ေနာင္တခ်ိန္ လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစရန္ တရားပံုမ်ား၏ comment တြင္ တရားစာမ်ားပါ ထဲ့ေပးထားပါသည္။






သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။


Saturday, February 27, 2010

အညစ္အေၾကး ဟူေသာ အမည္သည္...


အနဂၤဏသုတ္ မွ... (ကိေလသာကင္းေသာ၊ အျပစ္မရွိေသာ)

ငါ့သွ်င္ အညစ္အေၾကး အညစ္အေၾကး 'အဂၤဏ အဂၤဏ' ဟု ဆုိ၏။
ယင္း အညစ္အေၾကး ဟူေသာ အမည္သည္ အဘယ္တရား၏ အမည္ေပနည္း။

ငါ့သွ်င္ ယင္းအညစ္အေၾကး ဟူေသာ အမည္သည္ ယုတ္ညံ့ဆုိးရြား အကုသုိလ္တရား ျဖစ္ကုန္ေသာ အလုိဆုိးေၾကာင့္ ျဖစ္သည့္ (ေကာပ, အပၸစၥယ) တရားတို႔၏ အမည္တည္း။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ငါသည္ အာပတ္သင့္ခဲ့ ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိ အာပတ္သင့္သည္ ဟူ၍ ရဟန္းမ်ား မသိၾကပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ ထုိရဟန္းကုိ ''ရဟန္းတို႔က အာပတ္သင့္သည္'' ဟု သိၾကရာေသာ အေၾကာင္းလည္း ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ ''ငါ့ကုိ အာပတ္သင့္သည္ ဟု ရဟန္းတို႔က သိၾကကုန္၏'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ' မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ' ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္အေၾကး 'အဂၤဏ'မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ငါသည္ အာပတ္သင့္ခဲ့ ျငားအံ့၊ ရဟန္းတို႔သည္ ငါ့ကုိ ဆိတ္ကြယ္ရာ၌ ေစာဒနာၾက၍ သံဃာ့ အလယ္၌ မေစာဒနာၾကပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ ထုိရဟန္းကုိ ရဟန္းတို႔သည္ သံဃာ့ အလယ္၌ ေစာဒနာၾက၍ ဆိတ္ကြယ္ရာ၌ မေစာဒနာၾကရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ ''ရဟန္းတို႔က ငါ့ကုိ သံဃာ့ အလယ္၌ ေစာဒနာၾက၍ ဆိတ္ကြယ္ရာ၌ မေစာဒနာ ၾကကုန္'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ', မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ' ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ငါသည္ အာပတ္သင့္ခဲ့ ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိ အာပတ္ရွိျခင္း တူေသာ ပုဂၢိဳလ္က ေစာဒနာ၍ အာပတ္ရွိျခင္း မတူေသာ ပုဂၢိဳလ္က မေစာဒနာပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ ထုိရဟန္းကုိ အာပတ္ရွိျခင္း မတူေသာ ပုဂၢိဳလ္က ေစာဒနာ၍ အာပတ္ရွိျခင္း တူေသာ ပုဂၢိဳလ္က မေစာဒနာရာေသာ ဤအေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ ''ငါ့ကုိ အာပတ္ရွိျခင္း မတူေသာ ပုဂၢိဳလ္က ေစာဒနာ၍ အာပတ္ရွိျခင္း တူေသာ ပုဂၢိဳလ္က မေစာဒနာ'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ' မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ' ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ျမတ္စြာဘုရားသည္ ငါ့ကုိသာ ေမး၍ ေမး၍ ရဟန္းတို႔အား တရား ေဟာၾကားလ်က္ အျခားရဟန္းကုိ ေမး၍ ေမး၍ ရဟန္းတို႔အား တရား မေဟာၾကားပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ အျခားရဟန္းကုိ ေမး၍ ေမး၍ ရဟန္းတို႔အား တရားကုိ ေဟာၾကားလ်က္ ထုိရဟန္းကုိ ေမး၍ ေမး၍ ရဟန္းတို႔အား တရားကုိ မေဟာၾကားရာေသာ ဤအေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ ''ျမတ္စြာဘုရားက အျခားရဟန္းကုိ ေမး၍ ေမး၍ ရဟန္းတို႔အား တရားကုိ ေဟာၾကားလ်က္ ငါ့ကုိ ေမး၍ ေမး၍ ရဟန္းတို႔အား တရားကုိမေဟာၾကား'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ' မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ' ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ရဟန္းတို႔သည္ ငါ့ကုိ သာလွ်င္ ေရွ႕ထား၍ ေရွ႕ထား၍ ရြာသို႔ ဆြမ္းခံဝင္ၾကလ်က္ အျခားရဟန္းကုိ ေရွ႕ထား၍ ေရွ႕ထား၍ ရြာသို႔ ဆြမ္းခံ မဝင္ၾကပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ ဤအေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ ရဟန္းတို႔သည္ အျခားရဟန္းကုိ ေရွ႕ထား၍ ေရွ႕ထား၍ ရြာသို႔ ဆြမ္းခံဝင္ ၾကလ်က္ ထုိရဟန္းကုိ ေရွ႕ထား၍ ေရွ႕ထား၍ ရြာသို႔ ဆြမ္းခံမဝင္ၾကရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ ''ရဟန္းတို႔က အျခားရဟန္းကုိ ေရွ႕ထား၍ ေရွ႕ထား၍ ရြာသို႔ ဆြမ္းခံ ဝင္ၾကလ်က္ ငါ့ကုိ ေရွ႕ထား၍ ေရွ႕ထား၍ ရြာသို႔ ဆြမ္းခံ မဝင္ၾကကုန္'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ' မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ' ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ငါသည္ သာလွ်င္ ဆြမ္းစားရာ ဌာန၌ ေနရာဦး ေရဦး ဆြမ္းဦးကုိ ရ၍ အျခားရဟန္းသည္ ဆြမ္းစားရာ၌ ေနရာဦး ေရဦး ဆြမ္းဦးကုိ မရပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ အျခားရဟန္းသည္ ဆြမ္းစားရာဌာန၌ ေနရာဦး ေရဦး ဆြမ္းဦးကုိ ရ၍ ထုိရဟန္းသည္ ဆြမ္းစားရာ ဌာန၌ ေနရာဦး ေရဦးဆြမ္းဦးကုိ မရရာေသာ ဤအေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ ''အျခားရဟန္းက ဆြမ္းစားရာ ဌာန၌ ေနရာဦး ေရဦး ဆြမ္းဦးကုိရ၍ ငါသည္ ဆြမ္းစားရာ ဌာန၌ ေနရာဦး ေရဦး ဆြမ္းဦးကုိ မရ'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ' မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ' ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ငါသည္ သာလွ်င္ ဆြမ္းစားရာ ဌာန၌ ဆြမ္းစားၿပီးေသာ္ အႏုေမာဒနာျပဳ၍ အျခားရဟန္းသည္ ဆြမ္းစားရာ ဌာန၌ ဆြမ္းစား ၿပီးေသာ္ အႏုေမာဒနာ မျပဳရမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိ ျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ အျခားရဟန္းသည္ ဆြမ္းစားရာ ဌာန၌ ဆြမ္းစားၿပီးေသာ္ အႏုေမာဒနာ ျပဳရ၍ ထုိရဟန္းသည္ ဆြမ္းစားရာ ဌာန၌ ဆြမ္းစားၿပီးေသာ္ အႏုေမာဒနာ မျပဳရာေသာ ဤအေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိ ရဟန္းသည္ ''အျခားရဟန္းသည္ ဆြမ္းစားရာ ဌာန၌ ဆြမ္းစားၿပီးေသာ္ အႏုေမာဒနာ ျပဳ၍ ငါသည္ ဆြမ္းစားရာ ဌာန၌ ဆြမ္းစားၿပီးေသာ္ အႏုေမာဒနာ မျပဳရ'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ' မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ' ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ငါသည္ သာလွ်င္ အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ရဟန္းတို႔အား တရားေဟာ၍ အျခားရဟန္းသည္ အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ရဟန္းတို႔အား တရား မေဟာၾကမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ အျခား ရဟန္းသည္ အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ရဟန္းတို႔အား တရား ေဟာရ၍ ထုိရဟန္းသည္ အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ရဟန္းတို႔အား တရား မေဟာရရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ ''အျခားရဟန္းက အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ရဟန္းတို႔အား တရား ေဟာရ၍ ငါသည္ အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ရဟန္းတို႔အား တရား မေဟာရ'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ' မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ'ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံး သည္ အညစ္အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ငါသည္သာလွ်င္ အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ရဟန္းမိန္းမတို႔အား တရားေဟာ၍။ပ။ ဥပါသကာတို႔အား တရားေဟာ၍။ပ။ ဥပါသိကာမတို႔အား တရားေဟာ၍ အျခားရဟန္း သည္ အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ဥပါသိကာမတို႔အား တရား မေဟာရမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ အျခားရဟန္းသည္ အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ဥပါသိကာမတို႔အား တရား ေဟာရ၍ ထုိရဟန္းသည္ အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ဥပါသိကာမတို႔အား တရား မေဟာရရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ ''အျခားရဟန္းက အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ဥပါသိကာမတို႔အား တရား ေဟာရ၍ ငါသည္ အရံတြင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ဥပါသိကာမတို႔အား တရား မေဟာရ'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ' မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ'ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ရဟန္းတို႔သည္ ငါ့ကုိ သာလွ်င္ ႐ုိေသေလးစား ျမတ္ႏုိး ပူေဇာ္ၾက၍ အျခားရဟန္းကုိ မ႐ုိေသ မေလးစား မျမတ္ႏုိး မပူေဇာ္ၾကပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ ရဟန္းတို႔သည္ အျခားရဟန္းကုိ ႐ုိေသ ေလးစား ျမတ္ႏုိး ပူေဇာ္ၾက၍ ထုိရဟန္းကုိ မ႐ုိေသ မေလးစား မျမတ္ႏုိး မပူေဇာ္ၾကကုန္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ ''ရဟန္းတို႔က အျခားရဟန္းကုိ ႐ုိေသ ေလးစား ျမတ္ႏုိးပူေဇာ္ၾက၍ ငါ့ကုိ မ႐ုိေသ မေလးစား မျမတ္ႏုိး မပူေဇာ္ၾကကုန္'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ' မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ' ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္ အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ရဟန္းမိန္းမ တို႔သည္ ငါ့ကုိသာလွ်င္။ပ။ ဥပါသကာ တို႔သည္။ပ။ ဥပါသိကာမ တို႔သည္ (ငါ့ကုိသာလွ်င္) ႐ုိေသ ေလးစား ျမတ္ႏုိး ပူေဇာ္ၾက၍ အျခားရဟန္းကုိ မ႐ုိေသ မေလးစား မျမတ္ႏုိး မပူေဇာ္ၾကပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ ဥပါသိကာမတို႔သည္ အျခားရဟန္းကုိ ႐ုိေသေလးစား ျမတ္ႏုိးပူေဇာ္ၾက၍ ထုိရဟန္းကုိ မ႐ုိေသ မေလးစား မျမတ္ႏုိး မပူေဇာ္ၾကရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ ''ဥပါသိကာမတို႔က အျခားရဟန္းကုိ ႐ုိေသ ေလးစား ျမတ္ႏုိး ပူေဇာ္ၾက၍ ငါ့ကုိ မ႐ုိေသ မေလးစား မျမတ္ႏုိး မပူေဇာ္ၾကကုန္'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ' မႏွစ္ သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ' ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ငါသည္ သာလွ်င္ မြန္ျမတ္ေသာ သကၤန္းတို႔ကုိ ရသူ ျဖစ္၍ အျခားရဟန္းသည္ မြန္ျမတ္ေသာ သကၤန္းတို႔ကုိ ရသူမျဖစ္ပါမူ ေကာင္းေလစြ''ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ အျခားရဟန္းသည္ မြန္ျမတ္ေသာ သကၤန္းတို႔ကုိ ရသူ ျဖစ္၍ ထုိရဟန္းသည္ မြန္ျမတ္ေသာ သကၤန္းတို႔ကုိ ရသူ မဟုတ္ရာေသာ ဤအေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ ''အျခားရဟန္းက မြန္ျမတ္ေသာ သကၤန္းတို႔ကုိ ရသူျဖစ္၍ ငါသည္ မြန္ျမတ္ေသာ သကၤန္းတို႔ကုိ ရသူ မဟုတ္ပေလ'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ'မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ'ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းအား...
''ငါသည္သာလွ်င္ မြန္ျမတ္ေသာ ဆြမ္းတို႔ကုိ။ ပ။ မြန္ျမတ္ေသာ (ေက်ာင္း) အိပ္ရာ ေနရာတို႔ကုိ။ပ။ မြန္ျမတ္ေသာ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ (အသက္၏) အရံအတား အေဆာက္အဦ ျဖစ္ေသာ ေဆးတို႔ကုိ ရသူျဖစ္၍ အျခားရဟန္းသည္ မြန္ျမတ္ေသာ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ (အသက္၏) အရံအတား အေဆာက္အဦ ျဖစ္ေသာ ေဆးတို႔ကုိ ရသူ မဟုတ္ပါမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အလုိျဖစ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ သို႔ရာတြင္ အျခားရဟန္းသည္ မြန္ျမတ္ေသာ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ (အသက္၏) အရံအတား အေဆာက္အဦ ျဖစ္ေသာ ေဆးတို႔ကုိရသူ ျဖစ္၍ ထုိရဟန္းသည္ မြန္ျမတ္ေသာ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ (အသက္၏) အရံအတား အေဆာက္အဦ ျဖစ္ေသာ ေဆးတို႔ကုိ ရသူ မဟုတ္ရာေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေပ၏။ ထုိရဟန္းသည္ အျခားရဟန္းက မြန္ျမတ္ေသာ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ (အသက္၏) အရံအတား အေဆာက္အဦ ျဖစ္ေသာ ေဆးတို႔ကုိ ရသူျဖစ္၍ ငါသည္ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ (အသက္၏) အရံအတား အေဆာက္အဦ ျဖစ္ေသာ ေဆးတို႔ကုိ ရသူ မဟုတ္ပေလ'' ဟူ၍ အမ်က္ထြက္၏၊ မႏွစ္သက္။ ငါ့သွ်င္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာပ' မႏွစ္သက္ျခင္း 'အပၸစၥယ' ဟူေသာ ဤႏွစ္မ်ဳိးလုံးသည္ အညစ္အေၾကး မည္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤအညစ္အေၾကး ဟူေသာ အမည္သည္ ယုတ္ညံ့ ဆုိးရြား အကုသုိလ္ တရား ျဖစ္ကုန္ေသာ အလုိဆုိးေၾကာင့္ ျဖစ္သည့္ (ေကာပ, အပၸစၥယ) တရားတို႔၏ အမည္ေပတည္း။ 60

၅ - အနဂၤဏသုတ္၊ မွ၊ မူလပရိယာယ၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Friday, February 26, 2010

ယုတ္ညံ့ေသာပုဂၢိဳလ္ ျမင့္ျမတ္ေသာပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရျခင္း...


အနဂၤဏသုတ္ မွ... (ကိေလသာကင္းေသာ၊ အျပစ္မရွိေသာ)


အသွ်င္ မဟာေမာဂၢလာန္သည္ အသွ်င္ သာရိပုၾတာကုိဤသို႔ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏ -

''ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဤကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ တစ္မ်ဳိးကုိ ယုတ္ညံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရ၍ တစ္မ်ဳိးကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္း။ 58

ငါ့သွ်င္ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိ ပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ အားထုတ္ လိမ့္မည္ မဟုတ္၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္း လိမ့္မည္ မဟုတ္။ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာစိတ္ ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္ အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။

ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမား အိမ္မွျဖစ္ေစ၊ ျမဴမႈန္႔ အညစ္အေၾကးျဖင့္ ေျမႇးယွက္ ဖုံးလႊမ္းေနေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခ့ဲရာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း မသုံးေဆာင္ကုန္ ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ေအာင္လည္း မသုတ္သင္ ကုန္ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္႔ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ ထားကုန္ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ ညစ္ေပကာ အညစ္အေၾကး တက္ရာသည္ မဟုတ္ေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။

ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာအတူပင္ ကိေလသာအညစ္အေၾကးရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ အားထုတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္းလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာစိတ္ ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။

ငါ့သွ်င္ ထုိပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိ ပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္၊ အားထုတ္လိမ့္မည္၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္း လိမ့္မည္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤ သေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။

ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမား အိမ္မွျဖစ္ေစ၊ ျမဴမႈန္႔ အညစ္အေၾကးျဖင့္ ေျမႇးယွက္ ဖုံးလႊမ္းေနေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခ့ဲရဲ ာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း သုံးေဆာင္ ကုန္ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ ေအာင္လည္း သုတ္သင္ ၾကကုန္ ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ မထားကုန္ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ စင္ၾကယ္ကာ ျဖဴေဖြးရာသည္ မဟုတ္ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာအတူပင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိ ပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလတၱံ႕၊ အားထုတ္ လတၱံ႕၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္းလတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ၾကမ္းတမ္း ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။

ငါ့သွ်င္ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္ သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္'ကုိ ႏွလုံးသြင္း လတၱံ႕၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံး သြင္းျခင္း ေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' သည္ လႊမ္းမုိးဖ်က္ဆီး လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ'ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္ အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။

ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမားအိမ္မွ ျဖစ္ေစ၊ စင္ၾကယ္ ျဖဴေဖြးေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခဲ့ရာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း မသုံးေဆာင္ ကုန္ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ေအာင္လည္း မသုတ္သင္ ကုန္ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္႔ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ ထားကုန္ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ ညစ္ေပကာ အညစ္အေၾကး တက္ရာသည္ မဟုတ္ ေလာ ဟုေမးေတာ္မူ၏။

ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာ အတူပင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္' ကုိ ႏွလုံးသြင္း လတၱံ႕၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံးသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' သည္ လႊမ္းမုိး ဖ်က္ဆီး လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ျဖစ္ရမည္။

ငါ့သွ်င္ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္' ကုိ ႏွလုံး သြင္းလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံး မသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ'သည္ လမ္းမုိး ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ျဖစ္ရမည္။

ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမားအိမ္မွ ျဖစ္ေစ၊ စင္ၾကယ္ ျဖဴေဖြးေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခဲ့ရာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း သုံးေဆာင္ကုန္ ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ေအာင္လည္း သုတ္သင္ကုန္ ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္႔ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ မထားကုန္ ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ စင္ၾကယ္ကာ ျဖဴေဖြးရာသည္ မဟုတ္ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာ အတူပင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္'ကုိ ႏွလုံး သြင္းလိမ့္မည္မဟုတ္၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံး မသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' သည္ လႊမ္းမုိး ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ၾကမ္းတမ္း ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။

ငါ့သွ်င္ ေမာဂၢလာန္ ဤသည္လွ်င္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိၾကကုန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ တစ္မ်ဳိးကုိ ယုတ္ညံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရ၍ တစ္မ်ဳိးကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေပ၏။

ငါ့သွ်င္ေမာဂၢလာန္ ဤသည္လွ်င္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိၾကကုန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ တစ္မ်ဳိးကုိ ယုတ္ညံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရ၍ တစ္မ်ဳိးကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိ ရျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေပ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 59

၅ - အနဂၤဏသုတ္၊ မွ၊ မူလပရိယာယ၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေလာက၌ ဤပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ဳိး တို႔သည္ ထင္ရွား ရွိၾကကုန္၏...

အနဂၤဏသုတ္ မွ... (ကိေလသာကင္းေသာ၊ အျပစ္မရွိေသာ)

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ ေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ရဟန္းတို႔ကုိ ''ငါ့သွ်င္ ရဟန္းတို႔'' ဟု ေခၚေတာ္မူ၏။ ရဟန္းတို႔သည္ အသွ်င္သာရိပုၾတာအား ''ငါ့သွ်င္'' ဟု ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထားၾက ကုန္၏။ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ဤတရားကုိ ေဟာေတာ္မူ၏ -

ငါ့သွ်င္တို႔ ေလာက၌ ဤပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ဳိး တို႔သည္ ထင္ရွား ရွိၾကကုန္၏၊

အဘယ္ ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

၁...
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤေလာက၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး 'အဂၤဏ' ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္မ်ဳိး၊

၂...
ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္မ်ဳိး၊

၃...
ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္မ်ဳိး၊

၄...
ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္ တစ္မ်ဳိး၊
(ဤပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ဳိးတို႔တည္း)။

ငါ့သွ်င္တို႔ ထုိ(ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ဳိး)တို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ယုတ္ညံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ဟူ၍ ေခၚဆုိရ၏။

ငါ့သွ်င္တို႔ ထုိ(ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ဳိး)တို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ေခၚဆုိရ၏။

ငါ့သွ်င္တို႔ ထုိ (ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ဳိး)တို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္ သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ယုတ္ညံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ေခၚဆုိရ၏။

ငါ့သွ်င္တို႔ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ေခၚဆုိရ၏ ဟု ေဟာေတာ္ မူ၏။ 57

၅ - အနဂၤဏသုတ္၊ မွ၊ မူလပရိယာယ၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။
အပိုင္း ၂ သို႔...


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Wednesday, February 24, 2010

ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ မျပဳက်င့္အပ္ေသာ တရားေလးပါး ...

၆၅ - မျပဳက်င့္အပ္ေသာ တရားေလးပါး ...


တစ္ရံေရာအခါ ရဟန္းတို႔သည္ ပၪၥင္းခံၿပီးေနာက္ ရဟန္းတစ္ပါးကို တစ္ပါးတည္း ခ်န္ထားခဲ့၍ ဖဲခြါထြက္သြားၾက ကုန္၏။ ထုိရဟန္းသည္ ေနာက္မွ တစ္ေယာက္တည္း လာသည္ရွိေသာ္ ခရီးအၾကား၌ မယားေဟာင္းႏွင့္ ေတြ႕၍ ''ယခု သင္ ရဟန္းျပဳေနသေလာ'' ဟု မယားေဟာင္းက ''ေမးသျဖင့္ဟုတ္၏၊ ငါ ရဟန္းျပဳ၏'' ဟု ျပန္ေျပာရာ ''ရဟန္းတို႔အား ေမထုန္အက်င့္သည္ ရခဲ၏၊ လာေလာ့၊ ေမထုန္အက်င့္ကို မွီဝဲေလာ့'' ဟု ေျပာဆို၏။ ထုိရဟန္းသည္ ထုိမိန္းမအား ေမထုန္အက်င့္ကို မွီဝဲ၍ ၾကာျမင့္မွ သြားေလ၏။ ရဟန္းတို႔သည္ ''ငါ့သွ်င္ သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဤမွ် ၾကာျမင့္ေနဘိသနည္း'' ဟု ေမးျမန္းကုန္၏။

ထုိအခါ ထုိုိရဟန္းသည္ ရဟန္းတို႔အား ဤအေၾကာင္းကို ေျပာၾကား၏။

ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ ပၪၥင္းခံၿပီးလွ်င္ အေဖာ္ကို ေပးျခင္းငွါလည္းေကာင္း၊
ေလးပါးေသာ မျပဳက်င့္အပ္သည္တို႔ကို ေျပာၾကားျခင္းငွါ လည္းေကာင္း ခြင့္ျပဳ၏။

၁...
ပၪၥင္းျဖစ္ၿပီးေသာ ရဟန္းသည္ အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ တိရစၧာန္မ၌ေသာ္လည္း ေမထုန္အက်င့္ကို မမွီဝဲအပ္၊ ေမထုန္အက်င့္ကို မွီဝဲေသာ ရဟန္းသည္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္မဟုတ္။

ဥပမာအားျဖင့္ ဦးေခါင္းျပတ္ၿပီးေသာ ေယာက်္ားသည္ ထုိဦးေခါင္းႏွင့္ ကိုယ္ကို ျပန္၍ စပ္သျဖင့္ အသက္ရွင္ျခင္းငွါ မထုိက္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းသည္ ေမထုန္အက်င့္ကို မွီဝဲသည္ရွိေသာ္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရား အႏြယ္ေတာ္မဟုတ္၊

သင္သည္ ထုိေမထုန္အက်င့္ကို...
အသက္ထက္ဆံုး (သိကၡာပုဒ္ေတာ္ ကိုယ္၌ တည္သမွ်ကာလ ပတ္လံုး) မျပဳက်င့္အပ္။

၂...
ပၪၥင္းျဖစ္ၿပီးေသာ ရဟန္းသည္ မေပးေသာ ဥစၥာကို ခိုးလိုေသာ စိတ္အဖို႔ျဖင့္ မခိုးယူအပ္၊ အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ ျမက္ ဝါးျခမ္းစိတ္ကို အစျပဳ၍ မခိုးယူအပ္။ အၾကင္ရဟန္းသည္ တစ္မတ္ကို လည္းေကာင္း၊ တစ္မတ္ တန္ဥစၥာကိုလည္းေကာင္း၊ တစ္မတ္ထက္ပိုလြန္ေသာ ဥစၥာကိုလည္းေကာင္း မေပးဘဲ ခိုးလိုေသာ စိတ္အဖို႔ျဖင့္ ခိုးယူ၏၊ ထုိရဟန္းသည္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ ေတာ္မဟုတ္။

ဥပမာအားျဖင့္ အညႇာမွ ေၾကြက်ေသာ ဖက္ရြက္ေရာ္သည္ တစ္ဖန္ျပန္၍ စိမ္းစိုျခင္း 'စိမ္းရွင္ျခင္း'ငွါ မထုိက္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းသည္ တစ္မတ္ကို လည္းေကာင္း၊ တစ္မတ္တန္ ဥစၥာကို လည္းေကာင္း၊ တစ္မတ္ထက္ ပိုလြန္ေသာ ဥစၥာကိုလည္းေကာင္း မေပးဘဲ ခိုးလိုေသာ စိတ္အဖို႔ျဖင့္ ခိုးယူသည္ရွိေသာ္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္မဟုတ္၊

သင္သည္ ထုိခိုးျခင္း အမႈကို ...
အသက္ ထက္ဆံုး (သိကၡာပုဒ္ေတာ္ ကိုယ္၌ တည္သမွ်ကာလပတ္လံုး) မျပဳက်င့္အပ္။

၃...
ပၪၥင္းျဖစ္ၿပီးေသာ ရဟန္းသည္ ေသေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္ 'ေစတနာရွိသည္ျဖစ္၍' သတၱဝါကို ဇီဝိတိေႁႏၵမွ မခ်အပ္၊ အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ ပိုးရြ ျခပုန္းကို အစျပဳ၍ ဇီဝိတိေႁႏၵမွ မခ်အပ္၊ အၾကင္ရဟန္းသည္ ေသေစလိုေသာ ေစတနာရွိသည္ျဖစ္၍ လူဇာတ္ျဖစ္ေသာ သူကို၊ အယုတ္ဆံုး အားျဖင့္ ကိုယ္ဝန္က် ေဆးကို အစျပဳ၍ ဇီဝိတိေႁႏၵမွ ခ်၏ (ခ်ျငားအံ့)၊ ထုိရဟန္းသည္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ မဟုတ္။

ဥပမာအားျဖင့္ ႏွစ္ျဖာကြဲေလၿပီးေသာ ေက်ာက္ျဖာႀကီးသည္ တစ္ဖန္ျပန္၍ စပ္ျခင္းငွါ မျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းသည္ ေသေစလိုေသာ ေစတနာရွိသည္ျဖစ္၍ လူဇာတ္ျဖစ္ေသာ သူကို ဇီဝိတိေႁႏၵမွ ခ်သည္ရွိေသာ္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္ မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ မဟုတ္၊

၄..
သင္သည္ ထုိ လူ႕အသက္ သတ္ျခင္းကို...
အသက္ထက္ဆံုး (သိကၡာပုဒ္ေတာ္ ကိုယ္၌ တည္သမွ် ကာလပတ္လံုး) မျပဳ က်င့္အပ္။
ပၪၥင္းျဖစ္ၿပီးေသာ ရဟန္းသည္ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္) တရားကို မေျပာေဟာအပ္၊ အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ ''ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏'' ဟုပင္ မေျပာဆိုအပ္။ အၾကင္ရဟန္းသည္ ယုတ္မာေသာ အလိုဆိုးရွိသည္ျဖစ္၍ အလိုဆိုးသည္ ႏွိပ္စက္အပ္သည္ျဖစ္၍ ထင္ရွားမရွိေသာ မဟုတ္မမွန္ေသာ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ စ်ာန္တရားကိုလည္းေကာင္း၊ ဝိေမာကၡတရားကိုလည္းေကာင္း၊ သမာဓိကိုလည္းေကာင္း၊ သမာပတ္ ကိုလည္းေကာင္း၊ မဂ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္း (ငါရ၏ ငါသိ၏ဟု) ေျပာဆိုအံ့၊ ထုိရဟန္းသည္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ မဟုတ္။

ဥပမာအားျဖင့္ လည္ဆစ္ျပတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္သည္ တစ္ဖန္ျပန္၍ စည္ပင္ ႀကီးပြါးျခင္းငွါ မထုိက္ သကဲ့သို႔၊ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းသည္ ယုတ္မာေသာ အလိုဆိုးရွိသည္ျဖစ္၍ အလိုဆိုးသည္ ႏွိပ္စက္အပ္သည္ျဖစ္၍ ထင္ရွားမရွိေသာ မဟုတ္မမွန္ေသာ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္) တရားကို ေျပာဆိုသည္ရွိေသာ္ ရဟန္းမဟုတ္၊ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ မဟုတ္၊

သင္သည္ ထုိ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္) တရားကို ေျပာဆိုျခင္းကို...
အသက္ထက္ဆံုး (သိကၡာပုဒ္ေတာ္ ကိုယ္၌ တည္သမွ် ကာလပတ္လံုး) မျပဳက်င့္အပ္
ဟုေျပာၾကားဆံုးမအပ္၏။ 129 ပါရာဇိက

မျပဳက်င့္အပ္ေသာ တရားေလးပါး ၊ ၁ မဟာခႏၶက၊ မဟာဝဂ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Monday, February 22, 2010

ငါသည္ ေသာတာပန္ ျဖစ္၏...

ေဝရသုတ္- (ေ၀ရ= ရန္ျပဳျခင္း)

ရဟန္းတို႔ အၾကင္အခါ၌ အရိယာတပည့္အား ေဘးရန္ငါးမ်ဳိးတို႔သည္ ၿငိမ္းေအးကုန္၏၊ ေသာတာပတၱိ အဂၤါေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္လည္း ျပည့္စံု၏။ ထိုအခါ ထိုအရိယာတပည့္သည္ ေျပာဆိုျခင္းငွါ အလုိရွိခဲ့မူ ငါသည္ ''ငရဲ ကုန္ၿပီးသူ၊ တိရစၧာန္ဘဝ ကုန္ၿပီးသူ၊ ၿပိတၱာဘဝ ကုန္ၿပီးသူ၊ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ အပါယ္ ဒုဂၢတိကုန္ၿပီးသူ ျဖစ္၏၊ ငါသည္ ေသာတာပန္ ျဖစ္၏၊ ဖ႐ိုဖရဲက်ျခင္း သေဘာမရွိ၊ ျမဲ၏၊ သေမၺာဓိ အထက္မဂ္ ဉာဏ္လွ်င္ လဲေလ်ာင္းရာရွိ၏'' ဟု မိမိသည္ပင္ မိမိကုိယ္ကုိ ေျပာဆိုႏိုင္၏။

အဘယ္ ေဘးရန္ငါးမ်ဳိးတို႔ ၿငိမ္းေအးကုန္သနည္းဟူမူ -

ရဟန္းတို႔ သူ႔အသက္သတ္သူသည္ သူ႔အသက္သတ္ျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္း ေၾကာင့္ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ျဖစ္ေသာ ေဘးရန္လည္း ပြါး၏၊ တမလြန္ဘဝ၌ ျဖစ္ေသာ ေဘးရန္လည္း ပြါး၏၊ စိတ္၌ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကုိလည္း ခံစားရ၏။ သူ႕အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သူအား။ပ။ ဤသို႔လွ်င္ ထိုေဘးရန္သည္ ၿငိမ္းေအး၏။

ရဟန္းတို႔ အရွင္ မေပးအပ္ေသာ ဥစၥာကုိ ယူသူသည္။ပ။

ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ေသအရက္ကုိ ေသာက္သူသည္ ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ေသအရက္ကုိ ေသာက္ျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ျဖစ္ေသာ ေဘးရန္လည္း ပြါး၏၊ တမလြန္ဘဝ၌ ျဖစ္ေသာ ေဘးရန္လည္း ပြါး၏၊ စိတ္၌ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကုိလည္း ခံစားရ၏။ ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ေသအရက္မွ ေရွာင္ၾကဥ္သူအား မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ျဖစ္ေသာ ေဘးရန္လည္း မပြါး၊ တမလြန္ဘဝ၌ ျဖစ္ေသာ ေဘးရန္ လည္း မပြါး၊ စိတ္၌ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကုိလည္း မခံစားရ။ ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ေသအရက္မွ ေရွာင္ၾကဥ္သူအား ဤသို႔လွ်င္ ထိုေဘးရန္သည္ ၿငိမ္းေအး၏။ ဤေဘးရန္ ငါးမ်ဳိးတို႔သည္ ၿငိမ္းေအးကုန္၏။

အဘယ္ ေသာတာပတၱိ အဂၤါေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသနည္းဟူမူ -

ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ ''ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ။ပ။ နတ္လူတို႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း သတၴာေဒဝမႏုႆာနံ မည္ေတာ္မူ၏၊ သစၥာေလးပါးတရားတို႔ကုိ သိေစေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶ မည္ေတာ္မူ၏၊ ဘုန္းတန္ခိုး ႀကီးေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း ဘဂဝါ မည္ေတာ္မူ၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရား၌ သက္ဝင္ယံုၾကည္မႈႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ တရား၌။ပ။ သံဃာ၌။ပ။ မက်ဳိး မေပါက္ မေျပာက္ မက်ားကုန္ေသာ၊ တဏွာ ကြၽန္အျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္ကုန္ေသာ၊ ပညာရွိတို႔ ခ်ီးမြမ္း အပ္ကုန္ေသာ၊ မွားေသာအားျဖင့္ မသံုးသပ္အပ္ကုန္ေသာ၊ တည္ၾကည္မႈ 'သမာဓိ' ကုိ ျဖစ္ေစတတ္ကုန္ေသာ၊ အရိယာတို႔ ႏွစ္သက္ အပ္ကုန္ေသာ သီလတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ဤေသာတာပတၱိ အဂၤါေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။

ရဟန္း အၾကင္အခါ၌ အရိယာတပည့္အား ဤေဘးရန္ငါးမ်ဳိးတို႔သည္ ၿငိမ္းေအးကုန္၏၊ ဤေသာတာပတၱိအဂၤါ ေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ ထိုအခါ ထိုအရိယာတပည့္သည္ ေျပာဆိုျခင္းငွါ အလုိရွိခဲ့မူ ငါသည္ ''ငရဲကုန္ၿပီးသူ၊ တိရစၧာန္ဘဝ ကုန္ၿပီးသူ၊ ၿပိတၱာဘဝ ကုန္ၿပီးသူ၊ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ အပါယ္ ဒုဂၢတိကုန္ၿပီးသူ ျဖစ္၏၊ ငါသည္ ေသာတာပန္ ျဖစ္၏၊ ဖ႐ိုဖရဲက်ျခင္း သေဘာ မရွိ၊ ျမဲ၏၊ သေမၺာဓိ အထက္မဂ္ ဉာဏ္လွ်င္ လဲေလ်ာင္းရာ ရွိ၏'' ဟု မိမိသည္ပင္ မိမိကုိယ္ကုိ ေျပာဆိုႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 28

၈ - ဒုတိယ ေဝရသုတ္၊ သတၱာ၀ါသသုတ္၊ န၀ကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ကံေလးမ်ဳိး...

မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္


၁...
အာနႏၵာ ထိုေလးေယာက္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔တြင္ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ေလ့ရွိ၏၊ မေပးသည္ကို ယူေလ့ရွိ၏။ပ။ မွားေသာ အယူရွိ၏၊ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ ေရွး၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဒုကၡ ေဝဒနာ၏ အေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ထိုယုတ္မာေသာ ကံကိုျပဳ၏။ ေနာက္၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဒုကၡ ေဝဒနာ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ထိုယုတ္မာေသာ ကံကို ျပဳ၏။ ေသခါနီး ကာလ၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ မွားယြင္းေသာ အယူကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေဆာက္တည္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုယုတ္မာေသာ ကံေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ေလ့ရွိ၏၊ မေပးသည္ကို ယူေလ့ရွိ၏။ပ။ မွားယြင္းေသာ အယူရွိ၏၊ ထိုကံ၏ အက်ဳိးကို မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ လည္းေကာင္း၊ ဒုတိယဘဝ၌ လည္းေကာင္း၊ တစ္ပါးေသာ ထိုထိုဘဝ၌ လည္းေကာင္း ခံစားရ၏။

၂...
အာနႏၵာ ထိုေလးေယာက္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔တြင္ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ေလ့ရွိ၏၊ မေပးသည္ကို ယူေလ့ရွိ၏။ပ။ မွားေသာ အယူရွိ၏၊ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ ေရွး၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ သုခ ေဝဒနာ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ထိုေကာင္းေသာ ကံကို ျပဳ၏။ ေနာက္၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ သုခ ေဝဒနာ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ထိုေကာင္းေသာ ကံကို ျပဳ၏။ ေသခါနီး ကာလ၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ မွန္ေသာ အယူကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေဆာက္တည္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုေကာင္းေသာ ကံေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္ သည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ေလ့ရွိ၏၊ သူ႕ဥစၥာကို ခိုးယူေလ့ ရွိ၏။ပ။ မွားယြင္းေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိ၏၊ ထိုကံ၏ အက်ဳိးကို မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ လည္းေကာင္း၊ ဒုတိယဘဝ၌ လည္းေကာင္း၊ တစ္ပါးေသာ ထိုထိုဘဝ၌ လည္းေကာင္း ခံစားရ၏။

၃...
အာနႏၵာ ထိုေလးေယာက္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔တြင္ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ ရွိ၏၊ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ ေရွး၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ သုခ ေဝဒနာ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ထိုေကာင္းေသာ ကံကိုျပဳ၏။ ေနာက္၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ သုခ ေဝဒနာ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ထိုေကာင္းေသာ ကံကို ျပဳ၏။ ေသခါနီး ကာလ၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ေကာင္းေသာ အယူကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေဆာက္တည္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုေကာင္းေသာ ကံေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေလ့ ရွိ၏၊ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေလ့ ရွိ၏။ပ။ မွန္ေသာအယူရွိ၏၊ ထိုကံ၏ အက်ဳိးကို မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ လည္းေကာင္း၊ ဒုတိယဘဝ၌ လည္းေကာင္း၊ တစ္ပါးေသာ ထိုထိုဘဝ၌ လည္းေကာင္း ခံစား ရ၏။

၄...
အာနႏၵာ ထိုေလးေယာက္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔တြင္ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ပ။ မွန္ေသာ အယူရွိ၏၊ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ ေရွး၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဒုကၡ ေဝဒနာ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ထိုယုတ္မာေသာ ကံကို ျပဳ၏။ ေနာက္၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဒုကၡ ေဝဒနာ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ထိုယုတ္မာေသာ ကံကို ျပဳ၏။ ေသခါနီး ကာလ၌လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ မွားယြင္းေသာ အယူကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေဆာက္တည္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုမေကာင္းေသာ ကံေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ပ။ မွန္ေသာ အယူရွိ၏၊ ထိုကံ၏ အက်ဳိးကို မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ လည္းေကာင္း၊ ဒုတိယဘဝ၌ လည္းေကာင္း၊ တစ္ပါးေသာ ထိုထိုဘဝ၌ လည္းေကာင္း ခံစား ရ၏။


အာနႏၵာ ဤသို႔လွ်င္ အေၾကာင္းမမွန္ဘဲ အေၾကာင္းမမွန္ကို ျပတတ္ေသာ ကံလည္း ရွိ၏၊ အေၾကာင္းမမွန္ဘဲ အေၾကာင္းမွန္ကို ျပတတ္ေသာ ကံလည္း ရွိ၏၊ အေၾကာင္းလည္း မွန္လ်က္ အေၾကာင္းမွန္ကို ျပတတ္ေသာ ကံလည္း ရွိ၏၊ အေၾကာင္းမွန္လ်က္ အေၾကာင္းမမွန္ကို ျပတတ္ေသာ ကံလည္း ရွိ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။


ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရား ေဒသနာေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူ၏၊

အသွ်င္ အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေဒသနာေတာ္ကို ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ လြန္စြာ ႏွစ္သက္ေလၿပီ။

ေျခာက္ခုေျမာက္ မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္ ၿပီး၏။ 303

အစအဆံုး ဖတ္လိုလွ်င္...

၆ - မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္၊ မွ၊ ၀ိဘဂၤ၀ဂ္၊ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Friday, February 19, 2010

ဤသို႔ဆိုေသာ သမဏျဗာဟၼဏ၏ စကားကို ခြင့္ျပဳ၏... ထိုစကားကို...

မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္

အာနႏၵာ ထိုေလးေယာက္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔တြင္

၁…
''အခ်င္းတို႔ မေကာင္းေသာ ကံတို႔သည္ ရွိကုန္သတတ္၊ ဒုစ႐ိုက္၏ အက်ဳိးသည္ ရွိသတတ္'' ဟူ၍ ဤသို႔ဆိုေသာ သမဏျဗာဟၼဏ၏ စကားကို ခြင့္ျပဳ၏။

''အခ်င္းတို႔ စင္စစ္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ေလ့ ရွိေသာ မေပးသည္ကို ယူေလ့ ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကို ျမင္၏''ဟူ၍ ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုလည္း ခြင့္ျပဳ၏။

''အခ်င္းတို႔ အသက္ကို သတ္ေလ့ ရွိေသာ မေပးသည္ကို ယူေလ့ ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကို ယူေလ့ ရွိေသာသူ အားလံုးသည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏'' ဟူ၍ ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုကား ခြင့္မျပဳ။ အၾကင္ သူတို႔သည္ ဤအတိုင္း သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွန္သိကုန္၏။ အၾကင္ သူတို႔သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွား သိကုန္၏'' ဟူ၍ ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုလည္း ခြင့္မျပဳ။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ သူကိုယ္တိုင္သိ သူကိုယ္တိုင္ျမင္ သူကိုယ္တိုင္ ထိုးထြင္းမိသမွ်ကို သာလွ်င္ ''ဤအယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထိုအယူ၌ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုလည္း ခြင့္မျပဳ။

အဘယ့္ေၾကာင့္နည္းဟူမူ-
အာနႏၵာ မ်ားစြာေသာ ကံတို႔ကို ေဝဖန္ရာ၌ ငါဘုရား၏ ဉာဏ္သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။

၂…
အာနႏၵာ ထိုေလးေယာက္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔တြင္ ''အခ်င္းတို႔ မေကာင္းေသာ ကံတို႔သည္ မရွိကုန္ သတတ္၊ ဒုစ႐ိုက္၏ အက်ဳိးသည္ မရွိသတတ္'' ဟူ၍ ဤသို႔ဆိုေသာ သမဏျဗာဟၼဏ၏ စကားကို ခြင့္မျပဳ။

''အခ်င္းတို႔ စင္စစ္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ေလ့ ရွိေသာ မေပးသည္ကို ယူေလ့ ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကို ျမင္ရ၏'' ဟူ၍ ဆိုေသာပုဂၢိဳလ္၏ စကားကို ခြင့္ျပဳ၏။ ''အခ်င္းတို႔ အသက္ကို သတ္ေလ့ ရွိေသာ မေပးသည္ကို ယူေလ့ရွိေသာ ။ပ။ မွားေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ သူအားလံုးသည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏'' ဟူ၍ ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကို ခြင့္မျပဳ။ အၾကင္ သူတို႔သည္ ဤအတိုင္း သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွန္သိ ကုန္၏။ အၾကင္ သူတို႔သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာ အားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွား သိကုန္၏'' ဟူ၍ ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုလည္း ခြင့္မျပဳ။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ သူကိုယ္တိုင္သိ သူကိုယ္တိုင္ျမင္ သူကိုယ္တိုင္ ထိုးထြင္းမိသမွ်ကို သာလွ်င္ ''ဤအယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထိုအယူ၌ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုလည္း ခြင့္မျပဳ။

အဘယ့္ေၾကာင့္နည္းဟူမူ-
အာနႏၵာ မ်ားစြာေသာ ကံတို႔ကို ေဝဖန္ရာ၌ ငါဘုရား၏ ဉာဏ္သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္တည္း။

၃…
အာနႏၵာ ထိုေလးေယာက္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔တြင္ ''အခ်င္းတို႔ မွန္ေသာ ကံတို႔သည္ ရွိကုန္သတတ္၊ သုစ႐ိုက္၏ အက်ဳိးသည္ ရွိသတတ္'' ဟူ၍ ဤသို႔ဆိုေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔၏ စကားကို ခြင့္ျပဳ၏။

''အခ်င္းတို႔ စင္စစ္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကို ျမင္ရ၏'' ဟူ၍ ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုလည္း ခြင့္ျပဳ၏၊ ''အခ်င္းတို႔ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ သူအားလံုးသည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏'' ဟူ၍ ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုကား ခြင့္မျပဳ။ အၾကင္ သူတို႔သည္ ဤအတိုင္း သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွန္သိကုန္၏။ အၾကင္ သူတို႔သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွား သိကုန္၏'' ဟူ၍ ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုလည္း ခြင့္မျပဳ။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ သူကိုယ္တိုင္သိ သူကိုယ္တိုင္ျမင္ သူကိုယ္တိုင္ ထိုးထြင္းမိသမွ်ကို သာလွ်င္ ''ဤအယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထိုအယူ၌ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုလည္း ခြင့္မျပဳ။

အဘယ့္ေၾကာင့္နည္းဟူမူ-
အာနႏၵာမ်ားစြာေသာ ကံတို႔ကို ေဝဖန္ရာ၌ ငါဘုရား၏ ဉာဏ္သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။

၄…
အာနႏၵာ ထိုေလးေယာက္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔တြင္ ''အခ်င္းတို႔ ေကာင္းေသာ ကံတို႔သည္ မရွိကုန္ သတတ္၊ သုစ႐ိုက္၏ အက်ဳိးသည္ မရွိသတတ္'' ဟူ၍ ေျပာဆိုေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔၏ စကားကို ခြင့္မျပဳ။

''အခ်င္းတို႔ စင္စစ္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကို ျမင္ရ၏'' ဟူ၍ ေျပာဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကို ခြင့္ျပဳ၏၊ ''အခ်င္းတို႔ အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ ရွိေသာ သူအားလံုးသည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲ က်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏'' ဟူ၍ ေျပာဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုကား ခြင့္မျပဳ။ အၾကင္ သူတို႔သည္ ဤအတိုင္း သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွန္သိကုန္၏။ အၾကင္သူတို႔သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွား သိကုန္၏'' ဟူ၍ ေျပာဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုလည္း ခြင့္မျပဳ။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ သူကိုယ္တိုင္သိ သူကိုယ္တိုင္ျမင္ သူကိုယ္တိုင္ ထိုးထြင္းမိသမွ်ကို သာလွ်င္ ''ဤအယူသည္ သာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထိုအယူ၌ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကိုလည္း ခြင့္မျပဳ။

အဘယ့္ေၾကာင့္နည္းဟူမူ-
အာနႏၵာ မ်ားစြာေသာ ကံတို႔ကို ေဝဖန္ရာ၌ ငါဘုရား၏ဉာဏ္သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။

၆ - မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္၊ မွ၊ ၀ိဘဂၤ၀ဂ္၊ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ဆက္မည္...




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Wednesday, February 17, 2010

ဤ အယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း...

ဤ အယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း...

မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္

အာနႏၵာ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏသည္ လည္းေကာင္း ျဗာဟၼဏသည္ လည္းေကာင္း ျပင္းစြာအား ထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ ျမဲျမံစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ အဖန္ဖန္ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္းကုိ စြဲ၍ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းျခင္းကုိ စြဲ၍ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္းကုိ ရ၏၊

ယင္းသို႔ စိတ္တည္ၾကည္ လတ္ေသာ္ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ လူတို႔၏ မ်က္စိထက္ သာလြန္ေသာ နတ္တို႔၏ မ်က္စိႏွင့္တူေသာ 'ဒိဗၺစကၡဳ' ဉာဏ္ျဖင့္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိေသာ, မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ရွိေသာ, ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေလ့ ရွိေသာ, မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိေလ့ ရွိေသာ, ကုန္းေခ်ာေလ့ ရွိေသာ, ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိေလ့ ရွိေသာ, အက်ဳိးမဲ့ သိမ္ဖ်င္းေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိေလ့ ရွိေသာ, သူ႕စည္းစိမ္ကုိ တပ္မက္၍ ၾကံစည္ျခင္း ရွိေသာ, သူတစ္ပါးအား ဖ်က္ဆီးလုိစိတ္ ရွိေသာ, မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ ရွိေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ုိဖရဲ က်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကုိ ျမင္၏။

ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ ယုတ္မာေသာ ကံတို႔သည္ ရွိကုန္သတတ္၊ ဒုစ႐ုိက္၏ အက်ဳိးသည္ ရွိသတတ္၊ စင္စစ္ ငါသည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိေသာ, မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ုိဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကုိ ျမင္၏'' ဟု ဆုိ၏။

၁...
ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိေသာ, မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိေသာ သူအားလံုးသည္ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ုိဖရဲ က်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ အၾကင္သူတို႔သည္ ဤအတုိင္း သိကုန္၏၊ ထုိသူတို႔သည္ အမွန္သိကုန္၏၊ အၾကင္ သူတို႔သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာ အားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထုိသူတို႔သည္ အမွား သိကုန္၏'' ဟုလည္း ဆုိ၏။

ဤသို႔လွ်င္ ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ သူကုိယ္တုိင္သိ သူကုိယ္တုိင္ျမင္ သူကုိယ္တုိင္ ထုိးထြင္း၍ သိသမွ်ကုိသာလွ်င္ ''ဤအယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထုိအယူ၌ အခုိင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆုိ၏။

၂...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏသည္ လည္းေကာင္း၊ ျဗာဟၼဏသည္ လည္းေကာင္း ျပင္းစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ ျမဲျမံစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ အဖန္ဖန္ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္းကုိ စြဲ၍ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းျခင္းကုိ စြဲ၍ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္းကုိ ရ၏၊ ယင္းသို႔ စိတ္ တည္ၾကည္လတ္ေသာ္ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ လူတို႔၏ မ်က္စိထက္ သာလြန္ေသာ နတ္တို႔၏ မ်က္စိႏွင့္တူေသာ 'ဒိဗၺစကၡဳ' ဉာဏ္ျဖင့္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိေသာ မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကုိလည္း ျမင္၏။ ထုိသမဏ ျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ ယုတ္မာေသာ ကံတို႔သည္ မရွိကုန္သတတ္၊ ဒုစ႐ုိက္ အက်ဳိးသည္ မရွိသတတ္၊ စင္စစ္ ငါသည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိေသာ မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကုိလည္း ျမင္ရ၏'' ဟု ဆုိ၏။

ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ ရွိေသာ မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ ရွိေသာ။ပ။ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိေသာ သူအားလံုးသည္ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ အၾကင္သူတို႔သည္ ဤအတုိင္း သိကုန္၏၊ ထုိသူတို႔သည္ အမွန္သိကုန္၏။ အၾကင္ သူတို႔သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထုိသူတို႔သည္ အမွား သိကုန္၏'' ဟုလည္း ဆုိ၏။

ဤသို႔ ထုိသမဏျဗာဟၼဏသည္ သူကုိယ္တုိင္သိ သူကုိယ္တုိင္ ျမင္ သူကုိယ္တုိင္ ထုိးထြင္း၍ သိသမွ်ကုိသာလွ်င္ ''ဤအယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထုိအယူ၌ အခုိင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆုိ၏။

၃...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏသည္ လည္းေကာင္း၊ ျဗာဟၼဏသည္ လည္းေကာင္း၊ ျပင္းစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ ျမဲျမံစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ အဖန္ဖန္ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ မေမ့ မေလ်ာ့ျခင္းကုိ စြဲ၍ ေကာင္းစြာ ႏွလုးံ သြင္းျခင္းကုိ စြဲ၍ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္ တည္ၾကည္ျခင္းကုိ ရ၏၊ ယင္းသို႔ စိတ္ တည္ၾကည္လတ္ေသာ္ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ လူတို႔၏ မ်က္စိထက္ သာလြန္ေသာ နတ္တို႔၏ မ်က္စိႏွင့္တူေသာ 'ဒိဗၺစကၡဳ' ဉာဏ္ျဖင့္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကုိ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကုိ ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ ကုန္းေခ်ာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ အက်ဳိးမဲ့ သိမ္ဖ်င္းေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ သူ႕စည္းစိမ္ကုိ တပ္မက္၍ ၾကံျခင္း မရွိေသာ သူတစ္ပါးအား ဖ်က္ဆီးလုိစိတ္ မရွိေသာ မွန္ေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကုိ ျမင္၏။

ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ ေကာင္းေသာ ကံတို႔သည္ ရွိကုန္သတတ္၊ သုစ႐ိုက္၏ အက်ဳိးသည္ ရွိသတတ္၊ စင္စစ္ ငါသည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကို ျမင္ရ၏'' ဟု ဆို၏။

ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ သူအားလံုးသည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ အၾကင္သူတို႔သည္ ဤအတိုင္း သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွန္သိကုန္၏။ အၾကင္ သူတို႔သည္ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွား သိကုန္၏'' ဟုလည္း ဆိုျပန္၏။

ဤသို႔လွ်င္ ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ သူကိုယ္တိုင္သိ သူကိုယ္တိုင္ျမင္ သူကိုယ္တိုင္ ထိုးထြင္း၍ သိသမွ်ကို သာလွ်င္ ''ဤအယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထိုအယူ၌ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆို၏။

၄...
အာနႏၵ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏသည္ လည္းေကာင္း ျဗာဟၼဏသည္ လည္းေကာင္း ျပင္းစြာ အားထုတ္ျခင္းကို စြဲ၍ ျမဲျမံစြာ အားထုတ္ျခင္းကို စြဲ၍ အဖန္ဖန္ အားထုတ္ျခင္းကို စြဲ၍ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္းကို စြဲ၍ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းျခင္းကို စြဲ၍ ထိုသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္းကို ရ၏၊ ယင္းသို႔ စိတ္တည္ၾကည္လတ္ေသာ္ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ လူတို႔၏ မ်က္စိထက္ သာလြန္ေသာ နတ္တို႔၏ မ်က္စိႏွင့္ တူေသာ 'ဒိဗၺစကၡဳ' ဉာဏ္ျဖင့္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ ရွိေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကို ျမင္၏၊ ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ ေကာင္းေသာ ကံတို႔သည္ မရွိကုန္သတတ္၊ သုစ႐ိုက္၏ အက်ဳိးသည္ မရွိသတတ္၊ စင္စစ္ ငါသည္ ဤလူ႕ျပည္၌ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္သည္ကို ျမင္၏'' ဟု ဆို၏။

ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ ''အခ်င္းတို႔ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ။ပ။ မွန္ေသာ အယူကို ယူေလ့ရွိေသာ သူအားလံုးသည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။ အၾကင္ သူတို႔သည္ ဤအတိုင္း သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွန္ သိကုန္၏။ အၾကင္ သူတို႔သည္ တစ္ပါး ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ သိကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ အမွားကို သိကုန္၏'' ဟုလည္း
ဆိုျပန္၏။

ဤသို႔လွ်င္ ထိုသမဏျဗာဟၼဏသည္ သူကိုယ္တိုင္သိ သူကိုယ္တိုင္ျမင္ သူကိုယ္တိုင္ ထိုးထြင္း၍ သိသမွ်ကို သာလွ်င္ ''ဤ အယူသာလွ်င္ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အမွားခ်ည္းတည္း'' ဟု ထိုအယူ၌ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ေျပာဆို၏။ 301

၆ - မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္၊ မွ၊ ၀ိဘဂၤ၀ဂ္၊ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ဆက္မည္...

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Tuesday, February 16, 2010

မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ုိဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ ရ၏...

မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္အာနႏၶာကုိ ''အာနႏၵာ မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီးေသာ ေယာက္်ားျဖစ္သည့္ ဤဥဒါယီ၏ အေမး ျပႆနာကုိ သင္ ျမင္၏ေလာ၊ အာနႏၵာ မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီးေသာ ေယာက္်ားျဖစ္သည့္ ဤဥဒါယီသည္ မသင့္ေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ဦးေခါင္း ေထာင္ၾကြသည္ ျဖစ္၍ ဦးေခါင္း ေထာင္ၾကြလိမ့္မည္''ဟူေသာ အေၾကာင္းကုိ ယခုအခါ ငါ သိရ၏၊

အာနႏၵာ ေပါတလိပုတၱပရိဗုိဇ္သည္ အစကတည္းကပင္ ေဝဒနာ သံုးပါးတို႔ကုိ ေမး၏။

အာနႏၵာ ဤသို႔ ေမးအပ္ေသာ္...
အခ်ည္းႏွီးေသာ ေယာက္်ားျဖစ္သည့္ သမိဒၶိသည္ ေပါတလိပုတၱပရိဇ္ဗုိလ္အား...

''ငါ့သွ်င္ ေပါတလိပုတၱ ေၾကာင့္ၾကစုိက္၍ ကုိယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ ေစ့ေဆာ္မႈ ရွိေသာ ခ်မ္းသာကုိသာ ခံစားရမည္ ျဖစ္ေသာ ကံကုိ ျပဳမိေသာေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ သုခ ေဝဒနာကုိသာ ခံစားရ၏၊

ငါ့သွ်င္ ေပါတလိပုတၱ ေၾကာင့္ၾက စုိက္၍ ကုိယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ ေစ့ေဆာ္မႈ ရွိေသာ ဆင္းရဲ ခံစားရမည္ ျဖစ္ေသာ ကံကုိ ျပဳမိေသာေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ ဒုကၡ ေဝဒနာကုိ ခံစားရ၏၊

ငါ့သွ်င္ ေပါတလိပုတၱ ေၾကာင့္ၾက စုိက္၍ ကုိယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ ေစ့ေဆာ္မႈရွိေသာ ဆင္းရဲမဟုတ္ ခ်မ္းသာမဟုတ္ ခံစားရမည္ ျဖစ္ေသာ ကံကုိ ျပဳမိေသာေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ ဥေပကၡာ ေဝဒနာကုိ ခံစားရ၏'' ဟု အကယ္၍ ဤသို႔ ေျဖၾကား ျငားအံ့၊ အာနႏၵာ ဤသို႔ ေျဖၾကားေသာ္ အခ်ည္းႏွီးေသာ ေယာက္်ား ျဖစ္သည့္ သမိဒၶိသည္ ေပါတလိပုတၱပရိဗုိဇ္အား ေကာင္းစြာ ေျဖၾကားသည္ မည္ရာ၏။

အာနႏၵာ စင္စစ္ေသာ္ကား မုိက္မဲကုန္ မလိမၼာကုန္ေသာ သာသနာေတာ္မွ တစ္ပါးေသာ အယူရွိကုန္ေသာ ပရိဗုိဇ္တို႔သည္ အဘယ္သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္စားတို႔ေပနည္း၊ အဘယ္သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ မ်ားစြာေသာ ကံတို႔ကုိ ေဝဖန္မႈ 'မဟာကမၼဝိဘင္း'ကုိ သိကုန္လတၱံ႕နည္း။ အာနႏၵာ သင္တို႔သည္ မ်ားစြာေသာ ကံတို႔ကုိ ေဝဖန္မႈ 'မဟာ ကမၼဝိဘင္း'ကုိ ေဝဖန္ ေဟာၾကားေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကုိ အကယ္၍ နာၾကားလုိလွ်င္ နာၾကားၾက ကုန္ေလာ့ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာေသာ ကံတို႔ကုိ ေဝဖန္မႈ 'မဟာကမၼဝိဘင္း' ကုိ ေဝဖန္ ေဟာျပေတာ္မူ ခ်ိန္တန္ပါၿပီ၊ ေကာင္းေသာ စကားကုိ ဆုိေတာ္ မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာေသာ ကံတို႔ကုိ ေဝဖန္မႈ 'မဟာကမၼဝိဘင္း'ကုိ ေဝဖန္ ေဟာျပေတာ္ မူခ်ိန္တန္ပါၿပီ၊ ျမတ္စြာဘုရားထံမွ ၾကားနာရ၍ ရဟန္းမ်ား ေဆာင္ထားၾကရပါကုန္ လတၱံ႔ ဟု ေလွ်ာက္၏။ အာနႏၵာ ထုိသို႔ ျဖစ္မူကား နာေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းေလာ့၊ ေဟာေပအံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

''ျမတ္စြာဘုရား ေကာင္းပါၿပီ''ဟု အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထား၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤဆုိ လတၱံ႕ေသာ စကားကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏-

အာနႏၵာ ေလးေယာက္ကုန္ေသာ ဤပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ေလာက၌ ထင္ထင္ရွားရွား ျဖစ္ေပၚကုန္၏။ အဘယ္ေလးေယာက္တို႔နည္းဟူမူ-

၁...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤမ်က္ေမွာက္ ဘဝ၌ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိ၏၊ မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ရွိ၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေလ့ရွိ၏၊ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကုိ ေျပာေလ့ရွိ၏၊ ကုန္းေခ်ာေလ့ ရွိ၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကုိ ဆုိေလ့ရွိ၏၊ အက်ဳိးမဲ့ သိမ္ဖ်င္းေသာ စကားကုိ ဆုိေလ့ရွိ၏၊ သူ႕စည္းစိမ္ကုိ တပ္မက္၍ ၾကံစည္ျခင္းမ်ား၏၊ သူတစ္ပါးအား ဖ်က္ဆီးလုိစိတ္ ရွိ၏၊ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ုိဖရဲ က်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။

၂...
အာနႏၵာ ထုိမွတစ္ပါး ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤမ်က္ေမွာက္ ဘဝ၌ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိ၏၊ မေပးသည္ကုိ ယူေလ့ရွိ၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေလ့ရွိ၏၊ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကုိ ေျပာေလ့ရွိ၏၊ ကုန္းေခ်ာေလ့ ရွိ၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကုိ ဆုိေလ့ရွိ၏၊ အက်ဳိးမဲ့ သိမ္ဖ်င္းေသာ စကားကုိ ဆုိေလ့ရွိ၏၊ သူ႕စည္းစိမ္ကုိ တပ္မက္၍ ၾကံစည္ျခင္း မ်ား၏၊ သူတစ္ပါးအား ဖ်က္ဆီး လုိစိတ္ရွိ၏၊ မွားေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။

၃...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤမ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ အသက္ကုိ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မေပးသည္ကုိ ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ကုန္းေခ်ာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ အက်ဳိးမဲ့ သိမ္ဖ်င္းေသာ စကားကို ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ သူ႕စည္းစိမ္ကုိ တပ္မက္၍ ၾကံျခင္းမရွိ၊ သူတစ္ပါးအား ဖ်က္ဆီးလုိစိတ္ မရွိ၊ မွန္ေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏။

၄...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤမ်က္ေမွာက္ ဘဝ၌ အသက္ကုိ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မေပးသည္ကုိ ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ကုန္းေခ်ာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ အက်ဳိးမဲ့ သိမ္ဖ်င္းေသာ စကားကို ေျပာဆုိ ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ သူ႕စည္းစိမ္ကုိ တပ္မက္၍ ၾကံျခင္း မရွိ၊ သူတစ္ပါးအား ဖ်က္ဆီးလုိစိတ္ မရွိ၊ မွန္ေသာ အယူကုိ ယူေလ့ရွိ၏၊ ထုိသူသည္ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာ လားရာ ဖ႐ုိဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ ရ၏။ 300

၆ - မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္၊ မွ၊ ၀ိဘဂၤ၀ဂ္၊ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ဆက္မည္...



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဤသမိဒၶိသည္ ေပါတလိပုတၱပရိဗုိဇ္အား တစ္ဖက္သတ္ ေျဖဆုိဘိ၏...

မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္

ထုိအခါ အသွ်င္သမိဒၶိသည္ ေပါတလိပုတၱပရိဗုိဇ္ ဖဲသြား၍ မၾကာျမင့္မီ အသွ်င္ အာနႏၵာေထရ္ ရွိရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ အသွ်င္အာနႏၵာႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ေျပာဆုိ၏၊

ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကုိ ေျပာဆုိ ၿပီးဆံုးေစၿပီးေနာက္ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထုိင္ကာ ေပါတလိပုတၱပရိဗုိဇ္ႏွင့္အတူ ေျပာဆုိခဲ့သမွ် စကား အလံုးစံုကုိ အသွ်င္အာနႏၵာအား ေျပာၾကား၏။

ဤသို႔ ေျပာဆုိေသာ္ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ အသွ်င္သမိဒၶိအား ''ငါ့သွ်င္ သမိဒၶိ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဖူးေမွ်ာ္ရန္ စကား လက္ေဆာင္သည္ ရွိသည္သာတည္း၊ ငါ့သွ်င္ သမိဒၶိ လာ, သြားၾကကုန္အံ့၊ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ဤအေၾကာင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရားအား ေလွ်ာက္ထားၾက ကုန္အံ့၊ ငါတို႔အား ျမတ္စြာဘုရား ေျဖၾကားေတာ္မူသည့္ အတုိင္း ထုိအေၾကာင္းကုိ မွတ္ၾကရကုန္အံ့'' ဟု ေျပာဆုိ၏။

''ငါ့သွ်င္ ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု
အသွ်င္သမိဒၶိသည္ အသွ်င္အာနႏၵာအား ျပန္ၾကားေလွ်ာက္ထား၏။

ထုိအခါ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ လည္းေကာင္း၊ အသွ်င္သမိဒၶိသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾက ကုန္ၿပီးလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထုိင္ေနၾက ကုန္၏။ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးေသာ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ အသွ်င္သမိဒၶိ၏ ေပါတလိပုတၱပရိဗုိဇ္ႏွင့္အတူ ေျပာဆုိခဲ့သမွ် စကား အလံုးစံုကုိ ျမတ္စြာဘုရားအား ေလွ်ာက္ထား၏။

ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္အာနႏၵာအား ''အာနႏၵာ ငါသည္ ေပါတလိပုတၱပရိဗုိဇ္အား ျမင္ဖူးသည္ကုိမွ်လည္း မမွတ္မိ၊ အဘယ္မွာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စကား ေဆြးေႏြးျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္အံ့နည္း။ အာနႏၵာ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးေသာ ေယာက္်ား ျဖစ္သည့္ ဤသမိဒၶိသည္ ေပါတလိပုတၱပရိဗုိဇ္အား ခြဲျခမ္း ေဝဖန္၍ ေျဖဆုိသင့္ေသာ ျပႆနာကုိ တစ္ဖက္သတ္ ေျဖဆုိဘိ၏'' ဟု ဤစကားကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေသာ္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ျမတ္စြာဘုရား ခံစားမႈ ဟူသမွ် ဆင္းရဲဒုကၡသာတည္း' ဟု ဤသခၤါရ ဒုကၡကုိ ရည္ရြယ္၍ အသွ်င္ သမိဒၶိေထရ္သည္ ေျပာဆုိသည္ မဟုတ္ေလာ'' ဟု ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္ထား၏။ 299

၆ - မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္၊ မွ၊ ၀ိဘဂၤ၀ဂ္၊ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ဆက္မည္...

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ငါ့သွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ မစြပ္စြဲလင့္...

မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂဳိဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔ကုိ အစာေကြၽး၍ ေမြးရာျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါအသွ်င္သမိဒၶိသည္ ေတာေက်ာင္း၌ ေန၏။

ထုိအခါ ေပါတလိပုတၱမည္ေသာ ပရိဗုိဇ္သည္ အေညာင္းေျပ လမ္းေလွ်ာက္ လွည့္လည္ရင္း အသွ်င္သမိဒၶိထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ အသွ်င္သမိဒၶိႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ေျပာဆုိ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကုိ ေျပာဆုိ ၿပီးဆံုးေစၿပီးေနာက္ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထုိင္ကာ အသွ်င္သမိဒၶိအား ဤစကားကုိ ေျပာဆုိ၏-

ငါ့သွ်င္သမိဒၶိ...
ကာယကံသည္ အက်ဳိးမၿပီး အခ်ည္းႏွီးတည္း၊
ဝစီကံသည္ အက်ဳိးမၿပီး အခ်ည္းႏွီးတည္း၊
မေနာကံသာလွ်င္ မွန္ကန္၏' ဟူ၍
ဤစကားကုိ ရဟန္းေဂါတမ၏ မ်က္ေမွာက္မွ ၾကားရ၏၊ မ်က္ေမွာက္မွ နာယူရ၏၊ အၾကင္ သမာပတ္ကုိ ဝင္စားေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္
ဘာကုိမွ် မခံစား၊ ဤသမာပတ္ သည္ ရွိသည္ မဟုတ္ေလာ'' ဟု ေျပာဆုိ၏။

ငါ့သွ်င္ေပါတလိပုတၱ ဤသို႔ မဆုိလင့္၊ ငါ့သွ်င္ ေပါတလိပုတၱ ဤသို႔ မဆုိလင့္၊ ျမတ္စြာဘုရားကုိ မစြပ္စြဲလင့္၊ ျမတ္စြာဘုရားအား စြပ္စြဲျခင္းသည္ မေကာင္းသည္ သာတည္း၊ ''ကာယကံသည္ အက်ဳိးမၿပီး အခ်ည္းႏွီးတည္း၊ ဝစီကံသည္ အက်ဳိးမၿပီး အခ်ည္းႏွီးတည္း၊ မေနာကံသာလွ်င္ မွန္ကန္၏'' ဟူ၍ ဤသို႔ ျမတ္စြာဘုရား မေဟာတန္ရာ၊ ငါ့သွ်င္ အၾကင္ သမာပတ္ကုိ ဝင္စားေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဘာကိုမွ် မခံစား၊ ဤသမာပတ္သည္ ရွိသည္သာတည္း ဟု ေျပာဆုိ၏။

ငါ့သွ်င္သမိဒၶိ သင္ရဟန္း ျပဳသည္မွာ အဘယ္မွ် ၾကာၿပီနည္း ဟု ေမး၏။ ငါ့သွ်င္ ေပါတလိပုတၱ မၾကာေသး၊ သံုးဝါသာ ရွိေသး၏ ဟု ေျပာဆုိ၏။ ဤမွ်ငယ္ေသာ ရဟန္းေသာ္မွလည္း ဆရာျဖစ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းမွ ေစာင့္ေရွာက္ ကာကြယ္ရမည္ ဟု မွတ္ထင္တံုေသး၏၊ ယခုအခါ မေထရ္ႀကီး ရဟန္းျဖစ္ေသာ ငါတို႔
ကား အဘယ္ ဆုိဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။ ငါ့သွ်င္ သမိဒၶိ ကုိယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ ေစ့ေဆာ္မႈ ရွိေသာ အကုသိုလ္ကံကုိ ျပဳမိျခင္းေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ အဘယ္သို႔ေသာ ေဝဒနာကုိ ခံစားရ သနည္း ဟုေမး၏။

ငါ့သွ်င္ ေပါတလိပုတၱ ကုိယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ ေစ့ေဆာ္မႈ ရွိေသာ အကုသိုလ္ကံကုိ ျပဳမိ ျခင္းေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ ဆင္းရဲေသာ ေဝဒနာကုိ ခံစားရ၏ ဟု ေျပာဆုိ၏။ ထုိအခါ ေပါတလိ ပုတၱပရိဗုိဇ္သည္ အသွ်င္မိဒၶိ၏ စကားကုိ ႏွစ္လည္း မႏွစ္သက္ဘဲ ျမစ္လည္း မျမစ္ဘဲ ေနရာမွ ထကာ ဖဲသြား၏။ 298

၆ - မဟာကမၼဝိဘဂၤသုတ္၊ မွ၊ ၀ိဘဂၤ၀ဂ္၊ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ဆက္မည္...


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Monday, February 15, 2010

တာဝန္ခံႏိုင္သူ မရွိေပ...

ပါဋိေဘာဂသုတ္ - (သံုးေဆာင္ျခင္း)


ရဟန္းတို႔ သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ နတ္ျဖစ္ေစ မာရ္နတ္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ ေလာက၌ မည္သည့္ ပုဂၢဳိလ္ပင္ျဖစ္ေစ တရားေလးမ်ဳိးတို႔ကို တာဝန္ခံႏိုင္သူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိေပ။

အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ နတ္ျဖစ္ေစ မာရ္နတ္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ ေလာက၌ မည္သည့္ ပုဂၢဳိလ္ပင္ျဖစ္ေစ အိုျခင္းသေဘာကို ''မအိုေစအံ့''ဟု တာဝန္ခံႏိုင္သူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိေပ။

သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ နတ္ျဖစ္ေစ မာရ္နတ္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ ေလာက၌ မည္သည့္ ပုဂၢဳိလ္ပင္ျဖစ္ေစ နာျခင္းသေဘာကို ''မနာေစအံ့'' ဟု တာဝန္ခံႏိုင္သူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိေပ။

သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ နတ္ျဖစ္ေစ မာရ္နတ္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ ေလာက၌ မည္သည့္ ပုဂၢဳိလ္ပင္ျဖစ္ေစ ေသျခင္းသေဘာကို ''မေသေစအံ့''ဟု တာဝန္ခံႏိုင္သူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိေပ။

သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ နတ္ျဖစ္ေစ မာရ္နတ္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ ေလာက၌ မည္သည့္ ပုဂၢဳိလ္ပင္ျဖစ္ေစ ကိေလသာ၏ အာ႐ံုျဖစ္ကုန္ေသာ တစ္ဖန္ဘဝသစ္ကို ျဖစ္ေစတတ္ ကုန္ေသာ ပူပန္ျခင္းႏွင့္ တကြျဖစ္ကုန္ေသာ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိ ကုန္ေသာ ေနာင္အခါ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္ေသာ ေရွးက မိမိသည္ ျပဳအပ္ၿပီးကုန္ေသာ ယုတ္ညံ့ကုန္ေသာ ကံတို႔၏ အက်ဳိးကို ''မျဖစ္ေစအံ့'' ဟု တာဝန္ခံႏိုင္သူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိေပ။

ရဟန္းတို႔ သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ နတ္ျဖစ္ေစ မာရ္နတ္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ ေလာက၌ မည္သည့္ ပုဂၢဳိလ္ပင္ျဖစ္ေစ ဤတရားေလးမ်ဳိးတို႔ကို တာဝန္ခံႏိုင္သူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိေပဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 182

၂ - ပါဋိေဘာဂသုတ္၊ ျဗဟၼဏ၀ဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Saturday, February 13, 2010

ရဇၨဳသုတ္- ၾကိဳး...

ရဇၨဳသုတ္- (ၾကိဳး)

သာဝတၴိနိဒါန္း
ရဟန္းတို႔ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာသည္ ခက္ထန္၏၊ ရဟန္းတို႔ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာသည္ အေရပါးကုိ ျဖတ္၏၊ အေရပါးကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အေရထူကုိ ျဖတ္၏၊ အေရထူကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အသားကုိ ျဖတ္၏၊ အသားကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အေၾကာကုိ ျဖတ္၏၊ အေၾကာကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အ႐ုိးကုိ ျဖတ္၏၊ အ႐ုိးကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ ႐ုိးတြင္းျခင္ဆီကုိ ထိလ်က္ တည္၏။

ရဟန္းတို႔ ဥပမာေသာ္ကား အားႀကီးေသာ ေယာက်္ားသည္ ခုိင္လွစြာေသာ သားၿမီးႀကိဳးျဖင့္ ေျခသလုံး (ျမင္းေခါင္း) ကုိ ရစ္ပတ္လ်က္ ပြတ္တုိက္ရာ၏၊ ထုိသားၿမီးႀကိဳးသည္ အေရပါးကုိ ျဖတ္ရာ၏၊ အေရပါးကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အေရထူကုိ ျဖတ္ရာ၏၊ အေရထူကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အသားကုိ ျဖတ္ရာ၏၊ အသားကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အေၾကာကုိ ျဖတ္ရာ၏၊ အေၾကာကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အ႐ုိးကုိ ျဖတ္ရာ၏၊ အ႐ုိးကုိ ျဖတ္ၿပီး၍
႐ုိးတြင္း ျခင္ဆီကုိ ထိလ်က္ တည္ရာ၏။

ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာသည္ အေရပါးကုိ ျဖတ္၏၊ အေရပါးကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အေရထူကုိ ျဖတ္၏၊ အေရထူကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အသားကုိ ျဖတ္၏၊ အသားကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အေၾကာကုိ ျဖတ္၏၊ အေၾကာကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ အ႐ုိးကုိ ျဖတ္၏၊ အ႐ုိးကုိ ျဖတ္ၿပီး၍ ႐ုိးတြင္းျခင္ဆီကုိ ထိလ်က္ တည္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာသည္ ခက္ထန္၏။ပ။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ရမည္ ဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။ 178

၉ - ရဇၨဳသုတ္၊ တတိယ၀ဂ္၊ နိဒါန၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Friday, February 12, 2010

သီလႏွင့္ပညာကို အျမတ္ဆံု;,,,

သီလႏွင့္ပညာကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆိုျခင္း

ပုဏၰား ဤစကားသည္ ဤအတိုင္းပင္ မွန္ေပ၏၊

ပုဏၰား ပညာကို သီလျဖင့္ ေဆးေၾကာရ၏၊ သီလကို ပညာျဖင့္ ေဆးေၾကာရ၏။ အႀကင္ ပုဂၢိဳလ္၌ သီလရွိ၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္၌ ပညာရွိ၏။ အႀကင္ပုဂၢိဳလ္၌ ပညာရွိ၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္၌ သီလရွိ၏။ သီလရွိေသာသူအား ပညာရွိ၏၊ ပညာရွိေသာ သူအား သီလရွိ၏၊ သီလႏွင့္ ပညာကို ေလာက၌ အျမတ္ဆံုးဟု ဆိုအပ္၏။ ပုဏၰား လက္ တစ္ဖက္ျဖင့္ လက္ တစ္ဖက္ကို ေဆးေၾကာရာသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ေျခတစ္ဖက္ျဖင့္ ေျခတစ္ဖက္ကို ေဆးေၾကာရာသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ပုဏၰား ဤအတူပင္ ပညာကို သီလျဖင့္ ေဆးေၾကာရ၏၊ သီလကို ပညာျဖင့္ ေဆးေၾကာရ၏။ အႀကင္ ပုဂၢိဳလ္၌ သီလ ရွိ၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္၌ ပညာ ရွိ၏။ အႀကင္ ပုဂၢိဳလ္၌ ပညာရွိ၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္၌ သီလရွိ၏။ သီလရွိေသာ သူအားပညာရွိ၏၊ ပညာရွိေသာ သူအား သီလရွိ၏၊ သီလႏွင့္ ပညာကို ေလာက၌ အျမတ္ဆံုးဟု ဆိုအပ္၏။ 317

ေသာဏဒ႑သုတ္၊ ၃၁၇ မွ၊ သီလကၡန္ပါဠိေတာ္၊ ဒီဃနိကာယ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Thursday, February 11, 2010

ေကာင္းေသာစကား...

ဒုကၠထာသုတ္၊ မွ၊

ပုဂၢိဳလ္ငါးမ်ဳိးတို႔အား ေျပာအပ္ေသာ စကားသည္
ပုဂၢိဳလ္ အစားစားကုိ လုိက္၍ ေကာင္းေသာ စကား ျဖစ္၏။

အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

ရဟန္းတို႔
သဒၶါတရားရွိသူအား ...
သဒၶါတရားႏွင့္စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကားျဖစ္၏။

သီလရွိသူအား ...
သီလႏွင့္စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကားျဖစ္၏။

အၾကားအျမင္ မ်ားသူအား...
အၾကားအျမင္ မ်ားမႈႏွင့္ စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကား ျဖစ္၏။

စြန္႔ၾကဲမႈ ရွိသူအား...
စြန္႔ၾကဲမႈႏွင့္ စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကားျဖစ္၏။

ပညာ ရွိသူအား ...
ပညာႏွင့္ စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကားျဖစ္၏။

ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္ေၾကာင့္ သဒၶါတရား ရွိသူအား
သဒၶါတရားႏွင့္ စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကား ျဖစ္သနည္း။

ရဟန္းတို႔ သဒၶါတရားႏွင့္ စပ္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆိုအပ္သည္ ရွိေသာ္ သဒၶါတရား ရွိသူသည္ စိတ္ႏွလံုး၌ မၿငိ၊ အမ်က္မထြက္၊ မေဖာက္ျပန္၊ အမ်က္မထား၊ အမ်က္ထြက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ စိတ္ဆိုးျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ မႏွစ္သက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း ထင္ရွားမျပဳ။ ထိုသို႔ မျပဳျခင္းသည္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္း။ ရဟန္းတုိ႔ ထုိုသူသည္ ထိုသဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းကုိ မိမိ၌ ေကာင္းစြာ ျမင္၏၊ ထိုသဒၶါတရားလွ်င္ အေၾကာင္းရွိေသာ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္မႈကုိ ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သဒၶါတရား ရွိသူအား သဒၶါတရားႏွင့္စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကားျဖစ္၏။

ရဟန္းတုိ႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ သီလရွိသူအား
သီလႏွင့္စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကားျဖစ္သနည္း။

ရဟန္းတို႔ သီလႏွင့္စပ္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆိုအပ္သည္ ရွိေသာ္ သီလ ရွိသူသည္ စိတ္ႏွလံုး၌ မၿငိ၊ အမ်က္မထြက္၊ မေဖာက္ျပန္၊ အမ်က္မထား၊ အမ်က္ထြက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ စိတ္ဆိုးျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ မႏွစ္သက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း ထင္ရွားမျပဳ။ ထိုသို႔ မျပဳျခင္းသည္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္း။ ရဟန္းတုိ႔ ထုိုသူသည္ ထိုသီလႏွင့္ ျပည့္စံုမႈကုိ မိမိ၌ ေကာင္းစြာ ျမင္၏၊ ထိုသီလလွ်င္ အေၾကာင္းရွိေသာ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္မႈကုိ ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သီလ ရွိသူအား သီလႏွင့္ စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကားျဖစ္၏။

ရဟန္းတို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ အၾကားအျမင္ မ်ားသူအား
အၾကားအျမင္ မ်ားမႈႏွင့္ စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကား ျဖစ္သနည္း။

ရဟန္းတို႔ အၾကားအျမင္ မ်ားမႈႏွင့္စပ္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆိုအပ္သည္ ရွိေသာ္ အၾကားအျမင္ မ်ားသူသည္ စိတ္ႏွလံုး၌ မၿငိ၊ အမ်က္မထြက္၊ မေဖာက္ျပန္၊ အမ်က္မထား၊ အမ်က္ထြက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ စိတ္ဆိုးျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ မႏွစ္သက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း ထင္ရွားမျပဳ။ ထိုသို႔ မျပဳျခင္းသည္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္း။ ရဟန္းတုိ႔ ထုိုသူသည္ ထိုအၾကားအျမင္ မ်ားမႈႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းကုိ မိမိ၌ ေကာင္းစြာ ျမင္၏၊ ထိုအၾကားအျမင္ မ်ားမႈလွ်င္ အေၾကာင္းရွိေသာ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္မႈကုိ ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အၾကားအျမင္ မ်ားသူအား အၾကားအျမင္ မ်ားမႈႏွင့္စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကားျဖစ္၏။

ရဟန္းတုိ႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ စြန္႔ၾကဲမႈရွိသူအား
စြန္႔ၾကဲမႈႏွင့္စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာစကား ျဖစ္သနည္း။

ရဟန္းတို႔ စြန္႔ၾကဲမႈႏွင့္စပ္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆိုအပ္သည္ ရွိေသာ္ စြန႔ၾ္ကဲမႈ ရွိေသာ သူသည္ စိတ္ႏွလံုး၌ မၿငိ၊ အမ်က္မထြက္၊ မေဖာက္ျပန္၊ အမ်က္မထား၊ အမ်က္ထြက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ စိတ္ဆိုးျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ မႏွစ္သက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း ထင္ရွားမျပဳ။ ထိုသို႔ မျပဳျခင္းသည္ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္း။ ရဟန္းတုိ႔ ထုိုသူသည္ ထိုစြန္႔ၾကဲမႈႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းကုိ မိမိ၌ ေကာင္းစြာ ျမင္၏၊ ထိုစြန္႔ၾကဲမႈလွ်င္ အေၾကာင္းရွိေသာ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္မႈကုိ ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ စြန္႔ၾကဲမႈ ရွိသူအား စြန္႔ၾကဲမႈႏွင့္ စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကားျဖစ္၏။

ရဟန္းတုိ႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ပညာရွိသူအား
ပညာႏွင့္စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကား ျဖစ္သနည္း။

ရဟန္းတို႔ ပညာႏွင့္စပ္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆိုအပ္သည္ ရွိေသာ္ ပညာ ရွိသူသည္ စိတ္ႏွလံုး၌ မၿငိ၊ အမ်က္မထြက္၊ မေဖာက္ျပန္၊ အမ်က္မထား၊ အမ်က္ထြက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ စိတ္ဆိုးျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ မႏွစ္သက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း ထင္ရွားမျပဳ။ ထိုသို႔ မျပဳျခင္းသည္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္း။ ရဟန္းတုိ႔ ထုိုသူသည္ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုမႈကုိ မိမိ၌ ေကာင္းစြာ ျမင္၏၊ ထိုပညာလွ်င္ အေၾကာင္း ရွိေသာ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္မႈကုိ ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ပညာရွိသူအား ပညာႏွင့္စပ္ေသာ စကားသည္ ေကာင္းေသာ စကားျဖစ္၏။

ရဟန္းတုိ႔ ဤပုဂၢိဳလ္ ငါးမ်ဳိးတို႔အား ေျပာအပ္ေသာ စကားသည္ ပုဂၢိဳလ္ အစားစားကုိ လုိက္၍ ေကာင္းေသာ စကား ျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

၇ - ဒုကၠထာသုတ္၊ မွ၊ သဒၶမၼ၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။ 157


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေထာင္လႊားမႈ မာန...

ေထာင္လႊားမႈ
မာန

ထုိတြင္ အဘယ္သည္ ေထာင္လႊားမႈ 'မာန' မည္သနည္း။

အၾကင္ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'မာန'၊
မွတ္ထင္ေထာင္လႊားေသာ အျခင္းအရာ 'မညနာ'၊
မွတ္ထင္ေထာင္လႊားတတ္သည္၏ အျဖစ္ 'မညိတတၱ'၊
တက္ၾကြမႈ 'ဥႏၷတိ'၊
ေျမႇာက္၍ ထားျခင္းသေဘာ 'ဥႏၷာမ'၊
တံခြန္သဖြယ္ျဖစ္မႈ 'ဓဇ'၊
ခ်ီးေျမႇာက္မႈ 'သမၸဂၢါဟ'၊
စိတ္၏ မွန္ကင္းသဖြယ္ျပဳမႈ 'ေကတုကမ်တာ' သည္ ရွိ၏။
ဤသေဘာကုိ ေထာင္လႊားမႈ 'မာန' ဟု ဆုိအပ္၏။

ခုဒၵကကဝတၴဳဝိဘဂၤ၊ ၀ိဘဂၤပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။ 878



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Wednesday, February 10, 2010

ငါ သူ႕ထက္ ျမတ္၏ ဟူ၍ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ေသယ်မာန္'...

တူမွ်သူ၌ ျဖစ္ေသာ

'ေသယ်မာန္'

ထုိတြင္ အဘယ္သည္ တူေသာသူ၏
ငါ သူ႕ထက္ျမတ္၏ဟု မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ေသယ်မာန္' မည္သနည္း။

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕သူသည္ တူ၏။
အမ်ဳိးျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အႏြယ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အမ်ဳိးေကာင္းသားျဖစ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလြန္အဆင္းလွျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ဥစၥာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ရြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလုပ္အကိုင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
လက္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ႏွဳတ္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အၾကားအျမင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ပညာျဖင့္လည္းေကာင္း၊
အမွတ္မထား တစ္ပါးပါးေသာ အေၾကာင္းျဖင့္
မိမိကုိယ္ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ထက္ အျမတ္ထား၏။
ထုိသူသည္ ထုိကုိ မွီ၍ မွတ္ထင္ေထာင္လႊား၏။

မာန္ေထာင္၏
ဤသို႔သေဘာရွိေသာ အၾကင္
မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'မာန'၊
မွတ္ထင္ ေထာင္လႊားေသာ အျခင္းအရာ 'မညနာ'၊
မွတ္ထင္ေထာင္လႊားသည္၏ အျဖစ္ 'မညိတတၱ'၊
တက္ၾကြမႈ 'ဥႏၷတိ'၊
ေျမႇာက္၍ထားျခင္း သေဘာ 'ဥႏၷာမ'၊
တံခြန္သဖြယ္ျဖစ္မႈ 'ဓဇ'၊
ခ်ီးေျမႇာက္မႈ'သမၸဂၢါဟ'၊
စိတ္၏ မွန္ကင္းသဖြယ္ျပဳမႈ 'ေကတုကမ်တာ' သည္ ရွိ၏။
ဤသေဘာကုိ တူေသာသူ၏ ငါ (သူ႕ထက္) ျမတ္၏ ဟူ၍ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ေသယ်မာန္'ဟု ဆုိအပ္၏။

ခုဒၵကကဝတၴဳဝိဘဂၤ၊ ၀ိဘဂၤပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။ 872



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ငါ သူ႕ေအာက္ ယုတ္၏ဟူ၍ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ဟီနမာန္' ...

ျမတ္သူ၌ ျဖစ္ေသာ

'ဟီနမာန္'

ထုိတြင္ အဘယ္သည္
ျမတ္ေသာသူ၏ ငါသူ႕ေအာက္ယုတ္၏ဟု မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ဟီိနမာန္' မည္သနည္း။

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕သူသည္ ျမတ္၏။
အမ်ဳိးျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အႏြယ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အမ်ဳိးေကာင္းသားျဖစ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလြန္အဆင္းလွျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ဥစၥာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ရြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလုပ္အကိုင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
လက္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ႏွဳတ္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အၾကားအျမင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ပညာျဖင့္လည္းေကာင္း၊
အမွတ္မထား တစ္ပါးပါးေသာအေၾကာင္းျဖင့္ မိမိကုိယ္ကုိ တစ္ပါးသူတို႔ေအာက္ အယုတ္အားျဖင့္ထား၏။ ထုိသူသည္ ထုိကုိ မွီ၍ အယုတ္အားျဖင့္ မာန္ေထာင္၏။

မာန္ေထာင္၏

ဤသို႔သေဘာရွိေသာ
အၾကင္အယုတ္မွတ္ထင္မႈ 'ၾသမာန'၊
အယုတ္မွတ္ထင္ေသာ အျခင္းအရာ 'ၾသမညနာ'၊
အယုတ္မွတ္ထင္တတ္သည္၏အျဖစ္ 'ၾသမညိတတၱ'၊
႐ႈတ္ခ်မႈ 'ဟီဠနာ'၊
အယုတ္႐ႈတ္ခ်ေသာအျခင္းအရာ 'ၾသဟီဠနာ'၊
အယုတ္႐ႈတ္ခ်သည္၏ အျဖစ္ 'ၾသဟီဠိတတၱ'၊
မိမိကုိယ္ကုိအယုတ္သိမႈ 'အတၱဳညာ'၊
မိမိကုိယ္ကုိ အယုတ္အားျဖင့္ သိေသာ အျခင္းအရာ 'အတၱဝညာ'၊
မိမိကုိယ္ကုိႏွိမ့္ခ်မႈ 'အတၱပရိဘဝ'သည္ ရွိ၏။
ဤသေဘာကုိ ျမတ္ေသာသူ၏
ငါ (သူ႕ေအာက္) ယုတ္၏ဟူ၍ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ဟီနမာန္' ဟု ဆုိအပ္၏။

ခုဒၵကကဝတၴဳဝိဘဂၤ၊ ၀ိဘဂၤပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။ 871



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ငါသူႏွင့္ တူ၏ဟူ၍ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'သဒိသမာန္'...

ျမတ္သူ၌ ျဖစ္ေသာ 

'သဒိသမာန္'

ထုိတြင္ အဘယ္သည္ ျမတ္ေသာသူ၏ ငါ (သူႏွင့္) တူ၏ဟု မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ
'သဒိသမာန္' မည္သနည္း။

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕သူသည္ ျမတ္၏။
အမ်ဳိးျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အႏြယ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အမ်ဳိးေကာင္းသားျဖစ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလြန္အဆင္းလွျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ဥစၥာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ရြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလုပ္အကိုင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
လက္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ႏွဳတ္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အၾကားအျမင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အမွတ္မထား တစ္ပါးပါးေသာ အေၾကာင္းျဖင့္
တစ္ပါးသူတို႔ႏွင့္ အတူ မိမိကုိယ္ကုိ ထား၏။

မာန္ေထာင္၏

ဤသို႔သေဘာရွိေသာ အၾကင္ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'မာန'၊
မွတ္ထင္ ေထာင္လႊားေသာ အျခင္းအရာ 'မညနာ'၊
မွတ္ထင္ေထာင္လႊားသည္၏
အျဖစ္ 'မညိတတၱ'၊
တက္ၾကြမႈ 'ဥႏၷတိ'၊
ေျမႇာက္၍ထားျခင္း သေဘာ 'ဥႏၷာမ'၊
တံခြန္သဖြယ္ျဖစ္မႈ 'ဓဇ'၊
ခ်ီးေျမႇာက္မႈ'သမၸဂၢါဟ'၊
စိတ္၏ မွန္ကင္းသဖြယ္ျပဳမႈ 'ေကတုကမ်တာ'သည္ ရွိ၏။
ဤသေဘာကုိ ျမတ္ေသာ သူ၏
ငါသူႏွင့္ တူ၏ဟူ၍ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'သဒိသမာန္'ဟု ဆုိအပ္၏။

ခုဒၵကကဝတၴဳဝိဘဂၤ၊ ၀ိဘဂၤပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ငါ သူ့ထက္ ျမတ္၏ဟူ၍ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ေသယ်မာန္'...

ျမတ္သူ၌ ျဖစ္ေသာ

'ေသယ်မာန္'

ထုိတြင္ အဘယ္သည္ ျမတ္ေသာသူ၏
ငါ သူ႕ထက္ ျမတ္၏ဟု မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ေသယ်မာန္' မည္သနည္း။
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕သူသည္ ျမတ္၏။
အမ်ဳိးျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အႏြယ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အမ်ဳိးေကာင္းသား ျဖစ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလြန္အဆင္းလွျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ဥစၥာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ရြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလုပ္အကိုင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
လက္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ႏွဳတ္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အၾကားအျမင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ပညာျဖင့္ လည္းေကာင္း
အမွတ္မထား တစ္ပါးပါးေသာ အေၾကာင္းျဖင့္
မိမိကုိယ္ကုိ သူတစ္ပါးတို႔ထက္ အျမတ္ထား၏။

မာန္ေထာင္၏

ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ အၾကင္
မွတ္ထင္ ေထာင္လႊားမႈ 'မာန'၊
မွတ္ထင္ ေထာင္လႊားေသာ အျခင္းအရာ 'မညနာ'၊
မွတ္ထင္ ေထာင္လႊားသည္၏ အျဖစ္ 'မညိတတၱ'၊
တက္ၾကြမႈ 'ဥႏၷတိ'၊
ေျမႇာက္၍ ထားျခင္းသေဘာ 'ဥႏၷာမ'၊
တံခြန္သဖြယ္ျဖစ္မႈ 'ဓဇ'၊
ခ်ီးေျမႇာက္မႈ 'သမၸဂၢါဟ'၊
စိတ္၏ မွန္ကင္းသဖြယ္ျပဳမႈ 'ေကတုကမ်တာ'သည္ ရွိ၏။

ဤသေဘာကုိ ျမတ္ေသာသူ၏
ငါ သူ့ထက္ ျမတ္၏ဟူ၍ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ေသယ်မာန္'ဟု ဆုိအပ္၏။

ခုဒၵကကဝတၴဳဝိဘဂၤ၊ ၀ိဘဂၤပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။ 869




ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ငါ သူ႕ေအာက္ ယုတ္၏ဟု မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ဟီနမာန္'...

ယုတ္၏ဟု မွတ္ထင္မႈ

'ဟီနမာန္'

ထုိတြင္ အဘယ္သည္
ငါ သူ႕ေအာက္ ယုတ္၏ဟု မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ဟီနမာန္'မည္သနည္း။

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕သူသည္
အမ်ဳိးျဖင့္လည္းေကာင္း၊
အႏြယ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊
အမ်ဳိးေကာင္းသား ျဖစ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလြန္အဆင္းလွျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ဥစၥာျဖင့္လည္းေကာင္း၊
ရြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊
အလုပ္အကိုင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
လက္မႈအတတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊
ႏွဳတ္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အၾကားအျမင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ပညာျဖင့္ လည္းေကာင္း
အမွတ္မထင္ေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ အယုတ္မွတ္ထင္၏။

မာန္ေထာင္၏

ဤသို႔သေဘာရွိေသာ အၾကင္
မွတ္ထင္ မာန္ေထာင္မႈ 'ၾသမာန'၊
အယုတ္မွတ္ထင္ (မာန္ေထာင္) ေသာအျခင္းအရာ 'ၾသမညနာ'၊
အယုတ္မွတ္ထင္သည္၏ အျဖစ္ 'ၾသမညိတတၱ'၊
႐ႈတ္ခ်မႈ 'ဟီဠနာ'၊
အယုတ္႐ႈတ္ခ်ေသာ အျခင္းအရာ'ၾသဟီဠနာ'၊
အယုတ္ ႐ႈတ္ခ်သည္၏အျဖစ္ 'ၾသဟီဠိတတၱ'၊
မိမိကုိယ္ကုိ အယုတ္အားျဖင့္သိမႈ 'အတၱဳညာ'၊
မိမိကုိယ္ကုိ အယုတ္အားျဖင့္ သိေသာအျခင္းအရာ 'အတၱဝညာ'၊
မိမိကုိယ္ကုိ ႏွိမ္႕ခ်မႈ 'အတၱပရိဘဝ'သည္ ရွိ၏။

ဤ သေဘာကုိ ငါ သူ႕ေအာက္ ယုတ္၏ဟူ၍ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ဟီနမာန္'ဟု ဆုိအပ္၏။

ခုဒၵကကဝတၴဳဝိဘဂၤ၊ ၀ိဘဂၤပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။ 868





ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ငါ သူႏွင့္တူ၏ဟု မွတ္ထင္မႈ 'သဒိသမာန္'...

ငါ သူႏွင့္တူ၏ဟု မွတ္ထင္မႈ 

သဒိသမာန္

အဘယ္သည္ ငါ သူႏွင့္တူ၏ဟု မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'သဒိသမာန္' မည္သနည္း။

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕သူသည္
အမ်ဳိးျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အႏြယ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အမ်ဳိးေကာင္းသား ျဖစ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလြန္အဆင္းလွျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ဥစၥာျဖင့္လည္းေကာင္း၊
ရြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလုပ္အကိုင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
လက္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ႏွဳတ္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အၾကားအျမင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ပညာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အမွတ္မထား တစ္ပါးပါးေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ မွတ္ထင္၏၊

မာန္ေထာင္၏

ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ
အၾကင္ မွတ္ထင္ (မာန္ေထာင္) မႈ 'မာန'၊
မွတ္ထင္ (မာန္ေထာင္) ေသာအျခင္းအရာ 'မညနာ'၊
မွတ္ထင္သည္၏အျဖစ္ 'မညိတတၱ'၊
တက္ၾကြမႈ 'ဥႏၷတိ'၊
ေျမႇာက္၍ထားျခင္းသေဘာ 'ဥႏၷာမ'၊
တံခြန္သဖြယ္ျဖစ္မႈ 'ဓဇ'၊
ခ်ီးေျမႇာက္မႈ 'သမၸဂၢါဟ'၊
စိတ္၏မွန္ကင္းသဖြယ္ျပဳမႈ 'ေကတုကမ်တာ'သည္ ရွိ၏။
ဤသေဘာကုိ ငါ (သူႏွင့္) တူ၏ဟူ၍ မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'သဒိသမာန္'ဟု ဆုိအပ္၏။

ခုဒၵကဝတၴဳဝိဘဂၤ၊ ၀ိဘဂၤပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။ 867



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ငါျမတ္၏ဟု မွတ္ထင္မႈ ေသယ်မာန္...

ငါျမတ္၏ဟု မွတ္ထင္မႈ

ေသယ်မာန္

အဘယ္သည္ ငါျမတ္၏ဟု မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ေသယ်မာန္' မည္သနည္း။

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕သူသည္
အမ်ဳိးျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အႏြယ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အမ်ဳိးေကာင္းသား ျဖစ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလြန္အဆင္းလွျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ဥစၥာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ရြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အလုပ္အကိုင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
လက္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ႏွဳတ္မႈအတတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
အၾကားအျမင္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊
ပညာျဖင့္ လည္းေကာင္း အမွတ္မထား တစ္ပါး ပါးေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ မွတ္ထင္၏၊

မာန္ေထာင္၏

ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ

အၾကင္မွတ္ထင္မႈ မာန္ေထာင္မႈ 'မာန'၊
မွတ္ထင္ေသာ အျခင္းအရာ 'မညနာ'၊
မွတ္ထင္သည္၏ အျဖစ္ 'မညိတတၱ'၊
တက္ၾကြမႈ 'ဥႏၷတိ'၊
ေျမႇာက္၍ ထားျခင္းသေဘာ 'ဥႏၷာမ'၊
တံခြန္သဖြယ္ ျဖစ္မႈ 'ဓဇ'၊
ခ်ီးေျမႇာက္မႈ 'သမၸဂၢါဟ'၊
စိတ္၏ မွန္ကင္းသဖြယ္ျပဳမႈ 'ေကတုကမ်တာ' သည္ ရွိ၏။

ဤသေဘာကုိ ငါျမတ္၏ဟု မွတ္ထင္ေထာင္လႊားမႈ 'ေသယ်မာန္'ဟု ဆုိအပ္၏။

ခုဒၵကကဝတၴဳဝိဘဂၤ၊ ၀ိဘဂၤပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။ 866





ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Tuesday, February 9, 2010

သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္သာလွ်င္ ေပါင္းေဖာ္ရာ၏...

သိဝသုတ္

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေ႒း၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ၌ သိဝနတ္သားသည္ ညဥ့္ဦးယံ လြန္ၿပီးေသာ သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္၌ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ အဆင္း႐ိွသည္ ျဖစ္၍ ေဇတဝန္ တစ္ေက်ာင္းလံုးကုိ ထြန္းလင္းေစလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ႐ိွခုိး ၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ပါး၌ ဤဂါထာကုိ ေလွ်ာက္၏-

သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္သာလွ်င္ ေပါင္းေဖာ္ရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ျခင္းကုိ ျပဳရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားကုိ သိသည္႐ိွေသာ္ ျမတ္၏၊ မယုတ္မာ။

သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္သာလွ်င္ ေပါင္းေဖာ္ရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ျခင္းကုိ ျပဳရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားကုိ သိသည္႐ိွေသာ္ ပညာကုိ ရႏုိင္၏၊
အျခား သူမုိက္ ထံမွ ပညာကုိ မရႏုိင္။

သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္သာလွ်င္ ေပါင္းေဖာ္ရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ျခင္းကုိ ျပဳရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားကုိ သိသည္႐ိွေသာ္ ပူေဆြးသူတို႔၏ အလယ္၌ မပူေဆြးရ။

သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္သာလွ်င္ ေပါင္းေဖာ္ရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ျခင္းကုိ ျပဳရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားကုိ သိသည္႐ိွေသာ္ ေဆြမ်ဳိးတို႔၏ အလယ္၌ တင့္တယ္၏။

သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္သာလွ်င္ ေပါင္းေဖာ္ရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ျခင္းကုိ ျပဳရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားကုိ သိသည္႐ိွေသာ္ သတၱဝါတို႔ သည္ ေကာင္းေသာလားရာ သုဂတိဘဝသို႔ ေရာက္ကုန္၏။

သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္သာလွ်င္ ေပါင္းေဖာ္ရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ျခင္းကုိ ျပဳရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားကုိ သိသည္႐ိွေသာ္ သတၱဝါတို႔သည္ အျမဲမျပတ္ ခ်မ္းသာစြာ တည္ေနရကုန္၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။


ထုိအခါ၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သိဝနတ္သားကုိ
ဂါထာျဖင့္ တုံ႔ျပန္၍ မိန္႔ေတာ္မူ၏

သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္သာလွ်င္ ေပါင္းေဖာ္ရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ျခင္းကုိ ျပဳရာ၏၊
သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားကုိ သိသည္႐ိွေသာ္
အလံုးစံုေသာ ဆင္းရဲ အေပါင္းမွ 
လြတ္ေျမာက္ ႏုိင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
102

၁ - သိဝသုတ္၊ နာနာတိတၳိယ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။






ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အဘယ္သို႔ေသာသူကို သီလ႐ိွေသာသူဟု ဆုိပါကုန္သနည္း...

နႏၵနသုတ္

တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ၿပီးေသာ္ နႏၵနနတ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဂါထာျဖင့္ ေလွ်ာက္၏- ေျမႀကီး အထုႏွင့္တူေသာ ပညာ႐ိွေတာ္မူေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား အသွ်င္ဘုရားကုိ ေမးျမန္းပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ သဗၺညဳတဉာဏ္အျမင္သည္ အပိတ္အပင္မ႐ိွပါ၊

အဘယ္သို႔ သေဘာ႐ိွေသာသူကုိ သီလ႐ိွေသာသူဟု ဆုိပါကုန္သနည္း၊
အဘယ္သို႔ သေဘာ႐ိွေသာသူကုိ ပညာ႐ိွေသာသူဟု ဆုိပါကုန္ သနည္း၊
အဘယ္သို႔ သေဘာ႐ိွေသာ သူသည္ ဆင္းရဲကုိ လြန္၍ ျဖစ္သနည္း၊
အဘယ္သို႔ သေဘာ႐ိွေသာ သူကုိ နတ္တို႔သည္ ပူေဇာ္ပါကုန္သနည္း။

အၾကင္သူသည္ ေလာကီေလာကုတၱရာ သီလ႐ိွ၏၊
ေလာကီေလာကုတၱရာ ပညာ႐ိွ၏၊
ပြားမ်ားၿပီးေသာ စိတ္႐ိွ၏၊
တည္ၾကည္၏၊
စ်ာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊
သတိႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
အခါခပ္သိမ္း ပူေဆြးျခင္းမွ ကင္း၏၊
ကိေလသာကုိ ပယ္ၿပီး ျဖစ္၏၊
အာသဝကုန္ၿပီး ျဖစ္၏၊
အဆံုးစြန္ေသာ ကုိယ္ကုိ ေဆာင္ေလ့႐ိွ၏။
ထုိသို႔ သေဘာ႐ိွေသာ သူကုိ သီလ႐ိွေသာသူဟု ဆုိကုန္၏၊ ထုိသို႕ သေဘာ႐ိွေသာ သူကုိ ပညာ႐ိွေသာသူ ဟု ဆုိကုန္၏၊ ထုိသို႕ သေဘာ႐ိွေသာ သူသည္ ဆင္းရဲကုိ လြန္၍ ျဖစ္၏၊ ထုိသို႔ သေဘာ႐ိွေသာ သူကုိ နတ္တို႔သည္ ပူေဇာ္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 95

၄ - နႏၵနသုတ္၊ အနာထပိ႑ိက၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Saturday, February 6, 2010

အမ်ဳိးဇာတ္ေျခာက္မ်ဳိး သတ္မွတ္ပံု...


အမ်ဳိးဇာတ္ေျခာက္မ်ဳိးကို
ျမတ္စြာဘုရား သတ္မွတ္ပံု ႏွင့္
မိစၧာဒိ႒ိ၀င္ ပူရဏကႆပ သတ္မွတ္ပံု

မွားယြင္းေသာအယူရွိသူ ပူရဏကႆပ ဂိုဏ္းဆရာ၏ အယူ

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။

ထုိအခါ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏ -

အသွ်င္ဘုရား ပူရဏကႆပသည္ အမ်ဳိးဇာတ္ ေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔ကို ပညတ္ပါ၏။

၁... မည္းညစ္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ကို ပညတ္၏၊
၂... ညိဳေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ကို ပညတ္၏၊
၃... နီေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ကို ပညတ္၏၊
၄... ဝါေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ကို ပညတ္၏၊
၅... ျဖဴေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ကို ပညတ္၏၊
၆... အလြန္ျဖဴေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ကို ပညတ္၏။

အသွ်င္ဘုရား ပူရဏကႆပသည္ ဆိတ္သတ္သမား ဝက္သတ္သမား ငွက္သတ္သမား သားသတ္သမား မုဆိုး တံငါ ခိုးသူ ခုိးသူသတ္ ေယာက်္ား ေထာင္မွဴးတုိ႔ႏွင့္ အျခား ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ အမႈျဖင့္အသက္ေမြးသူ ဟူသမွ်တုိ႔ကို မည္းညစ္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ ဟု ပညတ္ပါ၏။

အသွ်င္ဘုရား ပူရဏကႆပသည္ ပစၥည္းေလးပါး၌ ဆူးေျငာင့္သဖြယ္ ျဖစ္ေသာ ဆႏၵ ရာဂျဖင့္ အသက္ေမြးျခင္းရွိသည့္ ရဟန္းတုိ႔ႏွင့္ အျခား ကမၼဝါဒီ ႀကိယဝါဒီ ဟူသမွ်တုိ႔ကို ညိဳေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ ဟု ပညတ္ပါ၏။

အသွ်င္ဘုရား ပူရဏကႆပသည္ အဝတ္တစ္ခုတည္းကို ဝတ္ေသာ နိဂဏၭတကၠတြန္းကို နီေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ ဟု ပညတ္ပါ၏။

အသွ်င္ဘုရား ပူရဏကႆပသည္ အဝတ္မဝတ္သူ 'တကၠတြန္း' တုိ႔၏ တပည့္ အဝတ္ျဖဴဝတ္သည့္ သူတုိ႔ကို ဝါေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ ဟု ပညတ္ပါ၏။

အသွ်င္ဘုရား ပူရဏကႆပသည္ အာဇီဝက တကၠတြန္းႏွင့္ အာဇီဝက တကၠတြန္းမတုိ႔ကို ျဖဴေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ ဟု ပညတ္ပါ၏။

အသွ်င္ဘုရား ပူရဏကႆပသည္ နႏၵဝစၧ, ကိသသံကိစၥႏွင့္ မကၡလိေဂါသာလတုိ႔ကို အလြန္ျဖဴစင္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ ဟု ပညတ္ပါ၏။

အသွ်င္ဘုရား ပူရဏကႆပသည္ ဤသုိ႔လွ်င္ အမ်ဳိးဇာတ္ ေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔ကို ပညတ္ပါ၏ ဟုေလွ်ာက္၏။

အာနႏၵာ အသုိ႔နည္း၊ ပူရဏကႆပအား တစ္ေလာကလံုးက ဤအမ်ဳိးဇာတ္ ေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔ကို ပညတ္ရန္ ခြင့္ျပဳပါသေလာ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား ခြင့္ျပဳၾကသည္ မဟုတ္ပါ။

အာနႏၵာ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာ မရွိေသာ မႂကြယ္ဝေသာ ဆင္းရဲေသာ ေယာက်္ားသည္ ရွိရာ၏။ ထုိသူအား အခ်င္းေယာက်္ား သင္သည္ ဤႏြားသားကိုလည္း စားရမည္၊ အဖိုးကိုလည္း ေပးရမည္ဟုဆို၍ အလိုမရွိဘဲလ်က္ အမဲသားတြဲကို အတင္း ထုိးေပး သကဲ့သုိ႔၊ အာနႏၵာ ဤအတူသာလွ်င္ ပူရဏကႆပသည္ ဤသမဏျဗာဟၼဏ တုိ႔အား ဤဇာတ္ ေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔ကို ဝန္ခံခ်က္ မရဘဲ မိုက္ေသာ မကြၽမ္းက်င္ေသာ ေခတ္ကို မသိေသာ မလိမၼာေသာ ေယာက်္ားသည္ ပညတ္ သကဲ့သုိ႔ ပညတ္၏။

ျမတ္ဗုဒၶ၏အယူ

အာနႏၵာ ငါသည္ အမ်ဳိးဇာတ္ ေျခာက္မ်ိဳးတုိ႔ကို ပညတ္အံ့၊ ထုိတရားကို နာေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းေလာ့၊ ေဟာၾကားေပအံ့ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ'' ဟူ၍ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ေလွ်ာက္၏၊

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏ -

အာနႏၵာ အမ်ဳိးဇာတ္ ေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔ဟူသည္ အဘယ္တုိ႔နည္း။

၁...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ မည္းညစ္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္ေသာ သေဘာတရားကို ျဖစ္ေစ၏။

၂...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ မည္းညစ္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ ျဖဴစင္ေသာ သေဘာတရားကို ျဖစ္ေစ၏။

၃...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ မည္းညစ္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္သည္လည္း မဟုတ္ ျဖဴစင္သည္လည္း မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္၏။

၄...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ ျဖဴစင္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္ေသာ သေဘာတရားကို ျဖစ္ေစ၏။

၅...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ ျဖဴစင္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ ျဖဴစင္ေသာ သေဘာတရားကို ျဖစ္ေစ၏။

၆...
အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ ျဖဴစင္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္သည္လည္း မဟုတ္ ျဖဴစင္သည္လည္း မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္၏။


အနႏၵာ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ မည္းညစ္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္ေသာ သေဘာတရားကို ျဖစ္ေစသနည္း။ အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ ယုတ္နိမ့္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ျဖစ္သည့္ ဒြန္းစ႑ားမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေစ မုဆိုး တံငါမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေစ ႏွီးသမားအမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေစ သားေရနယ္အမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေစ ပန္းမႈိက္သြန္အမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေစ ထမင္း အေဖ်ာ္ နည္းပါးေသာ ၿငိဳျငင္စြာ အသက္ေမြးရသည့္ လူမြဲမ်ဳိး၌ ျဖစ္ရ၏၊ ယင္းအမ်ဳိးတုိ႔၌ ၿငိဳျငင္စြာ အဝတ္အစားကို ရ၏၊ ထုိသူသည္ အဆင္းမလွ၊ ႐ႈခ်င္ဖြယ္ မရွိ၊ ပုကြ၏၊ အနာေရာဂါ မ်ား၏။ ကန္းသူ ေကာက္ေကြးသူ ခြင္သူ ေျခဆြံ႕သူမူလည္း ျဖစ္၏။ ထမင္း အေဖ်ာ္ အဝတ္ ယာဥ္ ပန္း နံ႔သာ နံ႔သာေပ်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ ဆီမီးကို မရရွိေလ၊ ထုိသူသည္ ကိုယ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ႏႈတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ထုိသူသည္ ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို ျပဳက်င့္ေသာေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းေသာ မေကာင္းေသာ လားရာ ငရဲ၌ ျဖစ္ရ၏။ အာနႏၵာ ဤသုိ႔လွ်င္ မည္းညစ္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္ေသာ သေဘာ တရားကို ျဖစ္ေစ၏။


အာနႏၵာ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ မည္းညစ္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ ျဖဴစင္ေသာ သေဘာတရားကို ျဖစ္ေစသနည္း။ အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ ယုတ္နိမ့္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ျဖစ္သည့္ ဒြန္းစ႑ားမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေစ။ပ။ အိပ္ရာ ေနရာ ဆီမီးကို မရႏိုင္ေခ်။ ထုိသူသည္ ကိုယ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ထုိသူသည္ ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို ျပဳက်င့္ေသာေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရ၏။ အာနႏၵာ ဤသုိ႔လွ်င္ မည္းညစ္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ ျဖဴစင္ေသာ သေဘာတရားကိုျဖစ္ေစ၏။


အာနႏၵာ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ မည္းညစ္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္သည္လည္းမဟုတ္ ျဖဴစင္သည္လည္း မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္သနည္း။ အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ ယုတ္နိမ့္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ျဖစ္သည့္ ဒြန္းစ႑ားမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေစ။ပ။ ထုိသူသည္ကား အဆင္းမလွ၊ ႐ႈခ်င္ဖြယ္ မရွိ၊ ပုကြ၏၊ ထုိသူသည္ ဆံမုတ္ဆိတ္ကို ပယ္၍ ဖန္ရည္ဆိုးေသာ အဝတ္တုိ႔ကို ဝတ္ကာ လူ႔ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ ဝင္၏၊ ထုိသူသည္ ဤသုိ႔ ရဟန္းျပဳသည္ ရွိေသာ္ စိတ္ညစ္ညဴးေၾကာင္း ျဖစ္ကုန္ေသာ ပညာ၏ အားနည္းျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ အပိတ္အပင္ 'နီဝရဏ' တရားငါးပါးတုိ႔ကို ပယ္ၿပီးလွ်င္ သတိပ႒ာန္ ေလးပါးတုိ႔၌ စိတ္ကို ေကာင္းစြာ တည္ေစလ်က္ ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတုိ႔ကို ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ ပြါးမ်ား၍ မည္းညစ္သည္လည္း မဟုတ္ ျဖဴစင္သည္လည္း မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္၏။ အာနႏၵာ ဤသုိ႔လွ်င္ မည္းညစ္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္သည္ လည္း မဟုတ္ ျဖဴစင္သည္လည္း မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္၏။


အာနႏၵာ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ျဖဴစင္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္ေသာ သေဘာတရားကို ျဖစ္ေစသနည္း။ အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ ၾကြယ္ဝေသာ မ်ားေသာ ဥစၥာရွိေသာ မ်ားေသာ စည္းစိမ္ ရွိေသာ မ်ားေသာ ေရႊ ေငြ ရွိေသာ မ်ားေသာအသံုးအေဆာင္ရွိေသာ မ်ားေသာဥစၥာစပါးရွိေသာ ခတၱိယမဟာသာလ မင္းမ်ဳိး၊ ျဗာဟၼဏမဟာသာလ ပုဏၰားမ်ဳိး၊ ဂဟပတိမဟာသာလ သူၾကြယ္မ်ဳိးျဖစ္သည့္ ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ဳိး၌ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ အဆင္းလွ၏၊ ႐ႈခ်င္ဖြယ္ ရွိ၏၊ စိတ္ၾကည္လင္ဖြယ္ ရွိ၏၊ လြန္ကဲေသာ အဆင္း ကိုယ္ သဏၭာန္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ထမင္း အေဖ်ာ္ အဝတ္ ယာဥ္ ပန္း နံ႔သာ နံ႔သာေပ်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ ဆီမီးတုိ႔ကို ရလြယ္၏၊ ထုိသူသည္ ကိုယ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာအက်င့္ကို က်င့္၏၊ ႏႈတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကိုက်င့္၏၊ ထုိသူသည္ ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို ျပဳက်င့္ေသာေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာ ကင္းေသာ မေကာင္းေသာ လားရာ ငရဲ၌ ျဖစ္ရ၏။ အာနႏၵာ ဤသုိ႔လွ်င္ ျဖဴစင္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္ေသာ သေဘာတရားကို ျဖစ္ေစ၏။


အာနႏၵာ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ျဖဴစင္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ ျဖဴစင္ေသာ သေဘာတရားကို ျဖစ္ေစသနည္း။အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ ၾကြယ္ဝေသာ မ်ားေသာ ဥစၥာရွိေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ဳိး၌ ျဖစ္၏။ပ။ အိပ္ရာ ေနရာ ဆီမီးတုိ႔ကို ရ၏၊ ထုိသူသည္ ကိုယ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကိုက်င့္၏၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ထုိသူသည္ ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကို ျပဳက်င့္ေသာေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရ၏။ အာနႏၵာ ဤသုိ႔လွ်င္ ျဖဴစင္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ ျဖဴစင္ေသာ သေဘာတရားကို ျဖစ္ေစ၏။

အာနႏၵာ အဘယ္သုိ႔လွ်င္ ျဖဴစင္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္သည္လည္း မဟုတ္ ျဖဴစင္သည္လည္း မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္သနည္း။ အာနႏၵာ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ ၾကြယ္ဝေသာ မ်ားေသာ ဥစၥာရွိေသာ မ်ားေသာစည္းစိမ္ ရွိေသာ မ်ားေသာ ေရႊေငြရွိေသာ မ်ားေသာ အသံုးအေဆာင္ ရွိေသာ မ်ားေသာ ဥစၥာစပါးရွိေသာ ခတၱိယမဟာသာလ မင္းမ်ဳိး၊ ျဗာဟၼဏမဟာသာလ ပုဏၰားမ်ဳိး၊ ဂဟပတိမဟာသာလ သူၾကြယ္မ်ဳိးျဖစ္သည့္ ျမတ္ေသာ အမ်ဳိး၌ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ အဆင္းလွ၏၊ ႐ႈခ်င္ဖြယ္ ရွိ၏၊ စိတ္ ၾကည္လင္ဖြယ္ ရွိ၏၊ လြန္ကဲေသာ အဆင္းကိုယ္ သဏၭာန္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ထမင္း အေဖ်ာ္ အဝတ္ ယာဥ္ ပန္း နံ႔သာ နံ႔သာေပ်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ ဆီမီးတုိ႔ကို ရလြယ္၏။ ထုိသူသည္ ဆံမုတ္ဆိတ္ကို ပယ္၍ ဖန္ရည္ဆိုးေသာ အဝတ္တုိ႔ကို ဝတ္႐ံုကာ လူ႔ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ ဝင္၏၊ ထုိသူသည္ ဤသုိ႔ ရဟန္းျပဳသည္ ရွိေသာ္ စိတ္ညစ္ညဴးေၾကာင္း ျဖစ္ကုန္ေသာ ပညာ၏ အားနည္းျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္ေသာ အပိတ္အပင့္ 'နီဝရဏ' တရားငါးပါးတုိ႔ကို ပယ္ၿပီး၍ သတိပ႒ာန္ ေလးပါးတုိ႔၌ စိတ္ကို
ေကာင္းစြာ တည္ေစလ်က္ ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါးတုိ႔ကို ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ ပြါးမ်ား၍ မည္းညစ္သည္လည္း မဟုတ္ ျဖဴစင္သည္လည္း မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္၏။ အာနႏၵာ ဤသုိ႔လွ်င္ ျဖဴစင္ေသာ အမ်ဳိးဇာတ္ရွိသူ ျဖစ္ပါလ်က္ မည္းညစ္သည္လည္း မဟုတ္ ျဖဴစင္သည္လည္း မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္၏။

အာနႏၵာ အမ်ဳိးဇာတ္ ေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔ဟူသည္ ဤသည္တုိ႔ပင္တည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

၃ - ဆဠဘိဇာတိသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။ 57





ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Wednesday, February 3, 2010

စြဲလမ္းမႈရွိတိုင္း အပါယ္သို႔ ေရာက္ရမည္ေလာ...

သဥပါဒိေသသသုတ္ - (ဥပါဒါန္တရား အႂကြင္းရွိေသးသည္)


စြဲလမ္းမႈရွိတိုင္း အပါယ္သို႔ ေရာက္ရမည္ေလာ...

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကုိ ေဆာင္ယူကာ သာဝတၴိျပည္သို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္ေတာ္မူ၏။

ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာအား ''သာဝတၴိျပည္သို႔ ဆြမ္းခံ လွည့္လည္ရန္ အလြန္ေစာေသး၏၊ ငါသည္ သာသနာ့ျပင္ပ အယူရွိၾကသည့္ ပရိဗုိဇ္တို႔၏ အရံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ရမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု ဤအၾကံသည္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေနာက္ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ သာသနာ့ျပင္ပ အယူရွိၾကသည့္ ပရိဗုိဇ္တို႔၏ အရံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သာသနာ့ျပင္ပ အယူရွိၾကသည့္ ပရိဗုိဇ္တို႔ႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆုိ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကုိ ေျပာဆုိ ၿပီးဆံုးေစၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေန၏။

ထုိအခါ အညီအၫြတ္ စည္းေဝး ထုိင္ေနၾကေသာ သာသနာ့ျပင္ပ အယူရွိၾကသည့္ ထုိပရိဗိုဇ္တို႔အား ''ငါ့သွ်င္တို႔ မည္သူမဆုိ စြဲလမ္းမႈ အၾကြင္းအက်န္ရွိလ်က္ ေသရသူ အားလံုးသည္ ငရဲမွ မလြတ္၊ တိရစၧာန္ဘဝမွ မလြတ္၊ ၿပိတၱာဘံုမွ မလြတ္၊ ဖ႐ုိဖရဲက်ရာ အပါယ္ဒုဂၢတိမွ မလြတ္'' ဟူေသာ ဤအၾကားစကားသည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏။ ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ သာသနာ့ျပင္ပ အယူရွိၾကသည့္ ထုိပရိဗုိဇ္တို႔၏ ေျပာဆုိစကားကုိ မႏွစ္ၿခဳိက္ခဲ့ေပ၊ မတားျမစ္ခဲ့ေပ၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ မတားျမစ္ခဲ့ဘဲ ''ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံေတာ္၌ ဤေျပာဆုိေသာ စကား၏ အနက္ အဓိပၸါယ္ကုိ သိရေတာ့မည္'' ဟု ႏွလံုးသြင္း၍ ေနရာမွ ထကာ ဖဲခဲ့၏။

ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ သာဝတၴိျပည္၌ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္၍ ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ ဆြမ္းခံရြာမွ ဖဲခဲ့ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား-

အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ နံနက္အခါ၌။ ပ ။ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံေတာ္၌ ဤေျပာဆုိအပ္ေသာ စကား၏ အနက္ အဓိပၸါယ္ကုိ သိရေတာ့မည္'' ဟု ေနရာမွ ထကာ ဖဲခဲ့ပါ၏ ဟုေလွ်ာက္၏။

သာရိပုၾတာ အယူတစ္မ်ဳိးရွိေသာ မုိက္ကုန္ မလိမၼာကုန္ေသာ သာသနာ့ျပင္ပ အယူရွိၾကသည့္ ပရိဗုိဇ္တို႔သည္ကား အဘယ္သူတို႔နည္း၊ အဘယ္သူတို႔သည္ စြဲလမ္းမႈ အႂကြင္းအက်န္ရွိသည္ကုိ ''စြဲလမ္းမႈ အႂကြင္းအက်န္ရွိ၏'' ဟု သိကုန္လိမ့္မည္နည္း၊ စြဲလမ္းမႈ အႂကြင္းအက်န္ မရွိသည္ကုိလည္း ''စြဲလမ္းမႈ အႂကြင္းအက်န္ မရွိ'' ဟု သိကုန္လိမ့္မည္နည္း။

သာရိပုၾတာ ဤပုဂၢဳိလ္ကုိးမ်ဳိးတို႔သည္ စြဲလမ္းမႈ အႂကြင္းအက်န္ႏွင့္တကြ ေသကုန္လ်က္ ငရဲမွ လြတ္ကုန္၏၊ တိရစၧာန္ဘဝမွ လြတ္ကုန္၏၊ ၿပိတၱာဘံုမွ လြတ္ကုန္၏၊ ဖ႐ုိဖရဲက်ရာ အပါယ္ဒုဂၢတိမွ လြတ္ကုန္၏။

အဘယ္ပုဂၢဳိလ္ကုိးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -

၁...

Tuesday, February 2, 2010

လြတ္ေျမာက္ေသာ စိတ္... (ေနဝသညာနာသညာယတန)

မဟာေဝဒလႅသုတ္

"ေနဝသညာနာသညာယတန သမာပတ္၏ 
အေၾကာင္းသည္ အဘယ္နည္း"

ငါ့သွ်င္ ဆင္းရဲ မဟုတ္ ခ်မ္းသာ မဟုတ္ေသာ လြတ္ေျမာက္ေသာ စိတ္ ဟူေသာ ေနဝသညာနာသညာယတန သမာပတ္၏ အေၾကာင္းသည္ အဘယ္မွ်တို႔နည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ ဆင္းရဲ မဟုတ္ ခ်မ္းသာ မဟုတ္ေသာ လြတ္ေျမာက္ေသာ စိတ္ ဟူေသာ (ေနဝသညာနာသညာယတန) သမာပတ္၏ အေၾကာင္းတို႔သည္ ေလးပါးတို႔တည္း။

ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲကုိ ပယ္ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ဝမ္းသာမႈႏွင့္ ႏွလံုး မသာမႈတို႔၏ ေရွးဦးကပင္ ခ်ဳပ္ႏွင့္ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ မရွိေသာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈ 'ဥေပကၡာ'ေၾကာင့္ ျဖစ္သည့္ သတိ၏ စင္ၾကယ္ျခင္း ရွိေသာ စတုတၴစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ငါ့သွ်င္ ဆင္းရဲမဟုတ္ ခ်မ္းသာ မဟုတ္ေသာ လြတ္ေျမာက္ေသာ စိတ္ ဟူေသာ ေနဝသညာနာသညာယတန သမာပတ္၏ အေၾကာင္းတို႔သည္ ဤေလးပါးတို႔တည္း ဟု မိန္႔ဆုိ၏။

၃ - မဟာေဝဒလႅသုတ္၊ မွ ၊ စူဠယမက၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ေသသူႏွင့္ 'နိေရာဓသမာပတ္' ဝင္စားသူ၏ ျခားနားခ်က္ကား အဘယ္နည္း...

မဟာေဝဒလႅသုတ္

"ေသသူႏွင့္ 'နိေရာဓသမာပတ္' ဝင္စားသူ၏
ျခားနားခ်က္ကား အဘယ္နည္း"

ငါ့သွ်င္ ေသဆံုး ကြယ္လြန္သူ လူေသေကာင္ႏွင့္ မွတ္သားမႈ 'သညာ', ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ'တို႔ ခ်ဳပ္ရာ 'နိေရာဓသမာပတ္' ကုိ ဝင္စားသူ ရဟန္းတို႔၏ ျခားနားခ်က္ကား အဘယ္နည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ ေသဆံုး ကြယ္လြန္သူ လူေသေကာင္အား ကုိယ္၏ အျပဳခံ ထြက္သက္ ဝင္သက္တို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္ ၿငိမ္းကုန္၏၊ ႏႈတ္ျမြက္မႈကုိ ျပဳျပင္ တတ္ေသာ ဝိတက္ ဝိစာရတို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္ ၿငိမ္းကုန္၏၊ စိတ္၏ အျပဳခံ သညာ, ေဝဒနာတို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္ ၿငိမ္းကုန္၏၊ အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ' သည္ကုန္၏၊ ကုိယ္ေငြ႕ 'ကမၼဇေတေဇာဓာတ္' သည္ ၿငိမ္း၏၊ ဣေႁႏၵတို႔သည္ ပ်က္စီး ကုန္၏။

မွတ္သားမႈ 'သညာ', ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ'တို႔ ခ်ဳပ္ရာ 'နိေရာဓသမာပတ္' ကုိ ဝင္စားေသာ ရဟန္းအား ကုိယ္၏ အျပဳခံ ထြက္သက္ ဝင္သက္တို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္ ၿငိမ္းကုန္၏၊ ႏႈတ္ျမြက္မႈကုိ ျပဳျပင္ တတ္ေသာ ဝိတက္ ဝိစာရတို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္ ၿငိမ္းကုန္၏၊ စိတ္၏ အျပဳခံ သညာ, ေဝဒနာတို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္ ၿငိမ္းကုန္၏။ အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ' သည္ မကုန္၊ ကုိယ္ေငြ႕ 'ကမၼဇေတေဇာဓာတ္' သည္ မၿငိမ္း၊ ဣေႁႏၵတို႔သည္ အထူး ၾကည္လင္ ကုန္၏၊ ငါ့သွ်င္ ဤသည္ကား ေသဆံုး ကြယ္လြန္သူ လူေသေကာင္ႏွင့္ မွတ္သားမႈ 'သညာ', ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ'တို႔ ခ်ဳပ္ရာ 'နိေရာဓသမာပတ္' ကုိ ဝင္စားသူ ရဟန္းတို႔၏ ျခားနားခ်က္တည္း ဟု မိန္႔ဆုိ၏။

၃ - မဟာေဝဒလႅသုတ္၊ မွ ၊ စူဠယမက၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Monday, February 1, 2010

ဤကုိယ္ကုိ အဘယ္ တရားတို႔က စြန္႔ခြါ သြားေသာအခါ...

မဟာေဝဒလႅသုတ္

"ဤကုိယ္ကုိ အဘယ္ တရားတို႔က စြန္႔ခြါ သြားေသာအခါ..."

ငါ့သွ်င္ ဤကုိယ္ကုိ အဘယ္ တရားတို႔က စြန္႔ခြါ သြားေသာအခါ ဤကုိယ္သည္ စိတ္ မရွိေသာ ထင္းတုံးကဲ့သို႔ စြန္႔ပစ္ ခ်ထားအပ္သည္ ျဖစ္၍ လဲေလ်ာင္းရ သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤကုိယ္ကုိ
၁... အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ'၊
၂... ကုိယ္ေငြ႕ 'ကမၼဇေတေဇာဓာတ္'၊
၃... ဝိညာဏ္၊

ဤတရား သံုးပါးတို႔ စြန္႔ခြါ သြားေသာအခါ ဤကုိယ္သည္ စိတ္မရွိေသာ ထင္းတံုး ကဲ့သို႔ စြန္႔ပစ္ ခ်ထား အပ္သည္ ျဖစ္၍ လဲေလ်ာင္းရ၏ ဟု မိန္႔ဆုိ၏။

၃ - မဟာေဝဒလႅသုတ္၊ မွ ၊ စူဠယမက၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ'သည္ အဘယ္ကုိ စြဲ၍ တည္သနည္း

မဟာေဝဒလႅသုတ္

"အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ' သည္ အဘယ္ကုိ စြဲ၍ တည္သနည္း"

ငါ့သွ်င္ အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ' သည္ အဘယ္ကုိ စြဲ၍ တည္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ' သည္ ကုိယ္ေငြ႕ 'ကမၼဇေတေဇာဓာတ္' ကုိ စြဲ၍ တည္၏ ဟုမိန္႔ဆုိ၏။

ငါ့သွ်င္ ကုိယ္ေငြ႕ 'ကမၼဇေတေဇာဓာတ္' သည္ အဘယ္ကုိ စြဲ၍ တည္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ ကုိယ္ေငြ႕ 'ကမၼဇေတေဇာဓာတ္' သည္ အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ'ကုိ စြဲ၍ တည္၏ဟု မိန္႔ဆုိ၏။

ငါ့သွ်င္ ''အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ' သည္ ကုိယ္ေငြ႕ 'ကမၼဇေတေဇာဓာတ္'ကုိ စြဲ၍ တည္၏'' ဟု ယခုပင္ အသွ်င္သာရိပုၾတာ ေျပာဆုိသည္ကုိ ငါတို႔ သိရကုန္၏။ ငါ့သွ်င္ ''ကုိယ္ေငြ႕ 'ကမၼဇေတေဇာဓာတ္'သည္ အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ' ကုိ စြဲ၍ တည္၏'' ဟု ယခုပင္ အသွ်င္သာရိပုၾတာ ေျပာဆုိသည္ကုိ ငါတို႔ သိရကုန္၏။

ငါ့သွ်င္ ဤစကား၏ အနက္ အဓိပၸါယ္ကုိ အဘယ္ကဲ့သို႔ သိမွတ္ ရမည္နည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင့္အား ဥပမာျပဳအံ့၊ ဤေလာက၌ ဥပမာျဖင့္လည္း အခ်ဳိ႕ေသာ ပညာရွိ ေယာက်္ားတို႔သည္ ေျပာဆုိေသာ စကား၏ အနက္ အဓိပၸါယ္ကုိ သိကုန္၏။ ငါ့သွ်င္ ေတာက္ေလာင္ေသာ ဆီမီး၏ မီးလွ်ံကုိ စြဲ၍ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွား သကဲ့သို႔၊ အလင္းေရာင္ကုိ စြဲ၍ မီးလွ်ံသည္ ထင္ရွား သကဲ့သို႔၊ ဤအတူပင္ အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ'သည္ ကုိယ္ေငြ႕ 'ကမၼဇေတေဇာဓာတ္'ကုိ စြဲ၍တည္၏၊ ကုိယ္ေငြ႕ 'ကမၼဇေတေဇာဓာတ္'သည္ အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ'ကုိ စြဲ၍ တည္၏'' ဟု မိန္႔ဆုိ၏။

ငါ့သွ်င္ ထုိအသက္တို႔သည္ပင္ ထုိခံစား တတ္ေသာ သေဘာတို႔ေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အသက္တို႔က တစ္ျခား, ခံစားတတ္ေသာ သေဘာတို႔က တစ္ျခားတို႔ေလဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ ထုိအသက္တို႔သည္ပင္ ထုိခံစား တတ္ေသာ သေဘာတို႔ မဟုတ္ကုန္။ ငါ့သွ်င္ မွန္၏၊ ထုိအသက္တို႔သည္ပင္ ထုိခံစား တတ္ေသာ သေဘာတို႔ ျဖစ္ခဲ့ၾကမူ ဤမွတ္သားမႈ 'သညာ', ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ'တို႔ ခ်ဳပ္ရာ 'နိေရာဓ သမာပတ္'ကုိ ဝင္စားေသာ ရဟန္းအား (သမာပတ္မွ) ထျခင္းသည္ မထင္ရွားရာ၊ ငါ့သွ်င္ အသက္က တစ္ျခား, ခံစားတတ္ေသာ သေဘာက တစ္ျခား ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ မွတ္သားမႈ 'သညာ', ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ'တို႔ ခ်ဳပ္ရာ 'နိေရာဓ သမာပတ္'ကုိ ဝင္စားေသာ ရဟန္းအား သမာပတ္မွ ထျခင္းသည္ ထင္ရွား၏ ဟု မိန္႔ဆုိ၏။

၃ - မဟာေဝဒလႅသုတ္၊ မွ ၊ စူဠယမက၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဣေႁႏၵ ငါးပါးတို႔သည္ အဘယ္ကုိ စဲြ၍ တည္ကုန္သနည္း...

မဟာေဝဒလႅသုတ္

"ဣေႁႏၵ ငါးပါးတို႔သည္ အဘယ္ကုိ စဲြ၍ တည္ကုန္သနည္း"

ဣေႁႏၵတို႔သည္ ဤငါးပါးတို႔တည္း။
မ်က္စိ ဣေႁႏၵ, နား ဣေႁႏၵ, ႏွာေခါင္း ဣေႁႏၵ, လွ်ာ ဣေႁႏၵ, ကုိယ္ ဣေႁႏၵတို႔တည္း။

ငါ့သွ်င္ ဣေႁႏၵ ငါးပါးတို႔သည္ အဘယ္ကုိ စဲြ၍ တည္ကုန္သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။

ငါ့သွ်င္ ဣေႁႏၵတို႔သည္ ဤငါးပါးတို႔တည္း။ ဣေႁႏၵတို႔သည္ အဘယ္ ငါးပါးတို႔နည္း၊ မ်က္စိ ဣေႁႏၵ, နား ဣေႁႏၵ, ႏွာေခါင္း ဣေႁႏၵ, လွ်ာ ဣေႁႏၵ, ကုိယ္ ဣေႁႏၵတို႔တည္း။ ငါ့သွ်င္ ဤဣေျႏၵ ငါးပါးတို႔သည္ အသက္ 'ဇီဝိတိေႁႏၵ'ကုိ စြဲ၍ တည္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ဆုိ၏။

၃ - မဟာေဝဒလႅသုတ္၊ မွ ၊ စူဠယမက၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဣေႁႏၵတို႔၏ က်က္စားရာ အာ႐ံုကုိ အဘယ္တရားက ခံစားသနည္း...

မဟာေဝဒလႅသုတ္

"ဣေႁႏၵတို႔၏ က်က္စားရာ အာ႐ံုကုိ အဘယ္တရားက ခံစားသနည္း"

ငါ့သွ်င္တို႔ ဤငါးပါးကုန္ေသာ ဣေႁႏၵတို႔သည္ အသီးအသီး အာ႐ံု ရွိကုန္၏၊ အသီးအသီး က်က္စားရာ ရွိကုန္၏။ တစ္ပါးသည္ တစ္ပါး၏ က်က္စားရာ အာ႐ံုကုိ မခံစားကုန္။ အဘယ္ ဣေႁႏၵတို႔နည္း၊ မ်က္စိ ဣေႁႏၵ, နား ဣေႁႏၵ, ႏွာေခါင္း ဣေႁႏၵ, လွ်ာ ဣေႁႏၵ, ကုိယ္ ဣေႁႏၵတို႔တည္း။

ငါ့သွ်င္ အသီးအသီး အာ႐ံု, အသီးသီး က်က္စားရာ ရွိကုန္၍ တစ္ပါးသည္ တစ္ပါး၏ က်က္စားရာ အာ႐ံုကုိ မခံစားကုန္ေသာ ဣေျႏၵ ငါးပါးတို႔၏ အားထားရာကား အဘယ္နည္း၊ ထုိဣေႁႏၵတို႔၏ က်က္စားရာ အာ႐ံုကုိ အဘယ္တရားက ခံစား သနည္း ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ငါ့သွ်င္ ငါးပါးကုန္ေသာ ဣေႁႏၵတို႔သည္ အသီးအသီး အာ႐ံု ရွိကုန္၏၊ အသီးအသီး က်က္စားရာ ရွိကုန္၏၊ တစ္ပါးသည္ တစ္ပါး၏ က်က္စားရာ အာ႐ံုကုိ မခံစားကုန္။ အဘယ္ ဣေႁႏၵတို႔နည္း၊ မ်က္စိ ဣေႁႏၵ, နား ဣေႁႏၵ, ႏွာေခါင္း ဣေႁႏၵ, လွ်ာ ဣေႁႏၵ, ကုိယ္ ဣေႁႏၵတို႔တည္း။ ငါ့သွ်င္ အသီးအသီး အာ႐ံု, အသီးအသီး က်က္စားရာ ရွိကုန္၍ တစ္ပါးသည္ တစ္ပါး၏ က်က္စားရာ အာ႐ံုကုိ မခံစား ကုန္ေသာ ဣေႁႏၵ ငါးပါးတို႔၏ အားထားရာကား ေဇာစိတ္ပင္ ျဖစ္၏၊ ထုိဣေႁႏၵတို႔၏ က်က္စားရာ အာ႐ံုကုိ ေဇာစိတ္ကပင္ ခံစား၏ ဟု မိန္႔ဆုိ၏။

၃ - မဟာေဝဒလႅသုတ္၊ မွ ၊ စူဠယမက၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။