ေနာင္တခ်ိန္ လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစရန္ တရားပံုမ်ား၏ comment တြင္ တရားစာမ်ားပါ ထဲ့ေပးထားပါသည္။






သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။


Friday, October 28, 2011

အဓိပၸါယ္ရွိေအာင္ ဒီလို ႏွလံုးသြင္း...


၁၀.၂၇.၂၀၁၁

လက္ေကာက္ဝတ္မွာ စြပ္ထားတာက ဘာေလးလဲ ဒကာႀကီး...
အေၾကာင္းအက်ဳိး မရွိပါဘူးဘုရား...
တ႐ုတ္ေက်ာင္းကေပးတာနဲ႔ လက္မွာစြပ္ထားလိုက္တာပါတဲ့...

တစ္ေန႔ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းကိုေရာက္လာလို႔
ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ေျပာရင္းကေန...
သူ႔လက္မွာ စြပ္လာတဲ့ ပုတီးေလးတစ္ခု အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေမးျဖစ္ေျပာျဖစ္တာေလးပါ...
သူကေတာ့ အေၾကာင္းအက်ဳိး မရွိပါဘူးတဲ့...
ေထရဝါဒ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္လာေတာ့
တ႐ုတ္ေက်ာင္းနဲ႔ ပတ္သက္တာ ေျပာရခက္လို႔လားေတာ့ မသိပါဘူး...
သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူေပါ့ေလ...

ဒကာႀကီး အေၾကာင္းအက်ဳိးမရွိပဲ စြပ္ထားရတာ အဓိပၸါယ္မရွိ ျဖစ္ေနမယ္...
အဓိပၸါယ္ရွိေအာင္ ဒီလို ႏွလံုးသြင္းပါ...
ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္နဲ႔သက္ဆိုင္တာကို ခိုင္းလိုက္ရမွာပါပဲ...

လက္မွာရွိတဲ့ပုတီးေလးျမင္ေတာ့ ကုသိုလ္ျပဳရမွာပါလားလို႔ သတိရလိုက္ပါ...
ေမတၱာပို႔ခ်င္ရင္ ပို႔လိုက္...
ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေလး ပြားခ်င္ရင္ ပြားလိုက္...
သတိပ႒ာန္ဆိုတာကေတာ့ လုပ္ႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးေပါ့... ဒကာႀကီး...

ေမတၱာပို႔တတ္ေအာင္ ဂုဏ္ေတာ္ပြားတတ္ေအာင္ သတိပ႒ာန္နဲ႔ေနတတ္ေအာင္
ျမတ္ဗုဒၶက သင္ေပးထားေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအတြက္ နည္းရသြားပါၿပီ...
သာသနာပမွာဆို သတိပ႒ာန္ဆိုတဲ့အမည္ေလး ၾကားေတာင္မၾကားရဘူး...
ဒါေၾကာင့္ မသိေသးရင္ ေလ့လာပါ က်င့္ပါ... တန္ဖိုးႀကီးပါတယ္...
သာသနာနဲ႔ေတြ႔တုန္းမို႔သာ က်င့္ႏိုင္တာပါ...

လက္မွာပတ္ထားတဲ့ပုတီးေလးကို ကုသိုလ္ျပဳဖိ္ု႔ သတိေပးတဲ့ အရာေလးလို႔မွတ္ထား...
ပတ္ထားရံုနဲ႔ကေတာ့ ဗုဒၶအလိုအရ ဘာမွျဖစ္မလာဘူးေနာ္...
သတိကအေရးႀကီးပါတယ္... ဒါေၾကာင့္ ထိတိုင္းျမင္တိုင္း သတိရပါ...

တစ္လတစ္ခါ ဒကာႀကီး ေက်ာင္းကိုလာၿပီးလွဴေနတာ ကုသိုလ္ရပါတယ္...
ဒီကုသိုလ္မ်ဳိး ရဖို႔ဆိုတာ ေက်ာင္းလာရတယ္ လွဴဖြယ္ရွိရတယ္ မဟုတ္လား...
ေန႔တိုင္းအခ်ိန္တိုင္း ဒီကုသိုလ္က လုပ္လို႔မရဘူးေပါ့...
ေမတၱာပို႔တယ္ ဂုဏ္ေတာ္ပြားတယ္ဆိုတာ ေန႔တိုင္းအခ်ိန္တိုင္း လုပ္လို႔ ရတယ္ေလ...
ဒါေၾကာင့္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ...
ဒါနလည္းလုပ္တာေပါ့...
ဘာဝနာဆိုတာကိုလည္း လုပ္ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္...

ရွာၾကေဖြၾက စားေသာက္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္မယ္ပါးမယ္ဆိုတာကေတာ့
ဘဝတိုင္းမွာ လုပ္ေနရတာ လုပ္ကုိလုပ္ေနၾကတာပါ...
ဘုန္းႀကီးတို႔ လူ႔ဘဝရတုန္း ေကာင္းမႈဆိုတာကို ပိုၿပီးလုပ္ႏိုင္ၾကတယ္...
ေကာင္းမႈဆိုရာမွာလည္း သာသနာတြင္းျဖစ္ေတာ့
လုပ္မယ္ဆိုရင္ ျပည့္ျပည့္ဝဝကို လုပ္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္အခါပဲ...
ဒါေၾကာင့္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ...

တင္ပါ့ တပည့္ေတာ္ႀကဳိးစားပါမယ္ဘုရား...

ေကာင္းပါေလ့ဒကာႀကီး... သာဓု သာဓု သာဓု...
မိသားစုအားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ... ဒုကၡဆင္းရဲကင္းေဝးၾကပါေစ...

ဦးေလာကနာထ
၁၀.၂၇.၂၀၁၁



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။


Thursday, October 27, 2011

ဒီသစ္သီးေတြကို တပည့္ေတာ္ယူသြားၿပီး စားရင္ ရပါသလား...

10.25.2011 

တယ္လိီဖုန္းက ပိက်ိ... ပိက်ိ... တဲ့...
ဦးေလာကနာထ စကားေျပာေနပါတယ္...
ေလွ်ာက္စရာရွိတာ ေလွ်ာက္ထားႏိုင္ပါတယ္...

တပည့္ေတာ္ - - - ပါ ဘုရား...
တပည့္ေတာ္တို႔ အရွင္ဘုရားေက်ာင္းေရွ႕မွာ ေရာက္ေနပါတယ္...
ေခါင္းေလာင္းတီးတာ တံခါးလာမဖြင့္လို႔ပါ...
အရွင္ဘုရား ေက်ာင္းမွာ ရွိပါသလား...

မရွိပါဘူးဒကာႀကီး... အျပင္မွာ လမ္းေလ်ာက္ေနပါတယ္...
ေက်ာင္းနားေတာ့ ျပန္ေရာက္ေနပါၿပီ...
တစ္ျပေလာက္ပဲ လိုပါေတာ့တယ္...
ေကာင္းပါၿပီ အရွင္ဘုရား ေက်ာင္းေရွ႕က ေစာင့္ေနပါ့မယ္...
စကားသာ ျပန္ေျပာေနရတယ္...
တစ္နာရီခြဲေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ထားေတာ့ ေမာေတာ့ အေတာ္ေမာ...

ေက်ာင္းေရာက္ၿပီးေနာက္ ပါလာတဲ့ ကိစၥေလးေတြ ေျပာၾကဆိုၾကေပါ့...
ၿပီးေတာ့ ဒကာမႀကီးက သူလွဴထားတဲ့ ဘုရားပန္းအိုးေလး ေရျဖည့္ဖို႔ဘုရားစင္အသြား...
ဒကာႀကီးက ဘုရားစင္ေပၚက သစ္သီးေတြျမင္ၿပီး စကားစလာပါတယ္...
အရွင္ဘုရား ဒီသစ္သီးေတြကို တပည့္ေတာ္ယူသြားၿပီး စားရင္ ရပါသလား...
သိခ်င္လို႔ ေမးျမန္းတဲ့သေဘာ ေနမွာပါ...
မရဘူးဒကာႀကီး... ဒကာႀကီးကို ဘုန္းႀကီးေပးလို႔ မရႏိုင္ဘူး...

ဘာလို႔လည္း အရွင္ဘုရား...

မိမိေက်ာင္း ဘုရားစင္ေပၚမွာရွိတဲ့ သစ္သီး ပစၥည္းျဖစ္တဲ့အတြက္...
ဘုန္းႀကီးမွာ ေပးပိုင္ခြင့္ေတာ့ ရွိပါတယ္...
ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးကို ေပးရင္ အျပစ္မျဖစ္ဖူး ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ရွိပါတယ္...
ဒကာႀကီးဟာ ဘုန္းႀကီးေပးရမဲ့သူ ေပးသင့္သူထဲမွာ မပါဘူး...
ေပးရင္အျပစ္ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့...

ဘယ္လိုလူမ်ဳိးကို အရွင္ဘုရားက ေပးပိုင့္ခြင့္ ရွိတာပါလဲဘုရား...

ရဟန္းရဲ႕အေမရင္း အေဖရင္းျဖစ္တဲ့ မယ္ေတာ္ခမည္းေတာ္ကို ေပးႏိုင္ပါတယ္...
သိကၡာထပ္ေပးလို႔ ေတာ္ရတဲ့ ရဟန္းမယ္ေတာ္မ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး... မိခင္ရင္းပါ...
ဘုန္းႀကီးမ်ားအတြက္ ေဝယ်ာဝစၥ တကယ္လုပ္ေပးေနတဲ့ ကပၸိယကို ေပးႏိုင္ပါတယ္...
သူခိုးဓျမေတြႏွင့္ အစိုးရမင္း ဝန္ထမ္းမ်ားကို ေပးႏိုင္ပါတယ္...
အစိုးရကို လာဘ္ထိုးတာ ဒီကစတာလားဘုရား... တဲ့...
မဟုတ္ပါဘူးဒကာႀကီး မေပးရင္ ေဘးျဖစ္တတ္လို႔ပါ...

တနည္းအားျဖင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ သီတင္းသံုးေဖၚငါးဦးကိုလည္း ေပးႏိုင္ပါတယ္...
ဒီငါးဦးက ဘိကၡဳ ဘိကၡဳနီ သာမေဏ သာမေဏရီ သိကၡမာန္ တဲ့...
ခုေခတ္ေတာ့...
ဘိကၡဳနီ(ရဟန္းမ) သာမေဏရီ(ကိုရင္မ) သိကၡမာန္(ကိုရင္မ ျပဳလုပ္မည့္သူ)
ေထရဝါဒသာသနာမွာ မရွိေတာ့လို႔...
ဘိကၡဳ(ရဟန္း)နဲ႔ သာမေဏ(ကိုရင္)ကိုပဲ ေပးခြင့္ရပါေတာ့တယ္...

ဒါေပမဲ့... ေရေဘး ေလေဘး မီးေဘးစသည္ ေဘးအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္
တကယ္ ဆင္းရဲ မြဲေတေနလို႔ ေပးရတာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္...
ဒါက ေမတၱာ ေစတနာသန္႔သန္႔နဲ႔ ေပးလွဴေနၾကတာမ်ဳိးေတြပါ...
ဒီကိစၥမ်ဳိးနဲ႔... ဘုရားစင္ေပၚကသစ္သီး ေက်ာင္းပစၥည္း
ဟိုလူဒီလူကို ေပးတာမ်ဳိးနဲ႔ေတာ့ ေရာတြက္လို႔ မရဘူးေပါ့...

အင္မတန္မြန္ျမတ္တဲ့ဒါနေတြပါ... လူတိုင္းလုပ္ႏိုင္ခဲပါတယ္...

ဒကာႀကီးကေတာ့ ဘုန္းႀကီးေပးရမဲ့ ဒီလူေတြထဲက လြတ္ေနတာမို႔ ေပးမရတာပါ...

ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ ေက်ာင္းလာသူေတြကို သစ္သီးေပး ပန္းေပး ဆပ္ျပာခဲေပးေနရင္ေတာ့..
ရဟန္းေတာ္မ်ား မလုပ္သင့္ေသာ... မအပ္စပ္ေသာ...
အေနသနလို႔ေခၚတဲ့ မသင့္ေသာ စီးပြားရွာေဖြျခင္း ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္...
အေနသန အက်ယ္သိလိုလွ်င္... (ဒႆနခရီးစဥ္ ဒီေနရာ)
ဒါကေတာ့ ေထရဝါဒမူပါ...
မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာကေတာ့
ဘုရားသစ္သီးစားရင္ က်န္းမာေရးေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး စားခိုင္းၾကတာပါပဲ...
ၾကာေတာ့လည္း ဒီအက်င့္က တခ်ဳိ႕ဘုန္းႀကီးမ်ားထံမွာ ေရာလာပါတယ္...

ဒကာႀကီးေတာ့ ခြဲခြဲျခားျခား နားလည္သြားပါၿပီ...

အားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၀.၂၅.၂၀၁၁




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။


Monday, October 24, 2011

ကထိန္သကၤန္း လွဴဒါန္းျခင္း... 2011


၂၀၁၁ ကထိန္သကၤန္း လွဴဒါန္းျခင္း...


မယံဘေႏၲ သံသာရ ဝ႗ဒုကၡေတာ ေမာစနတၳာယ သပရိဝါရံ ဣမံ ကထိနစီဝရံ ကထိနတၳာယ သံဃႆ ေဒမ။ ဣမိနာ စီဝေရန ကထိနံ အတၳရတ။
အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔သည္ သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ပါရျခင္းအက်ဳိးငွာ အျခံအရံ လွဴဒါန္းဘြယ္ႏွင့္တကြေသာ ဤကထိန္သကၤန္းကို သံဃာေတာ္ျမတ္အေပါင္းအား လွဴဒါန္းပါ၏။ တပည့္ေတာ္တို႔ လွဴဒါန္းအပ္ေသာ ဤကထိန္သကၤန္းျဖင့္ ကထိန္ခင္းေတာ္မူၾကပါဘုရား။

ဒါကေတာ့ သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲကလြတ္ဖို႔ရာအတြက္ သံဃာကိုရည္မွန္း ကထိန္သကၤန္း လွဴပါတယ္ေပါ့... ဒီသကၤန္းနဲ႔ ကထိန္ခင္းဖို႔ ေတာင္းဆိုတာေလးပါ...

ယေန႔ ေအာက္တိုဘာလ ၂၃-ရက္ေန႔မွာ ကထိန္သကၤန္းလွဴဒါန္းၾကပါတယ္...
ဆန္ဖရန္စစ္စကို ေလာကနာထ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ သံဃာေတာ္ ၆-ပါးကို ကထိန္သကၤန္းမ်ားနဲ႔အတူ လွဴဒါန္းဖြယ္ရာ အျဖာျဖာကို ဆရာဝန္မ်ားအသင္းက ဦးေဆာင္ၿပီး ေဘးဧရိယာမွာ ရွိၾကတဲ့ အမ်ဳိးေကာင္းသားသမီးမ်ားက စုေပါင္း၍ လွဴဒါန္းျခင္းျဖစ္ပါတယ္...


အခန္းအနားကိုေတာ့
နံနက္ ၉နာရီ ၁၅ မိနစ္အခ်ိန္မွာ ဒကာဒကာမမ်ားက ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ၾကပါတယ္... ဆရာေတာ္ ဦးေလာကနာထထံမွ သရဏဂံုသံုးပါးႏွင့္ ငါးပါးသီလ ခံယူေဆာက္တည္ၿပီးေနာက္ သံဃာေတာ္မ်ားမွ ပရိတ္တရားေတာ္မ်ား ခ်ီးျမွင့္ၾကပါတယ္... ပရိတ္တရားေတာ္မ်ားနာၾကားၿပီး ကထိန္သကၤန္းႏွင့္အတူ လွဴဒါန္းဖြယ္ရာမ်ားကို လွဴဒါန္းၾကလို႔ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ လွဴဒါန္းမႈ အစုစုအတြက္ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ရာ အႏုေမာဒနာစကားကို ဆရာေတာ္ ဦးဂရုဓမၼကေဟာၾကားၿပီး အမွ်ေဝ ေရစက္ခ် သာဓု သံုးႀကိမ္ေခၚလို႔ အခမ္းအနားကို ႐ုပ္သိမ္းလိုက္ပါတယ္...

အခမ္းအနားၿပီး သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းဆက္ကပ္ၾက၍...
ေရာက္ရွိလာသူ ပရိသတ္ကို စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား ေကြ်းေမြးၾကပါတယ္...

ကထိန္ႏွင့္စပ္၍ သိဖြယ္ရာ အက်ဥ္းမွ်...
ကထိန္သကၤန္းဆိုတာ သံဃာကိုရည္မွန္း လွဴဒါန္းျခင္းျဖစ္ပါတယ္...
ကထိန္ခင္းတယ္ဆိုတာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားကသာ ခင္းရပါတယ္...
ဒကာဒကာမတို႔က သကၤန္းအလွဴရွင္သာ ျဖစ္ၾကပါတယ္... ခင္းသူမဟုတ္ပါ...
ကထိန္သကၤန္း အလွဴခံခြင့္ ရသူမ်ားကေတာ့...
ပထမဝါဆိုထားသူ ဝါမက်ဳိးမေပါက္သူ ဘုန္းႀကီးမ်ားသာ အက်ဳိးရႏိုင္ပါတယ္...
ကထိန္သကၤန္းအလွဴခံခြင့္ဟာ တစ္ေက်ာင္းတိုက္မွာ တစ္ၾကိမ္သာ ရပါတယ္...
ကထိန္သကၤန္းကို အလွဴခံခြင့္ရေသာ အခ်ိန္ကာလကေတာ့
သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္မွ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ထိ ျဖစ္ပါတယ္...


ကထိန္ခင္းသူဘုန္းႀကီး ရရွိေသာအက်ဳိး ၅-မ်ဳိးက
   ၁...စာရိတၱသိကၡာပုဒ္-၉၅၊ ထင္ရွားရွိေသာရဟန္းကို ခြင့္မပန္ပဲ သြားမႈ...
   ၂...ပထမကထိနသိကၡာပုဒ္-၂၀၊ သကၤန္းအပိုေဆာင္မႈ (အထုပ္ပိုေတြႏွင့္ ခရီးသြား၍)
   ၃...ဒုတိယကထိနသိကၡာပုဒ္-၂၁၊ (ဒုကုဋ္)သကၤန္းျဖင့္ ညဥ့္ကင္းေနမႈ...
   ၄...ဂဏေဘာဇနသိကၡာပုဒ္-၈၁၊ မအပ္ေသာ အသံုးျဖင့္ (စားေသာက္ဖြယ္ရာကို)ဖိတ္ၾကားမႈ...
   ၅...သံဃိကသကၤန္းကို ကထိန္ခင္းေသာ ရဟန္းတို႔သာ ပိုင္ဆိုင္ရျခင္း...
သိကၡာပုဒ္ ၄-မ်ဳိး ကင္းလြတ္၍ လာဘ္လာဘအက်ဳိး ၁-မ်ဳိးရရွိျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါတယ္...
သိကၡာပုဒ္ကင္းလြတ္ခြင့္ကာလကေတာ့
သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္မွ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ထိ ၅-လတိုင္ျဖစ္ပါတယ္...


ကထိန္ခင္းသူ ဘုန္းႀကီးမ်ား အက်ဳိးတရားမ်ားစြာ ရရွိသလို
လွဴဒါန္းသူ ဒကာဒကာမမ်ားလည္း အက်ဳိးတရားမ်ား ရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္...


ရရွိႏိုင္ေသာ အက်ဳိးတရားမ်ားကေတာ့...


ကထိန္အက်ဳိးဟာ သည္လိုပါ...
   ၁...သြားေလရာရာ ေဘးကင္းတာ ကထိန္အက်ဳိးပါ...
   ၂...တာဝန္ေပါ့ပါး အလုပ္မ်ား လြယ္လြယ္ၿပီးစီးမွာ...
   ၃...စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ ေပါမ်ားတယ္ အဆိပ္ေဘးကင္းမယ္...
   ၄...မိမိပိုင္တယ္ ပစၥည္းရယ္ မဖ်က္ဆီးႏိုင္ကြယ္...
   ၅...ကိုယ္မေပးလို ပစၥည္းကို သူယူမရဆို...
   ဒီအက်ဳိးေတြ ေကာင္းလွတယ္ ႏွစ္စဥ္တို႔ယူမယ္...

ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၀.၂၄.၂၀၁၁

ကထိန္ ကဌိန္ ကထိန ကဌိန ကထိန္သကၤန္း





ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။


Friday, October 21, 2011

အရွင္ဘုရား အေမကိုေတာ့ လူအို႐ံုပို႔လိုက္ပါၿပီ...


အရွင္ဘုရား အေမကိုေတာ့ လူအို႐ံုပို႔လိုက္ပါၿပီ...
ဒါက လြန္ခဲ့ေသာသံုးႏွစ္ေလာက္က ဒကာေလးတစ္ဦး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားပါ...

ဒီႏိုင္ငံအေနအထားကေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိဘေတြႀကီးလာရင္ လူအို႐ံုပို႔ၾကရတာပါပဲ... ဒီလိုသတင္းေတြ သိရၾကားရခါစကေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိတာအမွန္... ငါ့အလွည့္ ဘယ္ေတာ့လဲလို႔လည္း ေတြးမိတယ္... ၾကားရဖန္မ်ားေတာ့လည္း နားယဥ္လာတယ္ေပါ့...

မိဘမ်ားကို ဒီလိုေနရာ ပို႔ၾကသူေတြကေတာ့ မိသားစုအေရး ပံုစံမ်ဳိးစံုပါပဲ... မပို႔ပဲ သားသမီးေတြနဲ႔ ေသသည္ထိ ေနထိုင္ျပဳစုသြားႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ေလ... ဒီဒကာေလး မိဘကေတာ့ ပို႔မွသာ သက္တမ္းပိုရွည္မယ္... မိဘလည္း ေနထိုင္ရ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္မယ္ က်န္းမာေရး ပိုဂ႐ုစိုက္ႏိုင္မယ္ဆိုၿပီး ပို႔ၾကတဲ့ သေဘာပါ... ပို႔ၿပီးေနာက္ အပတ္စဥ္သြား ေကြ်းေမြးျပဳစုေပါ့... ၾကံဳရင္သူေျပာျပသမွ် နားေထာင္ရျခင္းအားျဖင့္ ေက်းဇူးရွင္ မိဘအေပၚ သားတစ္ဦးရဲ႕ တာဝန္ေက်ေအာင္ အျမဲ ေဆာက္ရြက္ေနတဲ့သေဘာ ရွိပါတယ္...

ခုေတာ့ အိုနာေနတဲ့ မိခင္ၾကီး အေျခအေနက အေတာ္ဆိုးလာပါၿပီ...ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ...

လူငယ္ကို အရင္ေမးၾကည့္မိတယ္...
ဒကာေလးေကာ ဒီအေျခအေနမ်ဳိးေရာက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေပါ့...
ေဆးဆိုင္ကေန ေဆးပဲ ဝယ္ေသာက္လိုက္ေတာ့မယ္တဲ့... (ေသႏိုင္တဲ့ေဆး)
မေကာင္းလိုက္တာ...

လူႀကီးကိုေမးၾကည့္ေတာ့...
တပည့္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေတာ့ေသမယ္ မသိဘူးေလဘုရား...
မသိႏိုင္ျခင္းအေၾကာင္းတရား ငါးပါးရွိတယ္ေလ... ဒီေတာ့ မစဥ္းစားေတာ့ဘူးတဲ့...

ဒီအေျဖေတြၾကားရေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔မွာ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ေတြးမိပါတယ္...
လူငယ္ကိုေတာ့ အဆင္ေျပတဲ့တစ္ေန႔ သင္ေပးရဦးမယ္...
လူႀကီးကေတာ့ ေရွ႕ပိုင္းမွာ ဟုတ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းၾကေတာ့ ေကြ႔သြားျပန္တယ္...
ေဟာျပေျပာျပသင္ျပရမွာ ဘုန္းႀကီးတို႔ရဲ႕တာဝန္ေတြပါ...
ဆရာေတာ္မ်ားကေတာ့ ေနရာတကာမွာ ပံုစံစံုနဲ႔ သင္ေပးေနၾကပါတယ္...
ယူႏိုင္သေလာက္ ရၾကမွာကေတာ့ ဒကာဒကာမတို႔အပိုင္းေပါ့...

လူ႔ဘဝကေသၿပီးေနာက္ အပါယ္ေရာက္သူမ်ားဟာ ကမၻာေျမႀကီးေလာက္ ေရတြက္မရေလာက္ေအာင္ အေရအတြက္ မ်ားတဲ့အေၾကာင္း... လူ႔ဘဝတစ္မနက္ဟာ အပါယ္ဘဝ တစ္မနက္ထက္ သက္သာတဲ့အေၾကာင္းေတြ... လူဆင္းရဲထက္ အပါယ္ဆင္းရဲက သာၿပီးဆိုးတဲ့အေၾကာင္းေတြ... ဒကာေလးကို အခ်ိန္ရလို႔ အေျခအေနေပးလာခဲ့ရင္ သင္ျပေျပာျပ ေပးရပါဦးမယ္...

မသိႏိုင္ျခင္းအေၾကာင္းတရား ငါးပါးရွိတာမွန္ပါတယ္...
ဘယ္အရြယ္ ဘာနဲ႔ ဘယ္မွာ... ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကိုသြား ဘာမွမသိႏိုင္ပါ...
ဒီအဆိုအတိုင္းပါပဲ...

ဘယ္အရြယ္မွာ ေသမယ္...
ဘာေရာဂါနဲ႔ ေသမယ္...
ဘယ္ေနရာမွာ ေသမယ္...
ဘယ္အခ်ိန္ ေသမယ္...
ဘယ္ဘဝကို သြားရမယ္... မသိႏိုင္ဘူးေပါ့...

ဒီလို ဘာမွမသိႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လုပ္သင့္တဲ့ သိကၡာသံုးပါး...
အခ်ိန္မွီလုပ္ၾကဖို႔ ႏႈိးေဆာ္တိုက္တြန္းရေပမည္...
သိကၡာရွိရင္ ရွိသေလာက္ ေနသာမယ္ ဆိုတာေလးေတြ ေျပာျပရေပဦးမည္...

ဒီမွာကလည္း စားသုတ္သုတ္ သြားသုတ္သုတ္ဆိုတာလိုပါပဲ...
ေက်ာင္းလာသူမ်ားအားလံုး အခ်ိန္မရွိၾကဘူး ေျပာၾကတယ္...
ဘဝတိုင္းမွာ သူကေခၚေနၾက သူေခၚရင္ေတာ့ မအားဘူးဆိုလို႔ မရဘူး...

ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...

ဦးေလာကနာထ
၁၀.၂၁.၂၀၁၁




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Wednesday, October 19, 2011

ပေဒသာပင္သီးဖို႔လား...


ဒကာတစ္ေယာက္ လက္ထဲမွာ ပစၥည္းေလးကိုင္လို႔ ေက်ာင္းေပၚတက္လာတယ္...

ဒီမွာကလည္း ဒကာေတြ လုပ္ေနဆဲ ကထိန္ပေဒသာပင္ႀကီးက ရွိေနေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ ႏႈတ္ဆက္ရင္းနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္ေလ... ပေဒသာပင္သီးဖို႔လားလို႔... ဒီေတာ့ ဒကာက မဟုတ္ပါဘူးဘုရား လမ္းကေကာက္လာတာပါ... ၿပီးေတာ့ ဆက္ေျပာလာတာက ဒီလိုေကာက္လာတဲ့ပစၥည္း လွဴလို႔ရပါသလား...

ပစၥည္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမွာင္ခြင္းလို႔ အလင္းေဆာင္မဲ့ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီး...
ငလ်င္ေဒသေတြဆိုေတာ့ အေရးေပၚသံုး ဓါတ္ခဲမလိုတဲ့ ဓာတ္မီးေလးပါ...


ဒကာရယ္ ဒါနဆိုတာက ေစတနာရယ္ ပစၥည္းရယ္ အလွဴခံသူရယ္ ဒီသံုးမ်ဳိးျပည့္စံုၿပီဆို ဒါနေခၚဆို အလွဴတစ္ခု ျဖစ္ၿပီေပါ့... တပည့္ေတာ္က ပစၥည္းအေဟာင္းေတြ ေကာက္လာတဲ့ပစၥည္းေတြဆို လွဴလို႔မသင့္ မရဘူးထင္လို႔ဘုရား... လွဴလို႔ကေတာ့ ရပါတယ္ဒကာ... မိမိေစတနာေပၚမူတည္လို႔ အက်ဳိးေပးကေတာ့ ကြာသြားမယ္ ဒါေလာက္ပါပဲ... ငါသံုးၿပီးသားလွဴမယ္ မေကာင္းတာလွဴမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေစတနာအားနည္းတယ္ေပါ့... ဒီေတာ့ အက်ဳိးေပးညံ့တတ္ပါတယ္... ဒီလိုစိတ္မ်ဳိးမဟုတ္ပဲ အေျခအေနအရ ပစၥည္းေဟာင္းလွဴရတယ္ ေကာက္ရလာတဲ့ပစၥည္း လွဴရတယ္ ဆိုေပမဲ့ ရရွိသူ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ အဆင္ေျပပါေစ မိမိအသံုးမျပဳေတာ့ပဲ စြန္႔လႊတ္ၿပီး လွဴလိုက္ေတာ့မယ္ အစရွိသည္ ေစတနာေကာင္းေတြ ေမြးျမဴ လွဴဒါန္းမယ္ဆို အက်ဳိးႀကီးပါတယ္...

ဘုရားရွင္လက္ထက္က ပုဏၰားလင္မယား ဘုရားကို ဆြမ္းက်န္လွဴတာ ၾကားဖူးလားဒကာ...
မသိပါဘုရား...

ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းက ဒီလိုဒကာႀကီး...

ပုဏၰားႀကီး ထမင္းစားေနစဥ္ ဘုရားရွင္ ေရာက္သြားၿပီး အလွဴခံတဲ့ဇာတ္လမ္း...

ပုဏၰားက အိမ္ထဲမွာ လမ္းဘက္ကို ေက်ာေပးၿပီး ထမင္းထိုင္စားေနစဥ္ ပုေဏၰးမက လမ္းမဘက္ကို မ်က္ႏွာမူလို႔ လိုအပ္တာျပဳစုေနတယ္ေလ... ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားရွင္က ႂကြလာၿပီး ဆြမ္းရပ္တယ္... အလွဴခံသူဆိုတာ သူတစ္ပါးက မေမးပဲနဲ႔ဲ ႏႈတ္ကေန ထုတ္ေဖၚမေျပာၾကပါဘူး... (အရွင္ဘုရား ဘာလိုပါသလဲ ဆိုေတာ့မွ ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုတာက အလွဴခံတို႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈပါ...)

ဘုရားရွင္ ဆြမ္းခံရပ္တာကို ပုေဏၰးမက ျမင္ေတာ့ ပုဏၰားႀကီးသိရင္ အကုန္လွဴေတာ့မွာပဲ ငါေတာ့ ျပန္ခ်က္ရေတာ့မွာပဲဆိုၿပီး ကန္ေတာ့ပါေသးရဲ႕လို႔ ဆိုလိုတဲ့ တိုးတိုးေလး အမူအရာနဲ႔ ျပတယ္တဲ့... ဒီေတာ့ဘုရားရွင္ကလည္း မသြားဘူးဆိုတဲ့သေဘာ ေခါင္းခါၿပီး အမူအရာနဲ႔ပဲ ျပတယ္ဆိုပါတယ္... ဘုရားရွင္က အမူအရာနဲ႔ျပေတာ့ ပုေဏၰးမက ရယ္ခ်င္စိတ္ကို မေအာင့္ႏိုင္ ရယ္မိတယ္ေပါ့... ပုေဏၰးမ ရယ္ေတာ့ ပုဏၰားႀကီးက ဘာပါလိမ့္ဆိုၿပီး လွည့္အၾကည့္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ကို ဖူးျမင္ရေတာ့မွ ဘုရားရွင္ ႂကြလာတာ သိသြားၿပီး... ျမတ္စြာဘုရားကို ေမးေလွ်ာက္တယ္... အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ ထမင္းစားေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္ ပုဂံထဲမွာ တစ္ဝက္ကိုေတာ့ ဖယ္ထားတာ ရွိေနပါတယ္ သည္တစ္ဝက္ကို အရွင္ဘုရားတို႔ အလွဴခံပါသလားတဲ့... ဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ပုဏၰားႀကီး ရဟန္းဆိုတာ သူတစ္ပါးကို မွီၿပီး အသက္ေမြးရတာျဖစ္တယ္... အေကာင္းလွဴလွဴ အညံ့လွဴလွဴ အက်န္လွဴလွဴ ခ်ီးမြမ္းျခင္း ကဲ့ရဲ႕ျခင္း မရွိပဲ အလွဴခံပါတယ္တဲ့...

ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ ဒီလိုအလွဴမ်ဳိးကို ခံယူေသးတာဒကာ
ဒကာပစၥည္း လွဴဒါန္းခြင့္ရွိတာေပါ့...

ဒါေလာက္ပါပဲ...
က်န္တာကေတာ့ ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း...

ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၉.၂၀၁၁
----------------------------------------------------------------

ခ်ီးမြမ္းျခင္း ကဲ့ရဲ႕ျခင္း မရွိပဲ အလွဴခံပါတယ္တဲ့...

ၾကည္ညိဳဖြယ္ အလြန္ေကာင္းပါတယ္...
ဘုန္းႀကီးကေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ ခ်ီးမြမ္းမိပါတယ္...
ေနာက္ဆုိ သတိထားဖြယ္ရာေတြ... က်င့္ဖြယ္ရာေတြပါ...



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။


Tuesday, October 18, 2011

ဒီတစ္ပါတ္ ဘာကုသိုလ္ေတြပါလဲ...


တစ္ပါတ္ေတာ့ ျပည့္သြားျပန္ၿပီေနာ္...

ဒီတစ္ပါတ္ ဘာကုသိုလ္ေတြပါလဲ...
ဒါကေတာ့ သည္ဒကာႀကီးလာတိုင္း သူ႔ကို ႏႈတ္ဆက္ေနၾက သတိေပးစကားပါ...
သည္လိုေမးေတာ့ ကုသိုလ္ျပဳဖို႔ သတိရေစမယ္ ထင္ပါတယ္...

သူလည္း ေျဖတတ္လာပါၿပီ...
အရွင္ဘုရားကို ဆြမ္းလွဴဖို႔ ေန႔စဥ္ အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ား သတိရေနပါတယ္...

အရင္ကေတာ့ ဒီလိုေမးရင္ အင္းအဲနဲ႔ ၿပီးသြားတတ္တယ္ေလ...

ဒကာမႀကီးက အလုပ္မ်ားေနေတာ့ ဒကာႀကီးကပဲ တာဝန္ယူရတယ္...
ကိုယ္တိုင္ေစ်းဝယ္ ကိုယ္တိုင္ခ်က္
အလုပ္႐ံုအသြားမွာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ဝင္ၿပီး အ႐ုဏ္ဆြမ္း ကပ္ေနသူျဖစ္တယ္...
တစ္ပါတ္တစ္ခါ ကုသိုလ္ယူ(ကိုယ္က်ဳိးရွာ)ေနတာေပါ့...
(ဒီစာေရးရင္းနဲ႔ ၾကားကျဖတ္လို႔ စဥ္းစားမိတာက... ကိုယ္က်ဳိးပဲ ရွာေနတာ ဘယ္ေကာင္းမလည္းဆိိုတဲ့စကား လူေတြ သံုးတတ္ၾကပါတယ္... ခုလို ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျပဳျခင္းဟာ တကယ္ေတာ့ကိုယ္က်ဳိးပဲ ဒီကံရဲ႕အက်ဳိးဟာ မိမိအတြက္သာ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ မပါဘူး... ဒါဆိုရင္ ကိုယ္က်ဳိးပဲၾကည့္တယ္ ဘယ္ေကာင္းမလည္း ဆိုတဲ့စကားဟာ ေနရာတကာမွာ သံုးလို႔ မျဖစ္တဲ့ မျပည့္စံုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းသာ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္... တစ္ခ်ဳိ႕က ပေစၥကဗုဒၶကိုေတာင္ စြပ္စြဲၾကတယ္... တကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္တဲ့... ကိုယ္က်ဳိးပဲ ၾကည့္တယ္တဲ့...)

သဒၶါတရားကို အေျခခံလို႔
သည္တစ္ပါတ္ ဘယ္လိုခ်က္ၿပီးလွဴရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတာလည္း ကုသိုလ္ပဲ...
ဆြမ္းခ်က္ဖို႔ ဘာေတြဝယ္ရရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတာ ကုသိုလ္ပါပဲ...
ဘုန္းႀကီးနဲ႔ တည့္တဲ့ဆြမ္းခ်က္လွဴေနျခင္းဟာ ဆြမ္းအလွဴ ေဆးအလွဴ ျဖစ္ေၾကာင္း...
ေကာင္းေစလိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္ေနစဥ္မွာလည္း ကုသိုလ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း...
ေက်ာင္းကို ဆြမ္းသြားကပ္မယ္ဆိုၿပီး ကားေမာင္းလာဆဲမွာလည္း ကုသိုလ္ပဲ...
ဒီအလုပ္ေတြ လုပ္ေနဆဲမွာ သတိေလးကပ္ထားႏိုင္ရင္ အက်ဳိးပိုႀကီးတယ္...
ဒီလိုေျပာျပထားေတာ့ သိသင့္သေလာက္ေတာ့ သိလာတယ္ထင္ပါတယ္...
ေနာက္ထပ္ၿပီး လုပ္ဖို႔လိုလာတာကေတာ့ ေမတၱာဘာဝနာ...
ပြားမ်ားတတ္ေအာင္ ျမတ္စြာဘုရားက သင္ေပးထားခဲ့ၿပီ...
ေလ့လာၾကၿပီး လုပ္ဖို႔ပဲ လိုေတာ့တယ္...
ဆက္လုပ္ႏိုင္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ သတိပ႒ာန္ေပါ့...

ဒကာဒကာမမ်ား မဟာသတိပ႒ာန္သုတ္ေတာ္ကို ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္...
ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ မဖတ္ဖူးၾကတာမ်ားတယ္ ဒါ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ...
ျမန္မာျပန္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခက္အခဲလည္း ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး...
ေန႔စဥ္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ႏိုင္ရင္ အလြန္ေကာင္းပါတယ္...
တစ္ခ်ဳိ႕ဆို ပ႒ာန္းတရားကို ေန႔စဥ္ ပူေဇာ္ၾကပါတယ္...
ပ႒ာန္းရြတ္တဲ့အတြက္ ကုသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္ ေကာင္းပါတယ္...
ဒါေပမဲ့ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ သိႏိုင္ခဲတယ္...

ဒီေတာ့ အဓိပၸါယ္လည္းသိႏိုင္ သာသနာရဲ႕က်င့္စဥ္လည္းျဖစ္ေနတဲ့...
သတိပ႒ာန္ျမန္မာျပန္ကို အျမဲရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္သြားရင္...
သတိပ႒ာန္ေလးပါး အဓိပၸါယ္လည္း သိလာမယ္...
သတိနဲ႔ ေနတတ္ သြားတတ္ က်င့္တတ္လာမယ္...
ဒါဆိုရင္ ပူပင္ေသာကေတြ ကင္းေဝးလာပါလိမ့္မယ္...
ေနာက္ဆို ဆရာေတာ္ေတြေဟာတဲ့ တရားေတြကို နာတဲ့အခါမွာလည္း
လြယ္ကူစြာနဲ႔ အဓိပၸါယ္ေတြ ပိုၿပီး ရွင္းလင္း နားလည္လာပါလိမ့္မယ္...

အၿမဲရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ႏိုင္ၾကပါေစ...

ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၈.၂၀၁၁
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...





ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Monday, October 17, 2011

ဆြမ္းခံႂကြျဖစ္တယ္ေလ... ဒီေန႔...


၁၀.၁၇.၂၀၁၁
ဆြမ္းခံႂကြျဖစ္တယ္ေလ... ဒီေန႔...

အိမ္အမ်ားႀကီးမထင္နဲ႔ ႏွစ္အိမ္ထဲပါ...
ဒီမွာ အေနနဲ႔ေတာ့ ႏွစ္အိမ္ေတာင္ ရွားရွားပါးပါးေပါ့...
တစ္အိမ္က ထိုင္အိမ္...
အိမ္ထဲဝင္ ဆြမ္းထည့္လွဴေနတုန္း ထိုင္ေစာင့္ရလို႔ ထိုင္အိမ္တဲ့...
ေနာက္တစ္အိမ္ကေတာ့ ရပ္အိမ္...
သူတို႔က မႏၲေလးကေလ... မန္းစတိုင္...
အိမ္အျပင္ဘက္မွာပဲ ေရာက္ရင္ ေခါင္းေလာင္းတီးၿပီး ရပ္ေန...
အိမ္ထဲကေန ေဆြမ်ဳိးတစ္စု တန္းစီထြက္လာၿပီး ဆြမ္းေလာင္းၾကတယ္...
ၿပီးရင္ ေမတၱာပို႔ ေက်ာင္းျပန္ေပါ့...
ေက်ာင္းကေန အသြားအျပန္ဆို တစ္နာရီေလာက္ေတာ့ၾကာမယ္...

ဒီမွာ ဆြမ္းခံႂကြတဲ့အခါ လမ္းျဖတ္ကူးရတာ အေကာင္းဆံုးပဲထင္တယ္...
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လာတဲ့အတိုင္းပဲ လာသမွ်ကားေတြ အကုန္ရပ္ေပးၾကတယ္...
လမ္းေလွ်ာက္သူ လူေတြက ခပ္တည္တည္ပဲ...
ဟိုကိုယ္ေတာ္ ေသခ်င္လို႔လားလို႔...
ကားသမား ဆိုက္ကားသမားက ေျပာတာမ်ဳိး မခံရဘူး...

ဘာေၾကာင့္လည္းဆို ဒီမွာက...
လူကိုတိုက္မိရင္ တိုက္တဲ့ကားသမားဟာ
ခႏၶာပ်က္ဆီးမႈေပၚ မူတည္ၿပီး တစ္ဘဝလံုး ေလ်ာ္ေပေတာ့လို႔ ဆိုတာပဲ...
ဒါေၾကာင့္မတိုက္ရဲတာ... စည္းကမ္းရွိတာ...
ဥပေဒကို ျပင္းျပင္းထားမွ လူေတြ လိမ္မာၾကတယ္...
အတိုက္ေတာ့ မခံဖူးေသးပါဘူး...

ဝိနည္းေတာ္အရ မ်က္လႊာေလးခ်လို႔
ေလးေတာင္ေလာက္ၾကည့္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ရမယ္ေပါ့...
ဒါေပမဲ့ ဒီအက်င့္က ပ်က္သြားတယ္...
ဘာလို႔ဆို ဒီမွာက စကားေျပာရင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး
မ်က္လံုးတည့္တည့္ စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာၾကတာ...
ဒီလိုမွမေျပာရင္ သူတို႔က လူလိမ္လို႔ထင္တယ္ ေျပာၾကတာပဲ...
ေနာက္... ရင္မဆိုင္ရဲသူ လူေပ်ာ့ လူညံ့ထင္တယ္ေပါ့...
သူတို႔တံဆိပ္ကိုက ၾကည့္ပါလား မ်က္စိက စူးစူးရဲရဲနဲ႔ သိန္းငွက္ပံုေလ...
ဒီေရာက္လာတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြ စူစူးရဲရဲ ျဖစ္သြားၿပီ...
ျပဴးတူးၿပဲတဲေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး...
အက်င့္စရိုက္ေတြက အေတာ္ေလးကူးပါတယ္...
ေျပာရရင္ေတာ့... စကားေျပာရင္ လက္အမူအရာလည္း ပါကုန္ၿပီ...
တစ္ခ်ဳိ႔က ဝင္းဦးလို ပခံုးေတာင္တြန္႔လိုက္ေသး...

ျမန္မာျပည္မွာသာ ဒကာမေတြကို ဒီလို စူးစူးရဲရဲၾကည့္ၿပီး စကားေျပာရင္ေတာ့...
တမ်ဳိးထင္ၾကမွာပဲ...
ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ႔ နည္းနည္းေတာ့ အူေပါက္သြားတယ္...

ဆြမ္းခံျပန္လာရင္းနဲ႔ လမ္းမွာ အျဖဴမတစ္ဦးက လက္အုပ္ေလးခ်ီၿပီး ဂါရဝျပဳတယ္...
ဘဝတု သဗၺမဂၤလာ တစ္ဂါထာဆိုေပးလိုက္ေတာ့ ၿငိမ္ၿပီးနာယူတယ္...
သူကေတာ့ ဘယ္လိုထင္မယ္ မသိဘူးေပါ့...
ကိုယ္ကေတာ့ ဝမ္းသာမိပါတယ္...
တစ္ခ်ဳိ႕ ဗုဒၶဘာသာကို အေတာ္ စိတ္ဝင္စားၾကတယ္...
ဒါေပမဲ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ မဟာယာနေတြနဲ႔ပဲ သူတို႔ေတြ႔မယ္ထင္ပါတယ္...
ဒီေတာ့ တို႔ျမန္မာေတြ ေထရဝါဒသာသနာကို ကိုယ္ပိုင္ျမန္မာဘာသာနဲ႔
ေသခ်ာ ေလ့လာခြင့္ရတာ ဝမ္းေျမာက္စရာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္...

သတိေပးပါတယ္...
ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ မေနနဲ႔ေတာ့...

ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၇.၂၀၁၁
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္...



အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္...

အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ဖခင္ႀကီးအတြက္ ရည္စူးလို႔ ဆြမ္းကပ္လွဴလိုပါတယ္ဘုရား...

ဖုန္းနဲ႔ ဆက္သြယ္လို႔ ေလွ်ာက္ၾကားလာတဲ့ စကားတစ္ခြန္း... ၾသ ေက်းဇူးရွင္အတြက္ ေက်းဇူးဆပ္လိုတဲ့ ပြဲေလးပါလား... ဒီလိုနဲ႔ ၁၁-ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၆-ရက္ ေန႔လည္ ၁၁း၀၀ နာရီမွာ ဆြမ္းကပ္ျဖစ္သြားပါတယ္...

ေသဆံုးေလသူအတြက္ ျပဳလုပ္ၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့...
သံဃာရည္မွန္း ဆြမ္းကပ္...
သီလခံယူ...
ပရိတ္ရြတ္...
လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ားကို သံဃာရည္မွန္းလွဴ...
တရားနာ...
အမွ်ေဝ ေရစက္ခ်...

ေျပာျပလိုက္တဲ့ တရားကေတာ့ သီလေပးမွာ ထည့္ဆိုလိုက္တဲ့...
မအိုခ်င္လို ငါကဆိုလည္း ဆိုတိုင္းမရ အိုၾကရ အနတၱခႏၶာကိုယ္...
မနာခ်င္လို ငါကဆိုလည္း ဆိုတိုင္းမရ နာၾကရ အနတၱခႏၶာကိုယ္...
မေသခ်င္လို ငါကဆိုလည္း ဆိုတိုင္းမရ ေသၾကရ အနတၱခႏၶာကိုယ္...

ဒါေလးအေျခခံလို႔ ပထမရွင္းျပလိုက္ပါတယ္... ခႏၶာရတဲ့သူတိုင္း အိုခ်င္ နာခ်င္ ေသခ်င္သူဆိုတာ မရွိဘူး... ဒါေပသိ အိုၾက နာၾက ေသၾကရတာပဲ... ဒီေတာ့ အိုဆဲ နာဆဲ မေသခင္မွာ ျပဳသင့္ျပဳထိုက္တဲ့ ကုိသိုလ္ေတြျပဳၾကဖို႔ ေျပာတယ္ေပါ့... ကုသိုလ္က ေရာက္ရာဘဝမွာ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ ရရွိေစတယ္ေလ... မ်ားေသာအားျဖင့္ ဒါနရဲ႕အက်ဳိးက ခ်မ္းသာတဲ့အက်ဳိး... သီလရဲ႕အက်ဳိးက သုဂတိဘံုလို႔ ေခၚဆိုရတဲ့ လူဘံုနတ္ဘံု... ဘာဝနာရဲ႕အက်ဳိးကေတာ့ စ်ာန္ အဘိညာဏ္ရခဲ့ရင္ ျဗဟၼာျပည္... ဒါက သမထဘာဝနာရဲ႕အက်ဳိးပါ... သူတို႔က ဆင္းရဲတြင္းကေတာ့ တကယ္မလြတ္ဘူးေနာ္... ျမတ္စြာဘုရားအမွဴးရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြကေတာ့ ဆင္းရဲတြင္းကလြတ္တဲ့ ဝိပႆနာကို အားထုတ္ေစခ်င္ၾကပါတယ္... ကိေလသာစင္ရင္ ဆင္းရဲကင္းၿပီကိုး...

ဒါေပမဲ့လည္း ဝိပႆနာဆိုတာ ဘုန္းကံရွိသူမ်ားအတြက္သာလို႔ ဆိုၾကတယ္...

ဒကာမတစ္ဦးကေျပာတယ္... အရွင္ဘုရားက ဘယ္နည္းလဲတဲ့... ဒီေတာ့ ဘုန္းႀကီးက ဘုရားနည္းလို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္... ဟုတ္ဖူးေလအရွင္ဘုရား မဟာစည္နည္းလား မိုးကုတ္နည္းေလလားလို႔ ေမးတာပါတဲ့... လူေတြမွာ ဒါပဲ ခဏခဏ ေမးၾကတယ္... ဒကာဒကာမတို႔ပဲ စဥ္းစားၾကည့္ေလ... ကိေလသာစင္တဲ့လမ္း တစ္လမ္းပဲရွိရမွာေပါ့... ဘုရားနည္းက လြတ္ၿပီဆို ဘယ္ျဖစ္ေတာ့မွာလဲ... မဟာစည္ဆရာေတာ္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္တို႔ကလည္း မဟာစည္နည္းပါ မိုးကုတ္နည္းပါလို႔ ေျပာဆိုသံမ်ဳိးမရွိခဲ့ မၾကားခဲ့ရပါဘူး... လူေတြမွာကိုက ေျပာရင္းေျပာရင္းကေန ကြဲကြဲလာတယ္ ထင္တာပဲ... နားလည္သူမ်ားကေတာ့ သေဘာေပါက္ပါတယ္... အေရးမႀကီးေပမဲ့... နားမလည္သူမ်ားဆို နည္းမ်ဳိးစံု ထင္ကုန္ၾကပါတယ္...

ဒီနည္းေတြဟာ ဘုရားနည္းပါ... သတိပ႒ာန္ေလးပါးမွာ ကာယာႏုပႆနာ ၆-ပိုင္း ထဲက ထြက္ေလဝင္ေလ ႐ႈဆင္ျခင္ျခင္းအပိုင္းပါပဲ... မဟာစည္ဆရာေတာ္ကလည္း အာနာပါနလို႔ ေျပာတာပါပဲ... ထို႔အတူ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ကလည္း အာနာပါနလို႔ ေျပာတာပါပဲ တူတူပါပဲ မခြဲၾကပါနဲ႔... ခြဲရင္ ကြဲတတ္ပါတယ္...

သတိပ႒ာန္ေလးပါးထဲ အက်ံဳးဝင္ရင္ ဘုရားနည္း...
ဘုရားနည္းနဲ႔ဆို ကိေလသာစင္မယ္ေလ...

ေနာက္တစ္ဦး ဆိုျပန္တာက...
အရွင္ဘုရား အၾကားအျမင္ဆရာမကေလတဲ့... ဒီအသံၾကားရင္ ဘုန္းႀကီးကလည္း ယံုကိုမယံု... (အၾကားအျမင္ဆိုတာ မရွိလို႔ မယံုတာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါေလ) ကိုယ္ကမယံုေပမဲ့ သူမ်ားေျပာလာတာကိုေတာ့ ဆံုးေအာင္ နားေေထာင္ေပးပါတယ္... ဒါမွ လိုအပ္တာ သင္ျပေပးႏိုင္တာေပါ့... တပည့္ေတာ္မက ယံုေတာ့မယံုပါဘူးဘုရား ဒါေပမဲ့ အေမဆိုေတာ့လည္း စိတ္ထဲတမ်ဳိးေပါ့... သူကေျပာတာကေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔အိမ္နားက သစ္ပင္မွာ ႐ုကၡစိုးျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္တဲ့... ဒါက အေမရိကားက အၾကားအျမင္ရဲ႕အေျပာပါ... တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ျမန္မာျပည္က အၾကားအျမင္ဆရာကေျပာေတာ့ တစ္မ်ဳိးဘုရား သူတို႔ႏွစ္ဦးအေျဖက မတူၾကဘူးတဲ့... တပည့္ေတာ္အေမက ႏွစ္ေနရာေတာင္ ေရာက္ေနသလိုပဲ...

ကဲ ေတာ္ေသးၿပီ...

ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ျပဳေနတဲ့ ကုသိုလ္ေတြ သတၱဝါအားလံုးကို မွ်ေဝေပးပါတယ္...

ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၆.၂၀၁၁



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။


Sunday, October 16, 2011

ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ သတ္မွတ္အပ္ေသာ...




,ေရာက္လာသူတစ္ခ်ဳိ႕ထံမွ သိရသည္ကို အေျခခံ၍...

ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ သတ္မွတ္အပ္ေသာ တရားမ်ားထဲက သံုးမ်ဳိးကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္... ဘာေၾကာင့္လည္းဆို ခုေခတ္ ကာလအေနအထားအရ ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈေတြမ်ားလာသည့္အတြက္ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ကုသိုလ္ေတြ မျဖစ္ေပၚလာေတာ့ဘဲ... မျဖစ္သင့္တဲ့ အကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္ေပၚေနၾကရတယ္...

ေပးကမ္းျခင္း လွဴဒါန္းျခင္းကို ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းတို႔က လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ အလုပ္လို႔ သတ္မွတ္ထားပါတယ္... သူေတာ္ေကာင္းေတာင္မွ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းလို႔ ဆိုထားပါတယ္...

တစ္ခ်ဳိ႕မွာ သားသမီးေတြက ေပးကမ္းလွဴဒါန္းခ်င္ မိဘေတြကဖ်က္...
တစ္ခ်ဳိ႕မွာ မိဘေတြက ေပးကမ္းလွဴဒါန္းခ်င္ သားသမီးေတြကဖ်က္...
တစ္ခ်ဳိ႕မွာ ဇနီးမယားက ေပးကမ္းလွဴဒါန္းခ်င္ ခင္ပြန္းသည္ကဖ်က္...
တစ္ခ်ဳိ႕မွာ ခင္ပြန္းက ေပးကမ္းလွဴဒါန္းခ်င္ ဇနီးမယားကဖ်က္...
ဒီလိုအေနအထား ၾကံဳလာသည့္အခါ ဖ်က္သူဘက္က အကုသိုလ္ျဖစ္ၾက လွဴလိုသူမွာလည္း မလွဴရေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲနဲ႔... ၾကာလာေတာ့ မိသားစုၾကား အကုသိုလ္ေတြတိုးလို႔ လာတတ္ပါတယ္... သဒၶါတရားဆိုတာ ေလာကီေလာကုတ္ ႏွစ္ျဖာ ၾကီးပြားတိုးတက္ေစပါတယ္... ဒါ့ေၾကာင့္ ႀကီးပြားလိုသူမ်ား သဒၶါတရားေတြ တိုးေအာင္ က်င့္ႏိုင္ၾကပါေစ...

ေနာက္တစ္ခု...
ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းတို႔က ကိေလသာၿငိမ္းေအာင္ ရွင္ရဟန္းျပဳျခင္းကို လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ေသာအလုပ္ဟု သတ္မွတ္ၾကပါတယ္... သားသည္မိခင္ ဖခင္မ်ား မိမိတို႔သားေလးကို ရွင္ရဟန္းျပဳဖို႔ရာ တိုက္တြန္းႏိုးေဆာ္ဖို႔ လိုပါတယ္... ခုေခတ္အေနနဲ႔ ဇြတ္ခိုင္းလို႔ မရေပမဲ့... မိဘမ်ားက ဝတ္ခ်င္စိတ္ေပၚေအာင္ ရွင္ရဟန္းဝတ္ရျခင္းရဲ႕ တန္ဖိုးသိေအာင္ ညႊန္ျပသြန္သင္ တတ္ရပါလိမ့္မယ္...

တစ္ခ်ဳိ႕ တကယ္ဝတ္လိုသူမ်ားၾကေတာ့လည္း ဇနီးမယား သမီးသားမ်ားက ခြင့္မျပဳၾကျပန္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္... ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းေတြ သတ္မွတ္အပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ျဖစ္သည့္အတြက္ မဝတ္ႏိုင္သူမ်ားက ဝတ္ႏိုင္သူမ်ားကို အားေပးအားေျမွာက္ ျပဳသင့္ပါတယ္... ဒါမွ မိမိတို႔တစ္ေတြလည္း မဝတ္ႏိုင္ၾကေပမဲ့ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္း စားရင္ဝင္ျဖစ္သြားမယ္...

ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့...
အမ်ားသိၾကၿပီးျဖစ္တဲ့ တုႏႈိင္းမရတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါးကို ျပဳစုလုပ္ေႂကြးျခင္း... သည္အလုပ္ကိုလည္း ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းတို႔က လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့အလုပ္လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္... မိမိတို႔တစ္ေတြ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါ သည္အလုပ္ဟာ ေကာင္းလား မေကာင္းလားဆိုတာကို... အားလံုးေသာ သားသမီးမ်ားဟာ ေကာင္းပါတယ္ဘုရားလို႔ပဲ ဆိုၾကပါလိမ့္မယ္... ဒါေပမဲ့ ျပဳစုႏိုင္ၾကသလား ေစာက္ေရွာက္ႏိုင္ၾကသလား ဆိုရင္ေတာ့...

တစ္ခ်ဳိ႕က မွန္ပါ့ဘုရား...
တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေပါ့တဲ့...
တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ အင္းအဲဆို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားေရာ...

ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါးကိုမွ ျပဳစု ေစာက္ေရွာက္ရေကာင္းမွန္း မသိတဲ့ သားသမီးမ်ဳိးကေတာ့... ဆီသုတ္ေတာင္ အေရာင္မထြက္ပဲ ေနလိမ့္မယ္ေနာ္... တစ္ခ်ဳိ႕သားသမီးေတြကေတာ့ ေက်းဇူးသိတတ္တယ္ ေသခ်ာျပဳစုၾကပါတယ္... ဒါေပမဲ့ အေနအထိုင္မတတ္တဲ့ မိဘနဲ႔ေတြ႔ရေတာ့ အခက္ေတြ႔ၾကျပန္ေရာ... ေန႔ေရာညပါ သားသမီးေတြမွာ စိတ္ဆင္းရဲၾကရတယ္... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိဘျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ကံသံုးပါးလံုး ထိန္းၾကဖို႔ မျပစ္မွားမိၾကဖို႔ အမ်ားႀကီး လိုပါတယ္... ျပဳစုရခက္လာေတာ့ ၾကာရင္ လြယ္လြယ္ကူကူ ျပစ္မွားမိတတ္ၾကတယ္ေလ... အသိသတိရွိပါေစ...

ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာနဲ႔
ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားႏိုင္ၾကပါေစ...

ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၆.၂၀၁၁
အင္-၃-၅-၅



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။


Saturday, October 15, 2011

အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ ဆြမ္းကပ္ဖို႔ ေမ့သြားလို႔...



အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ ဆြမ္းကပ္ဖို႔ ေမ့သြားလို႔...

ဒီေန႔မနက္လာတဲ့ ဒကာႀကီးက စေျပာတာက ဒီေန႔ ဆြမ္းကပ္ရမွာကို သူေမ့ေနတယ္ဘုရားဆိုေတာ့ ဒကာမႀကီးက ဟုတ္တယ္ဘုရား... အရွင္ဘုရားကို တပည့္ေတာ္ ဆြမ္းကပ္ဖို႔ ေမ့သြားလို႔ပါ...တဲ့... ဒီေတာ့ ဘုန္းႀကီးက သူတို႔ ကုသိုလ္ျပဳဖို႔ ေမ့တတ္ၾကပါလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္...

ဘယ္လိုျဖစ္သြားလို႔လဲဆိုေတာ့မွ...
မေန႔က တပည့္ေတာ္ တရားသင္တန္းတက္ေနလို႔ ေမ့သြားတာပါဘုရားတဲ့... ဘုန္းႀကီးစိတ္ထဲ ေတြးမိလိုက္တဲ့အေတြး ေျပာင္းသြားျပန္တယ္... ဒါဆိုမဆိုးပါဘူး ကုသိုလ္ကိုေတာ့ မေမ့ေသးဘူး... ငါ့ကိုပဲေမ့တာ... ဒါနဲ႔ ည ၉-နာရီထိုး တရားပြဲက ျပန္ေရာက္မွ မနက္အ႐ုဏ္ဆြမ္းအတြက္ လုပ္စရာရွိတာ စလုပ္ရပါတယ္ဘုရား... ေန႔ဆြမ္းကေတာ့ အ႐ုဏ္ဆြမ္း ကပ္ၿပီးမွပဲ ေစ်းသြားဝယ္ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးမွ လာကပ္ေတာ့မယ္ စိတ္ကူးပါတယ္ဘုရား...

ေကာင္းပါတယ္ဒကာမႀကီးေပါ့...

စိတ္ထဲမွာေတြးမိတာကေတာ့ လူေတြ အေတာ္ပင္ပန္းၾကပါလား...

အေမရိကားမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ လူဦးေရနဲ႔စာရင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြမွာ အျမဲ ဆြမ္းကပ္မယ္ဆိုတဲ့စိတ္ ေမြးျမဴႏိုင္သူဟာ ရွားပါးတဲ့လူေတြပါ... ေက်ာင္းေတြမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဒီလိုနီးစပ္ရာ လူေတြကပဲ ရက္မ်ားမ်ား ယူၿပီး ကုသိုလ္ျပဳၾကတာ... ဒီလိုလူေတြ နည္းေနတဲ့ေက်ာင္းဆိုရင္ အျမဲလိုအပ္ေနတာဆြမ္းပါ ခက္ခဲၾကပါတယ္...

ဘုန္းႀကီးေတြ ခက္ခဲသလို... လူေတြမွာေကာ...
လူေတြမွာလည္း ရွာရေဖြရ တစ္ေနကုန္ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ မလြယ္တာအမွန္ပါပဲ အလုပ္ေတြကလည္း မေရရာ ျပဳတ္တဲ့သူေတြက ခပ္မ်ားမ်ား... အလုပ္ခ်ိန္ နာရီေလ်ာ့သြားတဲ့သူေတြကလည္း မနည္းမေနာ... ဝယ္သံုးထားသမွ် ပစၥည္းမ်ားမ်ားက ေၾကြးစနစ္... လစဥ္ေပးရမွာေတြက မနည္းဘူးေလ... ဒီလိုအခက္အခဲၾကားထဲက ကုသိုလ္ျပဳခ်င္စိတ္ေတြ ရွိၾကတာကိုက သူေတာ္ေကာင္းေတြမွာသာ ျဖစ္ေပၚတဲ့ စိတ္ဓါတ္...

ေနာက္တစ္ခုေကာင္းတာကေတာ့ အေမရိကားမွာ ဘုန္းႀကီးေတြ မ်ားလာတယ္ ေက်ာင္းေတြမ်ားလာတယ္ တရားသင္တန္း တရားပြဲေတြ မ်ားလာျခင္းဟာ သူတို႔အတြက္ ကံေကာင္းတယ္... ေနရာမေရြး အခ်ိန္မေရြးေပါ့ တရားကို ေလ့လာလိုသူေတြအတြက္ လမ္းပြင့္သြားတယ္... တရားေတြနာရ ႏွလံုးသြင္းေတြ မွန္လာေတာ့ ျဖစ္ေပၚၾကပ္တည္းလာတဲ့ အေျခအေနေတြကို မွန္ကန္စြာ ႏွလံုးသြင္းလာႏိုင္တဲ့အတြက္ စိတ္ဖိစီး ၾကပ္တည္းမႈေတြ ေလ်ာ့နည္းလာတာေပါ့... တရားအသိမရွိလို႔ မွ်တစြာ ႏွလံုးမသြင္းတတ္ရင္ေတာ့ အေတာ္မလြယ္ပါဘူး...

သင္လာတဲ့တရားက ဓမၼစၾကာပါတဲ့...

ဧေတ ေခါ ဘိကၡေဝ ဥေဘာ အေႏၲ အႏုပဂမၼ မဇၩိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံဝတၱတိ။
(ျမန္မာျပန္)

ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြ နာၾကားရတာ အရသာရွိလွပါတယ္...

အားလံုးပဲ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...

ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၅.၂၀၁၁




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။





သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
 
 

Friday, October 14, 2011

ယေန႔ ဆြမ္းခံထြက္သည့္ ေသာၾကာေန႔...

၁၀.၁၄.၂၀၁၁

ယေန႔ ဆြမ္းခံထြက္သည့္ ေသာၾကာေန႔...

ဆန္ဖရန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ဆြမ္းခံထြက္ရတာ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္စရာပါပဲ... မထင္မွတ္ပဲ ဆြမ္းခံ ျဖစ္သြားတယ္... ယခင္ ၁၁-ႏွစ္ၾကာေအာင္ ေနခဲ့တဲ့ၿမိဳ႔မွာက လူေနအိမ္ေျခနဲ႔ေဝးေတာ့ ဆြမ္းခံမထြက္ခဲ့ရဘူးေလ... တစ္ရက္မွာေတာ့ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔ အိမ္ကို ဆြမ္းခံႂကြမလားဘုရား တဲ့... ေလွ်ာက္သူက ရဲရဲေတာ့ မေလွ်ာက္ရဲဘူးေလ... ဘာလို႔ဆို ဒီမွာက ရာသီဥတုကလည္းၾကမ္း ဆြမ္းခံတယ္ဆိုတာ ဒီဘက္မွာကလည္း တစ္ပါးမွ မရွိခဲ့ပဲကိုး...

ခံဆြမ္းဆိုတာ မအပ္မစပ္ ေျပာဆိုၿပီး ရရွိတာမ်ဳိး မဟုတ္တတ္လို႔ သန္႔ရွင္းတယ္လို႔ ကိုယ္ကသိေနေတာ့... အျမဲစိတ္ဝင္စားေနတဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခု... က်န္းမာေရးကလည္း ေလာေလာဆည္ မဆိုးဘူး... ပ်ံလြန္ေတာ္မူဖို႔ လက္မွတ္ကလည္း ဝယ္ၿပီးသားဆိုေတာ့ ကုသိုလ္မ်ားမ်ား ယူေနရတဲ့အခ်ိန္... အေအးကလည္း အမ်ားထက္ေတာ့ ပိုခံႏိုင္ေသးတယ္... ဒါနဲ႔ပဲ ဆြမ္းခံႂကြဖို႔ လကၡံလိုက္တယ္... ဆြမ္းခံတယ္ဆိုတာသိလို႔ အလွဴရွင္ေတြ ထပ္တိုးလာၿပီး ခုေတာ့ တစ္ပါတ္မွာ သံုးရက္ ထြက္ခံ ျဖစ္ပါတယ္... ဒါေတာင္တားတဲ့သူက တားေသးတယ္... အမဲေတြက ရန္လုပ္လိမ့္မယ္တယ္... လုပ္ပေလ့ေစ အေျခအေနၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး သြားျဖစ္တာ ခုဆို အေတာ္ေလး အသားက်ေနပါၿပီ... သူတို႔ ရန္မလုပ္ၾကပါဘူး...

ခုထိေတာ့ အေႏြးထည္မဝတ္ ဦးထုပ္မေဆာင္းရေသးဘူး... ဆြမ္းခံရင္း ဖိနပ္ေတာ့ စီးေနရၿပီ... က်န္းမာေရး သိပ္ဆိုးလာရင္ေတာ့ ဂ်ာကင္ႀကီး တဖါးဖါးနဲ႔ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္... ဒါေပသိ လူနဲ႔တူတဲ့ အသံုးအေဆာင္ အဝတ္ေတြ မသံုးခ်င္ဘူး... ရခဲလွတဲ့ ရဟန္းဘဝ ရရွိတုန္း ရဟန္းအသြင္ အျပည့္ဆင္ခ်င္ပါတယ္... ရဟန္းအသြင္အားလံုးကို ႏွစ္သက္ပါတယ္... သကၤန္းေပ်ာက္ၿပီး ေဘာင္းဘီ မေရာက္ဖို႔ သတိတရား ျမဲျမဲထားေနရတယ္...

ဒီေန႔ ဆြမ္းေလာင္ေနက်အိမ္က ၄-ဦးေပါင္း ေလာင္းလိုက္ၿပီး ျပန္ထြက္လာလို႔ မၾကာခင္မွာ... မထင္မွတ္ပဲ... ဒကာမႀကီးတစ္ဦးက တားၿပီးေတာ့ အိပ္ကပ္ႏႈိက္ေနၿပီ... ငါ့ေတာ့ ဒုကၡပဲေတြးမိတယ္... သူကလည္း ေပါက္ေဖၚမႀကီး အဂၤလိပ္လို သိပ္တတ္မွာမဟုတ္... တ႐ုတ္လိုပဲတတ္ၾကတာ... ကိုယ္ကလည္း အဂၤလိပ္စာက မီးက်ဳိးေမာင္းပ်က္ပါ... တ႐ုတ္လိုကလည္းမတတ္... တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ျငင္းရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုး လက္ခါျပလိုက္ရတယ္... ဒီေတာ့မွ သေဘာေပါက္သြားတယ္ ေငြလက္မခံဘူးဆိုတာကို... ဒီအခ်ိန္မွာ အဖြားႀကီးရဲ႕မ်က္ႏွာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အံ့ၾသမႈေတြ ေတြ႔ရပါတယ္... လူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဘုန္းႀကီးဆိုရင္ ေငြလက္ခံ သာယာတယ္လို႔ပဲ သိေနၾကပါၿပီ... ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ္ကပဲ ထပ္ၿပီး ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္... လွဴတဲ့ေငြကို အလွဴမခံတဲ့အတြက္ ခြင့္လႊတ္ပါ...ေပါ့...

အဲဒီကထြက္လာလို႔ ႏွစ္လမ္းေလာက္လည္းေရာက္ေရာ... ေနာက္ကေန ဒကာမေလး တစ္ေယာက္က ေအာ္ေခၚၿပီး ေျပးလာတယ္... ေက်းဇူးျပဳ၍ ရပ္ေတာ္မူပါဦးဘုရားေပါ့... ဒါက ကိုယ္ဟာကိုယ္ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ဘာသာျပန္တာလိုက္တာပါ... သူကေတာ့ အဂၤလိပ္လိုေပါ့... ဒါနဲ႔ ရပ္ၿပီး လွည့္ၾကည္လိုက္ေတာ့ လက္ထဲမွာ စားစရာအထုပ္ႀကီးနဲ႔... ဟ ပြတာပဲ... အလကား ရယ္စရာေျပာတာပါ... ၾကည့္ရတာ ခုန ဒကာမႀကီးရဲ႕ေျမးမ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္... ဒါနဲ႔ သပိတ္ဖံုး ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ေပါင္မုန္႔ေလးလံုး ေရတစ္ပုလင္း ေဖ်ာ္ရည္ တစ္ပုလင္း... အကုန္သပိတ္ထဲထည့္ သပိတ္ဖံုးပိတ္ ေမတၱာပို႔ၿပီး ဆက္ထြက္လာတယ္ေလ...

မၾကာခင္တစ္ေနရာမွာ ဒကာမတစ္ဦးက အိပ္ႀကီးႏႈိက္ျပန္ေရာ... ဒီေန႔ ထူးထူးျခားျခား အိပ္ႏႈိက္တဲ့သူေတြနဲ႔ ေတြ႔ရတယ္... သူကေတာ့ ဗီယက္နန္လူမ်ဳိးထင္ရဲ႕... သူတို႔လည္း ဘာသာေရး စိတ္ဝင္စားၾကတယ္... သူ႔လည္း ျငင္းလိုက္တယ္ ဒီလို အလွဴမခံဘူး ျငင္းေတာ့ သူ႔မွာေၾကာင္ေတာင္ေတာင္... ဒါနဲ႔ ငါ စားစရာပဲ အလွဴခံပါတယ္လို႔ ထပ္ေျပာလိုက္ေတာ့မွ ကားေနာက္ကေန ေဖ်ာ္ရည္ဘူးထုတ္လာၿပီး သပိတ္ထဲ ထည့္ေတာ့တာပဲ...

ဆြမ္းခံအျပန္ သပိတ္က အရည္မ်ဳိးစံုနဲ႔ အေလးသား... ေနကလည္းပူပူ... အေတာ္ေမာ... ဒီလို ဆြမ္းခံထြက္ခြင့္ရတဲ့အတြက္ ၾကည္ႏူးပါတယ္... သာသနာကို ေစာက္ေရွာက္ၿပီး ပစၥည္းေလးပါး လွဴဒါန္းေနၾကတဲ့ ဒကာဒကာမအားလံုး ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...

ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၄.၂၀၁၁



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။


ေသသူအတြက္ ရည္စူး၍ ေန႔ဆြမ္းကပ္သည့္ပြဲ...


၁၀.၁၃.၂၀၁၁

ေသသူအတြက္ ရည္စူး၍ ေန႔ဆြမ္းကပ္သည့္ပြဲ...
ဆြမ္းသြတ္ ေရႊခ် အမွ်ေဝ ေရစက္ခ်...

ဆြမ္းသြတ္ဆိုတာကေတာ့ ေသဆံုးသူအတြက္ ရည္ရြယ္ရည္စူးလို႔ ရတနာသံုးပါးကို ဆြမ္းလွဴဒါန္း ကုသိုလ္ျပဳတာကိုေခၚတာ... ေရႊခ်ကေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ဘာမွန္းမသိဘူး ေလ့လာၿပီးမွ အခ်ိန္မွီရင္ထည့္ေတာ့မယ္... အမွ်ေဝတာကေတာ့ ေသသူအတြက္ ရည္စူးျပဳလုပ္တဲ့ကုသိုလ္ မိမိျပဳလုပ္ထားတဲ့ ကုသိုလ္ေတြကို မွ်ေဝတာ အသိေပးတာ ေရာက္ရာဘဝကေန သူဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္ရင္ အက်ဳိးရႏိုင္တယ္ဆိုတာေပါ့... ေရစက္ခ်ဆိုတာကေတာ့ ေရခြက္ထဲကေရေလး တစ္စက္ျခင္းခ်တာ... ေရွးသူေတာ္ေကာင္းေတြ လုပ္ခဲ့လို႔ လုပ္ၾကပါတယ္... ကမၻာေျမႀကီးကို သက္ေသတည္တယ္ေျပာေျပာ... ေရလိုေအးပါေစလို အာရံုျပဳပါ ေျပာေျပာ... အဓိကေတာ့ ေသသူအတြက္ဆို ရည္စူးကုသိုလ္ျပဳ အမွ်ေဝ ဒါပါပဲ...

ဒါက က်န္ရစ္သူမ်ားရဲ႕တာဝန္ေပါ့...

ဒီေန႔မိသားစုတစ္စုေရာက္လာတယ္... လူႀကီးျဖစ္သူက အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္မရဲ႕ သားမက္ကေလးက သူ႔မိခင္အတြက္ရည္စူးၿပီး ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္ခ်င္ပါတယ္တဲ့... ဆိုေတာ့ ခု က်န္ရစ္သူ သားျဖစ္သူက ေက်းဇူးရွင္မိခင္ႀကီးအတြက္ ရည္စူးၿပီးျပဳမဲ့ ေက်းဇူးသိတဲ့ ကုသိုလ္ပြဲ...

သူတို႔ေရာက္လာၿပီးေနာက္ လူငယ္ေတြက ဆြမ္းပြဲျပင္ၾက... လူႀကီးတခ်ဳိ႔ကေတာ့ စကားေျပာၾကနဲ႔ေပါ့... ထံုးစံအတိုင္း ထိုအေၾကာင္း ဤအေၾကာင္းေတြ ေျပာေနတာနဲ႔ တရားစကားဘက္ လွည့္ေပးရတယ္... ဒီေတာ့မွ ဒကာဒကာမေတြ ေဟာတဲ့ တရားေလးေတြ နာရတာေပါ့...

ရုပ္အေၾကာင္းနာမ္အေၾကာင္း ျဖစ္ပ်က္အေၾကာင္း ဒီလို ေျပာရာကေန... ေသသူကို ဘဝတပါးသို႔ ေျပာင္းသြားေလေသာဆိုတဲ့ အေျပာက ဒိ႒ိမစင္ဘူးေပါ့ဘုရားတဲ့... (ဒီလို မေျပာရင္ပဲ ဒိ႒ိကုန္ၿပီလိုလို) ဒီေတာ့ ေမးၾကည့္မိပါတယ္... ဒါဆို ဘယ္လိုေျပာၾက ရမွာလဲဆိုေတာ့လည္း တိတိက်က်မဟုတ္... ဒိ႒ိဆိုတာကလည္း သိတဲ့အတိုင္း ေသာတာပန္ျဖစ္မွ စင္မဲ့ကိစၥ... တခ်ဳိ႔မွာ အေျပာမွာတင္ ဓာတ္ခြဲၾကရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုန္ အလုပ္စခန္းမေရာက္ ျဖစ္ေနၾကရတယ္... ေတာ္ပါတယ္ တရားေလ့လာရမယ္ဆိုတဲ့ အသိေတြေတာ့ ရွိေနတယ္...

အေျပာအေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီလိုပဲ ေျပာၾကရတာေပါ့ ဒကာမႀကီး... မိမိ နားလည္ထားရမွာက ဒီဘက္က ႐ုပ္နဲ႔နာမ္ ဟိုဘက္ဘဝကို ပါမသြားဘူးလို႔သိ... ဟိုဘက္ဘဝဆိုတာ ငါနဲ႔လံုးဝမဆိုင္ဘူး ျပတ္တယ္လို႔လည္း မယူနဲ႔... ဒီဘက္ဘဝက ဦးကင္ ေဒၚခင္ စသည္ ျပဳလုပ္ခဲ့သမွ်ေသာ ကံ၏အက်ဳိးတရားမ်ားနဲ႔ စြဲလမ္းမႈဆိုတဲ့ တရားေတြေၾကာင့္ ဘဝေတြ ဘဝေတြ ဆက္ျဖစ္ေနရတယ္လို႔ သိထားရင္ပဲ မဆိုးေတာ့ပါဘူး...

ဒီအခ်ိန္မွာပဲ သမီးျဖစ္သူေျပာမွ ပြဲၿပီးသြားတယ္... အရွင္ဘုရား အေမကေလ ညညဆို အင္တာနက္ကေန ျမန္မာျပည္က အေဖဆီလွမ္းၿပီး ဟိုဟာမလုပ္နဲ႔ ဒီဟာမလုပ္နဲ႔ဆိုၿပီး အျမဲပူေနတာတဲ့... တရားလုပ္တယ္သာေျပာတယ္ အျမဲပူေနတာတဲ့...

(ဒကာဒကာမတို႔ေကာ ဒီလိုပဲ ပူပန္ေနရသလား)
(တရားရွိရင္ ရွိသေလာက္ ေအးပါတယ္ေနာ့ ၾကိဳးစားၾက)

ဒီလိုနဲ႔ ေန႔ဆြမ္းကပ္ၾက ၿပီးေတာ့မွ သီလေပး တရားနာ အမွ်ေဝ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့... ေဟာေပးလိုက္တာကေတာ့ ေသျခင္းတရားေလးမ်ဳိး ရွိေၾကာင္းကစလို႔ ဆြမ္းတစ္ႏွပ္စာ ေက်းဇူးဆပ္ရင္း... ရဟန္းတာဝန္ေၾကေအာင္ ေျပာသင့္တာေတြ သိသင့္တာေတြ ေျပာျပေပးလိုက္ပါတယ္...

အားလံုး ကိုယ္က်န္းမာ စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၃.၂၀၁၁



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Thursday, October 13, 2011

ရွားရွားပါးပါး ဤသကၤန္း...



ရွားရွားပါးပါး ဤသကၤန္း...

ဒီလိုအလွဴမ်ဳိး ခံယူရမယ္လို႔ မထင္ခဲ့ဘူးတာ အမွန္ပါ...
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္မို႔ ေျပာျပရံု...

ျမတ္စြာဘုရားအတြက္ ရည္မွန္းၿပီး မိေဒြးေတာ္ေဂါတမီ ကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္တဲ့သကၤန္း ဘုရားကို လာလွဴဘူးတယ္တဲ့ ဒီလိုလာလွဴတဲ့အခါ အက်ဳိးႀကီးေအာင္ သံဃာကို လွဴလို႔ ဘုရားကမိန္႔ေတာ္မူ ဆိုတာကို သတိရမိပါတယ္...

ဘာေၾကာင့္လည္းဆို...
ဒီေန႔ အ႐ုဏ္ဆြမ္းလာကပ္တဲ့ မိသားစုက သကၤန္းသံုးထည္ လွဴဒါန္းပါတယ္... ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တာက... ကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္ၿပီး လွဴတာပါတဲ့... ရွားရွားပါးပါး... ရွားရွားပါးပါးဆိုတာက သကၤန္းရွားတာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး... ကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္တယ္ဆိုတာကို ေျပာတာပါ... သကၤန္းဆိုတာ သာမန္စက္ခ်ဳပ္တတ္ရံုနဲ႔လည္း ျဖစ္တာမ်ဳိးမဟုတ္ဖူး... ခက္တယ္... တစ္ထည္လည္းမဟုတ္ အထက္ေအာက္ ဒြိစံုအျပင္ ဒုကုဋ္ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းလည္း ပါေသး... တိစံု... တိစံုအျပင္ အေနကထိုင္က အစစ္ပါေသးတယ္... ေစတနာရယ္ သဒၶါတရားရယ္က အံၾသစရာပါပဲ...

ေမးၾကည့္မိတယ္... ဒကာမႀကီး ဒီသကၤန္းေတြခ်ဳပ္တာ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာသလဲ ဆိုေတာ့... အလုပ္လုပ္ရင္ အားတဲ့အခ်ိန္ ခ်ဳပ္ရတာဆိုေတာ့ ၂-လေက်ာ္ ၾကာပါတယ္ဘုရားတဲ့... ကုန္က်စားရိတ္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ထည့္ဝင္ပါတယ္... လွဴခ်င္တဲ့စိတ္ကေလး ျဖစ္ေပၚခ်ိန္ကစလို႔ ကံသံုးပါးနဲ႔ ကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္ေနလိုက္တာ... သည္ဒကာမႀကီး မိသားစု မ်က္ႏွာၾကည့္ရတာ ပီတိကိုစား အားရွိ၏ဆိုသလိုပဲ သကၤန္းေလးၾကည့္ၿပီး သူတို႔ျပံဳးေနၾကတာ... သူတို႔ကုသိုလ္ သူတို႔လုပ္ရပ္ကို ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္ေတာင္ ေပ်ာ္လာတယ္...

ေပ်ာ္ေနရံုနဲ႔မၿပီးေသးဘူးေလ... အလွဴခံဖို႔က ရွိေသးတယ္... ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ တပည့္သားဆိုေတာ့ ဘုရားဆႏၵအတိုင္းပဲ သံဃႆ ေဒမ လို႔... ဘုရားအမွဴးရွိတဲ့ သံဃာကိုရည္မွန္း လွဴဒါန္းဖို႔ ေျပာျပလို႔ အလွဴခံထားလိုက္ပါတယ္...

အလွဴခံၿပီးေနာက္ စဥ္းစားၾကည့္မိတာကေတာ့...
သူတို႔တစ္ေတြ တို႔ဘုန္းႀကီးေတြကို...
ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ တန္ဖိုးႀကီးတာမ်ဳိးေတြ လွဴေနၾကတာလဲ...
ေဆြလည္းမေတာ္ မ်ဳိးလည္းမေတာ္...
ဒီဘုန္းႀကီးက ေထာက္ပံ့ေပးကမ္းထားတာလည္း မဟုတ္...
သူတို႔ ေၾကာက္လို႔ လာလွဴၾကတာလည္း မဟုတ္ႏိုင္... ဒါဆိုရင္...
သူတို႔ေတြက တို႔ဘုန္းႀကီးေတြကို သီလေတြရွိတယ္...
ကိုယ္က်င့္တရားေတြ ေကာင္းတယ္...
ျမတ္ဗုဒၶအဆံုးအမေတြနဲ႔ ဆံုးမေပးတာေတြကို ေက်းဇူးရွိတယ္
အာရံုျပဳလို႔သာ လာလွဴၾကတာေနမွာ...

ဒါဆို မိမိမွာ သီလရွိေအာင္...
ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းေအာင္...
ေထရဝါဒအဆံုးအမေတြကို ေျပာျပႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမွာပါလား...
ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့ဝတ္ဆိုရင္ေတာ့
ျမဳပ္ေလေပါ့ စံုးစံုး သြားေပေတာ့ ကတံုး...
ျဖစ္ေတာ့မယ္လို႔ ယေန႔ ႏွလံုးသြင္းမိပါသည္...

အလွဴရွင္မ်ားအားလံုး ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
သတၱဝါအားလံုး ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...

သူတစ္ပါး၏ ေစတနာ သဒၶါတရားနဲ႔
ေပးစာကမ္းစာ သံုးစြဲေနသူ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးေလာက
သတိတရားေတြ အစဥ္ ရွိပါေလ...

ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၃.၂၀၁၁


Wednesday, October 12, 2011

သီတင္းကြ်တ္ေလၿပီ ...


ပဝါရဏာ

ယေန႔သည္ကား
သာသနာႏွစ္ ၂၅၅၅-ခု
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၃-ခု
သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႔ ျဖစ္ေပသည္...

သီတင္းကြ်တ္ၿပီ ဆိုေလတိုင္း တစ္ဝါကေတာ့ မႀကီးခ်င္လည္းႀကီး ႀကီးခ်င္လည္းႀကီး...
ဘုန္းႀကီးသက္ တစ္ႏွစ္တိုးသလို လူလည္းတစ္ႏွစ္စာအို...
တရားအသိ ဓမၼအသိကေတာ့ (ပ) ဒံုရင္းပဲလို႔ဆို...

ဒံုရင္း မဟုတ္ပဲ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ အသက္ေတြ ဝါေတြႀကီးသလို တရားအသိ ဓမၼအျမင္ေတြ စူးရွထက္သန္လာသူ ဆရာေတာ္မ်ားအတြက္ကေတာ့ ဝမ္းသာစရာ... သာဓုပါ...

ဝါကြ်တ္ေလတိုင္း တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ပဝါရဏာျပဳပါ ျမတ္ဘုရားက ဆံုးမခဲ့တာ...
ပဝါရဏာဆိုတာ ဖိတ္ၾကားတာ...
ဘုရားတပည့္ေတာ္မွာ အျပစ္မ်ားရွိလွ်င္ ဆံုးမေတာ္မူၾကပါ...
ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္လတ္လတ္ သံဃာကို ဖိတ္ၾကားရမွာ...
အင္မတန္ယဥ္ေက်းတာ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာမွာပဲ ရွိတာပါ...
ဘုရားစကားေတာ္ အသံထြက္က ဒီလိုေျပာရမွာ...

သံဃံ ဘေႏၲ ပဝါေရမိ၊
ဒိေ႒န ဝါ၊ သုေတန ဝါ၊ ပရိသကၤာယ ဝါ၊
ဝဒႏၲဳမံ အာယသၼေႏၲာ အႏုကမၸံ ဥပါဒါယ ပႆေႏၲာ ပဋိကရိႆာမိ။ ၃

သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္တုိ႔ဘုရား
ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ သံဃာေတာ္အေပါင္းကုိ ဖိတ္ၾကားပါသည္...
ဘုရားတပည့္ေတာ္အေပၚမွာ
ျမင္ျခင္း ၾကားျခင္း ယုံမွားသံသယျဖင့္ အျပစ္ရွိသည္ဟု ေတြ႔ျမင္ ယူဆမိပါလွ်င္...
ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ အစီးအပြားအလို႔ငွာ...
ငဲ့ညွာ သနားေသာအားျဖင့္ ဆံုးမေတာ္မူၾကပါ အရွင္ျမတ္တို႔ ဘုရား...
ဘုရားတပည့္ေတာ္ ထိုအျပစ္တို႔ကုိ ျပဳျပင္ပါမည္ဟု
သုံးႀကိမ္တုိင္ သံဃာေတာ္ျမတ္အေပါင္းကုိ ရိုေသစြာျဖင့္ ဖိတ္ၾကားပါသည္...

ဒီစကား ေျပာရ ၾကားရ နားေထာင္ရတာ အင္မတိ အင္မတန္ နားဝင္ခ်ဳိတာပါ...
ၾကားဖူးၾကရဲ႕လား တျခား တျခား ေနရာေတြမွာ...
အျပစ္ေတြ ေၾကေအာင္ ေလ်ာ္တာမဟုတ္ပါ...

မာန္ကိုခ်လို႔ အဆံုးအမခံယူတာ
ယဥ္ေက်းလိုက္တာ တို႔ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာ...

 -----------------------------------------------------------------------------------------

၁၀.၁၂.၂၀၁၁-ခုႏွစ္
ေဘးဧရိယာ ပဝါရဏာပြဲ ျပဳလုပ္သည့္ေနရာမွာ ဟဗ္မြန္းေဘးၿမိဳ႔ ဓမၼာနႏၵဝိဟာရတြင္ ျဖစ္ပါသည္... တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ဆန္ဖရန္စစ္စကို ေဘးဧရိယာတြင္ရွိေသာ သိမ္ရွိသည့္ ေက်ာင္းတိုက္မ်ားတြင္ အလွည့္က် ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရပါသည္... ယေန႔ ပဝါရဏာပြဲမွာ သံဃာေတာ္ ၂၇-ပါး ၾကြေရာက္လာ၍ ၂-ပါးမွာ ျမန္မာျပည္မွ မဟာစည္ အလွည့္က် နာယကဆရာေတာ္ဘုရားႏွင့္ တပည့္ျဖစ္ၿပီး က်န္ ၂၅-ပါးကေတာ့ ေဘးဧရိယာမွာ အျမဲသီတင္းသံုးေနေသာ ဆရာေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟု သိရပါသည္... အခန္းအနားကို သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႔ နံက္ ၁၀ နာရီ ၁၅ မိနစ္ တြင္စတင္၍ နံနက္ ၁၁ နာရီတြင္ ၿပီးဆံုးေၾကာင္း ေၾကညာၿပီး... လွဴဒါန္းဖြယ္ရာ အျဖာျဖာကို လွဴဒါန္းၿပီးေနာက္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္ ၾကသည္ဟု သိရပါသည္... 

-----------------------------------------------------------------------------------------
သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႔မွာ
၈-ပါးသီလ ေပးေတာ္မူပါဘုရားဆိုလို႔ ၾကည့္လိုက္ပါတယ္...
ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လည္းဆိုေတာ့ အားပါးတရ တစ္ေယာက္ထဲတဲ့...

ကိုယ္ကပဲ ဘုန္းမႀကီးလို႔လားဆိုၿပီးေတာ့ တျခားေက်ာင္းေမးၾကည့္ပါတယ္
ဟဲ ဟဲ ဆိုၿပီး တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးတဲ့ေလ...
ၾကာရင္ ၈-ပါးသီလေပး ေမ့သြားမွာေတာင္စိုးမိပါတယ္...
အေမရိကားမွာ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ဥပုသ္သီလေပးရတာ လက္ခ်ဳိးေရလို႔ရမယ္...
ေဘးဧရိယာမွာရွိတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအားလံုးကို ေမးၾကည့္ရင္
ဒီအေျဖ တူမ်ားေနမလားေတာ့ မသိဘူးေနာ္...

ၾကံဳရခဲတဲ့ သာသနာ ဆံုလာလည္းဘဲ ေရွာင္ေသြခြာ တဲ့...

ၾသ ဒီလိုမ်ား ျဖစ္ေနၿပီလား မသိေတာ့ပါ...


ဒီေန႔ ပဝါရဏာပြဲမွာ
ဓမၼာနႏၵဆရာေတာ္ဘုရား ဦးေဇာတာလကၤာရ ကေတာ့ မႏၲေလးေဂဇက္မွာပါတဲ့
(ပါဠိမွာ ကိုယ္ပိုင္စာေပမ႐ွိ – ဦးျမင့္ေ၀ (ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္)) ဆိုတဲ့စာကို
မႏွစ္သက္ပံု ေျပာသြားတယ္...
ဒီေတာ့ မၾကာခင္မွာေတာ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕အျမင္ ေရးသားခ်က္ေတြကို သိရႏိုင္ပါတယ္... ဆရာေတာ္ေျပာဆိုၿပီးတဲ့ေနာက္...

ဦးေလာကနာထက ပဝါရဏာပြဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြကို ဒီလိုေလွ်ာက္ထားျပန္တယ္...

သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္တို႔ဘုရား...
ဘုရားတပည့္ေတာ္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခု တင္ျပေလွ်ာက္ထားလိုပါသည္...
ေထရဝါဒ သာသနာ အရွည္ တည္တန္႔ေစရန္ ရည္ရြယ္၍
ဆန္ဖရန္စစ္စကို ေဘးဧရိယာမွာ ရွိၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ား စုေပါင္းၿပီး
ေဘးဧရိယာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား ေထရဝါဒအသင္း တစ္ခု တည္ေထာင္ေစလိုပါသည္...
အဓမၼဝါဒမ်ား ေပၚေပါက္လာပါက အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုအေနႏွင့္ဆို
ရွင္းရသည္မွာ ပို၍ ေကာင္းမြန္သည္ဟု ယူဆမိပါသည္ဘုရား...
ဒီလိုေလွ်ာက္ထားလိုက္သည့္အခါ... မွာေတာ့

မဟာစည္ဆရာေတာ္မွစ၍ ဒီအစီအစဥ္ေကာင္းတာပဲ... ဆိုၿပီး ေျပာသည့္အခါ
 ဆရာေတာ္မ်ားမွ မိမိတို႔အျမင္မ်ားကို ေဆြးေႏြး ျဖစ္ၾကပါတယ္...
ဒီကိစၥလည္း မၾကာခင္မွာ အေကာင္အထည္ေပၚလာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္...
အေကာင္အထည္ ေပၚလာရင္ေတာ့ ေဘးဧရိယာက ဒကာဒကာမမ်ား ကံေကာင္းၾကျပန္ၿပီေပါ့...
ေရွးသူေတာ္ေကာင္း မေထရ္ႀကီးမ်ား၏ ဝါဒအတိုင္း
ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာ ပိုၿပီး တည္တန္႔ ျပန္႔ပြားလာေတာ့မယ္...

ပဝါရဏာပြဲ ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ သက္ေတာ္ဝါေတာ္ႀကီးတဲ့ ဆရာေတာ္သံုးပါးကို
ဝါငယ္သံဃာမ်ားက ကန္ေတာ့ၾကပါတယ္...
မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားကပဲ ဆံုးမစကားေျပာၾကားၿပီး
အခမ္းအနားကို ရုတ္သိမ္းလိုက္ၾကပါတယ္...

အခမ္းအနားၿပီးသည္ေနာက္ေတာ့ ဆြမ္းစားေက်ာင္းကိုအသြားမွာ...
ထံုးစံအတိုင္း စာအိတ္္ေလးေတြကိုင္လို႔... လူေတြက အင္း...
ဒီေန႔ေတာ့ အလွဴခံေပးမဲ့ ကပၸိယေတြလည္း မေတြ႔ဘူး...
ငါေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့...
လူမရွိရင္ေတာ့ အနားေရာက္ရင္ ေဘးထြက္ေနမွာပဲလို႔ စဥ္းစားပါတယ္...
ဒါေပမဲ့ အဆင္ေျပေစဖို႔ ကံတရားပါပဲ...
ဒကာတစ္ေယာက္က ေရာက္လာၿပီး ကပၸိယအျဖစ္ေနေပးတယ္ေလ...
အာပတ္မသင့္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ ဒကာေတာ္...

ဒီေန႔ေတြ႔ၾကံဳရတဲ့ ဆရာေတာ္မ်ားနဲ႔အတူ
ဆြမ္းဒကာ အလွဴဒကာမမ်ားအားလံုး ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...

ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၂.၂၀၁၁

အေမ...


တစ္ဝါေတာ့ကြ်တ္ျပန္ေပါ့အေမေရ...
                  သားေတာ့ ဘာမွလည္း မဘာဘူး...







ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Tuesday, October 11, 2011

စုေတာ့စုတယ္ ဘာေတြစု...


၁၀.၁၀.၁၁ 

မေန႔ကေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းရဲ႕႔
အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔ပြဲကို သြားျဖစ္တယ္... ၉-ရက္ေန႔ကေပါ့...
ေဘးဧရိယာမွာ ရွိၾကတဲ့ ဘုန္းႀကီးအေတာ္မ်ားမ်ားလာၾကေတာ့
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ...
ျမန္မာျပည္ကၾကြလာတဲ့ မဟာစည္နာယက ဆရာေတာ္ဘုရားကိုလည္း ဖူးခဲ့ရတယ္ေလ...
ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြ ဖူးေမွ်ာ္ရတာ ၀မ္းသာ ၾကည္ႏူးစရာ...
ဆရာေတာ္က ေလာကီေလာကုတ္ ႏွစ္ျဖာႀကီးပြားေၾကာင္းဆိုၿပီး တရားေဟာပါတယ္...
တရားကေကာင္းေတာ့ လူေတြဆို သာဓုေခၚလိုက္ၾကတာ အားရပါးရဘဲ...
ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ဘုရားက သီလေပး အမွ်ေ၀ေပါ့...
တရားပြဲၿပီးေတာ့ ဆြမ္းကပ္ၾကတယ္...

ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဂရုစိုက္တဲ့သူေတြနဲ႔ေတြ႔ေတာ့
က်န္းမာေရးအတြက္ ဆြမ္းကအဆင္ေျပသြားပါတယ္...
မ်ားေသာအားျဖင့္ မတည့္တာ အဆင္မေျပတာ မ်ားတယ္ေလ...
ၾကက္ဆီျပန္ ဝက္သနီလန္ ဒါမ်ဳိးေတြဆို သည္ဘဝ မတည့္ေတာ့ဘူး...

ဆြမ္းဘုဥ္းၿပီးၾကေတာ့...
ဝါတြင္းဝတ္ေဆာက္တည္တဲ့ ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါး ဝတ္ထြက္တယ္...
ဝတ္ထြက္တယ္ဆိုေတာ့ ဘာလဲျဖစ္ေနဦးမယ္...
မသိတဲ့စကားနဲ႔ ထပ္ေျပာတယ္ေတာ့ မထင္ပါနဲ႔...
အဗ႓ာန္သြင္းတယ္လို႔လည္းေခၚပါတယ္... သံဃာ ၂၀-ျပည့္ရမယ္ေလ...
ပရိဝါသ္တို႔ မာနတ္တို႔ဆိုရင္ေတာ့ သံဃာအမည္ရရံု ၄-၅-ပါးဆို ၿပီးတယ္ေပါ့...
မေန႔က သံဃာေတြမ်ားေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္...

ဒါၿပီးေတာ့မွ ဆြမ္းႀကီးေလာင္းေပါ့...
ဆြမ္းႀကီးေလာင္းလို႔သာ ေျပာရတာပါ...
ေနမြန္းလြဲေနၿပီပဲ ဆြမ္းႀကီးေလာင္းလို႔ေတာ့ ဘယ္ရေတာ့မွာလည္း...
ဟိုး ေရွးကထဲကအေခၚ ႏႈတ္က်ိဳးေနလို႔ ေျပာရတာ... ဆြမ္းႀကီးေလာင္း...
ဒါေပသိ ဆြမ္းေတာ့မပါပါဘူး...
လွဴဒါန္းဖြယ္ရာ အျဖာျဖာေပါ့...

အလွဴရွင္ေတြက ပိုက္ဆံထည့္ထားတဲ့ စာအိတ္ကေလးေတြကိုင္လို႔ ဆြမ္းႀကီးေလာင္းၾကတာ...
မအပ္မစပ္ အလွဴခံေနရမစိုးလို႔ အေနရခက္ပါတယ္...
အမွန္ေျပာရရင္ေတာ့ ဘုရားကို မ်က္ႏွာပူတယ္...
ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းက အစီအစဥ္ေကာင္းပါတယ္ ကပၸိယေတြလိုက္ေပးတယ္ေလ...
ဒီေတာ့ ပိုက္ဆံကို ကိုင္တဲ့အာပတ္ မသင့္ေတာ့ဘူးေပါ့...
ကပၸိယေတြက ထည့္စရာအိတ္ႀကီးေတြ တစ္အိတ္ၿပီးတစ္အိတ္ လူေတြကလည္း အားရပါးရလွဴၾက...
ေပ်ာ္စရာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္... ရလို႔မဟုတ္ပါဘူး...

သြားတိုက္ေဆး သြားပြတ္တံ-ၾကိဳး ဆပ္ျပာခဲ...
အေမြးတိုင္ ခ်ဳိခ်င္ မ်က္ႏွာသုတ္တဘက္...
စာအုပ္ ေဘာပင္ ခဲတန္ ဆပ္ျပာခဲ...
ဆပ္ျပာခဲေတြကေတာ့ မနည္းပဲ...
ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးတည္းဆိုေတာ့ ၃-ႏွစ္စာေလာက္ရၿပီ...
ခႏၶာတစ္ပါးမွာ တက္ေနတဲ့ဂ်ီးေတြ အားပါးတရ တြန္းေပေတာ့...
ပစၥည္းေတြကေတာ့ စံုပါရဲ႕ ဦးထုပ္ေတာင္ပါေသး...
အလွဴရွင္ေတြကို ေမတၱာပို႔ပါတယ္...
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...

ေက်ာင္းေရာက္ၿပီးေနာက္...
ဒီေန႔မွ ေရာက္လာတဲ့ဒကာ ဒကာမမ်ားကို အထုတ္ေတြရွင္းခိုင္းရတယ္...
အစိမ္းေရာင္ ေငြစကၠဴေတြ အရြယ္မ်ဳိးစံု...
၁-ေဒၚလာတန္ အရြက္စိမ္းေတြ ထြက္လာတာမနည္းဘူးပဲ...
ေရလိုက္ေတာ့ စုစုေပါင္း ေဒၚလာ ၅၀၀-ေက်ာ္ ၆၀၀-နီးပါးတဲ့...

ေျပာခ်င္တာ ခုမွေရာက္ပါတယ္...
အလွဴခံရတဲ့ ပစၥည္းေတြ စီေပးထုတ္ေပးတဲ့ ဒကာကိုေမးၾကည့္တယ္...
ဒကာႀကီး ၁-ေဒၚလာဆိုတာ တန္ဖိုးနည္းနည္းေလး ဟုတ္ကဲ့လားဆိုေတာ့...
ဟုတ္ပါတယ္ဘုရားတဲ့...
တန္ဖိုးနည္းတဲ့ တစ္ေဒၚလာတန္ေတြ စုလိုက္ေတာ့ ၅၀၀-ေက်ာ္သြားတယ္ မမ်ားဘူးလား...
မ်ားသြားပါတယ္ဘုရား ဒီေလာက္ရွိမယ္ ထင္ေတာင္မထင္ဘူးဘုရား...

ဟုတ္ပါတယ္ ဒကာၾကီး နည္းနည္းေလးေပမဲ့ စုလာရင္ မ်ားပါတယ္...
ကုသိုလ္ေတြ စုလာရင္လည္း ကုသိုလ္ေတြ မ်ားလာမယ္...
အကုသိုလ္ေတြ စုလာရင္လည္း မေကာင္းမႈေတြ မ်ားေနမယ္ေပါ့...
ကုသိုလ္ကို ေသးတယ္ႀကီးတယ္ မေအာင့္ေမ့နဲ႔ ျပဳရမယ္...
ျပဳပါမ်ားရင္ စုလာမယ္...
ကုသိုလ္စုရင္ေကာင္းတယ္...
ထို႔အတူ အကုသိုလ္ဆို ေသးပါတယ္ေလဆိုၿပီးေတာ့ေတာင္ မလုပ္ပါနဲ႔...
အကုသိုလ္စုရင္မေကာင္းဘူး...

သတၱဝါေတြမွာ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္က ျပဳလာတဲ့ အကုသိုလ္ေတြဟာ
၁-ေဒၚလာတန္ေတြ စုေနသလိုပဲ မ်ားေနတတ္ၾကပါတယ္...
ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကေတာ့ နည္းပါးလွပါတယ္...
ဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ဘုန္းႀကီးတို႔တစ္ေတြ ကုသိုလ္ေတြကို စုၾကရေတာ့မယ္...
စုလာေတာ့မ်ားတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္မ်ားမ်ားစုပါ...

ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၀.၁၁


ဓါတ္ေတြပံုေနေသာ ေနရာ... 

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ 
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။ 

Monday, October 10, 2011

ငါဒီလိုက်င့္ေနတယ္...


ငါဒီလိုက်င့္ေနတယ္...
လူယဥ္ေက်းျဖစ္ဖို႔ သင္လည္းက်င့္...
ထမင္း(ဆြမ္း) ခြက္ပုဂံ(သပိတ္) 

ထမင္းကို ေလးေလးစားစား ငါစားမယ္...
ထမင္းလုတ္ၾကီးၾကီး ငါမစား...
ထမင္းလုတ္ကို ညီေအာင္ညႇိၿပီး စားေတာ့မယ္...
ထမင္းလုတ္မေရာက္မီ ပါးစပ္ကို ႀကိဳတင္ဖြင့္ၿပီး ငါမထား...
ထမင္းႏွင့္အတူ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ပါးစပ္ထဲသို႔ ငါမသြင္း...
ထမင္းပလုတ္ပေလာင္းႏွင့္ ငါ စကားမေျပာ...
ထမင္းကို ပါးစပ္ထဲသို႔ ပစ္ေပါက္သြင္းၿပီး ငါမစား...
ထမင္းလုတ္ကို ကိုက္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ ငါမစား...
ပလုတ္ပေလာင္း ငါမစား...
ထမင္းစားစဥ္ လက္မခါမိေအာင္ ၾကိဳးစားမယ္...
ထမင္းလံုးမ်ား ျဖန္႔ႀကဲၿပီး ငါမစား...
လွ်ာတစ္လစ္ထုတ္ၿပီး ငါမစား...
ထမင္းစားစဥ္ ပ်တ္ပ်တ္မည္ေအာင္ ငါမစား...
အစာစားစဥ္ ႐ႈး႐ႈးရွဲရွဲ ျမည္ေအာင္ ငါမလုပ္...
လက္တြင္ကပ္ေနေသာ အစာကို ငါမလ်က္...
ခြက္ပုဂံကိုျခစ္၍ ျခစ္၍ ငါမစား...
ႏႈတ္ခမ္းကို လွ်ာျဖင့္လ်က္၍ ငါမစား...
ဟင္းေပေနေသာလက္ျဖင့္ ေသာက္ေရခြက္ကို ငါမကိုင္...

ထမင္း(ဆြမ္း) ခြက္ပုဂံ(သပိတ္)

ဒီလိုအက်ဳိးေပးၿမဲတဲ့ထဲ မပါတာ...


ဒီလိုအက်ဳိးေပးၿမဲတဲ့ထဲ မပါတာ ကံေကာင္းပါတယ္...
အမိ အဖ ရဟႏၲာကိုလည္း မသတ္မိ...
ဘုရားေသြးစိမ္းတည္ေအာင္လည္း မလုပ္ဖူးဘူး...
သံဃာကြဲေအာင္လည္း သင္းမခြဲဘူး...
နိယတမိစၧာဒိ႒ိေခၚတဲ့ မွားယြင္းေနေသာအယူကိုလည္း ဒါမွဒါဆိုၿပီး မလုပ္မိဘူး...
လုပ္မိသူမ်ားကေတာ့ မဟာအ၀ီစိငရဲကို သြားၾကရမယ္ေလ...
ဒါေၾကာင့္ ကံေကာင္းတယ္ေျပာရတာပါ...

ဒါေပမဲ့...
တနည္းအားျဖင့္ အက်ဳိးေပးၿမဲေအာင္ လုပ္ရေပဦးမည္...
ေအာက္ကသူမ်ားကလည္း အက်ဳိးေပးၿမဲတယ္တဲ့...
ဘယ္သူေတြလဲဆိုေတာ့ အရိယာရွစ္ေဖၚ သံဃာေတာ္တို႔ေလ...
ဘယ္ေသာအခါမွ အပါယ္ငရဲမေရာက္...
ေကာင္းေသာအက်ဳိးေပး ၿမဲတာေပါ့...
ဒီလိုအက်ဳိးေပး ၿမဲတာၾကေတာ့လည္း လိုခ်င္စရာ...
ဆက္လက္ ႀကိဳးစားရေပဦးမည္...

ဒီေနရာမွာ...
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။