ဒကာတစ္ေယာက္ လက္ထဲမွာ ပစၥည္းေလးကိုင္လို႔ ေက်ာင္းေပၚတက္လာတယ္...
ဒီမွာကလည္း ဒကာေတြ လုပ္ေနဆဲ ကထိန္ပေဒသာပင္ႀကီးက ရွိေနေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ ႏႈတ္ဆက္ရင္းနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္ေလ... ပေဒသာပင္သီးဖို႔လားလို႔... ဒီေတာ့ ဒကာက မဟုတ္ပါဘူးဘုရား လမ္းကေကာက္လာတာပါ... ၿပီးေတာ့ ဆက္ေျပာလာတာက ဒီလိုေကာက္လာတဲ့ပစၥည္း လွဴလို႔ရပါသလား...
ပစၥည္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမွာင္ခြင္းလို႔ အလင္းေဆာင္မဲ့ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီး...
ငလ်င္ေဒသေတြဆိုေတာ့ အေရးေပၚသံုး ဓါတ္ခဲမလိုတဲ့ ဓာတ္မီးေလးပါ...
ဒကာရယ္ ဒါနဆိုတာက ေစတနာရယ္ ပစၥည္းရယ္ အလွဴခံသူရယ္ ဒီသံုးမ်ဳိးျပည့္စံုၿပီဆို ဒါနေခၚဆို အလွဴတစ္ခု ျဖစ္ၿပီေပါ့... တပည့္ေတာ္က ပစၥည္းအေဟာင္းေတြ ေကာက္လာတဲ့ပစၥည္းေတြဆို လွဴလို႔မသင့္ မရဘူးထင္လို႔ဘုရား... လွဴလို႔ကေတာ့ ရပါတယ္ဒကာ... မိမိေစတနာေပၚမူတည္လို႔ အက်ဳိးေပးကေတာ့ ကြာသြားမယ္ ဒါေလာက္ပါပဲ... ငါသံုးၿပီးသားလွဴမယ္ မေကာင္းတာလွဴမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေစတနာအားနည္းတယ္ေပါ့... ဒီေတာ့ အက်ဳိးေပးညံ့တတ္ပါတယ္... ဒီလိုစိတ္မ်ဳိးမဟုတ္ပဲ အေျခအေနအရ ပစၥည္းေဟာင္းလွဴရတယ္ ေကာက္ရလာတဲ့ပစၥည္း လွဴရတယ္ ဆိုေပမဲ့ ရရွိသူ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ အဆင္ေျပပါေစ မိမိအသံုးမျပဳေတာ့ပဲ စြန္႔လႊတ္ၿပီး လွဴလိုက္ေတာ့မယ္ အစရွိသည္ ေစတနာေကာင္းေတြ ေမြးျမဴ လွဴဒါန္းမယ္ဆို အက်ဳိးႀကီးပါတယ္...
ဘုရားရွင္လက္ထက္က ပုဏၰားလင္မယား ဘုရားကို ဆြမ္းက်န္လွဴတာ ၾကားဖူးလားဒကာ...
မသိပါဘုရား...
ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းက ဒီလိုဒကာႀကီး...
ပုဏၰားႀကီး ထမင္းစားေနစဥ္ ဘုရားရွင္ ေရာက္သြားၿပီး အလွဴခံတဲ့ဇာတ္လမ္း...
ပုဏၰားက အိမ္ထဲမွာ လမ္းဘက္ကို ေက်ာေပးၿပီး ထမင္းထိုင္စားေနစဥ္ ပုေဏၰးမက လမ္းမဘက္ကို မ်က္ႏွာမူလို႔ လိုအပ္တာျပဳစုေနတယ္ေလ... ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားရွင္က ႂကြလာၿပီး ဆြမ္းရပ္တယ္... အလွဴခံသူဆိုတာ သူတစ္ပါးက မေမးပဲနဲ႔ဲ ႏႈတ္ကေန ထုတ္ေဖၚမေျပာၾကပါဘူး... (အရွင္ဘုရား ဘာလိုပါသလဲ ဆိုေတာ့မွ ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုတာက အလွဴခံတို႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈပါ...)
ဘုရားရွင္ ဆြမ္းခံရပ္တာကို ပုေဏၰးမက ျမင္ေတာ့ ပုဏၰားႀကီးသိရင္ အကုန္လွဴေတာ့မွာပဲ ငါေတာ့ ျပန္ခ်က္ရေတာ့မွာပဲဆိုၿပီး ကန္ေတာ့ပါေသးရဲ႕လို႔ ဆိုလိုတဲ့ တိုးတိုးေလး အမူအရာနဲ႔ ျပတယ္တဲ့... ဒီေတာ့ဘုရားရွင္ကလည္း မသြားဘူးဆိုတဲ့သေဘာ ေခါင္းခါၿပီး အမူအရာနဲ႔ပဲ ျပတယ္ဆိုပါတယ္... ဘုရားရွင္က အမူအရာနဲ႔ျပေတာ့ ပုေဏၰးမက ရယ္ခ်င္စိတ္ကို မေအာင့္ႏိုင္ ရယ္မိတယ္ေပါ့... ပုေဏၰးမ ရယ္ေတာ့ ပုဏၰားႀကီးက ဘာပါလိမ့္ဆိုၿပီး လွည့္အၾကည့္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ကို ဖူးျမင္ရေတာ့မွ ဘုရားရွင္ ႂကြလာတာ သိသြားၿပီး... ျမတ္စြာဘုရားကို ေမးေလွ်ာက္တယ္... အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ ထမင္းစားေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္ ပုဂံထဲမွာ တစ္ဝက္ကိုေတာ့ ဖယ္ထားတာ ရွိေနပါတယ္ သည္တစ္ဝက္ကို အရွင္ဘုရားတို႔ အလွဴခံပါသလားတဲ့... ဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ပုဏၰားႀကီး ရဟန္းဆိုတာ သူတစ္ပါးကို မွီၿပီး အသက္ေမြးရတာျဖစ္တယ္... အေကာင္းလွဴလွဴ အညံ့လွဴလွဴ အက်န္လွဴလွဴ ခ်ီးမြမ္းျခင္း ကဲ့ရဲ႕ျခင္း မရွိပဲ အလွဴခံပါတယ္တဲ့...
ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ ဒီလိုအလွဴမ်ဳိးကို ခံယူေသးတာဒကာ
ဒကာပစၥည္း လွဴဒါန္းခြင့္ရွိတာေပါ့...
ဒါေလာက္ပါပဲ...
က်န္တာကေတာ့ ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း...
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၉.၂၀၁၁
ခ်ီးမြမ္းျခင္း ကဲ့ရဲ႕ျခင္း မရွိပဲ အလွဴခံပါတယ္တဲ့...
ၾကည္ညိဳဖြယ္ အလြန္ေကာင္းပါတယ္...
ဘုန္းႀကီးကေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ ခ်ီးမြမ္းမိပါတယ္...
ေနာက္ဆုိ သတိထားဖြယ္ရာေတြ... က်င့္ဖြယ္ရာေတြပါ...
ဒီမွာကလည္း ဒကာေတြ လုပ္ေနဆဲ ကထိန္ပေဒသာပင္ႀကီးက ရွိေနေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ ႏႈတ္ဆက္ရင္းနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္ေလ... ပေဒသာပင္သီးဖို႔လားလို႔... ဒီေတာ့ ဒကာက မဟုတ္ပါဘူးဘုရား လမ္းကေကာက္လာတာပါ... ၿပီးေတာ့ ဆက္ေျပာလာတာက ဒီလိုေကာက္လာတဲ့ပစၥည္း လွဴလို႔ရပါသလား...
ပစၥည္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမွာင္ခြင္းလို႔ အလင္းေဆာင္မဲ့ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီး...
ငလ်င္ေဒသေတြဆိုေတာ့ အေရးေပၚသံုး ဓါတ္ခဲမလိုတဲ့ ဓာတ္မီးေလးပါ...
ဒကာရယ္ ဒါနဆိုတာက ေစတနာရယ္ ပစၥည္းရယ္ အလွဴခံသူရယ္ ဒီသံုးမ်ဳိးျပည့္စံုၿပီဆို ဒါနေခၚဆို အလွဴတစ္ခု ျဖစ္ၿပီေပါ့... တပည့္ေတာ္က ပစၥည္းအေဟာင္းေတြ ေကာက္လာတဲ့ပစၥည္းေတြဆို လွဴလို႔မသင့္ မရဘူးထင္လို႔ဘုရား... လွဴလို႔ကေတာ့ ရပါတယ္ဒကာ... မိမိေစတနာေပၚမူတည္လို႔ အက်ဳိးေပးကေတာ့ ကြာသြားမယ္ ဒါေလာက္ပါပဲ... ငါသံုးၿပီးသားလွဴမယ္ မေကာင္းတာလွဴမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေစတနာအားနည္းတယ္ေပါ့... ဒီေတာ့ အက်ဳိးေပးညံ့တတ္ပါတယ္... ဒီလိုစိတ္မ်ဳိးမဟုတ္ပဲ အေျခအေနအရ ပစၥည္းေဟာင္းလွဴရတယ္ ေကာက္ရလာတဲ့ပစၥည္း လွဴရတယ္ ဆိုေပမဲ့ ရရွိသူ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ အဆင္ေျပပါေစ မိမိအသံုးမျပဳေတာ့ပဲ စြန္႔လႊတ္ၿပီး လွဴလိုက္ေတာ့မယ္ အစရွိသည္ ေစတနာေကာင္းေတြ ေမြးျမဴ လွဴဒါန္းမယ္ဆို အက်ဳိးႀကီးပါတယ္...
ဘုရားရွင္လက္ထက္က ပုဏၰားလင္မယား ဘုရားကို ဆြမ္းက်န္လွဴတာ ၾကားဖူးလားဒကာ...
မသိပါဘုရား...
ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းက ဒီလိုဒကာႀကီး...
ပုဏၰားႀကီး ထမင္းစားေနစဥ္ ဘုရားရွင္ ေရာက္သြားၿပီး အလွဴခံတဲ့ဇာတ္လမ္း...
ပုဏၰားက အိမ္ထဲမွာ လမ္းဘက္ကို ေက်ာေပးၿပီး ထမင္းထိုင္စားေနစဥ္ ပုေဏၰးမက လမ္းမဘက္ကို မ်က္ႏွာမူလို႔ လိုအပ္တာျပဳစုေနတယ္ေလ... ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားရွင္က ႂကြလာၿပီး ဆြမ္းရပ္တယ္... အလွဴခံသူဆိုတာ သူတစ္ပါးက မေမးပဲနဲ႔ဲ ႏႈတ္ကေန ထုတ္ေဖၚမေျပာၾကပါဘူး... (အရွင္ဘုရား ဘာလိုပါသလဲ ဆိုေတာ့မွ ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုတာက အလွဴခံတို႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈပါ...)
ဘုရားရွင္ ဆြမ္းခံရပ္တာကို ပုေဏၰးမက ျမင္ေတာ့ ပုဏၰားႀကီးသိရင္ အကုန္လွဴေတာ့မွာပဲ ငါေတာ့ ျပန္ခ်က္ရေတာ့မွာပဲဆိုၿပီး ကန္ေတာ့ပါေသးရဲ႕လို႔ ဆိုလိုတဲ့ တိုးတိုးေလး အမူအရာနဲ႔ ျပတယ္တဲ့... ဒီေတာ့ဘုရားရွင္ကလည္း မသြားဘူးဆိုတဲ့သေဘာ ေခါင္းခါၿပီး အမူအရာနဲ႔ပဲ ျပတယ္ဆိုပါတယ္... ဘုရားရွင္က အမူအရာနဲ႔ျပေတာ့ ပုေဏၰးမက ရယ္ခ်င္စိတ္ကို မေအာင့္ႏိုင္ ရယ္မိတယ္ေပါ့... ပုေဏၰးမ ရယ္ေတာ့ ပုဏၰားႀကီးက ဘာပါလိမ့္ဆိုၿပီး လွည့္အၾကည့္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ကို ဖူးျမင္ရေတာ့မွ ဘုရားရွင္ ႂကြလာတာ သိသြားၿပီး... ျမတ္စြာဘုရားကို ေမးေလွ်ာက္တယ္... အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ ထမင္းစားေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္ ပုဂံထဲမွာ တစ္ဝက္ကိုေတာ့ ဖယ္ထားတာ ရွိေနပါတယ္ သည္တစ္ဝက္ကို အရွင္ဘုရားတို႔ အလွဴခံပါသလားတဲ့... ဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ပုဏၰားႀကီး ရဟန္းဆိုတာ သူတစ္ပါးကို မွီၿပီး အသက္ေမြးရတာျဖစ္တယ္... အေကာင္းလွဴလွဴ အညံ့လွဴလွဴ အက်န္လွဴလွဴ ခ်ီးမြမ္းျခင္း ကဲ့ရဲ႕ျခင္း မရွိပဲ အလွဴခံပါတယ္တဲ့...
ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ ဒီလိုအလွဴမ်ဳိးကို ခံယူေသးတာဒကာ
ဒကာပစၥည္း လွဴဒါန္းခြင့္ရွိတာေပါ့...
ဒါေလာက္ပါပဲ...
က်န္တာကေတာ့ ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း...
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၀.၁၉.၂၀၁၁
----------------------------------------------------------------
ၾကည္ညိဳဖြယ္ အလြန္ေကာင္းပါတယ္...
ဘုန္းႀကီးကေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ ခ်ီးမြမ္းမိပါတယ္...
ေနာက္ဆုိ သတိထားဖြယ္ရာေတြ... က်င့္ဖြယ္ရာေတြပါ...
No comments:
Post a Comment