ကိုယ္က်င့္ရမွာမို႔ ကိုယ္က်င့္တရား...
ဆြမ္းခံႂကြရင္း ေတြ႔ခဲ့ရတာေလး ႏွစ္ခုပါ...
တစ္ကေတာ့...
ဒီႏိုင္ငံမွာက မိမိအသံုးမလိုတဲ့ပစၥည္းေတြ စြန္႔လိုတဲ့အခါမ်ဳိး...
ပစၥည္းအသစ္ဝယ္လို႔ အေဟာင္းကို စြန္႔လိုရင္...
အိမ္ေရ့ွလူသြားလမ္းေဘးမွာ ပံုေပးထားတတ္ၾကတယ္ ယူလိုသူမ်ား ယူၾကေပါ့...
ေလးငါးရက္ေလာက္ေနလို႔ ယူလိုသူမရွိေတာ့ဘူးဆိုမွ အမႈိက္ကားထဲပါသြားရတယ္...
ဒီေန႔ေတြ႔ရတာက အိမ္တစ္အိမ္ေရ့ွမွာ စြန္႔ထားတဲ့ပစၥည္းေတြ မနည္းဘူး...
အိတ္အၾကည္ေတြနဲ႔ သပ္သပ္ယပ္ယပ္ အတြင္းျမင္ရေအာင္ ထည့္ေပးထားပါတယ္...
ဒါကိုေတာင္ အမဲတစ္ေယာက္နဲ႔ တ႐ုတ္တစ္ေယာက္က လိုခ်င္တာရွာရင္းနဲ႔
ဖြထားလိုက္တာ လမ္းေတြေပၚမွာပါ ႐ႈပ္ေနတာပါပဲ...
လမ္းေလွ်ာက္လို႔ မရေလာက္ေအာင္ကို ပြေနၿပီေလ...
ႏွစ္ကေတာ့...
တစ္ေနရာမွာ ေခြးတစ္ေကာင္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး...
ဘုန္းႀကီး ဆြမ္းခံႂကြလာတာေတြ႔ေတာ့...
သူ႔ေခြးေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ထိန္းေပးထားတယ္...
သူ႔ေခြးေၾကာင့္ လမ္းေလွ်ာက္သူ အေႏွာက္အယွက္ မျဖစ္ေစလိုတဲ့သေဘာရွိတယ္...
ယဥ္ေက်းတယ္ေျပာရမလား ကိုယ္က်င့္ေကာင္းတယ္ ေျပာရမလားပဲ...
ဒီအေၾကာင္းအရာ ႏွစ္ခုေတြ႔ၿပီးေနာက္ ကိုယ္က်င့္တရားလို႔ေခၚဆိုတဲ့...
ေဆာင္ရမဲ့သီလနဲ႔ ေရွာင္ရမဲ့သီလကို သတိရမိပါတယ္...
အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ေဆာင္ရ ေရွာင္ရမွာ ဘာလဲဆိုတာ မသိၾကေတာ့ဘူး...
ဘာသာျခားမ်ားကေတာ့ ပိုဆိုးႏိုင္တယ္ ထင္ပါတယ္...
ဗီဇေကာင္းသူနဲ႔ ဥပေဒကိုေၾကာက္သူေလာက္ပဲ အမ်ားမထိခိုက္ေအာင္ေနၾကမယ္...
ကိုယ္က်င့္တရား မေကာင္းသူေတြမ်ားတဲ့အိမ္...
ကိုယ္က်င့္တရား မေကာင္းသူေတြမ်ားတဲ့ၿမိဳ႕...
ကိုယ္က်င့္တရား မေကာင္းသူေတြမ်ားတဲ့တိုင္းျပည္ ပ်က္စီးေတာ့မယ္...
ဘုန္းႀကီးျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ
တိုင္းျပည္ ၿမိဳ႔ရြာ မိမိေနထိုင္ရာ ၿငိမ္းခ်မ္းလိုတယ္ ဆိုရင္ေတာ့...
သူမ်ားက်င့္က်င့္ မက်င့္က်င့္ မိမိကေတာ့ က်င့္ရမယ္...
ဘာေတြက်င့္ရမလဲ...
ရဟန္းဆို ရဟန္းသိကၡာ...
လူဆို လူ႔သီလ...
ေနာက္ ဆက္ၿပီးက်င့္ရမွာကေတာ့ ေကြ်းေမြးမပ်က္ ေဆာင္ရြက္စီမံ က စလို႔...
မိမိရဲ႕ ေရာက္ရာဘဝနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာရာ က်င့္ဝတ္မ်ဳိးစံု...ေပါ့ေလ...
က်င့္ဝတ္ေတြ ပ်က္လာတာနဲ႔အမွ် ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြလည္း ေလ်ာ့နည္းလာလိမ့္မယ္...
သတၱဝါအားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၁.၄.၂၀၁၁
No comments:
Post a Comment