ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ဆြမ္းခံၾကြရင္း ခဏခဏၾကားရတဲ့အသံေလးေတြပါ...
ဒီမွာေရာက္ေတာ့ ဒီအသံမ်ဳိး မၾကားရေတာ့ပါဘူး...
ဒီတိုင္းျပည္ ေရေျမရာသီ အေျခအေနအရ ဆြမ္းခံထြက္တာကလည္း မရွိ...
ဒကာဒကာမမ်ားက ေက်ာင္းမွာပဲ လာကပ္ၾကတယ္...
ခု ေနရာသစ္မွာေတာ့ ဆြမ္းခံထြက္ျဖစ္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သြားပါၿပီ...
ရပ္ေတာ္မူပါဦးဘုရား...ဒီအသံ...
ျမန္မာျပည္မွာ ဆြမ္းခံရင္း ရပ္ေတာ္မူပါဦးဘုရားဆို ရပ္ေပးလိုက္တာပါပဲ...
သူတို႔ လွဴစရာရွိတာလွဴ ၿပီးရင္ ေမတၱာပို႔ရင္း ဆက္ၾကြသြား...
သိပ္ၿပီး ထူးျခားတဲ့ခံစားခ်က္ မရွိပါဘူး...
ဒီေန႔ေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ၾကားရခဲတဲ့အသံ ၾကားရတာက...
ရပ္ေတာ္မူပါဦးဘုရား တဲ့...
ဒီအသံၾကားတဲ့အခါ ဟိုး ျမန္မာျပည္ကို သတိရတယ္...
---------------------------------
ဒီကလူေတြ ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔ စကားေျပာတဲ့အခါ အဆီအေငၚမတဲ့တာမ်ားတယ္...
ဆြမ္းလာကပ္တဲ့သူေတြထဲက ဆြမ္းျပင္ၿပီးရင္ ေျပာၾကတာက...
အရွင္ဘုရား ဆြမ္းဘုဥ္းေပးရန္ အဆင့္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ... ဆိုတဲ့
မွန္မွန္ကန္ကန္ အေျပာမ်ဳိးက ခပ္ရွားရွား ၾကားရမယ္...
အရွင္ဘုရားၿပီးၿပီ...ၾကံဳရင္ ၾကံဳသလိုသင္ေပးလို႔ သိတဲ့သူလည္း သိသြားလို႔ ျပင္ၾကပါၿပီ...
ရၿပီဘုရား...
ဆြမ္းစားလို႔ရၿပီ...
ျပင္ၿပီးၿပီဘုရား...
တစ္ခ်ဳိ႔ကဆို အရွင္ဘုရား စားရေအာင္...တဲ့...
တစ္ခ်ဳိ႔လည္း ယခင္အတိုင္းပါပဲ...
မေျပာတတ္ၾကလို႔ တစ္ခ်ဳိ႔ကေတာ့ ဘုန္းႀကီးေတြကို ေရွာင္ၾကျပန္တယ္...
အမွန္ကေတာ့ ေရွာင္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး ေလ့လာၿပီးသင္သြားျပင္သြားရင္ ခဏပါ...
---------------------------------
အျပန္လမ္းမွာ တရုတ္ဒကာမၾကီးတစ္ေယာက္က ရပ္ၿပီးလက္အုပ္ခ်ီျပန္တယ္...
ဒါလည္း ေတြ႔ရခဲတာဘဲ...
ဘုန္းၾကီးကို တစ္ခ်ဳိ႔က အျမင္ဆန္းလို႔ၾကည့္ၾကတယ္...
ေတြ႔ပါ ျမင္ပါမ်ားလို႔ အာရွကလူေတြ လမ္းေတြ႔ရင္ လက္အုပ္ခ်ီလာၾကၿပီ...သာဓု
ဒါကေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႔ေပါ့...
တစ္ခ်ဳိ႔ကေတာ့ လက္ေျမႇာက္ျပႏႈတ္ဆက္ရံု ဒါမ်ဳိးလည္း ေတြ႔ရပါတယ္...
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီမွာဆြမ္းခံစားခြင့္ရတာ ဝမ္းသာစရာပါဘဲ...
ဆန္ဖရန္မွာ ေထရဝါဒဘုန္းႀကီး သကၤန္းရံုၿပီး ဆြမ္းခံခဲ့တဲ့ ပံုရိပ္တစ္ခုေပါ့...
---------------------------------
ဟိုးမွာ လွမ္းျမင္လိုက္ရတာကေတာ့...
လူတစ္ေယာက္ အိမ္အေပၚထပ္ ျပဴတင္းေပါက္ကေန ဖိနပ္တိုက္ေနတဲ့ပံု...
ျပဴတင္းေပါက္အျပင္ဘက္ ဖိနပ္ကိုထုတ္ၿပီး တိုက္ေနတာပါ...
အမႈံအမႊားေတြ ငါ့အိမ္ထဲမက်နဲ႔ လမ္းေပၚက်ဆိုတဲ့သေဘာျဖစ္သြားတယ္...
ေအာက္မွာက လူေတြ ျဖတ္သြားမဲ့လမ္း...
ဒါေလးျမင္ၿပီးတဲ့ေနာက္...
ဘယ္သူက်င့္က်င့္ မက်င့္က်င့္ ကိုယ္က်င့္ရမဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားပါလား...
ငါ့ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး မထိခိုက္မနစ္နာေအာင္ေနေတာ့မယ္လို႔ စိတ္ထဲျဖစ္မိတယ္...
သတိရမိလိုက္တာ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့...
လြတ္လပ္ေရးရၿပီဆိုၿပီး လမ္းေပၚတက္ ေဆးရိုးမလွမ္းနဲ႔ဆိုတာကို သတိရမိတယ္...
ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဒါမ်ဳိးမဟုတ္ဖူးထင္တာပဲ...
---------------------------------
ေက်ာင္းေရာက္လို႔ ဒကာတစ္ေယာက္နဲ႔ ေျပာျဖစ္တဲ့စကားက...
မဟာယာနဘုန္းေတာ္ႀကီး ဒလိုင္းလားမားကို ျမန္မာျပည္ေခၚၿပီး
ေထရဝါဒဘုန္းၾကီးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္လို႔...
တကယ္ဝမ္းသာစရာသတင္း ျဖစ္သြားမွာပါဘဲ...
သူ႔ကိုသာ ေထရဝါဒဘုန္းၾကီးျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္ရင္ ေထရဝါဒကမၻာေက်ာ္သြားမယ္...
သူတို႔အတြက္လည္း အက်ဳိးႀကီးမယ္ ထင္ပါတယ္...
တစ္ခ်ိန္က အိႏၵိယမွာ လူတစ္ေယာက္ကို သာသနာျပဳႏိုင္ခဲ့လို႔
လူေပါင္း သိန္းခ်ီၿပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္မဟုတ္လား...
ခုလည္း မျဖစ္ဖူး မေျပာႏိုင္ဘူးေလ...
စြမ္းရည္ရွိတဲ့ဆရာေတာ္ေတြ သာသနာျပဳႏိုင္ၾကပါေစ...
---------------------------------
ဒီစာေရးေနရင္ ဒကာမၾကီးတစ္ဦး ဖံုးဆက္လာတယ္...
ေျပာစရာရွိတာ ေျပာဆိုၿပီးသည္ေနာက္...
မိသားစု စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ ဒုကၡဆင္းရဲကင္းေဝးၾကပါေစလို႔ေျပာလိုက္ေတာ့...
ဒကာမႀကီးက အရွင္ဘုရားလည္း က်န္းမာပါေစတဲ့...
သိပ္ေကာင္းတဲ့ တုန္႔ျပန္မႈ... သာဓု... သာဓု... သာဓု...
သတၱဝါအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၂.၁၉.၂ဝ၁၁
No comments:
Post a Comment