အရွင္ဘုရား အေမကိုေတာ့ လူအို႐ံုပို႔လိုက္ပါၿပီ...
ဒါက လြန္ခဲ့ေသာသံုးႏွစ္ေလာက္က ဒကာေလးတစ္ဦး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားပါ...
ဒီႏိုင္ငံအေနအထားကေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိဘေတြႀကီးလာရင္ လူအို႐ံုပို႔ၾကရတာပါပဲ... ဒီလိုသတင္းေတြ သိရၾကားရခါစကေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိတာအမွန္... ငါ့အလွည့္ ဘယ္ေတာ့လဲလို႔လည္း ေတြးမိတယ္... ၾကားရဖန္မ်ားေတာ့လည္း နားယဥ္လာတယ္ေပါ့...
မိဘမ်ားကို ဒီလိုေနရာ ပို႔ၾကသူေတြကေတာ့ မိသားစုအေရး ပံုစံမ်ဳိးစံုပါပဲ... မပို႔ပဲ သားသမီးေတြနဲ႔ ေသသည္ထိ ေနထိုင္ျပဳစုသြားႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ေလ... ဒီဒကာေလး မိဘကေတာ့ ပို႔မွသာ သက္တမ္းပိုရွည္မယ္... မိဘလည္း ေနထိုင္ရ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္မယ္ က်န္းမာေရး ပိုဂ႐ုစိုက္ႏိုင္မယ္ဆိုၿပီး ပို႔ၾကတဲ့ သေဘာပါ... ပို႔ၿပီးေနာက္ အပတ္စဥ္သြား ေကြ်းေမြးျပဳစုေပါ့... ၾကံဳရင္သူေျပာျပသမွ် နားေထာင္ရျခင္းအားျဖင့္ ေက်းဇူးရွင္ မိဘအေပၚ သားတစ္ဦးရဲ႕ တာဝန္ေက်ေအာင္ အျမဲ ေဆာက္ရြက္ေနတဲ့သေဘာ ရွိပါတယ္...
ခုေတာ့ အိုနာေနတဲ့ မိခင္ၾကီး အေျခအေနက အေတာ္ဆိုးလာပါၿပီ...ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ...
လူငယ္ကို အရင္ေမးၾကည့္မိတယ္...
ဒကာေလးေကာ ဒီအေျခအေနမ်ဳိးေရာက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေပါ့...
ေဆးဆိုင္ကေန ေဆးပဲ ဝယ္ေသာက္လိုက္ေတာ့မယ္တဲ့... (ေသႏိုင္တဲ့ေဆး)
မေကာင္းလိုက္တာ...
လူႀကီးကိုေမးၾကည့္ေတာ့...
တပည့္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေတာ့ေသမယ္ မသိဘူးေလဘုရား...
မသိႏိုင္ျခင္းအေၾကာင္းတရား ငါးပါးရွိတယ္ေလ... ဒီေတာ့ မစဥ္းစားေတာ့ဘူးတဲ့...
ဒီအေျဖေတြၾကားရေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔မွာ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ေတြးမိပါတယ္...
လူငယ္ကိုေတာ့ အဆင္ေျပတဲ့တစ္ေန႔ သင္ေပးရဦးမယ္...
လူႀကီးကေတာ့ ေရွ႕ပိုင္းမွာ ဟုတ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းၾကေတာ့ ေကြ႔သြားျပန္တယ္...
ေဟာျပေျပာျပသင္ျပရမွာ ဘုန္းႀကီးတို႔ရဲ႕တာဝန္ေတြပါ...
ဆရာေတာ္မ်ားကေတာ့ ေနရာတကာမွာ ပံုစံစံုနဲ႔ သင္ေပးေနၾကပါတယ္...
ယူႏိုင္သေလာက္ ရၾကမွာကေတာ့ ဒကာဒကာမတို႔အပိုင္းေပါ့...
လူ႔ဘဝကေသၿပီးေနာက္ အပါယ္ေရာက္သူမ်ားဟာ ကမၻာေျမႀကီးေလာက္ ေရတြက္မရေလာက္ေအာင္ အေရအတြက္ မ်ားတဲ့အေၾကာင္း... လူ႔ဘဝတစ္မနက္ဟာ အပါယ္ဘဝ တစ္မနက္ထက္ သက္သာတဲ့အေၾကာင္းေတြ... လူဆင္းရဲထက္ အပါယ္ဆင္းရဲက သာၿပီးဆိုးတဲ့အေၾကာင္းေတြ... ဒကာေလးကို အခ်ိန္ရလို႔ အေျခအေနေပးလာခဲ့ရင္ သင္ျပေျပာျပ ေပးရပါဦးမယ္...
မသိႏိုင္ျခင္းအေၾကာင္းတရား ငါးပါးရွိတာမွန္ပါတယ္...
ဘယ္အရြယ္ ဘာနဲ႔ ဘယ္မွာ... ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကိုသြား ဘာမွမသိႏိုင္ပါ...
ဒီအဆိုအတိုင္းပါပဲ...
ဘယ္အရြယ္မွာ ေသမယ္...
ဘာေရာဂါနဲ႔ ေသမယ္...
ဘယ္ေနရာမွာ ေသမယ္...
ဘယ္အခ်ိန္ ေသမယ္...
ဘယ္ဘဝကို သြားရမယ္... မသိႏိုင္ဘူးေပါ့...
ဒီလို ဘာမွမသိႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လုပ္သင့္တဲ့ သိကၡာသံုးပါး...
အခ်ိန္မွီလုပ္ၾကဖို႔ ႏႈိးေဆာ္တိုက္တြန္းရေပမည္...
သိကၡာရွိရင္ ရွိသေလာက္ ေနသာမယ္ ဆိုတာေလးေတြ ေျပာျပရေပဦးမည္...
ဒီမွာကလည္း စားသုတ္သုတ္ သြားသုတ္သုတ္ဆိုတာလိုပါပဲ...
ေက်ာင္းလာသူမ်ားအားလံုး အခ်ိန္မရွိၾကဘူး ေျပာၾကတယ္...
ဘဝတိုင္းမွာ သူကေခၚေနၾက သူေခၚရင္ေတာ့ မအားဘူးဆိုလို႔ မရဘူး...
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
ဒါက လြန္ခဲ့ေသာသံုးႏွစ္ေလာက္က ဒကာေလးတစ္ဦး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားပါ...
ဒီႏိုင္ငံအေနအထားကေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိဘေတြႀကီးလာရင္ လူအို႐ံုပို႔ၾကရတာပါပဲ... ဒီလိုသတင္းေတြ သိရၾကားရခါစကေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိတာအမွန္... ငါ့အလွည့္ ဘယ္ေတာ့လဲလို႔လည္း ေတြးမိတယ္... ၾကားရဖန္မ်ားေတာ့လည္း နားယဥ္လာတယ္ေပါ့...
မိဘမ်ားကို ဒီလိုေနရာ ပို႔ၾကသူေတြကေတာ့ မိသားစုအေရး ပံုစံမ်ဳိးစံုပါပဲ... မပို႔ပဲ သားသမီးေတြနဲ႔ ေသသည္ထိ ေနထိုင္ျပဳစုသြားႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ေလ... ဒီဒကာေလး မိဘကေတာ့ ပို႔မွသာ သက္တမ္းပိုရွည္မယ္... မိဘလည္း ေနထိုင္ရ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္မယ္ က်န္းမာေရး ပိုဂ႐ုစိုက္ႏိုင္မယ္ဆိုၿပီး ပို႔ၾကတဲ့ သေဘာပါ... ပို႔ၿပီးေနာက္ အပတ္စဥ္သြား ေကြ်းေမြးျပဳစုေပါ့... ၾကံဳရင္သူေျပာျပသမွ် နားေထာင္ရျခင္းအားျဖင့္ ေက်းဇူးရွင္ မိဘအေပၚ သားတစ္ဦးရဲ႕ တာဝန္ေက်ေအာင္ အျမဲ ေဆာက္ရြက္ေနတဲ့သေဘာ ရွိပါတယ္...
ခုေတာ့ အိုနာေနတဲ့ မိခင္ၾကီး အေျခအေနက အေတာ္ဆိုးလာပါၿပီ...ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ...
လူငယ္ကို အရင္ေမးၾကည့္မိတယ္...
ဒကာေလးေကာ ဒီအေျခအေနမ်ဳိးေရာက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေပါ့...
ေဆးဆိုင္ကေန ေဆးပဲ ဝယ္ေသာက္လိုက္ေတာ့မယ္တဲ့... (ေသႏိုင္တဲ့ေဆး)
မေကာင္းလိုက္တာ...
လူႀကီးကိုေမးၾကည့္ေတာ့...
တပည့္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေတာ့ေသမယ္ မသိဘူးေလဘုရား...
မသိႏိုင္ျခင္းအေၾကာင္းတရား ငါးပါးရွိတယ္ေလ... ဒီေတာ့ မစဥ္းစားေတာ့ဘူးတဲ့...
ဒီအေျဖေတြၾကားရေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔မွာ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ေတြးမိပါတယ္...
လူငယ္ကိုေတာ့ အဆင္ေျပတဲ့တစ္ေန႔ သင္ေပးရဦးမယ္...
လူႀကီးကေတာ့ ေရွ႕ပိုင္းမွာ ဟုတ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းၾကေတာ့ ေကြ႔သြားျပန္တယ္...
ေဟာျပေျပာျပသင္ျပရမွာ ဘုန္းႀကီးတို႔ရဲ႕တာဝန္ေတြပါ...
ဆရာေတာ္မ်ားကေတာ့ ေနရာတကာမွာ ပံုစံစံုနဲ႔ သင္ေပးေနၾကပါတယ္...
ယူႏိုင္သေလာက္ ရၾကမွာကေတာ့ ဒကာဒကာမတို႔အပိုင္းေပါ့...
လူ႔ဘဝကေသၿပီးေနာက္ အပါယ္ေရာက္သူမ်ားဟာ ကမၻာေျမႀကီးေလာက္ ေရတြက္မရေလာက္ေအာင္ အေရအတြက္ မ်ားတဲ့အေၾကာင္း... လူ႔ဘဝတစ္မနက္ဟာ အပါယ္ဘဝ တစ္မနက္ထက္ သက္သာတဲ့အေၾကာင္းေတြ... လူဆင္းရဲထက္ အပါယ္ဆင္းရဲက သာၿပီးဆိုးတဲ့အေၾကာင္းေတြ... ဒကာေလးကို အခ်ိန္ရလို႔ အေျခအေနေပးလာခဲ့ရင္ သင္ျပေျပာျပ ေပးရပါဦးမယ္...
မသိႏိုင္ျခင္းအေၾကာင္းတရား ငါးပါးရွိတာမွန္ပါတယ္...
ဘယ္အရြယ္ ဘာနဲ႔ ဘယ္မွာ... ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကိုသြား ဘာမွမသိႏိုင္ပါ...
ဒီအဆိုအတိုင္းပါပဲ...
ဘယ္အရြယ္မွာ ေသမယ္...
ဘာေရာဂါနဲ႔ ေသမယ္...
ဘယ္ေနရာမွာ ေသမယ္...
ဘယ္အခ်ိန္ ေသမယ္...
ဘယ္ဘဝကို သြားရမယ္... မသိႏိုင္ဘူးေပါ့...
ဒီလို ဘာမွမသိႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လုပ္သင့္တဲ့ သိကၡာသံုးပါး...
အခ်ိန္မွီလုပ္ၾကဖို႔ ႏႈိးေဆာ္တိုက္တြန္းရေပမည္...
သိကၡာရွိရင္ ရွိသေလာက္ ေနသာမယ္ ဆိုတာေလးေတြ ေျပာျပရေပဦးမည္...
ဒီမွာကလည္း စားသုတ္သုတ္ သြားသုတ္သုတ္ဆိုတာလိုပါပဲ...
ေက်ာင္းလာသူမ်ားအားလံုး အခ်ိန္မရွိၾကဘူး ေျပာၾကတယ္...
ဘဝတိုင္းမွာ သူကေခၚေနၾက သူေခၚရင္ေတာ့ မအားဘူးဆိုလို႔ မရဘူး...
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၀.၂၁.၂၀၁၁
No comments:
Post a Comment