ရဟန္းတို႔ အျမတ္ဆုံးတို႔၌ ၾကည္ညဳိျခင္းတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း၊
အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ-
၁… ျမတ္စြာဘုရား
၂… မဂၢင္ရွစ္ပါး
၃… တဏွာကုန္ရာ ျမတ္နိဗၺာန္
၄…အရိယာသံဃာ
အစအဆံုးဖတ္လိုပါလွ်င္
အဂၢပသာဒသုတ္
ရဟန္းတို႔ အျမတ္ဆုံးတို႔၌ ၾကည္ညဳိျခင္းတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း၊
အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ-
၁…
ရဟန္းတို႔ အေျခမရွိေသာသတၱဝါ အေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိသတၱဝါ အေျခေလးေခ်ာင္းရွိသတၱဝါ မ်ားေသာ အေျခရွိ သတၱဝါ ႐ုပ္ရွိ သတၱဝါ ႐ုပ္မဲ့ သတၱဝါ သညာရွိသတၱဝါ သညာမဲ့သတၱဝါ ႐ုန္႔ရင္းေသာ သညာကားမရွိ သိမ္ေမြ႕ေသာ သညာမရွိသည္ မဟုတ္ေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔ထက္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူ ထိုက္ေသာ၊ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆိုထိုက္၏။ ရဟန္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရား၌ ၾကည္ညဳိေသာ သူတို႔သည္ အျမတ္ဆုံး၌ ၾကည္ညဳိသည္ မည္ကုန္၏၊ အျမတ္ဆုံး၌ ၾကည္ညဳိေသာ သူတို႔အား အျမတ္ဆုံးေသာ အက်ဳိးသည္ ျဖစ္၏။
၂…
ရဟန္းတို႔ အျပဳျပင္ခံ 'သခၤတ'တရား ရွိသမွ်တို႔ထက္ အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အရိယမဂ္ကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆိုထိုက္၏။ ရဟန္းတို႔ အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အရိယမဂ္၌ ၾကည္ညဳိကုန္ေသာ သူတို႔သည္ အျမတ္ဆုံး၌ ၾကည္ညဳိသည္ မည္ကုန္၏၊ အျမတ္ဆုံး၌ ၾကည္ညဳိကုန္ေသာ သူတို႔အား အျမတ္ဆုံးေသာ အက်ဳိးသည္ ျဖစ္၏။
၃…
ရဟန္းတို႔ အျပဳျပင္ခံ 'သခၤတ'တရား၊ အျပဳျပင္ကင္း 'အသခၤတ'တရား ရွိသမွ်တို႔ထက္ ရာဂဟူေသာ ယစ္ျခင္းကင္းရာ ရာဂဟူေသာ မြတ္သိပ္ျခင္းကို ပယ္ေဖ်ာက္ရာ အတြယ္အတာကို ပယ္ခြါရာ ဝဋ္ (ျမစ္) ျပတ္ရာ တဏွာကုန္ရာ ကင္းျပတ္ရာ ခ်ဳပ္ရာ ၿငိမ္းေအးရာ နိဗၺာန္ကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆိုထိုက္၏။ ရဟန္းတို႔ နိဗၺာန္တရား၌ ၾကည္ညဳိေသာသူတို႔သည္ အျမတ္ဆုံး၌ ၾကည္ညဳိသည္ မည္ကုန္၏၊ အျမတ္ဆုံး၌ ၾကည္ညဳိေသာ သူတို႔အား အျမတ္ဆုံးေသာ အက်ဳိးသည္ ျဖစ္၏။
၄…
ရဟန္းတို႔ အေပါင္း 'သံဃာ'၊ ဂိုဏ္း 'ဂဏ' ရွိသမွ်တို႔ထက္ (အရပ္ေဝးမွ) ေဆာင္လာ၍ေသာ္လည္း ေပးလွဴပူေဇာ္ရန္ ထိုက္တန္ကုန္ေသာ၊ ဧည့္သည္တို႔ အလို႔ငွါ စီမံထားေသာ ဝတၴဳကိုေသာ္လည္း ေပးလွဴ ပူေဇာ္ရန္ ထိုက္တန္ကုန္ေသာ၊ တမလြန္အတြက္ ရည္ေမွ်ာ္ေသာ အလွဴကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ကုန္ေသာ၊ လက္အုပ္ခ်ီျခင္းငွါ ထိုက္ကုန္ေသာ၊ သတၱဝါအေပါင္း၏ ေကာင္းမႈျပဳရန္ အျမတ္ဆံုး လယ္ေျမ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ အစံုအားျဖင့္ ေလးစံု, ပုဂၢဳိလ္အားျဖင့္ ရွစ္ပါး အေရအတြက္ ရွိေသာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာကို အျမတ္ဆံုး ဟု ဆိုထိုက္၏။ ရဟန္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သားသံဃာ၌ ၾကည္ညဳိေသာ သူတို႔သည္ အျမတ္ဆုံး၌ ၾကည္ညဳိသည္ မည္ကုန္၏၊ အျမတ္ဆုံး၌ ၾကည္ညဳိကုန္ေသာ သူတို႔အား အျမတ္ဆုံးေသာ အက်ဳိးသည္ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ အျမတ္ဆုံး၌ ၾကည္ညဳိျခင္းတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိး တို႔တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ျမတ္ေသာ (ရတနာသံုးပါး၏) ဂုဏ္ကို သိကုန္သည္ ျဖစ္၍ အျမတ္ဆံုး (သံုးျဖာ ရတနာ) ၌ စင္စစ္ ၾကည္ညဳိသူတို႔အား လည္းေကာင္း၊ အတုမရွိ ျမတ္ေသာ အလွဴကို ခံထိုက္ေသာ ျမတ္ေသာ ဘုရား၌ ၾကည္ညဳိကုန္ေသာ သူတို႔အား လည္းေကာင္း၊ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ကင္းရာ ၿငိမ္းေအးရာျဖစ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ျမတ္ေသာ တရား၌ ၾကည္ညဳိကုန္သူတို႔အား လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းမႈျပဳရန္ အျမတ္ဆံုး လယ္ေျမ ျဖစ္ေသာ၊ ျမတ္ေသာ သံဃာ၌ ၾကည္ညဳိကုန္သူ တို႔အား လည္းေကာင္း အျမတ္ဆုံး (သံုးျဖာ ရတနာ) ၌ အလွဴကို ေပးလွဴသူတို႔အား လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ ေကာင္းမႈသည္ တိုးပြါး၏၊ ျမတ္ေသာ အသက္ရွည္ျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ အဆင္းလွျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ အၿခံအရံမ်ားျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ေက်ာ္ေစာျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္းသည္လည္းေကာင္း ကိုယ္အား ဉာဏ္အားသည္ လည္းေကာင္း တိုးပြါး၏။ ျမတ္ေသာ ဂုဏ္တရားႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ျမတ္ေသာ ရတနာ သံုးပါးအား ေပးလွဴတတ္ေသာ ပညာရွိေသာ နတ္ျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ အျမတ္ဆုံးသို႔ ေရာက္သည္ျဖစ္၍ ေမြ႕ေလ်ာ္ရေလ သတည္း။ 34
၄ - အဂၢပသာဒသုတ္၊ စကၠဝဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတိၱဳရ္ပါဠိေတာ္။
No comments:
Post a Comment