇၩတၱသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း၊ ဗဟိဒၶသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း ေလာက အားလံုးဝယ္ အလံုးစံုေသာ မေကာင္းမႈတို႔ကို ေဆးေလ်ာ္ ၿပီးလွ်င္ တဏွာဒိ႒ိတို႔ျဖင့္ ၾကံစည္အပ္ကုန္ေသာ လူ႕ျပည္ နတ္ျပည္တို႔၌ လူဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ နတ္ဟူ၍ လည္းေကာင္း ၾကံစည္ျခင္းသို႔ မေရာက္၊
ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ေဆးေလ်ာ္ၿပီးသူ 'ႏွာတက' ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၈။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ မေကာင္းမႈကို မျပဳတတ္သူ 'နာဂ' ဟူ၍ ဆိုပါသနည္း၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေလာက၌ တစ္စံုတစ္ခုေသာ မေကာင္းမႈကို မျပဳ၊ စပ္ယွဥ္မႈ အားလံုးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ အေႏွာင္အဖြဲ႕တို႔ကို လည္းေကာင္း ေျဖေဖ်ာက္ပယ္စြန္႔ၿပီးလွ်င္ အလံုးစံုေသာ ခႏၶာစသည္တို႔၌ ႏွစ္ပါးေသာ ဝိမုတၱိတို႔ျဖင့္ လြတ္ေျမာက္သည္ျဖစ္၍ မကပ္ၿငိ ေဖာက္ျပန္ျခင္း မရွိမူ၍ သေဘာအတိုင္း တည္ေသာေၾကာင့္ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
ထိုပုဂၢိဳလ္ကို မေကာင္းမႈကို မျပဳေသာ 'နာဂ' ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၉။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သူကို ေခတၱမည္ေသာ အာယတနကို ေအာင္သူဟူ၍ ေဟာကုန္သနည္း၊
သဘိယ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အာယတနကို လည္းေကာင္း၊ လူ၌ ျဖစ္ေသာ အာယတနကို လည္းေကာင္း ျဗဟၼာ့ျပည္၌ ျဖစ္ေသာ အာယတနကို လည္းေကာင္း အာယတန အားလံုးတို႔ကို သိျမင္ေတာ္မူၿပီး၍ အာယတန အားလံုးတို႔၏ မူလ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္၏၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္း မရွိမူ၍ သေဘာအတိုင္း တည္ေသာေၾကာင့္ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ေခတၱမည္ေသာ အာယတနကို ေအာင္ၿပီးသူဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၁၀။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ ျဖတ္ေတာက္ ဖ်က္ဆီးတတ္သူ လူလိမၼာဟူ၍ ေဟာကုန္သနည္း၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ နတ္၌ ျဖစ္ေသာ က်ီၾက (ကံ)ကို လည္းေကာင္း လူ၌ ျဖစ္ေသာ က်ီၾက(ကံ)ကို လည္း ေကာင္း ျဗဟၼာ၌ ျဖစ္ေသာ က်ီၾက (ကံ) ကို လည္းေကာင္း ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံ က်ီၾက အားလံုးတို႔ကို သိျမင္ၿပီး၍ က်ီၾကကံ အားလံုးတို႔၏ မူလ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္၏၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္း မရွိမူ၍ သေဘာ အတိုင္းတည္ေသာေၾကာင့္ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
ထိုပုဂၢိဳလ္ကို က်ီၾက (ကံ) ကို ျဖတ္ေတာက္ ဖ်က္ဆီးတတ္သူ လူလိမၼာဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၁၁။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ေသာ သူကို ပညာရွိ ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ အဇၩတၱသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း၊ ဗဟိဒၶသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း ျဖစ္ကုန္ေသာ ျဖဴစင္ကုန္ ေသာ အာယတနႏွစ္ပါးတို႔ကို သိျမင္၍ စင္ၾကယ္ေသာ ပညာရွိ၏၊ မည္းနက္ေသာ အကုသိုလ္ကံ ျဖဴစင္ေသာ ကုသိုလ္ကံ တရားကို လြန္ေျမာက္၏၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္း မရွိမူ၍ သေဘာ အတိုင္းတည္ေသာေၾကာင့္ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ပညာရွိ ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၁၂။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ မုနိမည္၏ ဟူ၍ ဆိုအပ္သနည္း၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ အဇၩတၱသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း၊ ဗဟိဒၶသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း၊ ေလာကအားလံုး၌ သူယုတ္မာတို႔၏ တရားကိုလည္းေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားကို လည္းေကာင္း သိျမင္၍ ရာဂစေသာ ကပ္ၿငိမႈ ႏွင့္ တဏွာဒိ႒ိဟူေသာ ကြန္ရက္ကို လြန္၍တည္၏၊
ထိုပုဂၢိဳလ္ကို နတ္လူတို႔ ပူေဇာ္အပ္သည္ ျဖစ္၍ မုနိဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၁၃။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ ေရာက္သူကို သိျခင္းသို႔ ေရာက္သူ 'ေဝဒဂူ' ဟူ၍ ဆိုကုန္သနည္း၊
သဘိယ ဤေလာက၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ သမဏျဗာဟၼဏတို႔၏ ေဝဒက်မ္းအားလံုးတို႔ကို သိျမင္၍ ေဝဒက်မ္း အားလံုးကို လြန္ေျမာက္လ်က္ ေဝဒနာအားလံုးတို႔၌ တပ္စြန္းမႈ ကင္း၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ေဝဒဂူမည္၏ ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၁၄။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ ေလ်ာ္စြာ သိသူ 'အႏုဗုဒၶ' ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ အဇၩတၱသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း ဗဟိဒၶသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း တဏွာဒိ႒ိမာန ပပၪၥတရားသံုးပါး နာမ္႐ုပ္တရားႏွင့္ နာမ္႐ုပ္ဟူေသာ အနာေရာဂါ၏ အျမစ္ အဝိဇၨာဘဝတဏွာကို ေလ်ာ္စြာ သိျမင္၍ ေရာဂါ အားလံုးတို႔၏ မူလျဖစ္ေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္၏၊ ေဖာက္ျပန္မႈ မရွိမူ၍ သေဘာအတိုင္း တည္ေသာေၾကာင့္ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
ထိုပုဂၢိဳလ္ကို အႏုဗုဒၶဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၁၅။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ေသာ သူကို ဝီရိယ ရွိသူဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
ဤေလာက၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ မေကာင္းမႈ အားလံုးတို႔မွ ၾကဥ္ေရွာင္၏၊ ငရဲ၌ ျဖစ္ေသာ ဝဋ္ဆင္းရဲကို လြန္ေျမာက္၍ တည္၏၊ ဝီရိယဟူေသာ ေနရာအိမ္ရွိ၏၊ အက်င့္ပဓာန ရွိသည္ျဖစ္၍ တည္ၾကည္မႈရွိေသာ ေဖာက္ျပန္မႈ မရွိမူ၍ သေဘာအတိုင္း တည္ေသာေၾကာင့္ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ဝီရိယ ရွိသူ ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၁၆။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔လွ်င္ အာဇာနည္ မည္သနည္း၊
အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္အား အဇၩတၱသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း၊ ဗဟိဒၶသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း
အေႏွာင္အဖြဲ႕ တို႔သည္ ျဖတ္ေတာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ကပ္ၿငိမႈ အျမစ္မူလကိုလည္း ႏုတ္ၿပီးျဖစ္၏၊ ကပ္ၿငိမႈအားလံုး၏ မူလ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္၏၊ ေဖာက္ျပန္မႈ မရွိမူ၍ သေဘာအတိုင္း တည္ေသာေၾကာင့္ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
ထိုပုဂၢိဳလ္ကို အာဇာနည္ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
၁၇။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ ေရာက္သူကို အၾကားအျမင္မ်ားသူ 'ေသာတၳိယ' ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
သဘိယ ေလာက၌ တရားအားလံုးကို ၾကားနာရသည္ရွိေသာ္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိလ်က္ အျပစ္ရွိ မရွိတရား ဟူသမွ်ကို ႏွိမ္နင္းသူ ယံုမွားျခင္း မရွိသူ အေႏွာင္ အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္သူ ခႏၶာစေသာ တရားအားလံုးတို႔၌ ရာဂစသည္ ႏွိပ္စက္ျခင္း မရွိသူ။
ထိုသူကို အၾကားအျမင္မ်ားသူ 'ေသာတၱိယ' ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏။
၁၈။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္ အေၾကာင္းျဖင့္ အရိယာဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ အာသဝေလးပါးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ တဏွာဒိ႒ိဟူေသာ အာလယ ႏွစ္ပါး တို႔ကို လည္းေကာင္း ျဖတ္၍ ေလးပါးေသာ မဂ္ဉာဏ္သို႔ ေရာက္သျဖင့္ သိၾကားလိမၼာ၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ပဋိသေႏၶေနျခင္းသို႔ မကပ္ေရာက္၊ သံုးပါးအျပားရွိေသာ သညာကို လည္းေကာင္း၊ ကာမဂုဏ္တည္း ဟူေသာ ၫြန္ကို လည္းေကာင္း ပယ္ေဖ်ာက္၍ တဏွာဒိ႒ိဟူေသာ ၾကံစည္မႈ 'ကပၸ' သို႔လည္း မေရာက္၊ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို အရိယာဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏။
၁၉။ ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ေသာသူကို စရဏ ရွိသူ ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္သနည္း၊
ဤသာသနာေတာ္၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ စရဏတရားတို႔ေၾကာင့္ ေရာက္သင့္ ေရာက္ထိုက္ေသာ အရဟတၱ ဖိုလ္သို႔ ေရာက္၏၊ စရဏတရားတို႔၌လည္း လိမၼာ၏၊ အခါခပ္သိမ္း နိဗၺာန္တရားကိုလည္း သိ၏၊ အလံုးစံုေသာ ခႏၶာစေသာ တရားတို႔၌ မကပ္ၿငိ၊ ႏွစ္ပါးေသာ ဝိမုတၱိတို႔ျဖင့္ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေသာ စိတ္ရွိ၏၊ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္အား စိတ္ထိခိုက္မႈ 'ပဋိဃ' တို႔သည္ မရွိကုန္၊
ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ စရဏရွိသူမည္၏။
၂၀။ အဘယ္သို႔လွ်င္ ပရိဗိုဇ္မည္ပါသနည္း၊
အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဆင္းရဲက်ဳိးကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ကံကို မဂ္ဉာဏ္ျဖင့္ ပယ္ထုတ္လႊင့္မႈတ္၍ လွည့္ပတ္မႈ 'မာယာ' ကိုလည္းေကာင္း၊ မာနကို လည္းေကာင္း၊ ေလာဘ ေဒါသကို လည္းေကာင္း ပိုင္းျခားသိလ်က္ က်င့္သံုးၿပီးလွ်င္ နာမ္႐ုပ္တို႔၏ အဆံုးကို ျပဳခဲ့ၿပီ၊ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ေရာက္ၿပီးေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ပရိဗၺာဇက ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏။ ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူေလ၏။
ထိုအကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊ တရားေတာ္ကို လည္းေကာင္း၊ သံဃာေတာ္ကိုလည္းေကာင္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံ၌ ရွင္အျဖစ္ကို ရလိုပါ၏၊ ရဟန္းအျဖစ္ကို ရလိုပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
အေမးအေျဖအျဖစ္ တင္ျပရံုမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္…
အစအဆံုးဖတ္ႏိုင္လွ်င္ ပိုေကာင္းတယ္…
pdf နဲ႔တင္ေပးထားမယ္ အားသည့္အခါ ဖတ္မွတ္ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစ…
သဘိယသုတ္ အစအဆံုး
၆ - သဘိယသုတ္၊ ၃ - မဟာ၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။
