၁၀.၁၀.၁၁
မေန႔ကေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းရဲ႕႔
အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔ပြဲကို သြားျဖစ္တယ္... ၉-ရက္ေန႔ကေပါ့...
ေဘးဧရိယာမွာ ရွိၾကတဲ့ ဘုန္းႀကီးအေတာ္မ်ားမ်ားလာၾကေတာ့
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ...
ျမန္မာျပည္ကၾကြလာတဲ့ မဟာစည္နာယက ဆရာေတာ္ဘုရားကိုလည္း ဖူးခဲ့ရတယ္ေလ...
ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြ ဖူးေမွ်ာ္ရတာ ၀မ္းသာ ၾကည္ႏူးစရာ...
ဆရာေတာ္က ေလာကီေလာကုတ္ ႏွစ္ျဖာႀကီးပြားေၾကာင္းဆိုၿပီး တရားေဟာပါတယ္...
တရားကေကာင္းေတာ့ လူေတြဆို သာဓုေခၚလိုက္ၾကတာ အားရပါးရဘဲ...
ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ဘုရားက သီလေပး အမွ်ေ၀ေပါ့...
တရားပြဲၿပီးေတာ့ ဆြမ္းကပ္ၾကတယ္...
ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဂရုစိုက္တဲ့သူေတြနဲ႔ေတြ႔ေတာ့
က်န္းမာေရးအတြက္ ဆြမ္းကအဆင္ေျပသြားပါတယ္...
မ်ားေသာအားျဖင့္ မတည့္တာ အဆင္မေျပတာ မ်ားတယ္ေလ...
ၾကက္ဆီျပန္ ဝက္သနီလန္ ဒါမ်ဳိးေတြဆို သည္ဘဝ မတည့္ေတာ့ဘူး...
ဆြမ္းဘုဥ္းၿပီးၾကေတာ့...
ဝါတြင္းဝတ္ေဆာက္တည္တဲ့ ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါး ဝတ္ထြက္တယ္...
ဝတ္ထြက္တယ္ဆိုေတာ့ ဘာလဲျဖစ္ေနဦးမယ္...
မသိတဲ့စကားနဲ႔ ထပ္ေျပာတယ္ေတာ့ မထင္ပါနဲ႔...
အဗ႓ာန္သြင္းတယ္လို႔လည္းေခၚပါတယ္... သံဃာ ၂၀-ျပည့္ရမယ္ေလ...
ပရိဝါသ္တို႔ မာနတ္တို႔ဆိုရင္ေတာ့ သံဃာအမည္ရရံု ၄-၅-ပါးဆို ၿပီးတယ္ေပါ့...
မေန႔က သံဃာေတြမ်ားေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္...
ဒါၿပီးေတာ့မွ ဆြမ္းႀကီးေလာင္းေပါ့...
ဆြမ္းႀကီးေလာင္းလို႔သာ ေျပာရတာပါ...
ေနမြန္းလြဲေနၿပီပဲ ဆြမ္းႀကီးေလာင္းလို႔ေတာ့ ဘယ္ရေတာ့မွာလည္း...
ဟိုး ေရွးကထဲကအေခၚ ႏႈတ္က်ိဳးေနလို႔ ေျပာရတာ... ဆြမ္းႀကီးေလာင္း...
ဒါေပသိ ဆြမ္းေတာ့မပါပါဘူး...
လွဴဒါန္းဖြယ္ရာ အျဖာျဖာေပါ့...
အလွဴရွင္ေတြက ပိုက္ဆံထည့္ထားတဲ့ စာအိတ္ကေလးေတြကိုင္လို႔ ဆြမ္းႀကီးေလာင္းၾကတာ...
မအပ္မစပ္ အလွဴခံေနရမစိုးလို႔ အေနရခက္ပါတယ္...
အမွန္ေျပာရရင္ေတာ့ ဘုရားကို မ်က္ႏွာပူတယ္...
ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းက အစီအစဥ္ေကာင္းပါတယ္ ကပၸိယေတြလိုက္ေပးတယ္ေလ...
ဒီေတာ့ ပိုက္ဆံကို ကိုင္တဲ့အာပတ္ မသင့္ေတာ့ဘူးေပါ့...
ကပၸိယေတြက ထည့္စရာအိတ္ႀကီးေတြ တစ္အိတ္ၿပီးတစ္အိတ္ လူေတြကလည္း အားရပါးရလွဴၾက...
ေပ်ာ္စရာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္... ရလို႔မဟုတ္ပါဘူး...
သြားတိုက္ေဆး သြားပြတ္တံ-ၾကိဳး ဆပ္ျပာခဲ...
အေမြးတိုင္ ခ်ဳိခ်င္ မ်က္ႏွာသုတ္တဘက္...
စာအုပ္ ေဘာပင္ ခဲတန္ ဆပ္ျပာခဲ...
ဆပ္ျပာခဲေတြကေတာ့ မနည္းပဲ...
ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးတည္းဆိုေတာ့ ၃-ႏွစ္စာေလာက္ရၿပီ...
ခႏၶာတစ္ပါးမွာ တက္ေနတဲ့ဂ်ီးေတြ အားပါးတရ တြန္းေပေတာ့...
ပစၥည္းေတြကေတာ့ စံုပါရဲ႕ ဦးထုပ္ေတာင္ပါေသး...
အလွဴရွင္ေတြကို ေမတၱာပို႔ပါတယ္...
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
ေက်ာင္းေရာက္ၿပီးေနာက္...
ဒီေန႔မွ ေရာက္လာတဲ့ဒကာ ဒကာမမ်ားကို အထုတ္ေတြရွင္းခိုင္းရတယ္...
အစိမ္းေရာင္ ေငြစကၠဴေတြ အရြယ္မ်ဳိးစံု...
၁-ေဒၚလာတန္ အရြက္စိမ္းေတြ ထြက္လာတာမနည္းဘူးပဲ...
ေရလိုက္ေတာ့ စုစုေပါင္း ေဒၚလာ ၅၀၀-ေက်ာ္ ၆၀၀-နီးပါးတဲ့...
ေျပာခ်င္တာ ခုမွေရာက္ပါတယ္...
အလွဴခံရတဲ့ ပစၥည္းေတြ စီေပးထုတ္ေပးတဲ့ ဒကာကိုေမးၾကည့္တယ္...
ဒကာႀကီး ၁-ေဒၚလာဆိုတာ တန္ဖိုးနည္းနည္းေလး ဟုတ္ကဲ့လားဆိုေတာ့...
ဟုတ္ပါတယ္ဘုရားတဲ့...
တန္ဖိုးနည္းတဲ့ တစ္ေဒၚလာတန္ေတြ စုလိုက္ေတာ့ ၅၀၀-ေက်ာ္သြားတယ္ မမ်ားဘူးလား...
မ်ားသြားပါတယ္ဘုရား ဒီေလာက္ရွိမယ္ ထင္ေတာင္မထင္ဘူးဘုရား...
ဟုတ္ပါတယ္ ဒကာၾကီး နည္းနည္းေလးေပမဲ့ စုလာရင္ မ်ားပါတယ္...
ကုသိုလ္ေတြ စုလာရင္လည္း ကုသိုလ္ေတြ မ်ားလာမယ္...
အကုသိုလ္ေတြ စုလာရင္လည္း မေကာင္းမႈေတြ မ်ားေနမယ္ေပါ့...
ကုသိုလ္ကို ေသးတယ္ႀကီးတယ္ မေအာင့္ေမ့နဲ႔ ျပဳရမယ္...
ျပဳပါမ်ားရင္ စုလာမယ္...
ကုသိုလ္စုရင္ေကာင္းတယ္...
ထို႔အတူ အကုသိုလ္ဆို ေသးပါတယ္ေလဆိုၿပီးေတာ့ေတာင္ မလုပ္ပါနဲ႔...
အကုသိုလ္စုရင္မေကာင္းဘူး...
သတၱဝါေတြမွာ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္က ျပဳလာတဲ့ အကုသိုလ္ေတြဟာ
၁-ေဒၚလာတန္ေတြ စုေနသလိုပဲ မ်ားေနတတ္ၾကပါတယ္...
ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကေတာ့ နည္းပါးလွပါတယ္...
ဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ဘုန္းႀကီးတို႔တစ္ေတြ ကုသိုလ္ေတြကို စုၾကရေတာ့မယ္...
စုလာေတာ့မ်ားတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္မ်ားမ်ားစုပါ...
ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၀.၁၁
ဓါတ္ေတြပံုေနေသာ ေနရာ...
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment