သူ႔ကို သတိရေသးလား...

သံေယာဇဥ္...

ဒကာေလးေရ ဒကာမေလးကို သတိရေသးလားဆုိေတာ့...
ရတာေပါ့ဘုရား ေမ့မရပါဘူးတဲ့...
တစ္ခ်ိန္က သူတို႔ေတြ လူငယ္ဘာဝ အခ်စ္ဆံုးအတြဲေလး တစ္တြဲေပါ့...
ခုေတာ့လည္း အယူအေတြးေလးေတြ မတိုက္ဆိုင္ေတာ့ လမ္းခြဲၾကျပန္တယ္...

သတိရတဲ့အခါမွာ မပူေလာင္ဘူးလားဒကာေလးရဲ႕...
ပူေလာင္တာေပါ့ဘုရား ဒါေပမဲ့ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလည္း...ေမ့လို႔မွမရတာ...
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ကုန္ေအာင္ နည္းေအာင္ လုပ္ရတယ္ ဒကာေလးရဲ႕...
တပည့္ေတာ္က အိမ္ေထာင္ျပဳဦးမွာဘုရား မျဖစ္ေသးဘူး...တဲ့

စိတ္ထဲေတြးမိလိုက္တာက သူဟာ အပူခံခ်င္ေသးတဲ့ အပူႀကိဳက္ပဲလို႔...

အရိယာျဖစ္တဲ့ ေသာတာပန္ေတာင္ အိမ္ေထာင္ျပဳပါေသးတယ္ ဒကာေလးရဲ႕...
ယူလို႔ ရပါေသးတယ္... သံေယာဇဥ္ပါးေတာ့ အပူနည္းတာေပါ့...
အိမ္ေထာင္မျပဳၾကေတာ့ဘူးဆိုတာက အနာဂါမ္ျဖစ္မွေလ...
ကိေလသာကုန္ျခင္းဆိုတာက ရဟႏၱာျဖစ္မွပါ...
ဒီေတာ့ အပူနည္းဖို႔ သံေယာဇဥ္နည္းေအာင္ေတာ့ လုပ္သင့္တယ္...
ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အပူဆင္းရဲအေပၚမွာ ခံစားမႈဆင္းရဲဒုကၡ နည္းတာေပါ့...
သံေယာဇဥ္နည္းရင္ အပူနည္းမယ္...
သံေယာဇဥ္ပါးရင္ အပူပါးမယ္...
သံေယာဇဥ္ျပတ္ရင္ အပူျပတ္မယ္...ဒကာေလး...

ဒကာေလး သပိတ္ေဆးတဲ့အခါ ဆီေတြမ်ားေနရင္ ေရပူပူနဲ႔ေဆးရတယ္ေလ...
ေရပူပူက လက္ကိုပါပူလိမ့္မယ္ ဒီေတာ့ လက္မပူေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...
လက္အိပ္စြပ္ရပါတယ္ဘုရား...
ဟုတ္တာေပါ့ ဒကာေလး...
လက္အိပ္ပါးပါး စြပ္ေတာ့ အပူနည္းနည္း သက္သာတယ္...
လက္အိပ္ထူထူစြပ္ေတာ့ အပူမ်ားမ်ား သက္သာတာေပါ့...

ထို႔အတူပဲ ဒကာေလးရဲ႔...
သံေယာဇဥ္ပါးေတာ့ အပူနည္းနည္းသက္သာမယ္...
သံေယာဇဥ္ပိုၿပီးနည္းသြားရင္ ပိုၿပီး အပူသက္သာပါတယ္...
သံေယာဇဥ္ကုန္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ အပူၿငိမ္းေပါ့...
ဒကာေလးက နည္းနည္းပူခ်င္ေသးတာဆိုေတာ့ ကိေလသာကုန္တဲ့ထိ မသြားခ်င္ေနဦး...
ပါးေအာင္ေတာ့ လုပ္ပါ...

သံေယာဇဥ္ကုန္ေစတဲ့နည္းကို ဘုရားက ဒီလိုေျပာဖူးပါတယ္...
အာ႐ံုဝင္လာစရာ ဒြါရေျခာက္ပါးရွိတယ္...
မ်က္စိ နား ႏွာ လွ်ာ ကိုယ္ စိတ္လို႔ေခၚတာေပါ့...
မ်က္စိကို မၿမဲလို႔သိရမယ္တဲ့...
ထို႔အတူ နား ႏွာ လွ်ာ ကိုယ္ စိတ္ကို မၿမဲလို႔သိရမယ္...
မၿမဲလို႔ ျမင္သူ သိသူဟာ သံေယာဇဥ္အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြကင္းတယ္ နည္းတယ္...

ဒကာေလး ဒီေျခာက္မ်ဳိးဟာ ၿမဲသလား မၿမဲဘူးလား စဥ္းစားၾကည့္ေလ...
ဘုန္းႀကီးတို႔က ၿမဲတယ္ထင္လို႔ သူ႔အေပၚ သံေယာဇဥ္တြယ္ေနတာပါ...
ဒီေတာ့ သံေယာဇဥ္နည္းေအာင္ မၿမဲဘူးလို႔ သိရမယ္တဲ့...
မသိတဲ့သူကေတာ့ အေႏွာင္အဖြဲ႕ခံရမယ္...

ဒြါရေျခာက္ပါးဟာ မၿမဲသလိုပါပဲ ခံစားမႈ သုခ ဒုကၡ ဥေပကၡာကို မၿမဲလို႔သိရပါတယ္...
ဒီလိုမၿမဲလို႔႐ႈသိရင္ သံေယာဇဥ္နည္းမယ္...ကုန္မယ္...

သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚတဲ့အပူေတြ နည္းပါးပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၃ဝ.၂ဝ၁၁

၂ - သံေယာဇနပဟာနသုတ္၊ (၆) ၁ - အဝိဇၨာဝဂ္၊ သဠာယတနဝဂၢသံယုတ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အသုဘနဲ႔ မရဏာ နာနာပြားရမွာ...

မရဏာႏုႆတိအား နာနာပြား...

ဒီေန႔သြားခဲ့ရတာကေတာ့ စိတ္မေကာင္းစရာပါ...
ဘာလို႔လဲဆို အသုဘမို႔...
အသုဘမွ ရိုးရိုးအသုဘမဟုတ္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ေျဖရွင္းလိုက္ျပန္တာ...
သံသရာတစ္ေလ်ာက္က ပါလာတဲ့ကံ၏အက်ဳိးတရားေတြ မနည္းဘူးကိုး...
သူတို႔ အက်ဳိးေပးေတာ့မယ္ဆိုရင္ စိတ္ေတြက ကေျပာင္းကျပန္...

သီလမေပးခင္မွာပဲ...
ေသသူအတြက္ရည္စူးၿပီး ျပဳလုပ္တာမို႔ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပေပးခဲ့ပါတယ္...
ေသဆံုးသူကို အမွ်ေပးေဝမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မိမိမွာ ေပးစရာရွိဖို႔ လိုပါတယ္...
သူ႔ကို ဘာေတြေပးမလဲ...
ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ ျဖစ္ေစလိုတဲ့အတြက္...
ေကာင္းမႈဆိုတာ ကိုယ္မွာရွိရမယ္ ေကာင္းမႈကို အရင္ျပဳရမယ္ေပါ့...

ဒါေၾကာင့္...
ဒါနကုသိုလ္ ဆြမ္းလွဴဒါန္းတယ္...
သီလကုသိုလ္ ငါးပါးသီလေစာင့္ထိန္းၾကမယ္...
ဘာဝနာကုသိုလ္ တရားေတာ္ေတြ နာၾကားရမယ္...
ေမတၱာတရားေတြ ပြားမ်ားရမယ္...
ၿပီးေတာ့မွ ဒီကုသိုလ္ေတြကို သူ႔ကိုမွ်ေဝေပးမယ္ေပါ့...

ေနာက္တစ္ခု သိထားဖို႔ကေတာ့ သီလရွိသူကို လွဴဒါန္းမွအက်ဳိးႀကီးမွာမို႔...
ဘုရားအမွဴးရွိတဲ့ အရိယာသံဃာကို အာရံုျပဳလို႔ လွဴဒါန္းၾကရမယ္...

ေသသူဟာ ဒကာဒကာမတို႔လို မလုပ္ႏိုင္ မကိုင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး...
ဒါ့ေၾကာင့္ ဒကာမတို႔က ကုသိုလ္လုပ္ အမွ်ေဝေပးေနရတယ္...
ဒီေတာ့ အခ်ိန္ရွိတုန္း လုပ္ႏိုင္တုန္း လုပ္သင့္တဲ့ကုသိုလ္ေတြ လုပ္ထားၾကရမယ္...
ေသေတာ့မွ မိသားစုက လုပ္ေပးရတာ ေသခ်ာတဲ့အလုပ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ...
ကိုယ္တိုင္ လုပ္ကိုင္ၿပီး ကုသိုလ္ေတြ ယူသြားၾကရမယ္...
အခ်ိန္ဆိုတာ ကိုယ္ပိုင္တာ မဟုတ္ဘူး...

ဘုရားက မသိႏိုင္ျခင္းအေၾကာင္း ၅-မ်ဳိးရွိတယ္တဲ့...
ဘယ္ ၅-လံုးလို႔ မွတ္ထားေပါ့...
ဘယ္ ၅-လံုးဆိုတာက...
ဘယ္အရြယ္ ဘယ္ေရာဂါ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္သခ်ဳႋင္း ဘယ္ဘဝ...တဲ့

ဘယ္အရြယ္မွာ ေသမယ္ ဆိုတာလဲ မသိႏိုင္...
      ဘယ္ေရာဂါနဲ႔ ေသမယ္ ဆိုတာလဲ မသိႏိုင္...
            ဘယ္အခ်ိန္ခါ ေသမယ္ ဆိုတာလဲ မသိႏိုင္...
                  ဘယ္သခ်ဳႋင္းမွာ ျမႇဳပ္ႏွံမယ္ ဆိုတာလဲ မသိႏိုင္...
                        ဘယ္ဘဝကို ေရာက္မယ္ ဆိုတာလဲ မသိႏိုင္...

ေျပာစရာရွိတာေလးေတြ ေျပာဆိုၿပီးေနာက္...
အရွင္ပုဏၰအေၾကာင္း ဇာတ္ေတာ္ေလးတစ္ခုပါ ေျပာျပလိုက္ပါတယ္...

အဓိကေတာ့ အရွင္ေကာင္းဟာ သူသြားတဲ့အရပ္ေဒသမွာပဲ သူဟာေသမယ္...
သို႔ေသာ္ ေသမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သူမသိဘူးေပါ့...
မသြားခင္ ျမတ္စြာဘုရားက ႏွလံုးသြင္းေကာင္းရန္ တရားေဟာလိုက္ေၾကာင္း...
ေဟာၾကားလိုက္တဲ့ တရားကို ႏွလံုးသြင္းရင္းနဲ႔ပဲ တရားထူးရၿပီးေနာက္
သြားရာ ေရာက္ရာအရပ္မွာ တပည့္ဒကာေတြကို တရားေဟာေပး
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူသြားလိုတဲ့ေနရာ အရပ္ေဒသမွာပဲ ေသဆံုးသြားပါတယ္...
ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေလးေျပာၿပီး အမွ်ေဝေပးခဲ့ပါေတာ့တယ္...

ဒီစာကိုဖတ္ရတဲ့ ဒကာဒကာမတို႔လည္း ေပါ့ေပါ့တန္တန္မေနၾကနဲ႔ေတာ့...
ေန႔စဥ္ ေနစဥ္ဆိုတာလိုေပါ့ ကုသိုလ္ရေအာင္ယူေနပါ...

အသုဘနဲ႔ မရဏာ...
ေမတၱာနဲ႔ ဂုဏ္ေတာ္ဟာ အျမဲပြားရမွာ...
မေမ့လိုက္ပါနဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ရာ...

ဦးေလာကနာထ
၁၁.၂၂.၁၁


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

၁၁-လပိုင္း ေမြးေန႔ပြဲသို႔...

၁၁-လပိုင္း ေမြးေန႔ပြဲ...

ေမြးေန႔မွသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂ဝ ရွည္ပါေစေသာ္...
အသက္ရွည္ေစခ်င္သလိုပဲ ဒီဘဝမွာပဲ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းပါေစ...
ေမြးေန႔ရွင္က ကံစမ္းရင္း မဲႏႈိက္ခိုင္းေတာ့လည္း ႏႈိက္ရတာေပါ့ေလ...
ဘုန္းၾကီး ေပါက္မဲနံပါတ္ကေတာ့ ၂၁-တဲ့...

လိုခ်င္တာက နံပါတ္-၁... မရဘူး ၂၁-တဲ့...
ဒီေတာ့လည္း ရတာပဲေပါ့...
နံပါတ္ ၂၁-က ဖမ္းစက္...
ဘယ္ေနရာ ဘယ္လိုဖမ္းရမယ္ မသိဘူးေလ...
ဘုန္းႀကီးမွာက တရားေဟာ ရွယ္ေကာင္းေကာင္း မျဖစ္...
အသံုးတဲ့မဲ့သူရွိရင္ေတာ့ လွဴပလိုက္မယ္ စဥ္းစားပါတယ္...
တန္ဖိုးရွိတဲ့ေနရာ ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္...

ဒီစာဖတ္မိသူ အရွင္သူျမတ္တို႔ အလွဴခံေတာ္မူၾကပါဘုရား...
ေမြးေန႔ရွင္မ်ားက သက္ေတာ္-၉ဝ နဲ႔ သက္ေတာ္-၅ဝ ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါး...

အခမ္းအနားကေတာ့ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက သီလေပး...
ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ားရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိကို ဖတ္ၾကားတယ္...
ေမြးေန႔ရွင္ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ား တစ္ပါးနည္းနည္းစီ တရားေဟာၾကပါတယ္...
လွဴဖြယ္မ်ားလွဴဒါန္း အမွ်ေဝေရစက္ခ် ဆြမ္းကပ္ၾကတယ္ေပါ့...

သက္ေတာ္ရွည္ဆရာေတာ္ဘုရားက အေမရိကားကို ေရာက္လာတာ သက္ေတာ္-၆ဝ ဝါေတာ္-၄ဝ မွာ ေရာက္လာပါတယ္... ခုဆို အေမရိကားမွာ သာသနာ့တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္း-၃ဝ ရွိသြားၿပီေပါ့... တပည့္ဒကာေတြကလည္း မနည္းပါဘူး... ဝိုင္းဝန္းၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ၾကတယ္ ဆိုပါတယ္...

သက္ေတာ္-၅ဝ ဆရာေတာ္ကေတာ့ စကားေျပာ တရားေဟာ အလြန္ေကာင္းတယ္... ဆရာေတာ္ေဘးမွာဆို အျမဲပဲ ဒကာ ဒကာမေတြ ဝိုင္းေနၾကတာ... သက္ေတာ္ကလည္းငယ္ ပညာကလည္းစံုေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာအတြက္ တစ္အားပါပဲ... ဒီလိုဆရာေတာ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ဒကာဒကာမေတြ ကံေကာင္းၾကပါတယ္... ကံေကာင္းတယ္ဆိုတာ ေကာင္းကံေတြ လုပ္တယ္လို႔ေျပာတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ... ဆက္လက္ၿပီး ဆရာဒကာေတြ ညီညြတ္စြာနဲ႔ ေကာင္းေသာကံေတြ ထူေထာင္လို႔ ေထရဝါဒ သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ ေထာက္ပံ့ႏိုင္ၾကပါေစ...

ေမြးေန႔အမွတ္တရ ေမတၱာပို႔သလိုက္ပါသည္...
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ခ်မ္းသာပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၂၁.၂ဝ၁၁


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

တန္ဖိုးရွိမွန္း သိၾကပါစို႔...

၁၅-ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔...

ဘုန္းႀကီး ဒီကိုေရာက္ခါစမွာ သူက ေမြးကာစ...
ခုေတာ့ ဒီကေလးက ၁၅-ႏွစ္... ဒါဆို ဘုန္းႀကီးတို႔ အေတာ္အိုၿပီပဲ...

ဆြမ္းကပ္ သီလေပး...
ၿပီးေတာ့ ပရိတ္ရြတ္မယ္... ေမတၱာသုတ္...
ေမတၱာသုတ္ဆိုတာက ေမတၱာပို႔တာ...
သူတစ္ပါးကို ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ခ်မ္းသာေစခ်င္ ဆင္းရဲကင္းေစခ်င္တာ...
ေမတၱာပို႔တာနဲ႔ ရန္လုပ္ခံရတာ ဘယ္ဟာႀကိဳက္လဲလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့...
ကေလးက... ေမတၱာပို႔တာ ေကာင္းပါတယ္တဲ့...
ေကာင္းတယ္ဆိုရင္ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း သူတစ္ပါးေတြအေပၚမွာ ေမတၱာပို႔...
ၿပီးရင္ ေမတၱာသုတ္ထဲမွာ ပါတဲ့ က်င့္စဥ္ ၁၅-ခ်က္ကို က်င့္ပါ...

ေမတၱာသုတ္ပူေဇာ္ ဆြမ္းစားၿပီးရြတ္ေနက် ပရိတ္အတိုေလးေတြဆက္ရြတ္...
ၿပီးေတာ့မွ ကေလးကိုေမးၾကည့္တယ္ ဘာလိုခ်င္လဲလို႔...
ေပးႏိုင္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး...ရႏိုင္တဲ့နည္းေျပာေပးမလို႔ပါ...
ေကာင္းေသာအရာေတြ လိုခ်င္ပါတယ္တဲ့...
ဒါဆိုရင္ ေကာင္းေသာအရာေတြ ရႏိုင္ေသာအလုပ္ကိုလုပ္ပါ...
ဒါေတာ့ အရွင္ဘုရား ေျပာမွလားလို႔ထင္လိမ့္မယ္...
အမွန္ေျပာတာပါပဲ... ေကာင္းတာေတြလိုခ်င္ ေကာင္းတာလုပ္
မေကာင္းတာလိုခ်င္ မေကာင္းတာေတြလုပ္...

ဘယ္ဟာေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူးဆိုတာ ျမတ္ဗုဒၶက သင္ေပးထားပါတယ္...

ေငြတစ္ေထာင္လိုခ်င္သူဟာ တစ္ေထာင္ရေၾကာင္းအလုပ္ေတြလုပ္ရမယ္...
တစ္ေထာင္ေတာ့လိုခ်င္တယ္ ေငြရေၾကာင္းကိုေတာ့ မလုပ္ဘူး...
အိပ္ရာေပၚမွာပဲ အိပ္ေနမယ္ဆို ဘယ္ရမလဲ မရႏိုင္ဘူးေပါ့...

ဗိုက္ဆာတယ္ဆို အစာစားရမယ္...
ေရငတ္တယ္ဆို ေရေသာက္ရမယ္...
ေရာက္ခ်င္တယ္ဆို သြားရမယ္...
ဒီလိုဆင္းရဲေလးေတြၿငိမ္းေစဖို႔ ၿငိမ္းေၾကာင္းအလုပ္ေတြ လုပ္ၾကရတယ္...
လိုခ်င္တာေတြ ရေစဖို႔ ရေၾကာင္းအလုပ္ေတြ လုပ္ၾကရတယ္...

ဒီဥပမာေလးေတြက လူတိုင္းသိၿပီးသား
လူတိုင္းလည္း ေန႔စဥ္ ၾကိဳးစားလုပ္ေနၾကတဲ့ အလုပ္ေတြပါပဲ...
လုပ္ေနသူတိုင္း ဒါေလးေတြေတာင္ ျပည့္စံုလားဆိုေတာ့ မျပည့္စံုဘူးေနာ္...
ဒါေလးေတြအတြက္လုပ္ရင္း မျပည့္မစံုနဲ႔ဘဲ တစ္ဘဝ ၿပီးသြားၾကရျပန္တယ္...
ဒီေတာ့ ဆင္းရဲဒုကၡ အျပီးခ်ဳပ္ၿငိမ္းဖို႔ရာ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ေတြ မပါၾကဘူးေပါ့...

ျမတ္ဗုဒၶအဆံုးအမထဲမွာ လက္ရွိဘဝဆင္းရဲၿငိမ္းေၾကာင္းေတြ ပါသလို...
သံသရာဆင္းရဲ ကင္းၿငိမ္းေၾကာင္းအက်င့္ က်င့္စဥ္ေတြရွိေနပါတယ္...
ဒီဘဝဟာ ေလ့လာဖို႔ရာ အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္အခါေတြပါပဲ...
ဒကာဒကာမတို႔မွာ ရခဲတဲ့ လူ႔ဘဝရယ္ သာသနာရယ္ေတြ႔ၾကံဳေနၾကရၿပီ...
က်င့္ဖို႔ရာ မိမိတာဝန္ေလးပဲ ျပည့္စံုဖို႔ လိုပါေတာ့တယ္...

ပိုက္ဆံဆိုရင္ လူေတြ လိုခ်င္ၾကတယ္...
ဘာေၾကာင့္လည္းဆို တန္ဖိုးရွိမွန္းသိလို႔...
အသံုးခ်လို႔ရမွန္းသိလို႔ပါ...
တရားဆို စိတ္မဝင္စားဘူး မလိုခ်င္ဘူး...
ဒါဆိုဘာေၾကာင့္လည္းတဲ့ တန္ဖိုးရွိတယ္မထင္လို႔...
အသံုးခ်လို႔ရတယ္ မထင္လို႔...
ဒါေၾကာင့္ တရားဆိုတာကို တန္ဖိုးရွိမွန္းသိေအာင္ လုပ္ၾကရမယ္...

ဘုရားပြင့္ေပၚလာျခင္းဟာ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာဒကာမတို႔အတြက္ပါ...
သုေမဓာရွင္ရေသ့ သူ႔ဟာသူ ဆင္းရဲကင္းခ်င္ရင္ အဲဒီဘဝမွာကထဲက သြားလို႔ရေနပါၿပီ...
တို႔တစ္ေတြကို သနားလို႔...အပင္ပန္းခံၿပီး က်င့္ခဲ့တာပါ....
ဒီလို ဆင္းရဲကင္းေၾကာင္းတရားေတြ နာဖို႔ရာ ေလးသေခ်ၤမက ၾကာပါတယ္...
ဘုန္းႀကီးတို႔တစ္ေတြ ေတြ႔ၾကံဳရဲ႕သားနဲ႔မွ တန္ဖိုးနားမလည္ဘူး ျဖစ္ေနၾကတာ...

တန္ဖိုးရွိမွန္း သိၾကပါစို႔...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၁၉.၂ဝ၁၁

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အရွင္ဘုရား မငတ္ေအာင္လို႔ ဆြမ္းလွဴပါသည္...

ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလိုလွဴတာလဲ...

ဆြမ္းလာကပ္တဲ့ ဒကာေလးကို ေမးၾကည့္မိတယ္...
သူတို႔ ကေလးေတြ ဘယ္လိုအသိ ရွိၾကသလဲေပါ့...
ဒကာေလး ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလိုဆြမ္းလွဴတာလဲလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့...
သူက ဒီလိုေျဖတယ္ေလ...
အရွင္ဘုရား မငတ္ေအာင္လို႔တဲ့...မွန္လိုက္တာ...

ဒကာေလးေျပာတာ မွန္တာပါပဲ...
ဒီလို ဆြမ္းလွဴတဲ့အတြက္...
စားရသူမွာ ဆြမ္းမငတ္ဖူး အဆာေျပတယ္...
စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာတယ္ အသက္ရွည္တယ္...
ဒီေတာ့ ကိုယ္ရည္အဆင္းလွတယ္...
အာဟာရျပည့္ဝေတာ့ ဉာဏ္ရည္လည္း ျပည့္ဝလာႏိုင္တယ္...

စားရတဲ့သူမွာ ဒီလိုအက်ဳိးတရားေတြ ရလာေတာ့...
ေပးလွဴသူမွာလည္း တူညီတဲ့အက်ဳိးတရားေတြ ရမွာျဖစ္တယ္...
ဒါကိုပဲ ကံ ကံ၏အက်ဳိးလို႔ ေခၚတာပါဒကာေလး...
ဒီလိုသိၿပီး ေပးလွဴျခင္းက ပိုၿပီးေကာင္းတယ္ ေျပာျပလိုက္ေတာ့

အရွင္ဘုရား ေပးတာနဲ႔ လွဴတာ ဘာထူးလဲတဲ့...

ဘာမွ မထူးဘူးဒကာေလး တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ တူတူပါပဲ...

မိမိထက္ သီလ သမာဓိ ပညာ နိမ့္သူကို ေပးတယ္သံုးၿပီး...
မိမိထက္ သီလ သမာဓိ ပညာ ျမင့္သူကို လွဴတယ္သံုးၾကတာပါ...
ေပးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ လွဴတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပါဠိလိုကေတာ့ ဒါနပါပဲ...
ဘုန္းႀကီးမ်ားဟာ ဒကာေလးတို႔ေစာင့္တဲ့သီလထက္ ပိုၿပီးေစာင့္ထိန္းတယ္...
တည္ၾကည္မႈေခၚတဲ့ သမာဓိ ဉာဏ္လို႔ေခၚတဲ့ပညာ ပိုေအာင္က်င့္ေနၾကတယ္...
ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းေတြကို လွဴတယ္သံုးၿပီး...
လမ္းေဘးမွာ ေတာင္းေနသူမ်ားကိုေတာ့ ေပးတယ္ သံုးလိုက္ၾကပါတယ္...
တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္း သူမ်ားကိုေပးလိုက္တာ တူတူပါပဲ...

ဒါ့ေၾကာင့္ ဒါနျပဳရင္ မိမိပစၥည္း စြန္႔လႊတ္ၿပီးမွသာ ေပးလို႔လွဴလို႔ရပါတယ္...
စြန္႔လႊတ္တာကို စာဂ... ေပးလွဴတာကို ဒါန...
ဒါေၾကာင့္ စာဂရွိမွ ဒါနျဖစ္တယ္...
စာဂမရွိရင္ ဒါနမျဖစ္ဘူးဆိုေတာ့ ေခ်းငွားတဲ့သေဘာျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္...

အလွဴခံသူဘုန္းႀကီးမ်ားဟာ လူေတြထက္ပိုၿပီး သိကၡာရွိဖို႔လိုပါတယ္...က်င့္ရမယ္
ေတာင္းသူမ်ားကေတာ့ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့...

ေနာက္ မိမိရဲ႕ဒါန အားေကာင္းဖို႔ရာ ေစတနာ အားေကာင္းရပါတယ္...
ပစၥည္းနည္းၿပီး ေစတနာအားေကာင္းတာနဲ႔
ပစၥည္းမ်ားၿပီး ေစတနာအားနည္းတာ ယွဥ္လိုက္ရင္
ပစၥည္းနည္းေပမဲ့ ေစတနာအားေကာင္းတာက အက်ဳိးေပးေကာင္းပါတယ္...
ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔...
တပည့္ေတာ္ နည္းနည္းေလးနဲ႔ ေစတနာေကာင္းေအာင္လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုခဲ့ရင္...

ေစတနာအားေကာင္းတဲ့သူဟာ တြန္႔တိုမႈ မရွိေတာ့ပါဘူး...

မိမိမွာမရွိတဲ့ထဲက ရွိသေလာက္ေလးကို ဖဲ့ၿပီးလွဴတတ္တယ္...
မိမိသံုးမဲ့ထဲက မသံုးေတာ့ပဲ ေပးလွဴတာမ်ဳိးေတြကို ျပဳလုပ္လာပါတယ္...
တစ္ခ်ဳိ႔မွာေစတနာေတာ့ရွိတယ္ ပစၥည္းမရွိလို႔ အနည္းငယ္သာလွဴရတာပါ...
ဒီလိုေစတနာမ်ဳိးက လွဴဖြယ္နည္းေပမဲ့ အက်ဳိးေပးေကာင္းပါတယ္...

ေနာက္တစ္ခုက သီလရွိသူကို ေပးလွဴျခင္းက အက်ဳိးႀကီးေစတယ္ဒကာေလး...
ဒါေၾကာင့္ သီလရွိသူ ျပည့္စံုသူေတြကိုရွာၿပီး သံဃာရည္မွန္းလို႔ ေပးလွဴ...

မရွာတတ္လို႔ေသာ္လည္းေကာင္း...
သီလျပည့္စံုသူေတြ ရွိကိုမရွိေတာ့လို႔ ဆိုတဲ့အခါၾကရင္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးေပါ့...
သံဃာကိုသာ ရည္မွန္းလို႔ ၾကံဳရာဘုန္းႀကီးကို ေပးလွဴလိုက္ပါဒကာေလး...
ဒီလိုေပးလွဴျခင္းက သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ရာလည္း ေရာက္ပါတယ္...

ေကာင္း၍တူေသာအက်ဳိးေတြ ရၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၁၈.၂ဝ၁၁



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းရဲ႕ ကထိန္ပြဲေတာ္သို႔...

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းရဲ႕ ကထိန္ပြဲေတာ္သို႔...

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၃-ရက္ေန႔ ကထိန္ပြဲ...

ေဘးဧရိယာက သံဃာေတာ္ ၁၂-ပါး ၾကြေရာက္ၾကပါတယ္...
ဆရာေတာ္ေဟာတဲ့တရားကေတာ့ အကုသိုလ္စိတ္ ၁၂-ပါးရွိေၾကာင္း...
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟတရားဆိုးေတြေၾကာင့္ ဆင္းရဲေနၾကရေၾကာင္း...
မိေဒြးေတာ္ေဂါတမီ သကၤန္းလွဴတဲ့အခါမွာ သံဃာကိုသာလွဴဖို႔အေၾကာင္း...
အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြက ၁၄-ဦး ၁၄-မ်ဳိးရွိေၾကာင္း...
ဒကာဒကာမေတြလွဴတဲ့ ကထိန္သကၤန္းဆိုတာလည္း သံဃာကိုသာလွဴရေၾကာင္း...
ဂုဏ္ႀကီးမားတဲ့ဆရာေတာ္ျဖစ္ေစ ကိုယ္ရင္ေလးကိုပဲျဖစ္ေစ
သံဃာကိုရည္မွန္းလွဴဒါန္းလွ်င္ အက်ဳိးႀကီးေၾကာင္းေတြေပါ့ေလ...
ေဟာသြားလိုက္တာ စီကာပတ္ကံုး အမ်ားႀကီးပါပဲ...
နာၾကားလို႔ေကာင္းၿပီး မွတ္သားဖြယ္ေတြခ်ည့္ပါပဲ...

အခ်ိန္နည္းေနေတာ့ လွဴဖြယ္ေတြလွဴဒါန္းၿပီးေနာက္ အမွ်ေဝေရစက္ခ်...
ၿပီးေနာက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကို စုေပါင္း ဆြမ္းကပ္ၾကပါတယ္...

တစ္ခ်ဳိ႔လူေတြမွာ မရွင္းေတာ့ေမးၾကျပန္တယ္...
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္မွာ ကထိန္ခင္းလို႔ရသလားတဲ့...
ကထိန္ခင္းလို႔ မရပါဘူးဒကာေလး...
ဆရာေတာ္ေတြ လျပည့္မတိုင္ခင္က ကထိန္ကံေဆာင္တဲ့ကိစၥ လုပ္ၿပီးပါၿပီ...
ခုလုပ္တာကေတာ့ ပြဲတစ္ခုလုပ္ရံု ဆြမ္းလွဴဒါန္းရံုသာျဖစ္ပါတယ္...
ဒီလိုေျပာျပ ရွင္းျပလိုက္ေတာ့ နားလည္သြားပါတယ္...

ကထိန္ခင္းလို႔ရတဲ့ရာသီက သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေက်ာ္ကေန
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ တစ္လအတြင္း သကၤန္းအလွဴခံခြင့္ရပါတယ္...
ဒီႏိုင္ငံမွာက ပြဲလုပ္ရင္ တနဂၤေႏြေန႔မွာပဲ လုပ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္ေလ...
တစ္လမွ တနဂၤေႏြကလည္း ေလးပါတ္ပဲရွိ ေက်ာင္းက ၁၁-ေက်ာင္း...
ဒါ့ေၾကာင့္ ကထိန္ခင္းတဲ့ရက္ထပ္တယ္ ထပ္ရင္ သံဃာမေလာက္ငွျပန္ဘူး...
တစ္ခါတစ္ရံ ဒီလိုပဲ လျပည့္ေက်ာ္မွ ပြဲလုပ္ၾကရတယ္...
တစ္လအတြင္းမွာပဲ ၿပီးေအာင္လုပ္ရင္ေတာ့ အျမင္ရွင္းတာေပါ့ေလ...

တစ္နာရီ မိုင္ ၇ဝ-ႏႈန္း ေမာင္းတဲ့ကားနဲ႔
ေက်ာင္းကိုအသြားအျပန္ ႏွစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ ၾကာပါတယ္...
ဟိုမွာေနရတာနဲ႔ အျပန္မွာ ဝင္ခ်င္တဲ့ေနရာဝင္ေတာ့ တစ္ေနကုန္တာပါပဲ...
သူ႔ေက်ာင္းကိုယ္ကသြား ကိုယ့္ေက်ာင္းသူကလာေပါ့...
ဘုန္းႀကီးေတြ ဒီလိုသြားလာမွလည္း လူေတြမွာ လွဴဒါန္းခြင့္ရၾကမယ္...
သီလယူ တရားနာခြင့္ ရၾကမွာမဟုတ္လား...

ဘုန္းႀကီးအတြက္ကေတာ့ ေဒသနာၾကားခြင့္ရတာ အျမတ္ပါပဲ...

ဝင္ခ်င္တဲ့ေနရာဝင္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ေက်ာင္းမွာ ပ႒ာန္းပူေဇာ္ပြဲလုပ္မယ္ေလ...
ဒီေတာ့ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေလးေတြ ဒကာကိုလက္ညိွဳးထိုးျပ သူကထည့္ေပါ့...
(စဥ္းစားမိတာ) ဘုန္းႀကီးေတြ ကံေကာင္းၾကပါတယ္...
လက္ညွိဳးထိုးရင္ ထိုးသမွ် ရေနၾကတာပါ...
မအပ္စပ္တာ လက္ညွိဳးမထိုးမိဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့ေလ...

ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလြယ္လြယ္ကူကူ ရေနတာလဲဆိုေတာ့
ျပဳခဲ့ဖူးၾကတဲ့ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံရဲ႕ အက်ဳိးတရားေတြေပါ့...
လိုခ်င္လို႔ဘဲလုပ္လုပ္ အက်ဳိးကို လိုခ်င္စိတ္မရွိဘဲနဲ႔ လုပ္လုပ္
လုပ္သမွ်မွာေတာ့ အက်ဳိးတရားေတြ ကပ္ပါလာတာပါပဲ...
ဒါေၾကာင့္ လုပ္ေနၾကဖို႔လိုပါတယ္...
ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ လိုခ်င္တဲ့သူက ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြကိုလုပ္...
မေကာင္းမႈလုပ္ရင္ေတာ့ လိုခ်င္ခ်င္ မလိုခ်င္ခ်င္ မေကာင္းက်ဳိးရလိမ့္မယ္...

ဒါေလာက္ေတာ့ သိပါတယ္ဘုရားလို႔ ဆိုခ်င္ဆိုၾကမယ္...
မွန္ပါတယ္ သိၾကမွာပါ...
ဒါေပသိ ေကာင္းမႈလုပ္ဖို႔ ေမ့ေနမွာ စိုး၍သာ သတိေပးရတာပါ...

သတၱဝါမွန္သ၍ ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းေဝးၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၁၃.၂ဝ၁၁

ပ႒ာန္းပူေဇာ္ပြဲ ႏို၀င္ဘာ ၂၄-မွ-၂၆-ထိ

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ပင္ေပ်ာ္ပ်င္းလို႔ မွီဝဲပါသည္...

ကေလးေတြပါ ပါလာေတာ့ ၾသကာသကစၿပီး တိုင္ေပးပါတယ္...
ၿပီးေတာ့မွ ဆုေပး...
သရဏဂံုသံုးပါးဆို...
သီလေလးပါး တိုင္ေပးၿပီးေနာက္...
ငါးပါးေျမာက္ ေနာက္ဆံုး သုရာေမရယ ဆိုတဲ့အခါမွာေတာ့...
ဒကာေလးအသံက ေပ်ာက္သြားတယ္...

ပရိတ္ရြတ္ သာဓုေခၚၾက ၿပီးေတာ့မွ တရားနာ...
ေမြးေန႔အမွတ္တရဆိုေတာ့လည္း မဂၤလာတရားေပါ့...

အေသဝနာစ ဗာလာနံ
ပ႑ိတာနဥၥ ေသဝနာ
ပူဇာ စ ပူဇေနယ်ာနံ
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ

ႀကီးပြားခ်င္တဲ့သူေတြ လူမိုက္ဆို မမွီဝဲနဲ႔လို႔ ဘုရားကေျပာပါတယ္...
လူမိုက္ဆိုတာက ဒုစရိုက္ဆယ္ပါး လုပ္ေနၾကသူေတြ...
မိမိသူတစ္ပါး ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္း ျပဳလုပ္ေနသူ...
တနည္းအားျဖင့္ ငါးပါးသီလ မလံု ေဖါက္ဖ်က္ေနသူ...
ဒီလိုေျပာရင္းနဲ႔ စိတ္ထဲေတြးေနမိတာက
ဒကာေလး ဘာလို႔မ်ား သုရာေမရယကို မဆိုတာလဲမသိ...
ေမးေတာ့ မေမးေသးပါဘူး...
သီလနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး မက်ဥ္းမက်ယ္ေလးေျပာ...

ေနာက္ ပညာရွိကို ေပါင္းသင္းမွီဝဲရမယ္...
ဘာလို႔လည္းဆို ပညာရွိကိုေပါင္းသင္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္
တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္း အသိပညာ အတတ္ပညာေတြရမယ္...
အေကာင္းအဆိုး အေၾကာင္းအက်ဳိးကို မွန္ကန္စြာ သိရွိမယ္...
သိလာတဲ့ပညာနဲ႔ မိမိဘဝကို ေကာင္းမြန္စြာ ရပ္တည္ႏိုင္တယ္...
ဒါ့ေၾကာင့္ ပညာရွိကို မွီဝဲဆည္းကပ္ရမယ္...

ပူေဇာ္သင့္ပူေဇာ္ထိုက္သူေတြကို ပူေဇာ္ရတယ္...
မိမိထက္ အသက္သိကၡာႀကီးသူေတြကို ပူေဇာ္ရမယ္...
သီလ သမာဓိ ပညာ သိကၡာသံုးပါး ႀကီးသူတို႔ကို ပူေဇာ္ရမယ္...
တနည္းအားျဖင့္ လူလိမၼာပညာရွိေတြကို ပူေဇာ္ရမယ္...
ပူေဇာ္တယ္ဆိုတာက ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္ေလ...
ပစၥည္းပစၥယနဲ႔ ပူေဇာ္တာရယ္ တရားနဲ႔ပူေဇာ္တာရယ္...
တရားနဲ႔ပူေဇာ္တယ္ဆိုတာ တရားေတာ္ရြတ္ဖတ္တာအျပင္...
ဆံုးမစကားကို နားေထာင္ျခင္းကလည္း ပူေဇာ္တာပါပဲ...
အစရွိသည္ေျပာျပၿပီးေနာက္ အမွ်ေဝ ေရစက္ခ်ၾကတယ္ေပါ့...

ကိစၥေလးေတြၿပီးေတာ့မွ စကားေျပာရတယ္...
သမီးျဖစ္သူ ကေလးေလးကို ေမးၾကည့္ရတာေပါ့...
ခုန ကေလးမအေဖ သုရာေမရယကို ဆိုသံမၾကားရပါဘူး...
ဆိုေတာ့...
ကေလးက ငယ္ေသးေတာ့ သိပ္အေျဖတတ္ဖူးေလ...
သိသားပဲ တမင္ လူႀကီးကိုေမးရခက္လို႔ ကေလးကိုေမးရတာ...
ဒီေတာ့မွ ဒကာမျဖစ္သူက ေျပာျပတယ္
သူက ညက်ရင္ အဲဒါသြားလုပ္မွာေလ အရွင္ဘုရား...
ဒါေၾကာင့္ မဆိုတာေနမွာေပါ့တဲ့...
ျပံဳးစိစိနဲ႔ သူ႔ဒကာကို မ်က္ေစာင္းက ထိုးေသးတယ္...

ဒီေတာ့ ဒကာက အေၾကာင္းျပတယ္ အလုပ္က ပင္ပန္းတယ္ဘုရား...

   ၾကားဖူးတယ္
          တခ်ဳိ႔က ပင္ပန္းလို႔တဲ့...
          တခ်ဳိ႔က ေပ်ာ္လို႔တဲ့...
          တခ်ဳိ႔က ပ်င္းလို႔တဲ့...
ေၾသာ္... ပင္ေပ်ာ္ပ်င္းလို႔ မွီဝဲပါသည္ ေရွာင္ႏိုင္ခဲသည့္ဒီအရည္...

မေကာင္းမႈမွန္သမွ် ေရွာင္ရွားႏိုင္ၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၁၂.၂ဝ၁၁


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေန႔စဥ္အၿမဲ လိုေနတယ္...

ေန႔စဥ္အၿမဲ လိုေနတယ္...

ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း လိုေနတာက ဇီးယို... (plum)
အဲဒါကို ေရေႏြးစိမ္ၿပီး ဘုဥ္းေပးတာပါ...
ဇီးယိုလိုတယ္ဆိုေတာ့ ဘုန္းႀကီးကို တစ္မ်ဳိးေတာ့ထင္ႏိုင္တယ္...
ငယ္ငယ္က ၾကားဖူးခဲ့တာက စိတ္မၿငိမ္ရင္ ဇီးယိုစားရတယ္ဆိုလားဘဲ...  
ခုေတာ့ ဒါကို ေန႔စဥ္မဘုဥ္းရင္ ေဆးတစ္မ်ဳိးေသာက္ရလိမ့္မယ္...

(ဘုန္းႀကီးကေတာ့ က်န္းမာေရးအရ ဝမ္းမွန္ဖို႔အတြက္ပါ...)

နီးစပ္ရာ ဒကာဒကာမမ်ားကလည္း ေတာ္ၾကတယ္...
အၿမဲ စီစဥ္ေပးၾကပါတယ္...

ဒါေပမဲ့ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ ေရေႏြး အမ်ားႀကီးထည့္ၾကတယ္...
ဒီေတာ့ ေတြးမိတာက ေလ်ာ့ထည့္ရင္ေကာင္းမယ္ေပါ့...

တစ္ဦးကေတာ့ ေရေႏြးကို နည္းနည္းေလးပဲထည့္တယ္...
ဒီေတာ့လည္း ေတြးမိျပန္တာက ပိုထည့္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္...

တစ္ခ်ဳိ႔ကေတာ့ ေရေႏြးမပါဘူး ဒီအတိုင္းဘဲ...

စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခဏခဏလိုေနတယ္...
မိမိစိတ္ရဲ႔သေဘာကို ၾကည့္ေနေတာ့ ျမင္ေနရတယ္...
ငါလိုဘဲ လူေတြေကာ အၿမဲတမ္း လိုေနၾကသလား...
လိုတဲ့သူတိုင္းေကာ အလိုေတြ ျပည့္ၾကရဲ႔လား...
အလိုျပည့္တယ္ဆိုသူေတြေကာ ထပ္ၿပီး လိုေနေသးသလား...
မလိုေတာ့ဘူးလား...

တစ္ရက္မွာေတာ့ စဥ္းစားမိတာက...
ဘယ္သူေတြ အလိုျပည့္ၾကၿပီလဲေပါ့...
ဘုရား ရဟႏၲာေတြကေတာ့ အလိုျပည့္သြားၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္...

သုေမဓာရွင္ရေသ့က သဗၺညဳတဉာဏ္ လိုခ်င္တယ္...
သိဒၶတၳမင္းသားဘဝမွာ ေဂါတမဗုဒၶအျဖစ္နဲ႔ အလိုျပည့္သြားၿပီ...

သု႐ုစိရေသ့လည္း လက်္ာရံအဂၢသာဝကျဖစ္ခ်င္တယ္...
ဥပတိႆဘဝမွာ အရွင္သာရိပုၾတာအျဖစ္နဲ႔ အလိုျပည့္သြားၿပီ...

ဝ႐ုဏမည္ နဂါးမင္းသည္လည္း လက္ဝဲရံအဂၢသာဝကျဖစ္ခ်င္တယ္...
ေကာလိတဘဝမွာ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္အျဖစ္နဲ႔ အလိုျပည့္သြားၿပီ...

သုမိတၱာအမ်ဳိးသမီးက ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္နဲ႔ ဆင္းရဲဒုကၡၿငိမ္းခ်င္တယ္...
ယေသာ္ဓရာဘဝမွာ ပါရမီျပည့္လို႔ အလိုျပည့္သြားၿပီ...

သူတို႔ေတြ အလိုျပည့္ျခင္းက ထပ္မလိုေတာ့ပါဘူးေလ...
တနည္းအားျဖင့္ လိုခ်င္မႈဆိုတာ မရွိသူမ်ား အလိုျပည့္ေနၿပီ ေျပာရမယ္...

ဘုန္းႀကီးတို႔ လိုခ်င္ေနမႈကေတာ့ ဒီဟာျပည့္လည္း ဟိုဟာ လိုခ်င္ေနဦးမွာ...
ဒီလိုသာဆို ဘယ္ေတာ့မွ ျပည့္မွာကို မဟုတ္ေတာ့ဘူး...
ကိုယ့္အလို မျပည့္ျပန္ေတာ့ သူတစ္ပါးကို အျပစ္တင္တတ္ျပန္တယ္...

သတိရမိတယ္...
ဘုရားရွင္လက္ထက္က ပုဏၰားတစ္ဦးထင္ပါရဲ႕...
တရားတိုတို ေဟာသူနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့လည္း အလိုမက် အျပစ္တင္...
တရားရွည္ရွည္ ေဟာသူနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့လည္း အလိုမက် အျပစ္တင္...
မတိုမရွည္ ေဟာသူနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့လည္း အလိုမက် အျပစ္တင္တာပါဘဲ...

အလိုမက်ရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ မေကာင္းမႈေတြက ပါလာတတ္တယ္...
ဒါ့ေၾကာင့္ လိုခ်င္တဲ့ဓာတ္ေတြ ေလွ်ာ့နည္းေအာင္ လုပ္ရမယ္...
ဒါမွ အပူနည္းေတာ့မွာပါ...

လိုခ်င္တာကို မရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏...

ေရးရင္းနဲ႔ပဲ လိုလာျပန္တယ္...

ဒီေန႔မိုးရြာေလတိုက္ေနေတာ့ ဆြမ္းခံထြက္မရဘူးေလ...
ဒီေတာ့ လိုျပန္ၿပီ...

လိုခ်င္တယ္ လိုခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ဓာတ္ေတြ နည္းၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၁၁.၁၁

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

မိသားစုစိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ... ဒုကၡဆင္းရဲကင္းေဝးၾကပါေစ... ဆိုေတာ့...

မိသားစုစိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ...

ဒုကၡဆင္းရဲကင္းေဝးၾကပါေစ... ဆိုေတာ့...

ဟဲ ဟဲ ဟဲ...တဲ့... သူက ရီ(ရယ္)ပါတယ္...

အရွင္ဘုရားေပးတဲ့ဆုက မျပည့္ဘူးဘုရား ဒါေၾကာင့္ရယ္တာပါတဲ့...
ကဲ... ဘယ္လိုလုပ္ၾကမယ္...

ဆုေပးတာနဲ႔ ေမတၱာပို႔တာ မတူကြဲျပားတယ္ ေျပာရမလား... တူတူပါပဲလို႔ေျပာရမလားပဲ... ခက္ပါ့...
ဗုဒၶဘာသာအရေတာ့ သူတစ္ဖက္သားကို ျပည့္စံု ခ်မ္းသာေစလိုတဲ့သေဘာပါ...
မေနာကံေမတၱာ... ဝစီကံေမတၱာ... ကာယကံေမတၱာ...ဆိုၿပီး...
ကံသံုးပါးနဲ႔ ပြားမ်ားၾကပါတယ္...
ဒါကိုပဲ တနည္းအားျဖင့္ ဆုေပးတယ္လို႔ သံုးၾကတယ္ ထင္ပါတယ္...
ဝစီကံအေနနဲ႔ ဆုေပးၾကတယ္... ဥပမာ က်န္းမာပါေစ ခ်မ္းသာပါေစေပါ့...

ကာယကံအေနနဲ႔ဆို သူတစ္ပါးကိစၥ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေစတနာနဲ႔ ဝင္လုပ္ေပးမယ္...
ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုေၾကာင့္ အထိမ္းအမွတ္ပစၥည္းေပးတာကိုလည္း ဆုေပးတယ္သံုးပါတယ္...
ကာယကံေမတၱာ ဆုေပးျခင္းကေတာ့ လက္ငင္းရတဲ့သေဘာ ရွိေနပါတယ္...

ျမတ္ဗုဒၶသာသနာအေနနဲ႔ေတာ့...
ေမာင္တင္ေရ... ဥံဳဖြ... ရေစသတည္းဆိုၿပီး ဆုေပးတာမ်ဳိး မရွိဘူးေပါ့...
ဒါမ်ဳိးက တစ္ခ်ဳိ႕ေသာ ဘာသာေတြမွာသာ ရွိတာပါ...
ဆုေပးတယ္ဆိုတဲ့စကားေလး တူေပမဲ့... အဓိပၸါယ္ျခင္းကေတာ့ မတူဘူးေလ...
ဒါကိုသေဘာေပါက္ရတယ္... သေဘာမေပါက္ရင္ တမ်ဳိးျဖစ္သြားမယ္...

ေမတၱာနဲ႔ပါတ္သက္လို႔က ပြားမ်ားသူမွာ ၁၁ မ်ဳိး ဒါကေတာ့သိၿပီးသားပါ...
မင္းကြန္းေတာင္႐ိုးက
ပတၱျမားဆရာေတာ္ဘုရား ဘဒၵႏၲဇာဂရ (အဂၢမဟာပ႑ိတ) ေရးသားေသာကဗ်ာပါ

အဂၤုတၱရ၊ ဧက္ဒသ၌၊
ဗုဒၶျမတ္စြာ၊ မိန္႔ေတာ္မွာသည္၊
ေမတၱာအက်ဳိး ဆယ့္တစ္မ်ဳိးမွာ၊
ခ်မ္းသာအိပ္ႏိုး၊ အိပ္မက္ဆိုးကို၊
ျမင္႐ိုးမထင္၊ လူနတ္ပင္ခ်စ္၊
နတ္လွ်င္ေစာင့္ျငား၊ အဆိပ္မ်ားႏွင့္၊
မီး ဓား မဝင္၊ ေဘးမျမင္တည္း၊
စိတ္လွ်င္တည္ၾကည္၊ မ်က္ဆင္းၾကည္၏၊
ေသမည္မေတြ၊ ျဗဟၼာ့ျပည္သို႔၊
ေရာက္ေလမိန္႔မွာ၊ ေမာ္ကြန္းျဖာသည္၊
ေလ့လာလူတို႔ မွတ္ဖြယ္တည္း...။ ဒါက ေမတၱာပို႔သူရတာပါ...

ဒီေတာ့ အပို႔ခံရသူမွာေကာဆိုရင္ေတာ့...(((တိတိက်က်မသိပါ)))
နားလည္သလို ဒီလိုစဥ္းစားၾကည့္မိတယ္...
ကြ်ႏ္ုပ္ ေဒါသျဖစ္ၿပီး သင့္ကို ေသနတ္နဲ႔လွမ္းပစ္ရင္ သင္ေသသြားမယ္...
ေဒါသမထြက္ဘဲ ေမတၱာပို႔တဲ့အတြက္ ေသေဘးကကင္းတဲ့အက်ဳိး သင္ရသြားၿပီ...
ဒီလိုသေဘာဆန္ဆန္ အေတြးေလးေတြ ျဖန္႔ၿပီး ေတြးၾကည့္လိုက္ပါ...

ေမတၱာပို႔ရင္ မိခင္လို စိတ္ထားရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္...
ဒီေတာ့ မိဘေတြနဲ႔အတူေနရတဲ့ သားသမီးေတြဟာ အလြန္ေအးခ်မ္းပါတယ္...
ေမတၱာပို႔သေနသူနဲ႔ေနရတဲ့ သင္တို႔မွာ ဒီအက်ဳိးလည္းရမွာပါ...
ေမတၱာပို႔ ခံရသူေတြမွာ အက်ဳိးတရားေတြ မ်ားပါတယ္...
ဒါ့ေၾကာင့္ လိုလိုခ်င္ခ်င္ ေပးေသာဆုနဲ႔ ျပည့္ရပါလို၏ဘုရား... ဆိုတာ ေကာင္းပါတယ္...
ဆုေပးရသူလည္း မ်က္ႏွာမပူရေတာ့ပါ...
ၿပီးေတာ့ လိုခ်င္တဲ့ဆႏၵအတိုင္း က်င့္ၾကံၾကပါ...

ေျပာခ်င္တာကေတာ့...
ေမတၱာပို႔ေနသူ မိမိမွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ေမတၱာပို႔ေသာေၾကာင့္ သင့္ရဲ႔ ၿပံဳးရႊင္မႈကို ရပါတယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ကြ်ႏ္ုပ္ကဆဲမိလွ်င္ သင့္ရဲ႔ ဆဲဆိုၿငိဳျငင္မႈသာ ျပန္ရမယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ေမတၱာဆိုတာ အလွ်ားအနံ မရွိေပမဲ့ အသြားအျပန္ ရွိႏိုင္တယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ေလာကႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းေနတာ ေမတၱာတရားေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ေမတၱာပြားလို႔ စ်ာန္ရလွ်င္ ျဗဟၼာ့ျပည္သြားႏိုင္တယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ေမတၱာစ်ာန္ကို အေျခခံလို႔ ဝိပႆနာပြားႏိုင္ရင္ ဆင္းရဲၿငိမ္းႏိုင္တယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ဆုေပးေနတာ အပိုပါ...
ဒီလို ဆုေပးရံုနဲ႔ မရပါဘူးကြာဆိုတဲ့ အေတြးအျမင္ေလးေတြေၾကာင့္...
ႏိုင္ငံျခားေရာက္ တစ္ခ်ဳိ႔ဆရာေတာ္မ်ား ေမတၱာပို႔ ဆုမေပးေတာ့ပါေလ...
ျပန္ကာနီး ဘိုင့္ဘိုင္...

စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ...ဒုကၡဆင္းရဲကင္းေဝးၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၉.၁၁


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သားသမီးေတြကို ငယ္စဥ္က မဆံုးမတဲ့အခါ အရြယ္ေရာက္လာေသာ္...

သားသမီးေတြကို ငယ္စဥ္က မဆံုးမတဲ့အခါ အရြယ္ေရာက္လာေသာ္...

အိုးလုပ္ အိုးဖုတ္တဲ့သူဆိုတာ
ရႊံ႕ေကာင္းကိုေရြးခ်ယ္ ေကာင္းေကာင္း နယ္တတ္ရတယ္...
စိတ္ကူးေကာင္းနဲ႔ မိမိလုပ္လိုတဲ့အိုးကို ပံုေဖၚရမယ္...
အိုးကို ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ မာေအာင္ နာနာထု႐ိုက္ရတယ္...
ၿပီးမွ မီးေကာင္းေကာင္း က်က္ေအာင္ဖုတ္လို႔ ေဆးလွလွခ်ယ္...
ဒီလိုမွ မလုပ္တတ္ရင္ေတာ့ မလွပတဲ့ဒီအိုး မေကာင္း...
ျမန္ျမန္ကြဲလိမ့္မယ္...

ဒီႏိုင္ငံေရာက္ မိသားစုေတြ ေတြ႔ၾကံဳၾကရတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုက...
သားသမီးငယ္ရြယ္စဥ္မွာ မိဘမ်ားက စားဝတ္ေနေရး ရွာေဖြေနရေတာ့...
မိမိကိုယ္တိုင္ကလည္း ဗုဒၶအေၾကာင္းအရာကို ေကာင္းစြာမသိႏိုင္ၾက...
ဖာသိဖာသာ မိ႐ိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာ...သာသာ...ဒီေတာ့
သားသမီးေတြကို ဗုဒၶအဆံုးအမနဲ႔အညီ မဆံုးမႏိုင္ခဲ့ၾကဘူးေပါ့...

ကေလးေတြ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းတက္ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေနခ်ိန္ကမ်ားလာ...
အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ ကေလးေတြမွာ ဘာသာေပ်ာက္ၾကတယ္...
ကေလးအခ်ဳိ႔က ခရစ္ယန္ေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္...
ဒါဟာ မိဘေတြမွာ အမ်ားႀကီး တာဝန္ရွိပါတယ္...
သူတို႔က ေျပာမရဘူးဘုရား ဆိုတာက အေၾကာင္းျပတစ္ခုေလာက္သာ...

ဒီေတာ့မွ တစ္ခ်ဳိ႔မိဘမ်ားမွာ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ...

ဒီလိုမျဖစ္ေအာင္ မိဘေတြက ဗုဒၶဘာသာဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ
မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာထက္သာေအာင္ ေလ့လာထားသင့္ပါတယ္...
အခ်ဳိ႔က ကေလးေတြကို ေလ့လာခိုင္းတယ္ သူတို႔ကေတာ့ မေလ့လာ...
တစ္ခ်ဳိ႔ေတာ့ ကေလးေတြနဲ႔အတူ လူႀကီးပါ စတင္ေလ့လာရတယ္...
လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့အလုပ္ေတြ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ေနာင္တရၾကလိမ့္မယ္...

ေနာင္တရၾကတဲ့ မိသားစုေတြ မ်ားလွပါၿပီ...

မိမိေရွ့က ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ မိသားစုေတြကို ၾကည့္ၿပီးေနာက္...
ေနာက္ ေနာက္လူမ်ား မိဘမ်ားက သင္ခန္းစာယူတတ္ဖို႕ လိုပါတယ္...
မိမိသားသမီးမ်ားကို အနည္းဆံုး ဘုရားတရား သံဃာအေၾကာင္းနဲ႔
ကံ ကံ၏အက်ဳိးေလးကိုေတာ့ နားလည္ေအာင္...
သေဘာေပါက္ လက္ခံေအာင္ သင္ေပးထားသင့္တယ္...

သားသမီးမ်ားကို သင္ေပးဖို႔ မိဘေတြကိုယ္တိုင္ အရင္ေလ့လာရပါမယ္...
ေလ့လာဖို႔ ေဘးဧရိယာမွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါၿပီ...
ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားက ဗုဒၶအဆံုးအမေတြကို သင္ျပေပးေနၾကပါတယ္...
မိဘမ်ားအေနနဲ႔ မိသားစုေနာင္ေရး ၿငိမ္းေအးဖို႔အတြက္ ေလ့လာၾကပါ...
စားဝတ္ေနေရး တစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ ဘဝဆိုတာ မျပည့္စံုႏိုင္ဘူးေလ...

စီပြားေရး အဆင္ေျပၿပီး မၿငိမ္းေအးတဲ့ မိသားစုေတြ မနည္းပါဘူး...

ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၧာမိ ဆိုတတ္႐ံုနဲ႔ ေက်နပ္ေနတဲ့မိဘေတြ မ်ားလွတယ္...
ဒါေလာက္နဲ႔ ကေလးေတြ မရပါဘူး...
အရြယ္ေရာက္ရင္ သူ႔ဟာ ဘာသာေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္...
ပ႒ာန္း ၂၄-ပစၥည္း ဆိုတတ္႐ံုနဲ႔လည္း ေက်နပ္မေနၾကပါနဲ႔...
ျမတ္ဗုဒၶရဲ႔ အဆံုးအမေတြကို အေျခခိုင္ခိုင္ ေလ့လာသင္ၾကားေပးၾကရမယ္...

ဘုန္းႀကီးေတြ႔ရင္... ဦးေတာ္ ဦးေတာ္... ပိုက္ပိုက္... ထိန္းထိန္း...လုပ္ခိုင္း႐ံုနဲ႔ကေတာ့...
ကေလးက ျပဴးတူးၿပဲတဲနဲ႔ ပံုမက်ပန္းမက် ကန္ေတာ့႐ံုပဲ ရွိပါတယ္...
ကေလးအတြက္ အက်ဳိးတရားနည္းပါတယ္...
ဗုဒၶဘာသာမိသားစုေတြ ကေလးႀကီးရင္ စိတ္ဆင္းရဲၾကရလိမ့္မယ္ေနာ္...

ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ား အခ်ိန္မွီ ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၇.၂ဝ၁၁

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ယေန႔ စုေပါင္း၍ ေသြးေဆးေသာက္ေသာေန႔...

ယေန႔ စုေပါင္း၍ ေသြးေဆးေသာက္ေသာေန႔...

စုေပါင္း၍ ေသြးေဆးေသာက္တယ္ဆိုလို႔ ဒီကိုယ္ေတာ္ အဆန္းလုပ္တယ္ မထင္လိုက္ပါနဲ႔...
ဓမၼစၾကာတရား ပူေဇာ္တာကို ဆိုလိုတာပါ...
တရားေတာ္ကို စုေပါင္း ပူေဇာ္ၾကတာ လစဥ္ ပထမ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္းေပါ့...

မင္းကြန္းမွ ခ်မ္းသာႀကီးဆရာေတာ္ဘုရားက က်န္းမာေစဖို႔ ေသြးေဆးေသာက္ရသလို...
၁၅ဝဝ ကိေလသာေတြကင္းေစဖို႔ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို အၿမဲပူေဇာ္ရတယ္တဲ့...
ဒါကို ရည္ရြယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာပါ...
မၾကာခဏလည္း ပူေဇာ္ျဖစ္ပါတယ္ အလြန္ကို ေအးခ်မ္းပါတယ္...
ဒကာဒကာမတို႔လည္း ၁၅ဝဝ-ကေန ေလ်ာ့ခ်င္ရင္ ပူေဇာ္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္...

ျမတ္ဗုဒၶသာသနာမွာ... ကိေလသာ စတင္ၿငိမ္းသြားသူက...
အညာသိေကာ႑ညတဲ့ ၾကားဖူးၾကမွာပါ...
ေဒြ ေမ ဘိကၡေဝ အႏၲာ ပဗၺဇိေတန န ေသဝိတဗၺာ အစခ်ီလို႔ ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တာေလ...

ကိေလသာၿငိမ္းခ်င္လို႔ ရဟန္းဝတ္လာသူမ်ား အယုတ္တရားႏွစ္ပါးကို မမွီဝဲနဲ႔တဲ့...

ေကာင္းလိုက္တာ... ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ပထမဆံုး ဆံုးမစကားေလးပါ...
ဒီအစြန္းႏွစ္ပါးက သံသရာတစ္ေလ်ာက္မွာ က်င့္သံုးခဲ့တာပါ သတိမရလို႔သာေလ...

ဘုန္းႀကီးတို႔ ရဟန္းဝတ္လာၿပီဆိုေတာ့ ဒီတရားႏွစ္ပါးထဲမွာ ရွိေနမယ္ဆို မေတာ္ဘူးေပါ့...
ျပင္းထန္ပင္ပန္းစြာက်င့္မယ္ဆိုတဲ့ အယုတ္တရားထဲမွာေတာ့ မရွိဘူး ေတာ္ပါေသးရဲ႕...
ဒါေပမဲ့ ေနာက္အယုတ္တစ္ပါးကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ ဆိုသလိုပါပဲ...
ကိေလသာကင္းလို႔ ဆင္းရဲၿငိမ္းလိုတယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ပါးလံုး ႀကိဳးစားေရွာင္ရမွာပါေလ...
သူေတာ္ေကာင္းေတြ သတိရၾကပါေစ...

လစဥ္လာေရာက္ပူေဇာ္သူမ်ားကေတာ့ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ပူေဇာ္ၾကပါတယ္...
လူေတြမ်ားေသာအားျဖင့္ ပါဠိလိုရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ၾကတာက အက်င့္ရွိၾကပါတယ္...
အဓိပၸါယ္ သိသူကေတာ့ နည္းမယ္ထင္ပါရဲ႕...
ဒါ့ေၾကာင့္ ရြတ္ဖတ္ကုသိုလ္ယူရင္း အဓိပၸါယ္ပါ သိႏိုင္ၾကပါေစဆိုတဲ့ ေစတနာနဲ႔
ပါဠိျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာ ပူေဇာ္ၾကပါတယ္...

ပါဠိလိုတစ္ပိုဒ္ ျမန္မာလိုတစ္ပိုဒ္ေပါ့ ေအာက္မွာ စာအုပ္ထည့္ေပးလိုက္ပါ့မယ္...
ဒီလို အဓိပၸါယ္ပါ သိၿပီဆိုရင္ ကိုယ္တိုင္က်င့္သံုးဖို႔ရာ အဆင့္သင့္ ျဖစ္သြားၾကၿပီေပါ့...
မသိလို႔သာ မက်င့္ၾကတာပါ... သိရင္ က်င့္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္...
ျမတ္ဗုဒၶက အယုတ္တရားေတြတဲ့ေလ...
ဒီေတာ့ မဂၢင္ရွစ္ပါးနဲ႔ေနမွ အယုတ္တရားက လြတ္မွာပါ...
အယုတ္တရားေတြထဲကေန ႐ုန္းထြက္ၾကပါစို႔...

ယူ...

ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၆.၂ဝ၁၁



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

သီရိလကၤာေက်ာင္း ကထိန္ပြဲသို႔ ယေန႔ၾကြျဖစ္ပါသည္...

သီရိလကၤာေက်ာင္း ကထိန္ပြဲသို႔ ယေန႔ၾကြျဖစ္ပါသည္...

ဒီရာသီက ဘုန္းႀကီးေတြအတြက္ ကထိန္ရာသီဆိုေတာ့...
ဟိုေက်ာင္း ကထိန္ ဒီေက်ာင္းက ကထိန္ သကၤန္းလွဴခ်ိန္ေလ...
လူေတြလည္း ဟိုေက်ာင္းေျပးလွဴလိုက္ ဒီေက်ာင္းေျပးလွဴလိုက္နဲ႔...
ကုသိုလ္ေတြ... ကုသိုလ္ေတြ...
ဒါက သဒၶါတရား ေပါမ်ားသူေတြရဲ႕ အေတြး အေျပာပါ...
သဒၶါတရား ရွားပါးသူက်ေတာ့ ဒီကိုယ္ေတာ္ေတြ လုပ္ႏိုင္လိုက္တာ ခဏ ခဏပြဲ...
အပါတ္စဥ္ သူတို႔ကိစၥခ်ည့္ပဲ... အလုပ္ပိတ္ရက္ ကိုယ့္ကိစၥကို မလုပ္ရဘူးတဲ့...

ဒီေန႔ သြားခဲ့တဲ့ေက်ာင္းေလးက တစ္ဦးတည္းလွဴတာလို႔ သိရပါတယ္...
သိရသေလာက္ေတာ့ မိသားစုတစ္စုတည္းကေန
ဆရာေတာ္ကို ၾကည္ညိဳလို႔ လွဴျဖစ္သြားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္...
ပုဂၢိဳလ္ကို ၾကည္ညိဳေပမဲ့ သူတို႔ သီရိလကၤာလူမ်ဳိးေတြက
"ဘိကၡဳသံဃႆ ေဒမ" ဆိုၿပီး ေယာက္်ားသံဃာကိုရည္မွန္း လွဴတတ္ပါတယ္...

လူေလး ၆၀-ေလာက္ပဲရွိေပမဲ့ သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္း ရွိေနတယ္...
စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ႔ လွဴဒါန္းေနၾကတာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကပံုရတယ္...
ျမန္မာေတြရဲ႔ကထိန္အလွဴနဲ႔ မတူတာေလးေတြကေတာ့...
၁၁-နာရီေလာက္မွာ ပင့္သံဃာေတြစံုေတာ့ ဘုရားဆြမ္းေတာ္ စတင္ကပ္လွဴပါတယ္...
ဆြမ္းကပ္ပံုကေတာ့ ျမန္မာေတြနဲ႔ တျခားစီပဲေလ...
မီးဖိုထဲကေန တစ္ပန္းကန္စီထုတ္လာၿပီး လူေတြလက္ဆင့္ကမ္းလို႔
ဒီလိုနဲ႔ လူေလးငါးဆယ္လက္ထဲမွာ လည္ၿပီးေတာ့မွ ဘုရားဆြမ္းကပ္တယ္...
ဆြမ္းပြဲတိုင္ ဒီအတိုင္းပါပဲ...
ၾကည္ညိဳဖြယ္ေကာင္းပါတယ္ စိတ္ေတာ့ ရွည္ရမယ္...

ၿပီးေတာ့မွ သီလယူၾက တရားေဟာၾကတယ္... ၿပီးမွ ဆြမ္းကပ္တယ္ေပါ့
ဆြမ္းကပ္ေတာ့ ၁၁-ခြဲ အခ်ိန္နည္းနည္းအတြင္းမွာပဲ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၾကရတယ္...
ဘုန္းႀကီး ဆြမ္းကပ္ပံုကလည္း အဆန္း...
ျမန္မာေတြက စားပြဲေပၚမွာ လွဴဖြယ္ရာဆြမ္းမ်ဳိးစံုတင္ၿပီး ကပ္လွဴၾကတယ္...
သူတို႔ကေတာ့ မီးဖိုထဲကတစ္ေယာက္ခ်င္း တန္းစီထြက္လာၿပီးေနာက္
ဘုန္းၾကီးေတြကို ထည့္မလား ယူမလားသေဘာေမးၿပီးမွ ယူမယ္ဆို ထည့္ေပးတယ္...
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္...
ဘုန္းႀကီးေတြကေတာ့ ေျဖလိုက္ ဘုဥ္းေပးလိုက္နဲ႔ေပါ့ေလ...
သူဇာတ္နဲ႔သူကေတာ့ အိုေကေနတာပါပဲ...

ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၿပီးလို႔ ၿပီးၿပီမထင္ပါနဲ႔ဦး ျပန္ၿပီး တရားနာၾကရျပန္တယ္...
ၿပီးေတာ့မွ ပရိတ္ရြတ္ အမွ်ေဝေပါ့...
ဘုန္းႀကီးကို သကၤန္းလွဴပံုကလည္း ဆြမ္းလွဴသလိုပါပဲ...
လွဴတဲ့ ကထိန္သကၤန္းတစ္စံုကို စကၠဴနဲ႔ အေသအခ်ာထုပ္ထားၿပီး
ရွိသမွ်လူအကုန္ တလွည့္စီ လက္ေျပာင္းကိုင္ ေနာက္ဆံုးလူကုန္မွ လွဴၾကတယ္...
အားလံုး ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ကပ္လွဴၾကတယ္ ေျပာရမယ္ထင္ပါတယ္...

လူမ်ဳိးေတြ မတူၾကေတာ့ အယူအဆနဲ႔ လုပ္ပံုေတြ တမ်ဳိးစီခ်ည့္ပါပဲ...
ဘာေတြပဲ မတူတူေလ ဘုရားတရားေတာ္ အယူတူရင္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔နဲ႔ မ်ဳိးတူပဲေပါ့...
ဒါအေရးၾကီးတာပဲ မဟုတ္ပါလား...

အားလံုးပဲ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၅.၁၁


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ကိုယ္က်င့္ရမွာမို႔ ကိုယ္က်င့္တရား...

ကိုယ္က်င့္ရမွာမို႔ ကိုယ္က်င့္တရား...

ဆြမ္းခံႂကြရင္း ေတြ႔ခဲ့ရတာေလး ႏွစ္ခုပါ...

တစ္ကေတာ့...
ဒီႏိုင္ငံမွာက မိမိအသံုးမလိုတဲ့ပစၥည္းေတြ စြန္႔လိုတဲ့အခါမ်ဳိး...
ပစၥည္းအသစ္ဝယ္လို႔ အေဟာင္းကို စြန္႔လိုရင္...
အိမ္ေရ့ွလူသြားလမ္းေဘးမွာ ပံုေပးထားတတ္ၾကတယ္ ယူလိုသူမ်ား ယူၾကေပါ့...
ေလးငါးရက္ေလာက္ေနလို႔ ယူလိုသူမရွိေတာ့ဘူးဆိုမွ အမႈိက္ကားထဲပါသြားရတယ္...
ဒီေန႔ေတြ႔ရတာက အိမ္တစ္အိမ္ေရ့ွမွာ စြန္႔ထားတဲ့ပစၥည္းေတြ မနည္းဘူး...
အိတ္အၾကည္ေတြနဲ႔ သပ္သပ္ယပ္ယပ္ အတြင္းျမင္ရေအာင္ ထည့္ေပးထားပါတယ္...
ဒါကိုေတာင္ အမဲတစ္ေယာက္နဲ႔ တ႐ုတ္တစ္ေယာက္က လိုခ်င္တာရွာရင္းနဲ႔
ဖြထားလိုက္တာ လမ္းေတြေပၚမွာပါ ႐ႈပ္ေနတာပါပဲ...
လမ္းေလွ်ာက္လို႔ မရေလာက္ေအာင္ကို ပြေနၿပီေလ...

ႏွစ္ကေတာ့...
တစ္ေနရာမွာ ေခြးတစ္ေကာင္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး...
ဘုန္းႀကီး ဆြမ္းခံႂကြလာတာေတြ႔ေတာ့...
သူ႔ေခြးေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ထိန္းေပးထားတယ္...
သူ႔ေခြးေၾကာင့္ လမ္းေလွ်ာက္သူ အေႏွာက္အယွက္ မျဖစ္ေစလိုတဲ့သေဘာရွိတယ္...
ယဥ္ေက်းတယ္ေျပာရမလား ကိုယ္က်င့္ေကာင္းတယ္ ေျပာရမလားပဲ...

ဒီအေၾကာင္းအရာ ႏွစ္ခုေတြ႔ၿပီးေနာက္ ကိုယ္က်င့္တရားလို႔ေခၚဆိုတဲ့...
ေဆာင္ရမဲ့သီလနဲ႔ ေရွာင္ရမဲ့သီလကို သတိရမိပါတယ္...
အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ေဆာင္ရ ေရွာင္ရမွာ ဘာလဲဆိုတာ မသိၾကေတာ့ဘူး...
ဘာသာျခားမ်ားကေတာ့ ပိုဆိုးႏိုင္တယ္ ထင္ပါတယ္...
ဗီဇေကာင္းသူနဲ႔ ဥပေဒကိုေၾကာက္သူေလာက္ပဲ အမ်ားမထိခိုက္ေအာင္ေနၾကမယ္...

ကိုယ္က်င့္တရား မေကာင္းသူေတြမ်ားတဲ့အိမ္...
ကိုယ္က်င့္တရား မေကာင္းသူေတြမ်ားတဲ့ၿမိဳ႕...
ကိုယ္က်င့္တရား မေကာင္းသူေတြမ်ားတဲ့တိုင္းျပည္ ပ်က္စီးေတာ့မယ္...

ဘုန္းႀကီးျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ
တိုင္းျပည္ ၿမိဳ႔ရြာ မိမိေနထိုင္ရာ ၿငိမ္းခ်မ္းလိုတယ္ ဆိုရင္ေတာ့...
သူမ်ားက်င့္က်င့္ မက်င့္က်င့္ မိမိကေတာ့ က်င့္ရမယ္...
ဘာေတြက်င့္ရမလဲ...
ရဟန္းဆို ရဟန္းသိကၡာ...
လူဆို လူ႔သီလ...
ေနာက္ ဆက္ၿပီးက်င့္ရမွာကေတာ့ ေကြ်းေမြးမပ်က္ ေဆာင္ရြက္စီမံ က စလို႔...
မိမိရဲ႕ ေရာက္ရာဘဝနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာရာ က်င့္ဝတ္မ်ဳိးစံု...ေပါ့ေလ...

က်င့္ဝတ္ေတြ ပ်က္လာတာနဲ႔အမွ် ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြလည္း ေလ်ာ့နည္းလာလိမ့္မယ္...

သတၱဝါအားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၄.၂၀၁၁


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အံမဝင္လည္း ခြင္က်ေအာင္ေနပါ...

အံမဝင္လည္း ခြင္က်ေအာင္ေနပါ...

ေဆာင္းတြင္းဆိုေတာ့ ရာသီကေအး ညတာကရွည္ အလင္းေရာင္က မရွိေသး...
ဒါေပမဲ့ နံနက္ ၇-နာရီဆိုေတာ့လည္း အာ႐ံု(အ႐ုဏ) တက္ၿပီေပါ့...
အ႐ုဏ္တက္ၿပီဆိုေတာ့ သပိတ္သကၤန္း ျပင္ဆင္လို႔ ဆြမ္းခံႂကြေတာ့မယ္...

ဒီေန႔ ဆြမ္းခံအိမ္ကနီးပါတယ္ ၂-လမ္းေက်ာ္ေလာက္ပါပဲ...
ဆြမ္းခံၿပီး ေက်ာင္းမျပန္ေသးပဲ သပိတ္ပိုက္လို႔ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္မယ္ေလ...
သပိတ္ပိုက္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့ သမဏသုခ လူေတြ မခံစားဖူးေလာက္ပါဘူး...
ယာယီဝတ္တဲ့ ဒုလႅဘတစ္ခ်ဳိ႕ဆို ဆြမ္းခံရတာ သူတို႔ရွက္ၾကတယ္တဲ့...
ျမတ္စြာဘုရားကေတာ့ ဆြမ္းခံျခင္းက မြန္ျမတ္တယ္တဲ့... မတူဘူးေနာ္...

အလွဴရွင္ ဒကာႀကီးထံမွ သပိတ္ျပန္ယူလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဒုကၡကို စေတြ႔ရပါၿပီ...
သပိတ္ထဲမွာ လႈပ္စိစိနဲ႔ ပူလိုက္တာ...
မီးဖိုေပၚကခ်ခ်ျခင္း သံသပိတ္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္တဲ့သေဘာရွိတယ္...
ဘာေတြေလာင္းတာလဲ ဒကာႀကီးဆိုေတာ့... သူကေတာ့ ျပန္ေျဖပါတယ္...
ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္မွာက အပူကိုစိတ္ေရာက္ေနေတာ့ ဘာေျပာမွန္း မသိလိုက္ပါဘူး...
ေက်ာင္းေရာက္လို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ယာဂုနဲ႔ကန္စြန္းရြက္ ေရာျပဳတ္ထားတာေလး...
သပိတ္ေပၚမွာက ေကာဖီမႈန္႔ထုတ္ေလးကိုေတာ့ ယူၿပီး ခါးၾကားမွာထိုးေပါ့...
ေတာ္ၾကာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ထြက္က်သြားႏိုင္တယ္...
ပလပ္စတစ္ထုပ္ဆိုေတာ့ အပူလြန္တာလည္း မေကာင္းဘူး မဟုတ္လား...

ဒီလိုနဲ႔ သူ႔အိမ္ကထြက္လို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာေရာ...
သပိတ္လြယ္နဲ႔ လြယ္ထားေတာ့ မၾကာပါဘူး ဗိုက္မွာ သပိတ္အပူရွိန္က ပူလာတယ္...
ဒါနဲ႔ လက္မွာသပိတ္ပိုက္ၿပီး ကိုင္လာရတယ္...
မၾကာဘူး လက္ပူလာျပန္ေရာ...
ဒီေတာ့ ဗိုက္မွာ ျပန္ထား...
မၾကာခင္ လက္မွာျပန္ကိုင္နဲ႔ေပါ့... ဒီအခ်ိန္မွာ...

ဆရာေတာ္တစ္ပါးေဟာတဲ႔ ဖင္လိမ္ကြင္းအကဆိုတာကို သတိရမိပါတယ္...
ေက်ာင္းတေက်ာင္းမွာ လူငယ္ေလးေတြ ယာယီ ဒုလႅဘဝတ္ၾကတယ္တဲ့...
ဆရာေတာ္က... ဦးဇင္းတို႔ မနက္ေစာေစာထၾက ဆြမ္းခံႂကြၾကမယ္ေပါ့...
ဒီေတာ့ ရဟန္းသစ္ေတြက တပည့္ေတာ္တို႔ ဘယ္လုိလုပ္ရမွာလည္း မသိဘူးေနာ္...
လြယ္ပါတယ္ မနက္က် သကၤန္း႐ံုေပးမယ္ ေရွ့ကငါသြားမယ္ ငါလုပ္သလိုလိုက္လုပ္...
ဆိုၿပီး ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က မွာထားေရာ...

ဒီလိုနဲ႔ မနက္မွာေတာ့ သံဃာတန္းႀကီးနဲ႔ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ဆြမ္းခံႂကြၾကတာေပါ့...
လမ္းတေနရာမွာေတာ့ ေရွ့ဆံုးကဆရာေတာ္ဘုရား အခက္ေတြ႔ၿပီ...
ဘာျဖစ္လည္းဆိုေတာ့ ေပါင္ၾကားထဲမွာ ပရြက္ဆိတ္ဝင္ေနတယ္ဆိုပဲ...
လက္ကလည္း သပိတ္ကပိုက္ထားေတာ့ လက္ကမအား လူၾကားထဲလည္းျဖစ္ျပန္...
ဒီေတာ့ ပရြက္ဆိတ္ ထြက္က်လိုက်ညားေပါ့ ေပါင္ႏွလံုး ဟိုဘက္ပြတ္ ဒီဘက္ပြတ္နဲ႔...
ေနာက္ကၾကည့္ရေတာ့ လိမ္ဖယ္ဖယ္ျဖစ္ေနမယ္ထင္ပါတယ္...
ဆရာေတာ့္ေနာက္က ကိုယ္ေတာ္က စဥ္းစားတယ္...
ဆရာေတာ္ကေျပာထားတယ္ ဆြမ္းခံႂကြရင္ သူလုပ္သလိုလုပ္တဲ့...
ငါလည္း ဆရာေတာ့္လို လုပ္ရမွာပဲေလ ဆိုၿပီး လိမ္ဖယ္ဖယ္ေလွ်ာက္ေတာ့...
ေနာက္ကဦးဇင္းေတြလည္း လိမ္ဖယ္ဖယ္ျဖစ္ကုန္ေရာဆိုပဲ...

ဒီလိုနဲ႔ ပုရြက္ဆိတ္ကေတာ့ မထြက္ဘူး ဆြမ္းေလာင္းသူမ်ားေရွ့ ေရာက္ၿပီ...
ဒကာမမ်ားက စဥ္းစားတယ္တဲ့ေလ...
ဒီေန႔ တို႔ေက်ာင္းကဆရာေတာ္ဘုရား ဖင္လိမ္းကြင္းအကနဲ႔လာတာ ထူးျခားတယ္...
ဧကန္တ တရားထူးရလာၾကတာနဲ႔တူတယ္ဆိုၿပီး အရမ္းၾကည္ညိဳၾကတယ္ဆိုပဲ...

သူတို႔ကတစ္မ်ဳိးေလး ဘုန္းႀကီးကလည္းတစ္မ်ဳိးေလးေပါ့...
သပိတ္ကို လက္မွာကိုင္လိုက္... လြယ္ႀကိဳးနဲ႔လြယ္လိုက္... ျပန္ကိုင္လိုက္ေပါ့...
ဒုကၡ... ဒီဒုကၡ ဘယ္ေတာ့ၿငိမ္းမလဲ...
သာမန္ကေတာ့ ပူေနတဲ့သပိတ္ကေလး ေအးသြားရင္ၿငိမ္းမယ္...

ေလာကဓံတဲ့ ...
ေလာကႀကီးမွာ အဆင္ေျပတာလည္းေတြ႔ရ အဆင္မေျပတာလည္း ၾကံဳၾကရနဲ႔ပါ...
အရာရာဟာ အံဝင္ခြင္က်ေတာ့ အျမဲမျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ...
မိမိၾကံဳေတြ႔ရတဲ့အေပၚ သင့္တင့္မွ်တစြာ ႏွလံုးသြင္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေအးတယ္...
ဒီလိုႏွလံုးသြင္းႏိုင္ရင္ေတာ့ အံမဝင္ေပမဲ့ ခြင္က်ႏိုင္ပါတယ္...
ႏွလံုးသြင္းေတြ မေကာင္းရင္ေတာ့...
ပူေတာ့လည္း ပူလိုက္တာ...
ေအးေတာ့လည္း ေအးလိုက္တာဆိုၿပီး အျမဲပဲ အလိုမက် ျဖစ္ေနေတာ့မွာပါ...
ဒါေၾကာင့္ အရာရာမွာ ႏွလံုးသြင္းေလး ေကာင္းပါေစ...
ေယာနိေသာ မနသိကာရ သင့္တင့္မွ်တစြာ ႏွလံုးသြင္းပါ...

အပၸမာဒတရား လက္ကိုင္ထားလို႔ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ က်င့္ႏိုင္ၾကေစ ျမတ္ဗုဒၶအေမြ...

ဦးေလာကနာထ
၁၁.၃.၂၀၁၁


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

မေသလို႔ေနရ တစ္ႏွစ္ရွိသြားၿပီ...

11.1.11

ဒီေန႔ ဆန္ဖရန္စစ္ကို ေလာကနာထေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးတာ တစ္ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔...
ဆြမ္းဒကာမက ဒီေန႔မလာႏိုင္လို႔ မေန႔ညက အေဖၚတစ္ဦးနဲ႔ လာပို႔သြားၿပီ...
ဒီမနက္ေတာ့ ဒကာတစ္ဦးက အဲဒီဆြမ္းကို လာကပ္ေပးပါတယ္...

ဆြမ္းကပ္ရင္းနဲ႔ ေျပာျဖစ္လိုက္တဲ့ စကားေလးကေတာ့...
ဒကာႀကီး ေမတၱာပို႔ျဖစ္ရဲ႕လားဆိုေတာ့...
တင္ပါ့ ပို႔ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား...
ေကာင္းတယ္ဒကာႀကီး...
သတၱဝါေတြဟာ သူသူကိုယ္ကိုယ္ ေမတၱာလိုခ်င္ၾကပါတယ္...
ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က သူ႔ကို ေမတၱာပို႔ရမွာပါလားဆိုတာၾကေတာ့ ေမ့ေနၾကတယ္...
သေဘာက... လိုေတာ့ လိုခ်င္ၾကတယ္ မေပးခ်င္ၾကဘူးေပါ့...
ေမတၱာတရားမျဖစ္ၾကေတာ့ ေဒါသတရားေတြ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ပါတယ္...
မွန္ပါ့ဘုရား ဒီႏိုင္ငံကလူေတြ ပိုဆိုးပါတယ္ဘုရား...
တပည့္ေတာ္က သြားရင္းလာရင္း သူတစ္ပါးကို အကူအညီေပးလာေတာ့...
တပည့္ေတာ္လိုေတာ့လည္း အကူအညီေတြ ျပန္ရပါတယ္ဘုရား...
ဝမ္းသာစရာပါ...

မွန္ပါတယ္ဒကာႀကီး
ကိုယ္ကသူ႔ကို ေကာင္းတာေတြေပးေတာ့ ေကာင္းက်ဳိးက ကိုယ္ဆီျပန္လာတာေပါ့...
အက်ဳိးက ခ်က္ျခင္းျပန္ေပးရင္ေပး မေပးေသးရင္ တခ်ိန္ေတာ့ေပးမယ္ေလ...
ဒါ့ေၾကာင့္ ေကာင္းက်ဳိးေတြရဖို႔ ကုသိုလ္အျမဲ လုပ္ေနဖို႔လိုပါတယ္...
မေကာင္းတဲ့ကံသံုးပါးကို မလြန္က်ဴးနဲ႔... အျမဲေရွာင္...


အရွင္ဘုရား သြားရလာရတာ လမ္းေတြကလည္း အရမ္းပ်က္...
တေလာကဆို မီးရထားဇလီဖားတံုးေတြ ျပင္ေနတာ အၾကာႀကီးပဲ...တဲ့...
အရွင္ဘုရားေက်ာင္းက မီးရထားလမ္းနဲ႔နီးေတာ့ လႈပ္တယ္ဘုရား...
ခုေခတ္ အေဆာက္အဦးေတြေဆာက္ရင္ ငလ်င္ဒဏ္ခံေအာင္
ေအာက္မွာ ရာဘာခင္း ေက်ာက္ခင္းၿပီးမွ ေဆာက္ၾကတယ္...
မလႈပ္ေအာင္ လႈပ္တဲ့ဒဏ္ခံႏိုင္ေအာင္ တဲ့...

...စကားေကာင္းေျပာရင္းက တရားစကားကေန ေဘးေကြ႔သြားၿပီ...
လွ်ပ္စစ္မီးရထား ဇလီဖားတုံးနဲ႔ ေက်ာင္းတုန္တာ ေရာက္သြားျပန္ၿပီ...
ဒီလိုပါပဲ ၾကံဳတုန္းေျပာရတာဆိုေတာ့ စကားေကာင္းကို ျပန္ဆြဲယူရင္ယူ မယူရင္ေတာ့...
အၾကာႀကီးေပါ့... ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ မိုင္တစ္ရာေလာက္ေတာ့ ပါသြားႏိုင္တယ္...

ဒကာႀကီးတို႔ ထမင္းစားရင္ ဘာေတြေတြးလို႔ ႏွလံုးသြင္းၿပီး စားၾကသလဲ... အမ်ဳိးမ်ဳိးပါပဲဘုရား... ဘုန္းႀကီးတို႔ကိုေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶက တရားသေဘာ ဆင္ျခင္ၿပီး စားဖို႔ ညႊန္ျပ သင္ျပထားတယ္ ဒကာႀကီး... စားတိုင္းဆင္ျခင္ရမွာကေတာ့... ငါ ဒီအစားစာေတြကို ဘုဥ္းေပးတာ ခႏၶာကိုလွပဖို႔ ႀကီးမားထြားက်ဳိင္းဖို႔ မဟုတ္ဖူး... သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြက်င့္ဖို႔ ခႏၶာကိုယ္မွ်တ က်န္းမာ႐ံု ဘုဥ္းေပးတယ္... ဒီလို ႏွလံုးသြင္းခိုင္းတယ္ ဒကာႀကီး... ေရွးသူေတာ္ေကာင္းမ်ား ဒီလိုႏွလံုးသြင္းခဲ့ၾကလို႔ အရိယာျဖစ္သြားသူေတြ မနည္းဘူး... သီရိလကၤာမွာဆို တေခတ္တစ္ခါက အရိယာ မျဖစ္ဖူးတဲ့ ဆြမ္းစားဇရပ္ မရွိဘူးေတာင္ ဆိုၾကပါတယ္... ဘုန္းႀကီးတို႔ က်င့္ၾကရမွာေတြ...

မွန္လွပါဘုရား အခ်ိန္နည္းလို႔ တပည့္ေတာ္ကို အလုပ္သြားခြင့္ျပဳပါဦး...

ေကာင္းပါၿပီဒကာႀကီး...
မိသားစုအားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ ဒုကၡဆင္းရဲကင္းေဝးၾကပါေစ...

---×---

ခုေခတ္ ဆြမ္းဘုဥ္းရင္း အရိယာျဖစ္သြားတာ ရွိမရွိေတာ့ မေျပာတတ္ မေျပာႏိုင္ပါ...
တခ်ဳိ႕လည္း ဆင္ျခင္မႈ ျပဳၾကေသးရဲ႕လား မသိပါ...
မိမိကိုယ္တိုင္ အျမဲ ဆင္ျခင္မိေအာင္ေတာ့ ၾကိဳးစားရမွာပါပဲ...
ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းက ဆရာေတာ္မ်ားကေတာ့ ဆင္ျခင္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္...
မိမိေက်ာင္းကို လာရင္လည္း မိမိကႏွစ္သက္ေတာ့ သံၿပိဳင္ဆိုၾကပါတယ္...
ဒီလိုဆင္ျခင္ေနၾက သူတို႔ေက်ာင္းမွာ တစ္ေန႔က ကထိန္မွာေတာ့ မလုပ္ၾကျပန္ဘူး...
ႂကြလာတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို အားနာလို႔ထင္ပါရဲ႕...
တကယ္ေတာ့ အားနာစရာ မဟုတ္ပါဘူး...
ျမတ္ဗုဒၶက ရဟန္းတိုင္းကို ခိုင္းထားတာ လုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ လုပ္ရမဲ့အလုပ္ပါ...
ပင့္သံဃာေတြကလည္း ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လုပ္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္...
တခ်ဳိ႕လည္း စိတ္ထဲမွာ ႏွလံုးသြင္းေတာ့ ရွိၾကမွာပါ...

ဒီအက်င့္ကို ေက်ာင္းတိုင္း ဆြမ္းစားတိုင္း က်င့္ၾကရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပါပဲ...
အရွင္ေကာင္းတို႔ ဒီစာေလးဖတ္မိၿပီး ေမ့ေနသူမ်ား ျပန္လည္က်င့္ၾကပါေစ...
ျမတ္ဗုဒၶက ဘုန္းႀကီးတို႔ကို
ဆြမ္းဘုဥ္းစဥ္၊ သကၤန္းဝတ္ေနစဥ္၊ ေက်ာင္းတြင္းေနစဥ္၊ ေဆးမွီဝဲစဥ္...
တပည့္သားေတြကို ကိေလသာမျဖစ္ေစဖို႔ရာ အျမဲဆင္ျခင္ရန္ ညႊန္ျပထားတာပါ...

ဒကာဒကာမေတြ ဗဟုသုတျဖစ္ေစရန္ ျမန္မာလိုထည့္ေပးလိုက္ပါ့မယ္...
မိမိတို႔နဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ စကားလံုးလဲလွယ္ၿပီးေတာ့လည္း ဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကပါတယ္...

ဆြမ္း၌ ဆင္ျခင္ရန္...
ဤသည့္စားဖြယ္၊ အမယ္မယ္ကို၊ ျမဴးရယ္မာန္ၾကြ၊ လွပေရဆင္း၊ ျပည့္ၿဖိဳးျခင္းငွါ၊ မသံုးပါဘူး၊ ေလးျဖာဓာတ္ေဆာင္၊ ဤကိုယ္ေကာင္သည္၊ ရွည္ေအာင္တည္လ်က္၊ အသက္မွ်တမ္း၊ မေမာပန္းျငား၊ ဘုရားသာသနာ၊ က်င့္ႏွစ္ျဖာကို၊ က်င့္ပါႏိုင္ေစ၊ ေဝဒနာေဟာင္းသစ္၊ မျဖစ္ေစရ၊ ယာပိုက္မွ်လစ္၊ ခပ္သိမ္းျပစ္ကို၊ မျဖစ္ေလေအာင္၊ ခ်မ္းေျမ့ေအာင္ဟု၊ သံုးေဆာင္ မွီဝဲပါသတည္း။

သကၤန္း၌ ဆင္ျခင္ရန္...
ခ်မ္းပူကိုဖ်က္၊ ျခင္ မွက္ ေလ ေန၊ ကင္းေႁမြ လႊဲသုန္၊ ဟိရိဂုဏ္ကို၊ ကုန္ေစတတ္စြာ၊ ကိုယ္အဂၤါကို၊ လံုပါေစလို၊ ကိုယ္ကိုစံပယ္၊ ဆင္ျပင္မယ္ဟု၊ စိတ္ဝယ္မမွန္း၊ ဤသကၤန္းကို၊ ဖံုးလႊမ္း ဝတ္႐ံုပါသတည္း။

ေက်ာင္း၌ ဆင္ျခင္ရန္...
ခ်မ္းပူကိုဖ်က္၊ ျခင္ မွက္ ေလ ေန၊ ကင္းေႁမြေဝးမႈ၊ ဥတုေဘးဘ်မ္း၊ မသန္းကင္းစင္၊ စိတ္ၾကည္လင္ေၾကာင္း၊ ေနရာေက်ာင္းကို၊ ကိန္းေအာင္း မွီခိုပါသတည္း။

ေဆး၌ ဆင္ျခင္ရန္...
က်င္နာခံခက္၊ ႏွိပ္စက္ဖိစီး၊ ျဖစ္ၿပီးျဖစ္လာ၊ ေဝဒနာကို၊ စြန္႔ခြါပယ္လ်င္း၊ လူမင္းျမတ္စြာ၊ သာသနာကို၊ က်င့္ျဖည့္စြမ္းဖို႔၊ ရည္မွန္း သံုးေဆာင္ပါသတည္း။

ဦးေလာကနာထ
၁၁.၁.၁၁

မေသလို႔ေနရ တစ္ႏွစ္ရွိသြားၿပီ...

တစ္ႏွစ္အတြင္း ငါ့မွာ ဘာေတြပါၿပီလဲ...

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။